IEPER's SCHOONSTE DAG
Vermetele Bankoverval
te Deerlijk
De Economische Revolutie
in DUITSCHLAND
commentaar; met een geda
len bezig: bidden!
:hte zijn al- te Beauraing. Zij werd voor de grot ge
bracht nabij den Meidoorn. Een ligstoel
Indien er van ontgoocheling sprake is j werd haar bezorgd dank aan Dr Mais-
geweest, dan kunnen wij ons voorstellen a-iaux en zij mocht er blijven bij de grot.
dat een zeker soort publiek, waarvan wij j De Zuster had buitengewoon betrouwen
er, God zij dank, maar weinig van ge- op God en O. L. Vr., zegde dat zij wel wil
t -
zien hebben, teleurgesteld was. Dat er
zekeren waren, die Beauraing als een
soort nieuwe vermakelijkheid beschou
wen, Is buiten allen twijfel. Dat was al zij h
te zien aan de kleeding van een paar
dames, voor zoover er nog van kleeding
en van dai
te
reken ls. De massa,
sterven als t moet, maar
daar zij nog zoo jong is; zij bad "den ro
zenkrans. Aan het tweede tientje zweette
en voelde een snak in den linker
schouder. Zij verloor driemaal het be
wustzijn, slaakte luide kreten, haar oogen
puilden uit, zij sprong boven op haar ze
evenwel, die naar Beauraing getogen is, tel, voelde geen de minste pijn meer en
ging uit ware devotie; uit de Vlaande- riep «Ik ben genezen! Dit tijdens het
ren uit nieuwsgierigheid maakt men geen
reizen zoóals bedevaarders die er hun
nachtrust aan opofferden. De houding
van het volk bij het passeeren der grot
was voorbeeldig en roerend. Uren en uren
lang is daar die onafgebroken stoet van
geloovigen voorbijgetrokken, zingend en
biddend, zonder ophouden, duizenden en
duizenden, en eenmaal voorbij de grot en
terug op den grooten weg, sloten de
meesten zich dan nog eens aan, bij den
nieuwen stoet, om nog eenmaal voorbij
dit oord te kunnen trekken, en er hun
gebed, met de daarliggende zieken te ver
eenigen.
Ontgoocheling voor hen, die een mi
rakel verwachtten? De eenige mirakels
die verwacht werden, waren hoogstens
een paar genezingen tengevolge der groo
te devotie en het massagebed. Wij hebben
bij de bedevaarders geen ontgoocheling
kunnen vaststellen. Het volk is gekomen
uit ware devotie. De menschen hebben
als het ware gewacht op een gelegenheid
om in massa op te komen naar Beauraing,
en de H. Maagd te komen eeren
De woorden van een Tilmant zijn een
stoot daartoe geweest. Een algemeene da
turn was vastgesteld, en het katholieke
volk heeft zich aaneengesloten, en het is
zijn bedevaartweg gegaan naar Beau
raing.
Het is waarlijk de groote dag van Beau
raing geweest. Een groote dag van diep
geloof en caritas, een dag die zeker geen
genoegen zal hebben gedaan aan men
schen, die beweren, dat godsdienst maar
privaatzaak voor hen is.
Trouwens, de geweldige massa geloo
vigen, die van overal naar Beauraing ge
stroomd is, weet wat het sprookje van
Ontgoochelingte beduiden heeft, en
zal het in zijn verhalen aan familieleden
en bekenden, gauw genoeg uit de wereld
hebben geholpen.
Anderen nog hadden misschien iets
vreeselijks als geheim verwacht, bijzon
derlijk omdat Tilmant Cöme tijdens een
vroegere verschijning had gezegd Al
les! Tot mijn laatsten druppel bloed
Maar deze woorden hadden geen enkel
verband met het geheim en waren en
kei en alleen de woorden van zijn ant
woord op een persoonlijke vraag.
TILMANT COME HOOPT
DE VERSCHIJNING NOG TE ZIEN
Gezien de verschijning aan Tilmant Cö
me nog geen vaarwel heeft gezegd hoopt
hij dat deze zich later nog aan hem zal
voordoen
Een bijzonder feit is nog dat Tilmant
Cöme, die weinig taalkennis bezit en
slecht kan schrijven, de woorden die hem
werden voorgezet tijdens zijn vizioen,
juist heeft kunnen spellen, zonder een
enkele fout tegen de Fransche taal, waar
in de woorden werden voorgehouden
In afwachting is het alleen aan de
Kerk te oordeelen naar de waarheid der
verschijningen. Ondertusschen maken
zich wetenschap en kritiek ertkel belache
lijk. Door velen zou alleen misschien een
mirakel gelden als wanneer een doode
uit zijn graf op zou staan, zooals Lazarus,
maar dan nog zouden zij toestanden van
cataleptischen aard boven halen.
DE GETROFFEN MAATREGELEN
Dat er bijzondere maatregelen moes
ten getroffen worden, om in Beauraing
de orde te handhaven, spreekt vanzelf.
Pessimisten vreesden de grootste onge
lukken. Er is niets gebeurd. Buiten een
paar gevallen van menschen, die door de
groote hitte ongesteld werden, wordt er
niets vermeld van ongelukken, die zich
zouden hebben voorgedaan.
Het dient hier gezegd, dat de orde
dienst onberispelijk was. De treinen
kwamen met de noodige tusschenruimte
regelmatig binnen. Twintig oversten en
onderoversten waakten kalm en stipt op
den goeden gang van het treinverkeer.
