Feeënhanden
Ons Vrouwenhoekje
TOMATEN
GEDACHTEN
MAAN
Het zekerste middel om
het goed humeur terug
te brengen Een boter-
ham bedekt met...
ROMAN van
H. COURTHS-MAHLER.
WEKEUJKSCH
LITURGISCH BULLETIJN
HULDEBETOON
PIER JANSSENS TE BRUGGE
MOEDERS fier op hun meisjes kleeden ze-bij
MARIE-J0SE, 5, Henri Serruyslaan,Oostende
CARLO ERBA
cLIEBIG
HOE OUD ZIJN ZE?
TENTOONSTELLING
VOOR HOENDERTEELT
T00NEEL
de fijrie
deA cfjehsédvt&i
1
WEEK-KALENDER
NOVEMBER - SLACHTMAAND
AANBESTEDINGEN
L. PIERLOT-PIERRET
AlIe-sur-Semoi».
Wilt ge een mensch van karakter var-
fflèn, zorg dan dat gij dit zelve zijt. In u
»>'f moet ge het voorbeeld kunnen vinden.
Men moet altijd naar de gedachten
van anderen uitzien; soms zijn die beter
dan de eigene.
Men kan geen eierkoeken bakken
ronder eieren te breken. Zie dat het zoo
veel mogelijk de anderen zijn die eieren
geven.
Ge moet nooit blozen als ge zaken
doet. tenzij men ondervindt dat ge vijf
hespen uit één varken snijdt.
IIIB»BEa:aSE9BBiaB3aHRlBSSI
HETMANNÏKE
UIT DE
de grootste vogel. *k zeg t kordaat
Die d'r op 't wereldrond bestaat,
Zal wel, beste Lezers mijn,
De struisvogel zijn
Maar 't is niet altijd zoo geweest
Want, naar 't geen ge hier leest
Hebben de geleerden 'n ontdekking gedaan
Die ons Trijst naar 'n andere baan!
Uit Nieuw-' eeland laten z'ons namelijk
per telefoon weten dat het een zendeling,
Taylor genaamd, gelukt is, bewijzen te le
veren voor 't bestaan van de vroegere
grootste vogels van de wereld, die den
schoonen naam van Moa dragen. Onder
de inboorlingen van Nieuw-Zeeland doen
nog vele sagen de ronde waaruit blijkt dat
de moa een reusachtige struisvogel moet
geweest zijn.
Taylor he-eft thans een vondst gedaan,
die voor de wetenschap van groote waar
de is. Hij h-'-eft niet alleen 't geraamte van
zoo ne vogel gevonden maar wel een heel
kerkhof. Daar zijn duizenden beenderen
gevonden waaruit eenige dozijn-en skelet
ten samengesteld werden.
De moa's werden minstens zes meter
hoog en hunnen nek was zoo dik als dien
van een giraffe. Hun beer.en hadden den
omvang van bufielpooten, maar ze kon
den met hun korte vleugels niet vliegen.
't Was maar goed ook voor onze voor
ouders... want dikke vogels leggen ook
dikke... eieren (ge weet wel van welke
soort ik spreke...) en ze moesten zoo ne
keer een op hunnen bol gekregen heb
ben...
WAAREMPEL. lieveling, sprak hij,
ge schijnt toch gelijk te hebben, wat roo-
ken en drinken betreft. Hier lees ik juist
in de gazet, dat een oude Bulgaar beweert,
zijn hoogen leeftijd te danken te hebben
aan het feit, dat hij nooit eeft gerookt
en nimmer sterken drank cf bier gebruikt
heeft.
Den volgenden middag, toen meneer
thuis kwam, stond er een ki, sigaren, een
flesch bier en een borrel voor hem klaar.
DAAR IS GEWEEST 'N TIJD
Dat, zonder bijgeloovigheid.
We worden met den dag nog wijzer,
'n Gevonden hoefijzer
Geluk aanbracht
Wat?! Ge lacht!
Wel. om m'n gezegde te staven
Kom 'k hier met 'n eksempel aandraven!
Dat was in den tijd van de Romeinen...
dus al lang geleden, hé! Hewel man
nekens zagen er zoo nauw niet op, zulle!
want voor hunne rijdieren gebruikten ze
Taak zilveren of zelfs gouden hoefijzers.
En ge kunt wel denken dat 't precies
geen ongeluk 'n was als iemand zoo een
Verloren hoefijzer op ten straatweg vond,
want 't was aan den eigenaar verboden
het op te rapen en nogmaals te laten die
nen.
't Gebruik werd zelfs algemeen, want in
"t jaar 1626 liet lord Duncaster, gezant
van Engeland te Parijs, zijn rijdieren met
zilver beslaan, en wel zoo, dat de hoef
ijzers gemakkelijk konden losraken. Hier
door wilde hij bewijzen hoe groot zijn
rijkdom wel was... 'n gedacht "jk 'n an
der, allee!
't Gebruik verdween... (spijtig genoeg')
maar de gedachte dat 't vinden van een
hoefijzer geluk in de toekomst beteekende,
bleef bestaan!...
En zoo verdwijnen de goei gewoonten...
en komen d'r slechte in de plaats, zie!
EEN BOERENJONGEN zou gaan trou
wen, maar was ontzettend bang om in het
huwelijksbootje te stappen. Z'n vader werd
daarover boos en riep uit:
Domme jongen, ben ik dan ook niet
getrouwd?
Ja, vader, zei de zoon, maar gij zijt
met moeder getrouwd en ik moet een
vreemde vrouw nemen.
De slimmerd!
T IS WAAR, 'T IS KLAAR
God alleen is onfeilbaar
Hoe we 't ook draaiden of keerden
Zelfs d'allergrootste geleerden
Kunnen zich vergissen
Met al hun geheimenissen,
Net als de grootsten der dwazen
Al zien z'ook door dubb'le brilieglazen!
't Schoonste voorbeeld dat we daarvan
kunnen aanhalen i: wel dit van den be
roemden Russischen astronoom ofte ster
renkundige Otto S-truve, die rond 1873 aan
't hoofd van de sterrenwacht van Lenin
grad stond... Op zekeren dag deelde hij
mede, dat hij de zwarte maan van de ster
Procyon had ontdekt.
Beeldt g'U in... de zwarte maan!
De sterrenkundigen hadden namelijk
langen tijd vermoed, dat er alzoo een
maan bestond... en z'hadden het op gee-
nen kletskop... van nen neger gemunt,
zulle
Enfin or.ze hooggeleerde Otto was er
meê weg... en hij rchreef uitvoerige ar
tikelen hierover ook.
