Roemenië in de Tang
20 JAAR. NUMMER 5.
WEEKBLAD 25 CENTIEMEN
ZONDAG 4 FEBRUARI 1940.
NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN
ABONNEMENTEN
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
DUPONT GEBROEDERS
Yperstraat, 2, POPERINGHE
AANKONDIGINGEN
Oorlogsdiplomatie
Wel de moeilijkste neutraliteit
WORDT DE OORLOG
UITGEBREID
NIEUWE PLANNEN IN 'T ZICHT.
PROEFT GASTAR BIER
DE ZWEEDSCHE VROUWEN ZUL
LEN T LAND LEEREN BEWERKEN
HET ZOMERUUR VANAF 1 APRIL
IN DUITSCHLAND.
M. DALADIER
KANSELIER HITLER
1*0
HUIS GILBERTA
M. CHAMBERLAIN
GAZET YAH POPERIHGHE
Jaar, per post16 fr.
Congo 25 fr.
Frankrijk25 fr.
Amerika (en andere landen) 30 fr.
De postabonnenten in België, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in het
postkantoor dat hen bedient, en niet aan ons
Elk schrijven naar inlichtingen moet verge
zeld zijn van een postzegel voor antwoord
Uitgevers-Eigenaars
Postcheck 484.59 Telefoon 180
Ieder medewerker blijft verantwoordelijk
voor zijn bijdragen. Handschriften worden
in geen geval teruggegeven. Bijdragen in
te zenden tegen den Donderdag s middags.
Kleine berichten tegen den Vrijdag middag
Naamlooze artikels worden niet opgenomen
Gewone berichten, per regel 1.00 fr.
Kleine berichten (mifiimum) 4.00 fr.
Rouwberichten (minimum) 5.00 fr.
Voor dikwijls te herhalen reklamen,
prijzen volgens overeenkomst
Alle aankondigingen op voorhand te betalen
De
Voor geen land in Europa zal op
't oogenblik de neutraliteit wel zoo
moeilijk te bewaren zijn als voor Roe
menie.
Zijn toestand is zoo ongeveer het
omgekeerde van dezen die aan Buri-
dan de fabel van den ezel en de twee
schelven hooi inspireerde. In plaats
van de ezel te zijn, die, tusschen twee
schèlven hooi, niet weet in welken hij
't eerst zal toehappen, is Roemenie
thans de schelf hooi, tusschen twee
ezels met alle respect voor de oor
logvoerenden en die zich afvraagt,
door welken van beiden hij het eerst
ral aangebeten worden.
Of wat hij nu doen moet, opdat
hij door géén van de twee zou wor
den aangebeten.
Of... nog anders welken van bei
den hij het best te vriend moet hou
den, om te beletten dat hij heelemaal
van deze wereld verdwijnt.
Voorloopig draait, vóór dat dit con
flict zoozeer in het brandpunt der be
langstelling gekomen was alles nog
om de Roemeensche petrool.
In den uitvoer van Roemenie komt
de petrool voor ruim zestig tenhonderd
voor, en nu had de Engelsche diplo
matie gedacht een meesterlijken zet
tegen Duitschland te doen door lang
te voren reeds, zóóveel ervan aan te
koopen, dat er voor Duitschland wei
nig of niets meer overschieten zou.
Wat des te gemakkelijker ging, daar
de petroolbronnen in Roemenie voor
't grootste deel met Britsch, en Fransch
kapitaal geëxploiteerd worden.
Als, tengevolge dezer contracten, de
Roemeensche regeering nu gedoogen
moet, dat er aan Duitschland geen pe
trool meer wordt geleverd, of aanzien
lijk minder dan in normale tijden, dan
kan Duitschland niet zonder reden zeg
gen, dat zij daardoor van de gedrags
lijn der neutraliteit afwijkt. Maar hier
op kan het gouvernement te Boecarest
dan weer, en met niet minder recht,
antwoorden, ten eerste, dat deze con
tracten met Engeland al werden afge
sloten, toen er nog geen oorlog met
Duitschland was, en ten tweede, dat
het dus ook van de gedragslijn der
neutraliteit zou afwijken, indien het de
petroleummaatschappijen thans dwin
gen zou, deze contracten te verbreken
en zooveel Engelsch en Fransch ze
in haar kapitaal ook mogen zijn
petrool dus Oorlogsmateriaal
aan het IIP Reich te leveren.
