B Overhearsching of Samenwerking het eenige Europeesche Vraagstuk Or Joz. Van Walleghem Burgemeester van Poperinge piiissoi! spreeti woomen van vrede NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN DUPONT GEBROEDERS DE BEGROOTING VAN LANDSVERDEDIGING IN BELGIE. Wat Rusland betreft, het groote MILITAIR AKKOORD DRINKT CASTAR BIER JAPAN WEIGERT w. 19 JAAR. NUMMER 21. WEEKBLAD 25 ©•NTMMEN. ZONDAG 21 MEI 1939. VAK POPERIHGHE ABONNEMENTEN Jaar, per post16 fr. Congo 25 fr. Frankrijk 25 fr. Amerika30 fr. Losse Nummers 0.25 fr. Men abonneert op alle belgische postkantooren. De postabonnenten in Belgie, die van woonst veranderen, moeten dit aangeven in 't post- bureel dat hen bedient, en niet aan ons. Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt men beleefd verzocht een postzegel voor ant woord te voegen. Uitgevers-Eigenaars Yperstraat, 2, POPERINGHE. Postcheck 484.59 Telefoon 180 leder medewerker blijft verantwoordelijk voor zijne bijdragen. Handschriften worden in geen geval teruggegeven. Bijdragen in te zenden tegen den Donderdag middag. Kleine berichten tegen den Vrijdag middag. Naamlooze artikels worden niet opgenomen. AANKONDIGINGEN Per regel 1.00 fr. (minimum 3.00 fr.) Rouwberichten minimum 5.00 fr. Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur waarders. Voor dikwijls te herhalen re- klamen, prijzen volgens overeenkomst. Alle aankondigingen zijn op voorhand te betalen. ZOO VERKLAART MINISTER-PRESIDENT DALADIER IN EEN GROOTE PARLEMENTAIRE REDE. Vrijdag sprak Minister-president Da- ladier voor het Parlement een korte re de uit, die hij dan 's avonds wan neer elkeen thuis was en kon luisteren indien t hem beliefde, door de ra dio, in een zestal talen, liet versprei den. En er is kans, dat, in de verschillen de landen, zij, die deze korte rede heb ben aanhoord, talrijker zullen geweest zijn, dan zij, die de rede van Hitier... tot Het laatst zullen hebben beluisterd. De taal door Daladier gesproken, was gematigd in toon, gematigd ook wat den inhoud betreft, wat niet wil beduiden, dat zij niet krachtig was. We zouden er zelfs van meenen, dat Hitler, in enkele korte zinnen, een striemender rekwisitorium kon hooren over zijn politieke handelwijze, dan al wat hijzelf over een tegenstander ooit zegde in een half uur tijds. Na een korte inleiding, stelde de heer Daladier vast, dat Frankrijk nu een uitgestrekte werkplaats is, waar mil- lioenen arbeiders, zonder ophouden en zonder rust, helpen aan de verzekering van 's Lands verdediging. Terloops wees hij er op, dat, op het huidig oo- genblik, in heel Frankrijk dertien sta kers zijn En elkeen kon hierbij dan even be denken, wat het, pas een paar jaar ge leden, was, toen het Volksfront er hoogtij vierde en in alle departemen ten, fabrieken en werkplaatsen waren bezet. Een enkel vraagstuk stelt zich voor Europa, zegde de heer Daladier, dan deze van de overheersching of deze van de samenwerking. De groote kwestie is inderdaad, of we verder een periode gaan blijven kennen, waarin de verdragen worden verkracht en waarin1 naties verdwijnen of in slavernij worden gebracht. De liefde tot den vrede is, bij alle volken van de wereld, bijzonder groot, zij is zoo diep, dat men een beroep op haar doet, om, in den tegenwoordigen tijd, allerlei gewelddaden goed te plei ten. Maar de tijd is gekomen, dat bijzon der die naties, die in deze liefde tot den vrede zijn opgegroeid, de beslissing te nemen hebben, dat zij eventueel zullen strijden... tot beveiliging van den vre de, dit is, tot verzet tegen de voortdu rend aangewende methoden van ge weld. En zoo is Frankrijk, dat geen