KERSTNACHT
EEN KIND IS ONS GEBOREN,
KATHOLIEK NIEUWSBLAD VAN IEPER
Treinbotsing In Zwitserland
Kerstnacht
voor de Herders
ea de Werklieden
Het vieren der Zege
REDEVOERING
DRINGEND BERICHT
DOPGELD
BRAND IN HET KONINKLIJK
PALEIS TE BRUSSEL
ABONNEMENT AANVRAAG
DE HALLE
Katholiek Nieuwsblad van leper.
Bureel;
f
Boterstraat, 17, IEPER.
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR
(per post)
In 't Land
18,60
fr.
Frankrijk
35,-
fr.
Conga, Engeland
40.-
fr.
Amerika, Canada cn an
dere landen
60,—
fr.
2* NUMMER.
TARIEF VOOR BERICHTEN:
Kleine berichten per regel 1,00 fr.
Kleine berichten (minimum) 4.00 fr.
2 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur.
Berichten op 1* bl per regel 2 50 fr.
Berichten op 2* bl. per regel 1 75 fr.
Berichten op 3* bl. per regel 1.50 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 7.00 fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanvraag.
Annoncen rijn vooraf te betalen
en moeten tegen den Woensdag
avond ingezonden worden. - Kleine
berichten tegen de Donderdag noen.
ZONDAG 25 DECEMBER 1932.
Uitgever:
SANSEN-V ANNESTE, Poperinge
WEEKBLAD; 35 CENTIEMEN.
TeL Poperinge N' 9.
Postcheckrekening N' 15.578.
Een KUnri is ons geboren, een Zoon
werd ens geschonken, op wiens schouders
ce he.rec-iappij rust. en lijn naam zal
tenccmd v. oic.cn: Lngel van den grooten
leaad
Rij zal genoemd worden: Wonderbare,
G^d, viedcvorst. Vader der toekomende
uuw en zijn rijk zal zonder einde zijn.
Want Gtd sprak to. hem: Mijn Zoon
ziji Gij, heden heb Ik U voortgebracht
Zoo ucgrort de H. Kerk haren Chris.us
in Ce in.eichngsgezE.ngen der drie missen
\en Kerstdag. Eigenaardig genoeg, zij be
gint met wat wij hier op de derde parats
r_.ireven. Zij bekent eerst en vooral, de
Godheid van dit onmondig kind, dat bin
nen eene veria ten omheining in Bethle-
h.m's ve,den het licht zag, en vrede kwam
brengen aan de menschen van goeden wil.
Dn leest is ons dus van diepen ernst,
l-.t is nu eenmaal en kinderfeest. In-
ci.cn wij tusecfaen _n hoogdag en an
dere, aileen maar dit uiter.ijk verschil
zouden ontwaren, dat er ergens in de kerk
e:ne kribbe is opgetimmerd, versierd met
k.eurlampjes, tekkebossen cn pleisterbeel
den. met min of meer smaak en profusie
gegroepeerd, dan is dus de beteekenis van
Kerstmis heeieinaal ontgaan.
Wij vieren geen Kerstmis, ir.dieh wij
aan de kinderen en eenig3 godvruchtige
vrouwen het overlaten, gedurende de ok-
taaf van het feest bij die kribbe te komen
bidden. Ook niet indien wij, bij het aan-
hooren der verhalc-n uit het evangelie,
welke op den kansel worden voorgedragen,
ons in verbeelding zouden verplaatsen op
het tooneel van Ee'hlehem, waar bij ma
neschijn en onder s'.errengrfonkel, zingen
de engelen het groote nieuws kwamen ver
kondigen aan zielige herders, die waken
de zongen in de slapende velden maar
indien wij daarbij zouden verwaarloozen
met die herders op te gaan naar Bethle
hem, om te zien wat daar is geschied
Wij vieren geen Kerstmis, indien deze
Viering zich beperkt tot het gezamenlijk
zingen iu feestelijken huiskring, eeniger
oude kerstliederen, kostbaar erfgoed van
den aard en het geloof onzer voorouders;
of Indien wij deze liederen zouden aan
wenden ter opluistering van een min of
meer rijkelijk réveillon, naar gelang de
nijpende nood dezer barre tijden het ons
toelaat De ZIEL moet kers. mis vieren, en
door dit feest beter worden.
Wij vieren zelfs Kerstmis niet zooals het
bc-aarat, indien wij in de vroege ochtend-
koude naar de KERSTMIS gaan, en
daar vandaan terugkeeren met het kalme
bewustzijn der voldane plicht en het pret
tig vooruitzicht van een gezelligen verlof
dag, vol herinneringen aan oude volksche
gebruiken. Dan onderscheidt Kerstmis
zich niet van andere feestdagen, noch van
een gewonen Zondag. En toch is Kerstmis
meer.
Dat alles hoort bij Kerstmis, omdat het
zoo de gewoonte is. Gewoonte echter is nu
eenmaal geen wet. Zonder dat alles zou
Kerstmis voor ons nie.s van zijn echte
Vaarde en beteekenis inboeten.
Kerstmis is een hoogdag, ingesteld enkel
en alleen, oin de geboorte van Jezus-
Christus in het vleesch op zoodanige wijze
te herdenken en te vieren, dat het ge
schiedkundig feit. te Bethlehem enkele
eeuwen geleden voltrokken, door de inwer
king der genade op dë zielen, voor ons de
voorbereiding worde op de tweede komst
van Christus om ons te oordeelen.
Geef, o God. zoo bidt de H. Kerk op den
Vigiliedag, geef, o God, die ons jaarlijks
verblijdt door de verwachting onzer ver
lossing, dat wij uwen Eeniggeboren Zoon,
dien wij met vreugde ais verlosser verwei-
komen, ook eens met een gerust geweten
Biogen zien komen als rechter...
