AllolAüo! Radio "BARCO" Paesüiip Communie Eiser De Katholieke Partij en de Katholieke Keric Het Eeuwfeest van Melbourne Hier Kosmos Toerisme S8NT R3JKERS. - Parochie Hoogstade HET GEVANG DER KASTELN1J STEVENS Gebroeders D2F2AKK 12 MEI 1925, - Eijvoegsel aan r RPPPRINOFNA A R - DEHALLE - DE TOEKOMST» Propaganda van laag allooi te Antwerpen UIT VROEGER TIJDEN GENEZINGEN TE LOURDES IN 1934 hi. ALLERHANDE TIJDINGEN Zou een verstandig man drie hoeden tegelijk dragen? Waarom driemaal meer uitgeven dan noodig is voor de hygiëne van Uw tanden? Gibbs-tandzeep duurt driemaal langer dan om het even welke tandpasta. Versmaad gij een bezuiniging, en dit driemaal per dag? En wanneer gij volstrekt een pasta wilt hebben, weet dan dat de Gibbs-tandpasta de voordee- iigste is. Drie voorwerpen t Zes kleuren. V vn*r IB22£H32aBBBBBBl!lBaa£SBSaiaBBIBBEBaBBBaBflBBBBBaBBBBBBBBB Onder de schooljeugd te Antwerpen werd een formulier verspreid waarop diende ingevuld door de ouders, of zij hun kind wenschen te laten deel nemen aan het «Feest der Jeugd». Naam, adres, voornaam van het kind, geboortedatum, de school wel ke door het kind bezocht wordt moes ten worden aangeduid. De milde inrichter van dit «Feest der Jeugd» kan nogal nieuwsgierig lijken. Om kinderen te vergasten op boterkoeken en chocolade moet men waarachtig niet weten hoe oud ze zijn: alle kinderen mogen zulke lek kernij, en op welke school het kleine volk thuishoort is evenmin interes sant vermits een kindermond in alle middens denzelfden smaak heeft. Maar men moet weten, wie die milde gevers zijn, eer men bevroedt waarom ze graag bijzonderheden over hun aanstaande tafelgasten hebben en men moet weten welk hun doel is, eer men volledig licht ziet opgaan. De Vrijdenkersvereeniging De So- lidairenuit de Van Wesenbeke- straat, in naam van de solidairen liberale en socialistische aangesloten groepeeringen, richt voor alle kinde ren, doch extra voor deze van *10 tot 14 jaar, die hunne plechtige Commu nie niet doen of niet doen zullen (de cursieveering zijn voor rekening van de uitnoodigers), een feest in, tijdens hetwelk aan hen die weigeren hun plechtige Communie te doen een her inneringsdiploma zal gegeven worden en allen op chocolade en lekkere bo terkoeken zullen vergast worden. «En wie weet, er zijn misschien nog wel andere verrassingen» voegt het strooi biljet er aan toe. Dan komt de aap nog verder uit de mouw: Alleen de kinderen, van 10 tot 14 jaar, die hun plechtige Com munie niet doen of niet doen zullen, moeten het formulier laten invullen... Het is er dus klaar en duidelijk om te doen de kinderen weg te trekken van de kerk, op een dag, die een blij- venden indruk moet maken in hun gemoed, op den dag waarop knapen en meisjes bewust en met klem open baar de geloofsbelijdenis afleggen, welke hun peters en meters voor hen bij het Doopsel hebben uitgesproken. Koeken en chocolade worden aan geboden om daarvoor een ziel te koo- pen! Konden de Vrijdenkers nog lager bij den grond, nog gemeener zijn! En dat zoo iets geschiedt uit naam der «Vrije Gedachte»! Waar is hier de eerbied voor de vrijheid? Er bestaat een historisch woord ln den woordenschat van eiken denken den sinjoor. Kamiel Huysmans heeft het eens zéér gepast gebruikt, zoo, dat wij het hier niet eens herhalen moeten, aan het adres der liberale en socialistische groepeeringen, aange sloten bij de beruchte vereeniging der Van Wesembekestraat. Dat van liberale en socialistische zijde wordt toegelaten, dat op zulke lage manier wordt ingegrepen in de religieuse opvoeding der kinderen, is een bewijs te meer, dat onze katho lieke jeugd niet thuis hoort in de school aan dewelke socialisten en li beralen hun kinderen toevertrouwen. Waar hun kinderen worden opgevoed volgen hun gedachten, ls het geen school voor allenen zeker geen neutrale school IB2n7S:aiMa2EaBBBB33SHSMSïe«Ma2E33BBSBSSSMS33a233a!