Veel gezegd, Weinig nieuws!
Een gebeuren van wereldbetekenis in Engeland
Aardige Wereld
Vergadering van den
Katholieken Vlaamschen Landsbond
6
KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER
0
De Vastenbrief van Z. Ex. Mgr Lamiroy
DE KRACHT VAH HET GIBED
Waarom en hoe wij bidden moeten
INTERNATIONAAL OVERZICHT
•NN\ VN. NSt
'fit1
-
Schikkingen van den Vasten 1938
Ontslag van den H. Eden ais Minister van Buiienlantfsche Zaken
Een kentering in Engelcnd's Ëuiteniandsch beleid
Min gehechtheid can den Volkenbond
WE ZENDEN ONS BLAD
LA LIBRE BELGIQUE VALT FLAUW
EEiN BUITENKANSJE VOOR
DE 7IEKEN
De H. Bloedprocessie
te Brugge
ZONDAG 27 FEBRUARI 193S
S'üü^u.üiiiiü.'nimiiiiHiütuiituiuntimmiüiuiKütmiiiiiiiüiuiHiiinii!!:
«DE HALLE
Katholiek Weekblad Tan leper
Bureel
g Boterstraat, 58, IEPER. 1
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR (per post)
Binnenland 25.fr. g
1 Belgisch Kongo 45.— fr.
Frankrijk 45.fr. g
Alle andere landen 65.fr.
E Uedeuetken sim ver ;ntne<rraenik voor EE
Akji vfiAr/j
^ummuuuiituiiuiitimfflutfiti.itnntywmwwiigiiir»MMiwn
WEEKBLAD: 50 CENTIEMEN.
6' JAAR. N' 9.
L.,
HALLE
TARIEF VOOR BERICHTEN
Kleine berichten pei regel 1.fr.
2 fr. toel. v bcr. m. adr. t. bur.
Kleine berichten (minimum) 4.fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) S.fr.
D rukker-Ui tgever
SANSEN-VANNESTE, Poperinge.
Tel. Poperinge N: 9.
Postcheckrekening N: 155.70.
Te herhalen aankondigingen
prijs, op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen en
moeten tegen den Woensdag avond
ingezonden worden. Kleine be
richten tegen den Donderdag noen.
^srnmuiiiiuamniiiimuimiiiiitüiüüuiiiramiiiiiimuumiiiiiairuiiBKiTV
B-1 gl
Wat voor aardige wereld, zuchten
de menschen.
Het is een oude waarheid, een
cliché.
Sedert onze eerste ouders uit het
paradijs gedreven werden, heeft het
nog nooit welgegaan in de wereld;
om te zeggen wel
We leven niet in vredestijd, zei
Flandin, de Oud-Eerste Minister van
Frankrijk; we leven in een staat van
vooroorlog.«La préguerre, zoo
als hij het noemt». Het is een
nachtmerrie.
Maar die merrie geeft geen veulens.
In de groote casserole waarin al die
menschendriften koken en rasinstinc
ten brobbelen, zal het vroeg of laat
ontploffen.
Prise de bec tusschen twee vol
keren. Om den aanval te begin
nen is één genoeg; om wereldvrede
te bewaren moeten allen koes blijven.
De menschen leven in angst en on
tevredenheid.
Weinigen hebben de olie van 't ge
duld; velen den azijn der misnoegd
heid; van sommigen is 't gemengeld
gelijk in de sala.
Er zijn groote en kleine uren in
het leven.
De Joden gaan naar hun klaag
muur te Jerusalem. Ik geloof dat er
nu in elke stad klaagmuren zijn.
GEDULD.
Job kloeg niet.
Het nieuw geslacht verstaat het
oude niet meer.
Gij zijt nog jong, zeggen de men
schen van jaren.
Jong zijn is een charmant gebrek.
Er is een troost: het kan verbete
ren met verouderen.
De ouderen verstaan ook de jonge
ren niet. De stroom keert niet weer
naar zijn bron.
En de ouderen peinzen meer op het
uur van den corbillard dan op andere
dingen.
De waarheden van ons geloof zijn
oud, maar ze zijn algelijk nog geern
in 't nieuw gekleed.
Sint Job had maar een mesthoop
en zijn puisten.
't Was maar mager om in villegia-
tuur te leven. Zijn beproeving was
geen betaald verlof. En toch was hij
gelukkig. God gaf, zei hij, God nam,
Zijn naam zij gebenedijd. En heb
ben wij 't goed gekregen van God, we
moeten ook het slechte aanveerden.
Dat is de harmonie van 't leven, in
Stilte lijden, zonder fanfaren.
Sint Job was een pracht-exemplaar
van patiëntie, een model voor alle
tijden.
God leeft nog die zulke sterkte ge
ven kan.
Genie is een lange patiëntie; ook
het leven is een lange patiëntie.
Hoe groot ons geduld ook is, 't ls
altijd nog te klein.
Leefden we eens een seizoen in 't
Vagevuur, we zouden meer geduld
hebben eens weer op aarde, als
een stroo in onzen weg ligt of als
't niet foetert met ons colknopje.
SLAGWOORDEN.
De wereld wordt thans gediend met
slagwoorden. Overal slagwoorden: in
de pers, op de affichen of muurkran
ten, slagwoorden in de meetings.
