HEDEN ZONDAG nummer 3 Deflatie Devaluatie Belastingen Eén enkelen dop boven op kop van voor onzen Hilaire De spanning tusschen Italië en Frankrijk Belangrijke redevoering van Mussolini Het antwoord van Minister Daladier NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN DUPONT GEBROEDERS De Woorden van den Dag. Drie middelen die even weinio zouden baten Lairtje van t Zwynland 19" JAAR. NUMMER 14. WEEKBLAD 25 CENTIEMEN. ZONDAG 2 APRIL 1939. tiAZET VAN POPES ABONNEMENTEN Jaar. per post16 fr. Congo 25 fr. Frankrijk 25 fr. Amerika30 fr. Losse Nummers 0.25 fr. Men abonneert op alle belgische postkantooren. AANKONDIGINGEN De postabonnenten in Belgie, die van woonst veranderen, moeten dit aangeven in 't post- bureel dat hen bedient, en niet aan ons. Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt men beleefd verzocht een postzegel voor ant woord te voegen. Per Uitgevers-Eigenaars Yperstraat, 2, POPERINGHE. Postcheck 484.59 Telefoon 180 Ieder medewerker blijft verantwoordelijk voor zijne bijdragen. Handschriften worden in geen geval teruggegeven. Bijdragen in te zenden tegen den Donderdag middag. Kleine berichten tegen den Vrijdag middag. Naamlooze artikels worden niet opgenomen. regel 1.00 fr. (minimum 3.00 fr.) Rouwberichten minimum 5.00 fr. Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur waarders. Voor dikwijls te herhalen re- klamen, prijzen volgens overeenkomst. Alle aankondigingen zijn op voorhand te betalen. Als middelen om uit 's lands finan- cieele ontreddering te geraken, om zoo het dan heet het budget in evenwicht te brengen (op géén ding ter we reld blijken de wetten van het even wicht zoo moeilijk toe te passen als op een staats of gemeentebegrooting worden drie middelen genoemd Deflatie. Devaluatie. Belas tingverhooging. Maar dan is 't wel eigenaardig, dat geen enkele partij van een der drie hooren wil. En zeker niet... vóór de verkiezing. Geen ervan deugt ook. Geen enkel kan baten als remedie tegen de kwaal, waaraan de staatskas lijdt. Integen deel. Door alle kan de toestand slechts nog slimmer worden gemaakt. Alle drie zijn ze veel erger dan de klassieke plaaster op een houten been. Het kan misschien geen kwaad, dat we eens probeeren, op de meest bevat telijke manier voor den man-op-de straat de beteekenis en de uitwerking van deze drie groote woorden van den dag duidelijk te maken. Wat is Deflatie Een geleerd woord voor bezuiniging. Het staatshuishouden beterkoop maken De loonen van het personeel vermin deren, de pensioenen verkleinen, min der uitgeven voor openbare werken. Dit middel werd voorgesteld door 't huidig ministerie, waarvan de drie so cialisten, Soudan, Wauters en Eekeleers nog altijd deel uitmaken. Om zich te kunnen inbeelden dat het daardoor tijdelijk en op het papier te scheppen evenwicht in de begrooting lang te handhaven zou zijn, moet men heelemaal geen rekening houden van het feit, dat het door den Staat aan zijn personeel betaald en voor open bare werken uitgegeven geld, toch al tijd weer in den omloop komt. Laat alle Staatsbedienden minder verdienen, wat zal dan het eerste ge volg zijn Wel, zeer eenvoudig dat zij ook minder kunnen verteren. Dus minder inkomsten voor den winkel, voor de fabriek en... dus ook voor de men- schen die van den winkel moeten leven, en voor de arbeiders die in de fabriek geld moeten verdienen dat zij op hun beurt weer in de circulatie moeten brengen. Met deflatie in de staatshuishou ding begint dus een verzwakking van de algemeene koop dus ook van de algemeene verkoop en voortbrengst- kracht van de Natie. En daar op alles wat verkocht, ge kocht en voortgebracht wordt, de Staat onder den vorm van lasten en taksen, zijn aandeel heft, zoo spreekt het van zelf dat hij aldra evenveel aan den fiscus verliezen zou als hij door verla ging van de loonen en afstel van pu blieke werken zou... bezuinigd hebben. Devaluatie dan Al even ondoeltreffend en gevaar lijk. De goudvoorraad in de kelders der Nationale Bank vertegenwoordigt