Zalig Dieaüojaap
ABONNENTEN, OPGEPAST
DE HALLE
Japan, of het gele gevaar
KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER
biedt aan Lezers en Lezeressen
zijn beste wenschen van Zalig
en Gelukkig Nieuwjaar
Onze wensch voor 1934Meer eerbied voor 't gezag
POLITIEKE KRONIEK
NIEUWE BELGISCHE CONSUL
TE RIJSEL
NIEUWJAARSGIFTEN
VOOR Z. H. DEN PAUS
ONS WANDKALANDER VOOR 1S34
GEVEN WIJ ALS BIJVOEGSEL AANSTAANDE WEEK.
ROND ZEKERE FEITEN
ZONDAG 31 DECEMBER 1933.
WEEKBLAD: 35 CENTIEMEN.
1* JAAR. N 5X.
«DE HALLE»
Katholiek Weekblad van leper
Bureel:
Boterstraat, 17, IEPER.
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR I JAAR (per post)
Binnenland 18,f»0 fr.
Belgisch Congo 35,fr.
Frankrijk 35,ft.
Alle andere landen 55,fr.
TARIEF VOOR BERICHTEN:
Uitgever*
6ANSEN VANNESTE, Popëringe
O God, Gij kioont het jaar met
goedheid.
Het oude.
Het nieuwe.
Wij zijn dankbaar voor 't verleden
en hoopvol voor de toekomst. Gij
kunt niet anders dan op uw kinders
glimlachen.
Wat was het jaar 1933? Een reeks
weldaden van Vader voor zijn lieve
lingen. We hebben met onze ziel,
spijts crisis en interpellaties, toch
geleefd in een land van belofte, over
vloeiend van melk en honig. Melk
voor kinders en zoetigheid, ook in
ongenaamheden en misschien nog
meest dan, onder kruisjes die wij
alleen kennen. Er waren in den
bilan van 't verloopen jaar meer
vreugden dan kruisen, lijk altijd. En
de beproevingen zijn vreugden als
men er verstand van heeft.
Wat zal het nieuw jaar zijn? 't Is
nog een kruiswoordraadsel... zonder
prijzen 't Zal zijn al wat God wil.
Hij is Vader, 't is genoeg; Hij doe
met ons, in ons en rond ons, gelijk
Hij wil.
Alles weze nieuw: hart, geest en
ziel. Het weze het jaar Onzes Heeren.
Want een jaar dat niet onder dien
naam staat, zal smakeloos zijn en
vruchteloos.
A
WENSCH.
Het weze gelukkig, het weze een
kalender van genaden. 1934 zal
lijk zijn oudere broers: van Gods
wege een jaar van XX eeuwsche
grootheid, maar ook van XX eeuw
sche absurditeit vanwege de men-
schen. Ons geluk op aarde is zoo in
gewikkeld, 't is zulk een gekom-
pliceerd raderwerk, dat er altijd
entwaar een wieltje is dat wrijft, een
haperingsken, entwat dat niet foe
tert; 't is zoo 'n puntewerk lijk bij
den horlogemaker en er is altijd
entwaar een wieltje met een gebro
ken tandje.
Er is maar een geluk dat simpel ls,
echt en waar en ook bestendig. We
hebben het voor te grijpen, het ligt
zoo gemakkelijk in ons bereik dat wij
er niet aan denken en verder den
arm uitsteken.
Wat moeten we meer hebben om
gelukkig te zijn dan Gods wil en
Gods liefde. Gods liefde verzoet al
les. Als we die inwendig bezitten
zonder los te laten, wat kan het dan
schelen dat we een doodbrief ont
vangen, dat in groote letters staat
te lezen in 't dagblad de hoofding
waarbij een stroom zijn dijken door
brak, of een minder ongeluk voor 't
land b. v. een ministerie dat viel zon
der zich zeer te doen.
WATER EN SCHUIM.
De kinders aan 't strand die met
bloote beenen vorenaan in zee loo-
pen zien honderden baren naderen,
ze gillen van schrik als er een komt;
ze springen eens op en als 't voorbij
is, lachen ze om hun benauwdheid.
Wat was die vreeselijke golf?
Water en schuim.
Drie honderd en vijf en zestig ba
ren zijn in aantocht en we ontzien
de eene meer dan de andere. Ze zul
len ook voorbij gaan lijk de voor
gaande, zoowel de laatste dagen der
maand met de afsluiting der fonc-
tionarissen als de vervaldagen voor
belastingen en de hoogeschool-exa-
mens.
