nis van KONING GEORGE V van
Het Beste toestel aan den laagsten prijs E
Kojpi geen Radiotoestel ronder sen
BARCO beproefd te hebben
De Jonkvrouw
van Lindendale
,7
VADERLANDSCHE PLECHTIGHEID IN OOSTENRIJK
DE MATCH THILL-BROUILLARD TE PARIJS
FRANSCH-ITALIAANSCHE VERBROEDERING
W. VAN HEILE.
HET GEVALLEN MINISTERIE LAVAL IN FRANKRIJK
KONINGIN MARY IN DEN ROUWSTOET
President Lebrun en Minister-President Sarraut, leidden de Fransche afvaardiging
naar de koninklijke begrafenis.
KONING CAROL VAN ROEMENIE,
bij het aan wal stappen op Engeland'*
bodem.
Bondskanselier Schussnigg en Prins Sta hremberg nemen de eerewacht in oogen-
schouw vooraleer de vergadering van het Vaderlandsche Front bij te wonen.
IBflBBBBBBBBBBBBBBBBBBBaBBEBBBBIBBBBBBBBBBSBBBBBB!lBBSEBHBBI
Na aan President Lebrun bin ontslagneming te hebben bekend gemaakt, verlaten de Fransche regeersleden het Elygeum.
DE LIJK PLECHTIGHEDEN IN DE SINT JORISKAPEL
De lijkkist is in de krypte neergelaten.
Mengelwerk van 1 Februari 1938. Nr 54.
door
O, neen, maar wat hebt ge nu ge
schreven?
Dat ik binnen een paar dagen naar
Gent kom.
Flora zal wel zorgen, dat die Paula
een betrekking krijgt. Ge behoeft er u
niet meer mee te moeien.
Die Paula... die Paula... Mijn Paula
ls ze! sprak Walter vastberaden. Ge be
grijpt me...
Zoo haastig...
Neen, niet haastig. Als ik gewoon wa
re overhaastig te handelen, dan zou ik
me verleden Zomer, op uw raad en dien
van Bert, met Flora verloofd hebben... en
het later moeten afmaken, want voor haar
heb ik wel genegenheid, maar geen liefde.
Ik had nu tijd genoeg om na te denken...
en ik weet dat ik Paula Delange bemin.
Tot ge binnen een paar weken weer
verandert. We zullen er nu over zwijgen...
Denk na.
Verstoord liep Tilde naar beneden. En
daar schreef ze ook een brief:
BESTE FLORA,
Wat een geschiedenis nu weer met
mijn broer! Gij hebt hem laten weten,
dat Paula Delange bij u verblijft. Na
tuurlijk keur ik het goed, dat gij een
arm meisje helpt.
Maar dringend vraag ik u te beletten,
dat de naïeve Walter zich weer in een
onaangenaam avontuur wikkelt. Ik heb
zoo juist met hem gesproken. En hij
verbeeldt zich, dat hij Paula Delange
bemint. Hij schrijft haar dat.
Maar wat weet hij van dat meisje af,
van haar karakter, haar afkomst, van
haar verleden?
O, it heb het niet voor u weggestoken,
dat ik heel iets anders hoopte. GIJ en
Walter zouden samen gelukkig kunnen
worden. Zoek voor die Paula werk, maar
help me mee, om haar van mijn broer
verwijderd te houden. Binnen een paar
dagen -wil hij u bezoeken; zorg, dat hij
Paula niet ontmoet. Ik reken op u.
Walter heeft al zooveel ellende op
Lindendale geleden. HIJ handelt nu uit
medelijden; hij heeft zulk een goed hart.
Maar door dat medelijden mag hij toch
niet tot dwaze daden geraken.
Nogeens, ik reken op u, mijn trouwe
vriendin.
Tilde bracht den brief weg. Ze vond het
niet noodig hem per express te verzenden.
Dan telefoneerde ze naar haar man.
Bert, zei ze, ge zult morgen een brief
krijgen over Walter.
Is die madam van Lindendale mis
schien teruggekeerd? vroeg Pycke.
Teuggekeerd nog wel niet. Sedert Ik
u vanavond schreef, heeft hij toch nieuws
van haar gekregen. Die Paula Delange ls
bij Flora Winkels te Gent.
Wat ge nu vertelt!
Ja... 't is allemaal vreemd. Ik weet er
zelf niet veel van. En ik kan door den te
lefoon er niet veel over spreken. Kom
morgen naar hier. Ik moet met u klappen.