Maar, helaas! 't Was al spoedig gedaan
met den schoonen droom... want op ne
zekeren dag, dat hij zeker zijn oogen ne
keer uitgekulscht had, bemerkte hij dat,
hetgeen hij voor de zwarte maan had ge
houden, in werkelijkheid... een fout in
een van de lenzen van den verrekijker
was geweest!... En de zwarte maan 'n is
nog niet ontdekt!
DE JONGE ECHTGENOOT steekt T
sigaar op en vraagt:
Lieveling, is het erg slecht voor de
gordijnen, als ik rook?
Het jonge vrouwtje kijkt verbaasd.
Ge zijt werkelijk erg attent, mannle.
Om eerlijk te zijn: ja, het is slecht voor
de gordijnen.
Goed, knikt m-annie, neem ze dan di
rect af.
En niet de sigaar zulle, maar de gor
dijnen!
D' IS WEEROM 'N SPREUK
Die kreeg ne feilen deuk...
Al hebben we nooit getwijfeld, gewis,
Dat er niksken waarheid in 'n is...
't Is die welke volhield, 'k zeg 't met beda-
Dat... Paarlen, tranen waren! [ren,
Paarlen zijn tranen zegt een spreek
woord en wij vergelijken de paarlen met
tranen
Er schijnt echter waarlijk eenig verband
tusschen deze beiden te bestaan, en toch
doen de paarlen slechts dienst als sieraad
en verschaffen zij ons genot... nietwaar
Marenta... al zijn ze ook zoo valsch als uw
tanden!...
De oude sage verhaalt dat <"e paarlen
ontstaan zijn uit dauw en licht en dat zij
aan de godin der liefde gewijd zijn...
Maar... da's nog allemaal ne keer poëzie...
en ge weet wat ge daarvan :noogt geloo-
ven.
Iets meer werkelijks is dat in den tijd
een halssnoer van paarlen het symbool
was van 't huwelijksverbond... zooals nu
den trouwring.
De Rom-inen hechtten zooveel waarde
aan paarlen. dat er bij de wet bepaald
was, dat zulk een schat door erfenis in
't zelfde geslacht bewaard moest blijven
en dat de erfgenamen deze nooit in
vreemde handen mochten laten komen!...
Ja, parels!... 't Is allemaal relatief...
D'r zijn veel vrouwen die g-een parels
bezitten... en die toch echte parels van
'.mouwen zi;n!...
't .Zelfde voor de mannen... om geen ja-
loezernij te kweeken!
EEN VORST bezocht een stad, wier in
woners als zeei arm bekend waren en werd
er schitterend ontvangen. Toen de vorst
daarover zijn verwondering te kennen gaf,
zei de burgemeester:
We hebben alles gedaan, koninklijke
Hoogheid, wat we schuldig zijn en zijn
alles schuldig wat we gedaan hebben.
Dat gebeurt nog... en 't is modern!
TC ZING HET OP MIJN VOOSJE
Leve 't poederdoosje
Dat... wat ge nimmer zaagt
Als levensredder nu opdaagt...
Ja, beste mensehen, 't kleine spiegeltje
van *en hunner heeft onlangs drie vrou
wen uit Mexica-City het leven gered: Drie
onderwijzeressen uit die stad maakten een
wandeling naar een grot in de woestijn
van Mexico, maar verloren cp den terug
weg, de juiste oriënteering en... verdwaal
den!
Drie dagen lang zwalkten zij door de
woestijn tot dat de reddingsbrigade, uit
gezonden om het drietal te zoeken, hen
vond.
De oorzaak dat ze gevonden werden was
't spiegeltje in een poederdoos je van een
hunner, waarmede zij onophoudend "licht
signalen» gegeven hadden en dat een der
redders op een afstand van meer dan vijf
kilometer gezien had.
Het was ook hoog tijd, want de vrou
wen waren reeds zóó uitgeput, dat het hen
onmogelijk was cna nog een voet te ver
zetten.
Het meest hadden zij geleden van den
dorst, mee.' nog dan van de gedachte, dat
zij misschien niet ontdekt zouden worden
en dan moesten verhongeren...
En alzoo zie hebben drie ir enschen hun
leven te danken aan een doodgewoon zak-
spiegeltje!
MIJNHEER JOHNSON wr.s een gewel
dige pocher. Met een grandiozen picnic
wilde hij zijn gasten weer eens imponee-
ren. In greote auto's vertrok het gezel
schap. Toen men in 't bosch uitstapte,
fluisterde een jong meisje den gastheer
toe:
Wie is die ongure man, die de picnic-
mand draagt?
Oh, pochte Johnson, dat is de han-
ONMISBAAR OP IEDERE TAEil
Mengelwerk v. 6 November 1938. Nr 4.
Het kostte Richard Wernher moeite
zich goed te houden. Als Rolf eens wist,
dat Judith en hij in stilte verloofd waren.
En Judith zelf? Wachtte ze misschien al
verlangend op haar vrijheid?
Richard richtte zich op:
Doe de groeten aan jc zuster. Mag
ik Zondag een bezoek komen brengen om
haar te condoleeren en afscheid te nemen
voor ze naar Neulinden gaat?
Als je niet tegen den rommel opziet,
ben je veil:om.
Dat kan me niet schelen, als ik maar
ontvangen word.
Dat beleof ik je. Judith beschouwt je
als een ouden vriend.
Een felreed steeg Richard plotseling
haar liet gezicht. Rolf Walberg zag het.
Zou Richard soms?... Maar dat zou dwaas
heid m. Zooals de toestand nu was moest
Juditn, .-reals zoovele anderen, naar een
8o:d onderdo'; uitzien. Jammer! Richard
zou een zwager naar zijn hart zijn ge
weest.
Zoo dacht Rolf Walberg, toen hij van
Richard afscheid had genomen en verder
Sing. Ook Richaid Wernher zette zijn weg
!n gedachten verzonken voort. Rolf's
woorden klonken hem nog in de ooren.
Hij wist wel, wie met den rijken aanbid-
der bedoeld was den millionnair Dürr-
'PP, op wien haar vader ook al gerekend
h'i. To;n had Judith zich er tegen verzet.
Maar nu? Nu had ze ten slotte geen an-
1 3 keus, wilde ze niet afstand doen van
Ms, wat tot nu toe voor haar levensgeluk
daadzakelijk was geweest.
digste brandkasten-kraker van heel Ame
rika. Ik heb hem aangenomen cm de sar
dineblikjes open te maken.
De stoeffer!
HEBBEN DE MANNEN zich misrekend
of hebben zé 't express gedaan?...
In alle geval, 't staat er uitstekend
En niemand die d'r 't zal zien staan!
