IEPER's SCHOONSTE DAG Vermetele Bankoverval te Deerlijk De Economische Revolutie in DUITSCHLAND commentaar; met een geda len bezig: bidden! :hte zijn al- te Beauraing. Zij werd voor de grot ge bracht nabij den Meidoorn. Een ligstoel Indien er van ontgoocheling sprake is j werd haar bezorgd dank aan Dr Mais- geweest, dan kunnen wij ons voorstellen a-iaux en zij mocht er blijven bij de grot. dat een zeker soort publiek, waarvan wij j De Zuster had buitengewoon betrouwen er, God zij dank, maar weinig van ge- op God en O. L. Vr., zegde dat zij wel wil t - zien hebben, teleurgesteld was. Dat er zekeren waren, die Beauraing als een soort nieuwe vermakelijkheid beschou wen, Is buiten allen twijfel. Dat was al zij h te zien aan de kleeding van een paar dames, voor zoover er nog van kleeding en van dai te reken ls. De massa, sterven als t moet, maar daar zij nog zoo jong is; zij bad "den ro zenkrans. Aan het tweede tientje zweette en voelde een snak in den linker schouder. Zij verloor driemaal het be wustzijn, slaakte luide kreten, haar oogen puilden uit, zij sprong boven op haar ze evenwel, die naar Beauraing getogen is, tel, voelde geen de minste pijn meer en ging uit ware devotie; uit de Vlaande- riep «Ik ben genezen! Dit tijdens het ren uit nieuwsgierigheid maakt men geen reizen zoóals bedevaarders die er hun nachtrust aan opofferden. De houding van het volk bij het passeeren der grot was voorbeeldig en roerend. Uren en uren lang is daar die onafgebroken stoet van geloovigen voorbijgetrokken, zingend en biddend, zonder ophouden, duizenden en duizenden, en eenmaal voorbij de grot en terug op den grooten weg, sloten de meesten zich dan nog eens aan, bij den nieuwen stoet, om nog eenmaal voorbij dit oord te kunnen trekken, en er hun gebed, met de daarliggende zieken te ver eenigen. Ontgoocheling voor hen, die een mi rakel verwachtten? De eenige mirakels die verwacht werden, waren hoogstens een paar genezingen tengevolge der groo te devotie en het massagebed. Wij hebben bij de bedevaarders geen ontgoocheling kunnen vaststellen. Het volk is gekomen uit ware devotie. De menschen hebben als het ware gewacht op een gelegenheid om in massa op te komen naar Beauraing, en de H. Maagd te komen eeren De woorden van een Tilmant zijn een stoot daartoe geweest. Een algemeene da turn was vastgesteld, en het katholieke volk heeft zich aaneengesloten, en het is zijn bedevaartweg gegaan naar Beau raing. Het is waarlijk de groote dag van Beau raing geweest. Een groote dag van diep geloof en caritas, een dag die zeker geen genoegen zal hebben gedaan aan men schen, die beweren, dat godsdienst maar privaatzaak voor hen is. Trouwens, de geweldige massa geloo vigen, die van overal naar Beauraing ge stroomd is, weet wat het sprookje van Ontgoochelingte beduiden heeft, en zal het in zijn verhalen aan familieleden en bekenden, gauw genoeg uit de wereld hebben geholpen. Anderen nog hadden misschien iets vreeselijks als geheim verwacht, bijzon derlijk omdat Tilmant Cöme tijdens een vroegere verschijning had gezegd Al les! Tot mijn laatsten druppel bloed Maar deze woorden hadden geen enkel verband met het geheim en waren en kei en alleen de woorden van zijn ant woord op een persoonlijke vraag. TILMANT COME HOOPT DE VERSCHIJNING NOG TE ZIEN Gezien de verschijning aan Tilmant Cö me nog geen vaarwel heeft gezegd hoopt hij dat deze zich later nog aan hem zal voordoen Een bijzonder feit is nog dat Tilmant Cöme, die weinig taalkennis bezit en slecht kan schrijven, de woorden die hem werden voorgezet tijdens zijn vizioen, juist heeft kunnen spellen, zonder een enkele fout tegen de Fransche taal, waar in de woorden werden voorgehouden In afwachting is het alleen aan de Kerk te oordeelen naar de waarheid der verschijningen. Ondertusschen maken zich wetenschap en kritiek ertkel belache lijk. Door velen zou alleen misschien een mirakel gelden als wanneer een doode uit zijn graf op zou staan, zooals Lazarus, maar dan nog zouden zij toestanden van cataleptischen aard boven halen. DE GETROFFEN MAATREGELEN Dat er bijzondere maatregelen moes ten getroffen worden, om in Beauraing de orde te handhaven, spreekt vanzelf. Pessimisten vreesden de grootste onge lukken. Er is niets gebeurd. Buiten een paar gevallen van menschen, die door de groote hitte ongesteld werden, wordt er niets vermeld van ongelukken, die zich zouden hebben voorgedaan. Het dient hier gezegd, dat de orde dienst onberispelijk was. De treinen kwamen met de noodige tusschenruimte regelmatig binnen. Twintig oversten en onderoversten waakten kalm en stipt op den goeden gang van het treinverkeer. Een 100-tal bedienden staan in de statie van Beauraing, en zorgen ervoor dat de bedevaarders in dichte drommen regel matig uit de statie gaan, in de beste orde. Al de bedevaarders onderwerpen zich gewillig aan het consigne. En een eindelooze stoet van Walen en Vlamingen, en ontelbare vreemdelingen, stapt devoot en biddend voorbij, den doornboom, waar O. L. Vr. verscheen. Allen ontblooten eer biedig het hoofd, spijts de brandende zon, en in den stoet kan men op plaatjes de namen lezen van de meest verwijderde gemeenten uit Vlaanderen, zoowel als uit de meest afgelegen gemeenten uit de Ar dennen. De laatste trein kwam te Beau raing binnen om 5 ure, doch rond dien tijd, waren reeds duizenden bedevaarders die van de vroege morgenuren, of reeds van den dag te voren, in Beauraing wa ren, vertrokken. De rijkswacht heeft voortreffelijken dienst gedaan. 