HET INDUSTRIEEL FAILLIET van DUITSCHLAN|»
Eeuwfeestviering van St-Vincentsco!lege te leper
Begrafenisplechtigheden van E. H. Desagher
Pa3toor te Westroozebeke.
EERW. PATER B0EDTS
NAAR CHINA!
ONDERWIJSDAG
VAN DEN BOERENBOND
Ontroomer Melotte
met verlaagden
draaibaren
melkbak.
BELGISCHE FABRIEK VAN
CHICOREIWYPPELIER-TAFFIN j
DE BELGISCHE GRENS
ARBEIDERS IN FRANKRIJK
ALLERHANDE NIEUWS
Streeft het naar een economische afzondering
era
mma mn/BgS
t
Z. EXC. MGR. LAMIROY ZEGENT DE AANWEZIGEN.
Maandag 13 Oogst vierde het Bisschop
pelijk College van leper plechtig de eerste
eeuw van zijn bestaan.
DE JUBELMIS
Met honderden zijn ze teruggekeerd,
oud-leeraars en oud-leerlingen, van einde
en verre: van uit West-Vlaanderen niet
alleen, maar van uit al de Vlaamsche
gouwen en uit Frankrijk. Eerst vereenigen
ze zich in de grootsche St Maartenska-
thedraal, om aan de voeten van Onze
Lieve Vrouw van Tuine, Patrones van de
stad, die gestaan heeft bij de wieg van
het college, O. L. Heer te danken in een
Plechtige jubelmis voor de onschatbare
weldaden, uit die 100 jaar christelijke op
voeding gesproten en Zijn zegen te vra
gen voor de toekomst.
De H. Mis, talrijk door de Iepersche be
volking bijgewoond, werd opgedragen door
Z. E. H. C. Verhaeghe, Principaal, met
Fontifikale Assistentie van Hem, onder
wiens hooger bestuur het college staat:
Z. Hoogw. Exc. Mgr Lamiroy. Zij worden
bijgestaan door de 4 nog levende oud-
princlpaals van het college, Z. E. H.H.
Claeys. De Saegher, Devisschere en Ver-
rue. Het orgel wordt bespeeld door H.
Vanhoutte, oud-orgelist van de Kathe
draal en oud-muziekleeraar van 't college,
begeleid door een symphonisch orgest van
oud-studenten; de meerstemmige Mis van
J. Van Hulste wordt keurig uitgevoerd
door de studenten, onder de kundige lei
ding van H. G. Van Overbeke, onderwij
zer aan het college.
Na de H. Mis werd een Paechtlg Te
Deum gezongen, en een De Profundis
gebeden voor oud-leeraars en oud-leerlin
gen, die O. L. Heer, na een vruchtbaar
leven of vroegtijdig, tot zich riep.
OPTOCHT EN FEESTZITTING
In de schaduw van den slanken Sint
Maartenstoren is het dan een zoeken en
blijde wedervinden van oude kameraden,
totdat de optocht zich in beweging zet
naar het college: vóóraan de leerlingen
van Hoogere en Lagere Afdeeling, die
binst hun verlof met hun jubileerend col
lege kwamen meevieren, gevolgd door die
flinke schaar menschen uit alle beroepen,
ouderen van dagen, die in de jaren '70 en
'80 in het college een tweeden thuis heb
ben gevonden, tot aan de jongsten, die pas
in 't werkelijk leven binnentraden, of eerst
op 26 Juli laatstleden het college verlieten.
De stoet gaat langs de bevlagde Leet,
Neermarkt, Markt, Meenenstraat, Bolling-
Btraat naar het college, op het Guido Ge-
zelleplein. Het gesticht staat op zijn best:
de rijke versiering met vlaggen en wim
pels, kransen en jaarschriften, met de wa
penschilden der bisschoppen-oud-studen
ten geeft het een kleurig uitzicht en vei-
hoogt de feeststemming.
Terwijl het orkest het door de leper-
lingen zoo geliefde lied van O. L. Vrouw
van Tuine speelt, wordt de Feestzaal be
zet. Dan bedaart het luide gegons der
stemmen, en wordt midden de diepste
Stilte geluisterd naar de zoo onberispelijke
en fijn door de studenten uitgevoerde en
door vóórnoemden H. G. Van Overbeke
zoo knap geleide Jubelcantate.
H. J. Vander Ghote, Burgemeester en
Eerevoorzitter, verwelkomt de talrijke
feestgenooten, die de trots zijn van 't col
lege, in 't bijzonder Z. Hoogw. Exc. Mgr
Six en Mgr Dugardijn, die hij heet de
parel van de oud-leerlingen en van de
öud-leeraars. Hij wijst op de onschatbare
diensten door het college aan leper en
't Iepersche bewezen, en hoopt dat steeds
voort tusschen stad en college de harte
lijkste samenwerking moge voortduren.
Hij herinnert aan hen die gevallen zijn
als slachtoffers van hun plicht, oud-stu-
denten gesneuveld op de slagvelden van
den wereldoorlog, en in 't bijzonder aan
den onvergetelijken oud-leeraar E. H.
Leys, die in de beschieting van de stad
zijn toewijding met het leven boette.
