De Jubileumfeesten in Engeland.
üs
De meest vredelievende Natie
van Europa
I
Duitschland in een Nijptang
NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN.
GEBROEDERS DUPONT
VANDALEN AAN HET
WERK TE DIXMUIDE.
den «UITZET»
15" JAARNUMMER 19,
lWEEKRLAU 3 25 CENTIEMEN
ZONDAG 12 MEI 1935.
GAZET TAN F0PER18GHE
ABONNEMENTEN
Jaar, per post16 fr.
Congo 25 fr.
Frankrijk25 fr.
Amerika30 fr.
Losse Nummers 0.25 fr.
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
De postabonnenten in Belgie, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hen bedient, en niet aan ons.
Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt
men beleefd verzocht een postzegel voor ant
woord te voegen.
Uitgevers-Eigenaars
Yperstraat, 2, POPERINGHE.
Postcheck 48459 Telefoon 180
Ieder medewerker blijft verantwoordelijk
voor zijne bijdragen. Bijdragen in te
zenden tegen Donderdag middag.
Kleine berichten tegen den Vrijdag middag.
Naamlooze ingezonden artikels worden in
de scheurmand gegooid.
AANKONDIGINGEN
Per regel 1.00 fr.
(minimum 3.00 fr.)
Rouwberichten minimum 5.00 fr.
Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur
waarders. Voor dikwijls te herhalen re-
klamen, prijzen volgens overeenkomst.
Alle aankondigingen zijn op voorhand te
betalen.
DUITSCHLANDS HERBEWAPENING
WELKE COMEDIE SPEELT HET REICH THANS
Nazi-Duitschland houdt zich thans
alsof het niets anders doet dan de oude
wijsheid Si vis pacem, para bellum
in den breedst mogelijken geest toe
passen.
Dat wil zeggen zich slechts van top
tot teen herbewapent omdat het den
vrede wil.
Te Coblenz heeft Goering verklaard
dat het Duitsche volk het meest vrede
lievende is, hetwelk in het hart van
Europa leeft.
Daarom waarschijnlijk bestaat er op
beel de wereld geen volk, wie bet sol
daatje-spelen zoo in 't bloed zit, er.
welks enthousiasme zoo fel geprikkelc
wordt door militair vertoon en dooi
spectakels van vernieling en massa
moord.
Van ieder andere Natie zou men op
't oogenblik kunnen aannemen, dat zij
zicli bewapent om haren tegenstander:
den lust te benemen, haar aan te valler.
en dus op deze manier het behoud van
den vrede te dienen.
Niet echter van Duitschland, dat van
niemand een aanval te vreezen heeft,
om de eenvoudige reden dat het de
groote verslagene uit den jongsten we
reldoorlog is en het zeggen mag, dat
men het alles heeft afgepakt, wat men
het afpakken kon.
Oorlog wordt gewoonlijk geboren
uit wraakzucht, en wraakzucht behoeft
men niet bij de overwinnaars te zoe
ken. En wanneer nu om zoo te zeggen
heel Europa behoort tot diegenen wel
ke Duitschland overwonnen hebben,
dan spreekt het toch vanzelf dat dit
land langs geen van zijn grenzen een
revanche-oorlog te duchten heeft.
Als het zichzelven thans zoo koort
sig herbewapent, dan kan dat alleen
maar beteekenen, dat het zelf dezen
revanche-oorlog voorbereidt, en dat
alles wat de Duitsche leiders thans ver
tellen over hun vredelievendheid,
slechts tot doel heeft... tijd te winnen
om de preparatie van hun weerwraak
te voltooien.
Maar nu is het ook mogelijk, dat er
in de zoo alarmeerende berichten over
de Duitsche oorlogstoebereidselen nog
veel chantage zit. Wij bedoelen dat
de Hitleriaansche regeering zelve over
den stand der herbewapening veel
meer laat uitlekken, dan er eigenlijk
bestaat, om de tegenpartijen te nopen
tot grooter toegevendheid ten opzichte
van de eischen die het hun te stellen
heeft.
Als we een beetje kalm redeneeren
willen, dan moeten we ons den toe
stand wel aldus voorstellen.