120 Gendarmen waren op geroepen voor deze gelegenheid, en dank zij hun tactisch optreden en vooral de groote discipline, die heerschte onder de bedevaarders, verliep alles uitstekend. De plaats, om de autos te gareeren, was goed gekozen, en dicht bij de statie gele gen, op een 400 tot 500 meter van de grot. De groote weide stond vol met honderden en honderden autos. Wat er van dit gras land zal overgebleven zijn, is waarschijn lijk een stuk omgewoelde grond, zoodat de gareerprijs wel als een welverdiende schadevergoeding kan beschouwd worden. EEN INCIDENT Onder de menigte had zich een officier met zijn dame en een andere vrouw ge mengd. De officier had steeds een spot lach op de lippen en beide vrouwen waren op ergerlijke wijze gekleed. Bij het volk ging licht protest op en door de gendar men werd proces opgemaakt tegen beide dames om hunne onzedelijke kleedij. Dat zijn de echte feiten, in tegenstel ling met zekere anti-godsdienstige bladen, die dagen meldden dat een koster en zijne vrouw de licht gekleede vrouwen hadden aangevallen. vizioen van Tilmant Cöme. Vijf dokters waaronder Maistriaux on derzochten haar twee maal, vonden geen enkel spoor meer van ziekte en konden niet zeggen dat het de linker schouder was die vroeger aangetast was. De gene- zene drenk twee tassen melk en at twee dikke boterhammen; zij had geen koorts meer. Dr Maistriaux verklaarde haar ge nezen, maar vroeg bewijzen harer ziekte. Er was geen geneeskundig getuigschrift voorhanden, maar Dr Bouckaert, uit Kortrijk, heeft haar vóór 8 dagen gera- diografeerd; deze zal dus moeten het be wijs leveren. De genezen zuster is klein van gestalte, heeft thans gezonde kleuren, levendige oogen. Zij loopt rond en lacht als vroe ger. Weer staan we hier voor eene gene zing die opgang baart. De geestelijke over heid dient nader te onderzoeken. Deze genezing heeft groote vreugde in het klooster van Meulebeke verwekt en er een overtalrijk bezoek uitgelokt. fvfej HET GEVAL EDOUARD VAN HALT Edouard van Halt, van Beveren-Waas, is thans 21 jaar oud. Op 14-jarigen leef tijd kreeg hij de vallende ziekte. Zij werd erger en erger. Verleden maand lag hij 4 dagen buiten kennis. Hij ging naar Beauraing, vergezeld van zijn dokter. De reis vermoeide hem zoozeer, dat hij in stervensgevaar kwam. Op het oogenblik der verschijning van Tilmant wilde men hem inspuitingen geven. Toen vroeg Edouard Van Halt om te mogen opstaan. Hij voelde zich genezen. Personen uit onze gewesten waren te genwoordig bij de genezingen der Zuster uit Meulebeke, van deze van Malvina Plysson en van Edouard Van Hait DE SPRAAK TERUGGEKREGEN Zondag 6 Augustus is een speciale trein vertrokken uit Zulte te 8.20 u. 's morgens. Met deze bedevaart was de 33-jarige Gen- til Deuttelleur, wonende Waregemsche Steenweg, te Zulte, die drie jaar geleden de spraak verloor. Op de terugreis van Beauraing, omtrent Dinant, 6 ure Zon dagavond, heeft hij de spraak teruggekre gen. Tijding werd gestuurd aan de ouders, gansch Zulte was te boen wanneer de trein Zondagavond te 23.30 u. binnenliep. Een dankbedevaart werd heden Zondag ingericht. - Een meisje van 22 jaar oud, dat sedert 10 jaar moeizaam voortging op krukken, ls plotseling, en uit eigen bewe ging opgestaan, de krukken van zich af werpend. Zij kon gaan. Zij heeft zich door de geneesheeren aan de grot laten onderzoeken. Donderdag 3 Augustus genas te Beauraing: Madame Piedboeuf, 35 jaar oud, rue Roture (volkskwartier Outre Meuse), Luik. Sedert drie jaar niet meer in staat te gaan. Onwel geworden tijdens gebed vóór den Boom der Verschijningen, werd in een naburig café binnengedragen, Plots rechtstaande, is beginnen te loopen Al deze gevallen moeten nu natuurlijk zorgvuldig onderzocht worden. NOG EENE SCHOONE GENEZING Het Christen Werkersverbond van Tor hout had op Donderdag 3 dezer eene be devaart ingericht naar Beauraing. Er was een speciale trein met 400 leden en 10 zieken, onder leiding van E. H. Wyseur, onderpastoor. Ook Senator Becelaere en dokter Leuridan maakten deel uit van de vrome groep. Tusschen de bedevaarders bevond zich de 4-jarige Julia Delaere, met hare moe der, echtgenoote van Isidoor Delaere, een arbeider, vader van verschillende kinde ren, woonachtig