PUROL Nijverheidsblad voor Poperinghe en omstreken. oudt Uw handen zacht Het Taalgebruik in Bestuurszaken. ABONNEMENTEN I Jaar, per poat I 6 fr Congo 25 fr. Frankrijk 25 fr. Amerika 30 fr. Loaae Nummers 0.25 «O» MEN ABONNEERT OP ALLE BELGISCHE POSTKANTOOREN De poatabonnenten in Belgie, die van woonst veranderen, moeten dit aangeven in 't poat- burcel dat hen bedient, en niet aan ons. Plakbrieven bij ons gedrukt worden één maal gratis in ons blad overgenomen. Uitgevers-Eigenaar» Gebroeders DUPONT, Yperxtraat, 2, POPERLNGHE. Postcheckrekening N' 48459. Tolafoon 180 Ieder medewerker blijft verantwoordelijk voor zijne bijdragen. Bijdragen in te eenden tegen dan Donderdag noen. Kleine berichten tegen den Vrijdjig noen. De naamlooss ingexonden artikels worden in de scheurmand gegooid. Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt men beleefd verzocht een postzegel voor ant woord te voegen. Het blad staat ter beschikking van alwie het goed meent met het algemeen nut en belang. AANKONDIGINGEN Per regel 1.00 fr. minimum 3.00 fr. Rouwberichten 0.80 fr. de regel, met mini mum van 5.00 fr. Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur waarders. Voor dik wijls te herhalexi rekla- men, prijzen volgens overeenkomst. Alle aankondigingen zijn op voorhand te betalen. Koninklijke Besluiten voor de toe passing der wet zijn verschenen. In het Staatsblad van heden zijn twee koninklijke besluiten verschenen, die de toepassing regelen van de wet op het gebruik in bestuurszaken, het eene regelende het regiem in de hoofd diensten van den Staat, het andere de staatsdiensten in de Brusselsche agglo meratie. Beide besluiten worden Voorafge gaan door een verslag aan den Koning. In dit verslag vinden wij, dat volgende besluiten ten grondslag liggen aan de wet 1 beginsel. De wet eischt dat de aangelegenheden, welke slechts op één der taaistreken betrekking hebben, zonder behulp van de vertalers in de taal dezer streek worden behandeld. Het komt er dus op aan, dat de hoofdbesturen, om dezen regel in al de diensten te kunnen toepassen, over een voldoende aantal Fransch en Neder- landsch kennende ambtenaren beschik ken. 2 beginsel. De ambtenaren der hoofdbesturen hebben toegang tot de hoogste graden met de kennis van slechts één van beide landstalen. 3 beginsel. De eenheid van de ad ministratieve rechtspraak dient gehand haafd :van daar de bepaling van par. 3 van art. 4 der wet Met het oog op de eenheid, in de administratieve rechtspraak, wordt, voor zoover noodig, aan ieder hooge- ren ambtenaar, die aan het hoofd van een dienst staat, een tweetalig ambte naar toegevoegd. 4 beginsel. In de Staatsbesturen dient een billijk evenwicht in acht genomen, wat betreft de aan de can- didaten van iedere taalgroep voorbe houden ambten. Dit billijk evenwicht slaat niet op nummerieke gelijkheid, maar op evenredige verdeeling der diensten, naar gelang de belangrijkheid, die ie dere streek voor haar diensten verte genwoordigt. 5 beginsel. De toepassing van hoo- gervermelde beginselen moet geen in breuk maken op de persoonlijke ver worven rechten der ambtenaren in dienst op het oogenblik van het in werkingtreden der wet. De toepassing in de hoofddiensten van den Staat. Ziehier nu wat het Kon. Besluit, dat de toepassing regelt in de hoofdbestu ren van den Staat, zegt In art. I wordt bepaald, dat ieder hoofdbestuur de diensten in Vlaamsche en Fransche afdeelingen, bureelen of secties groepeert, wanneer de aard der zaken het vereischt, en hun omvang en het getal ambtenaren het toelaten. Art. 2 stelt het aanleggen van twee personeelsrollen in ieder ministerieel departement in :een rol met de namen der Vlaamschkennenden, een anderen met de namen der Franschkennenden. Art. 3 regelt de inschrijving op die rollen voor de thans in bediening zijn de ambtenaren rcorrect Vlaamsch of correct Fransch kunnen spreken en schrijven, om voor de een of andere rol in aanmerking te komen. Betwistin gen worden door den minister opge lost. Art. 4 regelt dezelfde