Ik ken nochtans geen enkel boek
waar meer slagwoorden te vinden zijn
dan in het Evangelie. Dat zijn van
die woorden met geconcentreerde
kracht, die nog effekt hebben na 20
eeuwen, want degene die ze uitge
sproken heeft, zegde: «Hemel en aar
de zullen vergaan, maar mijne woor
den zullen niet vergaan.
Leest het Evangelie in plaats van
uw feuilleton, en gij zult altijd zijn
a la page
BETROUWEN.
We leven te midden menschen die
hun fouten hebben. Maar er zijn
meer zonden van broosheid dan van
boosheid. De zondaar is maar een
dwergje vergeleken bij de reusachtige
bermhertigheid van God.
Het zijn geen engelen en heiligen
die we tegenkomen op straat, of
waarmee we moeten onderhandelen
of leven. Het zijn menschen in vleesch
en been en ook met veel zenuwen,
zooals wij.
Maar ondertusschen vergeten wij
dat wij ook geen engels zijn en ook
geen heiligen. Is dat niet idioot, alle
anderen heilig te willen en niets doen
om het zelf te worden.
Spreek niet met iedereen over uw
kruisjes en uw zenuwen, schreef Pa
ter Considine, een flegmatieke En-
gelschman. Als ge sommige menschen
hoort spreken zoudt ge meenen dat
zij niet gelooven dat God weet wat
zenuwen zijn.En als uw hoofd
en uw maag zeer doen, waarom moet
heel de wereld dat weten?
We moeten bidden. O. L. Heer al
zijn flauwen kant pakken. Hij heeft
een flauwen kant: zijn goedheid, zijn
H. Hert. Niemand is zoo gevoelig
voor dankbaarheid en liefde als O. L.
Heer.
Zijn we zondaars, laten we Hem
pakken al den kant van zijn barm
hartigheid, zijn medelijden met de
ongelukkigen. En als we volherden in
't roepen en kloppen, Hij kan het niet
uithouden. Hij heeft het immers zelf
gezegd.
Hij verhoort ons liever dan dat wij
verlangen om verhoord te worden.
Dat is O. L. Heer.
We trekken eens aan de bel en we
zeggen: «Niemand thuis», en gaan
voort. Zoo doet geen handelsreizi
ger die rekent op 20 Misschien
zijn ze al achter in den hof. Belt twee
maal, driemaal. De aanhouder wint.
Klopt en U zal opengedaan worden.
Driemaal en viermaal kloppen op
de hemeldeur is niet onbeleefd. En dat
het onbeleefd ware, 't is toch een tee-
ken van betrouwen.
En betrouwen leidt naar liefde.
A. B.
De Vastenbrief uitgezonden door Zijne
Exc. Mgr Lamiroy, Bisschop van Brugge,
gericht tot al de geloovigen van zijn bis
dom, en die heden Zondag in alle kerken
zal afgelezen worden, gaat dit jaar bij-
onderlijk over het gebed.
Het begin luidt als volgt:
Zeer Lieve Broeders,
In zijn wereldbrief over de rampen die
het gansche menschdom teisteren, en de
dwingende noodzakelijkheid voor de vol
keren om tot God terug te keeren, schieef
onze Heilige Vader de Paus vóór enkele
jaren: De kwalen van onzen tijd kun
nen enkel nog door vasten en bidden ge
nezen worden».
Vroeger hebben wij U het gebod van
het vasten uiteengeeet. Heden zuilen wij
trachten U beter te doen verstaan wat
bidden is; waarom en hoe gij bidden
moet; welke de kracht is van het gebed
en welke hulp en sterkte gij erin vinden
zult voor gansch uw chris lelijk leven.
We raden vurig alle geloovigen a?.n met
veel aandacht naar deze verhevene raad
gevingen te luisteren.
;iiifRi!iinimnittiitmni[imiiiiiiiiiimiiiii!:iH!i!tiiiaii!ii»ii»ttttiitwiiiiiummj«ititimniifliiaiUittaitiittHHttiiUiui:iiuii::ii«<iutuuif<HH;:iR
DE RIJKSDAG
BIJEEN
De Rijksdag, het
Duitsche parlement
is niet meer, wat
het vroeger was
de bijeenkomst van
de vertegenwoordi
gers van het volk,
om in een geest
van geweldige ani
mositeit en bitter
heid wetten voor te
stellen en te stem
men. Geen dagen
lange besprekingen
meer, gekruid met
scheldwoorden en
vechtpartijen. - In
Duitschland bestaat
de democratie niet
meer. De Rijksdag
komt alleen nog
bijeen bij uitzon
dering om aan de
Fuehrer de gele
genheid te geven
een lange rede te
houden, b. v. een
rede van 2 v.ren 52
minuten, zooals dit
Zondag laatst het
geval was.
Deze rede, langs
de draadlooze uit
gezonden, heeft ze
ker vele luisteraars
in Duitschland en in het buitenland
aan het radiotoestel gelokt. Er is door
de Duitsche Rijkspresident heel veel
gezegd geworden, doch maar bitter
weinig, dat we niet kenden. Het is de
bevestiging van de tot nu toe gevoer
de politiek, zoowel in het binnenland
als ten overstaan van het buitenland.
