En toch is Hij Koning... De mannen van de «Courageous» vochten een wanhopigen strijd tegen water en oiie VERANDERENDE VERHOUDINGEN De Oorlog in Europa De duurzaamste "Internationale,, Christus Koningbloempje Het zinken van de «Courageous» Radioboodschap van Koning Leopold tot de Vereenigde Staten Kalmte op het Westerfront, maar niet op Zee KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER Allerheiligen-Allerzielen Bedenkingen Koning Leopold bevestigt zijn vaste wil ons Land buiten den oorlog te houden. De drie groote mogendheden die ons omringen beloofden in 1937 onze neutraliteit te eerbiedigen, Belgie heeft trouw in hun woord,,. INTERNATIONAAL OVERZICHT Aan onze inzenders De Russisch-Finsche betrekkingen nog niet geregeld Woordenstrijd tusschen Goebbels en Churchill HET VERLOOP DER GEBEURTENISSEN DAG NA DAG ten voordeele van de Basiliek van Koekelberg 0p Vriptag 20 October ZONDAG 29 OKTOBER 1939 'ÜL 7* JAAR. N' 44. «DE HALLE Katholiek Weekblad van leper. Bureel: Boterstraat 58, IEPER. EEN ABONNEMENT KOST VAN NU TOT EINDE 1939: Binnenland 5,00 fr. Belgisch Kongo 7,65 fr. Frankrijk 7,65 fr. belgisch gele Engeland 8,10 fr. belgisch gele Ander landen 11,25 fr. belgisch gele Alle Medewerkers tiin verantwoordelijk 'spqtuv unif jood Drukker-Uitgever: SANSEN-VANNESTE, Poperinge. Tel. Poperinge Nr 9. Postcheckrekening Nr 155.70. TARIEF VOOR BERICHTEN, Kleine berichten per regel 1,fr. 2 fr. toeL v. ber. m. atlr. t bur. Kleine berichten (minimum) 4,fr. Rouwber. en Bedank, (min.) 5,fr. Te herhalen aankondigingen: prijs op aanvraag. Annoncen zijn vooraf te betalen en moeten tegen den Woensdag avond ingezonden worden. Kleine be richten tegen den Donderdag noen. Weer trekken volkeren op, weer beuken menschenmassa's op blokken bezalt en beton uiteen, weer gaat de dood over dorpen en steden, door bos- sclien en velden, want het ls oorlog. Wanneer we eenige maanden en ja ren achteruit gaan, dan zien we diezelfde menschenmassa's in lange slierten optrekken. Maar nu roepen zij: democratie, fascisme, bolsjevisme, socialisme. Zoo trekken zij op. ge schaard achter een of ander naam bordje dat op een gegeven oogenblik door een man omhoog gestoken werd en waar de letters op branden, lich tend en hoopvol voor cle eenen, af grijselijk en bloedig voor de anderen. En achter dat naambordje zijn ze tot het heden gekomen, onweerstaanbaar aangetrokken, of onweerstaanbaar meegesleurd. Vóór 2.000 jaar echter werd een Man door zijn eigen naambordje ge dragen. En op het oogenblik dat Hij, bloedig en afzichtelijk aan dat naam bord, een kruis, geklonken hing, stond er niemand achter Hem geschaard, vond Hij geen steun. Niemand had voor Hem den dood gekozen boven het leven. Op dat naambord stond noch tans geschreven: Jezus de Nazarener, Koning der Joden. Maar de Joden tierden en huilden dat het zoo niet was, dat zij geen koning noodig had den. En alleen, gekluisterd op zijn naambord, het kruis, stierf de Koning der Joden. Waarom toch moest dat zoo gebeu ren? Waarom leiden heden menschen gansche volkeren in den dood, en moest die Man eenzaam sterven? Waarom was er geen die den slaven dood van Christus wilde verhinderen? Ja waarom? Omdat Christus, eenige ur?n voor zijn dood, voor Pilatus staande, het hoe en waarom en het waarvoor van dezen eenzamen slavendood aan dien heiden verklaard had, en ons zoo met een het verschil geleerd heeft tus- schen zijn Leer en al het