Ons Vrouwenhoekje
Spreek en schrijf beschaafd
Feeënhanden
CARLO ERBA
LIE BIG A
GEDACHTEN
WEKEL1JKSCH
LITURGISCH BULLETUN
HANDELSBELANGEN
KATH. UITZENDINGEN
STIERENKEURINGEN
D* -letti TomxitMi-
ROMAN van
H. COVRTHS-MAHLER.
hun korven kwamen begonnen te rate
len. Naar 't schijnt, hebben de burgers-
vaderen van Carlsbad zich bij deze gele
genheid uitstekend geamuseerd!
D'r zijn plezanter amusementen.
MEVROUWTJE leest De Idiootvan
Dostojewski. Als ze even ln een ander ver
trek gaat telefoneeren en terugkomt. Is
het boek weg. Ze belt om het kamermeisje
en vraagt:
Teentje, waar Is De Idioot
Maar, mevrouw, antwoordde Leentje,
meneer ls toch 's middags altijd naar de
sosjeteit.
'N GEDACHT: Wanneer uw hoed U
nijpt, duw hem dan op 't hoofd uwe naas
ten niet!
GELIJK ALLEMAAL moet 't Manne
ken ook zijn tol betalen aan de fameuze
griep die ln ons land en elders op ronde
is... en dat hij al zijn koerasjie met zijn
twee handen moeten vastpakken heeft,
hoeft geen betoog... Als ge zoo met rond
de 40 koorts op uw lijf zit... Enfln, de pro
visiekamer dan maar aangesproken en
we gaan d'r eenen opzetten over Iets dat
ge allen zeker geerne doet, namelijk:
SMULLEN
Vroolijk lied.
Refrein: Ik ben geweest
Naar 't kermisfeest
Haliolle Halieola
Naar *t kermisfeest
Ben ik geweest
Van fioliere van flola.
Hij die gelooft ledereen te kunnen
missen, bedriegt zich, maar die gelooft
dat men hem- niet missen kan, bedriegt
zich nog meer.
Een vroolijke, maar ernstige levens
opvatting ls de grondslag waarop het
leven van een mensch gebouwd moet
worden.
onderdanig en tweede-handsch beroep ln
het paradijs onbekend moest zijn.
Nu gaat zuster Ethel, naar men hopen
mag, ook deze leemte invullen. Zij zal
komen waken, als beschermster, boven
de acht of tien grauwe uren die deze
meisjes gedoemd zijn door te brengen
voor de vier witte rijen letters...
EEN PAAR RECEPTEN
ROASTBEEF. We laten wat vet ln
de braadslee of ln den ijzeren pot heet
worden. Intusschentijd wasschen we het
vleech, wrijven het aan alle kanten goed
ln met wat zout en dompelen het ver
volgens ln het vet, tot alle deelen die
eerst een roode kleur hadden, grijs zijn
geworden. We laten het dan op een flink
vuur goed doorbraden, het telkens kee-
rend en met de jus bedruipend. Als het
braden to hard gaat, er nu en dan een
scheutje water bijgieten, echter niet op
het vleesch gieten. Op het laatst van den
braadtijd (20 minuten per 500 grsm
vleesch) een stukje boter toevoegen. De
roastbeef moet niet te gaar zijn.
ABRIKOZEN-PUDDING. We laten
een half pond gedroogde abrikozen een
nacht in een liter water weeken. We la
ten ze den volgenden dag gaar koken ln
het weekwater, waaraan een stukje ci
troenschil is togevoegd. Dan wrijven we
de vruchten nadat de citroenschil ver
wijderd ls door 'n paardenharen zeef,
en voegen er, wanneer de puree te stijf
mocht zijn, nog wat water bij. Dan laten
we de puree met 100 gram suiker even
koken. We nemen dan den pot van het
vuur, en lossen er 10 bl-rdjes geweekte
uitgeknepen witte gelatine in op. We la
ten het mengsel geleiachtfg worden, doen
het dan in een met koud water omge-
spoelden vorm, en laten het erin kcud
worden. Wanneer de pudding stijf ls,
storten we hem op een presenteerplat,
en garneeren hem met geslagen room en
kleine stukjes van een paar achtergehou
den geweekte abrikozen.
PRAKTISCHE WENKEN
Water voor thee en koffie moet men
altijd in een specialen ketel koken; in
geen geval in een pot of een pan, die
voor vettige spijzen zijn gebruikt.
