De Jubileumfeesten in Engeland. üs De meest vredelievende Natie van Europa I Duitschland in een Nijptang NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN. GEBROEDERS DUPONT VANDALEN AAN HET WERK TE DIXMUIDE. den «UITZET» 15" JAARNUMMER 19, lWEEKRLAU 3 25 CENTIEMEN ZONDAG 12 MEI 1935. GAZET TAN F0PER18GHE ABONNEMENTEN Jaar, per post16 fr. Congo 25 fr. Frankrijk25 fr. Amerika30 fr. Losse Nummers 0.25 fr. Men abonneert op alle belgische postkantooren. De postabonnenten in Belgie, die van woonst veranderen, moeten dit aangeven in 't post- bureel dat hen bedient, en niet aan ons. Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt men beleefd verzocht een postzegel voor ant woord te voegen. Uitgevers-Eigenaars Yperstraat, 2, POPERINGHE. Postcheck 48459 Telefoon 180 Ieder medewerker blijft verantwoordelijk voor zijne bijdragen. Bijdragen in te zenden tegen Donderdag middag. Kleine berichten tegen den Vrijdag middag. Naamlooze ingezonden artikels worden in de scheurmand gegooid. AANKONDIGINGEN Per regel 1.00 fr. (minimum 3.00 fr.) Rouwberichten minimum 5.00 fr. Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur waarders. Voor dikwijls te herhalen re- klamen, prijzen volgens overeenkomst. Alle aankondigingen zijn op voorhand te betalen. DUITSCHLANDS HERBEWAPENING WELKE COMEDIE SPEELT HET REICH THANS Nazi-Duitschland houdt zich thans alsof het niets anders doet dan de oude wijsheid Si vis pacem, para bellum in den breedst mogelijken geest toe passen. Dat wil zeggen zich slechts van top tot teen herbewapent omdat het den vrede wil. Te Coblenz heeft Goering verklaard dat het Duitsche volk het meest vrede lievende is, hetwelk in het hart van Europa leeft. Daarom waarschijnlijk bestaat er op beel de wereld geen volk, wie bet sol daatje-spelen zoo in 't bloed zit, er. welks enthousiasme zoo fel geprikkelc wordt door militair vertoon en dooi spectakels van vernieling en massa moord. Van ieder andere Natie zou men op 't oogenblik kunnen aannemen, dat zij zicli bewapent om haren tegenstander: den lust te benemen, haar aan te valler. en dus op deze manier het behoud van den vrede te dienen. Niet echter van Duitschland, dat van niemand een aanval te vreezen heeft, om de eenvoudige reden dat het de groote verslagene uit den jongsten we reldoorlog is en het zeggen mag, dat men het alles heeft afgepakt, wat men het afpakken kon. Oorlog wordt gewoonlijk geboren uit wraakzucht, en wraakzucht behoeft men niet bij de overwinnaars te zoe ken. En wanneer nu om zoo te zeggen heel Europa behoort tot diegenen wel ke Duitschland overwonnen hebben, dan spreekt het toch vanzelf dat dit land langs geen van zijn grenzen een revanche-oorlog te duchten heeft. Als het zichzelven thans zoo koort sig herbewapent, dan kan dat alleen maar beteekenen, dat het zelf dezen revanche-oorlog voorbereidt, en dat alles wat de Duitsche leiders thans ver tellen over hun vredelievendheid, slechts tot doel heeft... tijd te winnen om de preparatie van hun weerwraak te voltooien. Maar nu is het ook mogelijk, dat er in de zoo alarmeerende berichten over de Duitsche oorlogstoebereidselen nog veel chantage zit. Wij bedoelen dat de Hitleriaansche regeering zelve over den stand der herbewapening veel meer laat uitlekken, dan er eigenlijk bestaat, om de tegenpartijen te nopen tot grooter toegevendheid ten opzichte van de eischen die het hun te stellen heeft. Als we een beetje kalm redeneeren willen, dan moeten we ons den toe stand wel aldus voorstellen. Inderdaad, wanneer