Drie Jubelfeesten worden gevierd in de Abdij St-SIXTUS Westvleteren onze paaschvreugde ,2 OP DINSDAG 14 APRIL 1936 111 m k aj.GF-mfen zicht van DE abdij getrokken IN yLIEGMACHIEN, BELGISCHE BOERENBOND De Hoofdkerk te Brugge KWEEKT CHAMPIGNONS VaamnmamBBmaammmaaamm VLAANDERENS BEDEVAART NAAR LOURDES IN 1936 Dw 24 Februari laatstleden waren er 85 jaren verloopan sinds Mgr. Wafïelaert, Bisschop van Brugge de abtelijke wijding toediende aan den Hoogeerw. Vader Dom Bonaventura De Groote, abt der Sint- Sixtusabdij te Westvleteren. Die dag ging niet onopgemerkt voorbij, want talrijke brieven en telegrammen van gelukwen- schingen werden aan den Jubilaris toege stuurd. Doch, van feestviering kon er geen spraak zijn wegens den Vastentijd, en ook wegens het onverwacht afsterven vaft on zen E. P. SerapMnus, die daags te voren overleden was. Er werd dan vastgesteld dat de plech tigheid zou gevierd worden op den Derden Paaschdag, zijnde Dinsdag 14 April a. s. Laat ons hopen dat een heerlijke Paasch- zon de natuur en de harten met warme Stralen zal overgieten om het drievoudig jubilé, waarover in dit artikel gehandeld wordt, in de beste feeststemming te kun nen vieren. Een Abdij is altijd op geestelijk maar ook op stoffelijk gebied een weldaad voor fle streek waar ze gelegen is. Het volk in teresseert er zich voor, en wil, als 't ware, flirt haar meeleven. Daarom heeft men ons eenige geschiedkundige inlichtingen gevraagd over Sint-Sixtusabdij. Voor zoo veel het in onze macht is, voldoen wij gaarne aan dien wensch, doch wij zullen ons tevreden stellen met eenige voorname feiten en datums aan te halen: een dag bladartikel kan niet meer vereischen. GEESTELIJKE STAMBOOM. Welke is de kerkelijke oorsprong van Sint-Sixtusabdij Onze abdij behoort aan de ORDE VAN OITEAUX, die zelf een vertakking is der Benedictijner-Orde. Bijgevolg aanzien wij SINT BENEDICTUS (480-545) als onze Wetgever, daar wij, Trappisten, zijnen Re gel zoo letterlijk mogelijk, naleven, SINT ROBERTUS (1098) als onze eigen Ordestichter, wijl hij, samen met Sint Al bericus en Sint Stephanus in Burgondië de abdij van Citeaux, de bakermat onzer Orde, gesticht heeft. SINT BERNAR- DUS, Kerkleeraal*, die met een dertigtal medegezellen het kloosterhabijt te Citeaux ontving, werd abt van Clairvaux (1115), gelsgen in het Bisdom Langres, is onte- Sensprekelijk de Voortplanter onzer Or- e. Vijfhonderd jaar later stond aan et hoofd der abdij van LA TRAPPE vandaar onze naam: Trappisten) de vcr- maarde ABT DE RANCÉ, die in 1662 een Strengere levenswijze invoerde, en zoo. loende de Hervormer der Cisterciënseror. t geworden is. Ten tijde der Fransche volutie zochten eenige monniken v'an Trappe een onderkomen te VALSAIN 1 (1791) in Zwitserland. Hun aanvoerder, DOM AUGUSTINUS DE LESTRANGES, wordt na die uitwijking de Hersteller der Orde, want uit Valsainte ontstond DAR- FELD (1795) in Westfalen, waaruit Dom Augustinus monniken uitzond om onder andere in 1814 definitief WESTMALLE, bij Antwerpen, en later (1818) NOTRE- DAME-DU-GARD te stichten. Dit laatste klooster, gelegen niet ver van Amiens, is ons eigenlijk gezegde stamhuis, vermits hst in 1831 de monniken-stichters naar Slr.t-Sixtus gezonden heeft. Daar hebt gij dus de geestelijke stam boom van ons klooster. DE HEER VICTOOR, ONZE WERELDLIJKE STICHTER. Doch de Goddelijke Voorzienigheid be dient zich doorgaans ook van vrome menschen, wier persoonlijke bedrijvig heid en neigingen Zij tot haar doelwit weet te richten. Zulk werktuig in Gods handen was een diepchristelijk bur ger van Poperinge, met name JOANNES- BAPTISTA VICTOOR. Geboren te Re- ningelst den 22 Oktober 1756 trad hij in den echt met vrouw Cornelia-Barbara Van Isacker (1751-1825). In eerste huwe lijk was deze laatste getrouwd met Joan- nes-Franciscus Lebbe (1744-1789). Uit dat huwelijk werden twee zonen geboren Francois (1785-1854) en Jean (1787-1844) die de voorouders zijn van de thans zoo Uitgebreide en achtbare FAMILIE LEBBE. Welnu, Mr Victoor was een rechtschapen man en een vurig christen. Uit liefde tot de eenzaamheid leefde hij gedurende 18 Jaren (1813-1831) afgezonderd en verstor ven aan de wereld, op den eigendom DE BAENST 'i welken hij gekocht had van Carolus-Aeneas De Croeser, Burgemees ter van Brugge. Die eigendom was gelegen te midden der bosschen van Westvleteren. Hij bouwde er een «huys... omtrent 30 (roei in de langde en 20 in de breede... ge heel onderkeiuert... met een bovenkamer. Dit uuys was rond afgesloten met een wal; «u al ae wesuujde was eene poort, zoo aai het huys geneei verzekert, en in vrijhelt fras». lAicniv. v. St Sixtus). Het is le vermoeden dat Mr Victoor den Baensten den Kesselaersbosch gekocht heeft, met de bedoeling er een godsdienstige bestemming aan te geven. God schikte de gebeurtenissen derwijze flat die Yiensch eenmaal zou verwezenlijkt Worden. Op zekeren dag voelde hij zich repiaamd om zijn huis en zijn eigendom an kloosterlingen aan te bieoen, opdat de ^enzaamneid waar hij zelf zoovele geluk kige jaren had doorgebracht een oord