DE KOERS voor BEROEPSRENNERS
V»
Zijl ge modern
Bedel prinsesje
GEDACHTEN
<1
T ROOS KRUIS
b het Park "DE LOViE" te Poperinge
was een meesterstuk op sportief
gebied en een ware triomf in zake
VoSkstoeïoop.
Gustaaf D1LG3R wint de 83 km. koers
WÊÊFst
AANBESTEDINGEN
'T IS KOFFIE
VAN 'T PARADIJS
WEKEL1JKSCH
LITURGISCH BULLET!JN
Een goede laag
gemengde stroop
ÈEMlMBlTSfRQQI
HEURSEL
Hi] alleen Is waard de vrijheid te
h»zitten die ze alle dagen tracht te ver-
UrerS-..
Bchoone vrouwen zijn meestal zeer
Mjjeluk&g. - v
liefde dekt veel dingen,
plant vroeg de deugd,
In 't hert der Jeugd.
pie wel bemint
Kastijdt het kind.
||IM£H£HiinaBE3«H»llllllll
e&TMA&fJlKE
UIT OE
DAT KUSSEN IS ONGEZOND
Wil 'k U hier terstond,
Verklaren en bewijzen
't Is om er van te Ijzen
Als men verneemt, gewis
Hoe 'n kus soms schadelijk ls!
De Amerikaansche cow-boy Frank Ras-
jpon, uit Arizona, had iets beketterd dat
brecies niet goed in den haak 'n was, en
£erd daarvoor dan ook ter dood veroor
deeld. Dezer tfegen nu werd 'n vonnis
Volbracht door middel van giftgas. Toen
nen na de executie het lijk uit de gas-
;amer bracht, stortte de weduwe van den
aan zich op het lijk en kustte 'i op den
jnond.
Enkele minuten later zakte de vrouw
bewusteloos neer en stierf kort daarop!
van pure alteratie? Bijlange niet... de
flokteurs kwamen er bij te pas en stelden
eer. onderzoek in, en dit wees uit, dat de
yrouw, toen zij heuren gestorven man de-
S:n afscheidskus gaf, een kleine hoeveel-
eid cyaangas moet hebben ingeademd,
at zich nog in den mond van den doode
evond. De uitwerking was nog sterk ge
noeg om ook bij haar den dood te ver-
jiorzaken.
Da's nog entwat anders hé! dan de
jDoodelijke Kus» dat z'in den theater
Spelen... want d'r zijn geen 3 bedrijven
^an en als ge denkt dat zoo'n dingen on
mogelijk zijn moet ge maar ne keer uwen
eigen adem opsnuiven... als g'ajuin gege
ten hebt... 't is om er van omver te val
len... en da's dan nog geen vergift...
DE LEGENDARISCHE stoeffers Dikke
Miel en Lange Jef zaten weer ne keer bij
een... en ge weet... die hebben overal en
elders gezeten en gereisd.
Ja. zei Dikke Miel, deze krokodil heb
Ik geschoten in Afrika... Ge weet toch dat
(le huid van zoo'n beest zoo hard is, dat
te weerstand biedt aan eiken kogel.
Dat weet ik, zei Jef, maar hoe zljt
g'er in gelukt zoo'n dier te schieten.
Wel... ik heb me door 't beest laten
Inslikken... en heb dan van binnen naar
buiten geschoten!
DE WERELD der geleerden, op haren toer,
Staat thans ook in rep en roer,
Voor een feit
Dat zich in den lesten tijd
In Engeland heeft voorgedaan.
Luistert, 'k vang met de vertelling aan:
't Gaat over 'n Engelsche prinses
Die in de 16' éeuwe viel onder 't mes,
En thans? (is t werkelijk of is 't maar
tdrosmen?)
Terug op de wereld ls gekomen.
Die prinses was Jane Grey, kleindoch
ter van Mary, zuster van Hendrik VIII.
ij werd onthoofd op bevel van Marie
'udor... Tot daar de geschiedenis...
Nu d'andsre historie. In nen Engelschen
flr.ema speelden ze verleden week ne film
getiteldDe Roos der Tudors». In de
taal zat er 'n meisken met name Dorothy
Jordan, die. toen 't tooneel der onthoof-
(tag van Jane Grey voorkwam, opeens
hc'st stond en uitriep: Neen! Neen! dat
la alzao niet geschied... ik weet het beter
dan eender wie, want Jane Grey dat ben...
dat was ik... en ze draaide van heuren
potlepel.
Die was zeker zot! zult ge zeggen...
Da's mijn gedacht ook, maar de specialis
ten die haar onderzocht hebben en on
dervraagd over heur vroeger leven waar
over ze tal van bijzonderheden wist aan
te halen, beweren dat ze gezond is naar
lijf en geest, en d z'hier te doen hebben
met 'n geval van... herleving ofte weder-
yleeschwording... Niet minder dan dat!
Of zou 't geenen simpelen truk zijn, om
elzoo te probeere" nen titel van prinses
tos te krijgen?
EEN BETER IDEAAL voor pantoffel
held dan onze vriend Van Bommers-
konten, kunt ge zeker op de heele wereld
niet vinden. Iedereen is daar op de hoog
te van... en zijn meid zeker 't minste niet.
Overlast nu had madam Van Bommers-
konten in heuren vinger gesneden en ze
riep tot heur meid:
Marie, vlug, ik heb mij in mijn vin
ger gesneden... haal eens iets wat ik rond
tnijn vinger winden kan!
Dan zal ik mijnheer roepen, zei
Marie.
WAAROM IK KLAAG EN MOR?
Wel m'n keel is droog en schor
En alvorens 'k yerder kamp
Moet er olis in de lamp.
Onder den vorm van ne goeie frissche
pot gerstenat... hé, dat zooiets ne mensch
gansch terug op zijn pooten brengt? Bij
zonder nu, dat d'hitte ons zoo ineens op
lijf komt gevallen. Daarmee ziet ge dat
ne mensch ook maar 'n masjien js, want
als dat begint te knarsen en te schreeu
wen. is 't tijd dat er eveneens 'n beetje
olie in gespoten wordt. Bijzonder als het
meer dan half versleten is... gelijk uw
dier.aar.
De fijnste olie van de wereld, die wordt
gebruikt voor klokken en horloges is...
geen fijnoliemaar wel olie afkomstig
Van een tot de walvisschen behoorend
illiaEfllflSK
zoogdier, namelijk de kachaloot, dat in
de noordelijke punten van den Noord-
Atlantischen Oceaan leeft. Die olie heeft
een gebrek, z'is namelijk peperduur! Van
waar die uitdrukkinge komt, moet ge mij
niet vragen, want is er wel iets dat goed-
kooper is dan... peper en zout?
