Alles liever dan Oorlog
Nationalisatie van de Oorlogsindustrie
en van de Bank van Frankrijk.
OPROEP.
SPRUTOL
NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN
GEBROEDERS DUPONT
SDEEN EN DOCUMENTEN.
Zomer
sproeten
verdwijnen spoedig
door een pot 1
DE WERKLOOZENSTEUN.
BERICHT.
16l JAAR. NUMMER 30.
WEEKBLAD s 25 CENTIEMEN.
•aatrattsats
wmmmsasimmmrmmmssmm
ZONDAG 26 JULI 1936.
GAZET TAN POPERINCBE
ABONNEMENTEN
1 Jaar, per post16 fr.
Congo 25 fr.
Frankrijk25 fr.
Amerika30 fr.
Losse Nummers 0.25 fr.
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
OP HET POLITIEK SCHAAKBORD.
De postabonnenten in Belgie, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hen bedient, en niet aan ons.
Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt
men beleefd verzocht een postzegel voor ant
woord te voegen.
Uitgevers-Eigenaars
Yperstraat, 2, POPERINGHE.
Postcheck 484.59 Telefoon 180
Ieder medewerker blijft verantwoordelijk
voor zijne bijdragen. Bijdragen in te
zenden tegen Donderdag middag.
Kleine berichten tegen den Vrijdag middag.
Naamlooze ingezonden artikels worden in
de scheurmand gegooid.
AANKONDIGINGEN
Per regel 1.00 fr.
(minimum 3.00 fr.)
Rouwberichten minimum 5.00 fr.
Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur
waarders. Voor dikwijls te herhalen re-
klamen, prijzen volgens overeenkomst.
Alle aankondigingen zijn op voorhand te
betalen.
HET COMMUNISME ALS HET GROOTSTE OORLOGSGEVAAR.
Als de zoogenaamde democrati
sche staten nu het bilan opmaken wil
len van hun bedrijvigheid op het ter
rein der internationale diplomatie
en in 't bijzonder dan te Genève
wat zullen ze dan als uitslag kunnen
vinden
Alles wat zij vermijden willen, wat
zij vreesden verwezenlijkt, zonder dat
er iets bereikt werd, van wat ze wensch-
ten en bedoelden.
De verijdeling van den Italiaanschen
veldtocht in Ethidpie moest een kracht
proef zijn voor den Volkenbond en
daarom werd alles op de kaart van den
Negus gezet. Thans is Ethiopië bij Italië
ingelijfd, zonder den schijn maar van
eenige mogelijkheid of kans, dat het
ooit nog zijn vrijheid herwint, en... de
Volkenbond is slapper dan ooit als in
strument voor den wereldvrede
Hier zou in t geschiedboek van de
zen tijd een bladzij te schrijven kun
nen zijn over een grootsch, weergaloos
internationaal offer aan de heiligheid
van verdragen en over een blijk van in
ternationale solidariteit zonder voor
gaande met een aangerand volk, in
dien alle staten, die voor de eerbiedi
ging van het Volkenbondspact opgeko
men zijn, zulks in de eerste plaats had
den gedaan in de overtuiging van het
goede recht der Abessyniers.
Maar dat hebben de meeste en
zeker de sterkste pas in de tweede
plaats gedaan
De eerste plaats in hun bezorgdheid
en hun verzet tegen den oorlog aan
Ethiopië hebben zij niet gegeven aan
hun sympathie voor den Negus, maar
aan hun antipathie, en vooral aan hun
schrik voor Mussolini.
En dat was dan vooral de angst voor
een versterking van de fascistische ge
dachte. Zonderling en paradoksaal ge
noeg paarde in Engeland en bij
de Britsche leder, van den Volkenbond,
deze angst van de democraten, van
de Labourmannen zich in schoone har
monie aan de vrees van de imperialis
ten voor de concurrentie van Italië in
Noord-Oost Afrika.