Want hieruit zouden Engeland en
Frankrijk toch mogen besluiten, dat de
Roemeensche regeering, onder bedrei
ging van Berlijn, zichzelve aan schen
ding van haar verbintenissen tegenover
de maatschappijen, wie zij de conces
sie van deze petroolputten gaf, schul
dig heeft gemaakt.
En nu schijnt het wel, alsof men te
Londen en te Parijs de zaak ook aldus
wil opnemen. In alle geval dreigt men
daar met een represaille, die dan be
staan zou in het stopzetten der levering
van wapens en allerhande producten
die Roemenie uit Engeland en Frank-
ging van de bijstandsbelofte, die het
rijk moet betrekken en met de opzeg
van deze landen ontvangen had, voor
t geval dat, van welken kant ook, een
aanslag op zijn onafhankelijkheid of
een overval op zijn grondgebied ge
pleegd zou worden.
Maar zooals de zaken thans staan,
is in de Roemeensche bezorgdheid
plaats genoeg voor de vraag, wat het
aan deze Engelsch-Fransche waarborg
hebben zou, indien het door Rusland
of door Duitschland, of door beiden
samen, mocht worden aangerand. In
dit opzicht is het voorbeeld van Polen
zeker niet zoo aanlokkelijk.
Tot vóór korten tijd mochten Koning
Carol en zijn regeering nog gelooven,
dat het gevaar van zulk een aanranding
bezworen zou kunnen worden door een
bondgenootschap tusschen al de Bal-
kanstaten, hetwelk onder de bescher
ming zooniet de leiding van
Italië zou worden geplaatst en in
hoofdzaak tegen het voortdringen van
het bolsjewisme dus tegen Rusland
gericht zou zijn.
In dit geval mocht worden gehoopt,
dat Duitschland zich wel gewacht zou
hebben voor een hulpverleening aan
Rusland tegen Roemenie of voor een
eigen initiatief tegen dit land, als het
daardoor toch Italië in het kamp van
zijn vijanden zou kunnen drijven.
Nu evenwel schijnt het spel op dit
vak van het diplomatieke schaakbord
weer een ander uitzicht te krijgen
Om zich de vrije hand te verschaf
fen voor zijn drukking op Roemenie,
zou Duitschland van Rusland hebben
verkregen, dat het zou afzien van zijn
plannen om de gewezen Russische
landstreek van Bessarabie te heroveren
die door de verdragen van 1919 aan
Roemenie werd afgestaan. En als men
te Boecarest op die manier zou kunnen
meenen, langs den Russischen kant
niets meer te duchten te hebben, zou
men er allicht geneigd kunnen zijn om
Londen en Parijs, die nu geen doel
meer heeft, en allicht nu zelfs een
gevaar voor Roemenie's neutraliteit
zou kunnen worden.
Des te méér, daar Italië geneigd
schijnt tot het doen van ook een zet
in dit spel, die allicht doorslaggevend
zou kunnen zijn Door al zijn invloed
op de Roemeensche regeering aan te
wenden, opdat zij zich, in ruil voor
haar veiligheid dan langs den Russi
schen kant, naar de eischen van
Duitschland zou schikken.
In werkelijkheid alzoo den Britsch-
Franschen waarborg loslaten en in de
plaats daarvan den waarborg der as
Berlijn-Rome aanvaarden.
Maar dan ook... zich laten inscha
kelen in het Lebensraum van
Duitschland en aan dezes krijgsbedrijf
al zijn producten en in de eerste
plaats zijn petrool ter beschikking
stellen.
