Ons Vrouwenhoekje
GEDACHTEN
Feeënlianden
MOEDERS fier op hun meisjes kleedenze bij
MARIE-J0SÉ, 5, Henri Sermyslaan,Oostende
AANBESTEDINGEN
AAAAlAAAAAi
MEUBELPAPIE5?
KATH. UITZENDINGEN
I
pjjv
CEGSEL AAN .DE POPERÏNGLNAAR EN .DE UALLE VAN ZONDAG 30 OKTOBER 1933. Nr 44.
k9.
Hoe meer men weet, hoe meer men
i« leeren het nlet-weten houdt
geSjken tred met het weten, of liever het
fJnjstzljn van het niet-weten.
De waarheid ls de edelste hoogte wel-
p een mensch kan bereiken.
Eigen liefde is de meest gevaarlijke
io grootste aller vleLsters.
III!
BETMAHFÜKf
UIT DE
AAN AL mijn Liefste Lezereskens en
Besie Lezers, wensch ik uit ganscher harte
ten zalige feestdag van Allerheiligen en
it hoop dat ze, naar Gods woord voor
fctmse overledenen zullen bidden opdat
te van hunne zonden zouden worden ont
bonden!
LUISTERT WEL
Het edelst spel
Dat er, m'n beste vrinden
In de wereld is te vinden
'k Getuig gewis
Dat 't schaakspel is!
Het eenige spel waar er geen sprake
tan zijn van kans en onkans, het eenige
spel waar geen inzet van noode is om er
s met hart en ziel aan over te geven...
ét eer der overwinning volstaat!
Het edele schaakspel!
Spijtig maar dat het in ons land zoo
weinig beoefend wordt en niet aangeleerd
wordt in de scholen, zooals dit, o.a. 't ge
val is in Duitschland, Rusland, Nederland,
en»... Enfin... w'hebben nog veel te leeren.
Maar d'r zijn er die dit edel spel ook
voor andere doeleinden trachten te ge
bruiken.
Hangaarsche grensbeambten hielden in
éen sneltrein Boedapest-Praag twee man
nen aan die diamanten over de grens
wilden smokkelen. Ze hadden de edel
gesteenten in schaakstukken verstopt en
mten in hun compartiment schijnbaar
ten partijtje schaak te spelen. Een be
ambte, die zelf schaker was, keek even
toe, en bemerkte dat de stukken onmoge
lijke stellingen innamen en dat die twee
schakers geen benut hadden van 't sp»l.
Ze werden dan ook aangehouden... en de
stuken werden zelf... geschaakt!
Ziet g'al 't nut van 't spel... Hadden
6e mannen werkelijk kurnen schaken
ie waren er zeker doorgeslibberdNu kun
nen ze mea culpa kloppen en zeggen,
ieder in zijn eigen: 't is mijne schuld
fck de... schS, ken!
IN DE WACHTKAMER van een dokter
fitten twee kleine jongens.
Wat scheelt er aan? vraagt een dame
bun.
Ik heb een knikker ingeslikt en nu
moet de dokter hem er uit halen, zegt
met benauwde stem de eene jongen.
Bn jij, ben jij met je vriendje mee-
pkomen om hem moed in te spreken?
Nee, maar die knikker is van mij!
JA, IK
Heb schrik
Met dit epistel aan te vangen
Kan 't u wel aanbelangen?
*t Is een onderwerp heel sterk
Dat vraagt veel tijd en werk
1 Handelt, voor de rest wensch. 'k het naar
[de maan,
Over 't aantal soorten schrikdie er
[bestaan!
En d'r zijn er niet minder dan honderd
vijf en dertig! Geen klein biertje, eh!
En het meerendeel onder hen worden bij
ée kinderen veroorzaakt door een verkeer
de opvoeding. Zij dragen, schoon klinken
de namen die bewijzen, dat de «uitvinder!»
ervan niet aangetast is door een hon-
derd-zes-en-dertigsten schrik ofte phobie,
namelijk de vrees van de Grieksche stam
woorden.
De agoraphobie is de schrik ofte de
vrees van de openbare plaatsen, de an-
flnaphobieis de vrees der nauwe of
enge plaatsen, de ailouraphobieis de
vrees voor de katten en de cynophobie
is deze voor de honden. Gij zijt aangetast
door de peniaphobie als ge schrik hebt
voor de armoede, ge lijdt onder crema-
tophebieals ge vrees hebt van 't geld.
Dan hebt ge nog de amakaphobie ofte
de schrik voor 't gerij, de «katagalophobie
ofte de vrees voor 't belachelijke, de ka-
korraphiaphobieofte de schrik van iets
te misdoen... en dan komen er nog! nog!
nog! vermits er honderd vijf en dertig
Êjn... Maar de schoonste zijn toch de
phobophobie ofte de schrik van... den
schrik en de pamphobie ofte de schrik
foor alles!
Had ik geen gelijk schrik te hebben dit
schrikbarend onderwerp aan te vatten!?
Was iets schrikkelijks en vreeselijks!
EEN KLEINE JONGEN stond op straat
te schreeuwen. Een oude heer kwam
medelijdend naar hem toe en vroeg:
Waarom schreeuwt ge zoo, ventje?
M'n vader heeft m'n moeder voor
ten domme gans uitgemaakt.
En verder?
En m'n moeder heeft m'n vader voor
telden ezel gescholden.
En moet ge daarom nu zóó
ebree uwen?
Ja, mijnheer, want ik vraag me af,
wat ben ik nu eigenlijk?
Ja, nen ezel en 'n gans... wat zou dat
wel geven?
AL IS ER VEEL of weinig aan gelegen
'n Geheim 'n blijft toch nooit verzwegen
Alzoo vernemen we thans
Dat het tijdens den lesten oorlogsdans
A>t Chamberlain is, die den vrede heeft
[gered
fear wel, 'k verklaar het met veel pret,
Komt, treedt "n beetje nader,
God de Vader
Mengelwerk v. 30 Oktober 1938. Nr 3,
ROMAN vat
H. COURTHS-MAHLER.
Kort voor Maria's dood had Karl Wern-
fccr. die van haar ellende gehoord had
haar nog eenmaal opgezocht en eerst op
haar sterfbed vernam de arme vrouw, wie
het geluk van haar leven verwoest had en
Karl Wemher moest, nu het voor altijd
te laat was, uit den mond der stervende
hooren dat, al die verdachtmakingen van
Sjn bloedverwanten, die hem ertoe ge-
hracht hadden om Maria zonder eenige
Verklaring den verlovingsring terug te zen-
her, niets dan leugen en bedrog waren
geweest. De arme Mari.. kon slechts dien
einen troost mee in het graf nemen, dat
Voor haar verlaten kind voortaan gezorgd
tou worden, want Karl Wemher had haar
te'.oofd de kleine Felicltas tot zich te ne
ten en haar als zijn eigen kind op te voe
den. Het was de eenige zonnestraal die de
laatste uren van Maria Rogga verhelderde.
