Ie Stem nan let Har [I Van de Schandpaal van Poperinghe j WE ZENDEN ONS BLAD WEKELIJKSCH LITURGISCH BULLETIJN GEDACHTEN Rapen en zaait men niet, maar raapzaad wel. D!» Sen zak open houdt, dcet zoo kwalijk als die hem vult. Niemand en verliest hetgene een ander wint. Aitengskens een. Zoo komen ze'r al. H?t hondje verliest al... staan dat 't gewonnen hee.'t al loopen. (■■■■BBiasaESS^BiEaaBflaaaai HElMANNEKÊ UIT DE MAAN T STAAT UITDRUKKELIJK TE LEZEN Da 't vel van nen Amerikaan 't Mag nog zoo gerimpeld wezen Op 't cns ver komt voor te staan... En tenminste gewis 't Dubbel in waarde is! En dat staat nu te lezen in eene lijst, welke de Amerikaansche verzekerings- maatschapoijen gepubliceerd hebben, en waarop men zien kan, hoe hoog de rijkste Amerikanen hun vel verzekerd hebben... Ge zult geloof ik nog al verschieten van de cijfers, en dan zijn er nog de rijksten, lijk Ford en Mellon, van wie men beweert dat ze voor meer dan 5 millioen dollar ver zekerd zijn, uitgelaten. De Amerikaansche bewapeningsindus- trieel ofte kanonnengieter Pierre Dupont is verzekerd voor 3 millioen dollar, daarna komt Marshal Fielal, de bekende waren huiseigenaar van Chicago voor 2 14 mil- locn dollar. Dan komen er ten minste een goed honderdtal voor de som van 2 mil- Üoen en 'n vijfhonderd van 1 millioen, Altijd dollars wel te verstaan. Ehwel, 't kan er door! DRIE AMERIKANEN waren bezig aan t stoafen. Bij ons. in San Francisco, zei de eene, is er een wolkenkrabber zoo hoog, dat ge den heelen dag noodig hebt, om met den ascenceurnaar beneden te komen. Bij ons in Chicago, zei de tweede, 13 er eene zoo hoog, dat een zuigeling, als hij van de hoogste verdieping viel, als zesjarig kind beneden kwam. Bij ons in New-York, zei de derde, die de hoofdvogel afschoot, is er eene zoo hoog dat de werklieden op het dak, plat op hunnen buik moesten gaan liggen om de maan te laten passeeren. Ze kunnen d'r aan! WEG MET SCHOENEN EN BLOKKEN Met pantoffels en sokken Niets meer aan. de teenen»! Dat is de kreet, die men nu te Weenen Als heiligenpsalmen Hoort weergalmen Een stoet van 5.000 mannen... vrouwen en kinderen er bij begrepen, zooals er in den Bijbel staat, en allen deel uitmakende van de Vereening tot de bevordering der Blootvoetslooperijtrok verleden Zondag door de straten van d'Oostenrijksche hoofdstad. Spandoeken waarop te lezen stond weg met schoenen, weg met sokken, weg met alles wat de voeten kweltwer den in den stoet meêgedragen! Volgens de dokteurs ginder beweren, zendt de aarde geneeskrachtige stralen uit, die rattekaal verloren gaan, wanneer het menschdom geschoeid door het leven schrijdt... Allo! laat ons allen dus maar roepen: leve de Barvoetsloopers't Leven zal er een beetje goedkooper meê worden... en 't en is ook maar 'n gewente. En daarmeê denk ik er aan dat 't tijd is, da'k mijn eigen voeten ne keer ga was- schen, want 'k zou nog mogen barvoets loopen... die fameuze geneeskundige stra len zouden nog al de moeite van de wereld hebben om d'r door te dringen! IS HET WERKELIJK WAAR dat een kemel weken lang zonder drinken kan blijven, vroeg de potjeslustende echtge noot aan zijn teedere wederhelft. Ja, waarom? Omdat ge mij gisteren avond voor kameel hebt uitgescholden... Ik duld niet langer zoo'n beleediging. En van pure koleire ging hij d'r nog eentje pakken. HEBT G'AL OOIT GEHOORD 'k Vraag 't U ongestoord Dat een beklaagde voor de rechtbank Aan de schaduw mocht wijten dank Omdat hij, 'k zeg 't U met pret Door haar van 'n veroordeeling werd ge- [red? Allee! wat is me dat nu weer ne keer voor iets? zult g'U afvragen, 'k Versta er de botten van. He wel, mijn beste Lezers en (dderliefste Lezereskens, om ulie de waar heid te zeggen, 'k bevond mij in 't zelfde geval, toen 'k het voor den eersten keer las... maar met den uitleg is mijn ver stand verhelderd, 'k hoop dat 't bij U ook 't geval zal zijn. In Texas was er ne man beschuldigd etn oude vent vermoord te hebben. De be klaagde verdedigde zich en gaf een alibi op: Om 2 u. 30, zei hij, toen de moord ge- scheidde, was ik aan den ingang der kerk. Twee jonge meiskens, die bij een gods dienstige plechtigheid aanwezig waren, be weerden den verdaohte aan den ingang der kerk gezien te hebben om die uur. De advokaat voor de verdediging nu, bezat juist een foto van de twee meiskens, ge maakt op den dag van het drama, toen zij uit de kerk kwamen. Het was mooi weer en de zon schitterde fel. Toen had hij een gedacht. Hij deed een... sterrekundige roe pen en vroeg hem uit te rekenen hoe laat ■■■BBtiBEBflBBBBBKEBBflBBBSSBBil Mengelwerk van 1 Oogst 1937. Nr 25. door H. COURTHS-MAHLER Op deze wijze wilde hij Marianne aflei den. Is die Fred van mij geen lieve, beste Jongen? vroeg ze, met lachende oogen. Ik geloof werkelijk, dat ik op weg ben, om razend verliefdop hem te worden! Wat zeg je wel van deze bekentenis eener schoone meisjesziel»? Dat ik je in harte toewensch, dat Je Fred werkelijk lief zult krijgen, want dan ben ik er van overtuigd, dat jelui samen gelukkig zullen worden. Ze drukten elkaar opnieuw de hand. Op dit oogenbiik was Fred bij hen gekomen. Jelui zien er uit als een paar samen zweerders. Neemt mij in je bond op, dan kunnen we de