Z. E. H. C. Verhaeghe, Principaal,
schetst in een zeer merkwaardig overzicht
de geschiedenis van het honderdjarig col
lege: vele herinneringen uit vervlogen da
gen haalt hij uit de nevelen van het ver
leden naar boven, niet in een bloote op
somming van feiten en jaartallen, maar
sober en gepast, in verband met de groote
figuren van zijn voorgangers, de oud
principaals, en van enkele oud-leeraars,
die hij zoo raak uitbeeldt, dat de oud-
leerlingen ze levend vóór zich zagen staan,
en ze herkenden zooals ze waren, met hun
eigen haard en voorkomen.
Z. E. H. Dr P. Sobry, Hoogleeraar aan
de kath. Universiteit te Leuven, sprak de
Feestrede uit. Hij dankte in aller naam
St Vincentius a Paulo, in wien hij ziet de
verpersoonlijking van het katholiek op
voedingsideaal, dat honderd jaar allesbe-
heerschend straalde in het gesticht dat
onder Zijn bescherming staat. Dan brengt
hij een ontroerde hulde van kinderlijke
dankbaarheid aan zijn oud-meesters, de
fcaaiers van het opvoedende woord in de
ontvankelijke jongenszielen. Dat licht hij
toe door een paar herinneringen uit zijn
eigen studentenleven: eerst uit zijn kind-
vroege godsdienstige opvoeding, binst zijn
voorbereiding tot de 1« H. Communie, onder
de leiding van Z. E. Tanghe, thans pas
toor te Blankenberge, den geestigen Brug
geling en vromen priester; dan uit zijn
Verstandelijke vorming waaraan zoovelen
met onuitputtelijk geduld arbeiden. Hij
herinnert opk aan den invloed ten goede,
die uitging van de trouwe vriendschap
Zijner collegemakkers. Dan brengt hij
hulde aan Z. E. H. Verhaeghe, Principaal,
die in zijn Historieele Portrettenvan
de Iepersche principaals, bescheiden over
zich zeiven zweeg, en ook als principaal
nog maar een korte geschiedenis heeft,
meer dan lang genoeg echter om de har
ten van leeraars en jongens te hebben
veroverd, cn het volledig vertrouwen van
de ouders, die onmiddellijk in hem een
vader voor hun kinderen en een wonder
opvoeder aanvoelen. Hij eindigt met den
wensch van groei en bloei voor 't college
in de 2« eeuw die het intreedt.
Tot slot houdt Z. Bootw. Exc. Mgr La
miroy een korte, gemoedelijke toespraak:
hulde aan God en aan de Kerk, die alleen
de zending en de kracht bezit om volledia,
naar geest en hart op te voeden. Hij
spreekt, hier ook zijn hartewensch uit,
nevens het Jeugdverbond voor Kath. Actie
het Mannenverbond voor Kath. Actie te
zien ontstaan, en doet een oproep tot de
oud-leerlingen, om rond hun college ge
schaard te staan, ter verdediging en be
vordering van het christelijk onderwijs.
Hij verheugt zich erover dat Hij bet col
lege in zoo goede handen toevertrouwde,
en hoopt dat Gcd het verder zal zegenen.
IIET JUBELMAAL
Na de Feestzitting vereenigde een Ban
ket in gezellig en broederlijk samenzijn bij
de 300 deelnemers. Dit boven alle ver
wachting hooge aantal wat een schitte
rend succes beteekent bezorgde ook een
pijnlijke ontgoocheling: de ruimste zaal
van het college was nog te klein, maar
het stadsbestuur redde het uit de verle
genheid, en stelde gaarne de stadsfeest
zaal ter beschikking. Daar moest een keu
ken geïmproviseerd worden, en hier kwam
H. Alf. Deschièvre (Vandenpeereboom-
plaats, 7) ter hulp, die op schitterende
wijze bewees hoe een zijner 1» rangs-gas-
installaties erop ingericht zijn om een
keurig banket gereed te maken. Daarvoor
zorgde het hotel Excelsior en allen wa
ren er vol lof over.
Een orkest van oud-studenten speelt
bij de intrede der hoogere overheden,
Brabanconne en Vlaamsche Leeuw, en
vergasten de aanzittenden af en toe op
feestelijk muziek. Aan de piano zit H.
E. Wenes, orgelist van St Jacobs, een der
veteranen oud-studenten, die reeds bij de
50® verjaring in 1384 dezelfde functie ver
vulde.
Aan de Eeretafel zitten, benevens Hun
ne Excellenties de Bisschoppen, de Eere
voorzitters Z. E. H. Deken Vermaut en
Burgemeester J. Vander Ghote, Mgr Du
gardijn, de Principaal en Oud-Principaals,
ook Z. E. H. Kan. Lescouhier, Eere-hoofd-
opziener; Z. E. H. Vanden Abeele, Deken
te Diksmuide; Z. E. H. Ollivier, Deken te
Avelgem; oud-leeraars en oud-leerlingen.
Onder de vele oud-studenten bemerken
wij verder nog: de H.H. H. De Saegher
en E. De Bruyne, Hoogleeraars Universi
teit, Gent; Z. E. H. Dumez, Opziener voor
mathesfS en natuurwetenschappen over
de bisschoppelijke colleges; Z. E. H. J.
