Een Einde, of een Begin
De Sleutel van het Geheim.
De nieuwe Telefoontarieven.
Verkouden.
NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN
GEBROEDERS DUPONT
N EO DE ALLERBESTE BALSEM TEGEN
IDEEEN EN DOCUMENTEN
AINT WOORD
17' JAAR. NUMMER 51.
WEEKBLAD 25 CENTIEMEN.
ZONDAG 19 DECEMBER 1937.
ABONNEMENTEN
Jaar, per post16 fr.
Congo 25 fr.
Frankrijk25 fr.
Amerika30 fr.
Losse Nummers 0.25 fr.
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
De postabonnenten in Belgie, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hen bedient, en niet aan ons.
Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt
men beleefd verzocht een postzegel voor ant
woord te voegen.
Uitgevers-Eigenaars
Yperstraat, 2, POPERINGHE.
Postcheck 484.59 Telefoon 180
leder medewerker blijft verantwoordelijk
voor zijne bijdragen. Bijdragen in te
zenden tegen Donderdag middag.
Kleine berichten tegen den Vrijdag middag.
Naamlooze ingezonden artikels worden in
de scheurmand gegooid.
I
AANKONDIGINGEN
Per regel 1.00 fr.
(minimum 3.00 fr.)
Rouwberichten minimum 5.00 fr.
Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur
waarders. Voor dikwijls te herhalen pe-
klamen, prijzen volgens overeenkomst.
Alle aankondigingen zijn op voorhand te
betalen.
ITALIË UIT DEN VOLKENBOND
IN ALLE GEVAL EEN NIEUWE KLAP VOOR GENEVE.
Het Venetiaansche Paleis te Rome,
waar Mussolini zijn werkcel heeft,
staat niet zoo ver af van het oude Fo
rum, en telkens als hij zijn volk op het
plein daarvoor bijeenroept om het eeni-
ge definitieve woorden toe te spreken
of het een gewichtige tijding kond te
doen, knoopt hij daardoor wel de oude
klassieke traditie van het Forum weer
aan.
Zoo werd het Romeinsche volk ver
leden week andermaal op de ma
nier van zijn voorvaderen uit den tijd
van de Cesars in kennis gesteld van
een gewichtig besluit, door den «groo-
ten fascistischen raad» den moder
nen Senaat genomen
Italië verlaat den Volkenbond.
Deze tijding zal wel niet onverwacht
zijn gekomen. Het eenige wat buiten
Italië verwondering kan wekken, is dat
zij zoo laat, dat zij nu pas gekomen is.
Inderdaad mag men zich afvragen,
waarom de Italiaansche staat reeds dan
niet tot dit besluit is overgegaan, wan
neer de Volkenbond de «sancties» te
gen hem uitschreef, wegens zijn aanval
op'n ander Volkenbondslid Ethiopië.
Wel overstelpte Italië toen maanden
lang de wereld met zijn protesten,
maar zijn afgevaardigden bleven toch
trouw alle vergaderingen te Genève
bijwonen.
We kunnen er dus wel van denken,
dat het allerminst nog het oogenblik
voor hen is om eruit te trekken en de
deur met een daver achter zich dicht
te slaan, nu zij nog zoo weinig moeite
zouden moeten doen om door den Vol
kenbond Ethiopië als deel van het Ro-
meische Imperium te doen erkennen.
In de meeste landen van de wereld
is men toch tot de volle overtuiging
gekomen, dat, indien ooit één gedane
zaak geen keer meer heeft gehad, het
wel de verovering van Abessinie door
Italië is, en dat het dus absoluut geen
nut meer hebben kan, nog langer aan
Italië de erkenning daarvan te weige
ren.