Inderdaad, wanneer Duitschland wer
kelijk reeds zoover gereed tot den aan
val was, als thans hier en daar wordt
gezegd, zou het er dan niet alle belang
bij hebben om met de grootste energie
deze berichten tegen te spreken, in de
plaats van er, door stilzwijgen of door
verhooging van den toon zijner diplo
matie, zooveel voedsel aan te geven
Als men in het buitenland nog maar
vermoedt, dat het zooveel millioenen
manschappen gelaarsd en gespoord te
been kan brengen, zooveel duizenden
vliegtuigen bezit, en dat is t nieuw
ste nieuws nu weer van heden
reeds zes duikbooten kant en klaar
heeft, zonder dat men voor al zulke
onrustwekkende berichten ook maar
een formeel bewijs kan voorbrengen
zegt het simpelste gezond verstand
ons dan niet, dat de Duitsche regee
ring er dan alle belang bij hebben zou,
deze berichten zoolang als mogelijk te
verloochenen
Want het gevolg ervan is toch maar,
dat de gouvernementen der tegenpar
tijen zich haasten wat ze kunnen om
ook HUN bewapening te versterken,
gebruik maken van de onder hun volk
aldus gewekte paniek, om het ook de
zwaarste offers vopr zijn verdediging
te doen aanvaarden, en met zoo
veel verminderen dan- telkens immers
toch weer Duitschlands krijgskansen
Maar het is toch wel raadselachtig
dat de regeering van Berlijn, langs den
eenen kant de geruchten en berichten
over Duitschlands herbewapening te
land als ter zee en in de lucht niet
tegenspreekt, en dus haar tegenpartijen
helpt aanzetten tot vermeerdering van
hun weermacht, terwijl langs den an
deren kant haar meest gezaghebbende
woordvoerders zich zooveel moeite ge
ven om van haar vredelievendheid te
getuigen.
Dat wil zeggen Terwijl ze, door
redevoeringen als die van Goering te
Coblenz probeeren, de tegenpartijen in
slaap te wiegen, deze tegenpartijen
door de berichten over de herbewa
pening, maar steeds tot grooter waak
zaamheid prikkelen.
Bij deze onbegrijpelijke tegenstrij
digheid in de Duitsche tactiek, is het
ook moeilijk te zeggen, wat er te den
ken valt over de jongste verklaringen
van den heer Schacht, den voorzitter
van de Reichsbank, die geheel en al
in den toonaard stonden van een
alarmkreet.
Want waarop kwamen deze verkla
ringen neer
Hierop dat Duitschland als een
schip aan den grond zit, en niet meer
vlotgebracht zal kunnen wdïden dan
door een reusachtigen aangroei van zijn
uitvoer.
Inderdaad is de toestand van het
Reich deze dat de zoogezegde au
tarchie »-politiek, welke hét tot hiertoe
onder het Hitleriaansch bewind gehul
digd heeft, onmogelijk nog verder is
vol te houden.
Een tijdlang heeft de regeering er
zich ingebeeld, dat het Duitsche volk
grootendeels van en op zichzelf zou
kunnen leven, en dat het, van wat het
uit het buitenland betrekken moet, ge
noeg zou kunnen inslaan ...op crediet
en met het vooropgezette gedacht om
het noqit te betalen.
En als het Hitleriaansch gouverne
ment dan de werkloosheid heeft be
streden door honderdduizenden te zet
ten aan arbeid voor de Duitsche ge
meenschap-zelve, millioenen en millioe
nen aan papier-marken heeft gedrukt
om openbare werken te doen uitvoeren
zonder dat er van buiten-uit nieuw geld
binnen kwam, dan heeft dit gouverne
ment precies hetzelfde gedaan als een
winkelier die zijn zaak sluiten zou, met
de gedachte dat hij met zijn familie
gerust verder zouden kunnen leven van
de voorraden die hij nog in magazijn
heeft.
Zooals we reeds zeiden, had de Duit
sche regeering hier nog bij gevonden
dat wat haar volk tekort kwam, uit het
buitenland betrekken, maar dan... zoo
veel en zoolang mogelijk op crediet
En voor de waarachtigheid der jam
merklachten, der alarmkreten van den
heer Schacht pleit het wil, dat iedereen
gelooven moet dat dit laatste spelletje
nü niet langer meer is vol te houden.