andere. Pilatus vroeg: «Wat hebt gij ge daan? Jezus antwoordde: «Mijn konink rijk is niet van deze wereld. Indien mijn koninkrijk van deze wereld ware. zou mijn dienstmanschap zich teweer gesteld hebben, opdat ik niet aan de joden werd overgeleverd; nu echter is mijn koninkrijk niet van deze wereld. Mijn koninkrijk is niet van deze wereld! Begrijpt ge nu het verschil? Het is een verschil van leven en dood. Maar met zijn dood, met zijn bloed, kocht Hij zich volgelingen, en terwijl de machtigen der aarde van de macht naar de ondergang gaan, zooals wij uit de wereldgeschiedenis steeds heb ben kunnen leeren, ging Hij van de ondergang naar de macht. Want nu staan millioenen rond zijn naambord, het Kruis, geschaard. Mijn koninkrijk is niet van deze wereld! Wil dat'zeggen dat zijn vol gelingen den dood vreezen? Ook hier spreekt de geschiedenis klare taal. Elk land heeft in zijn geschiedenis bloe dige bladzijden waar de heldendood van die volgelingen opgeteekend staat. In Vlaanderen zoowel als in Rome, in Mexico zoowel als Spanje, in China zoowel als in Rusland vielen de vol gelingen van Christus, hetzij onder het zwaard van de heidenen, hetzij gemoord door ongezonde klimaten in hun taak van vredesboodschappers van Christus. Geen land op de wereld of het heeft zijn volgelingen zien ster ven, geen streek of het heeft de jacht op de volgelingen van dienzelfden Christus gekend. Maar overal is de laatste kreet van de stervende volge lingen een daverende dreun, een on verwachte strijdkreet die uitschalmeit boven het gehuil van de jagende ver volgers: Leve Christus Koning! Van het oude heidensche Rome tot het hedendaagsche stervende Polen gaat die kreet: Leve Christus Koning! Óver heel de wereld heefbitter en grootsch die strijdkreet weerklonken als een laatste bezegeling van een jong man nenleven, als een laatste victoriekreet van een stervenden huisvader. En toch vieren wij het Christus- Koningfeest met bloemenlicht en blij de muziek. Is dat geen parodie? Geen onwaardig schouwspel bij de slagen die de katholieken werden en worden toegebracht in de verschillende lan den? Moesten wij niet eerder wee klagen? Neen! Koning is Hij en zijn Koningschap werd bezegeld door zijn dood. Elke mensch die nu nog valt is een roode robijn te meer aan zijn Koningskroon. In muziek en zang vie ren wij zijn grootsche overwinning en de overwinning van alle gevallen broeders in Hem. Sommige menschen kunnen dat misschien niet begrijpen. Ook Pilatus kon niet begrijpen dat Christus Koning was, want hij vroeg twijfelend: «Gij zijt dan toch Koning?» En Jezus antwoordde: «Gij zegt het: Koning ben Ik. Ik ben daartoe gebo ren en daartoe in de wereld gekomen om te getuigen voor de waarheid. Al- wie uit de waarheid is, luistert naar mijn stem.» Koning is Hij. Wij vieren vandaag zijn feest in blijdschap, o geen uit bundige joelende blijdschap, maar in blij sterk geloof. En met ons al de mannen en vrouwen die stierven voor Hem en met Hem, uitroepend in een laatsten snik: Leve Christus Koning! DE «VEENDAM» KON GEEN REDDING BRENGEN. Een van de vreeselijkste scheeps- drama's van den oorlog, het vergaan van het Britsche vliegtuigmoederschip Courageousis van nabij meege maakt geworden door de opvarenden van de VeendamNederlandsch koopvaardijschip, die het trotsche schip in vuur en rook gehuld en om geven door een krans van wild schui mend water en golven stookolie in weinige minuten ten onder