LEVENSDROOMEN.
Wat zoudt ge willen zijn dit
jaar?
Ik wou een ridder zijn, edelmoe
dig strijdend voor recht en waarheid,
als verdediger der zwakken en ver
drukten.
Dat is een studentendroom, heel
schoon.
Ongelukkiglijk zijn we niet meer
in den tijd der ridders, maar der rui
ters... op een schoolbank.
Wat zoudt ge willen zijn?
Een heilige.
Ge hebt dat nog gezegd en toch
zijt ge voortgegaan met uw gebreken,
ge hebt dezelfde fouten gefabrikeerd
in serie een reeks die reeds veel
te langs is. Was het verleden jaar
geen almanak van tekortkomingen
als ge uw inventaris opmaakt?
GELUKSZAK.
Wat zoudt gij willen zijn?
Een gelukszak.
Elk blad van 't Evangelie is een
recept van levensgeluk.
Wat moet ge worden daartoe?
Een kind van God zijn, maar een
klein kind dat zich laat in Vaders
armen vallen. En Vader trekt ze nooit
terug, Vader is wijs en goed. Alles
combineert Hij voor zijn eer en ons
geluk. En best van al bemoeit Hij zich
met onze zaken als Hij onze ziens
wijze en onzen eigen wil tegengaat.
Wat ik zou willen zijn?
Ik zou willen dat jongentje zijn dat
bij de vermenigvuldiging zijn brood
jes en vischjes mocht aanbieden,
welke moeder voor zijn uitstapje in
zijn knapzak gestoken had. Welk ge
luk dat te mogen aanbieden aan den
Heer en dat te zien vermenigvuldigen
onder zijn oogen, zooveel als er uren
zijn in 't jaar, de menigte spijzen en
nog veel over hebben...
En a propos van visch.
Op het einde van mijn leven zou
ik willen die visch zijn, dien Petrus
moest vangen, met het geldstuk in
zijn binnenste, die eenige visch uit
heel den vijver en dan het beste dat
er in mij is en dat toch niet van mij
kwam, dat geldstuk laten uithalen
om in 's Heeren handen een oogen-
blik te mogen blinken... en daarna
zacht ontslapen in die doorboorde
handen die eens voor mij zooveel be
taalden. A. B.
i:zc9s:a::iBSS82Ba3S3X9sa&aBB:.is3aBa5a£3SEaisa2iaa2Z22saG£2E33
GODSDIENST.
Deze wensch is zeker niet een ge
wone nieuw jaarwensch. Voor 1934
gaat onze groote belangstelling, en
meteen onze wensch, naar een GE
ZONDER SOCIAAL LEVEN.
Zonder eerbied voor 't gezag is er
onder de menschen geen maatschap
pelijk leven mogelijk. De groote Paus
Pius XI, die het. ziekelijk lichaam
der gansche samenleving in de diep
ste diepte heeft gepeild, eischt als
éérste redmiddel eerbied voor alle
recht, naar kristelijken geest opge
vat.
Eerbied dus voor de rechten van
het gezag, waar het ook weze en in
wiens handen het ook berusten mo
ge! Alle gezag heeft zijn oorsprong
in God, en alle wettige gezagvoerder
is Gods plaatsvervanger. Hij heeft
gezag d. w. z. recht om te bevelen,
en ik, de onderdaan, heb den plicht
te buigen voor dit bevel. Als ik den
gezagvoerder gehoorzaam, gehoor-
raam ik aan God zelf.
Wanneer de onderdaan buigt voor
de bevelen van zijn overste, wanneer
het kind gehoorzaamt aan het ouder
lijk gezag, de werkman aan den werk
gever, de leerling aan den leeraar, de
dienstknecht aan zijn meester, de
burger aan het Staatsgezag, dan
wordt de ÉÉRSTE GROOTE STAP
gezet naar een gezond sociaal leven.
Doch thans heerscht een aanste
kelijke ziekte, waar men de naam
aan geeft van GEZAGSCRISIS
Die ziekte zit eigenlijk in de ON
DERDANEN ZELF ofschoon zij den
ken dat zij heerscht bij de gezag
voerders.
Vruchteloos roepen de onderdanen;
«ER IS GEEN GEZAG MEER!»
Het gezag is er, staat daar boven
hun hoofd, onaantastbaar. Het gezag
in zichzelf beschouwd wordt niet af
gebroken, noch afgeschaft; maar on
derdanen kunnen de uitvoering en
het gebruik van dit gezag dwarsboo-
men, moeilijk of onmogelijk maken.