En het is maar best ook, ivant de ver
rassingen die Hitier ons de laatste
jaren gebracht heeft, hebben ons al
dikwijls genoeg kippenvleesch be
zorgd, bij de gedachte aan de moge
lijke reactie van het buitenland. Ge
heel de rede geeft ons tenslotte den
indruk, dat Duitschland in een pe
riode van stabilisatie gekomen is en
dat thans na de noodzakelijke spron-
genpolitiek, een gezapiger maar niet
minder bewuste gang zal gegaan wor
den in een effener landschap.
Een groote voldoening om het ver
wezenlijkte en een onmiskenbare be
wustzijn van macht straalt pit iedere
passus van de rede.
BINNENLANDSCHE POLITIEK.
Het is vooral voldoening, die het
eerste deel van de aanspraak ken
merkt, voldoening om al wat op eco
nomisch gebied verwezenlijkt werd.
Toen Hitier aan het bewind kwam
waren er zes mïllioen werkloozen, wat
eigenlijk ellende beteekende voor niet
minder dan vijftien millioen en half
menschen. Die werkloosheid werd niet
opgelost met geldelijke hulpverlee
ning, maar door de verhooging van
de productie en dus de stijging van
het verbruik. Verhooging van binnen-
landsche productie, van in- en uit
voer, worden met verrassende cijfers
belicht. Om dat te verwezenlijken,
zegt de president, was het noodig dat
hij het afbrekend werk van tegen
strevers onmogelijk maakte, en hier
mee bedoelt hij de onderdrukking van
en toch sprak de Fuehrer 3 uren naeen.
de niet-nationaal-socialistische par
tijen.
Als hij tenslotte de lastercampagne
van het buitenlana aan de kaak stelt,
die weer opgerezen was naar aanlei
ding van de jongste wijzigingen in
de weermacht, doet hij het in tegen
stelling met zijn vroegere wijze van
spreken op een ironische wijze en
hieruit blijkt zijn machtsbewustzijn.
BUITENLANDSCHE POLITIEK.
Het gedeelte over de buitenlandsche
politiek is veruit het langste. Daarin
raakt hij alle groote vraagstukken
aan: het standpunt tegenover de
Volkenbond, het Verdrag van Ver
sailles, de eisch om koloniën, de
verhoudingen van Duitschland met
Spanje, Engeland, Frankrijk, Japan,
Rusland, enz.
Naar de Volkenbond, zal Duitsch
land niet terugkeeren, omdat de Vol
kenbond, nooit een politiek van recht
vaardigheid, gehuldigd heeft. De Vol
kenbond is gebouwd geweest op een
valsche bodem: het Verdrag van Ver
sailles. Het heeft tefislotte alleen maar
gediend om dit verdrag te doen uit
voeren en Duitschland is daar het
slachtoffer van geworden. Hitier zegt
niet dat hij ooit zal terugkeeren, hij
maakt niet eens de veronderstelling
dat de Volkenbond zou kunnen ge
steund worden op een nieuw rechts-
princiep. Nooit meer terug naar Ge-
nève, heet het koel.
Daarnaast is Duitschland echter
wel bereid om op internationaal ge
bied samen te werken, doch buiten
het kader van de Volkenbond.
De eisch om koloniën sluit aan bij
het eerste gedeelte. Het Derde Rijk
heeft koloniën noodig, omdat het
niettegenstaande de groote inspan
ning op het gebied van de binnen-
landsche productie, niet kan bereiken
wat het zou kunnen
met behulp van ko
loniale grondstof-
fenbronnen. Ken
merkend is het wel
dat het Hitier niet
te doen is om het
even welke kolo
niën, b. v. Belgi
sche of Nederland-
sche, maar wel om
de voor -oorlog sche
Duitsche koloniën,
die, zooals hij het
zegt, de huidige
bezitters niet veel
voordeel gebracht
hebben, maar die
wel voor Duitsch
land veel beteeke-
nen. Wij gelooven,
dat het voordeel
in de gedachte van
Hitier niet zoozeer
in economische zin
opgevat wordt, dan
wel in den zin van
prestige politiek.
DE
VERHOUDINGEN
MET DE ANDERE
LANDEN.
Land voor land
komt aan de beurt,
voor zoo ver die
een direct-actueele
verhouding voor den dag roepen. Ten
overstaan van Spanje, zal niet geduld
worden, dat Spanje een Sovjet-Repu
bliek wordt; dat beteekent noch min
noch meer, dat Duitschland nog ac
tiever zal tusschenkomen, zoo de
krijgskansen mochten keeren ten
voordsele van de rooden.
Voor de zooveelste maal herinnert
de Fuehrer er aan dat er met Frank
rijk geen enkel teritoriaal geschil be
staat. De verwijdering wordt dus
hoofdzakelijk tusschen die twee lan
den veroorzaakt, door de verschillen
de wijze waarop beide meenen de
vrede te moeten dienen.
In het Verre Oosten wenscht hij dat
Japan zou zegevieren, omdat alleen
op die wijze, de vooruitgang van het
communisme in het Oosten kan ge
stuit worden en om te bewijzen dat
hij aan de zijde van Japan staat ver
klaart hij dat Duitschland de Staat
Mandsjoekoeo erkent.
