Nijverheidsblad voor Popermgbe en omstreken.
ZONDAG 9 OOGST 1931.
m WEEKBLAD 25 CENTIEMEN.
ELFDE JAAR. NUMMER 32.
m
abonnementen
men abonneert op
alle belgische
postkantooren
Uitgevers-Eigenaars
Gebroeders DUPONT, Yperstraat, 2, POPERINGHE.
Honderd jaar geleden
De E ei 's t e V erg («Ier in g
der Belgische Kamers.
Een in nood verkeerende Sloep
ter hulp.
DE MOED VAN KONING BORIS.
De zes opvarenden gered.
TAAL BOVEN GODSDIENST
De aanvoerders der katholieke par
tij hebben trouwens te laat gehandeld.
Bericht aan de Jongelingen, geboren
in 1913 en 1914.
AARDSCHOKKEN IN ITALIË.
DE VOLKSTELLING
EUROPA OP HET PUNT INEEN
TE STORTEN
LEEST EN VERSPREIDT
DE GAZET VAN POPERINGHE
iiiiiiUiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!
OVERDREVEN MACHIENWEZEN.
DE KWESTIE DER VOORNAMEN.
1 Jaar, in stad 1 2 fr.
per post 16 fr.
Gongo 25 fr.
Frankrijk 25 fr.
s> Amerika 30 fr.
to»
GAZET VAN P0PERIN6HE
De Postabonnenten in Belgie, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hen bedient, en niet aan ons.
Plakbrieven
maal gratis
bij ons gedrukt worden één-
in ons blad overgenomen.
Postoheckrekening
Nr 48459. Telefoon 180
Ieder medewerker blijft verantwoordelijk voor zijne bijdragen. Bijdragen in te zenden
tegen den Donderdag noen. Kleine berichten tegen dén Vrijdag noen.
De naamlooze ingezonden artikels worden in de scheurmand gegooid.
Bij elk schrijven naar inlichtingen, wordt
men beleefd verzocht ean postzegel voor ant
woord te voegen.
Het blad staat ter beschikking van alwie het
goed meent met het algemeen nut en belang.
AANKONDIGINGEN
Per regel 0.75 fr.
minimum 3.00 fr.
Rouwberichten 0.80
fr. de regel, met mini
mum van 3.00 fr. -
Bijzonder Tarief voor
Notarissen en Deur
waarders. Voor dik
wijls te herhalen rekla-
men, prijzen volgens
overeenkomst. Alle
aankondigingen zijn op
voorhand te betalen.
Verleden week deelden we mede,
dat de kwestors van onze Kamers zich
bezig houden met de inrichting van een
of andere herdenkingsplechtigheid, ter
gelegenheid van de 1 00° verjaring van
de eerste zitting van het Belgisch par
lement, zitting, tijdens dewelke onze
eerste Koning Leopold I, plechtig door
België's vertegenwoordigers werd ont
vangen en aanhoord.
We zegden dan, dat de eerste zitting
van het nieuwgekozen parlement den
8 September 1831 plaats had.
We hebben de nieuwsgierigheid ge
had, om ons, door het doorsnuffelen
van bladen van dien tijd, ietwat in de
glorieuze atmosfeer van dien tijd te
verplaatsen en we kunnen haar niet
beter vergelijken, dan met de zenuw
achtig geestdriftige atmosfeer, die over
de nieuwe generaties ging op het einde
van 1918, wanneer de Wapenstilstand
een einde had gezet aan een vier-jaren-
langen strijd.
Koning Leopold was sedert 2 1 Juli
de gelukkige Vorst van het Belgisch
volk geworden. Onmiddellijk had hij
het Besluit geteekend, waardoor de
Belgische kiezers geroepen werden tot
het verkiezen van 102 volksvertegen
woordigers en 5 1 senators. Zooals men
ziet, bestonden de beide Kamers toen
uit nog minder leden, dan de heden-
daagsche Kamer van Volksvertegen
woordigers alleen.
In den loop der maand Augustus
waren deze nieuwe vertegenwoordigers
van het volk, die de plaats zouden in
nemen van de tot dan toe nog steeds
vergaderde leden van het Nationaal
Congres definitief verkozen.
