pumlI pi Ontslag van het Ministerie HET SAARPROBLEEM verzacht de pijnt geneest de wond HET H. HART H. HARTEFEEST Ons Vorstenhuis gezegend met een derde Kindje KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER Heden Zondag 10 Juni PRINS ALBERT, Prins van Luik NATIONAAL CONGRES DER KATHOLIEKE ACTIE XV' IJZERBEDEVAART IN DE KATHOLIEKE UNIE STORT 9,35 FRANK L li PAUS PIUS XI 77 JAAR POLITIEKE KRONIEK OMTRENT BEAURAING 'te WATOU VLAANDERENS BEDEVAART NAAR L0URDES 1934 De regeering in de Kamer twee maal in minderheid gesteld, door Liberale leden der meerderkeid die met de oppositie stemden. Do oorzaak der lichtzinnige stemming bij de Liberalen. DE TOESTAND DONDERDAG NA DEN DOOD VAN KONING ALBERT. Donderdag 31 Mei wapperde in de i/atikaansche Stad, aan al de gebou wen, de Pauselijke vlag. Z. H. Paus Pius XI herdacht Zijn 77" verjaar dag. De H. Vader heeft thans een pontificaat van twaalf jaar en vier maanden, vijftien jaar episcopaat en vijftig jaar priesterschap. Moge het de Voorzienigheid beha gen Zijne Heiligheid nog vele jaren eane even kloeke gezondheid te schen ken als die welke Hij thans geniet; Hem nog lange jaren te behouden voor het welzijn der Kerk en der Katholieke wereld. WHMraMBHHHMHnMMMV Het Nationaal Congres ingericht door het Vrouwelijk Jeugdverbond voor Katholieke Actie (V.J.V.K.A.) gaat door te Brussel op Zondag 24 Juni a. s. Het belooft een heerlijke uiting te zijn van katholiek leven. Er zullen immers 50.000 meisjes sa menkomen in de hoofdstad. Op het grootsche plein van het Eeuwfeest park zal in openlucht de Pontificale Mis door Z. Em. Kard. Van Roey worden opgedragen, in aanwezigheid van ff. M. Koningin Astrid en ff.ff. Exc. de Nuntius en al de Bisschop pen van het land. Wat een heerlijk schouwspel, aan de Zegebogen van het Vaderland de H. Mis geofferd aan den God van alle eeuwen. En 50.000 meisjes zullen er samen de Missa brevis zingen on der leiding van E. P. Dom Kreps. Daarna OPTOCHT en te 3 uur de ALGEMEENE VERGADERING voor de Vlaamschsprekende meisjes, In de groote Hall van het Jubelpark, met volgend programma: Zang: Kinderen van de Moeder- kerke. Gebed. Aanspraak door Z. E. H. Van Bossuyt, Algemeene Proost van het y.J.V.K.A. Bondslied: B.J.B. en V.K.S.J. Inleiding door Mej. Chr. de Hemp- linne, Nationale Voorzitster. Spreekkoor Bondslied: V.K.B.J. en V.K.A.J. Aanspraak door Z. Em. Kard. Van Roey, Aartsbisschop van Mechelen. Christus Vincit. Die dag wordt een bekroning van de wordingsperiode der Katholieke Actie der Vrouwelijke Jeugd en zal stellig een inzet zijn voor den groei- enden bloei van die zoo noodzake lijke beweging. Het zal tevens een bewijs zijn van verkleefdheid en on derdanigheid aan den Plaatsvervan ger van Christus, den Paus der Ka tholieke Actie en aan heel de Ker kelijke Hiërarchie. lMHHHHH3RaEidSR&SHllHE5M AAN DE OUD-WAI'ENBROEDERS VAN FRANSKE VAN DER LINDEN Oproep tot de mannen van het 1', 2', 3<' en 4< Karafciniers en van het 6' Genie. Nog een paar maanden scheiden ons van de Jaarlijksche Bedevaart maar den IJzer en de inhuldiging van het gedenk- teeken, gewijd aan de nagedachtenis van FRANSKE VAN DER LINDEN en van LODE DE BONINGE. De oud-wapenbroeders van beide geval len heerlijke Vlaamsche kameraden, zul len te Diksmuide toegang hebben tot het terrein van het IJzergedenkteeken, op ver toon van eene bijzondere kaart, en ook bloemen neerleggen aan het gedenktee- ken. Voor wat betreft de oud-wapenbroeders van Franske Van der Linden, gelieven de ze, om