Duitschland wer kelijk reeds zoover gereed tot den aan val was, als thans hier en daar wordt gezegd, zou het er dan niet alle belang bij hebben om met de grootste energie deze berichten tegen te spreken, in de plaats van er, door stilzwijgen of door verhooging van den toon zijner diplo matie, zooveel voedsel aan te geven Als men in het buitenland nog maar vermoedt, dat het zooveel millioenen manschappen gelaarsd en gespoord te been kan brengen, zooveel duizenden vliegtuigen bezit, en dat is t nieuw ste nieuws nu weer van heden reeds zes duikbooten kant en klaar heeft, zonder dat men voor al zulke onrustwekkende berichten ook maar een formeel bewijs kan voorbrengen zegt het simpelste gezond verstand ons dan niet, dat de Duitsche regee ring er dan alle belang bij hebben zou, deze berichten zoolang als mogelijk te verloochenen Want het gevolg ervan is toch maar, dat de gouvernementen der tegenpar tijen zich haasten wat ze kunnen om ook HUN bewapening te versterken, gebruik maken van de onder hun volk aldus gewekte paniek, om het ook de zwaarste offers vopr zijn verdediging te doen aanvaarden, en met zoo veel verminderen dan- telkens immers toch weer Duitschlands krijgskansen Maar het is toch wel raadselachtig dat de regeering van Berlijn, langs den eenen kant de geruchten en berichten over Duitschlands herbewapening te land als ter zee en in de lucht niet tegenspreekt, en dus haar tegenpartijen helpt aanzetten tot vermeerdering van hun weermacht, terwijl langs den an deren kant haar meest gezaghebbende woordvoerders zich zooveel moeite ge ven om van haar vredelievendheid te getuigen. Dat wil zeggen Terwijl ze, door redevoeringen als die van Goering te Coblenz probeeren, de tegenpartijen in slaap te wiegen, deze tegenpartijen door de berichten over de herbewa pening, maar steeds tot grooter waak zaamheid prikkelen. Bij deze onbegrijpelijke tegenstrij digheid in de Duitsche tactiek, is het ook moeilijk te zeggen, wat er te den ken valt over de jongste verklaringen van den heer Schacht, den voorzitter van de Reichsbank, die geheel en al in den toonaard stonden van een alarmkreet. Want waarop kwamen deze verkla ringen neer Hierop dat Duitschland als een schip aan den grond zit, en niet meer vlotgebracht zal kunnen wdïden dan door een reusachtigen aangroei van zijn uitvoer. Inderdaad is de toestand van het Reich deze dat de zoogezegde au tarchie »-politiek, welke hét tot hiertoe onder het Hitleriaansch bewind gehul digd heeft, onmogelijk nog verder is vol te houden. Een tijdlang heeft de regeering er zich ingebeeld, dat het Duitsche volk grootendeels van en op zichzelf zou kunnen leven, en dat het, van wat het uit het buitenland betrekken moet, ge noeg zou kunnen inslaan ...op crediet en met het vooropgezette gedacht om het noqit te betalen. En als het Hitleriaansch gouverne ment dan de werkloosheid heeft be streden door honderdduizenden te zet ten aan arbeid voor de Duitsche ge meenschap-zelve, millioenen en millioe nen aan papier-marken heeft gedrukt om openbare werken te doen uitvoeren zonder dat er van buiten-uit nieuw geld binnen kwam, dan heeft dit gouverne ment precies hetzelfde gedaan als een winkelier die zijn zaak sluiten zou, met de gedachte dat hij met zijn familie gerust verder zouden kunnen leven van de voorraden die hij nog in magazijn heeft. Zooals we reeds zeiden, had de Duit sche regeering hier nog bij gevonden dat wat haar volk tekort kwam, uit het buitenland betrekken, maar dan... zoo veel en zoolang mogelijk op crediet