Een 100-tal bedienden staan in de statie
van Beauraing, en zorgen ervoor dat de
bedevaarders in dichte drommen regel
matig uit de statie gaan, in de beste
orde. Al de bedevaarders onderwerpen
zich gewillig aan het consigne. En een
eindelooze stoet van Walen en Vlamingen,
en ontelbare vreemdelingen, stapt devoot
en biddend voorbij, den doornboom, waar
O. L. Vr. verscheen. Allen ontblooten eer
biedig het hoofd, spijts de brandende zon,
en in den stoet kan men op plaatjes de
namen lezen van de meest verwijderde
gemeenten uit Vlaanderen, zoowel als uit
de meest afgelegen gemeenten uit de Ar
dennen. De laatste trein kwam te Beau
raing binnen om 5 ure, doch rond dien
tijd, waren reeds duizenden bedevaarders
die van de vroege morgenuren, of reeds
van den dag te voren, in Beauraing wa
ren, vertrokken.
De rijkswacht heeft voortreffelijken
dienst gedaan. 120 Gendarmen waren op
geroepen voor deze gelegenheid, en dank
zij hun tactisch optreden en vooral de
groote discipline, die heerschte onder de
bedevaarders, verliep alles uitstekend.
De plaats, om de autos te gareeren, was
goed gekozen, en dicht bij de statie gele
gen, op een 400 tot 500 meter van de grot.
De groote weide stond vol met honderden
en honderden autos. Wat er van dit gras
land zal overgebleven zijn, is waarschijn
lijk een stuk omgewoelde grond, zoodat
de gareerprijs wel als een welverdiende
schadevergoeding kan beschouwd worden.
EEN INCIDENT
Onder de menigte had zich een officier
met zijn dame en een andere vrouw ge
mengd. De officier had steeds een spot
lach op de lippen en beide vrouwen waren
op ergerlijke wijze gekleed. Bij het volk
ging licht protest op en door de gendar
men werd proces opgemaakt tegen beide
dames om hunne onzedelijke kleedij.
Dat zijn de echte feiten, in tegenstel
ling met zekere anti-godsdienstige bladen,
die dagen meldden dat een koster en zijne
vrouw de licht gekleede vrouwen hadden
aangevallen.
vizioen van Tilmant Cöme.
Vijf dokters waaronder Maistriaux on
derzochten haar twee maal, vonden geen
enkel spoor meer van ziekte en konden
niet zeggen dat het de linker schouder
was die vroeger aangetast was. De gene-
zene drenk twee tassen melk en at twee
dikke boterhammen; zij had geen koorts
meer. Dr Maistriaux verklaarde haar ge
nezen, maar vroeg bewijzen harer ziekte.
Er was geen geneeskundig getuigschrift
voorhanden, maar Dr Bouckaert, uit
Kortrijk, heeft haar vóór 8 dagen gera-
diografeerd; deze zal dus moeten het be
wijs leveren.
De genezen zuster is klein van gestalte,
heeft thans gezonde kleuren, levendige
oogen. Zij loopt rond en lacht als vroe
ger. Weer staan we hier voor eene gene
zing die opgang baart. De geestelijke over
heid dient nader te onderzoeken.
Deze genezing heeft groote vreugde in
het klooster van Meulebeke verwekt en
er een overtalrijk bezoek uitgelokt.
fvfej
HET GEVAL EDOUARD VAN HALT
Edouard van Halt, van Beveren-Waas,
is thans 21 jaar oud. Op 14-jarigen leef
tijd kreeg hij de vallende ziekte. Zij werd
erger en erger. Verleden maand lag hij
4 dagen buiten kennis. Hij ging naar
Beauraing, vergezeld van zijn dokter. De
reis vermoeide hem zoozeer, dat hij in
stervensgevaar kwam. Op het oogenblik
der verschijning van Tilmant wilde men
hem inspuitingen geven. Toen vroeg
Edouard Van Halt om te mogen opstaan.
Hij voelde zich genezen.
Personen uit onze gewesten waren te
genwoordig bij de genezingen der Zuster
uit Meulebeke, van deze van Malvina
Plysson en van Edouard Van Hait
DE SPRAAK TERUGGEKREGEN
Zondag 6 Augustus is een speciale trein
vertrokken uit Zulte te 8.20 u. 's morgens.
Met deze bedevaart was de 33-jarige Gen-
til Deuttelleur, wonende Waregemsche
Steenweg, te Zulte, die drie jaar geleden
de spraak verloor. Op de terugreis van
Beauraing, omtrent Dinant, 6 ure Zon
dagavond, heeft hij de spraak teruggekre
gen.
Tijding werd gestuurd aan de ouders,
gansch Zulte was te boen wanneer de
trein Zondagavond te 23.30 u. binnenliep.
Een dankbedevaart werd heden Zondag
ingericht.
- Een meisje van 22 jaar oud, dat
sedert 10 jaar moeizaam voortging op
krukken, ls plotseling, en uit eigen bewe
ging opgestaan, de krukken van zich af
werpend. Zij kon gaan. Zij heeft zich
door de geneesheeren aan de grot laten
onderzoeken.
Donderdag 3 Augustus genas te
Beauraing: Madame Piedboeuf, 35 jaar
oud, rue Roture (volkskwartier Outre
Meuse), Luik. Sedert drie jaar niet meer
in staat te gaan. Onwel geworden tijdens
gebed vóór den Boom der Verschijningen,
werd in een naburig café binnengedragen,
Plots rechtstaande, is beginnen te loopen
Al deze gevallen moeten nu natuurlijk
zorgvuldig onderzocht worden.
NOG EENE SCHOONE GENEZING
Het Christen Werkersverbond van Tor
hout had op Donderdag 3 dezer eene be
devaart ingericht naar Beauraing. Er was
een speciale trein met 400 leden en 10
zieken, onder leiding van E. H. Wyseur,
onderpastoor. Ook Senator Becelaere en
dokter Leuridan maakten deel uit van de
vrome groep.
Tusschen de bedevaarders bevond zich
de 4-jarige Julia Delaere, met hare moe
der, echtgenoote van Isidoor Delaere, een
arbeider, vader van verschillende kinde
ren, woonachtig op de wijk Engelsch Hof
Het kind, dat geboren was met stompe
voetjes (paardenvoetjes), heeft nooit kun
nen gaan. Sedert 3 jaar lagen de voetjes
ln ijzer. Het werd steeds gevoerd in een
wagentje.