Tegenover dit vraagstuk zou de Vol
kenbond natuurlijk heel wat onafhan
kelijker hebben gestaan zijn handen
in onschuld hebben kunnen wasschen
indien hij Ethiopië niet als gelijk
berechtigd medelid aanvaard hadde
maar deze bedenking behoort altijd
direct vergezeld te gaan door deze voor
Italië bezwarende omstandigheid dat
bet juist op zijn eigen voorstel is, dat
Ethiopië als lid van den Volkenbond
Werd aanvaard.
Dat was dan in den tijd, toen Italië
erop rekende, door middel van een
vreedzame penetratie in 't land van
den Negus, minstens evenveel voordeel
te kunnen bekomen als door een over
weldiging met de wapens.
In zijn korte rede van verleden week
zeide Mussolini dat het geduld van
Italië thans uitgeput is
Als dit geduld een jaar geleden, na
alles wat het vanwege den Volkenbond
omzijn onderneming tegen Abessinie,
toen al te verduren had gekregen, nog
niet was uitgeput, wat kan er dan deze
Jongste maanden wel zijn bijgekomen
om het nu al met eens uit te putten
Geen enkel, sedertdien te Genève
genomen besluit is toch rechtstreeks te
gen Italië gericht geweest, en men moet
er dus wel van denken, dat zijn ontslag
trit den Volkenbond veeleer een gebaar
's van solidariteit met andere staten.
En dan wel met staten, die... geen
deel uitmaken van den Volkenbond
Onder de tegenwoordige omstandig
heden met Japan, dat, wegens zijn aan-
val op China, door dezen Bond even
streng gelaakt werd als Italië om zijn
campagne tegen Ethiopië destijds,
ttiaar zonder dat men te Genève, zoo
als tegen Italië, tot economische «sanc
ties» tegen Japan heeft durven beslui
ten.
Maar dan zal dit gebaar van solida
riteit vanwege Mussolini tenslotte nog
^'el hoofdzakelijk eigoistisch zijn.
In dezen zin dan dat hij in de soli
dariteit van den Volkenbond met Chi
ta andermaal een veroordeeling ziet
van Italie's optreden tegen Ethiopië in
bijzonder en tegen zijn imperialisti
sche en militaristische politiek in t al
gemeen. En bovenal tegen heel het
beginsel van het absolutisme, waarvan
'talie zijn hoogste religie heeft gemaakt
En zoo zal de Duce het wel gemeend
hebben ook, toen hij zeide, dat de
goede inzichten van zekere regeerin
gen verzwonden, zoodra haar afgevaar
digden te Genève in voeling kwamen
met den Volkenbond, waar steeds duis
tere machten maneuvreeren, die aan
Italië en zijn revolutie vijandig zijn
Wordt met zekere regeeringen
de Britsche bedoeld Zeer waarschijn
lijk wel, als Mussolini toch reden ge
noeg heeft om te geloovenk dat Enge
land in al zijn goede voornemens om
met Italië overeen te komen, vooral
gehinderd wordt door zijn verplichtin
gen als Volkenbondslid en in 't bijzon
der door Frankrijk dat in ieder geval
liever de bondgenoot van Rusland dan
de vriend van Italië is.
Wat ervan zij door het ontslag van
Italië is de scheur tusschen fascisme en
democratie die den Volkenbond zoo
bedenkelijk aan 't splijten is, weer aan
zienlijk verbreed, en teekenen in een
zeer nabije toekomst zich reeds de om
trekken af van een concurreerend in
ternationaal organisme van een fas
cistischen Volkenbond, die alle staten
tot zich trekken zal, welke ofwel zelf
reeds van het democratisch en parle
mentair regiem hebben afgezien, ofwel
zich op een of andere manier door het
communisme bedreigd gevoelen.
En dan kan de omreis van den heer
Delbos in landen als Polen en Joego-
Slavie, die toch ook reeds meer dan
halfrijp voor het fascisme mogen wor
den geacht wel beschouwd worden als
een schier wanhopige Fransche poging
om de afbrokkeling dezer landen ook
nog van den Volkenbond,te verhoeden.
