"t" Bij het Afsterven van Heer Dr Henri Brutsaert Bij het Afsterven van Heer ALFONS VERFAILLIE Van beschaamde Liberalen en hun "Zedelijke overwinning" te Poperinge automobilisten Echtgenoot van Mevrouw Marie-Josephine De Baets DE LIBERALE WERKZAAM HEID IN WEST-VLAANDEREN M. MISSIAEN EN DE NEDERLAAG DER SOCIALISTEN GEMEENTEVERKIEZINGEN ALLERHANDE Geboren te Poperinge op 19 Oogst 1868, en er godvruchtig in den Heer ontslapen op 16 October 1938, voorzien van de HH. Sakramenten der Stervenden. t HEER Dr HENRI BRUTSAERT Geneesheer; Officier in de Leopoldsorde; Officier in de Koninklijke Orde van den Leeuw Officier in de Kroonorde Officier van het Openhaar Onderwijs in Frankrijk; Vereerd methet Burgerkruis van 1* Klas 1914-1918; de Bijzondere Landbouwdeco- ratie; het Gouden Kereteeken van het Nationaal Werk ter Bestrijding der Te ring; Medalie van het Nationaal Herstel; Gewezen Hoog-Koninklijke Kommissaris; Ondervoorzitter van de Vereeniging der Geneesheeren Oud-Studenten der Leuvensche Hoogeschool; Gewezen Voorzitter van den Provincieraad van Westvlaanderen Oud-Volks vertegenwoordiger Katholiek Gemeenteraadslid; Lid van den Hoogen Kolonialen Gezondheidsraad Lid van den Beheerraad van het Prins Leopold Instituut voor Tropische Geneeskunde I'.erelid der Vereeniging van Geestesgeneeskunde Voorzitter van de Provinciale Commissie van het Gemeene Fonds van Westvlaanderen Voorzitter van de Commissie voor het Fonds der Meestbegaafden van het Arrondissement leper; Voorzitter van het Geneeskundig Genootschap voor leper Voorzitter van de Kerkfabriek van St Jan Voorzitter van den Beheerraad van het Sanatorium c De Lovie Eere-Voorzitter van den Boerenbond van Poperinge Eere-Voorzitter van het U\-ynverbond, gewest Popcruuv Lid van het Nationaal <L voor Hop; Onder-Voorzitter van het Daudsfonds te Poperinge, Lid van alle Godvruchtige (it; oc. .-whappen. Zondagmorgen 16 Oktober liep de droeve mare door stad: Dr Brutsaert is overleden. Heer Dr Brutsaert was geboren te Po peringe op 19 Oogst 1868, uit ec.i vroom kristen landbouwersgezin. Zijn jeugd bracht hij tv.; te Watou, waar zijn vader Burgemeeaj..c vvas. In het College te Poperinge deed hij schitte rende studies en kwam cr als laureaat uit Rethorika in 1888. Na met alle onderscheiding rijn diploma van Geneesheer op de Katholieke Hooge school te Leuven te hebben bekomen, kwam hij naar Watou terug, waar hij vele jaren als bekwaam Geneesheer verbleef. Kort vóór den oorlog werd hij naar leper geroepen als Geneesheer in het Vrouwe lijk Geesteskrankengesticht en vertrok van daar als Geneesheer-vrijwilliger naar Brussel, bij het uitbreken van den wereld oorlog 1914-1918. Na den oorlog kwam hij naar Pope ringe en van daar ging zijn katholiek-po litiek leven uit. Als Katholiek Volksvertegenwoordiger en als Katholiek Gemeenteraadslid stond hij jaren ten dienste der Partij en ten dienste der bevolking. Werken was zijn leven, en dit bewijzen de talrijke ambten die D' Brutsaert be kleedde, ambten die geen eere-posten .va ren, maar wel harde werkersposten. Als HoogkoninkliKommissaris bracht hij er veel toe bij tot spoedigen herop bouw en herleving onaer streek. Het Sanatorium De Lovie A omzeg gens zijn kind. Hoeveel leed werd daar reeds verholpen? Steeds stond hij iedereen met raad en daad ter hulp. Bet laatste jaar echter zagen we Heer D1 Brutsaert verminderen. Een pijnlijke ziekte ondermijnde hem. Ten volle bewust over zijn gezondheidstoestand, is hij ge storven als echt kristen. Zijn leven gaf hij 'voor zijn Vlaamsche volk. Zijn volk zal voor hem bidden. De Plechtige Lijkdienst had plaats op Donderdag 20 Oktober, te 11 uur, in Sint Janskerk. Een greote menigte vrienden had er aan gehouden deze rouwplechtigheid bij te wonen om te bidden tot ziellafenls van den duurbare Overleden en hem een laatste hulde te brengen. Aan het sterfhuis werden twee lijkreden uitgesproken: eerst door Heer Emiel De- keirsgieter, in naam van den Kerkraad van St Jan; dan door Heer Jozef Vanden- borghe, van Roeselare, in naam van den Beheerraad van het Sanatorium De Lovie Traag en treurig trok de lijkstoet door de straten: de Katholieke Harmonie «Ste Ceciliavoorop, gevolgd door talrijke rouwkronen, een honderdtal kostgangers Van het Sanatorium, en het Geneeskun dig Korps van het Arrondissement. Nevens de lijkbaar stapten: Heer J. Var.dooien, Burgemeester van Poperinge; Heer Dr Ch. De Wulf, Afgevaardigde van t Geneeskundig Genootschap voor leper; Heer Em. Desmytter, als Katholiek Ge meenteraadslid van Poperinge; Heer D' Sierens, Geneesheer op het Sanatorium De Lovie». In den rouwstoet merkten wij op: Zijn Exc. Gouverneur Baels, vergezeld van de Heeren Vandenberghe, Vermeulen, Besten dige Afgevaardigden, en Lommez, Griffier van het Provinciaal Bestuur. Verder merk ten we nog: Heer Verwilghen. Bestuurder aan het Ministerie; de Heeren Schepenen Bossaert en Vancayzeele van Poperinge; Heer Missiaen, Volksvertegenwoordiger; Heer Clinckemaillie, Arrondissements- Kcnissaris; Heer Simoens, Landbouw- Ingc. ietir; de Heeren Burgemeester en Schepen..i van alle omliggende gemeen ten en talrijke andere vooraanstaande personaliteiten uit