£a3a Klaar en duidelijk wordt de lijn getrokken door Z. Em. Kardinaal Van R< »y, ln den Herderlijken Brief di verscheen ter gelegenheid van de Vaèten. Tevens wordt de reden van bestaan der Katholieke Partij uiteengezet in gepaste bewoording. Hieronder volgt de merkwaardige tekst van Z. Eminentie: Zij zijn ten eenmale mis, degenen die den toestand van den katholie ken godsdienst in ons land beoordee- len naar de klescljfers der politieke partijen: ten onrechte verwarren zij Katholieke Kerk en katholieke partij. Daar het in onze bedoeling ligt u te spreken over de Katholieke Kerk, achten wij het noodig deze verwar ring, die in vele geesten heerscht en aanleiding geeft tot misverstanden en noodlottige vooroordeelen, van meet at uit den weg te ruimen. Het staat, weliswaar, buiten kijf dat de katholieke partij, wier inrich ting door de geschiedkundige ontwik keling der politiek in onze provinciën werd opgedrongen, ontelbare diensten aan den godsdienst bewezen heeft. Menigen aanslag op de gewetensvrij heid en op de hoofdzakelijke rechten der Kerk heeft zij verhinderd of her steld: dit was haar reden van bestaan in het verleden, en dit is heden nog haar reden van bestaan. Het ware onzin, zooals het ln andere landen maar al te dikwijls gebeurd is, waar de katholieken deze nalatigheid zwaar bekoopen, de tegenstrevers van het christen geloof willekeurig te laten beschikken over de middelen die de politieke macht ter hand stelt, om onze rechten te knevelen en onze godsdienstvrijheden aan banden te leggen. Allen, wien het verdedigen der geestelijke belangen aan het hart ligt, moeten bijgevolg voortgaan met, IEZ3BBa*MÉaflBaaaBaHaaBBSBBii op politiek terrein, een stevige partij te vormen, degelijk ingericht en sterk door haar tucht, om bij machte te zijn, zoo noodig, een onneembare ves ting daar te stellen. Wij meenen dit met alle openhartigheid te moeten zeggen bijzonder aan sommige groe pen van jonge katholieken, die niet altijd rekening houden met de feite lijke omstandigheden en hun droo- men als werkelijkheid aanzien. Niettemin mag men de Belgische katholieke partij niet vereenzelvigen met de Katholieke Kerk; zij is er zelfs geen emanatie van; zij hangt geens zins van haar af voor haar politieke werking; in alle vrijheid stelt zij haar economisch, financieel of militair pro gramma op; geen geloofsbelijdenis is vereischt om er lid van te worden. De Kerk daarentegen trekt zich gansch andere belangen aan; zij richt zich tot de zielen; zij spant zich in om hun den weg ter zaligheid aan te too- nen en te banen. Gemakkelijk kan men vaststellen dat haar arbeidsveld niets gemeens heeft met het strijd perk waar de politieke twisten be slecht worden. Zij stelt geen perken aan haar weldoenden Invloed; uit alle middens zonder onderscheid komen de zielen tot haar, gedreven door de behoefte aan godsdienst die wortelt ln elke menschelijke natuur. Zijn er die den schaapstal verlaten, andere zoeken daarentegen bij haar vrede voor den geest en zedelijke veiligheid; zelfs degenen, die de gewone gods dienstpraktijken niet trouw beoefe nen, gaan tot haar voor de hoofd zakelijke handelingen van het chris telijk leven, voor het doopsel, de plechtige communie, het vormsel, het huwelijk en de laatste gebeden voor hun afgestorvenen. Dit geestelijk rijk der zielen, dat gevormd wordt buiten en boven alle groepeeringen en par tijen, bedoelen wij wanneer wij spre ken over de Katholieke Kerk. Ieder jaar worden talrijke dossiers ver zameld in het «Bureau des Constatations» te Lourdes over genezingen en verbete ringen van gezondheidstoestanden beko men tijden» het pelgrimseizoen te Lour des. Zooals gewoonlijk wacht het bureel tot een jaar na de aangifte om dan uit- •praak te doen over de gevallen die voor gelegd werden. Alleen de gevallen die aanhoudende ge nezing of verbetering daarstellen blijven in aanmerking. De bevoordeeligden moe ten dan ook, het jaar verloopen, een be zoek afleggen in het bureel om hun ge nezing of verbetering nogmaals te doen vaststellen. Voor 1934 werden 48 dossiers samen gesteld van zieken die bevoordeeligd wer den door tusschenkomst der H. Maagd. Hun geval zal echter maar bekend ge maakt worden eens dat zij een jaar later Zich opnieuw aangeboden hebben op het bureel, om de noodige vaststellingen te doen. In den loop van 1934 hebben zich ver scheidene personen terug aangeboden op het genoemd bureel voor die verdere be- statigingen, namelijk verscheidene die in J933 bevoordeeligd werden. Onder dezen kunnen wij melden Yves Joan, van de Nat. Fransche be devaart, Pottziekte, genezen 