van gedurig gebed en aanhoudende bostvaar- fligheid zou blijven. Wellicht had hij per soonlijk gezien, of althans vernomen, hoe Senige Trappisten zijn ideaal beleefden op flen Catsberg. Daarom wendde hij zich tot Pom Germanus Gillon, abt van Notre- Dame-du-G&rd, en stichter van Catsberg (1826), om hem met zijn voornemen in kennis te brengen. ÏN 1831 W ORDT ST-SIXTUS GESTICHT. >Or.I FRANCISCUS-MARIA DE EERSTE PRIOR. Na rijpelijk alles overwogen te heb ben werd het aanbod door Dom Ger manus aanvaard, en in de Zomermaan den 1831 kwamen de eerste Trappisten haar Westvleteren onder de leiding i van den hun toegewezen Overste: onzen éérsten Prior DOM FRANCISCUS-MARIA VAN LANGENDONCK. Den 4 November 1831 staat geboekt als de officieele dag der [Mchting, omdat men alsdan een plechtige Mis celebreerde, en het Te Deum zong [ti het huis van Mr Victoor, en wel ter ilaatste waar onze tegenwoordige Hoog erw. Abt Dom Bonaventura zijne werk- srner heeft. Een half jaar daarna, den 8 Mei 1832, stierf te Poperinge de godvreezende ere mijt, Mr Victoor. Hij had aan de monni ken 12 hectaren gTond geschonken. Die Sift werd den 21 Mei 1869 bij notarieele ükte bevestigd. In 1863 werd een grafmo nument in de kerk van Sint-Sixtus opge richt ter gedachtenis aan Mr Victoor en de familie Lebbe. Eik jaar heeft er een plechtig laargetijde plaats voor de ziele- ist onzer wereldlijke stichters, wier na- i blijven, EENIGE GESCHIEDKUNDIGE FEITEN. Laat ons nu eenige feiten der GescMe denis onzer abdij aanhalen. Dom Frantis- cus Van Langendonck, de eerste Prior, was de man om de taak op zich te nemen een klooster van ijverige mannen te doen oprijzen, d&Ar waar niets stond dan een kluizenaarswoning. Fijne menschenkenner als hij was en bekwame zieleleider, wist hij, meer door zijn voorbeeld dan door zijne woorden zijne medebroeders te ver vullen met onwankelbaar betrouwen op Gods vaderlijke Voorzienigheid, vooral op dagen van bitteren nood, zooals er door gaans voorkomen bij elke kloosterstich ting... Alles ging toch zachtjes vooruit; er kwamen eenige nieuwelingen; een kerkje rees uit den grond; een stuk boschland werd in labeurland herschapen: kortom, toen de eerste Prior den 2 November 1836 bijna plotseling stierf, hadden er 23 kloos terlingen onder zijn bestuur gestaan. Zeven jaar later, den 15 September 1843, werd, bij gelegenheid van het aanleggen van een definitief kerkhof, zijn lichaam ge heel onbedorven teruggevonden. Men sprak toen ter tijde van verscheidene wonder lijke genezingen. Zeker is het dat Dom Fransiscus-Maria niet enkel een wijs en voorzichtig Overste was, maar ook een echte man Gods, een heilig en boetvaardig kloosterling. SINT-SIXTUS ONDER DE RECHTS MACHT DER ABDIJ VAN WESTMALLE (1836). Het jaar vóór den dood van enzen eersten Prior deed Mgr CORSELIS, die door Gregorius XVI Apostolisch Delegaat en Visitator voor alle kloosters in Belgis benoemd was, zijn Visitatie te Sint Sixtus. Hij zag wel in dat het beter zou zijn ens klooster te onttrekken aan de rechtsmacht der Fransche abdij Notre Dame-du-Gard, doch dan moest er een Belgische Trappis ten-abdij bestaan, en die was er nog niet. Derhalve besloot hij alles te doen wat hem mogelijk was om tot een resultaat te komen dat allen zou bevredigen. De pauselijke Breve Cum religlosae familiae» van 22 April 1836 bevatte de gewenschte oplossing, want daardoor werd de Priorij van WESTMALLE TOT ABDIJ VER HEVEN, en die verheffing zou Sint Sixtus tot heil en zegen dienen. Vanaf dien dag stond ons klooster niet meer onder toe zicht van Notre-Dame'-du-Gard, maar moest aanzien worden als Dochterhuis van Westmalle. Honderd jaar reeds leeft Sint Sixtus in steeds groeienden bloei onder het vaderschap van de Abten Tan Westmalle. Dit eerste Eeuwfeest wordt op Dinsdag 14 April a. s. plechtig gevierd, Gode ter eere! De eerste Abt van Westmalle, DOM MARTINUS DOM had nauwelijks het af sterven van onzen Prior vernomen of hij vertrok naar Westvleteren. Hij werd er met kinderlijke genegenheid als de Redder van ons klooster ontvangen en ontbood dadelijk twee zijner bekwaamste klooster lingen: Pater Dositheus Kempeneers en Pater Jacobus Deportemont. DOM DOSITHEUS, Z' PRIOR VAN SINT-SIXTUS. DOM DOSITHEUS werd als Prior van Sint Sixtus aangesteld. Hij was 36 jaar oud, in den bloei z'jner krachten en be gaafd met de gewenschte hoedanigheden voor het bestuur. Veel heeft hij gebouwd, doch alles zoo eenvoudig en goedkoop mogelijk. Men egon in de Lente van 1837. Den 19 Mei betaalde men 4.52 fr. voor den eersten steen! Waar die steen ergens ligt is tot nogtoe een geheim! Den 20 Mei 1.31 fr. voor een schuppe! Den 23 Mei 6.62 fr. aan de brikkebakkers! En zoo kan men dag aan dag de uitgaven lezen in het oudste Rekeningsboek. Zij waren scheep gegaan, ze moesten varen! Geen rust zou er zijn vooraleer, jaren daarna, heel het kloostertje daar zou prijken in al zijnen eenvoud. Tusschen haakjes hier nog iets meldens waardig: den 1 Juni 1838 betaalde men aen Martin 362 fr. voor een brouwzel bierDoch, als ze eens zelf brouwden? 