Sobry, Godsdienstinspecteur; H.H. C. Le-
mahieu, V. Seys, E. Biebv.yok, H. Verbeke,
gemeenteraadsleden; de weled. H.H. G.
Tack, H. Iweins d'Eeckhoutte, R. de Thl-
bault de Boesinghe, Baron P. de Vinck,
H. E. Seys; de advokaten G. Berghman en
P. Waterblee; H. J. Antony; H. Aimé Gru-
wez; de geneesheeren A. Snick en A. Do-
chy; apotheker A. Donck; V. M. Cocle, e.a.
DE HEILDRONKEN
Bij 't einde van het keurig feestmaal
worden heildronken ingesteld: eerst door
Z. H. Exc. Mgr Lamiroy aan onzen duur
baren Vader Z. Heil. den Paus Pius XI,
tot wien zelfs de andersdenkenden met
bewondering opzien; door Burgemeester
J. Vander Ghote, aan onzen jongen en
geliefden vorst Leopold III, waardigen op
volger van den diepbetreurden en roem-
voïien Koning Albert I.
Z. H. Exc. Mgr Six brengt hulde na
mens de oud-studenten aan de oud-over
sten van het Gesticht en aan het Brugsch
Episcopaat, dat het Bisdom met een net
van colleges overspande, en het vrij chris
telijk onderwijs tot een nergens gekenden
bloei bracht.
H. Adv. Antoon Breyne vertolkt wel
sprekend de gevoelens van het naoor-
logsch studentengeslacht: zijn dankbaar
heid, en zijn jeugdige strijdlust ter ver
dediging van het christelijk opvoedings
ideaal en van de katholieke belangen.
Z. E. H. Principaal dankt allen die tot
het welslagen van het Eeuwfeest hebben
meegewerkt, in 't bijzonder Z. H. Exc. Mgr
Lamiroy, en H. J. Vander Ghote, Burge
meester, die de inrichters met hun mach
tigen steun bijstonden; zijn helpers in
het Inrichtend Comité, die onverpoosd
werkten om alles tót in de puntjes te ver
zorgen en die eer halen van hun werk;
eindelijk de velen die tot het welgelukken
met raad en daad bijdroegen.
Z. H. Exc. Mgr Lamiroy spreekt in een
kort slotwoord zijn vreugde over dien
heerlijken dag uit, en zijn vertrouwen dat
het eeuwfeest de oud-studenten, in den
dienst van onze goede Moeder de H. Kerk,
nauwer als broeders in Christus moge
vereenigd hebben, naar den wensch van
het jaarschrift op de spijskaart: gaUDIosI
Centenarll ConVTVIo, arCte JUngaMUr
In Chrlsto.
Die zeer kunstige spijskaart, die de
principaals, in de feestzitting met het
woord beschreven, in beeld te zien geeft,
omkransend den roemrijksten oud-leer
ling van 't college, Z. H. Exc. Mgr Waffe-
laert, zaliger gedachtenis, en zijn hoogen
Beschermer, den huldigen Bisschop van
Brugge, zullen allen tot blijde aandenken
aan een onvergetelijken dag zorgvol be
waren.
Te vroeg komt het uur van scheiden:
allen keeren tot hun haardsteden terug,
opgetogen over dit deugddoende feest, met
de overtuiging, dat het tijdvers, dat in de
Feestzaal prijkte, geen leugen is: transaCte
prEVIo sseCULo, Del gratia, UsqUe VIgeo,
UsqUe fLoresCo: na honderd volle jaren
ben ik, bij Gods genade, steeds even le
venskrachtig en bloeiend, en met de
vaste hoop dat het Bisschoppelijk College
van leper, als een koesterende zon zal
blijven stralen over stad en land, en geen
ondergang kennen...
Waarde Heer P:stoor, wij hoopten U
vele jaren onder ons te bewaren, om te
genieten van de rijpe vruchten van uw
priesterijvef. Wij zagen W toekomen, sterk
en frisch bewaard, doch de Heer heeft
het zoo niet gewild. Hij beproefde U met
die ongeneesbare kwaal, die U stilaan
ten grave zou slepen: en hier staan we
nu, uw volk, met droefheid in 't harte en
treurend om het verlies van zijn herder.
Wij treuren, omdat wij in U verliezen de
wijze leidsman die een licht waart in
donkere dagen; wij treuren omdat wij
voortaan uw sterkend en troostend woord
zullen missen.
Duurbare Herder, hetgeen gij deedt
voor 't geluk en zielewelzijn van uw volk
kunnen wij U niet vergelden met een
schamel woord van dank hoe gemeend
het ook weze, doch biddend zullen wij
opzien naar den Heere v:n hierboven en
vragen dat Hij U uw zielenarbeid en het
offer van uw leven zou vergelden met het
eeuwige loon hierboven.
Maandag 6 Oogst werd E. H. Desagher,
Pastoor van de parochie, ten grave ge
dragen onder een toeloop van volk, pa
rochianen, vrienden en kennissen en voor
al veel priesters. Onder de H. Mis hield
Z. E. H. Deken van Roeselare een aan
spraak tot de aenwezlgen, waarin hij de
nriesterlijke loopbaan van den overleden
Herder schetste en aantoonde hoe E. H.
Desagher als ware herder midden zijn
volk was.
