PUROL
Nijverheidsblad voor Poperinghe en omstreken.
oudt Uw
handen
zacht
Het Taalgebruik in
Bestuurszaken.
ABONNEMENTEN
I Jaar, per poat I 6 fr
Congo 25 fr.
Frankrijk 25 fr.
Amerika 30 fr.
Loaae Nummers 0.25
«O»
MEN ABONNEERT OP
ALLE BELGISCHE
POSTKANTOOREN
De poatabonnenten in Belgie, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't poat-
burcel dat hen bedient, en niet aan ons.
Plakbrieven bij ons gedrukt worden één
maal gratis in ons blad overgenomen.
Uitgevers-Eigenaar» Gebroeders DUPONT, Yperxtraat, 2, POPERLNGHE.
Postcheckrekening N' 48459. Tolafoon 180
Ieder medewerker blijft verantwoordelijk voor zijne bijdragen. Bijdragen in te eenden
tegen dan Donderdag noen. Kleine berichten tegen den Vrijdjig noen.
De naamlooss ingexonden artikels worden in de scheurmand gegooid.
Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt
men beleefd verzocht een postzegel voor ant
woord te voegen.
Het blad staat ter beschikking van alwie het
goed meent met het algemeen nut en belang.
AANKONDIGINGEN
Per regel 1.00 fr.
minimum 3.00 fr.
Rouwberichten 0.80
fr. de regel, met mini
mum van 5.00 fr.
Bijzonder Tarief voor
Notarissen en Deur
waarders. Voor dik
wijls te herhalexi rekla-
men, prijzen volgens
overeenkomst. Alle
aankondigingen zijn op
voorhand te betalen.
Koninklijke Besluiten voor de toe
passing der wet zijn verschenen.
In het Staatsblad van heden zijn
twee koninklijke besluiten verschenen,
die de toepassing regelen van de wet
op het gebruik in bestuurszaken, het
eene regelende het regiem in de hoofd
diensten van den Staat, het andere de
staatsdiensten in de Brusselsche agglo
meratie.
Beide besluiten worden Voorafge
gaan door een verslag aan den Koning.
In dit verslag vinden wij, dat volgende
besluiten ten grondslag liggen aan de
wet
1 beginsel. De wet eischt dat de
aangelegenheden, welke slechts op één
der taaistreken betrekking hebben,
zonder behulp van de vertalers in de
taal dezer streek worden behandeld.
Het komt er dus op aan, dat de
hoofdbesturen, om dezen regel in al de
diensten te kunnen toepassen, over een
voldoende aantal Fransch en Neder-
landsch kennende ambtenaren beschik
ken.
2 beginsel. De ambtenaren der
hoofdbesturen hebben toegang tot de
hoogste graden met de kennis van
slechts één van beide landstalen.
3 beginsel. De eenheid van de ad
ministratieve rechtspraak dient gehand
haafd :van daar de bepaling van par.
3 van art. 4 der wet
Met het oog op de eenheid, in de
administratieve rechtspraak, wordt,
voor zoover noodig, aan ieder hooge-
ren ambtenaar, die aan het hoofd van
een dienst staat, een tweetalig ambte
naar toegevoegd.
4 beginsel. In de Staatsbesturen
dient een billijk evenwicht in acht
genomen, wat betreft de aan de can-
didaten van iedere taalgroep voorbe
houden ambten.
Dit billijk evenwicht slaat niet
op nummerieke gelijkheid, maar op
evenredige verdeeling der diensten,
naar gelang de belangrijkheid, die ie
dere streek voor haar diensten verte
genwoordigt.
5 beginsel. De toepassing van hoo-
gervermelde beginselen moet geen in
breuk maken op de persoonlijke ver
worven rechten der ambtenaren in
dienst op het oogenblik van het in
werkingtreden der wet.
De toepassing in de hoofddiensten
van den Staat.