Op onrechtstreeksche wijze laat hij
verstaan dat hij de huidige buiten
landsche politiek van Engeland niet
goedkeurt, vooral om de zwakheid die
betoont wordt tegenover Ruslaiid en
het standpunt in de Chineesche oor
log ingenomen. Daags na de rede van
Hitier werd het ontslag van de Heer
Eden bekend gemaakt en zijn vervan
ging door de Heer Halifax, die gekend
is als een Duitschgezinde. Waarschijn
lijk zal dit een kentering in de bui
tenlandsche politiek voor gevolg heb
ben, die meer in de smaak van
Duitschland zal vallen.
Eindelijk bleek Hitier bijzonder
ontroerd te zijn als hij over het on
derhoud met Schuschnigg sprak en
over de bereikte uitslag, doch ook
hier konden we niets nieuws meer
vernemen.
(Verboden nadruk.) ROSKAM.
1. - De wet op het vleesch-derven ver
biedt het gebruik van vleesch en van
vlaeschnat. Eieren, melk, boter en alle
andere eetwaren, zelfs met vet toebereid,
worden altijd toegelaten.
De wet op het vasten verbiedt meer
dan één volle digen maaltijd daags te ne
men zij laat echter toe 's morgens een
weinig voedsel en, 's avonds, een collatie
te nemen, volgens de in zwang zijnde ge
brui ken in ons land. Het is insgelijks toe
gelaten den voornaamsten maaltijd tot
den avond te verschuiven en de collatie
's middags te nemen.
2. - Het Vleesch-derven alleen is voer
geschreven op al de Vrijdagen, uitgeno
men wanneer de Vrijdag samenvalt met
het feest van OnzeLieve-Viouw-Hemel
vaart, van Allerheiligen, van Kerstmis
Of van 's Heeren Besnijdenis (1 Januari)
Het vleesch-derven en tevens het vas
ten zijn voorgeschreven op de Woensda
gen (i) en de Vrijdagen van de Vasten;
op de Woensdagen, de Vrijdagen en
de Zaterdagen van Quatertemper; op
de vigiliedagen van Smxsn, van Oiïzs-
Lieve-Vrouw-Hemelvaart, van Allerheili
gen en van Kerstmis, uitgenomen wan
neer deze vigiliedagen verplaatst worden
naar den tweeden dag vóór deze feesten.
Het vasten alleen ls voorgeschreven op
al de andere dagen van de Vasten behalve
op de Zondagen.
Op Góeden-Zaterdag zijn het vleesch-
derven en het vasten voorgeschreven tot
's middags.
3. - De wet op het vle:sch dcrven ver-
plicht alle geloovigen die ten volle zeven
jaar oud zijn.
De wet cp het vasten verplicht hen van
den dag af dat zij ten volle een en twin
tig jaar oud zijn, tot het begin van hun
zestigste jaar.
Degenen die verplicht zijn te vasten
mogen, bulten de Zondagen, maar één
maal daags vleesch eten, te weten op den
vcornaamsten maaltijd, ei; niet op de
collatie. Hetzelfde geldt voor het gebruik
van eieren.
4. - Wij verleenen aan de militairen in
werkelijken dienst, aan hunne echtgenoo-
ten, kinderen en dienstboden, en insge
lijks aan de andere personen die wezen
lijk aan den militairen dienst zijn ver
bonden, vrijstelling van de wet op het
vleesch-derven op alle dagen van het
jaar. uitgenomen op Góeden-Vrijdag.
Wij verleenen dezelfde vrijstelling, uit
genomen op Goeden-Vrijdng, aan de po
litie -agenten en aan de veldwachters in
werkelijken dienst, aan de douaniers en
aan de bedienden der accijnsen in wer
kelijken dienst, aan de boschwtachters,
aan de technische bedienden der tele
grafen en telefonen in werkelijken dienst
langsheen de ljinen, aan de briefdragers,
aan de bedienden in werkelijken dienst
op de treinen, de trams en de autobussen,
aan de zeelieden, aan de schippers, aan
de werklieden der havens, der hoogovens,
der staalfabrieken, der zinkovens, der
pletmolens, der scheikundige fabrieken,
der glasblazerijen, der mijnen en der
steengroeven, alsook aan de families die
voorbijtrekkende troepen huisvesten en
voeden.
Degenen die, op reis zijnde, of door hun
bezigheden buiten hun huishouden opge
houden, hun eetmaal nemen onderweg,
in een hotel, een afspanning of een her
berg, worden insgelijks ontslagen van de
wet op het vleesch-derven, behalve op
Goeden-Vrijdag. Hetzelfde geldt voor de
werklieden en de bedienden, die van huis
hun spijzen mededragen om ze op hun
werk te nemen. De vreemdelingen, op
doortocht in Ons bisdem, mogen van de
zelfde vrijstelling genieten.
5. - De Pastoors hebben de macht, in
afzonderlijke gevallen en om billijke re
denen, de personen en de families aan
hun gezag onderworpen, alsook de vreem
delingen op doortocht in hun parochie,
't zij geheel 't zij gedeeltelijk, van het
vasten en van het vleesch-derven te
ontslaan.
Wij verleenen dezelfde macht, aan de
biechtvaders; deze mcgen evenwei er
slechts gebruik van maken ter gelegen
heid van de biecht en ten opzichte van
eiken biechteling afzonderlijk.
