YLAAISCHE SCHOUWBURG VAN IJPEREN.
Zondag 24 October 1880. 5 centiemen het nummer. lste jaar N° 40
13 IE]
jd PK^SCH Weekblad,
O P 500 EXEMPLAREN.
DB KUNSTBODE VAN IJPEREN, verschijnt den Zaterdag avond; men abonneert zich bij Charles
Deweerdt, drukker, Rijselstraat, 59, IJperen. De prijs van het abonnement is fr. 2-50 voor stad.
fr. 3-00 voor gehéél het land. Alle artikelen, verslagen of mededeelingen moeten vrachtvrij aan het bovengemelde
adres gezonden worden. Aankondigingen den regel 5 centiemen. Reklamen den regel 15 centiemen. Insertion
qij akkoord aan geringen prijs.
De oude lan
(Herinnering)
Ik was een needrig buitenkind.
Steeds welgemoed en blij gezind,
Te vreên met 't gèen mij moeder schonk,
Al was het maar een waterdronk
Welnu, toen 'k nog zeer kleine was,
'k Ging eens door 't veld verheugd ter klas;
Verheugd zooals een kind heel blij
Droeg ik mijn eetmaal aan de zij.
Dezonne steeg aan 't Oosten op,
En kleurde dal en heuveltop
De frissclie dauw lag op het groen
Nature was in meifestoen.
De vooglen zongen vrij en los
In dal en veld en donker bosch
Alom was vreugd en feestgetier
't Was al in groen en lossen zwier
Ik luisterde met diepgevoel
Naar 't zinbegoochlend Lentgewoel,
En in de vreugde van mijn hart
Scheen mij op aarde leed noch smart
Nochtans daar langs den groenen zoom,
Nabij een ouden eikelboom,
Zat er een zieke grijsaard neer....
En keek wanhopig heen en weêr
Bewogen naderde ik tot hem
En ach zijn doffe flauwe stem
Was, afgesneden door gezucht,
Zijn diep vermorzeld hart ontvlucht
Help mij... sprak hij, ik ben in nood
Red mij van zoo een treurgèn dood
Ik sterf van honger en van dorst
Reeds breekt mijn oude zieke borst
Neen! Grijze! neen, gij sterft hier niet,
Zoo 'k U kan helpen uit 't verdriet
Aanvaard, zei ik, mijn stukken brood,
Wen ik hem garisch mijn eetmaal bood,
De grijze nam dit blijdig aan
Hij stortte er op een vreugdetraan,
En bracht het bevend aan den mond.
En wat in mij alsdan ontstond,
Kan ik niet niet noemen 't was te zoel
Ik dwaalde weg.... In mijn gemoed
Sprak er een stem vol lieime vreugd,
Het was de stem der liefdedeugd.
"Heb dank, mijn kleine, dank
God zegene U het leven lang
Gij hebt mij met uw stukjes brood
Verlost van eenen wréeden dood
Zoo sprak de grijze op heimen toon
Bemin zoo voort de deugd mijn zoon,
En als U heil vervoert, of leed verplet,
Gedenk den man, dien Gij hier redt
Zijn woord blijft in mijn liart geprint
Ik hebbe voort de deugd bemind
En als ik smarte lijde of vreugd geniet,
'k Herdenk den grijze in zijn verdriet
Komen.
P. P. Denys
Indien wij ooit te IJperen eene puike toonéel-
vertooning hebben bijgewoond, is het ongetwij
feld die van maandag laatst, gegeven door het
Nederlanclsch Tooneel van Gent.
Hoewel al de spelers, want artisten zijn
het allen zonder onderscheid, reeds aller-
voordeeligst bij ons bekend stonden, ja zelfs in
den vreemde, onder andere in Holland, op de
planken zich eene goede en benijdenswaardige
faam wisten te verwervengaven zij ons dit
maal 't afdoende bewijs dat ze niet slechts rol
vast zijn, ontegenzeggelijk de hoofdvereischte
eens knappen spelers, maar dat ze daarenbo
ven de tóoneelkuust, tot in hare geringste
deelen, diepgrondig bestudeerd hebben en, wat
meer is, onze schoone, rijke en kernachtige
moedertaal
met cvenveelgemak en bevallig-
KUNSTBODE