Ziehier nu wat het Kon. Besluit, dat
de toepassing regelt in de hoofdbestu
ren van den Staat, zegt
In art. I wordt bepaald, dat ieder
hoofdbestuur de diensten in Vlaamsche
en Fransche afdeelingen, bureelen of
secties groepeert, wanneer de aard der
zaken het vereischt, en hun omvang
en het getal ambtenaren het toelaten.
Art. 2 stelt het aanleggen van twee
personeelsrollen in ieder ministerieel
departement in :een rol met de namen
der Vlaamschkennenden, een anderen
met de namen der Franschkennenden.
Art. 3 regelt de inschrijving op die
rollen voor de thans in bediening zijn
de ambtenaren rcorrect Vlaamsch of
correct Fransch kunnen spreken en
schrijven, om voor de een of andere
rol in aanmerking te komen. Betwistin
gen worden door den minister opge
lost.
Art. 4 regelt dezelfde inschrijving,
maar voor de ambtenaren geworven na
het indiensttreden der wet voor hen
hangt het af van het examen, dat zij
afgelegd hebben.
Art. 5 bepaalt, dat nieuwe ambte
naren moeten aangeworven worden
met inachtname van het algemeene
evenwicht tusschen de taalgroepen.
Art. 6 zegt, dat bij de bevorderin
gen dergelijk evenwicht trapsgewijze
en in de mate der noodwendigheden
der diensten dient verwezenlijkt.
Art. 7 regelt het afwijken op het
vroeger Kon. Besluit van 1927, om de
toepassing der nieuwe wet te kunnen
volgen, waardoor een ambtenaar op
zeker oogenblik, tengevolge van de
noodwendigheden der diensten, zou
kunnen voorbijgegaan worden voor
bevordering. De ambtenaren, in dit
geval, hernemen later hun rangorde.
Art. 8 regelt de bevoegdheid van
den bijgevoegden ambtenaar aan het
diensthoofd. Hij regelt namelijk de za
ken behandeld in de taal, die het
diensthoofd niet kent. Hij kan er niet
toe verplicht worden een letterlijke en
schriftelijke vertaling van de stukken
Van het dossier te geven. Het dienst
hoofd is alleen verantwoordelijk voor
het behoud der eenheid van recht
spraak in zijn dienst.
In het art. 9 wordt bepaald, dat het
personeel van de wachtkamers zoo
moet geregeld worden, dat de bezoe
kers de landtalen hunner keuze kunnen
gebruiken.
Art. 1 0 zegt De zaken met be
trekking tot slechts één enkele taai
streek van het land moeten in de taal
der streek worden behandeld. De des
betreffende onderrichtingen worden,
zonder hulp van de vertalers gesteld
in de taal der personen en besturen,
waarvoor zij bestemd zijn.
De stukken van algemeen belang,
zooals wetsontwerpen, besluiten, regie
menten, berichten, aanbestedingsvoor
waarden, onderrichtingen of zaken,
welke het heele land of te gelijker tijd
Vlaamsche en Fransche gemeenten
aanbelangen, mogen hetzij van 't
Vlaamsch in 't Fransch hetzij van 't
Fransch in 't Vlaamsch worden ver
taald.
Eindelijk besluit art. 1 I tot bet in
richten van cursussen, om het perso
neel in staat te stellen de kennis dei-
twee landstalen te verwerven of te
verbeteren.
De toepassing in de Brusselsche
agglomeratie.
De wet op de taalregeling voorzag
voor de Brusselsche agglomeratie een
afzonderlijke schikking. Daarover is
thans ook het kon. besluit verschenen.
Het zegt, dat de lokale en gewestelijke
diensten van die agglomeratie in bin
nendienst en voor zoover het gaat om
gemeenten van dezelfde omgeving, de
taal gebruiken door de gemeente ge
kozen. Voor de door particulieren in
gediende zaken wordt de taal door die
personen gebruikt, gevolgd.
Verder wordt het gebruik van de
talen ook geregeld voor zaken, die
door de diensten behandeld worden,
die tevens gemeenten uit de Brussel
sche agglomeratie en uit andere stre
ken bedienen.