in het bezit dezer bijzondere toe- ganskaart gesteld te worden, hun naam en adres onverwijld over te maken aan: Antoon Van Gelder, Van den Peeren- boomstiaat, 92, Borgerhout (Antwerpen). Vrienden van het 1*, 2", 3" en 4" Kara- blniers, en van het 6' Genie, allen deel genomen aan de hulde aan onzen geval len wapenbroeder Franske Van der Lin den. Zendt nog heden uw naam en adres, omdat wij ter bedevaart ln houwe- trouwe, onze broederlijke saamhoorigheid van de bittere oorlogsjaren, nog eens zou den kunnen aanvoelen. BELGISCHE FABRIEK VAN CHICOREIWYPPELIER-TAFFIN Dom* «n 7'/, (rink. In «II* Apolh*k*n. ZONDAG 10 JUNI 1934. «DE HALLE» Bureel: Boterstraat, 17, IEPER. Katholiek Weekblad van leper ABONNEMENTSPRIJS VOOR 1 JAAR (per post) Binnenland 18,SO It. Selgisch Congo 35,tr. Frankrijk 35,tl. Alle andere landen 55,tr. WEEKBLAD» 35 CENTIEMEN. ITltfèWr! BAN SEN VANNES TE, Poperlngo Tel. Poperingë N' rostcheckrekenlng N' 15.5*0, Den 25 Mei 1899 heeft de groote Paus Leo XIII de wereld toegewijd aan het H. Hart van Jezus. Laten wij eens achteruitgaan, niet precies tot aan den zondvloed, maar tot den eersten vereerder van 't H. Hart. Hoe paradoxaal het ook klinken moge, is Jezus zelf de eerste vereer der van zijn H. Hart. Hij die zich zelf nooit ophemelde, die zichzelf vernietigde, die nederig werd gebo ren en nederig leefde heeft toch in gunstigen zin gesproken van zijn eigen hart, wanneer hij zeiLeert van mij dat ik zacht en ootmoedig ben van hart. Zijn lichaam gaf Hij ten prijze aan de spotternijen en 't zeer binst zijn bitter lijden; zijn wan gen bood Hij aan het spuwsel der knechten en wat nog grievender was aan den kus van den verrader; zijn polsen gaf Hij aan de koorden en de boeien; zijn schouders aan de gee- selslagenzijn hoofd aan de door nen; maar niemand mocht naar zijr. levend hart een heiligschendende hand uitsteken. Slechts na zijn dooc' werd het hart getroffen, niet dooi een hatelijken Pharizeër maar dooi een soldaat die in service comman- déeen eerlijke wonde toebracht vlak in de borst, met de stalen punt der lans, het wapen van heldhaftige strijders. Het Hart werd niet ont- eerd. Zulke wonde is een dekoratie NIETS ZONDER MOEITE Vóór Paray-le-Monial en later to' aan Montmartre zijn er ontelbare vereerders geweest van 't H. Hart arenden en duiven. Uit die harte- wonde zijn lichtstralen en vuurpijler gegaan naar de verre gewesten. Mystieken vonden in dat H. Har' hun toevlucht, hun schuiloord: hei lige mannen als Augustinus, Francis- cus, Bernardus, Bonaventura, Jear Eudes, enz... heilige vrouwen al Gertrudis, Clara, enz... De vertrou welinge van Paray-le-Monial, de H Margareta-Maria, heeft de boodschap en de beloften van 't H. Hart aar de wereld overgebracht. Ten prijze van ongelooflijke pijnen en vernede ringen, als het slachtoffer van 't H Hart nog meer dan de prediker. Zij leed overal, van alles en var. allen, zij leed door ziekte, zij leec door zelfkastijding, door niet te drin ken binst 50 dagen. Haar medezusters loechen met haar, «dwaasheid», «zi; mist haar zinnenzegden zij. Dc priesters loechen met haar visioe nen. Zinsbegoochelingen. Ze is gek geef haar goê soep te eten, 't it flauwtezegden degenen die mins! spotziek waren en zich best besla gen achtten in mystieke zaken te dien tijde. Jansenisten en philosophen huil den in koor: leugens, leugens. Zij stierf den 17 Oktober 1690. Ir 1830 werd haar graf geopend, het lijk was opgeteerd, de beenderen warer aan 't pulveren, alleen de hersens die