zagen gaan. Met de veertien reddingsboo ten gestreken, maar onmachtig, om hulp te bieden, waren de mannen van de Veendam op korten afstand ge tuige van den doodsstrijd van hon derden Engelsehe zeelieden, die met de kracht der wanhoop vochten tegen een duimdikke kleverige olie, die de ademhaling verstikte en de bewegin gen belemmerde. Het was een te ongelijke strijd en als vleugel-lamme wespen zonker. de mannen weg onder de giftige vloei stof, om niet meer boven te komen. Slechts één schipbreukeling wist men aan boord te hijschen, maar de scheepsdokter constateerde, dat deze ongelukkige paying-master van de Courageous den vergiftigingsdood gestorven was. Dit zijn de woorden, welke een der directeuren van de Holland-Amerika Lijn, de heer F. C. Bouman, optee- kende uit den mond van kapitein A. Filippo. toen de Veendam Woens dag der verleden week, omstreeks zes uur, na een terugreis uit Amerika, die ruim vijf weken in beslag nam, aan de Welhelminakade te Amsterdam meerde. EEN UITERST BEWOGEN ZONDAG OP ZEE. Op 9 September vertrok de Veen dam van New York, de ruimen vol geladen met kostelijk graan en waar devol stukgoed voor Rotterdam en Antwerpen. De reis verliep zonder emoties tot Zondag 17 September. Hij zal de bemanning van de Veendam lang geheugen, die dag, waarop zij met slechts enkele uren tusschen- ruimte twee scheepsrampen aan schouwde. HET ONDERGAAN VAN DE KAFIRISTAN Om twee uur 's middags verging de Kafiristar.op 375 mijl bewesten het Kanaal, doch toen de Veendam ter plaatse kwam, bleek, dat de be manning reeds door de «American Banker» gered was. HET TORPEDEEREN VAN DE COURAGEOUS Om 7 uur 's avonds, toen de zon reeds tot de horizon was gedaald, rapporteerde de uitkijk op zeven mijl afstand, recht vooruit vier Engelsehe oorlogsschepen. Het was de Coura geous» met een escorte van drie krui sers, die langzaam opstoomden in de richting van de Veendam Plotse ling klonk krachtig motorgeronk en men zag drie bombardementsvliegtui gen, die vlak over de Veendam scheerden, om vervolgens op de Cou rageous» te landen. Een tijd lang gebeurde er niets; toen zag men, dat de Courageous bezig was een dicht rookgordijn te verspreiden, hetgeen er op wees, dat een vijandelijke duik boot ontdekt was. (Zie vervolg 2" blad.) Het Forum "belangrijke Ame- rikaansche vereeniging, organiseert jaarlijks een cyclus van radiospreek beurten waarin binnenlandsche of in ternationale vraagstukken worden be handeld door vooraanstaande perso naliteiten uit heel de wereld. Dit jaar werd de internationale toe stand behandeld. Op verzoek van de Amerikaansche autoriteiten had Z. M. Koning Leopold aangenomen den toe stand van Belgie uiteen te zetten. Daar de uitzendingen van de radio spreekbeurten plaats hebben in de Vereenigde Staten in den loop van den avond, heeft de Koning van uit het paleis van Laken een Engelsehe toespraak gehouden op Vrijdag 27 dezer, te 2.15 u. in den morgen. Wat voor de Vereenigde Staten van Ame rika beantwoordt aan Donderdag 26 October te 20.15 uur. Het N.IJl. heeft deze uitzending op zijn beide golflengten overgezonden. Daarna werd lezing gegeven van de Nederlandsche en Fransche vertalin gen. De registratie van de Koninklijke Rede, samen met de Nederlandsche vertaling werd uitgezonden in de Nieuwsberichten van Vrijdag 27 Oc tober, te 7.25 u. en te 13 u. DE AANSPRAAK VAN KONING LEOPOLD duurde zes minuten en kan als volgt sa mengevat worden Ik ben