Rütliscène uit de Wil helm Teilopvoeren, zei hij lachend. We spraken juist over Othelloen ik dacht jou de hoofdrol toe, toen 'k je op zoo'n drafje naar ons toe zag komen, antwoordde Norbert. Neen, Fred; Norbert en ik hebben werkelijk, voor altijd vriendschap gesloten, zei Marianne, terwijl ze haar arm in dien van haar bruidegom schoof. Was dat dan nog noodig? vroeg Fred verwonderd. Marianne knikte met een schalks lachje. Ja. we konden elkaar vroeger niet uitstaan. En tot besluit van onze vijande lijkheden heeft hij me nog een scheld woord naar 't hoofd gegooid. Weet je, hoe Wj mij genoemd heeft? Pred stroopte uitdagend zijn mouwer. op. Zeg 't me, Marianne! Hij zal 't met sln bioed bcetenj riep hij op gemaakt "Oberen toon. het was, volgens d« schaduw geworpen door den toren der kerk op den grond, toen de foto genomen werd. Na één uur gerekend te hebben gaf de geleerde sterrekundige rijn antwoord: het was 2 u. 30 min. De beklaagde werd vrijgesproken dank zij de getuigenis van de schaduw. Begrepen? ZE ZATEN in de cinema, hij en zij!' Plots onderbrak ze de stilte en sprak! Hebt ge gezien hoe de filmheld haar kuste? vroeg ze. Zoo moest ge dat met mij ook eens doen! Gaarne, antwoordde hij, maar dan moet ik er evenveel voor betaald krijgen! Daar is liefde bij! WANNEER IS "N VROUW... 'N MADAM? Dat is een vraag Die men onlangs te stellen kwam Op een examen te Praag! Wie kan me daarop een antwoord ge ven? 'k Zal U een beetje gaan helpen, luistert. 1) Als ze nooit met overeengeslagen beenen gaat zitten... cok al zijn ze nog zoo goed gevormd. Welopgevoede vrouwen nemen zoo'n houding nimmer aan. 2) Vrouwen die inderdaad dames willen zijn... doen twee onderrokken aan, 3) Zij laten hun haar niet meer kort knippen... da's uit de mode. Integendeel, haar dat tot het middel reikt, wordt thans als buitengewoon chicbeschouwd. 4) De zoom van de kleeren mag in geen geval meer dan 20 cm. van den grond ver wijderd zijn. 5) Dames rooken niet. 6) Dames dragen lange, of ten minste half lange mouwen. Dat zijn de bijzonderste punten... Voor goed te zijn zouden er nog wel 'n twintig tal moeten bijgevoegd worden... maar zoo'n «-chicaneurszijn we nu precies ook niet. ER WAREN eens twee menschen die zaken deden, sprak de onderwijzer in de klas. De eene verwierf fortuin door eerlij ken handel, de andere ging failliet. Welke van de twee. mannen zoudt ge willen zijn, Isaak. Hij die failliet ging, meester. Hoe dat? Maar die heeft toch geen cent meer! Hi! Hi! Hl! lachte Isaakje geniepig, dat moet ge maar ne keer aan mijn papa vragen 'N GEDACHT: Komt eene begane dom heid goed uit, dan heet de dader verstan dig. Te overwegen! M'N BESTE VRIENDEN TEER Hier ben ik weer Als geneesheer Met een remedie) Die Gewis Doeltreffend is. "t Is eene remedie cm op enkele oogen- blikken tljds van de grootste versnoftheid ofte neusverstopping verlost te zijn. Ze komt nog van m'n overgrootvader (niet de versnoftheid maar de remedie). Ge zet U in uwen fauteuil ofte zetel en zorgt er voor het hoofd zooveel mogelijk onder een deken verstopt te houden. Ge neemt een paar flesschen iambic ofte gueuze en drinkt ze leeg. Daarna een halve flesch oude rcode wijn, en 'n scheut of twee geneverke lief, goede oude klare. Daarna spoelt ge uwen mond met 'n glas water, dat g'aehterop dan ook maar naar binnen giet. Als ge dat alles in uwen ketel gegoten hebt, gaat ge U boven op 'n ka chel zetten, waarin g'een vuur aansteekt, dat ge stilaan aanwakkert. Ge steekt uw ooren vol watte en houdt uwen mond en oogen gesloten. Op zeker oogenbiik zult g'het in uw binnenste voelen beginnen ko ken... en de verdamping zal langs uwen neus geschieden. Een half uurken daarna zijt ge genezen. Beproeft 't maar eens! GEHUWD OF ONGEHUWD? vroeg de rechter aan de vrouwelijke getuige. Ongehuwd, antwoordde deze met een diepen zucht. Gehuwd of ongehuwd? stelde weer de rechter de vraag, dezen keer aan den mannelijken get; ige. Gehuwd, antwoordde deze, met nog een dieperen zucht. Da's 't verschil van de differentie, zie! HEWEL, we moeten zoo stillekens aan gelijk gaan geven aan de Italianen als ze zeggen... al sprekende over 't weer: België, is de p...pot van Europa, want wat dat er hier valt, valt er nergens... Is me dat een weprken ja, winter in volle zomer, en de zon die ons alzco in den steek laat... Te dier gelegenheid is onze vriend Fons- ken weer ne keer met 'n gedicht-, ken voor de pinnen gekomen over DE ZON. De zon is een bol van vuur Daarna regelen we ons uur Het Jongsken van de zon, dat is de maan Die ziet ge 's nachts soms aan den hemel [staan De zon is schrikkelijk ver van hier Ze zeggen dat ge met nen «tram de plaisir» Wel een reis van honderd jaar zcudt maken Om aan d'eerste statie van de zonne te ge- [raken. Maar... op dien tijd zijt g'allange dood. De zon is verschrikkelijk groot Wel honderdmaal van Brussel naar Parijs. Voor de zon smelt sneeuw en ijs. In Congo daar brandt de zon nog zoo fel Daar maakt ze de negers zwart van vel. 