HEDEN ZONDAG
nummer 3
Deflatie
Devaluatie
Belastingen
Eén enkelen dop
boven op kop van
voor onzen Hilaire
De spanning tusschen Italië
en Frankrijk
Belangrijke redevoering van Mussolini
Het antwoord van Minister Daladier
NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN
DUPONT GEBROEDERS
De Woorden van den Dag.
Drie middelen die even weinio zouden baten
Lairtje van t Zwynland
19" JAAR. NUMMER 14.
WEEKBLAD 25 CENTIEMEN.
ZONDAG 2 APRIL 1939.
tiAZET VAN POPES
ABONNEMENTEN
Jaar. per post16 fr.
Congo 25 fr.
Frankrijk 25 fr.
Amerika30 fr.
Losse Nummers 0.25 fr.
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
AANKONDIGINGEN
De postabonnenten in Belgie, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hen bedient, en niet aan ons.
Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt
men beleefd verzocht een postzegel voor ant
woord te voegen.
Per
Uitgevers-Eigenaars
Yperstraat, 2, POPERINGHE.
Postcheck 484.59 Telefoon 180
Ieder medewerker blijft verantwoordelijk voor
zijne bijdragen. Handschriften worden in
geen geval teruggegeven. Bijdragen in te
zenden tegen den Donderdag middag.
Kleine berichten tegen den Vrijdag middag.
Naamlooze artikels worden niet opgenomen.
regel 1.00 fr.
(minimum 3.00 fr.)
Rouwberichten minimum 5.00 fr.
Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur
waarders. Voor dikwijls te herhalen re-
klamen, prijzen volgens overeenkomst.
Alle aankondigingen zijn op voorhand te
betalen.
Als middelen om uit 's lands finan-
cieele ontreddering te geraken, om zoo
het dan heet het budget in evenwicht
te brengen (op géén ding ter we
reld blijken de wetten van het even
wicht zoo moeilijk toe te passen als
op een staats of gemeentebegrooting
worden drie middelen genoemd
Deflatie.
Devaluatie.
Belas tingverhooging.
Maar dan is 't wel eigenaardig, dat
geen enkele partij van een der drie
hooren wil.
En zeker niet... vóór de verkiezing.
Geen ervan deugt ook. Geen enkel
kan baten als remedie tegen de kwaal,
waaraan de staatskas lijdt. Integen
deel. Door alle kan de toestand slechts
nog slimmer worden gemaakt.
Alle drie zijn ze veel erger dan de
klassieke plaaster op een houten been.
Het kan misschien geen kwaad, dat
we eens probeeren, op de meest bevat
telijke manier voor den man-op-de
straat de beteekenis en de uitwerking
van deze drie groote woorden van den
dag duidelijk te maken.
Wat is Deflatie
Een geleerd woord voor bezuiniging.
Het staatshuishouden beterkoop maken
De loonen van het personeel vermin
deren, de pensioenen verkleinen, min
der uitgeven voor openbare werken.
Dit middel werd voorgesteld door 't
huidig ministerie, waarvan de drie so
cialisten, Soudan, Wauters en Eekeleers
nog altijd deel uitmaken.
Om zich te kunnen inbeelden dat het
daardoor tijdelijk en op het papier te
scheppen evenwicht in de begrooting
lang te handhaven zou zijn, moet men
heelemaal geen rekening houden van
het feit, dat het door den Staat aan
zijn personeel betaald en voor open
bare werken uitgegeven geld, toch al
tijd weer in den omloop komt.
Laat alle Staatsbedienden minder
verdienen, wat zal dan het eerste ge
volg zijn
Wel, zeer eenvoudig dat zij ook
minder kunnen verteren. Dus minder
inkomsten voor den winkel, voor de
fabriek en... dus ook voor de men-
schen die van den winkel moeten leven,
en voor de arbeiders die in de fabriek
geld moeten verdienen dat zij op hun
beurt weer in de circulatie moeten
brengen.