20-8-1933. Madeleine Vincent, bedevaart van Va- ney, loopende buikvliesontsteking, gene zen 20-8-1933. Maria Engel, bedevaart van Nancy, tuberculose, genezen 24-8-1933. Maria Pillot, bedevaart van Nancy, ge- kwel aan de hersens, genezen 4-2-1933. Jeanne Dhayer, bedevaart van Atrecht, darmontsteking, genezen 1-7-1933. Raymonde Leducq, bedevaart van At- ïecht, Pottziekte, genezen 28-6-1933. Hélène Perdreau, bedevaart van Parijs, tuberculose, genezen 1-4-1933. Bethy Froteau, bedevaart van Kortrijk, Pottziekte, genezen 1-8-1933. Maria da Raedt, bedevaart van Door- flik, genezen 30-3-1933. Eerw. Zuster Gertrudis, bedevaart van Brussel, maagkanker, genezen 4-6-1933. Auguste Lenot, bedevaart Nice, buik- fliesontsteking met verwikkelingen, gene den 12-7-1933. Maria Mariannaud, bedevaart van den Rozenkrans, Pottziekte, genezen 13-10-'33. Ia 1933 werden 86 dossiers samenge- ltcld. Nopens 74 gevallen heeft het bu- feel nog geen uitspraak gedaan daar de betrokken personen zich nog r.iet terug kangeboden hadden, ofwel omdat de niet plotse genezing van een normalen toe- Mand van verbetering kan laten veron derstellen, ofwel dat de genezing niet loUtthg if. EEN MISSIONARIS GEDOOD IN CHINA Begin April hebben de Communisten ln China P. Manrique, een Spaanschen Jezuïet, van het Vicariaat van Anking, ter dood gebracht. Men heeft nog geen bijzonderheden vernomen. Hij was maar 38 Jaar oud, en sedert vijf jaar In China. Twee Paters van hetzelfde Vicariaat zijn nog in de handen der Rooden, P. Avito en P. Lopez, P. Esteban is in de gevangenschap gestorven. 'BBBBBBflBBBBBBBBBBBZBSBB DE ANTI-OORLOGSLIGA SLUIT MINISTER SPAAK UIT HAAR RANGEN De heilige Abt van Centula, wiens hei ligdom wij eertijds te Breedene bij Oost ende bezocht hebben, was eveneens titu laris van een andere kerk op het grond gebied van het huidige bisdom Brugge gelegen, maar waarvan er ongelukkiglijk geen spoor meer van overblijft. Het gaat over het dorp St Rijkers bij Hoogstade, als parochie afgeschaft ten tijde der herinrichting der kerkelijke afdeelingen in 1802. Dat gansche land van Veurne-Ambacht, eertijds weelderig en zeer bevolkt, waar de kerken zeer talrijk zijn, is een land dat ontvolkt: de grondmiddelen zijn be perkt en er is meer aantrek naar de steden. Verschillende parochiën werden van de lijst gftthrapt: Oeren, St Rij kers, Zoutenaaie, 's Heeren-Willemska- pelle, St Katherijn; in de voornaamste middens vermindert het bevolkingscijfer. Toen, in 1802, St Rijkers zijn eigen be stuur verloor, werd de parochie onder Hoogstade en Oeren verdeeld; enkele ja ren later werd Oeren op zijne beurt af geschaft. St Rijkers was in de elfde eeuw een afgezonderde parochie van Hoogstade. De overlevering bevestigt dat de Gravin Adèle, vrouw van Boudewijn V van Rij- sel, een buitengoed bezat dicht bij eene kapel aan St Rijkers toegewijd, en dat de Gravin de inrichting bekwam van een onafhankelijke parochie waarvan de oude kapel het godsdienstig midden werd. Twee feiten bewijzen de echtheid van deze over levering vooreerst de verjaardag van de Gravin welke te St Rijkers gevierd werd op Nieuwjaardag tot het einde van het oude regiem, stichting waarvan Hoog stade erfde toen de parochie afgeschaft met Hoogstade vereenigd werd. Ten twee de, St Rijkers hing onder vele opzichten af van de abdij van Meesen waar de Gravin Adèle stierf in 1071. De abdis van Meesen bezat feodale rechten in het dorp. Oudtijds genoot zij bovendien van het beschermingsrecht, doch dit voor recht ging nadien naar de abdij van Eversham over. Tot het einde van het oude regiem bezat het kapittel der ka nunniken dat de abdij van Meesen be- bediende, de twee derden van het tien de het overige behoorde aan den pas toor. Veel inlichtingen over de parochiale kerk van St Rijkers heeft men niet; men bezit enkele geschriften over bisschoppe lijke bezoeken maar deze verslagen zijn kortbondig en gaan maar tot in de acht tiende eeuw terug. Door deze bewijsstukken vindt men dat de kerk ruim was, veel te groot voor de bevolking waarvan het getal 130 zielen bedroeg in 1737 en 200 in 1768. Et; wa ren drie altarenhet voornaamste altaar dat alleen gewijd was en St Rijkers als patroon had; de zij-altaren aan Onze Lieve Vrouw en