's Avonds als de zon is onder gegaan Dan moeten de menschen slapen gaan. De franskiljons, die kunnen niet verdragen Dat de zon op onze dagen Voor den Vlaming schijnen zou... want Ze schreeuwen moord en brand Als de Vlaming vraagt z'n recht. Daarmeê heb ik alles over de zon gezegd. JA, sprak ze, ik west niet wat het eigenlijk is, maar ik heb zoo nen haat op gevat tegen dien Piet, dat ik wel zou wil len dat er hem een ongeval overkwam. Daar weet ik een goed middel, zei het lieftallig vriendinnetje... trouw met hem! AL WAS UW KELE NOG ZOO DROOG En hadt ge geen potje gedronken IBBBBBBBIBHBBIIflflaHBaBBBBBBBB Barones Caprice, antwoordde Marian ne lachend. Fred drukte, met een gelukkigen glim lach, haar arm. O wat vind ik dat een aardigen naam! neen dèArvoor kan ik hem niet straffen! Kom, mijn bekoorlijke Barones Caprice deze wals dansen wij beiden verder. Norbert mag het aan zien; dr.armee is hij genoeg gestraft. Overmoedig lachend ging 't bruidspaar heen. Norbert keek hen met een zucht na. Op dat oogenbiik zag hij Annie walsen met Max Piccolomini, die nu weer veran derd was in een knappen, ulanen-officier. Hij bemerkte dat ze hem even aankeek, en toen haar hoofd blozend afwendde. Opnieuw verweet hij zich, dat hij woor den had gesproken die haar onrustig en bedroefd moesten maken. Wat had ze ang stig gesmeekt: «Sluit niet zelf den weg naar Saszneck voor mij af! Deze woorden hadden hem tot naden ken gebracht, 't Moest alles tusschen hen opgehelderd worden, maar dat kon niet gebeuren voordat hij geheel met zichzelf in 't reinewas gekomen tot zoolang mocht zij niet in zijn tweestrijd deelen: tot zoolang moest hij zich beheerschen. En dat wilde hij dan ook doen. Nu hij ei-van overtuigd was, dat hij van baron Hochberg niets had te vrcezen, was hij veel kalmer geworden kon wachten. Hoewel zijn innerlijk zich hevig ver zette tegen de dwang die hij zichzelf moest opleggen, vond hij toch troost bij de gedachte, dat er spoedig aan dien twee strijd een einde zou komen. Hij wilde zich niet bulgen voor deze dwaze Hulswet. Was hij niet flink genoeg, om zelf zijn lot in handen te nemen? Als hij vroeger had'kunnen leven zonder het majoraat, dan zou hij dat ook in de toe komst kunnen doen. Annie was eenvoudig, en had weinig eischen. zij zou tevreden zijn met een bescheiden leven, aan zijn zijde, want hij was er nu al van overtuigd, dat zij hem lief had. Alléén omdat zij Ge laagt zeker met uw pikkels omhoog Al van uwen stoel geklonken Moest g'uwen radio openzetten En hooren: luisteraars wilt even letten Hier volgt de radio-uitzending Van een.,, rammeling. 1 Is pertang t geen gebeurd is fn een Amerikaansche school. Ne perfester van de School Sint George te Chicago had t in zijnen bol gestoken, om "n onverbeterlijk element van zijn klas, namelijk 'n Jongetje van zes Jaar, tot be tere gevoelens te brengen, hem een ram meling tce te dienen... vóór den micro foon, opdat de luisteraars zich zouden re kenschap kunnen geven van 't gehuil en 't geschreeuw van den jongen nietdeug. Maar t schijnt ook dat de ouders van 'fc jonge slachtoffer zoo verbolgen waren over dien maatregel, dat ze sito sito naar den directeur van de school geloopen zijn, en geëischt hebben denzelfden maatregel toe te passen... op den perfester, namelijk, ook zijn broek eens af te stxeepen vóór den T. S. F. en zijn gehuil aan de luisteraars te laten hooren. 'k Weet nog niet of den directeur op dien eisch is ingegaan! GIJ ZIJT niet zoo dichterlijk als het lief van Paula, sprak ze tot heuren ver loofde, die noemt haar zijn suikerpeer, zijn oogappel, zijn perzik. Dat is allemaal goed en wel, maar ge vergeet dat hij commerce doet in fruit en dat ik een kaashandel heb, antwoordde hij, ik kan U toch mijn gruyère, of mijn Herfsche kaas niet gaan noemen, hé! Of hij gelijk had! ZONDER VEINZEN NOCH BEDROG Beste gezellen Wil 'k U 't een en 't and're nog Vertellen Of verhalen Waar Ieder 't zijne kan uithalen. Een bacterioloog, da's ne man die de microben bestudeert, heeft aan veel sctsje- teiten een verslag gezonden inzake de overtalrijke microben die op bankpapier te vinden zijn. Volgens dien geleerden sjarel, zou het bankpapier dus onverbiddelijk moeten worden afgeschaft, om de openbare ge zondheid te beveiligen. 't Klinkt nogal vreemd hé! want, wij kennen heel wat menschen die door «bankpapier» gezond geworden zijn! VOLGENS een Fransch dagblad hebben de... Eelgisch» Senators, gedurende ééne nachtzltting, aan de buvettede volgen de hoeveelheden drank, naar binnen ge werkt: 170 liters koffie, 50 liters thee, 350 flesschen bier, 40 liters melk, 't sap van 400 citroenen, en een... onbeperkt aantal allerhande soorten lemonaden, dit alles vergezeld van 18 kgr. suiker en 16 kgr. biscuitjes en koekskens. Als 't waar is... kan 't er door, op z'n minst gezegd! MIJNHEER, sprak de preutsche ma dam tot heuren buurman, ik zag zooeven dat uw zoon een meisje trachtte te kussen. En is hij er in gelukt? vroeg de man. Neen! Dan was 't mijn zoon niet! 