alles wat de burgers van het land aan roe rend goed gespaard hebben. Dit goud is van U, van mij, van ons allemaal, en ieder bankbiljet is een bon voor een kleiner of grooter stukje ervan. Wat beteekent nu devaluatie Dat men de waarde van deze bons vermindert. Dat tot den bezitter van een bankbiljet gezegd wordt Voor een papiertje dat nog altijd honderd frank heet, zult ge in plaats van voor deze som, slechts voor dertig, voor twintig, op 't oogenblik maar voor tien frank recht meer op uw aandeel in den goudvoorraad hebben. Devaluatie wil zeggen dat de ge meenschap ieder individu berooft van een deel van de som die hij in den Nationalen spaarpot heeft moeten stor ten. En, als het vanzelfsprekend gevolg daarvan is dat de koopkracht van ieder bankbriefje of nikkelen geldstuk ver mindert, dan heeft de burger dus ook alles dadelijk zooveel duurder te be talen en komt dus devaluatie in de practijk precies op hetzelfde als de flatie neer. Dan .Belastingverhooging Dit middel laat zich gemakkelijk door de socialisten verdedigen. Op 't oogenblik doen ze 't niet.Maar dat is toch het middel, hetwelk zij zich voorbehouden, voor 't geval dat zij hun invloed in de wetgeving overwe gend zouden kunnen maken. Heeft gezel Eekeiers, minister van Binnenlandsche Zaken in het huidig deflatie-kabinet (zonder de liberalen) al niet uitgeroepen dat in een land als Belgie 400 millioen gemakkelijk te vin den lees op te brengen moeten zijn Laat de socialisten winnen, wat zal dan hun verdediging van de nieuwe lasten zijn Ze zullen en met een schijn van gelijk kunnen zeggen, dat dit mid del precies het omgekeerde is van de flatie en devaluatie Dat het geld, hetwelk de belastingplichtigen méér naar den contributie-ontvanger moe ten dragen, toch langs een anderen kant in hun kas terugvloeien zal, door dat den aangroei van de geldcirculatie toch ook weer alle affaires beter zal doen draaien. In den grond is dat het communis tisch beginsel De verspreiding van al het geld onder al de burgers, de nivel leering van het bezit Geen rijken en geen armen meer. Maar, indien dit middel ook al een moment de koopkracht van de massa zou kunnen verhoogen, met de voortbrengstkracht van de Natie zou juist het omgekeerde het geval zijn. Een natie is een groote fabriek, die van haar producten, van haar werk le ven moet, een winkel die slechts be staan kan als hij telkens versch geld van buitenaf binnen krijgt. Laat de Staat nu, door belastingen van allen aard, het leven in het land zoo duur maken en dus ook den arbeid zoo duur dat het met de produkten van dezen arbeid niet meer tegen het buitenland concurreeren kan, aan den vreemde niets méér kan ver- koopen, en dat er dus géén versch geld meer binnen komt, dan wordt het land als den winkel van een bakker, die, om te kunnen leven... al z'n eigen brood moet opeten De gevolgtrekking ligt vlak voor de hand Voor ons klein, overbevolkt land, dat vooral van zijn nijverheid leven moet vermits zijn landbouw het on mogelijk kan voeden ligt de red ding uit den nood, bovenal in het goed koop-maken van den arbeid, zoodat we met onze producten op alle bui- tenlandsche markten zegevierend con curreeren kunnen, en vanzelf kan de arbeid dan beterkoop worden, naar mate de Staat minder moet overgaan tot belastingheffing, tot bezuinigingen of tot vermindering van de geldwaarde en de koopkracht van onze munt dus doet aangroeien. En oorzaak is hier gevolg en ge volg oorzaak hoe beterkoop wij kunnen voortbrengen, hoe méér uit voeren en des te meer vreemd geld ontvangen, des te meer kunnen we op onze beurt in het buitenland van dat gene aankoopen, wat wij zelf niet voortbrengen kunnen en... des te be terkoop wordt dan ook ons leven in 't algemeen, des te méér kunnen we sparen, dus den goudvoorraad van het Land vergrootten, met het resultaat, dat ons betaalmiddel in het buitenland ook weer een zooveel grooter koop kracht verwerft. Dat ligt besloten in het woord «Vrij handel dat de liberale partij steeds tegenover