Want, als één zaak in heel deze ge
schiedenis zeker is, dan zal t wel zijn,
dat geen Britsche regeering zich door
de socialisten tot een zoo gevaarlijke
politiek hadde laten drijven, indien ze
niet gemeend had, daardoor vooral
Engelands koloniaal belang te dienen.
Alle spijt van Engeland over de in
palming van Ethiopië door Italië is de
spijt... dat het dat zelf niet heef kun
nen doen.
Maar met spijt is nog nooit op eenige
markt ter wereld iets te koopen ge
weest, en schae en schand krijgt ge al
tijd graties.
En 't resultaat, bereikt door een tac
tiek waarvan de ware bedoelingen zoo
ver verschilden van de woorden, waar
in ze gewikkeld werd, is dan ook totaal
het omgekeerde geworden van wat er
mee beoogd werd.
De fameuze sancties die als
moorddadige hamerslagen op 't fascis
me bedoeld waren, hebben hetzelfde
fascisme vaster dan ooit ineengeklon
ken, terwijl de Europeesche vrede erger
bedreigd is dan ooit.
En de Morning Post zal t wel
bij 't rechte eind hebben als zij schrijft,
dat dit een harde les is voor Frankrijk
en voor Engeland wier invloed sedert
den oorlog nooit van zoo weinig tel
geweest is als op t oogenblik.
Indien het vast staat, dat de vrede
in Europa alleen maar door het Hitle-
riaansche Duitschland werd bedreigd,
dan gebood de allerelementairste voor
zichtigheid allen wie deze bedreiging
gold en in de eerste plaats dan zeker
wel Frankrijk zich het machtige
Italië te vriend te houden.
Dat hebben mannen als Laval geen
moment uit het oog verloren. Indien
ze al hun handigheid hebben aange
wend om een breuk tusschen Italië en
den Volkenbond te verhinderen, dan
was 't in de vaste overtuiging, dat zul
ke breuk geen ander resultaat kon heb
ben, dan Italië in Duitschlands armen
te drijven.
Maar... Laval moest weg. Het inter
nationaal socialisme wilde het zoo. Het
Russisch communisme wilde het zoo.
Voor en boven alles dood aan t fas
cisme En zoover zijn we nu, dat Eu
ropa zoo goed als op genade of onge
nade aan het vereenigd Duitsch-Itali-
aansch fascisme overgeleverd is
Als eenig offensief tegen het nieuwe
Centraal-Europeesch blok zal wel geen
socialist of communist ter wereld nog
zelfs maar durven denken Mocht het
ooit tot de botsing tusschen het fascis
me en de z.g. democratie komen,
die zijzelven dan zouden hebben uit
gelokt, dan zouden ze tegenover
twee, drie, wellicht vier solied aaneen-
gesmeede staten met een leger, hecht
als een stormram, slechts door onder
linge en innerlijke verdeeldheid ver
molmde volken in verdedigende stel
ling te plaatsen hebben.
En nu laat zich de groote vraag van
den dag met het meeste optimisme nog
alleen maar aldus stellen
Welke redenen zouden Duitschland
en Italië nog kunnen hebben om hun
vereenigde machten aan te wenden tot
een oorlog die allicht het einde van de
Europeesche beschaving zou kunnen be
teekenen en waaraan zij dus in ieder
geval schrikkelijk ook hun eigen han
den zouden kunnen verbranden
Er kunnen er twee verschillende zijn,
die zich zoowel in Italië als in Duitsch
land, gemakkelijk bijeen laten voegen
De lust om aan het internationaal
bolsjewisme een doodelijken klap toe
te brengen, en terzelfdertijd aan de
door 't communisme ondermijnde en
verslapte groote mogendheden alles te
ontnemen wat Duitschland en Italië
voor zichzelve begeeren en onmisbaar
achten.
De tweede reden zal zelfs wel voor
de eerste gelden, en... laat de wereld
zich thans maar voorbereiden op de
formuleering, door Hitler en door Mus
solini, van de eischen, die zij op kolo
niaal gebied te stellen hebben, als de
voorwaarden tot t behoud van vrede.