ten zeerste verheugd het woord te mogen voeren langs zelfden weg als uw alomgeaclite President, en de uitnoo- (BIMBIHBBaMIHSBHBISaHKIHlIÏ diging die mij gedaan werd heb ik dan ook met groote vreugde aanvaard, ten einde de houding en positie van mijn land te kunnen uiteenzetten aan het Ameri kaansche Volk. Mijn Volk, mijn l'amilie en Ik zijn ten zeerste aan Amerika gehecht en zullen nooit vergeten de hulp en steun die Ame rika ons verleend heeft in den loop van den grooten oorlog. België heeft steeds een verheven doel nagestreefd en stond altijd in het brand punt van de Christelijke Beschaving. De houding die België in de laatste jaren aangenomen heeft verdient eenige toelichting en het verheugt mij nu in de gelegenheid gesteld te worden dit te doen. In 1937 riep België zijn onafhankelijk heid uit en zulks werd bekend gemaakt aan onze drie machtige geburen, die be loofden onze onafhankelijkheid te eer biedigen en zelfs zoo ver gingen deze te waarborgen. Deze politiek stemt volledig overeen met de gevoelens van de Belgische Natie. Geleerd door ecuwen strijd, moet Bel gië besluiten, dat alleen onzijdigheid ons levensbescherming biedt. Belgie wil ten koste van zijn bloed neu traal blijven. Ons land is weinig uitgestrekt maar is het meest dichtst bevolkt ter wereld. Zijn bestaan hangt echter af van zijn export mogelijkheden en de bevoorrading van nijverheid en voedingsvoorwaarden. Het is een kwestie van leven of dood voor het Belgische volk. België heeft geen territoriale aanspra ken. Moest België evenwel medegesleept wor den in den oorlog dan zou het land her schapen zijn in een slagveld en zou een algemeene verwoesting daaruit voort spruiten, welke de uitslag van den oor log weze. Samen met Nederland werd gepoogd een vredeszending te vervullen, en thans zijn wij door onze houding erin gelukt de uitbreiding van het slagveld te be perken. Onze neutraliteit geeft ons rechten maar legt ons ook plichten op, die stipt zullen vi vuld worden. De toestand wach ten wij met gerust gemoed af. Onze rol is bepeikt. We zien met klaarheid onze rechten en plichten. We zijn bereid onze onafhankelijkheid met a! onze macht te eerbiedigen. Het is vandaag juist 25 jaren geleden dat m'jn welbeminden Vader, Koning Al- bert, met ons leger een onrechtvaardige inval stuitte. Moest thans, in weerwil van het gege ven woord, ons land aangevallen wor den, maar God behoede ons daarvan dan zu'len wij geen oogenblik aarzelen om opnieuw, maar nu met vertiendubbel- de krachten, ons grondgebied te verde digen. Wij kunnen echter niet gelooven dat onze neutraliteit niet zal eerbiedigd wor den. Wij hebben betrouwen in het woord ons door onze drie machtige geburen ge geven en ook zij mogen betrouwen heb ben in ons gegeven woord. We zijn overtuigd dat Amerika nog maals België zal helpen en steunen in zijn rechtvcerdigen strijd, dit ten bate van de algemeen gewenschte Vrede. «BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBSBBBBV DE ONTREDDERING VAN DE OUDE. Het sluiten van het Russisch-Duitsch niet-aanvalspact is de inzet geweest van ingrijpende veranderingen in de verhoudingen van de Europeesche sta ten, of beter nog, het is de inzet ge weest van een nieuwe wijziging in die verhoudingen die sedert een zestal jaren een snelle evolutie hebben ge kend. De na-oorlogsche vredesverdragen en vooral het Verdrag van Versailles met de oprichting van den Volken bond, hebben een orde