De oorzaak van de duurte dier olie, ls
gelegen in het feit dat de vangst dezer
visschen met de grootste moeilijkheden en
gevaren gepaard gaat, doch ook in de be
reiding der olie, welke maandenlang
duurt!
En nu... genoeg geolied, want, wie veel
olie smeert krijgt smerige handen, en ze
zijn nog maar sjuste gewasschen.
'N GEDACHT: Marenta scheldt me
soms uit voor: hond!... Was ik maar een
hond... waarom? Wel... dan moest Iemand
voor mij de belasting betalen!
IK HEB steeds ossenvleesch gegeten,
sprak d'eene vriend tot den anderen, en
'k voel me zoo sterk als nen os.
Wonderlijk! zei d'andere.
Waarom?
Wel, ik, die slechts vlsch heb gege
ten, lk kan niet eens zwemmen!
'K WIL U NIET GEVEN 'N LES
Want gij allen weet gewis
Welke de beteekenis is
Van de verkorting S. O. S.
't Zijn namelijk drie Engelsche woorden
(Zeldzaam zijn ze die ze nog niet hoorden)
Save Our Souls 'k er niet langer meer
[voor draal,
Luidt het namelijk in die taal!
Letterlijk vertaald beduidt dat: Redt
onze zielen, in andere woorden zouden we
zeggen: zielen in nood! want dien roep
is niets anders dan een noodkreet, en 'k
ga U hier thans 't geval verhalen van ne
man die juist door dien noodkreet... in
nood kwam te staan!
De radio heeft door dien kreet al meer
dere menschenlevens gered, maar nu heeft
ze toch ne vlezen toer gespeeld aan een
officier van 't Leger des Heils, die on
langs in 'n straat van Londen een ver
keersongeval voor had. De brave vent
werd naar 't hospitaal vervoerd en, vol
gens gewoonte, lanceerde de politie een
S. O. S. kreet om de familieleden van het
slachtoffer op de hoogte te brengen van
't ongeval. De roep werd goed gehoord...
zoo goed zelfs dat men na korten tijd drie
vrouwen in 't hospitaal zag arriveeren, die
alle drie beweerden, de wettige vrouw van
den... verpletterden officier te zijn! Een
klein onderzoek wees uit dat 't alzoo was...
De man was ne veelwijver. Eens hersteld
mocht de gelukkige echtgenoot voor den
tribunaal verschijnen, waar hij tot an
derhalf jaar gevang veroordeeld werd...
Voor de eerste maal had de S. O. S. een
slachtoffer... niet gered maar... gemaakt!
DE DICHTER GLEIM was zeer be-'
vriend met den wijsgeer Jacobl.
Eens dat zij met hoogere officieren aan
een feestdisch zaten, vertelde hij aan een
generaal dat van hem en Jacobi een por
tret werd gemaakt.
Dat wordt zeker een levensgroote
schilderij! vroeg de krijgsman ietwat
spottend.
Neen, antwoordde Gleim, dat is goed
voor militairen die hun sporen willen la
ten zien! Bij ons is het hoofd het voor
naamste!
IN HOLLAND WAS ER NE MAN
Die werkte met dubbel gespan:
In 'n bank was hij beheerder
Maar daar hij niet genoeg 'n won
Koos hij nog 'n andere inkombron
Namelijk die van: ziektenbezweerder.
Zijn groote kunde bestond in het ver
zorgen van al de ziekten door één en de
zelfde zalf van eigen fabrlcaat, die onge
lukkig voor hem... en voor zijn slachtof
fers, den dood van twee menschen ver
oorzaakte.
't Gerecht was er natuurlijk als de kip
pen bij, en onzen artist werd aangehou
den. Bij 't proces werd er nen apotheker
ontboden die d'ontledinge moest doen van
den fameuzen balsem, en tot de vaststel
ling kwam, dat ze voor 't grootste gedeel
te samengesteld was uit... menschen-
bloed!
De valsche doktoor werd ondervraagd
en verklaarde dat hij zich alle dagen ne
ganschen liter bloed aftapte, om zijn zalf
te maken! Toen z'hem daar zoo snulach
tig voor hen zagen staan, kregen de juge-
pees compassie met hem, en... om een
beetje balsem op zijn diepgeslagen won
den te storten... stuurden z'hem niet den
bak in... maar maakten z'er een konijn
van... 't is te zeggen een proefkonijn om
te dienen voor d'experiences bij de fa
culteit van geneeskunde te Den Haag,
d'arme bloed die zoo rijk was aan bloed!...
DAT ONZE HUIDIGE JEUGD op alles
een antwoord weet te vinden, zult ge, bes
te Lezers en alderliefste Lezereskens, ook
wel al ondervonden hebben. Sommigen
beweren dat 't de slimheid is die dat
doet... d'anderen de bedorvenheid.
Eksempel.
Wat zou uw moeder wel zeggen als
zij al die leelijke woorden hoorde, die gij
durft uitspreken? vroeg oen oude dame
aan een manneken dat daar te sakkeren
en,te vloeken stond.
Ze zou wat blij zijn, zei 't ventje...
want z'is zoo doof als ne pot!
En dan zou ze hooren!
WEES NOOIT te «rechtuit» in uw leven
Da's een raad die 'k U kom geven,
Naar aanleiding van 'n geval
Dat hoop en al
Over 'n week of zoo iet
In Rusland is geschied.
De Russische dichter Pelieff die 'n felle
propaganda voerde tegen de communisten j
in zijn vaderland, werd veroordeeld cm
gehangen te worden.
Op 't oogenblik dat de beul, na hem de
koord om den hals te hebben gelegd, op
zijn schouders kroop, om hem in de lucht
te doen zwieren, brak de koord door en
Pelieff vloog op den grond en werd gansch
bebloed opgenomen.
Zeg nu nog ne keer, sprak hij toen,
rechtstaande, dat het geen waarheid is
wat ik immer schreef, namelijk, dat ze in
Rusland niets goeds konden doen... zelfs
nog geen koord vlechten!
De ongevallen van dat soort hadden ge
woonlijk de genade van den veroordeelde
voor gevolg. Daarom dan ook werd er een
afvaardiging naar Staline gestuurd om te
weten wat er met den man moest gedaan
worden... De roode meester van Rusland
vroeg toen:
Wat heeft hij gezegd?
Dat men in Rusland zelfs geen koord
kon vlechten, was 't antwoord.
Ehwel, zei Staline, dat men hem het
tegenovergestelde bewijze!...
En hij werd weer opgehangen... dezen
keer voor goed!
Was de man nu een beetje minder op
recht geweest, hij had zeker nog geleefd!
Ja, 't leven van ne mensch hangt aan
een fijn draadje... al is 't zelfs een Rus
sisch zeel!
PIER ZWADDER was op wandel met
zijnen vriend Susse Patteet... en warm
dat 't was... warm!
