Mkeüngesi en Splinters
GEEN ANDER LEVEN
«Voor Moeder en Kind»
Kond de legrooling
MODEL 5 Lampen 1395 fr.
MODEL 6 Lampen 1695 fr.
MODEL SUPRA LUX 1975 fr.
Ce Vrouwelijke Missieactie in Vlaamsch Belgis
en De BJverige Missiebietjes
van Zeken 1$35
door Senator A. VAN COILLEE
PROVINCIALE COMMISSIE
VOOR TOERISME
VAN WEST-VLAANDEREN
Alle BARCO-toestellen zijn gewaarborgd
gedurende 12 maanden i i i■■■mm 11
Fijvoegsel aan «DE POPERINGENAAR», «DE HALLE», 5-5-'3S,
OPVOEDKUNDIG PRAATJE
Elke nieuwe generatie worstelt tegea
de vooroordeelen der oudere.
't Is de geschiedenis van alle evolutie.
Thans beleven we een van die hervor-
mmgsperioden. Noodzakelijk krijgt ook
de opvoeding haar deel in die stuwing en
moet mee met haar tijd. Zoeken w'er
t beste uit. want elk tijdperk heeft iets
goeds in zich, ook het onze. Bij het op
voedingsprobleem stonden weleer vader
en moeder thuis, d'onderwijzers in school
als eenige groote, rechtstreeksche irnloe-
den.
Thans met de tijdsvermoderniseering
zijn er een massa ontplooiingen ontstaan
in en buiten huis, die op het kind, heel
vroeg zelfs, 't zij rechtstreeks of on
rechtstreeks als niet te ontkennen macht
factoren in physisch en moreel leven in
werken. Kinema, radio, tooneet en ook
de pers krijgen algauw een plaatsje en
een rol in zijn rijk van verbeelding, be
langstelling en imitatie.
't Ware fataal en groote dwaasheid
blind tegen die invloeden te reageeren,
er schuilt immers veel goeds in. Die mo
derne krachten kunnen ook voor een kind
heel leerrijk zijn, en zelfs het feestelijke,
opgedischt in verfijnd artistieken en kin
derlijk aangepasten vorm, is noodig in
elk harmonisch leven, zoo van klein als
van groot. Onontbeerlijk net als voeding
en arbeid.
Begrepen onze menschen maar dat het
eigenlijk op evenwicht op aankomt. Juist
omwille van die veranderde atmosfeer
buiten, moet het eigen huiselijke midden
blijk geven van zijn aanpassingsvermogen
om er niet zijn kracht bij in te schieten.
Men moet er rekening meé. houden zoover
die krachten tot betere en helpende vor
mingselementen kunnen gebruikt worden.
Blijf er toch niet langer onverschillig,
koppig of sceptisch tegen staan. Hoe vaak
hooren we niet het ouderwetschedat
past niet voor een jongendit gaat
niet voor een meisjedaar gaat je niet
naartoe In vredesnaam zoek het «waar
om en zoo je reden hebt leer dan ten
minste Je kinderen het logische inzien,
zeg hen waarom dit of dat niet mag
Wil je een kind een tijd lang alle goede
ontspanning radikaal verbieden, zijn
daaromtrent gestelde vragen als nutteloos
afweren om alleen onberedeneerd uw
misschien onlogisch gebod vol te houden,
dan krijg je als uitslag een kind, mis
schien gedwee, schaapgewillig en gehoor
zaam, maar ook een kind zonder energie,
met een lui onontwikkeld denkvermogen,
zonder persoonlijkheid in denken, voelen
en handelen, een kind dat eens in het
werkelijke leven, geen richtlijn zal heb
ben en veerkrachtloos zal dobberen, on
derhevig aan alle slechte invloeden en
neigingen, grillen van zichzelf en van an
deren.
Moeders, voedt uw kinders ZELFSTAN
DIG op. Is niet veelal de leidende ge
dachte in de opvoeding: dienen, gehoor
zamen, stil onderworpen zijn. Eens DAT
verwezenlijkt, meent men een goed
mensch aan de maatschappij te hebben
geschonken.
Hoevelen echter werden opgevoed tot
KRACHT. Gewen uw kinderen zelf
zonder het persoonlijkheidsvernietigende
DWINGEN te zien wat werkelijk MAG,
wat NIET mag. Wees daarin hun leidster.