de streek. Onder de offerande werden rouwgedach- tenissen uitgedeeld met foto van Heer Brutsaert en overtalrijk was het getal fa milieleden, vrienden en kennissen die ten offer gingen. Op het kerkhof werden nog twee lijkre den uitgesproken; door Heer D' D'Hondt van Wervik, in naam van het Geneeskun dig Genootschap van leper; door Heer Valère Sansen, in naam der Katholieke Gemeenteraadsleden en Davldsfonds van Poperinge. LIJKREDE uitgesproken door H. Emiel DEKEIRS- GIETER. in naam der Kerkfabriek van Sint Jan. Diepbeproefde Familie, Geachte Omstaanders. Iaat mtj toe hier in naam der leden van de Kerkfabriek Sint Jan een laatsten groet te brengen aan onzen overleden Voorzitter. Heer D' Brutsaert. In D' Brut saert vond de Kerkfabriek van Sint Jan altijd een wijzien raadsman, een machti gen steun, een grooten werker. Wanneer de oorlogsellende gekomen is en onze stad met puir.en bedekt werd. dan bleef onze prachtige Sint Jans Kerk ook niet gespaard. Zij bloedde uit vele wonden en het is met aandoening en droefheid dat wij ons herinneren hoe schamel, hce armzalig zij was over twin tig jaar. Dan was goeden raad kostelijk. Ook hebben wij niet tevergeefs aangeklopt als wij D' Brutsaert vroegen cms te willen helpen. En later vooral wanneer D' Brut saert onzen betreurden Voorzitter, Dr Henri Dewulf opvolgde, dan hebben wij gevoeld en ondervonden welke stoere werkkracht van hem uitging. Het is met een gevoel van hoogachting en dankbaarheid, dat wij thans bij dit laatste vaarwel hulde brengen aan de nagedachtenis van onzen diepbetreurden Voorzitter. Wii twijfelen er niet aan of de Heer zal onzen Voorzitter rijkelijk belocmen omdat hij zoo bezorgd was voor het huis van God en omdat, al wat de Kerk aan ging, hem zoo nauw ter herte lag. WIJ bieden oerbiediglijk onze deelne ming in de d.'epe rouw die Mevrouw, de Kinderen en de Familie treft en wij ho pen dat God htm de nocdige sterkte zal geven om deze beproeving verdienstelijk te verdragen. LIJKREDE uitgesproken door H. Jozef VANDEN BERGHE, Bestendig Afgevaardigde, in naam van den Beheerraad van het Sanatorium Dc Lovie Diepbeproefde Familie, Daar zijn lijkreden die men opstelt uit plicht, andfte die men maakt en uit plicht maar ook uit de volheid des gemoeds. Mijn treurklacht om den dood van Heer Dr Brutsaert werd geschreven uit die volheid, uit zielbehoefte cmden trocs- tenden weergalm eener persoonlijke diepe vriendschap na te luisteren en ook om de velen te stichten die Hem genegen waren of ten minste kenden. Het is als medebeheerder van het Sa natorium i' St Idesbald dat ik optreden moet en mijne Collega's dezer Inrichting zullen wel willen aannemen dat ik den blik wat verruime over gansch de per soonlijkheid van den afgestorvene, zoo veel te meer de gansche persoonlijkheid het heerlijk dóórvoeren zijner zending in het Sanatorium mogelijk maakte of ver gemakkelijkte. Ik waardeerde het verstand van Dr Brut saert, ik beminde zijn hart, zijn verstand! Ik zal het gezond noemen, open en ge schoold. Het gezond verstand had hij, naast Gods schepping, aan het ouderlijke huis, aan het stille dieps lar.dsleven te danken. De zwijgende dorpskerk, de ernstige dorpsschool, de afgezonderde landbouw- woning, vaders woord en daad die eene ■belangrijke uitbating te beheeren en daar bij de menschen te besturen had, moe ders sterke toewijding en liefde, dit alles maakte van zijn kindsheid de heldere dageraad van eenen schoonen levensdag, vol klaarheid en waarheid met gezonden zin gezien. Zijne jeugdepvoeding kwam dezen eersten echten, praktischen geest nog uitdiepen en maakte van den student Brutsaert de blijde belofte belofte die vlug werkelijkheid werd dat hij, als dokter en openbaar man den mensch en de menschen goed doen zou en met ge zond verstand leiden en helpen langs ge zonde wegen. Ik zeg ook een open verstand en deze gave wil ik als volgt bepalen: een geest die openstaat om vlug en geijkt juist alle woorden en wenken van anderen op t>e vatten en zich eigen te maken, een geest die openstaat cm zelf cp te vatten, zelf te ontwerpen, zelf uit te werken. Deze vlugheid, dit geijkt-zijn in het begrijpen en het zelf-opvatten bezat D' Erutsaert in eene overvloedige maat en daarin lag voor een ruim deel de bron van zijn vcor- aanstaand-rijn in denken en deen. van zijn slagen in ondernemingen .vaarvcor vele anderen terugdeinsden. Zijn verstand was ook geschoold, het is te zeggen geordend en uitgebeiteld op het model der oudheid en verrijkt daarbij met nieuwere wetenschap, een rijke men geling van schoonheidszin en bevoegdheid die hem voornaamheid gaven, intellectueel nut en genot voor hemzelf en voor an deren. Deze drievoudige bloeiende geeot:sver- takking hielp er machtig toe mede om van Dr Brutsaert te maken: een schitte rend student, een bekwaam dokter, een beslagen gespecialiseerde vcor geestes- kranken, een fijne p:n, een wijze mond, een opefroaar man voor Stad. Provincie cn Land die, lijk alle grcctsren. meer zal geschat worden na zijn heengaan dan gedurende zijn leven, een goed Lanwri- taan eindelijk ln het Gemeenfonds en het Sanatorium St Idesbald dat hij met zijn betreurden vriend, den