inschrijving, maar voor de ambtenaren geworven na het indiensttreden der wet voor hen hangt het af van het examen, dat zij afgelegd hebben. Art. 5 bepaalt, dat nieuwe ambte naren moeten aangeworven worden met inachtname van het algemeene evenwicht tusschen de taalgroepen. Art. 6 zegt, dat bij de bevorderin gen dergelijk evenwicht trapsgewijze en in de mate der noodwendigheden der diensten dient verwezenlijkt. Art. 7 regelt het afwijken op het vroeger Kon. Besluit van 1927, om de toepassing der nieuwe wet te kunnen volgen, waardoor een ambtenaar op zeker oogenblik, tengevolge van de noodwendigheden der diensten, zou kunnen voorbijgegaan worden voor bevordering. De ambtenaren, in dit geval, hernemen later hun rangorde. Art. 8 regelt de bevoegdheid van den bijgevoegden ambtenaar aan het diensthoofd. Hij regelt namelijk de za ken behandeld in de taal, die het diensthoofd niet kent. Hij kan er niet toe verplicht worden een letterlijke en schriftelijke vertaling van de stukken Van het dossier te geven. Het dienst hoofd is alleen verantwoordelijk voor het behoud der eenheid van recht spraak in zijn dienst. In het art. 9 wordt bepaald, dat het personeel van de wachtkamers zoo moet geregeld worden, dat de bezoe kers de landtalen hunner keuze kunnen gebruiken. Art. 1 0 zegt De zaken met be trekking tot slechts één enkele taai streek van het land moeten in de taal der streek worden behandeld. De des betreffende onderrichtingen worden, zonder hulp van de vertalers gesteld in de taal der personen en besturen, waarvoor zij bestemd zijn. De stukken van algemeen belang, zooals wetsontwerpen, besluiten, regie menten, berichten, aanbestedingsvoor waarden, onderrichtingen of zaken, welke het heele land of te gelijker tijd Vlaamsche en Fransche gemeenten aanbelangen, mogen hetzij van 't Vlaamsch in 't Fransch hetzij van 't Fransch in 't Vlaamsch worden ver taald. Eindelijk besluit art. 1 I tot bet in richten van cursussen, om het perso neel in staat te stellen de kennis dei- twee landstalen te verwerven of te verbeteren. De toepassing in de Brusselsche agglomeratie. De wet op de taalregeling voorzag voor de Brusselsche agglomeratie een afzonderlijke schikking. Daarover is thans ook het kon. besluit verschenen. Het zegt, dat de lokale en gewestelijke diensten van die agglomeratie in bin nendienst en voor zoover het gaat om gemeenten van dezelfde omgeving, de taal gebruiken door de gemeente ge kozen. Voor de door particulieren in gediende zaken wordt de taal door die personen gebruikt, gevolgd. Verder wordt het gebruik van de talen ook geregeld voor zaken, die door de diensten behandeld worden, die tevens gemeenten uit de Brussel sche agglomeratie en uit andere stre ken bedienen. Eindelijk zegt een artikel, dat in de Brusselsche omgeving alle berichten en mededeelingen tot het publiek in beide landstalen gesteld worden. Zoo ook zal geschieden met ieder dienstorder of onderrichting, bestemd voor het personeel der bedoelde dien sten in de Brusselsche agglomeratie. Eindelijk wordt er verklaard, dat de bedoelde diensten zonder behulp van vertalers, in hun briefwisseling de ver- eischte taal zullen aanwenden. •llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll met Purol Harde, ruwe of gesprongen handen worden in één nacht, gaaf en zacht met t Beste voor de handen. Doos 4 en 7J-j fr. In alle Apotheken. llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIr EEN BRON VAN WEERSTANDSVERMOGEN. Reeds dikwijls heeft men gewag ge maakt van de onbetaalbare diensten die het suikerverbruik aan de sport beoefenaars, welke zooveel spierkracht en vooral uithoudingsvermogen noodig hebben, bewees. Costes en Bellonte, de beroemde o- verwinnaars van den tocht Parijs-New- York zijn, meer dan wie ook, bevoegd hierover een eigen meening te hebben, die ze dan ook als volgt uitdrukken Het is een algemeen bekend feit dat de spijsverteering bij vliegers veel te wenschen overlaat. En wanneer een groote krachtinspanning gevergd wordt is het best zeer weinig ineens, maar