Zijn Reichsbank zit zonder goud en
zonder deviezen, zijn papier is dus voor
den vreemdeling eenvoudig... apen-
munt, en al minder en minder toonen
de vreemdelingen zich geneigd om voor
zulke apenmunt nog hun goede waren
naar Duitschland te sturen.
Zoo spreekt het vanzelf, dat de Duit-
schers, om nog die vreemde producten
te kunnen verkrijgen waaraan zij een
zoo dringende behoefte hebben, wat
anders moeten kunnen geven dan mark
briefjes. Zij moeten 'absoluut voort
brengselen van hun eigen industrie
kunnen uitvoeren, maar hier zitten ze
in een vicieuzen cirkel Om te kunnen
voortbrengen en uitvoeren, hebben de
Duitschers tal van vreemde grondstof
fen noodig, welke grondstoffen ze niet
meer verwerven kunnen of... ze moe
ten eerst voortbrengen en uitvoeren
En dan mogen we gerust gelooven
dat ze dezen toestand nog hachelijker
hebben gemaakt door de aankoopen in
massa die ze in het buitenland hebben
gedaan van grondstoffen die ze niet
gebruiken voor het fabrikeeren van
producten voor den uitvoer, maar voor
het vervaardigen van oorlogsmateriaal,
en die ze dus zeiven opteren, terwijl
ze er het laatste crediet dat ze nog in
het buitenland hadden, hebben mee
uitgeput.
Op alle manieren staat Duitschland
wel als een reusachtig vraagteeken mid
den op Europa.
N. G.
LEEST EN VERSPREIDT DE
GAZET VAN POPERINGHE
HET STANDBEELD VAN
BARON GENERAAL JACQUES
ERG BESCHADIGD.
Gedurende den nacht van Vrijdag
op Zaterdag, rond drie uur, hebben
vandalen een aanval in regel gedaan op
het Standbeeld van generaal baron Jac
ques de Dixmude, dat zooals onze le
zers weten te Dixmuide te midden van
de Groote Markt prijkt.
Aan de vier hoeken van dit beeld
bad de beeldhouwer een soldaat met
helm geplaatst. Drie dezer soldaten
beelden werden onthoofd, terwijl de
Belgische leeuw en de kroon welke
boven op de vlag stond die door den
vierden soldaat gedragen was, werden
afgebroken.
Dan hebben de vandalen het beeld
van den generaal zelf willen beschadi
gen, doch ze maakten zulk een groot
gerucht dat de portier van het 3tad
huis ontwaakte en het alarm gaf. Dc
boeven sloegen dan op de vlucht.
Een talrijk publiek omringde Zater
dagmorgen het standbeeld dat dooi
de gendarmen bewaakt wordt, en be
sprak op heftige wijze de handelwijze
van de moedige beeldstormers Het
parket van Veurne stelde een onder
zoek in en kwam ter plaatse.
Eenige nadere bijzonderheden.
Een bewaker van het stadhuis welke
in den nacht een ongewoon gerucht
op de Groote Markt gehoord had,
kwam zien zag dan een man vluch
ten, en ontdekte een groote ladder,
naast het monument, alsook een brief
waarin onder meer stond Als pro
test tegen de onderdrukking van Vlaan
deren
De staat vari het onderzoek.
De kerels moeten het vernieiingï
werk zeer vlug hebben voltrokken,
daar ze erin geslaagd zijn drie der sol
daten, die zich aan het voetstuk van
het monument bevinden, te onthoof
den. Zij hebben vervolgens de ladder
gebruikt om te trachten het hoofd van
het standbeeld van den generaal af te
slaan. Dit hoofd is echter in brons, zoo
dat de slagen op het hoofd veel gerucht
wekten. Het was alsdan 3 uur 1 0.
De onbekenden hadden, benevens
de ladder, die genomen werd uit een
in opbouwzijnde huis langs den «Leeg-
weg», ook een grooten betonnen blok
medegenomen, ten einde nog hooger te
klimmen. Zij namen de vlucht langs
een smalle straat en verdwenen.