Walter wil zeker naar die Juffer toe.
Ja.
De onnoozelaar. Wel, om tien uur
morgen ochtend ben ik te Brugge, beloof
de Bert.
Tilde had hulp noodig.
XXXI
HET NIEUWS.
Flora Winkels zat nog het schoolwerk
te verbeteren, toen er gebeld werd. Ze ging
verwonderd naar de deur. Ze kende wel
eenige leeraressen en leeraars, maar wie
zou haar nog zoo laat komen bezoeken?
Een telegremdrager gaf haar een spoed-
brief af.
Van Walter Haverbeke! flitste het
Flora door het hoofd, en ze ontroerde.
Maar hij schrijft niet om mijnent
wil, dacht ze, toen ze terug keerde naar
haar kamer.
Ze scheurde den omslag open, die aan
haar gericht was. Toen haalde ze er twee
brieven uit, een voor haar, en een voor
Paula.
Wat zou Walter haar te schrijven heb
ben... Gejaagd plooide ze het velletje pa
pier open, en haastig las ze...
Eerst een dankwoord, dat zij hem over
Paula geschreven had, en dan eAi veront
schuldiging dat hij nog niets voor de
vuchtelinge had kunnen doen. En dan het
voornaamste voor Flora.
Walter had veel nagedacht en wist nu,
dat hij Paula beminde. Hij kon Flora's
echtgenoot niet worden. Hij schreef het
eerlijk.
Flora legde den brief neer. Ook de an
dere omslag was open. Maar ze wilde niet
lezen, wat Walter aan Paula schreef. Ze
kon het wel begrijpen... Voor haar was
zijn liefde... Om haar zou hij binnen en
kele dagen komen.
Flora liet het hoofd in de handen zin
ken. Och, ze had het immers al geweten,
dat het niets zou worden met Walter. En
toch gaf zijn mededeeling haar nu een
pijnlijken schok.
't Leek verleden Zomer een schoone
droom, toen ze samen reisden en in de
duinen zaten. Er scheen plots zooveel zon
in haar anders eenzaam leven. Die droom
verzwond. Zou ze haar jaren slijten in
heen en weer gaan naar school, met als
afwisseling dè vacanties, waarin haar
groote wensch toch ook onbevredigd bleef.
Mocht ze niet hopen vrouw en moeder te
zijn van een huisgezin.
Flora veegde een traan weg. Wat ja-
loersch keek ze naar den anderen brief.
Wat zou Walter aan Paula schrijven?
Even kwam de bekoring het te lezen.
Neen, ik wil niet onbescheiden zijn,
mompelde ze, en om aan alle verdere ver
leiding te kunnen weerstaan, plakte ze den
omslag dicht.
Ze had daar straks even om de deur
van de slaapkamer gekeken. Paula sliep
rustig, onder den invloed van het kal
meerend poeder.
Ik zal ze nu niet wekken, dacht Flo
ra. Morgenochtend leest ze voor haar het
heerlijk nieuws. Anderen zouden haar
mijn mededingster noemen... Och neen...
er is geen wrok tegen haar bij mij... En
ook niet tegen Walter... Hij sprak verle
den Zomer eerlijk... hij kon niet besluiten.
Paula heeft hem mij niet ontnomen,
want Walter heeft me nooit toebehoord.
Ze moest haar schoolwerk toch eindi
gen. O, het viel haar nog moeilijk de
schriften te verbeteren, fouten aan te
stippen, bemerkingen te maken.
't Was heel laat, toen ze haar arbeid
geëindigd had. Met een zucht van verlich
ting stak ze de cahiers in haar tasch. Ze
dronk nog een glas melk en stelde de
wekker. Eiken ochtend moest ze op het
zelfde uur opstaan, ontbijten en heengaan.
Gerftimen tijd nog knielde Flora in haar
kamer neer. Ze was vroom en had vroeg
geleerd, haar vertrouwen op God te stel
len. Ze had een eenvoudig, doch sterk ge
loof. Het leefde krachtig in haar gemoed.
En ze bad nu om berusting en levens
moed. Ze kende meisjes, wier wensch on
vervuld bleef, die geen gelegenheid kre
gen te huwen, zwaarmoedig waren ge
worden en er in verkwijnden. Ze hoopte
daarvoor gespaard te blijven.
In haar bed werkten haar gedachten.
