Feeënhanden Ons Vrouwenhoekje TOMATEN GEDACHTEN MAAN Het zekerste middel om het goed humeur terug te brengen Een boter- ham bedekt met... ROMAN van H. COURTHS-MAHLER. WEKEUJKSCH LITURGISCH BULLETIJN HULDEBETOON PIER JANSSENS TE BRUGGE MOEDERS fier op hun meisjes kleeden ze-bij MARIE-J0SE, 5, Henri Serruyslaan,Oostende CARLO ERBA cLIEBIG HOE OUD ZIJN ZE? TENTOONSTELLING VOOR HOENDERTEELT T00NEEL de fijrie deA cfjehsédvt&i 1 WEEK-KALENDER NOVEMBER - SLACHTMAAND AANBESTEDINGEN L. PIERLOT-PIERRET AlIe-sur-Semoi». Wilt ge een mensch van karakter var- fflèn, zorg dan dat gij dit zelve zijt. In u »>'f moet ge het voorbeeld kunnen vinden. Men moet altijd naar de gedachten van anderen uitzien; soms zijn die beter dan de eigene. Men kan geen eierkoeken bakken ronder eieren te breken. Zie dat het zoo veel mogelijk de anderen zijn die eieren geven. Ge moet nooit blozen als ge zaken doet. tenzij men ondervindt dat ge vijf hespen uit één varken snijdt. IIIB»BEa:aSE9BBiaB3aHRlBSSI HETMANNÏKE UIT DE de grootste vogel. *k zeg t kordaat Die d'r op 't wereldrond bestaat, Zal wel, beste Lezers mijn, De struisvogel zijn Maar 't is niet altijd zoo geweest Want, naar 't geen ge hier leest Hebben de geleerden 'n ontdekking gedaan Die ons Trijst naar 'n andere baan! Uit Nieuw-' eeland laten z'ons namelijk per telefoon weten dat het een zendeling, Taylor genaamd, gelukt is, bewijzen te le veren voor 't bestaan van de vroegere grootste vogels van de wereld, die den schoonen naam van Moa dragen. Onder de inboorlingen van Nieuw-Zeeland doen nog vele sagen de ronde waaruit blijkt dat de moa een reusachtige struisvogel moet geweest zijn. Taylor he-eft thans een vondst gedaan, die voor de wetenschap van groote waar de is. Hij h-'-eft niet alleen 't geraamte van zoo ne vogel gevonden maar wel een heel kerkhof. Daar zijn duizenden beenderen gevonden waaruit eenige dozijn-en skelet ten samengesteld werden. De moa's werden minstens zes meter hoog en hunnen nek was zoo dik als dien van een giraffe. Hun beer.en hadden den omvang van bufielpooten, maar ze kon den met hun korte vleugels niet vliegen. 't Was maar goed ook voor onze voor ouders... want dikke vogels leggen ook dikke... eieren (ge weet wel van welke soort ik spreke...) en ze moesten zoo ne keer een op hunnen bol gekregen heb ben... WAAREMPEL. lieveling, sprak hij, ge schijnt toch gelijk te hebben, wat roo- ken en drinken betreft. Hier lees ik juist in de gazet, dat een oude Bulgaar beweert, zijn hoogen leeftijd te danken te hebben aan het feit, dat hij nooit eeft gerookt en nimmer sterken drank cf bier gebruikt heeft. Den volgenden middag, toen meneer thuis kwam, stond er een ki, sigaren, een flesch bier en een borrel voor hem klaar. DAAR IS GEWEEST 'N TIJD Dat, zonder bijgeloovigheid. We worden met den dag nog wijzer, 'n Gevonden hoefijzer Geluk aanbracht Wat?! Ge lacht! Wel. om m'n gezegde te staven Kom 'k hier met 'n eksempel aandraven! Dat was in den tijd van de Romeinen... dus al lang geleden, hé! Hewel man nekens zagen er zoo nauw niet op, zulle! want voor hunne rijdieren gebruikten ze Taak zilveren of zelfs gouden hoefijzers. En ge kunt wel denken dat 't precies geen ongeluk 'n was als iemand zoo een Verloren hoefijzer op ten straatweg vond, want 't was aan den eigenaar verboden het op te rapen en nogmaals te laten die nen. 't Gebruik werd zelfs algemeen, want in "t jaar 1626 liet lord Duncaster, gezant van Engeland te Parijs, zijn rijdieren met zilver beslaan, en wel zoo, dat de hoef ijzers gemakkelijk konden losraken. Hier door wilde hij bewijzen hoe groot zijn rijkdom wel was... 'n gedacht "jk 'n an der, allee! 't Gebruik verdween... (spijtig genoeg') maar de gedachte dat 't vinden van een hoefijzer geluk in de toekomst beteekende, bleef bestaan!... En zoo verdwijnen de goei gewoonten... en komen d'r slechte in de plaats, zie! EEN BOERENJONGEN zou gaan trou wen, maar was ontzettend bang om in het huwelijksbootje te stappen. Z'n vader werd daarover boos en riep uit: Domme jongen, ben ik dan ook niet getrouwd? Ja, vader, zei de zoon, maar gij zijt met moeder getrouwd en ik moet een vreemde vrouw nemen. De slimmerd! T IS WAAR, 'T IS KLAAR God alleen is onfeilbaar Hoe we 't ook draaiden of keerden Zelfs d'allergrootste geleerden Kunnen zich vergissen Met al hun geheimenissen, Net als de grootsten der dwazen Al zien z'ook door dubb'le brilieglazen! 't Schoonste voorbeeld dat we daarvan kunnen aanhalen i: wel dit van den be roemden Russischen astronoom ofte ster renkundige Otto S-truve, die rond 1873 aan 't hoofd van de sterrenwacht van Lenin grad stond... Op zekeren dag deelde hij mede, dat hij de zwarte maan van de ster Procyon had ontdekt. Beeldt g'U in... de zwarte maan! De sterrenkundigen hadden namelijk langen tijd vermoed, dat er alzoo een maan bestond... en z'hadden het op gee- nen kletskop... van nen neger gemunt, zulle Enfin or.ze hooggeleerde Otto was er meê weg... en hij rchreef uitvoerige ar tikelen hierover ook. Maar, helaas! 