Enfin, 't Is een fameuze faroe die ze,|
willens, niilens, aan Staline, den fameuzen
rooden chef van 't rood Rusland hebben
gespeeld.
Op initiatief van 't goevernement van
Georgië Rusland werd een reusach
tig standbeeld van Staline opgericht op
den hoogsten top van t Kaukasus-ge-
bsrgte.
Daar t bestijgen van dien hoogen berg
buitengewoon moeilijk is, vroeg het ver-
transporteeren van 't r.oodige materiaal I
meer dan 2 maanden van gedurig zwarer.
arbeid...
Op 't voetstuk van 't standbeeld kon
men, nog vóór eenige weken, lezen: Op
het hoogste punt van Rusland, aan den
grootsten van zijn mannen!
Maar... voor 't ooger.blik .is er van dien
tekst, noch van 't gansche standbeeld niks
meer te zien want 't is ond-r de sneeuw
eeuwige sneeuw verdwenen!
Ais Staline nu maar geen geraaktheid
'n krijgt als hij dat gaat vernemen!
MIJNHEER KWEBBEL, die tegenover
een dame in een coupé zat, kon zijn oogen
niet gelooven.
Mevrouw, sprak hij de dame toe,
neem mij niet kwalijk, maar u vertoont
een frappante gelijkenis met m'n vrouw.
Zoo! antwoordde de dame, ietwat ge
streeld. Haar dubbelgangster?
Ja, vervolgde mijnheer Kwebbel, u
heeft haar oogen, haar neus, haar mous
tache...
Toen echter wist mijnheer Kw-ebbel, dat
de dame ook den grooten mond van zijn
vrouw had!
'N GEDACHT, dat, als ge 't in praktijk
stelt, U veel onaangenaamheden kan doen
vermijden... 't is kort en goed:
Wat uw vijand niet weten mag
Moet ge uw vriend ntet zeggen!
BOONEN MET MOSTERDSAUS
T'n is wel geen platvoer den Paus,
Maar voor ons is 't eerste klas
En altijd wel van pas
Want ons fikken
Kunnen w'r duchtig aan aflikken!
Mosterd!
Hewel de mosterd, aldus genoemd naar
het Fransche mustarde of nfbutarde
wordt sir.ds eeuwen bij het eten gebruikt.
In den beginne van de XIII* eeuw nam
de kruiderij van gemalen mosterdzaad,
azijn en olie, zoo'n groote plaats in aan de
tafel der vorsten, dat er zoogenaamde ta
felofficieren werden aangesteld, om toe
zicht te houden op l.et bereiden van mos
terd!
Die tafelofficteren stonden in hoog aan
zien, te oordeelen naar een Fransch
spreekwoord: zich mosterdman van den
Paus wanen» hetgeen be tee kent: «zich
verbeelden dat keizers kat zij^ nicht is
maar ook dat zoo'n mosterdmari een voor
name waardigheid bekleedde...
Nog iets dat we weten, zie!
ENKELE GEDACHTEN.
Hebt gij kwa kleerer.? laat staan uw pron
ken.
Hebt gij een kwaad gast? Wijst hem
voort.
Hebt gij kwaad bier? Zoo drinkt niet
dronken.
Hebt gij kwa vracht? Zoo werp z'over
boord.
Hebt gij een kwaad, vriend? Gij moogt
hem schouwen.
Maar hebt gij een kwaad hoofd? Gij moet
het houwen.
Dit zijn de raadgevingen en gedachten
van Roemer, visscher (1547-1620)... en ze
zijn goed gelapt!
HEBT GE verstand van muziek!
Ja, een beetje!
Weet ge wat ik nu speel?
Ja... piano!
KRUIS OF MUNT
Dat is 't punt
Dat, hoe g'ook bralt.
Op te lossen valt!
o Oruoe er.de muntzooals onze voor
ouders zeiden. In de middeleeuwen waren
de meeste munten aan één kant van een
kruis voorzien. Zoo dit er niet op stond,
bevend zich aan die zijde de beeltenis
van den landvorst.
Muntwas dus de stempelkant en
werd meteen gebruikt als naam voor het
geldstuk.
Munten met een kruis er op werden in
den tijd als gelukaanbrenger.de voorwer
pen 'beschouwd.
Men droeg ze bij zich om tegen ongeluk
ken beschermd te wezen, zooals nu de
motocyclisten, automobiliste'! en andere
artisten een aapken, een beerken en der
gelijke asoottes meenemen in hun mas-
jien. De lotelingen namen kruismunten
meê bij de loting.
Kruis noch munt hebben, beteekent ook
zoo arm zijn als een kerkrat.
Het kruis op die oude munten is niet
het kruis uit de christelijke kerk, maar
't gelijkarmige Grieksche kruis, dat waar
schijnlijk de vier spaken uit 't zonnewiel
voorstelt!
VAN KRUIS OF MUNT gesproken!
't Was in den examentijd en. de twee stu
denten zaten op hun kot.
Wat zouden ze wel doen?
Luistert, zei de eene, ik heb het ge
vonden... w'hebben veel te blokken... maar
we gaan het aan 't lot overlaten... we
gaan kruis of munt werpen..
Aangenomen, zei d'andere...
Als 't munt is, ging de eerste verder,
dan gaan we naar de cinema, is 't kruis
dan... gaan we naar de club en... blijft
't stuk rechtstaan dan... blokken we!
't Manneken uit de Maan.
U VRAAGT?... WIJ ANTWOORDEN!...
A. D. vraagt ons: Ik sta met een klein
bendeke kinders, die aleens vergeten hun
schoenen af te doen om naar boven te
gaan. Dat heeft als gevolg dat de plancher
nogal vuil Is. Kan u mij een middel aan
duiden om hem weer wit te krijgen?
Vooraf wenschm wij onze verontschuldi
ging aan te bieden voor het al te lang
wachten met ons antwoord op uw vraag.
Probeer uw plancher schoon wit te krij
gen door hem te schuren met een heel vet
zeepsop. Gebruik ook overvloedig VIM,
daar worden de planken wit van. Dweil
zoolang met schoon water na, tot het wa
ter schoon blijft.
WIVINA vraagt ons: <- Waarmee kuischt
men best witte lederen schoenen? Blauwe
lederen schoenen? Blauwe lijnwaad schoe
nen? Waarmee kuischt men best een wit
tapijt? Uit welke stof bestaat uw wit
tapijt? Waartoe gebruikt u dat tapijt?