Ze had zich over Pauia Delange ontfermd,
en voor Paula zou Walter komen. Ze wilde
helpen om hen gelukkig te maken. Bei
den verdienden het.
Edelmoedig nam Flora die taak op zich.
Eindelijk sliep ze in.
Toen de wekker afliep, en Flora wakker
schoot, viel dadelijk de herinnering aan
de brieven op haar. En eerst voelde ze
smart. Ze moest op Walter niet meer ho
pen...
Dadelijk beheerschte ze haar verdriet.
Als hij ms niet bemint, kunnen we
ook niet huwen, zei ze. We zouden niet
gelukkig worden.
Ze hoorde Paula opstaan. Deze haaste
zich altijd, om het ochtendwerk te ver-,
richten en het haar beschermster gemak
kelijk te maken. Ze was zoo dankbaar
voor de ondervonden gastvrijheid.
Flora maakte zich ook gereed. In de
keuken, waar de koffie reeds geurde, en
Paula nu brood sneed, gaf Flora haar
den brief.
Die is gisteravond laat gekomen, zei
ze. Ik wilde u niet meer wekken. Lees hem
nu... ik zal de tafel verder klaar zetten,
't Is van Haverbeke... hij heeft mij ook
geschreven.
Paula werd zeer rood. Ze wilde voort
werken, maar Flora belette het haar. En
toen las Pauia den brief. Groote vreugde
vervulde plots haar hart, en diep ont
roerde ze. Ze stond niet alleen meer in
het leven. Hier had ze een goede vriendin
en te Brugge was er een man, die haar
liefd had en voor haar wilde zorgen.
Toen ze alles gelezen had, zei ze tot
Flora:
Ices hem oo«...
Maar het is niet voor mij bestemd.
Ik zou gaarne willen, dat ge hem
leest...
Ik kan wel begrijpen wat er in staat.
Paula drong aan. Ze vermoedde niet, dat
ze haar beschermster pijn deed.
Flora overliep het schrift. Liefste Pau
la», dat stond al van boven. En dan:
o word mijn vrouwkom geheel in
mijn leven
Och ja... ze wist het immers... en ze
wilde er in berusten... en zelf die twee
helpen.
Paula, dat is goed nieuws, zei Flora.
Nu voelt ge u gelukkig hé?
't Is alles nog zoo vreemd voor mij...
Hebt gij Walter hef? Zeg het me
eerlijk...
Ik voel groote vereering voor hem...
Vereering, ja, hij is een hoogstaand
man. Maar hebt ge hem lief. Toe, geen
geheimen voor mij. Ge weet, dat ik uw
vriendin ben.
Ja, ik denk dat ik hem bemin. Maar
we kennen elkaar eigenlijk zoo weinig...
we konden nooit eens rustig met elkaar
spreken. Ik was altijd bang voor mijn
oom en mijn neef. En dan, mag ik ruzie
brengen tusschen mijnheer Haverbeke en
zijn familie... Zijn zuster en schoonbroer
zijn erg tegen me.
O, daar kunt ge u niet aan storen.
En bovendien, dat komt wel in orde. Ik
ken die menschen. Ze zijn braaf. Ge moet
de houding van mijnheer Pycke veront
schuldigen. Hij en zijn vrouw kennen u
niet... Ja, hij heeft u wel eens gezien...
maar vluchtig. En ze zijn bang van Lin
dendale. Er is daar zooveel met Walter
gebeurd. Als ze u beter kennen, zullen ze
u lief krijgen.
En mag ik mijnheer Haverbeke in
al die ellende betrekken. Mijn oom en
neef zitten voor moord in de gevangenis.
Walter vraagt u immers hen te ver
geten. Niemand kan u om die twee slechte
kerels scheef bezien. Integendeel, ge hebt
u heldhaftig gedragen... Wel, Walter komt
binnen enkele dagen en dan zult ge met
hem praten. Ge kunt elkaar dikwijls ont
moeten. Dat komt allemaal in orde.
Flora ontving nu ook den brief van
Tilde, die haar vroeg mee te werken om
Waiter en Paula gescheiden te houden.
Die goede Tilde, dacht Flora. Ze heeft
nog altijd den droom... denzelfden droom
als ik. Ze zou gaarne hebben dat ik Wal
ters vrouw werd. O, kon het maar! Dat ls
onmogelijk. Ik zal wel eens met Tilde pra
ten. De tijd moet hier veel doen... En
Tilde is te braaf en te eerlijk, om twee
jonge menschen, die elkaar lief hebben,
gescheiden te houden.
ilora ging dan naar school.