Aangezien vóór de Kamers, het Na
tionaal Congres reeds regelmatig ver
gaderingen had gehouden, om de Bel
gische Grondwet op te maken,de meest
dringende wetten te stemmen en een
Koning te verkiezen, moesten voor de
nieuwe afzonderlijke zittingen der nieu
we Kamers geen nieuw lokalen worden
gebouwd.
Het Paleis der Natie, Wetstraat,
stond daar klaar, om de vertegenwoor
digers der Natie te ontvangen.
Er werd dan ook besloten, dat de
eerste voltallige zitting van beide Ka
mers, die door den Koning zou bijge
woond worden, zou plaats hebben in
de zaal van de Kamer van Volksver
tegenwoordigers, waar geen speciale
versiersels waren aangebracht.
De zaal had haar gewoon uitzicht,
op dit na, dat het bureel en de spreek-
tribuun waren verwijderd, om he'
plaatsen toe te laten van den Konink
lijken Troon, die reeds dienst had ge
daan. bij de plechtige aanstelling den
21 Juli.
De voltallige zitting werd om één
uur geopend door den ouderdomsde
ken, den heer Serruys, die zich deed
helpen door de twee jongste leden van
de vergadering, de heeren Liedts en
Ch. Vilain XIV, die dienst deden als
secretarissen.
Daags tevoren 's avonds hadden de
klokken der Brusselsche torens, het
heuglijk nieuws aangekondigd, van de
eerste bijeenroeping van het Belgisch
parlement.
Een en twintig kanonschoten ver
wittigden, klokslag één uur, de bevol
king, dat de Koning deze gebeurtenis
met zijn tegenwoordigheid zou opluis-
teren.
De Koning verliet het Koninklijk
Paleis te paard, om zich langs de Pa-
leizenplaats en de Koninklijke straat
naar het Parlementsgebouw te bege
ven.
Hij was voorafgegaan van een piket
gidsen, van een peloton burgerwachten
te paard, van twee zijner ordonnan-
cieofficieren, en gevolgd van den op
pergeneraal van de burgerwacht, en
van de generaals te Brussel aanwezig,
nl. van den bevelhebber der provincie,
Van de hoogere officieren van den staf,
van de vleugeladjudanten en van de
ordonnancie-officieren dds Konings.
De stoet werd besloten door een pelo
ton burgerwachten te paard, en een
piket jagers te paard.
Langsheen den korTen Wegwijzer,
die gevolgd moest worden, verdrong
een dicht opeengepakte menigte, die in
bedwang gehouden werd door 'n ska-
dron jager3, voor het Paleis opgestelc
en een ander, dat in de Wetstraat hac
post gevat.
Overal werd de Koning luidruchtig
toegejuicht.
Ondertusschen had de heer Serruys
gevraagd, dat, door trekking, een com
missie van senators en volksvertegen
woordigers zou worden aangesteld, die
gelast zou worden den Koning tot aan
den straatweg tegemoet te gaan.
Deze commissie bestond uit 6 sena
tors en een dubbel aantal volksverte
gen woordigers.
Onmiddellijk verliet deze commissie
de zaal, terwijl een publiek van invités,
waaronder talrijke dames in elegante
kleedij, de publieke tribuun kwam in
nemen. Ook in de diplomatische tri
buun was veel volk. Op de eerste ran
gen bevond zich de gezant van Frank
rijk, generaal Belliard in legeruniform,
terwijl zijn collega's allen de schitte
rendste ambtelijke uniformen hadden
aangetrokken.
Beneden aan den ingang van het ge
bouw verwelkomd, werd de Koning
naar de Kamer van Volksvertegen
woordigers gebracht, naar den troon
toe, van waar hij op de meest vriende
lijke wijze allen begroette, om dan,
onmiddellijk nadat de kreten Leve
de Koning gestild waren, het woord
te nemen.
We zullen niet breedvoerig stilstaan
bij deze eerste Koninklijke Rede. Men
kan gemakkelijk raden, wat Koning
Leopold I, op dat oogenblik te zeggen
had. In groote trekken, schetste hij de
moeilijkheden, die men had ontmoet
bij de vorming van den Staat, de over
wonnen hinderpalen, en de welwillende
medewerking die het Land vanwege
enkele vreemde mogendheden had ont
moet. De Koning vatte in korte woor
den de hoop samen, die het Land stel
de in aller samenwerking.