Hertezen wij nu even de schoone eereti-
tels, waarmede de H. Kerk dezen jood-
«chen baby begroet. Laat ons dit kinl in
onbevangen eerbied aanbidden, in volle
vertrouwen op zijn macht, in nederig ge
loof aan zijn godheid, want. Hij is de En
gel van den grooten Raad, de Wonderbare
God, de Vredevorst, de Vader der toeko
mende eeuwen, de Zoon van den Aller-
hoogsten. Hij komt tot ons uit barmhar
tigheid om de wereld te heiligen, en om
vrede te brengen aan allen, let wel, aan
allen, die van goeden wil zijn.
In deze kinderluiers ligt de almacht van
God verborgen; onder de trekken van de
zen sterveling verschuilt zich de 11 gene
dien wij vereeren als Koning der eeuwen
en die voor ons, nu in dit jaar 1932, ver
lossing brengt en vrede.
Op zich zelf reeds is dus Kerstmis eene
groote plechtigheid. Zij is ons dubbel dier
baar, omdat benevens hare hooge godsdien
stige waarde cn het verheven mysterie dat
wij erin beleven, zij aan de volksziel zoo'n
geschikt kader verleende, waarin het een
voudig geloof onzer vaderen zich zoo weel
derig heeft ontplooid in een schat van
folkloristische gebruiken.
Kerstmis is in zekeren zin een hoogte
punt, Het bekroont de lange en bange ver
wachting der geloovigen uit het Oude Ver
bond. Ook wij echter zien ieder jaar vol
verwachting en hoop uit naar de terug
komst van 25 December. Waarom dan?
Wellicht omdat Kerstmis veel meer nog
dan een hoogtepunt, ook een uitgangs
punt is. Op Kerstavond werd te Bethle
hem het mysterie slechts ingezet. Tevens
werd er uitdrukkelijk op gewezen, dat
iedere ziel voor zich zelf, in de mate dat
zij van goeden wil is, het mysterie dezer
geboorte in haar binnens.e zal voltrekken.
Want de Zoon Gods werd mensch om ons
te verlossen en ons vrede te brengen.
Twee lessen moeten wij aan dit feest
hemen: twee gesteltenissen in onze zielen
- laten groeien, indien wij in den vollen zin
van het woord willen Kerstmis vieren, en
herboren worden.
Eerstens de diepe ernst van onzen geds-
t er.st en het levendig geloof aan de won
derlijke wijze waarop Christus tot ons is
gekomen. Dit is tcch het mysterie van
Kerstmis: dat het zonen maakt en kinde
ren van den huize in de ondoorgrondelijke
heiligheid van God en in de onuitspreke
lijke heerlijkheid van zijn inwendig leven.
Want Christus wordt hier waarlijk en we
zenlijk onze broeder. In Hem tellen wij.
in den hemel op Gods eigen troon, iemand
die, mensch zooals wij, op deze aarde in
de bekrompen werkelijkheid van het dage-
iijksch leven heeft gestaan. Dezelfde Je
zus dien wij als broeder bejegenen en
rondom dewelke de naïeve godsvrucht der
middeleeuwen zoo menige delikate en
spon.ane pastorale heeft gedicht, wordt
door God in waarheid genoemd: «Mijn
Zoon
Daarom ook mogen wij vóór de kribbe
nooit deze waardigheid vergeten. Ons
broeder-zijn met Jezus mag nooit tot fa
miliariteit in onze godsvrucht afdalen,
maor moet gepaard blieven en gegrond
vest zijn op die huiverende eerbied en die
op-afsiand-biijvende overtuiging zijner
verhevenheid.
Die Christus is echter onze broeder. Zijn
eerste woord tot ons allen is een vrede-
boodschap. Kerstmis is een vredesvisioen.
Niet een sprookje of een idylle, waarvan
ce levendige herinnering on is bijgeble
ven uit de boeiende verhalen van grootva
der of grootmoeder. In werkelijkheid moet
Kers.mis in onze zielen vrede brengen.
Ook rondom ons in de samenleving zou
Kerstmis den vrede van Christus moeten
doen heerschen en bestendigen. Dat is de
tweede les van dit feest. Een les van
vreugde en liefde, vruchten van den in-
ner,ijken vrede der zielen en van de broe
derlijkheid die cos allen samenbindt in
den vrede van Christus.
Hij kwam eers.ens tot de arme, schame
le herders, in de eenvoudigheid van hun
bedrijf de nachtwake voltrekkend rondom
de schapen, het eenige wat ze hadden om
ie leven. Hij zelf werd arm geboren, maar
wist niettegenstaande die armoede zijn
plicht tot het uiterste te vervullen, en, uil
zijn geheelen levenswandel een geest van
blijheid en vertrouwen te doen schijnen.
Vrede verkondigde Hij aan al de men
schen van goeden wil. En omdat dit kind
uit de kribbe in zich de almacht van God
draag:, zou ook benevens den innerlijken
geestelijken vrede der zielen, Kerstmis den
uiterlijken vrede moeten brengen aan al
de beproefden van dezen tijd. Het zou
Kerstmis moeten zijn in vreugde en ver-,
trouwen, in blijheid en vaste zekerheid
eener komende beternis, voor de moeders
die angs Ig uitzien naar bestaansmiddelen
voor de dreigende ontbering en, in de on
rustige ccgen hunner kinderen, die straks
het hengerspook zien opdoemen. Voor de
vaders, die zich lederen dag nader weten
bij de werkloosheid en met ontsteltenis
den hangen stond weten komen waarop
zij aan moeder het nare nieuws zullen
melden de fabriek sluitVoor de dui
zenden die gaan stempelen en in hun ge
moed de veelvuldige ellende dragen op
moreel en materieel gebied van die ver
lengde gedwongen vadsigheid; die het wer
ken er bij hebben ontleerd, of door sociale
en economische ontreddering misschien
gevaar loopen hun zieleleven zien te loor
te gaan.