zachte en weeke menschendeeg waren ongedeerd. De zetel van 't ver stand was ongeschonden. We zijn nog niet aan de algeheele toewijding der gansche wereld aan 't Hart in 1899 aan de grootste daad van mijn pontifikaatzooals Leo XIII zeli getuigde. DE EEUW VAN T H. HART We zijn nog niet aan de H. Harte- bonden van heden. Veel gebed, veel tegenkantingen en lijden zullen er eerst den weg toe banen. Eindelijk zal het H. Hart populair worden. In 1868 P. Ramière, Jezuiet, de stichter van 't apostolaat des gebeds, wilde zijn werk laten goedkeuren door den Aartsbisschop van Toulouse, Mgr. Desprez. Zijn Hoogweerdigheid antwoordde: «Weeral een nieuw werk; er zijn er al genoeg in mijn bisdom, het oogenblik is niet gun stig. Dit was de geringe wieg van het groote en wereld verspreide werk: het apostelschap des gebeds. In 1875 schreef en wreef, bad, pre dikte en leed reeds geheel zijn leven, diezelfde Pater voor de toewijding der H. Kerk aan 't H. Hart. Jaren lang, bezoeken bij de Kardinalen, te Rome, private verhooren bij zijn H. den Paus, vragen en zagen, niets kon helpen. Bij de 10° audiëntie in het vati- kaan antwoordde de Paus Pius IX: Maar Pater, ik ben zelf toegewijd aan het H. Hart, moet ik mij op nieuw toewijden? En is geheel de Kerk niet ook reeds toegewijd? Een ander zou bij dit Pauselijk woord gezwegen hebben. De Pater ver klaarde: «H. Vader, zoo hard heeft de Kerk het thans te verduren dat de storm niet zal luwen, eer de Kerk aan 't H. Hart wordt toegewijd. Gij verdient straf, Pater, zegde de H. Vader al lachend, zoo te willen de lesse spellen aan den Paus. En toch liet Paus Pius IX zich overhalen, hij nam het dossier in handen, het woord waarop het H. Hart sedert 18 eeuwen wachtte en zei Ja A. B. Een buitengewone algemeene vergade ring der Katholieke Unie zal plaats heb ben op Woensdag 13 Juni a. s., te 10.30 u. in het lokaal Patria Broekstraat, 23, te Brussel. Er zal overgegaan worden tot de defini tieve benoeming van den nieuwen voor zitter der katholieke unie, in vervanging van den heer J. Renkin, staatsminister, die om gezondheidsredenen ontslag heeft genomen. De keuze van den nieuwen voorzitter wordt gedaan door de alge meene vergadering bij geheime stemming. Vervolgens zal de heer Graaf de Bro queville, Eerste Minister, een redevoering uitspreken over den politieken toestand. Ten slotte zal de heer L. Delvaux, Se- kretaris der Katholieke Unie, kommen- taar verschaffen op het doel en de wer king der hoofdleiding van de Katholieke Partij. IIIH1UIIIBRN1IIIHIIIIIII op poitcheckrekening nummer 15.570 van V. SANSEN-VANNESTE, Pcperinge, en on* blad wordt U wekelijks toegezonden van nu tot Nieuwjaar. Abonnementsprijs voor FRANKRIJK van nu tot einde jaar: 21 fr. TARIEF VOOR EEBICHTEN: Kleine berichten per regel 1,00 fr. Kleine berichten (minimum) 4,00 fr. 2 Ir. toel. v. ber. met adr. t. bur. Berichten op 1* bl. per regel 2,50 fr. Berichten op 2* bl. per regel 1.75 f*. Rouwber. en Bedank, (min.) 5.00 fr. HET EERSTE GENEESKUNDIG VERSLAG INGEDIEND 2' JAAR. N 23. Te herhalen aankondigingen: prijr. op aanraag. Annoncen rijn vooraf te betalen en moeten tegen den Woensdag avond ingezonden worden. - K-eir.e berichten tegen den Donderdag noen. EEN EIGENAARDIGE GRAVUVR VAN OVER TWINTIG JAAR. De Fransch-Duitsche betrekkingen, die in feite de geheele politiek be- heerschen, geven voortdurend aan leiding tot bezorgdheid. De schul denkwestie en het ontwapeningsver drag houden nu reeds jaren nage noeg de heele wereld