Juist op t oogenblik dat Pier zijnen
hoed afdeed om 't zweet van zijnen klets
kop te vagen, kwam er daar een vogelkijn
aangevlogen, dat iets vallen liet, dat juist
terecht kwam op den gecireerden bol van
onze Pier!
God zij geloofd! zei Pier, terwijl hij
zijnen kop schoonwreef.
Susse kon zijn ooren niet gelooven...
dat was nu toch precies geen zegening om
God te loven.
Z'hadden misschien nog maar enkele
meters verder afgelegd, of Pier, die zijnen
hoed in zijn handen had gehouden, kreeg
alweer 't zelfde kadoken op zijnen bol... en
God zij geloofd! zei Pier weer ter
wijl hij t afwreef.
Dat was te straf... en Susse wilde er
't fijne van weten.
Wel Pier, zei hij, nu vesta 'k er niks
meer van... Waarom zegt ge altijd: God
zij geloofd! als er zoo ne vogel iets laat
vallen op uw hoofd?
Wel 't is simpel, zei Pier, ik zeg: God
zij geloofd... dat de koelen niet 'n vlie
gen!
Spijtig dat er niet meer optimisten ge
vonden worden zooals Pier... d'r zou 'n
beetje minder gesakkerd en gevloekt wer
den!
IK OOK. BESTE MAKKER
Ik verwensch en ik sakker
En stuur alles naar de maan
Om d'eenvoudige reden
Dat er den dag van heden
Geen Loch-Ness-monsters meer bestaan.
Want in die gezegende tijden
Moesten de joernalisten zoo niet lijden
Zoo niet zweetan of hijgen
Om hun bladzij vol te krijgen
't Ging op zijn duizend gemakskens, want,
't Nieuws lag steeds voor de hand
Nu was 't monster hier verschenen
Dan weer daar
En de joernalisten gingen er henen
En grepen er naar
En schreven zoo maar, voor de lo.
Blad na bladje vol...
Maar eilaas! dat gezegend dier, dat, 't
is geen geheim da'k ontsluier, nooit be
staan 'n heeft, dan in de verbeelding van
enkele fantazijzieke dagbladschrijvers, is
voorgoed uit de mode... en dees Jaar heeft
't zijn verschijning niet meer gedaan...
en da's een harde slag geweest... bijzon
der voor uw dienaar die vast besloten was,
daarover in veel artikels uit te weiden...
Maar enfin, 'k mag er nog niet te vele
over klagen, want wijl 'k hier bezig ben aan
't pennen, stel ik vast da'k er toch in ge
slaagd ben, 'n halve bladzij neer te schrij
ven over: 't niet bestaan van 't Loch-
Ness-monster! M'n weerwraak is geno
men.
Wat? Dat er toch nog ander interes
sant nieuws genoeg is... bijvoorbeeld de
revOT'.iHe, '"'ear de dagbladen
gansch edities over schrijven...
G'hebt gelijk maar da's nu precies mij
nen rayonniet... en in plaats van U al
die slachtingstafereelen hier af te schil
deren, gaan we probeeren, als ge nog niet
in slaap ligt, van U ne keer te doen la
chen, om 't daarna, op ons honderd ge
makskens af te trappen.
DE MEESTER GAF LES.
Wie kan me zeggen wat een fabel is!
vroeg hij in de klas.
Jantje stak zijn vinger op.
Hewel? zei de meester.
Een fabel, antwoordde Jantje is, wan
neer een ezel en een aap met elkaar spre
ken, zooals gij en ik, mijnheer!
En rood dat de meester werd.
Van puur affront
Zak ik door den grond
Omdat ik, tot mijn leed,
Geen ander nieuws meer weet
Da'k U, m'n goei gezellen
Thans hier kan vertellen [pen,
'k Doe dus best, ge zult het zelf wel snap-
Van 't hier snel maar af te trappen
'k Doe 't, en wensch U 't beste
Dat ls 't end en dat is 't leste.
't Manneken uit de Maan.
War.rom lijden aan j
HOOFDPIJN
MIGRAINE
TA ND PI IN
GRIEP"
RHEUMATIEK
ZENUWKOORTS
PIJN DER we*
'MAANDSTONDEN
[als de Wonderbare Bruine Poeder» van
der Apotheek DE POORTERE
Sint-N iklaas-Waas.
U oogenMikkelijk zonder ichadclliLf gevolgen
van deze pijnen zullen bevrijden.
doon v. 8 poedert 4 fr.m
De driedubbel doot
25 poedert 10.05 fr%
Te verkrijgen in alle
goede Apotheken of
vrachtvrij tegen
postmandaat.
Gebruikt ze eens, U
zult nooit geen an
dere meer gebruiken.
i&ïaaaasiiaaJüisaüCi&BiiiZ&asdSfci&a
HEB MEDELIJDEN m naam van H
Theresla, van K. J.; helpt mij Jeugd in
gevaar redden. Dringend noodig om
patronaat en so tool te bouwen. Post-
check 139.485, Pastoor Reason te Xhen-
delesse.
HULDE AAN DE
MOEDIGE RONDE VAN FRANKRIJK-MANNEN
Van recht» naar links: Sylveer Mae», Van Overberghe, Kint, Debruycker, Hendrickx.
Wij gelooven niet dat iemand van de duizende
sportliefhebbers die in «De Lovietegenwoordig
waren, die verplaatsing een minuut zullen beklaagd
hebben omdat hetgene dat daar te zien was geen
alledaagsche kost is.
Of er meer volk was dan verleden Jaar?
Wij weten het niet omdat de massa niet te schat
ten is, maar wat wij wel weten is: dat dit sportfeest
ioo per ioo boven dit van verleden jaar stond.
DE INRICHTING
was Iets puiks; verleden jaar waren de inrichters nog
nieuwelingen in het vak en het was dan ook niet te
verwonderen dat het eene en het andere wel een
beetje mank liep; dit jaar kwam er oneindig veel
verbetering.
Toen wij de trams, de autos en velos zagen toeko
men die volk spuwden bij zoovere dat de poorten al
de sportliefhebbers niet konden zwelgen, hebben wij
ons wel eens afgevraagd of het geen overrompeling
zou worden; maar alles liep zoo vlot van stapel dat
toen wij aan de aankomstlijn stonden en die inrich
ting bekeken veel bewondering voelden voor de In
richters en bijzonderlijk voor de heeren Gombert W.
en Minne A. die sedert maanden in de bres staan en
noch moeite noch opoffering sparen om van hun
koers iets grootsch te maken.