En Karl Wemher had trouw woord ge
houden. Direct r.a den dood van haar
toeder had hij Felicitas tot zicli genomen
ti was een zorgzame pleegvader voor het
hind geworden.
Het Heidehof had hij niet willen ver
hopen, het moest voor Felicitas een aan-
Jhniten aan haar vroeg gestorven moeder
olijven. De melkerij verKocht hij en hij
let de boerderij door een ouden tuinman
tet zijn vrouw beheeren. Des zomers
Placht Wemher met zijn pleegdochter al-
"W een paar maanden ha de landelijke
'-'ilte van Heidehof te wonen en zoo groei
de het kind elk jaar mooier en sterkeT op
de zon der heide.
Toen Felicltas volwassen was en door
pleegvader in do gezelschapswereld
Maar 't is ne menscheiijke God de
Vader»!! en dat zegt al veel.
De EnjeLsche humor verliest nooit zijn
rechten. Zoo wordt door verschillende ga
zetten melding gemaakt van een telegram
uit New York, volgens hetwelk dien vent,
die rich niet schaamt zich dien godde-
lijken naam toe te eigenen, den vrede
zou gered hebben.
Deze God de Vader ls een man die
enkelen tijd geleden in Harlem, de neger-
wijk van New York, nogal van zich deed
spreken door zijn fanatiek optreden.
Hij beschouwt zichzelf als een God
en de naam van God de Vader heeft hij
dan ook zichzelf gegeven. In een tijd
schrift dat deze zonderling uitgeeft, heeft
hij den tekst afgedrukt van telegrammen
welke hij aan de voornaamste Europeesche
staatshoofden heeft verzonden.
't Besluit voor de bijgeloovige negers
die hij uitbaat, ligt natuurlijk voor de
hand. Bij de ontvangst van de telegram
men van dien God de Vaderwas de
vrede gered!
En dat in de XX* eeuw!
DAT IS ERG LIEF van u. zei tante
Elisabeth aangedaan, toen de kleine Nellie
op tante's verjaardag met een pakje kwam
aandragen. Ze begon onmiddellijk het
touwtje los te knoopen.
Ik ben erg nieuwsgierig wat het is!
zei tante.
Ik weet wel wat het is, zei Nellie, eer.
vischje.
Een vischje, vroeg tante verwonderd.
Ja, pa zei, ik geef u een vischje mee
om een kabeljauw te vangen!
Wie had beet?
PLYNE WEENT. PLYNE SCHREIT
Want z'is heuren regenboog kwijt.
Waar ze, naar ik las
Toch zoo fier op was.
Plyne is kwaad, Piyne is vies.
Want 't ls voor haar een groot verlies
En 't kan haar nu niet veel meer baten
Want de toeristen heben haar verlaten!
Plyne dat is een lief stadje in de Ver-
eenigde staten van Amerika. Daar vormde
een rivier een waterval waarboven, op
heldere dagen, en bij een bepaalden stand
der zon, een regenboog te zien was, als
gevolg van de waterdeeltjes die de lucht
ingeworpen werden.
Maar nu, helaas! heeft de «vooruitgang»
ook zijn parten gespeeld aan Plyne... en
dien vooruitgang beteekent voor haar een
fameuze achteruitgang.
Ziehier wat er namelijk gebeurd is.
Een electTicibeitsmaatschappij heeft
daar op dien waterval een centrale ge
bouwd... en de regenboog is er meteen
natuurlijk van onder gemuisd!...
Daar die regenboog vele toeristen trok,
waarvan Plyne dan ook cm zoo te zeggen
uitsluitend leefde... heeft de stad thans
een schadevergoeding van 25.000 dollar
geëischt van de sosjeteit van den ellen-
triek voor den ontstolen regenboog!
Arme Plyne!
EEN SPANJAARD, een Amerikaan en
een Schot bespraken met elkaar, wat ieder
van hen doen zou, als hij op een goeden
dag ontwaakte en bevond, dat hij mil-
lionnair geworden was.
De Spanjaard bedacht zich niet lang
en 2ei, dat hij een lang gekoesterden
wensch in. vervulling zou doen gaan en
een schitterende arena voor stierenge
vechten zou laten bouwen.
De Amerikaan verklaarde, dat hij een
reis om de wereld zou gaan maken.
En ik. zei de Schot, ik zou me nog
eens te slapen leggen en zien. of er mis
schien weer een millioentje bijkwam!
WIJL M'N PEN OP 'T GLAD PAPIER
In kronkelenden zwier
Letters maakt vol krol en sier
En nieuws vertelt van daar en hier
Denk ik bij mijn eigen
Zou 'k eindelijk 't. geluk toch krijgen,
Voorwerp mijner droomen,
Te weten nu te komen
'k Zeg het onbedekt.
Wie u heeft en waar ge werdt. ontdekt!
Als ne moderne vent die 'k ben, is
't natuurlijk met "n vuloen da'k pen... en
't is dan ook daarover dat onze opzoekin
gen gaan.
Wie heeft eigenlijk de vulpenhouder
uitgevonden?
Waterman was al ne laatkamer met zijn
patent in 1883.
Het staat vast dat er in Egyptische gra
ven voorwerpen gevonden werden, die bij
nader onderzoek een primitief soort vul
penhouders bleken te zijn. Ze bestonden
uit een stuk riet, ter dikte van een pot
lood en ongevdei 7 en nen halven cen
timeter lang. bevestigd op een lang situk
koper. De pen was tot een fijne punt ge
sneden. net als een veeren pen. Het nauwe
rietbuisje diende om een kleine hoeveel
heid reserve» inkt te bevatten. Waar
deze vloeistof uit bestond is natuurlijk niet
meer na te gaan.
En alzoo is 't eens te meer gebleken
zie. dat er niks nieuws is onder de zon!
En ons modernismeheeft weer ne
duohtigen klap gekregen, want waar we
nu meê schrijven is slechts een per
fectie van 't aloude.
MOEDER wilde Zaterdagmiddag gaan
winkelen en vader een zeer precies
man stemde er in toe om dien middag
niet te tuinieren, doch met zijn drie woe
lige kinderen uit te gaan. Toen mosder
thuis kwam overhandigde vader haar het
volgende lijstje:
Tranen gedroogd: negen maal. Veters
dichtgebonden: dertien maal. Ballonnen
gekocht: twee per kind. Gemiddeld leven
van ballon: twaalf seconden. Kinderen
gewaarschuwd om niet de straat over te
steken: negen en twintig maal. Kinderen
toch de straat overgestoken: een en twin
tig maal. Aantal Zaterdagen dat vader
opnieuw zal oppassen: nul.
't Zijn sjarels, de mannen!
NEEN, D'R IS NIKS DOM'S
In de vragen, beste gezellen
Die 'k u hier ga stellen.