Allen zijn ze geroepen om in den vrede
te deelen door de engelen verkondigd. Dat
allen ook in vast vertrouwen dit kind aan
bidden, want Hij, de Kening der eeuwen
en der harten, kan alleen hulp brengen
in dezen veelvuldigen .jod. De uiterlijke
armoede en de materieele nood moeten
hier geestelijken rijkdom worden.
De kribbe roept ons toe dat wij broeders
zijn. alien zonder onderscheid. Eenzelfde
solidariteit, eenzelfde liefde bindt ons al
len samen in Christus. Eenzelfde liefde
dwingt ons elkander te helpen als broe
ders. Broederlijkheid, dienstvaardigheid
en rechtvaardigheid zijn gevoelens die het
best onzen goeden wil zullen vertolken
vóór de kribbe cn voorloopers zijn van
inwendigen en uitwendigen vrede. Solida
riteit in het dragen der ontbering, solida
riteit in het smeeken om hulp, solidariteit
in de toewijding om het zielerijk van de
zen nieuwgeboren Koning te bevorderen
en tegenover den materieelen nood die ens
prest, de kracht van een innerlijke kriste-
lijke vreugde cm zijne glorie en zijne eer
te laten opgroeien. Solidariteit ook in de
ten-uiterstgedreven poging die wij allen
leder op zijn plaats, zullen aanwenden, om
naar macht en vermogen de stoffelijke
belangen onzer broeders te bevorderen, en
zoo het terrein vrij te maken waar de vre
de van Christus weelderig zal opschieten
Zij die kunnen, zullen ook meer doen,
dan een schamele almoes te geven aan de
noodlijdenden. Meer toonen dan een waar
deerend en neerbuigend, doch cnafdoend
medelijden, voor vlijmend leed; meer ge
ven dan een woord van opbeuring en hoop.
Zij zullen vredebrengers zijn in de mate
dat hunne kristelijke liefde Christus zal
vereeren en ter hulp komen in hunne lij
dende broeders.
Dan wordt het opnieuw Kerstmis. Dan
zal de vrede, die voortkomt uit een gerust
geweten en een getrouw dienen van God
ook uitwendig zich doen gelden. Met meer
overtuiging cn geloof zullen wij tot Chris
tus, het goddelijk Kind, bidden: Vrede-
koning, wiens aanschijn door de gansche
aarde verlangd wordt, geef dat wij gelijk
vormig worden aan U, door wien wij tot
het goddelijk leven zijn geroepen
Dan wordt Kerstmis opnieuw het vre
desvisioen dat onze vaderen hebben be
zongen. Met dubbele vreugde en heiligen
eerbied zullen wij in jubelende blijheid de
oude Kerstliederen herhalen, en in stille
bewondering voor het geheim der mensch-
wording van God, vooral de bovenaard-
sche schoonheid van dit Kind en zijne
almachtige goedheid, om ons te helpen,
aanbidden cn vereeren.
Christus is ons geboren, komt, laten wij
Hem aanbidden. d. a.
sazaas!
..ïaiasaESBansErar^itasEBïïSERaKa
Nabij Luzerne, In Zwitserland, botstea twee treinen op elkander ln een tunnel.
Zes docden en elf 5: we.sten, waarvan vier zeer erg gekwetst, werden uit de ver-
splin rröe wagons for -old. Vier personen woiden nog vermist. Onze foto vertoont
een der gehavende rijtuigen.
De censuur liet deze regels doorgaan,
want ze gaven noch de ligging der man
schappen. noch de positie der kanonnen.
Verbeeldt u het armzaligste kantonne-
ment dat gij ooit gezien hebt. Te mid-
den een uitgestrekten slijkpoel, een oude
en verlatene stalling met wiide luchtga-
.1 ten in het strooien dak, waar zelfs nog
- geen vaderlandekens de gapende spleten
in de houten wanden stoppen en waar
regen en sneeuw, kou en wind naar wil-
lekeur binnenstormen. In zoo een droe-
vige doening werd het verhevens te maar
ook het armste Kind geboren.
Dit stond te lezen in De Poperlngsche
Keikop Nr 14. (Nagezien door de Krijgs-
overheid 1-12-17 Nr 1193.)
Wij lagen te Reninge, Hofstee Simoens.
Mijn piotten waren naar *t werk, secteur
van Merkem, en kwamen rond 10 u. 's
avonds weer, dcodmoe, overladen met de
weldaden van den oorlog: luizen en slijk,
't Was Kerstnacht en ze gingen allen met
hun gedacht naar huis en naar hun dorps
kerk; ze vergaten hun vermoeidheid en
peinsden niet meer op den oorlog.
Ze krabten de modder af van jambières
en schoenen, waschten zich buiten aan de
pomp en kwamen naar de houten kapel
neerknielen bij den biechts!oel, in afwach
ting dat in dien vredenacht de Kerstmis
beginnen zou.
Wie op het Kerstfeest niet goed gesteld
is, die Is het nooit, wie bij de Kribbe niet
bidt. die bidt nergens.
Lintermans zong voren. Meer dan een
stapmarsch of een soldatendeuntje gaf op
de Adeste Fideles Ze voelden geen lood
meer in hun beenen toen zij het Kerstlied
meezongen, ze voelden zich weer mensch,
ze dachten zich opnieuw christen. Er zin
derde nog een snaar in hun verbeest liif;
in hun versteend hart trilde nog iets dat
niet dood was.