Ook de sportieve kant hebben de inrichters bekeken,
en omdat nun koers aan geen cirkus mocht geb'jken
en om de plantrekkerij die zich vorig jaar enkele
renners veroorloofden, te keer te gaan, werden de
renners voor den aanvang eens duchtig onder handen
genomen, en iedereen heeft het ondervondende
koers heeft er oneindig veel bij gewonnen en toen
tegen het einde Van Schil en Maurits Maes meenden
te mogen afstappen klonk het spontaan: een ronde
gestraft.
Daarom dat wij het aan de inrichters zeggen dat
ze al onze waardeering hebben weggedragen. Op uw
feest moogt en hebt ge het recht ner te zijn!
DE KOERSEN
zelf werden vinnig betwist. IN DE SNELHEID kre
gen wij een aardig spurtje te zien tusschen Van Schil
en De Caluwé (die Kaers ziek zijnde verving)
en waarbij de Sinjoor zich de beste toonde.
DE PUNTENKOERS werd even nijdig betwist en
kende een spannend verloop; ten slotte was het
Barthelemy die het meest punten verzamelde.
IN DE AFVALLING was 't de Franschman Teer-
lvnck die de hoofdrol speelde en een viertal ronden
alleen voorop lag om in de laatste ronde plat te val
len, en zoo kwam het dat Miel Vandepitte won voor
Catrvsse.
DE HOOFDSCHOTEL was echter de 80 km. op
eigen kracht die aanleiding gaf tot prachtige jachten
en ten slotte op meesterlijke wijze door Gustaaf De
loor gewonnen werd en die de 83 km. aflegde in 2 u.
12 min. 47 sec., wat een gemiddelde snelheid betee-
kent van 37 km. 438 m. per uur.
Laat ons nu een Kort verslag geven van deze wed
strijd.
Teerlynck is de eerste om de neus aan *t venster
te steken maar wordt weer bijgehaald; dan ls 't de
beurt aan Capoen, Van Schil, Demuysere en Maur.
Maes om er van onder te trekken maar worden na
een bitsige jacht ingeloopen. Dan ontsnappen S. Maes,
Van Overberghe, Lowie en Rebry maar kunnen niet
beletten dat een tiental renners hen komen vervoegen.
Al deze jachten hebben voor gevolg dat de groep hee-
lemaal uiteenvalt.
Opeens schiet Gust Deloor verwoed uit; Rebry
springt erop en het is gebakken, de twee leiders ver-
grooten gaandeweg hun voorsprong niettegenstaande
er nijdig gejaagd wordt eerst door Ghesquiere, De
muysere en Lowie en later door S. Maes die onder
een donderend gejuich een drietal ronden alleen storm
liep tegen de sterke vesting Deloor-Rebry.
Tegen het einde zien 'wij nog een verwoede aanval
van Van Overberghe die Pol Maes en Vervaecke op
sleeptouw neemt en geweldig nadert, maar van in-
loooen geen sprake.
Gustaaf Deloor heeft werkelijk bewezen dat hij de
keuze waardig is om onze kleuren in het wereldkam
pioenschap te verdedigen; hij was ontegensprekelijk
de beste, zelf wanneer de anderen zich moesten we
ren. scheen hij te wandelen.
Rebry was weer eens de Rebrv der groote dagen,
hij was eens en is nog een schoone figuur in de
sportwereld. De Caluwé heeft weer eens de groote
forme te stekken, hij was hier een der beste.
Julien Vervaecke, Ghesquiere, Vandepitte, Bekaert,
Pol Maes hebben hun best gedaan om leven in de
brouwerij te brengen en mogen er zijn; hetzelfde
moeten wij zeggen van Demuysere, Lowie en Van
Schil, al verflauwden deze laatsten tegen het einde.
Decroix, Alf. Deloor. Debruycker, Catrysse, Denys,
Maur. Maes en Desmedl toonden zich wat te de
fensief.
Capoen heeft in het begin zijn uiterste best gedaan
om leven in de koers te steken; tot halfweg was hij
een der beste, nadien verflauwde hij.
Van Storme hadden wij meer verwacht; in den
puntenkoers trok hij zich goed uit den slag maar na
dien was hij nergens. Mijn verzet dat te klein
was waarop wij antwoorden dat hij de piste ge
noeg kende om te weten waarmee hij moest rijden
De Rondemannen hebben getoond dat ze niet alleen
dienen tot lokaas maar ook koers kunnen houden; de
twee beste waren S. Maes en Van Overberghe. De
overwinnaar van de Ronde van Frankrijk heeft een
paar jachten uitgelokt die van eerste gehalte waren.
Een viertal ronden voor het einde gaf hij op en nie
mand die het hem kwalijk nam omdat hij zich ge
weerd had. Om den uitslag geef ik niets zei hij
maar ik ben goed betaald en het is mijn plicht dat
ik sport lever
Croutie ook V»n Overberghe genaamd, was het
trekpaard waarvan wij tijdens de Ronde zoo dikwijls
hebben gehoord; op het laatste der koers was hij ze
kerlijk de beste.
WIJ BEDANKEN
de leden van de Velo-Clubs Poperinge Sportief en De
West-Vlaamsche Bergstreek, alsook de verschillende
rijkswachten en de pompiers van Poperinge die hun
besl deden om de goede orde te handhaven; de milde
premieschenkers die het hunne bijbrachten om van
deze koers iets grootsch te maken; de toeschouwers
die zich in het p"*k der Lovie bevonden en aldus
hun offer op het altaar brachten voor een werk van
menschlievendheid. Wij bedanken ook de inrich
ters en al die er het hunne bij brachten om de koers
te schikken en orde te houden. Tot aanstaande jaar.
KEREtSZOON.
TECHNISCHE UITSLAGEN,
SNELHEID.
X* Reeks: r. Van Schil; 2. De Caluwé; 3. Kint;
4. Gust Deloor (plat).
a® Reeks: x. Van Schil; 1. De Caluwé; 3. Kint;
4. G. Deloor.
3" Reeks: 1. Van Schil; a. G. Deloor; 3. De Ca
luwé; 4. Kint.
Algemeene Rangschikking: 1. Van Schil,
3 p.; 2. De Caluwé, 7 p.; 3. Kint en G.
Deloor, 10 p.
PUNTENKOERS.
i* klassement: x. Barthelemy; 2. S. Maes; 3. L.
Storme* 4. Van Overberghe; 5. Hendrlckx.
2® klassement: 1. Van Overberghe; 2. S. Maes; 3.
Barthelemy; 4. Storme; 5. Hendrickx.
3® klassement: x. Storme; 2. Barthelemy; 3- S.
Maes; 4. Van Overberghe; 5- Hendrickx.
4® klassement: x. Barthelemy; 2. S. Mms; 3. Van
Overberghe; 4. Storme; 5. Hendrickx.
Algemeene Rangschikking: 1. Barthele
my, 7 p.; 2. S. Maes, 9 p.; 3. Storme en
Van Overberghe, 12 p.; 5. Hendrickx, 20 p.
