Ons Vrouwenhoekje Spreek en schrijf beschaafd Feeënhanden CARLO ERBA LIE BIG A GEDACHTEN WEKEL1JKSCH LITURGISCH BULLETUN HANDELSBELANGEN KATH. UITZENDINGEN STIERENKEURINGEN D* -letti TomxitMi- ROMAN van H. COVRTHS-MAHLER. hun korven kwamen begonnen te rate len. Naar 't schijnt, hebben de burgers- vaderen van Carlsbad zich bij deze gele genheid uitstekend geamuseerd! D'r zijn plezanter amusementen. MEVROUWTJE leest De Idiootvan Dostojewski. Als ze even ln een ander ver trek gaat telefoneeren en terugkomt. Is het boek weg. Ze belt om het kamermeisje en vraagt: Teentje, waar Is De Idioot Maar, mevrouw, antwoordde Leentje, meneer ls toch 's middags altijd naar de sosjeteit. 'N GEDACHT: Wanneer uw hoed U nijpt, duw hem dan op 't hoofd uwe naas ten niet! GELIJK ALLEMAAL moet 't Manne ken ook zijn tol betalen aan de fameuze griep die ln ons land en elders op ronde is... en dat hij al zijn koerasjie met zijn twee handen moeten vastpakken heeft, hoeft geen betoog... Als ge zoo met rond de 40 koorts op uw lijf zit... Enfln, de pro visiekamer dan maar aangesproken en we gaan d'r eenen opzetten over Iets dat ge allen zeker geerne doet, namelijk: SMULLEN Vroolijk lied. Refrein: Ik ben geweest Naar 't kermisfeest Haliolle Halieola Naar *t kermisfeest Ben ik geweest Van fioliere van flola. Hij die gelooft ledereen te kunnen missen, bedriegt zich, maar die gelooft dat men hem- niet missen kan, bedriegt zich nog meer. Een vroolijke, maar ernstige levens opvatting ls de grondslag waarop het leven van een mensch gebouwd moet worden. onderdanig en tweede-handsch beroep ln het paradijs onbekend moest zijn. Nu gaat zuster Ethel, naar men hopen mag, ook deze leemte invullen. Zij zal komen waken, als beschermster, boven de acht of tien grauwe uren die deze meisjes gedoemd zijn door te brengen voor de vier witte rijen letters... EEN PAAR RECEPTEN ROASTBEEF. We laten wat vet ln de braadslee of ln den ijzeren pot heet worden. Intusschentijd wasschen we het vleech, wrijven het aan alle kanten goed ln met wat zout en dompelen het ver volgens ln het vet, tot alle deelen die eerst een roode kleur hadden, grijs zijn geworden. We laten het dan op een flink vuur goed doorbraden, het telkens kee- rend en met de jus bedruipend. Als het braden to hard gaat, er nu en dan een scheutje water bijgieten, echter niet op het vleesch gieten. Op het laatst van den braadtijd (20 minuten per 500 grsm vleesch) een stukje boter toevoegen. De roastbeef moet niet te gaar zijn. ABRIKOZEN-PUDDING. We laten een half pond gedroogde abrikozen een nacht in een liter water weeken. We la ten ze den volgenden dag gaar koken ln het weekwater, waaraan een stukje ci troenschil is togevoegd. Dan wrijven we de vruchten nadat de citroenschil ver wijderd ls door 'n paardenharen zeef, en voegen er, wanneer de puree te stijf mocht zijn, nog wat water bij. Dan laten we de puree met 100 gram suiker even koken. We nemen dan den pot van het vuur, en lossen er 10 bl-rdjes geweekte uitgeknepen witte gelatine in op. We la ten het mengsel geleiachtfg worden, doen het dan in een met koud water omge- spoelden vorm, en laten het erin kcud worden. Wanneer de pudding stijf ls, storten we hem op een presenteerplat, en garneeren hem met geslagen room en kleine stukjes van een paar achtergehou den geweekte abrikozen. PRAKTISCHE WENKEN Water voor thee en koffie moet men altijd in een specialen ketel koken; in geen geval in een pot of een pan, die voor vettige spijzen zijn gebruikt. Uienlucht