Een Einde, of een Begin De Sleutel van het Geheim. De nieuwe Telefoontarieven. Verkouden. NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN GEBROEDERS DUPONT N EO DE ALLERBESTE BALSEM TEGEN IDEEEN EN DOCUMENTEN AINT WOORD 17' JAAR. NUMMER 51. WEEKBLAD 25 CENTIEMEN. ZONDAG 19 DECEMBER 1937. ABONNEMENTEN Jaar, per post16 fr. Congo 25 fr. Frankrijk25 fr. Amerika30 fr. Losse Nummers 0.25 fr. Men abonneert op alle belgische postkantooren. De postabonnenten in Belgie, die van woonst veranderen, moeten dit aangeven in 't post- bureel dat hen bedient, en niet aan ons. Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt men beleefd verzocht een postzegel voor ant woord te voegen. Uitgevers-Eigenaars Yperstraat, 2, POPERINGHE. Postcheck 484.59 Telefoon 180 leder medewerker blijft verantwoordelijk voor zijne bijdragen. Bijdragen in te zenden tegen Donderdag middag. Kleine berichten tegen den Vrijdag middag. Naamlooze ingezonden artikels worden in de scheurmand gegooid. I AANKONDIGINGEN Per regel 1.00 fr. (minimum 3.00 fr.) Rouwberichten minimum 5.00 fr. Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur waarders. Voor dikwijls te herhalen pe- klamen, prijzen volgens overeenkomst. Alle aankondigingen zijn op voorhand te betalen. ITALIË UIT DEN VOLKENBOND IN ALLE GEVAL EEN NIEUWE KLAP VOOR GENEVE. Het Venetiaansche Paleis te Rome, waar Mussolini zijn werkcel heeft, staat niet zoo ver af van het oude Fo rum, en telkens als hij zijn volk op het plein daarvoor bijeenroept om het eeni- ge definitieve woorden toe te spreken of het een gewichtige tijding kond te doen, knoopt hij daardoor wel de oude klassieke traditie van het Forum weer aan. Zoo werd het Romeinsche volk ver leden week andermaal op de ma nier van zijn voorvaderen uit den tijd van de Cesars in kennis gesteld van een gewichtig besluit, door den «groo- ten fascistischen raad» den moder nen Senaat genomen Italië verlaat den Volkenbond. Deze tijding zal wel niet onverwacht zijn gekomen. Het eenige wat buiten Italië verwondering kan wekken, is dat zij zoo laat, dat zij nu pas gekomen is. Inderdaad mag men zich afvragen, waarom de Italiaansche staat reeds dan niet tot dit besluit is overgegaan, wan neer de Volkenbond de «sancties» te gen hem uitschreef, wegens zijn aanval op'n ander Volkenbondslid Ethiopië. Wel overstelpte Italië toen maanden lang de wereld met zijn protesten, maar zijn afgevaardigden bleven toch trouw alle vergaderingen te Genève bijwonen. We kunnen er dus wel van denken, dat het allerminst nog het oogenblik voor hen is om eruit te trekken en de deur met een daver achter zich dicht te slaan, nu zij nog zoo weinig moeite zouden moeten doen om door den Vol kenbond Ethiopië als deel van het Ro- meische Imperium te doen erkennen. In de meeste landen van de wereld is men toch tot de volle overtuiging gekomen, dat, indien ooit één gedane zaak geen keer meer heeft gehad, het wel de verovering van Abessinie door Italië is, en dat het dus absoluut geen nut meer hebben kan, nog langer aan Italië de erkenning daarvan te weige ren. Tegenover dit vraagstuk zou de Vol kenbond natuurlijk heel wat onafhan kelijker hebben gestaan zijn handen in onschuld hebben kunnen wasschen indien hij Ethiopië niet als gelijk berechtigd medelid aanvaard hadde maar deze bedenking behoort altijd direct vergezeld te gaan door deze voor Italië bezwarende omstandigheid dat bet juist op zijn eigen voorstel is, dat Ethiopië als lid van den Volkenbond Werd aanvaard. Dat was dan in den tijd, toen Italië erop rekende, door middel van een vreedzame penetratie in 't land van den Negus, minstens evenveel voordeel te kunnen bekomen als door een over weldiging met de wapens. In zijn korte rede van verleden week zeide Mussolini dat het geduld van Italië thans uitgeput