AFVALLINGSKÖERS.
1. Vandepitte; 2. Catrysse; 3. Teerlynck
(plat); 4. Deloor A.; 5. Demuysere; 6.
Bekaert.
80 KM. OP EIGEN KRACHT.
i* klassement: 1. Teerlynck; Rebry; J. Van
Schil; 4. M. Maes.
2® klassement: 1. Ghesquiere; a. Van Overberghe;
3. Vandepitte; 4. Bekaert.
3® klassement: x. De Caluwé; 2. Bekaert; 3- Van
depitte; 4. Rebry.
4® klassement: r G. Deloor; t. De Caluwé; 3.
Ghesquiere; 4- Vervaecke.
5® klassement: 1. G. Deloor; 2. Rebry; 3. Ghes
quiere* 4. De Caluwé.
6® klassement: 1. G. Deloor; 2. Rebry; 3- De
Caluwé* 4- S. Maes.
7® klassement: 1. G. Deloor; 2. Rebry; 3. Van
Overberghe; 4. Ghesquiere.
8® klassement: 1. Deloor G.; 2. Rebry; 3- Ver
vaecke: 4. Van Overberghe.
9® klassement: 1. Rebry; 2. G. Deloor; 3. Pol
Maes; 4. Van Overberghe.
De uitslag:
1. Gustaaf Deloor, 22 p., 83 km. in 2 u.
12 min. 47 sec. (gem. snelheid 37 km. 458
m.); 2. Rebry, 25 p.; 3. De Caluwé, 32 p.;
4. Ghesquiere, 36 p.; 5. Van Overberghe,
38 p.; 6. Vandepitte en Alb. Bekaert, 41
p.; 8. Vervaecke, 42 p.; 9. Pol Maes, 43 p.;
10. gelijk: E. Decroix, Demuysere, Denys
en Catrysse, 45 p.; 15. Op 1 ronde; Van
Schil, 42 p.; 16. Maur. Maes, 44 p.; 17.
Hendrickx, Capoen, Desmedt, Gouwy, De-
bruyekere en Lowie, 46 p.
SYLVEER MAES
op de Lovie-Koer».
^^1 -fhésJF I
GUSTAAF DELOOR
de overwinnaar der Lovie-Koers en die
ieze week komt aangeduid te worden
voor Bern.
28 AUG. Te 11 uur., voor den Heer
Claeys, hoofding.-feest. van Bruggen en
Wegen, 12, Vrijdagmarkt, Brugge, aan
leggen van bevloeringen in cementbeton-
tegels voor wandelpaden lang. den rijks-
weg Veurne-De Panne, en verbreeden van
bet bestaande rijwielpad lang. den rijks
weg Adinkerke-De Panne. Bestek Nr 183
van 1936 (Ned.), prijs 7 frank.
Uitslag van Aanbestedingen
7 AUG. Te 11 u., ten gemeentehuize
te STADEN, onderhoudswerken aan de
steenwegen van groot verkeer in 1936-'37.
Bestek 36.300 frank.
O. WITTEZAF.I.E. Iclitegem, 35.975 fr.
(Zvv. 14-20-15) of 41.055 (porf.) of 44.995
(P.); G. Dermui. Brugge 39.712,50 (Zw.
14-20-14) of -'6.012,50 (P. 14-20-14) Amery
J„ Beerst, "1.720 (P. 14-20-14); E. Van-
thournout. Gistel, 44.250 (P. 14-20-14) A.
Vande Casteele, Bikschote, 44.807,50 (P.
14-20-14).
8 AUG. Te 11 uur, ten stadhuize te
MEENEN, gewone jaarlijksche onder
houdswerken aan de steenwegen van groot
verkeer in 1936-'37. Bestek 21.660 frank.
H. DERYCKE. leper. 23.900 fr.; Van-
daele, Petegem, 25.140; Gebr. Verly, Mee-
nen 26.208.
U AUG. Te 11 uur, in liet «Casino»,
te Diksmuide, door de Watering Vladsloo-
Ambacht te Gistel, herstellingswerken aan
den weg langs bet Lekewater te LEKE.
A. LASAT, Lombardzijde, 20.948; Van-
lerberghe O., Pervijze, 22.231E. Van-
thournout, Gistel 32.256.
12 AUG. Te 3 uur, ten gemeente
huize te MOERE, aanleggen van een
riool en boordsteenen langs de prov. baan
Moerdijk-Leke. Bestek 50.511 frank.
E. VANTHOURNOUT, Gistel. 51.282;
A. Claeyssens, id 51.553,75; A. Casteleyn,
id.,55.040; G. Dermui, Brugge, 55.569; A.
Maes, Licbtervelde, 56.180; A. Huys Pit-
tem.ji6.986; O. De Beul, Oostende, 59.113
fr. 50: C. Tanghe, ld., 59.408,75; J. Lau-
wers, id. 60.941 fr.
13 AUG. Te 10 uur, ten Gemeente
huize te OOSTVLETEREN, onderhouds
werken aan de steenwegen van groot ver
keer in 193t>-'37. Bestek 6.823 frank.
J. AMERY, Beerst, 6.214 fr.; A. Vande
Casteele, Kikschote, 6.823 fr.
13 AUG. Te 10 uur, ten stadhuize te
IEPER, onderhoudswerken aan de steen
wegen van groot verkeer in 1936-'37. Be-
Stek 10.604 frank.
M. BEUN, leper, 9.391,20; A. Vande
Casteele, Bikschote, 10.604.
EEN LEKKERE SMAAK!
EEN FIJNE GEUR!
EN NIET DUUR!
Geen twijfel,
Vraagt bij uwen winkefier het Jubi
leum koffertje, gegarnierd met een
keuze van allerfiijnste pralienen en
gegeven op 30 kaarten (1 kaart per
halve kgr. koffie). - Voor 't groot:
GER. TRUANT-DUCOURANT
Veurnestraat, 12-22, Poperinge.
SMOKKEL
TE ST JEANSCAPELLE
Te St Jeanscapelle, nabij Belle, werden
een hoeveelheid varkens, herkomstig van
smokkel uit België, door de Fransche tol
bedienden aangeslagen. Een landbouwer
werd aangehouden.
IHIIIHHBHIIHHMMIIII»
FAX
en gij hebt den
gezondsten en goed
koopsten maaltijd voor
wie zwaar werk ver
richten.
COMMERCIAALE
APPELGELEI-
IN ALLE KRUIDÉNIERSWINKELS
AUGUSTUS - KOORNMAAND
23 Z 12e Zondag na Sinxen. H. Philippul
Benitius. belijder, H. Zacheus, bel.
XVII® Ijzerbedevaart.
Evang.: De barmhartige Samaritaan!