bezig, en thans komt het Saarprobleem de moeilijk heden aandikken. In de komende maanden wordt zelfs het zwaartepunt op die refe rendum-kwestie gelegd, zoodat er nog geen de minste aanleiding be staat voor een ontspanningsperiode iusschen beide landen in eerste in stantie, tusschen al de landen in Matsten aanleg. Veeleer mag er ver scherping der Franco-Duitsche riva liteit verwacht worden. En er is re den toe. Er is geen spannender maar ook geen pijnlijker probleem dan een nationaliteitskwestie, en vooral nu niet. In de eerste jaren na den oorlog was er een sterke internationalisti sche strooming aanwezig, die de na tionaliteiten-kwestie in het kader <:an het internationalisme probeerde Je plaatsen. Zonder het nationalisme Je verminken, was die internationa- 'istisèhe strekking een faktor ten joedc'voor de mogelijke regeling van •as-taal en kuituur problemen. Als reaktie tegen den oorlog be stond er onder de menschen een sterke drang naar toenadering, een zumaniteitsgevoel dat tot over de grenzen reikte, en een welkome basis oas voor wederzijdsch begrijpen. Doch als zoovele stroomingen is sok de internationalistische tij weg geschoven met veel niet-verwezen- '.ijkte beloften. En zooals de roman- ',iek het klassicisme (dat echter zijn 'oeloften verwezenlijkte) wegpraatte, :oo heeft het orthodoxe nationalis me de humanitatre vloed overscha- iuwd. Grenzen en ras herwonnen 'lun letterlijke en streng-historische 'seteekenis. En terwijl nog overal ge arbeid wordt aan de hegemonie van 'iet land of het ras, wordt het Saar probleem gesteld in al zijn scherpte. Tien jaar geleden had het een heel wat mildere atmosfeer gevonden. Nu kan het tot een konflikt gedijen, waarvan de nasleep nog ettelijke ja- en over ons zweeft. Nu kan het tot sen oorlog tusschen Frankrijk en Duitschland aanleiding geven, wat schter niet beteekenen wil dat het :oover ZAL leiden, maar wat het 'selang van de kwestie voldoende on- ierstreept. Artikel 49 van het Vredestraktaat jan Versailles bepaalt dat de mijnen san het Saargebied in vollen eigen lom aan Frankrijk geschonken wor- ien, in vergoeding voor de verwoeste mijnen van het Fransche Noorden. Die mijnen vertegenwoordigen een miljarden-waarde, en als we ons niet vergissen zijn daar zeer duistere fl- nancieele transakties gebeurd tus schen de Fransche groot-industrie en de regeering, waarvan deze laatste ie dupe werd. Dit gebeurt al meer. Maar... indien de mijnen aan Frankrijk geschonken werden, durfde men toch geen ander vaderland ge ven aan het lialf-miljoen inwoners Anderzijds ivas het voor de Fran- schen ook zeer moeilijk de streek te exploiteeren midden een Duitsche bevolking, die toen weliswaar een socialistische, republikeinsche revolu tie doormaakte, maar in feite Duitsch van hart en ziel bleef. Er werd een oplossing gevonden en namelijk deze: de Saarbevolking werd geneutraliseerd voor 15 jaar, zou dus noch door Parijs noch door Berlijn bestuurd worden, maar door een Volkenbondskommissie. Na de 15 jaar moest een volksstemming be slissen voor de toekomst. De 15 jaar zijn straks om (10 Ja nuari 1935) en de volksraadspleging hoeft dus geregeld. Ze heeft reeds aanleiding gegeven tot zeer laborieu- ze besprekingen te Genève, en thans is men erin geslaagd de datum vast te stellen (13 Januari 1935). Op 13 Januari eerstkomende hoeft de Saa¥6evolking te zeggen wat ze begeert: ofwel de voortzetting van de neutralisatie ofwel het varen onder Duitsche of Fransche vlag. We gelooven niet dat