lapmiddelen als Deflatie, Devaluatie en Belastingverhooging ge steld heeft. Al de andere partijen zeggen wel wat ze niet willen, maar de liberalen alléén zeggen duidelijk wat ze wel willen. N. G. HILAIRE LAHAYE Eerste Kandidaat voor de Kamer. Gansch ons Westland kende zijn goeden Vader Nestor van 't Zwyn land en van Hilaire durven wij ook nog zeggen gansch ons Westland zal weldra de goedheid, de verdraagzaam heid en de dienstvaardigheid van de MARIUS LAUWERS Plaatsvervanger voor de Kamer. De knappe voorman der Liberale toekomstige jongste Volks vertegen- Jonge Wacht van Poperinge harde woordiger van België en vooral van ons wroeter steeds zijn Vrienden en ge- Arrondissement weten te waardeeren. Jjjk w;e 00|< ten dienste. ROBERT GILLON Eerste Kandidaat voor de Senaat. Een voorbeeldig Politieker, een Se nator ten zeerste gewaardeerd in alle Liberale Kringen en ook bij al zijne Politieke tegenstrevers. HENRI BEHEYT Plaatsvervanger voor de Senaat. Een bekend Liberaal Figuur uit Po peringe. Verdraagzame politieker zoo als zijn twee strijdmakkers, stadsge- nooten Hil. Lahaye en Marius Lauwers. Ter gelegenheid van de 20e Verja ring der Itliaansche Gevechtsfascio's, had Zondag morgen, in het Olympisch Forum te Rome, een groote bijeen komst plaats van de Italiaansche fas- cistengroepen, waarin afvaardigingen uit Elbye, Erytrea en Ethiopië, bijzon der werden opgemerkt. Al de leden der regeering waren er eveneens tegenwoordig, omringd van al de vaandels der fascistische partij. Ook een afvaardiging der Spaansche phalanx was op de plechtigheid aan wezig. Om 1 1 uur 26 treedt Mussolini het Stadium binnen. Hij wordt ferm toegejuicht. De secretaris der Fascistische partij gaf lezing van de dagorde, waardoor aan de vaandels der partij het oorlogs- krüis verleend wordt, wat beteekent dat de partij in de oorlogsmacht wordt opgenomen. Bij het einde der lezing weerklinkt het nationale hymne. De Duce beklimt dan het spreekge stoelte en spreekt volgende rede uit Een hulde aan de Italiaansche gevechtsfascio's Kameraden van de oude squadriste getrouwen van het eerste en van al de uren!» roept Mussolini uit, het is met een diepe ontroering, dat op 20 jaren afstand, sedert de stichting van de Italiaansche gevechts fascio's, ik het woord tot u richt, terwijl ik, als ik u vastbesloten in de oogen kijk, zoo veel dagen terugzie, die wij tezamen door leefd hebben gelukkige, droevige, storm achtige, tragische, maar steeds onvergete lijke. Op 2 3 Maart 1919 hebben wij het zwarte vaandel van de fascistische revolutie gehe- schen, teeken van de Europeesche hernieu wing. Rond dat vaandel hebben zich uw ploe gen vereenigd, gevormd uit de veteranen der loopgraven en uit zeer jonge lieden, en wij besloten op te rukken tegen de zwakke re geeringen, tegen de ontbindende oostelijke theoriën, om het volk te bevrijden van den noodlottigen invloed van de princiepen van ^.e wereld van 1 789. Rond dit vaandel zijn al strijdende dui zenden kameraden gevallen, zooals de hel den in den meest Romeinschen zin van het Woord, in de straten en op de pleinen van Italië, op den grond van Afrika en in Spanje, kameraden wier nagedachtenis steeds leven dig en tegenwoordig is in onze harten. De revolutie is nog maar pas begonnen Het kan zijn, dat er bij toeval een is, die de harde jaren van voorheen vergeten heeft de mannen van de ploegen hebben ze niet vergeten. Het kan zijn, dat er een is, die sedertdien gaan zitten is, maar de mannen van de ploegen staan recht, gereed om het geweer op te nemen en op de vrachtauto's te springen, zooals ze het deden in de strijd- tochten van dien tijd. De man van de ploe gen zegt tot dengenen die al lang achter gebleven is achter de gordijnen, dat de revo lutie niet beëindigd is, maar dat zij onder opzicht van zeden, van karakter en van maat schappelijke afstanden nog maar pas begon nen is. Ik laat aan anderen de zorg over de ba lans op te maken van ons lijden in die eerste twintig jaren van het fascisme. Die