verdrijft men uit den mond door het drinken van melk; ruiken de handen naar uien, dan doet men ze af met melk of citroen. Aangebrand eten doet men, zonder erin te roeren, over in een andere pan en laat het zoo verder koken. Slaat de vlam in een pan met vet, dan bluscht men het vuur door er een potdeksel op te houden of er zout op tè werpen. Echter nooit met water. Als men vlsch onder water schrapt, voorkomt men het ln het rond vliegen van de schubben. Ruikt de visch sterk naar zeewater, dan verdwijnt deze lucht door de visch na het wasschen flink met citroen af te wrijven. Sommige zoetwatervisschen hebben een grondsmaak; deze kan men weg nemen door in het water, waarin ze wor den gekookt, een korstje brood te doen. Bij het koken mag het water niet op bruisen, omdat de viscli dan licht stuk kookt. Braadworstjes barsten niet, als men ze voor het braden korten tijd in melk legt. TANTE BARBARA. (Nadruk Verboden.) VOOR ONZE STENODACTl'LO'S!t Elke beweging van iets of wat be tee kenis heeft haar eigen patroon of pa trones. De K. A. Jeugdgroepen hebben Sint Jan Berchmans, de schrijnwerkers vereeren Sint Jozef, de smeden Sint El ooi, de schuttersgilden Sint Sebastiaan, de muzikanten aanroepen Sinte Cecilia, de missionarissen hebben als patrones de kleine heilige Theresia van Lisieux, enz... Binnen kort is het de beurt aan de stenotypist jes! Zij krijgen als het lukt: 't ls te zeggen als God het wil, ook een patrones, voor hen heel speciaal. En dan nog een van den ultra-violet-modernen tijd! En dat is maar goed ook. Nieuwe bedieningen: nieuwe patroons. En die nieuwe, vermoedelijke patrones- heilige heet Ethel Bogner. Zij ls gestorven, vijf jaar geleden, als jong nonneke van 28 jaar, in een klooster van Hongarije, en nu spreken ze al van heiligverklaring. Het proces voor hare zaligmaking is tenminste al ingeleid te Rome. Als dat niet modern is... Voor dat zuster Ethel naar 't klooster ging dat is nu een jaar of acht ge leden was ze een doodgewone typiste, een dactylo-juffer. Zij zat in een bureel, gelijk alle dactylo's. een heelen dag te tikken op een schrijfmachien, de toetsen tikten regelmatig en zonder ophouden onder haar rappe vingers. Zoo nu en dan stak ze een cigaret op (wat kwaad is daarin gelegen: niksmandalle) en ze sloeg er al eens een kwinkslag uit. die als een beetje zon bracht in het vervelende kantoorleven. Zij was een goede typiste, ze kende en beminde haar werk en haar schrijfmachien: zij had niets van die koude, drooge heiligenbeelden in sommige onzer kerken, met een serie engeltjes die rondom haar vleugelden of leelijke bees ten die den duivel moesten verbeelden. Zij was ijverig op haar kantoor, zonder gemaaktheid of schijn-devotieuse ma nieren. Zij werkte als de meest banale dactylo op hare schrijfmachine: zij deed niets bizonders. En al machineschrijvend werd ze nochtans een heilige, een voor beeld voor alle typistjes. Ze stierf op acht en twintig Jarigen leeftijd, een jaar of twee nadat ze de kap verkozen had boven het kokette hoedje en de ruwe kloosterkleeren boven de onberispelijke tailleurSindsdien ging de faam van hare vroomheid door alle provinciën van Hongarije als gevolg van de wonderen, die aan hare tusschen- komst waren toegeschreven, niet alleen door degenen die het meisje hadden ge kend gedurende haar leven, maar ook door vele anderen. Als zuster Ethel verheven wordt tot de eer der altaren, kunnen de stenotypis ten uit alle landen trotsch zijn op hun vakgenoote die een voorbeeld was van