iiifiÉe Ms
Koloniale Loterij
Ons Vrouwenhoekje
Spreek en schrijf beschaafd
DAT IK NIET//BUITEN MOET
3 F. HET PAKJE VAN 5 BLOKJES 60 C1M DE 2 TABLETTEN
GEDACHTEN
DEZEN
AVOND,
NA T AV0NDETEN,5TEL
)KU VOOR Q(A EENS
THEE TE ZETTEN-THEE
VAN INDSË OF CEYION,
NATUURLIJK.
IN ENKELE REGELS
Nieuw biljetNieuw pion
De
Nieuwe kans en i
komt met een nieuw plan voor :i
OUD PLAN
10 lofer» v. 100.000 fr.
10 ioleis van 50.000 fr.
40 loten van 25.000 fr.
BOVENDIEN
NIEUW PLAN
25 loten v. 100.000 fr.
25 loten v. 50.000 fr.
50 loten v. 20.000 fr.
100 loten van 10.000 fr.
100 loten van 2.500 fr.
1.000 loten van
10.000 loten van
50.000 loten van
1.000 fr.
200 fr.
100 fr.
Behoed van hel groot let van EEN MÜ.U0EH
6de Schijf 1939 - TREKKING in JUNI
met zulk slecht weder en daarbij nog op een
waschdag.
Twee Liebig Blokjes zullen volstaan, om
me deze moeite te besparen.
HET EERSTE zal me, onmiddellijk, een liter
bouillon geven, rijk aan Liebig Extract en met
den geur der versche groenten.
MET HET TWEEDE zullen het vleesch en
de groenten, die gisteren overbleven, hun oor
spronkelijke frischheid terugvinden, nog ver
hoogd door den lekkeren smaak van Liebig.
En aldus zullen we, dank zij de Liebig
Blokjes, twee heerlijke gerechten kunnen voor*
zetten.
BIJVOEGSEL AAN .DE POPERINGENAAR EN .DE TALLEVAN ZONDAG «8 MEI 1939. Kr 2?
En doet aan eenen anderen niet,
Dat gij niet wilt dat u geschiedt.
Een wijzen man veracht den klap
Van die beknibblen eiken stap.
Zoo gij uw vriend maar helpen kont.
Stel het niet uit, help hem terstond.
Die wel zijn eigen hart doorziet.
En spot met zijnen buurman niet.
■*5SafigaBSBK8HHHMSBBSB8l
«ETMANNEKE
UIT
Aan mijn beste Lezers en aiderliefste
Lezereskens een zalig Pinksterfeest uit
ter harte en we zullen den H. Geest bid
den dat hij ons verstand, en dat van vele
anderen die meer te zeggen hebben dan
wij en dus meer kwaad kunnen stichten,
verlichte!
MEN HOORT de menschen dikwijls klap-
M'n beste snaken [pen
Over zaken
Waarvan ze den zin niet snappen.
AIzoo vraag ik U nu bedaard:
Welk is de beteekenis van... een milliard?
Ja, 't is een feit. Het woord milliard
komt wel eens meer over ctjze lippen zon
der dat w'cr het eigelijke begrip van vat
ten.
Een Frans; hrnan, die 't zaaksken inte
ressant vond, titelt uitgemaakt da, een
milliard muntstukken van één frank een
gewicht vertegenwoordigen van 5 millioen
kilo. Het vervoer van deze vracht zou
2 000 wagens vergen en elke wagen ecu
moeten getrorken worden door 4 paarden.
Wanneer nv die massa muntstusken
tot staven van één duim dikte moesten
verwerkt worden, dan zou men alzoo 655
kilo staven bekomen.
Die hoeveelheid zou volstaan om een
traliewerk van 4 meter hoogte rond Parijs
op te trekken.
De lijn gevormd door een milliard
muntstukken van één frank zou 23 mil
hoen meter lang zijn, of drie duizend ki
lometer meer dan de helft van den om
trek der aarde!
Milliard! Wat is dat veel!
IN SCHOTLAND:
Mc Pherson. Angus, ge eet haast niet
en ge ziet er zoo slecht uit.
Angus. Ik heb een lintworm.
Mc Pherson. Maar dan moet ge juist
voor twee eten?
Angus. Neen hoor! Ik wil het beest
laten dood hongeren!
DE BRITSCHE FILMSTER Gloria
Gulbertson liet haar lach bij de Lloyds
Cie verzekeren voor 20.000 pond.
Lloyds zal niet lachen als Gloria ooit
heur lach verliest en zij zal heimelijk la
chen... als ze hem verloren heeft!
IETS DAT THANS GEWIS
Aan het verdwijnen is.
Dat zijn, zonder falen,
De plezante tribunalen
Waarvoor Engeland op 't voorplan trad
En dan ook 't rekord bezat!
Ja, in deze lastige tijden, dat 't meeste
noodig zou zijn, missen de rechters hu
mor... en de beklaagden eveneens! Wilt
g'eenige staaltjes van humoristische
rechtzaken die in Engeland voorkwamen?
