Ons Vrouwenhoekje GEDACHTEN Feeënlianden MOEDERS fier op hun meisjes kleedenze bij MARIE-J0SÉ, 5, Henri Sermyslaan,Oostende AANBESTEDINGEN AAAAlAAAAAi MEUBELPAPIE5? KATH. UITZENDINGEN I pjjv CEGSEL AAN .DE POPERÏNGLNAAR EN .DE UALLE VAN ZONDAG 30 OKTOBER 1933. Nr 44. k9. Hoe meer men weet, hoe meer men i« leeren het nlet-weten houdt geSjken tred met het weten, of liever het fJnjstzljn van het niet-weten. De waarheid ls de edelste hoogte wel- p een mensch kan bereiken. Eigen liefde is de meest gevaarlijke io grootste aller vleLsters. III! BETMAHFÜKf UIT DE AAN AL mijn Liefste Lezereskens en Besie Lezers, wensch ik uit ganscher harte ten zalige feestdag van Allerheiligen en it hoop dat ze, naar Gods woord voor fctmse overledenen zullen bidden opdat te van hunne zonden zouden worden ont bonden! LUISTERT WEL Het edelst spel Dat er, m'n beste vrinden In de wereld is te vinden 'k Getuig gewis Dat 't schaakspel is! Het eenige spel waar er geen sprake tan zijn van kans en onkans, het eenige spel waar geen inzet van noode is om er s met hart en ziel aan over te geven... ét eer der overwinning volstaat! Het edele schaakspel! Spijtig maar dat het in ons land zoo weinig beoefend wordt en niet aangeleerd wordt in de scholen, zooals dit, o.a. 't ge val is in Duitschland, Rusland, Nederland, en»... Enfin... w'hebben nog veel te leeren. Maar d'r zijn er die dit edel spel ook voor andere doeleinden trachten te ge bruiken. Hangaarsche grensbeambten hielden in éen sneltrein Boedapest-Praag twee man nen aan die diamanten over de grens wilden smokkelen. Ze hadden de edel gesteenten in schaakstukken verstopt en mten in hun compartiment schijnbaar ten partijtje schaak te spelen. Een be ambte, die zelf schaker was, keek even toe, en bemerkte dat de stukken onmoge lijke stellingen innamen en dat die twee schakers geen benut hadden van 't sp»l. Ze werden dan ook aangehouden... en de stuken werden zelf... geschaakt! Ziet g'al 't nut van 't spel... Hadden 6e mannen werkelijk kurnen schaken ie waren er zeker doorgeslibberdNu kun nen ze mea culpa kloppen en zeggen, ieder in zijn eigen: 't is mijne schuld fck de... schS, ken! IN DE WACHTKAMER van een dokter fitten twee kleine jongens. Wat scheelt er aan? vraagt een dame bun. Ik heb een knikker ingeslikt en nu moet de dokter hem er uit halen, zegt met benauwde stem de eene jongen. Bn jij, ben jij met je vriendje mee- pkomen om hem moed in te spreken? Nee, maar die knikker is van mij! JA, IK Heb schrik Met dit epistel aan te vangen Kan 't u wel aanbelangen? *t Is een onderwerp heel sterk Dat vraagt veel tijd en werk 1 Handelt, voor de rest wensch. 'k het naar [de maan, Over 't aantal soorten schrikdie er [bestaan! En d'r zijn er niet minder dan honderd vijf en dertig! Geen klein biertje, eh! En het meerendeel onder hen worden bij ée kinderen veroorzaakt door een verkeer de opvoeding. Zij dragen, schoon klinken de namen die bewijzen, dat de «uitvinder!» ervan niet aangetast is door een hon- derd-zes-en-dertigsten schrik ofte phobie, namelijk de vrees van de Grieksche stam woorden. De agoraphobie is de schrik ofte de vrees van de openbare plaatsen, de an- flnaphobieis de vrees der nauwe of enge plaatsen, de ailouraphobieis de vrees voor de katten en de cynophobie is deze voor de honden. Gij zijt aangetast door de peniaphobie als ge schrik hebt voor de armoede, ge lijdt onder crema- tophebieals ge vrees hebt van 't geld. Dan hebt ge nog de amakaphobie ofte de schrik voor 't gerij, de «katagalophobie ofte de vrees voor 't belachelijke, de ka- korraphiaphobieofte de schrik van iets te misdoen... en dan komen er nog! nog! nog! vermits er honderd vijf en dertig Êjn... Maar de schoonste zijn toch de phobophobie ofte de schrik van... den schrik en de pamphobie ofte de schrik foor alles! Had ik geen gelijk schrik te hebben dit schrikbarend onderwerp aan te vatten!? Was iets schrikkelijks en vreeselijks! EEN KLEINE JONGEN stond op straat te schreeuwen. Een oude heer kwam medelijdend naar hem toe en vroeg: Waarom schreeuwt ge zoo, ventje? M'n vader heeft m'n moeder voor ten domme gans uitgemaakt. En verder? En m'n moeder heeft m'n vader voor telden ezel gescholden. En moet ge daarom nu zóó ebree uwen? Ja, mijnheer, want ik vraag me af, wat ben ik nu eigenlijk? Ja, nen ezel en 'n gans... wat zou dat wel geven? AL IS ER VEEL of weinig aan gelegen 'n Geheim 'n blijft toch nooit verzwegen Alzoo vernemen we thans Dat het tijdens den lesten oorlogsdans A>t Chamberlain is, die den vrede heeft [gered fear wel, 'k verklaar het met veel pret, Komt, treedt "n beetje nader, God de Vader Mengelwerk v. 30 Oktober 1938. Nr 3, ROMAN vat H. COURTHS-MAHLER. Kort voor Maria's dood had Karl Wern- fccr. die van haar ellende gehoord had haar nog eenmaal opgezocht en eerst op haar sterfbed vernam de arme vrouw, wie het geluk van haar leven verwoest had en Karl Wemher moest, nu het voor altijd te laat was, uit den mond der stervende hooren dat, al die verdachtmakingen van Sjn bloedverwanten, die hem ertoe ge- hracht hadden om Maria zonder eenige Verklaring den verlovingsring terug te zen- her, niets dan leugen en bedrog waren geweest. De arme Mari.. kon slechts dien einen troost mee in het graf nemen, dat Voor haar verlaten kind voortaan gezorgd tou worden, want Karl Wemher had haar te'.oofd de kleine Felicltas tot zich te ne ten en haar als zijn eigen kind op te voe den. Het was de eenige zonnestraal die de laatste uren van Maria Rogga verhelderde. En Karl Wemher had trouw woord ge houden. Direct r.a den dood van