Heer Eek-ert, zóó heerlijk opschrikte, geriefde en uit breidde on tot een zegen liet uitgroeien voor zooveel naar gezondheid-hunkerende lichamen en soms droevig-gestemde har ten. Ik zegde dat ik zijn verstand waardeer de en zijn hart beminde en dit hart was beminnenswaardig. Ik weet het, dat kon soms anders schij nen te zijn; het verstrooid-groeten van een napeinzend, veel aangesproken man; het kordaat antwoorden onmogelijk als men inziet dat een verzoek geen gevolg kon hebber, hst te durven verec.lllen van mecnin ..i mer. overtuigd is iets recht vóór \t lieoben; het krachtdadig handhaven ecnex ingenomen ju.ct-ven den stelling; hei, alléén-werken soms om dat de werkdrift zóo onstuimig is, dit alles kan een mensch ar.deia vóórstsllui dan hij wezenlijk is en onjuist doen beoar- deelen. Dit is het lot van veel menschen die vóóraangaan en handelen moeten! Welnu alwie D' Brutsaert van nabij kende en diep schouwen mocht in zijn ziel zal niet enkel goedheid en schoonheid in haar hebben ontdekt, maar gesticht ge weest zijn, beter gemaakt door het voelen van veel zedelijken adel met weinig aan stelling. Als ik, om enkel van zijn openbaar le ven te spreken, rijh optreden in d«n Gouwraad herdenk; zijn tusschenkomst in het Parlement, inzonder de verslag gever van het 'probleem der Volksgezond heid en dit vtn het Koloniaal bescha vingswerk; als ik mi] zijn heropbouws zending herinner na den oorlog, zijn lief derijke zorg "an eiken dag in het Sana torium dat hij stichtte, de offergave van hem zelf met één woord voor de belangen en het geluk van zijne medem'uschen, dan zeg ik diep-gemeend: Hij was de goede dienaar die de talenten, hem ge schonken, vermenigvuldigde en thans met de vruchten van zijn arbeid gerust mag verschijnen voor Hem die de gaven toe bedeelde. Gelukkig is de Echtgenoot*- van zulk een man die, i tast zijne sociale zending, met dit hart j diep zijn haardstede be minde! Gelukk'g rijn diens kinderen die immer in vaders leven een, leerboek zullen vinden van plicht, toewijding en ouder lijke bezorgdheid. Ik wil dit rouwbeklag sluiten met een beschouwing die een zijner naaribestaan- den mil maakte; Het meer vereenzaamd leven der laatste jaren, de stille avond zijner dagen zal wel de blijde gel eg~n held geweest ziln die God aan de werkdrift!te zielen geeft om, de IJdelheid van alles in ziende, nog dichter bij Hem te gaan in het vooruitzicht der uiterste en eeuwige ontmoeting. Dit zal wel zoo geweest zijn! Ik die, den Donderdag avond toen hij den Vrijdag middag onbewust werd van het leven, hem zien, hem hooren mocht in een laatste opflakkering van geesteshel- derheid en gemoedeli'kheid. heb den in druk dat deze naastbestaande waarheid sprak! Mocht Doctor Brutsaert thans genieten van de volheid der glorie beloofd aan him die het Geloof getrouw blijven en het lij den heelen der menschen! LIJKREDE uitgesproken door H. Dr D'HONDT van Wervik, in naam van het Geneeskun dig Genootschap van het Arrondisse ment. Als studiemakker aan de Hoogeschool van Leuven, als oude vriend van de fa milie, als eerevoorzitter van het Genees heeren verbond van het Iepersche, ben ik verplicht een laatste woord van hulde en vaarwel tot den overledene te richten. Dokter Brutsaert onthoofdt een trio van getrouwe vrienden, dat in Leuven over vijfjaar ontstond en sedert dien voortgezet wierd dank aan regelmatige bijeenkomsten, die familiebetrekkingen geleken. Zulk een vriend verliezen doet pijn en doet nadenken. Zulk een vriend vervangen is niet meer mogelijk. Tijd, gelegenheid en lust ontbreken om nieuwe banden zoo nauw toe te halen. Er blijft ons een troost, zulke vrienden sterven niet, zij blijven leven in het geheugen, zij blijven leven, spreken en deugd doen. Vele aangename herinneringen zijn ons bijgebleven, zullen later met smaak herdacht en besproken worden; onder meer persoonlijke opvat tingen, eigenaardige uitdrukkingen, waar Vader Lauwers, een eerste penne van zei: ik zou willen kunnen schrijven lijk Brutsaert Enkele maanden geleden ontving ik het bezoek van M. en van Mevr. Brutsaert. Naar gewoonte was het feest in mijn huis en in mijn hert, maar voor de eerste maal trof ik weemoed op zijn gelaat. Hij ver dook het niet en liet mij lezen in het in nerlijke van zijn gemoed alsof hij een laatste mededeeling wilde toevertrouwen. Over zijne wankelende gezondheid, over onrustwekkende ziekteteekens redeneerde hij koelbloedig, maar zijn gemoed schoot vol als hij sprak over zijne familie, die voor hem alles overtrof, over de teedere zorgen van een uitgelezene echtgenoote, van een lieve dochter met een gepasten voornaam, over de kiesche gedienstigheid van een schoonzoon, over kinders en schoonkir.de rs, die in de 'colon ie een edel leven van naasten- en vaderlandsliefde verkozen hadden en een vooraanstaande rol speelden en vaders fierheid waren; over kleinkinderen, die hij zag opgroeien door middel van een reeks goed bewaarde dagelijks bezichtigde en bespreken beel tenissen. Zal ik mijn Co^goleezen nog eens wederzien, sprak hij. Die gedachte doet mij soms sidderen. Het gaat over met te overwegen dat edelmoedige or.der- :.ie. 