De Heer Florent Chapman, Esq. mocht
voor het venster van Mrs Glass niet voor
bijgaan, of deze lieve dame trok scheeve
gezichten tegen hem. Daarom had hij
haar ook een paar klinkende oorvijgen
gegeven. Het werd Madam Glass verbo
den in drie maanden voor heur venster
te verschijnen en Meneer Chapman kreeg
vijftien shillings boet, kwestie vair d'oor-
vijge
'n Andere: Miss Andrews heeft Miss
Pitt uitgescholden voor domme koe
Miss Pitt heeft Miss Andrews uitgeschol
den voor vieze wandluisDe rechter
legt beide smaadwoorden in de fameuze...
weegschaal en merkt op dat ze alle twee
•even zwaar zijn. Hij stelt dan ook de twee
partijen t'akkoord met elk vijf shilling
boete te geven.
En zoo waren d'r met hoopen... in den
goeden ouden tijd en... helaas sic tran
sit» 't is nog ne keer voorbij...
MARIEKE had met haar moeder ge
wandeld en onderweg ook een meneer ge
zien met een monocle. Dit was voor het
eerst in haar leventje dat ze zoo 'n voor
werp zag en natuurlijk wist ze niet waar
om men zoo 'n ding droeg.
Thuis gekomen, vertelde ze haar vader:
Zeg papa, ik heb een meneer gezien,
die moest nog leeren een bril dragen. Met
één oog kon hij het al!
Ja, die kinderen!
TE St-LOUIS stond een neger terecht.
De man had 16 fietsen gestolen.
Is er een verzachtende omstandig
heid aanwezig- vroeg de rechter.
Edelachtbare, betoogde de advokaat.
mijn klant is zoo doof als een pot. Hij
heeft dus niet naar de stem van zijn ge
weten kunnen luisteren.
Die advokaten toch!
TOT OPLUCHTING ONZER HARTEN
Gaan we nu 'n partijtje biljarten
Maat- eerst heb 'k een inlichting vandoen
En 'k vrage U: Waarom is 't biljartdoek
I groen?
Ja, beste Lezers en aiderliefste Lezeres
kens, da's een vraag die ge U misschien
ook al meer dan eens zult gesteld hebben,
zonder er 'n definitief antwoord op ge
vonden te hebben.
Hewel! Als 't U van dienst kan zijn,
hier hebt g'het... en ge zult zien dat 't
weer al lie keer 'n conventie is. Oorspron
kelijk werd t biljartspel evenals andere
soorten balspel, op 't natuurlijke grasta-
•fi^aasssasBBasassanassssaasssa
Mengelwerk van 28 Mei 1939. Nr 11.
pijt beoefend, namelijk op welden. Toen
men er echter toe overging om het spel
binnen op groote tafels te spelen, over
trok men deze met stof, en om de natuur
zoo getrouw mogelijk na te bootsen, werd
dit dan ook groene stof.
Later perfectionneerde men de biljar
ten door de tafels te voorzien van een
leidek, en voor de bedekking de fijnste
soort laken te gebruiken en alzoo komt
het zie dat in de geheele wereld de bil
jartlakens groen zijn!
t Partijtje zullen w'op nen anderen
keer spelen want Marenta houdt er niet
van da Tc op café ga, en daar zij het is
die thuis de... lakens uitdeelt al zijn
het dan ook geen groene zullen Wei-
maar ons hoofd bij neerleggen. Da's ook
ne carambol!
EN HIER NOG "N ANECDOOTJE
President Abraham Lincoln ontmoette
eens een gierigaard, die zuchtend zei:
Ik ben schatrijk, maar wat helpt het
mij? 'k Zal al mijn goud toch niet naar
de andere wereld kunnen meenemen!
Zeg dat wel, antwoordde de presi
dent. In de hel zou 't smelten!
•N GEDACHT:
Vleiers loopen niet altijd op vilten pan
toffels. Men vindt er ook die klompen aan
hebben!
NU WIL 'k U vragen, beste Lezers mijn,
Welke de beteekenis zou zijn,
Ge kunt er op uw gemak naar ra&n
Van 't gezegde: Nagels met koppen slaan!
Ja, d'r zijn zoo van die uitdrukkingen
die we dagelijks om zoo te zeggen gebrui
ken en waarvan we zelfs niet heel goed
weten wat ze wel beduiden; alzoo: nagels
met koppen slaan! Dat beteekent goede
maatregelen nemen of deugdelijke argu
menten aanvoeren... maar ja waarom dat
met koppen -. Immers alle spijkers heb
ben koppen. Hola, hier zijn we mis.
Timmerleiden en meubelmakers kennen
ook spijkers met zoogezegde verzonken
koppen. Dat zijn zulke waarvan de kop
uiterst klein is, bijna niet dikker dan
't nageltje zelf. Men gebruikt deze als
men in bloot hout werkt, dat wil zeggen
hout dat niet geschilderd wordt, b.v. ma
honiehout, om een minder groot gat te
maken. Met een beetje was maakt men
dan 't spijkertje onzichtbaar. Maar heel
stevig iets vasthouden doet het evenwel
niet. Als men nu de tegenstelling tusschen
spijkers mèt en zonder koppen duidelijk
ziet, zal de figuurlijke beteekenis daaruit
gemakkelijk te begrijpen zijn!
Begrepen? Ja! Dan kunnen we voort
kloppen.