't Zou goedkooper zijn en men zou voor zeker lekkerder bier hebben! Een occasie biedt zich aan: den 15 Juni 1338 koopt men voor 919 fr. een oude brouwerij Ziedaar een datum van belang voor de toekomst der abdij, en wellicht ook stof voor een nakend eeuwfeest!! De maanden en jaren verliepen en altijd ging men voort met den bouw. Doch vooral was men bezorgd het Koorgebed met eerbied en godsvrucht dag en nacht in het kerkje te verrichten, om aaèr bij Jesus in het H. Sakrament, den noodigen moed te putten om altijd opnieuw de lastige dagtaak van den hanaaroeid blij moedig te hervatten. Gelukkig zorgde ae voorzienigheid voor nieuwe en jongere werksraenten: in 1842, toen men de tegen woordige kerk bouwde, waren er 41 ge profeste kloosterlingen. Intusschen had Dom Dositheus reeds herhaalae malen aangevraagd om van zijn ambt ontsiagen te worden. Ten slotte gaf de Abt van Westmalle in 1847 toe aan zijn nederig verlangen. DE NIEUWE VLEUGEL GEBOUWD IN 1931. DOM BONAVENTURE DE GROOTE, Hoogeerwsarde Vader van St Sixtus, die het Zilveren Jubelfeest zijner Abtswijding viert. DOM FRANCISCUS, 3' PRIOR VAN SINT-SIXTUS. Het Klooster van Chimay wordt gesticht. DOM FRANSISCUS DECROIX nam het ambt van Prior waar van 1847 totdat hij de stichting van Chimay ondernam. Die stichting ging gepaard met ongehoorde moeilijkheden, die slechts eindigden toen het onder het krachtdadig bestuur kwam van DOM HYACINTHUS BOUTECA, ge boren te Poperinge (1825), geprofest te Sint Sixtus in 1849, en die het zoover bracht dat hij in 1871 de eerste Abt van Chimay werd. Dit Dochterhuis van Sint Sixtus is thans een der bloeiendste eer Orde. Sinds 6 Januari 1929 heeft het een klooster, thans Priorij, gesticht op het eiland Caldsy, gelegen ten Zuiden van het land van Wales (Engeland). Het getal religieuzen door Sint Sixtus naar Chimay gezonden bestaat uit 8 priesters, 2 koor- religieuzen en 11 breeders. DOM JACOBUS DE PORTEMONT be kleedde. ad interim, het ambt van Prior vanaf Juli 1850 tot Juli 1856. Dan maakte hij zich gereed om, uit gehoorzaamheid, naar Canada te vertrekken, waar hij als Prior stierf te Tracadie in 1883. DOM DOSITHEUS OPNIEUW PRIOR. Hij zendt kloosterlingen naar Canada. Na het vertrek van Dom Jacobus werd NOGMAALS DOM DOSITHEUS aange steld om Sint Sixtus te besturen. Zooals altijd onderwierp hij zich aan Gods be schikkingen. Te dien tijde verkeerde een klooster onzer Orde. Petit-Clairvaux, in grooten nood. Tijdelijke goederen waren er in voldoende mate, doch er boden zich geen novicen aan: zonder toevoeging van personneel zou het uitsterven. De bisschop van Arichat gaf aan den Overste den raad zich te wenden tot den Abt van Westmalle, en deze op zijne beurt spoorde het overbevolkte klooster van Westvleteren aan om die ordebroeders van Amerika ter hulp te snellen. Dit klooster van Petit Clairvaux, gesticht in 1818 (of 1819) nabij Tracadie (Nieuw Schotland, Graafschap Sydney, Canada) werd dus van een gewis- sen ondergang bevrijd door Vlaamsche Trappisten, die de zee overstaken om er in het koude Canada hunne broederlijke lief de te gaan betoonen. De abdij van West malle zond voor haar deel 1 Broeder en 4 postulanten. Sint-Sixtus 7 priesters en 10 Broeders. Dit klooster werd in 1876 tot abdij verheven, en een der Vlamingen Dom Dominicus Schiettecatte werd er de eerste en eenlgste abt. Tweemaal ontstond er brand; doch een derde brand in 1897 vernielde alles: niets kon gered worden. De hoogere Overheid besloot Tracadie op te heffen en het te verplaatsen naar Rho de-Island in de Vereenigde Staten. De Vlaamsche Trappisten mochten naar Bel gië wederkeeren: de Hoog Eerw. Abt DCM DOMINICUS SCHIETTECATTE, die te Tracadie de eenlgste abt geweest is, was geboren te Sint-Blasius-Boekel in Oost- Vlaanderen in 1833. Hij heeft 20 jaar in ons midden als Rustend Abt vertoefd, en is wegens den oorlog te Septfons gestor ven den 18 Januari 1919, in den ouderdom van ruim 85 jaar; hij was 51 jaar gepro fest en 43 jaar abt. - - Hetgeen Sint-Sixtus voor onze Ordebroeders in Amerika ver richt heeft, werd ter eere Gods en uit broederlijke liefde gedaan. Ondanks de oogenschijnlijke mislukking hunner po gingen, had God Zijne inzichten, die aan ons, arme stervelingen, onbekend zijn. De broederlijke behulpzaamheid door West malle en Sint-Sixtus betoond zal echter hare belooning niet missen, want wat God beschikt is wel beschikt! SINT-SIXTUS-KLOOSTER TOT ABDIJ VERHEVEN. Wij zijn nu gekomen omstreeks het jaar 1870. Veertig jaren had men gewerkt en gezwoegd om, dank aan spaargeld, aal moezen of ontleende kapitalen een eenvou dig doch tamelijk ruim klooster met kerk te bouwen. Door het wijs beleid en de voorzichtigheid van Dom Dositheus, hier bij geholpen door Pater Benedictus Wuyts, hem sedert 1861 als Subprior door West malle toegezonden, waren de eigendommen des kloosters vermeerderd en in veiligheid gesteld. Den 16 Mei 1860 had men name- iljx de Burgerlijke Maatschappij van laudbcuw: Sint-Sixtus» in 't leven geroe pen, die zou blijven voortbestaan tot den Augustus 