w De tragische Maand Juli of de Vooroorlog van 1914. Sylveer MAES wint de Ronde van Frankrijk. 25 JAAR GELEDEN De politiek mei vakantie. 1§ JAAR. NUMMER 32, NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN DUPONT GEBROEDERS BELANGRIJKE REDE WEEKBLAD 25 CENTIEMEN. ZONDAG 6 OOGST 1939. VAH POPERIHGHE ABONNEMENTEN I Jaar, per post16 fr. Congo 25 fr. Frankrijk25 fr. Amerika30 fr. Losse Nummers 0.25 fr. Men abonneert op alle belgische postkantooren. AANKONDIGINGEN Per De postabonnenten in Belgie, die van woonst veranderen, moeten dit aangeven in 't post- bureel dat hen bedient, en niet aan ons. Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt men beleefd verzocht een postzegel voor ant woord te voegen. Uitgevers-Eigenaars Yper8traat, 2. POPERINGHE. Postcheck 484.59 Telefoon 180 D, De tragische maand. ^maand Juli 1914 is wat is wat men noemen^inag een tragische maand Het is gedufende-die maand dat al de diplomatische kwestie's, die gedurende maanden en jaren besproken werden, hun ontknooping hebben ontvangen. Zij, die nu ouder dan 40 jaar zijn, zullen zich voorzeker nog de spanning herinneren, waarin geheel Europa leef de gedurende die bewuste maand van het jaar 1914. De handelszaken waren ongeveer stop gezet en de middensteden hadden een woelig uitzicht, alhoewel, in 1914, ten minste gedurende de eerste dagen niemand er maar aan dacht, dat Bel gie in die tragedie zou medegesleept worden. Ook hoopte men nog, niettegen staande al de ongunstige omstandighe den, waarin de internationale bespre kingen plaats grepen, dat de vrede zou kunnen behouden blijven. Had het in cident van Agadir en van de Pan ther eenige jaren vroeger geen vre delievende oplossing ontvangen En toch was men niet gerust... Eiken dag barstte een bom, deed zich een vervelend incident voor, voel de de burger dat de internationale at mosfeer verpest werd en eiken dag werd het duidelijker, dat Duitschland en de «Triplice» alle minnelijke schik king onmogelijk maakte. Eerst hoopte men nog, dat het bloe dig drama van Serajevo geen interna tionale gevolgen zou hebben, doch die hoop moest spoedig opgegeven wor den. De veropenbaring van het Oosten- rijksch ultimatum aan Servie deed de verontwaardiging opstijgen bij alle eer lijke menschen de schuld van den moord verdween voor de huichelarij, voor de onmenschelijkheid van de Oostenrijksche regeering. Prinzip bestond niet meer... Tisza en BernsdorfF hadden zijn plaats inge nomen, als boosdoeners. Het verband tusschen de daad van de Bosniaksche studenten (dus Oostenrijksche onder danen) en de eischen door die twee ministers gesteld aan het kleine Ser vie was buiten alle mogelijkheden. Er bestond eigenlijk geen verband meer. Het ging niet meer om de straf van moordenaars. Men wilde geheel een volk in de ketens slaan. En dat kon de man in the street niet begrij pen... De diplomaten echter begrepen het maar al te goed en kenden het doel, niet enkel van Oostenrijk, maar wel van Duitschland... Het spook van den Drang nach Osten kwam hun we der voor de oogen. Drang nach Osten de Bag- dad-Bahn Duitschland meester in Klein Azie De weg naar het Verre Oosten voor de Westersche mogendhe den afgesneden. Het meesterschap van Duitschland over geheel de Europee- sche economie. Ziedaar wat dit ulti matum, dat onaanneembaar was... be- leekende voor hen, die in 1914 aan het hoofd der Europeesche diplomatie stonden. Doch de gewone, brave burger zag 1 dit niet, eerst omdat hij niet alles wist, ten tweede orfidat hij in 1914, meer 1 dan 40 jaren vrede en genoeglijk le ven achter den rug had en dat hij niet kon begrijpen, dat in het begin der XXste eeuw nog een land naar uitbrei 1 ding kon zoeken wanneer ongeveer overal de vrijhandel zegevierde, wan 1 neer elkeen, overal tamelijk gemakke lijk zijn leven verdienen kon. Ook was het eerst met verwondering dat men den gang van zaken volgde in 1 Belgie vooral, waar, zooals hooger ge i1 zegd, men zeker was, dat ons land 1 buiten het tempeest zou blijven. 