Met deflatie in de staatshuishou
ding begint dus een verzwakking van
de algemeene koop dus ook van de
algemeene verkoop en voortbrengst-
kracht van de Natie.
En daar op alles wat verkocht, ge
kocht en voortgebracht wordt, de Staat
onder den vorm van lasten en taksen,
zijn aandeel heft, zoo spreekt het van
zelf dat hij aldra evenveel aan den
fiscus verliezen zou als hij door verla
ging van de loonen en afstel van pu
blieke werken zou... bezuinigd hebben.
Devaluatie dan
Al even ondoeltreffend en gevaar
lijk.
De goudvoorraad in de kelders der
Nationale Bank vertegenwoordigt alles
wat de burgers van het land aan roe
rend goed gespaard hebben. Dit goud
is van U, van mij, van ons allemaal,
en ieder bankbiljet is een bon voor een
kleiner of grooter stukje ervan.
Wat beteekent nu devaluatie
Dat men de waarde van deze bons
vermindert. Dat tot den bezitter van
een bankbiljet gezegd wordt Voor
een papiertje dat nog altijd honderd
frank heet, zult ge in plaats van voor
deze som, slechts voor dertig, voor
twintig, op 't oogenblik maar voor tien
frank recht meer op uw aandeel in den
goudvoorraad hebben.
Devaluatie wil zeggen dat de ge
meenschap ieder individu berooft van
een deel van de som die hij in den
Nationalen spaarpot heeft moeten stor
ten.
En, als het vanzelfsprekend gevolg
daarvan is dat de koopkracht van ieder
bankbriefje of nikkelen geldstuk ver
mindert, dan heeft de burger dus ook
alles dadelijk zooveel duurder te be
talen en komt dus devaluatie in de
practijk precies op hetzelfde als de
flatie neer.
Dan .Belastingverhooging
Dit middel laat zich gemakkelijk
door de socialisten verdedigen.
Op 't oogenblik doen ze 't niet.Maar
dat is toch het middel, hetwelk zij zich
voorbehouden, voor 't geval dat zij
hun invloed in de wetgeving overwe
gend zouden kunnen maken.
Heeft gezel Eekeiers, minister van
Binnenlandsche Zaken in het huidig
deflatie-kabinet (zonder de liberalen)
al niet uitgeroepen dat in een land als
Belgie 400 millioen gemakkelijk te vin
den lees op te brengen moeten
zijn
Laat de socialisten winnen, wat zal
dan hun verdediging van de nieuwe
lasten zijn
Ze zullen en met een schijn van
gelijk kunnen zeggen, dat dit mid
del precies het omgekeerde is van de
flatie en devaluatie Dat het geld,
hetwelk de belastingplichtigen méér
naar den contributie-ontvanger moe
ten dragen, toch langs een anderen
kant in hun kas terugvloeien zal, door
dat den aangroei van de geldcirculatie
toch ook weer alle affaires beter
zal doen draaien.
In den grond is dat het communis
tisch beginsel De verspreiding van al
het geld onder al de burgers, de nivel
leering van het bezit Geen rijken
en geen armen meer.
Maar, indien dit middel ook al een
moment de koopkracht van de massa
zou kunnen verhoogen, met de
voortbrengstkracht van de Natie zou
juist het omgekeerde het geval zijn.
Een natie is een groote fabriek, die
van haar producten, van haar werk le
ven moet, een winkel die slechts be
staan kan als hij telkens versch geld
van buitenaf binnen krijgt.