Op deze rede volgde geen regee-
ringsverklaring, al waren de leden der
regeering wel in de zaal aanwezig. Zij
zaten inderdaad rechtover den Koning.
Liet waren nl. de heeren de Meulenaer
en de Theux, hoofd der regeering
colonel de Brouckère, minister van
Oorlog, die weldra door Félix de Mé-
rode en later nog door generaal Evain,
zou vervangen worden Coghen, mi
nister van Financies en Raikem, mini
ster van Rechtswezen, die lang het Na
tionaal Congres had voorgezeten.
Nevens den Koning hadden enkel
plaats genomen, rechts van hem graaf
d'Aerschot, grootmaarschalk van het
dof, en baron d'Hoogvorst, hoofdbe
velhebber van de Burgerwacht en links
de generaals de Chasteleer, en de La-
gatellerie.
Onmiddellijk nadat de Koning zijn
rede had uitgesproken, verliet hij de
zaal, opnieuw tot aan den uitgang ver
gezeld door de afvaardiging van het
Parlement, en ditmaal langs de Her
togelijke straat, ging het naar het Pa
leis weder.
Om goed aan te duiden, dat van dit
oogenblik af, beide Kamers waren in
gesteld en te werken hadden, verlieten
de senators dan plechtig de zaal hun
ner kollega's om zich naar de zaal van
den Senaat te begeven, waar zij on
middellijk hun werkzaamheden begon
nen, met het aanstellen der commissies
die zich s'anderdaags zouden uit te
spreken hebben, over de geldigheids
verklaring van de verkiezing der leden
der Hooge Vergadering.
En gedurende honderd jaren hebben
de vertegenwoordigers en gekozenen
van het volk, onder alle omstandighe
den en wisselvalligheden der politiek
hun werk voortgezet, met enkel een
schorsing van vier jaren tijdens den
gruwelijken oorlog, die ons was aan
gedaan door twee der vijf mogendhe
den, op wier steun Koning Leopold I
zich in 1831 tijdens zijne rede, had
meenen te mogen verheugen.
M. - D. N. G.
Illllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Een bootje bemand met zes toeristen
op de Zwarte Zee naar Varna varend,
werd door een hevig tempeest verrast.
Zich wijd van de kust bevindende, wa
ren de toeristen bedreigd te verdrinken.
Koning Boris, die zich in den hof
van het paleis bevond, bemerkte de in
nood verkeerende toeristen. Snel bracht
hij zijn motorbootje in orde en te mid
den van de ontketende golven gelukte
hij erin de toeristen te naderen en aan
land te brengen.
Na in zijn paleis teruggekeerd te
zijn, begaf koning Boris zich nadien
per auto naar de plaats waar hij de
schipbreukelingen bracht om verder
nieuws over hen te vernemen.
De Vlaamsche Hoogeschool.
De noodkreet van Mgr Coppieters,
bisschop van Gent, over de gevaren
der neutrale Vlaamsche Universi
teit, komt de dagbladen van pas in
dezen pruimentijd. Aldus is dit eene
variante voor de jaarlijks opduikende
zeeslang.
De jongelui verkiezen de Vlaamsche
maar neutrale Universiteit van Gent
boven de Fransche, maar katholieke
Alma Mater van Leuven. Indien zij
nog dóór en dóór katholiek waren, als
hun vaders, die als katholieken Gent
vluchtten om Leuven te verkiezen, zou
den zij doen als zij, al moest Leuven
gansch Fransch zijn. Maar neen. Zij
maken den godsdienst ondergeschikt
aan de taal. En wanneer bisschoppen
als Mgr Coppieters hen vermanen en
waarschuwen, antwoorden zij Zoo
de ouden zongen, zoo piepen de jon
gen. Voorgedaan is nageleerd Was
Mgr Coppieters met zijne omgeving
en zijne geestelijkheid niet voor de
Vervlaamsching van de Gentsche Uni
versiteit
En terwijl Mgr Coppieters een nood
kreet slaakt, proklameert professor
Daels het gebod voor de katholieke
Vlaamsche studenten niet naar Leuven
te gaan maar zich te Gent te laten
inschrijven. Er wordt zelfs gedrukt op
het neutraal wezen van deze laatste
Universiteit.