Zijn er speciale vlekken in, of is het al
leen vuil geworden door het liggen, dus
door stof? Voor wat het kuisehen van uw
schoenen betreft, raden we u aan u eens
te wenden tot uw schoenen-leverancier:
deze zal u voor uw witte en blauwe lede
ren schoenen wel een goeden witten crème
aanbieden. Voor uw blauwe lijnwaden
schoenen kan u bij voorkeur een luchtig
zeepsop je van witte zeep gebruiken. Op
uwe andere vragen zullen wij u volgend'
week antwoorden.
STEPHANIE vraagt ons: Geilef mij
eens te zeggen hoe ik mijn nluimen-bed-
den kan kuischen en weer vluggende kan
krijgen. Als het voor het weeren van
besmettelijke kiemen is, dient uien zich te
wenden tot een daartoe speciale inrich
ting, die uw bedden zal zuiver stoomen
voor weinig onkosten. Betreft het echter
oude bedden die vuil geworden zijn. raden
wij u aan nieuwe te koopen, daar het sop
dan de boonen niet meer waard is. Ondm
het woord vluggendeweten wi.i niet
wat u bedoelt. Pluimen bedden dienen
steeds lederen dag goed opgeschud te wov
en, opdat de pluimen niet in hoopen op
elkaar zouden zitten.
R. M. vraagt ons: Welk middel moet ik
gebruiken om de heerencols hard wit cn
glanzend te strijken? Kookt ze ge
woon met de witte wasch mee, na eerst
gedurende een nacht goed geweekt te heb
ban in het sodawater. Dit ie noodig om
dat anders het stijfsel eraan zou blijven,
en erin zou branden. Behandel het verder
gewoon als uw ander wit goed. Haal ze
door een weinig gekookte stijfsel, en laat
opdroogen. Wanneer ze droog zijn haalt u
ze opnieuw door rauwe stijfsel, waarna u
ze in een zuiveren handdoek rolt, daar ze
nat moeten gestreken worden, zonder ze
echter mogen druipen. Voor het strijker,
maak uw ijzer flink heet, legt de boord
tusschen een zuiveren wit katoenen doek,
en strijk de boord droog langs beide kan
ten. Wanneer het zoo goed als droog is.
mag het strijkijzer er dan rechtstreeks op
gezet worden. Men moet hem dan met den
achterkant van het ijzer rond en glanzend
strijken. Daartoe is het noodig dat uw
strijkijzer achteraan afgerond weze.
L. V. vraagt ons: Wil zoo goed zijn ons
een recept «e geven van kastanjeconfituur
We hebben reeds navraag gedaan, maar
nog geen antwoord bekomen. Dus nog een
weekje geduld.
R. vraagt ons: Ik woon in een huis dat
toebehoort aan de C. O. O. Ik pacht 540
frank alles inbegrepen. Verleden jaar
heeft de Voorzitter van de C. O. O. mij
mondelings komen zeggen dat ik 100 frank
meer moest geven. Maar als ik dit jaar
den 16 Oktober mijn pacht ging betalen
aan den Sekretaris der gemeente, die ook
ontvanger is van de C. O. O. zei hij mij,
dat er nog 50 frank m<"T moest bijzijn,
koogezegd voor belastingen. Wat moet ik
doen? Vraag een schriftelijke beves
tiging van hun gezegden, bevestiging die
door hun met inkt moet onderteekend
zijn. Nadien kan u dan ter paats nog al
tijd navraag doen. U moet ook steeds een
kwijtschrift vragen van alle betalingen
welke u aan gemeente of openbare be
sturen doet. Aldus sluit u alle bedrog uit.
J. GABY vra.*~? >-»* 7""Wat moet mijn
zuster doen om ...vart iia£r dat door een
permanente wat bruin geworden ls, weer
tot de oorspronkelijke kleur tc brengen, en
dit zonder haarv rf? Wat moet mijn
vriendin doen om een frissche teint te be
komen?» Het haar van iw zuster is
verschroeid door te groote warmte van de
permanente. Er staat niet ar.ders op dan
dit haar te laten uitgroeien, wat natuur
lijk een tijdje kan aanloopen. Voor wat
de vraag van uw vriendin betreft is het
zeer moeilijk daarop een antwoord te ge
ven. Want uw vraag geeft geen enkel ge
geven over den aard der tint van uw vrien
din? Is ze vaal? puistachtig? of hoe? In
elk geval het beste ware zich daarvoor
eens te wenden tot een geneesheer.
LENA en M. VAND. komen eerstvol
gende week het eerst aan clo beurt. Dus
nog een laatste weekje geduld, want
plaatsgebrek verhindert ons nu het ant
woord te publiceeren. Immers onze druk
regels moeten beperkt blijven, om ook vol
doende plaats aan andere interessante ar
tikels en mededeelingen te kunnen ver-
leenen.
(Nadruk Verboden). TANTE 3ARBARA
MANTELS en KLEEDJES
Alle» van 't schoonste en 't beste
(Bij de groote Post) s=
lllll
Dat had Rolf gezegd en Richard moest
hetzelfde zeggen, hoeveel pijn het hem
ook deed. Het scheen hem uitgesloten dat
Judith zich zou kunnen schikken in een
eenvoudig leven. Een zwaan voelt zich niet
thuis in een spreeuwennest.
Meer en meer kwam hij tot de smarte
lijke overtuiging, dat hij Judith vrij moest
laten, als hij het geld van oom Karl niet
kreeg. Vóór Zondag zou hij wel bericht
van Felicitas Rogga hebben. Zou het gun
stig zijn?
Een vage hoop ontwaakte in hem. Ju
dith hield van hem, als hij het geld van
oom Karl kreeg zou alles nog goed war
den. Hij vermoedde met, dat die hoop al
vervlogen was.
Rolt Walberg was thuis gekomen en
ging onmiddellijk zijn zuster opzoeken.
Judith stond voor het raam en staarde
zonder iets te zien, naar buiten. Haar
slanke gestalte was in het zwart gekleed.
Haar dik, kort haar dat in het zonlicht een
metaalachtigen glans had lag in korte gol
ven om het fijne kopje. Over het nobel
besneden gezicht lag een droevige trek en
haar lippen vertrokken als van ingehou
den schreien.
Judith wendde zkh langzaam naar haar
broer om en keek met haar verrassend
heldergrijze oogen naar hem op.
Rolf kwam naar zijn zuster toe en sloeg
als beschermend den arm om haax heen.
Hoe gaat het er mee, Judith? Wat
bedaarder?
Ze knikte en dwong zich tot een mat
lachje.
Ja, Rolf, ik heb de noodzakelijkheid
ingezien om in mijn lot te berusten. En
de nood is een goede leermeester. Je be
hoeft niet bang te zijn, dat ik aan mijn
v#driet zal blijven toegeven, zooals ik de
ze dagen gedaan heb.
Dat doet me pleizier voor je, Judith.