Op de terugreis, tusschen Dinant en
Namen, werd het kind ongedurig en las
tig. Op zeker oogenblik zeide het: Moe
der, doe het Ijzer af. Ik kan gaan».
Moeder Delaere wilde haar dochtertje
niet gelooven. Dit hield echter aan, en de
moeder gaf ten laatste gehoor aan haar
verzoek. En de kleine Julia kon inderdaad
loopen en springen.
In de statie te Namen had eene groote
dankbetooging plaats, waarbij het kind
vrij over en weer liep.
Dokter Leuridan, die de kleine Delaere
steeds verzorgde, vond het geval zeer be
langwekkend.
Men zal de zaak ernstig onderzoeken,
en nagaan of de genezing blijft duren.
Bij dezelfde bedevaart bevond zich
ook de 25-jarige Andrea Van Aerens, se
dert 8 jaar lijdend aan eene zenuwziekte
Bij de grot te Beauraing beefde zij ge
weldig. In den trein, op de thuisreis, nam
het beven geleidelijk af, en ten laatste
kon Andrea Van Aerens opstaan, en stel
de de dokter eene merkelijke verbetering
in haren toestand vast.
Vader en Moeder Plysson met hun zoo n en twee dochters bij hun woonhuis,
Malvina, de derde dochter, was in het huis ernevens wat gaan rusten.
ren.beroemd om den schandaligen strijd
der liberalen tegen de katholieke scholen;
het op straat werpen van katholieke on
derwijzers door de grrroote mannen van:
Vrijheid en Gelijkheid!! Maar daar
over hebben we het vandaag niet.
BIJ DE FAMILIE PLYSSON
DE GENEZINGEN OP 5 OOGST
Zaterdagavond reeds werden te Beau
raing 8 gevallen van genezingen aange
haald, genezingen voorgevallen rond de
grot of den meidoorn. Vijf ervan werden
na een eerste onderzoek als treffend be
schouwd.
Onder die negen begunstigden waren
niet min dan acht Vlamingen.
Ook in het naar huis gaan van vele
zieke bedevaarders hebben zich genezin
gen voorgedaan maar tot nog toe blijft
het geraadzaam maar de feiten aan te
halen die als bepaald treffend werden
beschouwd of die maar moeilijk in twij
fel nog kunnen getrokken worden.
Onder de verscheidene genezingen zijn
deze van E. Z. Vincentia van 't hospitaal
van Meulebeke, van Malvina Plysson uit
Koekelare, van Elisabeth Depoorter ook
van Koekelare en van Edouard Van Halt,
van Beveren-Waas de merkwaardigste.
Hier geven wij daarover daarover ver
der relaas.
DE MERKWAARDIGE GENEZING VAN
ZUSTER VINCENTIA
VAN 'T HOSPITAAL VAN MEULEBEKE
Aan het hospitaal te Meulebeke was
de Eerw. Zuster Vincentia, geboren Ju
liette Depreytere, te Harelbeke den 8 De
cember 1908, geprofest den 15 Mei 1933
gehecht.
Vrijdag 4 Oogst had men gedacht
de Zuster te berechten, maar zij wilde
naar Beauraing; zij had meer dan twee
tassen bloed gespuwd en lag op 41 graden
koorts door vliegende tering. Samen met
een zieke uit het hospitaal welke aan pott-
ziekie lijdt, werd de Zuster per auto ver
voerd en Zaterdag morgen vroeg was zij
NOG VERSCHIJNINGEN
EN NATUURVERSCHIJNSELEN
Door verscheidene personen tegenwoor
dig te Beauraing Zondag 1.1. wordt be
weerd een verschijning gezien te hebben.
Deze zou zich eerst vertoond hebben in
den bewegenden meidoorn onder vorm
van een schimmige menschelijke gedaan
te, vervolgens onder den vorm aangeduid
door de kinderen en Tilmant Cöme en
ten derde als een groot beeld, zittend met
het kindje Jesus ln de armen, boven den
boom.
Die verschijning zou een uur lang aan
gehouden hebben.
Andere personen verklaren den Zon
dag morgen, rond 9 uur, gekleurde krin
gen of schuinsche vlammen gezien te heb
ben rond de zon. Zulks duurde een drie
tal minuten.
Deze personen blijven rotsvast bij hun
ne beweringen.
20 AUTOS UIT SPANJE TE BEAURAING
Zaterdag 5 Oogst waren 20 autocars
uit Spanje aangekomen met bedevaar
ders. Ook uit Breda, in Holland, waren
een 30-tal autocars aangekomen.
NOG EEN GENEZING
Mevrouw Bertha Clays-Embrechts, van
Beerse bij Turnhout, leed sedert 1922 aan
leverziekte. Sedert doorstond zij een heel
kundige bewerking. Een breede wonde
werd gemaakt, waardoor een bestendige
galuitloop onstond. Op 21 Juni ontving
zij het H. Oliesel. Door een familielid
werd een takje van den boom der ver
schijning meegebracht en op de loopende
wonde gelegd. De galuitloop hield op en
de wonde groeide toe.
Verleden Donderdag deed zij een dank
bedevaart naar Beauraing.
Door het Bureau des Constatations
te Lourdes zal zij hare genezing doen
vaststellen, met de vroegere doktersattes
ten ter hand.
We kwamen dus te Koekelare, reden
tot bij De Handboog en vroegen naar
Plysson's.
Waar dat meisje genezen is?
Ja, antwoordden we.
Ge rijdt recht door, Mijnheere, over
den tram; 't wegeltje in bij twee nieuwe
huizen; 't laatste huisje der reke.