De Volkenbond heeft hier geen rol
meer te spelen. E.r is geen internationale
conferentie meer denkbaar, waartoe
ook Duitschland niet uitgenoodigd zou
geworden zijn. .Zonder Duitschland zal
ziek en vechtlustig patriotisme bepa
len de oorlogsindustrieën in alle lan
den zich niet slechts bij het voldoen
aan de behoeften van het eigen leger,
geworaen z.jn. cuuuc, L/u.^uicim maar leveren z' ook aan iederen vreem-
Italie zich nergens meer vertoonen. Al- de... aan iederen mogelijken en zelfs
- i - 1 1 1 1 1**1 - - .J 1 O O V I 1A
liane zien nergens meet vcituuiicn. i w-
dus dragen de regeeringen, die onder waarschijnlijken vijand, die maar be-
rooden druk de fascistische solidariteit talen wil
TWEE GROOTE HERVORMINGEN IN FRANKRIJK,
EEN GOEDE EN EEN GEVAARLIJKE HERVORMING.
Met 484 stemmen tegen slechts 85
werd in de Fransche Kamer de wet op
de nationalisatie van de oorlogsindus
trie gestemd.
Van al de hervormingen, door de
regeering van het Volksfront aange
kondigd, scheen deze ons van eerstaf
de minst antipathieke.
Zonder in het geringst door commu
nisme aangetast te zijn, en met behoud
van al onzen afkeer voor overdreven
staatstusschenkomst, hebben we t al
tijd natuurlijk kunnen vinden, dat de
Staat-zelf zijn wapenen vervaardigde,
en dus slechts een uiterste minimum
overliet van plaats voor private profij
ten uit den oorlog, den verschrikkelijk
mensch, en indien thans uitvinders en
fabrikanten van wapenen tot het uiter
ste hun vernuft scherpen en proefne
mingen tot in het oneindige doen om
maar steeds hun producten te verbete
ren, geprikkeld door het vooruitzicht
van hooge loonen en zware winsten,
zal deze voortdurende krachtsin
spanning dan ock nog gevonden wor
den, wanneer allen die in de wapenin
dustrie betrokken zijn, nog slechts vast-
gesalarieerde staatsbedienden zullen
wezen
Om maar niet te denken aan zekere
uitvinders, die de vruchten van hun
vernuft allicht in den vreemde zouden
IJ| .gaan aanbieden,wanneer het eigen land
sten van de geesels, die over de Natie'er, als op staatseigendom, beslag op
komen kunnen. zou willen leggen.
En hoe zouden we trouwens in ons Deze bezwaren zijn natuurlijk te on
eigen land eenig principieel bezwaar dervangen door een systeem, dat het
hebben kunnen vinden tegen het in aankoopen door den Staat van nieuwe
handen nemen door den Staat van heel uitvindingen niet uitsluit, maar aleer
de wapenindustrie, wanneer sinds ruim
een eeuw lang reeds de Belgische Staat
wel zelf zijn spoorwegmateriaa! ver
vaardigen kan
Alsof het nog niet weerzinwekkend
genoeg was, dat onberekenbare fortui
nen konden en nog steeds kunnen
worden opgebouwd uit de fabricatie
van moord- en vernielingstuig, en dat
dus vanzelf overal een categorie van
burgers moet ontstaan, die er belang
bij hebben dat oorlogen uitbreken en
dus allicht geneigd zullen zijn om hun,
juist door deze geldmacht zoo sterk ge
worden invloed aan te wenden tot ver
troebeling van de internationale toe
een uitvinder een nieuw wapen verkoo
pen kan, moet hij er toch eerst een
model van vervaardigd hebben en op
de proef gesteld en... welke uitvinder
zal nog zijn nieuwe ontwerpen toever
trouwen aan de werkhuizen van den
Staat, op gevaar af, dat deze laatste,
dus eenmaal goed op de hoogte van de
uitvinding gesteld, zelf den prijs ervoor
bepaalt of den uitvinder zonder meer
onteigent.