24 M H. Bartholomeus, apostel
25 D H. Ludovicus, koning v. Frankr.
26 W H. Zephyrinus. p.-m., H. Samuël, pr,
I27D H. Jos. Caiasanctius, H. Caesarius
28 V H. Augustin, bel. en kerkl.
29 Z H. Joan. Onthoofding. H. Adelphui
ZONDAG 23 AUGUSTUS
12» Zondag na Pinksteren, «Deus, ft»
adjutorium - Groen. - 2e Gebed van den
H. Philippus Benitius, belijder.
Deze Zondag, welke de Zondag van den
Barmhartigen Samaritaan wordt genoemd,
zouden we ook den Zondag van de barm
hartigheid Gods kunnen lieeten. Wordt
niet in de Misgezangen Gods hulp en bij
stand met vurigen aandrang afgesmeekt
en de reeds betoonde barmhartigheid en
milddadigheid bezongen en verheerlijkt?
Dat de H. Mis vandaag begint met het
vurig gebedO God, denk er aan mij
te helpen; Heer haast U mij ter hulp te
komen», moet ons niet verwonderen. In
het Evangelie wordt ons immers een beeld
geschonken van de liefde en barmhartig
heid Gods in het verhaal van den barm
hartigen Samaritaan. Hier spreekt alle*
van geduld en groote liefde, van onbaat
zuchtigheid en medelijden. Tevens vinden
we hierin een toonbeeld voor ons. Zóó
moeten wij onzen naaste beminnen. Allen^
vijanden en vrienden, moeten we bijstaan
in hunnen nood gelijk de Samaritaan den
armen reiziger en gelijk God zelf ons beeft
geholpen en van een gewissen döod heeft
gered. Zoo handelen is waarlijk volgen*
het Evangelie, het woord van God, de leer
van de liefde. Want het is toch de liefde
die al onze handelingen moet kenmerkei*
en ons leven van dat der anderen moet
onderscheiden. En het is ook alleen dan,-
wanneer we deze groote deugd steed*
trachten te beoefenen, dat Gods barmhar
tigheid over ons zal nederdalen en wij
ook meer en steviger in zijne liefde zul
len bevestigd worden. Wij moeten et4,
steeds aan denken dat we naar den grr-'tr
onzer liefde zullen beloond worn-", r'nC
wij met dezelfde maat zullen gemeteit
worden waarmede wij de anocren meten.
Daarom dan moeten wij God om genadef
en hulp smeeken, we andere barm
hartige Samarit?"tn mogen worden, men
schen die niet alleen gereed zijn om eer*
liefdewerk te verrichten, wanneer ze het
niet durven of kunnen laten of wannee-tf
ze er tijdeüjken roem van verwachten.'
maar van die echte diepgeloovige ep over
tuigde volgelingen van Christus, die zich'
de grootste offers In het verborgen kun
nen getroosten uit liefde tot God.
H. JOZEF CALASANCT1US, Belijder.1
(Donderdag 27 Augustus)
Degenen die in hun arbeid, ook" al on
dernemen ze dien ter eere Gods en tot
heil der zielen, tegenkanting en smaad,
ondervinden in plaats van steun en mede
werking, zullen troost vinden en raad in'
het leven van den H. Jozef Calasanctiu*
(1556-1648). Van Spanje naar Rome ge-'
trokken, stichtte hij daar een school voor'
behoeftige kinderen. Ze zal wel aan een]
dringende behoefte he^m ver-u
mits ze vrij spoedig meer dan duizendj
leerlingen telde en verscheidene priesterr
er les kwamen geven. Terzelfdertijd stel^j
den ze zich onder de geestelijke leidin®
van den H. Jozef Caiasanctius en aldu*f
ontstond een kloosterorde die in 1621?
door den Paus werd goedgekeurd.
Maar de pedagogische opvattingen van
de Heilige stonden velen niet aan en toen
het met tegenwerken niet hielp, werd do
heilige voor de kerkelijke rechtbank ge
daagd onder betichting van ketterij-
werd vrijgesproken, doch tengevolge vatv
de kuiperij van zijn tegenstrevers, werd
hij afgezet als overste. .1
Nog enkele jaren bleef de orde stand
houden, doch weldra werd ze ontbonden
en hervormd tot een genootschap van on
derwijzers, die niet door kloostergeloften
waren gebonden.
Twee jaar na die laatste zware beproe
ving stierf de Heilige gelaten en vol over
gave aan Gods wil. «Ik heb alleen ge
handeld uit liefde tot God!», getuigde hij
op zijn sterfbed.
Zijn liefde en zij?n gelatenheid zouden
niet onbekroond blijven. Acht jaar na zijn
dood werd zijn instelling in haar vroe-
geren vorm van kloosterorde hersteld. Ze
bestaat nu nog en telt minstens 2000 leden.
■■aaRBaBBBlBBBBBBBBXEGHBasaiX
DE BELGEN ZIJN
GROOTE BANANENETERS
Men maakt statistieken zoowat om al
les en d.it heeft men nu ook gedaan voor
tistiek opvalt is dat de Beigen aangemerkt
staan als etende enorm veel bananen. Ia
de laatste paar jaar is de vertering der
het eten van bananes. Wat in deze sta-
bananen verzesvoudigd.
BBBB9BBBBB&B1B3BB1B8BBBBBBBS
Ja! Wel koop dus nu een water
dicht en onbreekbaar uurwerk.
Haast U de demonstratie te ko
men bezichtigen in het uitstalraam
Fabrikant-Ju weiier
41, BOTERSTRAAT, IEPER.
Mengelwerk van 23 Oogst 1936. Nr 9.
door
H. COURTHS-MAHLER
«Komaan dan, peuzel er nog een paar
op, en langzamerhand eet je de geheele
schaal leeg. En bij ieder hapje denk je
Nu ben ik tevreden... Zoo is het goed, je
lacht al een beetje. Probeer het nu eens
recht van harte.
Zij lachte werkelijk
Zie je wel, 'dat het gaat? En van uit
het raam kun je alles prachtig zien; ook
hst vuurwerk en de illuminatie, niet
waar?
Ja, Jonker Hans!
<Hm! En nu zullen wij eens iets beden
ken om Je afleiding te verschaffen. Let
£oed op rtiij, als ik weer buiten ben. En
Ris je ziet, dat ik mijn zakdoek uit mijn
Rak haal en er mij koelte mee toewuif,
flan beteekent dat: Liselotte, ik denk
6an jou!En strijk ik met mijn hand
Over mijn hoofd, dan beteekent het: «Je
•nag niet bedroefd zijn, Liselotte!Dan
Rul je je niet meer zoo eenzaam en ver
laten voelen, nietwaar?
Zij knikte tegen hem met schitterende
Oogen. Nu lachte ook hij.