Een Kindeken was geboren. En daar
stond niks van in het oorlogsbulletin.
Ze kenden beter dan de predikanten, de
ai-moe van Bethlehem. Zij wisten be.er dan
de godgeleerden wat het is, te liggen in
een stal, niet wetend waar zijn ledematen
uitstrekken, niet wetend waar zijn brood
leggen als ge er hebt.
De appartementen in den Palace zijn
gereed. De Koning, de Langverwachte mag
komen, de Vredevorst. De kamer is goed
verlucht; hun logement noemen ze zelf:
Villa der Trekgaten Alles is goed ver
lucht en verlicht, 't is sterreklaar door 't
kapotte dak. Water is er ook eau Cou
rante op elk verdiep, 't zijpelt langs
de vochtige wanden. Het bed is zacht met
zijn lange pluimen, en voor de deur ligt
een sneeuwtapijt.
Niemand heeft dat geheim beter begre
pen dan de soldaat, omdat hij het aan
den lijve gevoelde. Hij ook had zoo me
nigmaal gebibberd ln de koude, in de on
gezellige sialreuk.
Arme Kind van Bechlehem, arme sol
daat van den Ijzer. Welke toenadering!
Ze mediteerden; hun gedacht ging naar
't Kribbeken. Boven dat wiegsken hing
geen beenen kruisje aan een blauw zijden
lintje geen lintje voor dat Kindje. Ook
geen eerelintje voor den Vlaamschen piot.
Ze zagen twee oogjes die weenden en een
mondje dat lachte. Rot Kindje schreide
zijn eersten groet aan 't menschenleven
en toch kon het door zijn traantjes lachen,
het zag zijn moedertje. Dat was moeder's
•loon voor de lastige reis, de eerste kinder
lach.
Maria alleen mocht haar Kind verzor
gen, dragen, wiegen. Moederliefde en aan
bidding maakten hare vingertoppen zacht
van eerbied. Zoo een moeder bij zulk een
wieg.
Zij bidden één en zelfde gebed onder
één en zelfde dak. Het is een hemeltje voor
allebei en Moeder's oogen gaan van de
Kinderoogen niet af en zij drukt haar lip
pen op twee roode lipkens en zij droomt
reeds van zijn eerste woordje, lijk alle
moeders doen. De vreugde Is niet ver want
Jezus is hier, alsof de Duitsche 150-ers
niet aan konden.
Het was op Simoen's hef.
De Aalmoezenier zegde eenige woorden
na 't Evangelie: «Gij zijt de eenvoudige
herders die de klaarte hebt gezien daar op
de velden, die licht-fusées in den hemel.
De engels hebben u het blijde nieuws ver
kondigd. De Verlosser is toch gekomen, de
Vredevorst is daar.
Gij hebt al uw kommernissen daargela
ten en binnen enkele oogenblikken zult
gij hoortn: Ziedaar het Lam Gods dat
de zonden der wereld wegneemt.Zoo
gij dit Kind niet bemint, is het voor u tc
vergeefs gekomen.
Opkijken zult ge naar het pasgeboren
Wichtje: knielen zult ge, met oud-
Vlaamsch geloove; verlangen zult ge om
dit goddelijk Kind te mogen ontvangen,
alsof er geen oorlog was. We zijn te Beth
lehem. n.
Gebeden stegen omhoog: gebeden ln
Kakhi. Ze begrepen, die arme jongens, het
mysterie van armoe, het sekreet van lief
de. Zij ook waren arm en schonken zich
zelf weg. Sic nos amantem quis non
redamaretzengen ze uit volle borst,
Wie zou niet weer beminnen Dengene
die ons toch zoo bemint?Hun herte
zong.
De barak werd een hemeltje, de H.
Communie een vredezoen, ze voelden zich
kleine worden als dat Kindeken, hun
oogen waren gevestigd op die kleine oog
jes, hun dikke lippen op die roode kinder
lipjes gedrukt en in die Uefdeomhelzing
hadden ze meer smaak en genot dan de
Tommieseen hofstee verder met hun
Rhum en Christmas-Pudding; dan de
Poilus met hun Réveillon en hun Pinard.
Jezus lachte op ons aldoor zijn traantjes.
Het was ons loon voor da lastige reis, 't
was Bethlehem voor de armste soldaten
van 't front, de Vlaamsche piotten die
geen wijn dronken, zelfs geen warme kof
fie in den vriesnacht, en toch weenden
van vreugde. De armee sloot de blijheid
niet buiten, niet meer dan te Bethlehem.
Lintermans was voorzanger. Het Kind dat
het einde van zijn rijkdom niet kende,
kwam hier ln een woning waar de muren
nog geen half steen dikte hadden.
Hij was onder de armen gekomen, zijn
familie, de vrijwilliger der armoede, zonder
solde.
Het Kindje stak zijn verkleumde hand
jes uit en bedelde cm liefde. De piotten
mochten zien wat vele koningen en pro
feten hadden gewenscht te zien en toch
nooit zagen. Onze jongens mochten den
Onzichtbaren God aanschouwen. Hun ziel
verzuchtte, ze wilden door een warme hert
het Wichtje koesteren en verwannen. He
rodes was niet bij die Kinderkribbe. Een
God die zoo kinderlijk op earde neder
daalde, het was te schoon om waar te zijn.
Neen, het was te echt cm uitgevonden te
worden.
Ze luisterden naar Gods groote liefde en
ze hoorden die liefde heel zacht in de
kleine hertekioppingen van het Kindje.