'pgen edelmoedige offers elschen en verdienen. Sterven is niets, maar scheiden van dezen aan wie men de gelukkigste ston den van het leven te danken heeft, dit alleen schijnt mij hard, een zwaar rant soen van het geluk op aarde. Ik trachtte hem moed in te spreken. Hij schudde zijn, hoofd. Ik oocht ernaar, aan zijn ged.achter.gang een mlere rich ting te geven. Het was nutteloos totdat ik r-'euws vroeg over het Gemeesheerenverbond van leper, waar hij zich met hert en ziel aan gelegen liet. De Voorzitter van ons verband, de On dervoorzitter van de Vereeniging der Ge neesheeren Oud-Studenten der Leuven se he Hoogeschool herleefde opeens. Hij sprak over het ambt van peneecheer zoo als het vroeger was, scoals het heden is, over de gevaren die het bedreigen. Hij wees op de redmiddelen en op de manier van ze toe te passen. Hij was in zijn ele ment. Gaarne zei hij, zou ik mijne laatste krachten aan die edele taak toewijden. Het Geneesheeren verbond ven leper is Dokter Brutsaert veel verschuldigd. Hij zat de vergaderingen voor met prestige, gezag, orde, wijsheid en welsprekendheid. Hij zocht ernaar aan het programma een wetenschappelijk karakter te geven. Zijn ambt nam hij ter herte en kon zich vele onbekende offers getroosten. Hij was hu manist maar tevens begaafd met positie ven praktischen geest, dien hij van zijn Greffier aan het Vredegerecht te Poperinge Echtgenoot van Mevrouw Madeleine Haghebaert Qeboren te fQeceren-Ijzer, den 29 Juni 1870, en godvruchtig inden Heer ontslapen te Poperinge den 18 Oktober 1938. vader geërfd had en aan zijn kinders ge schonken heeft. Heel zijn levensbaan draagt merktee- kens van uitstekende gaven en van bui- tengewoone werkzaamheid. Eerst prakti- zeerde hij te Watou en wierd er gauw ko ning in de streek. Later als bestuurder van het Gesticht voor geesteskranken in leper zocht hij ernaar en wist hij schcor.e ver beteringen in te brengen. Bij het losbre ken van den wereldoorlog snelde hij deels te voet naar de hoofdstad, die reeds bezet en onveilig was en deed er dienst in het Roode-Kruis. Hij kende r.och vaar noch vrees, enkel wat hij als een plicht aan schouwde. Na den wapenstilstand kwam hij haastig naar Pcprringe, bekommerde zich met het onderkomen, de bevoorra ding, den gezondheidstoestand der terug- I gekeerde bevolking, wierd Staatscommis- saris benoemd voor den heropbouw, later Voorzitter van den gouwraad van West vlaanderen. Hij hielp het Sanatorium De Loviestichten en bleef er de be heerder en de ziel van. Als Volksvertegenwoordiger hield hij zich bijzonder bezig met Staatszaken, met volksgezondheid en wierd zeer geschat in hooge sfeeren. Brieven van hocggeprezene Staatslieden zijn er het bewijs van. Ge durende de periode van kamerzittingen verbleef hij vier da-gen per week in Brus sel om nuttige bitrekkingen aan te knoo- pen en naar inlichtingen en documen tatie te aceken. Op zestigjarigen ouder dom, moederziel alleen wie zou dat aandurven? trok hij tot tweemaal toe naar Congo, doorkruiste de Kolonie per vliegtuig en kwam thuis met een rijken oogst van inlichtingen, verslagen en wen ken. Het was niet zonder gegronde re dens, dat Eerste Minister Jaspar hem spontaan het Ministerie van Koloniën aanbood. Zijn veelzijdige beiïrijvigheid eischte veel tijd, inspanning en kommer, maar hij was onvermoeibaar tot op het laatste toe. In den loep zijner ziekte, na een voldoende herstel, dat rust en voorzorg vroeg, woonde hij, de week voor zijn dood, lastige vergaderingen bij te Poperinge in «De Lovie en in Brugge. Hij kwam thuis afgemat en zakte vcor goed ineen. Hij viel op het slagveld, zooals menig strijder het verkiest. Het Geneesheerenverbond van 't Ieper sche mocht nog veel goeds van hem ver wachten en had meer dan ooit zijn kalm en wijs beleid van doen. God heeft het anders geschikt. Dagen van rouw en kom mer zijn aangebroken. De mensch over- sohat wat hij begeert, onderschat wat hij bezit, waardeert best wat hij verloren heeft. De leden treuren. In groep ge schaard, zwijgend, doen zij uitgeleide aan hun diepbetreurden voorzitter en zijn ko men buigen voor zijn graf. Zij bieden hunne eerbiedige sympathie, wenschen moed en troost aan de beproefde echtge noote en aan de familie en smeeken den Almachtige, dat het Hem behagen zou aan den noesten werker, aan den over tuigden Kristen een rust- en eereplaats in Zijn Rijk te verleenen. j Heer Jozef VandenbergL.e, Bestendig Afgevaardigde, brengt een laatste buldewoord aan het stoffelijk overschot van Heer Dr Brutsaert. LIJKREDE uitgesproken door H. Valère SANSEN, in naam der Katholieke Gemeente raadsleden en van het Davidsfonds. Eerwcerde Heeren, Diepbeproefde Familie, In naam der Katholieke Gemeenteraads leden kom ik hier een laatste hulde bren gen aan de betreurde nagedachtenis van een groot katholiek voorman: Heer Dokter Brutsaert. Zijn leven verging in hard werken om zijn evennaaste te steunen en om zijn partij te dienen. Als geneesheer wist hij de lijdenden steeds te helpen, evenwel met zijn op beurend woord als met zijn groote kunde. Maar ik wil het hier vooral hebben over de 'bedrijvige loopbaan van Heer Dr Brut saert als katholiek voorman. Sinds den oorlog bewoonde