geschapen, die de voor-oorlogsche verving, en die door de xoereldoorlog verbroken was. De stevigheid van deze orde, werd van meetaf betwist, doordat ze belast was met enkele fundamenteele gebreken: de overdrevenheid van de bepalingen, inzake de centrale machten, waarbij wellicht de onttakeling van het eeu wenoude Oostenrijk - Hongarije de zwaarste fout is geweest. Deze na-oorlogsche orde was ge bouwd op de hegemonie van Frank rijk op het vasteland, onder het wel willende oog van Groot-Brittanje. Op merkelijk was toen het verschijnsel van de groote invloed van Frankrijk in de Volkenbond, die werkelijk over macht en prestige beschikte, en het graviteeren van de kleine landen rond Frankrijk. Duitschland was geïso leerd. DE AS-POLITIEK. Met de bewindname van Hitier zien we een geleidelijke heropstanding van Duitschland, die buitengewoon ver sneld werd, door de toenadering met Italië, na het Abessijnsch conflict. De as-politiek verhoogde in zulke mate de macht van Duitschland en Italië, dat de kleine landen zich genoopt zagen hun standpunt te herzien en toenadering te zoeken tot die as. Die macht van de as, liet aan de beide bondgenooten achtereenvolgens een reeks verrassende verwezenlijkingen toe, te meer daar de tegenmacht op dat oogenblik ontredderd was, door de ondergang van den Volkenbond, die tot dan toe de hefboom roas ge weest van hunne politiek, en door de binnenlandsche partijenverdeeldheid, vooral in Frankrijk, die zijn scherp ste vorm kreeg tijdens de Spaansche burgeroorlog. De overwinning van Franco en de bezegeling van die macht door het anti-kominternpact, bracht aan de as Rome-Berlijn het maximum van zijn prestige. En de kleine landen moesten het gelag betalen. De verovering van Abessij- nie werd bekrachtigd. Oostenrijk en Tsjecho-Slovakije verdwenen binnen de Rijksgrenzen. Albanië werd Ita- liaansch. Geheel de Balkan met Tur kije stonden onder den invloed van de as. De Baltische Staten sloten ver dragen met Duitschland, terwijl an dere kleine landen, vooral die van de Oslo-groep, zich losmaakten van den Volkenbond of eenrimeer zelfstandige politiek inluiddt •smr. 19S9: En toen kwam het Duitsch-Pool- sche conflict. Frankrijk en Engeland hadden den tijd gevonden om weer eenigszins op adem te kernen, door het hervinden van de binnenlandsche eensgezindheid en door een in snel tempo doorgevoerde herbewapening. Met de ruggesteun van Engeland eii Frankrijk voelde Polen zich bij mach te om weerstand te bieden ten over staan van zekere Duitsche eischen, die naar het meende zijn levensbelangen bedreigden. Doch een nieuwe verras sing bracht het sluiten van het Duitsch-Russisch pact, en de snelle bewegingsoorlog van de Duitschers, die in vier weken tijds de jonge Pool- sche natie opnieuw van de Europee sche kaart deed verdwijnen. Tsjecho-Slovakije, Polen en Roeme nie vormden een blok in Centraal- Europa die van een zekere onafhan kelijkheid getuigde tegenover de as. Met het verdwijnen van de twee eer sten waren de verhoudingen weer gansch veranderd en Roemenie stond alleen. Een nieuw element in de ver anderde verhouding is de stoot van Sovjet-Rusland in Westelijke richting, met de onderwerping aan zijn invloed Belangrijke Mededeeling Het gereedmaken van ons blad I zal deze week erg bemoeilijkt worden door bet feit dat de Hoogdag van Allerheiligen en Allerzielendag op den Woensdag en Donderdag vallen. Wij verzoeken dus dringend al onze