EEN DOMINEE ergerde zich, toen hij
Pat een hard woord hoorde zeggen.
Pat, zei hij streng vermanend, lede
ren keer als ik U zoo grof hoor sakkeren,
loopt er e5;i Ijskoude rilling langs m'n rug.
Pat. Dat is nog niets, dominee. Ge
hadt mij gisteren moeten hooren, toen ik
met een hamer op m'n duiin sloeg. Ge
waart vast doodgevroren!
Die dierf nog al, hé!
'N GEDACHT:
Eer en aanzien mogen lokken
Hun blanketsel is bedrog
Flonlcersteenen moog nu ze achten
Valsche zijn het zeker toch!
HIER NOG 'N EPISTEL, GEWIJD
Aan de... bijgeloovigheid
Een, den dag van vandaag,
Zeer verspreide plaag...
En misschien, 'k wil uw eer niet schennen,
Kunt g'er ook een van als d uw bekennen!
D'r zijn menschen die d'r hun planzier
in vinden te geiooven dat:
Niezen van den namiddag tot midder
nacht geluk bijbrengt en niezen van mid
dernacht tot den middag ongeluk bij
brengt. Bij mij brengt het altijd een...
verkoudheid bij!
Als men bij een bruiloft een haan hoort
kraaien, er weldra ruzie zal komen in
t nief huishouden. Zonder dat ook wel
zeker!?
Als klokken snel luiden, dit een voor
bode van goed nieuws is! -
ze... voor U niet luiden, ge weet wel!...
Als uw linkeroor tuit, men kwaad van
hen spreekt; is het daarentegen het rech
teroor dat tuit, dan worden ze ergens ge
prezen
Een hinnikend pa aid ontmoeten betee
kent dat ze nieuws zullen vernemen uit
verre streken.
Witte scherven geluk bijbrengen! Da
Ik ons witte porseleinen koffiekan moest
breken, 'k zou ook geluk hebben... bij
Marenta, denk ik!
Als ze zout of lood onder iemands
hoofdkussen leggen, deze benauwde droo-
men krijgt!
En... d'r zijn d'r nog veel in dien aard
want ieder mensch heeft zijn eigen bij
geloof.
JANTJE, vertel gij eens iets van den
kringloop ln de natuur.
Nu, meester, eerst zijn er wormen
en die worden opgegeten door de kikkers
en de kikkers worden opgegeten door de
ooievaars en de ooievaars brengen de kin
deren en de kleine kinderen krijgen weer
wormen.
Als dat niet flink geredeneerd is, dan
heb ik er geen verstand van!
oorspronkelijke detective-roman
door
WILLIAM HOLT
Toen ik van hem terugkwam trof ik u
P de gang tot mijn grooten schrik. Ik
icon u toch niet zeggen, dat rni.inn:
Evan daar was. Hij had mij het stilzwij
gen opgelegd. Daarom was ia
dat u weer naar uw kamer ging. Maar i'
begreep wel, dat u mij niet vertrouwde
en vandaag uitleg zoudt vragen. Ik wist
geen raad, want ik mocht u niet bedrie
gen, maar evenmin mijnheer Evan ver
raden. dien ik beloofd had te zullen zwij
gen. Toch moest lk daartusschen een
keuze doen.
En ge hebt die gedaan?
Neen, het. is niet noodig geweest.
Mijnheer Evan heeft mij gezegd, dat hij
u gesproken heeft en ik dus tegenover u
niet meer tot geheimhouding verplicht
ben.
Ja, zeide Van Gielen, ik heb mijn
heer Evan gesproken. Is hij nog hier?
De huisbewaarder schudde het hoofd.
Neen, hij is vanmorgen vóór het
licht werd vertrokken.
En heeit hij niet gezegd waarheen
hij ging?
Neen. liij was niet bijzonder spraak
zaam en ik heb het hem niet durven vra
gen. Ik hoop mijnheel', dat u mij om het
geen gebeurd is niet uw vertrouwen ont
zeggen zult. Ik kon dezen nacht werkelijk
niet anders doen dan ik gedaan heb.
De man had een trouwhartig uiterlijk
Zn in zijn stem klonk Iets vertrouwen
wekkends. Antoon van Gielen kreeg wel
den indruk, dat hij werkelijk niet bedro
gen werd. En per slot van rekening, wat de
IBEBE.kliiSSEHSBSSSEE.svs.-iaiSrsaBB
huisbewaarder vertelde klonk niet onge
looflijk. Het lag toch voor de hand, dat hij
den voon van den vermoorde niet gewei
gerd had hem toe te laten op de kamer
waar zijn vader gestorven was en hem de
nalatenschap van zijn vader te laten on
derzoeken. Dat Jozef Evan op zoo zonder
linge wijze plotseling verschenen was en
zo-, eigenaardig optrad, daar had de oude
bediende niets mee uit te staan.
Daarom zeide van Gielen:
Ik geloof je. En spreek er maar verder
met niemand over. Maar vertel mij eens
komt het doen en laten van mijnheel'
Evan jou niet erk vreemd voor?
De huisbewaarder knikte.
Ja zeker, zeide hij, maar ik heb mij
daarover geen oordeel aangematigd. M.