Eindelijk zegt een artikel, dat in de
Brusselsche omgeving alle berichten
en mededeelingen tot het publiek in
beide landstalen gesteld worden.
Zoo ook zal geschieden met ieder
dienstorder of onderrichting, bestemd
voor het personeel der bedoelde dien
sten in de Brusselsche agglomeratie.
Eindelijk wordt er verklaard, dat de
bedoelde diensten zonder behulp van
vertalers, in hun briefwisseling de ver-
eischte taal zullen aanwenden.
•llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
met Purol
Harde, ruwe
of gesprongen handen worden
in één nacht, gaaf en zacht met
t Beste voor de handen.
Doos 4 en 7J-j fr. In alle Apotheken.
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIr
EEN BRON VAN
WEERSTANDSVERMOGEN.
Reeds dikwijls heeft men gewag ge
maakt van de onbetaalbare diensten
die het suikerverbruik aan de sport
beoefenaars, welke zooveel spierkracht
en vooral uithoudingsvermogen noodig
hebben, bewees.
Costes en Bellonte, de beroemde o-
verwinnaars van den tocht Parijs-New-
York zijn, meer dan wie ook, bevoegd
hierover een eigen meening te hebben,
die ze dan ook als volgt uitdrukken
Het is een algemeen bekend feit
dat de spijsverteering bij vliegers veel
te wenschen overlaat. En wanneer een
groote krachtinspanning gevergd wordt
is het best zeer weinig ineens, maar
dikwijls te eten. We laten liefst alle
alcoholverbruik ter zijde, want, in te
genstrijd met de bewering van sommi
gen, herwint men door alcoholgebruik
geen verloren krachten, wel integen
deel. Hetgeen ons iedermaal na de ver
moeienis en uitputting weer rechtzette
was het verbruik van eenige klontjes
suiker en enkele teugen mineraal wa
ter. Suiker is onmiddelijk verteerd en
geeft nieuwe kracht.
Welke opinie zou meer waarde heb
ben dan deze
DRINKT MAS-CAR BIER
WAT JAN EN ALLEMAN ZEGT.
De man in de straat schijnt niet ge
diend met het straatvertoon der hee-
ren der Sociale.
Hij wil weten of dit ernstig gemeend
is en of de socialisten ja dan neen te-
rugkeeren naar hunne oude revolutio
naire manieren van voor den oorlog.
Jan en alleman houden niet van
straatrumoer op zijn Duitsch met
schietpartijen, gevechten, en een
Putsch.
De Belgen zijn gansch anders aan
gelegd. Zij willen het redelijke en niet
het onredelijke.
Men vraagt zich af of de mise-en-
3cène niet voor doel heeft een stukje
toegeving te bekomen ten einde de
smalle gemeente te kunnen overbluffen
en tevens de communisten schaakmat
te zetten.
Wat er ook van zij, de socialisten
moeten uit hun schelp komen.
Dit moet gebeuren. De regeering zou
een groote fout begaan moest zij de
oppositie niet dwingen kleur te beken
nen.
Oude parlementaire ratten zullen
zich niet laten verschalken door het
gehuil en getier op bevel van de uiter
ste linkerzijde. Ook niet de ministers
die aan het roer staan. Onder ben zijn
er die de algemeene staking van 1913
hebben medegeleefd. Zelfs is er een
onder hen die dit avontuur heeft doen
loopen ten nadeele der socialistische
partij die inderdaad in 1914 eene ne
derlaag opliep.
Velen herinneren zich nog hoe ten
slotte de leiders aan de liberale leden
der Kamer vroegen tusschen te komen
om een einde aan die mislukte staking
te stellen.
In dezen tijd van werkloosheid zou
het zeer gewaagd zijn een algemeene
staking uit te lokken, aangezien de sta
kende arbeiders gevaar zouden loopen
dadelijk door hun kameraden ver
vangen te worden.
Als men spreekt van den arbeidsdag
van 40 of zelfs 35 uren is er geen tijd
noch gelegenheid om het werk in het
gansche land stil te leggen.