Laurentius toegewijd. Deze laatste heilige was vooral onder liet volk geëerdmen kwam er in bedevaart om zijne relikwiën te vereeren. Er was daar een broederschap voor de verlossing der gevangenen: dit wordt uitgelegd door den invloed van het klooster der Trini- tarissen te Hondschoote. Voegen wij daar bij dat de kerk ruim van het weerdige voorzien wasmen meldt dat de gods lamp voor het tabernakel dag en nacht onderhouden werddit is, ten dien tijde, iets merkwaardigs en het is een bewijs van rijkdom. Niettegenstaande den tegenstand der inwoners, werd de parochie in 1802 af geschaft en het grondgebied verdeeld IBBBBBBlBEBBBEEBBEBBEEBSBBiBIBZBBBBBBBBBflBBBBBBflESBflBflBBBB onder de naburige parochiën van Oeren en Hoogstade. Te dien tijde was de kerk vervallen alhoewel zij nog bij gelegen heid voor den godsdiest gebruikt werd. In 1806 werd zij bediend door den pas toor Karei Caestrijck van Pervijze, af gevaardigde ad hoe door den deken Ryck van Veurne. Het verslag laat vermoeden dat de kerk niet meer onderhouden werd en bouwvallig was. In 1808 wendt de pastoor Wyts van Hoogstade zich tot de Vicarissen van het bisdom Gent en laat hun weten dat de biddag nog alle jaar, den tweeden Februari, gevierd werd maar dat dit de eenige dienst was welke op de parochie over bleef. De inwoners wenschten vurig een mis per week en catechismusles voor de kinderen. De pas toor ondersteunde deze vraag maar men weet niet of zij beantwoord werd. In alle geval deze oefeningen konden de kerk niet vrijwaren. Den 20 Februari 1812 werd de kerk uit ter hand verkocht. De kooper. Karei Van Mazière, van Loo, betaalde 440 fr., waar door hij eigenaar kwam van het gebouw. Terstond begon met het terrein op te ruimen en op het einde van den Zomer bleef er van de oude kerk geen steen meer over. Natuurlijk te dien tijde had men geen achting voor een oud gebouw zooals die kerk van St Rijkers, gelukkiglijk een lief hebber had het gedacht een schets te nemen van de kerk die moest vernietigd worden't is de enkele beeltenis die men er van heeft. Voor zooveel die schets, zonder kunst gemaakt, ons toelaat over het uitzicht van de verdwenen kerk te oordeelen, be hoorde het gebouw, voor de oudste dee- len ten minste, tot eene merkwaardige oudheid. Inderdaad men kan er sporen vinden van den aanvankelijken romaan- schen stijl en van de oorspronkelijke techniek die in hoog aanzien Stond in Vlaanderen gedurende de twaalfde en de dertiende eeuw. Menige bijzonderheden laten veronderstellen dat de primitieve kerk volgens een kruisvormig plan ge bouwd werd. Zekerlijk doet de spitse toren, welke men veel later gebouwd heeft, den indruk verdwijnen van den romaanschen stijl. Het zelfde kan men bemerken te Haringe, te Anzegem en te Waarmaarde maar daar waar men mo derne herstellingen gedaan heeft zooals te Anzegem en te Waarmaarde, herneemt de kerk dat kort, dik en stevig uitzicht van den romaanschen stijl. Te St Rijkers werd het vóórste gedeelte der kerk zeer gewijzigd: het Oostelijk gedeelte werd eveneens veranderd de zijkapellen zijn van lateren datum en behooren tot het bouw- stelsel dat bij ons duurt tot de achttiende eeuw. Zoo kan men stilaan de gebouwen vergnooten, lage en duistere kerken in ruime en welbelichte kerken hervormen zonder het primitief gebouw te raken: de middentoren. Langs buiten verdween die toren van langs om meer tusschen de talrijke daken en daarom wilde men deze fout verbeteren door een scherpen spits- toren erop te bouwen. Daarentegen 't is dank aan die kerk dat wij nog sporen van eene zeer oude bouwkunst bewaard hebben en bij het zien van de schets van St Rijkers' kerk vermoeden wij hoe belangrijk dat kunst gewrocht wasindien wij ze bewaard hadden, zekerlijk ware het een kostbaar bewijsstuk geweest voor de geschiedenis van onze lokale kunst. Uit La Patrie 20-4-'3S. Reisbureel Groote Markt, 26, IEPER, tel. 515. Wie reist nog mee met onze eerstkomende buitenlandsche reizen fr» Autocar waarvan volgende afreizen verzekerd zijn: AMSTERDAM en de Bloembollenvelden 3 dagen. Afreis op 29 Mei. Prijs 500 frank. LOURDES: 11 dagen. Afreis op 22 Mei. Prijs 1875 frank. LOURDES: 9 dagen. Afreis 12 Juni. Prijs 1500 frank. MONT St MICHEL: 4 dagen. Afreizen 18 Mei en 16 