Je verzet er je dus niet langer tegen om
begin volgende week mee naar Neulinden
te gaan?
Van 6 tot 16 jaar.
Judith bloosde. Ze zag er besluiteloos
uit. Ze kon en wilde haar broer niet zeg
gen dat iets haar hier vasthield, dat ze met
brandend verlangen in het hart dag aan
dag op Richard Wernher gewacht had en
nog wachtte. Ze was ongerust, want ze
wist, dat nu haar beele leven veranderen
zou, dat alles anders was geworden.
Ze wist echter ook, dat Richard Wern
her arm was en geen arme vrouw kon ge
bruiken en dat hij geld noodig had om
zijn uitvinding te kunnen exploiteeren.
Zou hij den moed hebben om, ondanks al
les, zijn verloving met haar te laten voort
duren? En zijzelf? Zou zij sterk genoeg
zijn om' armoede en zorg:n aan zijn zijde
te kunnen doorstaan?
Zou hij het doen of zou hij zich vrij
maken dat was de angstige vraag die
haar de laatste dagen voortdurend ach
tervolgde. Wat zou hij doen? En waarom
kwam hij niet om zekerheid te brengen?
Judith wist ook, dat ze de hand maar
behoefde uit te steken om den millionnair
Dürrkopp aan haar voeten te brengen.
Hij liet haar duidelijk merken, dat hij
slechts op haar blik wachtte cm haar te
vragen. Maar haar heele trotsche natuur
verzette er zich tegen om alleen om uiter
lijk voordeel een maji, dien ze niet liefhad,
haar hand te schenkeh en ze meende alle
zorgen van het leven moedig het hoofd
te kunnen bieden als Richard Wernher
maar beschermend naast haar zou staan.
Zoo was haar onrust en verlangen met
den dag grooter geworden, het verlangen
naar een mannelijk geruststellend woord
van Richard. Waarom kwam hij niet om
haar te zeggen: Wat er ook gebeuren mag,
wij tweeën hooren bij elkacr in vreugde
en leed, in r.cod en dood. Ik laat je niet
los.
Nog altijd wachtte haar broer op een
antwoord. Eindelijk vermande Judith zich.
Ik weet niet, of we de volgende week
hier al met alles klaar zullen zijn, Rolf,
zei ze onzeker»
Ter gelegenheid van het 50-jarig ju
bileum van den H. Pier Janssens, Alge
meen Opziener van het bedrijf in de Ne-
derlandsche Gistfabriek en Burgemeester
van Ste Kruis-bij-Brugge, hadden groote
feestelijkheden plaats. Insgelijks zal een
gedenkboek, waaraan personen van alle
gezindheden en meeningen eendrachtig
hebben medegewerkt en dewelke versierd
is met teekeningen van de beste Brug-
sche kunstenaars, den gevierde aangebo
den worden.
De H. Pier Janssens is een mensch-
vriend en een groot weldoener voor de
kunst en wij kunnen ons enkel voegen bij
dergelijke algemeene waardeeringen.
H. L.
«■EinaiHiBiiaaaBnaHHiHiB
GEWM&BORGD DOOR.DE
as
Ziehier de ouderdom van eenige men-
schen die een groote rol spelen in de hui
dige samenleving: Paus Pius XI 81 jaar;
N. Chamberlain, 69; Stalin 59; Roose
velt 56; B. Mussolini 55; E. Deladier 54;
A. Hitler 49; Franco 46; von Ribben-
trop 45; Graaf Ciano 35.
In verhouding met 1914 zijn er nu veel
meer jongeren die het lot van de wereld
in hun handen hebben.
BSBBBBEKBBBSBESBBBflBllSBBEBIRBBflBBBBESBIIEBBflBBBI
Op 12, 13 en 14 November in het Feest
paleis te Gent zal opnieuw de jaarlijksche
tentoonstelling voor hoenderkweekers
plaats vinden. Dit is feitelijk een tech
nische tentoonstelling op het gebied van
pluimveeteelt, broedmachines, kweekma-
teriaal, hoendervoeders, en alle benoodig-
heden.
Het doel is om nieuwigheden in écn
enkele tentoonstelling te vereenigen welke
eenmaal per jaar, kort voor het groote
seizoen begint, gehouden wordt, opdat alle
kweekers en broeders zich kunnen reken
schap geven van de laatste uitvindingen
en technische verbeteringen welke op het
gebied der moderne pluimveeteelt werden
verwezenlijkt.
Zij wordt ingericht door de Algemeene
Vlaamsche Pluimveehoudersvereeniging op
dezelfde dagen en in het zelfde gebouw
waarin ook de Vereeniging «Het Neer
hof van Gent haar tentoonstelling van
nerhof- en luxedieren houdt.
Door deze samenwerking wordt de aan
trekkelijkheid van het geheel nog belang
rijk verhoogd.
Alle hoenderkweekers zullen deze ge
legenheid gaarne waar nemen om op het
gebied van hun vak vele nieuwe en in
teressante dingen te leeren kennen.
BBBBBaflBBHBBBflBBBBBBBOBBBflfll
ZONDAG 6 NOVEMBER:
Twee-en-twintigste Zondag na Pinksteren.
In het Evangelie van vandaag vat de
goddelijke Leermeester in beknopte en
klare woorden de tweevoudige verplichting
samen, welke op ons rust, namelijk God
te dienen en tevens den tol der onder
danigheid en eerbied te betalen aan het
wettig aangesteld burgerlijk gezag. Deze
twee verplichtingen, wel verre van el
kander uit te sluiten, gaan integendeel
voor wat haar vervulling aanbelangt, in
nig samen; zoodat een oprechte dienaar
Gods altoos ock een rechtschapen en
plichtgetrouw burger is. Edoch, wat ge
beurt er meestal in het dagelijksch levea?
Terwijl wij nauwgezette onderhouders
zijn van onze burgerlijke plichten, verge
ten wij maar al te dikwijls onze plichten
jegens God. Wij verwaarlcczen aan God
te schenken wat Hem toekomt.
En toch is 't onze allereerste verplich
ting als redelijk schepsel en zou het 't on
derworp onzer voortdurende bekommernis
moeten uitmaken, dat wij het doel onzer
schepping verwezenlijken, namelijk van
God te kennen, God te beminnen en God
te dienen. Helaas, dat wij zoo slecht aan
onze bestemming beantwoorden, dat wij
onzen God, onzen Koning en onzen Vader
zoo flauwhartig dienen, ja dikwijls Hem
zoo grovelijk beleedigen, dat moet ons
met schaamte en leedwezen vervullen en
ons van uit het diepste onzer schuld-be
wuste ziel met ontsteltenis om vergeving
doen smeeken... En God zal ons zeker
verhooren want bij Hem is verzoening
te vinden voor alle zonden.