't Was al spoedig gedaan met den schoonen droom... want op ne zekeren dag, dat hij zeker zijn oogen ne keer uitgekulscht had, bemerkte hij dat, hetgeen hij voor de zwarte maan had ge houden, in werkelijkheid... een fout in een van de lenzen van den verrekijker was geweest!... En de zwarte maan 'n is nog niet ontdekt! DE JONGE ECHTGENOOT steekt T sigaar op en vraagt: Lieveling, is het erg slecht voor de gordijnen, als ik rook? Het jonge vrouwtje kijkt verbaasd. Ge zijt werkelijk erg attent, mannle. Om eerlijk te zijn: ja, het is slecht voor de gordijnen. Goed, knikt m-annie, neem ze dan di rect af. En niet de sigaar zulle, maar de gor dijnen! D' IS WEEROM 'N SPREUK Die kreeg ne feilen deuk... Al hebben we nooit getwijfeld, gewis, Dat er niksken waarheid in 'n is... 't Is die welke volhield, 'k zeg 't met beda- Dat... Paarlen, tranen waren! [ren, Paarlen zijn tranen zegt een spreek woord en wij vergelijken de paarlen met tranen Er schijnt echter waarlijk eenig verband tusschen deze beiden te bestaan, en toch doen de paarlen slechts dienst als sieraad en verschaffen zij ons genot... nietwaar Marenta... al zijn ze ook zoo valsch als uw tanden!... De oude sage verhaalt dat <"e paarlen ontstaan zijn uit dauw en licht en dat zij aan de godin der liefde gewijd zijn... Maar... da's nog allemaal ne keer poëzie... en ge weet wat ge daarvan :noogt geloo- ven. Iets meer werkelijks is dat in den tijd een halssnoer van paarlen het symbool was van 't huwelijksverbond... zooals nu den trouwring. De Rom-inen hechtten zooveel waarde aan paarlen. dat er bij de wet bepaald was, dat zulk een schat door erfenis in 't zelfde geslacht bewaard moest blijven en dat de erfgenamen deze nooit in vreemde handen mochten laten komen!... Ja, parels!... 't Is allemaal relatief... D'r zijn veel vrouwen die g-een parels bezitten... en die toch echte parels van '.mouwen zi;n!... 't .Zelfde voor de mannen... om geen ja- loezernij te kweeken! EEN VORST bezocht een stad, wier in woners als zeei arm bekend waren en werd er schitterend ontvangen. Toen de vorst daarover zijn verwondering te kennen gaf, zei de burgemeester: We hebben alles gedaan, koninklijke Hoogheid, wat we schuldig zijn en zijn alles schuldig wat we gedaan hebben. Dat gebeurt nog... en 't is modern! TC ZING HET OP MIJN VOOSJE Leve 't poederdoosje Dat... wat ge nimmer zaagt Als levensredder nu opdaagt... Ja, beste mensehen, 't kleine spiegeltje van *en hunner heeft onlangs drie vrou wen uit Mexica-City het leven gered: Drie onderwijzeressen uit die stad maakten een wandeling naar een grot in de woestijn van Mexico, maar verloren cp den terug weg, de juiste oriënteering en... verdwaal den! Drie dagen lang zwalkten zij door de woestijn tot dat de reddingsbrigade, uit gezonden om het drietal te zoeken, hen vond. De oorzaak dat ze gevonden werden was 't spiegeltje in een poederdoos je van een hunner, waarmede zij onophoudend "licht signalen» gegeven hadden en dat een der redders op een afstand van meer dan vijf kilometer gezien had. Het was ook hoog tijd, want de vrou wen waren reeds zóó uitgeput, dat het hen onmogelijk was cna nog een voet te ver zetten. Het meest hadden zij geleden van den dorst, mee.' nog dan van de gedachte, dat zij misschien niet ontdekt zouden worden en dan moesten verhongeren... En alzoo zie hebben drie ir enschen hun leven te danken aan een doodgewoon zak- spiegeltje! MIJNHEER JOHNSON wr.s een gewel dige pocher. Met een grandiozen picnic wilde hij zijn gasten weer eens imponee- ren. In greote auto's vertrok het gezel schap. Toen men in 't bosch uitstapte, fluisterde een jong meisje den gastheer toe: Wie is die ongure man, die de picnic- mand draagt? Oh, pochte Johnson, dat is de han- ONMISBAAR OP IEDERE TAEil Mengelwerk v. 6 November 1938. Nr 4. Het kostte Richard Wernher moeite zich goed te houden. Als Rolf eens wist, dat Judith en hij in stilte verloofd waren. En Judith zelf? Wachtte ze misschien al verlangend op haar vrijheid? Richard richtte zich op: Doe de groeten aan jc zuster. Mag ik Zondag een bezoek komen brengen om haar te condoleeren en afscheid te nemen voor ze naar Neulinden gaat? Als je niet tegen den rommel opziet, ben je veil:om. Dat kan me niet schelen, als ik maar ontvangen word. Dat beleof ik je. Judith beschouwt je als een ouden vriend. Een felreed steeg Richard plotseling haar liet gezicht. Rolf Walberg zag het. Zou Richard soms?... Maar dat zou dwaas heid m. Zooals de toestand nu was moest Juditn, .-reals zoovele anderen, naar een 8o:d onderdo'; uitzien. Jammer! Richard zou een zwager naar zijn hart zijn ge weest. Zoo dacht Rolf Walberg, toen hij van Richard afscheid had genomen en verder Sing. Ook Richaid Wernher zette zijn weg !n gedachten verzonken voort. Rolf's woorden klonken hem nog in de ooren. Hij wist wel, wie met den rijken aanbid- der bedoeld was den millionnair Dürr- 'PP, op wien haar vader ook al gerekend h'i. To;n had Judith zich er tegen verzet. Maar nu? Nu had ze ten slotte geen an- 1 3 keus, wilde ze niet afstand doen van Ms, wat tot nu toe voor haar levensgeluk daadzakelijk was geweest. digste brandkasten-kraker van heel Ame rika. Ik heb hem aangenomen cm de sar dineblikjes open te maken. De stoeffer! HEBBEN DE MANNEN zich misrekend of hebben zé 't express gedaan?... In alle geval, 't staat er uitstekend En niemand die d'r 't zal zien staan! Enfin, 't Is een fameuze faroe die ze,| willens, niilens, aan Staline, den fameuzen rooden chef van 't rood Rusland hebben gespeeld. Op initiatief van 't goevernement van Georgië Rusland werd een reusach