Vruchteloos roept men: Ze mis
bruiken hun gezag! Want we vra
gen: Op welke wijze wordt dit gezag
misbruikt? Gaat het om een zondig
gebod of verbod? Hier, ja, schiet het
recht van eiken gezagvoerder te kort,
derhalve ook zijn gezag als Gods
plaatsbekleeder. Maar daar gaat het
niet om, en daarover spreekt men
niet. H'er immers ligt het: «OMDAT
HET GEZAG BEVEELT EN DWINGT».
Wij begrijpen dat iemand geen
gezagvoerder ontzien is, Invloed
heeft, ontzag inboezemt, en nooit
commandeert omdat hij niets te com-
mandeeren heeft! Maar stel U een
gezagvoerder voor die tegenover zijn
onderdaan redeneert, smeekt en bidt,
en geen gezag voert, d. i. niet com
mandeert en de stipte uitvoering van
zijn bevelen niet eischt, ondanks al
het recht van zijn bevoegd gezag,
ondanks den tegenzin van zijn onder
daan...! Neen, maar waartoe dient
dan het gezag in het menschelijk sa
menleven? Is 't misschien om te zwij
gen, de oogen te sluiten, en te laten
begaan? Dan wordt het anarchie in
huis, in den Staat, in gansch het so
ciaal leven.
Anderen zullen het anders draaien:
«WIJ AANVAARDEN HET GEZAG,
MAAR NIET DEZEN GEZAGVOER
DER! Doch wij vragen nogmaals:
«Is hij niet bevoegd of gaat hij zijn
recht te buiten? Zoolang dit niet
stellig bewezen is, heeft de onderdaan
aan zijn overste te gehoorzamen.
Wat zou er geworden van het ouder
lijk gezag moest vader, na een beve
lend woord, van zijn jongen te hoo-
ren krijgen: «Wacht eventjes vader,
tot ik goed onderzocht heb, of gij het
recht hebt mij zoo te bevelen...».
En nog eens wordt hier iets anders
bedoeld: Men eischt dat de gezag
voerder sympathiek en tegemoetko
mend zij, zich in dienste stelle van
den onderdaan, het vertrouwen waar
dig zij, en zoo meer.
Dat nu een overste op DIE WIJZE
den eerbied voor 't gezag zal trach
ten te vergemakkelijken; dat een
overste zijn betrekkingen met de
onderdanen tot een menschwaardige
verhouding zal weten op te voeren,
vermits hij ook rekenschap zal geven
voor de zielen dergenen die hem toe
vertrouwd zijn; dat de overste be
nevens de waarde van zijn gezag, ook
de waarde van gunstigen invloed en
ontzag en genegenheid zal weten
hoog te schatten; dit alles is uitste
kend, doch ten slotte slechts een
SIERAAD VAN HET GEZAG, niet
het gezag zelve.
Men behoort niet te gehoorzamen
om de sympathie, maar om het
recht van den gezagvoerder. Zelfs dan
moet hij geëerbiedigd, ais hij om tal
van fouten of menschelijke zwakhe
den geen eerbied zou verdienen.
Zoolang men, alwie een gezag bo
ven hem erkent, als een SLAAF aan
ziet; zoolang men voor een HELD
houdt alwie het gezag bestrijdt, zoo
lang ook blijft onze samenleving doo-
delijk ziek!
Wij wenschen voor 1934 dat allen
meehelpen tot beternis.
Onlangs hebben de Vereenigde Sta
ten van Amerika officieel de Russi
sche Sovjet-Unie erkend. Iedereen
heeft aan dit erkennen commer-
cieele belangen ondergeschikt. Daar
in heeft iedereen volkomen gelijk.
Doch werd er wel eens aan politie
ke belangen gedacht? Misschien wel
niet. Amerika heeft immers in de
laatste tijden zoo dikwijls bekend dat
het voortaan Europa aan de Euro
peanen laat, met andere woorden
dat het in de Europeesche moeilijk
heden liever niet meer tusschenkwam.
En vermits er ginds mizerie genoeg
voor den boeg is, schijnt dit opgeven
van Europa volkomen gemotiveerd.
Deze redeneeringhoe logisch ze
schijnbaar ook is, zou wel eens fali-
kant kunnen lijken.