op de wijk Engelsch Hof Het kind, dat geboren was met stompe voetjes (paardenvoetjes), heeft nooit kun nen gaan. Sedert 3 jaar lagen de voetjes ln ijzer. Het werd steeds gevoerd in een wagentje. Op de terugreis, tusschen Dinant en Namen, werd het kind ongedurig en las tig. Op zeker oogenblik zeide het: Moe der, doe het Ijzer af. Ik kan gaan». Moeder Delaere wilde haar dochtertje niet gelooven. Dit hield echter aan, en de moeder gaf ten laatste gehoor aan haar verzoek. En de kleine Julia kon inderdaad loopen en springen. In de statie te Namen had eene groote dankbetooging plaats, waarbij het kind vrij over en weer liep. Dokter Leuridan, die de kleine Delaere steeds verzorgde, vond het geval zeer be langwekkend. Men zal de zaak ernstig onderzoeken, en nagaan of de genezing blijft duren. Bij dezelfde bedevaart bevond zich ook de 25-jarige Andrea Van Aerens, se dert 8 jaar lijdend aan eene zenuwziekte Bij de grot te Beauraing beefde zij ge weldig. In den trein, op de thuisreis, nam het beven geleidelijk af, en ten laatste kon Andrea Van Aerens opstaan, en stel de de dokter eene merkelijke verbetering in haren toestand vast. Vader en Moeder Plysson met hun zoo n en twee dochters bij hun woonhuis, Malvina, de derde dochter, was in het huis ernevens wat gaan rusten. ren.beroemd om den schandaligen strijd der liberalen tegen de katholieke scholen; het op straat werpen van katholieke on derwijzers door de grrroote mannen van: Vrijheid en Gelijkheid!! Maar daar over hebben we het vandaag niet. BIJ DE FAMILIE PLYSSON DE GENEZINGEN OP 5 OOGST Zaterdagavond reeds werden te Beau raing 8 gevallen van genezingen aange haald, genezingen voorgevallen rond de grot of den meidoorn. Vijf ervan werden na een eerste onderzoek als treffend be schouwd. Onder die negen begunstigden waren niet min dan acht Vlamingen. Ook in het naar huis gaan van vele zieke bedevaarders hebben zich genezin gen voorgedaan maar tot nog toe blijft het geraadzaam maar de feiten aan te halen die als bepaald treffend werden beschouwd of die maar moeilijk in twij fel nog kunnen getrokken worden. Onder de verscheidene genezingen zijn deze van E. Z. Vincentia van 't hospitaal van Meulebeke, van Malvina Plysson uit Koekelare, van Elisabeth Depoorter ook van Koekelare en van Edouard Van Halt, van Beveren-Waas de merkwaardigste. Hier geven wij daarover daarover ver der relaas. DE MERKWAARDIGE GENEZING VAN ZUSTER VINCENTIA VAN 'T HOSPITAAL VAN MEULEBEKE Aan het hospitaal te Meulebeke was de Eerw. Zuster Vincentia, geboren Ju liette Depreytere, te Harelbeke den 8 De cember 1908, geprofest den 15 Mei 1933 gehecht. Vrijdag 4 Oogst had men gedacht de Zuster te berechten, maar zij wilde naar Beauraing; zij had meer dan twee tassen bloed gespuwd en lag op 41 graden koorts door vliegende tering. Samen met een zieke uit het hospitaal welke aan pott- ziekie lijdt, werd de Zuster per auto ver voerd en Zaterdag morgen vroeg was zij NOG VERSCHIJNINGEN EN NATUURVERSCHIJNSELEN Door verscheidene personen tegenwoor dig te Beauraing Zondag 1.1. wordt be weerd een verschijning gezien te hebben. Deze zou zich eerst vertoond hebben in den bewegenden meidoorn onder vorm van een schimmige menschelijke gedaan te, vervolgens onder den vorm aangeduid door de kinderen en Tilmant Cöme en ten derde als een groot beeld, zittend met het kindje Jesus ln de armen, boven den boom. Die verschijning zou een uur lang aan gehouden hebben. Andere personen verklaren den Zon dag morgen, rond 9 uur, gekleurde krin gen of schuinsche vlammen gezien te heb ben rond de zon. Zulks duurde een drie tal minuten. Deze personen blijven rotsvast bij hun ne beweringen. 20 AUTOS UIT SPANJE TE BEAURAING Zaterdag 5 Oogst waren 20 autocars uit Spanje aangekomen met bedevaar ders. Ook uit Breda, in Holland, waren een 30-tal autocars aangekomen. NOG EEN GENEZING Mevrouw Bertha Clays-Embrechts, van Beerse bij Turnhout, leed sedert 1922 aan leverziekte. Sedert doorstond zij een heel kundige bewerking. Een breede wonde werd gemaakt, waardoor een bestendige galuitloop onstond. Op 21 Juni ontving zij het H. Oliesel. Door een familielid werd een takje van den boom der ver schijning meegebracht en op de loopende wonde gelegd. De galuitloop hield op en de wonde groeide toe. Verleden Donderdag deed zij een dank bedevaart naar Beauraing. Door het Bureau des Constatations te Lourdes zal zij hare genezing doen vaststellen, met de vroegere doktersattes ten ter hand. We kwamen dus te Koekelare, reden tot bij De Handboog en vroegen naar Plysson's. Waar dat meisje genezen is? Ja, antwoordden we. Ge rijdt recht door, Mijnheere, over den tram; 't wegeltje in bij twee nieuwe huizen; 't laatste huisje der reke. We waren er rap en venden er Vader Plysson gezeten in de woonplaats, zijn pijpje rookend met een lachend gezicht en vertellend aan eenige kennissen om