tig standbeeld van Staline opgericht op den hoogsten top van t Kaukasus-ge- bsrgte. Daar t bestijgen van dien hoogen berg buitengewoon moeilijk is, vroeg het ver- transporteeren van 't r.oodige materiaal I meer dan 2 maanden van gedurig zwarer. arbeid... Op 't voetstuk van 't standbeeld kon men, nog vóór eenige weken, lezen: Op het hoogste punt van Rusland, aan den grootsten van zijn mannen! Maar... voor 't ooger.blik .is er van dien tekst, noch van 't gansche standbeeld niks meer te zien want 't is ond-r de sneeuw eeuwige sneeuw verdwenen! Ais Staline nu maar geen geraaktheid 'n krijgt als hij dat gaat vernemen! MIJNHEER KWEBBEL, die tegenover een dame in een coupé zat, kon zijn oogen niet gelooven. Mevrouw, sprak hij de dame toe, neem mij niet kwalijk, maar u vertoont een frappante gelijkenis met m'n vrouw. Zoo! antwoordde de dame, ietwat ge streeld. Haar dubbelgangster? Ja, vervolgde mijnheer Kwebbel, u heeft haar oogen, haar neus, haar mous tache... Toen echter wist mijnheer Kw-ebbel, dat de dame ook den grooten mond van zijn vrouw had! 'N GEDACHT, dat, als ge 't in praktijk stelt, U veel onaangenaamheden kan doen vermijden... 't is kort en goed: Wat uw vijand niet weten mag Moet ge uw vriend ntet zeggen! BOONEN MET MOSTERDSAUS T'n is wel geen platvoer den Paus, Maar voor ons is 't eerste klas En altijd wel van pas Want ons fikken Kunnen w'r duchtig aan aflikken! Mosterd! Hewel de mosterd, aldus genoemd naar het Fransche mustarde of nfbutarde wordt sir.ds eeuwen bij het eten gebruikt. In den beginne van de XIII* eeuw nam de kruiderij van gemalen mosterdzaad, azijn en olie, zoo'n groote plaats in aan de tafel der vorsten, dat er zoogenaamde ta felofficieren werden aangesteld, om toe zicht te houden op l.et bereiden van mos terd! Die tafelofficteren stonden in hoog aan zien, te oordeelen naar een Fransch spreekwoord: zich mosterdman van den Paus wanen» hetgeen be tee kent: «zich verbeelden dat keizers kat zij^ nicht is maar ook dat zoo'n mosterdmari een voor name waardigheid bekleedde... Nog iets dat we weten, zie! ENKELE GEDACHTEN. Hebt gij kwa kleerer.? laat staan uw pron ken. Hebt gij een kwaad gast? Wijst hem voort. Hebt gij kwaad bier? Zoo drinkt niet dronken. Hebt gij kwa vracht? Zoo werp z'over boord. Hebt gij een kwaad, vriend? Gij moogt hem schouwen. Maar hebt gij een kwaad hoofd? Gij moet het houwen. Dit zijn de raadgevingen en gedachten van Roemer, visscher (1547-1620)... en ze zijn goed gelapt! HEBT GE verstand van muziek! Ja, een beetje! Weet ge wat ik nu speel? Ja... piano! KRUIS OF MUNT Dat is 't punt Dat, hoe g'ook bralt. Op te lossen valt! o Oruoe er.de muntzooals onze voor ouders zeiden. In de middeleeuwen waren de meeste munten aan één kant van een kruis voorzien. Zoo dit er niet op stond, bevend zich aan die zijde de beeltenis van den landvorst. Muntwas dus de stempelkant en werd meteen gebruikt als naam voor het geldstuk. Munten met een kruis er op werden in den tijd als gelukaanbrenger.de voorwer pen 'beschouwd. Men droeg ze bij zich om tegen ongeluk ken beschermd te wezen, zooals nu de motocyclisten, automobiliste'! en andere artisten een aapken, een beerken en der gelijke asoottes meenemen in hun mas- jien. De lotelingen namen kruismunten meê bij de loting. Kruis noch munt hebben, beteekent ook zoo arm zijn als een kerkrat. Het kruis op die oude munten is niet het kruis uit de christelijke kerk, maar 't gelijkarmige Grieksche kruis, dat waar schijnlijk de vier spaken uit 't zonnewiel voorstelt! VAN KRUIS OF MUNT gesproken! 't Was in den examentijd en. de twee stu denten zaten op hun kot. Wat zouden ze wel doen? Luistert, zei de eene, ik heb het ge vonden... w'hebben veel te blokken... maar we gaan het aan 't lot overlaten... we gaan kruis of munt werpen.. Aangenomen, zei d'andere... Als 't munt is, ging de eerste verder, dan gaan we naar de cinema, is 't kruis dan... gaan we naar de club en... blijft 't stuk rechtstaan dan... blokken we! 't Manneken uit de Maan. U VRAAGT?... WIJ ANTWOORDEN!... A. D. vraagt ons: Ik sta met een klein bendeke kinders, die aleens vergeten hun schoenen af te doen om naar boven te gaan. Dat heeft als gevolg dat de plancher nogal vuil Is. Kan u mij een middel aan duiden om hem weer wit te krijgen? Vooraf wenschm wij onze verontschuldi ging aan te bieden voor het al te lang wachten met ons antwoord op uw vraag. Probeer uw plancher schoon wit te krij gen door hem te schuren met een heel vet zeepsop. Gebruik ook overvloedig VIM, daar worden de planken wit van. Dweil zoolang met schoon water na, tot het wa ter schoon blijft. WIVINA vraagt ons: <- Waarmee kuischt men best witte lederen schoenen? Blauwe lederen schoenen? Blauwe lijnwaad schoe nen? Waarmee kuischt men best een wit tapijt? Uit welke stof bestaat uw wit tapijt? Waartoe gebruikt u dat tapijt? Zijn er speciale vlekken in, of is het al leen vuil geworden door het liggen, dus door stof? Voor wat het kuisehen van uw schoenen betreft, raden we u aan u eens te wenden tot uw schoenen-leverancier: deze zal u voor uw witte en blauwe lede ren schoenen wel een goeden witten crème aanbieden. Voor uw blauwe lijnwaden schoenen kan u bij voorkeur een luchtig zeepsop je van witte zeep gebruiken. Op uwe andere vragen zullen wij u volgend' week