dikwijls te eten. We laten liefst alle alcoholverbruik ter zijde, want, in te genstrijd met de bewering van sommi gen, herwint men door alcoholgebruik geen verloren krachten, wel integen deel. Hetgeen ons iedermaal na de ver moeienis en uitputting weer rechtzette was het verbruik van eenige klontjes suiker en enkele teugen mineraal wa ter. Suiker is onmiddelijk verteerd en geeft nieuwe kracht. Welke opinie zou meer waarde heb ben dan deze DRINKT MAS-CAR BIER WAT JAN EN ALLEMAN ZEGT. De man in de straat schijnt niet ge diend met het straatvertoon der hee- ren der Sociale. Hij wil weten of dit ernstig gemeend is en of de socialisten ja dan neen te- rugkeeren naar hunne oude revolutio naire manieren van voor den oorlog. Jan en alleman houden niet van straatrumoer op zijn Duitsch met schietpartijen, gevechten, en een Putsch. De Belgen zijn gansch anders aan gelegd. Zij willen het redelijke en niet het onredelijke. Men vraagt zich af of de mise-en- 3cène niet voor doel heeft een stukje toegeving te bekomen ten einde de smalle gemeente te kunnen overbluffen en tevens de communisten schaakmat te zetten. Wat er ook van zij, de socialisten moeten uit hun schelp komen. Dit moet gebeuren. De regeering zou een groote fout begaan moest zij de oppositie niet dwingen kleur te beken nen. Oude parlementaire ratten zullen zich niet laten verschalken door het gehuil en getier op bevel van de uiter ste linkerzijde. Ook niet de ministers die aan het roer staan. Onder ben zijn er die de algemeene staking van 1913 hebben medegeleefd. Zelfs is er een onder hen die dit avontuur heeft doen loopen ten nadeele der socialistische partij die inderdaad in 1914 eene ne derlaag opliep. Velen herinneren zich nog hoe ten slotte de leiders aan de liberale leden der Kamer vroegen tusschen te komen om een einde aan die mislukte staking te stellen. In dezen tijd van werkloosheid zou het zeer gewaagd zijn een algemeene staking uit te lokken, aangezien de sta kende arbeiders gevaar zouden loopen dadelijk door hun kameraden ver vangen te worden. Als men spreekt van den arbeidsdag van 40 of zelfs 35 uren is er geen tijd noch gelegenheid om het werk in het gansche land stil te leggen. Bovendien vragen de vreemde werk krachten maar een gelegenheid om hier te werken, in een land, zeggen zij, waar het levensonderhoud het laagste is van Europa. Men spreekt dikwijls van de kleine loonen van Belgie, maar men vergeet er bij te voegen dat het leven hier zeer goedkoop is vergeleken met dit van de omliggende landen. Gelukkig hebben de Belgen veel gezond verstand. Zij zijn ook voor zichtig en geen waaghalzen. Daarom zullen zij zich het hoofd niet op hol laten jagen door de socialisten en com munisten, In de Kamer vermoedt men dus dat de socialisten iets willen bekomen om het gezicht te bewaren en hun prestige te handhaven tegenover hun volgelin gen en kiezers. De tijd zal leeren. itlllilHlIlillllllllllilIlllilllllllllllllllllltllllllllllUIIIIIUIUIIIIIIIIIIIIIIIIIII DRINKT MAS-CAR BIER lllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli DE TERUGBETALING DER MARKEN. Men zal zich herinneren, dat in 1929 een accoord werd afgesloten tusschen Duitschland en Belgie met het oog op de gedeeltelijke terugbetaling door Duitschland van de waardelooze mar ken door den bezetter, in ons land. na den oorlog, achtergelaten. Een Hitleriaansche motie verzocht de Duitsche regeering de betalingen, voorzien bij dit accoord, te staken. In verband hiermede, moeten de geruchten gelogenstraft worden, vol gens dewelke de Duitsche regeering zinnens zou zijn op deze motie in te gaan. De Duitsche regeering heeft gee nerlei mededeeling van dien aard aan onze regeering gedaan en er moet op gewezen worden, dat het accoord van 13 Juli 1929 mag' beschouwd wor den als een overeenkomst met weder- zijdsche vrijwillig verleende toestem ming, en die niet mag gemengd wor den aan de algemeene overeenkomsten welke betrekking hebben op het her stel der oorlogsschade. Het getroffen accoord voorziet