't Manneken uit de Maan. IBB1 DE VJNKENMAATSCHAPPIJ yi7 DEVOS DÉS1RÉ, Koning. Onze Vink' -.maatschappij werd op 6 Oktober 1936 gesticht en daaropvolgende hielden we reeds onze zitting in Juni 11. We mogen zeggen dat wij in het Watou- sche de grondleggers zijn van deze her- wordene liefhebberij. Zondag 18 Juli als slotpartij hielden we ons Koningschap: 20 vogels in 't gelid. Harde strijd tusschen vogels van Chris- tiaen Maurice, Leupe Omer en Dsvos Dé- siré, en 't was Slechts op het nippertje dat Devos Désiré de Koningstitel behaalde; zijn lievelingsdiertje zong 189 liedjes. Proficiat en goed heil met het beestje. Aan den Heer Voorzitter besten dank voor zijne mildheid en kommer in de Vin- kengilde. Vlaanderen van Oost tot West is een groote Vinkeniersgilde aan 't worden. W. D., Schrijver. ISSB39SBBSSBBBBBBBSBB3BBI3BBI3 ONS WEKELIJKSCH RAADSEL Oplossing vorig Raadsel: VOL - HARD - VOLHARDEN, Nieuw Raadsel: Het eerste is de plaats Waar men veel schepen ziet. Is twee van ieder baan Het veiligste plekje niet? Het derde zit goed vast, Aan mcnsch- en dierenkop. Gaat naar 't geheel als 't past, En niet meer naar den dop iBBBBBBBBBBBBBBBBBBKEBaBBBBil meende dat er nooit kans op zou bestaan, om elkaar toe te behooren, had zij hem verboden, verder te spreken. Haar beven en blozen, haar hulpelccze, smeekende blikken had hem verraden, hoe 't met haar hart gesteld was. HOOFSDTUK X. Kerstmis naderde. Baron Hochberg kwam daags vóór 't feest op Saszneck. En op kerstavond waren de vier personen, die zoozeer met elkaar sympathiseerden, tot een plechtige viering van dit feest, met el kaar vereenigd, nadat het dienstpersoneel rijkelijk bedacht was geworden. 't Scheen echter wel, dat de geheele feestelijkheid zich alleen om Annie draai de. De drie overige personen hadden met elkaar gewedijverd, om haar genegenheid te betoonen, en zij werden er ruimschoots voer beloond door Annie's schitterende oogen. Ze werd met zooveel geschenken over laden, dat ze sprakeloos voor 't tafeltje stond, waarop deze tentoongesteld waren. Weliswaar hinderde haar de gedachte, dat zij niet in dezelfde mate kon teruggeven, maar men maakte dat haar heel gemak kelijk. Norbert en baron Hochberg had den ieder niets anders dan een klein étui op haar kersttafel gelegd, terwijl mevrouw von Saszneck allerlei voorwerpen had uit gezocht, die t hart van een jong meisje konden verheugen. Maar de Inhoud van die étui's was zeer kostbaar. Baron Hochberg schonk Annie een gou den, halsketting, waaraan een kunstig be werkt medaillon hing, dat in 't midden versierd was met een donkerblauwen saf fier. Aan den eenen kant van t medaillon bevond zich een eenigszins verkleurde re productie van het portretje, dat hij zelf in zijn medailles» steeds bij zich droeg; en aan den anderen kant haar eigen portret, zooals zij nis Thckla gefotografeerd was geworden. BIJ deze gelegenheid vernam Norbert nu AFSTERVEN TE KLERKEN van Heer JEROME VAN ACKÈR LIJKREDE ultgesprosm door den Heer Vernoeve Raymond, bij het gTaf van Heer Jerome Vanacker, spelend lid der Muziek- en Tooneelmaatschapplj te Klerken; Diepbedroefde familieleden. Waarde Medeleden, Vrienden, Jerome Vanacker is overleden! Weder om is een muzikant gestorven! Ziedaar de droevige mare welke Dinsdag 29 Juni 11. over ons vredig dorp verspreid werd. We konden het niet aannemen! Er zijn zoo van die plotse teneerslagen- de gebeurtenissen, die op het oogenbiik dat ze ons medegedeeld worden, ons on mogelijk schijnen; zoo onverwachts en brutaal is het nieuws, dat we het niet kun nen gelooven. Maar opeens zien w? in dat het werkelijkheid is en des te geweldiger dan grijpt dit treurige nieuws ons aan, des te dieper voelen we de droefheid, des te knellender beklemt ons het hart. Immers, wie kan zich voorstellen dat Jerome overleden is! Over een paar we ken, was hij nog, vol leven, in de muziek- herhaling aanwezig. En wat was hij lustig! Nog hooren we zijn instrument galmen. Immers we repeteerden marchen, daar den volgende Zondag, onze maatschappij een uitstap deed? We zien hem dan op trekken naar Avekapelle om deel te nemen aan het festival. Den Zondag daarop lag onze vriend reeds op het ziekbed, aangevallen door buitengewone hevige pijnen! Opeens, plots en geweldig had de ziekte hem aan gegrepen. Zoo brutaal was de aanval, dat, in een drietal dagen, de ziekte den over ledene, had neergeveld. Waarlijk, onze gemeente, en vooral onze Muziek- en Tooneelmaatschapplj worden, in de laatste maanden, op een bijzondere wijze beproefd! Het is pas enkele maan den geleden dat we onzen Vriend Aloys Vandamme naar zijn laatste rustplaats droegen. Het is treffend dat twee onzer oudste en trouwste leden, in zulke korte tijdruimten, uit ons midden gerukt wer den. Rond de Jaren 1896, trad Jerome, als le vensblije Jongeman, in onze Muziekmaat schappij. Kalm en rustig gingen de jaren voorbij, toen de groote oorlog uitbrak. Je rome moest optrekken en deze schrikkelij ke wereldramp bracht bij hem, zooals bij iedereen, ontreddering in zijn leven. Jero me kende jaren van ontberingen en ge varen. Wanneer de tijden van ellende én ver driet voorbij waren, was hij een der eer sten om de pas herstichte Muziekmaat schappij bij te treden! We hebben hem leeren kennen als nauw gezet en bezorgd bestuurslid en als een lustige muzikant. Wanneer we feest vier den, was hij daar om de blijde noot in het gezelschap te laten weerklinken en om al zijn medeleden te verlustigen. Veertig jaar lang was hij een onzer leden die het best meenen, een der trouwsten, een der regel- matigsten! Heeft hij één herhaling gemist, als het anders