is Als dit geduld een jaar geleden, na alles wat het vanwege den Volkenbond omzijn onderneming tegen Abessinie, toen al te verduren had gekregen, nog niet was uitgeput, wat kan er dan deze Jongste maanden wel zijn bijgekomen om het nu al met eens uit te putten Geen enkel, sedertdien te Genève genomen besluit is toch rechtstreeks te gen Italië gericht geweest, en men moet er dus wel van denken, dat zijn ontslag trit den Volkenbond veeleer een gebaar 's van solidariteit met andere staten. En dan wel met staten, die... geen deel uitmaken van den Volkenbond Onder de tegenwoordige omstandig heden met Japan, dat, wegens zijn aan- val op China, door dezen Bond even streng gelaakt werd als Italië om zijn campagne tegen Ethiopië destijds, ttiaar zonder dat men te Genève, zoo als tegen Italië, tot economische «sanc ties» tegen Japan heeft durven beslui ten. Maar dan zal dit gebaar van solida riteit vanwege Mussolini tenslotte nog ^'el hoofdzakelijk eigoistisch zijn. In dezen zin dan dat hij in de soli dariteit van den Volkenbond met Chi ta andermaal een veroordeeling ziet van Italie's optreden tegen Ethiopië in bijzonder en tegen zijn imperialisti sche en militaristische politiek in t al gemeen. En bovenal tegen heel het beginsel van het absolutisme, waarvan 'talie zijn hoogste religie heeft gemaakt En zoo zal de Duce het wel gemeend hebben ook, toen hij zeide, dat de goede inzichten van zekere regeerin gen verzwonden, zoodra haar afgevaar digden te Genève in voeling kwamen met den Volkenbond, waar steeds duis tere machten maneuvreeren, die aan Italië en zijn revolutie vijandig zijn Wordt met zekere regeeringen de Britsche bedoeld Zeer waarschijn lijk wel, als Mussolini toch reden ge noeg heeft om te geloovenk dat Enge land in al zijn goede voornemens om met Italië overeen te komen, vooral gehinderd wordt door zijn verplichtin gen als Volkenbondslid en in 't bijzon der door Frankrijk dat in ieder geval liever de bondgenoot van Rusland dan de vriend van Italië is. Wat ervan zij door het ontslag van Italië is de scheur tusschen fascisme en democratie die den Volkenbond zoo bedenkelijk aan 't splijten is, weer aan zienlijk verbreed, en teekenen in een zeer nabije toekomst zich reeds de om trekken af van een concurreerend in ternationaal organisme van een fas cistischen Volkenbond, die alle staten tot zich trekken zal, welke ofwel zelf reeds van het democratisch en parle mentair regiem hebben afgezien, ofwel zich op een of andere manier door het communisme bedreigd gevoelen. En dan kan de omreis van den heer Delbos in landen als Polen en Joego- Slavie, die toch ook reeds meer dan halfrijp voor het fascisme mogen wor den geacht wel beschouwd worden als een schier wanhopige Fransche poging om de afbrokkeling dezer landen ook nog van den Volkenbond,te verhoeden. Een kleine troost kan het zijn voor allen die nog hun hart aan Genève hebben verpand, dat juist in dat land hetwelk de heer Delbos niet bezoeken zal en op welks trouw aan den Volken bond velen wel het minst rekenen zul len, zulk een reactie op Mussolini's rede komt, als hem gelijk een groote overwinning ware aangerekend, indien hij ook dit land in zijn omreis begre pen hadde In Oostenrijk namelijk. Zoo schoon kan dit land niet midden op de as Berlijn-Rome liggen, of toch is de blijk baar officieel-geinspireerde toon van zijn pers deze dat Oostenrijk door te veel banden aan den Volkenbond ge hecht is opdat het aan zijn ontslag eruit zou kunnen denken, en dat het evenmin tot toetreding aan een anti-communis- tischen Volkenbond te bewegen zijn zal. Alles goed overwogen, mag men wel de vraag stellen of de uittreding van Italië uit den Volkenbond, niet veel minder dan een einde, een begin is. Niet zoozeer de afsluiting van een periode in zijn internationale