1 Had de Duitsche gezant te Brussel niet gezegd Het huis van uw gebuur l zal misschien afbranden, doch het uwe zal gespaard blijven Het eenige, wat vervelend was, was de onmogelijkheid nog iets te verdie nen. Langzamerhand vervingen de ver- - ontwaardiging en de onrust de ver wondering.. Proloog. Zeker is de moord op aartshertog Franz-Ferdinand niet de echte drijf veer geweest van den oorlog 1914-18. Zeker is het ook, dat hij «edert jaren onvermijdelijk geworden was, doch er moest een voorwendsel gevonden wor-1 den, een lont waarmede men het vuur aan het poedervat kon steken. Het gebaar van Prinzip te Serajevo zou dit voorwendsel, zou die lont wor den. Eerst heeft men gedacht, dat het wel mogelijk was, dat de Oostenrijksche militaire camarilla zelf den aartshertog en zijn morganatische echtgenoote had doen vermoorden. Later echter moest die thesis onjuist gevonden worden. Het lijdt geen twij fel, dat Prinzip en zijn vrienden, echte Slavische revolutionairen waren, die onder het bevel handelden van een zekeren kolonel Dragoetin Dimitriewit-s die zelf deel had genomen aan den moord op Koning Alexander en Konin gin Draga, en die later, te Salonigi zou gefusilleerd worden wegens aanslag op den kroonprins Alexander van Servie. Doch, onmiddellijk na den moord, werd Franz-Ferdinand, die nooit po pulair was, een nationale held. De Oos tenrijksche en Duitsche dagbladen maakten van hem een martelaar, ge sneuveld voor het vaderland. De Slavische regeering trachtte na tuurlijk te bewijzen, wat waar was, dat ze niets met die moordenaars te maken ïad, daar haar politieke politie, drie maanden vroeger, de Oostenrijksche regeering attent gemaakt had op sa menzweringen, die Bosniaken (Oosten rijksche onderdanen) smeedden in Slo venië, Kroatië en Bosnië. Dit hielp niet en op 23 Juli, gaf ba ron Giesl, gevolmachtigd minister van het Habsburger keizerrijk een ultima tum over aan Patsjitsj. Een antwoord moest gegeven worden binnen de 48 uren iets wat materieel onmogelijk was, zoo ingewikkeld waren de vragen. Op raad van Rusland echter nam Patsjitsj dit aan en op 25 Juli begaf hij zich naar het Oostenrijksch gezant schap, om het Servisch antwoord te overhandigen. Servie stemde toe 1in het Offici eel dagblad een verklaring te doen ver schijnen, waardoor alle propaganda te gen Oostenrijk-Hongarie veroordeeld werd 2. die verklaring te doen voor lezen op het front der troepen 3. de nationalistische vereeniging Narodna Odbrana en soortgelijke maatschap pijen te ontbinden 4. de wet op de pers te veranderen 5. de fonctiona- rissen, die aan pro-Slavische propagan da zouden gedaan hebben, uit hun dienst te ontslagen. Eindelijk stemde de Servische regeering erin toe het ge val van Bosnie-Herzegovina aan de in ternationale Rechtbanken van Den Haag voor te leggen. Oostenrijk had ook gevraagd dat de Oostenrijksche politie op Servisch grondgebied zou mogen huiszoekingen doen, alsook aanhoudingen indien het noodig was. Dat kon Patsjitsj niet toelaten. Hij weigerde echter niet een samenwerking tusschen de twee polities. Het antwoord van den gezant Giesl was het volgend, klaar en duidelijk