goedheid en geloof. De typisten waren tot dusverre eigen lijk een soort geestelijke weesjes, zonder eigen patrones. Het scheen wel of haar beroep te modern en te minderwaardig was voor een hemelsche bescherming. Die arme stenotypistjes! Ze moeten wel het gevoel gehad hebben, niet heelemaal begrepen te worden; het gevoel dat het heilig worden niet tot hun beroep be hoorde, iets neutraal, iets dat met vol maaktheid of heiligheid niets te maken had; in één woord, het gevoel dat hun HETAUNNtKE Mijn meetje die geeft alle jaren Een pensekermis goed en fijn Van koteletten, lekkere mette En pensen met een glasken wijn Op voorhand vast ik twee, drie dagen Dan ls mijn maagsken plat en leeg Maar 'k mag dan ook rechtuit verklaren Aan 't tafel doe ik mijn best ter deeg. 'k At van de soep wel vijf telloren. 'k Nam van den hutsepot mijn deel, Daarachter zeven koteletten. En van 't gebraad al ruim zoowel. Toen van de hesp, ge moogt het weten, Nam ik nog gaarn een snee of vijf, En sloeg daarop een resem pensen Nog met veel goesting in mijn lijf. III. Mijn meetje heeft ne goeie kelder En ik drink liever wijn dan bier, Ik kraakte daar dus menig flesken. En raakte zoo in het plezier. Want nevens mij zat aan de tafel Een flinke nichte. wel te pas En 'k heb het seffens ondervonden Dat het precies geen kwezel was. IV. Ik stampte zoetjes op haar teenen, En zij, ze lonkte zoet omhoog En toen, ik mag het hier wel zeggen 'k Las iets van liefde in haar oog. Toen heb ik zoet haar hand genomen En stil gefluisterd, met een lach. Dat 'k haar zoo gaarne als de pensen, Van 't verken van mijn meetje zag. Ze zei me toen waar dat ze woonde. En Zondag trek ik er naar toe; Want Zaterdag, zoo zei ze, slachten We te onzent ook 'nen dikken tjoe. En Zondag zal 't ook kermis wezen, Dus kom maar af, zoo sprak ze fijn, En lachte stil ik zal er zijn. Blscouplet. Het moet u dus geen zier verwonderen Wanneer ge zeggen hoort weldra Dat ik daar ginder bij die nichte 'ne keer serieus te vrijen ga. En komt het eenmaal tot een trouwen 'k Beloof op mijn woord van eer 't Is zeker dat ik u dan allen Ter pensekermis inviteer. WAT ZIET ge er slecht uit, kerel, sprak de vriend. Ja, 't is ook de eerste dag dat ik weer buiten kom. Wat mankeerde er aan? Wel... 10 duizend frank in mijn kas op de bank waar ik kassier ben... Hij had er achter gezeten! 't Manneken uit de Maan. IIIIIIIII1MIIIIIBIIUII1III •wordt verhoogd door toevoe ging van een of twee koffie lepels OXO. Gebruik voor aT uw gestoofd vleesch, uwe soepen, uwe sausen, bij meel spijzen en met eieren, dit opwekkend, heerlijk en ver- islerkend middel. De Belg. N. V. Van der Graaf en Cie (Afd. Handelsinformaties) te Brussel, deelt ons mede: FAILLISSEMENTEN IN BELGIE Er werden over de week eindigende 10-2-'39, in Belgie, 7 faillissementen uit gesproken, tegenover 9 over hetzelfde tijdperk van het vorige jaar. Uitgesproken faillissementen per branche gedurende de week 3-2-'39 tot 10-2-*39: 4 diversen 1 wisselagent 1 schrijnwerker 1 bakker en banketbakker. In totaal werden er van l-l-'39 tot 10-2-'39, in Belgie, 83 faillissementen uit gesproken, tegenover 79 over hetzelfde tijdperk van 1938. CONCORDATEN Van l-l-'39 tot 10-2-'39, werden in Bel gië 34 aanvragen ingediend tot het beko men van een concordaat én 16 aanvragen gehomologeerd tegenover resp. 15 en 13 over hetzelfde tijdperk van 1938. PROTESTEN Over de week eindigende 10-2-'39, wer den in Belgie 1940 protesten geregistreed tegenover 1344 over hetzelfde tijdperk van 1938. Van 1 -1 -'39 tot 10-2-'39, werden in Bel gie 13121 protesten geregisteerd, tegen over 9913 over hetzelfde tijdperk van 1938. Gezien de bekendheid van om Han-» delsinlichtingen - Bureau vertrou wen Banken, Industrieelen en Handelaars, meer en meer bet incasseeren van kun achterstallige vorderingen toe aan onze Incasso-dienst Belg. Naaml. Vennootsch. VAN DER GRAAF Cie. Zelfregeeringstr. 