't Zijn slechts enk'le waarom's
Die men zich, goed geteld
Eiken dag twintig keeren stelt.
Maar waarop men, goed doorgrond.
Nooit of nooit een antwoord vond!
Hier gaan ze...
Waarom zegt men van een porceleinen
roosje dat ze gelijkt op een natuurlijke
bloem, en waarom wanneer ze echt ls,
gelijkt re op een porceleinen roos?
Fiselofle, menschen flselofie.
Waarom steekt het muziekstukje dat
men sedert vijf minuten zoekt, altijd het
laatste in den hoep?
Waarom schrijven twee personen,
die sedert lang zonder nieuws rijn, de
eenen van de andere, op hetzelfde oogen-
blik aan malkander?
Diep!
Waarom verdwijnt een voorwerp dat
sedert lang op die plaats lag. op 't oogen-
blik dat men 't ncodig heeft?
Waarom, als men vóór zijn vrienden
een proefneming wil doen om zijn ge
zegde te staven, mislukt die proefneming
telken male dien keer?
Kewel... en uwe antwoorden!
VOOR DEN SCHOUWBURG stond een
lange rij menschen te wachten. Een man
voelde, dat iemand zijn rug r -.raakte
en keek om. Hij zag een jong meisje dat
juist de rij uit wilde gaan.
Ik ga even aan den overkant sigaret
ten koopen, zei ze.
Dat interesseert me niet, bitste de
man.
Dat kan wel. was haar antwoord,
maar ik heb 'n krijtstreep op uw rug ge
zet, voor 't geval ik mijn plaats vergeet.
'N GEDACHT:
Zalig zij die minnen! Zij worden bemind.
Liefde is de kracht die den Haat overwint.
En nog een:
Zalig zij die wachten! Zij leeren geduld.
Is niet de vrucht eerst in bloesem gehuld?
Trekt er uw profijt uit!
ALLES IS GEZEGD wat er te zeggen
viel... en d'r is geen stof meer voorhan
den!...
Wat! roept Marenta eensklaps uit, die
over mijnen schouder ls komen zien wat
'k pende. Wat! geen stof meer voorhan
den?... Hier zie... en meteen duwt ze me
een... opneemvod in de hand, hier zie,
ga maar- eens zien op de kasten en stoe
len uit de goei kamer of daar geen stof
meer voorhanden is, en opgepast weie...
als 't straks niet afgedaan is...
En alzoo zit 't manneken hier weer, zie,
mei zijn gebakken perenwant 't woord
van Marenta is 'n bevel.
Ik zei dus... en nu nog meer dan daar
straks, d'r s geen stof en ook geen.,, tijd
meer voorhanden, en daarom gaan we
onze toevlucht nemen tot een iiedekljn,
getiteld:
IK GA TROUWEN
*k Ben jonkman, zes en twintig jaar...
Maar 'k kan het niet meer houwen;
'k Heb 't dus in mijn gedacht gezet,
Als 't kan... maar vlug te trouwen.
Doch trouwen doet men niet alleen...
Zco zingen ze in het liedje...
Ge hebt daarvoor beslist vandoen
Een Stansken, Fientje of Grietje,
Refrein.
O, neen!
Ik blijf niet meer alleen,
*k Ga zonder dralen...
Me een vrouwkeu halen.
Helaas; ik heb een groot, gebrek,
'k Durf met geen meisken spreken...
En 'k heb nog nooit een aardig kind,
Recht in haar oog gekeken.
Mijn wil is goed, maar 'k ben niet vrank.
Ik moet ncsg zooveel leeren...
Tc Geraak nooit verder dan dit woord:
Sofieken, Tc zie u geren.
Sophie, mijn hart, dat staat in vlam,
ophie, gij kunt het blusschen...
Sophie, Sopihieken lief, ik zou...
U gaarne eens... willen kussen.
Dat zal ik zeggen, maar helaas!...
Zal 'k mij zoo stout vertoonen...
Ach! als ik bij een meisken sta,
Ben 'k seffens in de boenen.
't Is best nog dat ik haar misschien
Een schoonen brief zou schrijven.
Waarin ik zweer, dat 'k haar alleen,
Altijd getrouw zal blijven...
'k schrijf dan meteen wat ik bezit;
Een hofstee; vijf hectaren;
Drie koeien en tienduizend frank
En ook nog al mijn haren.
Als dan Sophieken weigren moest
Zal 'k daarom nog niet weenen;
Dan ga 'k naar Stance, Odile, Ivorme
Gertrude of Bertha henen.
Ik vind wel eroer.s mijn gerief,
Want zóó zijn thans de zaken:
Ik ken er... zevenhonderd, die
Niet... aan een man geraken.
En als 'k mijn schat gevonden heb,
(Ik wil 't u niet verzwijgen)
Dan zullen, na een week of vier,
Wij d'eerstfin roep... gaan krijgen.
Want onder ons gereid, ge kunt
De zedeles hier rapen,
't Wordt tegenwoordig veel te koud,
Om nog... alleen te slapen.
't Manneken uit de Maan.
SBBBHEaSSCSSBÏÏBJBKEBS»
L. PIERLOT -PI ERRET
Aile-sur-Semois.
Nr 2, speciaal, uiterst licht. 26 fr. de kgr.
Nr 4. speciaal voor liefhebbers, 32 fr. de
kgr. Franco tegen terugbetaling per 2 kgr.
1 Fr. vermindering de kgT. per 4 kgr.
Fijne, middelmatige en gTove snit
ïm
MANTELS en KLEEDJES (Bij de g,oote Po..) g1
Alle. *an 't schoonste en 't hes.e Van 6 tot 16 jaar.
ii!H!n!!!iiiiminiim!fliiifttii)tHni!U!itnitRffimit!iit!niiimmuutiuimiiiiiiiiiaiii!!iRflttiiiiiiiiiiiiftniiinmiuuiiiiiii!Uii>!!i;i!i!i!t!!i!iiiii!!ii!!ii;i!ii!!!iiiiiii!;i;iiiiim!i!!i
werd gebracht ontbrak het haar niet aan
hofmakers. Doch ze was tegenover allen,
die haar omringden koel vriendelijk en
niemand kon er zich op beroemen ooit
door haar te zijn uitverkoren. En de man,
dien ze wel had willen uitverkiezen, hield
zich bijna opzettelijk op een afstand.
Dat was Rolf, Judith WaJtoergs broer,
die ongeveer een half uur van Heidehof
af op een landgoed woonde, dat hij van
een oom geërfd had en dat hij zelf be
heerde. Af en toe had Felicitas Judith in
gezelschap ontmoet en had zich dadelijk
aangetrokken gevoeld tot het algemeen be
wonderde meisje. Wat moest Judith ont
zettend geleden hebben onder de veran
dering. Haar broer, die altijd vreemd te
genover zijn vader had gestaan en die al
les had zien aankomen, was nu haar eeni
ge beschermer. Ze zou nu wel, zooals Fe
licitas dacht, in zijn huis een toevlucht
zoeken, daar Richard Wernher haar dat
nog niet bieden, kon.