Juni. Prijs 650 frank. RIJNLAND: 5 dagen. Afreizen op 15 Mei en 12 Juni. Prijs 1500 frank. AZURENKUST en NOORD-ITALIË: 17 dagen. Afreis 14 Juni. Prijs 3300 frank. Onze BUITENLANDSCHE reizen zijn slechts met 25 verhoogd geweest, niettegenstaande de buitenlandsche deviezen tot 40 in waarde gestegen zijn. Getrouw aan onze gewoonte worden alle reizen vanaf 6 personen als ver zekerde afreizen aanzien. AUSTRALIË EN DE CRISIS Terwijl de nijverheid op de voorziening van de binnenlandsche markt ls aangewe zen, werkt de landbouw en de veeteelt grootendeels voor den uitvoer. Ze vormen dan ook de bijzonderste bronnen van Australiër rijkdom. In den aanvang ontwikkelde de akker bouw zich uitsluitend ln de omgeving der opgroeiende steden en langs de kust. Stil aan, ln verhouding met de toenemende bevolking, breidde de bebouwde oppervlak te zich verder uit. Op dit oogenblik be slaat ze, naar schatting, ruim 20 millioen acres, hetzij 1/ÏO van het Australisch ge bied. Op het eerste zicht schijnt dit be lachelijk weinig. Nochtans, wanneer men de schaarsche bevolking en de uitgestrekt heid van Australië ln aanmerking neemt, is dit, integendeel, een zeer mooie inzet. We mogen niet vergeten dat de eigenlijke kolonisatie van Australië slechts over eene eeuw begon. Er blijven nog enorme uit breidingsmogelijkheden over: naar ra ming, biedt het ruimte genoeg om vijftig millioen menschen een bestaan te verze keren. We kunnen hier, uit oorzaak van plaats gebrek, niet uitweiden over de verschil- lige culturen. Sommen we de bijzonderste op: tarwe, haver, maïs, aardappelen. En ln de meer Zuidelijke gebieden: sq^ker- riet, katoen, tabak, enz. Als voortbrenger van druiven, wijnen en allerhande sappige en appetijtelijke vruchten geniet Australië eveneens een gewettigde faam. Edoch, meer dan op de akkerbouw ls Australië's rijkdom op de veeteelt geves tigd. Australië telt 15 millioen koeien, 1 millioen paarden, voert vleesch, boter, kaas en gecondenseerde melk uit over heel de wereld. Dit alles te samen genomen, weegt, echter, niet op tegen de schapen teelt. In de vorige bijdrage hebben we verteld dat het vaartuig, dat ln 1788 de eerste bannelingen naar Australië verscheepte, een lading Europeesche huisdieren, waar onder 29 merino-schapen, aan boord had. Geen banneling dacht er teen aan welk een rijkdom hij met zich meêvoerde. En geen wonder. Van de natuur- en klimaat gesteltenissen van het nieuwe land wisten ze weinig of niets af. Er liepen zulke on waarschijnlijke vertelsels over die gebie den dat ze er terecht voor vreesden of de Europeesche huisdieren er zouden gedijen. Dit viel, echter, buiten alle verwachtin gen mee. Tientallen jaren leefden de kolo nisten en de bannelingen schier uitslui tend van de opbrengst der schapen. Htm aantal nam, Jaar na Jaar, toe. In 1890 be liep het 100 millioen. Op dit oogenblik wordt het op 105 millioen geraamd. Naast de uitvoer van het vleesch, dat met gansche scheepsladingen naar Enge land wordt verstuurd, bleek de uitvoer van de wol een echte goudmijn te zijn. In den goeden tijd waren de Jaren dat hij de 10 milliard frank overtrof niet zeld zaam. Op dit oogenblik is de merino-wol haast een monopool-artikel, geworden. En het gezegde dat Australia is carried on the sheep's backwerd, onlangs, ander maal bewaarheid. A Wanneer we al die gegevens vluchtig overkijken, dan komt het ons voor alsof Australië geen crisis kan kennen. Dit is verkeerd. Ook ln Australië doet de eco nomische inzinking zich sterk gevoelen. Australië telt zijn werkloozen, net als wij; Australië strijdt met budgetmoeilijkheden, net als wijAustralië kent die duizend en een crisiszorgen, net als wij. In de na-oorlogsche Jaren heeft het te zeer boven zijn middelen geleefd. In plaats van op het land te blijven zijn de men schen, met gansche karavanen, naar de steden getrokken, 't zij om in de opko mende nijverheid hun brood te verdienen, 't zij om handel te drijven. Is het goed te prater, dat in een dun bevolkt land gelijk Australië meer dan de helft der bevolking in de groote ste den samendrommen? Melbourne en Sydney tellen ieder sneer dan een millioen inwo ners. En de middelmatige en kleine steden langs de kust zijn niet meer te tellen. De dorpen