Als de Vereenigde Staten de Sov
jets erkend hebben is het meer dan
waarschijnlijk niet om louter com-
mercieele redens. Negen kansen op
tien zijn er daar politieke hoofd- of
bijbedoelingen aan verbonden.
En dit zullen we trachten uit te
maken.
Er wordt in West-Europa,heel vaak
al te vaak zelfs oorlogsgevaar voor
gewend om zelfverdediging te wetti
gen, of om zich te pantseren. Maar
rondom den Stillen Oceaan wordt er
wellicht minder over oorlog gespro
ken, doch alleszins meer aan gedacht
en er meer voor geïntrigeerd.
Japan is er de kern van en China,
Amerika, Rusland en wellicht Enge
land bezetten de voornaamste rollen.
Japan is een eigenaardig land, en
op alle gebied. Slaan we even een
atlas open en bekijken we eens aan
dachtig de aardrijkskundige consti
tutie van Nippon in het licht van
Azië. Een belachelijke komma op een
volgeschreven blad. Een nietig anker
dat te vergeefs tegen het reusach
tige schip schutsel zoekt. Door de
natuur verbazend bevoordeeld, een
hemelsch klimaat, maar dan weer
benadeeld door een heele serie vuur
bergen.
Doch veel te eng, veel te klein voor
den groei en de ambitie der Japan
ners, die buitengewoon verstandig en
behendig zijn.
Japan is juist het tegengestelde
van Spanje, een klein land voor een
groot volk. De Japanner stikt of
meent te stikken in zijn land. Hij
toil en moet ruimte en lucht hebben,
maar -vooral aanzien en prestige.
Daarom is het dat in Japan de mi
litairen voortdurend het hooge woord
voeren. Japan is in bestendigen oor
log. En iedere maal komt het een
beetje grooter uit den strijd. Dit
werkt natuurlijk cansteketoff: en pres
tige wordt op den duur pretentie.
In 1S94 ontnemen de Japanners
Formosa aan China. In 1905 Russisch
Sakhaline met het protektoraat over
Korea. In 1910, sans autre forme de
procés is Koréa Japansch gebied. De
laatste oorlog weer een protektoraat,
ditmaal over de Duitsche Mariannen-
eilandcn. Dit mandaat eindigt in
1935, doch Japan handelt er als thuis,
t.t.z. versterkt en wapent. Een paar
jaar geleden gingen ze weer de Chi-
neezen te lijf, resultaat: Mandchou-
rije en Jehol.
Er blijft hen nog het Russisch ge
deelte van Sakhaline (en juist het
rijkste) in te palmen. En dan heb
ben ze heel het gebuurte buitgemaakt.
Ongelukkig is het Rusland van 1933
het Rusland van 1905 niet meer. Nu
ter zake.
Het hoeft natuurlijk geen betoog
dat sedert Port-Arthur (1905) de re
laties tusschen Russen en Gelen alles
behalve aantrekkelijk zijn. Anderzijds
is China nu precies ook geen dikke
vriend van Japan. Daar is het onge
veer zooals tusschen Frankrijk en
Duitschland: een bloedveete.
Zoodat Japan daaromtrent gedurig
op het qui-viveleeft met zijn
naaste géburen. En liever dan tus
schen de hoop en de vrees te leven
heeft Japan zich gepantserd. Voor de
Japanners is het zeeleger en de vloot
van natuurswege de aangewezen ver
dediger. We schreven bijna aanvaller.
De aanval is immers de beste verde
diging.
De versterking van de Japansche
marine speelde natuurlijk in de kaart
niet van Amerika en ook wel niet
van Engeland. Niets is immers gevoe
liger dan de eigenliefde van een land.
Daarenboven heeft Engeland groote
handelsbelangen in China en Ame
rika... groote aanspraken. Voor de
Amerikaansche financie en industrie
ware de moderniseering van China
een buitenkansje.
In de aanvankelijke stelkunde leert
men dat negatief vermenigvuldigd
door negatief een positief resultaat
geeft en hiervoor bezigt men de vol
gende vergelijkingDe vijanden (ne
gatief) van mijn vijanden (negatief)
zijn mijn vrienden.
Ergo.
Rusland en China zijn Japans vij
anden.
Amerika is afgunstig van Japan
het woord vijand ware misschien te
sterk) dus wordt het de vriend én
van Rusland én van China.