Steeds weer moest Felicltas aan die bei
de menschen denken, die ze zoo graag zou
willen helpen. Maar na het laatste ge
sprek met haar pleegvader was elke ver
derde poging onmogelijk geworden, Karl
Wernher had immers zijn woord gegeven,
dat zijn neef nooit een cent voor het uit
voeren van zijn plannen van hem zou
krijgen.
Felicitas zat voor het raam van haar
kamer en staarde verstrooid naar buiten,
het park in. Wat gaf het haar nu of ze
een rijke erfgename was, als ze toch niet
in staat was iemand te helpen, die zoo
dringend hulp noodig had.
Ze dacht er aan hoe vaak haar pleegva
der met haar over zijn testament gespro
ken had, dat haar tot eenige bezitster zou
maken van zijn geheele vermogen. Hij be
waarde het in een ouderwetsche, rijk ver
sierde cassette van gedreven zilver. Fen
krans rozen en bladeren omgaf het dek
sel en werd door een gouden spreukband
te zamen gehouden.
Die spreuk luidde;
<«In Treuen verwahr
An tausend Jahr,
Was anitzt umschliezet
Dein erzen Gewand.
De letters van deze spreuk waren door
het veelvuldig gebruik cp twee plaatsen
afgesleten en uitgewischt. De T van het
woord Treuen en de a van het woord Ge
wand waren niet meer te onderscheiden.
Ook Karl had Felicitas een overlevering
uit de familie verteld met betrekking tot
die cassette, waarvan nog een tweede
exemplaar had bestaan.
De Wemhers konden hun stamboom
volgen tot het begin van de zestiende
eeuw. Merkwaardig genoeg werd in de fa
milie tientallen van jaren lang altijd maar
één zoom geboren, die de erfgenaam van
zijn vader werd. Doch toen kreeg einde
lijk een Wernher eens twee zonen en
daarvan had de oudste de z:.ken van zijn
vader voortgezet, terwijl de andere de
goudsmeedkunst geleerd had. En die twee
broers waren met twee zusters getrouwd,
de dochters van den meester waar de
Jongste broer zijn kunst geleerd had.
Deze beide zusters brachten haar man
nen denzeifden bruidschat mede, nl. zil
veren cassetten, waarvan het ln de fami
liekroniek heette, dat elk met goudstukken
gevuld was geweest en belde leken op el
kaar als twee druppels water. Elke cas
sette had ook denzeifden spreukband met
dezelfde spreuk en ook de daarbij behoo-
rende sleutels hadden precies op elkaar
geleken. De vader der beide meisjes had
de cassetten zelf bewerkt en door dit ge
schenk willen aantoonen, dat zijn doch
ters hem beiden even lief waren. Elk der
beide broers Wernher had slechts één zoon
gekregen en zoo waren de cassetten tot
nu toe in de beide families gebleven. Karl
Wemher was de eenige nakomeling van
den. lakenwever en George Wernher de
eenige van den goudsmid, verder was er
geen familie meer.
In beide families waren die zilveren
U VRAAGT*... WIJ ANTWOORDEN!...
AAN AL ONZE LEZERESSEN. U kan
ons, in aile vertrouwen zelfs zonder U
kenbaar te maken vragen stellen in
verband met ce huishouding, recepten, op
voeding, schoonheidswenken, enz... In het
mogelijke zullen wij U zoo vlug en zoo
goed mogelijk antwoorden. Wij herhalen
echter uitdrukkelijk dat wij op genees
kundige vragen geen antwoord kunnen
verstrekken, daar deze niet tot onze be
voegdheid behooren. Het ls dus nutteloos
ons nu nog vragen ever genezing van ziek
ten, enzoovoort te sturen: voor alles wat
tot het domein der geneeskunde behoort
dient men zich te wenden tot geneeshee-
ren en niet tot ons.
Stuurt uwe vragen, raadverzoeken, en
zoovoort onder gesloten omslag aan het
adres van dit blad, met vermelding Voor
Tante Barbara Dan worden deze brie
ven ons ongeopend besteld, en in één der
eerste daarop verschijnende rubrieken zult
U ons antwoord vinden.. Wij dringen er
echter op aan, dat er een postzegel van
75 centiemen moet bijgevoegd worden om
de correspondentie-cr.kostcn te dekken.
L. V. vraagt ons: Gelief, zoo mogelijk,
een middel te geven tegen het uitvallen
van haar. Het te vroege uitvallen van
de haren kan verschillende oorzaken heb
ben. Veelal zijn het ziekelijke gebeurtenis
sen in het zenuwstelsel door algemeene
storingen of Infectieziekten. Zoo ls bij
voorbeeld het uitvallen der haren na ty
phus een bijna regelmatig volgend ver
schijnsel. Ook bij tuberculerzen en kan-
kerzieken doet zich gewoonlijk een opval
lend verval der haren voor. Als toeken van
algemeene storingen is het uitvallen der
haren bij vele vrouwen m het kraambed
op te vatten. De haren vallen dan bepaald
bij strengen uit en elk doortrekken met
den kam is voldoende, om geheele bosjes
los te werken. Het uitvallen der haren
tengevolge van zoodanige oorzaken is ge
lukkig slechts een voorbijgaand verschijn
sel. Zoodra het organisme weder herstelt
en krachtig wordt, zet ook de wasdom der
haren krachtig in en brengt vergoeding
voor verlies.
De eigenlijke oorzaak van den uitval
van het haar is afgezien van bijzonde
re ziekten van de haren eene storing in
de voeding, het gevolg van verstopping
der haarbalgen. Aanleiding daartoe is ei
genoeg. De natuurlijke vettigheid van den
haarbodem houdt het onvermijdelijke stof
vast en vermengt zich daarmede tot een
taaie massa, die bij tallooze menschen nog
door de gewoonte vermeerdert wordt, het
hoofd met zalven en pomade insmeeren.
Daardoor ontstaat op de hoofdhuid eene
samenhangende laag. die de haarbalgope-
ningen luchtdicht afsluit. Het gevolg is
de volledige onderbreking van de haar-
voeding. De haartooi en de haarbalg, waar
in het eigenlijke haar zeer vast zit, krim
pen, het haar raakt los, verliest zijn steun
en valt uit. Bij mannen wordt deze wer
king nog daardoor versterkt, dat zij meest
al stijve hoofddeksels dragen, die geen
lucht doorlaten vooral de soldatenhel-
men zijn in dat opzicht buitengewoon on
praktisch waardoor aan den haarbo
dem nog de laatste mogelijkheid van eene
hygiënische werking wordt ontnomen.