Evan zal wel reden voor de geheimhou
ding gehad hebben; welke die reden was
weet ik natuurlijk niet. Maar daar heb
ik ook niets mee te maken.
Hiermee was dit gesprek geëindigd.
Maar Antoon van Gielen vond dat de
zaak er niet helderder door geworden
was, al had hij de overtuiging dat de
hulsbewaarder wel zijn vertrouwen ver
diende.
VII.
Dien dag zwierf van Gielen tamelijk
doelloos in en om het buitengoed De
BeukenhofHij was voornemens ge
weest dadelijk op eigen onderzoek uit te
gaan en te trachten nog bijzonderheden
te ontdekken, om zich dan zelf een theorie
omtrent den vermoedelijken dader op te
oouwen. Hij zou allicht dien mergen flink
aan het werk gegaan zijn, maar voelde
daartoe heel weinig lust, na hetgeen er
dien nacht gebeurd was. Immers wat zin
had het hier te trachten eenig spoor te
ontdekken nog, waar alles er op v.ees dat
Jozef Fvan meer van de misdaad moest
weten. Ook al verwierp men verre de ver
denking, dat hij zelf dader of medeplich
tige geweest zoude zijn, dan nog was het
waarschijnlijk dat hij althans iets wist
omtrent dc aanleidingtot de misdaad,
JUICHT, LEZERESKENS, JUICHT,
't Is een man die voor U buigt,
Want uwe beurt Is aangebroken
Om de mannen te bestoken
En in tegenstelling met de reke
Van verleden weke
Over* wat de vrouwen niet 'n kunnen
Bestijg ik thans nog de tribune
Om te verklaren wat ge kunt
En waar ge *t meest in uit dan miuit!
'k Heb verleden week gewezen op de
kwade tongen van... mannen die beweer
den dat de vrouwtjes dit en dat niet "n
konden... Hewel, Lezereskens, hier hebt
g*U revanche, zie... want ziet hier wat ge
v.'èl kunt:
U in den zomer licht genoeg kleeden
om er in te gelukken... een valling op te
doen!
Weenen op 't psychologische, dat Is op
't gepaste oogenblik. Da's 'n groote kunst
Een langen brief schrijven... om niks
te zeggen.
Naar willekeur vermageren of verdik
ken.
In de cinema 20 personen derangeeren
alvorens de plaats te kiezen die U 't beste
aanstaat!
Een geschenk kiezen!
't Zijn nog ne keer de mannen, zulle,
die dat gevonden hebben!
HET IS WERKELIJK 'n schande,
zei de jonge vrouw, toen ze een knoop
aan de overjas van haar man naaide, hoe
slordig die kleermaker al de knoopen aan
uw nieuwe jas gezet heeft. Dien knoop
naai ik er nu al voor de vijfde maal aan.
Het is een schande, ja.
Da's nog iets dat ze kunnen zie: zich
zeiven inlappen!
WIST GE 't al dat er een Australische
politieagent Is die een herdershond ge
leerd heeft radlobevelen op te volgen?
De hond draagt een luidspreker op den
rug en gehoorzaamt aan de stem van zijn
meester, die zich b.v. een kilometer ver
der bevindt.
Echt modern!
M'N BESTE GEZELLEN
We moeten niet alles geiooven
Wat z'ons op de mouwe spellen
Of ons op willen stoven...
Alzoo handelen we wijs
Daarvan geeft dit ons 't bewijs!
Wie onder U heeft nog niet gehoord
van het uitsterven van 't Indiaansche
:-as». Ho! nog amper 20 Jaarkens en de
leste Indiaan zou van de wereldbol ver
dwenen zijn. Ge zijt er wel mee... en de
geleerde sjarels hebben d'r zich nog ne
ceer goed ingelapt.
Tegen het einde der 19* eeuw bereikte
het bevolkingscijfer der Indianen zijn
laagsten stand, maar intusschen is dit,
door maatregelen der verschillende regee
ringen, weer gestegen. Alleen in de Ver-
eenigde Staten is het al met een derde
toegenomen.
Allee des te beter voor hen... Maar wie
dat zooveel geluk niet 'n hebben, dat zijn
de struisvogels, want die zijn waarlijk
aan 't uitsterven, door de schuld van onze
twintig eeuwsche geldjagers. Met duizen
den en duizenden worden die vogels ln
Australië afgeslacht, voor hunne veeren.
Maar, vwala, juist doordat er thans zoo
veel veeren op de markt gebracht worden,
vermindert de prijs ervan in dezelfde ver
houding... t is het onvermijdelijke ge
volg.
De struisvogel verdwijnt dus, maar de
struisvogelpolitiek, die blijft bestaan, en
nu meer dan ooit!
TOCH BETER!
De directeur tot zijn secretaresse:
Zoo, ge hebt u dus met mijn zoon
verloofd? Nu, ik moet zeggen dat ge eerst
[wel eens met mij hadt kunnen spreken.
Ja meneer, daar heb ik ook aan ge
pacht, maar na rijp beraad gaf lk toch
pan hem de voorkeur, antwoordde ze.
|'t En was precies geen ongeluk, dat mis-
[verstand, maar 't was toch eerder em-
Ibetant
VELE KINDEREN
Hebben schrik van het duister
Om dit te verhinderen,
Wel... luister! luister!