de Franschen zich oo.it veel illusies gemaakt heb ben over de mogelijkheid dat de Saarbewoners het land van Napoleon zouden kiezen. Ze hebben echter een heele tijd gemeend dat het statu quo, t.t.z. de huidige toestand kon besten digd loorden, wat voor hen een zeer vleiende uitkomst zou geweest zijn. Thans echter is het voor iedereen duidelijk dat de Saar overwegend Duitsch stemmen zal. De oprichting van het Duitsche Front dat alle Duit- schers van de Saar groepeert, zon der distinktie van opinie, en de groei ende geestdrift, die tot buitensporig heden leiden zal, ontnemen eiken twijfel. En toch.' Er is een moeilijk heid voor Hitier. De Saarbevolking is overwegend katholiek. Bh sedert de wrijving tusschen Hitier en het Vatikaan, die spijts het konkordaat aangroeit, bestaat er een minieme kans, dat de godsdienstkwestie den doorslag geeft en het statu quo be houden wordt. Hitier zal echter nuchter genoeg zijn om die mogelijkheid geen schijn van kans te geven. Iedereen voorziet trouwens de te rugkeer van het gebied naar Duitsch- land. Ook de Franschen. Daarom is het dat ze zoo verduveld aangedron gen hebben bij den Volkenbond om na het referendum de partijgangers van het huidige bewind en de Franschgezinden te beschermen. Met de Hitier rassentheorie zouden de afvalligen natuurlijk arme dagen beleven. En... spijts alle voorzorgen zal het denkelijk toch gebeuren. Dan eerst beginnen de moeilijkhe den voor Frankrijk. Het referendum slaat op de bevolking, niet op de mijnen, die Fransche eigendom blij ven. Het wordt aldus een onhoudbare toestand, en er is geen andere kans dan de verkooping ervan aan Duitsch- land. Maar zoover is hel nog niet en met twee partijen als de betrokke nen wordt dat een zaak die verras singen niet uitsluit. We moeten inderdaad onthouden dat de Duitschers fel gebeten zijn op de Franschen nopens de Saar kwestie. Enkele maanden geleden heeft Hit- Ier gepoogd direkt met Frankrijk die Saarkwestie te regelen, buiten den Volkenbond om en de Franschen hebben hooghartig geweigerd, wat hen natuurlijk geen voordeel bezor gen zal. Juridisch of wettelijk had Frank rijk gelijk wanneer het antwoordde: De Saarkwestie is er geen Fransch- Duitsche maar een Volkenbondskwes tie vermits ze door den Volkenbond geregeld werd en wordt. Doch in feite had een Fransch- Duitsch akkoord alle goedkeuring weggedragen. De Volkenbond vraagt niet heter dan vriendschappelijke overeenkomsten te mogen bekrachti gen. Hij zal nu mizerie genoeg heb ben met dat refeac'n turn en andere was het reeds geregêtd. De weigering van Frankrijk om tusschen vier oogen met zijn gebuur te onderhandelen, beteekent dat de Franschen niet bijster gesteld zijn op de vooruitzichten in de Saar, er, op... een Fransch-Didtsche toenade ring. Ofwel onderschatten ze Hitier ofwel overschatten ze zich zelf. De twee hypothesen zijn gevaarlijk. De schermutselingen in de Saar, die eiken Zondag dreigender worden, zijn het resultaat van een rivaliteit die crescendo gaat. Er is geen vlij- mender haat dan rassenhaat. En ginds wordt het een duel tusschen de Germaan en de Franschman, dat tot op de spits zal gedreven worden. Zestien jaar na den oorlog had alles anders moeten verloopen, ook de Saarkwestie, naast zooveel andere problemen. We kunnen het betreu ren, verhelpen althans niet. Wee ech ter voor de gevolgen. (Verboden nadruk). Herwig. f&BBBEaflBE&SBBBBBBBESBEiaKtlSiE Zie op 2e blad laatste onderrichtingen. B9BEBSBBS5BKEDH6BBBBEMBBBCS 30 JULI—7 OOGST: rechts'reekschc treinentreinen met stilstand te Parijs (Montmartre) en terugkeer langs LISIEUX. 