In bevoegde kringen meent men dat
het hier een antinationale betooging
geldt van personen, die zich eveneens
zouden verzetten tegen het oprichten
van een gedenkteeken aan Koning
Albert in het Park van Dixmuide. Het
parket van Veurne zet zijn onderzoek
voort. De identificatiedienst der rech
terlijke politie van het Parket van Gent
is eveneens ter plaats gekomen en ver
richtte er zeer belangrijk werk.
Het protest der stad Dixmuide.
Door de stedelijke overheid van
Dixmuide werd volgend protest uit-
geplakt
Een laffe aanslag werd gepleegd
op het standbeeld van een onzer na
tionale helden. Deze weerzinwekkende
daad heeft een algemeene verontwaar
diging doen ontstaan. De bevolking
sluit zich eenparig aan bij deze gehecht
heid aan de nationale helden en onze
nationale instellingen. Het Bestuur re
kent op de medewerking van de be
volking tot het ontdekken der laffe
daders.
NAAR EEN BLIJDE GEBEURTENIS
AAN HET HOF
Links en rechts werd meegedeeld
dat ook Koningin Astrid dezen Zomer
enkele weken te Noordwijk in Neder
land zou doorbrengen, in een kring,
waar zij, evenals haar kinderen, de Ne-
derlandsche taal, welke zij met haar
Vlaamsche onderdanen sierlijk wenscht
te kunnen spreken, geheel machtig kan
worden. Deze rust zou Koningin Astrid
overigens weldra noodig hebben, daar
zij in blijde verwachting verkeert.
Deze blijde gebeurtenis in het Bel
gisch Koninklijk Gezin zou te verwach
ten zijn tegen November of December.
In de omgeving van het Hof echter
wenscht men deze tijding noch te lo
genstraffen noch te bevestigen. Voor-
alsnu werd geen officieele mededeeling
gedaan.
De Jubileumfeesten zijn voor het
Engelsche Volk een gelegenheid ge
weest om getuigenis af te leggen van
hun groote liefde voor het Vorstenhuis.
Te oordeelen naar de verslagen die
in de pers verschenen zijn, is de stoet
die Maandag de straten van Londen
doortrokkken heeft en de plechtigheid
in St. Paul's Kathedraal, iets eenigs
geweest.
Hoewel wij in die feesten niet recht
streeks betrokken zijn, kunnen de Bel
gen hartelijk medevoelen met de En
gelsche Natie.
En ook mag hier onderlijnd worden
dat Engeland nog steeds het bolwerk
van de vrijheid blijft en een sterke
verschansing tegen alles wat de vrijheid
wil onderdrukken.
Onze cliché verbeeldt den Engel-
schen Koning George V, wijl hij voor
den microfoon al de volkeren van het
Britsche Keizerrijk aanspreekt.
De Engelsche Kolonie te Yper en
de Engelsche School, hebben ter ge
legenheid van de jubelfeesten groote
plechtigheden op touw gezet, en een
bal dat het grootste succes oogstte,
werd aldaar Maandag laatst in de Zaa!
Majestic gehouden.
Wij sluiten ons aan bij de hulde
en wenschen den Vorst George V nog
vele jaren toe.
HET FRANSCH-RUSSISCH VERDRAG.
ALLES TER WILLE VAN DE VREDE.
Gelijk alle accoorden die de gewezen
tegenstanders van Duitschland na den
oorlog hebben aangegaan, strekt het
thans gesloten Fransch-Russisch ver
drag zoo eerlijk mogelijk tot handha
ving van den vrede.
Het beste bewijs hiervoor is wel, dat
telkens Duitschland uitgenoodigd wordt
om tot deze accoorden toe te treden,
maar telkens ook vindt Duitschland uit
vluchten om er zich aan te onttrekken.
Wie werkelijk vredelievend is, en ab
soluut geen oorlog wil, die moet hem.
vanzelfsprekend, tegen niemand willen,
en dit is nu het groote verschil tus-
schen Duitschland en zijn gewezen vij
anden dat deze laatsten steeds bereid
gevonden worden om niet-aanvalspac-
ten te sluiten onder elkaar en met ieder
een, terwijl het Reich steeds naar eenen
of meer kanten de handen vrij wil
houden.