Wie gelooft hu nog dat Amerika
om loutere handelsbelangen Sovjet-
Rusland erkende
Hoe Engeland*tegenover de Japan
ners staat moge btijken uit een de
bat in het Lagerhuis, waar een la
bour afgevaardigde destijds aan den
minister vroeg ran alle wapenuitvoer
naar Japan te i erbieden.
Van de groep der Verbondenen uit
den icereldoorlog heeft Japan het bij
zijn vrienden hot leelijkst verkorven.
Het staat totaal geïsoleerd. Zich
afzonderen midden vrienden is niets.
Maar zich hooghartig afzonderen tus
schen vijanden^en obstinaat zijn wil
doorvoeren is gevaarlijk.
Dat heeft ook 'Japan begrepen.
En daarom w het dat het in de
laatste maanden .herhaaldelijk bij zijn
gebuur, in casü China, aanloopt, om
het toch maar tan zijn vriendelijk
heid. te overtuigen (en tusschen haak
jes, om er zelf a-c plaats van Amerika
over te nemen).
Japan is vergmwd van Amerika, en
des te meer ómdat in 1935-36 de
Amerikaansche vloot haar maximum
sterkte zal bereiken.
Maar tusschdn Japan en China
staat Mandchovrije, staat Jehol, als
een paar onoverkomelijke hinderpa
len. Japan zou echter zoo doodgraag
het eenheidsfront China, Amerika en
Rusland beletten, dat het zich wil
tevreden stellen met een negatieve
vriendschap, zender verder positief
voordeel.
Of het gaan zal, betwijfelen we.
Rusland is nu (officieel met Amerika
verzoend en Rusland staat paraat.
Het weet immers goed genoeg dat,
indien Japan een gewapend konflikt
ter zee wil aanpakken, het de pe-
trool van Russisch Sakhaline van
doen heeft.
En Japan zelf betwijfelt het sla
gen van zijn pogingen. Minister Ara-
ki, de feitelijke diktator, verklaarde
trouwens aan zijn generalen op 13
September jj.: topdat een katastroof
vermeden worde is er maar één mid
del: wapenen eu nog wapenen, aldus
zal een land zièh tweemaal overpein
zen, eer het ons aanvalt Het blad
waaruit we dit Dericht knippen voegt
er lakonisch bijNeen, geen enkel
land zal Japan aanvallen, maar ver
scheidene landen... dat is een andere
affaire
Zoo staan tl., taken. Koppig gaat
Japan zijn gang. Het voelt zich sterk,
overmoedig en geroepen tot groote
dingen. De Japanners zijn een groot
volk en wanen zich uitverkoren. Ze
hadden tot hiertoe niets dan meeslag.
Misschien is de roes hen naar 't hoofd
gegaan.
Dit is niet naar den zin van Ame
rika, Rusland en China, waarmee
Engeland sympathiseert.
Wordt het ginds in 1935-36 te
warm, dan kan de wrijving katastro-
phale afmetingen nemen.
Voegt er nog de VJest-Europeesche
moeilijkheden bij en denkt aan de
vrede van Versailles
(Nadruk verboden.) Herwig.
BEEasenaE2aHiSBBS3Sa«2a«33S2!
Goede tijding: voor alle Handelaars
en Werklieden Grensbewoners.
Het gcede nieuws van het benoemen
van een Belgische Consul te Rijsel zal ze
kerlijk een groot genoegen brengen aan al
onze lezers en niet het minst aan allen die
in Frankrijk weieens zaken moeten drij
ven, aismede de grensarbeiders.
Tot Consul te Rijsel werd benoemd de
Heer Albert Moulaert, geboren op 22 Sep
tember 1878, achtereenvolgens vice-consul
te Santiago (Chili) in 1S01 en te Tokio
(Japan) in 1906. In 1906 werd hij gehecht
aan het algemeen sekretariaat te Boma
(Belgisch Congo), werd dan consul be
noemd te Han-Kou (China) in 1910; naar
de V. S. van Amerika gestuurd in 1915 met
bijzondere opdracht; consul te Chicago in
1917, generaal - consul te Hamburg
(Duitschland) op 20 Januari 1920 en thans
te Rijsel benoemd.
Het nieuw consulaat te Rijsel ingericht
is oen beroeps-consulaat tot stand geko
men om in de noodwendgheden te voor
zien der nieuwe toestanden voor onze han
delaars en grens-werkiieden geschapen
door de werkcrisis en nieuwe tolrechten.
De zaak werd hevig ondersteund door
onze Gouwheer H. Baels.