Paula zat een tijd ln gedachten. Ze had
den brief nog eens gelezen. De vreugde
zong ln haar, En toch, kon ze aan dit ge
luk gelooven? Zou er geen klove zijn tua-
schen haar en Walter?
Ze verlangde naar hem. Nog een paar
dagen en hij zou komen. Ze zou hem weer
zien, dat knap, wilskrachtig gelaat, die
zachte oogen; ze zou zijn stem hooran...
't Leven had voor Paula Delange een
ander uitzicht gekregen...
Opgewekt deed ze haar werk... Ja, ze
zou haar oom en neef vergeten. Ze dacht
nu wel met innig medelijden aan Wie»
Every. Maar ze behoefde zich van de mis
daad niets aan te trekken. Lindendale had
afgedaan... Die periode uit haar leven
was afgesloten.
Flora Winkels had het dien morgen
moeilijk op school...
xxxn
FLORA'S ANTWOORD,
's Morgens na den zoo roerigen avond
kwam Bert Pycke uit De Panne te Brugg*
aan. Zijn vrouw haalde hem aan de sta
tie af.
Wel, nu hebt ge me waarlijk nieuws
gierig gemaakt, zei Bert na de begroeting.
We zullen niet recht naar Walter
gaan... we kunnen rustiger klappen op een
wandeling, meende Tilde.
Ze begaven zich langs den spoorweg
naar een der buitenlanen.
En wat is dat nu allemaal- vroeg
Bert.
Tilde vertelde uitvoerig, wat er den vo-
rigen avond voorgevallen was.
Is Flora Winkels dan zot, om dis
Paula bij zich te nemen? zei Bert Pycke.
Dat is verduiveld de manier, om Walter
geheel te verliezen.
Ze heeft zulk een goed hart.
ja, Ja, ik heb ook een goed hart, maar
er verstand bij. Flora moet dat meisje
bijna aan de deur ontmoet hebben, toen
ik ze buiten had gestoken, 't Is of de dui
vel er mee speelt, 't Kan niet slechter.
Flora, die op weg is naar Walter en de
tweede vrijster tegen het lijf loopt. En
haar dan meenemen naar Gent en tegen
ons niets meer gebaren. Paula zal wel ver
teld hebben, dat Walter met haar ver
keert. En Flora trekt zich terug. Zoo, toa
Walter steekt het nu niet weg, dat hij
verzot ls op die Lindendaalsche jonkvrouw.
Hij is door zijn ziekte nog niet wijzer ge
worden. En hij ls vaneigen kwaad op mijl
Hij wil zeker, dat ze hem ln dat moorde
naarsnest den kop afsnijden. Ik heb he8
ook gelezen» wat voor schoelles het daat
zijn.
<1 Vervolgtl^
Op de e-rste rij, van links naar rechts: de Hertog van Harewood, schoonzoon van Koning George V, de Koning van
Noorwegtn, Prins Olaf van Noorwegen, de Hertog van Connaught;
Op de tweede rij: Carol II van Roemenië, de Koning van Denemarken en de President der Fransche Republiek;
Op de derde rij: Koning Leopold III en Koning Boris van Bulgarië.
DE ROUWDIENST TE BRTTSSEL
Koningin-Moeder Elisabeth woont de godsdienstplechtigheid hij.
IBBHIBBBBBBBBIBBBBBBBBBBSBBBBBIBBBBBBBBBBBBBBBBSBBBBflBBBBBBBIBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBeZEBB
De Vuurkruisen van Nice hebben een b ezoek gebracht aan bet Graf van den
Onbekenden Soldaat te Genua. Men ziet ze bier onder den zegeboog van Genua.
BiaBïHaiaatiaaaBBBHiiüSQsaiaasingMaHBHBiiaBaBasaBSiHsaflBiBBSi
De match werd betwist te Parijs op Dindag 14 Januari. Door een te lage slag
werd Brouillard uitgesloten en Tbill overwinnaar verklaard. Hierboven een
houding van den Kanadees Brouillard in bet aanschijn van Thill.
DE STAATSHOOFDEN EN PRINSEN ACHTER DEN LIJKWAGEN.
PRINS FREDERIK VAN PRUISEN,
(kleinzoon van ex-keizer Wilhelm) wal
eveneens tegenwoordig op de lijkplecb»
tigbeden.