Ik kan me niet tevreden stellen met dit antwoord en betreur u mijn paspoort te moeten vragen... ...En veertig minuten later had de Oostenrijksche gezant het Servisch grondgebied verlaten Achter de schermen. Gedurende dien tijd waren al d kanselarijen aan het werk. Brieven en telegrammen werden gewisseld tus schen Parijs, Londen, Berlijn, Petro grad, Belgrado, Weenen en Rome. Keizer Willem II, de man die met den sabel in de schede rammelde was op kruistocht in de Noorderzeeën aan boord van zijn yacht, doch van daaruit stuurde hij tot tweemaal per dag toe brieven in het Engelsch ge schreven aan zijn dear Nicky (de tsaar Nikolaas) die hem antwoordde en zijn brieven stuurde naar zijn «dear Willy Poincaré, die tot president der Fran- sche Republiek gekozen was op I 7 Ja nuari 1913 en in dienst was sinds Mei van hetzelfde jaar, was op bezoek bij Nicky in gezelschap van Viviani, zoodat men wel mag denken, dat de brieven bestemd voor Willy,, de goed keuring der Fransche regeering gekre gen hadden. Bienvenu Martin, een goede oude brave man, Fransch minister van han del, verving gedurende die reis zijn collega van buitenlandsche zaken Vi viani, en hij was het dan ook die den heer von Schoen, Duitsche Gezant te Parijs, ontving op 26 Juli, welke hem op de hoogte van het Oostenrijksch ultimatum stelde. Doch dit alles was slechts officieel. Achter de schermen handelden de di plomaten van stiel, de twee Cambon's, von Jagow, von Bulow, graaf Tisza, graaf BernsdorfF, Men sprak van Rusland als bemid delaar. Dit kon niet aangenomen wor den door de Germaansche mogendhe den en von Jagow zei op 2 7 Juli aan Cambon te Berlijn Ik kan, noch wil aan Oostenrijk den raad geven toe te geven... En gedurende dien tijd bleven de twee keizers brieven wisse len met als adres my dear Nicky en my dear Willy Plotselings deed het dan onvermij delijk geworden feit zich voor de knoop werd doorgehakt op 28 Juli verklaarde Oostenrijk den oorlog aan Servie en denzelfden dag werd Bel grado gebombardeerd door Oostenrijk sche vedetten, die op den Donau vaar den. Onmiddellijk daarop werd de mo bilisatie in Rusland uitgeroepen en des anderendaags in Duitschland. Italië verklaarde zich neutraal. ...En de twee keizers schreven nog steeds brieven, doch nu waren het no ta's in het Fransch, in het Russisch of in het Duitsch, met als hoofding Ni kolaas aan Willem en Willem aan Nikolaas De intimiteit was verdwe nen... En in den nacht van 31 Juli op 1 Augustus werd de Duitsche oorlogs verklaring aan Rusland te Petrograd overhandigd. De toestand in Frankrijk. Frankrijk had nog altijd niet gemo biliseerd. Integendeel, de regeering had de grenstroepen 10 Kilometer achteruit getrokken om alle incidenten te vermijden. Doch den 31 Juli werd in Frankrjik de mobilisatie uitgeroepen en den 1 Augustus verklaarde Duitschland den oorlog aan Rusland, terwijl den 3 Au gust! de strijd begon tusschen Duitsch land en Frankrijk, na de oorlogsver klaring door Duitschland aan Frank rijk gericht. Belgie en de oorlog. Belgie zou buiten den oorlog blijven Ja, maar... Bethmann-Hollweg sprak sir Goschen over een «scrap of paper» en dan was het over de neutraliteit van Belgie, dat hij het had. Belgie zou buiten den oorlog blijven, doch de Duitsche troepen waren verzameld tus schen Aken en de Belgische grens en het kamp van Elsenborn was overkropt met soldaten. Belgie zou buiten den oorlog blijven... Ja, maar op Zondag 1 Augustus 1914 werd het Groot-Her togdom Luxemburg door de Duitsche troepen bezet. En dan kwam de vermaarde vraag vanwege Duitschland