te hooren, gelijk wij. Vader Pieter Plysson; moeder Romanie Van Walleghem; de zoon Emile die medeging naar Beauraing om voor zijn zuster te zorgen vertelden allen elk aan zijn kant over de wonderbare verandering in den toestand van Malvina, Zaterdag te Beauraing gebeurd. We vatten de verklaringen samen: Malvina is nu 22 jaar; aan 11 jaar kreeg ze beenziekte en lag 2 jaar te bed; na dien liep ze rond met krukken. Haar gang was lastig en ze gerocht maar nu en dan eens in de kerk. Zij hoorde van Beauraing en van den 5 Oogst, en Malvina en hare twee zusters deden 3 novenen voor O. L. Vr. Vrijdag 1.1. naderden zij ter H. Tafel en Zaterdag moi'gen om 3 u. vertrok Malvina vol ver trouwen met den autobus naar Beau raing; haar broeder Emile vergezelde haar. Te Beauraing vertelt ons nu de broe der gingen wij met Malvina naar O. L. Vr. al bidden. We zaten te midden het volk en opeens wierp Malvina haar kruk ken weg en als bedwelmd, ten zeerste aangedaan, riep ze; Ge...ne...zen! Ik ben genezen! Ik raapte de krukken op, Mijnheer; ik kon het niet gelooven en riep; «Malvina, wat doet'Ge? Ge kunt uw krukken nog noodig hebben! Ik was ten zeerste aangedaan, Mijnheer. Intusschen gerocht Albert Voisin bij Mal vina en wij vroegen hemWat moeten wij doen? Ge moet uwe krukken hier laten, zegde de jongen; ik zal ze t'avond opofferen aan O. L. Vrouw en speciaal voor U bidden. En we hebben ze daar gelaten. Malvina werd langdurig onderzocht door 4 dok- toors. We gingen dan seffens naar den autobus en Malvina zat daar met al haar zenuwen te schudden dat den autobus er bij daverde. Een vijf dagen voor zij ging, zegt ons de moeder, riep Malvina op mij binst de gebeden van haar noveen en zegde mij Moeder, Ge zijt mijn moeder, en ik zal het U zeggen; aan U alleen. Ik zal genezen. Binst mijn gebeden gevoel ik een werking in mijn been! We vroegen om het meisje eens te zien, maar ze was gaan rusten, t'huis aan, bij een alleenwonende vriendin, waar ze veel gaat om gezelschap te houden. We gingen er naartoe en zagen ze door het open venster te bed. De beenziekte was in de heup, en wie daaraan geleden heeft, kan onmogelijk de heup plooien. Op onze aanvraag plooide het meisje de heup en kon, blijvend plat liggen, het been intrekken en plooien; iets dat ze in 11 jaar niet meer kon. We wenschen haar geluk en beloofden bij een maand eens terug te keeren. die ons alles heel gemoedelijk vertelde. IT HEESTERT BIJ ELIZABETH DEPOORTER TWEE GENEZINGEN TE KOEKELARE We vernamen door getuigen en door de bladen de genezingen van de Juffers Mal vina Plysson en Elizabeth Depoorter van Koekelare en Maandag namiddag trok ken we daar eens naartoe. Koekelare ligt tusschen Diksmuide en Torhout, in de houtstreek Het ls eene groote gemeente, sierlijk gebouwd. nauwe straten, en een groote schoone kerk. Koekelare werd in de laatste paar Ja- Nu op inlichtingen naar Elizabeth De- poorter. Het ls een kloek, gezond meisje, ver telde men ons; hie» volstrekt geen kwes tie van inbeelding of zenuwen; al wat kalm en geredeneerd is. Ze woont in de Dorpstraat, 32, bij haar moeder, de Wed. Depoorter. Een welvoorziene winkel van kruide nierswaren, witgoed. Moeder was aan 't bestellen en als de kliente weg was vroegen we naar Eli zabeth. Ze is nog niet tehuis, Mijnheer. Maar ze kwam juist tehuis. Ik kom van den doktor, Moeder; hij heeft mijn arm goed onderzocht en ziet er niets meer aan. Hij zegt: 't Kan wel eene genezing zijn». Ziehier wat we vernamen: Het meisje 15 jaar oud kreeg over zes weken een zeeren arm, tusschen hand en elleboog; rechterhand. Deze begon te zwellen, deed veel pijn, zoodanig dat het meisje haar rechterarm niet meer kon gebruiken, noch om te schrijven, noch om te eten, noch om haar aan te kleeden Ze ging bij den geneesheer; die vond het geval erg en nam een radiografie. Hier is ze, Mijnheer; ge ziet die twee beenen; al onder aan een ervan is een lange witte plek die uitloopt uit het been t Is dat wat de geneesheer niet betrouw de en hij zei ons dat hij meende dat het een begin van beenziekte was. Geen remediën hielpen, en 't meisje schreeuwde van 't zeer, als ik er zalf aan streek. Ze vertrok naar Beauraing met eene zuster en dezes man om ervoor te zorgen in al dat volk, dat ze geen stuiken zou krijgen. Hoe dat al ging te Beauraing; ge kunt dat niet vertellen. Mijnheer. Ik ging bij de grot en had veel zeer, gedurig. Ik mocht niet binnen; we hadden geen plaats gevraagd. Op aanduidingen vonden we den Heer die kaarten gaf en ik kreeg er een en ging bij den Meiboomwaar Onze Vrouwke verschenen was. Er waren veel zieken en toen ik daar een uur gelezen had, kwam men mij zeg gen dat ik weg moest om plaats te laten voor anderen. Ik vroeg om nog eens bij de grot te mogen gaan, maar ze verstonden mij niet. Een Vlaamsche priester vertaalde het en ik mocht gaan. Ik bleef daar een tijd je, Mijnheer, en