28 OOGST—SEPTEMBER: trein over Paray-le-Monial, Nevers, Ars, Lyon, Lisicux. INLICHTINGEN Hoofdsekretariaat, Plein 13a, KORTRIJK SBBaSBEBBBBBBBSBBBfiBBBBBÈiBBJBSBBEBEaBaSBSBIIBBIBBBBaSSHBBB Als een donserslag kwam Woens dag avond het nieuws dat de Re geering afgetreden was, door de schuld der liberale mandatarissen die twee maal naeen wetsvoorstellen der Regeering kelderden en met de oppositie meestemden. Bedoelde wetsvoorstellen betroffen, het eerste de gezinsvergoedingen en het tweede de wijzigingen der poli- tiereglementen op de vreemdelingen. Het wetsvoorstel betreffende de gezinsvergoedingen werd verworpen met 83 stemmen, deze der Socialis ten, Liberalen (uitgezonderd twez), de Kommunisten en den VI. Nat. Van Opdenbosch, tegen 79, deze van al de aanwezige Katholieken, 3 Libe ralen (H.H. Janson, Pierco, Devèse), en de Vlaamsche Nationalisten. Over den verloop der Kamerzitting zie Brief uit Brusselhier verder ge geven. Het tweede ontwerp werd verworpen mët 80 stemmen tegen 74. Gezien de Regeering, bijzonderlijk de H.H. Van Isacker en Janson, tot twee maal toe een nederlaag moesten ondergaan, oordeelden de H.H. Mi nisters dat ten gevolge de ongun stige stemming er reden bestond om af te treden en hun ontslag bij den Koning in te dienen. Na de Kamerzitting werd onmid dellijk een kabinetsvergadering ge houden om den toestand te bespre ken. Alle Ministers waren akkoord om ontslag in te dienen, daar een Regeering, gesteund door een zoo wispelturige meerderheid, geen ern stig werk meer kan verrichten. Nog zelfden avond heeft Minister de Broqueville den collectieven brief van Ontslag aan den Koning doen geworden. Om de oorzaak dei; lichtzinnige en wis pelturige stemming oer Liberale Kamer- neeren te begrijpen, moet men verschei dene redenen onder oogenschouw nomen. Onder de Liberalen heerscht er zeker mis verstand, bijzonderlijk ontstaan tegen de liberale Ministers, die hielpen om de wet op de Vervlaamsching van het Gerecht te doen doorgaan. Oneenigheid heerscht eveneens tusschen de oudere en jongere Liberalen; deze laatsten, met den Liberaal M.-H. Jaspar, die zeer vooruitloopend zijn, en meerdere Liberale Volksvertegen woordigers, zouden wel graag een minis terportefeuille krijgen, ten nadeele van een hunner collegas. De meeste wrok werd door hen gekoesterd tegen den Heer Mi nister Janson die het wetsontwerp op de taalregeling in het Gerecht verdedigde en onlangs nog het voorstel Legrand op den verkoop van sterke dranken bestreed. Er moet ook nog gewezen worden op iet feit dat meerdere leden der oppositie een onderduimssche werking hebben op touw gezet voor inflatie, dus regelrecht gericht tegen de deflatiepolitiek der Re geering. Zekere grootfabrikanten zouden graag orize munt zien dalen om aan be tere prijzen hun waren naar den vreemde te kunnen uitvoeren, politiek die de bur gerij en den kleinen eigenaar op stroo lelpt en die door de Socialisten ook wel voorgehouden wordt. Als verdere reden mag ook aangehaald worden dat zekere Liberale leden, bijzon derlijk de Walen, ook verbitterd zijn om ie zelfstandige politiek, gevoerd door de gegeering op internationaal gebied. Die heeren zien ons liever verknecht aan ?rankrijk dag zelfstandig. Pas na de stemmingen die vernederend bleken voor de Regeering, toen de Minis ters lieten verstaan dat ontslag komen zou, zagen de Liberalen in dat zij een dwaling hadden begaan en