HEURSEL
SNUIF
Christiaens Devolder
De BESTE
en SPAARZAAMSTE Haard
blijft de RECORD
DER FONDERIES BRUXELLOiSES
ALBERT BENYS, Poperinge
Tel. 61.
GEDACHTEN
De Man
van Nergenshuizen
AAN3ESTEDINGEN
VR0UWENH0EKJE
MISSIENIEUWS
ö:RÜMfiÉV';
(^EQISTERE13,
WEKEUMSCH
LITURGISCH BULLET1JS
'T IS AL SMEDENDE
'T IS AL INSCHRIJVENDE
Ze zijn daar WIE
ST MAARTEN en ST NIKLAAS
W
IE?
nnn
51
1
a
la!
nnn
CD
pi
rt o
c-3
0
Record N' 1376
795 fr.
Verwarmingev:rmogen 100 m'
Record Nr 386
995 fr.
Verwarmlngsvermgen 125 m3
En bij alle goede Stovenmakers.
Om eerlijk man te zijn
Geeft iedereen het zijn,
Recht is recht, en krom ls krom
Al die 't loochent, liegt erom.
De goederen dezer wereld zouden wel-
toig weerde hebben, moesten er geen
▼rienden bestaan waarmede men ze öee-
len kan.
liiiiuanBiiiisiuiiEiiiiiiii
HETMANNEKE
UIT DE
MAAN
ALS GE 'S MORGENS uit uw bedde komt
Staat ge soms zelf heel verstomd
Pijzonder ails ge met uw linker been zijt
[opgestaan
En rond loopt in uw vliegende vaan,
Hoe ge tot uw eigen spijt
Slecht gezind dan zijt.
Om dat te vermijden is 't dan goed dat
ru keer voor uwen spiegel plaatst, direct
als ge zijt opgestaan, om U rekenschap te
geven, van de uitdrukking, dus van 't hu
meur met hetwelk ge den dag begint.
Bekijkt U ne keer goed. Dcet de plooi
verdwijnen tusschen uwe wenkbrauwen,
g'hebt nen zuren trek rond uwen mond,
▼aagt hem weg. Uw oog is dof, vol zor
gen... steekt er nen gloed in... En tot uw
eigen verbaasdheid komt een kleine glim
lach op uw lippen, die zich over gansch
uw gelaat zal uitspreiden... en als ge dees
lijnen leest alleen, zijt g'al aan 't glimla
chen. Doet-dat alle dagen... 't aai U maar
tien seconden kosten, en uw man, die ook
•en plooi heeft tusschen zijn wenkbrau
wen zal U vragen: Waarom glimlacht ge
zoo gedurig aan? En ge zult antwoorden:
Ik ben welgezind, 't kost niets.
G'hebt al opgemerkt dat 'n uitdrukking
▼an ons wezen, ze mag zelfs artificieel
Zijn, na 'n zekeren tijd natuurlijk wordt,
want ze doet in onzen geest het overeen
stemmend gevoelen ontstaan.
Tracht dus in uwen spiegel te lachen...
«n 't geluk ligt voor U.
Allemaal zeever in pakskens van het
Manneken uit de Maan, zult ge zeggen.
Maar dezen keer zijt ge mis, want 't is
*t systeem aangeprezen door den grooten
zielkundige T. Gombo... die geenen ezel
is, zulle!
Enfin, ge kunt 't ne keer probeeren, en
laat mij 't nieuws weten, hoor... tegen
t toekomend jai3r.
PEE STOFFELS stond aan zijn deur
ais Nantje Kwak voorbij kwam geloopen.
Waar loopt ge naartoe? vroeg Pee.
Zwijg jongen, riep Nant, 'k loop naar
den dokter, mijn vrouw staat me niet aan.
v Als 't alzoo is, zei Pee, dan loop ik
Jneê, want de mijne staat mij ook niet
aan.
Toe rapper, loopt rapper, zei Nant,
of heel de straat loopt meê.
T STAAT GESCHREVEN en 't ls gebleken
Elke mensch die heeft gebreken
D'eene meer en d'and're mia
Allen in een anderen zin.
En t is geen nieuws da 'k hier verkond
't Staat bekend van mond tot mond
Dat, hoe zeer w'er ook aan wennen
Geen een de zijne zal bekennen!
*t Is daarom dat we menschen zijn ook!
Maar d'r is toch eenen die den moed ge
had heeft zijn gebreken te erkennen... en
dan nog in 't publiek, vóór ne ganschen
hoop volk. 't Is rechter Courts van den
Winnipeg-staat, die op zekeren dag zoo
diep in 't glas had gekeken, dat hij zoo
zat als 'n musch naar huis moest worden
gedragen. 's Anderendaags nu mtest hij
op t Paleis van de justicie een proces
Voorzitten. De zaal was vol volk. Toen
•tond onze rechter op en verklaarde eens
klaps: Courts, gij zijt rechter te Winnipeg
en gisteren heeft men U stomdronken op
den openbaren weg opgeraapt. De wet is
gelijk voor iedereen, en ik veroordeel U
tot de gewoontelijke geldboete.
H&wel! wat zegt g'ervan, verdient dien
Mengelwerk van 14 Oktober 1934. Nr 33.
door
VICTOR BRIDGES.
Vertaling van F. VAN VELSEN.
De kalme vriendelijke stem van Billy
klonk mij van den anderen kant els mu
ziek in mijn ooren.
Goed zoo, Jack, kom nu eens even
•en handje helpen met dit zoodje.
Hij aat heel kalm schrijlings tusschen
•en wervelstroom van armen en beenen,
waaruit een fontein van onverkwikkelijke
Bpaansche en Engelsche vloeken gespuwd
werd. Hij keek glimlachend naar mij op.
Houd dat been eens vast, oude Jon
gen vervolgde hij. Pas op, dat hij Je
niet bijt, hij is nog al heet gebakerd.
Na eenig wringen en schuifelen, was
onze tweede gevangene even solied gekne
veld en hulpeloos als de andere.
Met een luldklinkenden lach sprong
Bllly op de been.
Dat ls goed werk, drommels goed
«ei hij.
Toen liep hij dwars door de kamer naar
de plaats, waar ik mijn gevangene had la
ten liggen. Ik moet zeggen, dat je onzen
hulsknechtvergiftiger tamelijk zijn portie
hebt gegeven. Je zult er het mooi niet
afkijken.