kon? Maar waar we den overledene het best hebben leeren kennen, dat was in de Too- neelgilde. Met den dood van wijlen Aloïs Vandamme, was hij onze oudste tooneel- speler geworden. Wie zal ons de gezellige avonden opsommen welke wij te zamen doorbrachten? Vriend Jerome, daar was het dat we uw eenvoudig gemoed leerden kennen, gij waart iedereen aangenaam, wijl gij mee gaand en eenvoudig waart. Ah! Jerome! Uw plots heengaan ont roert ons zoo geweldig. Uw verdwijnen laat bij ons een zoo diepgevoelde ledige plaats achter! Diepbedroefde familieleden, wij verstaan en deelen uw verdriet! Maar laat ons niet weenen! Jerome heeft geleefd in de een voudigheid des harten, zooals de Heer het behaagt! Jerome, uw vrierden van de Muziek maatschappij en Tooneelgilde zeggen U vaarwel... tot weerziens hierboven! (BBRBBXSBSBBBHBnBBHUBSiBBBBflB In Belgie, van nu tot einde jaar, aan wie ons zendt in postzegels of stort op post- checkrekening 155.70 van V. Sansen-Van- neste, Drukker. Poperinge, de som van 8,80 FRANK. Voor het Buitenland zende men ons per Internationaal Postmandaat: Uit Frankrijk: 17,60 fr. Uit Amerika: 26,40 fr. De speeltijd een van de -beste ©ogenblikken van den dag van een scholier., Moeders, weel dat niets voed zamer is dan een boterham met Gemengde Stroop. Het is het Icrachtopbouwend middel bij uitnemendheid, dat den werklust van Uw kinderen zal opweken( want zij bevat 60 suiker. Geschiedenisstukken van 1147 en 1208 melden, dat reeds in deze verre tijden, de abten van St Bertinusklooster van Pope ringhe het recht hadden om te vonnissen. Dit voorrecht met al de baten en voor deelen uit het ambt spruitende wierd hun, als heeren van de stad, bij gezegeld-en brief van 26 Februari 1620, door de Aarts hertogen Albrecht en Isabella hernieuwd en bevestigd in hoog-, middel- en neder- gerecht. Voor gerechtshof, in dezen tijd Vier schaar genoemd, beschikte de Abt in het begin der Jaren 1600, van een gedeelte van «Het Haantje», herberg, welke later in Het Paterscellege veranderde en heden daags De Openbare Stadschaalis. Nog (Verzameling H. Adriaen.) voor de herstellingen in de jaren 1880, zag men boven de ingangdeur eene ijzeren plaat dragende uitgeslegen het zin nebeeld van het gerecht, onmondige, maar tevens onbetwistbare getuige der eertijds akelige bestemming van dit gebouw. Tot over enkele eeuwen bestonden de straffen alleen in folteringen en geldboe ten; ook eens het vonnis geveld de uit voering was nakende, niettegenstaande de gestrafte met roepen of krijschen eenen anderen rechter vragen mocht. Door het verbeuren van goed, dat alle veroordeeling ten voordeele der edelen en heeren medebracht, was het plegen van het gerecht voor hen eene aanzienlijke bron van inkomsten. Uit deze oorzaak was dit door het volk gehaat, te meer omdat zijn ver grootste getal slachtoffers uit het volk bestond. De Fransche Omwenteling van 1793 bracht een einde aan dezen Zwang en ha re aanhangers met eenen opgezweepten vrijheidsgeest bezield verbrijzelden en verbrandden al, wat met het Oud Ge recht kon doen herdenken. Door liet in vallen'der fransche legers in België onder ging ons land hetzelfde lot en menige ge rechtsbestellen verdwenen in deze vlaag van razernij. Eenig in de streek blijft de Schandpaal van Watou nog over. Met ijzeren banden en geschonden kroonstuk is zij in den voormuur der Brouwerij Van Eecke-De- heegher vastgehecht. Tot in de eerste jaren dezer eeuw be waarde Poperinghe ook zijne Schandpaal, zijnen pelorijn zoude de oude Foperin- ghenaar zeggen. Mannen van rond de vijf tig jaar hebben haar wel gekend aan den hoek van den Keer van den Ommegang, bij de smisse van Decrock. Zij was gekapt uit een stuk zandsteen, rond de drie me ters hoog en diende voor eene lamp te dragen om 's nachts de straat te verlich ten. Geen minste wapen, geen minste op schrift, dat hare voorige bestemming kon deen vermoeden en waren het niet de over levering bij het volk en de herinnering van haar bestaan in het geschrift Pope ringhe et ses seigneurs door E. H. Opde- rincli, gewezen onderpastor van St Jans- kerk alhier, zij zoude als een puin eener kerk of kapel kunnen aanschouwd wor den. Met het inrichten van den gasdienst te Poperinghe werd paal, r.u zonder bestemming, geveld en naar de binnen plaats van het Stadhuis verhuisd. De toenmalige Schepen der stad, de achtbare heer.wvijlen René Devos, van ha re geschiedenisweerde niet onbewust, rijclif möc ïjanöfboer fit crtitimt Ir Liftlifti ghtmam cnöe bers.iOftt bp ïooö üt ïwinijo it&r e»n»}ugfij«, ^enooutiftfplKOtönlttoi/C.mtiuiat!