De zieken en de personen met zwakke
gezondheid zullen zich schikken naar den
raad van een gewetensvollen geneesheer.
6. - De geloovigen wrorden verzocht drie
Onze-Vaders en drie Wees-gegroeten en
éénmaal de akten van Geloof, Hoop, Lief.
de en Berouw te bidden, iederen dag van
de Vasten, waarop zij zullen gebruik ma
ken van een geheele of van een gedeelte
lijke vrijstelling van de wet op het vasten
en op het vleesch-derven.
Degenen die deze gebeden niet zullen
opgezegd hebben, worden verzocht in
't offerblok van de vasten een aalmoes te
storten, ieder volgens zijn godsvrucht en
zijn vermogen.
liBHHHHHHS&HaDaBSBaaaiBaiiasBasiSBHBaaBaszssasüssiasg&BEZgaasaHBSBssBignsaaaBESQSBi
De laatste dagen hebben in Engeland
de ontknooping gezien van een crisis in
den schoot van de Engelsche Regeering,
ontstaan door verschil van meening oner
het buitenlandsch beleid, bij de Engelsche
staatshoofden.
Toen over enkele maanden de H. Cham
berlain Eerste-Minister werd, heeft hij
persoonlijke brieven gewissela met Mus
solini omtrent de mogelijkheid van een
toenadering tusschen belde landen, wijl
ook Lord Halifax werd gestuurd naar
Duitschland om er op de hoogte te ge
raken van Duitschland's eischen. Het
bleek dus wel dat de Heer Chamberlain
er niet meer zoo van overtuigd was dat
enkel langs den Volkenbond om een ver
zoening onder de Eurcpeesche Staten
moest worden gevonden.
H. Eden, Engeland's Minister van Bui
tenlandsche Zaken, hield er een heel an
dere meening op na. H. Eden hield vast
aan den Volkenbond met zijn princiepen
van collectieve veiligheid en stond erop,
dat eerst een oplossing van de spanning
tusschen Engeland met Italië kon gevon
den worden eens dat Italië zijn inmen
ging in de zaken van Spanje geheel zou
staken en nog dat Italië een einde zou
gesteld hebben aan de campagne die het
land voerde tegen Engeland, bijzonderlijk
in de Arabische gewesten, vooraleer
spraak kon Zijn van onderhandelingen.
in Balgie, van nu tot «inde jaar, aan wie
on* aendt in postzegels of atort op po«t-
cbeckrekening 155.70 van V. Sans.n-V.n-
ne*ta, Drukker, Poperinge, de lom van
21,50 FRANK.
Uit Frankrijk: 38,70 fr. (Belg. geld).
Uit Amerika: 55.90 fr. (Belg. geld).
H. CHAMBERLAIN,
Britsch Eerste Minister.
LORD HALIFAX
die voorToopig belast is met het Ministerie
van Buitenlandsche Zaken. Merken wij
terloops op dat Lord Halifax een ka
tholiek is.
Deze politiek kon enkel da kloof tusschen
bside landen vergrooten wat ook ge
beurde en de tegen-telling tusschen
demokratische en totalitaire Staten ver-
hoogen. H. Eden was ook niet te vinden
voor het norma lisearen van de betrekkin
gen tusschen Engeland en Italië met er
kenning van het Italiaansch imperium.
Het geschil dat dus sedert weken slui
merde tusschen de HH. Chamberlain en
Eden heeft nu zijn ontknooping gevonden
in het ontslag van den H. Eden als Mi
nister van Buitenlandsche Zaken. Door
de Engelsche Ministers werd nog gepoogd
den H. Eden van zijn besluit al te bren
gen, maar tevergeefs. Dit ontslag werd
Zondag bekend gemaakt.
H. Eden trad dus af omdat een toe
nadering tusschen zijn land en Italië in
den weg stond. Lord Halifax werd intus-
schen aangeduid om hem voorloop.g op
te volgen.
In een brief, gericht aan den H. Cham
berlain, heeft de H. Eden zijn ontslag
nader toegelicht en H. Chamberlain I
«tuurde hem een antwoord. In beide brie
ven hebben de Britsche staatsheden een
wederzijdschen dank en blijken van waar
deering geuit en erop gewezen dat de we- I
derzijdsche politieke meeningeverschillen I
hun vriendschapsbanden niet in het'
minst verzwakken.
In het Lagerhuis hebben oeide Staats
lieden dan een verklaring afgelegd.
De H. Eden zette de redenen van zijn
ontslag uiteen: de onmiddellijkeoomaK er
van is het aanknoopen van onderhandelin
gen tusschen Eng: land en Italië. Deze on
derhandelingen vond hij niet wenschelij'k
zoolang Italië geen andere positie heeft
aangenomen in verband met den Spaan-
achen burgeroorlog en de anti-Britsche
propaganda van Italië. Hieromtrent had
hij meeningsverschil met den Eersten-
Minister en heeft dan verkozen ontslag
te nemen. De H. Eden werd toegejuicht
door de leden der oppositie en enkelen
uit de meerderheidsgroepen.