ik weet niet hoe, maar opeens had ik geen zeer meer en tot nu toe ben ik niets meer gewaar geweest. De vreugde staat op haar gezicht, maar alles werd heel eenvoudig en kalm ver haald. Bij ons weggaan haalde het meisje een klein doosje uit en zegde ons: Mijnheer, ik heb hier eene relikwie: een klein stukje van den doornhut waar in O. L. Vr. verscheen en een blaadje van den struik ernevens. De Zusters zullen het in een kadertje schikken. En het kind toonde het ons als haar grootste schat. We trokken nog een portretje en waren weg, O. L. Vr. bedankend voor de groote gunsten die Zij ons volk verleend en die onvermijdelijk op velen een goeden in druk moet laten en er velen weder naar den goeden weg brengen. Zeker zijn dit twee heel belangrijke gevallen. Bij een maand zullen we eens naar gin der terugkeeren en er dan verder over meldt men ons volgend merkweerdig geval, De 23-jsrige Frida Beunens, weesmeisje, uit een ge ',in van 10 kinderen was verle den jaar ia een gasthuis te Grimbergen in dienst n kreeg er op zekeren avond een plotse verlamming in 't linkerbeen. Na verscheidene maanden verpleging te Antwerpen bleef de toestand onveranderd en de geneesheeren schokschouderden. In dezen toestand keerde zij naar haar ge boortedorp terug en verbleef er sinds een 6-tal maanden in 't Godshuis. Op Zondag 30 Juli trok zij mede met een bedevaart naar Beauraing doch keer de onveranderd terug, toen op den Don derdag 3 Oogst het meisje een plotse ver lichting in 't been gewaar werd en weer kon gaan, loopen, knielen en trappen, op stappen, enz. laaaaBEaasrasaanBesasssssssa BANKIER IN ZIJN KANTOOR OVER VALLEN, BEDWELMD EN GEKNEVELD GELD EN WAARDEN GESTOLEN Donderdag rond den noen is een ban diet te Deerlijk binnengegaan in de Banque de la Lys gehouden door M. Flor. Deloof, uit Zwevegem. Na bedrei ging met revolver, stopte de bandiet een bedwelmende stof onder den neus en een handvol papier in den mond van den bankier. Deze, in bedwelming zijnde, werd gebonden aan handen en voeten. Toen vertrok de bandiet met geld en waarden en vervoegde een medeplichtige die de wacht had gehouden. De bandieten waren reeds gevlucht toen men de misdaad ge waar werd. 80 DUIZEND FRANK GESTOLEN Het bankhuis is bewoond door weduwe Nereille met hare twee dochters, Anna en Louiza; maar beneden is er eene suk- kursaal van eene Brusselsche bank inge richt, waar Florent Deloof, van Zweve gem, 33 jaar oud, gehuwd en vader van twee kinderen, bediende-kassier was. Het was een weinig na 12 uur dat de bewoners van het huis gerucht hoorden van stam pen. Zij snelden dadelijk ter hulp en vonden Deloof gekneveld. Ook de gebuur Leo Defraye kwam bij en zag hem lig gen. Hij zag er ook de dochter Anna met tien briefjes van 1000 fr. in de handen, die zij van den grond opgeraapt had. Op de tafel lag nog een stapel nikkelgeld, voor eene waarde van ongeveer 7000 fr., die de bandiet had laten liggen, om uit de brandkas ruim 80.000 fr. te stelen. Volgens de verklaringen van Deloof was de roover gekleed in een grijs kostuum, droeg een sporthemd, zag er mager van gestalte uit en scheen 25 jaar oud. AANGEHOUDEN EN TERUG LOSGELATEN De gendarmen verwittigden dadelijk de omliggende rijkswachten en weinig na dien werd te Ingooigem een persoon aan gehouden. Hij werd dadelijk ter plaatse gebracht, doch Deloof verklaarde stellig in den man den dader niet te herkennen, waarop de man terstond terug losgelaten werd. HUISZOEKINGEN Het Parket van Kortrijk deed eene eer ste huiszoeking in 't huis zeil, maar dit leverde geen uitslag op. Rond 7.30 uur begeleidden de gendarmen Deloof naar zijne woning en gingen er eveneens tot eene huiszoeking over, hetgeen evenmin iets opleverde. In den namiddag zijn bedienden uit Brussel toegekomen om de boeken na te zien, ten einde het juiste bedrag van het gestolene te kennen. iHaBcaiiflBBGaBaaBSVzizsaBiHiEBa Gebruikt Chicorei Wyppelier-Taffïn 't M de beste. Om LEPER te verstaan en haar glorie rijken DAG moet gij die heerlijke stad gekend hebben vóór den oorlog; ook moet gij getreurd hebben binst den krieg om hare vergane schoonheid en geteisterde grootheid; eindelijk moet gij Zondag laatst medegejuicht hebben haar Gloria in excelsis in de heropgebouw de kathedraal. Ik zie leper in vredestijd, met de ves tingen, de versterkte wallen, de wateren met de langhalzige zwanen als sierlijke koninginnen drijvende langs de waterle liën, en in den zomeravond hoor ik een la ten jachthoorn, een middeneeuwsch luid spreker zijn lied uitgalmen. Hij roept niet: «Te wapen!». Geen nood. De stad mag rustig inslapen, 't is eerder een langoureus liefdelied over 't Minneplein. De oude steê heeft veel vijanden en veel oorlogen overleefd. Als een vredetempel hoog boven 't West- land prijkt de statige kathedraal met den slanken toren, ernevens, in 't centrum der stad, zwaarder dan een oud