De Collecte dringt nogmaals aan op
verhooring van ons smeeken. En wat is
het dat wij met vertrouwen vragen? Dit,
waarde lezer, dat we als onderdanige en
volgzame kinderen der ééne ware en hei
lige Kerk van Christus den Hemelschen
Vader immer getrouw en volmaakt zouden
dienen. Want dat is het goede werk
(Epistel) waartoe de Vader ons geroepen
heeft, hetwelk de Zoon in ons begonnen
heeft en hetwelk de H. Geest in ons vol
tooien moet, tot op den dag van Jezus-
Christusd. i. tot op den dag waarop
wij voor Jezus-Christus, als voor onzen
Rechter, zullen verschijnen om te verant
woorden of wij zijn leer hebben beleden,
de genademiddelen, bijzonder de H. Sa
cramenten, vlijtig hebben benuttigd, kor
torn of wij levendige en werkzame lede
maten van zijn geestelijk Lichaam, zijne
H. Kerk, geweest zijn.
O waren allen, die zich christenen noe
men, ook christenen van de daad, dan
zou de H. Kerk voor hun allen, als een
voorsmaak worden van het gelukzalig ver
blijf in den Hemel. Welaan dan, dienen
wij den Heer zooals het behoort. Doen
wij ten minste ons best, en God zelf zal
onze pogingen steunen.
ROESBRUGGE. St Maartenszaal.
Op ZONDAGEN 13 en 20 NOVEMBER,
groote tooneelavond ten voordecle van de
Missies. Op 't program: «HET MEISJE
UIT DE ACHTERBUURT» en «BLAUW
BLOED». Kaarten aan 5 en 3 fr. te
bekomen bij Maurice Duchène vanaf he
den Zondag. Binnen Roesbrugge en op
Beveren-ende worden kaarten ten huize
aangeboden. Op icderen Zondag der op
voering worden de le plaatskaarten (5 fr.)
genummerd in de zaal van 9 tot 9.30 u.
Deuren te 4.30 u. Gordijn te 5 u.
Iedereen welkom.
wordt verhoogd door toevoe
ging van een of Iwee koffie
lepels OXO. Gebruik voor al
uw gesloofd vleesch, uwe
Soepen, uwe sausen, bij meel
spijzen en met eieren, dit
opwekkend, heerlijk en ver-
slerkend middel.
Ik denk het wel, Judith. En trouwens,
je kunt toch als je wilt nu al naar Neu
linden gaan. Ik, zal hier wel alles met me
vrouw von Kletst verder regelen, zei hij
goedig.
Ze schudde het hoofd.
Neen, neen, ik blijf hier tot alles ge
regeld is.
Zcoals je wilt. Ik kw__. daarnet
Wernher •tegen. Hij wil Zondag fscheid
komen nemen.
Judith werd bleek.
Afscheid nemen? vroeg ze toonloos.
Rolf keek haar verschri' aan. toen
overviel hem een groote bezorgdheid. Zou
er tusschen Judith en Richard een gene
genheid bestaan waar hij niets van wist?
Nu ja, zei hij bedaard, Judith on
derzoekend aanziend, ik zei dat je met mij
mee naar Neulinden zou gaan, daarem
wilde hij afscheid van ons nemen en je
meteen condoleeren.
Ze bloosde een weinig en haar oogen
werden vochtig. Gelukkig, Richard kwam,
ze zou hem kunnen zien en spreken! Nu
hij gehoor had, dat ze naar Neulinden
ging bleef hij niet langer van haar weg.
Zoo, dus hij komt Zondag? vroeg ze
zacht.
Ja, Judith.
Zondagmiddag gaat mevrouw von
Kieist ook weg, Rolf, zei Judith, gauw
over iets anders beginnend.
Rolf wendde zich tot de oude dame.
Heeft u bericht van uw dochter, me
vrouw?
Ja, ze schreef me, dat ze me Zondag
avond verwacht. Ik heb hier in het huis
van uw vader een mooien, zargeloozen
tijd gehad, daarvoor zal ik hem altijd
dankbaar blijven. Wat er ook gebeurd mo
ge zijn. hij was een edel mensch.
Judith omhelsde de oude dame.
Dank u voor die woorden, die doen
me zoo goed, vooral nu, nu iedereen vader
belastert. Hij was niet slecht.
«r» Nees. Judith, en als hij een fout heeft
begaan, dan heeft hij daar zwaar genoeg
voor geboet.
Het zal me moeite kosten van u ce
scheiden, mevrouw, maar ik zal moeten
leeren om het voortaan zonder gezel
schapsdame te doen, anders zou ik u niet
laten gaan. U weet, dat mijn broer het
zelf moeilijk heeft en ik hoop, dat ik zal
leeren hem tot hulp in plaats van tot last
te zijn.
Dat is flink van je, Judith, en het zal
(Stellig lukken.
Een last zul Je nooit voor me zijn,
zei Rolf. Je weet, dat ik daarvoor veel te
veel van je houd. Maar het dost me plei
zier dat jé zoo moedig over je verhuizing
naar Neulinden spreekt. Ik hoop, dat je
het daar in het eenvoudige leven zoo lang
zult kunnen uithouden tot je op een goei-
en dag Neulinden aan de zijde van Je man
verlaat.
Weer bloosde ze heftig. Ze wendde zich
af en zei zafcht:
Dat zal nog wel een tijdje duren
Rolf. Zoo gauw raak je me niet kwijt.
Hij trok haar naar zich toe.
D;s te beter voor mij. Ik ben echt
blij, dat je bij me kemt, want het was al
tijd erg stil daarbuiten op de heide en het
huis in Neulinden heeft een vrouwenhand
noodig.
Judith keek peinzend voor zich uit. Hoe
lang zou Richard haar op Neulinden laten?
Zou hij haar daar komen weghalen?
Ze zag den onderzoekenden blik van
haar broer niet.
Felicitas Rogga had den volgenden dag
met e:n bezwaard gemoed een brief aan
Richard Wernher geschreven. Hij kreeg
dien Zaterdagmorgen voor hij naar da
fabriek gir.g. Hij luidde:
Zeer geachte heer Wernher,
Zooals ik u beloofde heb ik nog eens
geprobeer4 uw zaak by oom Kari to £e-
6Z 22°Zondag na Sinksen.H. Winocus
Evangelie: Geef den Keizer wat den Keizer
toekomt.