haar toeder had hij Felicitas tot zicli genomen ti was een zorgzame pleegvader voor het hind geworden. Het Heidehof had hij niet willen ver hopen, het moest voor Felicitas een aan- Jhniten aan haar vroeg gestorven moeder olijven. De melkerij verKocht hij en hij let de boerderij door een ouden tuinman tet zijn vrouw beheeren. Des zomers Placht Wemher met zijn pleegdochter al- "W een paar maanden ha de landelijke '-'ilte van Heidehof te wonen en zoo groei de het kind elk jaar mooier en sterkeT op de zon der heide. Toen Felicltas volwassen was en door pleegvader in do gezelschapswereld Maar 't is ne menscheiijke God de Vader»!! en dat zegt al veel. De EnjeLsche humor verliest nooit zijn rechten. Zoo wordt door verschillende ga zetten melding gemaakt van een telegram uit New York, volgens hetwelk dien vent, die rich niet schaamt zich dien godde- lijken naam toe te eigenen, den vrede zou gered hebben. Deze God de Vader ls een man die enkelen tijd geleden in Harlem, de neger- wijk van New York, nogal van zich deed spreken door zijn fanatiek optreden. Hij beschouwt zichzelf als een God en de naam van God de Vader heeft hij dan ook zichzelf gegeven. In een tijd schrift dat deze zonderling uitgeeft, heeft hij den tekst afgedrukt van telegrammen welke hij aan de voornaamste Europeesche staatshoofden heeft verzonden. 't Besluit voor de bijgeloovige negers die hij uitbaat, ligt natuurlijk voor de hand. Bij de ontvangst van de telegram men van dien God de Vaderwas de vrede gered! En dat in de XX* eeuw! DAT IS ERG LIEF van u. zei tante Elisabeth aangedaan, toen de kleine Nellie op tante's verjaardag met een pakje kwam aandragen. Ze begon onmiddellijk het touwtje los te knoopen. Ik ben erg nieuwsgierig wat het is! zei tante. Ik weet wel wat het is, zei Nellie, eer. vischje. Een vischje, vroeg tante verwonderd. Ja, pa zei, ik geef u een vischje mee om een kabeljauw te vangen! Wie had beet? PLYNE WEENT. PLYNE SCHREIT Want z'is heuren regenboog kwijt. Waar ze, naar ik las Toch zoo fier op was. Plyne is kwaad, Piyne is vies. Want 't ls voor haar een groot verlies En 't kan haar nu niet veel meer baten Want de toeristen heben haar verlaten! Plyne dat is een lief stadje in de Ver- eenigde staten van Amerika. Daar vormde een rivier een waterval waarboven, op heldere dagen, en bij een bepaalden stand der zon, een regenboog te zien was, als gevolg van de waterdeeltjes die de lucht ingeworpen werden. Maar nu, helaas! heeft de «vooruitgang» ook zijn parten gespeeld aan Plyne... en dien vooruitgang beteekent voor haar een fameuze achteruitgang. Ziehier wat er namelijk gebeurd is. Een electTicibeitsmaatschappij heeft daar op dien waterval een centrale ge bouwd... en de regenboog is er meteen natuurlijk van onder gemuisd!... Daar die regenboog vele toeristen trok, waarvan Plyne dan ook cm zoo te zeggen uitsluitend leefde... heeft de stad thans een schadevergoeding van 25.000 dollar geëischt van de sosjeteit van den ellen- triek voor den ontstolen regenboog! Arme Plyne! EEN SPANJAARD, een Amerikaan en een Schot bespraken met elkaar, wat ieder van hen doen zou, als hij op een goeden dag ontwaakte en bevond, dat hij mil- lionnair geworden was. De Spanjaard bedacht zich niet lang en 2ei, dat hij een lang gekoesterden wensch in. vervulling zou doen gaan en een schitterende arena voor stierenge vechten zou laten bouwen. De Amerikaan verklaarde, dat hij een reis om de wereld zou gaan maken. En ik. zei de Schot, ik zou me nog eens te slapen leggen en zien. of er mis schien weer een millioentje bijkwam! WIJL M'N PEN OP 'T GLAD PAPIER In kronkelenden zwier Letters maakt vol krol en sier En nieuws vertelt van daar en hier Denk ik bij mijn eigen Zou 'k eindelijk 't. geluk toch krijgen, Voorwerp mijner droomen, Te weten nu te komen 'k Zeg het onbedekt. Wie u heeft en waar ge werdt. ontdekt! Als ne moderne vent die 'k ben, is 't natuurlijk met "n vuloen da'k pen... en 't is dan ook daarover dat onze opzoekin gen gaan. Wie heeft eigenlijk de vulpenhouder uitgevonden? Waterman was al ne laatkamer met zijn patent in 1883. Het staat vast dat er in Egyptische gra ven voorwerpen gevonden werden, die bij nader onderzoek een primitief soort vul penhouders bleken te zijn. Ze bestonden uit een stuk riet, ter dikte van een pot lood en ongevdei 7 en nen halven cen timeter lang. bevestigd op een lang situk koper. De pen was tot een fijne punt ge sneden. net als een veeren pen. Het nauwe rietbuisje diende om een kleine hoeveel heid reserve» inkt te bevatten. Waar deze vloeistof uit bestond is natuurlijk niet meer na te gaan. En alzoo is 't eens te meer gebleken zie. dat er niks nieuws is onder de zon! En ons modernismeheeft weer ne duohtigen klap gekregen, want waar we nu meê schrijven is slechts een per fectie van 't aloude. MOEDER wilde Zaterdagmiddag gaan winkelen en vader een zeer precies man stemde er in toe om dien middag niet te tuinieren, doch met zijn drie woe lige kinderen uit te gaan. Toen mosder thuis kwam overhandigde vader haar het volgende lijstje: Tranen gedroogd: negen maal. Veters dichtgebonden: dertien maal. Ballonnen gekocht: twee per kind. Gemiddeld leven van ballon: twaalf seconden. Kinderen gewaarschuwd om niet de straat over te steken: negen en twintig maal. Kinderen toch de straat overgestoken: een en twin tig maal. Aantal Zaterdagen dat vader opnieuw zal oppassen: nul. 't Zijn sjarels, de mannen! NEEN, D'R IS NIKS DOM'S In de vragen, beste gezellen Die 'k u hier ga stellen. 