24, Brussel-Zuid. Opgericht in 1888 BIJ DE VLAMINGEN IN AME-RIKA RAIJlüliERH 'ut.., V/EEK VAN 19 TOT 24 FEBRUARL Warschau, 19 Febr., 8.15: Kerkdienst. Poste Parisien, 23 Febr., 17.45: Voordracht. Poste Parisien, 25 Febr., 18.25: Actualiteit. Luxemburg, 23 Febr., 11.15: H. Mis. Luxemburg, 19 Febr., 11.30: Voordracht. Straatsburg, 19 Febr., 11.30: Voordracht. Parijs Radio, 19 Febr., 11.55: Voordracht. Parijs Radio, 21 Febr., 11: Koncert. Brussel VI., 19 Febr., 18.45: Voordracht. Brussel Fr., 19 Febr., 19: Voordracht. Rome-Milaan, 19 Febr., 10: H. Mis. Midland Reg., 19 Febr., 20: Kerkdienst. HBSMBBaBaBHBBseaBaaaaHaa Vraag; aan uw Briefdrager Een abonnement op dit blad. IBBSBBBBBBS9BBBBBB13BBBB9BBBB OVERLIJDENS Te Mol ine is overleden Pieter Jacob Pauwels, weduwenaar van Julia Laleman, geboren te Woumen den 24 September 1853. Te Detroit is overleden Marie Par- mentier, echtgenoote Camiel Vermeersch, geboren te Klerken den 1 Januari 1905. Overleden te Rockford, Illinois, de weduwe Arthur Dekeyzer, geboren te Woumen den 20 April 1877. Twee jaar ge leden werd haar man in een auto-ongeluk gedood. ISBBBBE333BBEBSEBG15239BS8BBB De Provinciale Stierenkeuringen voor 1939 zullen plaats hebben op de volgende steden en gemeenten: Maandag 27 Februari, te Roesbrugge, Dinsdag 28 Februari, te Langemark, Donderdag 2 Maart, te Poperinge, Zaterdag 4 Maart, te Loo, Woensdag 8 Maart, te leper, Dinsdag 14 Maart, te Alveringem, Donderdag 16 Maart, te Diksmuide, Zaterdag 18 Maart, te Geluwe, Dinsdag 21 Maart, te Boezinge, Donderdag 23 Maart, te Veurne, Donderdag 30 Maart, te Oostvleteren, Zaterdag 1 April, te Meesen, Maandag 3 April, te Moorslede, Dinsdag 4 April, te Houtem (leper), Woensdag 5 April, te Kemmel, Zaterdag 8 April, te Ledegem, Zaterdag 8 April, te Merkem, alle te 10 u. voormiddag. VAN F AR MA zijn gewaarborgd door dtChi HET ZOMERUUR Het zomeruur zal dit Jaar slechts op 16 April worden ingevoerd. Verleden Jaar kwam het in voege op 27 Maart. Dit jaar zal het eindigen 8 Oktober. Het begint dus te laat en het eindigt t» vroeg... het ziekbed, waar de patiënte ln hoog» koorts lag en niets van haar omgeving; maken voor vader en zoon. scheen te zien. Toen de heeren binnen kwamen stond de verpleegster, die naast het bed zat, op en begaf zich naar het andere einde der kamer om plaats te Richard boog zich over zijn moeder heen en nam haar brandende hand ln de zijne: Moeder, lieve moeder, zei hij har telijk. Emllie gooide het hoofd onrustig heen en weer en tastte nerveus zoekend met de handen over het dek. Haar oogen ke ken hem strak aan: De sleutel waar is de sleutel? vroeg ze telkens weer. Richard richtte zich op en keek de zus ter vragend aan. Uw moeder schijnt zich erg ongerust te maken over een zilveren cassette en een gouden sleutel. Ze fantaseert daar al den heelen dag over en zoekt ln haar koorts aldoor naar dien sleutèl, ant woordde de zuster zacht. Moeder denkt zeker aan die erfenis geschiedenis, die heeft haar den laatsten tijd erg bezig gehouden, zei zijn vader. Richard voelde zich merkwaardig ang stig en het onrustige zoeken van de