Aangenomen dat Daels uit taktiek
Gent aanprijst om Leuven te zien ver-
vlaamschen, kan men verzekeren dat
de geest van opstand onder de katho
lieke Vlaamsche studenten jeugd zal
verdwijnen Opstand tegen de wen-
schen en raadgevingen van den bis
schop verwekt immer anticiericalisme.
Liet vlaamsche land kan nog anticleri-
caal worden zooals het protestantsch
was einde van de XVIe eeuw,
Ziedaar net groot gevaar dat Mgr
Coppieters meent te ontdekken, ten
ware hij de dupe was van dokter pro
fessor Daels ofwel met hem t'akkoord
zou zijn als flamingant, om door nood
kreten het gemeenschappelijk doel te
bereiken de vervlaamsching van Leu
ven. Wat moet men er van denken
Van ontdubbeling kan er moeilijk
spraak zijn, daar Daels en zijne vrien
den de ontdubbeling te Gent met klem
afgewezen hebben.
Hoe zal dit eindigen Wij zijn al
leen toeschouwer.
Men spreekt altijd van het katholiek
Vlaanderen, waar men flamengantisme
met godsdienst vermengt en verwant
Alles voor Vlaanderen Vlaanderen
voor Christus. Maar wat beteekent nog
een katholicisme dat net als het pro
testantisme zijn eigen weg wil gaan en
den brui geeft aan het gezag, de leering
en de wenken der bisschoppen Wat
is de Kerk zonder discipline
Het voorbeeld van Elzas doet na
denken. De nationalisten leven er in
opstand tegen hun bisschop, Mgr. Ruch
hoewel hij goedgekeurd en gesteund
wordt door den Paus. Niettemin bewe
ren de nationalisten den godsdienst in
pacht te houden.
Niet alleen doen de Vlaamsche nati
onalisten hier hetzelfde, maar zij zijn
het ééns met vele katholieke flamin
ganten, die min of meer bedekt hun
meening deelen over het gezag van de
bisschoppen in de taalkwestie en het
staatsverband Belgie. Er is zelfs een
theoloog geweest die den brief van ver
oordeeling van het frontisme door de
bisschoppen als dusdanig beantwoord
heeft. Er zijn ook paters die de natio
nalisten goedkeuren. Heeft men niet
gehoord dat op 1 1 Juli te Aalst de
E.H. Deken de Vlaamsche nationalis
ten met hun vlag zonder driekleurigen
strik in zijne kerk ontving.
Dit alles bewijst dat de tusschen-
komst van de bisschoppen tegen de
nationalisten enkel verbaal is. De sanc
tie bleef uit. Er was gezegd dat Pius
XI het Vlaamsch nationalisme zou ver-
ocrdeelen.Geen spraak van.Dit pause
lijk stilzwijgen wordt door de fronters
tegen de bisschoppen uitgebuit.
Wie draagt de verantwoordelijkheid
van dezen voor de Belgische Kerk ge
vaarlijken toestand Die politiekers
en geestelijken welke na den oorlog
gerekend hebben dat de Vlaamschge-
zinde demagogie de katholieke partij
kon redden. Illusie en misrekening.
Daardoor heeft men noch de libe
rale noch de socialistische partij ver
zwakt. Integendeel. Die dwaze poli
tiek van opbod heeft alleen de fronters
versterkt.
Van 1884 tot 1914 voerden zij onaf
gebroken het bewind. Geen katholieke
regeering was mogelijk zonder de
Vlaamsche katholieke kiezers, vooral
onder 't meervoudig stemrecht der
Vlaamsche boeren. Liet socialisme lag
in de wieg. Het flamingantisme was
toen meer liberaal dan clericaal.
Toen gaf het liberale Willemsfonds
dat nu liberalen en socialisten in zijn
schoot telt, den toon aan in het Vlaam
sche land.
De toestand is dezelfde niet meer.