Er is niet veel verbeeldingskracht
noodig om zich in te denken, hoeveel
slapelooze nachten dit dilemna aan de
Roemeensche staatslieden kosten moet.
Want, als zij op die manier het roer
hunner politiek geheel zouden hebben
omgelegd, en aan hun land voor de
toekomst de vijandschap van Frankrijk
zouden verzekerd hebben, aan wie het
toch de verwezenlijking van zijn droom
van Groot Roemenië te d:anken
heeft dan doet zich nog de vraag
voor, welke onmiddellijke economi
sche en financieele voordeelen het uit
zijn onderwerping aan Duitschlands ei
schen zou kunnen trekken.
Want, aan dit land alle gewenschte
petrool doen leveren, dat is allemaal
goed genoeg, maar.met wat zal
Duitschland deze betalen
Niet in geld, want dat heeft 't Reich
niet, en als het in koopwaren betalen
wil dus het clearing-systeem op
nog breeder schaal toepassen dan
is de toestand op 't oogenblik al zóó,
dat Roemenie reeds méér Duitsch goed
in betaling ontvangen heeft dan het
verstouwen kan.
Werd in een blad uit Boecarest on
langs al niet gezegd, dat Roemenie aan
Duitsche... mondharmonicas nu al
méér dan genoeg heeft moeten inslaan,
en eindelijk wel eens andere Duitsche
muziek zou willen hooren
Maar welke vraag, moet de hersenen
der staatslieden te Boecarest op 't oo
genblik wel het ergst teisteren
Zeker wel deze
Indien Duitschland nu toch eens, na
dezen oorlog de wet zou kunnen stel
len, laat ons maar zeggen alleen
in het Oosten zou het dan tenslotte
Rusland niet toelaten ons Bessarabie
af te pakken, en wat zouden wij dan
nog van Engeland en Frankrijk kunnen
verhopen, om zulks bij de vredeson
derhandelingen te beletten
N. G.
Twee honderd duizend Zweedsche
vrouwen gaan geoefend worden in den
arbeid op het veld, ten einde klaar te
zijn om dezen arbeid over te nemen,
indien het moest gebeuren dat deze
ten strijde zouden moeten trekken. De
schoolmeisjes zullen eveneens een ver
lof van 1 5 dagen krijgen om aan de
zelfde oefeningen deel te nemen.
Algemeen wordt nu aangenomen,
dat een oorlog in het Westen geen mi
litaire beslissing kan bezorgen, zoodat
naar andere slagvelden wordt uitge
zien.
Volgens de militaire medewerker
van Le Temps zou de Anglo-Brit-
sche vloot trachten te kruisen in de
Noordelijke IJszee, ten einde de haven
van Mourmansk te bezetten, die nood
zakelijk wordt geacht zoowel voor
Duitschland als voor Rusland. Franco-
Britsche troepen zouden ontschepen te
Petsamo en samen met de Finnen den
Russischen indringer verjagen.
Maar om te beletten, dat Rusland
teveel versterkingen zou sturen naar
Finland, zou eene andere militaire ac
tie worden uitgevoerd in de Zwarte
Zee, daar de vloot der Verbondenen
toegang kan vinden door het feit, dat
de Zee-engten van den Bosphorus en
van de Dardanellen open staan, als
gevolg van het bondgenootschap met
Turkije.
Daar zou men de gevoelige plaats
van Rusland kunnen aantasten, 't is te
zeggen de groote olievelden, die de
nooaige brandstof verleenen aan heel
de Russische economie, die, zooals men
weet, gemotoriseerd is. Meteen zouden
de Franco-Britsche troepen Roemenie
kunnen beschermen tegen eenen Russi
schen aanval op Bessarabie.
Zooals Le Temps meent zouden
de Verbondenen, grootsche plannen op
touw zetten, want dergelijke leger- en
vlootverrichtingen tegen Rusland zou
den groote militaire inspanningen ver
gen.