't Zijn slechts enk'le waarom's Die men zich, goed geteld Eiken dag twintig keeren stelt. Maar waarop men, goed doorgrond. Nooit of nooit een antwoord vond! Hier gaan ze... Waarom zegt men van een porceleinen roosje dat ze gelijkt op een natuurlijke bloem, en waarom wanneer ze echt ls, gelijkt re op een porceleinen roos? Fiselofle, menschen flselofie. Waarom steekt het muziekstukje dat men sedert vijf minuten zoekt, altijd het laatste in den hoep? Waarom schrijven twee personen, die sedert lang zonder nieuws rijn, de eenen van de andere, op hetzelfde oogen- blik aan malkander? Diep! Waarom verdwijnt een voorwerp dat sedert lang op die plaats lag. op 't oogen- blik dat men 't ncodig heeft? Waarom, als men vóór zijn vrienden een proefneming wil doen om zijn ge zegde te staven, mislukt die proefneming telken male dien keer? Kewel... en uwe antwoorden! VOOR DEN SCHOUWBURG stond een lange rij menschen te wachten. Een man voelde, dat iemand zijn rug r -.raakte en keek om. Hij zag een jong meisje dat juist de rij uit wilde gaan. Ik ga even aan den overkant sigaret ten koopen, zei ze. Dat interesseert me niet, bitste de man. Dat kan wel. was haar antwoord, maar ik heb 'n krijtstreep op uw rug ge zet, voor 't geval ik mijn plaats vergeet. 'N GEDACHT: Zalig zij die minnen! Zij worden bemind. Liefde is de kracht die den Haat overwint. En nog een: Zalig zij die wachten! Zij leeren geduld. Is niet de vrucht eerst in bloesem gehuld? Trekt er uw profijt uit! ALLES IS GEZEGD wat er te zeggen viel... en d'r is geen stof meer voorhan den!... Wat! roept Marenta eensklaps uit, die over mijnen schouder ls komen zien wat 'k pende. Wat! geen stof meer voorhan den?... Hier zie... en meteen duwt ze me een... opneemvod in de hand, hier zie, ga maar- eens zien op de kasten en stoe len uit de goei kamer of daar geen stof meer voorhanden is, en opgepast weie... als 't straks niet afgedaan is... En alzoo zit 't manneken hier weer, zie, mei zijn gebakken perenwant 't woord van Marenta is 'n bevel. Ik zei dus... en nu nog meer dan daar straks, d'r s geen stof en ook geen.,, tijd meer voorhanden, en daarom gaan we onze toevlucht nemen tot een iiedekljn, getiteld: IK GA TROUWEN *k Ben jonkman, zes en twintig jaar... Maar 'k kan het niet meer houwen; 'k Heb 't dus in mijn gedacht gezet, Als 't kan... maar vlug te trouwen. Doch trouwen doet men niet alleen... Zco zingen ze in het liedje... Ge hebt daarvoor beslist vandoen Een Stansken, Fientje of Grietje, Refrein. O, neen! Ik blijf niet meer alleen, *k Ga zonder dralen... Me een vrouwkeu halen. Helaas; ik heb een groot, gebrek, 'k Durf met geen meisken spreken... En 'k heb nog nooit een aardig kind, Recht in haar oog gekeken. Mijn wil is goed, maar 'k ben niet vrank. Ik moet ncsg zooveel leeren... Tc Geraak nooit verder dan dit woord: Sofieken, Tc zie u geren. Sophie, mijn hart, dat staat in vlam, ophie, gij kunt het blusschen... Sophie, Sopihieken lief, ik zou... U gaarne eens... willen kussen. Dat zal ik zeggen, maar helaas!... Zal 'k mij zoo stout vertoonen... Ach! als ik bij een meisken sta, Ben 'k seffens in de boenen. 't Is best nog dat ik haar misschien Een schoonen brief zou schrijven. Waarin ik zweer, dat 'k haar alleen, Altijd getrouw zal blijven... 'k schrijf dan meteen wat ik bezit; Een hofstee; vijf hectaren; Drie koeien en tienduizend frank En ook nog al mijn haren. Als dan Sophieken weigren moest Zal 'k daarom nog niet weenen; Dan ga 'k naar Stance, Odile, Ivorme Gertrude of Bertha henen. Ik vind wel eroer.s mijn gerief, Want zóó zijn thans de zaken: Ik ken er... zevenhonderd, die Niet... aan een man geraken. En als 'k mijn schat gevonden heb, (Ik wil 't u niet verzwijgen) Dan zullen, na een week of vier, Wij d'eerstfin roep... gaan krijgen. Want onder ons gereid, ge kunt De zedeles hier rapen, 't Wordt tegenwoordig veel te koud, Om nog... alleen te slapen. 't Manneken uit de Maan. SBBBHEaSSCSSBÏÏBJBKEBS» L. PIERLOT -PI ERRET Aile-sur-Semois. Nr 2, speciaal, uiterst licht. 26 fr. de kgr. Nr 4. speciaal voor liefhebbers, 32 fr. de kgr. Franco tegen terugbetaling per 2 kgr. 1 Fr. vermindering de kgT. per 4 kgr. Fijne, middelmatige en gTove snit ïm MANTELS en KLEEDJES (Bij de g,oote Po..) g1 Alle. *an 't schoonste en 't hes.e Van 6 tot 16 jaar. ii!H!n!!!iiiiminiim!fliiifttii)tHni!U!itnitRffimit!iit!niiimmuutiuimiiiiiiiiiaiii!!iRflttiiiiiiiiiiiiftniiinmiuuiiiiiii!Uii>!!i;i!i!i!t!!i!iiiii!!ii!!ii;i!ii!!!iiiiiii!;i;iiiiim!i!!i werd gebracht ontbrak het haar niet aan hofmakers. Doch ze was tegenover allen, die haar omringden koel vriendelijk en niemand kon er zich op beroemen ooit door haar te zijn uitverkoren. En de man, dien ze wel had willen uitverkiezen, hield zich bijna opzettelijk op een afstand. Dat was Rolf, Judith WaJtoergs broer, die ongeveer een half uur van Heidehof af op een landgoed woonde, dat hij van een oom geërfd had en dat hij zelf be heerde. Af en toe had Felicitas Judith in gezelschap ontmoet en had zich dadelijk aangetrokken gevoeld tot het algemeen be wonderde meisje. Wat moest Judith ont zettend geleden hebben onder de veran dering. Haar broer, die altijd vreemd te genover zijn vader had gestaan en die al les had zien aankomen, was nu haar eeni ge beschermer. Ze zou nu wel, zooals Fe licitas dacht, in zijn huis een toevlucht zoeken, daar Richard Wernher haar dat nog niet bieden, kon. Steeds weer moest Felicltas aan die bei de menschen denken, die ze zoo graag zou willen helpen. Maar na het laatste ge sprek met haar pleegvader was elke ver derde poging onmogelijk geworden, Karl Wernher had immers zijn woord