En voor de waarachtigheid der jam merklachten, der alarmkreten van den heer Schacht pleit het wil, dat iedereen gelooven moet dat dit laatste spelletje nü niet langer meer is vol te houden. Zijn Reichsbank zit zonder goud en zonder deviezen, zijn papier is dus voor den vreemdeling eenvoudig... apen- munt, en al minder en minder toonen de vreemdelingen zich geneigd om voor zulke apenmunt nog hun goede waren naar Duitschland te sturen. Zoo spreekt het vanzelf, dat de Duit- schers, om nog die vreemde producten te kunnen verkrijgen waaraan zij een zoo dringende behoefte hebben, wat anders moeten kunnen geven dan mark briefjes. Zij moeten 'absoluut voort brengselen van hun eigen industrie kunnen uitvoeren, maar hier zitten ze in een vicieuzen cirkel Om te kunnen voortbrengen en uitvoeren, hebben de Duitschers tal van vreemde grondstof fen noodig, welke grondstoffen ze niet meer verwerven kunnen of... ze moe ten eerst voortbrengen en uitvoeren En dan mogen we gerust gelooven dat ze dezen toestand nog hachelijker hebben gemaakt door de aankoopen in massa die ze in het buitenland hebben gedaan van grondstoffen die ze niet gebruiken voor het fabrikeeren van producten voor den uitvoer, maar voor het vervaardigen van oorlogsmateriaal, en die ze dus zeiven opteren, terwijl ze er het laatste crediet dat ze nog in het buitenland hadden, hebben mee uitgeput. Op alle manieren staat Duitschland wel als een reusachtig vraagteeken mid den op Europa. N. G. LEEST EN VERSPREIDT DE GAZET VAN POPERINGHE HET STANDBEELD VAN BARON GENERAAL JACQUES ERG BESCHADIGD. Gedurende den nacht van Vrijdag op Zaterdag, rond drie uur, hebben vandalen een aanval in regel gedaan op het Standbeeld van generaal baron Jac ques de Dixmude, dat zooals onze le zers weten te Dixmuide te midden van de Groote Markt prijkt. Aan de vier hoeken van dit beeld bad de beeldhouwer een soldaat met helm geplaatst. Drie dezer soldaten beelden werden onthoofd, terwijl de Belgische leeuw en de kroon welke boven op de vlag stond die door den vierden soldaat gedragen was, werden afgebroken. Dan hebben de vandalen het beeld van den generaal zelf willen beschadi gen, doch ze maakten zulk een groot gerucht dat de portier van het 3tad huis ontwaakte en het alarm gaf. Dc boeven sloegen dan op de vlucht. Een talrijk publiek omringde Zater dagmorgen het standbeeld dat dooi de gendarmen bewaakt wordt, en be sprak op heftige wijze de handelwijze van de moedige beeldstormers Het parket van Veurne stelde een onder zoek in en kwam ter plaatse. Eenige nadere bijzonderheden. Een bewaker van het stadhuis welke in den nacht een ongewoon gerucht op de Groote Markt gehoord had, kwam zien zag dan een man vluch ten, en ontdekte een groote ladder, naast het monument, alsook een brief waarin onder meer stond Als pro test tegen de onderdrukking van Vlaan deren De staat vari het onderzoek. De kerels moeten het vernieiingï werk zeer vlug hebben voltrokken, daar ze erin geslaagd zijn drie der sol daten, die zich aan het voetstuk van het monument bevinden, te onthoof den. Zij hebben vervolgens de ladder gebruikt om te trachten het hoofd van het standbeeld van den generaal af te slaan. Dit hoofd is echter in brons, zoo dat de slagen op het hoofd veel gerucht wekten. Het was alsdan 3 uur 1 0. De onbekenden hadden, benevens de ladder, die genomen werd uit een in opbouwzijnde huis langs den «Leeg- weg», ook een grooten betonnen blok medegenomen, ten einde nog hooger te klimmen. Zij namen de vlucht langs een smalle straat