de Duitsche troepen langs Belgie door te laten Het was gedaan... Belgie kon niet aannemen, dat een vreemd leger op zijn grondgebied kwam, om een ande ren gebuur aan te vallen ...Belgie was neutraal, doch moest zijn neutraliteit verdedigen... en zou het verdedigen Het antwoord van Koning Albert was klaar en duidelijk Neen on der geen voorwaarde Geheel den nacht hadden de minis ters vergaderd, in het gezelschap van de staatsministers en steeds werd ge zegd dat Neen met eendracht werd gezegd. Het Neen werd in elk geval aan Duitschland kenbaar gemaakt en on middellijk daarop, den 4en Augustus 1914, vroeg in den morgen betraden de eerste Duitschers Belgie. Die verkrachting van Belgie is mis schien niet enkel de reden geweest van de intrede van Engeland in het geal lieerde kamp het heeft in elk geval lord Grey in staat gesteld den oorlog door het volk te doen aanvaarden. leder medewerker blijft verantwoordelijk voor zijne bijdragen. Handschriften worden in geen geval teruggegeven. Bijdragen in te zenden tegen den Donderdag middag. Kleine berichten tegen den Vrijdag middag. Naamlooze artikels worden niet opgenomen. regel 1.00 fr. (minimum 3.00 fr.) Rouwberichten minimum 5.00 fr. Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur waarders. Voor dikwijls te herhalen re- klamen, prijzen volgens overeenkomst. Alle aankondigingen zijn op voorhand te betalen. VAN M. PAUL REYNAUD MINISTER VAN FINANCIES IN FRANKRIJK. Een belangrijke uiteenzetting. De voortbrengst verhoogt, de werkloosheid vermindert, de strijd voor den frank is gewonnen. De heer Paul Reynaud heeft Zater dagavond voor de radio een rede uit gesproken, waarin hij eerst en vooral wees op het feit, dat het land aan den oproep van minister-president Daladier gehoor gegeven had. Daarna kwam de heer Reynaud op economisch terrein, hetgeen zijn spe cialiteit is, en kon mededeelen, dat de strijd tegen de werkloosheid, om het goud en om de voortbrengst met suc ces gevoerd en gewonnen werd. Daar was dan ook nog de strijd om den Frank. Men had ons verzekerd, dat we dien zouden verliezen aldus de minister van Financies, maar se dert 3 1 Maart bezit ons land den groot sten goudvoorraad van de wereld, na de Vereenigde Staten. De laatste vijf dagen hebben ons I I tonnen opge bracht. Binnen kort gaan we aan de Bank van Frankrijk weer 5 milliard goud storten, hetgeen het goud-in-kas op 9 7 milliard brengen zal Wat de Schatkist betreft, wist men in November te vertellen, dat men naar een crisis ging. Zonder dat de reserven echter werden aangesproken, werden alle uitgaven die grooter waren dan ooit, gedekt. Sedert 1 Mei hebben de bons op drie jaar 5 milliard opge bracht. De bons der bewapening heb ben in 25 dagen meer dan 2 milliard opgebracht. In de spaarkassen in Juni 1939, trots de gebeurtenissen te Praag, te Tientsin en te Danzig, hebben de klei ne spaarders ons 595 millioen frank meer toevertrouwd, dan afgehaald werd. Het dure leven had voor oorzaken de bewapening, de inflatie en de on voldoende voortbrengst. Aan de eerste oorzaak konden we niets verhelpen. Kijk maar eens, naar Duitschland en Italië. Hoe konden alle vliegtuigen en schepen, die het hakenkruis dragen, gebouwd worden, tenzij het volk zich ontberingen opleg de Tegen de twee andere oorzaken kon de regeering optreden, en ze heeft ge handeld. Vervolgens had de heer Renaud het over de fiscale verdeeling. Werd de last der belastingen slecht verdeeld Hij wijst op de tabellen en statistie ken, die openbaar gemaakt werden. Bovendien werd in de decreten het fiscaal bedrog niet