Zoo is het goed! En nu moet je ook
Vrooiijk kijken. Maar nu moet lk weer
fcauw naar beneden. Let goed op mijn
teeiens!
Met welke aandachtige oogen volgde
Liselotte zijn gestalte tusschen den drom
t an genoodigden! En telkens weer zag zij,
Cat hij zich met zijn zakdoek toewuifde
9' met zijn har.d over zijn voorhoofd
Kreek. Dit verschafte haar een heerlijke
fjfleiding; nu had zij ook haar feest. Het
werd haar weer licht om het hart, en de
^nzaainhcid drukte Jiaar utet 888 gigaar
Weinige dagen later vertrok Jonker
Hans weer. Liselotte had het gevoel alsof
de warme, stralende zon voor haar onder
gegaan was. En zij schreide zich de eerste
avonden in slaap. Maar dan bedacht zij,
dat zij Jonker Hans beloofd had om dap
per te zullen zijn. Toen zette zij zich er
tegen in, en troostte zich er mee, dat hij
met Kerstmis terug zou komen.
XX
Wederom waren jaren verloopen. Lise
lotte en Lori waren nu in hun vijftiende
levensjaar; Jonker Hans was afgestudeerd
en veel op reis.
In Liselotte's leven was tot zoover wei
nig verandering gekomen. Lori was haar
nog steeds vijandig gezind, liet haar geen
oogenblik aan zichzelve over, en behan
delde haar als een lage ondergeschikte.
Maar Liselotte's karakter werd door
deze plagerijen en onheusheden gestaald.
Lori merkte zeer goed op, dat Liselotte
mooier was en meer verstand had dan zij.
Maar juist dit, gaf voedsel aan haar boos
aardigheid en haar wrok. Zij wilde zich
zelve doen gelooven, dat Liselotte leelijk
en slecht was, alleen opdat zij een ver
ontschuldiging zou kunnen vinden om
haar te kwellen.
Voor haar vrienden in De Witte Duif
had Iiiselotte alleen 's morgens vroeg den
tijd, wanneer Lori nog sliep.
De lange Heinrich was nog altijd ln
dienst bij Mevrouw Schulz. Hij verblijdde
zich met de waardin, wanneer IJselotte
hem een ochtendbezoek kwam brengen.
En evenals zijn bazin, had hij steeds een
kleinigheid bij de hand, om het meisje
een pleizier mee te doen.
liselotte was tot een groot, slank meisje
opgegeroeid en niettegeostaande zij de
afgedragen kleeren van Lori droeg, was
zij een bevallige en opvallende ver
schijning.
Hoe ouder Liselotte werd, des te moei
lijker viel het haar om de speldeprikken
van Lori te verdragen. Zij was nu geen
onverstandig kind meer en ondanks alle
diepe vernederingen, droeg zij haar hart
hoog. Zij moest al haar krachten te hulp
roepen om zich te beheerschen, wanneer
Lori haar sarde en beleedigde.
Meer dan ooit, leed zij onder de be
naming bedelprinsesdie haar nog
steeds voor de voeten geworpen werd.
Indien Liselotte juffrouw Herter niet
gehad had, die haar steeds opnieuw moed
en troost insprak, zou zij het leven in
Bodenhausen niet hebben kunnen ver
dragen.
Jonker Hans kwam nu nog sporadischer
thuis dan anders.
Maar dan had hij niet veel tijd voor
haar over. Hij liefkoosde haar ook niet
meer zoo teeder, zooals hij vroeger deed.
Maar zij was immers geen klein meisje
meer. Hij bleef evenwel vriendelijk en
aardig tegen haar, plaagde haar op on-
sohuldige wijze en sprak haar nog altijd
een bemoedigend en vertroostend woordje
toe. Hij kwam nooit thuis, of hij bracht
een klein geschenk voor haar mee. Al die
gaven werden door Liselotte als een
kostelijken schat bewaard, en wanneer zij
zich weer eens diep ongelukkig voelde,
vluchtte zij naar haar kamertje en haalde
ze te voorschijn. Dan werd het haar weer
lichter om het hart. Nu was de tijd
aangebroken, waarop Lori en Liselotte
hun belijdenis zouden doen (gebruik in
Duitschland). Zij waren beide bijna vijf
tien Jaren oud. Bij die gelegenheid zou
Liselotte voor de eerste maal een nieuwe
jurk krijgen en geen afleggertje van
Lori.
Zij zou natuurlijk tegelijk met Lori in
het aardige dorpskerkje door dominee
Helmers bevestigd worden. En ter eere
van Lori's belijdenis, werd Jonker Hans
voor een paar dagen thuis verwacht.
Daarop verheugde Liselotte zich het
meest, al kwam hij dan ook niet voor
haar, maar uitsluitend voor zijn zuster
over...
Toen de heuglijke dag aangebroken was,
stond Liselotte zeer yroeg op, toen alles
in het slot nog sliep. Zij bezocht eerst het
graf van haar moeder en bad met een
geloovig hart om den zegen van haar
gestorven ouders.
Vervolgens ging zij naar De Witte
Duif». Daar werd zij-al verwacht. Me
vrouw Schulz gaf haar een mooi gouden
kettinkje als belijdenisgeschenk.
Lieve Tante Schulz, ik zal nooit ver
geten hoe lief u altijd voor mij geweest
is, en ik zal uw geschenk in hooge eer
houden,zei Liselotte, de goede vrouw
met warmte omhelzende.
Deze liefkoosde haar wangen. Lieve
kind, ik zou al die Jaren graag nog veel
meer voor je gedaan hebben. Ik heb im
mers zelf geen kinders. Maar ik mocht den
baron natuurlijk niet het gras voor de
voeten wegmaaien. Maar laat mij je dit
vandaag zeggen, ik houd dolveel van je,
erf wat er ook gebeuren mocht, bij mij
zul Je altijd een toevlucht vinden. Je kunt
nooit weten wat er in het leven gebeurt.
Mij is zoo het een en ar.der ter oore geko
men. De baron moet er niet zoo erg best
voorstaan. Er zijn de laatste jaren veel
misoogsten geweest, en in het slot wordt
er met geld gesmeten. Wie weet, Liselot
te, of dat trotsche baronesje op een dag
nog niet een veel armere bedelprinses
wordt, dan jij ooit geweest bent.
Liselotte schrok van deze woorden, die
Mevrouw Schulz bijna onwillekeurig ont
vallen waren.
Lieve tante Schulz dat zou vreese-
lijk zijn! O, wat zou het mij ongelukkig,
diep ongelukkig maken, indien het met
mijn weldoeners verkeerd afliep.
Kom, kom, meisje, met de weldaden,
die ze Jou bewezen hebben, zal het best
schikken!