Het heeft wel meegedaan aan het
Locarno-verdrag, waarvan de ondertee
kenaars zich tegenover elkaar verbin
den, hun krachten samen te slaan te-
genover diengene hunner welke een po
ging wagen zou, om door geweld de
Westelijke grenzen van Duitschland te
wijzigen, maar over een dergelijk pact,
wat zijn Oostelijke grenzen betreft, is
het nooit te spreken geweest.
En zelfs wanneer het er bijna in ge
slaagd was, Polen omtrent zijn inzich
ten gerust te stellen, dan nog verklaar
de het Reich uitdrukkelijk, dat het geen
verbintenis onderteekenen zou, vvaar-
door het zijn vrijheid van handelen
tegenover Lithauen aan banden zou
kunnen leggen.
Wat anders is daaruit te besluiten,
dan dat Duitschland er nog steeds aan
denkt om gebieden, die het in den
jongsten oorlog verspeelde, te herove
ren door geweld, als het deze niet meer
door nieuwe verdragen terugverwerven
kan
En als 't op die manier klaar wordt
aangetoond, dat Duitschland nog im
mer aan oorlog denkt, stelselmatig alles
ontwijkt, waardoor het zelf zijn wraak
lust aan banden zou moeten leggen
wat is er dan natuurlijker dan dat de
werkelijk vredelievende naties er alles
op zetten om het Reich te isoleeren
Zulke tactiek is toch maar deze van
de brandweer, als ze probeert, den
vuurhaard te omschrijven, opdat de
vlammen niet verder om zich heen zou
den kunnen grijpen.
De nieuwste verdragen vertoonen
deze wel merkwaardige eigenschap
dat ze de veiligheid van de ondertee
kenaars tegenover Duitschland verster
ken, maar zonder dat de veiligheid van
Duitschland-zelf erdoor verminderd
wordt.
Inderdaad is de voornaamste zorg
der opmakers van deze nieuwe ver
dragen steeds geweest, er op geen en
kele manier afbreuk door te doen aan
het pact van Locarno.
Te Stresa mogen Frankrijk, Italië en
Engeland ook al een zoo nauw moge
lijk bondgenootschap hebben gesloten,
het is er goed verstaan gebleven, dat
zij allen trouw zullen blijven aan het
Locarno-verdrag. Dat wil zeggen
moest een hunner overgaan tot een
niet-uitgelokten aanval op Duitschland,
dat dan de twee anderen tegen hem
Duitschland zouden helpen.
En in denzelfden geest is ook het
thans gesloten Fransch-Russisch ver
drag opgevat.
Zoo klaar mogelijk voorgesteld, is
de toestand nu aldus Valt Duitschland
Frankrijk aan, dan krijgt het onmid
dellijk Rusland mee op den nek, zoo
als het Frankrijk op den nek krijgt,
mocht het Rusland aanvallen. Zou het
echterzelf door Rusland worden aan
gevallen, en zou de Volkenbond be
slist hebben, dat deze aanval door niets
gewettigd was, dan zou Frankrijk on
zijdig blijven, evenals Italië en even
als Engeland, en van het Locarno-ver
drag zou het Reich dan ook niet profi-
teeren, omdat dit verdrag slechts zijn
Westelijke grenzen raakt en het in zulk
geval alleen maar langs zijn Oostelijke
grens zou te vechten hebben.
Maar, zooals sir John Simon het in
het Lagerhuis zeide, zouden, ingeval
van een Duitschen aanval op Rusland
of op Frankrijk deze twee staten zich
slechts op het Locarno-verdrag en
dus op Engelands hulp kunnen be
roepen wanneer Duitschland gezondigd
zou hebben tegen bepalingen van het
Volkenbondstatuut, die in dit verdrag
zelf staan vermeld dat wil zeggen
indien het aan Frankrijk den oorlog zou
verklaard hebben, met verbreking van
bepaalde verbintenissen, die het in het
verdrag van Locarno heeft ondertee
kend.
En zoowel aan Russische als aan
Fransche zijde wordt er thans alle na
druk op gelegd, dat dezelfde geest het
nieuwgesloten tractaat beheerscht.