Het uitschakelen van het privaat ini
tiatief zal zooniet altijd groote geva
ren scheppen, dan toch meestij ds zeei
lastige nieuwe problemen stellen.
In de andere groote hervorming
standen en tot aanvuring van allft-tBëïia. wt»rv»«i de F ransche Volksfrontregee-
ring ook de toestemming van haar par
lement met 430 stemmen tegen I 1 1
gekregen heeft, zien we voorloopig
nog niets anders dan gevaren
Wij bedoelen in de nationalisatie
in Centraal-Europa verwekt hebben, de
schoone gevolgen van hun
idiote tactiek.
En nu is 't zoover gekomen, dat de
verdrinkende wereld zich als aan een
stroohalm vastklampen moet aan het
bericht in de Daily Herald dat
Vlussolini het voornemen hebben zou
om voor de maand September een con>
ferentie bijeen te roepen, waartoe En
geland, Frankrijk, Duitschland, Soviet-
Rusland, Belgie, Polen, en wellicht de
landen der Kleine Entente uitgenoo
digd zouden worden.
Een nieuwe Volkenbond dus, maar
beperkt tot die staten welke onmiddel
lijk belang hebben bij den vrede in
Europa, en met een eng doch klaar-
afgelijnd programma.
Zooals wij hopen dat het er toegaan
zou, zou de voorzitter dezer conferen
tie aan alle deelnemenden de vraag
moeten stellen Zeg hier nu eens
duidelijk, wat gij verlangt, om mede
den vrede in Europa te bewaren
En dan zou voor allen de leuze moe
ten zijn
Alles liever dan Oorlog
...Indien de tragische ervaring toch
aan allen geleerde moet hebben, dat
geen winst door oorlog opwegen kan
tegen het verlies in den oorlog.
En door hun fameuze regeeringen
uit den jongsten tijd, zijn de bijzonder
ste profiteerders van den wereldoorlog
Frankrijk en Engeland nu wel
in zulk een toestand van ontreddering
en van zwakheid gebracht, dat zij min
der zullen wagen door vrijwillig een
deel van hun nieuwgewonnen over-
zeesch bezit aan Duitschland terug te
geven en door Italië's bewegingsvrij
heid te vergrooten, dan door nog lan
ger den drang naar uitzetting van deze
landen te willen inriemen.
En zouden Frankrijk en Engeland
niets van hun eigen koloniaal gebied
aan den vrede willen offeren, laten
de kleinere landen met koloniën als
Portugal, en ...Belgie zich dan ver
wachten aan de verwezenlijking van het
voorstel van den Zuid-Afrikaanschen
minister Pirow, luidend dat Frankrijk
en Engeland hun een stuk van hun
Afrikaansch bezit afkoopen om het aan
Duitschland te geven.
En Alles liever dan oorlog zou
dan ook voor ons, Belgen, te gelden
hebben. R-
En zoo is het in den jongsten we-
geniaal- reldkrijg stellig alle dagen gebeurd, dat
soldaten werden stukgeschoten door de
kanonnen en granaten, die zij als bur
gers zeiven mee helpen maken hadden!
De levering van wapenen aan den
vijand te beletten alleen reeds, zou een
voldoende rechtvaardiging voor de wet
op de nationalisatie van de oorlogsin
dustrie zijn en zoo anti-Volksfrontsch
kunnen we niet voelen, of toch zouden
we met onverdeeld genoegen dit 1" ran-
sche voorbeeld tenminste ten onzent
gevolgd zien.
Natuurlijk zijn er tegen zulk een
stoutmoedige hervorming heel wat be
zwaren aan te voeren, maar we vinden
er geen, dat opweegt tegen de voordee-
len, en dan vooral tegen de zedelijke
voordeelen, die zij biedt.