inzenders hun bijdragen ten spoedigste mogelijk te zen den. Verslagen van voetbalmat chen, vergaderingen, enz., van Zondag 22 Oktober worden drin gend gevraagd vóór Dinsdag morgen. Aankondigingen moeten ook ten vroegste mogelijk opgestuurd worden. Wij rekenen stellig op den goeden wil van al onze inzen- I ders en danken hen hierom bij voorbaat. van de Baltische staten, de bedreiging van Bessarabie en de mogelijkheid van een doorbraak over Finland in het Noorden en over de Balkanlanden in het Zuiden naar Konstantinopel. Het is echter meteen het einde ge worden van de alleenheerschappij van de as Rome-Berlijn in Oost- en Zuid- Oost Europa. De orde gesteund op de macht van Frankrijk werd verbroken en vervan gen door een orde gesteund op de macht van de as Rome-Berlijn. En deze nieuwe orde is weer gebroken door de oorlog en de tusschenkomst van Rusland. EEN NIEUWE ORDE OP KOMST! Doch reeds zijn de kenteekenen merkbaar van een nieuwe orde, door nieuwe verhoudingen die weer anders zal zijn dan de vorige. In het Noorden, zien we na de gemakkelijke voogdijname van Rusland over Estland, Letland en Litauen, de druk der Sovjets op weer stand botsen in Finland. Achter dit weinig bevolkte maar zeer uitgestrek te land, is de steun voelbaar van de Skandinaafsche landen en van de Vereenigde Staten. Maar ook in het Zuiden krijgt de nieuwe orde reeds gestalte, waar naast de bestaande invloed van Duitschland en Italië, die van Sovjet-Rusland aan het groeien is en die van Frankrijk en Engeland opnieuw zijn intrede doet langs Turkije om. DE BALKAN, BETWIST GEBIED, De Balkan waar de as het onbe twiste meesterschap gewonnen had, wordt opnieuw betwist gebied. Tur kije onttrekt zich aan de greep van Duitschland en Italië en zoekt zijn toevlucht bij de verbondenen. Daar mee is het Balkanblok aanzienlijk verzwakt. Er ontstaat in Zuid-Oost- Europa stilaan een nieuw evenwicht, dat aanzienlijk kan bijdragen voor het bijleggen van het acute economi sche geschil, dat aldaar gerezen was door de Groszraumwirtschaftvan Duitschland. Nog is alles niet duidelijk. Veel kan afhangen van het verloop van verdere krijgsverrichtingen, maar het licht dat komt in de chaotische toestand die de laatste gebeurtenissen verwekt hebben, kan anderzijds de mogelijk heid van nieuwe onderhandelingen openstellen. Het is de diplomatie die thans strijd levert veel meer dan de kanonnen, de vliegtuigen en dc onderzeebooten. En die strijd zal in laatste instantie be slissend zijn voor vrede of oorlog! (Verboden nadruk.) ROSKAM. EBSBIBR2S3 <o> WE NADEREN ALLEZIELENDAG en overal in 't land begeven de bloedverwanten zich naar de kerkhoven waar ze de grafsteden hunner afgestorven dierbaren gaan versieren. Bloemen en andere praalvoorwerpen versieren uitwending, maar geen beter sieraad voor de afgeslor* ven dan een innig gebed, en een vurig H. Misoffer. Het klinkt misschien hard, maar de laatste gebeurtenissen geven ons ge lijk: de mogendheden zijn in inter nationale konferenties en zittingen reeds dikwijls bijeengekomen, maar tot een definitieve oplossing en een bevredigend resultaat heeft men het niet gebracht, integendeel. Hoe zon derling het ook heeten mag, terwijl geschermd en hoogopgeloopen wordt met vrede en vredespogingen, loeit opnieuw over onze modern-beschaaf de wereld een onmenschelijk bloed vergieten. Neen, nooit komt die vrede er zóó: men steunde te zeer op stoffelijke en finantieele