jaar gelden van 20 millioen 470.000 mark, of ongeveer 1 70 millioen Belgische fr., verdeeld over een tijdsperiode die gaat van 17 September 1929 tot in 1966, dus over 37 jaar. De laatste storting heeft regelmatig plaats gehad op den datum van 1 5 Ja- nuari 1 933, l MISDADIGE OPRUIING. Zoolang als de socialisten streden voor het Algemeen Stemrecht, verkon digden zij het als het einddoel van heel hun politiek. Uit het Algemeen Stemrecht moest immers de verwezenlijking van heel hun ecomisch programma voort vloeien In het land vormt de arbeidende klasse de zeer aanzienlijke meerder heid en zoo gauw als iedereen een stem had, zouden de vertegenwoor digers van deze werkende klasse ook de zeer sterke meerderheid wor den in het Parlement en dus ook het land geheel en al kunnen regeeren naar hun zin. Aldus zou het Algemeen Stem recht volgens de socialisten, het compleetst en rechtvaardigst den wil der Natie uitdrukken en de souverei- niteit van het Volk verzekeren. En ze zeiden honderdduizend keeren, dat elke burger van dit land zich bij de uitspraak van dit algemeen stemrecht zou hebben neer te leggen. De eerste proefneming met dit ide ale stelsel in 1919, was voor hen reeds een ontzaggelijke teleurstelling. Ofschoon de vertegenwoordigers der burgerspartijen zich het volstrekt algemeen stemrecht op 21 jaar door de socialistische maitres-chanteurs lie ten afpersen, slaagden deze laatsten er zelfs nog niet in, de sterkste partij in de Kamers te worden, verre van er de meerderheid te krijgen, en bij de eerstvolgende verkiezingen schoten zij dan nog wel tien van hun zetels in Tien zetels, waarvan zij er slechts drie hebben kunnen terugwinnen, bij de jongste verkiezing, wanneer zij zul ke schoone troeven in hun spel hadden als ze er wellicht nooit meer te pak ken zullen krijgen. En wat doen ze nu Nu verloochenen ze schaamteloos hetzelfde Algemeen Stemrecht, dat een menschenleven lang de hoofdreden van hun bestaan is geweest Inderdaad kan heel hun agitatie van het oogenblik geen andere betee- kenis hebben. Zij wenschen zich niet neer te leg gen bij de uitspraak van het kiezers korps, waarin de arbeidende klas se naar hun eigen getuigenis van al tijd, toch het overwegende deel vormt. En, zich onmachtig wetend om het be wind te veroveren door het middel dat zij-zelven daartoe aan de burgers partijen hebben afgedwongen, nemen ze thans bun toevlucht tot opruiing van het volk tegen het bestuur, tegen het regiem, tegen de wetten, die toch niets anders zijn dan rechtstreeksche uitvloeisels van het Algemeen Stem recht. Om te doen uitschijnen, hoe dwaas en hoe misdadig hun opruierswerk van dezen tijd is, moet men hen maar een voudig voor deze vraag stellen Veronderstel dat het Algemeen Stemrecht U de meerderheid in het Parlement gegeven hadde en dus het meesterschap over het land wat zoudt gij dan doen tegenover uw po litieke tegenstrevers van de minder heid, wanneer dezen dan een opstand zouden organiseeren tegen uwe wet ten Met het voorbeeld voor oogen van alle landen waar de socialisten mees ter zijn om maar Rusland en Span je te noemen zou niemand van hen een ander antwoord verwachten dan Wees maar gerust, dat wij 't zoo wijd niet zouden laten komen !Moes- ten wij de regeering zijn, dan zouden we eens toonen hoe wij allen opstand tegen den souvereinen wil van het Volk, in de kiem zouden weten te smooren. Alwie de horens tegen ons zou durven opsteken, zou dadelijk als fascist worden gebrandmerkt, en wee dan de fascisten die het zou den wagen, het volk op te hitsen tegen ons, in de pers, op openbare vergade ringen, en die optochten met een klaar revolutionnair karakter zouden dur ven inrichten En voor zooveel de socialisten een excuus zouden aanvoeren voor een dergelijke hardhandigheid, zou dit ex cuus natuurlijk luiden :ln een land, waar iedere burger gelijkberechtigd is en gelijk medezeggingschap over zijn Parlement bezit, daar heeft de minder heid zich aan de meerderheid te on derwerpen. Anders is toch geen sa menleven mogelijk. Voor