antwoorden. STEPHANIE vraagt ons: Geilef mij eens te zeggen hoe ik mijn nluimen-bed- den kan kuischen en weer vluggende kan krijgen. Als het voor het weeren van besmettelijke kiemen is, dient uien zich te wenden tot een daartoe speciale inrich ting, die uw bedden zal zuiver stoomen voor weinig onkosten. Betreft het echter oude bedden die vuil geworden zijn. raden wij u aan nieuwe te koopen, daar het sop dan de boonen niet meer waard is. Ondm het woord vluggendeweten wi.i niet wat u bedoelt. Pluimen bedden dienen steeds lederen dag goed opgeschud te wov en, opdat de pluimen niet in hoopen op elkaar zouden zitten. R. M. vraagt ons: Welk middel moet ik gebruiken om de heerencols hard wit cn glanzend te strijken? Kookt ze ge woon met de witte wasch mee, na eerst gedurende een nacht goed geweekt te heb ban in het sodawater. Dit ie noodig om dat anders het stijfsel eraan zou blijven, en erin zou branden. Behandel het verder gewoon als uw ander wit goed. Haal ze door een weinig gekookte stijfsel, en laat opdroogen. Wanneer ze droog zijn haalt u ze opnieuw door rauwe stijfsel, waarna u ze in een zuiveren handdoek rolt, daar ze nat moeten gestreken worden, zonder ze echter mogen druipen. Voor het strijker, maak uw ijzer flink heet, legt de boord tusschen een zuiveren wit katoenen doek, en strijk de boord droog langs beide kan ten. Wanneer het zoo goed als droog is. mag het strijkijzer er dan rechtstreeks op gezet worden. Men moet hem dan met den achterkant van het ijzer rond en glanzend strijken. Daartoe is het noodig dat uw strijkijzer achteraan afgerond weze. L. V. vraagt ons: Wil zoo goed zijn ons een recept «e geven van kastanjeconfituur We hebben reeds navraag gedaan, maar nog geen antwoord bekomen. Dus nog een weekje geduld. R. vraagt ons: Ik woon in een huis dat toebehoort aan de C. O. O. Ik pacht 540 frank alles inbegrepen. Verleden jaar heeft de Voorzitter van de C. O. O. mij mondelings komen zeggen dat ik 100 frank meer moest geven. Maar als ik dit jaar den 16 Oktober mijn pacht ging betalen aan den Sekretaris der gemeente, die ook ontvanger is van de C. O. O. zei hij mij, dat er nog 50 frank m<"T moest bijzijn, koogezegd voor belastingen. Wat moet ik doen? Vraag een schriftelijke beves tiging van hun gezegden, bevestiging die door hun met inkt moet onderteekend zijn. Nadien kan u dan ter paats nog al tijd navraag doen. U moet ook steeds een kwijtschrift vragen van alle betalingen welke u aan gemeente of openbare be sturen doet. Aldus sluit u alle bedrog uit. J. GABY vra.*~? >-»* 7""Wat moet mijn zuster doen om ...vart iia£r dat door een permanente wat bruin geworden ls, weer tot de oorspronkelijke kleur tc brengen, en dit zonder haarv rf? Wat moet mijn vriendin doen om een frissche teint te be komen?» Het haar van iw zuster is verschroeid door te groote warmte van de permanente. Er staat niet ar.ders op dan dit haar te laten uitgroeien, wat natuur lijk een tijdje kan aanloopen. Voor wat de vraag van uw vriendin betreft is het zeer moeilijk daarop een antwoord te ge ven. Want uw vraag geeft geen enkel ge geven over den aard der tint van uw vrien din? Is ze vaal? puistachtig? of hoe? In elk geval het beste ware zich daarvoor eens te wenden tot een geneesheer. LENA en M. VAND. komen eerstvol gende week het eerst aan clo beurt. Dus nog een laatste weekje geduld, want plaatsgebrek verhindert ons nu het ant woord te publiceeren. Immers onze druk regels moeten beperkt blijven, om ook vol doende plaats aan andere interessante ar tikels en mededeelingen te kunnen ver- leenen. (Nadruk Verboden). TANTE 3ARBARA MANTELS en KLEEDJES Alle» van 't schoonste en 't beste (Bij de groote Post) s= lllll Dat had Rolf gezegd en Richard moest hetzelfde zeggen, hoeveel pijn het hem ook deed. Het scheen hem uitgesloten dat Judith zich zou kunnen schikken in een eenvoudig leven. Een zwaan voelt zich niet thuis in een spreeuwennest. Meer en meer kwam hij tot de smarte lijke overtuiging, dat hij Judith vrij moest laten, als hij het geld van oom Karl niet kreeg. Vóór Zondag zou hij wel bericht van Felicitas Rogga hebben. Zou het gun stig zijn? Een vage hoop ontwaakte in hem. Ju dith hield van hem, als hij het geld van oom Karl kreeg zou alles nog goed war den. Hij vermoedde met, dat die hoop al vervlogen was. Rolt Walberg was thuis gekomen en ging onmiddellijk zijn zuster opzoeken. Judith stond voor het raam en staarde zonder iets te zien, naar buiten. Haar slanke gestalte was in het zwart gekleed. Haar dik, kort haar dat in het zonlicht een metaalachtigen glans had lag in korte gol ven om het fijne kopje. Over het nobel besneden gezicht lag een droevige trek en haar lippen vertrokken als van ingehou den schreien. Judith wendde zkh langzaam naar haar broer om en keek met haar verrassend heldergrijze oogen naar hem op. Rolf kwam naar zijn zuster toe en sloeg als beschermend den arm om haax heen. Hoe gaat het er mee, Judith? Wat bedaarder? Ze knikte en dwong zich tot een mat lachje. Ja, Rolf, ik heb de noodzakelijkheid ingezien om in mijn lot te berusten. En de nood is een goede leermeester. Je be hoeft niet bang te zijn, dat ik aan mijn v#driet zal blijven toegeven, zooals ik de ze dagen gedaan heb. Dat doet me pleizier voor je, Judith. Je verzet er je dus niet langer tegen om begin