Bovendien vragen de vreemde werk
krachten maar een gelegenheid om hier
te werken, in een land, zeggen zij,
waar het levensonderhoud het laagste
is van Europa.
Men spreekt dikwijls van de kleine
loonen van Belgie, maar men vergeet
er bij te voegen dat het leven hier zeer
goedkoop is vergeleken met dit van de
omliggende landen.
Gelukkig hebben de Belgen veel
gezond verstand. Zij zijn ook voor
zichtig en geen waaghalzen. Daarom
zullen zij zich het hoofd niet op hol
laten jagen door de socialisten en com
munisten,
In de Kamer vermoedt men dus dat
de socialisten iets willen bekomen om
het gezicht te bewaren en hun prestige
te handhaven tegenover hun volgelin
gen en kiezers.
De tijd zal leeren.
itlllilHlIlillllllllllilIlllilllllllllllllllllltllllllllllUIIIIIUIUIIIIIIIIIIIIIIIIIII
DRINKT MAS-CAR BIER
lllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli
DE TERUGBETALING DER
MARKEN.
Men zal zich herinneren, dat in 1929
een accoord werd afgesloten tusschen
Duitschland en Belgie met het oog op
de gedeeltelijke terugbetaling door
Duitschland van de waardelooze mar
ken door den bezetter, in ons land. na
den oorlog, achtergelaten.
Een Hitleriaansche motie verzocht
de Duitsche regeering de betalingen,
voorzien bij dit accoord, te staken.
In verband hiermede, moeten de
geruchten gelogenstraft worden, vol
gens dewelke de Duitsche regeering
zinnens zou zijn op deze motie in te
gaan. De Duitsche regeering heeft gee
nerlei mededeeling van dien aard aan
onze regeering gedaan en er moet op
gewezen worden, dat het accoord van
13 Juli 1929 mag' beschouwd wor
den als een overeenkomst met weder-
zijdsche vrijwillig verleende toestem
ming, en die niet mag gemengd wor
den aan de algemeene overeenkomsten
welke betrekking hebben op het her
stel der oorlogsschade.
Het getroffen accoord voorziet jaar
gelden van 20 millioen 470.000 mark,
of ongeveer 1 70 millioen Belgische fr.,
verdeeld over een tijdsperiode die gaat
van 17 September 1929 tot in 1966,
dus over 37 jaar.
De laatste storting heeft regelmatig
plaats gehad op den datum van 1 5 Ja-
nuari 1 933,
l
MISDADIGE OPRUIING.
Zoolang als de socialisten streden
voor het Algemeen Stemrecht, verkon
digden zij het als het einddoel van
heel hun politiek.
Uit het Algemeen Stemrecht moest
immers de verwezenlijking van heel
hun ecomisch programma voort
vloeien
In het land vormt de arbeidende
klasse de zeer aanzienlijke meerder
heid en zoo gauw als iedereen een
stem had, zouden de vertegenwoor
digers van deze werkende klasse
ook de zeer sterke meerderheid wor
den in het Parlement en dus ook het
land geheel en al kunnen regeeren naar
hun zin.
Aldus zou het Algemeen Stem
recht volgens de socialisten, het
compleetst en rechtvaardigst den wil
der Natie uitdrukken en de souverei-
niteit van het Volk verzekeren. En
ze zeiden honderdduizend keeren, dat
elke burger van dit land zich bij de
uitspraak van dit algemeen stemrecht
zou hebben neer te leggen.
De eerste proefneming met dit ide
ale stelsel in 1919, was voor hen reeds
een ontzaggelijke teleurstelling.
Ofschoon de vertegenwoordigers
der burgerspartijen zich het volstrekt
algemeen stemrecht op 21 jaar door
de socialistische maitres-chanteurs lie
ten afpersen, slaagden deze laatsten
er zelfs nog niet in, de sterkste partij
in de Kamers te worden, verre van er
de meerderheid te krijgen, en bij de
eerstvolgende verkiezingen schoten zij
dan nog wel tien van hun zetels in
Tien zetels, waarvan zij er slechts
drie hebben kunnen terugwinnen, bij
de jongste verkiezing, wanneer zij zul
ke schoone troeven in hun spel hadden
als ze er wellicht nooit meer te pak
ken zullen krijgen.