Na den lijkdienst werden door den H~er
C. Vanderhoeghe, Voorzitter van de Kerk
fabriek, en door Heer Burgemeester H.
Forrez, volgende lijkreden uitgesproken.
LIJKREDE
uitgesproken door Heer Burgemeester
Forrez.
EERWEERDE HEEREN,
BEDROEFDE FAMILIE.
GEACHTE MEDEBURGERS,
Het ware plichtverzuim moesten wij
van hier heengaan, zonder dat ik, in naam
van de gansche bevolking, een laatsten
groet, een laatste dankbare hulde brenge
aan onzen zoo diep betreurden herder.
Twaalf jaar geleden was hst dorp in
feest. De nieuwe herder zou zijne intrede
doen en bszit nemen van zijne nieuwe
parochie. Toen ik hem aan de grenzen
der gemeente verwelkomen mocht, vond
ik in hem de flinke sterke man, om in
deze verwoeste streek te komen. De oorlog
had niet alleen stoffelijke verwoesting
aangebracht maar ook een nasleep van
geestelijke verwildering. Den nieuwen
pastoor was dit niet ontgaan.
Dadelijk sloeg hij de handen aan 't
werk en weldra ontdekten wij in hem den
ijverigen priester, bekommerd met het
geestelijk en stoffelijk welzijn zijn dier
bare kudde; wij zagen in hem eene rijk
begaafde ziel die met wijsheid en voor
zichtigheid leidde en besturen kon; wij
vonden in hem den vriend die geerne met
zijn volk omging en door zijn leuke, pit
tige woorden, de harten tot zich wist te
trekken; met een woord wij vonden in
hem den rijkbegaafden dienaar Gods die
zijn talenten niet zou wegduiken maar
rijke vruchten doen voortbrengen. En in
derdaad, de verwachtingen die wij koes
terden werden niet teleurgesteld.
Na enkele jaren mochten we ondervin
den hoe stilaan hetgeen door den oorlog
verloren ging, herwonnen werd.
De herder die wij betreuren wist met
zachte hand zijn kudde te leiden naar den
waren schaapstal, naar Gods huis, de
eenige bron van geluk en zegen, en om
dat hij wist dat onesnigheid en partijdig
heid eene belemmering waren voor zijn
zielewerk, was het zijne grootste bekom
mernis rust en vrede te heerschen bij zijn
volk. Waarlijk hij was de goede herder die
bewust van zijn plicht en verantwoorde
lijkheid voor zijn kudde, alles veil had
voor haar.
En niet minder was hij bekommerd met
het pijnlijke, het lastige dat het aardsche
leven medebrengt. In moeilijke omstan
digheden was het woord van M. Pastoor
een sterkte en eene opbeuring. Geen
moeite ontzag hij om zijne zieken te be
zoeken en door zijn woord troost en ver
lichting te brengen.
Hij had den parabel van den goddelij-
ken meester ten volle begrepen. Hij was
de goede Samaritaan voor de lijdende en
zieke menschen en dan nog steeds wan
neer hij zelf reeds lijdende was aan die
ongeneesbare kwaal waaraan hij zou be
zwijken.
LIJKREDE
uitgesproken door He-r C. Vpn-terhae-
ghe, Voorzitter van de Kerkfabriek.
EERWAARDE HEEREN,
GEACHTE FAMILIE,
MEVROUWEN, MIJNHEEREN,
Het is een droevige plicht dien ik hier
vervullen moet als voorzitter van den
Kerkraad een laatste vaarwel toe te stu
ren aan Eerw. Heer Gustaf Desagher,
onzen betreurden Herder, dien wij heden
ten grave dragen.
Twaalf jaar heeft hij hier in ons mid
den verbleven en als ware Priester des
Heeren voor en met zijn volk geleefd, zijn
priestergaven ten beste gevend voor het
welzijn van de Hem toevertrouwde kudde.
Eerw. Heer Desagher is te Westrooze
beke gekomen op 26 Juli 1922. toen ons
dorp, als een groeiende plant boven den
grond, begon uit zijne puinen op te rijzen.
De kerk, grooter en schooner dan de
vernielde was pas begonnen en hij had
de lastige taak te dragon den opbouw tot
goed einde te leiden. Met genoegen had
hij dit werk bekroond te zien en on 13
Juni 1924 plechtig uit de noodkerk O. L.
Heer en het Mirakelbeeld v?n O. L. Vrouw
naar hun nieuwe woning over te brengen:
Een gelukvolle dag waarvoor hij O. L.
Heer dankte.
Maar het werk was nog niet ten einde,
de kerk moest worden versierd en reke
nend op de genegen steun van onze kris
ten bevolking deed hij beurtelings beroep
op zijn volk en niet vruchteloos, en het
Huis des Heeren kreeg brandvensters in
'26 en uit den toren mochten de nieuwe
klokken weer in 1927 feest luiden of de
inwoners treurmare brengen dat O. L.
Heer een onder hen tot zich had geroepen.
Geleidelijk ook werd onder zijn pogen
en onder zijn beleid «te gepaste bemeube
ling van de kerk aangevat en voltooid en
de kroon van de opsiering gezet door
het schilderen van Gods huis in 1928-29,
zoodat het een stemmig gebedshuis werd.