en verdwenen. In bevoegde kringen meent men dat het hier een antinationale betooging geldt van personen, die zich eveneens zouden verzetten tegen het oprichten van een gedenkteeken aan Koning Albert in het Park van Dixmuide. Het parket van Veurne zet zijn onderzoek voort. De identificatiedienst der rech terlijke politie van het Parket van Gent is eveneens ter plaats gekomen en ver richtte er zeer belangrijk werk. Het protest der stad Dixmuide. Door de stedelijke overheid van Dixmuide werd volgend protest uit- geplakt Een laffe aanslag werd gepleegd op het standbeeld van een onzer na tionale helden. Deze weerzinwekkende daad heeft een algemeene verontwaar diging doen ontstaan. De bevolking sluit zich eenparig aan bij deze gehecht heid aan de nationale helden en onze nationale instellingen. Het Bestuur re kent op de medewerking van de be volking tot het ontdekken der laffe daders. NAAR EEN BLIJDE GEBEURTENIS AAN HET HOF Links en rechts werd meegedeeld dat ook Koningin Astrid dezen Zomer enkele weken te Noordwijk in Neder land zou doorbrengen, in een kring, waar zij, evenals haar kinderen, de Ne- derlandsche taal, welke zij met haar Vlaamsche onderdanen sierlijk wenscht te kunnen spreken, geheel machtig kan worden. Deze rust zou Koningin Astrid overigens weldra noodig hebben, daar zij in blijde verwachting verkeert. Deze blijde gebeurtenis in het Bel gisch Koninklijk Gezin zou te verwach ten zijn tegen November of December. In de omgeving van het Hof echter wenscht men deze tijding noch te lo genstraffen noch te bevestigen. Voor- alsnu werd geen officieele mededeeling gedaan. De Jubileumfeesten zijn voor het Engelsche Volk een gelegenheid ge weest om getuigenis af te leggen van hun groote liefde voor het Vorstenhuis. Te oordeelen naar de verslagen die in de pers verschenen zijn, is de stoet die Maandag de straten van Londen doortrokkken heeft en de plechtigheid in St. Paul's Kathedraal, iets eenigs geweest. Hoewel wij in die feesten niet recht streeks betrokken zijn, kunnen de Bel gen hartelijk medevoelen met de En gelsche Natie. En ook mag hier onderlijnd worden dat Engeland nog steeds het bolwerk van de vrijheid blijft en een sterke verschansing tegen alles wat de vrijheid wil onderdrukken. Onze cliché verbeeldt den Engel- schen Koning George V, wijl hij voor den microfoon al de volkeren van het Britsche Keizerrijk aanspreekt. De Engelsche Kolonie te Yper en de Engelsche School, hebben ter ge legenheid van de jubelfeesten groote plechtigheden op touw gezet, en een bal dat het grootste succes oogstte, werd aldaar Maandag laatst in de Zaa! Majestic gehouden. Wij sluiten ons aan bij de hulde en wenschen den Vorst George V nog vele jaren toe. HET FRANSCH-RUSSISCH VERDRAG. ALLES TER WILLE VAN DE VREDE. Gelijk alle accoorden die de gewezen tegenstanders van Duitschland na den oorlog hebben aangegaan, strekt het thans gesloten Fransch-Russisch ver drag zoo eerlijk mogelijk tot handha ving van den vrede. Het beste bewijs hiervoor is wel, dat telkens Duitschland uitgenoodigd wordt om tot deze accoorden toe te treden, maar telkens ook vindt Duitschland uit vluchten om er zich aan te onttrekken. Wie werkelijk vredelievend is, en ab soluut geen oorlog wil, die moet hem. vanzelfsprekend, tegen niemand willen, en dit is nu het groote verschil tus- schen Duitschland en zijn gewezen vij anden dat deze laatsten steeds bereid gevonden worden om niet-aanvalspac- ten te sluiten onder elkaar en met ieder een, terwijl het Reich steeds naar eenen