1923, dag waarop zij vervangen werd door de tnans bestaande Vereeni- ging zonder winstgevend Doel De Vicaris-Generaal, Dom Martinus van Westmalle, achtte het oogenbiik gekomen om de kroon op het werk te zetten. Daar om verzocht hij den Procurator-Generaal te Rome, om ailen mogelijken invloed te gebruiken ten einde van den H. Stoel de gunst te bekomen de Priorij van Westvle teren tot de waardigheid van Abdij te verheffen. Die wensch werd vervuld. Pius IX gaf de Breve daartoe den 4 April 1871. De kiezing van den eersten Abt had plaats op 14 Juni 1871. De nederige Dom Dositheus had door zijn smeeken en wee- nen ten slotte bekomen dat men hém toch niet als candidal zou tellen, want naar zijn zeggen zou hij geen jaar meer leven. DOM JêENEDICTUS, EERSTE ABT VAN SINT-SIXTUS (1871). Men gaf gehoor aan zijn aanhoudend verzoek en DOM BENEDICTUS WUYTS WERD TOT EERSTE ABT VAN SINT- SIXTUS GEKOZEN. Mgr Faict bijgestaan door de Abten van Bornsm en van Cats berg kwam de wijding toedienen den 8 September 1871. Doch hij zou hier niet lang als abt vertoeven, want den 16 Maart 1872 werd hij Abt-Coadjutor van West malle gekozen, met recht van opvolging. Dom Martinus, de redder van ons klooster in 1836 stierf te Westmalle den 9 Sept. 1873: hij was 82 Jaar oud, 55 geprofest, 53 jaar priester en 37 jaar abt. Ondertus- schen was onze goede oude Prior Dom Do sitheus den 4 Februari 1872 zachtjes in den Heer ontslapen. Dom Benedictus was dus Abt van Westmalle en Vicaris- Generaal, en meer dan 20 jaren was hij dus de Visitator onzer abdij (tot 1896). Bij zijn afsterven was hij 77 jaar oud, 58 ge profest, 51 jaar priester en 25 jaar abt. DOM ALBERICUS, TWEEDE ABT VAN SINT-SIXTUS (1872-1910). Eenige merkwaardige feiten tijdens zijn bestuur. DOM ALBERICUS VERHELLE was door God voorbeschikt om DE TWEEDE ABT VAN SINT-SIXTUS te zijn. Hij was geboren te Izegem (1834), werd geprofest in 1859, priester in 1863, tot abt gekozen den 24 Juli 1872. Mgr Faict, bijgestaan door de abten van Westmalle en van Chi may, wijdde hem den 8 September 1872. Wij kunnen slechts enkele der merk waardigste feiten van zijn langdurig be stuur aanstippen. Het onderwijs der jeugd ging hem bijzonder ter harte. Wel iswaar heeft Sint-Sixtus vanaf zijn ont staan zich daaraan toegewijd; doch naar mate er meerdere bosschen ontgonnen en talrijker pachthoeven gebouwd werden, groeide ook de bevolking van den Paters- hoek sterk aan. Men moest er aan den ken ruimere schoollokalen te bezorgen. Tegen 30 December 1874 stond er een ge riefelijke school, rechtover de herberg na bij de ingangspoort der abdij. Doch het zou daarbij niet blijden. Het katholiek on derwijs stijnd een ly-'oj&Ae wachten, op le ven of docd. Men'kent de geschiedenis oer heillooze schoolwet van 1879, de zooge naamde «ongelukswet». Op aandringen van het Doorluchtig Episcopaat werden er rot in de geringste dorpen van België scholen gebouwd en ook bekostigd door de milddadigheid der katholieken. Het vrij onderwijs werd er gegeven aan de jeugd van beider geslacht. In 1879 werd dan ook op Sint-Sixtus, buiten de Jongensschool, een school gebouwd voor de meisjes. Zij werd gehouden door de Juffrouwen Julia en Maria Bouquillon, die echter in 1887 vervangen werden door Zusters van den H. Vincentius der Congregatie van Gits. Dewijl de Zusters in gemeenschap moe ten leven, bouwde Dom Albericus voor hen een ruim en geriefelijk huis op eenige mi nuten afstand der abdij, alsook nieuwe klassen. Dit geschiedde in 1888-1889. De Abt hield steeds het hooger bestuur dei- scholen in handen. Nu wat anders. Onze Abt Dom Albericus ging, voor zooveel het noodig of nuttig was, met zijnen tijd mede, en zoo kwam de mekaniek in 't klooster. In 1875 kocht hij te Kortrijk een stoommachine dat in de oogen der verbaasde Broeders en werk lieden een wonder scheen; het had 6 paar denkracht! En toch bewees het goeden dienst, want het stelde een dorschmachien in werking en het deed den molen draaien! Daarop volgen maaimachien, pikmachien, zaagmachien, enz. De ijverige Abt wilde ook ééns voor goed het klooster aan al te onbescheiden nieuwsgierigheid van bezoe kers en voorbijgangers onttrekken. Daar om besloot hij de indrukwekkende in gangspoort met de daaraan toegevoegde spreekkamers te bouwen, en een afzonder lijken ingang tot de kerk aan te leggen. De eerste steenen dier nuttige gebouwen wer den gelegd den 23 Juli 1878 door den Hoog Eerw. Vader Abt, alsook door de FAMILIE LEBBE die door een nieuwe milddadigheid de onkosten van dit gebouw ten deele op zich nam. In 1879 werd onze abdijkerk plechtig in gewijd door Mgr Faict, Bisschop van Brugge. Den 8 December 1883 werd de Congrega tie opgericht voor de jonge dochters van den omtrek. Sinds de 50 jaren van haar oestaan hebben meer dan 50 meisjes daar aan hunne kloosterlijke roeping te dan ken. DRIE CONGREGATIES VAN TRAPPISTEN WORDEN VEREENlGD DOOR LEO XIII. Laat ons hier even van den hak op den tak springen! Evenals ons klooster zich van jaar tot jaar ontwikkelde en vruchten droeg, zoo waren ook de