Maar ook buiten da kerk werd onder
zijn herdersschap den heropbouw van de
Ommegangkapellen eangevat en voltooid,
zoodat de vereerders van de Zeven Smar
ten van O. L. Vrouw haar hernieuwing
moest begroeten.
Te recht mocht E. H. Desagher op kerk
en ommegang fier zijn.
Dit jaar was voor Roozebeke een bij
zonder jaar, het 550' jubeljaar van de in
stelling van zijn processie. De geknakte
gezondheid van E. H. Pastoor deed hem
vreezen die blijde vereeringsdagen van
O. L. Vrouw niet te zullen kunnen bijwo
nen... Zoo innig gelukkig was hij 15 Juli
laatstleden de plechtige feestelijkheden:
openluchtmis, plechtig lof en de heerlijke
jubelprocessie te kunnen met zijn volk en
duizend bedevaarders meevieren, spijts
zijn ziekelijkheid.
De Heer had zijn dienaar dien troost
gegund, maar helaas, 's anderendaags
kwam een zware verergening hem over
vallen, die zijn steilv ■gestel in korte dagen
heeft gebroken en hem op hét ziekbed,
zijn sterfbed, neerwierp.
Dinsdag 31 Juli werd E. H. Desagher
aan zijn kudde ontnomen.
E. H. Desagher, in name van den Kerk
raad en de bevolking zeg ik U dank cm
al het goede dat gij hier voor uw volk
hebt gedaan: de Heer loon-e het U. Onze
dankbaarheid blijven we U door gebed
bewijzen.
In de schaduw van den kerktoren rust
uw stoffelijk overschot midden ons. De
Heer geve uw ziel het loon van uw pries
terleven bij ons en van daarboven blijf
over Roczebeke waken.
Vaarwel, tot wederziens in den hemel.
Dezer dagen vertrekt naar de breede
Missievelden van het Hemelsch Rijk, de
Eerweerde Pater Robert Boedts, der
Congregatie van Scheut.
Eerweerde Pater i« de zoon van Heer
Dokter Boedts en Mevrouw Boedts-Brut-
saert van Watou.
We wensclien de moedige Missionnaris
voorspoedige reis en vragen aan al onze
Geachte Lezers een vurig gebed opdat
God .hem in het verre land voorspoedige
oogst geve en tevens zijne eerzame
Ouders en Familie zegene.
IE2S2S33B3ÏB2HEE2=S:SHaasaE]EH
LEENING
DER VERWOESTE GEWESTEN
5 T. H. 1922
DILLINGER'S VADER
Naar jaarlijksche gewoonte richt
de Belgische Boerenbond een bij-
zonderen studiedag in, waarop over
de toestanden van het land- en
tuinbouwonderwijs en van het land-
bouw-huishoudonderwijs zal gehan
deld worden.
Deze 12° onderwijsdag zal dit jaar
doorgaan op Zaterdag 1 September
e. k. te Leuven.
Volgende dagorde werd vastgesteld:
'S VOORMIDDAGS:
Voor de Heeren Onderwijzers, in
de feestzaal van St Pieterscollege:
Te 10 uur. Welkomstgroet.
Administratieve aangelegenheden in
zake naschoolsch land- en tuinbouw-
onderwijs, door M. Casteels, i. a. Be
spreking.
Te 11 u. Nieuwigheden op land
en tuinbouwwetenschappelijk gebied:
Nieuwere methodes in zake bestrij
ding van ziekten en vijanden onzer
land- en tuinbouwgewassen, door M.
Jennes, tuinbouwkundige.
Voor de Eerwaarde Zusters en voor
de Dames Onderwijzeressen, in de
zaal van den Boerenbond.
Te 10 uur. Welkomstgroet.
Modellessen:
aj De practische inrichting van een
boerenkeuken, door Mej. Vande Key-
bus, Staatsleerares.
b) De verzorging der melk na het
melken, door Mej. Monthaye, Staats
raadgeefster.
Te 11 y2 uur. Administratieve
aangelegenheden in zake naschoolsch
landbouw-huishoudonderwijs, door M.
Casteels, i. a. Bespreking.
'S NAMIDDAGS.
Te 2% uur. Gezamenlijke Na
middagzitting (St Pieterscollege).
a) De organisatie der boeren- en
boerinnenjeugd en het naschoolsch
onderwijs, door E. H. Engelen, be
stuurder van den Boerenjeugdbond.
b) Wat de lesgevers en lesgeefsters
op het oogenblik moeten weten over
den economischen toestand van den
landbouw, door Z. E. H. Kan. Col-
paert, i. a., lid van het Hoofdbestuur
van den Boerenbond.
Z. EXC. MGR. LAMIROY OP HET FEEST. Linkt: Z. Exc. Mgr. Sixt
Z. E. H. Deken Vermaut; Z. Exc. Mjr. Dugardein, Hoofd-Aalmoezenier.
Rechts: Heer J. Van der Ghote, Burgemeester; E, H. Verhaeghe, Principaal
van leper's, College,
We meldden 14 dagen geleden dat de
beruchte Amerikaansche bandiet Dillin-
ger door de politie doodgeschoten werd.
Nu heeft zijn vader een oude land
bouwer uit Indiana een kontrakt ge-
teekend met een circus-directeur om als
varieteit-nummer op te tredenhij wil
zoo het noodige geld verzamelen om zijn
zoon een waardige begraving te be
zorgen
TREKKING VAN 10 AUGUSTUS 1934.