Met wat ze, na last verzinnen,
Thans komen voor deplnnen!
|Ze... dat zijn de gnrroote geleerden
[nog ne keer. 't Staat vast. Z'hebben een
nieuwe en aantrekkelijke methode gevon
den om kinderen die bang zijn in den
donkeren, van hun angst te genezen en
dit, namelijk, door het aanbrengen van
papieren, sterren en wassende manen, die
glinsteren als de lichten uit zijn, op het
uflafond van de kinderslaapkamer.
IBestreken met een fosforiseerende verf,
pie het licht inneemt als de lamp aan is,
gloeien ze zachtjes vijf of zes uren in de
puisternis en kijkende naar de sterren
boven hen, vergeten de kinderen hun
angst voor de »->.
Als 't sterreken aan den hemel pinkt
De nachtegaal zijn liedje zingt
Komt lachend voor hen staan
't Manneken uit de Maan.
Want die heeft altijd zijn eereplaats.
Zelfs op die artificieele manen...
En van fierheid rijzen mijn... manen]
naar omhooge!
WEL KAREL, hoe staat het met die
Tonie, waar ge laatst zoo verliefd opl
waart. Gaat ge nog niet trouwen?
Tonie? Die heeft me laten loopen.
Hoe kan dat nu?
Och, ge weet, dat ik niet zoo erg vlot
met den mond ben en ik wist niet goed
hoe ik het moest aanleggen. Toen heb ik
maar gezegdTonie, wij hebben een
prachtig familiegraf. Zoudt ge geen zin
hebben om daar in te liggen?Toen
heeft ze Neen gezegd.
't Is anders nog al te begrijpen ook.
't Manneken uit de Maan.
«BSBSiSilBSBBGBBBBSBEBBHBBBBBS
WAARTOE DIENT HET LOON.
Waartoe dient het loon dat vader 's Za
terdags mee brengt. Het antwoord lijkt
zoo gemakkelijk, maar ziehier toch eeaigc
gouden bemerkingen die gemaakt worden
door «Vrouwenbeweging».'
Meermalen hebben wij geschreven dat
het loon aan den werkman de gelegenheid
moet geven in al de behoeften van zijn
gezin te voorzien (van dit standpunt zal
de christelijke arbeidersbeweging nooit af
zien). De behoeften nochtans kunnen ge
rokken en getrokken worden, maar als de
huisvrouw 's Zaterdags de nieuwe pree in
banden krijgt, dau zou ze naar drie zaken
moeten kijken
1. Naar hetgene er van doen is, tt.z.
wat ze voor het voedsel, de huishuur, het
dagelijksch gebruik noodig heeft.
2. Wat moet voorzien worden. Het
huishouden vergt vele uitgaven, in den
Winter nog meer dan 's Zomers. Moet de
huisvrouw niet zorgen voor kolenvoorraad
voor den Winter? Hoe zal ze haar familie
gerieven van warm ondergoed en nieuwe
kleederen en zorgen dat ze 's nachts te
gen de koude beschut zijn? Waar gaat ze
het noodige geld halen om den opschik
van het huis te bekostigen als het Zomer
wordt
Soms_ wacht een of andere groote ge
beurtenis: een plechtige communie, of het
huwelijk van een der kinderen. Zou een
vrouw zooveel geld ineens kunnen uitge
ven, zonder dat ze wekelijks van het loon
van den man iets weglegt en spaart?
3. De rijkdom van den arbeider be
staat uit het verdiende loonvalt het weg,
zoo staat vrouw armoe rap voor de deur.
Daarom is het bijna een plicht voor de
huisvrouw zich te verzekeren tegen ziek
ten en verlies van inkomsten. Zelfs zou
den de bijdragen voor Ziekenkas en Vak
bond moeten afgenomen worden voor men
aan sparen denkt. Bij nog te veel vrou
wen botst men op de gedachte dat deel
name aan zulke vereenigingen ge'dver-
kwisting is, zeker voor wat het syndicaat
betreft En nochtans daarbij aansluiten is
de waarborg bezitten steeds het loon, het
goud van de handen verdedigd te zien als
het in gevaar komt. De vakbond is niet
enkel vergoeding bij werkeloosheid geven,
dit maakt er deei van uit, doch het is een
dagelijks op de bres staan om uw man
of U zelf uit moeilijkheden te helpen, de
vastgestelde wetten en arbeidsregeling te
doen eerbiedigen en te werken voor recht-
machtige belangen.
Wordt het loon zoo besteed, dan schenkt
het aan de vrouw de gelegenheid crm al
de haren gelukkig te maken, en de man
zal gerust en met vreugde het loon in
hare handen leggen.
ren. Later werden ze voor een genees
kundig doel gebruikt om de lucht te ont
smetten, gezonder te maken, om de ka
mers van zieken op te frisschen, zoo werd
onder meer beukbars daartoe gebrand.
Men bewerkte deze tot harskegels die
aangestoken werden op dc besmette plaat
sen^ om deze te reinigen.