Uit redenen van opportuniteit wil men
rechts het verzuim van dertig jaar her
stellen, des te meer daar een andere
geest de jeugd bezielt en doet denken
aan de opzweeping van de jeugd van
890. De katholieke Vlaamsche jeugd
van heden is echter bandeloos. Des
noods maakt zij opstand tegen de bis
schoppen. Liet is alsof zij ook door
bolsjewisme is aangetast. Daarover zou
men lang kunnen glosseeren.
In elk geval is de toestand voor de
katholieken die in Vlaamsch Belgie
die hun jeugd voelen ontglippen, niet
rooskleurig.
Er bestaat een klove tusschen de
ouderen en de jongeren d,ie vooral
misnoegd zijn om allerlei redenen.
Maar wie heeft dien wind gezaaid
En wie oogst nu storm
L. - D. N. G.
li!tl!li|llllli!IIS!lllillllllllil!llllllllllllllllll!!l!lllll!!!llllllSlllll!llllllllll!l
VOOR DEZEN VAN DE KLAS 1932
Ernstige waarschuwing van Mussolini.
Bericht aan de uitgestelden der
Klasse 1932.
De militianen der klas 1932, die
één jaar uitstel bekomen hebben en die
verlangen dienst te nemen met de klas
932, moeten voor den 1 5 September
aanstaande aan dezen uitstel verzaken.
Na dezen datum zullen zij onherroepe
lijk vérbonden blijven aan de lichting
933.
De jongelingen geboren in 1913 en
1914 kunnen nog dienst nemen met de
klas 1932, mits daartoe eene schrifte
lijke aanvraag te doen vóór 1 5 Sep
tember 1931, aan het Ministerie van
Binnenlandsche Zaken te Brussel.
Het verzoekschrift moet bij aange-
teekenden brief verzonden worden, en
moet vermelden de plaats en datum
van geboorte van den verzoeker, de
gemeente waarin hij voor de militie
gesteld werd, zijn juist adres en de
redens waarop hij zich beroept, om
zijne vraag te verrechtvaardigen.
=ülllll!ll!lllllll!ll!!ll!!llll!llllllll!!lillll!lllll[||||||||||||||l!llll!illlll!!!lll
in de streek van Poggio Otricolo
werden hevige aardschokken gevoeld.
Verschillende huizen zijn ingestort,
en talrijke personen gekwetst.
Te Calvi Umbria werden vier huizen
gansch vernield. De inwoners der ge
teisterde streek vluchtten weg.
Illllllll!l!!l!ll!llilll!l!l!lll!l!lllllll!lllllll!llllllll!llllllllllllllllil!llllilim
In het weekblad Les Annales
zegt Mussolini, dat het jaar 1932 ten
goede of ten kwade zal beslissen over
de toekomst van Europa. Wij staan
voor een verschrikkelijk dilemma, of
vernieuwing van onze beschaving, of
vernietiging daarvan. Tot nu toe zijn
alle pogingen tot herstel van de soli
dariteit mislukt. Wij staan nu voor het
absolute niets.
Europa staat op het punt ineen te
storten. Slechts een vredestijdperk van
10 jaar kan het nog redden. Dit kan
alleen de ontwapeningsconferentie van
1932 bereiken. Van deze conferentie
hangt niet alleen het lot van Europa
doch van c!e geheele mensc.hheid af.
Indien deze conferentie mislukt, is zij
de proloog van de ineenstorting.
De Amerikaansche gezant te Londen
generaal Dawes, wijdt zijnerzijds in de
Daily Express een artikel aan den
economischen toestand der wereld. Hij
komt tot de gevolgtrekking, dat de'
huidige crisis een reactie is op een tijd
van overspeculatie en overdreven uit
breiding van zaken, welke periode in
192 7 en in 1929 een hoogtepunt be
reikte. Vroegere ervaringen hebben ge
toond, dat de periode van dalende
conjonctuur ongeveer gelijk is aan die
van stijgende conjonctuur, zoodat het
keerpunt voor den terugkeer tot nor
male verhoudingen in het jaar 1931
moet vallen. Een teeken daarvoor ziet
Dawes reeds in verschillende takken
van het bedrijfsleven. De inkomsten
van een aantal groote Amerikaansche
maatschappijen zijn in het tweede
kwartaal van 1931 grooter geweest,
dan men oorspronkelijk verwachtte.