Terwijl nu kaalhoofdigheid bij begin
van haar optreden zonder moeite zou zijn
te verhelpen, gaat men de meest verkeer
de wegen op. Kapper en kapster worden
geraadpleegd en hun raadgeving met
ijver opgevolgd. Wat bevelen deze aan?
Zalven, pomaden, dure haarwateren
kortom alles, wat den toestand bepaald
verergeren moet. Aan den grondslag van
alle hygiëne, de zindelijkheid, wordt
niet gedacht.
«De haarverzorging moest in principe
bestaan in het vrij houden der hoofdhuid
van alle onnatuurlijke stoffen. De natuur
lijke ve tof scheiding is bijna steeds vol
doende om den haarbodem en de haren
voor droogte te bewaren. Om de 2 a 3 we
ken moet een grondig wassShen van' het
haar plaats hebben met warm water en
eene zachte zeep, waarop eene overspoeling
met helder water moet volgen, dat even
eens warm ls. Personen met ruime vetaf-
scheiding doen goed, cm aan het eigen
lijke waschwater iets soda toevoegen, on
geveer ter grootte van een duivenei, om
dat deze bijdraagt tot spoediger inzeeping
der vetlaag. Van zalven en pomade moest
geheel afgezien worden. Slechts in de ge
vallen, waarin na het wasschen van het
haar eene sterke droogte achterblijft, is
aan te bevelen de hoofdhuid met eene goe
de olie in te wrijven. De geparfumeerde
haarwateren en pomade benadeelen de
haren geheel en al, want de daarin voor
komende scherpte werkt bij langen duur
schadelijk op den haartooi... Haarschilfers
verdwijnen niet door het wasschen der
hoofdhuid met spiritus bevattende vloei
stoffen. Deze bewerken natuuriiik eene
schijnbare beperking dar afschilfering,
zoolang de haarbodem nog vachtig is; zi.in
ze echter ingedroogd, dan volgt door de
sterke ontvetting een des te sterker afval
van schilfers. In zoodanig geval moet voor
een goede voeding van den haarbodem ge
zorgd worden, die het doelmatigst wordt
bereikt door herhaald wasschen van het
hoofd met water en zachte zeep, een ma
tig invetten en massage. Laatstgenoemde
moest overigens in den ruimsten omvang
worden toegepast, zelfs bij geringe storin
gen, die het eerst nauwelijks opvallen.
Vooral bij het uitvallen van het haar
is zij zeer op haar plaats. De vingertop
pen van beide handen, zonder behulp van
zalf, wrijven in systematische korte stre
pen de geheele hoofdhuid met zachte
drukking, waardoor, zooals bij elke massa
ge, eene drukke bloedcirculatie wordt op
gewekt. Deze wijze van behandeling van
den haarbodem is daarom van zoo groot
gewicht, omdat zij, buiten het wasschen,
de eenige is, die het bloed naar de li a ar -
bollen leidt en zoodoende den wasdom van
het haar bevordert. Er moet slechts op ge
wezen worden, dat in gevallen van chro
nische haaruitval, dadelijk na de massage
zeer veel haren worden afgestooten, het
geen dan wordt uitgelegd alsof de massa-
naasBissiaxBaBSEEnziaa-dSiiaasBa
cassetten altijd van vader op zoon over
gegaan. In Karl's familie waren ook de
welstand en rijkdom overgeërfd, doch de
voorvaderen van George Wemher hadden
de geërfde schatten niet weten te bewaren.
Htta hette, dat ook de zilveren familie-
■assstte in dezen tak van het geslacht ver
dwenen was. Of ze was verkocht of
versmolten, want ze bezat een aanzien
lijke waarde, doch George Wernher kon
zich nog wel herinner3.), dat hij als jon
gen die casseil: in handen van zijn vader
had gezien. Hij had er ook eens jpgert Karl
Wernher ©ver gesproken en deze vond.
het zeer jammer, dat een zo- oud erfstuk
niet bewaard was gebleven. HIJ zelf zou
haar graag tegen goud hebben opgewogen
als ae daardoor in de familie was gebleven.
In deze van geslacht op geslacht over
geërfde cassette bewaarde Kari Wernher
zijn testament en die cassette stond vei
lig in zijn brandkast. Den derden dag na
zijn dood moest volgens zijn bepaling het
testament geopend worden.
Toen Richard Wemher Felicitas ver
laten had. was lij met een bezwaard ge
moed naar het huis van zijn ouders ge
gaan. Onderweg dacht hij over zijn toe
stand na. Zeker, hij had zijn uitvinding
aan de fabriek waar hij was aangesteld
kunnen ver koopen, maar hij wist, dat
men hem dan mei een som zou afschepen,
die te gering was om hen. een zelfstandig
bestsan mogelijk te maken. Daarom meest
hij, wile hij zijn doel bereiken, zelf zijn
uitvinding expioiteeren en daarvoor had
hij, naar zijn berekening, niet meer dan
dertig duizend mark ncodig. Hij zcu dan
echter zijn zekere positie bij de Schubert
werken moeten opgeven, want de ver
wezenlijking van zijn plannen eischte el
zijn krachten. Hij zelf geloofde absoluut
aan bet succes, maar hoe groot cok die
persoonlijke overtuiging was. toch had hij
de grootste moeite om den kapitalist te
ge nadeeüg was geweest. Dit zijn echter
alleen de reeds afgestorven haren, die ook
zonder wrijving later zouden uitvallen...
De dagelijksche haarverzorging be
staat in het kammen en borstelen, het
geen zorgvuldig moet worden gedaan.
Voorts behoort daarbij nog een kam tot
het effen maken der haren, terwijl bo
vendien een stofkam noodig is voor de
verwijdering van de op de hoofdhuid aan
wezige roos en stofdeeltjes. De borstel mag
niet te hard of zelfs van draad zijn. maar
moet zijn taak vervullen zonder de hoofd
huid te prikkelen. Zijn gebruik verleent
aan het haar glans en een goed uitzien,
mag echter niet overdreven worden. Per
sonen met zeer vetten haarbodem. moes
ten hem niet te dikwijls gebruiken, om
dat door het borstelen ook de haren vettig
worden en alsdan moeilijk zijn in orde te
brengen.(Dr med. Jenny Springer).
WTVINA vraagt ons onder meer: «Mag
ik U vragen een reeks goedkoope menos
voor al de dagen der weck te willen op
stellen
ZONDAG: Tomatensoep: aardappelen
met varkenschijf en savoyekool; rijstpud
ding; fruit.
MAANDAG: Rest tomatensoep van Zon
dag; stamppot van aardappelen, appelen
en spek; vanillevla.
DINSDAG: Gekookte aardappelen met
roode kool en worst; havermoutpap.
WOENSDAG: Gekookte kabeljauw met
tomatensaus, gekookte aardappelen; als
nagerecht griesmeelpudding.
DONDERDAG: Frites met beafsteek;
schoteltje brood met appelen.
VRIJDAG: Gebakken wijting met aard
appelensla; nagerecht karnemelksche pap.