politiek, als wel de opening van een nieuwe. Dat het, door aan Genève vaarwel te zeggen, zijn handen volkomen vrij maken wil voor de uitvoering van ge heel nieuwe, wijdstrekkende plannen, welke door hem, in samenwerking met Hitier opgemaakt zijn, en die zij thans voor tenuitvoerlegging voldoende aan- gerijpt achten. En als thans het gerucht over de we reld loopt, dat de Britsche minister Eden, teneinde een vrede voor veertig jaar aan Europa te verzekeren, aan Duitschland voorgesteld zou hebben, zijn koloniën terug te geven en aan Italië, Ethiopië als Italiaansch gebied te erkennen, op voorwaarde dat de as Berlijn-Rome een niet-aanvalspact aan gaan zou met de as Londen-Parijs en geen aanspraken op Spanje zou doen gelden, mag men dan niet gelooven, dat zulks reeds een gevolg en een enorm succes voor dit plan zou zijn, dat zelfs zijn tenuitvoerlegging reeds onnoodig zou maken R. Alle menschen willen gelukkig zijn en niemand is er, of hij zou veel wil len doen om gelukkig te worden. Wij deden daartoe reeds menig mid deltje kennen, dat in zijn eigen zeer gemakkelijks is maar juist door zijn eenvoudigheid moeilijk werd uitge voerd. Thans zullen wij de aandacht van ieder verstandig mensch vestigen op een enkel punt en samen zullen wij eens naspeuren of het niet hoogst noo- dig is dat men dit middeltje in ge bruik stelt om ons geluk te bewerken. Geluk Wat een tooverwoord met wonderbare beteekenis. Daarin ligt al het goede, schoone, aangename en vreugdige besloten der toekomst van den mensch, voor zoo veel hij hier beneden gelukkig kan we zen. Maar hedendaags, meer dan ooit, wordt zijn bestaan door allerhande schadelijke tegenwerkingen geteisterd, en de menschen handelen veelal zoo dwaas, dat men zou mogen zeggen Zij zijn hun eigen vijanden gewor den. Vooral is het eene waanwijze laat- dunkenheid, 'n dwaze hoogmoed, wel ke alle lieden heeft overrompeld en die hen de meest laakbare bedrijven doet uitwerken, de snoodste daden plegen. Alom wordt er geklaagd dat de goe de trouw verdwenen is en dat men geene of zeer weinige menschen nog aantreft, die onvoorwaardelijk het vol le vertrouwen verdienen. Men treft nog weinig belangloosheid aan want elk heeft zijn eigen ikzucht op den voor rang gesteld. De grootste kunst onzer eeuw be staat in veinzen en bedreigen. Alle ge dacht wordt onder schijn en valsch- heid sluw verdoken en wat men ziet of hoort, is bij vele menschen enkel list en vuig bedrog. Schrokkige hebzucht maakt zich van velen meester en be derft jammerlijk, door haren branden den adem, de schoonste gevoelens. Hoeveel lieden leven er niet uitsluite- lijk voor het geld enkel werkend naar winstbejag en bezit van rijkdommen en schatten Onmogelijk is het de menschen nog met elkander in vrede en goede ver standhouding te leven en zij bekampen elkander ongenadig in het verholene, zoowel als in het openbaar met aller hande wreede wapenen en daardoor is ieder mensch op zijn eigen zoo zwak, zoo onbeholpen. Wanneer de een dracht vernietigt is en de goede over eenkomst verjaagd, komt de wanorde, met den tegenspoed, in de plaats ge slopen en rap wordt alles bedorven wat voorheen goed en heilzaam was. Wat is dat middeltje om gelukkig te zijn De mensch, wie hij ook weze, moet zich beter maken. Ja, hij moet eens in zijn leven schou wen en koelbloedig nazien wat al on kruid er in zijn binnenste woekert. Hij moet kunnen inzien en begrijpen wat er hem te doen staat, om te leven als een braaf en redelijk handelend we zen. Ieder mensch zou moeten beginnen zijn eigen zeiven stillekens te temmen Neus eri hoofd verstopt. Trone: de oogen. Schorre keel. Hoesten en vol op de borst. lucht op en geneest. Pot 10 fr. Doos 5 fr. In olie Apetheken. MIJNHARD! DEN HOEST. Te verkrijgen in de Apotheek LEUR1DAN, Bertenplaats. 