Ik raapte mijn weggeworpen schroef-
■leutel op.
Ik zal je even met je vrienden alleen
laten, Billy. Ik moet nu Mercia gaan zoe
ken zei ik.
Hij knikte. Je hebt gelijk. Vergeet niet
dat er nog een vrouwelijke Dago ergens
in huis is. 't Kon wel eens gebeuren, dat
ze leelijk deed.
Hij plaatste zich tusschen de gevange
nen in en ik begaf mij zonder uitstel
paar de hal.
jugepee die zich zelf veroordeelt, geen de
coratie... Hola! w'hebben weêr ne keer te
rap gesproken, want 't einde van 't von
nis hebben we nog niet gelezen en... het
luidt alzoo: Edoch, rekening houdende
met uwe gewetenswroeging, pas ik op U
de wet van... uitstel toe!
Hebt ge 't gehoord! We dachten nen
Engel gevonden te hebben en 't is verdo
rie nog slechter dan nen duvel, want hij
wil zich zelf wit wasschen van iets, dat
hij zelf heel goed weet, misdaan te heb
ben.
En da's nog 't grootste gebrek.
JONGEN, zei de vader, 'k heb voor
den eersten keer uw lief gezien, en ze
doet me denken aan witte suiker.
Zoo blank en goed en zoet zeker, va
der?
Neen... zoo «geraffineerd!
ARM! ARM! ENGELAND
't Is ambetant
iTongelukken ofte de malheuren
Die d'r op uw... land gebeuren
Want als t' zoo nog enk'le Jaren voort
[blijft gaan
Blijft er van U niks meer bestaan.
Hebt ge den noodkreet nog niet ge
hoord... Engeland is aan 't verdwijnen...
Daar is nen beer gekomen, onder den
vorm van de zee, die stillekens aan, maar
zeker, dag aan dag, een stuksken van 't
Engelsch grondgebied in zijn botten slaat.
De statistiekopmakers hebben er zich nog
ne keer meê gemoeid en hebben aan den
Engelschen Minister van Landbouw laten
weten dat er, op minder dan een eeuw
tijd, 74.000 hectaren door de zee werden
ingezwolgen. Om van een keelgat te spre
ken!
De meest getroffen provincies zijn Sus
sex, York-Shire en Essex, die alle jaren
drie meters van hun kusten verliezenl
MET VEEL VREES
En schrik
In hun blik
Zagen d'Engelsche dominees
t Volk uit hun tempels verdwijnen
Ze leden alle kwalen en pijnen
Want, zeiden ze, als 't zoo voort blijft gaan
Is 't over kort met 't protestantisme gedaan.
En z'hebben allemaal hun koppen bij
een gestoken en zijn aan 't redeneeren en
aan 't nadenken gegaan dat z'er bijna
van barstten... maar z'hebben d'ideale op
lossing van 't vraagstuk gevonden, dat
moeten we bekennen. In Engeland moet
ge weten is de wet op de Zondagrust in
voege en zijn «1 de winkels, de cinema's
en de theaters op dien dag gesloten! Het
volk heeft dus om zoo te zeggen geen an
der tijdverdrijf dan met de kaart te spe
len en dat was ne fameuzen troef in
d'handen van die domlnee's. Nu hebben
ze van hun tempels cinema's gemaakt, en
dan nog wel sprekende, om de sermoenen
en preeken te vervangen. Op 't doek ko
men beelden voor en episoden uit den
Bijbel. Ge kunt denken hoe 't volk daar-
meê opgezet is, en de tempels zijn nooit
zoo vol niet geweest als thans... want 't is
allemaal kosteloos... gratis voor niets, en
da.'s ook al iets.
EEN DACTYLO kwam zich presentee
ren bij een fabrikant.
Waarom hebt g'uw laatste plaats
verlaten? vroeg de man.
Ha! Omdat madam gezien had dat
ik mijnheer een kusken gaf! antwoordde
't meisje.
Ha zoo... ge moogt morgen begin
nen! zei de likkebaarder.
Ne goeien truk dus voor mijn alderlief-
ste Lezereskens-masjienschrijfsters die
zonder plaats zouden zijn!
■K ZEG T U STTU
Met veel fatsoen,
Als 't noodlot wil
Is er niks aan te doen.
Dit wordt ons eens te meer bewezen
Door 't feit dat g'hier gaat lezen.
Miroslar Korduje, nen timmerman van
Zagreb, was zoo ongelukkig, dat hij een
einde aan zijn leven wilde stellen. Maar
-als ne mensch voor 't ongeluk geboren is,
mag hij doen wat hij wil, 't zal hem al
tijd en overal vervolgen.
Eerst probeerde hij zich op te hangen,
maar zijn handen beefden zoo fel, dat hij
er niet toe kwam een knoop in 't zeel te
leggen. Die man moest zeker den bibber
hebben want 'n paar dagen daarna wilde
hij 'n vergift innemen, maai- hij beefde
weer zoo zeer da.t de esch en 't glas uit
zijn handen vielen. Gij en ik zouden al
lang den moed hebben opgegeven hé!
Ik aarzelde eenige oogenblikken, niet
wetende, of ik naar boven zou gaan of
mijn onderzoek in de lagere regionen in
stellen. Ik besloot tot de laatste en daar
om liep ik naar de deur, waardoor wij
waren binnengekomen en ging de gang
in, waar wij kort te voren zoo behoed
zaam waren doorgeslopen.
De eerste deur rechts, waar wij een
klok hadden hooren tikken, bleek de keu
ken te zijn. Er was niemand behalve een
kat, die met gekromden rug in de ven
sterbank stond en tegen mij begon te bla
zen.
Ik keek nog eens vluchtig rond en ging
weer de gang in.
Mercia! riep ik, Mercia!
Van uit het einde der gang kwam een
zwak, gedempt geluid naar mij toe; het
kwam mij voor, dat zoo de angstkreet
moest klinken van iemand, die levend be
graven was.
Als een razende vloog ik op het geluld
af, en kwam voor een vermolmde trap
deur, die met een houten sluitboom werd
gesloten gehouden. In mijn driftige baast,
rukte ik het ding er af, greep daarna het
handvatsel en rukte het zoo woest terug
dat de geheele oude deur, met hengsels
en al met een slag op den vloer in de
gang terecht kwam.
Mijn blik ontwaarde nu een kleine stee-
nen trap.