haat kent, en dat alle naburige landen weten het er niet aan denkt, om wie ook aan te vallen, verplicht geweest, een politiek in het leven te roepen, waarbij het alle menschen en naties groepeeren wil, ter verdediging van den vrede. De heer Daladier had het dan, over de betrekkingen met Engeland en de onderhandelingen van de laatste weken Na het sluiten van een militair ver drag tusschen Duitschland en Italië, mocht het inderdaad wenschelijk schij nen, dat, weer eens, een officieele stem de absolute gemeenschap zou bevesti gen van de politiek, die Engeland en Frankrijk samen voeren. De solidariteit tusschen Engeland en frankrijk, zegde de Fransche minister president, is inniger dan ooit. Zij blijft de basis van de Fransche politiek en wij zullen haar, noch door de intrige, noch door walgelijke en leugenachtige propaganda, laten verzwakken. En hier bracht de heer Daladier dan ■een warme hulde aan het Engejsche volk, dat, afbrekend met een eeu wen oude traditie, zich vrijwillig onderwerpt aan de tucht van den ver plichtenden dienstplicht. Achtereenvolgens, onderzocht dan de heer Daladier de kwestie der ver houdingen van Frankrijk met tal van andere landen. Hij legde uit, hoe Frankrijk en En geland ertoe gekomen waren, éénzij dige waarborgen te geven aan bepaal de staten en in enkele woorden schet ste hij dan, wat Roemenie, Griekenland Polen, Turkije en Soviet-Rusland be treft, de politieke evolutie der laatste weken. vraagstuk van het oogenblik zegde de heer Daladier, dat Frankrijk de deelname van Soviet-Rusland be schouwt als bijzonder wenschelijk. Het Fransch-Russisch pact, in 1935 geslo ten, is nog steeds van kracht en be wijst dat een der groote doeleinden van de Fransche diplomatische actie blijft, het zoeken en het behoud van deze deelname, in volle gelijkheid en wederkeerigheid. Wanneer men deze rede heeft aan hoord, dan staat men verbaasd, hoe, in een lumineus heldere taal, de Fran sche minister-president, zoovele vraag stukken in zoo weinig woorden heeft kunnen behandelen. Maar zooals we zegden, sloot dit krachtdadigheid niet uit en bij het ein de van zijn rede, zegde hij dan ook Wij willen den vrede in den eer bied van alle rechten. Geweld en be dreiging zouden Europa naar de cata- stroof leiden, t' Accoord met alle sta ten, die in eere willen leven, zijn we vastbesloten ons ertegen te verzetten En rechtstreeks tot de as-mogend- heden zegde hij nog, dat eenigen ge hoopt hebben, dat Frankrijk, dat on overwinnelijk is, wanneer het eensge zind is, zich zou kunnen laten ontzenu wen, door beurtelings op elkaar vol gende dreigementen en beloften van vrede. Men wilde schijnbaar Frankrijk door dezen nieuwsoortigen oorlog zon der veldslagen, door dezen oorlog van de onzekerheid, afmatten, maar onze wil werd niet gebroken en zal niet toe geven, En voor de eerste maal sprak de heer Daladier van de macht der Fran sche wapenen, toen hij, onder het ap plaus van de groote meerderheid der Kamer, zijn slotzin zei Indien men een aanslag op den vrede waagt, zal men het gewicht van onze wapens kennen. Indien, tusschen den vrede en den oorlog in, men hoopt ons te ontzenuwen, zullen we stand houden al den tijd, die noodig mocht blijken. Noch geweld, noch sluwheid vermogen nog iets tegen Frankrijk M. HET DUITSCH-ITALIAANSCH Beide landen zouden één blok vormen in tijd van oorlog Volgens een Parijzer blad, zou het het militair gedeelte van het Duitsch- Italiaansch akkoord door den Fuhrer zelf zijn opgesteld en de volgende bepalingen bevatten. 1In geval van een gewapend ge- "schil in Europa moeten Rome en Ber lijn dadelijk militaire raadplegingen houden. 