Het hertje klopIe en Maria glimlachte, de
oorzaak onzer blijdschap. Ze smaakten hoe
zoet de Heer is.
Hemelsclie zoetigheid! Heilige wellust!
Het Kindje woelde zijn een voetje bloot,
verrukkend schoon.
Lintermans zag zijn eigen kind dat hij
in de wieg had achtergelaten 't jaar '14.
Hij wist niet of het nog leefde. In 't
jaar '17 was Herodes bij zijn kind.
De oorlogsgod grinnikte: Dat kindje is
ln mijn macht.De trawanten van dat
afschuwelijk monster, de gekroonde volks
moordenaars, de gestemde menschenbeu-,
len en de magnaten der oorlogsfabrieken
zonden speeltuigen voor liet boorllngsken.
De heidensche Père Noël had een gasmas
ker mee voor den zuigeling, een mitrail-
leusken ln chocolat, een kanon in masse-
pain, een kleuterspaan der glorie en een
grooten tank in speculatie. Bcnhomme
Noël die ook voor de omstandigheid zijn
sabel sleepte zette op het hoofdeken een
helm in verguld karton. St Jozef hle'd
zich verborgen anders word hij ook gemi
litariseerd. een nummer Matricule te meer
voor 't veldleger.
Hier heerschte nochtans meer vreugde
dan in Amerika, waar de groote mannen
zich rijke boerden met de ellende van
Europa en Kerstmis vierden m:t cham
pagne
In "t Jaar 1932 onzer tijdrekening, 1932
sedert Bethlehem in Palestina, 15 jaar
sedert Bethlehem op Bimoen's hof, kom
ik een dier oud-soldaten tegen. Zijn voor
hoofd Is meer gerimpeld, hij stapt zoo
flink niet meer, die man die niets gewon
nen heeft door vier jaar oorlog.
Hewel, Lintermans. hoe is 't jongen?
Hoe zou het zijn, mtjn aalmoezenier?
Is dat neg uw h ndje van binst den
oorlog?
Het ls mijn rattenvanger van de
trancbées. Kom hler. I.Iédor.
Hij is verouderd en vermagerd.
Hij krijgt» geen rabatcols meer, hij
helpt zijn meester cm de krotte op te eten.
Lintermans is niet gesyndikeerd; hij
dopt niet, tenzij zijn stuken in zijn jatte;
hij is geen invaliede-g.neraal, hij cumu
leert niet. Hij zal geer- réveillon hou
den, dees jaar, hij peinst op heel andere
dingen, zlln kinderen z villen geen coquille
krijgen, lijk andere ja-en.
Dezer dagen kreeg Bij van den Belgi
schen Staat zijn kerstgeschenk: een be-
lastingsbrief... «Voor r"hulden die ik niet
gemaakt heb zegt hij.
Weihoe?
Ja, voor Amerika.
De Amerikaan ls koenen kijken naar
Vlaanderen, als toerist heeft hij een toer
gedaan op ons herstelde front, hij heeft
de oorlogsmonumenten bekeken dezen
Zomer er vielen geen obussen meer
hij heeft er mooie rozekens geplukt op
onze militaire kerkhovenhij heeft getrapt
op de graszoden die hij malsch vond en
proper onderhouden; aan die er onder la
gen heeft hij niet eens gedacht. Zijn opi
nie over ons volk: Menschen die nog veel
te voet gaan en zelden een bad nemen.
Hij vertrappelde onze gesneuvelden en
ging 's avonds logeeren in den «Palace»
te Oostende.
De oorlog is niet zoo erg gewestwas
zijn besluit Beigie is rijk, de Kuursaal
staat nog recht, de Plage is niet kapot,
Vlaanderen heeft niet veel geleden En
daaromop Kerstdag '32 voelt Linter
mans, de oud-strijder onnieuw aan den
lijve de armoe van Bethlehem.
A. B.
En er waren in de velden rond Beth
lehem herders die nachtwake hielden erver
hunne kudde... een Engel des Heeren om
straalde hen opeens... en ze vreesden; de
Engel zei: vreest niet want een groote
blijdschap kom ik U verkonden: heden is
U een zaligmaker geboren... Wie zal
de Verlosser der wereld uitkiezen om zijn
eerste vrienden en aanbidders te zijn: rij
ken, geleerden, machtigen, priesters!?
Neen, 't zijn gewone werklieden, eenvou
dig braaf volk. En 't nieuws, zal 't him
aangekondigd worden terwijl ze in gebed
zijn...? Neen, 't wordt hen aangekondigd
terwijl ze hun dagelijksche gewone nacht
ronde doen. Zooveel genaden worden dik
wijls, ongemerkt, gegeven aan wie met
liefde hun dagelijkschen gewonen plicht
verrichten.
En de Engel was reeds in de wolken
verdwenen... en de Herders zelden: laat
ens doorgaan tot Bethlehem; en ze gingen
met spoed... Ze aarzelen niet. Wijzer
of geleerder menschen zouden, eerst, heel
wat verstandiger woorden verloren hebben
gepraat. Eenvoud is een grooter rijkdom
dan wijsheid of verstand! En ze vin
den een kindeken in doeken gewonden en
liggende in een kribbe in den stal... Een
kindje in een kribbe... dat is zwakheid,
armoede, onthechting en vernedering... dat
is ook de macht van den Verlosser der
wereld. «Ze erkenden het Woord... en
knielden neder... Zij aanbidden een kind
dat in alles op hen gelijkt, ze gelooven dat
dit kindje een God is die uit den Kooge
neder daalde uit zuiver liefde voor arme
verlatene, cf zwakke menschen... en tra
nen van aandoening pinkelen op hun wan
gen en in hun eenvoudige liefde geven ze
al wat ze bij zich hebben: 't zijn nederige
gaven... een weinig wol van hunne
schaapkens... wat verfrisschende melk en
ook is daar wel een jonge knaap die nie.s
anders heeft gevonden dan eenige bloe
men; en het Kind aanvaardde alles groot
of klein met den zelfden goeden glimlach,
en Maria dankt uit zijn naam. Een tijdje
nGg blijven ze geknield, zij zijn zoo ge
lukkig... zij waren wakende bij hun werk
in den nacht cn het eerst van allen waren
zij getuige van de Blijde Boodschap; zij
zijn zoo blij, ze hebben uit liefde iets, zoo
een klein iets maar, gegeven aan nun Gcd-
delijken Zaligmaker, ze zijn zoo stralend
van kalme vreugde en blijdschap. Ze heb
ben het Geluk gevonden dat alle ellenden
doet vergeten: hun werd de Hemel ge
opend.