hij onze stad. Als katholiek volksvertegenwoordiger van ons arrondissement en als katholiek gemeenteraadslid onzer stad, heeft hij jaren zijne beste krachten besteed om iedereen ten dienste te staan. Nooit was het hem te veel; niets ontzag hij om zelf iemand voldoening te geven zoo het mogelijk was of om, door rijn machtigen steun, het zijne daartoe bij te dragen. Dienstveerdig was hij in den vollen zin van het woord; voor eenieder, zander on derscheid van politieke gezindheid. Hij was de man van de daad. Volks- vleier was hij nooit; hij had durvende openhartigheid genoeg om te zeggen wat kon bereikt worden en wat niet kon, en dan wist hij alles in t werk te stellen om tot het doel te geraken. ■"Verken vas rijn leven cn de talrijke ambten die hij bekleedde leveren daar het beste bewijs van: die ambten waren geen eerepasten maar harde werkers- posten. «Verandering van werk, is rusten», hoorden wij hem zoo dikwijls zeggen; die leuze paste hij ten volle toe. Zijn politieke loopbaan verschafte hem veel kommer, en ook veel genoegen om al het goede dat hij erdoor kon verrichten en de hulp die hij overal bon veelomen. Aan studie en werk rijn volk ten bats versleet hij zijn leven. Zijn kristen Vlaamsche volk stond hij rijn leven lang ten di-nste als geneesheer, als kristen leider, als Vlaamochvoelend strijder; en hier moet lk hem cok hulde brengen en dank betuigen vanwege de bloeiende Davidlsfonds-afdieellEg onzer stad. vaar hij jaren de ievcrige Onder- Voorzitter en bezieler was. Het laatste jaar, helaas, zagen we D' Brutsaert verminderen. Een pi.rjljke ziekte ondermijnde hem. Moedig droeg hij zijn zwaar kruis, z'n zeiven vergetend om, niettegenstaande het hevig lijden, toch steeds met anderen bekommerd te rijn: met het weirijn der katholieke partij; met het welvaren zijner rieken; met den bloei van het Sanatorium D8 Lovie»; waar hij de groote bezieler was, en waar zooftele hem zoo geliefde kostgangers hulp en genezing vonden. De draad is opeens afgesneden. Moe dig zag hij de dood toetreden; ten volle bewust over rijn gezondheidstoestand, wa ren de laatste dagen een echte voorberei ding; biddend roar allen, vergiffenis vra gend, vergiffenis schenkend; hij wilde met volle kristen onderworpenheid voor den oppersten Rechter verschijnen. In volle gelatenheid ls hij gestorven Een groot katholiek leider is ons ont nomen, Bij God heeft hij reeds loon naar werken verkregen en zal hij bidden om ons in onze taak steun en verlichting te brengen. Aan de diepbeproefde Echtgenoote, aan de treurende Kinderen hier aanwezig, aan de zoo diep getroffen Kinders die ginder ver in het Zwarte Congoland hun Jeugdig leven opofferen tot beschaving en hulp aan zooveel minbedeelden, bieden wij onze innige krtstene deelneming. Mocht ons gebed strekken tot ziellafe- nis van den duurbaren Overledene en tot zielesterirte der ln droefheid gedompelde Familie. Als Leider, als Vriend, danken wij U. Heer Dokter, en we zullen U steeds in onze gebeden indachtig rijn. HIJ heeft den goeden strijd gestreden. Barmhartige Jezus, geeft hem de eeuwi ge rust. LIJKREDE uitgesproken door den Wel Ed. Heer LEON van MERR1S, Vrederechter van het kanton Poperinge, tijdens de be grafenis van wijlen Heer ALFONS VERFAILLIE. in leven Griffier van het kanton Poperinge. Diepbeproefde Familie, Geachte Toehoorders, Bij het verlaten van St Bertinuskerk te midden der diepste droefheid weer klonk het In Paradisum Ten Hemel geleide U de Engelen». Wij twijfelen er niet aan dat de ziel van onzen dierbaren afgestorvene in de blijdschap der Zalig heid is ingetreden en dat het eeuwig licht ze bestraalt, en dat is voor ons een zoete troost. Doch het lichaam dier ziel wordt hier te midden tranen ter aarde gebracht, in den gewijden gTond neergelaten, zoo dat het in stof vergaat. Hier zal in af- wachtng der verrijzenis rusten wat over blijft van hem, dien gij, geëerde familie, bemindet als den besten vader, dien gij, beste toehoorders vereerdet als een goe- dn vriend, dien ik hoogschatte als mijn getrouwen en betrouwden griffier. Nu, vooraleer het kerkhof te verlaten, wil ik in 't openbaar eene diepe en wel gemeende hulde brengen aan hem die mij zoolange jaren ln 't uitoefenen van mijn ambt ter rijde stond. MIJ ls het plicht en geerne vervul ik hem. Alfafis Verfaillie, uit een oude kriste ne en Vlaamsche familie geboren, stichtte een huisgezin, dat te midden der lichtzin nigheid onzer dagen een voorbeeld blijft voor allen. Kij was vader, de vader die in Gods naam het gezag voerde te midden deze voor wie hij voor God de verant woordelijkheid doreg. Hem gehoorzaamde men geerne omdat hij met zijn voorbeeld aan zijn woord kracht bijzette. Hij was het hoofd, maar met moeder was hij ook het hart van zijne familie: de zich zelf slachtofferende, de zich zelf vergetende liefde. Uiterst bekommerd was hij om de toskomst dei' rijnen, en om deze te ver wezenlijken r-ibeidde hij dag en nacht, hoe lastig het ook soms was, hoe doodend zal ik zeggen, in de dagen zijner laatste riekte, tot wanneer hij uitgeput neerzonk ln onmacht treurende: 't Is gedaan, ik kan niet meer». Hij had zoo gaarne nog enkele maanden, vechtende