zooveel logiek zijn de socia listische kopstukken thans niet toegan kelijk. Heel hkin denken wordt be- heerscht door hun razernij over de on metelijke teleurstelling, die de ver kiezingen van November hun gebracht hebben, en indien ze thans de macht over het land willen veroveren door revolutionnaire middelen, dan toonen ze daardoor in de eerste plaats aan dat zij alle hoop verloren hebben, om deze macht ooit nog eenmaal te kun nen verwerven door het middel dat zij zeiven daartoe in de Grondwet hebben doe'n schrijven door het algemeen kiesrecht. Zoo" *eker zijn ze ervan, dat ze den sleutel van het ministerkabinet nooit door eerlijke en wettige middelen ver werven zuh.fn, dat ze thans door het grauw de deur willen laten inbeuken. Hun politiek V^n vandaag is eenvou dig deze van inbrekers. Door geweld door diefstal, door moord als 't moet, willen zij dat verovt een, wat ze wan hopen, nog ooit te kunnen verdienen. Van al hun schoone theoriën ver wachten zijzelven niets meer. Zij reke nen niet meer op het gezond verstand, alleen nog maar op de laagste instinc ten van de massa. Fleel de propaganda van de socia listen op 't oogenblik richt zich uit sluitend tot de onderste lagen van de samenleving. Welk verstandig arbeider inderdaad zal zich laten wijsmaken, dat de door de regeering voorgestelde nieuwe be lastingen voornamelijk de volksklasse zullen treffen, wanneer toch deze be lastingen dienen moeten om de ont zaglijke putten te vullen, die juist ten behoeve van de volksklasse, voor den werkloozensteun en de ouderdom de werkloozensteun en de ouder domspensioenen in de staatskas gegraven zijn moeten worden N. G. DE NIEUWE PAKETBOOT PRESIDENT DOUMER Zondag voormiddag werd te La Ci- otat de paketboot Président Dou- rner te water gelaten. De minister der koopvaardij, onge steld zijnde, werd vertegenwoordigd door den bestuurder van zijn kabinet. De heer Millerand, gewezen presi dent der Republiek admiraal Le Bi got, de voorzitter der Fransche Kamer woonden de officieele plechtigheid bij. De bestuurder van het kabinet van den heer Meyer gaf lezing van een brief van den minister waarin deze hulde brengt aan de pogingen aange wend door de maatschappij Les Mes- sageries Maritimes om de volledige veiligheid der passagiers te verzekeren onder meer door het gebruik van ge- heele metalen zolderingen en meubels. De paketboot Président Doumer bestemd voor den dienst van de lijners van den Indischen Oceaan en het Ver re Oosten, is 1 50 meter lang, 19.50 m. breed ;zij meet 14.835 ton haar ma chines leveren 8600 p.k. de snelheid van het schip kan 1 6 tot 1 7 knoopen met volle lading bereiken aan boord is plaats voor 895 passagiers en een bemanning van 3 1 3 koppen. lilllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllc EEN TWEEDE ONDERHOUD HOOVER-ROOSEVELT. In welingelichte kringen neemt men aan, dat de conferentie, die op het Witte Huis tusschen Hoover en Roo sevelt wordt gehouden,, hoofdzakelijk gewijd zal zijn aan de toekomstige be handeling van de kwestie der oorlogs schulden, nu het vast staat dat op het gebied der Amerikaansche binnenland- sche politiek geen overeenstemming tusschen den nieuwen en den scheiden den president kan worden bereikt. Zelfs wordt beweerd, dat de conferen tie tot stand is gekomen op het drin gende verzoek van Engeland met het doel Roosevelt's standpunt in zake de schuldenkwestie te leeren kennen. Roosevelt zal, onmiddellijk na zijn aankomst te Washington, een onder houd hebben met Stimson, waarbij al le buitenlandsche politieke kwestiesv in het bijzonder de verhouding tot Ja pan en het conflict in het Verre Oosten zullen worden besproken. De Herald Tribune schrijft, dat Hoover cn Roosevelt het erover eens zijn, dat het schuiden-vraagstuk zoo spoedig mogelijk moet worden opge lost. Zij hopen een overeenkomst te bereiken, aldus het blad, volgens welke het mogelijk zal zijn de schuldenaren, die op 1 5 December hebben betaald, een reductie toe te staan. Zij verwach ten, dat hierdoor de economische