Laat de Staat nu, door belastingen
van allen aard, het leven in het land
zoo duur maken en dus ook den
arbeid zoo duur dat het met de
produkten van dezen arbeid niet meer
tegen het buitenland concurreeren kan,
aan den vreemde niets méér kan ver-
koopen, en dat er dus géén versch geld
meer binnen komt, dan wordt het land
als den winkel van een bakker, die,
om te kunnen leven... al z'n eigen
brood moet opeten
De gevolgtrekking ligt vlak voor de
hand
Voor ons klein, overbevolkt land,
dat vooral van zijn nijverheid leven
moet vermits zijn landbouw het on
mogelijk kan voeden ligt de red
ding uit den nood, bovenal in het goed
koop-maken van den arbeid, zoodat
we met onze producten op alle bui-
tenlandsche markten zegevierend con
curreeren kunnen, en vanzelf kan de
arbeid dan beterkoop worden, naar
mate de Staat minder moet overgaan
tot belastingheffing, tot bezuinigingen
of tot vermindering van de geldwaarde
en de koopkracht van onze munt dus
doet aangroeien.
En oorzaak is hier gevolg en ge
volg oorzaak hoe beterkoop wij
kunnen voortbrengen, hoe méér uit
voeren en des te meer vreemd geld
ontvangen, des te meer kunnen we op
onze beurt in het buitenland van dat
gene aankoopen, wat wij zelf niet
voortbrengen kunnen en... des te be
terkoop wordt dan ook ons leven in
't algemeen, des te méér kunnen we
sparen, dus den goudvoorraad van het
Land vergrootten, met het resultaat,
dat ons betaalmiddel in het buitenland
ook weer een zooveel grooter koop
kracht verwerft.
Dat ligt besloten in het woord «Vrij
handel dat de liberale partij steeds
tegenover lapmiddelen als Deflatie,
Devaluatie en Belastingverhooging ge
steld heeft.
Al de andere partijen zeggen wel
wat ze niet willen, maar de liberalen
alléén zeggen duidelijk wat ze wel
willen.
N. G.
HILAIRE LAHAYE
Eerste Kandidaat voor de Kamer.
Gansch ons Westland kende zijn
goeden Vader Nestor van 't Zwyn
land en van Hilaire durven wij ook
nog zeggen gansch ons Westland zal
weldra de goedheid, de verdraagzaam
heid en de dienstvaardigheid van de
MARIUS LAUWERS
Plaatsvervanger voor de Kamer.
De knappe voorman der Liberale
toekomstige jongste Volks vertegen- Jonge Wacht van Poperinge harde
woordiger van België en vooral van ons wroeter steeds zijn Vrienden en ge-
Arrondissement weten te waardeeren. Jjjk w;e 00|< ten dienste.
ROBERT GILLON
Eerste Kandidaat voor de Senaat.
Een voorbeeldig Politieker, een Se
nator ten zeerste gewaardeerd in alle
Liberale Kringen en ook bij al zijne
Politieke tegenstrevers.
HENRI BEHEYT
Plaatsvervanger voor de Senaat.
Een bekend Liberaal Figuur uit Po
peringe. Verdraagzame politieker zoo
als zijn twee strijdmakkers, stadsge-
nooten Hil. Lahaye en Marius Lauwers.
Ter gelegenheid van de 20e Verja
ring der Itliaansche Gevechtsfascio's,
had Zondag morgen, in het Olympisch
Forum te Rome, een groote bijeen
komst plaats van de Italiaansche fas-
cistengroepen, waarin afvaardigingen
uit Elbye, Erytrea en Ethiopië, bijzon
der werden opgemerkt.
Al de leden der regeering waren er
eveneens tegenwoordig, omringd van
al de vaandels der fascistische partij.
Ook een afvaardiging der Spaansche
phalanx was op de plechtigheid aan
wezig.
Om 1 1 uur 26 treedt Mussolini
het Stadium binnen. Hij wordt
ferm toegejuicht.
De secretaris der Fascistische partij
gaf lezing van de dagorde, waardoor
aan de vaandels der partij het oorlogs-
krüis verleend wordt, wat beteekent
dat de partij in de oorlogsmacht wordt
opgenomen.
Bij het einde der lezing weerklinkt
het nationale hymne.