8, te Poperinge. en te drillen, alsof ware hij 'n enkel woest en wilde paard, dat nog niets van toom of breidel weet. Komt de ellendige jaloerschheid de vuige nijd, zijn hert bestormen, dan moet hij er liever gauw den toegang van verleenen aan de zoo zoete en heil zame broederliefde, die hem leeren zal en doen begrijpen hoe dwaas en on verstandig het is, zijnen evennaaste dat gene wat hij is of bezit te benijden en te belagen. De afgunst heeft nooit iemand 'n enkelen penning rijker ge maakt. Levert iemand zich aan gramschap over, ontvlamt hij rap in ziedenden toorn bij een enkel niet waardoor hij zich aan hoogst betreurenswaardige handelingen overlevert,ho die mensch moet zijn eigen heldhaftig bekampen en zijn gramstorigheid met alle ziels kracht bedwingen en intoomen, want de gramschap is een slechte raadgeef ster, eene hoogst gevaarlijke bondge- noote en reeds ontelbaren heeft ze in het verderf gestort. Heeft iemand eene kwade lasterende tong in den mond, die vol is van aan tijgingen en verderfelijke verdachtma kingen, dat hij wel bedenke, vooraleer hij iemands faam wil schenden, dat hij niet beter dan een ander is maar even krank. Wie vermag het van zijnen evenmensch kwaad te spreken Zou elk niet eens best naar zijn eigen zei ven zien Vergt de verhevene naas tenliefde niet dat wij allen jegens el kander toegevend zijn en vol mede- doogen met elkanders kranke mensche- lijke natuur Te veel menschen worden er ook gevonden die, iets meer zijnde dan een ander, iets meer vermogend, of wat hooger geplaatst, hunne minderen ver drukken en onder knevelarijen doen lijden. Zulke handelwijze is doorslecht, want niemand is er of hij heeft iemand boven hem en zijn voorbeeld kan door allen gevolgd worden, zoodat reeds menigeen een put graafde voor een an der en er zelf inviel. Zijn evenmensch verdrukken, door de macht te misbrui ken welke ons voor een tijdje werd in handen gegeven, is noodlottig en het brengt geen geluk bij. Veel beter en edeler is het wanneer wij onze mede- menschen het bestaan op de wereld vergemakkelijken, door inschikkelijk heid, door welwillende behulpzaam heid, want ieder mensch heeft ze van noode. Tot besluit, een middeltje om geluk kig te zijn voor eenieder, is zijn zeiven te verbeteren. Onverpoosd moet men ieveren en werken om wat beter te worden en wat edelmoediger te han delen en wanneer wij er toe zullen ge komen zijn meester te spelen over onze kwade neigingen en het schadelijk on kruid uit ons hert te roeien, dan zal er een zoo zoete vrede in nederdalen, een zoo zonderling verkwikkend en op beurend gevoel, dat men zal beginnen te begrijpen wat waar geluk is en wat genot het ons kan geven. Leven wij voor 't geluk onzer me- demenschen, wij zullen er eveneens ge lukkig mee varen. In het wel handelen met eenieder ligt de sleutel van het geheim. D. A. Deze rubriek is bestemd tot het opnemen der argumenten welke wij aan verschillende bevoegdheden vragen uit te leggen aan de lezers van de Gazet van Poperinghe ten titel van documentatie. Deze artikels verplichten geenszins de gedragslijn van het blad en wij weerhouden ons het recht deze desnoods in onze kolommen te kritikeeren. De Korrespondenten van Ideëen en Documenten worden vriendelijk verzocht hun bijdragen in te dienen bij den Heer Hilaire LAHAYE. MIJNHEER WILLY CALLEWAERT STUURDE HET VOLGENDE AAN REX TER ZEGE Antwerpen, 9 December 1937. HOOFDOPSTELLER, Gelieve volgend recht op ant woord in uw blad op te nemen, op de zelfde plaats waar gij ons wilde belee- digen. M'n beste Onbekende, Met veel belangstelling las ik het ellenlang artikel in uw zeer geëerd blad Vooreerst doe ik je opmerken, dat, wanneer strijdmakker Hilaire Lahaye, op onze meeting niet aanwezig was, hij door ziekte was weerhouden en wij li beralen, steek dat goed in