Leer ze handelen uit OVERTUIGING;
niet uit bangheid en dwang, dat vaak ock
tot een valsch karakter kan doen uit
groeien.
Stel belang in wat uw kinderen U ver
tellen. Leef met hen mee hun diep, beeld
rijk kinderleven. Neem hun indrukken in
U op. Snauw hun naïeve kindervertellen
niet af met een verveeld zwijg nu toch
Dwing ze niet stee&s eft altijd tot stil
zwijgen, want zoo verliest in hun scherp
kritische oogjes het moederbeeld alras
zijn stralenkrans. Moeders herhaalde on
verschilligheid ziende, zullen ze haar wel
dra niets meer te vertellen hebben. Moe
der en kinderziel worden kontaktloos en
zoo zien we vaak het wreede verschijnsel
dat moeders, die ter goeder trouw zich
hebben afgesloofd, als vreemden staan,
totaal buiten den gedachtenkring van
haar kinderen, niet in staat om de nieuwe
vrar "tukken die de jonge harten in ont
roering brengen, en het jonge leven dat
in hen bruiseht te begrijpen en t-e deelen.
Dan hoort menOch mama is zoo
ouderwetsch, met haar kun je nooit eens
over iets praten». Ja, ma is een goed
mensch, maar heelemaal niet met haar
tijd en het jonge leven dat rond haar was
meegegaan.
Is 't niet wreed voor zulke moeders, na
een leven van goedbedoelde toewijding,
als de materieele zorgen zijn afgeleopen,
eigenlijk niets meer in het leven van haar
kinderen te beteekenen? Haar kinderen
zijn geestelijke weezen.
Dan komt vaak die vaderlooze krachts
inzinking, die ook de sterksten, misschien
juist de sterksten kan vernietigen.
Rampzalige onmacht om meê te voelen,
te begrijpen den drang van je tijd en den
nood van je omgeving! M. V.
aEaBlBH3E23aSSSS3EBSS323I3«?
Door den Heer Baels, Gouverneur van.
de Provincie West-Vlaanderen, ingevolge
besluit van den Provincialen Raad, werd
in de Provincie West-Vlaanderen een
Provinciale Commissie voor Toerisme in
gesteld.
Het ligt in de bedoeling, alle West-
Vlaamsche initiatieven inzake toerisme
zooveel mogelijk tot één kracht te con-
oentreeren, de bestaande propagandamid
delen voor vreemdelingenverkeer in onze
gouw doelmatiger aan te wenden, naar
nieuwe en aan de omstandigheden aan
gepaste middelen uit te :'en om onze
gouw zoowel in het buiten- als in het
binnenland te laten kennen, de openbare
besturen, alsmede al wie in deze kwestie
belang sitellen kan, met het wezen en het
nut van het toerisme gaande te maken;
alle initiatieven, welke wezenlijk voor het
algemeen belang van het toerisme nood
zakelijk zijn, te ondersteunen; kortom,
het toeristisch verkeer in onze Provincie
in alle opzicht te bevorderen.
Deze Commissie, waarvan de Heer Gou
verneur het voorzitterschap waarneemt,
en welke samengesteld is uit de voor
naamste woordvoerders in de Provincie
op gebied van toerisme, is op Dinsdag,
9 April J.I., voor de eerste maal samen
gekomen.
Waren aanwezig: de Hoeren Lommez
en Comillie, leden van de Bestendige De
putatie; dc Heeren Gillon L, Six RVan
Eeghem B. en Vanden Broucke M., Pro
vinciale Raadsleden; de H. H. Goemans,
van het Belgo - Luxernburgsch - Office;
Pauwels, Voorzitter van den Hoteliers-
bond; Raick, Hotelier; Ducheyne, Voor
zitter van den Brugschen Gidsenbond;
Lagasse, Secretaris.
Uit de aldaar gevoerde besprekingen,
al 'behooren zij nog tot een eerste in-kon-
takt-komen-met-elkaar, laat vermoeden,
dat hier een zeer goede en 1 oogst nuttige
werking werd ingeluid. Verscheidene be
langrijke punten werden reeds aange
raakt, allerlei plannon worden op het
oogenblik ingestudeerd, en door het feit
zelf dat er naar nauw samenwerking
wordt gezocht én met de openbare be
sturen eenerzijd?, én anderzijds met de
toeristische vereenigingen het Bel-
gisch-Luxemburgsch-Office aan het hoofd
mag er worde verwacht, dat deze pro
vinciale instelling bre:d zal medewerken
tot het bevorderen var. het toerisme in
onze gouw en zoo doende, in gansch het
land.
