I
51
■I
Art. 8. De regeering is gemachtigd om over te gaan tot de ont
eigeningen ten algemeenen nutte, zonder het voorafgaandelijk
onderzoek bij de wet van 27 Mei 1870 voorzien, in te stellen. Do
rechtspleging neemt, in dit geval, aanvang door het neerleggen ter
griffie van de stukken, andere als die van het onderzoek, voorzien
bij artikel 1 der wet van 17 April 1835.
Art. 9. Zobdra de waarde der gronden voorgoed vastgesteld is,
kan de Regeering de richting der openbare wegen en waterloopen
wijzigen, nieuwe banen aanloggen, gezondmakingswcrken doen
uitvoeren of doen ovcTgaan tot de herkaveling van de gronden
gelegen binnen de grenzen der verwoeste gewesten. In dit laatste
geval worden de gronden, met het oog op gebeurlijke ruilingen, in
nieuwe kavels gelegd, derwijze dat deze van denzelfden aard en van
dezelfde waarde zijn als de voorheen bestaande erven. Het verschil
tusschende eigendommen, waarvan de ruiling is voorzien, mag. tenzij
met instemming der belanghebbenden, niet 5 t. h. zoowel in opper
vlakte als in waarde overschrijden; het waardeverschil wordt, bij
v oorkomecd geval, door de betaling van een opleggeld geregeld.
Art. 10. Het overeenkomstig artikel 0, 2C lid, van deze wet geno
men koninklijk besluit, waarbij wordt vastgcsteld dat do opgeëischte
gronden hersteld en terug in staat van beschouwing gebracht zijn,
bepaalt den tijd waarbinnen de eigenaars de teruggave van hunne
gronden kunnen eischen ofwel de toekenning van gelijkwaardige
kavels welke hun, zooals is bepaald bij voorgaand artikel, in ruiling
aangeboden worden.
Bij gemis aan soortgelijke vordering binnen den bepaalden tijd,
worden do gronden door den Staat op de bij artikel 8 voorziene,
vbrkorte vormen, onteigend.
Art. 11. In geval van afstand overeenkomstig artikel 5 kan de
geteisterde voor de rechtbank voor oorlogsschade, bij wijze van
vergoeding, het verschil eisclren tusschen de waarde van zijnen grond
op 1 Augustus 191-1, bepaald zooals is gezegd bij artikel 2, en den
afstandsprijs.
In geval van opeisching niet gevolgd door onteigening, schorst de
echtbank voor oorlogsschade hare uitspraak over het bepaald
bedrag van de vergoeding komende aan do rechthebbenden, tot den
datum van het in werking treden van het koninklijk besluit waarbij
wordt vastgcsteld dat de’ gronden opnieuw in staat van bebouwing
zijn gebracht.