De Duce beklimt dan het spreekge
stoelte en spreekt volgende rede uit
Een hulde aan de Italiaansche
gevechtsfascio's
Kameraden van de oude squadriste
getrouwen van het eerste en van al de uren!»
roept Mussolini uit, het is met een diepe
ontroering, dat op 20 jaren afstand, sedert
de stichting van de Italiaansche gevechts
fascio's, ik het woord tot u richt, terwijl ik,
als ik u vastbesloten in de oogen kijk, zoo
veel dagen terugzie, die wij tezamen door
leefd hebben gelukkige, droevige, storm
achtige, tragische, maar steeds onvergete
lijke.
Op 2 3 Maart 1919 hebben wij het zwarte
vaandel van de fascistische revolutie gehe-
schen, teeken van de Europeesche hernieu
wing. Rond dat vaandel hebben zich uw ploe
gen vereenigd, gevormd uit de veteranen der
loopgraven en uit zeer jonge lieden, en wij
besloten op te rukken tegen de zwakke re
geeringen, tegen de ontbindende oostelijke
theoriën, om het volk te bevrijden van den
noodlottigen invloed van de princiepen van
^.e wereld van 1 789.
Rond dit vaandel zijn al strijdende dui
zenden kameraden gevallen, zooals de hel
den in den meest Romeinschen zin van het
Woord, in de straten en op de pleinen van
Italië, op den grond van Afrika en in Spanje,
kameraden wier nagedachtenis steeds leven
dig en tegenwoordig is in onze harten.
De revolutie is nog maar
pas begonnen
Het kan zijn, dat er bij toeval een is, die
de harde jaren van voorheen vergeten heeft
de mannen van de ploegen hebben ze niet
vergeten. Het kan zijn, dat er een is, die
sedertdien gaan zitten is, maar de mannen
van de ploegen staan recht, gereed om het
geweer op te nemen en op de vrachtauto's
te springen, zooals ze het deden in de strijd-
tochten van dien tijd. De man van de ploe
gen zegt tot dengenen die al lang achter
gebleven is achter de gordijnen, dat de revo
lutie niet beëindigd is, maar dat zij onder
opzicht van zeden, van karakter en van maat
schappelijke afstanden nog maar pas begon
nen is.
Ik laat aan anderen de zorg over de ba
lans op te maken van ons lijden in die eerste
twintig jaren van het fascisme. Die balans
is reusachtig. Wat wij gedaan hebben is be
stemd om te blijven doorheen de eeuwen
heen.
De laster tegen Italië
lk blijf ook niet stilstaan bij een verge
lijking tusschen wat Italië was in 1919
vervallen, ongerust, wanordelijk, besmet door
bolsjewisme, niet een overwinnende, maar
een overwonnen natie, en het Italië van
1939 8amengesloten, tuchtvol, scheppend,
oorlogskrachtig, imperialistisch.
Maar het is misschien wel de moeite waard
te herinneren hoeveel maal de democratische,
plutocratische winkel van de zegevierende
leugen, hoeveel malen zeg ik, zij aan de
voortaan verspreide kudde van haar domme
schapen, het aanstaande spoedige, zekere
verval heeft aangekondigd van het fascisti
sche Italië, omdat het zijn bloed verloren
had in Afrika en meer nog in Spanje, en
omdat het bijgevolg, een dringende behoefte
had aan een leening, die natuurlijk alleen
maar Britsch zou kunnen zijn...
Zoo weinig waar als dat is, zoo zeker
waar is, dat het fascistische Italië werkelijk
nog onbekend is in dezen tijd van de radio,
in dezelfde mate als het meest-verwijderde
hoekje van de streken der aarde.
Wat wij gedaan hebben is voornaam. Maar
voor ons, is dat, wat we nog zullen doen,
nog voornamer. En wij zullen het doen, om
dat uw geestdrift en uw opofferingsgeest
ongeschonden zijn.
Gij zijt mijn lijfwachters niet, maar gij
zijt vooral en gij wilt het zijn de lijf
wachters van de revolutie en van het stelsel
van het fascisme.