Met twee wilde sprongen was ik boven
en het volgende oogenblik sloot ik, om
huld door een benauwende duisternis,
Mercia in mijn armen.
«Oh», riep zij. Is U het, is U het!
en ik voelde haar lieve hand op mijn
mouw heen en weer gaan, als streelde zij
mij van vreugde. Hoe het kwam, weet ik
niet. maar onze lippen vonden elkaar en
ik drukte in zalige dankbaarheid eerbie
dig mijn eerste kus op haar reine lippen.
Ik leidde haar de trap af naar de gang
en keek toen nieuwsgierig verlangend
naar haar bleek gelaat. Zij beefde hevig
en mijn eigen handen trilden als popu
lierenbladeren.
Ze hebben Je toch geen letsel toege-
Maar hij niet. en onze Miroslar ging naar
de rivier, ontkleedde zich en lel op zijn
klecren een met inkt gescnrcven briefje
met zijn laatsten afscheidsgroet! Jarra&r,
als hij nu gansch gereed was, begon 't
te regenen... en de regen viel op 't brief-
ken dat gansch onleesbaar werd... 't Was
nog ne keer te herdoen. Toen wilde hij
zich de keel oversnijden maar z'n scheer
mes brak. Eindelijk kocht hij t/t revolver
en schoot zich nen kogel in 't hoofd. Hij
werd naar 't hospitaal gevoerd... en is
bijna genezen.
G'hebt toch menschen die voor geen
centiem geluk hebben, hé!
VAN ZON was zoo ook nen type in dat
genre! Overlest was hij zich aan 't sche
ren en in zijn haast sneed hij 't tipken
van zijnen neus af. Ai, riep Van Zon, en
hij liet zijn scheermes vallen, en als het
malheur moet dienen, het viel op zijn
grooten teen, die glad af was... Ze liepen
om den dokter die een beetje bijziend was,
en hij werkte verkeerd: hij nam 't een
voor 't ander; hij zette den teen op Van
Zon zijnen neus, en den tip van zijn neus
op zijn teen...
En zoo komt het zie, dat Van Zon nu
zijn schoen moet uitdoen, om zijn neus
te snuiten.
DE BOEREN VAN NINGTOD
Aanbaden hunnen God
Opdat hij den regen, met volle geweld
Zou laten strocmen op hun veld.
Want 't was ginder met de droogte nog
erger gesteld dan hier. Maar d'r was gin
der nen ouwen onderwijzer, meneer Hsu
Yi Chin, die hem nen ellenlangen diskoers
kwam doen over de nutteloosheid van hun
gebeden. Maar waarom moest die vent
zich nu ook met die zaken gaan bemoei
en... Enfin, hij was verdraaid verre van
welgekomen bij onze boerkens zulle! Die
dachten dat het de aanwezigheid van dien
ouwen ongeloovigen Thomas was, die
hunne goden ongunstig stemden en... ze
vermoorden hem.
Hetgeen eens te meer bewijst dat 't nog
altijd 't beste is van 't gedacht te zijn
van den grootsten hoop.
't Is wel 'n beetje laf... maar 't is toch
't voorzichtigste.
DE PASTOOR van Pimpelooregem gaf
alle Jaren nen dinee waarop den deken,
de pastoors en d'onderpastoors uit den
omtrek waren uitgenoodigd en 't was de
gewoonte dat er toen een speenverken op
gediend werd. Dees jaar nu was de koster
van Pimpelooregem ook uitgenoodigd,
voor den eersten keer.
Koster, zei de pastoor, als 't speen
verken opgediend wordt moet iedereen, te
beginnen van meneer den deken, een stuk
er van afsnijden en een woord aanhalen
uit de gewijde geschiedenis dat op dat stuk
betrekking heeft.
Goed, zei de koster.
De langgewenschte dag was eindelijk
verschenen en 't speenverken met hem.
Meneer den deken nam zijn mes en
sneed d'oor af van 't beestje zeggende: En
Petrus hiew het oor af van Malchus.
Meneer pastoor nam zijn mes, sneed
't staartje af dat 't uiteinde is en sprak:
Ik zal met U zijn tot het einde der
eeuwen.
Eindelijk was 't de beurt van onzen
koster, maar de man was zoo aangedaan
dat hij niets zeggen kon. Maar toch kwam
't er uit. Hij nam zijn serviette, spreidde
z'over 't verksken uit en sprak: En Maria
wond het kind in doeken en vluchtte er
meê naar Egypte!
W'HADDEN AL DEN DAG der moeders,
Der vaders, zusters en broeders,
En nu, w'hebben er niets bij te verlieren,
Komen z'af met den dag der dieren.
Da's de leste nieuwigheid. Z'hebben
dien dag vastgesteld op den 4 Oktober,
feest van den H. Franciskus van Assisië,
die de zwaluwen zijn zusters noemde en
die, toen hij aan 't prediken was aan den
oever van 't water, de visschen aan d'op-
pervlakte zag verschijnen, om naar hem
te luisteren.
Dien dag krijgen de lieve toetoekens
van de rijke madammekens pralines en
allerhande zoetigheden in overvloed... ter
wijl er zooveel kinderkens naar nen bo
terham snakken.
TE BRUSSEL IS ER VAN OVER LANG
'n Grrroot proces aan gang
Nen dentist had bij ne klant
Getrokken nen tand
En er ne valsci-.cn ln de plaats gezet.
Maar de klant
Betaalde, heel galant,
Met 'n valsch... biljet
Van duizend frank.
De dentist die vond dat al te vrank
En spande, naar zijn zin,
Dat groot proces dan in.
Ja, meneer Carbois was bij den dentist
geweest om nen tand te laten trekken...
en er dan nen anderen in de plaats te
doen zetten. Die anderen moest natuur
lijk een valsche zijn... ir.aar meneer Car-
lois redeneerde alzoo: Mijn leverancier
levert me een valsche waar, dus mag ik
hem met valsch geld betalen ook.
En zoo geschiedde 't.
Maar den dentist had al spoedig de
valschheid van 't valsch biljet en van
't valsch karakter van meneer Carlois in
de gaten en zei in z'n eigen: We zullen
hem ne keer 'n valseleeren dansen I
Hij droeg de zaak over aan 't gerecht...
Vandaar 't proces.