HJIIII!!lllll!ll!ll!llll!ll!i;illllllilllllll!l!lllllllllllllllll!llllillllllllll!l!llll
Het Staatsblad kondigt heden de
officieele statistiek af van den bevol
kingsgetallen in de verschillende ge
meenten van het Land.
Het geldt hier de optellingen, die
elk jaar gedaan worden volgens de be
volkingsregisters.
Verleden jaar werd uitzonderlijk een
tienjaarlijksche telling gedaan, doch
het officieel resultaat ervan is nog niet
gekend. De nu opgegeven getallen zijn
dus enkel bij benadering opgemaakt.
Belgie telde den 31 December 1930
een bevolking van 8.129.824 inwoners
wat een vermeerdering beteekent van
69.635.
Dit aantal wordt volgens provincies
verdeeld als volgt
Antwerpen 1.187.630
Brabant 1.694.899
West Vlaanderen 897.051
Oost Vlaanderen 11 53.866
Henegou w 1.2 74.082
Luik" 971.878
Limburg 374.332
Luxemburg 222.007
Namen 354.079
Ziehier dan nog de bevolking van
de hoofdplaatsen van de provincies
Antwerpen 294.902
Brussel 207.838
Gent 169-322
Luik 166.820
Brugge 51.191
Namen 30.465
Mons 27.816
Hasselt 23.319
Arlon I 1.658
Te Munchen is een boek van Spring
ier verschenen waarin de schrijver wijst
op het groot gevaar dat het menschdom
bedreigt door overdreven mekanisee-
ring.
Moet men hem gelooven, dan zal
in dit en honderd jaar het aanschijn
der aarde veranderd zijn.
De wouden zullen verdwenen zijn
men zal ze benuttigd hebben voor tech
nische benoodigheden, vooral om zich
papier aan te schaffen. Maar van-dan
af zal het klimaat zich gewijzigd heb
ben, ook het kenteeken der menschen-
rassen.
Sommjige deier zullen verdwenen
zijn, bijv. de Roodhuiden en de Austra
lische inboorlingen ook zekere die-
rensoorten zullen niet meer bestaan.
De mekaniseering van het leven
heeft reeds de grens bereikt waar het
uitzinnige bestaat.
De autos zijn zoo zeer vermenigvul
digd dat men in de steden sneller voor
uitgaat te voet dan met een auto.
In het domein der voortbrengst is
de mensch achteruit voor wat zijne
ontwikkeling betreil:, op die der tech
niek. Llij is niet meer in staat het reus
achtige mekanisme te leiden, vertegen
woordigd door de huidige nijverheid
de wereld door.
Liet menschdom heeft uitstekende
mannen noodig, uitvinders, ingenieurs
inrichters. Welnu noch cle groote oor
log, noch de naoorlog hebben ons zul
ke mannen geschonken, integendeel,
een processus van gelijkmaking is aan
gang onder het menschdom.
Indien het zoo in de toekomst is,
zal de techniek onvermijdelijk achter
uitgaan, ofwel de tegenstrijdigheid
hierboven aangeduid zal uitkomen op
eene universeele ramp.
Men weet niet welk pacifisme er ten
opzichte der natuur bij den mensch
begint geboren te worden.
De menschen zijn den belangrijken
strijd tegen de stof moede en de uit
slagen in dien strijd bekomen, hebben
hen teleurgesteld. Van daar de blinde
voorliefde voor het sport.
De mensch poogt zich van de slaaf-
sche onderwerping aan de machien te
onttrekken hij tracht zich zoo van de
steden te ontmaken die hem gevangen
houden.
Als tegenreactie tegen het ijskoude
rationalisme der laatste jaren, voorzegt
Springier de kortelinge ontluiking der
bovennatuurkunde, omdat de mensch
instinctmatig de ramp zoekt te vermij
den die hem toegrijnst.
De tijd zal bewijzen wat er daar van
waar is.
Met de verplichting voor de ge
meentebesturen, om in hun officieele
acten de taal der streek te gebruiken,
rees ook de kwestie op, van de voor
namen, die algemeen vertaald werden,
volgens de taal van den act.