We waren er rap en venden er Vader
Plysson gezeten in de woonplaats, zijn
pijpje rookend met een lachend gezicht
en vertellend aan eenige kennissen om te
hooren, gelijk wij.
Vader Pieter Plysson; moeder
Romanie Van Walleghem; de zoon
Emile die medeging naar Beauraing om
voor zijn zuster te zorgen vertelden allen
elk aan zijn kant over de wonderbare
verandering in den toestand van Malvina,
Zaterdag te Beauraing gebeurd.
We vatten de verklaringen samen:
Malvina is nu 22 jaar; aan 11 jaar kreeg
ze beenziekte en lag 2 jaar te bed; na
dien liep ze rond met krukken. Haar
gang was lastig en ze gerocht maar nu
en dan eens in de kerk.
Zij hoorde van Beauraing en van den
5 Oogst, en Malvina en hare twee zusters
deden 3 novenen voor O. L. Vr. Vrijdag 1.1.
naderden zij ter H. Tafel en Zaterdag
moi'gen om 3 u. vertrok Malvina vol ver
trouwen met den autobus naar Beau
raing; haar broeder Emile vergezelde
haar.
Te Beauraing vertelt ons nu de broe
der gingen wij met Malvina naar O.
L. Vr. al bidden. We zaten te midden het
volk en opeens wierp Malvina haar kruk
ken weg en als bedwelmd, ten zeerste
aangedaan, riep ze; Ge...ne...zen! Ik
ben genezen! Ik raapte de krukken
op, Mijnheer; ik kon het niet gelooven en
riep; «Malvina, wat doet'Ge? Ge kunt
uw krukken nog noodig hebben! Ik
was ten zeerste aangedaan, Mijnheer.
Intusschen gerocht Albert Voisin bij Mal
vina en wij vroegen hemWat moeten
wij doen? Ge moet uwe krukken hier
laten, zegde de jongen; ik zal ze t'avond
opofferen aan O. L. Vrouw en speciaal
voor U bidden.
En we hebben ze daar gelaten. Malvina
werd langdurig onderzocht door 4 dok-
toors. We gingen dan seffens naar den
autobus en Malvina zat daar met al haar
zenuwen te schudden dat den autobus er
bij daverde.
Een vijf dagen voor zij ging, zegt
ons de moeder, riep Malvina op mij binst
de gebeden van haar noveen en zegde mij
Moeder, Ge zijt mijn moeder, en ik
zal het U zeggen; aan U alleen. Ik zal
genezen. Binst mijn gebeden gevoel ik een
werking in mijn been!
We vroegen om het meisje eens te zien,
maar ze was gaan rusten, t'huis aan, bij
een alleenwonende vriendin, waar ze veel
gaat om gezelschap te houden.
We gingen er naartoe en zagen ze door
het open venster te bed.
De beenziekte was in de heup, en wie
daaraan geleden heeft, kan onmogelijk
de heup plooien.
Op onze aanvraag plooide het meisje de
heup en kon, blijvend plat liggen, het
been intrekken en plooien; iets dat ze in
11 jaar niet meer kon.
We wenschen haar geluk en beloofden
bij een maand eens terug te keeren.
die ons alles heel gemoedelijk vertelde.
IT HEESTERT
BIJ ELIZABETH DEPOORTER
TWEE GENEZINGEN
TE KOEKELARE
We vernamen door getuigen en door de
bladen de genezingen van de Juffers Mal
vina Plysson en Elizabeth Depoorter van
Koekelare en Maandag namiddag trok
ken we daar eens naartoe.
Koekelare ligt tusschen Diksmuide en
Torhout, in de houtstreek Het ls eene
groote gemeente, sierlijk gebouwd.
nauwe straten, en een groote schoone
kerk.
Koekelare werd in de laatste paar Ja-
Nu op inlichtingen naar Elizabeth De-
poorter.
Het ls een kloek, gezond meisje, ver
telde men ons; hie» volstrekt geen kwes
tie van inbeelding of zenuwen; al wat
kalm en geredeneerd is. Ze woont in
de Dorpstraat, 32, bij haar moeder, de
Wed. Depoorter.
Een welvoorziene winkel van kruide
nierswaren, witgoed.
Moeder was aan 't bestellen en als
de kliente weg was vroegen we naar Eli
zabeth.
Ze is nog niet tehuis, Mijnheer.
Maar ze kwam juist tehuis.
Ik kom van den doktor, Moeder; hij
heeft mijn arm goed onderzocht en ziet
er niets meer aan. Hij zegt: 't Kan wel
eene genezing zijn».
Ziehier wat we vernamen:
Het meisje 15 jaar oud kreeg over
zes weken een zeeren arm, tusschen hand
en elleboog; rechterhand. Deze begon
te zwellen, deed veel pijn, zoodanig dat
het meisje haar rechterarm niet meer
kon gebruiken, noch om te schrijven, noch
om te eten, noch om haar aan te kleeden
Ze ging bij den geneesheer; die vond
het geval erg en nam een radiografie.
Hier is ze, Mijnheer; ge ziet die twee
beenen; al onder aan een ervan is een
lange witte plek die uitloopt uit het been
t Is dat wat de geneesheer niet betrouw
de en hij zei ons dat hij meende dat het
een begin van beenziekte was.
Geen remediën hielpen, en 't meisje
schreeuwde van 't zeer, als ik er zalf aan
streek.
Ze vertrok naar Beauraing met eene
zuster en dezes man om ervoor te zorgen
in al dat volk, dat ze geen stuiken zou
krijgen.
Hoe dat al ging te Beauraing; ge
kunt dat niet vertellen. Mijnheer. Ik ging
bij de grot en had veel zeer, gedurig. Ik
mocht niet binnen; we hadden geen plaats
gevraagd. Op aanduidingen vonden we
den Heer die kaarten gaf en ik kreeg er
een en ging bij den Meiboomwaar
Onze Vrouwke verschenen was.