ZATERDAG: Stoofcarbonade met ge
kookte aardappelen; rijst met rozijnen.
Op de andere vragen wordt er in een
volgende rubriek geantwoord.
V. vraagt ons: Bede eenige recepten te
publiceeren tot het bereiden van kamper
noelies. Voor wie den naam kam
pernoelie niet kent, kunnen we zeggen
dat het een zekere eetbare paddenstoel is.
Met dezen woorduitleg kunnen de hierna
volgende recepten ook voor veel andere
lezeressen nuttig zijn. Vooraf houden we
eraan te zeggen dat men geen exemplaren
moet plukken die week en oud aanvoelen,
want de toxinen die in dergelijks exem
plaren aanwezig zijn door hst in ontbin
ding verkeerende eiwit zi.in bijna even ge
vaarlijk als die der giftig? soorten. Men
moet zs, na hst inzamelen, dadelijk
schoonmaken, het is te zeggen panklaar
maken: ze wasschen en zouten, en aldus
in een pan wegzetten.
PADDESTOELEN SCHOON MAKEN.
7 a 10 maal het water ververschen is
regel. Sommige soorten, zooals de Moriel-
tjes. moet men, nadat ze in stukjes ge
sneden zijn, eerst eenigen tijd in zout
water laten liggen opdat het zand dat er
aan kleeft, eruit verwijderd kan worden.
Dit doe men echter geenszins bij andere
soorten daar het zout zs het aroma ont
neemt. Men wassche daarentegen zeer
vlug en late de paddenstoelen zoo kort
mogelijk in het water. Sommige zooals de
Psalliota's moeten niet gewasschen wor
den: men wrijve ze af met een doekje, dat
men in afspoelwater dompelt, waarin wat
citroenwater is gedaan: daardoor wordt
de witte kleur behouden. Enkele soorten
waarvan de aarde mosilijk is af te was
schen, zooals bijvoorbeeld bij de Bovisten.
reinigt men met een borsteltje. Snijd niet
te veel af.
HORS D'CEUVRE VAN PADDESTOE
LEN. Men kan hiervoor gebruiken:
paddenstoelen in 't zuur ingemaakt en
versche, gekookte paddenstoelen van zoo
wat alle soorten. "De versch gekookte laat
men goed mtdrulpen evenals de in het
zuur ingemaakte. Men wikkel® ze dan in
een mayonnaire-sausje en diene ze voor,
op geroosterd brood of in uitgeholde rau
we tomaten.
SOEP VAN PADDENSTOELEN.
Daartoe kan men gebruiken de reeds wat
oudere paddenstoelen alsook hst aftreksel
van stêlenbuis je slagen. Hst nat wordt
daarvoor door een linnen doekje gegoten,
zoodat het mooi helder is. Men kan dat
dit nat met uienwater vermengen en aan
mengen, met wat meel, terwijl een stukje
boter en wat ncotmuscaat worden toege
vosgd. Ook kan men er wat room of melk
bijvoegen. Of men laat soepgroenten op
water trekken en dit later met het pad-
denstoelennat vermengen. Men kan er
nog bouillonblokjes en eieren aan toevoe
gen en in plaats van gewoon meel ook ge
brand meel gebruiken. Ann te raden is al
tijd kleine- gesneden stukjes paddenstoe-
len er bij te voegen. Ook kleine stukjes
kaas smaken er hserüjk in. Heeft men
geen nat van versche paddenstoelen voor
handen, dan gebruike men den aspic. Een
lepel aspic is voldoende voor 4 borden
soep.
PADDENSTOELEN CROQUETJES.
De gekoekte paddenstoelen late men op
een vergiet uitdruipen. Het nat gebruike
men met een stukje boter, wat ui, kerry,
fijn gehakte peterselie en meel om er een
dikke meelsaus van te bereiden. Zijn de
paddenstoelen goed uitgedropen, dan wor
den ze door de dikke meelsaus gerold, ge
paneerd en in de olie gebakken. Hiervoor
leeren zich vooral: Champignon, Boleten,
de Bovist, de Cantharel en Russula's.
PADDENSTOELEN ALS GROENTEN.
Hiervoor leenen zich alle soorten. Als
boven aangegeven voor croquetjes beschre
ven manier, kunnen ze ais gehakt ln een
oven gebraden worden (dit vooral voor
Cantharel en Morieltjes). Ook kan men
vleesch- en vischrestanten met de pad
denstoelen vermengen.
ALLERLEI. Verder kan men padden
stoelen als sia gebruiken: rauw of gekookt.
(De in stukjes gesneden paddenstoelen
worden met een rauwen eierdooier, Genua-
of Ersatzolie, azijn, peper, mosterd, enz.,
IBBI3—IBSSHIRBSSBSaiBBSSEBBISI
vinden, die dat geloof in zijn succes deelde.
Aan zijn ouders }_ad Richard niets van
zijn uitvinding gezegd, want hij was geen
man van veel woorden, doch een man van
de daad, ook wilde hij hen niet onnoodig
ongerust maken, want hij kende het leven
dige temperament van zijn moeder, die
maar al t? gauw de mooiste luchtkasteelsn
zou hebben gebouwd. Evenmin had hij tot
nu toe verteld dat hij in stilte met Judith
Walberg verjpofd was. Dat voelde hij nu,
terwijl hij op het huis van zijn ouders
afstapte, als een op".uniting. Wat zou het
niet aanleiding gegeven hebben tot onver
kwikkelijke scènes, nu, na het faillisse
ment van Walberg: Ze zouden hem niet
hebben geholpen zijn last dragen, maar
hem dien »iog zwaarder hebben gemaakt.
Aan tafel was hij nog stiller dan anders
en gaf op de vragen van zijn vader zulke
verstrooide antwoorden, dat het zijn
ouders opviel. Ze wilden hem uithooren,
maar hij wendde groote haast voor we
gens een dringende conferentie op de fa
briek. waar hij dadelijk na tafel heen
wilde gaan.
Zijn weg voerde hem langs het huis van
de Walberg's. Zijn blik gleed langs de
ramen van de bovenste verdieping, die
bijna alle met jalouzieën gesloten waren.
Voor de deur stond een groote meubel
wagen. Richard wist, dat de kostbare in
richting van het huis openbaar zou wor
den verkocht om de schulden, die Fried-
rich Walberg had nagelaten, te betalen.
Richard voelde zich zeer bedrukt toen
hij eraan dacht, hoe Judith onder dit
alles zou lijden. Sedert den dood van haar
vader had hij haar niet meer gezien of
gesproken.
Koe zou ze zich schikken in de ver
anderde omrtar.eligheden? Hij kon zich
niet voorstellen dat ze tegen een leven
vol zorgen opgewassen zou zijn. Ze had
hem haar jawoord onder zulke heel
andere omstandigheden gegeven nu zou
het gegeven woord haar misschien druk
ken, nu zou ze misschien liever het aan-
wat fijn gewreven gekookte aardappelen,
prei, biet, ook haring, tot een smakelijke
sla aangemaakt.) Men kan ook padden
stoelen voor een omelet gebruiken, doch
momenteel zijn de eieren daartoe te duur.