han den der zieke pijnigde hem, zonder dat hij wist waarom. HIJ greep die handen en hield ze vast: Moeder, kent u me niet? vroeg hij, zich over haar heenbuigend. Even kwam er een glans van herken ning in de oogen der zieke. Richard, mijn lieve Richard, toen keek ze naar den anderen kant en zei: Vader is er ook, dat is goed. Doch toen raakten haar gedachten weer verward, ze trok haar handen los en begon opnieuw over de dekens t» zoeken. Daar vond hij de binnengeloopen post en ook een brief, waarop hij onmiddellijk Fee's hand herkende. Hij maakte hem gauw open en las: Beste Richard,/ Wat speet het ons, dat we je niet meer aantroffen toen we terugkwamen. We vonden alleen Judith en in een zeer ver drietige stemming. Beste vriend, als Je haar gezien hadt, zou je stellig niet zoo van haar weg zijn gegaan. Judith heeft me alles opgebiecht. Ge loof me, haar hart had niets te maken met haar verzoek om weg te gaan en nooit meer terug te komen, alleen haar trots en de angst voor haar eigen zwak heid deden haar dat zeggen en ze heeft er ontzettende spijt van. Richard, ik heb van Je toestemming om het stilzwijgen te verbreken gebruikt gemaakt, ik heb Judith alles verteld wat je met betrek king tot deze zaak hebt toevertrouwd. Ze was diep getroffen en zei, dat ze nu door haar trots en wantrouwen zelf haar ge luk vernield had. Dit moet ik je direct even schrijven en ik vraag je meteen: kom zoo gauw je kunt naar Heidehof, ik ben altijd voor je te spreken en ver wacht Je beslist. Met hartelijke groeten ook van Rolf, Je Felicitas. Nadat Richard den brief gelezen had, zou hij het liefst regelrecht naar Heidie- hof zijn gegaan maar hij kon niet van zijn werk weg. Nadat hij de post behandeld had, reed hij naar zijn nieuw fabrieksterrein, dat :ai bebouwd en ingericht was. Daar had hij van allerlei te doen. Het was zoo ongeveer drie uur gewór den toen hij, in zijn bureau teruggekeerd, door zijn vader werd opgebeld. De odde heer was zeer zenuwachtig en berichtte zijn zoon dat hij daar Juist een telegram gekregen had van den directeur van het sanatorium waar zijn moeder verblijf hield. De dokter telegrafeert dat moeder een zware longontsteking heeft en dat de toestand zeer ernsitg is. We moeten da delijk komen. Over een uur gaat er een trein, ik verwacht Je aan het station. Ik breng wel een valies met het noodzake lijkste voor Je mee, dan behoef Je niet eerst naar huis te gaan. Richard schrok zeer van deze mede- deeling. Al had er ook nooit tusschen hem en zijn ouders een bijzonder harte lijke verhouding bestaan, hij had toch steeds een kinderlijke liefde voor hen ge voeld. Hij nam haastig de noodzakelijke maatregelen voor zijn afwezigheid, toen schreef hij een paar regelen aan Fee, be dankte haar voor haar brief en zei, dat hij haar dien avond al had willen op zoeken, doch dat hij door de ziekte van zijn moeder genoodzaakt was onmiddel lijk op reis te gaan. Na zijn terugkeer zou hij zoo gauw mogelijk bij haar komen. HIJ liet dezen brief direct posten, maakte zich toen gereed en reed naar het station waar zijn vader reeds wachtte. Dien avond tegen zes uur kwamen ze In het sanatorium van dokter Seltmann aan. Deze ontving hen met een zeer ern stig gezicht: Gelukkig dat u er is, heeren, de toe stand van de patiënte ls helaas zeer ver ergerd en we moeten op het ergste voor bereid zijn. HIJ vertelde verder hoe mevrouw Wern- her van het begin af aan zeer nerveus was geweest en totaal geen eetlust had gehad. Ondanks zijn verbod was ze veel