volgende week mee naar Neulinden te gaan? Van 6 tot 16 jaar. Judith bloosde. Ze zag er besluiteloos uit. Ze kon en wilde haar broer niet zeg gen dat iets haar hier vasthield, dat ze met brandend verlangen in het hart dag aan dag op Richard Wernher gewacht had en nog wachtte. Ze was ongerust, want ze wist, dat nu haar beele leven veranderen zou, dat alles anders was geworden. Ze wist echter ook, dat Richard Wern her arm was en geen arme vrouw kon ge bruiken en dat hij geld noodig had om zijn uitvinding te kunnen exploiteeren. Zou hij den moed hebben om, ondanks al les, zijn verloving met haar te laten voort duren? En zijzelf? Zou zij sterk genoeg zijn om' armoede en zorg:n aan zijn zijde te kunnen doorstaan? Zou hij het doen of zou hij zich vrij maken dat was de angstige vraag die haar de laatste dagen voortdurend ach tervolgde. Wat zou hij doen? En waarom kwam hij niet om zekerheid te brengen? Judith wist ook, dat ze de hand maar behoefde uit te steken om den millionnair Dürrkopp aan haar voeten te brengen. Hij liet haar duidelijk merken, dat hij slechts op haar blik wachtte cm haar te vragen. Maar haar heele trotsche natuur verzette er zich tegen om alleen om uiter lijk voordeel een maji, dien ze niet liefhad, haar hand te schenkeh en ze meende alle zorgen van het leven moedig het hoofd te kunnen bieden als Richard Wernher maar beschermend naast haar zou staan. Zoo was haar onrust en verlangen met den dag grooter geworden, het verlangen naar een mannelijk geruststellend woord van Richard. Waarom kwam hij niet om haar te zeggen: Wat er ook gebeuren mag, wij tweeën hooren bij elkacr in vreugde en leed, in r.cod en dood. Ik laat je niet los. Nog altijd wachtte haar broer op een antwoord. Eindelijk vermande Judith zich. Ik weet niet, of we de volgende week hier al met alles klaar zullen zijn, Rolf, zei ze onzeker» Ter gelegenheid van het 50-jarig ju bileum van den H. Pier Janssens, Alge meen Opziener van het bedrijf in de Ne- derlandsche Gistfabriek en Burgemeester van Ste Kruis-bij-Brugge, hadden groote feestelijkheden plaats. Insgelijks zal een gedenkboek, waaraan personen van alle gezindheden en meeningen eendrachtig hebben medegewerkt en dewelke versierd is met teekeningen van de beste Brug- sche kunstenaars, den gevierde aangebo den worden. De H. Pier Janssens is een mensch- vriend en een groot weldoener voor de kunst en wij kunnen ons enkel voegen bij dergelijke algemeene waardeeringen. H. L. «■EinaiHiBiiaaaBnaHHiHiB GEWM&BORGD DOOR.DE as Ziehier de ouderdom van eenige men- schen die een groote rol spelen in de hui dige samenleving: Paus Pius XI 81 jaar; N. Chamberlain, 69; Stalin 59; Roose velt 56; B. Mussolini 55; E. Deladier 54; A. Hitler 49; Franco 46; von Ribben- trop 45; Graaf Ciano 35. In verhouding met 1914 zijn er nu veel meer jongeren die het lot van de wereld in hun handen hebben. BSBBBBEKBBBSBESBBBflBllSBBEBIRBBflBBBBESBIIEBBflBBBI Op 12, 13 en 14 November in het Feest paleis te Gent zal opnieuw de jaarlijksche tentoonstelling voor hoenderkweekers plaats vinden. Dit is feitelijk een tech nische tentoonstelling op het gebied van pluimveeteelt, broedmachines, kweekma- teriaal, hoendervoeders, en alle benoodig- heden. Het doel is om nieuwigheden in écn enkele tentoonstelling te vereenigen welke eenmaal per jaar, kort voor het groote seizoen begint, gehouden wordt, opdat alle kweekers en broeders zich kunnen reken schap geven van de laatste uitvindingen en technische verbeteringen welke op het gebied der moderne pluimveeteelt werden verwezenlijkt. Zij wordt ingericht door de Algemeene Vlaamsche Pluimveehoudersvereeniging op dezelfde dagen en in het zelfde gebouw waarin ook de Vereeniging «Het Neer hof van Gent haar tentoonstelling van nerhof- en luxedieren houdt. Door deze samenwerking wordt de aan trekkelijkheid van het geheel nog belang rijk verhoogd. Alle hoenderkweekers zullen deze ge legenheid gaarne waar nemen om op het gebied van hun vak vele nieuwe en in teressante dingen te leeren kennen. BBBBBaflBBHBBBflBBBBBBBOBBBflfll ZONDAG 6 NOVEMBER: Twee-en-twintigste Zondag na Pinksteren. In het Evangelie van vandaag vat de goddelijke Leermeester in beknopte en klare woorden de tweevoudige verplichting samen, welke op ons rust, namelijk God te dienen en tevens den tol der onder danigheid en eerbied te betalen aan het wettig aangesteld burgerlijk gezag. Deze twee verplichtingen, wel verre van el kander uit te sluiten, gaan integendeel voor wat haar vervulling aanbelangt, in nig samen; zoodat een oprechte dienaar Gods altoos ock een rechtschapen en plichtgetrouw burger is. Edoch, wat ge beurt er meestal in het dagelijksch levea? Terwijl wij nauwgezette onderhouders zijn van onze burgerlijke plichten, verge ten wij maar al te dikwijls onze plichten jegens God. Wij verwaarlcczen aan God te schenken wat Hem toekomt. En toch is 't onze allereerste verplich ting als redelijk schepsel en zou het 't on derworp onzer voortdurende bekommernis moeten uitmaken, dat wij het doel onzer schepping verwezenlijken, namelijk van God te kennen, God te beminnen en God te dienen. Helaas, dat wij zoo slecht aan onze bestemming beantwoorden, dat wij onzen God, onzen Koning en onzen Vader zoo flauwhartig dienen, ja dikwijls Hem zoo grovelijk beleedigen, dat moet