of meer kanten de handen vrij wil houden. Het heeft wel meegedaan aan het Locarno-verdrag, waarvan de ondertee kenaars zich tegenover elkaar verbin den, hun krachten samen te slaan te- genover diengene hunner welke een po ging wagen zou, om door geweld de Westelijke grenzen van Duitschland te wijzigen, maar over een dergelijk pact, wat zijn Oostelijke grenzen betreft, is het nooit te spreken geweest. En zelfs wanneer het er bijna in ge slaagd was, Polen omtrent zijn inzich ten gerust te stellen, dan nog verklaar de het Reich uitdrukkelijk, dat het geen verbintenis onderteekenen zou, vvaar- door het zijn vrijheid van handelen tegenover Lithauen aan banden zou kunnen leggen. Wat anders is daaruit te besluiten, dan dat Duitschland er nog steeds aan denkt om gebieden, die het in den jongsten oorlog verspeelde, te herove ren door geweld, als het deze niet meer door nieuwe verdragen terugverwerven kan En als 't op die manier klaar wordt aangetoond, dat Duitschland nog im mer aan oorlog denkt, stelselmatig alles ontwijkt, waardoor het zelf zijn wraak lust aan banden zou moeten leggen wat is er dan natuurlijker dan dat de werkelijk vredelievende naties er alles op zetten om het Reich te isoleeren Zulke tactiek is toch maar deze van de brandweer, als ze probeert, den vuurhaard te omschrijven, opdat de vlammen niet verder om zich heen zou den kunnen grijpen. De nieuwste verdragen vertoonen deze wel merkwaardige eigenschap dat ze de veiligheid van de ondertee kenaars tegenover Duitschland verster ken, maar zonder dat de veiligheid van Duitschland-zelf erdoor verminderd wordt. Inderdaad is de voornaamste zorg der opmakers van deze nieuwe ver dragen steeds geweest, er op geen en kele manier afbreuk door te doen aan het pact van Locarno. Te Stresa mogen Frankrijk, Italië en Engeland ook al een zoo nauw moge lijk bondgenootschap hebben gesloten, het is er goed verstaan gebleven, dat zij allen trouw zullen blijven aan het Locarno-verdrag. Dat wil zeggen moest een hunner overgaan tot een niet-uitgelokten aanval op Duitschland, dat dan de twee anderen tegen hem Duitschland zouden helpen. En in denzelfden geest is ook het thans gesloten Fransch-Russisch ver drag opgevat. Zoo klaar mogelijk voorgesteld, is de toestand nu aldus Valt Duitschland Frankrijk aan, dan krijgt het onmid dellijk Rusland mee op den nek, zoo als het Frankrijk op den nek krijgt, mocht het Rusland aanvallen. Zou het echterzelf door Rusland worden aan gevallen, en zou de Volkenbond be slist hebben, dat deze aanval door niets gewettigd was, dan zou Frankrijk on zijdig blijven, evenals Italië en even als Engeland, en van het Locarno-ver drag zou het Reich dan ook niet profi- teeren, omdat dit verdrag slechts zijn Westelijke grenzen raakt en het in zulk geval alleen maar langs zijn Oostelijke grens zou te vechten hebben. Maar, zooals sir John Simon het in het Lagerhuis zeide, zouden, ingeval van een Duitschen aanval op Rusland of op Frankrijk deze twee staten zich slechts op het Locarno-verdrag en dus op Engelands hulp kunnen be roepen wanneer Duitschland gezondigd zou hebben tegen bepalingen van het Volkenbondstatuut, die in dit verdrag zelf staan vermeld dat wil zeggen indien het aan Frankrijk den oorlog zou verklaard hebben, met verbreking van bepaalde verbintenissen, die het in het verdrag van Locarno heeft ondertee kend. En zoowel aan Russische als aan Fransche zijde wordt er thans alle na druk op gelegd, dat dezelfde geest het nieuwgesloten tractaat beheerscht. Voor 't geval