Een kleine troost kan het zijn voor
allen die nog hun hart aan Genève
hebben verpand, dat juist in dat land
hetwelk de heer Delbos niet bezoeken
zal en op welks trouw aan den Volken
bond velen wel het minst rekenen zul
len, zulk een reactie op Mussolini's
rede komt, als hem gelijk een groote
overwinning ware aangerekend, indien
hij ook dit land in zijn omreis begre
pen hadde
In Oostenrijk namelijk. Zoo schoon
kan dit land niet midden op de as
Berlijn-Rome liggen, of toch is de blijk
baar officieel-geinspireerde toon van
zijn pers deze dat Oostenrijk door te
veel banden aan den Volkenbond ge
hecht is opdat het aan zijn ontslag eruit
zou kunnen denken, en dat het evenmin
tot toetreding aan een anti-communis-
tischen Volkenbond te bewegen zijn
zal.
Alles goed overwogen, mag men wel
de vraag stellen of de uittreding van
Italië uit den Volkenbond, niet veel
minder dan een einde, een begin is.
Niet zoozeer de afsluiting van een
periode in zijn internationale politiek,
als wel de opening van een nieuwe.
Dat het, door aan Genève vaarwel
te zeggen, zijn handen volkomen vrij
maken wil voor de uitvoering van ge
heel nieuwe, wijdstrekkende plannen,
welke door hem, in samenwerking met
Hitier opgemaakt zijn, en die zij thans
voor tenuitvoerlegging voldoende aan-
gerijpt achten.
En als thans het gerucht over de we
reld loopt, dat de Britsche minister
Eden, teneinde een vrede voor veertig
jaar aan Europa te verzekeren, aan
Duitschland voorgesteld zou hebben,
zijn koloniën terug te geven en aan
Italië, Ethiopië als Italiaansch gebied
te erkennen, op voorwaarde dat de as
Berlijn-Rome een niet-aanvalspact aan
gaan zou met de as Londen-Parijs en
geen aanspraken op Spanje zou doen
gelden, mag men dan niet gelooven,
dat zulks reeds een gevolg en een
enorm succes voor dit plan zou zijn,
dat zelfs zijn tenuitvoerlegging reeds
onnoodig zou maken R.
Alle menschen willen gelukkig zijn
en niemand is er, of hij zou veel wil
len doen om gelukkig te worden.
Wij deden daartoe reeds menig mid
deltje kennen, dat in zijn eigen zeer
gemakkelijks is maar juist door zijn
eenvoudigheid moeilijk werd uitge
voerd.
Thans zullen wij de aandacht van
ieder verstandig mensch vestigen op
een enkel punt en samen zullen wij
eens naspeuren of het niet hoogst noo-
dig is dat men dit middeltje in ge
bruik stelt om ons geluk te bewerken.
Geluk Wat een tooverwoord met
wonderbare beteekenis.
Daarin ligt al het goede, schoone,
aangename en vreugdige besloten der
toekomst van den mensch, voor zoo
veel hij hier beneden gelukkig kan we
zen.
Maar hedendaags, meer dan ooit,
wordt zijn bestaan door allerhande
schadelijke tegenwerkingen geteisterd,
en de menschen handelen veelal zoo
dwaas, dat men zou mogen zeggen
Zij zijn hun eigen vijanden gewor
den.
Vooral is het eene waanwijze laat-
dunkenheid, 'n dwaze hoogmoed, wel
ke alle lieden heeft overrompeld en die
hen de meest laakbare bedrijven doet
uitwerken, de snoodste daden plegen.
Alom wordt er geklaagd dat de goe
de trouw verdwenen is en dat men
geene of zeer weinige menschen nog
aantreft, die onvoorwaardelijk het vol
le vertrouwen verdienen. Men treft nog
weinig belangloosheid aan want elk
heeft zijn eigen ikzucht op den voor
rang gesteld.