Dat alles kan echter niet gebeuren
zonder de verzekering, dat Italië zich
tijdens dergelijken oorlog volstrekt
neutraal zal houden.
Het is natuurlijk niet mogelijk te
verzekeren dat die militaire plannen ten
uitvoer zullen kunnen gebracht worden
want het is ook mogelijk dat het ini
tiatief langs de Zwarte Zee en aan de
Zee-engten zou uitgaan, van Rusland-
zelf.
Maar ook in dit geval moet Rusland
de overtuiging hebben, dat Italië zich
neutraal zal houden.
En het is nogmaals en altijd dezelfde
vraag die zich stelt Wat zijn de be
doelingen van Italië Welke houding
zal dit land aannemen, wanneer de
groote strijd voor de olievelden van
den Caucasus en van Klein-Azie zal
geleverd worden
Het politiek dagblad van Parijs
meent, dat het initiatief genomen door
Engeland en Frankrijk in Noord-Oost
en Zuid-Oost Europa talrijke neutrale
landen aan hunne zijde zouden scha
ren.
Wij veroorloven ons hieraan te twij
felen, want ditmaal komt het meer dan
duidelijk voor, dat de huidige oorlog
geenszins gevoerd wordt voor idealen,
maar wel voor materialistische betrach
tingen.
Dat er uit den naijver der groote
Europeesche mogendheden zware of
fers zullen gevergd worden van zekere
kleine landen,daaraan hebben we nooit
getwijfeld.
Maar of de kleine staten zich goeds
moeds in den strijd zullen laten be
trekken, daaraan, meenen wij te kun
nen twijfelen. De weerstand van Fin
land is hier een stellig bewijs van.
Nu vooral moeten de kleine landen
zich niet door allerhande bedreigin
gen en maneuvers laten beinvloeden.
Het voorbeeld van Finland bewijst
dat een sterke weermacht de beste
waarborg is voor het behoud van het
zelfstandig bestaan der kleine landen.
Een klein leger, dat in de defensieve
staat, kan, als het wil, wonderen ver
richten en den aanvaller zulke verliezen
toebrengen, dat deze er voortaan eens
ernstig zal opdenken, vooraleer een
vreemd grondgebied te betreden, zelfs
dit van een klein land.
N. W.
Leiders aan hel Woord
De Duitsche regeering heeft beslo
ten dat het zomeruur terug in voege
zal treden vanaf 1 April 1940.
41, GASTHUISSTRAAT.
De Fransche minister-president, de heer
Daladier, heeft Maandagavond een radiorede
uitgesproken, waarin hij onder meer zegde
Na verloop van vijf maanden oorlog, te
midden der herhaalde alarmen, die heel Eu
ropa in rep en roer brengen, dringt zich één
zekerheid meer en meer op in ieders geest
en dat is, dat Duitschland tracht aan de we
reld een overheersching op te leggen, die
hemelsbreed afwijkt van alles wat de ge
schiedenis reeds heeft gekend.
Hitier de overwinnaar, onderhandelt niet
met de onderworpen landen hij vernietigt
ze. Hij ontneemt die landen alle politiek be
staansrecht en economische bestaansmoge
lijkheden en zoekt zelfs hun geschiedenis
en hun cultuur te plunderen.
De menschen die deze landen bevolken
zijn voor hem slechts kuddevee. Hij beveelt
hun vernietiging en hun verplaatsing.
Ondere deze overheersching, in duizenden
steden en dorpen van Europa, zuchten mil-
lioenen menschen, en zij ondervinden een
ellende, die zij enkele maanden geleden nog
niet konden droomen. Oostenrijk, Bohemen,
Slowakije, Polen, zijn slechts wanhoopslan-
den. Zij mogen slechts werken voor hun beu
len, die hun nauwelijks genoeg te eten geven
om in leven te blijven.
Zoo geven deze landen een beeld van
Duitschland zelf, een volk van enkele mees
ters en veel slaven.