2. Italië en Duitschland zullen een militair blok vormen. Dit beteekent dus het bestaan van een Duitsch-Ital- liaansch leger. 3. In geval van deelneming aan een gewapend geschil-, gaan beide partijen de verbintenis aan afzonderlijk wapen stilstand, noch vrede te teekenen en elkaar te raadplegen, in geval er voor stellen in dezen zin worden ontvangen. Het geheele verdrag omvat acht punten, die gedurende tien jaar van kracht zouden zijn. Dit Blok is onoverwinbaar In het Italiaansche blad Relazioni Internationali wordt betoogd, dat het Duitsch-Italiaar|sche blok onoverwin baar is, dat het over 25 miljoen sol daten beschikt en dat, anderzijds, het verbond der as-mogendheden een vre- deselement is. En het blad schrijft verder De Duitsche en Italiaansche volken willen den vrede, doch zij zijn gewapend en solidair onder hen tegen iederen aan val. Te Versailles heeft men getracht een onrechtvaardige overheersching der Westersche mogendheden te ver wezenlijken. Thans moet men plaats maken voor Duitschland en Italië op rechtvaardige basissen. Deze twee lan den zijn elementen van de Europeesche beschaving die men niet kan vervangen noch verwijderen. De uitrusting van het leger In het verslag van den heer Munde- leer over de Begrooting van Lands verdediging wordt o.m. het volgende gezegd over de uitrusting van het le ger Evenals de buitenlandsche militaire attachés, die de verrichtingen, als waarnemers volgden, hebben de leden van de commissie tijdens de maneuvers van Augustus j.l. den indruk opgedaan, dat het Belgisch leger beschikt over een machtige uitrusting, aanzienlijk verschillend van die waarover, nog slechts vóór enkele jaren, de eenheden de beschikking hadden. Het zwaar ge schut werd, inzonderheid, merkelijk versterkt, alsook de veldartillerie. Dank zij de motorisatie, zijn die wapens veel beweeglijker geworden. Wat de infan terie betreft, deze geeft den indruk geschikt te zijn tot een aanzienlijk be langrijker rol dan vroeger, dank zij, inzonderheid, het kostbaar wapen be staande in het kanon van 47, dat van allereerste kwaliteit lijkt te zijn, zoowel voor aanval als voor verdediging. Sommige leden gaven als hun oor deel te kennen dat de motorisatie dient te worden uitgebreid tot de veldkeu kens. Voorzeker, heeft de algemeene provianddienst op goede wijze zijn taak vervuld, doch het blijkt dat men ongelijk had, het gebruik van paarden in die diensten te behouden. Deze heb- aen niet den vereischten spoed. Een ander vraagstuk vergt insgelijks een oplossing, namelijk de verlichting van den last te dragen door het voet volk. Doordat deze steeds toeneemt, wordt de snelheid van de verplaatsin gen belemmerd en voelt het voetvolk zich spoedig uitgeput. Gelukkig, onder zoekt men thans de mogelijkheid om dien toestand te verhelpen. De grensverdediging In verband met de versterking van de Oostgrens, stelde een lid van de commissie de vraag wat er gedaan werd voor de verdediging van de bur gerlijke bevolking die zich in geval van oorlog tusschen de twee fronten zou bevinden. De Minister heeft geantwoord dat de maatregelen te nemen, wat betreft de bevolking die vooraan de versterkte posities woonachtig is (Verviers, bij voorbeeld) thans ter studie liggen. In antwoord op een andere bemer king betreffende het afzien van het bouwen van een ontworpen fort te Sougné-Remouchamps, verklaarde de Minister dat die bouw, zonder dat daarvan werd afgezien, niet denzelfden spoed vereischt en dezelfde noodza kelijkheid als andere werken die moe ten verwezenlijkt worden door middel van de credieten der begrooting van landsverdediging. De