vergeten, noch de voordeelen der leveraars. Daarna zette de minister de geest ervan uiteen. En hij besloot Misschien zijn er nog onder u menschen, die twijfelen aan de reuzenschreden, waarmee ons volk vooruit gegaan is en die denken zal het ook hier niet gaan als bij an deren Wanneer de orde in het huis hersteld zal zijn, zullen ei dan geen anderen komen, die alles opnieuw zul len vernietigen. Ik zeg hun Gij bedriegt u. Ons volk is in heel den duur van zijn ge schiedenis onbezorgd geweest, wanneer het daartoe de middelen had, in den tijd, dat het het sterkste volk van Eu ropa was Heden is de toestand echter anders, en het weet het. Het gevaar is niet kortstondig. Het bestaat voor langen tijd. De dag, waarop we ons weer aan de gemakzucht zouden overleveren, zou de afstraffing bliksemsnel komen. Allen, die voor de verleidingen van een demagogie zouden zwichten, zouden een verschrikkelijke verantwoordelijk heid op zich nemen. Frankrijk, kalm en waardig, het kalmste land van misschien alle groote landen van de wereld, past zich aan zijn nieuwe lotsbestemming aan. Van daag wanneer niemand meer twijfelt dat het drie-jarig plan er werkelijk een van drie jaren zijn zal, vandaag, nu alleen de volharding telt en we ver plicht zijn afstand te doen van een in zekeren zin gemakkelijk leventje, daar we op den drempel staan van de ge vaarlijkste periode uit onze geschiede- DE GLORIERIJKE AANKOMST VAN DE RONDERENNERS IN 'T PRINSENPARK TE PARIJS Hoeveel menschen zouden er wel geweest Archambaud ging er achter zonder hem te zijn bij de aankomst van de Ronde van Fiankrijk in t Prinsenpark te Parijs De eene spreekt van 50.000, een andere van 40.000. Het ligt niet in onze bevoegd heid d.e ontzagelijke massa te schatten, toch kunnen wij zeggen dat er maar weinig plaats- sen onbezet bleven in dat sportgebouw dat indrukwekkend is van grootheid en eenig van aanleg en al die menschen die op de tribunen, die rondom heel de piste zijn aan gelegd, opeengeperst zaten, gaven den in- diuk van zooveel bloemvelden met weme lende kleuren. En al die menschen za ten toch zoo ongeduldig te wachten naar dat, waarvoor ze speciaal de verplaatsing gedaan had den naar de aankomst der Ronde van Frankrijk en de verschillende koer- i sen die in afwachting doorgingen en die wel boeiend waren van ka- i rakter, waren maar dat wat men aan tafel 't voorgerecht noemt. \W 1 De meeste aandacht ging naar de Ronde van Frankrijk en iederen keer dat de luidspreker werkte om de stand mee te deelen, werd het dood stil, zeker wel om geen enkel woord te verliezen van wat er op het einde van dien koers rond Frankrijk gebeurde. Het werden Oh 's toen de renners nog rus tig bijeen waren geble ven en aan een gesappig tempo voortbolden, het gejuich toen men mede- Sylveer MAES helse h werd ei deelde dat Archambaud, Sylveer Maes en Kint voorop lagen op 1 5 Km. der aankomst, dat gejuich ging niet zoozeer naar den toe- komstigen overwinnaar, ook niet zoozeer naar de Wereldkampioen, dat gejuich was voor Archambaud bestemd, wat konden wij, eenige honderden landgenooten, tegen die losgebroken fransche massa inbrengen Archambaud zit aan de leiding Dat kwam toch uit dien luidspreker iederen keer dat hij zijne stem liet hooren. Daarmee was die fanatieke menigte nog meer opge zweept, 't kan dat Archambaud goed zijn streng trok, wij hebben 't niet gezien, maar wij meenen toch dat Sylveer Maes er meer belang in had van zich niet te laten inloo- pen dan Archambaud, kwestie van die pre mie van 100.000 fr. voor den veelzijdigen renner, en naderhand zou