* Ju<i6tn fitót fwatttim trnifcrrti JO. «gattfriKTtaWnfn 5<m IjMitn U.raai ttan oDcr oïloi Êotihrrsma .'XMtfUfs ^djeumtn*. fBovr» Aojslmutrfltr»/ StfftfprottvatfK SHêtrc SMftentetm mbt Offnirrri» |m PIsfiBtipth mtjr litwtjarthiliiffc. schikte haar in aandenken der vervlogen eeuwenoude macht der Abten en Proosten van St Bertinusklooster van Poperinghe, op de Peerdemarkt te doen rechten. Doch anders was haar lot. Hst nieuw stadhuis had Intusschen prachtig uit den grond gerezen. De Oost hoek van de Groote Markt was met eene reeks fraaie huizen henschapen. De stad moest voetpaden aanleggen en in de bin nenplaats van het stadhuis lag een hoop steenen van allen aard en uit alle hoeken en kanten vergaderd, om mogelijk er van gebruik te maken. De Wale Louis steenkapper van stiel, was op aanvraag naar Poperinghe gekomen, om steenen te kappen; da paal wierd voor zijne voeten gerold en... hoon aan Popsringsch verle den, onbewust gaf Wale Louisden ge nadeslag aan den pelorijn van Poperinghe. De bekomene steenen liggen hedendaags voor het huis van den heer Yvo Derynck, handelaar In de Schaalstraat. Dit gebeurde voor den oorlog. Maar over eenige jaren, toevallig op de hofstede van wijten Debaene-Gauquie, bij De Kerseiare vielen mijne oogen in het midden der welde, op een zandsteenen rol van eenen grooten meter lang, op der tig centimeters doorsnede en aan beide uiteinden zorgloos gebroken. De steen scheen mij verdacht en als inlichting no pens zijnen oorsprong, antwoordde mij dochter De.aene, zonder de minste aarze ling, dat voor den oorlog haar vader en Jules Citern, ook landbouwer alhier, de rol met eenen hoop steenen afval, van de binnenplaats van het stadhuis naar de hofstede hadden medegevoerd. Geen wonder. Te zien op de llchtprent is de steen op verschillige hoogten gebor sten, hij is rot, met den minsten stoot valt hij in zavel en ieder Jaar maken de maai ers er gebruik van om hun zeisen te wet ten. Dit heeft Wale Louis ongetwijfeld ondervonden en desvolgens zal hij van de paal niet meer gewild hebben. v» ara «uasm nn re wowj" met om swom onj^rfc UF ïwiws *r, jtrtwïlom gut* IN ALLE KRUIDfiNIÉRSWIMgC! c IBBBBBB&BBSBBBBBlBBiaiBBBSM ook, hoe het kwam, dat baron Hochberg voor Annie een zoo in 't oog lcopende ge negenheid koesterde en daarmee was hem 't laatste greintje jaloezie dat hij nog ge voelde, uit 't hart genomen. Annie was zeer ontroerd over dit geschenk, dat van zooveel gevoel getuigde, en Norbert dacht, evenals de baron, hoe gelukkig 't toch zou zijn geweest, als Annie werkelijk zijn dochter was. Dan zouden hem en haar alle strijd bespaard zijn gebleven. Norbert had Annie, in overleg met tan te Elisabeth, een armband geschonken. Op het gladde plaatje, boven de sluiting wa ren de woerden gegraveerd; «Tot dank voor uwe liederen. N. S. Op deze wijze had hij 't haar mogelijk gemaakt, om een geschenk van hem aan te nemen. Annie zag er onbeschrijfelijk lief uit, in haar vreugde en ontroering. Zs lachte en schreide, en kuste mevrouw von Saszneck steeds weer opnieuw de hand. En ten slot te zong ze, tot dank, haar mooiste liede ren. Daarin sprak ze uit, wat haar in pro za niet over de lippen kon komen. Haar toehoorders konden er niet genoeg van krijgen en Annie werd niet moede, om steeds weer nieuwe liederen ten beste te geven. Op deze wijze beleefden zij alten harmonische, heerlijke uren. En elke avond, zoolang baron Hochberg op Saszneck logeerde, moest Annie zingen. De baron werd in dezen kring van vrien den een geheel ander mensch. Hij voelde dat hij hier begrepen werd. en zijn oogen schitterden, en zijn stem klonk vroolijker dan zij had gedaan in al de Jaren, sedert hij zijn geluk had verloren. Er werd geen enkele wanklank in den kleinen kring gehoord, 't Scheen dat deze vier menschen Innerlijk met elkaar ver bonden waren. Baron Hochberg bleef tot na Nieuwjaar op Saszneck. 't Afscheid viel hem zwaar, en bij 't heengaan zei hij tegen zijn nicht: Je zult me in 't vervolg misschien va ker op Saszneck zien dan je lief is, Elisa. Ghedruckt tot Amsterdam, bij Cornells Claesz., int schrijf-boeck. 1598. (Verzameling H. Adriaen.) IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBIBBBBBi Nu Is de steen bij mij en op een eerste zien, door den heer Emiel Bruynooghe, briefbesteller, die van zijne kinderjaren diep in of rond de Casselstraat woont, da delijk herkend als voortkomende van de Schandpaal van den Keer, langs welke hij in zijne jeugd zoo menigmaal geklommen had. Alhoewel eene zekere leemte in het op volgen der feiten, door het afsterven van vader Debaene en Jules Citern bestaat, ben ik ten stelligste overtuigd, dat de ver minkte rol het laatste overblijfsel is van den pelorijn van Poperinghe. Meest uitgesproken tegen landloopers en meineedigen, gepaard met het brandmer ken in de wang of het afsnijden van een gedeelte der oor, was het tentoonstellen aan de Schandpaal eene der lichtste straf fen, die aan eenen veroordeelde toegepast was. Dit blijkt uit het bedra~ der loonen, die de beul van Brugge ontving voor het verrichten van zijn werk. De voldoening geldt voor ieder aangehaald feit: Voor iemand levende te ver branden of te verwurgen, iemand in de eerde levende te begraven, in den olieketel te zieden, met het zweerd te onthoofden of met het strop aan de galg te han gen, voor iemand te. radoraken ontving hij dertig vlaamsche stuivers. Voor iemand ten toon te stel len en mogelijk er bij nog te geeselen ontving hij slechts tien vlaamsche stuivers, hetzij negen tig centiemen voor den oorlog. De afbeelding hiernevens, ge trokken uit den boek: «Practij- cke ende handboec in criminele saeckcn», door Joos de Dam houder, in de Jaren 1500 rechts geleerde te Brugge, zal beter dan woorden een gedacht over het uitvoeren van somr^ige straffen geven. Geen stoffelijke weerde heeft