Thans worden er andere ontsmettings
middelen gebruikt, maar alcool met la
vendelolie, tiiymus of een ander reukmid-
del vermengd word als ontsmettend aan
gegeven. Eau-de-Cologne over het li
chaam gewreven, heeft een goeden invloed
op de gezondheid. Als iemand bezwijmt
of onwel wordt houdt men hem een zak
doek met reukwater onder den neus.
De geur van koffie prikkelt den eetlust,
de geur van oranjebloemen werkt als
slaapmiddel, evenals de geur van violetten
en van lindebloemen.
VOOR DE FEESTDAGEN.
Een smakelijk Kortrijksche galet zal
met de Pinksterdagen van pas komen.
Daarom vermeng in een kom 250 gr. bo
ter met 250 gr. bruine suiker en 250 gr.
witte poedersuiker. Voeg drie eieren, een
flink snuifje kaneelpoeder en een greepje
zout toe. Vermeng grondig en voeg nog
500 gr. meel bij. Bewerk tot men een
smijdig deeg bekomt en laat het minstens
twaalf uur op een koele plaats rusten. Rol
het deeg daarna tot een dikke langwerpige
worst, verdeel het in stukjes van 20 gr.
ongeveer en rol deze in vorm van siga
ren. Laat het in een heet en bij voorkeur
fijngeribt ijzer bakken. Deze galetten hou
den lang. mits de noodige voorzorgen
voor het bewaren van droge koekjes in
acht genomen worden.
PRACTISCHE WENKEN.
Alvorens de draden uit een dichte stof
te trekken wrijft men den achterkant der
stof met een stuk droge zeep in en de
draad zal gemakkelijker glijden.
Witte verf van een deur of meubel zal
terug zuiver en glanzend worden, wanneer
men ze wascht met lauw water waarin
ajuinen hebben gekookt.
De kleuren van een tapijt worden opge-
frischt als zij ingewreven worden met een
borstel die gedoopt is in water met een
weinig terpentijn.
I. - GEBRUIK NIET:
Ouderling
justiepaleis
assisenhof
beroepshof
de juge
huissier
het geval Janssens
samenhoorigheid
WEL:
grijsaard, oude man, oudje
gerechtshof, paleis van justitie
hof van assises
hof van beroep, van appel
de rechter
deurwaarder
de zaak-Janssens
saamhoorigheid.
II. - KIES STEEDS HET JUISTE WOORD:
1. Schaarsch zeldzaam zelden.
Schaarsch min voorradig en dus zekere behoefte.
Zeldzaam wat zich weinig voordoet.
Zelden bijna nooit.
2 Zich vernederen zich verlagen.
Zich vernederen goede of slechte beteekenis.
Zich verlagen alleen slechte beteekenis.
III. - VERZORG UW UITSPRAAK:
Spreek e toonloos uit (als in: de... het) in:
dreumes, dreumesen, fregat, hypotenusa. Jehovah, Jerusalem,
leproos, mahomedaan, medalje, medaillon.
V.B.O. Bijdragen: Beschermend Lid: fr. 100 of 50; Steunend lid: fr. 25;
Gewoon Lid: fr. 15; Studenten en inwonende Leden: fr. 5. Postrekening 412.386,
V.B.O., Deurne-Antwerpen.
REUKEN EN GEZONDHEID.
Ecuwen en nog eeuwen geleden kwam
reeds bij de menschen de gedachte op de
geuren der bloemen te behouden en ze
over te zetten aan andere voorwerpen,
zoodat het gebruik van reukwerken op
klimt tot in de verste oudheid. In de
eerste tijden werden de reukwerken meest
gebruikt om het hoofdhaar te parfumee-
Te Mechelen reed een heerenauto
door de ijzeren afsluiting van de Dijle
en plofte in het water. De zes inzittenden
ontsnapten geiukkiglijk aan den dood,
dank zij spoedige hulpverleening.
Te Heppen maakte een vrouw een
zeer zwaren val, toen zij een spoorlijn
overstak. Zij bezeerde zich zoo erg, dat
zij niet meer kon opstaan. Intusschen
kwam een trein aangereden. Zij werd
door een onderdeel van de lokomotief ter
zijde geslagen en liep aldus een diepe
hoofdwonde op. Haar toestand is bevre
digend.
(aangeduid door 5 cijfers)
(aangeduid door 4 cijfers)
Bij Berlijn is een fabriek van vuur
werk in de lucht gevlogen. Het gebouw
werd volledig vernield. Men betreurt
twee dooden en twee gewonden.
Te Edingen liep een man zware bijl
slagen op bij een gevecht. De man ver
keert in hopeloozen toestand.
In zes seizoenplaatsen van Engeland
hebben Iersche terroristen brand gesticht,
telkens in een hotel. Intusschen verdwe
nen die onbekende en ongewenschta
klanten.
Te Putte werd een duivenliefhebber
dood aangetroffen op zijn duivenhok.
HEBT GE OOIT EEN GOED WOORDJE
GEDAAN OM EEN EN ANDER KENNIS
AAN IE ZETTEN TOT HET AEONNEE-
BEN OP DIT BLAD.