Er waren veel zieken en toen ik daar
een uur gelezen had, kwam men mij zeg
gen dat ik weg moest om plaats te laten
voor anderen.
Ik vroeg om nog eens bij de grot te
mogen gaan, maar ze verstonden mij niet.
Een Vlaamsche priester vertaalde het en
ik mocht gaan. Ik bleef daar een tijd
je, Mijnheer, en ik weet niet hoe, maar
opeens had ik geen zeer meer en tot nu
toe ben ik niets meer gewaar geweest.
De vreugde staat op haar gezicht, maar
alles werd heel eenvoudig en kalm ver
haald.
Bij ons weggaan haalde het meisje een
klein doosje uit en zegde ons:
Mijnheer, ik heb hier eene relikwie:
een klein stukje van den doornhut waar
in O. L. Vr. verscheen en een blaadje van
den struik ernevens. De Zusters zullen
het in een kadertje schikken. En het
kind toonde het ons als haar grootste
schat.
We trokken nog een portretje en waren
weg, O. L. Vr. bedankend voor de groote
gunsten die Zij ons volk verleend en die
onvermijdelijk op velen een goeden in
druk moet laten en er velen weder naar
den goeden weg brengen.
Zeker zijn dit twee heel belangrijke
gevallen.
Bij een maand zullen we eens naar gin
der terugkeeren en er dan verder over
meldt men ons volgend merkweerdig geval,
De 23-jsrige Frida Beunens, weesmeisje,
uit een ge ',in van 10 kinderen was verle
den jaar ia een gasthuis te Grimbergen
in dienst n kreeg er op zekeren avond
een plotse verlamming in 't linkerbeen.
Na verscheidene maanden verpleging te
Antwerpen bleef de toestand onveranderd
en de geneesheeren schokschouderden. In
dezen toestand keerde zij naar haar ge
boortedorp terug en verbleef er sinds een
6-tal maanden in 't Godshuis.
Op Zondag 30 Juli trok zij mede met
een bedevaart naar Beauraing doch keer
de onveranderd terug, toen op den Don
derdag 3 Oogst het meisje een plotse ver
lichting in 't been gewaar werd en weer
kon gaan, loopen, knielen en trappen, op
stappen, enz.
laaaaBEaasrasaanBesasssssssa
BANKIER IN ZIJN KANTOOR OVER
VALLEN, BEDWELMD EN GEKNEVELD
GELD EN WAARDEN GESTOLEN
Donderdag rond den noen is een ban
diet te Deerlijk binnengegaan in de
Banque de la Lys gehouden door M.
Flor. Deloof, uit Zwevegem. Na bedrei
ging met revolver, stopte de bandiet een
bedwelmende stof onder den neus en een
handvol papier in den mond van den
bankier. Deze, in bedwelming zijnde, werd
gebonden aan handen en voeten. Toen
vertrok de bandiet met geld en waarden
en vervoegde een medeplichtige die de
wacht had gehouden. De bandieten waren
reeds gevlucht toen men de misdaad ge
waar werd.
80 DUIZEND FRANK GESTOLEN
Het bankhuis is bewoond door weduwe
Nereille met hare twee dochters, Anna en
Louiza; maar beneden is er eene suk-
kursaal van eene Brusselsche bank inge
richt, waar Florent Deloof, van Zweve
gem, 33 jaar oud, gehuwd en vader van
twee kinderen, bediende-kassier was. Het
was een weinig na 12 uur dat de bewoners
van het huis gerucht hoorden van stam
pen. Zij snelden dadelijk ter hulp en
vonden Deloof gekneveld. Ook de gebuur
Leo Defraye kwam bij en zag hem lig
gen. Hij zag er ook de dochter Anna met
tien briefjes van 1000 fr. in de handen,
die zij van den grond opgeraapt had. Op
de tafel lag nog een stapel nikkelgeld,
voor eene waarde van ongeveer 7000 fr.,
die de bandiet had laten liggen, om uit
de brandkas ruim 80.000 fr. te stelen.
Volgens de verklaringen van Deloof was
de roover gekleed in een grijs kostuum,
droeg een sporthemd, zag er mager van
gestalte uit en scheen 25 jaar oud.
AANGEHOUDEN EN TERUG
LOSGELATEN
De gendarmen verwittigden dadelijk de
omliggende rijkswachten en weinig na
dien werd te Ingooigem een persoon aan
gehouden. Hij werd dadelijk ter plaatse
gebracht, doch Deloof verklaarde stellig
in den man den dader niet te herkennen,
waarop de man terstond terug losgelaten
werd.
HUISZOEKINGEN
Het Parket van Kortrijk deed eene eer
ste huiszoeking in 't huis zeil, maar dit
leverde geen uitslag op. Rond 7.30 uur
begeleidden de gendarmen Deloof naar
zijne woning en gingen er eveneens tot
eene huiszoeking over, hetgeen evenmin
iets opleverde.
In den namiddag zijn bedienden uit
Brussel toegekomen om de boeken na te
zien, ten einde het juiste bedrag van het
gestolene te kennen.
iHaBcaiiflBBGaBaaBSVzizsaBiHiEBa
Gebruikt Chicorei
Wyppelier-Taffïn 't M de beste.
Om LEPER te verstaan en haar glorie
rijken DAG moet gij die heerlijke
stad gekend hebben vóór den oorlog; ook
moet gij getreurd hebben binst den
krieg om hare vergane schoonheid en
geteisterde grootheid; eindelijk moet gij
Zondag laatst medegejuicht hebben haar
Gloria in excelsis in de heropgebouw
de kathedraal.