En wat doen ze nu
Nu verloochenen ze schaamteloos
hetzelfde Algemeen Stemrecht, dat een
menschenleven lang de hoofdreden
van hun bestaan is geweest
Inderdaad kan heel hun agitatie
van het oogenblik geen andere betee-
kenis hebben.
Zij wenschen zich niet neer te leg
gen bij de uitspraak van het kiezers
korps, waarin de arbeidende klas
se naar hun eigen getuigenis van al
tijd, toch het overwegende deel vormt.
En, zich onmachtig wetend om het be
wind te veroveren door het middel
dat zij-zelven daartoe aan de burgers
partijen hebben afgedwongen, nemen
ze thans bun toevlucht tot opruiing
van het volk tegen het bestuur, tegen
het regiem, tegen de wetten, die toch
niets anders zijn dan rechtstreeksche
uitvloeisels van het Algemeen Stem
recht.
Om te doen uitschijnen, hoe dwaas
en hoe misdadig hun opruierswerk van
dezen tijd is, moet men hen maar een
voudig voor deze vraag stellen
Veronderstel dat het Algemeen
Stemrecht U de meerderheid in het
Parlement gegeven hadde en dus het
meesterschap over het land wat
zoudt gij dan doen tegenover uw po
litieke tegenstrevers van de minder
heid, wanneer dezen dan een opstand
zouden organiseeren tegen uwe wet
ten
Met het voorbeeld voor oogen van
alle landen waar de socialisten mees
ter zijn om maar Rusland en Span
je te noemen zou niemand van hen
een ander antwoord verwachten dan
Wees maar gerust, dat wij 't zoo
wijd niet zouden laten komen !Moes-
ten wij de regeering zijn, dan zouden
we eens toonen hoe wij allen opstand
tegen den souvereinen wil van het
Volk, in de kiem zouden weten te
smooren. Alwie de horens tegen ons
zou durven opsteken, zou dadelijk als
fascist worden gebrandmerkt, en
wee dan de fascisten die het zou
den wagen, het volk op te hitsen tegen
ons, in de pers, op openbare vergade
ringen, en die optochten met een klaar
revolutionnair karakter zouden dur
ven inrichten
En voor zooveel de socialisten een
excuus zouden aanvoeren voor een
dergelijke hardhandigheid, zou dit ex
cuus natuurlijk luiden :ln een land,
waar iedere burger gelijkberechtigd is
en gelijk medezeggingschap over zijn
Parlement bezit, daar heeft de minder
heid zich aan de meerderheid te on
derwerpen. Anders is toch geen sa
menleven mogelijk.
Voor zooveel logiek zijn de socia
listische kopstukken thans niet toegan
kelijk. Heel hkin denken wordt be-
heerscht door hun razernij over de on
metelijke teleurstelling, die de ver
kiezingen van November hun gebracht
hebben, en indien ze thans de macht
over het land willen veroveren door
revolutionnaire middelen, dan toonen
ze daardoor in de eerste plaats aan
dat zij alle hoop verloren hebben, om
deze macht ooit nog eenmaal te kun
nen verwerven door het middel dat zij
zeiven daartoe in de Grondwet hebben
doe'n schrijven door het algemeen
kiesrecht.
Zoo" *eker zijn ze ervan, dat ze den
sleutel van het ministerkabinet nooit
door eerlijke en wettige middelen ver
werven zuh.fn, dat ze thans door het
grauw de deur willen laten inbeuken.
Hun politiek V^n vandaag is eenvou
dig deze van inbrekers. Door geweld
door diefstal, door moord als 't moet,
willen zij dat verovt een, wat ze wan
hopen, nog ooit te kunnen verdienen.
Van al hun schoone theoriën ver
wachten zijzelven niets meer. Zij reke
nen niet meer op het gezond verstand,
alleen nog maar op de laagste instinc
ten van de massa.