nog de Schandpaal; maar bij iemand, die gevoelen heeft, doet zij de gedachten zwaven tot slechts honderd vijftig jaar van hier, -waar zooveel ongelukkigen, zelfs talrijke onschuldigen de schrikkelijkste en bloedigste fol teringen doorstaan hebben. Bejaarde lieden spreken altijd van dezen ouden, goeden tijd, dien hunne voorzaten kenden en waarin alles op wieltjes liep. Die oude, goede tijd is weg en wel wegADRIAEN, Veearts. .J Zij gaf hem een stevigen handdruk. Vaker dan tot nu toe zóó wil ik 't hooren. Kom zoo dikwijls je verlangen je er toe aanzet. Met 't grootste genoegen heb ik opgemerkt, welk een heilzamen in vloed Annie op je heeft. En ik kan dat ook best begrijpen. Ze is immers voor mij ook tot een verfrisschende bron gewor den, die me Jeugdiger heeft gemaakt, want ze is een betooverend schepseltje. Zoo nu en dan waren er van Marianne eenige korte, maar zeer gelukkige brieven gekomen. Fred had er dan overmoedig eenige woorden tusschen geschreven; en 't onregelmatige van deze epistels bewees juist, dat 't jonge paar zijn wittebroods weken gelukkig, en elkaar plagend, door bracht. Baron Hochberg stelde er zich mee te vreden, maar 't scheen hem toch toe, als of zijn dochter steeds verder van hem ver wijderd geraakte. Annie Sundhelm besloeg een veel grootere plaats in zijn hart; meermalen deed hij zich hierover verwijten, maar dat veranderde niets aan de zaak. Nadat de baron was vertrokken, en de dagen, schijnbaar, weer in de oude steur voorbijgingen, zei Norbert tot zichzelf, dat nu zijn tijd gekomen was. En vastberaden ging hij op zijn doel af. Eenige dagen na 't vertrek van den ba ron, terwijl mevrouw von Saszneck zich teruggetrokken had voor haar middag slaapje, begaf Norbert zich naar de biblio theek, waar hij wist dat hij Annie zou vinden, want gewoonlijk nam zij dit uurtje waar, om te lezen. Zij zouden door nie mand gestoord worden en hij verlangde er naar, tot een verklaring met haar te komen. Toen ,hlj zachtjes binnenkwam zag hij haar aan 't raam zitten, in één van de ouderwetsche, hooge leuningstoelen. Op de breede vensterbank vóór haar lag een boek; zij las er evenwel niet in, doch liet haar hoofd rusten tegen den rug van den stoel, en hield de oogen gesloten. Hij be- PAX merkte evenwel aan haar onregelmatige ademhaling dat ze niet sliep. Annie droomde vóór zich heen. Ze had Norbert niet hooren binnenkomen, het dik tapijt dempte zijn voetstappen en de portières, die de bibliotheek van de andere vertrekken afsloten, waren zonder geritsel achter hem weer dichtgevallen. Ze meende dus dat ze alleen was. Op 't oogenbiik dat een diepe zucht aan haar borst ontglipte stond Norbert naast haar, en noemde haar naam. Annie. Met een beweging van schrik opende ze de oogen en keek naar hem op. Maar ze bleef als verlamd zitten, want ze las in zijn gelaat hoe ontroerd hij was. 't Scheen haar dat ze onder den invloed van zijn blik in 't niet zou verzinken. Maar plot seling kwam ze tot zichzelf, en sprong op. Mijnheer von Saszneck, ik zal u niet storen indien 't uw plan is hier te gaan zitten lezen, zei zij snel, met den ouden langstigen blik in haar oogen, en wilde hem voorbij snellen. Maar hij greep haar beide handen, en hield die stevig in de zijne. Blijf hier. Annie ik smeek je: blijf hier; ik moet met je praten, zei hij ernstig en teeder. Neen! neen! niets zeggen o, spreek het niet uit! riep ze vol angst, en wilde haar handen uit de zijne trekken. Maar hij hield haar vast, en trok haar steeds nader tot zich. Toen verzette ze zich niet langer, maar bleef hulpeloos vóór hem staan. Langzaam bracht hij haar handen aan zijn lippen, en kuste ze, hij voelde daar bij, hoe haar geheele lichaam beefde. Vol liefde zag hij haar aan. 't Moet eindelijk tot een verklaring tusschen ons komen, Annie. Je weet dat ik je liefheb met de geheele, grenzelooee teederheid van mijn hart en evenzeer ben ik er van overtuigd, dat Jij mij be mint, zóó vurig bemint, als ik dat hoopte. Annie trilde, «n boog haar hoofd. Als AUGUSTUS - KOORNMAAND 1 Z lleZoncL na Sinksen. St-Piet. Ban* den. leper Tuinfeest. Evangelie: Jezus geneest een doofstomme. 2 M H. Alphonsus v. Liguori. Portiuncu!^ 3 D Vind. v. h. lichaam v. d. Stephanus 4 W H. Dominicus 5 D O. L. Vrouw ter Sneeuw 6 V O. H. Gedaanteverandering O 7 Z H. Donatus, H. Cajetanus v. Siemja ZONDAG 1 AUGUSTUS 19371 11* Zondag na Pinksteren. Het Breviergebed en de Mis van dezgn dag hebben betrekking op het mysterie van Paschen. Het Brevier verhaalt dat Koning Ezechias van een zware ziekte genas eu het Epistel van de Mis teert ons dat ook Christus gestorven is voor onze zonden, begraven werd en den derden dag verre zen is, volgarts de Schrift.Ezechias is dus de voorafbeelding van den verrezen Chris tus en de Tempel van Jeruzalem waar da heilige Koning na zijn genezing God ging danken, is de voorafbeelding van het he- melsch Jeruzalem dat Jezus bij zijn he melvaart binnentrok. Ook bewijst de H. Paulus in het Epistel dat Christus verre zen Ls. Hij is verschenen aan Petrus en aan de overige apostelen, en aan meer dan 500 broeders te gelijk... De Psalmen der Mis hebben betrekking op die leer. Het Graduale, genomen uit Psalm 27, herhaalt deze