ons met schaamte en leedwezen vervullen en ons van uit het diepste onzer schuld-be wuste ziel met ontsteltenis om vergeving doen smeeken... En God zal ons zeker verhooren want bij Hem is verzoening te vinden voor alle zonden. De Collecte dringt nogmaals aan op verhooring van ons smeeken. En wat is het dat wij met vertrouwen vragen? Dit, waarde lezer, dat we als onderdanige en volgzame kinderen der ééne ware en hei lige Kerk van Christus den Hemelschen Vader immer getrouw en volmaakt zouden dienen. Want dat is het goede werk (Epistel) waartoe de Vader ons geroepen heeft, hetwelk de Zoon in ons begonnen heeft en hetwelk de H. Geest in ons vol tooien moet, tot op den dag van Jezus- Christusd. i. tot op den dag waarop wij voor Jezus-Christus, als voor onzen Rechter, zullen verschijnen om te verant woorden of wij zijn leer hebben beleden, de genademiddelen, bijzonder de H. Sa cramenten, vlijtig hebben benuttigd, kor torn of wij levendige en werkzame lede maten van zijn geestelijk Lichaam, zijne H. Kerk, geweest zijn. O waren allen, die zich christenen noe men, ook christenen van de daad, dan zou de H. Kerk voor hun allen, als een voorsmaak worden van het gelukzalig ver blijf in den Hemel. Welaan dan, dienen wij den Heer zooals het behoort. Doen wij ten minste ons best, en God zelf zal onze pogingen steunen. ROESBRUGGE. St Maartenszaal. Op ZONDAGEN 13 en 20 NOVEMBER, groote tooneelavond ten voordecle van de Missies. Op 't program: «HET MEISJE UIT DE ACHTERBUURT» en «BLAUW BLOED». Kaarten aan 5 en 3 fr. te bekomen bij Maurice Duchène vanaf he den Zondag. Binnen Roesbrugge en op Beveren-ende worden kaarten ten huize aangeboden. Op icderen Zondag der op voering worden de le plaatskaarten (5 fr.) genummerd in de zaal van 9 tot 9.30 u. Deuren te 4.30 u. Gordijn te 5 u. Iedereen welkom. wordt verhoogd door toevoe ging van een of Iwee koffie lepels OXO. Gebruik voor al uw gesloofd vleesch, uwe Soepen, uwe sausen, bij meel spijzen en met eieren, dit opwekkend, heerlijk en ver- slerkend middel. Ik denk het wel, Judith. En trouwens, je kunt toch als je wilt nu al naar Neu linden gaan. Ik, zal hier wel alles met me vrouw von Kletst verder regelen, zei hij goedig. Ze schudde het hoofd. Neen, neen, ik blijf hier tot alles ge regeld is. Zcoals je wilt. Ik kw__. daarnet Wernher •tegen. Hij wil Zondag fscheid komen nemen. Judith werd bleek. Afscheid nemen? vroeg ze toonloos. Rolf keek haar verschri' aan. toen overviel hem een groote bezorgdheid. Zou er tusschen Judith en Richard een gene genheid bestaan waar hij niets van wist? Nu ja, zei hij bedaard, Judith on derzoekend aanziend, ik zei dat je met mij mee naar Neulinden zou gaan, daarem wilde hij afscheid van ons nemen en je meteen condoleeren. Ze bloosde een weinig en haar oogen werden vochtig. Gelukkig, Richard kwam, ze zou hem kunnen zien en spreken! Nu hij gehoor had, dat ze naar Neulinden ging bleef hij niet langer van haar weg. Zoo, dus hij komt Zondag? vroeg ze zacht. Ja, Judith. Zondagmiddag gaat mevrouw von Kieist ook weg, Rolf, zei Judith, gauw over iets anders beginnend. Rolf wendde zich tot de oude dame. Heeft u bericht van uw dochter, me vrouw? Ja, ze schreef me, dat ze me Zondag avond verwacht. Ik heb hier in het huis van uw vader een mooien, zargeloozen tijd gehad, daarvoor zal ik hem altijd dankbaar blijven. Wat er ook gebeurd mo ge zijn. hij was een edel mensch. Judith omhelsde de oude dame. Dank u voor die woorden, die doen me zoo goed, vooral nu, nu iedereen vader belastert. Hij was niet slecht. «r» Nees. Judith, en als hij een fout heeft begaan, dan heeft hij daar zwaar genoeg voor geboet. Het zal me moeite kosten van u ce scheiden, mevrouw, maar ik zal moeten leeren om het voortaan zonder gezel schapsdame te doen, anders zou ik u niet laten gaan. U weet, dat mijn broer het zelf moeilijk heeft en ik hoop, dat ik zal leeren hem tot hulp in plaats van tot last te zijn. Dat is flink van je, Judith, en het zal (Stellig lukken. Een last zul Je nooit voor me zijn, zei Rolf. Je weet, dat ik daarvoor veel te veel van je houd. Maar het dost me plei zier dat jé zoo moedig over je verhuizing naar Neulinden spreekt. Ik hoop, dat je het daar in het eenvoudige leven zoo lang zult kunnen uithouden tot je op een goei- en dag Neulinden aan de zijde van Je man verlaat. Weer bloosde ze heftig. Ze wendde zich af en zei zafcht: Dat zal nog wel een tijdje duren Rolf. Zoo gauw raak je me niet kwijt. Hij trok haar naar zich toe. D;s te beter voor mij. Ik ben echt blij, dat je bij me kemt, want het was al tijd erg stil daarbuiten op de heide en het huis in Neulinden heeft een vrouwenhand noodig. Judith keek peinzend voor zich uit. Hoe lang zou Richard haar op Neulinden laten? Zou hij haar daar komen weghalen? Ze zag den onderzoekenden blik van haar broer niet. Felicitas Rogga had den volgenden dag met e:n bezwaard gemoed een brief aan Richard Wernher geschreven. Hij kreeg dien Zaterdagmorgen voor hij naar da fabriek gir.g. Hij luidde: Zeer geachte heer Wernher, Zooals ik u beloofde heb ik nog eens geprobeer4 uw zaak by oom Kari to £e- 6Z 22°Zondag na Sinksen.H. Winocus Evangelie: Geef den Keizer wat den Keizer toekomt. 