Mijn goede werkman en gij mijn beste
werklooze die dit leest, geloof mij vrij:
Een engel spreekt op dezen Kers.nacht
ook tot U een Kindje is ons geboren ga
in alle eenvoud, aarzel niet, ga naar de
H. Mis, ga te Communie... Kniel neder
en gij zult het Woord erkennen. U is een
Zaligmaker geboren, uit de Hooge is hij
in U nedergedaald uit liefde voor U; gij
zijt misschien droef, terneergeslagen, be
kommerd, om U, uw vrouw, uw kinderen:
geef, offer den Goddelljken Zaligmaker
dezen nacht de nederige gaven van uw
liefdevol en gepijnigd hart... blijf nog een
tijdje in de Kerk geknield... Gij zult zoo
gelukkig zijn. In deze tijd van geld en
armoe zal aan uw ziel... den weg van den
Hemel zijn geopend.
4SnSBBa3!iaBSak&3BE3SSOa3C5S9
schatkistbons 5 op vijf jaar
van 1S32
Uitreiking der definitieve bons
Van den 19° der loopende maand Decem
ber af worden door de zorgen der Natio
nale Bank van België, te Brussel en van
al hare agentschappen in de provinciën
overgegaan worden tot de ruiling der voor-
loopige Schatkistbons 5 cp vijf jaar le
gen definitieve Bons voordon van 10 in
trestbriefjes voor de vervaldagen van
1 April 1923 tot en met 1 Oktober 1937.
Maandag vierden de katholieke Geko
zenen van Kamer en Senaat de zege be
haald door de Katholieke Partij ln de
laatste verkiezingen. Zij kwamen bijeen
aan de keurige tafels van het Residence j gg
Palace te Brussel. |I|
De viering was meest een hulde aan
Heer de Broqueville, die zoo wel de kies-
strijd geleidde.
Door verschllllge sprekers werd hem
hulde gebracht en door Graaf de Bro
queville zelf werd eer.e aanspraak gehou
den die we hier mededeelen om de be
langrijke verklaringen die zij behelst en
die we ter overweging geven aan alle
Katholieken.
uitgesproken door den H. Graaf de
EroqueviUe, Eerste Minister, Maan
dag 19 December 1932, cp het ont
bijt der parlementaire rechterzijden
GEACHTE HEEREN,
De verkiezingen waren, voor de katho
lieke partij, eene onloochenbare overwin
ning; de verwachtingen we'ke ik, over
een maand, vóór U uitsprak, werden
ruimschoots overtroffen. Wijl de meest
opgevrekten onder ons het behoud onzer
stellingen voor de gunstigste mogelijkheid
hielden, hebben wij deze stellingen, in
tegendeel, versterkt, ja zelfs: veld ge
wonnen. Het is vooral op zedelijk gebied
dat onze overwinning schitterend is en
dat haar terugslag van blijvenden aard
zal zijn.
De omstandigheden waren, echter,
uiterst ongunstig voor ons. Alles droeg
er toe bij om onze stellingen in gevaar
te brengen; ja, onze partij, die het be
langrijkst element van de meerderheid
ui.maakte werd geweldig bedreigd. Edoch,
de eendracht welke in onze rangen "her
steld werd, heeft aan onze pogingen eene
onweerstaanbare kracht bijgezet. Het land
schonk ons zijn vertrouwen op dit tijd
stip van toenemende moeilijkheden, om
dat het bij ons de voistrekste eensge
zindheid kon vaststellen aangaande al de
grecte vraagstukken van het maatschap
pelijk leven, eh tevens den vasten wil den
Staat op voortreffelijke vaijae te her
stellen.
Onder den verkiezingsstrijd stelde ik.
met eene onuitsprekelijke fierheid, va si
dat, door de redetwisten te verheffen bo
ven de private betrachtingen van parti
culieren aard, door uwe harten op te
wekken voor het verheven ideaal van
de christelijke orde niet zooals dit
zich in het verleden aftsckende marr
veeleer zooals het ln de toekomst schit
tert voor den helderen b''k van Z. H.
den Paus ik geen moeite had om al
len te vereenigen die zich op den naam
van katholiek beroepen. Terwijlanders
denkenden er op uit zijn om een kunst
matig mengelmoes tot stand te brengen
door de versmelting van al te vaak te
genstrijdige stoffelijke belangen, heeft de
katholieke partij, die eenvoudig hoefde
terug te keeren tot de grondbeginselen
waarop de christelijke gedachte berust,
met name de familie en den eigen
dom eens te meer bewezen dat de
vrijheid een bevrijdster is die alle ver
twijfeling en v^rdachtmaSWg terbant.