eigenbelangen. De menschen zullen mekaar niet als broeders en als naasten kunnen bejegenen zoolang ze niet praktisch éénzelfden Vader, God, hebben erkend. Uit die erkenning groeit het inter nationalisme van den geest, en dat internationalisme wordt stevig uitge bouwd omdat de geest de stof over leeft, geen tijd of afstand kent en den mensch ten slotte verheft boven de dagelijksche wederwaardigheden. In den mensch leeft toch wat meer dan de motorische en physieke kracht; in hem leeft de gedachte en het ge voel. In deze dagen van Allerheiligen en van Allerzielen weten we dat door on dervinding. want onze gedachte gaat naar onze afgestorvenen en we geloo ven vastelijk dat ze nog leven en wel licht gelukkiger zijn dan wij, omdat ze den ongestoorden vrede van de zaligheid hebben verworven. Wie deze gedachte en dit gevoel in zich kan levendig houden ondervindt tevens meer en hartelijker familiaal leven. Ik weet niet waarom de katholiek op deze herdenkingsdagen van Aller heiligen en Allerzielen treurig zou zijn; immers, al heeft de dood ons lichamelijk gescheiden van duurba ren, toch weten we dat We met hen in kontakt kunnen komen door de uitwisseling van gebeden en voor spraak en dat er tusschen hen en ons een band is, sterker en kostbaarder dan een band van bloed: een band van goddelijk leven in genade. In het leven van den geest, waar aan wij, moderne menschen, wat meer moeten gewennen in plaats van altijd maar-door bezig te zijn met het stof felijke en het economische, begint eens en voor goed de Hemelsche In ternationale, de Gemeenschap der Heiligen. Die Gemeenschap der Heiligen is geen middeltje om de menschen braaf te houden en devotelijk, het is eenigs zins de veredeling en de vergoddelij king van een gevoelen dat de men schen is ingeboren. In ons immers schuilt als een aangeboren iets: het sociale gevoelen, waardoor wij in vreugde en in pijn gaan tot onze medemenschen, er is in ons eene me dedeelzaamheid, maar ook een vraag en een soort bedelzucht om waardee ring en om steun. Dat gevoelen van gemeenschappe lijkheid heeft God geëerbiedigd wan neer Hij ons riep en verhief tot de bovennatuurlijke orde. Zoo komt het dat de Kerk van Kristus als eene maatschappij is ingericht en werkt; maar dat maatschappelijke strekt verder en reikt tot in den hooge. Wij geven zoo hartelijk blij lafenis aan onze duurbare afgestorvenen; elke Onze Vader die we prevelen is als eene chrisante gezet op hun graf, elke Wees Gegroet als een vergeet-me-niet. En wij zelf, de noodlijdenden, de strijders der Kerk, hebben zoo dik wijls de ontoereikendheid van onze krachten ondervonden; maar we we ten ook waar de arsenalen van le vensbevoorrading en van onoverwin nelijke wapens zijn opgesteld. Men noemt dat de schatkisten der verdien sten van de Kerk. Inderdaad. De Heiligen in innig sa men voelen met den Verlosser hebben die schatkisten gevuld; nu staan zij daar tevens voor als de ministers, de uitdeelers van gunsten en verster kingsmaterialen voor den strijd van het leven, dien wij dag aan dag heb ben te voeren. En men lacht er om in de wereld van diplomatie en politiek, dat wij nog durven komen aandraven met die redmiddelen. Doch wat belachelijks is er aan dat wij deze dagen meer dan anders bid den en offeren. Zijn zij. de lachers en de vergulsers van het geestelijke, de materialisten ten slotte en de ikzuchtigen, niet de kortzichtigen? We zouden het zelf eene brutaliteit