de Heer Max smeekte de Heer de Broqueville toch maar aan te blijven. Heer de Broqueville, eerste Minister, alsmede zijn collegas, waren van oordeel dat, wanneer men alleen maar kan rekenen op een wispelturige en licht zinnige meerderheid, die ieder oogenblik de Regeering in den steek laat, het beste is de plaats vrij te maken. En zij hebben gelijk ook. Wil men zijn volk vertegen woordigen. dan moet men geen jongens streken uithalen; men moet weten op voorhand naar waar of wat men naartoe gaat. De nieuwe crisis, die weeral troef brengt voor de anti-parlementaristen, zal naar algemeen ooi-deel niet zoodra opgelost worden, daar het thans niet alleen gaat om politieke kwesties, maar daar het veel eer gaan zou om inflatie of instandhou ding van onze munt. Het oogenblik om een Regeeringscrisis uit te lokken was ten andere ook zeer slecht gekozen, gezien den uiterst gespannen internationalen politie ken toestand, geschapen in de ontwape ningsconferentie te Genève. Het valt te hopen dat de aanstaande Regeering de politiek der stevige munt zal willen handhaven, dat de onafhanke lijkheid aan den dag gelegd door de Re geering de Broqueville in de internatio nale kwesties zal kunnen volgehouden worden. verviaamschiiig in het gerecht, "ÏÜ&t -JSfor de Kamer gestemd, ook door den Senaat zal goedgekeurd wor den. Na de bijeenkomst van HH. HH. ExcelL de Belgische Bisschoppen in Oktober 1933 werden, zooals de lezer zich herinnert, eenerzijds tijdelijke onderrichtingen ver strekt aan de geestelijkheid van al onze bisdommen in verband met de verschij ningen in ons land, anderzijds werden commissiën voor voor-onderzoek opgericht. Aan de St-Lucasstichting (Médicale Beige de Saint Luci werd opgedragen de noodige bevoegdheden bijeen te roepen voor een geneeskundig onderzoek. Na vorming van de noodige commissie op 2 December 1933 werden de hh. Dr. Paul Van Gehuchten, professor in de neurolo gie aan de Universiteit te Leuven, Dr. Gailly (Charleroi) en Dr. Fransen, pro fessor in de zielkunde aan de Universi teit te Gent, o. a. belast met het onder zoek van het geneeskundig dossier voor lopig te Beauraing samengesteld. Dit onderzoek werd op 28 December 1933 in gezet en is thans ten minste wat de eer ste phase van onderzoek betreft, afge sloten. Het verslag werd Ingediend. Het verslag beveelt natuurlijk nog wederon- derzoek aan van een aantal meegedeelde punten, maar de eerste besluiten zijn zoo danig dat tot bijeenroeping is besloten van de commissie van theologen. E. P. Dr. J. B. Lenain. S. J. (Arlori) en Z. E. H. Kanunnik C. Blondiau, C. L. (Namen) zullen hier mededeeling geven van hun onderzoek, van den inhoud van het do cumentair dossier, en hun eerste verslag ter bespreking voorleggen. Ten behoeve van deze enkwesten wer den de kinderen Voisin en Degeimbre zeer onlangs ook aan langdurige ondervraging onderworpen. Het spreekt van zelf dat de Kerk intusschen nog steeds bewijs en te genbewijs afweegt. Zooals bekend, is voor kerkelijke uit spraak omtrent Beauraing bevoegd: de bisschop van Namen, Z. H. Exc. Mgr. Heylen. IBBBBBBBBBBBBBflaSSBSaSSBSESB de vorming van de nieuwe regeerings- plceg. Alle bladen zijn het bijna eens om de houding der jongere Liberalen de Jon ge Turken zooals men die noemt te laken en aan de kaak te stellen. De stem ming der Liberalen werd eerst gericht te gen hun Minister Janson, om de redenen hier reeds vroeger gezegd, alsmede tegen de Ministers Hymans en Forthomme. Da crisis zou eigenlijk uitkomen op