daarentegen zijn uiterst schaarsch bevolkt. Op de daling der wol- en graanprijzen in 1930-'31 volgde een algemeene ontred dering, en hetgeen er nog rechtbleef werd door de verminderde afzetmogelijkheden omvergehaald. Het heeft er echter den schijn van dat Australië het ergste achter den rug heeft. Op dit oogenblik is het in ieder geval een der weinige landen waar de economische toestand WERKELIJK is verbeterd. Twee factoren hebben daartoe bijgedragen: 1° de verbetering in de positie en tevens ln de vooruitzichten van de wolindustrie; 2" de stijging van den goudprijs. Voor een dunbevolkt landbouwland als Australië is een gunstig verloop van den bultenlandschen afzet zijner producten van doorslaggevende beteekenis voor de ontwikkeling van den toestand. Terwijl de verkoop van vleesch, tarwe en andere landbouwproducten slecht blijft, is de wol- afzet merkelijk verbeterd en zijn de prij zen weer loonend. Een paar cijfers zullen dit duidelijk ma ken: De wolvoortibrengst van 1931-'S2, welk» op ongeveer 3 millioen balen geraair-t1 werd, vertegenwoordigde een waarde van 38 millioen pond. De voortbrengst var volgende Jaar was hoogstens 2,6 millioen balen. De prijsstijging welke zich van af Februari deed gevoelen, had voor gevolg dat de waarde over de 50 millioen pond I liep. Niettegenstaande een kleinere voort- j brengst ontvingen de Australische scha- j penfokkers 12 millioen pond meer. De tweede oorzaak van den verbeterdei.'- -. toestand ligt in de stijging der goudprij» t zen, zegden we hooger. Alhoewel de rijk: goudvelden een zeldzaamheid gewordef zijn, telt Australië nog vele maatschap- pijen die zich met goudontginningen on ledig houden en brengt het, ieder Jaar i nog een mooie hoeveelheid goud op de J markt. De voortbrengst kan niet vergele- ken worden met die van Transvaa'. n. Rusland, nochtans verdient menig Austev- liër zijn dagelijksch brood in de goudmij- j nen. In 1933 werd er 830.000 once fijn j goud gewonnen ter waarde van 6,5 n»'t- lioen pond. Door de stijging van den goud1* j er in Australië een hernieuwde belang- j stelling aan den dag gekomen en in 1933 werden er 93 nieuwe mijnbouwmaatschap- pijen met een kapitaal van 2/. milllcen pond gesticht. Het verlaten van den gouden standaard door Australië heeft daartoe veel bijge dragen. De goudprijs, die voor de crisis 4.4 pond per once fijn beliep, was niet meer winstafwerpend. Door het verlaten van den gouden standaard verhoogde de nominale waarde van het goud van 4,4 pond tot 8 pond per once fijn. Mede met den technischen vooruitgang, die het mo gelijk maakte erts met laag goudgehalte te verwerken, had dit voor gevolg dat ve le gesloten mijnen werden heropend en dat er vele nieuwe maatschappijen wer den opgericht. Een merkelijk deel der werkloozen hebben daar een nieuwe be zigheid gevonden. En alhoewel vele andere aspecten van het Australische vraagstuk minder gun stig luiden, toch kunnen we deze artikels op een blijde noot sluiten: het kleinste werelddeel is bezig de crisis onder de knie te krijgen. H. M. IBB3BBBBBBBBBBBBBB3S8BBBB331BBB9B£3BBBBBBEia3BBBBB5BBBBBBB VRAAGT ONS KOSMOS-BOEK, DIT WORDT U GRATIS BESTELD. GEBflzasiBBSSBagiBBESBaBBBasagaESBSBQXBBBESSE^sag^aE^ei^BxiBsaasaaiiBBERsaBBBassgBiiiaBBaaBa In de middeleeuwen had de burcht van Veurne het uitzicht van een versterkt kasteel, met wallen en torens de ge duchte woonplaats van den bruggraaf, die het hooge recht uitoefende over de heele landstreek. In de kelderingen of vouten van dit slot was er dus eene gevangenis of kerker, waarin de boosdoeners in 't donker geplaatst werden. Het schijnt ons nu vreemd van te moeten melden dat het houden van dit kosthuisvoor ge vangenen eene erfachtige bediening was, een leen, met voorrechten en voordeelen eeraan verbonden, hetwelk overging van vader tot zoon in de Familie van Adriaan de Cortewiile. Dikwijls hebben wij gelezen dat de houder der groote gevangenissen, zooals In de hoedanigheid van minister eener regeering van het kapitalistisch Belgie, werd Minister Spaak, socialist, uit de ran gen gesloten van de anti-oorlogsliga. Minister Spaak liet de liga een ant-1 woord geworden, waarbij hij zijn spijt uitdrukte dat alles beslist wordt in haar: rangen met formules, zonder