dat het langs zijn Wes telijke grenzen zou overvallen worden, mag Duitschland nog altijd op den on- middelijken bijstand van alle Locarno- onderteekenaars rekenen, terwijl Rus land, voor 't geval dat het Duitschland zou willen aanranden, op geen Fran sche hulp staat te maken heeft. Want aan 't hoofd van het tusschen Laval en Potemkin gesloten akkoord van wederzij dsche hulpverleening staat geschreven, dat dit accoord slechts dan zal in werking kunnen treden, wanneer de Volkenbond beslist zal hebben, dat een eventueele aanval van Duitschland op eenen hunner door niets te motivee- ren of te verontschuldigen is. Oorlogsgevaar langs welke zijde ook heeft het Reich dus slechts te vreezen van... zichzelf Als we aan 't hoofd van dit artikel schreven Duitschland in een nijp tang dan drukten we ons geografisch niet zoo heel nauwkeurig uit, want in deze nijptang zit dan toch ook nog Po len, en de telegrammen van uit War- zawa luiden, dat in de regeeringskrin- gen aldaar, de tijding van het sluiten der Fransch-Russische overeenkomst nog met voorbehoud ontvangen werd. Maar zooveel zegt men er toch al er dat Polen geen bezwaar tegen deze overeenkomst opperen zal, wan neer zij niet in strijd bevonden wordt met de bepalingen van het niet-aanvals- pact, dat Polen met Rusland heeft aan gegaan. Op zijn tocht naar Moscou zal Laval even te Warzawa afstappen, blijkbaar met het doel om zich ter beschikking te stellen van de Poolsche regeering voor elke toelichting, waaraan deze nog behoefte zou hebben En dan zal het den Franschen minister zeker niet zoo moeilijk vallen om zijn Poolsche con fraters gerust te stellen. Het is wel waar, dat Duitschland en Rusland elkaar niet raken kunnen dan over Poolsch grondgebied heen, maar als Polen zich reeds tegen een aanval van Russische zijde beschermd gevoelt door het niet-aanvalstractaat hetwelk het met de Soviet-regeering heeft ge sloten, dan kan het alleen maar profijt vinden bij dit nieuwe Fransch-Russi sche verdrag Wil Duitschland, Rus land aanvallen, dan zal het toch eerst Polen moeten binnendringen en als de Franschen dan Rusland ter hulp snellen dan snellen ze toch in de eerste plaats het vertrapte Polen ter hulp. Tegen iederen aanval van Duitsche zijnde zijn de Polen dus reeds in ruime mate door het nieuwe Fransch-Russisch verdrag geassureerd, maar nu kunnen ze nog bang zijn voor het omgekeerde geval Duitschland valt Frankrijk aan, en om aan de verplichtingen van dit nieuwe tractaat te kunnen voldoen en Frankrijk te kunnen helpen door een aanval op Duitschland, moeten de Rus sen door Polen heen... Denken de Po len niet dat ze in zulk geval ook alle voordeel bij een nederlaag van Duitsch land zouden vinden, vermits zij toch zeer zeker de eersten zouden zijn, die de kosten van een Duitsche overwin ning op Frankrijk en dan meteen ook op Engeland en Italië te beta len zouden hebben Nu blijft voor hen nog het gevaar van een Russischen aanval op Duitsch land, die ook niet anders dan over hun lijf heen geschieden kan. Maar deze zou toch slechts kunnen gebeuren, na dat de Volkenbond zou hebben vast gesteld, dat hij het eenige middel was om een overval van Duitsche zijde te voorkomen, en door het succes van zulk een overval zou in ieder geval Po len ook tenonder gaan, terwijl de ver ijdeling ervan, door een preventieven oorlog aan Duitschland, toch in de eer ste plaats de redding van Polen zou beteekenen. R. DRINKT 'T ZWIJNLANDS BIER

HISTORISCHE KRANTEN

De Gazet van Poperinghe (1921-1940) | 1935 | | pagina 1