D.4NK EROM
«■HüaaaasHrc saaaasaaasBssEM
dat hij wel vermoeden had van het dra
ma, dat daarachter schuilen moest.
van Gielen liep maar aldoor hierover
te denken. En er was nog iets wat in zijn
gedachten Jozef Evan bezwaarde. De po
ging den professor te vergiftigen was ge
schied met een vrij zeldzaam vergift uit
Zuid-Amerika. Welnu de zoon van den
professor had Zuid-Amerika bereisd. Dit
kon natuurlijk een toevallige samenloop
van omstandigheden zijn, maar het gaf
toch onwillekeurig aanleiding tot verden
king.
Koe langer van Gielen dit alles be
peinsde, hoe vaster hij tot de overtuiging
kwam dat Jozef Evan den dood van zijn
vader op zijn geweten had. Maar als dat
zoo was, dan zou het onderzoek beter ge
staakt kunnen worden. Immers al ver
diende de moordenaar een zware straf,
van Gielen zou nooit de waarheid willen
uitbrengen. Hij zou dit niet willen om de
dochter van den professor, om Alice, die
zeker dit vreeselijke niet zou kunnen dra
gen. Het zwaarst zou zij, die toch zeker
geheel onschuldig was. door de verschrik
kelijke waarheid getroffen worden. Als hij
het gedaan, heeft, dacht Antoon van Gie
len, dan is het maar het best dat nimmer
de wereld de oplossing van het drama
vindt. Maar waarom zou Jozef Evan tot
zoo schrikkelijke misdaad kunnen geko
men zijn? Welke reden kon hij daarvoor
gehad hebben? En welke reden om daar
na ae papieren van den vermoorde te
doorsnuffelen?
Als er iemand bestond die hierover in
lichtingen geven kon, dan moest het de
vader van van Gielen zijn. Hij immers
wist wat die kist inhield, hij wist ook
welke uitvinding de professor gedaan had
en kon dus bevroeden of Jozef Evan daar
bij belang had.
Antoon van Gielen vond het eigenlijk
niet prettig dat zijn vader ook wist van
dat geheim. Want al heette het dat de
moord in geenerlei verband stond met de
uitvinding, die de proiessor en van Gie-
len's vader samen zouden exploiteeren,
iaE53S&aBBSI2ES»S135a&SS&0BBaiKHBII«B3BiaaB2
saas
hij was van het tegendeel overtuigd. Im
mers juist het feit dat de zoon van den
professor met zoo verdachten ijver den
inhoud van de geheimzinnige kist onder
zocht, wees er op dat ook hij daarvan iets
wist.
Antoon van Gielen besloot althans zijn
vader op de hoogte te brengen van het
geen hij ontdekt had. Deze zou misschien
de vreemde houding van den zoon van
den professor verklaren kunnen. En daar
bij kwam, dat zijn vader weten moest wat
er gebeurd wad. Immers de ontdekking,
waarvan hij gesproken had, was ook zijn
eigendom. Hij had zich bereid verklaard
de voordeelen, welke daaruit voortvloeien
zouden, met de kinderen vah den overle
den geleerde te deelen. Dit zou Jozef Evan
ook weten. Maar waarom zou hij dan op
zoo geheimzinnige wijze van den inhoud
dier kist kennis genomen hebben? Hij
had immers naar van Gielen's vader kun
nen gaan om met hem overleg te plegen.
Zijn vader, dit was de slotsom van An-
toon's overdenkingen, moest weten dat
Jozef Evan terug was.
Toen van Gielen tot deze slotsom geko
men was, besloot hij te handelen. Hij
reed per flets naar het postkantoor- te
Renswoude, waar een publieke telefooncel
was en vroeg het nummer van zijn vader
ln de hoofdstad.
Na eenig wachten kreeg hij de ver
langde aansluiting en verzocht aan den
bediende op het kantoor van zijn vader,
den patroon zelf voor den telefoon te
reepen.
Toen hij diens stem hoorde, zeide hij:
Hallo, papa, u spreekt met Antoon.
Ik heb gewichtig nieuws.
Zoo, wat dan? vroeg zijn vader rus
tig.
Weet u waar de zoon van den pro
fessor is?
Neen. niet precies. In het buitenland.
Hij is terug.
Hee, wat zeg je daar. Sinds wanneer?
Sinds gisteren.
Sinds gisteren, onmogelijk. Dan zou
hij toch zeker op de begrafenis geweest
zijn van zijn vader. En als hij daarvoor
wat te laat gekomen mocht zijn, dan had
hij toch dadelijk Alice bezocht.
Maai- wat ik u vertel is een feit. Hij
is gisterenmiddag op den Beukenhof aan
gekomen.
Op den Beukenhof? Wat deed hij
daar het eerst naar toe te gaan. Heb jij
hem ontmoet?
Ik heb htm gesproken, maar...
A propos, vertel mij er niet meer van,
klonk het opeens kort terug. Ik acht dit
geen onderwerp om door de telefoon te
bespreken. Je bent ia Renswoude niet
waar?
Ja.
Goed, ik kom bij je. Ik laat dadelijk
mijn auto voorkomen.