Aarzelen wij niet. Mijne Keeren, mid
den de uiteenloopende opvattingen welke
aan de dagelijksche werking eigen zijn,
onze blikken reeds gericht te houden op
dit onaanvechtbaar leerstelsel dat ons
aller gemeenschappelijk bezit is: wij zul
len er telkens de bron in terug vinden
van de ware broederliefde. Kwam, voor
sommigen, deze verbroedering ais een
onuitlegbaar wonder voor, dan was het
omdat zij het brood niet kennen dat ons
leven onderhoudt.
Zoo stevig is, dienaangaande, mijne
overtuiging dat ik den wensch uitspreek
dat de Kathloieke Unie, aan wier inrich
ting de laatste hand nog moet worden
gelegd, eene afdeeling behelze, in dewelke
de huidige politieke en sociale vraag
stukken het voorwerp van een gestadige
instudeering zouden uitmaken; doorheen
de verscheidenheid van de oplossingen
welke door de puikste elementen uit isder
vertegenwoordigde groep zouden voorge
steld worden, zou de band. dte ons aller
opvattingen samensnoert, duidelijk zicht
baar zijn. Ik zou tevens wenschen dat,
als verwezenlijking van een programma
waaraan ik, juist vóór het uitbreken van
den wereldoorlog, werkte, er, voor ons
alien, een centraal propaganda-organisme
tot stand werde gebracht, dat zou bedeeld
worden met erne gansch mederne admi
nistratieve uitrusting die, heden ten dage.
onontbeerlijk is tot het verspreiden -der
gedachtenstroomingen.
Ik wensch. op bijzondere wijze, mijne
Vlaamsche Vrienden geluk, naar aanlei
ding van* hunne overwinning op het
frontisme. Gij zijt er in gelukt, Beste
Vrienden, het frontisme in zulke mate
te verlammen, dat het er niet meer kan
op bogen, in om het even welk gewichtig
politiek lichaam, een degelijke rol te ver
vullen. De geest van bitsigheid, opstand
en ijdele volksopruiïng welke het onder
onze brave bevolkingen verspreidt, zal,
door uwe werking, weldra gansch ver
dwenen zijn. U is thans de troostvolle
taak opgedragen, aan het Vlaamsche
volk deze verkwikkende blijmoedigheid,
dit vertrouwen in eene gelukkige toe
komst, deze fierheid over eene vruchtbare
werking, deze trots over het gemeen
schappelijk Vaderland terug te schenken,
waardoor het zal beseffen dat het in
waarheid deel uitmaakt van een land
dat, ondanks puinen en rouw, van Gcd
den heerlijken titel van zegevierende na
tie heeft verdiend.
MIJNE HEEREN,
Het is dus bijna twee maand geleden,
dat de Koning mij opdracht gaf, het
bestuur der Regeering in handen te ne
men. Deze Regeering had tot zending,
het financieel herstel van het land voor
te bereiden. De door U gekende omstan
digheden waren oorzaak dat, heden ten
dage, nog niets werd verwezenlijkt van
wat. in de eerste plaats, al onzen tijd
hoefde in beslag te nemen. Wij beleven
ongemeen zorgwekkende dagen, en elk
uur dat voorbijgaat vermeerdert er rog
de bedenkelijkheid van. En zeggen dat
wij twee maand lang moesten wachten
vooraleer de toelating te ontvangen, da
den te stellen. Aldus willen het de re
gelen van eene politiek waarvan de wer
king gij zult het volgaarne bekennen
soms tot bittere spot leent.
De taak welke wij thans aanvatten
vergt gestadige, aanhoudende en stevige
krachtinspanningen, waaraan eene moe
dige en wel doordachte medewerking der
Natie zal moeten bijdragen. Gij zijt,
mijne beste Vrienden, de gewenschte
(Zie vervolg onderaan 5* kolon).
die de eerste Voorzitter was van den
I Raad ln Rus'and ra de omwenteling,
1 heeft onlangs in Berlijn eene voordracht
gegeven over de Russische Omwentelin
gen van Maart en October 1917. Hier
ziet men hera in zijn woenst in de Duit
sche Hoofdstad.
Cs geacianieDige teiosLer
van Doorn
V"l me'd^en verleden we-'k det een
kerel 5ongehouden werd die er op uit
was den gewezen Duits:hen keizer te
ver^oordep.
Et is zsk°-e He'nrich Pij oker. ?3 jaar
en die een derde van zijn leven in het
j gevang doorbracht.
I De kerel was gewapend in het keizor-
1 lijk pe.Ms van Doorn binnengedrongen.
maa- de aanslag kon belet worden en
de kerel ongesloten. Hierboven zijn
foto na zr'ne aanhouding.
«H2T3E33SaS232IHU«:2S3lHÏ3^r;a
1 Nieuwe Af eril.-jreTct e
Cesium-harte Lvolübcilon
De groote nieuwe Amerikaansche be
stuurbare ballon Macon is bijna vol
tooid; hij zal behooren tot de zeemacht.
Men ziet hem hier in zijn bangaar te
Goodyear in Ohio, wijl de werklieden er
een der reusachtige vinnen aan vastma
ken.
iBEïïiaESEZSESEsnaznssBSffïïiraa
FRANKRIJK VERHOOGT ZIJN
RECHTEN OP PEPERKOEK
Frankrijk heeft zijn invoerrechten ver
hoogd cp een artikel, dat van belang is
voor Belgle, namelijk op de peperkoek.
Op dit product zal voortaan een recht
van hoogstens 340 en minstens 170 frank
per honderd kilogram gelegd worden.
4BSBE3SE:3SSEIiaKBEBEailESaiSI3;aB
mannen om de samenhoorigheid tus-
schen het land en de Regeering te be
werkstelligen. Verkozenen van het land
en gelast toezicht uit te oefenen op de
Regeering, zult gij haar de medewerking
verlesnen welk zij noodig heeft; gij zult
de Regeering in staat stellen hars on
dankbare taak met krachtdadigheid en
spoed te vervullen.