talrijke kloosters die na een val van Napoleon gesticht waren tot groo ten bloei gekomen. Door de Trappisten herleefde de Orde van Citeaux in Frank rijk. België, Holland, Engeland en Duitsch- land: zij schoot zelfs wortel in Amerika, in Afrika, in Azië en tot in het uiterste Oosten, China en Japan. Ongelukkiglijk was er geen volmaakte eenheid van le venswijze. Eenige kloosters volgden de Re glementen van den Abt de Rancé, anderen hielden aan de uurregeling van Sint Bene dictus. Eenheid dus moest er absoluut ko men, eenheid van levenswijze en van be stuur om waarlijk ééne Kerk uit te maken. Ieder was het daarover eens, en meerdere oplossingen waren reeds voorgesteld in af zonderlijke vergaderingen. Zulk een ver gadering had plaats te Sint-Sixtus van 1 tot 3 Mei 1876. Waren aanwezig: de Abten van Westmalle, Westvleteren, Septfons, Catsberg en Port-du-Salut alsook de Prior van Achel en E. P. Nivardus als vertegen woordiger van den Abt van Chimay. Goede wil was er niet te kort, maar doeltreffende daden bleven uit. Paus Leo XIII zou het middel geven om eenheid te brengen onder de verschillende Congregaties van Trap pisten. Een generaal Kapittel werd gehou den te Rome zelf. Het had plaats van den 1 tot den 12 Oktober 1892. Er waren 33 ge mijterde Abten onder de drie-en-vljftig aanwezende capitulanten. De éénheid kwam tot stand zoowel van levenswijze als van bestuur. Een Abt-Generaal werd geko zen; de Algemeene Kapittels en de Regu liere Visitaties kwamen weder tot stand; de titel van Vicaris-Generaal voor zulke of zulke Congregatie verviel, en voortaan zouden er enkel Moeder- en Dochterhuizen bestaan; Constituties en Reglementen werden opgesteld, enz., enz. Kortom, nu was er een nieuw tijdvak voor de Orde van Citeaux begonnen, en men moet openhartig getuigen dat, dank vooral aan de Generaal-Kapittels en aan de jaarlijksche Visitaties de toestand tier Orde thans zoo bloeiend is als in het gul den tijdvak der XI" en XII* eeuw. God weze er voor gedankt! Ter gelegenheid van het goed verloop van dit belangrijk kapittel te Rome wer den al de Eerwaarde Capitulanten in plechtig verhoor ontvangen door Z. H. Paus Leo XIII, die zich hoogst tevreden betoonde ever de bewonderenswaardige eendracht die in het Kapittel geheerscht had, alsook over de bekomen uitslagen. Hoogst voldaan keerden de Abten naar hunne abdijen terug, vast besloten z'ch met bovennatuurlijke onderwerping aan de nieuwe toestanden aan te passen. Het spreekt immers van zelf dat de bepalingen van dit Generaal aplttel menige veran deringen in de Trappistenkloosters te weeggebracht hebben. Wij gewagen slechts van ééne die Sint-Sixtus betreft. Te West malle verloor Dom Benedictus zijn titel en rechtsmacht van Vicaris-Generaal waarmede hij tot dan toe, krachtens de Breve van 1836, vereerd was. Bijgevolg zou hij voortaan geen toezicht meer heb ben over onze abdij als Vicaris-Generaal, doch hij bleef ervan de Pater-Immedia- tus: zóó werd het bepaald. En in die hoe danigheid komen sindsdien nog elk jaar de Abten van Westmalle de Kerkwettelijke Visitatie houden. DOM ALBERICUS GEEFT ZIJN ONTSLAG. De Jaren verliepen te dien tijd nog In voorspoed en vollen vrede, doch de éénige wet die nergens en ooit uitzondering duldt bleef in voege; de menschen speelden hun rol en verdwenen van het tooneel der we reld... Zoo werd Dom Albericus ook ten oud man, die naar rust verlangde om zich tot de groote reis voor te bereiden. Toen hij 75 jaren oud was vroeg, en hervroeg, en bekwam hij ten slotte zijn eervolle ontslag in 1910. Als Abt van Sint-Sixtus had hij zijn taak waardiglijk vervuld, en zijn loopbaan was onder alle opzichten rijkelijk gezegend geweest. Hij stierf den 22 Maart 1922. Onder kanongebulder werd hij op ons stille kloosterkerkhof ter aarde besteld. Hij was 82 jaar oud, 58 geprofest; 53 priester en 42 jaar abt waarvan hij er 38 in bediening overbracht. De jubelkran sen die hij op aarde ontvangen had, wer den door de cmverwelkbare hemelkroon vervangen. Zijne ziel ruste in vrede! DOM BONAVENTURA, DERDE ABT VAN SINT-SIXTUS (1910-?). En nu zijn wij gekomen aan het Pre laatschap van den tierden Abt van Sint Sixtus, wiens zilveren juoeifeest als Abt de aanleiding is der hier meegedeelde ge schiedkundige wetenswaardigheden. DOM BONAVENTÜRA DE GROOTE geboren te Gent den 5 November 1875, be gaf zich naar de Abdij van Westmalle, waar hij professie deed den- 23 Mei 1898. Hij werd priester gewijd te Mechelen den 24 Mei 1SU2. Gedurende de veertien jaren dat hij in ons Moederhuis verbleef, hoeft hij de bedieningen waargenomen van Schoolmeester der Weezen aie destijds in de Abdij inwoonden, van Koster, van Can tor, van Novicenme ester en ten laatste van secretaris van den Abt Dom Ferdinandus Broechoven, den opvolger van Dom Bene dictus. Na het ontslag van onzen Abt Dom Albericus werd Dom Bonaventura naar Westvleteren gezonden. Nadat hij er ruim twee manden verbleven had, kon hij een volledig en alleszins gunstig verslag over den geestelijken en tijdelijken toe stand van Sint-Sixtus