22
vervolgt).
len. Wij mogen dus niet verklaren dat wij weigeren te zeggen wat
bier moet zijn.
Ik ben nochtans van het gedacht van M. Vanden Schrieck voor
wat aangaat het uitwerksel der Duitsche wet. Beieren, vooral, heeft
in den vreemde 'nen grooten naam gemaakt ter oorzake van zijn
zuiver bier heel de wereld door is hel bekend dat in Beieren alleen,
buiten hop en mout, alle andere stoffen uit de bierfabricatie verban
nen blijven, en het is buiten kijf, dat, gezien de openbare meening.
het aan het Beiersch Bestuur te danken is dat de bieren van dit ge
west bij iedereen den voorrang genieten.
Toch, in Belgie ware zulke wet onmogelijk. Wij moeten do bepa
ling dus in twee verschillige doelen splitsen, ’t Is eone bepaling
beantwoordende aan deze voorwaarde, door de Brusselsche brou
wers aangenomen. Zij luidt als volgt
“Om bier te brouwen gebruikt men gerstenmalt, hop, gist on wa
ter. Men mag ook andere granen gebruiken, T zij dal ze gemoul of
ongemoul zijn, alsook de verschillige suikers.
Deze bepaling kan alle brouwers zonder onderscheid bevredigen,
en wij, Belgen, hier in congres vcreenigd, wij zullen altijd kunnen
zeggen dat het te Brussel is dal men vastgesteld heeft wat het bier
moet zijn.
M. HEINDRIGKX. Uit hetgeen M. Grosfils komt voor te stel
len blijkt dat er twee bepalingen noodig zijn cene nationale en eene
internationale. Zulks kan ik niet aannemen. Waarom zouden wij
ons volgens de openbare meening ten onder geven
M. de VOORZITTER. De dagorde door M. Heindricki voorge
steld wordt in stemmen gelegd.
Deze wordt verworpen.
M. THIRIONET. Laat mij toe de bepaling, door het bureel aan
de vergadering voorgesteld, en die reeds door M. Vanden Schrieck is
voorgelezen, nogeenste herhalen.
(M. Thirionet leest dezelfde).
M. VAN LAER. Het ware beter zich bij het woord suiker
te bepalen. Het woord natuurlijke is hier in alle geval overbodig.
Erisgeene verwarring mogelijk.
Na de verandering wordt de bepaling door de vergadering aange
nomen en luidt dus als volgt
Het bier is een drank dien men bekomt door de alkoolische gis
ting van een wort vervaardigd met hop, gerstenmout en water.
Men mag nochtans alle andere granen, gemout of ongemout, en ook
suiker gebruiken.