7 M H. Willibrordus
8 D H. Godfried. HH. Vier Gekroonde»
9 W Wijding van de Kerk de* Verlossers,
H. Theodorus
10 D H. Andreas Avellini
11 V H. Martinus. Vredesfeest
12 Z H. Livinus. H. Martinus
13 Z 23a Zondag na Sinksen. H. Stanislas
Kostka. H. Didacus
-«o»-
HERDENKINGEN
5 NOVEMBER:
1794. Inrichting van het Fransch Di
rectorium. Aan het hoofd stond Merlin, de
vervolger van den Franschen Koning Lo-
dewijk XVI, dien hij gelukte op het scha
vot te doen sterven. Op 5 Sept. 1797 stem
de het Directorium een wet waarbij al de
priesters den eed van afkeer moesten af
leggen. Meer dan 9.000 geestelijken, die
zich daartegen verzetten werden verban
nen.
1883. De Brusselsche gemeenteraad
weigert de nocdige gelden te stemmen om
de bestuurlijke stukken der stad ook in
het Vlaamsch te drukken.
6 NOVEMBER:
1771. Geboorte te Praag van Aloys
Senefelder, uitvinder der steendrukkunst.
Hij stichtte te München een drukkerij
met den hofmusicus Gleiszner, en te Of
fenbach richtte hij een drukkerij voor
muziek op. In 1800 ging hij r.aar Weenen
waar hij met Gleiszner een drukkerij voor
muziek vestigde. Dit gebeurde samen met
von Hartl, die den steendruk voor zijn ka
toendrukkerij wenschte te gebruiken. In
1826 lukte Senefelder erin gekleurde pla
ten te drukken, die op schilderijen in olie
verf gelijken. In 1828 drukte hij dergelijke
platen op linr.en. Hij overleed te München
26 Februari 1834.
1792. Na de overwinning te Jemappes
door de Franschen, komt België onder
Frahkrijk's juk. Kort daarop begonnen de
plunderingen.
183G. Overlijden van Karei X, Ko
ning van Frankrijk gedurende de jaren
1824-1830. Hij werd te Versailles in 1757
geboren, wekte door de schadeloosstelling
van één miljard frank, op voorstel van
Villèle aan de uitwijkelingen toegekend,
veel mistevredenheid. Hij gaf in 1829 den
liberalen minister Martignac zijn ontslag,
en benoemde den ultra-conrervatieven
Polignac tot eerste minister. Deze veroor
zaakte door beperking van de constitu-
tioneele vrijheden de Juli-Revolutie. Ka-
rel X deed op 2 Aug. 1830 afstand van
den troon ten gunste van zijn kleinzoon
den graaf van Chambord. Toen leefde hij
in Engeland en Oostenrijk en overleed 6
November 1836 te Görz, nu Gorizla.
1865. Overlijden van Baron Duveyrier,
die onder naam van Mélisville medewerk
te met Scriba. Hij werd in 1787 geboren.
iBBBBBBBeBBdBBBBBBBBflBBBBBBB
7 NOVEMBER:
1619. De vijandelijkheden tusschen
de Spanjaards en de Franschen eindigden
door den slag der Duinen nabij Duinker-
ke, alwaar Frankrijk door Engeland werd
ondersteund. Het grootste de van Vlaany
deren viel in de macht van Frankrijk en
Filip IV verhaastte zich iret Lodewijk XIV
den vrede te teeker.en. gezegd der Pyre.
neën cmdat hij geteikend werd in het
Fazanteneiland, aan een voet der Py-
reneën.
1822. Overlijden van den Franschen
Scheikundige Berthollet, die met Lavoisief
en Guyton een omwenteling bracht in dfl
scheikunde. Hij schreef over de wetten
der scheikundige affiniteit. Hij werd ge»
boren in 1748.
1892. Eerste Vlaamsche leergangen
ingericht door Hooger Onderwijs vooj
het Volkop initiatief van Peter Tack,
8 NOVEMBER:
1576. De 17 Nederlandsche Proviiif
ciën van Noord en Zuid vereenigen ziel),
door de Pacificatie van Genttot ver*
weer tegen de Spaansche dwingelandij
1793. Opening te Parijs van het MU«
seum te Louvre.
1894. Overlijden te Parijs van den
Franschen schrijver Louis Figuier, vulgai
risator der wetenschappen. Hij schreeff
Les merveilles de la science L'Antióe
Scientifiquee. a.
9 NOVEMBER!
1799. Napoleon Bonaparte wierp hel
Directorium omver, joeg den Raad del
vijfhonderd uiteen, die het Directorium
bijstonden, en liet zich tot eersten Consul
uitroepen. u=:ij i
Hij werd 13 Augustus 1769 te AJaccló,
op het eiland Corsica, geboren. Pas negen
jaar oud werd hij in de krijgsschool aan»
vaard. In Oktober 1799 kwam hij vafl
Egypte terug, alwaar hij geluk en tegen»
spoed had leeren kennen, en hij beslool
het landsbestuur van Frankrijk te veran*
deren. Wat hij op 9 November 1799 daft
ook deed.
1803. Geboorte te Eekloo van dichte*
Karei Lodewijk Ledeganck. Hij was in den
beginne spoeler in een linnen weverij,
daarna hulpklerk op het stadhuis, wera
voortgeholpen naar de Gentsche Hooge*
school, waar hij in 1835 In de rechten pro*
moveerde. Daarop werd hij vrederechte*
eerst te Kaprijke, dan te Zomergem en ia
1840 lid van den Provincialen Raad, waa*
hij het eerst na 1830 het woord in het Ne*
derlandsch voerde. In 1842 werd hij be
noemd tot provinciaal schoolopziener, ea
in 1845 tot hoogleeraar te Gent. Hij stierf
aldaar op 19 Maart 1847 aan een borstt
kwaal. Ledeganck vertaalde het eerst
Fransche wetboeken in het Nederlandse!).
Hij is een waar dichter met diep gemoea
en scherpe opmerkingsgave, die zich ia
keurige beeldspraak, in ongedwongen eó
meestal zuivere taal uitdrukt. Van zijn ge.
dichten is het meest gekend «De Dril
Zusterstedenhet dichterlijk evangellè
der Vlaamsche Beweging.
10 NOVEMBER!
1830. De gevolmachtigden van Oos
tenrijk, Frankrijk, Engeland, Rusland ea
Duitschland kwamen op verzoek van Wil
lem te Londen bijeen om de ingewikkeld!
Belgische kwestie te regelen (4 Nov.). ZIJ
stelden een bestand voor, dat op 10 No
vember 1830 welwillend aanvaard wera
door het Voorloopig Bestuur van België.
1921. Aanhouding van Dr. Achlel d«
Beuckelaere.