7 M H. Willibrordus 8 D H. Godfried. HH. Vier Gekroonde» 9 W Wijding van de Kerk de* Verlossers, H. Theodorus 10 D H. Andreas Avellini 11 V H. Martinus. Vredesfeest 12 Z H. Livinus. H. Martinus 13 Z 23a Zondag na Sinksen. H. Stanislas Kostka. H. Didacus -«o»- HERDENKINGEN 5 NOVEMBER: 1794. Inrichting van het Fransch Di rectorium. Aan het hoofd stond Merlin, de vervolger van den Franschen Koning Lo- dewijk XVI, dien hij gelukte op het scha vot te doen sterven. Op 5 Sept. 1797 stem de het Directorium een wet waarbij al de priesters den eed van afkeer moesten af leggen. Meer dan 9.000 geestelijken, die zich daartegen verzetten werden verban nen. 1883. De Brusselsche gemeenteraad weigert de nocdige gelden te stemmen om de bestuurlijke stukken der stad ook in het Vlaamsch te drukken. 6 NOVEMBER: 1771. Geboorte te Praag van Aloys Senefelder, uitvinder der steendrukkunst. Hij stichtte te München een drukkerij met den hofmusicus Gleiszner, en te Of fenbach richtte hij een drukkerij voor muziek op. In 1800 ging hij r.aar Weenen waar hij met Gleiszner een drukkerij voor muziek vestigde. Dit gebeurde samen met von Hartl, die den steendruk voor zijn ka toendrukkerij wenschte te gebruiken. In 1826 lukte Senefelder erin gekleurde pla ten te drukken, die op schilderijen in olie verf gelijken. In 1828 drukte hij dergelijke platen op linr.en. Hij overleed te München 26 Februari 1834. 1792. Na de overwinning te Jemappes door de Franschen, komt België onder Frahkrijk's juk. Kort daarop begonnen de plunderingen. 183G. Overlijden van Karei X, Ko ning van Frankrijk gedurende de jaren 1824-1830. Hij werd te Versailles in 1757 geboren, wekte door de schadeloosstelling van één miljard frank, op voorstel van Villèle aan de uitwijkelingen toegekend, veel mistevredenheid. Hij gaf in 1829 den liberalen minister Martignac zijn ontslag, en benoemde den ultra-conrervatieven Polignac tot eerste minister. Deze veroor zaakte door beperking van de constitu- tioneele vrijheden de Juli-Revolutie. Ka- rel X deed op 2 Aug. 1830 afstand van den troon ten gunste van zijn kleinzoon den graaf van Chambord. Toen leefde hij in Engeland en Oostenrijk en overleed 6 November 1836 te Görz, nu Gorizla. 1865. Overlijden van Baron Duveyrier, die onder naam van Mélisville medewerk te met Scriba. Hij werd in 1787 geboren. iBBBBBBBeBBdBBBBBBBBflBBBBBBB 7 NOVEMBER: 1619. De vijandelijkheden tusschen de Spanjaards en de Franschen eindigden door den slag der Duinen nabij Duinker- ke, alwaar Frankrijk door Engeland werd ondersteund. Het grootste de van Vlaany deren viel in de macht van Frankrijk en Filip IV verhaastte zich iret Lodewijk XIV den vrede te teeker.en. gezegd der Pyre. neën cmdat hij geteikend werd in het Fazanteneiland, aan een voet der Py- reneën. 1822. Overlijden van den Franschen Scheikundige Berthollet, die met Lavoisief en Guyton een omwenteling bracht in dfl scheikunde. Hij schreef over de wetten der scheikundige affiniteit. Hij werd ge» boren in 1748. 1892. Eerste Vlaamsche leergangen ingericht door Hooger Onderwijs vooj het Volkop initiatief van Peter Tack, 8 NOVEMBER: 1576. De 17 Nederlandsche Proviiif ciën van Noord en Zuid vereenigen ziel), door de Pacificatie van Genttot ver* weer tegen de Spaansche dwingelandij 1793. Opening te Parijs van het MU« seum te Louvre. 1894. Overlijden te Parijs van den Franschen schrijver Louis Figuier, vulgai risator der wetenschappen. Hij schreeff Les merveilles de la science L'Antióe Scientifiquee. a. 9 NOVEMBER! 1799. Napoleon Bonaparte wierp hel Directorium omver, joeg den Raad del vijfhonderd uiteen, die het Directorium bijstonden, en liet zich tot eersten Consul uitroepen. u=:ij i Hij werd 13 Augustus 1769 te AJaccló, op het eiland Corsica, geboren. Pas negen jaar oud werd hij in de krijgsschool aan» vaard. In Oktober 1799 kwam hij vafl Egypte terug, alwaar hij geluk en tegen» spoed had leeren kennen, en hij beslool het landsbestuur van Frankrijk te veran* deren. Wat hij op 9 November 1799 daft ook deed. 1803. Geboorte te Eekloo van dichte* Karei Lodewijk Ledeganck. Hij was in den beginne spoeler in een linnen weverij, daarna hulpklerk op het stadhuis, wera voortgeholpen naar de Gentsche Hooge* school, waar hij in 1835 In de rechten pro* moveerde. Daarop werd hij vrederechte* eerst te Kaprijke, dan te Zomergem en ia 1840 lid van den Provincialen Raad, waa* hij het eerst na 1830 het woord in het Ne* derlandsch voerde. In 1842 werd hij be noemd tot provinciaal schoolopziener, ea in 1845 tot hoogleeraar te Gent. Hij stierf aldaar op 19 Maart 1847 aan een borstt kwaal. Ledeganck vertaalde het eerst Fransche wetboeken in het Nederlandse!). Hij is een waar dichter met diep gemoea en scherpe opmerkingsgave, die zich ia keurige beeldspraak, in ongedwongen eó meestal zuivere taal uitdrukt. Van zijn ge. dichten is het meest gekend «De Dril Zusterstedenhet dichterlijk evangellè der Vlaamsche Beweging. 10 NOVEMBER! 1830. De gevolmachtigden van Oos tenrijk, Frankrijk, Engeland, Rusland ea Duitschland kwamen op verzoek van Wil lem te Londen bijeen om de ingewikkeld! Belgische kwestie te regelen (4 Nov.). ZIJ stelden een bestand voor, dat op 10 No vember 1830 welwillend aanvaard wera door het Voorloopig Bestuur van België. 1921. Aanhouding van Dr. Achlel d« Beuckelaere. Til NOVEMBER: 1382. Na zijn ontsnapping uit Brug?! aan de woede der Gentenaars (4 Mei)' vluchtte Lodewijk van Male naar Frank rijk, vanwaar het daaropvolgende jaa# een machtig leger naar Vlaanderen afzakt. 