tegen zich zelf, om recht te blijven, het leven be waard, om zijn ambt dat hij zoo waardig vervulde in de handen van één der rijnen over te laten. Doch de Heer heeft het an dera gewild: hij is gevallen op het veld van plicht en eer, zijn leven gevende voor vrouw en kinders. Zijn pagedachtenis bllive in zegening Hij was niet alleen de beste vader, hij was ook de goede vriend. Dat bekent gij allen alhier die zijn stoffelijk overschot nu omringt. Hij was de vriend die in wee en leed bijbleef, die trouw was aan zijne ver bintenissen, die met woord en daad, waar en voor zooveel hij kon, hielp, bijstond en verdedigde. Griffier van 't Vredegerecht van 't kanton Poperinge sinds vele jaren vond ik hem als medewerker in 1921. Door eene degelijke voorbereiding als com- mis griffier ln de toen moeilijke griffie van Roesbrugge-Haringe bezat griffier Verfaillie, volkomen kennis van vele wet ten, bijzonderlijk van deze die hem in staat stelden behulpzaam te rijn aan weezen en arbeldsiachtoers. De edele maatschappelijke instelling voor vooruit richt en spaarzaamheid, de Spaar- en Lijfrentkas, vond in hem, bijzonderlijk vóór den oorlog, een ieverigen propagan dist. Verders om reden zijner ondervin ding heeft hij dikwijls wijzen raad kun nen geven in de moeilijke en zoo dikwijls kiesche familiezaken die een Vrederech ter op te lossen of te lelden heeft. Het afsterven van zulkeen vader, van zulk een vriend, van zulk een medewerker kan niet anders dan diep ons hart schokken en ons bitter doen treuren. Getroost worden we niet zoo we met onze blikken niet opzien naar den Hemel, waar hij om zijn hooge verdiensten zeker rij kelijk wordt beloond. Het moet herhaald worden: Hij was een diep godsdienstig en kristen man. een diep geloovige Vlaming naar den ouden stempel. De Heer zal hem geoordeeld hebben gelijk wij; en onzen trouwen dienaar, rijnen trouwen dienaar in rijn vreugde ontvangen hebben. Dat rij geluk onze wonden heele Dagelijks bij het verlaten der Griffie zegde ik hem: Griffier tot morgenen telkens ant woordde hij diep kristelijk: Als 't God belieft». En nu kan mijn laatste woord, mijn laatste groet tot hem dan ook niet anders rijn dan dezeGriffier, als 't God belieft, tot morgen We lezen 'in «La Der nier e Heure»; EEN BEZIELER ERVAN M. HILAIRE LAHAYE ER WERD GESTEMD TEGEN DE EXTREMISTEN. EEN HEVIGE KIESKAMPAGNE DIE HAAR VRUCHTEN VOORTBRACHT. leper, 22 Oktober. In de gemeenteverkiezingen van Zon dag 1.1. hebben de Iepersche liberalen een mooi suksc3 behaald. Sinds de laatste Kamerverkiezingen zijn in West-Vlaandcren de liberalen niet pas sief gebleven. Dc jongeren, aangespoord door de oude ren, hebben een vruchtvolle propaganda gevoerd. Zij hadden als leider de jonge advokaat Hilaire Lahaye, zoon van den betreurden liberalen burgemeester Nestor Lahaye. Toen Hilaire Lahaye nog student was, vvas hij de vurige voorstander van de liberaal-solidaristische gedachte in West vlaanderen. Met een onbegrensd enthousiasme stichtte hij, onder de bescherming van zijn vader, de Liberale Jonge Wacht van Poperinge die weldra 500 leden telde en waarvan dit sukses gevierd werd bij mid del van een grootsche manifestatie aan dewelke M. Frangois Bovesse, toenmalig Minister van Openbaar Onderwijs, deel nam. De Jonge Wacht telt sindsdien meer idan duizend leden. Voor liet oogenblik zit Hilaire Lahaye [de Federatie der Liberale Jonge Wachten [van het arrondissement leper voor. Op liet oogenblik dat de Iepersche li beralen een hernieuwde strijd gingen voe- Iren voor de gemeenteverkiezingen, deed I terecht M. Van Alleynncs, de oude voor vechter, voorzitter der Liberale Verccni- Iging van het arrondissement leper, beroep lop Hilaire Lahaye om hem uit te noodi- Igcn te willen opkomen op de liberale lijst |te leper. In deze klerikale vesting hadden de li- Iheralen twee zetels, en, spijts hun gewel dige propaganda, konden zij niet meer ver- hopen. Én nochtans, de jonge Hilaire Lahaye Iliad er betrouwen op, hij vroeg de strijd- Iplaats; hij verdubbelde in krachtdadig heid: zijn Jongere Wachten volgden hem |inct spanning; de kieskampagnc werd he- Ze moest schitterend uitvallen, met Ide overwinning van Hilaire Lahaye die leen derde zetel veroverde voor de liberale I lijst. Deze mooie overwinning werd warm Igevierd. Ziedaar nu Hilaire Lahaye, ge- |ineentcraadslid op 25-jarigcn ouderdom. Het is ontegensprekelijk een der jongste mandatarissen van het land. In samenwerking met zijn jonge vrien- Iden stichtte hij, een jaar geleden «Het IOffensief», het orgaan der jonge libera- jlen van West-Vlaanderen dat, gedurende Ide gansche kieskampagne een lievige pro paganda voerde. Éenige maanden geleden huwde Hilaire Lahaye, te De Panne, de dochter van M. Arthur Van Houtte, liberaal schepen van Adinkerke. Daar ook werd met brio dc liberale pro paganda gevoerd en bracht een prachtige [overwinning. De liberalen, onder leiding [van Schepen Van Houtte, bekwamen 5 I zetels, dewijl de klerikalen cr slechts nog |4 overhielden. OOK TE POPERINGE was de strijd I lievig. De liberale lijst was geleid door I M. Arthur Lahaye, eveneens een zoon van pen ouden Burgemeester. De kollecti- 