de werke-'1 lijkheid in acht te nemen. IBBBBEBBBBEBBBBEBBazSEBBSSES de «lieutenant van den Toren van Lon den of de bewaker der Bastille te Parijs tot eene snelle en groote fortuin wisten te geraken, door het afpersen van geld bij de gevangenen, of bij de verwanten van deze laatsten, ten prijze van eene be tere behandeling of verzachting in hun lot. Het weze tot lof der machthebbers van Veurne gezegd, dat zulke praktijken van afpersing alhier onbekend waren. Inderdaad, Jonker de Cortewiile gaf in 1615 zijn ontslag, 't is te zeggen, hij droeg zijn leen vrijwillig op aan de burcht, om dat hij er meer schade dan voordeel uit getrokken had. Immers hij had slechts twee stuivers daags voor het onderhoud van eiken opgesloten misdadiger, en het recht: «slotgeld» geheeten, was maar van geringe waarde. De stad Veurne kreeg nu dit leen van bewaarder des gevangs, met al de lasten en voordeelen eraan verbonden. De toe stand werd echter verbeterd in zóó ver, dat de stad mocht ontvangen uit de schat kist van den Graaf van Vlaanderen acht schell. paris daags, voor het bewaken en onderhouden van eiken gevangene in de muiten van den burg. Nochtans, volgens het gebruik van dien tijd, verkocht de stad dit leenrecht van cipier, waarschijnlijk aan den meest-bie- dende, te weten in 1630 aan Jonker Vi- goureux de Waterleet, en in 1641 aan Mijnheer Jacques de Briaerde, ridder, lieere van Beauvoorde. De voornaamheid dezer Familiën en de adeldom van hun karakter waren eene vaste waarborg voor hunne zorgen en menschlievendheid in het volbrengen van hun moeilijk ambt. ERGASTULUM. Officieele Verdeelers voor Poperinge leper en Omliggende Uitsluitelijke Verdeelers v. IEPER Koopt dus Racio BARCO aan de Firma STEVENS Gebroeders, POPERINGE IEPER leperstraat, 5 V.d. Peerebooniplaats Tel. 94 Tel. 241 B28 Op Uw wascfitafel brengen de Gibbs- doos, beker en tandborstel een moderne noot, die getuigt van goeden smaak. DE VERNUFTIGHEID DER JAPANSCHE CONCURRENTIE! In Solingen, het centrum van de Duit- sche staalmeseen-industrie, heerscht groo te verontwaardiging over het feit dat een goedkoop Japansch scheermesje op de markt is gebracht waarop staat: Made in Solingen Men schijnt echter hiertegen niets te kunnen doen, daar de Japansche fabri kanten het dorp waar dit product ge maakt wordt den naam Solingen hebben gegeven! Wie weet welke staaltjes wij nog te hooren krijgen over de Japansche con currentie! CONGOLEESCH BIER NAAR BELGIE Uit Leopoldstad wordt gemeld, dat ten eerste male aan boord van de Au vers- vil Ie die Donderdag Matadi verlaten he;ft, bier in vaten Ingescheept ls, te Leopoldstad vervaardigd. Hst bier ls voor België bestemd. EEN BEETJE KENNIS Een mensch is 's avonds niet zoo groot als 's morgens. Het verschil bedraagt soms bijna 2 centimeter. Een gezond mensch weegt ln den zomer bijna I kilogram minder dan in den Winter. Een mensch heeft op 50 kilogram li chaamsgewicht, ongeveer 2 kilogram her sens. Bij een os van 50 kgr. wegen de her sens 1 pond. Het geraamte van een mensch bestaat uit 249 beenderen. Hiervan zitten er 60 aan het hoofd, 67 aan de romp, 63 aan armen en handen, 60 aan beenen en voe ten. ISiaSBEBBEaECSSSSSBIISESHESB DF. LUCHTBALLON 3ELGICA» LANDT IN FRANKRIJK Tijdens de openingsplechtigheden der Wereldtentoonstelling op Zaterdag 27 April, die bijgewoond werden door onge veer 100.000 personen, steeg luchtvar roer Demuyter Ernest op met zijn balion «Bel- gica Zondag morgen is de ballon gedaald over Bordeaux Frankrijk, ra een tocht van ongeveer 800 km. te bobben afgelegd. Een landbouwer: Een boer van den Ijzer keerde na de« oorlog weer naar 't front, wroette en wrocht lijk een mol onder de eerde. Hij herstelde zijn hofstede. Door noesten ar beid en spaarzaamheid vergaarde hij een som. In 1926 zakte zijn frank tot 14 centie men. Hij herbegon. In 1935 kreeg hij nieuws van zijn Spaarkas. Twee maan den later kreeg hij nog een trek. En de ontvanger der belastingen zegtDe boe ren mogen niet klagen. Amerika: Dat is het nieuw heelkundig middel: om bloedverlies te Stoppen, een nieuwe aderlating, een vcrsche snee. Een oud-»trijder: Na de laatste kardoezen te hebben verschoten zijn onze troepen van Luik tot op Antwerpen teruggetrokken* iVie duidt