De Duitsche arbeider en boer is de slaaf
van zijn nazi-meester, maar de Boheemsche
arbeider en de Poolsche boer zijn de slaven
van die slaven.
De wereld moet huiveren voor de verwe
zenlijking van een dergelijk angstig droom
beeld.
DE RUSTIGE ZEKERHEID VAN
FRANKRIJK.
Voor onze grenzen stopt de angst, die
Europa doorgetrokken is. Hij staat stil voor
den prikkeldraad en de kazematten, waar
onze jongens waken.
Deze rustige zekerheid van Frankrijk be
rust op de opoffering van millioenen man
nen, die alles hebben verlaten.
Wanneer de totale oorlog nog niet is uit
gebroken, komt dat, omdat Frankrijk er
zijn betonnen muur tegenover geplaatst heeft
en omdat de Fransche soldaten voor de Ma-
ginot-lijn eiken dag de vijandelijke patrouil
les verslaan.
OPEN TAAL TOT DE FRANSCHEN.
Ik heb mij reeds dikwijls gericht tot de
Fransche soldaten, nu wil ik mij richten tot
de Franschen in het land zelf. Ik wil open
zelfs brutaal spreken. Ik wil hier de tolk
zijn van de frontsoldaten.
De soldaat vraagt aan den Franschman
ernstig te zijn, de hardheid van den toestand
te voelen en dezelfde energie te hebben,
als de strijders. Frankrijk moet met ernst
aan zijn toekomst denken.
Toen onze zonen naar het front trokken,
hebben zij een geheele verandering van hun
leven aanvaard; ook degenen achter het front
moeten een verandering aanvaarden.
Wij moeten ook degenen, die trachten te
ontsnappen aan deze opofferingen er bij be
trekken ieder moet op zijn plaats het volle
gewicht van den oorlog weten te dragen.
Het openbaar heil eischt dat.
Wij moeten nog steeds wapens bijsmeden
en de voortzetting van den arbeid in onze
wapenfabrieken is een noodzakelijke voor
waarde tot de overwinning.
Het is noodzakelijk dat iedereen op de
hem toegewezen post is, in één woord de
genen, die achter het front zijn, dienen zoo
te arbeiden, dat degenen, die aan het front
zijn, eerbied voor hen zullen hebben.
DE PROPAGANDA VAN DUITSCHLAND.
Tegenover de moedige houding van ons
leger trachten de Duitschers ons in het bin
nenland aan tetasten.
Eerst dachten onze vijanden onderlinge
verdeeldheid te brengen bij de Franschen.
Onze tegenstanders hebben vergeten, dat
wij een volk zijn, dat alle rampen te boven
kwam en dat één is wanneer het gevaar
dreigt.
DE TE BEHALEN OVERWINNING.
De heer Daladier ging verder voort
Blijft er de materieele macht vaii
Duitschland. Deze is een van de sterkste der
wereld. Het zou nutteloos en zelfs misdadig
zijn, deze te willen kleineeren. Alle ontbe
ringen die het Duitsche volk de laatste jaren
heeft moeten lijden, hebben slechts gediend,
om Duitschland te versterken. Duitschland
heeft gebrek gehad aan boter en vleesch,
maar heeft kanonnen gegoten en vliegtuigen
vervaardigd.
Duitschland heeft de persoonlijke vrijheid
gedood, maar heeft zijn werklieden verplicht
zonder rust te werken aan zijn bewapening.
In Duitschland verplettert men met dwin
gelandij en ontbering ieder man, maar ieder
man leeft slechts, om de aanvalskracht die
Hitler over de wereld heeft ontketend, te
doen toenemen.
Om deze macht te breken, moeten we ie-
deren dag de middelen vergrooten, waarover
onze soldaten reeds beschikken. Daarom is
het noodzakelijk, dat achter het front in een
geest van ontzegging en opoffering, ieder
zich aan het werk zet, zooals onze soldaten
zich aan het vechten hebben gezet.