Fleel de propaganda van de socia
listen op 't oogenblik richt zich uit
sluitend tot de onderste lagen van de
samenleving.
Welk verstandig arbeider inderdaad
zal zich laten wijsmaken, dat de door
de regeering voorgestelde nieuwe be
lastingen voornamelijk de volksklasse
zullen treffen, wanneer toch deze be
lastingen dienen moeten om de ont
zaglijke putten te vullen, die juist ten
behoeve van de volksklasse, voor
den werkloozensteun en de ouderdom
de werkloozensteun en de ouder
domspensioenen in de staatskas
gegraven zijn moeten worden
N. G.
DE NIEUWE PAKETBOOT
PRESIDENT DOUMER
Zondag voormiddag werd te La Ci-
otat de paketboot Président Dou-
rner te water gelaten.
De minister der koopvaardij, onge
steld zijnde, werd vertegenwoordigd
door den bestuurder van zijn kabinet.
De heer Millerand, gewezen presi
dent der Republiek admiraal Le Bi
got, de voorzitter der Fransche Kamer
woonden de officieele plechtigheid bij.
De bestuurder van het kabinet van
den heer Meyer gaf lezing van een
brief van den minister waarin deze
hulde brengt aan de pogingen aange
wend door de maatschappij Les Mes-
sageries Maritimes om de volledige
veiligheid der passagiers te verzekeren
onder meer door het gebruik van ge-
heele metalen zolderingen en meubels.
De paketboot Président Doumer
bestemd voor den dienst van de lijners
van den Indischen Oceaan en het Ver
re Oosten, is 1 50 meter lang, 19.50 m.
breed ;zij meet 14.835 ton haar ma
chines leveren 8600 p.k. de snelheid
van het schip kan 1 6 tot 1 7 knoopen
met volle lading bereiken aan boord
is plaats voor 895 passagiers en een
bemanning van 3 1 3 koppen.
lilllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllc
EEN TWEEDE ONDERHOUD
HOOVER-ROOSEVELT.
In welingelichte kringen neemt men
aan, dat de conferentie, die op het
Witte Huis tusschen Hoover en Roo
sevelt wordt gehouden,, hoofdzakelijk
gewijd zal zijn aan de toekomstige be
handeling van de kwestie der oorlogs
schulden, nu het vast staat dat op het
gebied der Amerikaansche binnenland-
sche politiek geen overeenstemming
tusschen den nieuwen en den scheiden
den president kan worden bereikt.
Zelfs wordt beweerd, dat de conferen
tie tot stand is gekomen op het drin
gende verzoek van Engeland met het
doel Roosevelt's standpunt in zake de
schuldenkwestie te leeren kennen.
Roosevelt zal, onmiddellijk na zijn
aankomst te Washington, een onder
houd hebben met Stimson, waarbij al
le buitenlandsche politieke kwestiesv
in het bijzonder de verhouding tot Ja
pan en het conflict in het Verre Oosten
zullen worden besproken.
De Herald Tribune schrijft, dat
Hoover cn Roosevelt het erover eens
zijn, dat het schuiden-vraagstuk zoo
spoedig mogelijk moet worden opge
lost. Zij hopen een overeenkomst te
bereiken, aldus het blad, volgens welke
het mogelijk zal zijn de schuldenaren,
die op 1 5 December hebben betaald,
een reductie toe te staan. Zij verwach
ten, dat hierdoor de economische we
reldconferentie wordt vervroegd.
De New-York Times is er niet
zoo van overtuigd, dat Hoover en Roo
sevelt tot een overeenkomst zullen ge
raken. Hoover heeft een goed voorbe
reid plan opgesteld en bij de laatste
bespreking van beide staatslieden is
gebleken, dat Roosevelt liever zelf een
plan uitwerkt.
Roosevelt, aldus het blad, heeft nog
een tweede onderhoud met Hoover
voorgesteld, klaarblijkelijk om den in
druk te vermijden, dat hij weigert in
belangrijke zaken met Hoover samen
te werken.