Wie zich aan paddenstoelen-recepten
interesseert schade zich om te beginnen
het prachtwerkje Hoe maken we Pad
denstoelen klaar? door Cath. Cooiaan.
De hierboven geciteerde gegevens werden
eruit getrokken. Het is te verkrijgen bij
Uitgever W. Versluys, Amsterdam, en
misschien ook wel ten bureele van dit
blad.
VROUW C. D. Wanneer U dit leest
zal u reeds in het bezit zijn van een
schrijven, dat we naar de redaktie van dit
blad stuurden, met bede het U recht
streeks te laten geworden.
LENA. M. VAND. BERENGERE, L. V.,
VROUW R. en de andere nog niet beant
woordde inzenders moeten nog een week
je geduld hebben. Want we verkiezen
ieder vraag degelijk te beantwoorden, en
ieder zijn beurt te doen afwachten, dan
allen tegelijk van antwoord te dienen, en
dan noodgedwongen kort en onvolledig te
moeten zijn. We meenen dat zooals we nu
de vragen beantwoorden alle lezeressen er
veel interesse voor hebben.
(Nadruk Verboden). TANTE BARBARA
ZAL IK EEN BONTMANTEL DRAGEN??
Er is een tijd geweest, dat een bont
mantel dTagen bijna de getuigenis ver
overde dat men een dame van een zeke
ren welstand was
Nu, de laatste jaren is bor.t erg in het
gebruik gekomen, en dit niet alleen om
dat een bontmantel zooveel beter te een
de koude beschermt dan een degeliike
wollen mantel, maar Koningin Mode
wil het zoo!...
Thans draagt men niet '".Len echt en
onvervalscht bont. cr zijn ock veel ver
schillende Imitaties van all: moge hike
bontsoorten, die niet duurder zijn dan ge
wone wolstoffen.
Daardoor hebben de bontmantels zoo
veel bijval, en wist Koningin Mede
ook dadelijk vele mogelijkheden, om alle
soorten bontwerk tot de meest flatteuze
en voorname mantels om te tooveren.
Of GIJ nu een bontmantel dragen zu"?
Dat hangt eerst en vooral af van uw
eigen goesting' en smaak (en misschien ook
wel van die van mijnheer).
Als men klein is doet men in ieder geval
beter een mooien stoffen mantel te kiezen
met een keurige bentgameering. Iemand
die groot is, 6taut best met een bontjas
doch dan mag men natuurlijk ook weer
niet te dik zijn. En een bontjas moet r.iet
te pas en te onpas gedragen worden, want
iemand met regenweer in natte vellen
zien geeft altijd een onbehaaglijk en ze
ker geen modieus uitzicht!... De vele psls-
scorten die de industrie ons bracht, zoo
als Breitschwanz, Persiane, oels, Indisch
lam enz. zijn zeer gemakkelijk te verwer
ken. Hiermede geven we ei.kele practi-
sche inlichtingen die zek.r van pas kun
nen komen voor het maken an kragen en
andere kleine garneeringen voor onze
wintermantels.
Voor het snijden neemt men een gilet-
te-mesje en r.ien snijdt natuurlijk langs
den averechtschen kant. Men mooet er al
tijd goed op letten, dat enkel het vel door
gesneden. en de haartjes niet beschadigd
worden. Bij hei naaien moet men zien dat
de haren naar den goeden kant loopen.
En men naait de kanten aan elkaar met
overhandsche steken, de Laren worden
zorgvuldig naar den binnenkant gestre
ken. Ltefst gebruikt r.ien een driekan
leernaald, die schuift gemakkelijker door
het vel. Als er bij het naaien enkele
haartjes naar den verkeerden kant geko
men zouden zijn kan men die met een
niaald voorzichtig weer uittrekken. Om
gemakkelijk te naaien en te voorkomen
dat de aan elkaar genaaide velletjes bol
gaan staan, moet men het vel eerst wat
vochtig maken. Men laat het dan zoo
eenigen tijd liggen, totdat het vocht er
goed ingetrokken is. Zoo wordt de huid
zacht en rekbaar, en geeft zij gemakke
lijk toe voor het verwerken. Eer men pel
sen, kragen en garnecTingen maakt, moet
men er altijd een tusschenvoedering in
zetten (linnen, flanel of watteline). Deze
wordt met groote steken ©pgedriegd, en
men biest de kanten af met een naad
band (stevig bontlint). De zijden voede
ring wordt op de naadband vastgemaakt.
Deze kleine wenken kunnen zeker van
pas komen voor de kleine bontgarneerin-
gen die we zelf voor onze wintermantels
maken willen.
IBESBBSBIESIISIBIBIIIIiailSS
Behoud U» Ukm !acli «a Uu tutf-mieuuuBi
Gebrufk coo&la millioenen anderen - Wriji
ley's Kauwgom. Hef bevordert de «pijivortenag
et» kalmeert de «enuwen. Zorg er voor «tced*
Wrigley's bij da hand <a hebben, op «rui «A
(Kuit. Kinderen «qn ar dol op. GnxX tn waarde
>ag tn prijs. m
GROOTE KEUS
bij SANSEN-VANNESTE, POPERINGE.
■■■■aiiiaiiiiiiMaaiiaieaiiBe
RADIOBERICHTEN
«EEK VAN 30 OKT. TOT S NOV. 1938.
K. V.
KATHOLIEKE ZENDERS:
R. O. - Loksber-en - Korlrijk
K. C. B. - K. R O.
31 OCT. Te 11 uur. ter wachtzaal,
Is klas ter statie Gent-St-Pieters. door
Heer Vandcrborght. e.a.w. inspecteur der
F.xploitatie, aanbesteding van den bestel
dienst van Spocr-re-en ter statie ADTN-
KF.RKF-DF PANNK. Alg. en bijz. last-
kobier Nr 70.293, prijs 5 en 3 fr.
5 NOV. Te 11 u., ten stadhulze te
MEENEN, bouwen van eengemeente
school. Harmotiiestrnat (Barakken). Stuk
ken ten stadssecretariaat en te koop, prils
Warschau, 30 Okt., 8.15: Katli eer!;dknal»
Warschau, 1 Nov., 8: Katte., kerfcdiemt.
Warschau, 2 Nov., 21: Godsd. muziek.
Warschau, 5 Nov., 16: Kerkdienst.
I.N.R. (Fr.), 31 Okt., 18: Voordr H. Ghéon
(Peau ö'Ane).
I.N.R., 31 Okt.. 20.30: id.
I.N.R., 2 Nov., 13.30: Ccw. muziek (gram.)
I.N.R., 2 Nov., 18: Orgel en sar.».