S. 70517 Nr 4 wint 250.000 frank.
S. 160120 Nr 1 wint 100.000 frank.
S. 102.072 Nr 9 wint 109.000 frank.
laaaBagaBBaaBfiBnaiiaiBaEHcai!
Sedert einde 1933 genieten alleen de
Belgische arbeiders de voordeelen van de
grenskaart, wier woonst in Belgie en
werkplaats in Frankrijk zich in het ge
bied bevinden, dat door de Belgisch-
Fransche overeenkomst van 1928 betref
fende de grenszone bepaald is.
Op 55.160 aanvragen tot het bekomen
van een grenskaart, die in tweede half
jaar van 1933 ingediend werden, kregen
er 50.708 een gunstig antwoord; 628 aan
vragen worden thans nog onderzocht.
Ruim 90 t. h. van de grenskaarten wer
den dus vernieuwd.
IBBBBBSBI
9HB
PREMIES VOOR DE TARWE-
EN GERSTVOORTBRENGERS
Ten einde de inlandsche tarwe en gerst
te valoriseeren, werd door de regeering
aan de voortbrengers een premie van 20
fr. per 100 kilos toegezegd, voortkomende
van de speciale taks van 10 fr. op den in
voer van buitenlandsche tarwe. In Maart
j.l. werd met de verdeeling 'begonnen en
reeds werden vele premiën uitbetaald aan
voortbrengers uit Namen en Waalsch Bra
bant. Verzekerd wordt dat de uitbetaling
goed vordert en dat over enkele weken
al de landbouwers de sommen zullen heb
ben ontvangen waarop ze recht hebben.
aEa!a3ssHE3S3saaaBBH3as33isaaa
WATER DUURDER
DAN BENZINE IN DE V. S.
Uit Oklahama wordt gemeld, dat auto
mobilisten daar het water om hun radia
tor bij te vullen, met 30 cents per gallon
moeten betalen, terwijl de benzine slechts
17 cents kost.
«EBSssssassasssiEsaazsRax&SEa
DE PAUS ONTSTEEKT DRAADLOOS
EEN EEUWIGE LAMP
Op de plaats waar vóór de aardbeving
van 1908 het antieke beeld stond van de
Madonna della Lettera, die sinds de
eerste eeuw van het Christendom door
de Sicilianen wordt vereerd, heeft de stad
Messina thans een vuurtoren gebouwd,
die op zijn hoogen top een Lieve-Vrou-
wenbeeld draagt. Aan den voet van het
beeld staan met Neon-letters de laatste
woorden uit den legendarischen brief
Uwe stad en hare inwoners zal ik altijd
beschermen.
Op Zondag 12 Augustus a. s., te 19.55
uur (Midden-Europeesche tijd), zal de
H. Vader, nadat het koor van de Vati-
kaansche Basiliek het Laudatur Jezus
Christus heeft gezongen voor de micro
foon van de Radio Vaticana, den Apos-
tolischen Zegen uitspreken en daarna
draadloos de lampen van den vuurtoren
der «Madonna della Lettera» ontsteken.
DE OPENING VAN DE JACHT
VASTGESTELD OP 25 AUGUSTUS.
De Heer Van Cauwelaert, Minister van
Landbouw en van Economische Zaken,
heeft den datum van 25 Augustus vastge
steld voor de opening van de jacht op
hazen en patrijzen. Het besluit zal een
dezer dagen in het Staatsblad verschij
nen. Het bevat de verschillende schikkin
gen die de jacht op de verschillende soor
ten van wild regelen.
DE RIJKSTE VERZAMELING
VLINDERS
De meest uitgebreide verzameling vlin
ders bevindt zich voor het oogenblik in
Zwitserland. De gelukkige eigenaar er
van is een zekere Mijnheer Fehustorfer.
De verzameling bevat meer dan 100.000
specimens, hoofdzakelijk afkomstig uit
Indië, Australië cn Afrika.
HET ZESDE KIND VAN MUSSOLINI
In het gezin van den Duce wordt eer
lang de geboorte verwacht van het zesde
kind.
DE PASSIESPELEN
TE OBERAM3VIEKGAU
Tot nu toe hebben ongeveer 120.000 toe
schouwers ts Passiespelen te Oberammer-
gau bezocht. Op 15 Juli woonden Daniël
en Henri Roosevelt, twee zonen van den
president van Amerika, een opvoering bij
en was de Koning van Siam met groot
gevolg aanwezig.
UI. VERVOLG EN SLOT.
HB3BIËBBBBBBSSZXiS!iB£SS9S39SSXtIISBBS9B8£i£iaSBS3SSBSói£IjS212Sll
VAN CANADA NAAR ENGELAND ZONDER TE LANDEN.
In een paar vorige artikels hebben we
aangetoond, dat Duitschland zich koort
sig inspant om zich, zoowel inzake levens
middelen als grondstoffen, van het bui
tenland onafhankelijk te maken; we heb
ben er tevens nadruk opgelegd dat de dag,
waarop het den invoer van grondstoffen
zal kunnen stopzetten, nog ver af is;
meer: dat hij nooit zal aanbreken, ten
minste indien het Duitsche volk er aan
houdt fatsoenlijk te leven.