Handelaars, werklieden of gelijk wie in
de zaak belang heeft, mag er gerust gaan
of schrijven in t vlaamsch of in 't
fransch om alle inlichtingen. Wie
naar Rijsel nisi kan gaan, kan ook alle
inlichtingen krijgen bij Heer Advokaat
van Renynghe de Voxvrie, Lange Tor-
houtstraat, leper, die bij het inrichten
dezer nuttige zaak zijn groot deel heeft.
laasaoasBBEBaiBXBES^iassisssESSBBBBHsaBsaaasBBBBSsissjaassiiE
DE STRENGE WINTER IN RIJNLAND
De inschrijvingslijst van dit werk,
door het Belgisch Episcopaat onder
steund, komt voor 1934 op Kerstdag
geopend te worden.
Alle Katholieken zouden het moe
ten als plicht aanzien in de mate van
hun vermogen aan het sukses der in
schrijving mede te helpen, bijzonder
lijk in deze tijden, moeilijker dan
ooit.
Katholieken, de Inrichters rekenen
dan ook op uwe gehechtheid aan den
Pauselijken Stoel om mee te ijveren
voor de Nieuwjaarsgiften voor Z. H.
den Paus. Het is dringend noodzake
lijk dit jaar nieuwe inschrijvers op
te zoeken om een tegenhanger te vin
den voor de vermindering, die zich
tengevolge der economische crisis
in de gewone inschrijvingen mo
gelijk zullen voordoen.
Inschrijvingen kunnen worden ge
stort op de bureelen der katholieke
dagbladen of op postcheckrekening
Nr 382.79 van den Heer Mallié, Door
nik, secretaris van den Bond.
13333»
MIST TE LONDEN
We klagen bier soms van <!c mist in
de wintermaanden, maar in Londen is
het nog erger. De mist belemmert daar
soms alle vervoer en midden in den dag
moeten de straatlantccrns aangestoken
worden.
tH3E=22K3B&SE333Ba5B33SZ3!S2B
IJS TE VENETIE
In 't schoon Italië is bet ook niet altijd
zomer, wat men er ook over zinge.
Venetie deelde ook mede aan de ijs-
overval en de sneeuwvlagen en de plot
seling daarop volgende dooi niiek van de
St Marcusplaats een vijver, zoodanig dat
de bewoners bootjes noodig hadden om
naar de Cathedraal te gaan.
«aassasBBassisazsaaB&ssEsaaBS
Belgische fabriek van
Chicorei VVyppelier-Taffin.
BS3BEtB3J&£aae£2Bf>S3a2BdBSBZS
NIEUWE MILJCENAIRS!
Hei dooiweer in Rijnland heeft tengevolge de hooge opstapeling van ijsblokken en
het loskomen dezer geweldige massa's overstroomingcn verwekt en buizen vernield.
Tel. Foperingë N'
rostcbeckrekening K' 15.579»
Kleine berichten per regel 1.00 fr.
Kleine berichten (minimum) 4.00 Ir.
2 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur.
Berichten op 1* bl. per regel 2,50 fr.
Berichten op 2* bi. per regel 1.75 'r.
Rouw ber. en Bedank, (min.) 5.00 Ir.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanraag.
Annoncen rljri vooraf te betalen
en moeten tegen den Woensdag
avond Ingezonden worden. - K.eir.e
berichten tegen den Donderdag noen.
Twee heerschaonen die samen 4 inillioen
peseta, of 14 miUioen frank, met de Kerst-
loterij wonnen in Spanje.
Het is dc Statie-overste Basilio Fuentes
van Biih.io (rechts), en rijn onderhoorige
Florentino Hernaes (links).
laBHHSËahBSBlUEZBSMEaSE&i»
GEEN TOEPASSING OP DE V. O. S.
VAN HET DIENSTBEVEL
BETREFFENDE DE STAATSTROliW
VAN AMBTENAREN EN BEDIENDEN
Daar enkele lagere dienstoversten het
dienstbevel nopens de staatstrouw van
ambtenaren en bedienden hadden willen
toepassen tegenover leden van V. O. S.
werd de Regeering hierover ondervraagd.
Het antwoord van den Eersten Minister
luidde dat de groepeering V. O. S. niet
valt onder de toepassing van het dienst
bevel en dat de lagere dienstoversten geen
macht hebben initiatieven te nemen op
dat gebied.
«3
IN T BINNENLAND.
De briefdragers hebben gedaan met het ten huize aanbieden van
de kwitancies der postabonnementen.