feodaal slot, een civiele burcht, die vreemde overheer- sching nooit wilde dulden, de Halle met haar Belfort. Halle, stad op haar eigen, Kathedraal, stad boven de steê. Het was te schoon, het breekspel kwam. Op die praalgebouwen kwamen Kastars terecht, grooter dan de steen in de cata- puite die, rondreed in den jubelstoet van Zondag avond. Het oorlogsmonster kon over onnutte bolwerken en kasematten, ln enkele da gen, het werk neerhalen van twintig eeuwen beschaving, en binst vier Jaren een triestige expositie houden van ver woesting. Men moet dien akeligen brand van een aloude stad gezien hebben, die alverslin- dende vlammen en de dikke rook als een donkere rouw voor de Dood van leper. Uren ver tot over den Zwartenberg ging die rookpluim, panache zonder glorie, on heilspellende treurnis der streke. De strijd was nog niet uitgeraasd, de gruwel der verdelging spookte voort, schudde met reuzenarmen een heele stad uiteen en étaleerde de gruizelmenten van heel haar verleden in de steenen uitgebeiteld. De vijand wreekte zich over een graf. De eeuwen hebben meer eerbied voor het schoone gehad dan die jonge wildemans die dagelijks herbegonnen het woest- aardswerk van den moordenaar die een dooden romp nog schendt, een verkoold lijk verminkt, zoodat de steenen riepen om erbarmen. De Echo de Paris (n° 11.693) gaf een artikel van René Bazin (f over eenige maanden) La dernière dentelle d'Ypres Vous pouvez vous arrêter, brutes d'Al- lemagne, votre oeuvre est faite, je l'al vue et je vous dis: tout est mort. In die desolatie verstond men beter de Jeremias' klacht en zijn visie over de kathedraal van 't oud verbond, een gebed in constructie, Jerusalem's tempel, waar geen twee steenen op elkaar zouden blij ven. Men moet leper in 't Jaar '18 gezien hebben, er in gewandeld hebben, om de volle beteekenis van Zondag laatst te verstaan. Men zag toen dwarsdoor het geen een stad geweest was. Hoe klein, hoe klaar scheen alles en zonder geheim. Een stad zonder mysterie, waar niemand verdoolde, waar niemand vroeg naar den naam der straten, een doode stad zonder inboorlingen, oneffen en leelijk als een lijk dat nog niet afgeleid is. leper wat hebt gij geleden toen, als een geopereerde zonder voorafgaande in spuiting, doorkorven in uw levend vleesch? De zieke moeder wilde genezen uit lief de voor haar kinderen. HERLEVING. Lijk 's werelds buiën eerst gekroonde hoofden treffen, zoo werden eerst de to rens neergedonderd. De Kathedraal en de Halle werden onthoofd. Die afbreekt begint met de hoogte, welke minst weer stand biedt. Die heropbouwt herbegint met de fun damenten. Zoo verrezen de torens laatst, de eerste slachtoffers van den oorlog ston den laatst recht Ik heb ze hooren luiden Zondag de her levende klokken, de Paaschklokken der zege, die bronzen stemmen die kunnen weeklagen of jubelen naar gelang, voor rouw of trouw votre voix me fait du bion et du mal a la fois De Thebaansche trompetten hebben van op den toren als schelle klaroenen den réveilgeblazen. Het was een clangorous sleep no mo re Slaap niet meer, schoone slaap ster. De zon stond op, leper's zonne gmg aan 't dagen om niet meer onder te gaan, het schoonste van het feest was de Oogst zon die al die wemelende kleuren in straten en steegjes deed schitteren, de zonne, die aan de bloemen leven gaf, en heel den dag leper's torens heeft verguld. Ik heb gebeden onder de machtige go- thieke gewelven, ik heb gevoeld de zalig heid van den vrede wanneer de Engel- sche Bisschop officieerde en zijn PAX VOBIS als een nieuw commando voor betere tijden liet weergalmen tct aan den laatsten kerkestcel. De menschen zijn meestal geneigd d» verovering van het bewind ln Duitsch- land door de Nationaal-Socialisten all een zuiver politiek feit te aanschouwen, en ze vergeten, te licht, dat het de eco nomische doelen zijn, die de Nazi's het hongerende volk voorhielden, die den doorslag hebben gegeven. De macht van het Nationaal-Socialisme is gegroeid naar gelang de ellende en de werkloosheid toe nam. Het Duitsche volk heeft zich ln zijn keus laten leiden door de economische en sociale punten uit Hitler's programma, de nationale oogmerken heeft het er bijge nomen omdat het niet anders kon. In den geest van een groot getal men- schen ln Dultschland, laat ons zeggen van den doorsnee-mensch: burger, klein handelaar en landbouwer, was de natlo- naal-soélallstische revolutie in de eerste plaats gericht tegen de groot-lndustrte en tegen de groote banken. De arbeider» van hun kant waren de meening toege daan dat eindelijk de tijd was aangebro ken om hun socialistische eischen door te zetten. In hoever ze gelijk gehaald hebben li niet gemakkelijk uit te maken uit de be richten die ons uit Duitschland desaan- gaande bereiken. Nochtans, kunnen we van nu af aan bevestigen dat geen van beide groepen zijn zin heeft gekregen. Ook aan