De grootste kunst onzer eeuw be
staat in veinzen en bedreigen. Alle ge
dacht wordt onder schijn en valsch-
heid sluw verdoken en wat men ziet
of hoort, is bij vele menschen enkel list
en vuig bedrog. Schrokkige hebzucht
maakt zich van velen meester en be
derft jammerlijk, door haren branden
den adem, de schoonste gevoelens.
Hoeveel lieden leven er niet uitsluite-
lijk voor het geld enkel werkend naar
winstbejag en bezit van rijkdommen
en schatten
Onmogelijk is het de menschen nog
met elkander in vrede en goede ver
standhouding te leven en zij bekampen
elkander ongenadig in het verholene,
zoowel als in het openbaar met aller
hande wreede wapenen en daardoor is
ieder mensch op zijn eigen zoo zwak,
zoo onbeholpen. Wanneer de een
dracht vernietigt is en de goede over
eenkomst verjaagd, komt de wanorde,
met den tegenspoed, in de plaats ge
slopen en rap wordt alles bedorven
wat voorheen goed en heilzaam was.
Wat is dat middeltje om gelukkig
te zijn
De mensch, wie hij ook weze, moet
zich beter maken.
Ja, hij moet eens in zijn leven schou
wen en koelbloedig nazien wat al on
kruid er in zijn binnenste woekert.
Hij moet kunnen inzien en begrijpen
wat er hem te doen staat, om te leven
als een braaf en redelijk handelend we
zen.
Ieder mensch zou moeten beginnen
zijn eigen zeiven stillekens te temmen
Neus eri hoofd verstopt. Trone: de oogen.
Schorre keel. Hoesten en vol op de borst.
lucht op en geneest.
Pot 10 fr. Doos 5 fr. In olie Apetheken.
MIJNHARD!
DEN HOEST. Te verkrijgen in
de Apotheek LEUR1DAN, Bertenplaats. 8, te
Poperinge.
en te drillen, alsof ware hij 'n enkel
woest en wilde paard, dat nog niets
van toom of breidel weet.
Komt de ellendige jaloerschheid de
vuige nijd, zijn hert bestormen, dan
moet hij er liever gauw den toegang
van verleenen aan de zoo zoete en heil
zame broederliefde, die hem leeren zal
en doen begrijpen hoe dwaas en on
verstandig het is, zijnen evennaaste dat
gene wat hij is of bezit te benijden
en te belagen. De afgunst heeft nooit
iemand 'n enkelen penning rijker ge
maakt.
Levert iemand zich aan gramschap
over, ontvlamt hij rap in ziedenden
toorn bij een enkel niet waardoor hij
zich aan hoogst betreurenswaardige
handelingen overlevert,ho die mensch
moet zijn eigen heldhaftig bekampen
en zijn gramstorigheid met alle ziels
kracht bedwingen en intoomen, want
de gramschap is een slechte raadgeef
ster, eene hoogst gevaarlijke bondge-
noote en reeds ontelbaren heeft ze in
het verderf gestort.
Heeft iemand eene kwade lasterende
tong in den mond, die vol is van aan
tijgingen en verderfelijke verdachtma
kingen, dat hij wel bedenke, vooraleer
hij iemands faam wil schenden, dat hij
niet beter dan een ander is maar even
krank. Wie vermag het van zijnen
evenmensch kwaad te spreken Zou
elk niet eens best naar zijn eigen zei
ven zien Vergt de verhevene naas
tenliefde niet dat wij allen jegens el
kander toegevend zijn en vol mede-
doogen met elkanders kranke mensche-
lijke natuur
Te veel menschen worden er ook
gevonden die, iets meer zijnde dan een
ander, iets meer vermogend, of wat
hooger geplaatst, hunne minderen ver
drukken en onder knevelarijen doen
lijden. Zulke handelwijze is doorslecht,
want niemand is er of hij heeft iemand
boven hem en zijn voorbeeld kan door
allen gevolgd worden, zoodat reeds
menigeen een put graafde voor een an
der en er zelf inviel. Zijn evenmensch
verdrukken, door de macht te misbrui
ken welke ons voor een tijdje werd in
handen gegeven, is noodlottig en het
brengt geen geluk bij. Veel beter en
edeler is het wanneer wij onze mede-
menschen het bestaan op de wereld
vergemakkelijken, door inschikkelijk
heid, door welwillende behulpzaam
heid, want ieder mensch heeft ze van
noode.