Voor 't geval dat het langs zijn Wes
telijke grenzen zou overvallen worden,
mag Duitschland nog altijd op den on-
middelijken bijstand van alle Locarno-
onderteekenaars rekenen, terwijl Rus
land, voor 't geval dat het Duitschland
zou willen aanranden, op geen Fran
sche hulp staat te maken heeft.
Want aan 't hoofd van het tusschen
Laval en Potemkin gesloten akkoord
van wederzij dsche hulpverleening staat
geschreven, dat dit accoord slechts dan
zal in werking kunnen treden, wanneer
de Volkenbond beslist zal hebben, dat
een eventueele aanval van Duitschland
op eenen hunner door niets te motivee-
ren of te verontschuldigen is.
Oorlogsgevaar langs welke zijde ook
heeft het Reich dus slechts te vreezen
van... zichzelf
Als we aan 't hoofd van dit artikel
schreven Duitschland in een nijp
tang dan drukten we ons geografisch
niet zoo heel nauwkeurig uit, want in
deze nijptang zit dan toch ook nog Po
len, en de telegrammen van uit War-
zawa luiden, dat in de regeeringskrin-
gen aldaar, de tijding van het sluiten
der Fransch-Russische overeenkomst
nog met voorbehoud ontvangen werd.
Maar zooveel zegt men er toch al
er dat Polen geen bezwaar tegen
deze overeenkomst opperen zal, wan
neer zij niet in strijd bevonden wordt
met de bepalingen van het niet-aanvals-
pact, dat Polen met Rusland heeft aan
gegaan.
Op zijn tocht naar Moscou zal Laval
even te Warzawa afstappen, blijkbaar
met het doel om zich ter beschikking
te stellen van de Poolsche regeering
voor elke toelichting, waaraan deze nog
behoefte zou hebben En dan zal het
den Franschen minister zeker niet zoo
moeilijk vallen om zijn Poolsche con
fraters gerust te stellen.
Het is wel waar, dat Duitschland en
Rusland elkaar niet raken kunnen dan
over Poolsch grondgebied heen, maar
als Polen zich reeds tegen een aanval
van Russische zijde beschermd gevoelt
door het niet-aanvalstractaat hetwelk
het met de Soviet-regeering heeft ge
sloten, dan kan het alleen maar profijt
vinden bij dit nieuwe Fransch-Russi
sche verdrag Wil Duitschland, Rus
land aanvallen, dan zal het toch eerst
Polen moeten binnendringen en als de
Franschen dan Rusland ter hulp snellen
dan snellen ze toch in de eerste plaats
het vertrapte Polen ter hulp.
Tegen iederen aanval van Duitsche
zijnde zijn de Polen dus reeds in ruime
mate door het nieuwe Fransch-Russisch
verdrag geassureerd, maar nu kunnen
ze nog bang zijn voor het omgekeerde
geval Duitschland valt Frankrijk aan,
en om aan de verplichtingen van dit
nieuwe tractaat te kunnen voldoen en
Frankrijk te kunnen helpen door een
aanval op Duitschland, moeten de Rus
sen door Polen heen... Denken de Po
len niet dat ze in zulk geval ook alle
voordeel bij een nederlaag van Duitsch
land zouden vinden, vermits zij toch
zeer zeker de eersten zouden zijn, die
de kosten van een Duitsche overwin
ning op Frankrijk en dan meteen
ook op Engeland en Italië te beta
len zouden hebben
Nu blijft voor hen nog het gevaar
van een Russischen aanval op Duitsch
land, die ook niet anders dan over hun
lijf heen geschieden kan. Maar deze
zou toch slechts kunnen gebeuren, na
dat de Volkenbond zou hebben vast
gesteld, dat hij het eenige middel was
om een overval van Duitsche zijde te
voorkomen, en door het succes van
zulk een overval zou in ieder geval Po
len ook tenonder gaan, terwijl de ver
ijdeling ervan, door een preventieven
oorlog aan Duitschland, toch in de eer
ste plaats de redding van Polen zou
beteekenen. R.
DRINKT 'T ZWIJNLANDS BIER