taalwet Betreffend de toepassing van de taalwet in het leger, wordt in het veT- slag gezegd, dat ofschoon deze her vorming slechts voor 1942 werd voor zien, zij reeds wordt toegepast op de miliciens van de klas van 1939. Het is echter niet altijd mogelijk de miliciens in te deelen bij de plaatselijke garnizoenen. De provincie Henegouw, bijvoorbeeld, levert 6.180 miliciens, terwijl er in de garnizoenen van deze provincie slechts plaats is voor 3.900 miliciens. Het personeel van het leger Vergeleken bij 1936, geeft het aan- tal officieren in het leger aanleiding tot de volgende tabel 1936 1939 Luitenant-generaals 26 25 Generaal-majoors 37 35 Kolonels 94 136 Luitenant-kolonels 144 143 Majoors 354 425 Kap.-Commandanten 140 69 Kapiteins 1557 1714 Luitenanten en Onder luitenanten 2062 2124 Totaal 4364 4671 de soldij kosten in 1935, 269 millioen en thans brengen deze een uitgave me de van 398 millioen. Andermaal werd aangedrongen, op dat de soldij van de miliciens, 0.30 fr. zou worden gebracht op één frank per dag. Dit zou echter een meer-uitgave voor gevolg hebben van meer dan 1 4 millioen. De vraag werd eveneens gesteld dat al de miliciens, die meer dan 1 2 maan den dienst doen, de vergoeding van 500 frank per maand zouden trekken. Dit zal echter automatisch gebeuren, daar zich meer en meer miliciens van diegenen, die meer dan 12 maanden dienst doen, opgeven als «verlangend» langer in dienst te blijven, en dus au tomatisch de vergoeding van 500 fr. per maand zullen ontvangen. besproken, zou als een' koud stortbad I hebben gewerkt op de Italianen en Duitschers. Te Berlijn zou er zelfs sprake ge weest zijn van het opheffen van het anti-kominternpact. Men heeft dan ook besloten niet langer te wachten met de bekendmaking van hat Duitsch-Itali- aansch pact. Duitschland en Italië kun nen niet aannemen dat Japan onver schillige toeschouwer zijn zou bij een oorlog in Europa. Duitschland en Italië hebben dan ook tot Japan het verzoek gericht zijn houding te willen herzien en dit zou aanleiding hebben gegeven tot diepe meeningsverschilleft in de Japansche regeering. Het Japansche leger, dat in de re geering vertegenwoordigd is door ge neraal Itagaki, minister van oorlog, en generaal Kaiso, minister van koloniën, zou voorstander zijn van een militaire alliantie met Duitschland en Italië. Doch de heer Arita, minister van Buitenlandsche Zaken, gesteund door andere ministers nog, zou het stand punt van de regeering blijven verde digen, zooals dit in April werd goed gekeurd. Een crisis is dus ontstaan waarvan In een staatstelegram Vrijdag mor gen om 1 1.30 uur te Poperinge toege komen, en verzonden naar Heer Baron d'Udekem d'Acoz, Burgemeester van Proven, meldde Z. Exc. Minister De- vèze dat Heer Dr Jozef Van Walle ghem door Z. Majesteit de Koning be noemd wordt tot Burgemeester van Poperinge. Dr Jozef Van Walleghem, geboren te Zonnebeke op 24 December 1886, werd in 1 91 4 uit Zonnebeke gedreven door den wereldoorlog, en vestigde zich hier te Poperinge. Hij bleef er den heelen oorlog ten dienste van de burgerlijke bevolking en verwierf aldus de algemeene genegenheid. Bij de laatste Gemeenteraadsverkie zingen trad hij op als eerste kandidaat op de lijst der K.V.V. die zes zetels behaalde. Dr Jozef Van Walleghem werd als kandidaat voor het Burgemeestersambt voorgedragen door de 6 leden van zijn groep en door de Nationalistische ge kozene. We wenschen Dr Jozef Van Walle ghem van harte geluk bij zijne benoe ming en hopen dat hij zich zal aan stellen als een ware Burgervader voor al zijne stadsgenooten. TOT HET DUITSCH-ITALIAANSCH PACT TOE TE