Het klonk kort en beslist en Antoon
van Gielen had geen gelegenheid verdere
navraag te doen, want zijn vader had
reeds den haak van de telefoon opgehan
gen. Het bleek hem dus, dat hij wel ter
dege groote waarde aan het bericht
hechtte. En ook, dat hij die onverwachte
ko"ist van Jozef Evan geen onderwerp
vond om te bespreken, met de kans dat
hes gesprek door anderen werd afgeluls-
ïerd.
Toen Antoon van Gielen op den Beu-
keuhof teruggekeerd was, trof hij daar
Frits Werner, die juist was gearrrovord.
De beide vrienden gebruikten samen
het diner en van Gielen vertelde zijn
vriend wat hij vernomen had, maar hij
verzweeg zijn ontmoeting met Jozef Evan.
Ia heb, vertelde Werner hem, van
daag nog geïnformeerd naar den toestand
van juffrouw Allee. Zij is inderdaad een
flink meisje. Zij schikt zich in het onver
mijdelijke en hoopt alleen maar dat haar
broer spoedig moge terugkeeren.
Zij heeft dus nog niets vnn hem ge
hoord?
Neen. A propos, wist gij dat hij met
zijn vader op gespannen voet leefde?
Wat zegt ge?
Ja, zeker. Het is daarom, zegt men,
dat hij die studiereis naar het buitenland
ondernomen heeft.
En van wien weet ge dit?
Ik heb navraag gedaan bij lieden die
met de familie Evan nader bekend waren.
Het schijnt dat de meeningen van vader
en zoon niet samen strookten. Men ver
telt dat de jonge Evan heel andere maat
schappelijke ideeën aanhangt, dan met
zijn vader het geval was.
Antoon van Gielen antwoordde hierop
niet. Hetgeen Werner hem mededeelde
versterkte hem in de meening dat een na
der onderzoek voor den zoon van den ver
moorde een zeer ongunstig verloop zou
moeten nemen. Ten laatste waagde hij
het te vragen:
Gij veronderstelt toch niet dat dit
met de geschiedenis die ons bezighoudt in
eenig verband zou staan?
Neen, natuurlijk niet. Op welke wijze
trouwens zou dit het geval zijn. Maar het
doet mij meer sympathie koesteren voor
Alice Evan. Zij vereerde haar overleden
vader, zij schijnt ook zeer veel van haar
broeder te houden. En het moet haar dus
innig leed gedaan hebben, dat die twee
niet goed met elkander overweg konden.
Van Gielen knikte. Hoeveel te meer
leed, dacht hij, zou het haar dan doen,
als zij vernemen zou dat er gegronde re
denen bestonden om haar broeder te ver
denken.
Neen, dit stond bij hem vast: zij noch
iemand anders zouden ooit vernemen wat
er ln den afgeloopen nacht gebeurd was.
Antoon van Gielen vertrouwde dat zijn
vader dit volkomen met hem eens zou
zijn. Hem moest hij nu natuurlijk alles
vertellen. Eigenlijk speet het hem al half
dat hij zoo haastig geweest was en dat
hij zijn vader had opgebeld. Want als
deze nu eens andere gedachten hierom
trent koesterde? Maar neen, dat zou niet
mogelijk zijn.
Wij krijgen nog bezoek van avond,
zeide hij. Mijn vader wil hierheen komen.
Hij heeft me doen weten dat hij me
noodzakelijk spreken moet. Maar lk weet
niet of hij vannacht hier blijft.
Een paar uren later arriveerde de ban
kier inderdaad. Hij vond de beide jonge
lui in de huiskamer.
Aha, zeide hij, zijn de belde ama
teurdetectives al gevorderd in hun onder
zoek?
Dat zou al heel spoedig zijn, ant
woordde Werner. Komt U ons helpen?
Ik? Weineen. Gij kent mijn oordeel
over het vermoedelijk vruchtelooze van
uw napsoringen. Ik moet Antoon spreken
en dan ga ik weer. Mijn chauffeur blijft
mij wachten.
Nu, zeide Werner, dan ga ik nog wat
in den tuin wandelen.
Hij liet vader en zoon alleen.
Dadelijk toen hij heengegaan was vroeg
van Gielen aan Antoon:
Vertel me precies alles wat er ge
beurd Is.
Antoon deed dit en toen hij zijn relaas
beëindigd had, zeide hij:
Misschien kunt u eerder vermoeden
dan lk wat Jozef Evan bezielt. Maar dit
wil ik wel dadelijk zeggen: dat zijn hou
ding mij méér dan verdacht voorkomt.
Inderdaad. Maar een vraag vooraf:
hebt ge met iemand anders behalve dan
met den huisbewaarder over dit alles ge
sproken?
Neen, natuurlijk niet.
Ook niet met uw vriend Werner?
Neen.
Dan heb je voorzichtig gehandeld,
dat doet me genoegen, vervolgde de ban
kier. Zie eens jongen, als bekend werd
wat jij me vertelde, dat Jozef Evan in
het land was op den dag dat zijn vader
werd begraven, dan zou dit een zeer kwa
den schijn op hem werpen, temeer daar
meerdere menschen weten dat vader en
zoon zeer groot ongenoegen met elkaar
hadden. Laten we daarom erover zwijgen
tegenover eenieder.
Maar hij zelf?
(Nadruk verboden).
<t Vervolgt),