je hoofd, doen nooit gelijk uw Leonneke gauw thuis blijven, als ge weet dat een tegenpartij zal komen betoogen Wij hebben meer moed dan uw klein bazeke Uit schrik voor mij, een ventje van 24 jaar (ge hebt u vergist, maar daar dat meer gebeurt, neem ik je dat niet kwalijk uit schrik voor mij heeft uw Leonneke mij reeds meermalen verboden hem tegen te spreken Wat uw moed betreft, gij durft zelfs uw prachtige artikels niet onderteeke nen. (Of wilt gij het de latere ge schiedschrijvers moeilijk maken Verder dank ik je voor den goeden raad, dien ik natuurlijk zou volgen, moest ik niet weten, dat heel wat rexis- tjes een heilige schrik voor mij heb ben, om te beginnen uw braaf Leon neke Ik dank je ook om je naieve eer lijkheid ik zou de liberalen moeten verlaten, want het ministerie van Jus titie staat niet meer onder liberaal toe zicht Dat is kenmerkend voor uw mentaliteit Als ge zoudt zien dat Rex vermindert Dan zoudt gij rap, rap naar anderen overloopen, niet waar Dat is nu eenmaal de rexistische mentaliteit Waar ze denken dat er voordeel is voor hen, daar trekken ze heen De spreekbeurt, welke ik voor het N.I.R. heb gehouden, ligt zeker nog zwaar op je maag. Dat spijt me natuurlijk zeer als je op sterven ligt, gevallen onder de ge sproken en geschreven zweepslagen die wij, liberalen, de rexistjes toedienen, dan zullen wij een dokter zenden, wees gerust De zin, waarin je zegt dat er in onze zaal 7 jongeren waren, 3 broekventjes en 4 rexisten, is kenschetsend ge weet dus dat alle rexistjes bij de broek- venten worden geteld nogmaals een bewijs van uw klaar inzicht. Een laatste woord als je, je her sens nog eens uitperst om plezierig te doen, pas dan op dat je jezelf niet voor immer belachelijk maakt, door ander halve kolom réclame non payee in je blad te zetten Dank voor de opname. Willy Callewaert, Liberaal Solidaristisch Groepleider. ZOOALS ZIJ VAN AF 1 JANUARI e. k. IN VOEGE ZULLEN TREDEN. Het beheer van Telefonen deelt me de dat vanaf I Januari het nieuwe te lefoontarief zal in voege treden, zooals aangekondigd. Vanaf dezen datum zal het algemeen telefoonnet in sectoren ingedeeld wor den. Iedere sector zal uit een, twee of meerdere locale netten bestaan. Het abonnementshuurgeld voor een met zijn normale centrale verbonden enkelvoudigen post zal eenvormig tot 320 frank per jaar beloopen (vooruit betaalbaar naar rata van 80 frank per trimester), welke ook de lengte der verbinding weze. Het abonnementshuurgeld zal niet langer den prijs van een zeker aantal gesprekken dekken. In binnenlandschen dienst zullen dus 2 soorten gesprekken bestaan de gewestelijke gesprekken en de intercommunale gesprekken. Zullen gewestelijke gesprekken wor den geheeten en getakseerd tegen 0.40 fr., de gesprekken gevoerd tusschen de posten die tot denzelfden sector be- hooren. Zullen intercommunale gesprekken geheeten worden de gesprekken ge voerd van sector tot sector. Het tarief der intercommunale gesprekken luidt als volgt 1.-7 usschen de netten waarvan de centra hoogstens 10 kilometer van el kander verwijderd zijn (netten die tot de oud-locale groep behoorden) Onder dag en nacht 0.40 fr. 2. - Tusschen netten die tot twee aanpalende sectoren behooren. wan neer de afstand tusschen de centra der beide netten meer dan 1 0 kilometer be draagt. per eenheid van 3 minuten Onder dag en nacht 0.80 fr. 3. - Tusschen netten die niet tot aan palende sectoren behooren. per een heid van 3 minuten van 8 u. van 19 u. tot 1 9 u. tot 8 u. tot 20 kilometer 0.80 0.80 van 20 tot 40 km. 1.20 1.20 van 40 tot 50 km. 3.00 3.00 verder dan 50 kilom. 5.00 3.00 De gesprekken die gevoerd worden tusschen niet aanpalende sectoren en over een afstand van meer dan 40 ki lometer zullen, voor de 4e minuut en elkeen der volgende minuten, respec tievelijk getakseerd worden tegen I frank (dagtarief) en 0.60 fr. (nachttarief) tusschen 40 en 50 kilom. 