H. Chamberlain, Eerste-Minister, kwam
dan nadien aan het woord. H. Chamber
lain betoogde dat om den vrede te ver
zekeren het niet genoeg is algsimeene
princiepen uit te drukken. Die den vrede
wenscht moet voortdurende pogingen
aanwenden om de oorzaken van bedrei
ging van den vrede te verwijderen. Die
oorzaken hebben een erge spanning te
weeg gebracht tussehen Engeland en
Italië tot nu op 10 Februari, toen de Ita-
liaansche Regeering liet weten dat zij
ieder oogenblik bereid was nieuwe onder
handelingen aan te knoopen, zich een ge
legenheid tot oplossing van de spanning
heeft voorgedaan. Deze gelegeiiheid mocht
men niet laten voorbijgaan. Italië heeft
hierbij geen bedreigingen geuit. Een af
wijking van dit voorstel van onderhande
len zou erge gevolgen kunnen hebben en
Op Zondag 11. hield de Hoof draai van
dm Katholieken Landsbond «en vergade-
r.r.g te Brussel.
H:er Bcuwsrr.erts.voorzii.ter, hield de
openingsrede. Hij herinnerde aan het
vroegere concentratie-congres te Leuven.
Alleen de gedachte, dat de Katholieke
Vlamingen bij mekaar hooren is gebleven.
Verder herinnerde spreker aan de onder
handelingen welke gevoerd werden tussch
en K.V.V. en VJ7.V. en welke 'gesprong:n
zijn i cngcvelge de Nieuwjaarsboodschap
van den leider van V.X.V H. Staf De
CLrcq. Dit had tot gevolg dat liet congres
belegd door den Landsbond Mislukte.
Het degelijksch Bestuur van den Lands
bond, vervolgde spreker, beeft dan den
toestand grondig onderzocht. He- stelde
vast dat v:.n den eenen kan de K.V V.
een regeeringspartij wilde blijven en van
den anderen kant het V.N.V. "- 'hard
bleef in en sleri-le /onctfie. v»e-
meen politiek gebied viel er duo voo»als
nog niet aan concentratie te denker.
Een afvaardiging van het Da gelijks oh
Bestuur van den Landsbond, bestaande uit
de HH. Bouweraerts. Valvekens en Muiter,
is dan in voeling gekomen met de K.V.V.
Vastgesteld werd dat een hartelijke
samenwerking mogelijk was.
Spreker licht, dan het standpunt toe,
ingenomen door het Dagelijkseh Bestuur.
Hij wijst op de werkzaamheden van het
Bestuur en de mededéelingen hierover
die regelmatig in de pers verschijnen.
Daarna werd het woord, verleend aan
den H. 'Muiier uit Kortrijk, die handelde
over de houding van den Katholieken
Vlaamschen Landsbond in verband met
de nieuwe toestanden cp politiek en cul
tureel gebied.
Spreker maakte een historiek van den
Landsbond en wees erop hoe de invloed
van den Landsbond s.reds is geg-.oeid.
Eerst ging het om de de nationalisatie te
keer te gaan, wijl men thans niet rreer
staat voor een taalpolitiek maar vo^r een
nationaal vraagstuk: het organisch op
bouwen van de Vlaamsche gemeenschap
met het maximum van zelfstandigheid dat
vereenigbaar is met het voortbestaan van
Belgie.
De Landsbond staat op het Vlaamsch-
Nationaal standpunt en ziet in het pu
bliekrechterlijk statuut de manier om de
Vlaamsche gemeenschap m te vormen
tot een volkseenheid, •organisch opgeno
men in en als zoodanig erkend door den
Belgischen Staat.
Geen enkele gelegenheid mag men laten
ontsnappen om het standpunt van den
Landsbond op te dringen. Het beoogde
doel kan bereikt worden langs Belg-'ë om.
Er bestaan mogelijkheden tot samen
werking. Moesten eenige positieve resul
taten kunnen bereikt worden dan. vervolg
de spreker zouden weldra alle Vlamingen
met ons samenwerken om door de ccrr.en-
tratie van al onze krachten de definitie
ve oplossing door te drijven.
Wat in den weg van de concentratie
ligt, is niet zoozeer het programma maar
het gemis aan vertrouwen. Met woor
den gaat het niet meer, daden moeten
worden gesteld.
Tenslotte zette spreker uiteen .waarom
de Landsbond moet blijven bestaan en nog
dat het wensohelijk is naar contact en
voeling met K.V.V. cmdat men dco' K.V.
V. kan geraken tot politieke verwezenlijk
ingen.
Hervormingen zullen ook nog bevoor-
deeligd zijn door de cultuurraden. Maar
bij cultureele autonomie kan het niet blij
ven Bestuurlijke decentralisatie moet vol
gen.
De bespreking werd dan geopend.
Prof. Dumon vond het niet wenschelijk
toenadering te zoeken tot K.V.V.
H. de Pillecyn wenschte dat de Lands
bond nergens zou aanleunen en zou trach
ten te groepeeren alwie werken wil op
grond, van het beginselakkoord K.V.V.-V.
N.V.