aanbieden. Daarom besloot Dom Ferdinandus zich naar West vleteren te begeven om er de kiezing van een nieuwen abt voor te zitten, 't Was tien 20 December 1910. Bij volstrekte meerder heid der stemgerechtigden werd Dom Eo- naventura zelf tot 3" Abt verkozen. De abtelijke wijding werd te Sint-Sixtus toe gediend door Mgr Waffelaert, bijgestaan door de Abten van Septfons en van Chimay, den 24 Februari 1911. Het ware onzin hier in een dagbladarti kel te willen aanhalen wat er te Sint- Sixtus teweeggebracht werd tijdens de 25 JAREN VAN HET PRELAATSCHAP VAN DOM BONAVENTURA. Willen Of niet moeten wij ons tot een lange doch nog onvolledige opsomming bepalen. En, laat het ons maar dadelijk zeggen; ware er geen oorlog losgebroken, dan zou thans heel het oude klooster door een gansch nieuwe abdij vervangen zijn! Nu is ons klooster slechts ten deele van aanschijn veranderd, doch wij koesteren de hoop dat God tijd, gelegenheid en... geldmiddelen aan den Jubilaris zal verschaffen om Sint Sixtus, de eenigste Trappistenabdij in de Vlaanderen, kunstvol zonder grootschheld, modern zonder luxe, maar volledig en planmatig te zijner eer en glorie te mogen vernieuwen en voltrekken! Dan zal men tevens moeten besluiten dat zijn wapenspreuk welke zinspeelt op zija fwnJüenaaia a DE GROOTE i# «a Na de treurige lijdensweek, de zonnige morgenstond van de opstanding! •Een na een, zijn bittere passiebeelden vóór onze oogen voorbij gegaan. Op Wit ten Donderdag: de grijnzende figuur tan een verrader, boeien en de triomf van een onrechtvaardige rechtbank. Op den Vrij dag: een Koning door gepeupel uitge jouwd, gegeeseld, gekroond als een spot- koning, stervend aan een kruis. Op den verasschen in het koude graf. Dit alles is voorbij. De doode is opge staan uit het graf, vóór de eerste zonne stralen van den derden dag. Kristus overwon de zonde. Hij overwon den dood. Hij overwon zijn vijanden. Hij leeft in den triomf van eeuwige verheerlij king. Wij, die gelooven juichen om zijn zegepraal. Het is de eeuwige geschiedenis. Zij die Hem in het graf stopten, meen den dat Hij begraven lag voor altijd. Keizer Diocletianus meende dat de naam van Kristus was afgeschaft. Hij liet een medaille slaan om zijn zege over het kris ten dom te vieren. Enkele eeuwen na dit Keizerlijk bevel was de beschaafde wereld van dien tijd vol kerken en christenen. Tien groote kerkvervolgers zijn opge staan. Zij hebben één dag God gelasterd, en zijn gestorven. Luther is gekomen. Met millioenen afvalligen ontketende hfi tien strijd tegen de Katholieke Kerk. Voltaire ging de zaak eens duchtig aanpakken. Hij zwoer dat het over twintig jaar met Christus zou gedaan zijn. Voltaire is twih- tig Jaar later gestorven. Whkr blijft hun zege? 'A Thans razen nieuwe heidenen en zinnen nieuwe volken op ijdelheid. Rusland gaf den stoot. Kerken worden gesloten, pries ters vermoord. Christus en de Kerk c, en Godsdienst, alles moet weggevaagt?: Mexico worden de priesters verjaagt in Spanje stijgt alweer de rook op mt Z brandende kerken. Waarom? Om de reld te verlossen van het clerlcalisme! Sedert negentien eeuwen is de wérels verlost en bevrijd van de ellendigste onde» alle slavernijen, deze der zonde. Op het kruis boette Een voor alles en voor alles. Ook om hen, die van Verlosser noch «as verlossing willen. Ook voor hen die Hen haten en vervolgen. Wij weten dat haters en vervolgers, lijj hun voorgangers, na hun mislukt opiét eens ook verdwijnen zullen. Met potslerlij. ke woede gooien zij een steen in den oce. aan. De steen zinkt- in de diepte, bij dj andere die vroeger hebben gediend, d» wateren stroomen cr over net als vroeger, terwijl de gebalde vuisten verdorren es veraschen in het koude graf. Christus overwint en blijft! Langs de pijnlijke levensbaan wijst Hij ons op Zijn heerlijke verrijzenis. Uit Zijn lijden en dood is ons leven geboren! Laten wij gaan naar Hem, die ons het leven schonk, en met het leven den wares vrede, het waar geluk, de ware vrijheid, en de hoop dat dit leven nooit eindiges zal. Laat het ook Paschen zijn in onze ziel! Hij, die verrees, leeft onder ons, in onze kerken. Hij leeft dé&r om te schenken aan elke ziel de kostbare vrucht van den kruis, boom. Hoort! De klokken hebben den Paasch. tijd ingeluid. Alwie leven wil, sta op en ga naar de bronne van het Leven. Goed nieuws voor de Landbouwers. Het zal ongetwijfeld in alle middens een besten indruk maken dat het Beheer van de Middenkredietkas van den Boerenbond beslist heeft voor te stellen aan de Alge meene Vergadering die binnen enkele da gen zal plaats hebben een eerste uitbeta ling te doen van, een bedrag van 20 t. h. op al de obligaties die haar spaarders ont vingen. Deze eerste terugbetaling die be loopt tot een totaal bedrag van 114 mil- lioen, zal hoogst waarschijnlijk aanvangen op 1 Mei aanstaande. Er valt op te merken dat om deze uit- keering van 20 t. h. te doen, slechts 10 t.h. zullen afgenomen worden van de algemee ne activa. De overige 10 t. h. komen van het Amortisatiefonds. Dit Fonds ontvangt onder meer het