Dank aan ons werk, aan onze tucht, aan
ons vertrouwen, zullen we als overwinnaars
uit dit conflict treden een conflict, dat niet
alleen het bestaan van de naties in gevaar
brengt, maar ook van heel onze levensop
vatting.
We hebben inderdaad den oorlog te win
nen en we zullen hem winnen, maar we
moeten ook een overwinning behalen, die
verre de overwinning der wapens overtreffen
moet
Dinrdagavond voerde voor velen eigen
lijk onverwacht de Fuhrer het woord in
het Sportpaleis te Berlijn.
Goebbels nam als eerst het woord.
Hij verklaart, dat de Volkskondgeving in
het Berlijnsche Sportpaleis geopend is en
groet den Fuhrer met een «Sieg heil» geroep
waarmee de menigte luid en lang instemt.
Hij verklaart verder Niet alleen het volk,
maar l.eel de wereld luister naar u. Het
Duitsche volk staat als één man achter u.
DE FUHRER AAN HET WOORD.
Dan komt de Fuhrer, die weer toegejuicht
wordt, aan het woord
Men heèft, aldus de Fuhrer, bewonde
renswaardige oorlogsdoeleinden afgekondigd.
Het zijn voornamelijk de Engelschen die
soortgelijke doelwitten aangeven omdat zij
ondervinding hebben, want van al de volken
der wereld heeft het Engelsche volk de mees
te oorlogen gevoerd.
Zijn oorlogsdoelen beoogen een nieuw Eu
ropa, met rechtvaardigheid vervult, die alle
bewapeningen overbodig zal maken.
Ongelukkig heeft men ons reeds eenmaal
dezen gulden tijd voorgespiegeld in soortge
lijke termen. In 't algemeen werd dit alles
reeds in 1918 beloofd.
Toen beloofde men ons ook een recht
vaardigheid die 4e bewapening nutteloos
scheen te moeten maken.
Wat er gebeurd is, zonder rekenschap te
houden met het zelfbeschikkingsrecht der
volken Men sprak niet meer van ontwape
ning, maar men ging daarentegen voort te
herbewapenen.
De hangende vraagstukken werden niet
op vredelievende wijze opgelost. De gewa
pende staten voerden oorlog als vroeger. De
ontwapende staten stonden machteloos tegen
over de geweldplegingen der gewapende
staten.
In stede van den economischen welstand
kwam een onzinnig stelsel van herstel het
economisch verval bewerken niet alleen van
de overwonnenen maar ook van de overwin
naars zef.
Dat was de tijd van het democratische
Duitschland.
Nu beweren de staatslieden, dat ze het
huidige Duitschland niet kunnen vertrouwen.
Wij beleefden dan de innerlijke opstan
ding van Duitschland, die niemand in het
buitenland moest verontrusten.
Maar de Engelsche staatslieden bekamp-
ten ons vierjarenplan en daarom besloten
wij tot de mobilisatie der Duitsche natie.
SPOT MET DE ENGELSCHE BELOFTEN.
Wanneer nu Chamberlain zijn vrome oor
logsdoeleinden preek kan ik slechts zeggen
uw eigen geschiedenis spreekt u tegen. Alle
Engelsche staatslieden spraken zoo. Zij ken
den ook geen materieel doel, maar een re
ligieus doel.
God beloonde daarom de Engelschen ook
zoo goed met 40.000.000 km2 gebied. Dat
werd niet uit egoisme veroverd, maar slechts
om de liefde Gods.
Ook de laatste oorlog was alleen om idea
len gevoerd. Dat toevallig ook de Duitsche
kolonies werden ingepalmd, dat wilde God
zoo.
Dan breng ik hulde aan den heer Chur
chill, die openlijk zegt, wat Chamberlain
denkt Ook de Fransche generaals spelen
nu met open kaart.
Zoo hebben wij het liever.
Wij kennen het doel het Duitschland van
1648 uiteengerukt en vernietigd. Dat willen
ze.