Hebt U voor de eene of andere reden verwaarloosd deze te
betalen, laat het ons dan onmiddellijk weten of stort het bedrag
van uw abonnement op onze postcheckrekening 15.570, met ver
melding «hernieuwing abonnement», zooniet wordt aanstaande week
ons blad U niet meer door de post besteld.
De prijs is 18.60 frank voor heel het jaar.
AAN ALLE ABONNENTEN IN T BINNENLAND,
't zij deze die niet betaalden bij het bezoek van den briefdrager,
't zij die tot nu toe niet geabonneerd waren en die verlangen ons
blad wekelijks per post tehuis besteld te worden:
VUL DIT BRIEFJE IN, GEEF HET AAN DEN BRIEFDRAGER
OF STEEK HET ZONDER POSTZEGEL IN EENE OF ANDE
RE POSTBUS UWER GEMEENTE.
Mijnheer de Postmeester,
Ik ondergeteekends
straat Nummer
verzoek U mij een kwijtschrift te laten aanbieden van 18 fr. 60
voor een abonnement op DE HALLE voor heel het jaar 1934.
Handteeksn
Een paar dagen later zal de briefdrager om de 18,60 fr. komen
en U dan elke Zaterdag morgen ons blad te huis brengen.
IN T BUITENLAND.
We verzoeken dringend onze geachte Abonnenten van 't Buiten
land die de abonnementprijs voor 1934 nog niet voldeden ons seffens
het bedrag, LIEFST PER INTERNATIONAAL POSTMANDAAT,
te willen opsturen. Abonnenten uit Frankrijk mogen ons het bedrag
opsturen in bankbriefjes maar ONDER AANBEVOLEN BRIEF.
Wie binnen de acht dagen niet voldoet, kan vanaf aanstaande
week ons blad niet meer ontvangen.
Wie van zin is per gelegenheid in den loop van 't jaar op ons
bureel te komen betalen, weze zoo goed ons met een kaartje hier
over te verwittigen.
De abonnementsprijs voor 't Buitenland is:
Voor Belgisch-Congo en voor Frankrijk: 35 frank Belgisch geld;
Voor alle andere Landen: 11 belga's.
We rekenen op de trouw van al onze geachte Lezers en Leze
ressen en danken bun bij voorbaat.
]£Lr2'22i£ï2£Z£2S&;3223aB&aES2&S£139BXaB9asiSSBSSiij81BaBS;:22aa
'T IS NIET ALTIJD 'T REGIEM DAT NIET DEUGT
T ZIJN MEEST DE MENSCHEN DIE NIET MEER DEUGEN
BIJ VERMINDERING AAN GODSDIENSTZIN
Het wordt een onverkwikkelijk ding
dit schandaal bij de politiekommissa-
rissen te Brussel en elders. Niet stich
tend waarachtig maar ook niet ver-
eerend voor heel het land.
Mannen die de wet moeten doen
naleven en die helpen zorgen dat de
overtreders niet gestraft worden, en
dat voor een handvol geld! Indien ze
nog moesten werken tegen honger-
loonen, zou men nog geneigd zijn de
schuld te werpen op hun werkgevers
die ze in bekoring hebben geleid;
maar onder de betichten zijn er die
zeer hooge loonen verdienen.
Zich laten uitkoopen! Wat 'n leelijk
ding. Is dat voor het geld? Och kom?
Gierigaards wiens coffrcfort sluit ge
lijk een peperdoos en wiens vingers
krom staan van vijffrankstukken te
tellen of van coupons af te snijden,
die loopen er nog zooveel niet op de
wereld. En dan nog moet men daar
niet altijd dat volkske gaan zoeken
dat zich laat uitkoopen. Om het geld?
Maar neen! Wel om datgene wat ze
met dat geld begeeren te doen. En
negen maal op tien zal het niet zijn
om iets nuttigs te koopen of iets eer
lijks te doen. Een handelaar of nij-
veraar, een boer of een werkman, een
bediende of politieagent, zij begeeren
allen een goê stuiver te verdienen,
1.1. z. dat ze hun zaken willen doen
vooruitgaan, dat zij hun loon of jaar
wedde geern zien stijgen; maar ne
gen en negentig maal op honderd zal
het zijn om entwat meer voldoening
te hebben, om hun huishouden en
hun kinders een trapke hooger in de
maatschappij te brengen,. En wie zou
het hun te kwade duiden. Maar van
zoohaast dat men uitziet om op een
oneerlijke manier geld te verdienen,
van zoohaast dat iemand zijn plicht
verzuimt om wat geld, van zoohaast
men zich laat uitkoopen, dan steekt
er iets anders achter dat oneerlijk is,
iets dat niet deugt. Keert het om
zooals gij wilt, dan zal dat geld bijna
altijd moeten dienen ofwel om te
drinken en op zwier te gaan, ofwel
om... een tweede menagie te onder
houden. En beide die zaken kosten
veel geld, en het gewoon inkomen
volstaat daartoe niet ofwel omdat er
geen genoeg is ofwel omdat... de eer
ste menagie het niet mag weten.