Tot besluit, een middeltje om geluk
kig te zijn voor eenieder, is zijn zeiven
te verbeteren. Onverpoosd moet men
ieveren en werken om wat beter te
worden en wat edelmoediger te han
delen en wanneer wij er toe zullen ge
komen zijn meester te spelen over onze
kwade neigingen en het schadelijk on
kruid uit ons hert te roeien, dan zal
er een zoo zoete vrede in nederdalen,
een zoo zonderling verkwikkend en op
beurend gevoel, dat men zal beginnen
te begrijpen wat waar geluk is en wat
genot het ons kan geven.
Leven wij voor 't geluk onzer me-
demenschen, wij zullen er eveneens ge
lukkig mee varen. In het wel handelen
met eenieder ligt de sleutel van het
geheim. D. A.
Deze rubriek is bestemd tot het opnemen der argumenten welke wij aan verschillende
bevoegdheden vragen uit te leggen aan de lezers van de Gazet van Poperinghe ten
titel van documentatie.
Deze artikels verplichten geenszins de gedragslijn van het blad en wij weerhouden ons
het recht deze desnoods in onze kolommen te kritikeeren.
De Korrespondenten van Ideëen en Documenten worden vriendelijk verzocht hun
bijdragen in te dienen bij den Heer Hilaire LAHAYE.
MIJNHEER WILLY CALLEWAERT STUURDE HET VOLGENDE
AAN REX TER ZEGE
Antwerpen, 9 December 1937.
HOOFDOPSTELLER,
Gelieve volgend recht op ant
woord in uw blad op te nemen, op de
zelfde plaats waar gij ons wilde belee-
digen.
M'n beste Onbekende,
Met veel belangstelling las ik het
ellenlang artikel in uw zeer geëerd blad
Vooreerst doe ik je opmerken, dat,
wanneer strijdmakker Hilaire Lahaye,
op onze meeting niet aanwezig was, hij
door ziekte was weerhouden en wij li
beralen, steek dat goed in je hoofd,
doen nooit gelijk uw Leonneke
gauw thuis blijven, als ge weet dat een
tegenpartij zal komen betoogen
Wij hebben meer moed dan uw
klein bazeke Uit schrik voor mij,
een ventje van 24 jaar (ge hebt u
vergist, maar daar dat meer gebeurt,
neem ik je dat niet kwalijk uit
schrik voor mij heeft uw Leonneke mij
reeds meermalen verboden hem tegen
te spreken
Wat uw moed betreft, gij durft zelfs
uw prachtige artikels niet onderteeke
nen. (Of wilt gij het de latere ge
schiedschrijvers moeilijk maken
Verder dank ik je voor den goeden
raad, dien ik natuurlijk zou volgen,
moest ik niet weten, dat heel wat rexis-
tjes een heilige schrik voor mij heb
ben, om te beginnen uw braaf Leon
neke
Ik dank je ook om je naieve eer
lijkheid ik zou de liberalen moeten
verlaten, want het ministerie van Jus
titie staat niet meer onder liberaal toe
zicht Dat is kenmerkend voor uw
mentaliteit Als ge zoudt zien dat Rex
vermindert Dan zoudt gij rap, rap
naar anderen overloopen, niet waar
Dat is nu eenmaal de rexistische
mentaliteit
Waar ze denken dat er voordeel is
voor hen, daar trekken ze heen
De spreekbeurt, welke ik voor het
N.I.R. heb gehouden, ligt zeker nog
zwaar op je maag.