1 visten dienden een lijst in, evenals de 1 vlaamscli-nationalistendo klerikalen en I le kristen demokraten gingen samen. Ook Ide rexisten dienden een lijst in, zij had- Iden als eerste kandidaat een oud mede- I werker én beschermeling (protégé) van [burgemeester Lahaye, die de liberale zaak I -erraden had. De lijst Lahaye, die de meerderheid had [met 7 zetels, verloor een zetel die toever- [trouwd werd aan de vlaamsch-nationalis- Jten; het klerikaal-kristen demokraten blok [bekwam 6 zetels. Noch de kollectivisten, I toch de rexisten bekwamen een zetel. Tegenwoordig is cr geen volstrekte I neerderheid meer. Wat zal de gel;,./en [nationalist verrichten? Zal hij overhingen [naar links of rechts? Politiek gesproken, [schijnt het dat zijne gedachten veeleer van [liberale strekking zijn. Zoo de vereeniging [zich aldus voordoet, dan valt er te den ken dat M. Arthur Lahaye zijn diepbe treurden vader, als burgemeester, zou op volgen. Dit is ten anderen den wensch van het grootste deel der bevolking. Wat leper nu betreft, de liberalen zul len niet inslapen op hun verworven lau werkransen, maar, opgebeurd door de jeugdige kracht van Hilaire Lahaye en onder de waakzame bescherming der oude ren, geleid door M. Van Alleynnes, zul len zij vol vertrouwen nieuwe suksessen tegemoet gaan. A Zoo schreef Zondag 1.1. liet liberale nieuwsblad La Dernière Heure Wij, die hier de streek bewonen, kun nen best oordeelen wat er van waarheid en wat er van leugen in dat schrijven zit. Over hetgeen geschreven is leper aan gaande, zulleu we hier niet antwoorden de liberalen wonnen er eeu zetel op de socialisten en dat is ons gelijk. Bijzon derste is dat te leper de Katholieken een flinke meerderheid behaalden. We willen het hier alleen hebben over wat geschreven is met betrek op Pope ringe. Dus volgens La Dernière Heure was de LIBERALE lijst aan de Gemeente verkiezingen te Poperinge geleid door M. Arthur Lahaye Op den avond der Kiezing, toen we al len broederlijk naar de uitslagen stonden te wachten op de speelplaats der Kouterscliool, werd cr gesproken over de «liberale» lijst. Een broeder van M. Arthur Lahaye meende dit te moeten te rechtstellen met te zeggen: «De Gemeen- tebelangcrs, a.u.b. Maar dat pakte niet meer, en bij de bevolking hier pakt dat ook niet meer. En de proza die de Heeren Lahaye nu aan «La Dernière Heure» lieten geworden levert hen wel een brevet van liberalisme. Wat aangaat den beschermeling, die de liberale zaak verraden heeftdie moe ten wij niet verdedigen, hij is daar zelf man genoeg voor. Enkel dit, M. Gombert is steeds opgekomen tegen de Katholie ken, maar als Gemeentehelanger. Den dag dat deze liberaal geworden zijn, is hij van hen afgescheiden. Als er verraders zijn langs die kant, dan is liet wel de kliek der jonge Heeren Lahaye met hun liberale Jonge Wacht. A Wat aangaat het liberaal-zijn van wij len Heer Burgemeester Nestor Lahaye, HEM WERD ENKEL DIT ETIKET DOOR ZIJN FAMILIE OPGEVEST TOEN HIJ. ZIEKELIJK. NIET MEER VOLDOENDE BESEFTE WAT MET EN ROND HEM GEBEURDE. Het valt ons pijnlijk dit eens te moe ten zeggen maar, met alle eerbied voor wijlen Heer Burgemeester, zien we ons daartoe verplicht gezien zoo oneerbiedig door de familie zelf gedurig te pas en ten onpas met het aandenken van een over leden gesjacherd wordt uit louter liberaal politiek eigenbelang. Alle eerlijke Kie zers te Poperinge waren verontwaardigd op den vooravond der stemming zoo maar een doode in den kiesstrijd geworpen te zien. Over wat hierboven in hoofdletters voor komt begcercn we niet verder uit te wei den, maar zijn gereed het t« doen zoo het ons gevraagd wordt. f- Wat wc lezen over de groöte propa ganda van het liberale Offensiefzal hier ook de inwoners wel doen lachen in den kiesstrijd verscheen één nummer van «Offensief» en... het kwam uit twee dagen na de Kiezing! «De 1000 leden der Liberale Jonge Wachtdat kennen we hier ook. Als we ze zien uitgaan kunnen we er 30-40 tellen en op hun uitstapje naar zee ver leden Zomer, vulden ze één autobus en half. verplichte oude menschen, vrouwen en kinders medcbcgrepen. En wat betreft de liberale strekking van den gekozen Kandidaat der Nationalisten, het gaat daarmee zeer wel. Als de Heeren liberalen nteenen daarop te mogen rekenen, zouden zij kunnen lee- lijk mis zijn. De Gebroeders Lahaye, die leper en Poperinge willen liberaal maken met medewerking van vrijmetselaar Heer Van Alleynnes mogen over hun geuzen- werk fier zijn. Maar wij hebben de oogen open en zullen ons volk op de hoogte houden. In hun bedanking verklarttu ze zich heel gelukkig otn hun zedelijke overwin ning! 1 Een zetel en 490 stemmen verligzen dit is voor die liberale Heeren een zedelijke overwinning! (Zie vervolg onderaan V kolom.» We waren nieuwsgierig om de beden kingen van M. Missiaen te lezen over den uitslag der Iepersche verkiezingen. Uit die bedenkingen immers kunnen wij entwat leeren. M. Missiaen bekent rechtuit dat de uit slag der gemeenteverkiezingen, voor zijn partij, een groote ontgoocheling is ge weest... We steken het niet weg. we had den er ons aan verwacht een zetel hij te winnen... En in plaats van vooruitgang verliezen we stemmen en een zetel». Verder zien wij dat M. Missiaen, al» leider der partij, ermee verlegen zit dat hij hier en vooral te Brussel zou kunnen ver antwoordelijk gesteld worden voor die ne derlaag en dat men hem zou kunnen het verwijt toeslingeren: «Varus, wat hebt g« met mijn legioenen gedaan?». Daarom houdt hij eraan te verklaren en te herhalen dat het zijn schuld niet is I Onze grootste troost is voor ons dat we het bewustzijn hebben dat we ten volle onzen plicht gedaan hebben op alle ge bied... Niets was ons te zwaar of te lastig om de socialistische gedachte bij het vol!