balans is reusachtig. Wat wij gedaan hebben is be stemd om te blijven doorheen de eeuwen heen. De laster tegen Italië lk blijf ook niet stilstaan bij een verge lijking tusschen wat Italië was in 1919 vervallen, ongerust, wanordelijk, besmet door bolsjewisme, niet een overwinnende, maar een overwonnen natie, en het Italië van 1939 8amengesloten, tuchtvol, scheppend, oorlogskrachtig, imperialistisch. Maar het is misschien wel de moeite waard te herinneren hoeveel maal de democratische, plutocratische winkel van de zegevierende leugen, hoeveel malen zeg ik, zij aan de voortaan verspreide kudde van haar domme schapen, het aanstaande spoedige, zekere verval heeft aangekondigd van het fascisti sche Italië, omdat het zijn bloed verloren had in Afrika en meer nog in Spanje, en omdat het bijgevolg, een dringende behoefte had aan een leening, die natuurlijk alleen maar Britsch zou kunnen zijn... Zoo weinig waar als dat is, zoo zeker waar is, dat het fascistische Italië werkelijk nog onbekend is in dezen tijd van de radio, in dezelfde mate als het meest-verwijderde hoekje van de streken der aarde. Wat wij gedaan hebben is voornaam. Maar voor ons, is dat, wat we nog zullen doen, nog voornamer. En wij zullen het doen, om dat uw geestdrift en uw opofferingsgeest ongeschonden zijn. Gij zijt mijn lijfwachters niet, maar gij zijt vooral en gij wilt het zijn de lijf wachters van de revolutie en van het stelsel van het fascisme. De princiepen Kameraden, uw vergadering, die de hoog ste betooging is van de vieringen van den twintigsten verjaardag van het fascisme, heeft plaats op een ernstig oogenblik van het Eu- ropeesch leven. Wij zullen ons niet laten vangen aan dat gevoelen, dat voortaan ge kend staat, als de oorlogspsychose, mengsel van hysterie en van schrik. De baan voor ons schip is klaar en onze princiepen zijn duidelijk. Gij zult ze hooren met de noodige aandacht en discretie. Vrede IAlhoewel al de beroepspacifisten zeer verachtelijke kerels zijn, en alhoewel het woord vrede voortaan een beetje versle ten is door zijn overmatig gebruik en op troebele wijze klinkt zooals valsche munt alhoewel men weet, dat wij den bestendigen vrede zouden beschouwen als een ramp voor de beschaving zelve, zijn wij van oordeel, dat een lange periode van vrede noodzakelijk is voor het behoed van de Europeescjhe be schaving in haar ontwikkeling. Maar, alhoewel men ons onlangs nog pas erom gevraagd heeft, zullen wij geen enkel initiatief nemen, alvorens onze allerheiligste rechten zuflen erkend zijn. Het Gebeuren in Midden-Europa 2. De periode van de walstoeren, indien zij ooit bestaan heeft, is bepaald ten einde. Het eenige feit van er nog aan te herinneren is een beleediging voor ons en voor alle Ita lianen. De pogingen om de as Rome-Berlijn te doen springen of er een barst in te brengen zijn kinderachtig. De as is niet alleen een betrekking tus schen twee staten, het is een ontmoeting tusschen twee beschavingen, die zich in klare anhithesis stelden tegenover de hedendaag- sche beschaving. Daar ligt de kracht van de as en daar zijn de voorwaarden voor haar duur. Ik ben hier om U op de meest uitdrukke lijke wijze te verklaren, dat wat in Midden- Europa gebeurd is, noodzakelijkerwijze moest gebeuren. lk verklaar U, dat indien de groote demo cratieën bitter weenen over het voortijdige einde en een beetje zonder eer van wat hun liefste schepsel was, dat dit dan een zeer goede reden is voor ons, om ons niet aan te sluiten bij haar tranen, min of meer gepast. Ik voeg erbij, dat indien het vraagstuk gesteld wordt op het moreel plan, niemand, ik zeg niemand, het recht heeft den eersten steen te werpen, zooals de oude en moderne geschiedenis van Europa het overvloedig be wijst. Ik verklaar, dat wanneer een volk, dat vele mannen telt, eindelooze wapenarsenalen bezit, niet in staat is een gebaar te doen, dan bewijst dit, dat het rijp, overrijp is voor zijn nieuw lot. IK VERKLAAR EINDELIJK, DAT IN DIEN DE GEWENSCHTE SAMENSTELLING VAN