het nieuwe Belfort wapperde de feestvlag op «leper's schoonsten dag- Op dit oogenblik zijn er in Duitschland twee klassen, of beter gezegd twee cor poraties dit der werkgevers en dit der werknemers. Hun GEZAMENLIJK doel is: in genoegzame mate rl de goederen voort te brengen die tot een zelfstandig Pax! Het ordewoord van den gene- I leven van de Duitsche natie vandoen zijn. raai van Christus. VREDE! zoo zoet in De geest van tweedracht, de klassen, de ooren, zalf aan 't hart, wanneer men strijd gelijk we dat noemen, heeft afge- met zijn twee gelaarsde beenen tot over daan. De betrekkingen die beide corpo- de knieën in de tranchées en modder raties onderling onderhouden gaan om heeft gestaan en te Pilkem, Langemark langs den Staat. De Staat is de opperst! en Boezinge zich orienteerde volgens rechter in al de geschillen die oprijzen. leper's puinen Het recht tot staken is den arbeider ont- Het Allphiia van Handel rtnnwin- ze®d en de werkgevers kunnen niet langer derde de arduinen zuilen,'het herhaalde I «Alleluja» alsof het nooit genoeg was R 1n„PSTpnpn in rip vaststellin» voor een tempel die uit zijn asschen her- ingegrepen in de vaststelling leefde arbeidsduur en voor de loonen collectieve tarieven in voege gebracht, Alleluja! als een Vooruit marsch! die Vandaar bleef er dan maar een stap ta de verrijzende stad roept naar de toe- ^oen 0m van staatswege controol over de komst. productie uit te oefenen en die stap werd Het schip van de kerk daverde, Noë's dan ook gezet. Vraag en aanbod werd in ark dobberde boven de wateren, de vloed overeenstemming gebracht en de ver was gezakt, de duive bracht den olijftak; koopsprijzen vastgesteld door staatstus- the 2nd in command van Z. Em. Kar- schenkomst om de ruineerende mededin- dinaal Bourne en Mr de Deken stonden ging die de nijveraars zich onderling aan- aan 't roer van 't schip. Van verre wenkte deden te kortwieken, een God die kan marcheeren op de baren. Op den keper beschouwd bestaat er een De engelen keken van uit de hoogte met zekere overeenstemming tusschen de eco- Verder heeft de natlonaal-socialistische millioenen oogen neer. nomische politiek van Roosevelt en Hitier. De ontroering in de stem der soliste De Amerikaansche Arbeidskeuren en de ging door de menigte, die luisterde in van overeenkomst. In macht kan Hitier consecratie-stilte naar den Driemaal Heil! Duitsche Corporaties bieden vele punten zij God, Deus Sabbaoth, den God der het natuurlijk niet halen tegen Roosevelt, heirscharen, die zegeviert over alle bar- maar in den geest staan ze onder menig baren. Dit voelde ook de bisschop der opzicht dicht bijeen, vernielde zusterstad: Atrecht. In de landbouwpolitiek springt die Geestelijke en burgerlijke overheden stonden hier nog dichter bij elkaar dan *pr£pi'hP™n^riPn de twee zinnebeeldige torens van het ge- a Roosevelt en Hitier zi£T Ik heb ze zien het hoofd buigen in middelen om aan d€n benardsn toestand dankbaarheid de overheden en ^wmment^n^nt'X^ L2ïï£ ten, de bekende figuren die wij ontmoet pr\jsverhoo„ing üer bljzond-rste land- jsjsswwrAs ™s, ontsnapt aan 't moordend staal, gevlucht, neen uitgedreven door de militaire macht, bijna volgde een reeks maatregelen die ten doel hioM v,*' hadden de koopkracht van de bevolking die mannen, die zoo hielden aan hun Vlaamsche heerdsteden dat ze nog niet heengingen toen de lavawalmen en 't gulpend vuur op hen neerkwamen; zij verdienden zulk een glorious day.We te verhoogen; in Duitschland niets daar van. De koopkracht van een groot deel der bevolking is in niets veranderd. Men werpt wel op dat er twee millioen werk- loozen minder zijn. Mogelijk. Dit getal hebben ook gedacht aan Deken De Brou- I .hto, ,v wer en zooveel anderen die niet zijn I «hter schijnt fel overdreven te zijn. Door weergekeerd. de maatregelen ten bate van de landbou wers getroffen is het leven duurder ge- Met de vele Engelschen gingen we naar worden. Vroeg of laat spruiten daar con- ds Meenenpoort, de ophaalbrug der doo- flikten uit voort. den, uit dan saillantvan leper, den J Verdunvan het Britisch leger. Uit de middelen die zullen beraamd worden om die confiikten tegen te gaan Na vier uren kwam hoog, hoog in de zal duidelijk blijken in hoever de nieuwe lucht een vlieger, hij had ons gerepereerd, leiders van het Du7;che volk met «so maar hij wierp geen bommen. Als een cialistische princiepen behept zijn. deus ex machina die een cigaret rookt, Twee stroomingen 1. ebben zich desaan- liet hij witte watten schrapnelwolkjes gaande baan gebroken. De eerste met Hit achter, zonder gevaar, als rondekens door Ier en Goehring aan het hoofd schijnen een liefhe'ober-rooker uitgeblazen. Het geneigd de deur aan den ouden stijl te vliegtuig blonk als een ster... met een laten hangen. Ze leenen het oor naar de staart, het teekende letters die vergin gen in ijdele rook, lijk alle