gegeven, dat zijn neef nooit een cent voor het uit voeren van zijn plannen van hem zou krijgen. Felicitas zat voor het raam van haar kamer en staarde verstrooid naar buiten, het park in. Wat gaf het haar nu of ze een rijke erfgename was, als ze toch niet in staat was iemand te helpen, die zoo dringend hulp noodig had. Ze dacht er aan hoe vaak haar pleegva der met haar over zijn testament gespro ken had, dat haar tot eenige bezitster zou maken van zijn geheele vermogen. Hij be waarde het in een ouderwetsche, rijk ver sierde cassette van gedreven zilver. Fen krans rozen en bladeren omgaf het dek sel en werd door een gouden spreukband te zamen gehouden. Die spreuk luidde; <«In Treuen verwahr An tausend Jahr, Was anitzt umschliezet Dein erzen Gewand. De letters van deze spreuk waren door het veelvuldig gebruik cp twee plaatsen afgesleten en uitgewischt. De T van het woord Treuen en de a van het woord Ge wand waren niet meer te onderscheiden. Ook Karl had Felicitas een overlevering uit de familie verteld met betrekking tot die cassette, waarvan nog een tweede exemplaar had bestaan. De Wemhers konden hun stamboom volgen tot het begin van de zestiende eeuw. Merkwaardig genoeg werd in de fa milie tientallen van jaren lang altijd maar één zoom geboren, die de erfgenaam van zijn vader werd. Doch toen kreeg einde lijk een Wernher eens twee zonen en daarvan had de oudste de z:.ken van zijn vader voortgezet, terwijl de andere de goudsmeedkunst geleerd had. En die twee broers waren met twee zusters getrouwd, de dochters van den meester waar de Jongste broer zijn kunst geleerd had. Deze beide zusters brachten haar man nen denzeifden bruidschat mede, nl. zil veren cassetten, waarvan het ln de fami liekroniek heette, dat elk met goudstukken gevuld was geweest en belde leken op el kaar als twee druppels water. Elke cas sette had ook denzeifden spreukband met dezelfde spreuk en ook de daarbij behoo- rende sleutels hadden precies op elkaar geleken. De vader der beide meisjes had de cassetten zelf bewerkt en door dit ge schenk willen aantoonen, dat zijn doch ters hem beiden even lief waren. Elk der beide broers Wernher had slechts één zoon gekregen en zoo waren de cassetten tot nu toe in de beide families gebleven. Karl Wemher was de eenige nakomeling van den. lakenwever en George Wernher de eenige van den goudsmid, verder was er geen familie meer. In beide families waren die zilveren U VRAAGT*... WIJ ANTWOORDEN!... AAN AL ONZE LEZERESSEN. U kan ons, in aile vertrouwen zelfs zonder U kenbaar te maken vragen stellen in verband met ce huishouding, recepten, op voeding, schoonheidswenken, enz... In het mogelijke zullen wij U zoo vlug en zoo goed mogelijk antwoorden. Wij herhalen echter uitdrukkelijk dat wij op genees kundige vragen geen antwoord kunnen verstrekken, daar deze niet tot onze be voegdheid behooren. Het ls dus nutteloos ons nu nog vragen ever genezing van ziek ten, enzoovoort te sturen: voor alles wat tot het domein der geneeskunde behoort dient men zich te wenden tot geneeshee- ren en niet tot ons. Stuurt uwe vragen, raadverzoeken, en zoovoort onder gesloten omslag aan het adres van dit blad, met vermelding Voor Tante Barbara Dan worden deze brie ven ons ongeopend besteld, en in één der eerste daarop verschijnende rubrieken zult U ons antwoord vinden.. Wij dringen er echter op aan, dat er een postzegel van 75 centiemen moet bijgevoegd worden om de correspondentie-cr.kostcn te dekken. L. V. vraagt ons: Gelief, zoo mogelijk, een middel te geven tegen het uitvallen van haar. Het te vroege uitvallen van de haren kan verschillende oorzaken heb ben. Veelal zijn het ziekelijke gebeurtenis sen in het zenuwstelsel door algemeene storingen of Infectieziekten. Zoo ls bij voorbeeld het uitvallen der haren na ty phus een bijna regelmatig volgend ver schijnsel. Ook bij tuberculerzen en kan- kerzieken doet zich gewoonlijk een opval lend verval der haren voor. Als toeken van algemeene storingen is het uitvallen der haren bij vele vrouwen m het kraambed op te vatten. De haren vallen dan bepaald bij strengen uit en elk doortrekken met den kam is voldoende, om geheele bosjes los te werken. Het uitvallen der haren tengevolge van zoodanige oorzaken is ge lukkig slechts een voorbijgaand verschijn sel. Zoodra het organisme weder herstelt en krachtig wordt, zet ook de wasdom der haren krachtig in en brengt vergoeding voor verlies. De eigenlijke oorzaak van den uitval van het haar is afgezien van bijzonde re ziekten van de haren eene storing in de voeding, het gevolg van verstopping der haarbalgen. Aanleiding daartoe is ei genoeg. De natuurlijke vettigheid van den haarbodem houdt het onvermijdelijke stof vast en vermengt zich daarmede tot een taaie massa, die bij tallooze menschen nog door de gewoonte vermeerdert wordt, het hoofd met zalven en pomade insmeeren. Daardoor ontstaat op de hoofdhuid eene samenhangende laag. die de haarbalgope- ningen luchtdicht afsluit. Het gevolg is de volledige onderbreking van de haar- voeding. De haartooi en de haarbalg, waar in het eigenlijke haar zeer vast zit, krim pen, het haar raakt los, verliest zijn steun en valt uit. Bij mannen wordt deze wer king nog daardoor versterkt, dat zij meest al stijve hoofddeksels dragen, die geen lucht doorlaten vooral de soldatenhel- men zijn in dat opzicht buitengewoon on praktisch waardoor aan den haarbo dem nog de laatste mogelijkheid van eene hygiënische werking wordt ontnomen. Terwijl nu kaalhoofdigheid bij begin van haar optreden zonder moeite zou zijn te