Nu zijn we echter als jong volk in den
kring der mogendheden getreden. En wij
stellen ons tegenover de bezittende volken.
Het gaat niet op dat 60 millioen Engelschen
40.000.000 km2 bezitten van de wereld en
dat voor iedereen willen afsluiten. Zoo heeft
ook Frankrijk 9.000.000 km2 in zijn bezit.
Alleen Duitschland heeft niets.
Alles wat ik schiep, was tot de bevrijding
van het Duitsche volk.
Ik heb alle voorstellen gedaan om dit
langs vreedzamen weg te bereiken. Maar in
1938 begon een land reeds tot oorlog op te
hitsen.
«ZIJ WILDEN DEN STRIJD
ZIJ ZULLEN HEM HEBBEN
In 1939 lieten de Westersche mogendhe
den hun masker vallen. Toen hebben ze ons
de oorlogsverklaringen gezonden.
Ik heb hun zelf de vredeshand toegestoken
Zij hebben de hand geweigerd. Zij wilden
den strijd.
Goed, zij zullen dien strijd hebben.
DE TWEEDE FASE KAN BEGINNEN.
Italië en Duitschland hebben jaren een
gelijkvormige politiek gevoerd. Dat *s niet
veranderd.
Chamberlain de vrome bijbellezende staats
man, heeft vorig jaar getracht met den
athëist Stalin een accoord te sluiten. Het
mislukte, en ik kan nu begrijpen, dat men in
Engeland woedend is, omdat mij gelukte, wat
Chamberlain mislukte.
We hebben dus politiek onzen weg gedekt
in het Oosten.
Ook op militair gebied hebben we dit ge
daan. Wel trachtte Engeland Polen als een
viiand in den weg te stellen, maar in 18 da
gen werd de staat, dien Engeland gewaar
borgd had, van de kaart gevaagd.
Zoo is de eerste fase achter den rug. Nu
kunnen we aan de tweede fase beginnen.
Churchill verlangt er reeds lang naar. Hij
vraagt zich af, wanneer men nu eens met
bommen zal beginnen.
DUITSCHLAND,
DE GROOTSTE WEERMACHT.
Op dit oogenblik is Duitschland de groot
ste weermacht der wereld.
(zie vervolg onderaan volgende kolom)
De heer Neville Chamberlain, de Britsche
eerste minister, heeft Woensdagmiddag, te
Londen, het woord gevoerd aan een middag
maal, dat werd aangeboden door de Com
missie voor de Landsverdediging.
De eerste minister is begonnen met te ver
klaren, dat hij gelukkig was dit middagmaal
oij te wonen, waarvan, zegde hij, ge het
niet noodig geoordeeld hebt aan het publiek
noch het uur noch de plaats te verzwijgen
Chamberlain verklaarde, dat op dit oogen
blik, in Engeland, in Frankrijk, in Indië en
in de andere overzeesche gebieden op de
levensverbindingswegen van het Keizerrijk,
meer dan 1.250.000 Engelschen onder de
wapens zijn.
Een afstand van duizend mijl, tusschen het
Noorden van Schotland en Groenland, is be
stendig bewaakt door de Britsche vloot, met
een stijgend succes.
Er is geen enkel niet-oorlogvoerend land,
dat zich bedreigd voelt door deze aanzien
lijke opeenhooping V2|n krachten.
Verder zegde Chamberlain
Wij betwisten geen enkel oogenblik het
recht der neutralen te beslissen wel of niet
in het conflict te treden of de wijze, waarop
zij hun neutraliteit toepassen.
Hoewel we een actie moesten ondernemen,
die aan de neutralen moeilijkheden en ver
liezen veroorzaakt, hebben we nooit een neu
traal schip tot zinken gebracht of willens en
wetens één enkel neutraal leven opgeofferd.