IÏE:aaZ3323SE*BBBHili3S
daar wijs uit gerak 'i? Wie zal die kon-
trool do n zonder tergerij en plagerij?
Wij vraren dat de heer Minister deze
zaak welwillend zou onderzoeken en niet
te overhaastig te werk gaan. Wij vragen
maatregelen om d" gevestigde, eerlijke,
regelmatige Land' 1 te beschermen, me»
om hem te plagen en te belemmeren.
Geheel de geschiedenis van den mensch het tweede bedrijf het ander leven
bp arde, zegt een schrijver, ligt in deze wordt afgeschaft. Denk eens na hoe ons
oxie woorden; geboren worden, lijden en wereldje er uitzien zou, indien hier alles
Iterven... afgeloopen is!
Doch, na sterven staat er geen punt. De Wat zou er dan niet gebeuren tusschen
geschiedenis zet zich voort al den over- 't verschijnen en 't verdwijnen van den
kant van 't graf. Wat we hier hebben, mensch op aarde! In dit geval, zouden
is maar een klein vóórspelletje van het- de rollen verdeeld zijn onder twee soor-
geen ginds verder gebeurt. ten van menschen; de slimmerikken en
In den levensloop van elk mensch zijn de sukkelaars.
«r twee bedrijven: één uiterst kort, en De slimmerikken zouden hier de baas
één uiterst lang; één op de vóórscène zijn: om ter meest en om het langst,
én één op het eigenlijk levenstheater der Dat zou mij een kennis worden van be-
éeuwigheid; het ééne om in gang te lang, een stampen en stooten om de
Steken, het andere is voorgoed in gang fijne brokken, een Jacht om elk het
Sijn; het éérste is maar een proever- zijne van te nemen»! En de arme suk-
tje, het tweede is smaken en ondervin- keiaars, die 't leven ernstig en mensche
len... tot voordeel of tot nadeel en lijk opnemen, zouden mogen staan waar
Schande. de bezem staat, en kijken van ver... naar
Het éérste bedrijf speelt in den tijd. de feestpartij, tot ze hun rol beu worden.
Het tweede in de eeuwigheid. Van het En lang zou het niet duren, of zij ook
éérste hangt het tweede af. Als 't gor- werden het beu. Waarom niet doen lijk
dijn van den tijd toevalt, schuift van de anderen? Dood is dood! Wij zullen
pelfs het andere gordijn open. En op dus ook «het onze» er van nemen! En
ditzelfde moment gebeurt de groote re- geeft men het niet, wij kunnen het dan
Vo'utie in 't menschelijk bestaan: de maar pakken waar het te grijpen ligt...
rollen van zijn spel gaan niet voort, maar want: morgen Is 't gedaan en de ker-
worden eenvoudig omgekeerd. mis uit! Was er maar één bedrijf in 't
Ommekeer in den toestand. Was het menschenieven, misschien kon het be-
hier zuur, dan wordt het ginder zoet. En glnnen met een aardig kluchtspel, maar
éndersom. De deugnieten die hier op zeker zou het slot een bloedig drama
Vrije beenen loopen, bereiden voor later zijn!
hun val. Twee maal zoet ware toch te Thans Is het leven voor eerlijke lieden
Voel: zij zouden het niet kunnen zwijgen! een tijdelijke last en kommer. Dan ware
Be anderen, die op belde schouders den het leven voor eik mensch ondragelijk
»st van 't leven dragen, en 't genot voor en zonder uitkomst,
ue genieters la'en, en de schunnige ple- Daarom, om het leven zelf mogelijk te
riarpartljen voor de liefhebbers, die an- maken, hangt tijdens dit leven boven het
deren mogen gerust zich hier met 't !i£ hoofd van elkeen de weegschaal der
dén getroosten. Tweemaal lijden ware eeuwige Gerechtigheid. Naar gelang wi.i
toch te veel: na lijden komt verblijden, nu de balans doen stijgen en dalen, valt
dan naar keus de beslissing over de
eeuwigheid.
Ooch, wil nu eens veronderstellen dat