Bij uitzondering zou dat geld, met
een reukje er aan, wel eens dienen
om den grooten Jan uit te hangen,
om grooter te doen dan het zijn rang
in de maatschappij past, of nog om
de schulden te helpen betalen die een
eigen vrouw miek voor haar overdre
ven toilet.
En als we nu eens omgekeerd de
zaken willen beschouwen, wanneer ge
iemand ziet die drinkt en zwiert, die
naar andere vrouwen loopt, die boven
zijn rang leeft en verteert, weerom
zult ge negenmaal op tien mogen be
sluiten: er steekt daar iets oneerlijks
onder, daar is er geld in 't spel met
een reukje er aan.
Wanneer men die feiten vaststelt in
de oflicieele wereld, is men zoo ge
makkelijk geneigd te besluiten: de
schuld is aan het regiem. Ja wel 't
regiem heeft er wel eens in de ge
schiedenis een oorzaak van geweest,
dat kan nu nog zijn, en dat zal altijd
en in alle regiemen mogelijk zijn.
Waarom? Omdat er een diepere oor
zaak bestaat. Immers zulke uitkoo-
perij zult ge evengoed vinden, bij een
bediende van een bank of bij den
bestuurder zelf ervan, bij een grooten
aannemer of uw bouwmeester, bij den
meestergast in de fabriek gelijk bij
een winkelknecht.
De ware oorzaak, de grond van dit
alles ligt in de natuur zelf van den
mensch. Bij allen en ten allen tijde
liggen daar in den ondergrond van
die natuur kwade neigingen die maar
immer naar boven willen om zich
meester te maken van den wil van
den mensch en dezen in den afgrond
mee te slepen. En negenmaal op tien
zal dat gebeuren indien er bij dien
mensch geen hooger wet geldt, geen
hooger ideaal hem aantrekt. En die
hooge wet en dat hooge ideaal zal
men alleen vinden in den godsdienst.
Er zijn uitzonderingen aan alle re
gelen. Zeker men kan zeer eerlijke
menschen vinden bij niet geloovigen,
gelijk men kan oneerlijke vinden bij
geloovigen. Maar die laatste zijn dan
geloovigen, hun naam onwaardig, die
leven in strijd met hun geloof. Ter
wijl ongeloovigen, in theorie of in
pratiek zeer logiek kunnen zijn van
zoohaast zij oordeelen dat er geen
leven hiernamaals is en dat ze geen
meester hebben boven hun zelf.
Een maatschappij waar de uitkoo-
perij onder al hare vormen hoogtij
viert is er zeker eene waar de gods
dienst niet meer de plaats bekleedt
die hem toekomt.
Niet noodig dan of in alle geval
't is ongedaan werk, het regiem aan
te vallen en te veranderen. Met de
zelfde menschen, in gelijk welk an
der regiem, zal men op korten tijd
tot hetzelfde uitwerksel komen. Een
land zonder godsdienst is een land
dat bereid is tot alles.
Men zoeke in de eerste plaats dan
om die oorzaken weg te nemen die
schuld hebben aan vermindering van
godsdienstzin. Het Belfort.
IBaBBSBBBSBBBBBBBBBBBBBBSBBB
TREKKING
DER VERWOESTE GEWESTEN
LEENING
MET LOTEN 5 P. C. 1932
22' Trekking
Uitkeerbaar met 250.000 frank
Reeks 117.903.
Volgende reeksen uitkeerbaar
met 25.000 frank.
108456 111082 117589 129025 140441
143689 151935 158726 160054 161124
171762 189940 190161 196866 202221
208191 209985 219294 220125 224995
231373 231797 231879 234469 237677
241148 246576 247925 250677 251748
274387 283786 299792
Elke obligatie, behoorend tot een
der bovenstaande reeksen, heeft
recht op een tiende van het op diê
reeks vallende lot.