Dat spijt me natuurlijk zeer als je
op sterven ligt, gevallen onder de ge
sproken en geschreven zweepslagen die
wij, liberalen, de rexistjes toedienen,
dan zullen wij een dokter zenden, wees
gerust
De zin, waarin je zegt dat er in onze
zaal 7 jongeren waren, 3 broekventjes
en 4 rexisten, is kenschetsend ge
weet dus dat alle rexistjes bij de broek-
venten worden geteld nogmaals een
bewijs van uw klaar inzicht.
Een laatste woord als je, je her
sens nog eens uitperst om plezierig te
doen, pas dan op dat je jezelf niet voor
immer belachelijk maakt, door ander
halve kolom réclame non payee in
je blad te zetten
Dank voor de opname.
Willy Callewaert,
Liberaal Solidaristisch Groepleider.
ZOOALS ZIJ VAN AF 1 JANUARI e. k. IN VOEGE ZULLEN TREDEN.
Het beheer van Telefonen deelt me
de dat vanaf I Januari het nieuwe te
lefoontarief zal in voege treden, zooals
aangekondigd.
Vanaf dezen datum zal het algemeen
telefoonnet in sectoren ingedeeld wor
den. Iedere sector zal uit een, twee of
meerdere locale netten bestaan.
Het abonnementshuurgeld voor een
met zijn normale centrale verbonden
enkelvoudigen post zal eenvormig tot
320 frank per jaar beloopen (vooruit
betaalbaar naar rata van 80 frank per
trimester), welke ook de lengte der
verbinding weze.
Het abonnementshuurgeld zal niet
langer den prijs van een zeker aantal
gesprekken dekken. In binnenlandschen
dienst zullen dus 2 soorten gesprekken
bestaan de gewestelijke gesprekken
en de intercommunale gesprekken.
Zullen gewestelijke gesprekken wor
den geheeten en getakseerd tegen 0.40
fr., de gesprekken gevoerd tusschen de
posten die tot denzelfden sector be-
hooren.
Zullen intercommunale gesprekken
geheeten worden de gesprekken ge
voerd van sector tot sector. Het tarief
der intercommunale gesprekken luidt
als volgt
1.-7 usschen de netten waarvan de
centra hoogstens 10 kilometer van el
kander verwijderd zijn (netten die tot
de oud-locale groep behoorden)
Onder dag en nacht 0.40 fr.
2. - Tusschen netten die tot twee
aanpalende sectoren behooren. wan
neer de afstand tusschen de centra der
beide netten meer dan 1 0 kilometer be
draagt. per eenheid van 3 minuten
Onder dag en nacht 0.80 fr.
3. - Tusschen netten die niet tot aan
palende sectoren behooren. per een
heid van 3 minuten
van 8 u. van 19 u.
tot 1 9 u. tot 8 u.
tot 20 kilometer 0.80 0.80
van 20 tot 40 km. 1.20 1.20
van 40 tot 50 km. 3.00 3.00
verder dan 50 kilom. 5.00 3.00
De gesprekken die gevoerd worden
tusschen niet aanpalende sectoren en
over een afstand van meer dan 40 ki
lometer zullen, voor de 4e minuut en
elkeen der volgende minuten, respec
tievelijk getakseerd worden tegen
I frank (dagtarief) en 0.60 fr.
(nachttarief) tusschen 40 en 50 kilom.
1.70 fr. (dagtarief), met een maxi
mum van 5.00 fr. per eenheid, en 1.00
fr. (nachttarief)voor de afstanden ver
der dan 50 kilometer.
De afstanden die dienen als basis
voor het klasseeren der gesprekken tus-
chen niet aanpalende sectoren, wor
den hemelsbreed berekend, van sector
centrum tot sectorcentrum. Als cen
trum van een sector zal beschouwd
worden het kantoor dat zijn naam aan
den sector geeft.