En daar twijfelen we niet aan. Duitsch
land ligt nog niet, om de woorden van
professor Veryn Stuart te gebruiken voor
het idool van de armoede In aanbidding
Wol, katoen, rubber, benzine, huiden, me
taalertsen, om slechts de bijzonderste
grondstoffen te noemen, zal het altijd
moeten invoeren.
Duitschland ziet zich dus voor een ang
stig probleem gesteld. Langs den eenen
kant ontbreken de noodige deviezen om
den invoer nog langer aan het huldig
rythme vol te houden, en langs den an
deren kant mag de invoer geen vertraging
ondergaan, wil de productie niet gedeel
telijk stopgezet worden en, terzelfder tijd,
het Hitleriaansch herstelplan, waarv.an de
toekomst van het nationaal-socialisme af
hangt, in gevaar brengen.
Hoe lost Duitschland dit brandend
probleem op?
Bekennen we het al spoedig dat het aan
raadgevers niet ontbreekt. Gelijk we het
in een vorig artikel hebben gezien, pre-
coniseert Sonntag Morgen een forcee-
ren van den uitvoer, welke offers het ook
moge kosten. Rijksminister W. Darré
staat dezelfde oplossing voor: gezien de
geweldige ontwikkeling van de Duitsche
techniek, verklaarde hij, is dit de eenig
mogelijke uitweg
In klare taal beteekent dit: dat Duitsch
land er niet zal voort terugschrikken om
zijn koopwaren, ONDER DEN KOST
PRIJS, op de wereldmarkten te werpen:
een handelsoffensief dus In Japanschen
stijl!
We moeten aanstonds opwerpen dat dit,
vanwege Duitschland, niets nieuws ls. Het
is niet de eerste maal dat het tot zulke
oneerlijke praktijken zijn toevlucht
neemt. We weten het immers allen dat
het Duitsche staal, de Duitsche steenko
len enz. in het binnenland duurder wor
den verkocht dan in het buitenland. Vindt
in België het netelige kolenvraagstuk niet
zijn oorsprong in die oneerlijke Duitsche
mededinging?
Het ware, echter, onvoorzichtig vanwe
ge Duitschland van dit middel wonderen
te verwachten. Zeker, indien het op groote
schaal wordt toegepast, kan het veel
kwaad berokkenen aan die landen die
zich op eerlijke wijze door de crisis trach
ten heen te slaan. Nochtans is het nog
nooit voorgekomen dat iemand, die met
verlies afzet, verrijkt is.
Buiten dit eerste bestaat er nog een
tweede middel, dat bijzonder in groote
handels- en nijverheidskringen zijn aan
hangers telt, namelijk de geleidelijke de
valuatie van den Rijksmark tot op 60 t.t.
van zijn huidige goudwaarde.
Hier moeten we dadelijk de vraag stel
len: is de waardevermindering van den
mark, die voor buitenlandsche betalingen
wordt gebruikt, niet reeds sinds lang een
voldongen feit?
In April 1.1. onderging de officieuze
coteering van de sperrm arken reeds een
merkelijke vermindering. De effektenmar-
ken b. v. waren voor de helft van hun
nomiale waarde verkrijgbaar. En sinds
dien is het er niet op verbeterd. Integen
deel. De verschillige soorten marken
er zijn er niet minder dan 18 worden
op dit oogenblik alle 20 tot 50 t.h. beneden
hun wettelijke waarde aangeboden. Men
kan toeristenmarken bekomen voor fr.
5,50, registermarken voor fr. 5,35, crediet-
marken voor fr. 5,00, effektenmarken voor
fr 4,00, enz.
Blijft de rijksmark. Maar de echte
rijksmark komt schier niet over de gren
zen. Hij blijft angstvallig voor de bmnen-
landsche transacties voo.behouasn. V/at
doet het er in dit geval toe dat hij slechts
voor 2 t. h. van zijn wettelijke waarde
door goud gedekt is? De Russische munt
schommelt toch ook niet.
Trouwens, we zien niet in welke voor
deelen een ontwaarding van den rijks
mark, die als het ware boven de inter
nationale bedrijvigheid zweeft, voor
Duitschland zou meêbrengen? We zien
enkel nadeelen.
In de eerste plaats zou het zijn grond
stoffen, we" het niet meer kan betalen,
nog duu: moeten inkoopen. Daarop
antwoordt men in zekere kringen, dat de
uitvoer onvermijdelijk door die verminde
ring een nieuwe vlucht zou nemen. Die
bewering is, gezien de nationalistische
tendenz meer en meer ingang vindt, meer
als twijfelachtig. Trouwens, gelijk we het
De Canadeetche vliegen James Ayling en Leonard Raid, die te Wasaga, in Ca
nada, vertrokken met bestemming van Bagdad, in Kiein-Azië, moesten landen te
Heston, bij Londen.