Dat zal ook 'n beetje centjes kosten,
want:
Beste vrinden, 'k zeg 't \j hier,
D'allerbeste wijze of manier
Om van uw centen af te zijn, wel 'k zal
[z'U leeren:
Ge moet maar eens gaan procedeeren
AL VAN PROCEDEEREN te spreken:
't Is een piepjong advocaatje, dat voor
den eersten keer pleit. Hij roept en
schreeuwt en doet allerhande bewegingen
alsof hij de man was. Hij tracht al de ver
antwoordelijkheid te werpen op de me
deplichtige, ten einde zijn eigen klant te
redden.
Ge zegt dat ge naar de stad geko
men zijt om werk te zoeken!... roept hij
uit. Maar daar was iets machtiger, iets
IBBflaSBflBBBBBflBBBBflSBBBBBBBB
VOORZIEN VAN PUNKTAL
ZEISS GLAZEN IS EEN HEUR-
SEL'S BRIL HET BEST AAN
GEDUID MIDDEL OM UWE
OOGEN TE BESCHERMEN.
BROCHUREN EN INLICHTIN
GEN GRATIS EN FRANCO OP
AANVRAAG TE BEKOMEN BIJ
41, BOTERSTRAAT, IEPER.
OPEN 'S ZONDAGS.
bracht, Mercia? fluisterde ik. Toen viel
mijn blik op haar pols, waar omheen
vier blauwe plekken, als het ware, een
armband vormden.
Mijn God!riep ik woest. Wie heeft
dat gedaan?
Zij trok haastig haar mouw over de plek.
"t Is niets, heusch nietssnikte zij.
O, ik ben zoo blij, dat U gekomen is.
Ik nam haar arm en stroopte haar
mouw op, zoodat ik de plekken kon zien.
't Was duidelijk, dat het knepen van
mannenvingers waren'; er was geen kwes
tie van of het moest een woeste, valsche
kneep geweest zijn, die gemakkelijk haar
pols hadden kunnen breken.
Wie heeft het gedaan, Mercia? her
haalde ik.
Rojas bekende zij, maar het hin
dert niet. Hij zou mij gisterenavond ge
dood hebben, Indien Guarez hem niet had
tegengehouden. O, laten wij weggaan,
voor hij weet, dat U hier is.
Daar is het te laat voor, Merciazei
ik koeltjes. Zij weten maar al te goed,
dat ik hier ben. Billy zit gewapend met
een ijzeren schroefsleutel bij hen.
Zij keek mij half ongeloovig aan en
toen opeens, brak haar heerlijk glim
lachje door, als de zon door den zomer-
mist.
Zij zelden gisterenavond, dat U de
duivel was. Het lijkt er wel iets op, of zij
gelijk hadden.
Ik lachte gelukkig. Zij zullen er nu
wel zeker van zijnzei ik. Waar is de
oude vrouw?
Juanita? Die ls naar Londen. Guarez
heeft haar van morgen daarheen gezon
den, om Da Costa op te zoeken. Zij komt
vanavond met den laatsten trein terug.
Dan zullen wij het genoegen niet heb
ben, haar te zien. Wij moeten hier binnen
tien minuten vandaan. Kan je dan gereed
zijn. Mercia?
Ja, Ja, ik ben reisvaardig. Ik heb al
leen maar een paar kleinigheden in mijn
koffertje te pakken. Maar hoe moeten wij
wegkomen en waar brengt U mij heen?
Mijn auto staat buiten klaarant-
ONDERZOEK DER OOGEN.
forscher, iets sterker, dat U naar hier
gebracht heeft!
Maar... ik... hakkelt de beklaagde.
Haha! ziet ge wel, mijne heeren!
roept de advokaat triomfantelijk uit, hij
begint reeds te bekennen. En wat was
het?...
De trein!... mijnheer de halvekaat.
AAN ALLES KOMT "N END
*n Mensch geraakt daaraan gewend
Zelfs aan de schoonste droomen
Moet eens een einde komen.
'k Verklaar het voren al
Dat is .hier nu niet 't geval.
Wij kunnen hier geen luchtkasteelen bou-
[wen
31cchts nuchtere waarheên hebben we te
[ovérschouwen.
En vwala, daarmeê
ILret g'U stellen nu tevreê.
M'n allerbeste lieden
'k Heb d'eer
U weer ne keer
M'n groeten aan te bieden.
't Manneken uit de Maan.
IBSSBCECISSBBBBBgBSBSRSaaBBBB
TOMAAT - Napo-
litaansche zon dl-
rekt op uw tafel.
TOMAAT - bevat
A.B.C.-vitamines
voor het leven
onmisbaar.
TOMAAT - konin
gin door kwali
teit -n onvergelij-
kelijken smaak.
TOMAAT - ge
zond en na'.uur-
lijk produkt.
iEa3Hfiaasss2BaasEE2!£aaEsaaBa
HET VERDINASO HIELD ZIJN
DERDEN LANDDAG TE TIELT
We lezen in Het Volk van Gent:
Verdinaso hield te Tielt zijn landdag.
Een 200-tal dinaso's hieven op de Markt
het marschllied aan. De burgemeester ge
lastte te zwijgen, met bedreiging de gen
darmerie te paard te laten chargeeren.
Hierop trokken zij het Vlaamsch Huis
binnen, waar zich een 500-tal dinaso's,
vrouwen medegételd, bevonden. Er waren
groepen afkomstig uit Nijmegen (Hol
land, Hasselt, Sinaai, Poperinge en om
streken, Izegem, enz.
Op een gegeven oogenblik viel de rijks
wacht zelfs het Vlaamsch Huis bin
nen en bracht een dertigtal groenhem-
den naar het politiebureel. Allen moes
ten zich ontdoen van deze uniformen en
er werd tevens een proces-verbaal op
gemaakt. Velen trokken terug het
Vlaamsch Huisbinnen in hunne
hemdsmouwen, of met een onderlijf of
nog enkelen, met breek en ceintuur. De
kostumen werden aangeslagen.
Bij het nazicht der kleederen werd in
de zakken van den genaamde Lauwers
Jerome, een geladen browning aangetrof
fen. Er staken zes kogels op. Lauwers
werd ter beschikking gesteld van het ge
recht.