eene afkeuring der Liberalen van hunne Ministers; met de Liberale Ministers door andere te vervangen zou er wear vrede zijn. DE BESLISSING zal waarschijnlijk zijn dat de Koning M. de Broqueville opnieuw opdracht zal ge ven de Regeering samen te stellen. In dit geval zullen al de katholieke Ministers, volgens den wensch der Rechterzijde, op post blijven. De moeilijkheid ligt in het kiezen van liberale Ministers daar allé liberalen zich zelf kandidaat stellen en aan de beurt willen komen. ZJE VERDER LATERE BERICHTEN, Donderdag bracht weinig bij voor da oplossing der Ministerieele crisis uitgelokt door de verbittering der Liberalen. Da Koning ontving de ontslaggevende eerste minister de Broqueville, alsmede de HH. voorzitters van Kamer en Senaat en ae Ministers van State. Algemeen wordt aangenomen dat de Heer de Broqueville zal belast zijn met IN DE KAMER In de Kamer werd een korte zitting ge houden om de HH. Volksvertegenwoordi gers het ontslag van de Regeering te mel den. In welfde zitting werd het blijde nieuws der geboorte van het klein Prinsje Albert aangekondigd en eeh delegatie gevormd om de geiukwenschen van de Kamer aan het gelukkig Vorstenpaar over te brengen. IBBBSBSBBBSBBGS&SBSlBBEBlE.IS^ESBgSSiBaiiSZSXEBZiSSBBBEIEPSBEBSBaBEBEBBBSBBBBBBBSBaflBBBBBK Onder de documenten uitgestald in de tentoon stelling der herinneringen aan Koning Albert, die ingericht is te Namen, wordt de aandacht bijzon derlijk aangetrokken door eene gravuur geleend door den heer Meus. Die gravuur is geieekend H. de B., en stelt de prin sen Leopold en Karei, en de prinses Marie-José voor, geknield voor den Kalva- rieberg van den Ouden Goeden God, te Marche- les-Dames. Het is een werk dat over een twintigtal jaren werd gemaakt en dat zonderling profetisch mag heeten. Het is een vreemd samen treffen dat de maker het gedacht heeft opgevat de groep der jonge prinsen te teekenen in de omgeving die zou onsterfelijk wor den door den noodlottigen val van hüimefi vader. In de verwachting van een derde blijde geboorte, waren Koning Leopold III en koningin Astrid het kasteel van Stuiven- berg gaan betrekken. Woensdag avond rond 11 uur. werd onder de beste omstandigheden een nieuw prinsje geboren. Moeder en kind stellen het best. Het nieuw prinsje, dat een gewicht had van 3 kgr. 300. krijgt den naam van Al- bert - Felix - H umbert- Theodore -Christian - Eugeen-Marie en zal den titel voeren van Prins van Luik. Even na de geboorte kwamen de Ko ningin-Moeder Elisabeth en Prins Karei op het kasteel van Stuivenberg de geluk kige ouders geiukwenschen. Donderdag morgen, rond 6 uur. dreun den 101 kanonschoten boven de stad Brussel om het blijde nieuws aan te kon digen. Gansch den dag door kwamen al lerlei personaliteiten hun geiukwenschen brengen naar het kasteel van Stuivenberg en uit vele steden en landen kwamen tele grammen met heilwenschen toe. Eens te meer is de geboorte van dezen jongen prins een voorbeeld van christe lijke deugdzaamheid onzer Vorsten. Aan gansch het land toonen zij hun eerbied voor het moederschap, in een tijdperk dat het zedelijk verval een krachtige en histo rische groote natie poogt te ondermijnen. Het katholieke, nog kerngezonde Vlaan deren brengt hun kinderlijke hulde en dank. God zegene onze Vorstelijke Familie! KONINGIN ASTRID MET HARE TWEE OUDSTE KINDEREN: PRINSES JOZEFINA-CHARLOTTA EN PRINS BAUDEW1JN. MINISTER HYMANS TEEKENC HET GULDENBOEK.

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1934 | | pagina 1