I.N.R., 2 Nov., 20: Symf. kc,
N.I.R. (VI.), 30 Okt.. 18.45: Kath cau. erie.
N.I.R., 1 Nov., 10: H. Mis.
N.I.R., 1 Nov., 16: Koor. Eug. Vancie V ide.
N.I.R., 2 Nov., 20.45: Ar.dré De Mets leest
uit eigen werk.
P. Parisian, 2 Nov., 22.52: Requiem, Fauré.
P. Paririen, 3 Nov., 17.45: «l'Histoire Erin»
tesen lm:
P. Parisian. 5 Nov.. 18.10: Kath. actuaterit.
Londen, 30 Okt.. 20: R. K. Kerkdienst.
Drokwich, 31 Okt.. 12: VcordTacht.
Weenen, 30 Okt., 8.30: Kath. morgenwijd.
Leipzig, 30 Okt.. 10.30: Duitsche koermus,
IBIBBBIIBBBIIIIIIB119IStü83ïtEI
Welgezind zijn* zij, cn'
blozend van gezondheid
de kinderen gevoed met!
'het krachtigste der her«
stellende voedsels, de...
IOC>GtM/»AMDE
COMMEBCIQ'ÓLÈ
mti -
iNMIS'At» ,r' r t,
«BBBBSSMSIBIMB'SBTS.SEISB.'T'SM
150 fr. b''.t bouwm. G. Boghemans, 52
■s^BaBüssEsasaassBEissBnsBtLissiaEsasEDiirQiaEzsfir'EsszESE
Ieperstraa.t. Meenen. Aanget. tnschrijv. 5
Nov. voor 11 uur.
8 NOV. Te 2 u., ten gen-neen* uize te
HANDZAME, verbeteren van den buurt
weg ter wijk «Edewalle». Bestek 216.150
fr. Stukken ter inzage ten gemeentesrere-
tariaat en te koop, prijs 15 ir. op poitch.
nr 2935.13 van arr.-ingr. Jos. Sanssn te
Veurne.
10 NOV. Te 11 uur. voor d»n K-er
Serruyse, hoofdingenieur-bestuurder bij
den Centralen Dienst voor Electriciteit en
Flectromechanica. de Eerlain ontstraat. 30,
Brussel, aanleg van de clectrische vr»
lichting ir de lokalen der Ri.ikswecht-i
kazerne t,e LOO. Bestek z. n. (Ned. tekst).
Prijs 5 fr.
-en of twse koffielepels OXO
aan een gerecht toegevoegd,
"vermeerderen smaak, kleur en
voedingswaarde. En gezien de
Slesch van 1/10 liter slechts
fr. 6.75 kost en 20 lot 25 lepels
'•loevaf, is OXO wonderbaar be*
«zuinigend.
zoek van den rijken man aannemen, dien
haar vader voor haar had uitgezocht. In
ieder geval moest hij haar de vrije keus
laten, zonder haar te beïnvloeden, en zon
der aan zich zelf te denken. Het zou hem
ontzettend verdriet doen als ze zich vrij
maakte, maar het zou hem nog duizend
maal meer pijn doen, als hij zou moeten
voelen, dat hij voor haar een keten was
en dat ze aan zijn zijde zou missen wat
tot, nu toe bij haar leven behoord had.
Ik moet het doen, en ik zal het doen,
als oom Karl mijn verzoek afslaat mag ik
haar niet vasthouden, dacht hij en liep
somber verder.
Bij den eerst volgenden hoek van de
straat iicp hij tegen een jongen man op,
die ongevere even oud was als hij 2elf.
Het was Rolf Walberg.
Zijn grijze oogen hadden ernstig en
somber voor zich uit gestaard. Ze begroet
ten elkaar hartelijk, want ze waren al van
hun schooltijd af goede vrienden.
Ben jij het, Richard?
Blij je te zien, Rolf. Hoe gaat het?
Rolf Walberg's lippen trilden even.
Niet al te best, dat begrijp je wel.
We hebben heel wat narigheid achter den
rug, mijn zuster en ik.
Richard knikte deelnemend:
Ik heb helaas nog geen gelegenheid
gehad om jou en je zuster persoonlijk
mijn deelneming te betuigen.
Hij drukte hem hartelijk de hand:
Veel hartelijke deelneming hebben
we ntet ondervonden, men trekt zich op
vallend van ons terug en oreral hoor je
eigen schuld». En ten slotte hebben die
brave menschen gelijk. Mijn vader is met
open oogen zijn ondergang tegemoet ge
gaan, ondanks al mijn waarschuwingen.
Richard keek hem vragend aan:
Wist je dan hoe het met Je vader
stond?
Ik vermoedde het ten minste. Je weet
wel dat ik al Jaren met vader gebrouil
leerd was.
En heb je je zuster niet op het on
geluk kunen voorbereiden?
Rclf schudde het hoofd:
Ik mocht niet. Vader was bang. dat
mijn zu«ter haar mond niet zou houden
als ze het wist en dat wilde hij in elk
geval vermijden. Hij heeft iedereen een
rad voor de oogen gedraaid, alleen mij
niet. Vader heeft mij de deur uitgezet, hij
wilde niet op zijn vingers gekeken worden
en duidde geen kritiek. Er zat dus niets
anders voor me op dan maar te gaan. Ik
ben met hart en ziel land-edelman en zeg
altijd: Hier op mijn eigen grond zullen
vader en zuster ten minste eens een be
scheiden toevlucht vinden als de cata
strophe komt, want Neulinden kan nie
mand me ontnemen. Maar vader heeft
zijn ondergang niet kunnen overleven en
het heeft me toch verdriet gedaan,
dat het zoo moest eindigen. Mijn eenig®
troost is nu. dat zijn koopmanseer onaan
getast is gebleven. Als we alles verkocpen
kunnen alle schulden betaald werden. Je
kunt gelooven, dat het me menig drup
peltje angstzweet gekost heeft vóór ik had
uitgerekend dat alles gedekt is. Maar
voar mijn arme zuster is niéts overge
bleven. Zoodra ik hier alles geregeld heb,
neem ik haar mee naar Neuiindsn. Ik
weet wel niet hoe ze zich zal schikken
ln ons eenvoudig buitenleven, maar z«
heefet daar ten minste voorlooplg rust.
En ten slotte zal het haar maar één woord
kosten om weer tot haar cude leventj®
terug te 1 leren Ze heeft een aanbidder
die haar alles geven kan wat ze nu heeft
moten opgeven en ai was ik tot nu to®
ook niet erg verrukt over dien rupgelijken
zwager en al zou m.jn zuster, voor zoover
ik het beoordeelen kan. ock li- ver r.een
dan ja zeggen ze zal nu geen andeT®
keus hebben als ze geen afstand wil doen
van alles wat tot na toe voor haar levens
geluk noodzakelijk was.
(Nadruk verboden). ('t Vervolgt),