menschen- raadgqyingen der groot-industrieelen, die hun geldschieters en hun vrienden van g'.orie om ons nog hooger te laten zien het eerste uur waren. De andere stroo- naar het azuur, ver boven de schoone ming is minder machtig en telt als bij- kleurrijke processie met deze gedachte; zonderste leider Goebbels. Indien het hun Niets is schooner dan de hemel en al zijn vrij stond te handelen naar hun zin dan onzichtbare dat geen luchtreklame be hoeft. Na den heerlijken dag, kwam men bui ten de muren, in de rijpende korenvel- zouden ze met het groot-kapitalisme korte I metten maken. Wie van beide zal het winnen? In het begin van de revolutie gebeurde den, de avondkoelte zeeg neer na de geest- het menigmaal dat nieuwe nationaal-so- drift en de hitte van den dag, als een cialistische leiders daadwerkelijk de lei- zephyr over de gloeiende vuurlijn en de ding der arbeiders in handen namen ea schoven baden: Zeisens en wapens neer zich met het beheer van de fabrieken in- voor altijd! lieten. Lang heeft dit niet geduurd. Uit Zulke verdelging mag nooit meer gebeu- Berlijn werden ze tot de orde terugge- We zien nog eens om naar de heerlijke stad. leper, hoe kunt ge zoo schoon zijn, en lieflijk lachen na zooveel smart? Dat is het raadsel van leper. roepen En het schijnt dat Hitier er verder streng de hand aan houdt. In dit gedachtenverband is volgend feit zeker uiterst belangwekkend. Onlangs werd er in Duitschland overgegaan tot het oprichten van een Generalrat der A. B. aBasaaaSBa31NfiBGHBI!a£9BBS82aaaa!BS9Saaaa3!aaSSaSS9a;!aBHaSEM I Wirtschaftdie Hitler in al de econo mische aangelegenheden zal te raden heb- UIENSTWEIGERAARS DIEÜ EN CAMPION IN VRIJHEID ben. Van de 17 leden waaruit hij bestaat zijn er 16 die tot de groot-industrie en het bankwezen behooren. We vinden de namen van Krupp von Bohlen, Siemens, Bosch, Thyssen, Voegler, Sicher, Rein- hardfc, enz. Eén lid vertegenwoordigt de arbeidende klasse: Dr Ley, goedgekend om de fratsen die hij onlangs te Geneve uithaalde. We kunnen dus besluiten: de overwel digende positie die het groot-kapitalisme voor de komst van Hitler in Duitschland arbeidende klasse; Dr Ley, goed gekend 'gen woorden paal en perk moest worden gesteld, die positie blijkt in niets door de nationaal-sociallstische revolutie ge schokt geworden te zijn. Integendeel. En dat de arbeider het in het Duitschland van Hitier niet beter zal hebben dan in het Duitschland van Brünning staat van nu af aan paalvast. Een hoofdstuk van de economische ge schiedenis van Duitschland dat revolu- tionnairgenoemd wordt staat op het punt afgesloten te worden zonder dat er merkelijke veranderingen aan te stippen zijn. Nu stelt zich de vraag: is de economi sche toestand van Duitschland verbeterd? Gewis. Laten wc echter de berichten dia ons desaangaande uit Duitschland toe komen niet als Evangelie aanvaarden. In een volgend artikel zullen we daar breed voerig op terugkomen. Om te sluiten wil ik antwoorden op een vraag die me reeds dikwijls weru gesteld: Hoe komt het dat Frankrijk, Nederland, Zwitserland en ook wel Belgie, allemaal landen die rijk zijn aan goud, vreczen dat hun wederzijdsche munten, vroeg of laat, den schommelende dollar zullen volgen, en dat de Relchsmark die amper met 7 goud gewaarborgd ls, op zijn goudpunt blijft? In de eerste plaats moeten we u doen opmerken dat de Relchsmark geen vrije munt meer Ls, hij ls schaarsch en moei lijk om vinden. En ten tweede hij moest totnogtoe gevonden worden want de Duitsche handelsbalans sluit aktief, het is te zeggen dat de Duitsche uitvoer de invoer overtreft. Dit excedent moet in marken voldaan worden... en daar hij schaarsch is wordt er jacht op gemaakt. De vraag overtreft het aanbod. Geen won der dus dat de mark duur is, te duur. Alles wijst er echter op dat de toestand van de handelsbalans zich duchtig aan het veranderen is. Men voorziet dat in de loopende maanden de invoer, de uit voer zal overtreffen. Wat dan? Dan valt vanzelfs de waarde van de mark, ten min ste in het buitenland, want in het bin nenland zal hij gedwongen koers krijgen. In elk geval, Hitier speelt een uiterst gevaarlijk spelletje. Hij zou wijselijk han delen indien hij een gezondere, met de werkelijkheld-rekening-houdende intern»» tlonale handelspolitiek inhuldigde. H it De dienstweigeraars uit gewetensbezwaar werden, zooals gffflrtëld, ln vrijheid gesteld, nadat de regeering besloten had hen uit het leger te verjagen en van hunne burgerrechten beroofd. Hierboven ziet men ze bij het verlaten van het gevang te Vorst, aaiHBaEaasaasBBfwasaaiaaEassBBriBaaanEBagsssagaaasaBaiaasaa VLAGGEFEEST DER EOERENGILDE TE STADEN. De flinke groep der Vlaamsche Katho'iekc Boerenjeued van Steden die te dezer gelegenheid samen kwam. ln 't midden E. II. Colpacrt, uit Leuven.

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1933 | | pagina 2