overschot van de winst en verliesrekening der Middenkredietkas, overschot dat voortkomt van de meer waarde behaald op de activa die werden te gelde gemaakt in het afgeloopen boek jaar. Wanneer men rekening houdt met de uitbetalingen welke reeds gedaan werden in den loop van 1935 aan de zgn. kleine spaarderskomt men tot een totale uit- keering van ruim 400 millioen frank se dert het begin der moeilijkheden. Deze uitkomsten zijn ongetwijfeld uiterst aanmoedigend en geven het be wijs van de krachtinspanning door heel den Boerenbond aangewend om de moei lijkheden te boven te komen en aan de spaarders de volledige terugbetaling van hun spaargeld te verzekeren. IBMaaHBIBHSBHHHBHBKBH GE ZIJT OVER ONS BLAD TEVREDEN! NA LEZING. SCHUIF HET IN HANDEN VAN EEN GEBUUR OF VRIEND. ZOO HFLPT GE ONS. DANK EROM. <BI De herstellingswerken zijn goed gevor. derd, zoodat de diensten van de Goed# Week in het koor kunnen geschieden. Et is zeker nog veel te doen: opmaken, op. poetsen en... kulschen. Het doksaal met het monumentaal or. gel doet nu prachtig aan, het orgel ia effenaf prachtig als kast en vooral, wat van belang is voor een orgel, als spel De vereenvoudiging van de schildering ls het uitzicht van de hoofdkerk ruim ten beste gekomen, en het werk is nog niet voltooid... Het koor staat nu breed open, en dat is voor het liturgisch meêleven en ook voor den kerkbouw zelf een merkwaardig# aanwinst. Vele nieuwsgierigen eiken dag; dez# week zag men zelfs Z. Exc. Mgr Mlcara, Pauselijk Nuntius, bewonderend rond. wandelen. 750 tot 1000 frank, en zelfs meer, per week, in huis, hof, kelder en loods of op alle andere verloren plaatsen. Wij toonen U hoe. Onze Champi gnons «WHITE QUEEN» bekomen de hoogste prijzen. De vraag over treft het aanbod. Brochuur en alle inlichtingen Afd. F.B.C.I., Vasteland Champignon - Nijverheid, 2, Dwers- boschstraat te Linkebeek. van 11-19 Mei en van 4-12 Oogst, Inschrijvingen en inlichtingen: Bij de Plaatselijke IJveraars of op Jet Hoofdsecretariaat, Plein, 13 A, Kortrijk. luidt: Nomen Ma Joris fact is implere ten volle vervuld ir. Die tekst is ge trokken uit het tweede hoofdstuk van den Regel van Sint Benedictus. Ziehier wat men daar leest: De Abt die waardig ge oordeeld wordt aan het hoofd des kloosters te staan, moet altijd indachtig zijn den naam, dien hij draagt, en aan zijn verhe ven naam door zijne werken beantwoor den. EENIGE BIJZONDERHEDEN OVER ZIJNE WERKZAAMHEDEN VOOR, TIJDENS EN NA DEN OORLOG. De opsomming hooger beloofd is als volgt: Heel het inwendige der abdijkerk vernieuwd. Electriciteit overal; centrale verwarming; aangename leesplaats met welvoorziene boekerij; gansch nieuwe boerderij, brouwerij, molen, bakkerij, ma chinekamer; nieuwe dreven, aangename en lommerrijke kloostertuin; het oprich ten der Grot van Lourdes in het bosch, tot dankzegging dat Sint-Sixtus tijdens den oorlog van vernieling gespaard bleef, enz. enz. Immers, Dom Bonaventura heeft zijn abdij in kazerne herschapen gezien door de soldaten onzer Bondgenooten. En Sint- Sixtus mag zich beroemen de eenigste abdij van geheel België te zijn waar nooit vijandelijke troepen den voet gezet heb ben; de abdij waar duizenden vluchtelin gen vertoefd en honderdduizenden solda ten van alle ras en kleur gekantonneerd hebben; de abdij waar talrijke aalmoeze niers, brancardiers, religieuzen en semina risten geestelijk voedsel vonden; de abdij waar niet alleen beroemde Generaals, maar ook Koning Albert, zal. ged., Konin gin Elisabeth, Prins Leopold onze thans geliefde en zoo beproefde Vorst, Koning Georges V, zijn zoon Edward, de huidige Koning van Engeland, de Prinsen Sixtus en Xavier de Bourbon hun handteeken op het Gulden Boek gezet hebben... Ja, Dom Bonaventura weet te spreken van den oorlog... en toch... niettegen staande het aanhoudend gevaar van ge bombardeerd te worden, moet eerlijk er kend worden dat het zingen of reciteeren van het Goddelijk Officie, de voornaamste plicht der monniken, nooit onderbroken werd. Ondanks het helsch gedonder der kanonnen, waardoor soms de abdij op haar grondvesten geschud werd, bleef men op zijnen post; en na het Koorgebed g.ng ieder naar zijn werk juist alsof er geen militaire bezetting was. Voorwaar, de be woners van Sint-Sixtus waren alsdan eenvoudigweg heldhaftig zonder het te vermoeden. Daarom zal de Voorzienigheid onze nederige abdij van vernieling ge spaard hebben, en daarom werd op den dag der zegepraal zoo blijmoedig en dank baar hetTE DEUM ten hemel gestuurd. Wij kunnen hier niet verder uitweiden over de menigvuldige liefdewerken door Dom Bonaventura verricht ten gunste van vluchtelingen, armen, weezen, soldaten! God zal hem eensdaags daarvoor loonen. Doch op aarde werd hij reeds vereere- merkt. Alzoo werd hem bij Koninklijk Be sluit van 25 Oktober 1921 verleend: «de medaille van Koning Albert, met eenmaal gestreept linten vanwege den President der Fransche Republiek met een zilveren medaille... Zooals het pastte gaven die officieele onderscheidingen reden tot een vroolijk feestje, dat eerlijk verdiend