Te 3 ure had in den hof van het
Vlaamsch Huisde meeting plaats. In
groote letters prijkte het opschrift: «Mijn
schild en mijn betrouwen zijt gij, o God,
mijn Heer». Daaronder «Dietschland en
orde». Advokaat Thiers, van Tielt, hield
de welkomrede waarna spraken: Juul De-
clercq, propagandaleider van Izegem en
Van Severen. Strijden tot der dood, was
de leus. Strijdliederen werden gezongen.
17 OCT. Te 10 ]/2 uur. in de Mag-
dalenazaal, St Jansstraat, Brussel, vol-
tooiïngswerken (schilderen en behangen)
in het Postgebouw te NIEUWPOORT,
Borgt 600 fr. Bijz. lastkoh. Nr 2/10 bis
van 1934; prijs 5,10 fr., Loxumstraat, 16,
Brussel.
19 OCT. Te 11 uur, voor den Heer
Claeys, hoofding-best. van Bruggen en
Wegen, 12, Vrijdagmarkt. Brugge, aan
leggen van een rijwielpad in cementbe-
tontegels op den Westerberm van het
vak van den Rijksweg Oostduinkerke-
Wulpen, begrepen tusschen OOSTDUIN-
KERKE-Bad en OOSTDUINKERKE-
Dorp. Lastkoh. Nr 214 van 1934 (N.),
prijs 9 frank.
19 OCT. Te 11 uur, voor den Heer
Claeys, hoofding.-bcst. van Bruggen en
Wegen, 12, Vrijdagmarkt, Brugge, her
stellen van den weg Nr 65 De Panne-
Rijsel, vak begrepen tusschen de Nieuw-
straat te Waasten en de Statie van Pont
Rouge. Lastkoh. Nr 218 van 1934 (Fr.),
prijs 11 frank.
26 OCT. Te 11 uur, voor den Heer
Claeys, hoofding.-best. van Bruggen en
Wegen, 12, Vrijdagmarkt, Brugge, aan
leggen van een rijwielpad in cementbe-
ton op den iinkerberm van den Rijksweg
VEURNE-PERVIJZE. Lastkoh. Nr 26
van 1934 (Ned.), prijs 7 frank.
woordde ik. Onderweg zal ik Je alles wel
uitleggen, maar ik moet eerst nog een
hartig wco-cije met Rojas spreken.
Gaat hem dooden?
Ik schudde glimlachend mijn hoofd.
Neen Merciazei ik, beslist niet. Hij
maakt het leven zóó interessant, dat ik
hem niet zou kunnen missen.
Ik nam haar hand en geleidde haar ln
de hal.
Aan den voet van de trap sloot ik haar
in mijn armen en kuste haar, alvorens ik
haar naar boven liet gaan.
Zal je nu geen U meer tegen mij
zeggen, Mercia? Je weet toch wel hoe ik
heet niet waar?
Ja, Stuartzei ze met zoo'n betoo-
verend glimlachje, dat ik nog eens even
afscheid van haar moest nemen.
Kom Je gauw terug, lieveling? s
Maar zij was al boven en ik haastte mij
naar de kamer.
Billy had zijn gevangenen naar t mid
den van het vertrek gesleept en zat nu op
'n hoek van de tafel kalm zijn pijp te
rooken.
De zaak is in orde zei ik. De oude
vrouw is naar Londen en Mercia heb ik
gevonden. Zij is aanstonds klaar, om met
ons mee te gaan.
Hij knikte. Ik heb Jelui gehoord.
Hoe gaat het met Guarez? vroeg ik,
terwijl ik naar mijn gehavenden tegen
stander keek.
O, is dat Guarez? zei Billy en hij
gleed van den tafelhoek af. Nu, hij
maakt het vrij goed; Je hebt alleen zijn
bakke3 een beetje hard geraakt, maar
ernstig letsel heeft hij niet; ik heb hem
al terloops geïnspecteerd.
Het moet erkend, dat mijn tegenstander
geen vriendelijken aanblik opleverde. Hij
lag op den vloer en zei niets, maar staar
de ons met één oog zoo woest aan, als
twee stuks met aanwending van allen be
schikbaren haat bezwaarlijk konden ont
wikkelen. Het andere kijkorgaan had tij
delijk zijn werk gestaakt en lag onder een
plas geronnen bloed verborgen.
Hij heeft in leder geval genoeg ge-
VAN G. GEZELLE.
Kom hier. mijn Rozenkrans,
het is mij al ontvlogen
waaraan ik troost weleer
en lavenis vragen dorst;
het is mij a! ontgaan,
het heeft mij al bedrogen,
't iis ijdel, en het gloeit
in mijn gepijnde borst.
Gen bronne meer Ue spruit,
geen Jauwdrop's helpend leken,
geen bladereu aan den boon^
geen water in de beken;
niets dan een bittre traan
die langs mijn kaken glijdt.
En gijmijn Rozenkrans,
die mij gebleven zijt!
o begeeren des gebeds.»
IETS LEKKERS: Spaansche rijst.
1 Liter melk, 100 gr. rijst, 2 eieren
100 gr. suiker, een scheutje rhum.
BereidingDe rijst zachtjes laten gaar
koeken in de melk. De suiker, de eier
dooiers en de rhum er door roeren. Al
les in een vuurvasten schotel doen, het
stijfgeklopte eiwit in een dikke laag er
over uitspreiden en het schoteltje iu een
warmen oven laten soufflceren.
A
OM GOED TE SLAPEN.
Talrijk zijn de personen die 'i avonds
na het eten nog een tas warmen thee
drinken om een rustigen en herstellen
den slaap te genieten.
Deze thee, welke soort dan ook, moet
goed gesuikerd zijn, wil men den ge-
wenschten uitslag er van bekomen. Deze
drank bestaat namelijk uit 3 verschillen
de zaken die elk haar weldoende rol te
vervullen hebbeneerst de plant zelf
wier aftreksel, volgens de soort, zijn bij
zondere eigenschappen heeft; ten tweede,
de warmte, die de spijsvertering bevor
dert; en ten derde, de suiker die aan de
spieren de krachten weder moet geven
die zij tijdens de dagtaak hebben moe
ten aanwenden.
Zooals men ziet is zulke warme thee
dus alleszins aan te raden.
A
WEET GE...
Dat zilver en koper spoedig aan
slaan wanneer ze in de nabijheid van
fruit staan? Voornamelijk bij appelen
en meloenen.
Dat het aan te raden is appelen met
schil en al op te eten? Door een appel
te schillen verliest hij veel van zijn voe
dingskracht.