1.70 fr. (dagtarief), met een maxi mum van 5.00 fr. per eenheid, en 1.00 fr. (nachttarief)voor de afstanden ver der dan 50 kilometer. De afstanden die dienen als basis voor het klasseeren der gesprekken tus- chen niet aanpalende sectoren, wor den hemelsbreed berekend, van sector centrum tot sectorcentrum. Als cen trum van een sector zal beschouwd worden het kantoor dat zijn naam aan den sector geeft. Voorbeeld Een gesprek tusschen Middelkerke (sector Oostende), en Yvoir (sector Dinant) zal getakseerd worden over 1 77 km., hetzij den af stand tusschen de telefooncentrale van Oostende en die van Dinant, zijnde 5 frank in dagtarief en 3 frank in nacht tarief, voor 3 minuten gesprek. De Regie blijft halfjaar-abonnemen ten toestaan het tarief is vastgesteld op 220 frank voor een semester ge bruik van een abonnentsverbinding met een enkelvoudigen hoofdpost, gelijk over welken afstand verbonden met een telefooncentrale. De abonnent zal liet halfjaar gebruik, waarop hij recht heeft, mogen nemen hetzij ineens, het zij in verschillende tijdperken van ten minste één maand, doch tegen betaling, in dit laatste geval, van een bij taks van 20 fr. voor elke herindienststel- ling der verbinding. De abonnent die na één semester gebruik, zijn abonnement opzegt, moet het verschil betalen tusschen den prijs van een jaar-abonnement en dezen van een halfjaar abonnement. De minimum som welke de abonnent als provisie dient te storten blijft vast gesteld op 50 frank. De abonnt nten die, op eigen aan vraag met een kantoor verbonden wer I den dat niet hu normaal aansluïtings- kantoor is. blijven aan s,;- !ale voor waarden onderworpen waai in ieder j hunner rechtstreeks kennis ze. krijgen. Tot op 31 December e.k. zullen de abonnenten voortgaan met de drie- maandelijksche huurgelden van het huidige regiem te storten. De sommen welke hun gebeurlijk zullen dienen te rugbetaald, uit hoofde van de vermin dering van zekere huurgelden, zullen van de rekening voor het volgende kwartaal afgetrokken worden. De abonnenten die niet op het on derhavig bericht ingaan, zullen be schouwd worden als hebbende de nieu we abonnementsvoorwaarden aangeno men. De abonnenten die de voorwaarden van het nieuwe stelsel niet aannemen worden verzocht den ontvanger van te lefoonrechten daarvan schriftelijk ken nis te geven hun verbinding zal bui ten dienst gesteld worden en hun abon nement beschouwd als van rechtswege opgezegd den 31 December e.k. Daar na zal hun, van het bij voorbaat be taalde huurgeld, een som terubetaald worden overeenstemmende met de hee- e nietgebezigde abonnementsmaanden De eerstvolgende uitgave van het Officieele Treinboek zal, bovenaan de abonnentenlijst van ieder net, de lijst vermelden der betrekkingen in de wel- ce de taks voor een gesprek 40 cen tiemen bedraagt. DE BEVOLKING DER VEREENIGDE STATEN. Een opgemaakte statistiek in de Ver- eenigde Staten in datum van I Juli van dit jaar maakt bekend dat Amerika 129.257.000 inwoners telt. In vergelijking met de schatting van 1936 is er een aangroei van bevolking van 6 De laatste telling die in 1930 werd gedaan gaf een totaal van 122.775.045 inwoners. DE FRANSCHEN ETEN MINDER BROOD. De Franschen golden van ouds voor groote broodeters. Uit de statistieken blijkt, dat ook in dat land het brood- verbruik gestadig afneemt. In 1914 was het 61 0 gram per dag en per hoofd In 1925 535 in 1933 400 en dit jaar zeker weer lager. De hedendaag- sche ovens krijgen hiervan de schuld, die het deeg te snel en te oppervlakkig bakken, evenals de algemeen angst om dik te worden en de raad van vele ge- neesheeren en hygiënisten.

HISTORISCHE KRANTEN

De Gazet van Poperinghe (1921-1940) | 1937 | | pagina 1