Dat niemand gelooft, dat we onverschillig
zijn voor de verliezen die de neutralen zouden
kunnen ondergaan
Een toespeling makend op de vredesdoel
einden, zegde Chamberlain
We moeten een einde stellen aan de ge
brekkige politiek van de economische natio
nalisatie en de autarkie, die zoodanig bijge
dragen heeft de laatste groote vredesregeling
omver te werpen
DE OORLOG TER ZEE
Sprekend over den strijd ter zee, zeide
Chamberlain, dat het bespottelijk is, wat de
Duitsche radio zegt, dat de Duitschers aan
Engeland de heerschappij op zee hebben ont
nomen.
De Eerste Minister brengt hulde aan de
Britsche zeelieden en zeide dan dat in ieder
geval de Britsche vloot bij machte is de con-
vooien te beveiligen, zoodat vele neutrale
schepen zich onder de Toede van zulk een
convooi stellen. De Britsche vloot is even
eens bij machte de contrabande op te sporen.
ENKELE GETALLEN VOOR DE
NIJVERHEID
In de Engelsche vliegtuigfabrieken is het
aantal arbeiders zeven maal grooter sedert
1935-1936. In Canada bestaan 67 opleidings
scholen voor vliegers en 80 vliegvelden. 40
duizend loodsen worden gevormd.
De heele voortbrengst van wol in het Brit
sche Rijk werd opgekocht voor den duur van
den oorlog en het jaar daarna. Textielwaren
en leder werden ingekocht voor een bedrag
van 85 millioen pond sterling. Meer dan dui
zend firma's in Engeland vervaardigen kakhi
laken.
De voortbrengst van kanonnen is sedert
het begin van den oorlog verdubbeld, die der
houwitsers eveneens. Die opbrengst is tien
maal grooter dan in de vijf eerste maanden
van den wereldoorlog.
Sedert het begin van den oorlog werden
bestellingen geplaatst voor allerhande oor
logstuig voor een bedrag van 200 millioen
pond sterling.
NOG DE NEUTRALEN
Nopens de houding van Engeland ten op
zichte van de neutralen, zeide Chamberlain
ook nog dat Duitschland die belangen van
de neutralen over het hoofd ziet, tezelfdertijd
als alle wetten van menschelijkheid. Die over
wegingen zijn voor ons belangrijker dan een
tijdelijke storing in den handel. Maar wij
begrijpen, dat die storing voor de neutralen
ernstig is.
DE BANDEN MET FRANKRIJK
Ten slotte herinnert spreker er aan dat,
vóór honderd jaar, Groot-Brittannië heeft ge
streden tegen een land, dat thans zijn beste
en trouwste bondgenoot is geworden en dat
zooals Engeland zelf, vastbesloten is den
strijd tot de eindzege vol te houden, tot wan
neer de vrijheid zal hersteld zijn, en huidige
vrienden en vijanden rond dezelfde tafel zul
len samenwerken, om een gelukkiger en vei
liger wereld op te bouwen.
Wij willen de fout van 1918 niet meer
maken. Wanneer iemand als Monsieur Da
ladier niet gelooft in onze gemeenschap,
in onze eenheid, dan zal hij er nader kennis
mee maken.
25 jaar geleden werd het Duitsche volk in
een strijd getrokken. Duitschland was daar
niet op bereid. Heel de wereld stond tegen
over ons land. Het deed wonderen van hel
denmoed en de Voorzienigheid liet ons land
voortbestaan.
Wij werden verdiend bestraft. Dat zal geen
tweede maal gebeuren. 80.000.000 Duit
schers staan in rang. Een even talrijke te
genstander staat tegenover ons.
NOOIT CAPITULEEREN OVERWINNEN.
Het gaat niet om mijn persoon, ik sta hier
s'echts als vertegenwoordiger van mijn volk.
Maar ik behoor tot diegenen, die nooit capi-
tuleeren. De huidige generatie strijdt voor
het Duitsche Rijk. En zoo onze tegenstanders
uitroepen Duitschland zal ondergaan »f
dan hebben wij maar één antwoord
Duitschland zal overwinnen
Duitschland zal nooit capituleeren
Duitschland, Sieg neil