Zoo mag bijvoorbeeld reeds de vraag
gesteld Waar begint de oorlogsin
dustrie
In de wapensmederijen, de kanon-
nengieterijen, de automobiel-, tank- en
vliegtuigfabrieken zelve En laat ons
dan nog veronderstellen, dat de Staat
ook kleeder- en schoenmakerijen in
richt ten behoeve van het leger...
Maar hoe dan met de leverancie van
de grondstoffen voor al deze en nog
zooveel andere nijverheden, die voor
de nationale verdediging tewerk dienen
gesteld
Als de Staat niet nog veel verder
achteruit wil, en ook niet, ten behoeve
van zijn eigen oorlogsindustrie, eigen
metaal- en kolenmijnen wil exploitee-
ren, en spinnerijen en weverijen op
richten voor de vervaardiging van klee
deren voor de soldaten, blijft dan
de kans op reusachtige winsten niet be
staan voor de particulieren, die deze
grondstoffen zullen mogen leveren aan
het nationaal oorlogsbedrijf
Het is dan maar om even in overwe
ging te geven, tot hoe diep de Staat
wel met eigen hand in de nijverheid
zal moeten grijpen om te bekomen, dat
de landsverdediging volstrekt geen
kans meer tot particulier profijt van
eenige beteekenis oplevert.
Dan is er ook dit nog tegen de na
tionalisatie van de wapenindustrie te
zeggen dat deze industrie daarvoor
allicht in groote mate van de macht van
het initiatief beroofd zou kunnen wor
den.
Een mensch is altijd toch maar een
Het liberalisme wint veld in ons
Midden en Zuid West-Vlaanderen.
onge kerels, overtuigde politiekers,
nemen het op zich het ideaal van vrij
heid, verantwoordeli jkheid, solidariteit,
te doen zegevieren. Poper.in.ghe, levert
het mooiste voorbeeld der Solidaristi
sche wilskracht. Haar liberale Jonge
Wacht, pas vijf maanden gesticht, is
thans de sterkste der beide Vlaanderen
geworden, ze heeft voor zich den steun
r ouderen, met zich het vertrouwen
van reeds ruim vijfhonderd jongeren.
Aldus een flinke Solidariteit stijgt er
ten top.
In de andere partijen dreigt de breuk
tusschen de oude en jonge generatie.
De jeugdige katholiek begint in te zien,
dat de aanbidding van het gouden kalf
stilaan de vereering voor God verdre
ven heeft in de klerikale rangen dc
jongste socialist is tot de overtuiging
gekomen dat al de grootscheepsche
drukte rond het onverstaanbare Plan
De Man slechts zeever is geweest,
zand in de oogen der onontwikkelden
om het stilaan zinkende roode schip
weer vlot te krijgen.
En wij liberalen We weten, dat het
steeds geen banden van hooge liefde
waren, die jong en oud aaneen hielden.
Maar met fierheid mogen we toch ge
tuigen, dat de leiders steeds met een
goed oog de hervormingspolitiek der
jongeren hebben aangezien.En de jong
ste besluiten, welke in den schoot der
liberale partij getroffen zijn en die zulk
een geweldigen weerklank vinden in
het heele land, dragen den stempel
van de jeugd, zijn gegroeid onder den
rang en op het initiatief van durvende
onge menschen.
Het liberalisme is onsterfelijk.Slechts
ook van de Bank van Frankrijk.
Het moge waar zijn, dat de groote
meerderheid in den Beheerraad van
deze Bank gevormd wordt door lieden
die in werkelijkheid slechts over een
zeer kleine minderheid van de aandee-
len beschikken, dat, zooals minister
Vincent Auriol in de Kamer zeide, de
tweehonderd personen die zich in de
Banque de France de meerderheid
hebben toegeëigend, feitelijk baas spe
len over heel de economie van het land
maar dan is deze toestand tenslotte
toch nog te verkiezen boven dien, wel
ken thans de nationalisatie scheppen
zal.