Uienlucht verdrijft men uit den
mond door het drinken van melk; ruiken
de handen naar uien, dan doet men ze
af met melk of citroen.
Aangebrand eten doet men, zonder
erin te roeren, over in een andere pan
en laat het zoo verder koken.
Slaat de vlam in een pan met vet,
dan bluscht men het vuur door er een
potdeksel op te houden of er zout op tè
werpen. Echter nooit met water.
Als men vlsch onder water schrapt,
voorkomt men het ln het rond vliegen
van de schubben.
Ruikt de visch sterk naar zeewater,
dan verdwijnt deze lucht door de visch
na het wasschen flink met citroen af te
wrijven.
Sommige zoetwatervisschen hebben
een grondsmaak; deze kan men weg
nemen door in het water, waarin ze wor
den gekookt, een korstje brood te doen.
Bij het koken mag het water niet op
bruisen, omdat de viscli dan licht stuk
kookt.
Braadworstjes barsten niet, als men
ze voor het braden korten tijd in melk
legt. TANTE BARBARA.
(Nadruk Verboden.)
VOOR ONZE STENODACTl'LO'S!t
Elke beweging van iets of wat be tee
kenis heeft haar eigen patroon of pa
trones. De K. A. Jeugdgroepen hebben
Sint Jan Berchmans, de schrijnwerkers
vereeren Sint Jozef, de smeden Sint
El ooi, de schuttersgilden Sint Sebastiaan,
de muzikanten aanroepen Sinte Cecilia,
de missionarissen hebben als patrones de
kleine heilige Theresia van Lisieux, enz...
Binnen kort is het de beurt aan de
stenotypist jes!
Zij krijgen als het lukt: 't ls te zeggen
als God het wil, ook een patrones, voor
hen heel speciaal. En dan nog een van
den ultra-violet-modernen tijd! En dat
is maar goed ook. Nieuwe bedieningen:
nieuwe patroons.
En die nieuwe, vermoedelijke patrones-
heilige heet Ethel Bogner.
Zij ls gestorven, vijf jaar geleden, als
jong nonneke van 28 jaar, in een klooster
van Hongarije, en nu spreken ze al van
heiligverklaring. Het proces voor hare
zaligmaking is tenminste al ingeleid te
Rome. Als dat niet modern is...
Voor dat zuster Ethel naar 't klooster
ging dat is nu een jaar of acht ge
leden was ze een doodgewone typiste,
een dactylo-juffer. Zij zat in een bureel,
gelijk alle dactylo's. een heelen dag te
tikken op een schrijfmachien, de toetsen
tikten regelmatig en zonder ophouden
onder haar rappe vingers. Zoo nu en
dan stak ze een cigaret op (wat kwaad
is daarin gelegen: niksmandalle) en ze
sloeg er al eens een kwinkslag uit. die als
een beetje zon bracht in het vervelende
kantoorleven. Zij was een goede typiste,
ze kende en beminde haar werk en haar
schrijfmachien: zij had niets van die
koude, drooge heiligenbeelden in sommige
onzer kerken, met een serie engeltjes die
rondom haar vleugelden of leelijke bees
ten die den duivel moesten verbeelden.
Zij was ijverig op haar kantoor, zonder
gemaaktheid of schijn-devotieuse ma
nieren. Zij werkte als de meest banale
dactylo op hare schrijfmachine: zij deed
niets bizonders. En al machineschrijvend
werd ze nochtans een heilige, een voor
beeld voor alle typistjes.
Ze stierf op acht en twintig Jarigen
leeftijd, een jaar of twee nadat ze de
kap verkozen had boven het kokette
hoedje en de ruwe kloosterkleeren boven
de onberispelijke tailleurSindsdien
ging de faam van hare vroomheid door
alle provinciën van Hongarije als gevolg
van de wonderen, die aan hare tusschen-
komst waren toegeschreven, niet alleen
door degenen die het meisje hadden ge
kend gedurende haar leven, maar ook
door vele anderen.
Als zuster Ethel verheven wordt tot
de eer der altaren, kunnen de stenotypis
ten uit alle landen trotsch zijn op hun
vakgenoote die een voorbeeld was van
goedheid en geloof.
De typisten waren tot dusverre eigen
lijk een soort geestelijke weesjes, zonder
eigen patrones. Het scheen wel of haar
beroep te modern en te minderwaardig
was voor een hemelsche bescherming.