Dat men vergulde lijsten van spie-
geii of schilderijen schoon maakt met
oud brood? Als de vlekken er dan niet
uit zijn, wrijft men met spiritus.
A
Trees stond te Gent in de tentoonstel
ling voor eene schilderij waar een Zon
neschijn was op verbeeld.
Karei, zegt ze, aan haren man; kom
toch langs hier, en staat daar ook alzoo
in die zonne niet, of ge krijgt er nog
sproeten vanA.
IETS OVER ONTSMETTEN
Iedereen weet dat bij een besmettelijke
ziekte (b. v. typhus, roode koorts, maze
len, enz.) de ziektekiemen in de lucht
rondzweven, en dat de ziekenkamer en
alles wat er zich in bevindt dient ont
smet te worden.
Ziehier eenige algemeene maatregels
tijdens de ziekte
1. Het stof opnemen met een voch-
tigen doek in een ontsmettende oplos
sing gedrenkt: b. v. sublimaat 2 gram op
één liter water. Een uitstekend middel
om den vloer te reinigen.
2. Eet- en drinkgerief van den zieke
(door hem alleen gebruikt) telkens 10 mi
nuten in kokend water dompelen.
3. Toiletartikelen: haarborstel, kam,
enz., dikwijls ontsmetten in lysol of for-
moloplossing.
4. Bevuild linnen eerst in een kiem-
doodende oplossing dompelen vooraleer
het naar de wasscherij te zenden.
5. Vliegen en muggen dooden in het
geheele huis door vliegenvangers of in-
sektenpocder; mesthoopen met kalk be
gieten.
6. De huisdieren beletten in de zie
kenkamer te komen.
7. Personen welke in aanraking ko
men met den zieke zullen hunne handen
wasschen met een kiemdcodende oplos
sing.
8. Overblijfsels van voedsels worden
verbrand.
Na het verloop der ziekte wordt den
zieke een warm zeepbad toegediend.
Nu voor het ontsmetten na de ziekte:
Voorwerpen van kleine waardepren
ten, boeken, speelgoed, verbandstoffen,
enz., worden natuurlijk verbrand.
Gordijnen, linnen, kleederen worden ge-
wasschen.
Tapijten zouden er nooit mogen ge
duld worden in geval van besmettelijke
ziekte. Indien er nu een bedtapijtje aan
wezig was, ziehier een manier om het te
ontsmetten. Met een stuk brood, kruim
en korst het tapijt duchtig wrijven. De
ziektekiemen komen in de kruimels, die
dan verbrand worden. Daarna het tapijt
een halven dag in de lucht hangen voor
aleer het uit te kloppen; dan mag men
er gerust over zijn.
Matras- en beddegoed worden best
naar den ontsmettingsdienst gezonden.
Het ware wenschelijk de kamer te laten
ontsmetten door denzelfden dienst.
Vergeten wij niet dat licht en lucht
natuurlijke kiemdooders zijn.
Deze middelen zijn te gebruiken in ge
val het niet volstrekt noodig is de kamer
te laten ontsmetten door formoldampen.
't Is wel waar dat onze eenvoudige
gegevens de volledige kiemvrijheid niet
verzekeren, maar het is onbetwistbaar
dat, zoo zij beter toegepast werden, men
de kansen van ziekte fel zou verminderen.
SUZY.
Uit een brief der Witte Zusters van
O. L. Vrouw van Afrika, om de bevol
king van Poperinge te bedanken voor de
processie-kleederen en draaghemel.
Sedert een paar weken hangt het zoo
blijde nieuws in de lucht: de H. Sakra-
mcntsprocessie
Daar worden kleederen gepast, prach
tige gewadenDit jaar immers wordt de
processie verrijkt met verscheidene nieu
we groepen, de geheimen van onzen Hei
ligen Godsdienst voorstellend.
Die aanwinst danken wij aan de edel
moedigheid van de inwoners van Pope
ringe.
«Allen naar de missie op H. Sakra-
ments-Zondag is het wachtwoord. Of
ze talrijk opkomen, die brave lieden \an
te lande! De vooravond van den grooten
dag, lijkt wel een kermisavond ten on
zent.
Geen inwoner van Kalemye (Albert-
stad) of hij heeft bloedverwanten en
vrienden te herbergen, en diegenen welke
geen onderkomen vinden bij familieleden,
kennen den weg naar de missiede
schoollokalen en aanhoorigheden zijn let
terlijk overrompeld door het volk dat
steeds toestroomt uit de naburige school-
kapellen.
Zondag morgen! Ons nederig missie
klokje bimbant vandaag zoo feestelijk als
de groote feestklok onzer kathedralen en
de voorloopige kerk is te klein voor die
menigte.
Te 2 uur opnieuw klokkengcluid. Ge-
loovigcn en katechumenen werden uit
genoodigd tot den grooten optocht!
Vooraan de verschillende groepeerin
gen van den hoofdmissicnostKristus
KoningXaverianen, Sint Aloysiusver-
eeniging en Kruistochtersgroep. Vervol
gens de mannen en jongelingen, kristenen,
katechumenen en postulanten, schoolkna
pen.
De «Kristene Moeders» onder de be
scherming van Sint Anna, de Congrega-
nisten van O. L. Vrouw, meisjes, kruis-
tochters, schoolmeisjes. Elk zingt op eigen
manier den lof des Heeren. Gezangen in
't Latijn en in hun moedertaal .wisselen
malkander af.
Eindelijk! de menigvuldige gekostu
meerde groepen: meisjes in 't wit gekleed
en bloemen dragend, dan 't Kindje Jezus
en Sint Janneken, meisjes met wuivende
palmen, O. L. Vrouw van Lourdes met
Bernadetje, St Jan Berchman's groep, de
martelaren van Uganda, H. Theresia van
't Kind Jezus, enz.
Dan komt de prachtige draaghemel, ge
dragen door de vooraanstaande Europea
nen.
De priester schrijdt nu eerbiedig voort,
dragend in de gouden monstrans den
Koning der koningen, maar die tevens
is de goede Herder, de Barmhartige Sa
maritaan en die nu, evenals vóór twintig
eeuwen al goed doende door de straten
trekt.
Een aangrijpende stilte valt nu in. De
groepen naderen het prachtig openlucht
altaar 1
Thans heft de eerbiedwaardige bisschop
de H. Hostie boven de gebogen hoofden
der honderde kristenen en katechumenen.