verhelpen, gaat men de meest verkeer de wegen op. Kapper en kapster worden geraadpleegd en hun raadgeving met ijver opgevolgd. Wat bevelen deze aan? Zalven, pomaden, dure haarwateren kortom alles, wat den toestand bepaald verergeren moet. Aan den grondslag van alle hygiëne, de zindelijkheid, wordt niet gedacht. «De haarverzorging moest in principe bestaan in het vrij houden der hoofdhuid van alle onnatuurlijke stoffen. De natuur lijke ve tof scheiding is bijna steeds vol doende om den haarbodem en de haren voor droogte te bewaren. Om de 2 a 3 we ken moet een grondig wassShen van' het haar plaats hebben met warm water en eene zachte zeep, waarop eene overspoeling met helder water moet volgen, dat even eens warm ls. Personen met ruime vetaf- scheiding doen goed, cm aan het eigen lijke waschwater iets soda toevoegen, on geveer ter grootte van een duivenei, om dat deze bijdraagt tot spoediger inzeeping der vetlaag. Van zalven en pomade moest geheel afgezien worden. Slechts in de ge vallen, waarin na het wasschen van het haar eene sterke droogte achterblijft, is aan te bevelen de hoofdhuid met eene goe de olie in te wrijven. De geparfumeerde haarwateren en pomade benadeelen de haren geheel en al, want de daarin voor komende scherpte werkt bij langen duur schadelijk op den haartooi... Haarschilfers verdwijnen niet door het wasschen der hoofdhuid met spiritus bevattende vloei stoffen. Deze bewerken natuuriiik eene schijnbare beperking dar afschilfering, zoolang de haarbodem nog vachtig is; zi.in ze echter ingedroogd, dan volgt door de sterke ontvetting een des te sterker afval van schilfers. In zoodanig geval moet voor een goede voeding van den haarbodem ge zorgd worden, die het doelmatigst wordt bereikt door herhaald wasschen van het hoofd met water en zachte zeep, een ma tig invetten en massage. Laatstgenoemde moest overigens in den ruimsten omvang worden toegepast, zelfs bij geringe storin gen, die het eerst nauwelijks opvallen. Vooral bij het uitvallen van het haar is zij zeer op haar plaats. De vingertop pen van beide handen, zonder behulp van zalf, wrijven in systematische korte stre pen de geheele hoofdhuid met zachte drukking, waardoor, zooals bij elke massa ge, eene drukke bloedcirculatie wordt op gewekt. Deze wijze van behandeling van den haarbodem is daarom van zoo groot gewicht, omdat zij, buiten het wasschen, de eenige is, die het bloed naar de li a ar - bollen leidt en zoodoende den wasdom van het haar bevordert. Er moet slechts op ge wezen worden, dat in gevallen van chro nische haaruitval, dadelijk na de massage zeer veel haren worden afgestooten, het geen dan wordt uitgelegd alsof de massa- naasBissiaxBaBSEEnziaa-dSiiaasBa cassetten altijd van vader op zoon over gegaan. In Karl's familie waren ook de welstand en rijkdom overgeërfd, doch de voorvaderen van George Wemher hadden de geërfde schatten niet weten te bewaren. Htta hette, dat ook de zilveren familie- ■assstte in dezen tak van het geslacht ver dwenen was. Of ze was verkocht of versmolten, want ze bezat een aanzien lijke waarde, doch George Wernher kon zich nog wel herinner3.), dat hij als jon gen die casseil: in handen van zijn vader had gezien. Hij had er ook eens jpgert Karl Wernher ©ver gesproken en deze vond. het zeer jammer, dat een zo- oud erfstuk niet bewaard was gebleven. HIJ zelf zou haar graag tegen goud hebben opgewogen als ae daardoor in de familie was gebleven. In deze van geslacht op geslacht over geërfde cassette bewaarde Kari Wernher zijn testament en die cassette stond vei lig in zijn brandkast. Den derden dag na zijn dood moest volgens zijn bepaling het testament geopend worden. Toen Richard Wemher Felicitas ver laten had. was lij met een bezwaard ge moed naar het huis van zijn ouders ge gaan. Onderweg dacht hij over zijn toe stand na. Zeker, hij had zijn uitvinding aan de fabriek waar hij was aangesteld kunnen ver koopen, maar hij wist, dat men hem dan mei een som zou afschepen, die te gering was om hen. een zelfstandig bestsan mogelijk te maken. Daarom meest hij, wile hij zijn doel bereiken, zelf zijn uitvinding expioiteeren en daarvoor had hij, naar zijn berekening, niet meer dan dertig duizend mark ncodig. Hij zcu dan echter zijn zekere positie bij de Schubert werken moeten opgeven, want de ver wezenlijking van zijn plannen eischte el zijn krachten. Hij zelf geloofde absoluut aan bet succes, maar hoe groot cok die persoonlijke overtuiging was. toch had hij de grootste moeite om den kapitalist te ge nadeeüg was geweest. Dit zijn echter alleen de reeds afgestorven haren, die ook zonder wrijving later zouden uitvallen... De dagelijksche haarverzorging be staat in het kammen en borstelen, het geen zorgvuldig moet worden gedaan. Voorts behoort daarbij nog een kam tot het effen maken der haren, terwijl bo vendien een stofkam noodig is voor de verwijdering van de op de hoofdhuid aan wezige roos en stofdeeltjes. De borstel mag niet te hard of zelfs van draad zijn. maar moet zijn taak vervullen zonder de hoofd huid te prikkelen. Zijn gebruik verleent aan het haar glans en een goed uitzien, mag echter niet overdreven worden. Per sonen met zeer vetten haarbodem. moes ten hem niet te dikwijls gebruiken, om dat door het borstelen ook de haren vettig worden en alsdan moeilijk zijn in orde te brengen.