Ingevolge een ;ministerieelen omzend
brief zullen voortaan deze namen niet
meer mogen geschreven worden in de
taal van den act, doch wel in den vorm
die in den geboorteact van den be
trokken persoon werd gebruikt.
Dit wil zeggen dat een Belgisch bur
ger zijn voornamen niet meer zal zien
veranderen volgens de fantasie van een
vertegenwoordiger van den burgerlij
ken stand, doch dat deze even onver
anderlijk zullen zijn als de familienaam
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiüiiiii
DE TOESTAND VAN LLOYD
GEORGE BETERT.
De algemeene gezondheidstoestand
van den heer Lloyd George, is steeds
bevredigend. Volgens het laatste bul
letin blijft de vastgestelde beterschap
aanhouden.
=8l!l!llllllllllll!llll!lli!!ll!llllillllillllllillllllll!ll!l!!llll!ltlllllll]l!l!lllll
MET LEDIGE HANDEN.
Onze ministers, die naar Londen ge
weest zijn, hebben de bazuinen van de
victorie niet laten schallen. Men ver
zekert dat zij niets bekomen hebben,
en rnen voegt erbij dat zij er als kinde
ren behandeld werden. De tijd van de
conferenties van Spa en Genève is
voorbij. Hoover houdt ons in de klem
en het is te vreezen dat Belgie zal af
dokken tot den laatsten frank zooals
het de oude kleeren en den corned
beef nog steeds moet betalen. Business
zegt de Yankee.
Wat de marken betreft, is evenmin
gang in. Wat kan Belgie hopen als
Duitschland zelf om hulp roept en wil
doen gelooven dat het verdrinkt.
Wil de regeering de openbare mee
ning niet tegen zich hebben, het beste
voor haar zal zijn niet te konkelfoezen
maar het land te zeggen hoe de zaken
ineen zitten.
Men glimlacht onwillekeurig als men
zich de taal van zekere bladen herin
nert die voor de conferencie van Parijs
ernstig als Herkulijn schreven dat Bel
gie zou beloond worden omdat het
zich niet met Frankrijk had verstaan.
Het is er naar. Frankrijk stelt de wet
en ons land wordt in den hoek gezet.
Hoe zal dit eindigen.
lllllllHIlllllllllllilllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
HET PARLEMENTAIR WERK.
Het Parlement is met verlof. Bij de
werkherneming zal het de 1 00" verja
ring vieren van zijn in werking treden.
Het was misschien het oogenblik,
om een statistiek op te maken van de
werkzaamheid der beide hooge verga
deringen en van haar leden.
Voor dit jaar alvast, kunnen we zeg
gen, dat de Kamer van Volksvertegen
woordigers, tijdens den verloopen zit
tijd, 129 zittingen hield, en gedurende
435 uren zetelde, wat overeenstemt
met een gemiddelde lengte der zittin
gen van 3 uur 22 minuut.
Berekend op de 365 dagen van het
jaar, hebben de parlementsleden ge
middeld, indien zij altijd aanwezig wa
ren, één uur per dag gezeteld.
Betaald a rato van 42.000 frank per
jaar, is het baantje werkelijk niet te
versmaden.
^Illllllilllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Het WEGENVRAAGSTUK in Belgie.
In het begin van 1928 legde de
regeering een ontwerp neer, dat een
volledige verbetering voorzag van het
Belgisch wegennet en de stichting, met
dit doel, van een fonds van 600 mil-
lioen frank, dat zou mogen uitgeput
worden in den loop der jaren 1 928-33.
Naar men verneemt, zijn de kosten
veel hooger geweest, dan men toen
voorzien had, en zou het fonds van
nuaf bijna uitgeput zijn. Er zouden in
derdaad niet minder dan 5 72 millioen
frank zijn uitgegeven en er zou nau
welijks een derde van het werk uit
gevoerd zijn.
Vanaf toekomend jaar, zou het be
heer zinnens zijn de voorziene credie-
ten te overschrijden en een nieuwe toe
lage van 150 millioen frank te vragen.
Voor d'e verwezenlijking van het
heele programma in 1928 voorzien,
zullen er niet minder dan 1 200 millioen
noodig zijn, 't zij het dubbel van de
eerst gevraagde som.