Met God's vrede in 't harte, spoedt
eenieder zich huiswaartsrond het open
vuur, vóór de hut, spreken onze brave
lieden stiller dezen avond, ook langer dan
de andere... over de grootsche gebeurte
nis van dezen dag,
Albertstad 1934.
Alle giften worden met veel dankbaar
heid aanvaard en kunnen gestort worden
Jan te Poperinge (Fostcheckrek. 41771).
bij E. H. D'HOORE, Onderpastoor op St
voor
Hoofdpijn
Neusverstopping
Kortademing
Zenuwverzwakking
enz. enz.
Te verkrijgen
enkel ln de
BESTE WINKELS
Vraagt
het doosje met het
haantje.
I3SMEB88BBBBB9&<1EBI2£I3B3BBB3BEI
BELGISCHE FABRIEK VAN
CHICOREIWYPPELIER-TAFFIN
Beste Engelsche
PEPERMINT
PAX
ZONDAG 14 OCTOBER
21* Zondag na Pinksteren (in volun-
late tua). Groen. 2' Gebed van den H.
Callistus, Paus en Martelaar.
«Vergeef ons or.ze schulden gelijk wij
vergeven onze schuldenaren
We bidden dit dagelijks iu hel Onze
Vader; doch we mogen dit niet alleen
doen met den mond; de gevoelens van
ons hart moeten met onze woorden over
eenstemmen. Hoe noodzakelijk het is voor
onze eeuwige zaligheid dat we onzen
evennaaste met liefde vergiffenis schen
ken toont Onze Lieve Heer ons in den
parabel van den hardvochtigen knecht,
welke vandaag wordt gelezen.
Allen zijn we zondig en moeten we
vergiffenis afsmeeken van Gods barm
hartigheid. Ais wij zelf met een groot
hart en onvoorwaardelijk kunnen verge
ven de beleedigingen welke ons zijn aan
gedaan dan zal ook de Opperste Rechter
goed zijn voor ons. Doen we dit echter
niet dan zullen we het lot ondergaan van
den ondankbaren knecht wantZoo ook
za! mijn hemelsche Vader met u Kande
len, al< niet ieder zijn broeder van harte
vergeeft.
OKTOBER - ZAAIMAAND
14 Z 21® Zondag na Sinksen. H. Callistus I.
Evangelie. De ongenadige schuld-
eischer.
15 M H. Theresia van Avila. J
16 D H. Mummolinus.
17 W H. Hedwigis van Polen.
18 D H. Lucas.
19 V H. Petrus van Alcantara.
20 Z H. Joannes van Kenty.
H. JOANNES VAN KENT!
(28 October)
Joannes van Kenti wordt zoo genoemd
naar den naam van het dorpje in Polen,
waar hij in 1403 geboren werd. Zijn
ouders gaven hem een verzorgde opvoe
ding. Hij maakte grooten voortgang in
de deugd en de wetenschap, zoodat hij
hoogleeraar werd aan dc Universiteit van
Cracow.
Hij had een groote liefde voor de zie
len, welke nog aangroeide toen hij de
priesterwijding had ontvangen.
Toen hij pastoor was benoemd ie
Slkusi, werkte hij met eet: bewonderen:-
waardigen ijver zoo voor liet tijdelijk ah
het geestelijk welzijn zijner kudde Zijn
liefde tot de armen was zoo groot dat
hij zich op een zeer kouden morgen, la
de open straat, van zijp. toog ontdeed
om er een arme mede te bedekken
Na verscheidene jaren als Herder op
zijn parochie te hebben doorgebracht,
nam Joannes weer zijn plaats in van
hoogleeraar. Maar ook dan bleef hij, «oor
zooveel zijn werkzaamheden het hein toe
lieten, werken aan bet heil der zielen
door predikatie en gebed
Om beter liet Bittere Lijden van den
Zaligmaker te overwegen ondernam bij
een reis naar Jeruzalem. Onderweg stelde
hij zich bloot aan den martelaarsdood
door het Evangelie te prediken aan de
Turken. God echter nam zijn offer niet
aan. Na zijn bedevaart naar het H. Land
ging bij nog vier maal naar Rome. Op
een dier reizen gaf hij een treffend be
wijs van zijn liefde voor de Waarheid.
Overvallen door struikroovers, namen
deze hem zijn reiszak af en vroegen of
hij nog iets bij zich had. Op zijn ont
kennend antwoord lieten deze hem ver
der gaan. Na enkelen tijd vond bij en
kele goudstukken welke in zijn kleeren
waren genaaid en waaraan hij niet meer
bad gedacht. Aanstonds keerde hij terug
en bood ze de roovers aan, deze waren
zoo zeer door zijn oprechtheid getrof
fen dat ze hem zelfs zijn reiszak terug
gaven. y.
Ook zijn liefde tot de armen en zijn
onthechting voor dc aardsche goederen
namen steeds toe zoodat' hij, vóór. zijn
dood al zijne goederen .aan de armen
deed uitdeelen.
Hij ontsliep in den Heer den 24 De
cember 1473. Paus Clemens XIII schcnlü
hem de eer der altaren den 16 Juli 1767.
sHHiaBBBBiisBaaaaBBassiissiStt
dat men smid werdt
dat men een miljoen wint
KOLONIALE LOTERIJ.
120 MILJOEN IN 222.440 LOTEN.
Postcheck 71.60 100 Frank het biljet.
Banken, Wisselagenten en Postkantoren,
TREKKING DEN 18 OKTOBER.
hadzei Ik, maar ik moet dien ande
ren sinjeur een paar woordjes zeggen.
Laat lk Je even aan mijnheer voorstel
len. Senor Rojas uit San Luca, mijnheer
William Logan uit Londen. Billy, wat ben
Jij van oordeel, dat er met een man ge
daan moet worden, die een meisje haar
pols knijpt tot hij bijna breekt?
Doodranselen zei Billy even vrien
delijk, als hij zeggen zou: geef hem een
borrel.
Een anderdrukte verwensching, die aan
duidelijkheid niets te wenschen overliet,
doch ongeschikt, om voor het lezend pu
bliek te worden herhaald, was de eenige
reactie, welke op het vriendelijk uitge
sproken vonnis volgde.
Bovendien», zei Billy, «heeft hij het
al verdiend door de wijze waarop hij zich
van zijn tong bedient.