hij ons vertellen dat wij t goed voor hadden, want zei hij, ik zou rustig in den groep gebleven zijn, ware 't niet van die premie Archambaud zal de Belgen wel van t wiel rijden wist een toeschouwer te zeggen die naast ons stond. Wij zegden niets, maar bij onszelven dachten wij iemand die in de Ronde van Frankrijk zoo'n meesterschap aan den dag legt, doet ge zoo maar niet van 't wiel los sen en iemand die op een dag de beste renners van de heele wereld gaat kloppen, moet toch wel iets kunnen Eensklaps klonk het de renners zijn in t zicht van den velodroom, en dat was ge noeg om heel den velodroom in een ruk te doen rechtspringen, klaroengeschal, en daar kwamen zij den tunnel uit, of ten minste hij, want Kint had juist een demarage ge plaatst en met den slag 10 meter genomen, toen wist Kint niet goed wat hij doen moest, daarom keerde de Wereldkampioen zich om naar den baas om orders te vragen, maar de leepe Maes had het gespannen en met een zwaai van den arm deed hij teeken van voort te doen en Kint sprong weer vooruit, krijgen met Sylveer, die aan 't wiel bleef plakken van Archambaud, en toen ze weer de rechte lijn inkwamen, kwam Sylveer uit zijn kot, en klopte Archambaud voor de tweede plaats. De aankomsten volgden zich op, daarna kregen wij de eere-ronden van overwinnaars en overwonnenen. Sylveer kreeg wel zijn deel in de toejuichingen, maar het grootste part ging toch naar Vietto, het is ten an deren begrijpelijk en menschelijk, dat een Franschman meer van het kind uit zijn land houdt dan van een vreemdeling en er is een spreuk die zegt het bloed kruipt waar t niet gaan kan, van voor dat den overwin naar zijn eere ronde afgelegd had, vroeg het volk reeds naar Vietto, maar wij. moeten toch eerlijk bekennen dat Sylveer Maes als de verdiende overwinnaar begroet werd. Tijdens al die eereronden hebben wij zoo veel gelukkige gezichten gezien, maar den gelukkigsten lach kwam wel van... Lucien Vlaemynck toen hij rondreed met die bloe men der belooning. Wij kennen dien braven Lucien, wij wis ten waarlijk niet dat ge daartoe zoudt in staat zijn, want wij zouden 't willen vragen hoeveel renners zijn er wel gekomen die in hun eerste ronde van Frankrijk, derde wis ten te eindigen Van deze gelegenheid maken wij gebruik Lucien, om u een hartelijk proficiat te wen- schen voor uwe buitengewone prestatie Die laaiende atmosfeer, dat geroep en ge tier van geestdriftige toeschouwers, dien schruwel van supporters naar hun renner, dat vind ge alleen maar bij de aankomst eener Ronde van Frankrijk, het geheel lijkt aan een geweldige onweder dat langen tijd boven uwen kop hangt, met helsche blik semschichten en zware donderslagen 1 Wij hebben niet ,de gelegenheid met al onze renners te spreken, omdat ze niet allen in hetzelfde hotel ondergebracht werden en dat de eene langs hier en de andere langs daar door vrienden en familie bezig gehou den werd. Maar wij hebben toch naast Kint gestaan die zegt dat de Ronde hem dit jaar niet meegevallen i# en toekomend jaar waar schijnlijk aan deelname zal verzaken, naast Hendrickx die uiterst blij is van de klas te zijn, naast Vissers die in Digne nog meende dat hij de Ronde kon winnen maar nu dat hij geklopt werd, het eerlijk bekend dat er aan Sylveer Maes nu eens niets te doen was. Sylveer Maes heeft ons over zijn koers gesproken Na een paar ritten voelde ik dat ik de Ronde kon winnen, dag na dag heb ik Vietto zien verflauwen en ik wist dat ik hem in Digne-Brian^on, op den lastigen Izouard, zou klein krijgen en hem den genadeklop zou geven en daar is het