noemen wanneer men ons niet doen laat deze Allerheiligen en Allerzielen dagen het vroomste en het innigste, het kostbaarste en het heiligste wat we in ons hebben het gebed en het offer te brengen voor het altaar van God, Vader en Kristus, den liefde koning, omringd van zijn eerewaeht van Engelen en Heiligen en op de graven van onze duurbare dooden. Daar voelen wij ons hart en heel ons leven breed uitzetten ln een wereldomspannende en hemelrakende internationale. IBBBBBBSEIHSSaBBBBBBBBBBBBBBBBfaBBBBBBBBflBflBBBBBBBBBBBBBBH Zooals telken jare op Kristus-Ko- ningfeest wordt vandaag, Zondag 29 Octooer, door al de leden van het Vrouwelijk Jeugdverbond voor Ka tholieke Aktie het Kristus-Koning bloempje te koop geboden, ten voor deele van de Basiliek van Koekelberg. De Basiliek van Koekelberg is niet bdoeld als een parochiekerk, doch is een symbool van de grootsche ge- meenscnappelijke gedachte, het Ge loof van ons volk dat zich wil ver eeuwigen in een machtig en blijvend Godsaienstig Gebouw. Zoo deed Constantijn na de over winning van het Kristendom met het oprichten van de Basiliek van Late- runen, van het Vatikaan en van Sancta Cruce. Die zalfde gedachte schijnt dan ook Koning Leopold II beziela te hebben, om oil de noogten van Brussel een monument van nationale erkentelijk heid aan de Goddelijke Majesteit op te richten als een Officieele Hulde van Belgie aan het H. Hart, ter gelegen heid van de 75» verjaring van onze Onafhankelijkheid. De groote oorlog van 1914 kwam die gedaente verlevendigen door de be lofte welke Hard. Mercier, in naam van ons land, deed, de nationale Ba siliek, het H. Hart ter eere, met de puinen van den oorlog herop te bou wen. Nu meer dan ooit, zullen we onze belofte houden. In een gezamenlijk eii edelmoedig gebaar brenge ieder zljff steen bijopdat het H. Hart voort on$ land bescherme en in vrede zou be waren en wij uit erkentelijkheid, de Vredesbasiliok weldra zouden mogeii zien oprijzen als het sterke bewijs dat wij het volk zijn en willen blijven van Kristus-Koning. Het Engelsch getorpedeerde moederschip Courageous NOG HET TURKSCH - ENGELSCH- FRANSCH AKKOORD. DUITSCHE VLIEGTUIGEN BOVEN SCHOTLAND. WORDT MET 1 NOVEMBER EEN POOLSCHEN EN EEN JOODSCHEN STAAT OPGRICHT? Het pas gesloten Turksch-Engelsch- -<o»- Franseh akkoord blijft het meest bespro ken feit. In alle landen weidt de pers erover uit. Een punt waaraan veel belang wordt gehecht is wel dit dat Turkije niet kan verplicht worden door het gesloten ak koord in oorlog te treden met Rusland. Tusschen Molotoff en Sarajodglu wer den nog telegrammen gewisseld waarin de blijvende vriendschap tusschen Tur kije en Rusland wordt bevestigd- In Turkije, Frankrijk en Engeland, ook in Amerika, wordt het gesloten pakt met welgevallen onthaald. Het tegenoverge stelde geschiedde natuurlijk in Duitsch land waar zekere bladen schreven dat Turkije nog eerst de reactie van Rusland en Italië dient af te wachten vooraleer genoegen te nemen met het gesloten pakt. Omtrent de reactie in Italië, waar de pers nog geen commentaar liet verschij- tZie vervolg op 7de blad.) Zoo moet de Basiliek van Koekelberrj opgebouwd worden als kulde van ons volk aan Christus-Koning. Nu staat nog maar het voorste deel van den middenkoor. Steunt mild dit werk door bet koopen van het Bloempje van Koekelberg i, op heden Christus-Koning-Zondag,

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1939 | | pagina 1