Hij boog zich omlaag en met een vlug
gen zwaai heesch hij den gevangene om
hoog en zette hem op zijn twee beenen.
Ik keek de kamer rond en zag in 'n hoek
een flinken esschen wandelstok staan, die
mijn handen deed Jeuken.
Indien Senor Rojas van nature mis
schien weinig spraakzaam was, deze
eigenschap liet hij plotseling varen, toen
hij mij dat zeer bruikbare wapen zag ter
hand nemen. Hij barstte uit in een af
schuwelijk koeterwaalsch van Spaansch,
zooals dat ln het Argentijnsche achter
land wordt gebrabbeld en smeekte ker
mend, dat wij hem die schande niet zou
den aandoen.
Schiet mij dood, Pradogilde hij.
«Schiet mij dood. Ik ben niet bang om
te sterven.
Houd Je mond riep Bllly. De dui
vel ls veel te goed om met zoo'n schurk
als JIJ, opgescheept te warden. Kom hier.
HIJ trok den tegenstribbelden kerel te
gen de tafel aan en drukte zijn hoofd
zoo diep omlaag, tot het op het blad te
recht kwam, zoodat de schurk ln gekrom
de houding stond. Bllly hield hem ln die
houding vast. door het eenvoudige hulp
middel, van zelf over zijn hoofd en nek
worden onze Koffies en Chicoreiën
overal gevraagd
hunnen goeden smaak, uitmuntende verterende eigen
schappen, beste hoedanigheid en voordeeligê prijzen.
Te koop bij alle winkeliers.
Bewondert de Prachtige GESCHENKEN
welige zij voor de brave kinderen hebben medege-
bracht TER FIRMA
Groote Koffie-en IfHDTBIILf
Suikerijbranderij (VU ff I hlJlt
TENTOONSTELLINGSZALEN:
KORTRIJK, H. Consciencestraat, 20.
GENT, St Jacobs Nicuwstraat, 41, tel. 3C5.80.
IEPER, Boomgaardstraat, 20, tel. 473.
te gaan liggen. Ik gaf een proefslag door
de lucht.
Dit, mijn vriend zei ik in Spaansch,
zal je leeren, vrouwen niet te mishande
len.
Of mijn optimistische voorspelling ln
vervulling ls gegaan, kan ik niet zeggen,
maar zeker is dat Senor Rojas geen type
was, om zijn gevoelens te onderdrukken.
Hij jankte en gilde zoo doordringend, dat
mijn hart er door vervarmd en mijn arm
tot grootere werkzaamheid werd aange
spoord. Eerst toen zijn stem schor en het
onderhoud minder aanmoedigend werd,
liet ik den stok omlaag zakken. Billy liet
hem los en hij gleed, snikkend en jankend
als een gestrafte Jongen op den vloer.
«Hier eindigt het tweede epistel», zei
Billy oneerbiedig. Dan boog hij zich over
de van pijn kronkelende gestalte en voeg
de er met vriendelijke stem aan toe
Neem mijn waarschuwing ter harte,
ventje; als je er de volgende maal op uit
gaat, om Prado dood te schieten, vul dan
je broekspijpen goed op.
Ik wierp lachend den stok in een hoek.
Wij zullen dien knuppel maar als sou
venir hier latenzei ik. Kom, Billy, ik
denk, dat Mercia wel reisvaardig zal zijn.
Wij gingen in de hal en sloten de deur
achter ons, teneinde het onsamenhan
gend gevloek buiten te sluiten. Mercia
kwam juist met haar koffertje de trap
af. Aan den glans in haar oogen bemerk
te ik, dat de echo van onze feestvreugde
in zekere mate haar ooren had bereikt.
«Mercia», zei lk, terwijl lk het koffer
tje van haar overnam. Mag ik Billy voor
stellen? Wij hebben alles aan hem te
danken.
Zij gaf hem op haar eigen bevallige
hartelijke manier de hand.
«Hoe zal lk het U ooit kunnen vergel
den! sprak zij zacht.
Bllly maakte een buiging en kuste haar
vingertoppen. «Geen dank, geen dank»,
zei hij vroolijk, terwijl hij haar met een
glimlach van oprechte bewondering aan
keek. ik ben altijd op zulke kaxreweltjes
belust.
Ben je klaar, Mercia? vroag ik.
Zij knikte en wij gingen naar buiten,
waarna wij de deur achter ons sloten.
Do auto stond, waar wij hacr geleien
hadden.
Billy schakelde de lantarens ln en er
schoten twee breede lichtbundels over den
eenzamen weg.
Ik voelde, dat Mercia, die aan mijn arm
liep, plotseling wankelde. Als ik haar niet
met beide armen had omsloten, geloof ik,
dat zij zou gevallen zijn.
«Ik... ik geloof, dat ik een beetje flauw
ben», stamelde zij. «Ik heb sinds giste
renavond niets te eten gehad.
Ik vloekte onhoorbaar. Toen nam ik
haar voorzichtig in mijn armen, droeg
haar in de auto en zette haar op de ach
terbank.
Dat zullen wij onmiddellijk verhel
pen, zei ik. «Dom, dat ik daar niet eer
der aan heb gedacht.
Ik nam mijn handtaschje en haalde er
de sandwiches en de whisky uit, die mijn
onvergetelijke tante Mary zoo zorgzaam
voor mij had laten inpakken. Mercia gaf
mij een dankbaar glimlachje en het eer
ste teugje van den drank bracht al da
delijk een licht blosje op haar bleek ge
laat.
Billy, die bij het portier stond, keek
met gefronst gelaat in de richting van het
huls, dat wij zooeven verlaten hadden.
Die schurk is er eigenlijk veel te ge
makkelijk afgekomen», bromde hij. «Ik
zou nog wel even terug willen gaan en
hem nog een beetje geven.
Neen, neen zei Mercia. Ik ben nu
al weer veel beter. Ik ben er van over
tuigd, dat U hem tamelijk heeft toegeta
keld. Ik hoorde hem schreeuwen en 1*
had er geen verdriet van, maar nu jnoe
U hem niet meer pijnigen. Laten wij z«
spoedig mogelijk hier vandaan gaan;
is het eenige waarnaar ik verlang.
Zooals U verkiestzei Billy,
schoon ik hem er nog graag een
voor toegift had gegeven.
('t Vereo'