(Dr med. Jenny Springer). WTVINA vraagt ons onder meer: «Mag ik U vragen een reeks goedkoope menos voor al de dagen der weck te willen op stellen ZONDAG: Tomatensoep: aardappelen met varkenschijf en savoyekool; rijstpud ding; fruit. MAANDAG: Rest tomatensoep van Zon dag; stamppot van aardappelen, appelen en spek; vanillevla. DINSDAG: Gekookte aardappelen met roode kool en worst; havermoutpap. WOENSDAG: Gekookte kabeljauw met tomatensaus, gekookte aardappelen; als nagerecht griesmeelpudding. DONDERDAG: Frites met beafsteek; schoteltje brood met appelen. VRIJDAG: Gebakken wijting met aard appelensla; nagerecht karnemelksche pap. ZATERDAG: Stoofcarbonade met ge kookte aardappelen; rijst met rozijnen. Op de andere vragen wordt er in een volgende rubriek geantwoord. V. vraagt ons: Bede eenige recepten te publiceeren tot het bereiden van kamper noelies. Voor wie den naam kam pernoelie niet kent, kunnen we zeggen dat het een zekere eetbare paddenstoel is. Met dezen woorduitleg kunnen de hierna volgende recepten ook voor veel andere lezeressen nuttig zijn. Vooraf houden we eraan te zeggen dat men geen exemplaren moet plukken die week en oud aanvoelen, want de toxinen die in dergelijks exem plaren aanwezig zijn door hst in ontbin ding verkeerende eiwit zi.in bijna even ge vaarlijk als die der giftig? soorten. Men moet zs, na hst inzamelen, dadelijk schoonmaken, het is te zeggen panklaar maken: ze wasschen en zouten, en aldus in een pan wegzetten. PADDESTOELEN SCHOON MAKEN. 7 a 10 maal het water ververschen is regel. Sommige soorten, zooals de Moriel- tjes. moet men, nadat ze in stukjes ge sneden zijn, eerst eenigen tijd in zout water laten liggen opdat het zand dat er aan kleeft, eruit verwijderd kan worden. Dit doe men echter geenszins bij andere soorten daar het zout zs het aroma ont neemt. Men wassche daarentegen zeer vlug en late de paddenstoelen zoo kort mogelijk in het water. Sommige zooals de Psalliota's moeten niet gewasschen wor den: men wrijve ze af met een doekje, dat men in afspoelwater dompelt, waarin wat citroenwater is gedaan: daardoor wordt de witte kleur behouden. Enkele soorten waarvan de aarde mosilijk is af te was schen, zooals bijvoorbeeld bij de Bovisten. reinigt men met een borsteltje. Snijd niet te veel af. HORS D'CEUVRE VAN PADDESTOE LEN. Men kan hiervoor gebruiken: paddenstoelen in 't zuur ingemaakt en versche, gekookte paddenstoelen van zoo wat alle soorten. "De versch gekookte laat men goed mtdrulpen evenals de in het zuur ingemaakte. Men wikkel® ze dan in een mayonnaire-sausje en diene ze voor, op geroosterd brood of in uitgeholde rau we tomaten. SOEP VAN PADDENSTOELEN. Daartoe kan men gebruiken de reeds wat oudere paddenstoelen alsook hst aftreksel van stêlenbuis je slagen. Hst nat wordt daarvoor door een linnen doekje gegoten, zoodat het mooi helder is. Men kan dat dit nat met uienwater vermengen en aan mengen, met wat meel, terwijl een stukje boter en wat ncotmuscaat worden toege vosgd. Ook kan men er wat room of melk bijvoegen. Of men laat soepgroenten op water trekken en dit later met het pad- denstoelennat vermengen. Men kan er nog bouillonblokjes en eieren aan toevoe gen en in plaats van gewoon meel ook ge brand meel gebruiken. Ann te raden is al tijd kleine- gesneden stukjes paddenstoe- len er bij te voegen. Ook kleine stukjes kaas smaken er hserüjk in. Heeft men geen nat van versche paddenstoelen voor handen, dan gebruike men den aspic. Een lepel aspic is voldoende voor 4 borden soep. PADDENSTOELEN CROQUETJES. De gekoekte paddenstoelen late men op een vergiet uitdruipen. Het nat gebruike men met een stukje boter, wat ui, kerry, fijn gehakte peterselie en meel om er een dikke meelsaus van te bereiden. Zijn de paddenstoelen goed uitgedropen, dan wor den ze door de dikke meelsaus gerold, ge paneerd en in de olie gebakken. Hiervoor leeren zich vooral: Champignon, Boleten, de Bovist, de Cantharel en Russula's. PADDENSTOELEN ALS GROENTEN. Hiervoor leenen zich alle soorten. Als boven aangegeven voor croquetjes beschre ven manier, kunnen ze ais gehakt ln een oven gebraden worden (dit vooral voor Cantharel en Morieltjes). Ook kan men vleesch- en vischrestanten met de pad denstoelen vermengen. ALLERLEI. Verder kan men padden stoelen als sia gebruiken: rauw of gekookt. (De in stukjes gesneden paddenstoelen worden met een rauwen eierdooier, Genua- of Ersatzolie, azijn, peper, mosterd, enz., IBBI3—IBSSHIRBSSBSaiBBSSEBBISI vinden, die dat geloof in zijn succes deelde. Aan zijn ouders }_ad Richard niets van zijn uitvinding gezegd, want hij was geen man van veel woorden, doch een man van de daad, ook wilde hij hen niet onnoodig ongerust maken, want hij kende het leven dige temperament van zijn moeder, die maar al t? gauw de mooiste luchtkasteelsn zou hebben gebouwd. Evenmin had hij tot nu toe verteld dat hij in stilte met Judith Walberg verjpofd was. Dat voelde hij nu, terwijl hij op het huis van zijn ouders afstapte, als een op".uniting. Wat zou het niet aanleiding gegeven hebben tot onver kwikkelijke scènes, nu, na het faillisse ment van Walberg: Ze zouden hem niet hebben geholpen zijn last dragen, maar hem dien »iog zwaarder hebben gemaakt. Aan tafel was hij nog stiller dan anders en gaf op de vragen van zijn vader zulke verstrooide antwoorden, dat het zijn ouders opviel. Ze wilden hem uithooren, maar hij wendde groote haast voor we gens een dringende conferentie op de fa briek. waar hij dadelijk na tafel heen wilde gaan. Zijn weg voerde hem langs het huis van de Walberg's. Zijn blik gleed langs de ramen van de bovenste verdieping, die bijna alle met jalouzieën gesloten waren. Voor de deur stond een groote meubel wagen. Richard wist, dat de kostbare in richting van het huis openbaar zou wor den verkocht om de