Want het groote en gevaarlijke ver
schil tusschen den ouden en den nieu
wen toestand is, dat de meerderheid
der aandeelhouders van de Banque
de France in alle omstandigheden
toch het belang van de Bank zelf ver
dedigden, dat wil zeggen het be
lang van iedereen, die al ware 't maai
één bankbiljet, één vordering dus op
de Banque de France bezit, ter
wijl het natuurlijke doel der nationali
satie is, de toevallige meerderheid in
het parlement en dus de regeering van
den dag, de gelegenheid te geven om
het geld van iederen particulier in be
slag te nemen, hetzij door het aan de
kas der Staatsbank te ...ontleenen
hetzij door, langs den weg der devalu
atie, de waarde van het bankbiljet
schuldbekentenis van de Bank tegen
over den particulier te verkleinen.
Alzoo is de nationalisatie van de
Banque de France slechts een greep
zoogezegd uit naam van de gemeen
schap, naar alle bijzonder bezit.
Hier hebben we wel degelijk te doen
met een stoutmoedige toepassing van
het communistische beginsel.
N. G
LEEST EN VERSPREIDT
DE GAZET VAN POPERINGHE
In alle Apotheken.
Deze rubriek is bestemd tot het opnemen der argumenten welke wij aan verschillende
bevoegdheden vragen uit te leggen aan de lezers van de Gazet van Poperinghe ten
titel van documentatie, en welke niet rechtstreeks in verband staan met den kiesstrijd.
Deze artikels verplichten geenszins de gedragslijn van het blad et wij weerhouden ons
het recht deze desnoods In onze kolommen te kritikeeren.
de slaperigheid der vroegere leiders
heeft er de schuld aan, dat het libera
lisme ook thans niet meer die groote
partij van vroeger is. De wereldoorlog
van 14-18 was een kamp tegen den
liberalen geest en luidde een tijdperk
in van nog heftiger bestrijden van de
liberale ideën. Het liberalisme heeft
een groot verleden achter zich. Het ont
wikkelde de menschelijke produktie-
kracht, het bracht welvaart en vrede,
gelijkberechtiging van alle burgers, ont
voogding van de arbeiders. Daarna
kwam er een vloed van anti-liberalis-
me. De verschillende landen begonnen
een politiek van tolrechten, in- en uit-
voerverbonden, onderlinge bekamping.
Die reaktie leidde tot den grooten we
reldbrand van 1914-1918. Het is die
reaktie, die ook thans de wereldkrisis
heeft veroorzaakt.
Voor ons jonge menschen is er dan
ook slechts één weg om uit dien war
boel te geraken terug naar het libe
ralisme, terug naar vrijhandel, terug
naar internationale arbeidsverdeeling,
terug naar vrede onder de volkeren in
tegenstelling met den verderfelijken
klassenstrijd der socialisten, het fana
tisme der klerikalen en der dwaasheden
van het Rexisme.
JONGE LIBERALEN, meisjes en
jongens, organiseert u. Durft op te ko
men voor uw partij en voor uw belan
gen. Streeft met ons naar een vernieu
wing in de liberale rangen. Strijdt met
ons TEGEN alle diktatuur, VOOR ge
zonde vrijheid, VOOR demokvatie,
V OOR menschelijke waardigheid,
VOOR wereldvrede door het libera
lisme.
WORDT JONGE WACHTERS
Hilaire Lahaye.
INHULDIGING
VAN HET CANADEESCH
OORLOGSGEDENKTEEKEN
TE VIMY.
De inhuldiging van het Canadeesch
Oorlogsgedenkteeken grijpt plaats te
VIMY op Zondag 26 Juli, in tegen-
oordigheid van den Koning van En
geland en den Heer Voorzitter der
Fransche Republiek.
Ter dezer gelegenheid zullen onge
veer 6.000 Canadeesche Oud-Strijders
te Vimy vergaderen.