TREDEN. de oplossing met spanning wordt af gewacht. De inhoud van het Italiaansch- Duitsche pact Volgens een correspondent van de Parijsche Matin te Rome zou het pact acht punten bevatten, en geldig zijn voor een termijn van 10 jaren. Onder de voornaamste bepalingen wordt aangestipt 1In geval van conflict in Europa, welke het moge zijn, onmiddellijke mi litaire onderhandelingen tusschen Ro me en Berlijn 2. Inrichting van een militair blok met eenheid van bevel. Het pact be vestigt het bestaan van een ïtaliaansch- Duitsch leger 3. In geval de partijen aan eeii fcon- flict deelnemen, verbinden zij zich geen afzonderlijken wapenstilstand of vrede te sluiten, en alle voorstellen van dien aard samen te bespreken 4. Verbintenis geen nieuw accoord te sluiten zonder elkaar te raadplegen. De tekst van deze overeenkomst werd aan Mussolini overhandigd en men verwacht dat deze in de volgende week zijn eventueele opmerkingen zal over mededeelen. MAAR BLAAST TEGELIJKERTIJD OP DE KRIJGSTROMPET. Het aantal sergeanten, wachtmees ters en muzikanten omvatte in 1935, 4535 bezoldigden en 371 soldijtrek- kenden. In 1939 zijn er 5 783 bezol digden, 20 soldijtrekkenden, en 55 7 I vrijwilligers. In 1936 was ons leger 63.000 man sterk en in 1939 bedraagt de leger- sterkte 87.700. De bezoldigingen en Uit Tokio wordt aan Havas gemeld dat in den schoot van de Japansche regeering oneenigheid is ontstaan we gens de kwestie van de toetreding van Japan tot het Duitsch-Italiaansch pact. Na lange en moeizame besprekingen in April zou er eensgezindheid bereikt zijn om een overgangsformuul aan Ita lië en Duitschland voor te leggen. Die formuul zou hierin hebben bestaan dat Japan militaire verplichtingen op zich nam, doch dat het slechts zou behoeven tusschenbeide te komen op de fronten van het Verre Oosten en in geval Rus land in oorlog zou zijn met Italië en Duitschland. Die formuul, die te San Remo werd Zondag begon Mussolini al dadelijk zijn rede op zijn geliefkoosde vragen en antwoorden-manier. Volk van Tu rijn, zijt ge nog trouw aan het orde woord van zeven jaren geleden op stappen en bouwen, en zoo noodig, vechten en overwinnen waarop een eensgezind Ja weerklonk. Wat verder wist hij zoo 'n wending aan zijn woordenvloed te geven, door hatelijke zinspelingen te maken op de Franschen, nabij wier grens hij zoo dicht genaderd was, om zijn groote re de te houden, dat de toehoorders- schaar opnieuw Tunis, Nice, Cor sica begon te roepen. Hij sleepte er de geschiedenis met de haren bij, om te bewijzen, dat nooit een vreemdeling met slechte be doelingen lang in Piemont gewandeld heeft. En eindelijk onderlijnde hij dat een volk van 150 millioen menschen, het gezamenlijke van de as, zich niet laat verzwakken iedere aanval zal vruchteloos zijn, iedere aanval zal afgewezen worden. Tegelijkertijd kwam echter in zijn redevoering het gedeelte voor, dat ons gerust zou moeten stellen. Millioenen menschen maken hoog ten en laagten van optimisme en pes simisme door en vragen zich af Gaan wij naar den vrede of naar den oor log Het is een ernstige vraag voor allen. Ik antwoord, dat na een objectief en koelbloedig onderzoek van den toe stand, er op dit oogenblik in Europa geen enkele kwestie is van zulk een om vang en van zulk een scherpheid, dat zij een oorlog zou rechtvaardigen, een oorlog, die van een Europeeschen, een wereldoorlog worden zou En hij voegde daarbij de vergelij king Er zijn knoopen in de Euro peesche politiek, maar om die los te maken, is het misschien niet noodzake lijk zijn toevlucht te nemen tot het zwaard Anderzijds komt Mussolini weer te rug op de