De Heer Montagu Morman, bestuurder
der machtige «Bank of Engeland» maast
thans een reisje door de Vereenigde Sta
ten van Amerika. De reporters hebben de
gelegenheid te baat genomen om eens
zijn gedacht te vragen over de geweldige
wereldcrisis. Norman is van gedacht dat
het weldra zal beteren. Mocht hij goed
geraden hebben
,tiS3KSEaaaE3asaasaasajiiiajiaa laaasBEHBEaanaïiaaaaMBsaaasH
AUTO IN DEN GRACHT TE POPERINGE
reeds aanmerkten, is de ontwaarding
den mark sinds maanden voitrokk»
Waar blijven de voordeelen, die, zojj"
zegd, onvermijdelijk uit een mu.v..,-''
waarding voortvloeien?
Indien er in zekere handelskringen n
een officieele waardevermindering
den Rijksmark wordt aangedrongen,
heeft dit streven enkel voor doel de V
nen nog verder naar omlaag te drukte
en een addus kortstondig opleven var.
nijverheid op den rug der burgers en C
arbeiders door te zetten.
Op de vraag of de rijksmark in afe<:.
baren tijd zal ontwaard worden, kunnëj
we geen afdoend antwoord geven. De toé.
stand ls zoo troebel dat niemand h;
gissen wat er uit te voorschijn zal treden
Hoe Dokter Schacht, voor hoelang r*
de flnantieele Fuhrervan Duitschkr.f'
het aan Bbord zal leggen om uit dan re.
teligen eoonomischen en finantieelen toe.
stand te geraken, weten we niet. Duitsd.
land heeft gedurende de laatste ïljfttet
jaar reeds zooveel afwijkingen op den all
gemeenen regel gemaakt, dat we ons ra;
geen voorspellingen meer durven wag;:.
Het vraagstuk van de verdere voorzis
ning van de nijverheid met de onmis'oan
grondstoffen is anders in den grond nie.
moeilijk op te lossen. De Duitsche leidei
moeten enkel terugkeeren naar een gezor.
de economische politiek... ook inzake be.
strijding van de werkloosheid.
We geven graag toe dat er geen po.
ging, geen offer te groot of te moeilijk
mag zijn om de arbeidsloozen terug aar.
den arbeid te helpen. Edoch, hetgeen
Hitier op dit gebied heeft willen tot stand,
brengen, staat gelijk met het onmoeelijke.
Het ls voor Duitschland onmogelijk, op
een jaar tijds, drie millioen menschea
terug aan den arbeid te zetten zonder dj
financies totaal te ontredderen. Hot
vraagstuk van de werkloosheid is inter,
nationaal, en kan dus enkel door een in.
ternationale samenwerking opgelost wor.
den. Zelfs de Vereenigde Staten, het
eenige land dat in economische afzon
ring fatsoenlijk zou kunnen leven, kan
er, spijts milliarden en milliarden dollar,
geen einde aan stellen. Hoe zou Duitsch.
land het dan kunnen?
In plaats van zich af te zonderen, zou
Duitschland naar eén nauwere economi.
sche samenwerking met de andere lansen
moeten streven. Dat het, om te beginnen,
zijn herbewapening, die stukken van
menschen kost, stopzet; zijn politiek van
openbare werken met zijn wankelendo
flnantieele mogelijkheden in overeenstem,
ming brengt; dat het inzake schulden,
regeling een minimum goeden wil toont,
gen met Engeland getroffen werd tot ver.
De overeenkomst welke over eenige da.
dere afbetaling van de Dawes- en Young,
leeningen schijnt op een koersverandering
te wijzen. Zeker is het dat het buitenland
niets beter vraagt dan een nieuw accoord
te treffen. Ze voelen er niets voor tot
dwangmaatregelen hun toevlucht ts ne
men, overtuigd gelijk zs zijn dat zo steil
langs twee kanten snijden.
Een minimum gcede wil is er r.oodig oa
zooniet den economischen op te klaren,
dan toch minder dreigend te maken. Zal
het moeten gezegd worden dat de volke
ren van heden dit minimum goeden vil
niet bezitten? II. M.
IS33H323£233B3EEa32227;3SEaEI
BANKBESTUURDER OP REIS
mm
Zaterdag 11 Oogst, rond 4 uur in den
namiddag, reed Georges Caulers uit La
Chapelle lez Armentières, met zijn auto
de baan van Poperinge naar Proven op.
De baan lag glad en slibberig ten gevolge
de gevallen regens. Gekomen nabij de
Melkerij, waarschijnlijk bij het zwichten
voor een kar, slibde de auto uit, kwam
terecht op een pleinen boom langs de
baan, sloeg dezen om en kantelde op de
zijde in den gracht. Ds inzittenden kon
den langs boven uit den auto kruipen.
Heer Caulers was gekwetst aan het voor
hoofd door glasscherven en verloor veel
bloed. Heer Dr Dewulf werd bijgeroepen,
die een verband legde op de wonden.
De aangereden boom lag dwars over de
baan en moest doorhakt worden om het
verkeer vrij te laten.
Al de ruiten van den auto waren stuk
en de auto gansch buiten dienst gesteld
en had belangrijke schade opgeloopen.
^B3BBBBiS3iS2BéIBBS9ii3B533iiEEAlBBS9SBBfl8HBBB8BB9BBBB319i3BBC&S
DE VOLKSRAADPLEGING IN DUITSCHLAND
Zooals in de vorige verkiezingen zijn ook da zeelieden ditmaal de eersten,
zich reeds vóór de officieel vastgestelde verkiezingsdatum van 19 Augustus o»k
het stemlokaal begeven.