{ te doen ingang vinden. In alles en voof alles waren we bekommerd met den so- cialistischen strijd... Niets hebben we ver waarloosd om de socialistische organisa- tién te versterken, en het lezerstal def socialistische dagbladen te verhoogen... We hebben in al die opzichten volkomen onzen plicht gedaan. Het volk echter heeft zijn leider (s) niet gevolgd. En M. Missiaen betreurt het niet beter door het volk begrepen te wordenDe reden voegt hij er niet bij is 't omdat 't volk te dom is... of te slim? In elk geval zijn er partijgenooten dig zich niet meer geneeren om «kritiek uit te oefenen op de socialistische partij eft hare leiders», 't is te zeggen op M. Mis siaen En daarop volgt een uitval in regel te gen degenen die zich uitgeven voor com munist en slechts menschen zijn die over- loopen van persoonlijken haat tegen d» socialistische leiders't is te zeggen, nog eens, tegen M. Missiaen! Wee die «volksmisleiders»! Wee die klassenverraders Wee die «vijanden van de eenheid der arbeidende klasse»! Wee de mannen die «een dolk hebben gestoken in den rug der socialistische or ganisatie» En nu volgt de bedreiging: «We zijn in het bezit van de lijst der peters di« dc zoogezegde communistische kandida tenlijst geteekend hebben». En M. Mis siaen houdt boven het hoofd van die pe ters, als een zwaard van Damoclès, d» publicatie van al die namen in «Voor Al len zij zullen gebrandmerkt worden al» verraders en overgeleverd aan de wraak van alle partijgenooten. Slechts op één voorwaarde is er vergiffenis te bekomen. Diegenen zullen gespaard blijven die den knieval doen bij een der socialistische lei ders en komen verklaren dat zij getee kend hebben tegen hun zin of zonder t« weten wat zij doen Zooniet, is er geen pardon te verkrijgen. Onverbiddelijk zal men zijn tegenover deze die meer hebben gedaan dan d« communistische lijst te teekenenOn verbiddelijk vooral tegenover «de com munistische haantjes vooruitwier namen hier volgenJan Dochy, Bruyère, Devos, Callandt en HuygebaertZeker is het dat zij «binnenkort de belooning van hun verraad zullen krijgen». We zijn dus verwittigdbinnen kort zal de roode ter reur» in voege komen te leper en de eerste slachtoffers zullen zijn de gewezen socialisten die de zware misdaad begaan hebben niet meer te willen leven onder den dwang van den geliefden en gevier- den «führer» Edgar Missiaen! JUISTE UITSLAGEN GEKOZEN TE ROESBRUGGE-HARINGE. Lijst 1: Deertn Robert, Vandcnbusschft Julien, Laridon Oswald, Laseure Leon, Neuvillc Felix, Delanote Hector, Cambroa Robert. Lijst 2: Deheegher Eucher. Lijst 4: Morlion Camille. Plaatsvervangers. Lijst 1DcweerdL Alexander. GEKOZEN TE BEVEREN-IJZER. Lijst 1, Katholieke Vlamingen, 4 geko zen: Butaye K., Dehaene J., Dehaeck M, Desmyttere D. Lijst 2, Katholieken, 5 gekozenFey» C., Ingelaere R., Missiaen R., Persyn G, Vanrobaeys N. !BBaaBHaBaBaHflaas&£EaHSFaaa BESCHERMING DER HOPAANPLANTINGEN Een koninklijk besluit is verschenen houdende maatregelen om de hopaanplan- tingen voor ziekten en ongedierte te vrij waren. De eigenaars, pachters en ingebruik- houders, te welken titel ook, zijn er tos gehouden, door alle middelen, de ziekten (zwammen, enz.) en het ongedierte (in secten, spint, enz.) te bestrijden op de door hen gekweekte hopplanten. OUD-LEERLINGENBOND DER TUINBOUWSCHOOL KORTR1JK We hebben de eer Ued. uit te noodigen tot de zeer leerrijke voorstelling van een nieuwe klankfilm handelende over VAN BOL TOT BLOEM afgerold onder lei ding van Landbouwingenieur Schclstracte, op Zondag 30 Oktober te 15 uur, in de voordrachtzaal der Tuinbouwschool, Filip van Elzaslaan, Kortrijk. e zijn overtuigd dat U deze zeldzame kans niet zult laten voorbijgaan zonder ervan te genieten. iHHaixsBiBBMiiasiaBBaaazai - W ■aassKssji.iassssasHaiaBaeeaBBa DKRmT tarief-autovcrzckcring. HON- 1 >qtcn 7\ Per .^aar zu'1 8'j er uw on" vandaan °hLVurmil^eren' Schrijft ons nog h. het kost of verplicht U tot niets. VAN REMORTEL Frère Orbanlaan, 72, GENT. Als ze daarmee gediend zijn, zullen ws ons best doen om lien per naaste gclcgen- n°K zoo een zedelijke overwinning te bezorgen. T T «La Dernière Heure» vergeet natuur- ''Jk te.zeggen dat op 5 stemmen na. de Katholieken nog een zetel veroverden op de liberalen! Maar dat zal voor de naaste liberale «zedelijke overwinning zijn 1 Eu de paar kandidaten die op jjf ''l'f' rale lijst staan en beweren geen 1 te zijn, zullen zij geen terechtwijzing den naar «La Dernière Hcurér»? doen ze ook mee aan volksbedrog^

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1938 | | pagina 7