verklaringen van Hitier, waarbij alleen de autoritaire staten werkelijk den vrede willen en de de mocratische staten den oorlog. Beide staatslieden hebben gelijk..., zooals zij den vrede zien. Die vrede namelijk ver wachten zij met de voldoening van al wat zij nog meenen te moeten bijvoe gen bij hun twee rijken... en de de mocratieën hebben nu eenmaal beslo ten, dat er een grens moet komen aan dat bijvoegen, zonder vragen en zon der tegenprestatie. De democratieën, neen meer dan dat, de staten, die verhinderen willen, dat onafhan kelijkheden worden afgeschaft, wen schen een herstelling van een interna tionale orde, waarbij landen elkaar erkennen moeten, zooals individuën in een goed geordende samenleving. Nog zou er over dien vrede, mits eventueele voldoening van sommige vragen der totalitaire staten, te onder handelen zijn, als hun leiders nu maar eens duidelijk zegden, wat ze willen. Maar de rede van Mussolini past we derom volledig in het kader van de redenaarskunst van de dictators. We derom heeft de menigte eischen doen kennen, maar ge moogt de toespraak van den Duce uitpluizen, zooveel ge wilt, hij-zelf heeft niets gezegd De as wordt door hem opgehemeld, nu ze nog versterkt is door een militair ac coord, dat spoedig onderteekend wor den zal. Kameraden, roept de Duce uit, wat er ook gebeure, ik zeg u in alle zekerheid, dat alle doeleinden zul len bereikt worden Dat is zooal het duidelijkst, wat de leider van het fascistisch Italië voor brengt, waarschijnlijk dus steeds in de hoop, dat er van den anderen kant voorstellen zullen komen. Hij is dan echter vergeten, wat mi nisterpresident Daladier in zijn laatste redevoeringen, in kalmte en gematigd heid, maar met een klemtoon, die geen twijfel overliet, en met een duidelijk heid, waaraan de dictators een voor beeld zouden kunnen nemen, verklaard heeft. Voorstellen, zegde Daladier, die komen van verantwoordelijke personen zullen we onderzoeken. Op straatge- huil en gejouw, antwoorden we on veranderlijk en onwrikbaar Neen Verder ook nog in zijn laatste be sluit Sommigen hebben gehoopt, dat Frankrijk zich zou laten demorali- seeren door de afwisseling van bedrei gingen en vredesbeloften Het klinkt als een antwoord op voorhand op de rede van Turijn... En dan in het slot Indien men, tusschen den vrede en den oorlog, denkt ons te kunnen afmatten, zullen wij het zoolang uithouden als het noo dig zijn zal Ook daarin vindt men een verklaring, die maakt dat de rede van Mussolini wederom weinig nieuws heeft gebracht. Opnieuw is de vredespalm, waarme de hij even wuift, omgeven door de millioenen bajonetten, waarover hij vroeger sprak, en bovendien is hij zijn rede te Turijn gaan houden, aan de Zuidelijke grens van Frankrijk, terwijl Hitier aan de Oostergrens van dat land zijn Siegfriedlinie ging inspecteeren. De beide dictators hebben de mond steeds vol klachten, dat ze omsingeld worden. De betooging van Zondag is duidelijk, dat ze Frankrijk hun nabij- heid willen doen voelen. Tevens echter hebben ze vooral aan hun eigen volk een getuigenis willen afleggen van de sterkte van de as. Dit laatste doet ons terugdenken aan de Septemberdagen van Munchen, tóen de Duitsche en Italiaansche bevolkin gen zoo klaar hebben laten blijken, ook van geen oorlog te willen weten. Dat de dictators hun voorzorgen voor hun veiligheid nemen is excellent aanvallen worden aan den anderen kant niet overwogen en zoo zouden we werkelijk het zwaard in de scheede kunnen laten, om op een andere wijze de Europeesche knoopen te kunnen losmaken.

HISTORISCHE KRANTEN

De Gazet van Poperinghe (1921-1940) | 1939 | | pagina 1