Ik zie leper in vredestijd, met de ves
tingen, de versterkte wallen, de wateren
met de langhalzige zwanen als sierlijke
koninginnen drijvende langs de waterle
liën, en in den zomeravond hoor ik een la
ten jachthoorn, een middeneeuwsch luid
spreker zijn lied uitgalmen. Hij roept
niet: «Te wapen!». Geen nood. De
stad mag rustig inslapen, 't is eerder een
langoureus liefdelied over 't Minneplein.
De oude steê heeft veel vijanden en
veel oorlogen overleefd.
Als een vredetempel hoog boven 't West-
land prijkt de statige kathedraal met den
slanken toren, ernevens, in 't centrum der
stad, zwaarder dan een oud feodaal slot,
een civiele burcht, die vreemde overheer-
sching nooit wilde dulden, de Halle met
haar Belfort. Halle, stad op haar eigen,
Kathedraal, stad boven de steê.
Het was te schoon, het breekspel kwam.
Op die praalgebouwen kwamen Kastars
terecht, grooter dan de steen in de cata-
puite die, rondreed in den jubelstoet van
Zondag avond.
Het oorlogsmonster kon over onnutte
bolwerken en kasematten, ln enkele da
gen, het werk neerhalen van twintig
eeuwen beschaving, en binst vier Jaren
een triestige expositie houden van ver
woesting.
Men moet dien akeligen brand van een
aloude stad gezien hebben, die alverslin-
dende vlammen en de dikke rook als een
donkere rouw voor de Dood van leper.
Uren ver tot over den Zwartenberg ging
die rookpluim, panache zonder glorie, on
heilspellende treurnis der streke. De
strijd was nog niet uitgeraasd, de gruwel
der verdelging spookte voort, schudde met
reuzenarmen een heele stad uiteen en
étaleerde de gruizelmenten van heel haar
verleden in de steenen uitgebeiteld.
De vijand wreekte zich over een graf.
De eeuwen hebben meer eerbied voor het
schoone gehad dan die jonge wildemans
die dagelijks herbegonnen het woest-
aardswerk van den moordenaar die een
dooden romp nog schendt, een verkoold
lijk verminkt, zoodat de steenen riepen
om erbarmen.
De Echo de Paris (n° 11.693) gaf een
artikel van René Bazin (f over eenige
maanden) La dernière dentelle d'Ypres
Vous pouvez vous arrêter, brutes d'Al-
lemagne, votre oeuvre est faite, je l'al
vue et je vous dis: tout est mort.
In die desolatie verstond men beter de
Jeremias' klacht en zijn visie over de
kathedraal van 't oud verbond, een gebed
in constructie, Jerusalem's tempel, waar
geen twee steenen op elkaar zouden blij
ven.
Men moet leper in 't Jaar '18 gezien
hebben, er in gewandeld hebben, om de
volle beteekenis van Zondag laatst te
verstaan. Men zag toen dwarsdoor het
geen een stad geweest was. Hoe klein,
hoe klaar scheen alles en zonder geheim.
Een stad zonder mysterie, waar niemand
verdoolde, waar niemand vroeg naar den
naam der straten, een doode stad zonder
inboorlingen, oneffen en leelijk als een
lijk dat nog niet afgeleid is.
leper wat hebt gij geleden toen, als
een geopereerde zonder voorafgaande in
spuiting, doorkorven in uw levend vleesch?
De zieke moeder wilde genezen uit lief
de voor haar kinderen.
HERLEVING.
Lijk 's werelds buiën eerst gekroonde
hoofden treffen, zoo werden eerst de to
rens neergedonderd. De Kathedraal en
de Halle werden onthoofd. Die afbreekt
begint met de hoogte, welke minst weer
stand biedt.
Die heropbouwt herbegint met de fun
damenten. Zoo verrezen de torens laatst,
de eerste slachtoffers van den oorlog ston
den laatst recht
Ik heb ze hooren luiden Zondag de her
levende klokken, de Paaschklokken der
zege, die bronzen stemmen die kunnen
weeklagen of jubelen naar gelang, voor
rouw of trouw
votre voix
me fait du bion et du mal a la fois
De Thebaansche trompetten hebben van
op den toren als schelle klaroenen den
réveilgeblazen.
Het was een clangorous sleep no mo
re Slaap niet meer, schoone slaap
ster. De zon stond op, leper's zonne gmg
aan 't dagen om niet meer onder te gaan,
het schoonste van het feest was de Oogst
zon die al die wemelende kleuren in
straten en steegjes deed schitteren, de
zonne, die aan de bloemen leven gaf, en
heel den dag leper's torens heeft verguld.
Ik heb gebeden onder de machtige go-
thieke gewelven, ik heb gevoeld de zalig
heid van den vrede wanneer de Engel-
sche Bisschop officieerde en zijn PAX
VOBIS als een nieuw commando voor
betere tijden liet weergalmen tct aan den
laatsten kerkestcel.
De menschen zijn meestal geneigd d»
verovering van het bewind ln Duitsch-
land door de Nationaal-Socialisten all
een zuiver politiek feit te aanschouwen,
en ze vergeten, te licht, dat het de eco
nomische doelen zijn, die de Nazi's het
hongerende volk voorhielden, die den
doorslag hebben gegeven. De macht van
het Nationaal-Socialisme is gegroeid naar
gelang de ellende en de werkloosheid toe
nam. Het Duitsche volk heeft zich ln zijn
keus laten leiden door de economische en
sociale punten uit Hitler's programma, de
nationale oogmerken heeft het er bijge
nomen omdat het niet anders kon.
In den geest van een groot getal men-
schen ln Dultschland, laat ons zeggen
van den doorsnee-mensch: burger, klein
handelaar en landbouwer, was de natlo-
naal-soélallstische revolutie in de eerste
plaats gericht tegen de groot-lndustrte
en tegen de groote banken. De arbeider»
van hun kant waren de meening toege
daan dat eindelijk de tijd was aangebro
ken om hun socialistische eischen door
te zetten.