Die arme stenotypistjes! Ze moeten wel
het gevoel gehad hebben, niet heelemaal
begrepen te worden; het gevoel dat het
heilig worden niet tot hun beroep be
hoorde, iets neutraal, iets dat met vol
maaktheid of heiligheid niets te maken
had; in één woord, het gevoel dat hun
HETAUNNtKE
Mijn meetje die geeft alle jaren
Een pensekermis goed en fijn
Van koteletten, lekkere mette
En pensen met een glasken wijn
Op voorhand vast ik twee, drie dagen
Dan ls mijn maagsken plat en leeg
Maar 'k mag dan ook rechtuit verklaren
Aan 't tafel doe ik mijn best ter deeg.
'k At van de soep wel vijf telloren.
'k Nam van den hutsepot mijn deel,
Daarachter zeven koteletten.
En van 't gebraad al ruim zoowel.
Toen van de hesp, ge moogt het weten,
Nam ik nog gaarn een snee of vijf,
En sloeg daarop een resem pensen
Nog met veel goesting in mijn lijf.
III.
Mijn meetje heeft ne goeie kelder
En ik drink liever wijn dan bier,
Ik kraakte daar dus menig flesken.
En raakte zoo in het plezier.
Want nevens mij zat aan de tafel
Een flinke nichte. wel te pas
En 'k heb het seffens ondervonden
Dat het precies geen kwezel was.
IV.
Ik stampte zoetjes op haar teenen,
En zij, ze lonkte zoet omhoog
En toen, ik mag het hier wel zeggen
'k Las iets van liefde in haar oog.
Toen heb ik zoet haar hand genomen
En stil gefluisterd, met een lach.
Dat 'k haar zoo gaarne als de pensen,
Van 't verken van mijn meetje zag.
Ze zei me toen waar dat ze woonde.
En Zondag trek ik er naar toe;
Want Zaterdag, zoo zei ze, slachten
We te onzent ook 'nen dikken tjoe.
En Zondag zal 't ook kermis wezen,
Dus kom maar af, zoo sprak ze fijn,
En lachte stil ik zal er zijn.
Blscouplet.
Het moet u dus geen zier verwonderen
Wanneer ge zeggen hoort weldra
Dat ik daar ginder bij die nichte
'ne keer serieus te vrijen ga.
En komt het eenmaal tot een trouwen
'k Beloof op mijn woord van eer
't Is zeker dat ik u dan allen
Ter pensekermis inviteer.
WAT ZIET ge er slecht uit, kerel,
sprak de vriend.
Ja, 't is ook de eerste dag dat ik weer
buiten kom.
Wat mankeerde er aan?
Wel... 10 duizend frank in mijn kas
op de bank waar ik kassier ben...
Hij had er achter gezeten!
't Manneken uit de Maan.
IIIIIIIII1MIIIIIBIIUII1III
•wordt verhoogd door toevoe
ging van een of twee koffie
lepels OXO. Gebruik voor aT
uw gestoofd vleesch, uwe
soepen, uwe sausen, bij meel
spijzen en met eieren, dit
opwekkend, heerlijk en ver-
islerkend middel.
De Belg. N. V. Van der Graaf en Cie
(Afd. Handelsinformaties) te Brussel,
deelt ons mede:
FAILLISSEMENTEN IN BELGIE
Er werden over de week eindigende
10-2-'39, in Belgie, 7 faillissementen uit
gesproken, tegenover 9 over hetzelfde
tijdperk van het vorige jaar.
Uitgesproken faillissementen per branche
gedurende de week 3-2-'39 tot 10-2-*39:
4 diversen
1 wisselagent
1 schrijnwerker
1 bakker en banketbakker.
In totaal werden er van l-l-'39 tot
10-2-'39, in Belgie, 83 faillissementen uit
gesproken, tegenover 79 over hetzelfde
tijdperk van 1938.
CONCORDATEN
Van l-l-'39 tot 10-2-'39, werden in Bel
gië 34 aanvragen ingediend tot het beko
men van een concordaat én 16 aanvragen
gehomologeerd tegenover resp. 15 en 13
over hetzelfde tijdperk van 1938.
PROTESTEN
Over de week eindigende 10-2-'39, wer
den in Belgie 1940 protesten geregistreed
tegenover 1344 over hetzelfde tijdperk
van 1938.