Til NOVEMBER:
1382. Na zijn ontsnapping uit Brug?!
aan de woede der Gentenaars (4 Mei)'
vluchtte Lodewijk van Male naar Frank
rijk, vanwaar het daaropvolgende jaa#
een machtig leger naar Vlaanderen afzakt.
11 November rukken de Franschen de Lel!
over, en plunderen en verwoesten de stad
Komen. Daarna namen zij Ieperen in, ea
wilden toen naar Brugige en Gent. Maa*
Filip van Artevelde liet den vijand niel
verder komen.
1790. De Keizerlijken nemen bezit
van Oostende. Naderhand kwam heel
Vlaanderen in hun macht.
1918. Te Rethondes werd de Wapen
stilstand, van den grooten Wereld-Oorlog
1914-1918, geteekend, en onderhandelingen
voor den vrede werden aangeknoopt, waar
bij president Wilson met zijn 14 punten
en zijn Volkenbond op onoverkomelijk!
moeilijkheden botste. Eerst den 28 Juni
1919 werd de vrede gesloten te Versailles.
(Nadruk verboden). P. B.
(BB
pleiten, maar het is me helaas totaal mis
lukt. Oom Karl heeft ronduit geweigerd
u de gewenschte som te Lenen. Het doet
me oprecht verdriet, ik had u zoo graag
geholpen. Voorloopig kan ik jammer ge
noeg totaal niets voor 'u doen, misschien
lukt 'het me later.
Hoogachtend,
Felicitas Rogga.
Felicitas had die laatste woorden tegen
haar overtuiging in geschreven, maar ze
vond het te hard om hem alle hoop te
ontnemen.
Doch Ricliard Wernher wist, dat het
dwaas zou zijn zich aan zulk een hoop
vast te klemmen. En in zijn hart nam hij
het besluit Judith haar vrijheid aan te
bieden en de beslissing aan haar over ie
laten. Ze moest geheel onbeïnvloed kiezen
tusschen hem en den rijken aanbidder,
die er slechts op wachtte om haar een
leven vol pracht en praal aan te bieden,
zooals ze dat tot mu toe gewend was ge
weest.
Dien volgenden Zondag begaf hij zich
op weg naar haar toe. Voor alle zekerheid
had hji datgene wat hij Judith wilde zeg
gen ook in een brief gezet, want het kon
zijn, dat hij haar niet alleen te spreken
kreeg.
Vandaag stonden er geen meubelwagens
meer voor het huis van de Walbergs, De
kamers waren bijna allen leeg op die van
Judith en mevrouw von Kleist na. Ook de
nail was al geheel ontruimd.
Er was geen bediende meer om hem aan
te dier.en, alles zag er spookachtig kaal en
leeg uit. Hij bleef een poosje besluiteloos
staan, toen kwam gelukkig een dienstmeis
je de trap af en hij verzocht haar te zeg
gen dat hij er was.
Het meisje zei, dat mijnheer Walberg op
het ooger.blik niet thuis was en dat me
vrouw von Kliest aan het pakken was,
omdat ze dien middag weg zou gaan. Maar
ze zou hem bij de juffrouw aandienen.
Kort fiftarga itwani ag tarug,
13 NOV. Te 11 uur, voor den Heer
Serruys, Dienst voor Electriciteit en Elec-
tromechanica, de Berlaimontstraat, 3?.
Brussel, aanleg van de electrische verlich
ting in de lokalen der Rijkswachtkazerne
te LOO. Bestek z. Nr (Ned. tekst). Prijs
5 frank.
12 NOV. Te 10.30 uur, voor H. M.
De Zeine, af Jeeliugshoofd bij het Provin-
c. >.-stuur, Burgplaats, Brugge, gewone
prov. banen van de omschrijving IEPER.
onderhoudswerken, voor 1938, aan do
Bestek 149.905,50 fr. Bijz. lastkoh., priji
8 fr. op postch. 828.08 van H. G. Claeys,
prov. bestuur te Brugge.
19 NOV. Te 10.30 uur, voor H. M.
De Zeine, afdeelingshoofd bij het Provin
ciebestuur, Burgplaats, Brugge, moderni
seering van de prov. baan Ieper-Poelka-
pelle, vak ST-JULIAAN-POELKAPEL-
LE. Bestek 1.735.440,31 fr. Bijz. lastkoli,
prijs, 20 fr., op postch. 828.08 van H. O.
Claeys, prov. bestuur te Brugge.
B3B
«■■■■SaiBBBBI
Nr 2, speciaal, uiterst licht, 26 fr. de kgr.
Nr 4, speciaal voor liefhebbers, 32 fr. d«
kgr. Franco tegen terugbetaling per 2 kgr.
1 Fr. vermindering de kgr. per 4 kgr.
Fijne, middelmatige en grove snit
De juffrouw verzoekt u binnen t«
komen.
Eenige minuten later stond hij tegen
over Judith en werd diep getroffen ei oor
haar uiterlijk.
Ze stond in haar zwarte japon bleek ea
ernstig voor hem en het kostte haar moei
te om kalm te blijven. Hij zou er zijn za
ligheid voor gegeven hebben als hij haar
nu in zijn armen had kunnen nemen,
maar hij bedwong zich, boog zich alleen
maar over haar srmallen hand en zei haas
tig:
Lieve Judith, neem dezen brief voor
het geval we niet lang alleen blijven, al
wat ik je nu niet kan zeggen staat daar
in.
Ze schrok bij zijn woorden. Toen Ri
chard daareven op den drempsl had ge
staan had ze verwacht, dat hij haar nu in
zijn armen zou sluiten en zeggen: Wal
er ook gebeurd is en wat er ook nog ge
beuren mag, jij bent van mij en ik van
jou. Ze huiverde alsof ze het koud had,
nam met bevende vingers den brief aan
en verborg hem tusschen haar japon.
Wat heb je me te zeggen? vroeg z»
toonloos en ze schrok van haar stem.
Richard voelde haar houding als koud
en afwijzend aan en dacht: Ze wacht ze
ker op het woord dat haar vrij maakt.
Toen zei hij zoo kalm mogelijk met een
eigenaardig doffe stem
Het ongeluk, dat jou getroffen heeft,
Judith, heeft mij ook erg aangegrepen
want het ontneemt me het recht jou vast
te houden. Zooals de toestand r.u is ben
ik nog in geen jaren in staat om je een
behoorlijk bestaan aan mijn zijde aan te
bieden. Ik durf je ender die omstandig
heden niet vragen om te wachten. Ik kan
je niets aanbieden wat het leven begee-
renswaard maakt. Daarom ben ik met veel
moeite tot het besluit gekomen je je woord
terug te geven. Je bent vrij, Judith, vol
komen vrij.
(Nadruk verboden). ('t Vervolgt),