In hoever ze gelijk gehaald hebben li
niet gemakkelijk uit te maken uit de be
richten die ons uit Duitschland desaan-
gaande bereiken. Nochtans, kunnen we
van nu af aan bevestigen dat geen van
beide groepen zijn zin heeft gekregen.
Ook aan het nieuwe Belfort wapperde
de feestvlag op «leper's schoonsten dag-
Op dit oogenblik zijn er in Duitschland
twee klassen, of beter gezegd twee cor
poraties dit der werkgevers en dit der
werknemers. Hun GEZAMENLIJK doel
is: in genoegzame mate rl de goederen
voort te brengen die tot een zelfstandig
Pax! Het ordewoord van den gene- I leven van de Duitsche natie vandoen zijn.
raai van Christus. VREDE! zoo zoet in De geest van tweedracht, de klassen,
de ooren, zalf aan 't hart, wanneer men strijd gelijk we dat noemen, heeft afge-
met zijn twee gelaarsde beenen tot over daan. De betrekkingen die beide corpo-
de knieën in de tranchées en modder raties onderling onderhouden gaan om
heeft gestaan en te Pilkem, Langemark langs den Staat. De Staat is de opperst!
en Boezinge zich orienteerde volgens rechter in al de geschillen die oprijzen.
leper's puinen
Het recht tot staken is den arbeider ont-
Het Allphiia van Handel rtnnwin- ze®d en de werkgevers kunnen niet langer
derde de arduinen zuilen,'het herhaalde I
«Alleluja» alsof het nooit genoeg was R 1n„PSTpnpn in rip vaststellin»
voor een tempel die uit zijn asschen her- ingegrepen in de vaststelling
leefde arbeidsduur en voor de loonen
collectieve tarieven in voege gebracht,
Alleluja! als een Vooruit marsch! die Vandaar bleef er dan maar een stap ta
de verrijzende stad roept naar de toe- ^oen 0m van staatswege controol over de
komst. productie uit te oefenen en die stap werd
Het schip van de kerk daverde, Noë's dan ook gezet. Vraag en aanbod werd in
ark dobberde boven de wateren, de vloed overeenstemming gebracht en de ver
was gezakt, de duive bracht den olijftak; koopsprijzen vastgesteld door staatstus-
the 2nd in command van Z. Em. Kar- schenkomst om de ruineerende mededin-
dinaal Bourne en Mr de Deken stonden ging die de nijveraars zich onderling aan-
aan 't roer van 't schip. Van verre wenkte deden te kortwieken,
een God die kan marcheeren op de baren. Op den keper beschouwd bestaat er een
De engelen keken van uit de hoogte met zekere overeenstemming tusschen de eco-
Verder heeft de natlonaal-socialistische
millioenen oogen neer.
nomische politiek van Roosevelt en Hitier.
De ontroering in de stem der soliste De Amerikaansche Arbeidskeuren en de
ging door de menigte, die luisterde in van overeenkomst. In macht kan Hitier
consecratie-stilte naar den Driemaal Heil! Duitsche Corporaties bieden vele punten
zij God, Deus Sabbaoth, den God der het natuurlijk niet halen tegen Roosevelt,
heirscharen, die zegeviert over alle bar- maar in den geest staan ze onder menig
baren. Dit voelde ook de bisschop der opzicht dicht bijeen,
vernielde zusterstad: Atrecht. In de landbouwpolitiek springt die
Geestelijke en burgerlijke overheden
stonden hier nog dichter bij elkaar dan *pr£pi'hP™n^riPn
de twee zinnebeeldige torens van het ge- a Roosevelt en Hitier
zi£T Ik heb ze zien het hoofd buigen in middelen om aan d€n benardsn toestand
dankbaarheid de overheden en ^wmment^n^nt'X^ L2ïï£
ten, de bekende figuren die wij ontmoet pr\jsverhoo„ing üer bljzond-rste land-
jsjsswwrAs ™s,
ontsnapt aan 't moordend staal, gevlucht,
neen uitgedreven door de militaire macht,
bijna
volgde een reeks maatregelen die ten doel
hioM v,*' hadden de koopkracht van de bevolking
die mannen, die zoo hielden aan hun
Vlaamsche heerdsteden dat ze nog niet
heengingen toen de lavawalmen en 't
gulpend vuur op hen neerkwamen; zij
verdienden zulk een glorious day.We
te verhoogen; in Duitschland niets daar
van. De koopkracht van een groot deel
der bevolking is in niets veranderd. Men
werpt wel op dat er twee millioen werk-
loozen minder zijn. Mogelijk. Dit getal
hebben ook gedacht aan Deken De Brou- I .hto, ,v
wer en zooveel anderen die niet zijn I «hter schijnt fel overdreven te zijn. Door
weergekeerd.
de maatregelen ten bate van de landbou
wers getroffen is het leven duurder ge-
Met de vele Engelschen gingen we naar worden. Vroeg of laat spruiten daar con-
ds Meenenpoort, de ophaalbrug der doo- flikten uit voort.
den, uit dan saillantvan leper, den J
Verdunvan het Britisch leger.
Uit de middelen die zullen beraamd
worden om die confiikten tegen te gaan
Na vier uren kwam hoog, hoog in de zal duidelijk blijken in hoever de nieuwe
lucht een vlieger, hij had ons gerepereerd, leiders van het Du7;che volk met «so
maar hij wierp geen bommen. Als een cialistische princiepen behept zijn.
deus ex machina die een cigaret rookt, Twee stroomingen 1. ebben zich desaan-
liet hij witte watten schrapnelwolkjes gaande baan gebroken. De eerste met Hit
achter, zonder gevaar, als rondekens door Ier en Goehring aan het hoofd schijnen
een liefhe'ober-rooker uitgeblazen. Het geneigd de deur aan den ouden stijl te
vliegtuig blonk als een ster... met een laten hangen. Ze leenen het oor naar de
staart, het teekende letters die vergin
gen in ijdele rook, lijk alle menschen-
raadgqyingen der groot-industrieelen, die
hun geldschieters en hun vrienden van
g'.orie om ons nog hooger te laten zien het eerste uur waren. De andere stroo-
naar het azuur, ver boven de schoone ming is minder machtig en telt als bij-
kleurrijke processie met deze gedachte; zonderste leider Goebbels. Indien het hun
Niets is schooner dan de hemel en al zijn vrij stond te handelen naar hun zin dan
onzichtbare dat geen luchtreklame be
hoeft.