Van 1 -1 -'39 tot 10-2-'39, werden in Bel
gie 13121 protesten geregisteerd, tegen
over 9913 over hetzelfde tijdperk van 1938.
Gezien de bekendheid van om Han-»
delsinlichtingen - Bureau vertrou
wen Banken, Industrieelen en
Handelaars, meer en meer
bet incasseeren van kun achterstallige
vorderingen toe aan onze Incasso-dienst
Belg. Naaml. Vennootsch.
VAN DER GRAAF Cie.
Zelfregeeringstr. 24, Brussel-Zuid.
Opgericht in 1888
BIJ DE VLAMINGEN
IN AME-RIKA
RAIJlüliERH 'ut..,
V/EEK VAN 19 TOT 24 FEBRUARL
Warschau, 19 Febr., 8.15: Kerkdienst.
Poste Parisien, 23 Febr., 17.45: Voordracht.
Poste Parisien, 25 Febr., 18.25: Actualiteit.
Luxemburg, 23 Febr., 11.15: H. Mis.
Luxemburg, 19 Febr., 11.30: Voordracht.
Straatsburg, 19 Febr., 11.30: Voordracht.
Parijs Radio, 19 Febr., 11.55: Voordracht.
Parijs Radio, 21 Febr., 11: Koncert.
Brussel VI., 19 Febr., 18.45: Voordracht.
Brussel Fr., 19 Febr., 19: Voordracht.
Rome-Milaan, 19 Febr., 10: H. Mis.
Midland Reg., 19 Febr., 20: Kerkdienst.
HBSMBBaBaBHBBseaBaaaaHaa
Vraag; aan uw Briefdrager
Een abonnement op dit blad.
IBBSBBBBBBS9BBBBBB13BBBB9BBBB
OVERLIJDENS
Te Mol ine is overleden Pieter Jacob
Pauwels, weduwenaar van Julia Laleman,
geboren te Woumen den 24 September
1853.
Te Detroit is overleden Marie Par-
mentier, echtgenoote Camiel Vermeersch,
geboren te Klerken den 1 Januari 1905.
Overleden te Rockford, Illinois, de
weduwe Arthur Dekeyzer, geboren te
Woumen den 20 April 1877. Twee jaar ge
leden werd haar man in een auto-ongeluk
gedood.
ISBBBBE333BBEBSEBG15239BS8BBB
De Provinciale Stierenkeuringen voor
1939 zullen plaats hebben op de volgende
steden en gemeenten:
Maandag 27 Februari, te Roesbrugge,
Dinsdag 28 Februari, te Langemark,
Donderdag 2 Maart, te Poperinge,
Zaterdag 4 Maart, te Loo,
Woensdag 8 Maart, te leper,
Dinsdag 14 Maart, te Alveringem,
Donderdag 16 Maart, te Diksmuide,
Zaterdag 18 Maart, te Geluwe,
Dinsdag 21 Maart, te Boezinge,
Donderdag 23 Maart, te Veurne,
Donderdag 30 Maart, te Oostvleteren,
Zaterdag 1 April, te Meesen,
Maandag 3 April, te Moorslede,
Dinsdag 4 April, te Houtem (leper),
Woensdag 5 April, te Kemmel,
Zaterdag 8 April, te Ledegem,
Zaterdag 8 April, te Merkem,
alle te 10 u. voormiddag.
VAN F AR MA
zijn gewaarborgd door dtChi
HET ZOMERUUR
Het zomeruur zal dit Jaar slechts op
16 April worden ingevoerd.
Verleden Jaar kwam het in voege op
27 Maart.
Dit jaar zal het eindigen 8 Oktober.
Het begint dus te laat en het eindigt t»
vroeg...
het ziekbed, waar de patiënte ln hoog»
koorts lag en niets van haar omgeving;
maken voor vader en zoon.
scheen te zien. Toen de heeren binnen
kwamen stond de verpleegster, die naast
het bed zat, op en begaf zich naar het
andere einde der kamer om plaats te
Richard boog zich over zijn moeder
heen en nam haar brandende hand ln
de zijne:
Moeder, lieve moeder, zei hij har
telijk.
Emllie gooide het hoofd onrustig heen
en weer en tastte nerveus zoekend met
de handen over het dek. Haar oogen ke
ken hem strak aan: De sleutel waar
is de sleutel? vroeg ze telkens weer.
Richard richtte zich op en keek de zus
ter vragend aan.