Nu vergeet u, Tante Schulz, welk een
goede opvoeding ze mij hebben laten ge
ven. En bovendien alles wat ik heb,
komt van hen. Ik zou ondankbaar zijn, als
ik hen niet mijn weldoeners noemde.^),
zeg mij toch, lcopen zij werkelijk ge
vaar?
Och, kindje, je hoort in ©en herberg
van alles en nog wat praten. Misschien
is alles overdreven. Hoe dom van mij, om
daar je gemoed mee te drukken. En zoo
slecht zal het cok niet met hen gesteld
zijn. Ik had alleen willen zeggen, dat er
altijd een toevlucht voor je bestaat, in
dien je er om verlegen mocht raken.
Dat verhoede de hemel, tante Schulz.
Daar wil ik niet aan denken.
Enfin, Liselotte, het strekt je tot eer,
dat je je zoo om hen bekommert. Het spijt
mij het meest voor den jonker. Al geeft
hij ook, zooals ik gehoord heb, veel geld
uit och, heerejee, die jonge adellijke
heertjes weten niet beter; de een doet het
den ander na. En thuis heeft hij ook niet
geleerd om zuinig te zijn. Maar voor de
rest is hij door en door goedhartig, en te
gen ons menschen altijd vriendelijk. Maar
iaat Je feestdag nu niet door zulke ge
dachten bedorven worden.
Voor Liselotte had kunnen antwoorden,
kwam Heinrich binnen. Hij was in de
vroegte naar het bosch geweest en had
naar de eerste lentebloemen gezocht. Hij
was zoo gelukkig een ruiker sneeuwklok
jes te hebben kunnen plukken, om het in
het aardige kastje te leggen, dat hij voor
Liselotte gesneden had. Hij stelde het
haar met een stralend, hoewel eenigszins
verlegen gezicht ter hand.
Weet Je, Liselotte, ik had wel gedacht,
dat je vanmorgen heel vroeg zoudt komen.
En omdat ik maar een arme stumper ben
en niets moois voor je kan koopen, moet
Je hiermee tevreden zijn. Heb ik er je een
klein beetje pleizier mee gedaan?
Heel veel, Heinrich. Wat heb je dat
kastje mooi gesneden. Wat zul je er een
moeite mee gehad hebben. Ik dank je
duizendmaal. En de bloemen zal ik mee
naar de kerk nemen en ik zal aan je den
ken.
Wij gaan natuurlijk ook naar de kerk,
als je bevestigd wordt,zei Heinrich.
Zij knikte. Ik zal het voelen, dat ik
lieve, goede menschen om mij heen heb.
Maar nu moet ik gauw naar huis, want
ze zullen vandaag in het slot wel wat
vroeger opstaan dan anders. En Jonker
Hans is ook thuis, en die is altijd vroeg
op.
Zij nam met woorden van innigen dank
afscheid en vertrok.
Op den terugweg naar huis moest zij
weer denken aan hetgeen tante Schulz
over de benarde finantieele omstandighe
den in Bodenhausen gezegd had. Zij droeg
een bekommerd, drukkend gevoel in haar
hart. Zij had met haar verstandige, open
oogen al zoo het een en ander opgemerkt.
Soms werd het slot bezocht door mannen,
die alles behalve vriendelijk keken en te
genover den baron niet den noodigen eer
bied in acht namen. Zij hielden langduri
ge besprekingen met hem en na htm ver
trek zag de baron er erg somber en ter
neergeslagen uit, en bleef gejaagd en on
rustig; indien tante Schulz eens gelijk
had, en de baron ging onder zorgen ge
bukt, dan zou haar geliefde Jonker Hans
er ook door getroffen worden.
Bij dit denkbeeld brak het zweet haar
uit. Jonker Hans mocht niet door het on
geluk achterhaald worden.
Vader in den Hemel, neem hem onder
Uw hoede en bescherming, opdat hem geen
leed geschiede. Hem slechts niet. Hij is
zoo goed en vriendelijk en verdient het,
dat U hem onder Uw hoede neemt. Be
waar ook zijn ouders voor leed, goede God,
en ook Lori.
Dit gebed zond zij vurig omhoog.
In het park kwam zij Jonker Hans te
gen. Hij droeg een los sportcostuum met
korte broek en gemakkelijk jasje. Hij gaf
Liselotte lachend een hand.
Goeden morgen, Liselotte! Ben je al
zoo vroeg op pad geweest?
Zij keek hem met haar fluweelachtige
bruine oogen aan. Ik ben naar het graf
van mijn moeder en De Witte Duif ge
weest.
Hij wees glimlachend naar de sneeuw
klokjes, die zij op het kastje gelega had.
En ben je nu ai bloemen wezen pluk
ken?
Neen, die heb ik van Heinrich gekre
gen, met dit mooie kastje er bij.
O jade knecht uit de herberg, niet
waar? Is hij nog altijd je vriend?
Ja, en een goede en trouwe ook. En
Mevrouw Schulz gaf mij dit gouden ket
tinkje. Bekijk het eens, Jonker Hans, is
het niet mooi? O, er zijn zooveel beste
menschen, die lief tegen mij zijn.
Zijn onbezorgd gezicht werd ernstig.
Wat ben jij bescheiden en weinig
eischend. Ik zou zeggen, dat je van de
menschen veel meer onaardigheden en
onbillijkheden te verduren hebt, dan wel
daden en vriendschapsbewijzen.
Zij schudde haar hoofd. O neen. Jon
ker Hans! Het zou zeer ondankbaar van
mij zijn, als ik dat denken zou. Niet alle
menschen kunnen immers goed voor mij
zijn, nietwaar? Maar dat er een paar zijn,
stemt mij echt gelukkig en dankbaar.
Hij beschouwde haar als in verhevea
ontroering. Nu, ik wed, dat je hen, die
goed vcor je zijn, wel op je vingers >kuh&
natellen. Noem hen eens op, die dat voor
Je geweest zijn.
Zij sloeg haar oogen stralend naar hem
op. U in de eerste plaats, Jonker Hans;
u is de liefste en de beste die het meeste
goed voor mij gedaan heeft, daarna juf
frouw Herter, Mevrouw Schulz, Heinrich
en de baron en de barones, die mij ia
hun huis opgenomen hebben en
Zij zweeg en hield op.
Jawel en? Nu heb je ze allemaal
gehad.
Zijn het er niet veel?
«Nu Ja voor iemand, die met zoo
weinig tevreden is als jij, Liselotte. Als al
die menschen je niet meer goeds gedaan
hebben dan ik en mijn ouders, dan zijn
het er niet veel.
Toch wel zeer veel, Jonker Hans
Verbaasd over zooveel bescheidenheid
keek hij haar aan, en het trof hem bp-
nieuw hoe mooi en gedistingeerd zij er
uitzag.
('t yervol^t^