we reldconferentie wordt vervroegd. De New-York Times is er niet zoo van overtuigd, dat Hoover en Roo sevelt tot een overeenkomst zullen ge raken. Hoover heeft een goed voorbe reid plan opgesteld en bij de laatste bespreking van beide staatslieden is gebleken, dat Roosevelt liever zelf een plan uitwerkt. Roosevelt, aldus het blad, heeft nog een tweede onderhoud met Hoover voorgesteld, klaarblijkelijk om den in druk te vermijden, dat hij weigert in belangrijke zaken met Hoover samen te werken. Naar Reuter verder meldt, is men op het ministerie van Buitenlandsche Za ken ervan overtuigd, dat Engeland be reid is te onderhandelen, zoodra Was hington bereid is te luisteren. Volgens Hoover moet het eerste doel van de Economische Wereldcon ferentie zijn, Engeland te bewegen te rug te keeren tot den gouden stand aard, ten einde het economisch even wicht in de wereld te herstellen. Engelsche belangstelling. Naar uit Londen wordt gemeld, be staat er in Engelsche regeeringskrin- gen groote belangstelling voor de ko mende besprekingen in Washington. Men hoopt dat het onderhoud tot een hervatting der schuldenonderhandelin gen leidt, wat tot nog toe niet moge lijk was, omdat op het oogenblik in de Vereenigde Staten niemand tot het voeren van onderhandelingen bevoegd is. De Washingtonsche correspondent van de Times oefent critiek uit op de aarzelende houding van Roosevelt. Hoover en Roosevelt zijn het waar schijnlijk slechts daarover eens, dat de onderhandelingen met eiken debiteur afzonderlijk gevoerd moeten worden. De correspondent te Washington van de Daily Telegraph meldt, dat Hoover ervan overtuigd is, dat de A- merikaansche belangen er onder zul len lijden wanneer niet zoo spoedig mogelijk overeenstemming wordt be reikt tusschen de oude en de nieuwe regeering over een doeltreffende poli tiek, aangezien anders op den verval datum van den volgenden betalings termijn, 1 5 Juni a.s., een nieuwe crisis zal intreden. De Daily Mail verneemt uit Washington, dat in politieke kringen aldaar de overtuiging heerscht, dat Hoover de onzekerheid op het gebied der schuldenkwestie beschouwt als de voornaamste oorzaak van de stagnatie in den internationalen handel. Voorts gelooft men, dat de herstelregeling van Lausanne niet tot stand zou zijn ge komen, wanneer Washington niet zelf de hoop op herziening der oorlogschul den had gewekt. Hoover zal daarom thans alles doen om misverstanden te vermijden, aldus besluit de Daily Mail De president van de Chemical Bank and Trust Company Johnston, heeft een oproep gepubliceerd, waarin hij aanbeveelt de kwestie der oorlogs schulden aan het politiek terrein te onttrekken en de regeling daarvan toe te vertrouwen aan zakenlieden. De Amerikaansche wereldhandel, aldus Johnston, is zoo belangrijk, dat de V. S. zich wel kunnen veroorloven toe gevingen te doen. IIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllllllllllllllllllllllllliUfflmHa DE VERSTERKINGEN ONZER OOSTERGRENS. Minister Albert Devèze houdt zich 'fel btezig met de versterkingen der Oostergrens. Hij vertrok naar Arlon om van daar ter plaats de punten te onderzoeken waar abris zullen gebouwd worden. Hij zal dan verder opgaan tot de Ourthe. Aldus weet men over den Rijn dat Belgie zich niet meer zal laten over rompelen als in 1914. Het is te hopen dat men niet lan ger tijd zal verliezen bij studies, maar zonder langer toeven handen aan het werk zal slaan. Dit alles is een streep in de reke ning van Duitschland. Ook is dit land niet tevreden omdat wij voorzorgen willen nemen. Liever een brand voorzien dan hem te blusschen. De regeering neemt hare voorzorgen niet alleen voor een gebeurlijken oor log, die maar zal achterblijven als men paraat is, maar ook tegenover de al gemeene werkstaking die men voor bereidt. Het is te hopen dat het werkvolk wijzer zal zijn dan te luisteren naar de communisten en andere liefhebbers, die hopen een aantal socialisten mede te sleuren.

HISTORISCHE KRANTEN

De Gazet van Poperinghe (1921-1940) | 1933 | | pagina 1