gebeurd ook, deze Ronde heb ik op mijn één been gewonnen omdat er geen tegenstrevers bij waren die het tegen mij konden opnemen. Eenmaal heb ik slecht gereden, in Monaco-Digne, toen ik zoo zieje was als een hond, ik kon geen voet mee en moest zelf twee keeren in de wielen lossen, gelukkig voor mij dat er dien dag gewandeld werd en dat 't niemand het zag hoe het met mij gesteld was, in andere ritten zat ik altijd te lachen en te klappen met andere deelnemers, dien dag was ik zoo teruggetrokken dat er journalisten waren die 't mij kwamen vragen waarom ik zoo stil zat. *k Ben kwaad op Desgrange, heb ik toen geantwoord, hij heeft geschreven dat ik oud begin te worden en daar kan ik nu niet over En ze geloofden het, zoo kon ik veilig in Digne aankomen, 's Anderdaags was ik hee- lemaal hersteld om mijn slag te slaan Na dit onderhoud zijn wij vertrokken, in onzen kop, dat beeld van de aankomst der Ronde van Frankrijk meedragende. Albert Bafcop. nis, ben ik ervan overtuigd, dat nie- Ziedaar eenige gedachten over het mand Frankrijk zal laten verzwakken, voorspel dat dienen moest voor die door de Franschen zelt te verdeelen. groote tragedie, die men den laatsten Den onbloedigen oorlog, die ons gend rust noodig. oorlog noemt aangedaan werd, kunnen we, moeten Rust Hebben we PAL we winnen. noodig Rond het einde van Juli, in deze dagen dus, zou zich zoo voorspel de men toch een paar maanden gele den een geweldige krisis voordoen in de internationale politiek. Ja, de bange Septemberdagen van verleden jaar zouden hierbij vergele ken eenvoudig kinderspel zijn. Som bere voorspellingen van op sensatie beluste journalisten Alles is gelukkig zoo gansch anders. De man die gansch Europa onder de wapens zou doen loopen, Adolf Hitler, zit of ligt thans misschien te Berchtesgaden als een arm versleten mensch ten prooi aan afmattende ze nuwaanvallen. De Fuehrer die met brio bewezen heeft een knappe baas te zijn in het voeren van een zenuwenoorlog, schijnt dus zelf als slachtoffer gevallen te zijn van zijn eigen wapens. Adieu voor een tijdje ten minste schit terende uniformen met hakenkruisen, kleine en groote. Adieu militaire defilee's, parade- marschen, opzweepende redevoeringen tot een uitzinnige menigte. Adieu, vriend Mussolini, ik heb drin- die niet allen Als Hitier zich rustig houdt te Berchtesgaden, is dit een sein tot ont spanning voor alle andere staatslieden. De sympathieke Chamberlain haalt zijn oude plunje en vischgerief uit de rommelkast en trekt er op uit op zoek naar een van die stille, schilderachtige riviertjes van het oude Engeland. Eenmaal de dobber in het water, heeft al het andere opgehouden te be staan. De eerste minister is een dood gewoon mensch geworden, een harts tochtelijk bengelaar wiens wereldje beperkt is tot water, lijnen en visch. 't Is zomer en vakantie Bij ons, aan zee of in de Ardennen leven thans nieuwe menschen. Als ze elkander 's morgens begroeten is hun eerste vraag niet Wat zeggen de bladen of Zou Duitschland Polen durven aan vallen Neen, dit alles zou een wan klank vormen in de heerlijke vakantie atmosfeer waarin ze nu leven, dit alles heeft geen uitstaans met zee, bosch, stoeiende, gezonde kinderen. Gelukkige menschen die zoo gauw onaangename dingen vergeten en ge nieten kunnen van het oogenblik. Heerschzuchtige staatslieden, gij die droomt van roem en wapengeweld, laat de menschen in vrede leven, laat ze ongestoord genieten van bloemen, zon en natuur. Zoo zal ware roem uw deel zijn.

HISTORISCHE KRANTEN

De Gazet van Poperinghe (1921-1940) | 1939 | | pagina 1