H. Blavier was de meening toegedaan
dat zonder een politiek-rechter.ijk statuut
dat de kwestie van Brussel niet oplost,
geen oplossing zijn kan. Voor Brussel
staan wij altijd even ver en in Wallonië
teekent zich een strooming voor federa
lisme af. Er kan niet aangenomen worden
de eene partij den wagen zou voorttrekken
en de andere partij al de voordeelen zou
halen uit de oppositie. De Vlamingen die
iets willen verwezenlijken moeten alle aan
dacht vestigen op de regeeringskwestie,
en V.N.V. heeft verklaard stelselmatig al
le Belgische Regeeringen te oekampen.
Gevaarlijke avonturen worden door ze
kere Vlaamsche strekkingen nagestreefd.
Een dictatuur zou fataal uitvallen voor
Vlaanderen.
De Voorzitter meent dan da de Lands
bond er alle belang bij heeft aan te leu
nen bij een partij die Iets verwezenlijk»
kan.
H. Valvekens verklaarde dat de V.N.V.
den Landsbond nog niet ziet taan. An
derzijds komen veel leerstellingen vaa
K.V.V. overeen met deze van den Lands
bond. Maar deze moet geer. integreerend
orgaan worden van de K.V.V. maar tceh
heeft hij cr alle belang bij onderhand---
lingen te blijven aanknoopen met K.V.V.
H. Muller verklaarde dat de leden van
den Landsbond tot plicht hebben de poii-
tieke atmosfeer vcot te bereiden vcor con
centratie.
H. Van Cauwelaert herinnerde dat wat
verwezenlijkt weid vroeger tn ho den
Landsbond steeds op goeder vcet heeft
gestaan met de Katholieke Vlaamsche Ka
mer groep.
Verder vervolgde spreker:
De Vlaamsche Nationalisten hefcbin
gestemd tegen de vervlaamschir.g van
Gent, tegen de bestuurlijke taalwet, sarn:n
met liberalen als Max en Mundeleer. Voor
de wet op de vervlaamsching van het
Gerecht hebben wij ze met ons gehad.
Daar alleen. Ik hoop dat wij ze ook zuil-n
meeheboen in den slag dien wij thans le
veren voor de vervlaamschir.g van het
Leger. Van Katholieke Vlaamsche zijde
zullen wij ncoit verhindceu dat er in
de Kamer de grootst mogelijke concentra
tie verwezenlijkt word:
Vroeger warende eenige .vrienden van
den Landsbond de Kath. VI. Kamergroep.
Spreker spreekt zich uit voer- vrucht
bare samenwerking met K.V.V.
Wat concentratie betreit, mogen wij
geen dupe zijn van woorden. Er is een be
ginselakkoord tot stand gekomen. Maar
van weerskanten bleek men het later niet
eens te zijn over de interpretatie van ze
kere bepalingen. Eerst is klaarheid ge
boden.
Concentratie is geen gemeenschappelij
ke strijdformatie, het liefst een gemeen
schappelijke partijformatie.
Men vergeet te veel dat Vlaanderen niet
alleen K.V.V. en V.N.V. is. Er zijn nog
andere krachten waarvan men niet
spreekt. Dinaso b.v. Vlaanderen is nog
meer dan dit alles. Socialisten en libera
len behooren ook tot Vlaanderen. Dit is
het groote probleem dat ons moet bezig
houden het nog zieke gedeelte van
Vlaanderen genezen. Heel de Vlaamsche
beweging is geweestVlaamsch bewust
zijn wekken. Ook het conservatief katho
liek element in Vlaanderen dient nog ge
wonnen. Er is 50 t.h. in Vlaanderen dat
niet katholiek is. Ook daar moet net
Vlaamsch bewustzijn doordringen Dat
begint nu al bij de socialisten zij rich
ten reeds Vlaamsche congressen in.
Buiten Vlaanderen met zijn 4 millioen
menschen hebben wij nog Brussel waar
een half mihoen menschen nog vatbaar
zijn voor Vlaamsch gevoel. Er is de taal
grens, waar een en ander verloren gaat
ten gevolge van een psychologische fout.
De groote taak is het missionariswerk.
Wanneer men spreekt over concentratie
vergeet men soms den weers.ag dien dit
kan hebben in al de lagen der bevolking
die wij nog te winnen hebben.
De H. Van Cauwelaert wijst ten slotte
op de al te strakke opvattingen die men
aantreft bij V.N.V. en die een hinder
paal vormen voor samenwerking ook op
practiseh gebied.
Stemmen gingen dan nog op voor of
tegen samenwerking met K.V.V. tot ten
slotte volgende dagorde werd aange
nomen
De Hoofdraad in overeenstemming met
het verslag van den H. Muiier, blijft trouw
aan zijn traditie.
gelast het Dagelijkseh Bestuur een zelf
standige werking op touw te zetten, tot
geleidelijke verwezenlijking van zijn pro
gramma en tot het voeren van een kracht
dadige actie op Vlaamsch constructief
gebied,
bevestigt het Dagelijkseh Bestuur in
zijn mandaat en vestigt zijn aandacht
op de onverwijlde heroprichting van ver
schillende arrondissementsverbonden.
A
Na een kort slotwoord van den voor
zitter, wordt de vergadering opgeheven.
Het Vlaamschhatend Brusselsch dag
blad La Libre Belgiqueis flauw geval
len bij het lezen van het verslag over de
vergadering van den Katholieken Vlaam
schen Landsbond.