Voorbeeld Een gesprek tusschen
Middelkerke (sector Oostende), en
Yvoir (sector Dinant) zal getakseerd
worden over 1 77 km., hetzij den af
stand tusschen de telefooncentrale van
Oostende en die van Dinant, zijnde 5
frank in dagtarief en 3 frank in nacht
tarief, voor 3 minuten gesprek.
De Regie blijft halfjaar-abonnemen
ten toestaan het tarief is vastgesteld
op 220 frank voor een semester ge
bruik van een abonnentsverbinding met
een enkelvoudigen hoofdpost, gelijk
over welken afstand verbonden met
een telefooncentrale. De abonnent zal
liet halfjaar gebruik, waarop hij recht
heeft, mogen nemen hetzij ineens, het
zij in verschillende tijdperken van ten
minste één maand, doch tegen betaling,
in dit laatste geval, van een bij taks
van 20 fr. voor elke herindienststel-
ling der verbinding.
De abonnent die na één semester
gebruik, zijn abonnement opzegt, moet
het verschil betalen tusschen den prijs
van een jaar-abonnement en dezen van
een halfjaar abonnement.
De minimum som welke de abonnent
als provisie dient te storten blijft vast
gesteld op 50 frank.
De abonnt nten die, op eigen aan
vraag met een kantoor verbonden wer
I den dat niet hu normaal aansluïtings-
kantoor is. blijven aan s,;- !ale voor
waarden onderworpen waai in ieder
j hunner rechtstreeks kennis ze. krijgen.
Tot op 31 December e.k. zullen de
abonnenten voortgaan met de drie-
maandelijksche huurgelden van het
huidige regiem te storten. De sommen
welke hun gebeurlijk zullen dienen te
rugbetaald, uit hoofde van de vermin
dering van zekere huurgelden, zullen
van de rekening voor het volgende
kwartaal afgetrokken worden.
De abonnenten die niet op het on
derhavig bericht ingaan, zullen be
schouwd worden als hebbende de nieu
we abonnementsvoorwaarden aangeno
men.
De abonnenten die de voorwaarden
van het nieuwe stelsel niet aannemen
worden verzocht den ontvanger van te
lefoonrechten daarvan schriftelijk ken
nis te geven hun verbinding zal bui
ten dienst gesteld worden en hun abon
nement beschouwd als van rechtswege
opgezegd den 31 December e.k. Daar
na zal hun, van het bij voorbaat be
taalde huurgeld, een som terubetaald
worden overeenstemmende met de hee-
e nietgebezigde abonnementsmaanden
De eerstvolgende uitgave van het
Officieele Treinboek zal, bovenaan de
abonnentenlijst van ieder net, de lijst
vermelden der betrekkingen in de wel-
ce de taks voor een gesprek 40 cen
tiemen bedraagt.
DE BEVOLKING DER
VEREENIGDE STATEN.
Een opgemaakte statistiek in de Ver-
eenigde Staten in datum van I Juli van
dit jaar maakt bekend dat Amerika
129.257.000 inwoners telt.
In vergelijking met de schatting van
1936 is er een aangroei van bevolking
van 6
De laatste telling die in 1930 werd
gedaan gaf een totaal van 122.775.045
inwoners.
DE FRANSCHEN ETEN
MINDER BROOD.
De Franschen golden van ouds voor
groote broodeters. Uit de statistieken
blijkt, dat ook in dat land het brood-
verbruik gestadig afneemt. In 1914
was het 61 0 gram per dag en per hoofd
In 1925 535 in 1933 400 en dit
jaar zeker weer lager. De hedendaag-
sche ovens krijgen hiervan de schuld,
die het deeg te snel en te oppervlakkig
bakken, evenals de algemeen angst om
dik te worden en de raad van vele ge-
neesheeren en hygiënisten.