Na den heerlijken dag, kwam men bui
ten de muren, in de rijpende korenvel-
zouden ze met het groot-kapitalisme korte
I metten maken.
Wie van beide zal het winnen?
In het begin van de revolutie gebeurde
den, de avondkoelte zeeg neer na de geest- het menigmaal dat nieuwe nationaal-so-
drift en de hitte van den dag, als een cialistische leiders daadwerkelijk de lei-
zephyr over de gloeiende vuurlijn en de ding der arbeiders in handen namen ea
schoven baden: Zeisens en wapens neer zich met het beheer van de fabrieken in-
voor altijd!
lieten. Lang heeft dit niet geduurd. Uit
Zulke verdelging mag nooit meer gebeu- Berlijn werden ze tot de orde terugge-
We zien nog eens om naar de heerlijke
stad.
leper, hoe kunt ge zoo schoon zijn,
en lieflijk lachen na zooveel smart?
Dat is het raadsel van leper.
roepen
En het schijnt dat Hitier er verder
streng de hand aan houdt.
In dit gedachtenverband is volgend feit
zeker uiterst belangwekkend. Onlangs
werd er in Duitschland overgegaan tot
het oprichten van een Generalrat der
A. B.
aBasaaaSBa31NfiBGHBI!a£9BBS82aaaa!BS9Saaaa3!aaSSaSS9a;!aBHaSEM I Wirtschaftdie Hitler in al de econo
mische aangelegenheden zal te raden heb-
UIENSTWEIGERAARS DIEÜ EN CAMPION IN VRIJHEID ben. Van de 17 leden waaruit hij bestaat
zijn er 16 die tot de groot-industrie en
het bankwezen behooren. We vinden de
namen van Krupp von Bohlen, Siemens,
Bosch, Thyssen, Voegler, Sicher, Rein-
hardfc, enz. Eén lid vertegenwoordigt de
arbeidende klasse: Dr Ley, goedgekend
om de fratsen die hij onlangs te Geneve
uithaalde.
We kunnen dus besluiten: de overwel
digende positie die het groot-kapitalisme
voor de komst van Hitler in Duitschland
arbeidende klasse; Dr Ley, goed gekend
'gen woorden paal en perk moest worden
gesteld, die positie blijkt in niets door
de nationaal-sociallstische revolutie ge
schokt geworden te zijn. Integendeel. En
dat de arbeider het in het Duitschland
van Hitier niet beter zal hebben dan in
het Duitschland van Brünning staat van
nu af aan paalvast.
Een hoofdstuk van de economische ge
schiedenis van Duitschland dat revolu-
tionnairgenoemd wordt staat op het
punt afgesloten te worden zonder dat er
merkelijke veranderingen aan te stippen
zijn.
Nu stelt zich de vraag: is de economi
sche toestand van Duitschland verbeterd?
Gewis. Laten wc echter de berichten dia
ons desaangaande uit Duitschland toe
komen niet als Evangelie aanvaarden. In
een volgend artikel zullen we daar breed
voerig op terugkomen.
Om te sluiten wil ik antwoorden op een
vraag die me reeds dikwijls weru gesteld:
Hoe komt het dat Frankrijk, Nederland,
Zwitserland en ook wel Belgie, allemaal
landen die rijk zijn aan goud, vreczen dat
hun wederzijdsche munten, vroeg of laat,
den schommelende dollar zullen volgen,
en dat de Relchsmark die amper met 7
goud gewaarborgd ls, op zijn goudpunt
blijft?
In de eerste plaats moeten we u doen
opmerken dat de Relchsmark geen vrije
munt meer Ls, hij ls schaarsch en moei
lijk om vinden. En ten tweede hij moest
totnogtoe gevonden worden want de
Duitsche handelsbalans sluit aktief, het
is te zeggen dat de Duitsche uitvoer de
invoer overtreft. Dit excedent moet in
marken voldaan worden... en daar hij
schaarsch is wordt er jacht op gemaakt.
De vraag overtreft het aanbod. Geen won
der dus dat de mark duur is, te duur.
Alles wijst er echter op dat de toestand
van de handelsbalans zich duchtig aan
het veranderen is. Men voorziet dat in
de loopende maanden de invoer, de uit
voer zal overtreffen. Wat dan? Dan valt
vanzelfs de waarde van de mark, ten min
ste in het buitenland, want in het bin
nenland zal hij gedwongen koers krijgen.
In elk geval, Hitier speelt een uiterst
gevaarlijk spelletje. Hij zou wijselijk han
delen indien hij een gezondere, met de
werkelijkheld-rekening-houdende intern»»
tlonale handelspolitiek inhuldigde. H it
De dienstweigeraars uit gewetensbezwaar werden, zooals gffflrtëld, ln vrijheid
gesteld, nadat de regeering besloten had hen uit het leger te verjagen en van
hunne burgerrechten beroofd. Hierboven ziet men ze bij het verlaten van het
gevang te Vorst,
aaiHBaEaasaasBBfwasaaiaaEassBBriBaaanEBagsssagaaasaBaiaasaa
VLAGGEFEEST DER EOERENGILDE TE STADEN.
De flinke groep der Vlaamsche Katho'iekc Boerenjeued van Steden die te dezer
gelegenheid samen kwam. ln 't midden E. II. Colpacrt, uit Leuven.