De princiepen
Kameraden, uw vergadering, die de hoog
ste betooging is van de vieringen van den
twintigsten verjaardag van het fascisme, heeft
plaats op een ernstig oogenblik van het Eu-
ropeesch leven. Wij zullen ons niet laten
vangen aan dat gevoelen, dat voortaan ge
kend staat, als de oorlogspsychose, mengsel
van hysterie en van schrik.
De baan voor ons schip is klaar en onze
princiepen zijn duidelijk. Gij zult ze hooren
met de noodige aandacht en discretie.
Vrede
IAlhoewel al de beroepspacifisten zeer
verachtelijke kerels zijn, en alhoewel het
woord vrede voortaan een beetje versle
ten is door zijn overmatig gebruik en op
troebele wijze klinkt zooals valsche munt
alhoewel men weet, dat wij den bestendigen
vrede zouden beschouwen als een ramp voor
de beschaving zelve, zijn wij van oordeel,
dat een lange periode van vrede noodzakelijk
is voor het behoed van de Europeescjhe be
schaving in haar ontwikkeling.
Maar, alhoewel men ons onlangs nog pas
erom gevraagd heeft, zullen wij geen enkel
initiatief nemen, alvorens onze allerheiligste
rechten zuflen erkend zijn.
Het Gebeuren in Midden-Europa
2. De periode van de walstoeren, indien
zij ooit bestaan heeft, is bepaald ten einde.
Het eenige feit van er nog aan te herinneren
is een beleediging voor ons en voor alle Ita
lianen.
De pogingen om de as Rome-Berlijn te
doen springen of er een barst in te brengen
zijn kinderachtig.
De as is niet alleen een betrekking tus
schen twee staten, het is een ontmoeting
tusschen twee beschavingen, die zich in klare
anhithesis stelden tegenover de hedendaag-
sche beschaving. Daar ligt de kracht van de
as en daar zijn de voorwaarden voor haar
duur.
Ik ben hier om U op de meest uitdrukke
lijke wijze te verklaren, dat wat in Midden-
Europa gebeurd is, noodzakelijkerwijze moest
gebeuren.
lk verklaar U, dat indien de groote demo
cratieën bitter weenen over het voortijdige
einde en een beetje zonder eer van wat hun
liefste schepsel was, dat dit dan een zeer
goede reden is voor ons, om ons niet aan
te sluiten bij haar tranen, min of meer gepast.
Ik voeg erbij, dat indien het vraagstuk
gesteld wordt op het moreel plan, niemand,
ik zeg niemand, het recht heeft den eersten
steen te werpen, zooals de oude en moderne
geschiedenis van Europa het overvloedig be
wijst.
Ik verklaar, dat wanneer een volk, dat
vele mannen telt, eindelooze wapenarsenalen
bezit, niet in staat is een gebaar te doen,
dan bewijst dit, dat het rijp, overrijp is
voor zijn nieuw lot.
IK VERKLAAR EINDELIJK, DAT IN
DIEN DE GEWENSCHTE SAMENSTELLING
VAN EEN COALITIE TEGEN DE AUTORI
TAIRE STELSELS, MOEST GEMAAKT
WORDEN, DEZE STATEN DE UITDAGING
ZOUDEN AANVAARDEN EN ZOUDEN
OVERGAAN TOT DE VERDEDIGING
EN TOT DEN TEGENAANVAL OP
ALLE PUNTEN.
De kloof met Frankrijk
In mijn rede te Genua, heb ik gesproken
over een barricade die Italië van Frankrijk
scheidt.
Deze barricade mag aanzien worden als
voldoende afgebrokkeld en binnen enkele
dagen, wellicht binnen enkele uren, zullen
de prachtige Spaansche troepen den laatsten
stoot geven. En Madrid, waar de linksche
elementen het graf van het fascisme zagen,
-zal, integendeel, het graf van het bolsjewisme
zijn.