Naar Reuter verder meldt, is men op
het ministerie van Buitenlandsche Za
ken ervan overtuigd, dat Engeland be
reid is te onderhandelen, zoodra Was
hington bereid is te luisteren.
Volgens Hoover moet het eerste
doel van de Economische Wereldcon
ferentie zijn, Engeland te bewegen te
rug te keeren tot den gouden stand
aard, ten einde het economisch even
wicht in de wereld te herstellen.
Engelsche belangstelling.
Naar uit Londen wordt gemeld, be
staat er in Engelsche regeeringskrin-
gen groote belangstelling voor de ko
mende besprekingen in Washington.
Men hoopt dat het onderhoud tot een
hervatting der schuldenonderhandelin
gen leidt, wat tot nog toe niet moge
lijk was, omdat op het oogenblik in de
Vereenigde Staten niemand tot het
voeren van onderhandelingen bevoegd
is.
De Washingtonsche correspondent
van de Times oefent critiek uit op
de aarzelende houding van Roosevelt.
Hoover en Roosevelt zijn het waar
schijnlijk slechts daarover eens, dat de
onderhandelingen met eiken debiteur
afzonderlijk gevoerd moeten worden.
De correspondent te Washington
van de Daily Telegraph meldt, dat
Hoover ervan overtuigd is, dat de A-
merikaansche belangen er onder zul
len lijden wanneer niet zoo spoedig
mogelijk overeenstemming wordt be
reikt tusschen de oude en de nieuwe
regeering over een doeltreffende poli
tiek, aangezien anders op den verval
datum van den volgenden betalings
termijn, 1 5 Juni a.s., een nieuwe crisis
zal intreden.
De Daily Mail verneemt uit
Washington, dat in politieke kringen
aldaar de overtuiging heerscht, dat
Hoover de onzekerheid op het gebied
der schuldenkwestie beschouwt als de
voornaamste oorzaak van de stagnatie
in den internationalen handel. Voorts
gelooft men, dat de herstelregeling van
Lausanne niet tot stand zou zijn ge
komen, wanneer Washington niet zelf
de hoop op herziening der oorlogschul
den had gewekt. Hoover zal daarom
thans alles doen om misverstanden te
vermijden, aldus besluit de Daily
Mail
De president van de Chemical
Bank and Trust Company Johnston,
heeft een oproep gepubliceerd, waarin
hij aanbeveelt de kwestie der oorlogs
schulden aan het politiek terrein te
onttrekken en de regeling daarvan toe
te vertrouwen aan zakenlieden. De
Amerikaansche wereldhandel, aldus
Johnston, is zoo belangrijk, dat de V.
S. zich wel kunnen veroorloven toe
gevingen te doen.
IIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllllllllllllllllllllllllliUfflmHa
DE VERSTERKINGEN ONZER
OOSTERGRENS.
Minister Albert Devèze houdt zich
'fel btezig met de versterkingen der
Oostergrens.
Hij vertrok naar Arlon om van daar
ter plaats de punten te onderzoeken
waar abris zullen gebouwd worden.
Hij zal dan verder opgaan tot de
Ourthe.
Aldus weet men over den Rijn dat
Belgie zich niet meer zal laten over
rompelen als in 1914.
Het is te hopen dat men niet lan
ger tijd zal verliezen bij studies, maar
zonder langer toeven handen aan het
werk zal slaan.
Dit alles is een streep in de reke
ning van Duitschland.
Ook is dit land niet tevreden omdat
wij voorzorgen willen nemen.
Liever een brand voorzien dan hem
te blusschen.
De regeering neemt hare voorzorgen
niet alleen voor een gebeurlijken oor
log, die maar zal achterblijven als men
paraat is, maar ook tegenover de al
gemeene werkstaking die men voor
bereidt.
Het is te hopen dat het werkvolk
wijzer zal zijn dan te luisteren naar de
communisten en andere liefhebbers,
die hopen een aantal socialisten mede
te sleuren.