EEN COALITIE TEGEN DE AUTORI TAIRE STELSELS, MOEST GEMAAKT WORDEN, DEZE STATEN DE UITDAGING ZOUDEN AANVAARDEN EN ZOUDEN OVERGAAN TOT DE VERDEDIGING EN TOT DEN TEGENAANVAL OP ALLE PUNTEN. De kloof met Frankrijk In mijn rede te Genua, heb ik gesproken over een barricade die Italië van Frankrijk scheidt. Deze barricade mag aanzien worden als voldoende afgebrokkeld en binnen enkele dagen, wellicht binnen enkele uren, zullen de prachtige Spaansche troepen den laatsten stoot geven. En Madrid, waar de linksche elementen het graf van het fascisme zagen, -zal, integendeel, het graf van het bolsjewisme zijn. We vragen het oordeel der wereld niet we willen enkel dat de wereld juist worde ingelicht. In de nota van 17 December 1938 werden de vraagstukken die tusschen Frankrijk en Italië opgereden waren duidelijk gesteld koloniale vraagstukken, die heeten Tunisië, Djiboeti, Kanaal van Suez. Het staat de Fransche regeering volkomen vrij iedere onderhandeling van de hand te wijzen en zich te verschansen achter het al te dikwijls gebruikte en het te categorieke woord NOOIT Doch Frankrijk mag niet vergeten dat de kloof die beide volken scheidt, zoo diep zal worden dat zij niet meer te dempen zal zijn. We wenschen, dat men ons niet meer spreke over verwanschap Latijnsche zus ters, daar de betrekkingen tusschen landen machtsbetrekkingen zijn en deze beslissende elementen van hun politiek daarstellen. De Middellandsche Zee De Middellandsche Zee is een levensruim te voor Italië, geschiedkundig en aardrijks kundig. Wanneer we zeggen Middellandsche Zee, dan sluiten we daarin de Adriatische Zee, waar onze belangjen overheerschend zijn, doch de belangen der Slavische volken niet uitsluiten, deshalve er vrede heerscht. We moeten ons wapenen Wee den zwakken Een laatste punt, maar fundamenteel en overwegend op alles We moeten ons wapenen. Het ordewoord luidt meer kanonnen, meer schepen, meer vliegtuigen. En dit ten koste van eiken prijs, door alle middelen, zelfs indien wij vaarwel moesten zeggen aan hetgeen men noemt een gemakkelijk leven Sedert den tijd der voorhistorie, is een kreet gegaan doorheen de eeuwen en de reeksen van geslachten Wee den zwak ken Gelooven, gehoorzamen, strijden Mussolini besluit Kameraden, het zwarte hemd waarmede we hebben gestreden en zullen strijden, is vandaag versierd met een kenteeken waarop gij zeer fier moet zijn, een kenteeken rood als bloed, kleur van ons bloed en van het bloed der ouderen, dat we bereid zijn het te storten wanneer de belangen van het Fascis tisch Italië op 't spel staan. Nu dat ge met uw gloedvol geloof, met uw opoffering aan het wiel van onze geschie denis een sterke impuls hebt gegeven, vraag ik u Wilt ge eerbetuigingen, belooningen, een gemakkelijk leven En het volk antwoord Neen, neen. Bestaat voor u het onmogelijke Neen, neen. Ziehier de drie woorden die onze leus vor men gelooven, gehoorzamen en strijden. In die drie woorden lag en zal het geheim van alle overwinningen liggen. Als antwoord op Mussolini's rede over de Italiaansche koloniale eischen ten overstaan van Frankrijk, heeft M. Daladier, voorzitter van den Franschen ministerraad, Woensdag avond een ra diorede gehouden, waarin hij zich als volgt uitdrukte Nooit was de Eenheid van Frankrijk zoo sterk Als hoofd van de verantwoordelijke re geering van Frankrijk, spreek ik hier voor al de Franschen en voor de wereld de taal van het hart, omdat deze overal verstaan wordt. Moeilijkheden rijzen op over gansch de wereld. Iedereen vraagt zich af of zijn land veilig is of gaat aangevallen worden. Ver dragen worden verscheurd en meteen ver valt de waarborg voor de eenen en de hin derpaal voor de anderen. Overal grijnst be wapening en nog bewapening. Alle andere bedrijvigheid is erdoor verlamd. Wa^ wil Frankrijk thans Welk is zijn macht Welk zijn besluit Het wil den vrede van vrije menschen. Zijn macht is zijn zedelijke eenheid en zijn

HISTORISCHE KRANTEN

De Gazet van Poperinghe (1921-1940) | 1939 | | pagina 1