11 November rukken de Franschen de Lel! over, en plunderen en verwoesten de stad Komen. Daarna namen zij Ieperen in, ea wilden toen naar Brugige en Gent. Maa* Filip van Artevelde liet den vijand niel verder komen. 1790. De Keizerlijken nemen bezit van Oostende. Naderhand kwam heel Vlaanderen in hun macht. 1918. Te Rethondes werd de Wapen stilstand, van den grooten Wereld-Oorlog 1914-1918, geteekend, en onderhandelingen voor den vrede werden aangeknoopt, waar bij president Wilson met zijn 14 punten en zijn Volkenbond op onoverkomelijk! moeilijkheden botste. Eerst den 28 Juni 1919 werd de vrede gesloten te Versailles. (Nadruk verboden). P. B. (BB pleiten, maar het is me helaas totaal mis lukt. Oom Karl heeft ronduit geweigerd u de gewenschte som te Lenen. Het doet me oprecht verdriet, ik had u zoo graag geholpen. Voorloopig kan ik jammer ge noeg totaal niets voor 'u doen, misschien lukt 'het me later. Hoogachtend, Felicitas Rogga. Felicitas had die laatste woorden tegen haar overtuiging in geschreven, maar ze vond het te hard om hem alle hoop te ontnemen. Doch Ricliard Wernher wist, dat het dwaas zou zijn zich aan zulk een hoop vast te klemmen. En in zijn hart nam hij het besluit Judith haar vrijheid aan te bieden en de beslissing aan haar over ie laten. Ze moest geheel onbeïnvloed kiezen tusschen hem en den rijken aanbidder, die er slechts op wachtte om haar een leven vol pracht en praal aan te bieden, zooals ze dat tot mu toe gewend was ge weest. Dien volgenden Zondag begaf hij zich op weg naar haar toe. Voor alle zekerheid had hji datgene wat hij Judith wilde zeg gen ook in een brief gezet, want het kon zijn, dat hij haar niet alleen te spreken kreeg. Vandaag stonden er geen meubelwagens meer voor het huis van de Walbergs, De kamers waren bijna allen leeg op die van Judith en mevrouw von Kleist na. Ook de nail was al geheel ontruimd. Er was geen bediende meer om hem aan te dier.en, alles zag er spookachtig kaal en leeg uit. Hij bleef een poosje besluiteloos staan, toen kwam gelukkig een dienstmeis je de trap af en hij verzocht haar te zeg gen dat hij er was. Het meisje zei, dat mijnheer Walberg op het ooger.blik niet thuis was en dat me vrouw von Kliest aan het pakken was, omdat ze dien middag weg zou gaan. Maar ze zou hem bij de juffrouw aandienen. Kort fiftarga itwani ag tarug, 13 NOV. Te 11 uur, voor den Heer Serruys, Dienst voor Electriciteit en Elec- tromechanica, de Berlaimontstraat, 3?. Brussel, aanleg van de electrische verlich ting in de lokalen der Rijkswachtkazerne te LOO. Bestek z. Nr (Ned. tekst). Prijs 5 frank. 12 NOV. Te 10.30 uur, voor H. M. De Zeine, af Jeeliugshoofd bij het Provin- c. >.-stuur, Burgplaats, Brugge, gewone prov. banen van de omschrijving IEPER. onderhoudswerken, voor 1938, aan do Bestek 149.905,50 fr. Bijz. lastkoh., priji 8 fr. op postch. 828.08 van H. G. Claeys, prov. bestuur te Brugge. 19 NOV. Te 10.30 uur, voor H. M. De Zeine, afdeelingshoofd bij het Provin ciebestuur, Burgplaats, Brugge, moderni seering van de prov. baan Ieper-Poelka- pelle, vak ST-JULIAAN-POELKAPEL- LE. Bestek 1.735.440,31 fr. Bijz. lastkoli, prijs, 20 fr., op postch. 828.08 van H. O. Claeys, prov. bestuur te Brugge. B3B «■■■■SaiBBBBI Nr 2, speciaal, uiterst licht, 26 fr. de kgr. Nr 4, speciaal voor liefhebbers, 32 fr. d« kgr. Franco tegen terugbetaling per 2 kgr. 1 Fr. vermindering de kgr. per 4 kgr. Fijne, middelmatige en grove snit De juffrouw verzoekt u binnen t« komen. Eenige minuten later stond hij tegen over Judith en werd diep getroffen ei oor haar uiterlijk. Ze stond in haar zwarte japon bleek ea ernstig voor hem en het kostte haar moei te om kalm te blijven. Hij zou er zijn za ligheid voor gegeven hebben als hij haar nu in zijn armen had kunnen nemen, maar hij bedwong zich, boog zich alleen maar over haar srmallen hand en zei haas tig: Lieve Judith, neem dezen brief voor het geval we niet lang alleen blijven, al wat ik je nu niet kan zeggen staat daar in. Ze schrok bij zijn woorden. Toen Ri chard daareven op den drempsl had ge staan had ze verwacht, dat hij haar nu in zijn armen zou sluiten en zeggen: Wal er ook gebeurd is en wat er ook nog ge beuren mag, jij bent van mij en ik van jou. Ze huiverde alsof ze het koud had, nam met bevende vingers den brief aan en verborg hem tusschen haar japon. Wat heb je me te zeggen? vroeg z» toonloos en ze schrok van haar stem. Richard voelde haar houding als koud en afwijzend aan en dacht: Ze wacht ze ker op het woord dat haar vrij maakt. Toen zei hij zoo kalm mogelijk met een eigenaardig doffe stem Het ongeluk, dat jou getroffen heeft, Judith, heeft mij ook erg aangegrepen want het ontneemt me het recht jou vast te houden. Zooals de toestand r.u is ben ik nog in geen jaren in staat om je een behoorlijk bestaan aan mijn zijde aan te bieden. Ik durf je ender die omstandig heden niet vragen om te wachten. Ik kan je niets aanbieden wat het leven begee- renswaard maakt. Daarom ben ik met veel moeite tot het besluit gekomen je je woord terug te geven. Je bent vrij, Judith, vol komen vrij. (Nadruk verboden). ('t Vervolgt),

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1938 | | pagina 7