In ruiling van dit vertrouwen, waar
van deze betooging een zoo aandoenlijk
blijk geeft, zeg ik U mijn onverdroten
toewijding toe; ik beloof U, weinig te
praten, veel te werken; ik beloof U, nog
maals te werken zoov-el mijn kraohten
het zullen toelaten. Mijne Collega's en
ik zelf zullen U. voor den tijd welke gij
aan onze pogingen zult bepalen, eene
waarlijk regeerende regeering schenken.
a. .T «nrmt— -rfnymw rfifWTm
AAN
AL ONZE ABONNENTEN
Deze week worden door de Postboden
de bladen nog besteld volgens de lijsten
van 1932.
Zondag aanstaande komen de nieuwe
lijsten in voege. Het is te verstaan dat
de postbureelen en de bureelen der
drukkers ook in deze dagen overlast
zijn. Wie dus aanstaande week zijn
blad niet zou ontvangen, gelieve de Bode
of ons erover te verwittigen en seffens
zal het noodige gedaan worden om hen
voldoening te schenken.
VOOR
'T BUITENLAND.
We steunen er nog eens op bij onze
Lezers uit 't Buitenland dat ze ons vo ir
Nieuwjaar het bedrag voor 1933 zouden
willen opzenden, 't zij per internationaal
postmandeat, 't zij per aanbevolen brief.
Vanaf Zondag 1 Januari zenden we
ons blad enkel aan de a bonnen ten die
betaald hebben.
We Tekenen erop dat al onze Lezers
ons zullen getrouw blijven en van onzen
kant zullen we steeds zorgen ons blad
aantrekkelijk te maken en te zorgen dat
het in 't binnenland overal den Zaterdeg
en in Frankrijk den Zondag besteld
worde.
Aan allen dank en Zalig Kerstdag!
«axEisaBBSzsBasasiaasssszsL-zzs
Wie betaalt al dat dopgeld? zoo vra
gen zich veel menschen af. Ik en gij en
een ander, ls 't antwoord, en de men
schen schermen er tegen alsof alles nu
uit hun eigen beurs gestolen werd.
Wie betaalt er het meest in 't dop
geld? De gesyndikeerde werklieden ze if.
De Christen Vakbond (die dit ja3r zijn
ledental zag stijgen van £38 tot 300 dui
zend leden) gaf in 4 Novemfcer-nummer
van het A. C. V. volgende cijfers
De christen gesyndikeerde werklieden
hebben den 1" trimester van 1932, TWIN
TIG MILLIOEN betaalt bi bijdragen aan
hv.n vakorganisaties.
De Christen Cent alen deelen mee dat
za in die ze'fdc drie maanden NEGEN
TIG MILLIOEN hebben betaald ar uit
gaven voor werkloozensteun waarvan de
staten werden goedgekeurd door de Werk
lozenfondsen.
Daarin zijn natuurlijk begrepen aan
zienlijke sommen die ze uit bun kas ver
schoten hebben voor rekening ven t'e
Openbare Besturen. Nationaal Crisisfonds,
Provincie, Gemeente.
Die cijfers zijn welsprekend genoeg om
beter dan - welke redevoering ook getui
genis af te leggen van de macht van ce
Christelijke Vakbeweging waarin wer-
steunen en
kende en werkloozen elkaar, door hun
regelmatige bijdragen, onderling steunen
en verzekeren, tegen alle werkloosheid,
tegen te lage loon-en en tegen alle on-
rchtvaardlge behandeling.
Dat in oogenblikken van crisis en werk
loosheid de Openbare Besturen zulke or
ganisme ter hulp komen met geldelijke
steun is maar billijk
Het is niet opdat die steun soms mis
bruikt* wordt dat hij ophoudt billijk ën
rechtvaardig te zijn.
«zgasnassaBiaE-sjtffsiasssEaBïïa
Dinsdag morgen ontwaarde men dat
brand ontstaan was aan de linkervleugel
van het Koninklijk Paleis te Brussel.
Aanstonds werden automatische blus-
schers in werking gesteld en slaagden
erin het verteerende element eenigszüis
te beperken tot de aankomst der pom
piers.
Door dezen werd onmiddellijk Ingegre
pen en weldra was het vuur uitgedoofd.
De leuning van het fronton der linker
zijde werd gedeeltelijk vernield, toch is
de schade niet zeer belangrijk.
Denkelijk is het vuur ontstaan door
onvoorzichtigheid der loodgieters die kort
geleden gewerkt hadden aan het zink
rond de leuning en het zink te veel znl-
len gewarmd hebben. Het vuur moet den
verscheidene uren gevunsd hebben voor
aleer uit te breken.
CS3BBB8&SS2Ha3aEaBBBaS9BS3!Z3
Belgische Fabriek
CUICOREI WYPELIER-TAFFIN
«H. K iu;
DE ONTRQOMER
M E L 0 T T E
I .tiet verlaagden melkbalc
draaiende op eene spi'
lyoorstandcrs des vooruitgangs.
is df
Ont-
wers
Ontroomera MELOTTE, N. V.
Remicourt
Lees en Verspreid
«DE HALLE»
Katholiek Nieuwsblad van leper.
Ik ondergeteekende begeer een abonnement op DE HALLE
voor het jaar 1933 aan 18,60 fr. 's jaars.
Naam
Straat r
Woonplaats
KrJp dit uit en: geef het aan de Postbode, ofwel steek hel
ongefrankeerd in de Postbus, ofwel draag het Boterstraat, 17, leper.