We vragen het oordeel der wereld niet
we willen enkel dat de wereld juist worde
ingelicht.
In de nota van 17 December 1938 werden
de vraagstukken die tusschen Frankrijk en
Italië opgereden waren duidelijk gesteld
koloniale vraagstukken, die heeten Tunisië,
Djiboeti, Kanaal van Suez.
Het staat de Fransche regeering volkomen
vrij iedere onderhandeling van de hand te
wijzen en zich te verschansen achter het al
te dikwijls gebruikte en het te categorieke
woord NOOIT
Doch Frankrijk mag niet vergeten dat de
kloof die beide volken scheidt, zoo diep zal
worden dat zij niet meer te dempen zal zijn.
We wenschen, dat men ons niet meer
spreke over verwanschap Latijnsche zus
ters, daar de betrekkingen tusschen landen
machtsbetrekkingen zijn en deze beslissende
elementen van hun politiek daarstellen.
De Middellandsche Zee
De Middellandsche Zee is een levensruim
te voor Italië, geschiedkundig en aardrijks
kundig. Wanneer we zeggen Middellandsche
Zee, dan sluiten we daarin de Adriatische
Zee, waar onze belangjen overheerschend
zijn, doch de belangen der Slavische volken
niet uitsluiten, deshalve er vrede heerscht.
We moeten ons wapenen
Wee den zwakken
Een laatste punt, maar fundamenteel en
overwegend op alles
We moeten ons wapenen. Het ordewoord
luidt meer kanonnen, meer schepen, meer
vliegtuigen. En dit ten koste van eiken prijs,
door alle middelen, zelfs indien wij vaarwel
moesten zeggen aan hetgeen men noemt
een gemakkelijk leven
Sedert den tijd der voorhistorie, is een
kreet gegaan doorheen de eeuwen en de
reeksen van geslachten Wee den zwak
ken
Gelooven, gehoorzamen, strijden
Mussolini besluit
Kameraden, het zwarte hemd waarmede
we hebben gestreden en zullen strijden, is
vandaag versierd met een kenteeken waarop
gij zeer fier moet zijn, een kenteeken rood
als bloed, kleur van ons bloed en van het
bloed der ouderen, dat we bereid zijn het te
storten wanneer de belangen van het Fascis
tisch Italië op 't spel staan.
Nu dat ge met uw gloedvol geloof, met
uw opoffering aan het wiel van onze geschie
denis een sterke impuls hebt gegeven, vraag
ik u Wilt ge eerbetuigingen, belooningen,
een gemakkelijk leven
En het volk antwoord
Neen, neen.
Bestaat voor u het onmogelijke
Neen, neen.
Ziehier de drie woorden die onze leus vor
men gelooven, gehoorzamen en strijden. In
die drie woorden lag en zal het geheim van
alle overwinningen liggen.
Als antwoord op Mussolini's rede
over de Italiaansche koloniale eischen
ten overstaan van Frankrijk, heeft M.
Daladier, voorzitter van den Franschen
ministerraad, Woensdag avond een ra
diorede gehouden, waarin hij zich als
volgt uitdrukte
Nooit was de Eenheid van Frankrijk
zoo sterk
Als hoofd van de verantwoordelijke re
geering van Frankrijk, spreek ik hier voor
al de Franschen en voor de wereld de taal
van het hart, omdat deze overal verstaan
wordt.
Moeilijkheden rijzen op over gansch de
wereld. Iedereen vraagt zich af of zijn land
veilig is of gaat aangevallen worden. Ver
dragen worden verscheurd en meteen ver
valt de waarborg voor de eenen en de hin
derpaal voor de anderen. Overal grijnst be
wapening en nog bewapening. Alle andere
bedrijvigheid is erdoor verlamd.
Wa^ wil Frankrijk thans Welk is zijn
macht Welk zijn besluit
Het wil den vrede van vrije menschen.
Zijn macht is zijn zedelijke eenheid en zijn