schulden, die Fried- rich Walberg had nagelaten, te betalen. Richard voelde zich zeer bedrukt toen hij eraan dacht, hoe Judith onder dit alles zou lijden. Sedert den dood van haar vader had hij haar niet meer gezien of gesproken. Koe zou ze zich schikken in de ver anderde omrtar.eligheden? Hij kon zich niet voorstellen dat ze tegen een leven vol zorgen opgewassen zou zijn. Ze had hem haar jawoord onder zulke heel andere omstandigheden gegeven nu zou het gegeven woord haar misschien druk ken, nu zou ze misschien liever het aan- wat fijn gewreven gekookte aardappelen, prei, biet, ook haring, tot een smakelijke sla aangemaakt.) Men kan ook padden stoelen voor een omelet gebruiken, doch momenteel zijn de eieren daartoe te duur. Wie zich aan paddenstoelen-recepten interesseert schade zich om te beginnen het prachtwerkje Hoe maken we Pad denstoelen klaar? door Cath. Cooiaan. De hierboven geciteerde gegevens werden eruit getrokken. Het is te verkrijgen bij Uitgever W. Versluys, Amsterdam, en misschien ook wel ten bureele van dit blad. VROUW C. D. Wanneer U dit leest zal u reeds in het bezit zijn van een schrijven, dat we naar de redaktie van dit blad stuurden, met bede het U recht streeks te laten geworden. LENA. M. VAND. BERENGERE, L. V., VROUW R. en de andere nog niet beant woordde inzenders moeten nog een week je geduld hebben. Want we verkiezen ieder vraag degelijk te beantwoorden, en ieder zijn beurt te doen afwachten, dan allen tegelijk van antwoord te dienen, en dan noodgedwongen kort en onvolledig te moeten zijn. We meenen dat zooals we nu de vragen beantwoorden alle lezeressen er veel interesse voor hebben. (Nadruk Verboden). TANTE BARBARA ZAL IK EEN BONTMANTEL DRAGEN?? Er is een tijd geweest, dat een bont mantel dTagen bijna de getuigenis ver overde dat men een dame van een zeke ren welstand was Nu, de laatste jaren is bor.t erg in het gebruik gekomen, en dit niet alleen om dat een bontmantel zooveel beter te een de koude beschermt dan een degeliike wollen mantel, maar Koningin Mode wil het zoo!... Thans draagt men niet '".Len echt en onvervalscht bont. cr zijn ock veel ver schillende Imitaties van all: moge hike bontsoorten, die niet duurder zijn dan ge wone wolstoffen. Daardoor hebben de bontmantels zoo veel bijval, en wist Koningin Mede ook dadelijk vele mogelijkheden, om alle soorten bontwerk tot de meest flatteuze en voorname mantels om te tooveren. Of GIJ nu een bontmantel dragen zu"? Dat hangt eerst en vooral af van uw eigen goesting' en smaak (en misschien ook wel van die van mijnheer). Als men klein is doet men in ieder geval beter een mooien stoffen mantel te kiezen met een keurige bentgameering. Iemand die groot is, 6taut best met een bontjas doch dan mag men natuurlijk ook weer niet te dik zijn. En een bontjas moet r.iet te pas en te onpas gedragen worden, want iemand met regenweer in natte vellen zien geeft altijd een onbehaaglijk en ze ker geen modieus uitzicht!... De vele psls- scorten die de industrie ons bracht, zoo als Breitschwanz, Persiane, oels, Indisch lam enz. zijn zeer gemakkelijk te verwer ken. Hiermede geven we ei.kele practi- sche inlichtingen die zek.r van pas kun nen komen voor het maken an kragen en andere kleine garneeringen voor onze wintermantels. Voor het snijden neemt men een gilet- te-mesje en r.ien snijdt natuurlijk langs den averechtschen kant. Men mooet er al tijd goed op letten, dat enkel het vel door gesneden. en de haartjes niet beschadigd worden. Bij hei naaien moet men zien dat de haren naar den goeden kant loopen. En men naait de kanten aan elkaar met overhandsche steken, de Laren worden zorgvuldig naar den binnenkant gestre ken. Ltefst gebruikt r.ien een driekan leernaald, die schuift gemakkelijker door het vel. Als er bij het naaien enkele haartjes naar den verkeerden kant geko men zouden zijn kan men die met een niaald voorzichtig weer uittrekken. Om gemakkelijk te naaien en te voorkomen dat de aan elkaar genaaide velletjes bol gaan staan, moet men het vel eerst wat vochtig maken. Men laat het dan zoo eenigen tijd liggen, totdat het vocht er goed ingetrokken is. Zoo wordt de huid zacht en rekbaar, en geeft zij gemakke lijk toe voor het verwerken. Eer men pel sen, kragen en garnecTingen maakt, moet men er altijd een tusschenvoedering in zetten (linnen, flanel of watteline). Deze wordt met groote steken ©pgedriegd, en men biest de kanten af met een naad band (stevig bontlint). De zijden voede ring wordt op de naadband vastgemaakt. Deze kleine wenken kunnen zeker van pas komen voor de kleine bontgarneerin- gen die we zelf voor onze wintermantels maken willen. IBESBBSBIESIISIBIBIIIIiailSS Behoud U» Ukm !acli «a Uu tutf-mieuuuBi Gebrufk coo&la millioenen anderen - Wriji ley's Kauwgom. Hef bevordert de «pijivortenag et» kalmeert de «enuwen. Zorg er voor «tced* Wrigley's bij da hand <a hebben, op «rui «A (Kuit. Kinderen «qn ar dol op. GnxX tn waarde >ag tn prijs. m GROOTE KEUS bij SANSEN-VANNESTE, POPERINGE. ■■■■aiiiaiiiiiiMaaiiaieaiiBe RADIOBERICHTEN «EEK VAN 30 OKT. TOT S NOV. 1938. K. V. KATHOLIEKE ZENDERS: R. O. - Loksber-en - Korlrijk K. C. B. - K. R O. 31 OCT. Te 11 uur. ter wachtzaal, Is klas ter statie Gent-St-Pieters. door Heer Vandcrborght. e.a.w. inspecteur der F.xploitatie, aanbesteding van den bestel dienst van Spocr-re-en ter statie ADTN- KF.RKF-DF PANNK. Alg. en bijz. last- kobier Nr 70.293, prijs 5 en 3 fr. 5 NOV. Te 11 u., ten stadhulze te MEENEN, bouwen van eengemeente school. Harmotiiestrnat (Barakken). Stuk ken ten stadssecretariaat en te koop, prils Warschau, 30 Okt., 8.15: Katli eer!;dknal» Warschau, 1 Nov., 8: Katte., kerfcdiemt. Warschau, 2 Nov., 21: Godsd. muziek. Warschau, 5 Nov., 16: Kerkdienst. I.N.R. (Fr.), 31 Okt., 18: Voordr H. Ghéon (Peau ö'Ane). I.N.R., 31 Okt.. 20.30: id. I.N.R., 2 Nov., 13.30: Ccw. muziek (gram.) I.N.R., 2 Nov., 18: Orgel en sar.». I.N.R., 2 Nov., 20: Symf. kc, N.I.R. (VI.), 30 Okt.. 18.45: Kath cau. erie. N.I.R., 1 Nov., 10: H. Mis. N.I.R., 1 Nov., 16: Koor. Eug. Vancie V ide. N.I.R., 2 Nov., 20.45: Ar.dré De Mets leest uit eigen werk. P. Parisian, 2 Nov., 22.52: Requiem, Fauré. P. Paririen, 3 Nov., 17.45: «l'Histoire Erin» tesen lm: P. Parisian. 