hun dit ten kwade?». Antwoord van den invalied: Merci, ge zijt stijf ding. En wanneer zal de frank zakken in 't slijk van den Ijzer?». Een kleine spaarder: «Als de oorlog iets te ernstigs is om aan militairen te worden toevertrouwd, dan is de crisis ook te scherp om door financiers te worden opgelost. Een predikant: «De frank kreeg een krak, maar ook het zevende gebod van God. De kleine dieven hangt men op, de groote vallen door het str...». Een menagievrouw: De frank zakt en a( de rest slaat op. Mijnbeer de Pastoor: abc zekerste plaatsing: goede werken.», ten oud wijvetje: Als de frank valt, waarom rapen zé öem niet op? Feo kasteelheer tot zijne vrouw die hem zijn gedacht vraagt over de inzinking van den frank Onze hofsteden en ons land zakken niet, integendeel. Statiemannen, den dag van payeur zoo ze zeggen 't Zijn nieuwe franken; 't zijn Van 7eelandsche. Ee.i Missionaris in Chim s Er is hier geen crisis omdat ze nooit He weelde hebben gekend noch machie- nen. Eer rradsman: «Omdat de frank onthoofd ls. daarom mogen wij het hoofd niet verliezen. Een dokter: «Wie vindt het serum om den zieken frank te genezen? De specialist: Dat serum is te kostelijk, 't moet van 't vreemde komen. De rechtveerdigheid: Ik geef mijn ontslag. Een administrateur vóór de devalvatie: 'k Heb niet veel troef in mijn spel, herdeelen Een administrateur na de devalvatie: 'k Heb een schoone kaarte. Een eerlijk man: «We zullen er moeten een gedacht van maken, 't Is nog beter deze wereld te verlaten bestolen, dan dief.II vaut mieux mourir volé que voleur. Staatsminister Seghers: De Staat heeft het recht oneerlijk te zijn.(Ironisch.) De frank zelf: Wanneer ze mij nog zullen opereeren van den apendiciet en een tuitje afsnijden dan zal ik merkelijk beteren in gezond heid en (koop) kracht? Maar ik verlang toch niet om nog eens in dit beddeken ziek te zijn. Wat zege er David van en de andere profeten? God gaf, God nam, Zijn Naam zij gezegend. Een oude paprentier, (nog meer uit zijn center dan de frank) 'k Wensch maar een dingen dat ze mij genoeg zouden van mijn fortuintje over laten om mijn begravingskosten te be talen. Een andere: Ze zeggen voor onzen troost dat onze onroerende goederen in weerde stijgen. Maar 'k moet bekennen tot mijn spijt dat ik geen ander grond bezit dan deze van mijn bloempotten. De dichter: De gouden eeuw was de tijd toen het goud niet op de wereld heerschte. Bankier: «Als een bank springt, 't is niet over de gracht maar vlak erin. Beter dat dè frank valt, dan wij. Een zieke: «De frank gelijkt aan degene die 't la ken te ver over zijn hoofd haalt, hij krijgt zijn voeten bloot. Een parlementair: De drie partijen zijn tot nationale unie vast aan elkaar verbonden... Met driegdraad.(Onderbreking.) Een koloniaal: De honden blaffen, de karavaan ider arme franken trekt voorbij... met som mige heeren achter. Een senator: «Nog zulk een experiment en wij zijl» «foutus.(In 't Vlaamsch: «Voofc de knoppen. Een oudje, (een arme man die nog tweë jaar moet wachten eer hij zijn pensioen trekt) c Onze frank is niet gezakt... jyq "j| hén geen. Herberg-profeet: De frank $han| yeët ftevlg ge stabiliseerd. Het volk: «Voor hoelang?#. xxx. IBBBBBBBBBSBSEEBBBBBBBBBBBBB DE UITHUIZIGHEID DER MANNEN Korf geleden heeft een Amerlkaansch dagblad een antwoord gevraagd op de volgende vraag: «Welke is de meest voorkomende oorzaak van de steeds toe nemende" uithuizigheid van den man?». Bij de vele antwoorden die er binnen kwamen, was er een dat een bijzondere melding verdient. Hier volgt het Dat is een onbekwame, zorgelooze, vadsige, slordige en onzindelijke vrouw, die 't zuur verdiende geld onverstandig besteedt, de huishouding kwalijk bestuurt en man en i nderen slecht toebereide spijzen voorzet Ja, ook dat laatste punt verdient uwe volle aandacht. Het klinkt misschien wel een beetje prozaïsch, maar daarom is het niet min der waar, dat een goed verzorgde keuken en een gezellig gedekte tafel zeer veel bij dragen tot liet huiselijk gelijk. De weg naar bet hart, gaat docr cte maag», zegt een Duitsch spreekwoord... en ik ge'oof niet dat onze Belgische mamuuharte# .laar geheel ongevoelig voor ziju.

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1935 | | pagina 5