naar bulten gegaan en had daarbij een zware kou gevat, het gevolg was een hevige longontsteking met hooge koortsen. Hij bracht daarna vader en zoon naar ten gronde gaan, van twee menschen, die niets van, omdat het een kerstverrassing toch van elkaar hielden? Want dat Ju- voor je moest zijn. dlth hem ondanks alle nog lief had daar- Een kerstverrassing? van was hij overtuigd. Ze had geleden Ja, we heddén Je de cassette gevuld evenals hij, ze had het hem ronduit ge- met sigaren als kerstcadeau willen geven, zegd, maar hij wist ook, dat hij nu niets Richard voelde zich merkwaardig wei anders kon doen. dan haar nabijheid ont- nig op zijn gemak bij de woorden van zijn vluchten voor altijd, als ze hem ten min- vader. ste zelf niet terug riep. En dat zou ze Bedoelt u de tweede bruidscassette nooit doen, daar zou haar trots tegen op die aan onzen tak der familie toebehoor- komen. Zijn hart kromp ineen en het de? maakte zijn leed niet geringer dat hij Ja, natuurlijk. wist, dat Judith even ongelukkig was als Bestaat die cassette dan nog? hij. Ja, zeker, we hebben haar een poos Thuis gekomen wa3 hij blij, nleménd geleden toevallig teruggevonden in de te vinden. Hij zocht onmiddellijk zijn ka- oude schrijftafel van mijn vader, ant- mer op, doch slapen kon hij natuurlijk woordde de oude heer en vertelde wat er niet. Steeds zag hij Judith's bleek, be- gebeurd was. droefd gezichtje voor zich en elk woord Richard luisterde en toen zijn vader van haar klonk ln zijn ooren. Zenuwach- uitgesproken had vroeg hij snel: tig en opgewonden was ze geweest, haar Waar is die andere cassette, vader? koude trots had geen stand kunnen hou- Die heeft moeder geloof ik in haar den. Maar toch werd het hem steeds dul- linnenkast gezet, Ik zal haar direct even delijker dat hij niet had kunnen blijven gaan halen. toen ze hem wegzond en dat hij nooit Hij stond op doch kwam na een poos mocht terugkomen als zij hem niet riep. met leege handen terug. Toen Richard den volgenden morgen Ik kan de cassette helaas niet vin- de eetkamer binnenkwam zat zijn vader den. Moeder heeft haar zeker ergens an- reeds aan de ontbijttafel. Toen hij hem ders opgeborgen, voor ze op reis ging. Mis- begroet had en tegenover hem plaats nam schien dacht ze, dat JIJ in haar afwezig- dwaalde zijn blik toevallig naar het heid wel eens iets uit de kast noodig kon buffet en bleef rusten op de zilveren cas- hebben en de cassette zou ontdekken. Ze sette, die hij kende uit het huis van oom was er erg op gesteld, dat je er niets van Karl. zoudt weten, omdat we Je wilden verras- Hoe komt die cassette hier, vader? sen. Als lk nu maar wist waar ze de cas- vroeg hij verbaasd. sette gezet heeft. Ik zal het ln mijn vol- Die heb ik gisteren avond meege- genden brief vragen. bracht om hem eens met de andere te Richard ging naar het buffet, haalde vergelijken. Ik geloof heusch, dat ze in werktuigelijk het gouden sleuteltje uit niets van elkaar verschillen, zelfs niet het slot en bekeek het aandachtig. Het als Je ze naast elkaar zet. had zoo'n eigenaardigen vorm, dergelijke Richard had verbaasd geluisterd. sleutels werden niet meer gemaakt. Over welke cassette spreekt u toch, Richard wist niet wat hem zoo naden- vader? kend stemde en hem zoo ongerust maak- De oude heer werd een beetje verlegen, te. Zwijgend ontbeet hij en ging kort Ach Ja, dat is waar, daar wist je nog daarna naar zijn bureau. (Nadruk verboden) (t Vervolgt)

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1939 | | pagina 11