5 Nov.. 18.10: Kath. actuaterit. Londen, 30 Okt.. 20: R. K. Kerkdienst. Drokwich, 31 Okt.. 12: VcordTacht. Weenen, 30 Okt., 8.30: Kath. morgenwijd. Leipzig, 30 Okt.. 10.30: Duitsche koermus, IBIBBBIIBBBIIIIIIB119IStü83ïtEI Welgezind zijn* zij, cn' blozend van gezondheid de kinderen gevoed met! 'het krachtigste der her« stellende voedsels, de... IOC>GtM/»AMDE COMMEBCIQ'ÓLÈ mti - iNMIS'At» ,r' r t, «BBBBSSMSIBIMB'SBTS.SEISB.'T'SM 150 fr. b''.t bouwm. G. Boghemans, 52 ■s^BaBüssEsasaassBEissBnsBtLissiaEsasEDiirQiaEzsfir'EsszESE Ieperstraa.t. Meenen. Aanget. tnschrijv. 5 Nov. voor 11 uur. 8 NOV. Te 2 u., ten gen-neen* uize te HANDZAME, verbeteren van den buurt weg ter wijk «Edewalle». Bestek 216.150 fr. Stukken ter inzage ten gemeentesrere- tariaat en te koop, prijs 15 ir. op poitch. nr 2935.13 van arr.-ingr. Jos. Sanssn te Veurne. 10 NOV. Te 11 uur. voor d»n K-er Serruyse, hoofdingenieur-bestuurder bij den Centralen Dienst voor Electriciteit en Flectromechanica. de Eerlain ontstraat. 30, Brussel, aanleg van de clectrische vr» lichting ir de lokalen der Ri.ikswecht-i kazerne t,e LOO. Bestek z. n. (Ned. tekst). Prijs 5 fr. -en of twse koffielepels OXO aan een gerecht toegevoegd, "vermeerderen smaak, kleur en voedingswaarde. En gezien de Slesch van 1/10 liter slechts fr. 6.75 kost en 20 lot 25 lepels '•loevaf, is OXO wonderbaar be* «zuinigend. zoek van den rijken man aannemen, dien haar vader voor haar had uitgezocht. In ieder geval moest hij haar de vrije keus laten, zonder haar te beïnvloeden, en zon der aan zich zelf te denken. Het zou hem ontzettend verdriet doen als ze zich vrij maakte, maar het zou hem nog duizend maal meer pijn doen, als hij zou moeten voelen, dat hij voor haar een keten was en dat ze aan zijn zijde zou missen wat tot, nu toe bij haar leven behoord had. Ik moet het doen, en ik zal het doen, als oom Karl mijn verzoek afslaat mag ik haar niet vasthouden, dacht hij en liep somber verder. Bij den eerst volgenden hoek van de straat iicp hij tegen een jongen man op, die ongevere even oud was als hij 2elf. Het was Rolf Walberg. Zijn grijze oogen hadden ernstig en somber voor zich uit gestaard. Ze begroet ten elkaar hartelijk, want ze waren al van hun schooltijd af goede vrienden. Ben jij het, Richard? Blij je te zien, Rolf. Hoe gaat het? Rolf Walberg's lippen trilden even. Niet al te best, dat begrijp je wel. We hebben heel wat narigheid achter den rug, mijn zuster en ik. Richard knikte deelnemend: Ik heb helaas nog geen gelegenheid gehad om jou en je zuster persoonlijk mijn deelneming te betuigen. Hij drukte hem hartelijk de hand: Veel hartelijke deelneming hebben we ntet ondervonden, men trekt zich op vallend van ons terug en oreral hoor je eigen schuld». En ten slotte hebben die brave menschen gelijk. Mijn vader is met open oogen zijn ondergang tegemoet ge gaan, ondanks al mijn waarschuwingen. Richard keek hem vragend aan: Wist je dan hoe het met Je vader stond? Ik vermoedde het ten minste. Je weet wel dat ik al Jaren met vader gebrouil leerd was. En heb je je zuster niet op het on geluk kunen voorbereiden? Rclf schudde het hoofd: Ik mocht niet. Vader was bang. dat mijn zu«ter haar mond niet zou houden als ze het wist en dat wilde hij in elk geval vermijden. Hij heeft iedereen een rad voor de oogen gedraaid, alleen mij niet. Vader heeft mij de deur uitgezet, hij wilde niet op zijn vingers gekeken worden en duidde geen kritiek. Er zat dus niets anders voor me op dan maar te gaan. Ik ben met hart en ziel land-edelman en zeg altijd: Hier op mijn eigen grond zullen vader en zuster ten minste eens een be scheiden toevlucht vinden als de cata strophe komt, want Neulinden kan nie mand me ontnemen. Maar vader heeft zijn ondergang niet kunnen overleven en het heeft me toch verdriet gedaan, dat het zoo moest eindigen. Mijn eenig® troost is nu. dat zijn koopmanseer onaan getast is gebleven. Als we alles verkocpen kunnen alle schulden betaald werden. Je kunt gelooven, dat het me menig drup peltje angstzweet gekost heeft vóór ik had uitgerekend dat alles gedekt is. Maar voar mijn arme zuster is niéts overge bleven. Zoodra ik hier alles geregeld heb, neem ik haar mee naar Neuiindsn. Ik weet wel niet hoe ze zich zal schikken ln ons eenvoudig buitenleven, maar z« heefet daar ten minste voorlooplg rust. En ten slotte zal het haar maar één woord kosten om weer tot haar cude leventj® terug te 1 leren Ze heeft een aanbidder die haar alles geven kan wat ze nu heeft moten opgeven en ai was ik tot nu to® ook niet erg verrukt over dien rupgelijken zwager en al zou m.jn zuster, voor zoover ik het beoordeelen kan. ock li- ver r.een dan ja zeggen ze zal nu geen andeT® keus hebben als ze geen afstand wil doen van alles wat tot na toe voor haar levens geluk noodzakelijk was. (Nadruk verboden). ('t Vervolgt),

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1938 | | pagina 9