Uw moeder schijnt zich erg ongerust
te maken over een zilveren cassette en
een gouden sleutel. Ze fantaseert daar al
den heelen dag over en zoekt ln haar
koorts aldoor naar dien sleutèl, ant
woordde de zuster zacht.
Moeder denkt zeker aan die erfenis
geschiedenis, die heeft haar den laatsten
tijd erg bezig gehouden, zei zijn vader.
Richard voelde zich merkwaardig ang
stig en het onrustige zoeken van de han
den der zieke pijnigde hem, zonder dat
hij wist waarom.
HIJ greep die handen en hield ze vast:
Moeder, kent u me niet? vroeg hij,
zich over haar heenbuigend.
Even kwam er een glans van herken
ning in de oogen der zieke.
Richard, mijn lieve Richard, toen
keek ze naar den anderen kant en zei:
Vader is er ook, dat is goed.
Doch toen raakten haar gedachten
weer verward, ze trok haar handen los
en begon opnieuw over de dekens t»
zoeken.
Daar vond hij de binnengeloopen post
en ook een brief, waarop hij onmiddellijk
Fee's hand herkende. Hij maakte hem
gauw open en las:
Beste Richard,/
Wat speet het ons, dat we je niet meer
aantroffen toen we terugkwamen. We
vonden alleen Judith en in een zeer ver
drietige stemming. Beste vriend, als Je
haar gezien hadt, zou je stellig niet zoo
van haar weg zijn gegaan.
Judith heeft me alles opgebiecht. Ge
loof me, haar hart had niets te maken
met haar verzoek om weg te gaan en
nooit meer terug te komen, alleen haar
trots en de angst voor haar eigen zwak
heid deden haar dat zeggen en ze heeft
er ontzettende spijt van. Richard, ik heb
van Je toestemming om het stilzwijgen
te verbreken gebruikt gemaakt, ik heb
Judith alles verteld wat je met betrek
king tot deze zaak hebt toevertrouwd. Ze
was diep getroffen en zei, dat ze nu door
haar trots en wantrouwen zelf haar ge
luk vernield had. Dit moet ik je direct
even schrijven en ik vraag je meteen:
kom zoo gauw je kunt naar Heidehof,
ik ben altijd voor je te spreken en ver
wacht Je beslist. Met hartelijke groeten
ook van Rolf,
Je Felicitas.
Nadat Richard den brief gelezen had,
zou hij het liefst regelrecht naar Heidie-
hof zijn gegaan maar hij kon niet van
zijn werk weg.
Nadat hij de post behandeld had, reed
hij naar zijn nieuw fabrieksterrein, dat :ai
bebouwd en ingericht was. Daar had hij
van allerlei te doen.
Het was zoo ongeveer drie uur gewór
den toen hij, in zijn bureau teruggekeerd,
door zijn vader werd opgebeld. De odde
heer was zeer zenuwachtig en berichtte
zijn zoon dat hij daar Juist een telegram
gekregen had van den directeur van het
sanatorium waar zijn moeder verblijf
hield.
De dokter telegrafeert dat moeder
een zware longontsteking heeft en dat de
toestand zeer ernsitg is. We moeten da
delijk komen. Over een uur gaat er een
trein, ik verwacht Je aan het station. Ik
breng wel een valies met het noodzake
lijkste voor Je mee, dan behoef Je niet
eerst naar huis te gaan.
Richard schrok zeer van deze mede-
deeling. Al had er ook nooit tusschen
hem en zijn ouders een bijzonder harte
lijke verhouding bestaan, hij had toch
steeds een kinderlijke liefde voor hen ge
voeld.
Hij nam haastig de noodzakelijke
maatregelen voor zijn afwezigheid, toen
schreef hij een paar regelen aan Fee, be
dankte haar voor haar brief en zei, dat
hij haar dien avond al had willen op
zoeken, doch dat hij door de ziekte van
zijn moeder genoodzaakt was onmiddel
lijk op reis te gaan. Na zijn terugkeer
zou hij zoo gauw mogelijk bij haar
komen.
HIJ liet dezen brief direct posten,
maakte zich toen gereed en reed naar
het station waar zijn vader reeds wachtte.
Dien avond tegen zes uur kwamen ze
In het sanatorium van dokter Seltmann
aan. Deze ontving hen met een zeer ern
stig gezicht:
Gelukkig dat u er is, heeren, de toe
stand van de patiënte ls helaas zeer ver
ergerd en we moeten op het ergste voor
bereid zijn.