was. Wij gewaagden hooger van de Grot van Lourdes in het bosch. Zij is een blijvend monument van dankbaarheid voor het providentieel behoud van onze abdij tij dens de oorlogsjaren. Die mooie grot, bij na eigenhandig door Dom Bonaventura, opgebouwd werd den 28 Mei 1922 plechtig ingewijd. Sinds dien heugelijken dag blijkt zij een weldaad te zijn voor gansch de streek, en, naar het getal ex-voto's te oor- de elen, ook een genadeoord voor allen die er met godsvrucht hun hart komen openen aan onze Hemelmoeder Maria, de Mid delares aller genaden. DE EERSTE VLEUGEL EENER NIEUWE ABDIJ. Laat het ons herhalen: de grootste stoffelijke bekommering van Dom Bona ventura was steeds, en blijft nog immer de heropbouw van het klooster. In 1914 la gen er een millioen en half brikken gereed, ter plaatse gebakken: zij moesten dienon om den bouw aan te vangen: doch zij wer den opgeëischt door de verbondene legers aan 14 fr. het duizendtal. Er daar na den oorlog de prijzen der goede biüüieu tot 140 fr. gestegen is, is het tot nogtoe niet gelukt den hartewensch van den Hoog Eerw. Abt en van ons allen t» vervullen. Een begin toch is te vermelden want een eerste vleu gel kan men bewonderen. De eerste steen werd gelegd den 14 Juli 1928, feestdag van den H, Bonaventura; in 1929 geraakte men tot aan de eenige verdieping; den 31 Juli 1930 lagen 4# «lf duizend pannen op het dak; daarna kwam het binnenwerk en den 1 Januari 1931, eerste dag van liet jubeljaar der stichting (4 Nov. 1831) N-*t de klcostergemeenle vcor 't eerst gebnÉt gemaakt van de alleszins schoont*. gestijleerde kapittelzaal, uitgewerkt r.aar de plannen van den bcogverdienstelijken Architekt Mr Cocarans van leper. In dien eersten vleugel is cok een nette waschplaats, een ruim wel vw» licht en welverlucht SCRIPTORIUM of leesplaats voorzien van de voornaamste boekwerken aangaande de gewijde wetenschappen. DèAr verblijven meestal de koorpaters tijdens hun vrije oogenblikken, tenware zij het verkiezen, bij schoon weder, er een boek te halen, waarmee zij stil en eenzaam gaan zitten in het jeugdig bosch, in Gods vrije natuui, steeds zoo zielsverheffend voor den waren monnik! Op het verdiep van het nieuw gebouw bevindt zich de slaapzaal, 35 me ters lang, ongeveer 7 meters hoog en ver lucht door 44 ruime vensters! Gezondere rustplaats is moeilijk uit te denken! Kortom, iedereen die hedendaags het klooster bezoekt, en het verschil ziet tus schen de nog overblijvende oude gebouwen en den nieuwen vleugel, haast zich Dom Bonaventura geluk te wenschen voor al hetgeen hij tijdens zijn prelaatschap van 25 jaren gewrocht heeft ten gunste «a» Sint-Sixtus. Het werd gedaan, zooals de H. Benedictus het voorschrijft: Ut in om nibus glorificetur Deus, dit wil zeggen: ter eere Gods! Mochte de toekomst nu ook de wapenspreuk der Abdij verwezenlijken: Ut palma liorebit, dan zal Sint-Sixtusabdi) bloeien als de Palmboom! HULDE WORDT OOK GEBRACHT AAÜ DEN ABT-GENERAAL DER ORDE. Den 14 April a. s. biedt ons ook de gtue- genheid om aan den Hoogsteerwaaiued Abt-Generaal der Orde onze kinderlijke hulde te brengen, DOM HERMAN oü- SEPH SMETS, geboren te Antwerpen tin 29 Maart 1875 werd den 21 Oktober 1895 geprofest te Westmalle, waar hij tegelijk met onzen Hoog Eerw. Abt Dom Bonaven tura eenige jaren vertoefde, totdat hij na melijk naar Rome ontboden werd om ef het ambt van Befinitor waar te nemen. 3 1911 moest hij echter naar Westmalle we derkeeren, waar zijne medebroeders hem tot hun Abt gekozen haduen. Doe.* het Generaal Kapittel werd hij Vicaris-Gent* raai der Orde verkozen, en in die hoeda nigheid was het zijn plicht, na het afster ven van den Abt-Generaal Dom Joanncs- Baptista een voltallig algemeen Kapiï»! bijeen te roepen en voor te zitten, waff een nieuwe Generaal aan het hoofd der Orde moest gesteld worden. Op dit kapittel (16 Juli 1929) werd Dom Herman zelf doof de eerbiedwaardige vergadering tot Abt- Generaal gekozen. Door dit feit zelf is hij tevens Abt van de aartsabdij van Citeaus: als Generaal nochtans moe- hij te Rome resldeeren. Wij maken geb'*uik van zij ne tegenwoordigheid op het Jubelfeest va» onzen Vader Abt Dom Bonaventura, om ook Hem te vieren, niet enkel omdat ook Hij sinds 25 jaar met de abtelijke waar digheid bekleed is, maar tevens omdat lii)< toen hij als Abt te Westmalle vertoefd*' de jaarlijksche kerkelijke vis.Utie doen in de Abdij van Sint-Sixtus, aan welke Hij immer de ondubtolzinnigste W* wijzen van echt vaderlijke toegenegenheid gegeven heeft.' A Hopende dat de voorgenomen feestelijk heden lh vrede en in vreugde mogen ih' ioopen, eindigen wij ons wellicht al te 1RJ dagbladartikel met den gebi uikelijk«' leestwensch: Ad muitos annos den Hoog Eerw, A" Dom Bonaventura, Ad muitos annos den Hoogst Eerw. At*!' Generaal Dom Herman, Heil en voorspoed weze immer het ar»' deel van ons Moederhuis de Abdij v,r' Westmalle, Moge nu Maria, Patrones der G'de *«l' Citeaux, ome wenschen t 1 vi He ven»1 FRATER I'AKVtS.

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1936 | | pagina 2