woorden van Da vid, die worden toegepast op Christus aan zijn Kruis: «Tot U, Heer, heb ik geroe pen; blijf niet zwijgen en ga niet van mij heen. Op God hoopte mijn hart en ik werd geholpen; en mijn vleesch bloeit we der op en uit den gTond mijns harten zal Ik hem loven. Het Paaschmysterie waarvan Ezechias de voorafbeelding en Christus de werke lijkheid was, wordt in ons voortgezet door het Doopsel, waar onze ziel wordt gezond gemaakt en tot een nieuw leven verrijst. En daarom heeft het Evangelie ook be trekking op het Doopsel. In dien tijd, zegt de H. Marcus, brachten ze een doof stomme bij Jezus en smeekten Hem de hand op te leggen. Jezus nam hem afzon derlijk buiten het volk; en Hij stak zijn vingeren in zijn ooren. Vervolgens raakte Hij zijn tong aan met wat speeksel. En opziende naar den Hemel, verzuchtte Hij en zeide: Effeta, dit is: wordt geopend. En terstond werden zijn ooren geopend en de band zijner tong werd geslaakt en hij sprak duidelijk en goed. En zij waren bui tenmate verbaasd en zeiden: Hij heeft al les wel gedaan... Bij het Doopsel neemt de priester ook speeksel en raakt daarmede de ooren en de neusgaten van den doopeling aan, ter wijl hij zegt, gelijk Jezus: Effeta, dit is:' wordt geopend. Zoo werden de oroen van den gedoopte geopend voor de waarheden van ons geloof en eens zal hij het woord Gods kunnen verkondigen en zijn geloof belijden. De genezing van Ezachias is al dus een voorafbeelding niet alleen van Christus' verrijzenis maar ook van alle christenen, wier ziel door het doopsel met Jezus verrijst en wier lichaam het recht verkrijgt om eens te verrijzen met Jezus. En dit Effetakrijgt nog een groot- scher beteekenis omdat het volgt op eene voorgaande ceremonie van het doopsel. De priester neemt wat gewijd zout, legt het in den mond van het kind en zegt; Ontvangt het zout der wijsheid. Even als het zout smaak geeft aan de spijzen, die einders smakeloos zouden zijn, zoo ook geeft de bovennatuurlijke wijsheid, die de christen mensch in het Doopsel ontvangt, den smaak der goddelijke dingen. Graag voedt hij er zijne ziel mede. En zoo wordt voor den christen bewaarheid wat David zegt In het OffertoriumGij hebt mij genezenen in het GradualeMijn. vleesch bloeit weder op. En ook deze woorden van den Intree-zang: God laat de eensgezinden te zamen wonen in zijn huis». Door het Doopsel immers zijn wij binnen gekomen in de Kerk waar wij vol gens het Alleluia God toejuichenom al zijne bovennatuurlijke en natuurlijke ga ven. IN DEN NEGER F. BLANCKAERT-VERLEENE (Meesterkleermaker) Gasthuisstraat, 41, Poperinge. Eerste keus Kostumen, Overjassen, Fantazijbroeken. Speciale zwarte stoffen vöor ceremonie. Eenige verkooper der «BELGICA»-Regen- mantels. Lederartikeler. en spe cialiteit van-«Lodens, gewaarborgde herkomst van Alsace en Tyrol. UNIFORMEN. REX1STEN DOOR SOCIALISTEN AANGEVALLEN TE MECHELEN Twee Rexistische propagandisten dis propagandanummers voor Rex aan het uitdeelen waren te Mechelen werden door vier socialisten aangevallen. De beide Rexisten moesten onderdoen voor de over macht en werden deerlijk toegetakeld zoodat zij geneeskundige zorgen moesten inroepen. De politie stelde een onderzoek in en zoekt de gevluchte aanranders op. IBBBBB3BBBEBXISBHBBBSBBBES3BB HET STRATOSFEERTOESTEL VAN PROF. JEAN PICCARD DOOR HET VUUR VERNIELD Prof. Jean Piccard heeft gepoogd een nieuwe stratosfeertocht te maken in Ame rika. Bij het neerdalen van zijn ballon te Lansing in Iowa vatte zijn ballon vuur eu werd gansch vernield. De luchtvaarder is ongedeerd. IBBBBBBBBBBBSBBBBBBBBBBEBBBO een. zucht kwam een zacht steunen over haar lippen: Neen, neen! u vergist u; ik smeek u: laat me heengaan; och laat me toch gaan, stamelde zij. Zij voelde, dat ze nu haar tehuishad verloren. Zijn beken tenis maakte haar tegelijkertijd onmete lijk rijk en bedelarm. Annie, smeekte hij teeder, zie me aan; en herhaal dan, dan je mij niet lief hebt. Hulpeloos schudde ze haar hoofd. Toen sloot hij haar vast in zijn armen, zoodat zij 't hevige slaan van zijn hart kon voelen. Dat kun je nift, Annie; ik weet het wel; je kunt geen onwaarheid zeggen; op dit oogenbiik kun je dat niet. Onze liefde is veel te groot en te innig dan dat wij haar zouden kunnen verloochenen. We hebben beiden eerlijk gestreden, eerlijk, en dapper, tegen het heilige gevoel dat onze harten met zaligheid vervult en ons tccb ongelukkig dreigde te maken. Maar, wees rustig, mijn lieveling, beef toch niet zoo, in je onuitsprekelijken angst. Je voelt Immers dat ik je in mijn armen houd, en je tegen alle kwaad zal bescher men. Ik kan en wil niet langer zonder jou teven. Nog steeds rilde Annie van 't hoofd tot de voeten; maar ze hief haar hoofd op, en zag hem aan. In haar oogen lag een uit drukking van onbegrensde liefde; maar óók van onbegrensd leed. En met een enik zei ze, zonder eenigen klank in haar stem: Nu moet ik dus toch weg van Sa :- neck! Hartstochtelijk drukte hij haar tegen zich aan. Maar niet zonder mij, mijn innig geliefd meisje niet zonder mij. Verschrikt zag ze weer naar hem 09. Wat wilt u daarmee zeggen? VERBODEN NADRUK, ('t Vervolgt).

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1937 | | pagina 7