De officieele afvaardiging van de
Canadian Legion of the British Ser
vice League zal, ter dezer gelegen
heid onder het voorzitterschap van Bri
gadier Generaal Alex Rosa een officieel
bezoek brengen aan de steden van
Brussel, Bergen en Yper.
Ingewonnen inlichtingen laten ons
toe nopens dit bezoek de volgende bij
zonderheden aan onze lezers mede te
deelen.
Ongeveer 3.000 leden van de Ca
nadian Legion landen aan te Havre
en doen den Zaterdag 25 Juli een be
zoek der slagvelden. Hunne komst
wordt te Yper verwacht rond drie uur
s namiddags.
Den Maandag 27 dezer komen de
3.000 leden van de Canadian Le
gion die te Antwerpen ontscheepten
op hun beurt de slagvelden bezoeken.
Vanaf 8.45 uur 's morgens zullen zij
de stad doortrekken om later vanaf
10.15 in groepen van enkele honderd
tallen achtereenvolgens de stad te be
zoeken. Er mag gerekend worden dat
tusschen 12 en 14.30 uur 1880 bezoe
kers in stad zullen verblijven en er
noenmalen.
Te 13 uur, aankomst in stad van de
bijzondere officieele afvaardiging die,
22 personaliteiten sterk, ten Stadhuize
zal ontvangen worden. Na de ontvangst
zal Brigadier Generaal Ross bloemen
neerleggen aan het Gedenkteeken der
Ypersche gesneuvelden. Te 1 4.45 Last
Post aan de Meenenpoort waarna de
afvaardiging een bezoek zal brengen
aan het Canadeesch Memoriaal van St
Julien en daarna langs Yper en Pope
ringhe een rit door de slagvelden za
doen.
Door den ministerraad werden vol
gende wijzigingen gebracht aan het re
glement op het verleenen van werkloo-
zensteun
1De werkloozensteun wordt met
t.h. verhoogd
2. Het aantal carentiedagen werd
gebracht op 1 2 per jaar, feestdagen in
begrepen
3. Verzaking aan het criterium van
0 t.h. der werkloosheid, in geval er
zich chromische werkloosheid in een
nijverheid voordoet.
4. Recht van aansluiting bij een
werkloozenkas vanaf den eersten werk
dag
5. Schadeloosstelling der jongelingen
die leergangen volgen tot het einde van
het schooljaar in hetwelk zij den ouder
dom van 1 6 jaar bereiken
6. Bepaalde afschaffing der afhou
ding op den werkloozensteun gelijk
staande met 25 t.h. van het loon cjer
arbeidende vrouw van den werklooze
7. Onderzoek over de voorwaarden
van verzekeringsmogelijkheid en scha
deloosstelling der huisarbeiders, met
bepaling dat het verslag hierover zal
moeten ingeleverd worden voor den 1
October. Het doel van dit onderzoek
is de voorwaarden te verbeteren der
werklieden die thuis arbeiden.
De Gouverneur van de Provincie
West-Vlaanderen brengt ter kennis van
de belanghebbenden, dat er in den loop
van de maand Oktober 1936 nog een
examen voor Landmeter, tweede proef,
zal plaats grijpen volgens de bepalin
gen van het K.B. van 1 Oktober 1921
betreffende het uitoefenen van het be
roep van Landmeter. Van 1 Januari
193 7 af wordt een andere regeling van
kracht.
Kunnen tot dit examen toegelaten
worden
a) zij die in bezit zijn van het be
wijsschrift van le proef
b) zij die van de 1° proef vrijge
steld zijn en dus in een der gevallen
verkeeren, waarvan spraak in art. 8 van
van gezegd Koninklijk Besluit.
Het inschrijvingsrecht, dat in een
kantoor van de registratie dient gestort
bedraagt 200 fr.
Voor verdere inlichtingen schrijven
naar het Provinciaal Bestuur,BRUGGE.