HIJ vertelde verder hoe mevrouw Wern-
her van het begin af aan zeer nerveus
was geweest en totaal geen eetlust had
gehad. Ondanks zijn verbod was ze veel
naar bulten gegaan en had daarbij een
zware kou gevat, het gevolg was een
hevige longontsteking met hooge koortsen.
Hij bracht daarna vader en zoon naar
ten gronde gaan, van twee menschen, die niets van, omdat het een kerstverrassing
toch van elkaar hielden? Want dat Ju- voor je moest zijn.
dlth hem ondanks alle nog lief had daar- Een kerstverrassing?
van was hij overtuigd. Ze had geleden Ja, we heddén Je de cassette gevuld
evenals hij, ze had het hem ronduit ge- met sigaren als kerstcadeau willen geven,
zegd, maar hij wist ook, dat hij nu niets Richard voelde zich merkwaardig wei
anders kon doen. dan haar nabijheid ont- nig op zijn gemak bij de woorden van zijn
vluchten voor altijd, als ze hem ten min- vader.
ste zelf niet terug riep. En dat zou ze Bedoelt u de tweede bruidscassette
nooit doen, daar zou haar trots tegen op die aan onzen tak der familie toebehoor-
komen. Zijn hart kromp ineen en het de?
maakte zijn leed niet geringer dat hij Ja, natuurlijk.
wist, dat Judith even ongelukkig was als Bestaat die cassette dan nog?
hij. Ja, zeker, we hebben haar een poos
Thuis gekomen wa3 hij blij, nleménd geleden toevallig teruggevonden in de
te vinden. Hij zocht onmiddellijk zijn ka- oude schrijftafel van mijn vader, ant-
mer op, doch slapen kon hij natuurlijk woordde de oude heer en vertelde wat er
niet. Steeds zag hij Judith's bleek, be- gebeurd was.
droefd gezichtje voor zich en elk woord Richard luisterde en toen zijn vader
van haar klonk ln zijn ooren. Zenuwach- uitgesproken had vroeg hij snel:
tig en opgewonden was ze geweest, haar Waar is die andere cassette, vader?
koude trots had geen stand kunnen hou- Die heeft moeder geloof ik in haar
den. Maar toch werd het hem steeds dul- linnenkast gezet, Ik zal haar direct even
delijker dat hij niet had kunnen blijven gaan halen.
toen ze hem wegzond en dat hij nooit Hij stond op doch kwam na een poos
mocht terugkomen als zij hem niet riep. met leege handen terug.
Toen Richard den volgenden morgen Ik kan de cassette helaas niet vin-
de eetkamer binnenkwam zat zijn vader den. Moeder heeft haar zeker ergens an-
reeds aan de ontbijttafel. Toen hij hem ders opgeborgen, voor ze op reis ging. Mis-
begroet had en tegenover hem plaats nam schien dacht ze, dat JIJ in haar afwezig-
dwaalde zijn blik toevallig naar het heid wel eens iets uit de kast noodig kon
buffet en bleef rusten op de zilveren cas- hebben en de cassette zou ontdekken. Ze
sette, die hij kende uit het huis van oom was er erg op gesteld, dat je er niets van
Karl. zoudt weten, omdat we Je wilden verras-
Hoe komt die cassette hier, vader? sen. Als lk nu maar wist waar ze de cas-
vroeg hij verbaasd. sette gezet heeft. Ik zal het ln mijn vol-
Die heb ik gisteren avond meege- genden brief vragen.
bracht om hem eens met de andere te Richard ging naar het buffet, haalde
vergelijken. Ik geloof heusch, dat ze in werktuigelijk het gouden sleuteltje uit
niets van elkaar verschillen, zelfs niet het slot en bekeek het aandachtig. Het
als Je ze naast elkaar zet. had zoo'n eigenaardigen vorm, dergelijke
Richard had verbaasd geluisterd. sleutels werden niet meer gemaakt.
Over welke cassette spreekt u toch, Richard wist niet wat hem zoo naden-
vader? kend stemde en hem zoo ongerust maak-
De oude heer werd een beetje verlegen, te. Zwijgend ontbeet hij en ging kort
Ach Ja, dat is waar, daar wist je nog daarna naar zijn bureau.
(Nadruk verboden) (t Vervolgt)