Voor deze Katholieke Vlamingen die
nog hun graad van Vlaamschgezindheid
meten naar wat La Libre Belgiqueer
over meent, geven we hieronder wat Het
Handelsblad van Antwerpenschrijft
over de houding van La Libre Belgi
que er op steunend dat Het Handels
blad ten volle de censervatieve zijde der
matige Katholieke Vlaamsehgezinden ver
tegenwoordigt.
Lees en oordeel, en van alle commen
taar mogen we ons onthouden:
Onze confrater, de Libre Belgi
que is weer eens aan 't draven ge
raakt en dit naar aanleiding van de
redevoeringen die verleden Zondag in
den hoofdraad van den Katholieken
Vlaamschen Landsbond zijn uitgespro
ken.
Het blad ontwaart overal kwaad en
nergens goed, wat geen ander gevolg
kan hebben dan een eenzijdig oordeel,
in dit geval eene eenzijdige veroordee
ling.
En die is onrechtvaardig.
Wij hebben het verslag over de zit-
IBBBBHiIRRI3RaaRRR3SBSaBaRBaaB(
ting van den hoofdraad tweemaal over
lezen en wij vinden integendeel dat de
voornaamste sprekers zich heel gema
tigd hebben uitgedrukt en alle avoutu-
renpolitick bij de Vlamingen hebben af
gekeurd.
Waar het Brusselsch orgaan er dan
op wijst dat de hoofdraad van den Ka
tholieken Vlaamschen Landsbond groe
peert «de intellectueelen, de politieke
mannen, talrijke Staats-, provincie- en
gemeenteambtenaren, en zelfs geestelij
ken» vinden wij dat de eerlijkheid vergt,
de opvattingen dezer vooraanstaande Ka
tholieke Vlamingen weer te geven, zoo
als ze zijn en niet volgens de verkla
ringen van enkele aanwezigen.
Wat de gewone manier van voorstel
ling eener Vlaamsche vergadering is in
de kolommen van de I.ibre Belgique
Aan zijn lezers komen wijs maken dat
K.V.V. den weg gereed maakt om zich
door V.N.V. te laten «noyauteeren is
niet blijk geven van oprechtheid.
't Is gemakkelijk Katholieke Vlamin
gen verdacht te maken en bun allerlei
kwade bedoelingen toe te schrijven
minder gemakkelijk is liet verwijtingen
met bewijzen te staven.» Taxaiider.
La Libre Eelgique...en haar ver
eerders, mogen dat op zak steken
BIBBBBBBBBBBlBBBBBBi3BEIBBSB£B,
(Zie vervolg 2' blad.)
X.i*'
H. A. EDEN
de aftredende Engelsche Minister van
Buitenlandsche Zaken.
RADIO-HEILIG UUR.
Voor de micro van den W. V. R O.-
Kortrijk zal Eerw. Pater Lammertyn, Re
demptorist, de specialist in het Heilig-
Uur-houden, opnieuw een buitenkansje
gunnen aan de zieken van West- en Oost
en Zeeuwsch-Vlaand:ren, met op Don
derdag, 3 Maart, vooravond van den Eer
sten Vrijdag van Maart, een Radio-
Heilig-Uurtje te houden, van 15 tot 15 uur,
speciaal voor hen bestemd. Evena's de
vorige malen wordt zijn aanspraak meer
maals onderbroken door aangepaste en
dieproerende gezangen. Als onderwerp
heeft de Heilig-Uurleider gekozen' GETH-
SEMANI. SLAPELOOZE ZIEKEN EN
SLAPENDE VERPLEEGSTERS.
Allen die dit lezen, zijn vriendelijk ver
zocht de zieken in de huizen, klinieken,
hospitalen, gasthuizen, op de hoogte te
brengen van dit ZIEKEN-HEILIG-UUR
TJE, en op 3 Maart te 15 uur af te stem
men op W. V. R. O.-Kortrijk. Ook al de
genen, die met zieken te doen hebben,
zouden best luisteren naar dat uurtje van
echt Ziekenapostolaat. Men vergete niet,
een H. Hartbeeld alsdan te plaatsen in de
nabijheid van de zieke en het beeld iet-
Wij meenen onder de aandacht onzer
lezers te moeten breng.rj dat de vermaar
de H. Bloedprocessie te Brugge, dit Jaar
op Maandag 9 Mei a.s. vastgesteld is.
Het staat buitan kijf dat deze proées-
sie, zoowel uit godsdienstig als uit ge
schiedkundig oogpunt beschouwd, haar
gelijke niet vindt in de geheele christe
lijke wereld. Wat haar evenwel nog meer
luister toivoegt is het eenig mooie kader
dat het schoone Brugge, het Venetië
van het Noordenbiedt.
Het is dan ook niet te verwonderen dat
telken jare een niet te schatten menigte
geloovigen en ongeloovigen op den
ganschen doortocht met zichtbare inge
togenheid dit prachtig schouwspel bij
woont.
8BBBBBBBBBBRBBBBBBBBBBBBBBBB
wat te versieren. H:t zal den zieke ook
zeer aangenaam zijn, indien men hem
alsdan voor oogen stelt een der veelvul
dige kunstprenten over GETHSEMANT,
die in de boeken van Eerw. Pater lam
mertyn te vinden zijn en de ziel van een
ieder zoo diep aangrijp, n.
