geheel let land 3,00.
I Jpersch \V eekblad.
voor stad 2,50.
WEGWIJZER
TROiPÊ, MAIS FIDÉLE.
Zondag 9" April 1882.
5 centiemen het nummer.
3dejaar N° 10.
OP 500 AFDRUKSELS.
KUNST- EN LETTERNIEUWS.
D~J KUNSTBODE VAN IJPEEEN, verschijnt den Zaterdag avond; men schrijft in bij Karei Deweerdt, drukker, Rijsselstraat, 59, IJperen. De
inschrijvingsprijs is fr. 8-50 voor stad. fr. 3-00 voor geheel het land.Alle artikelen, verslagen ol'mededeelingen moeten vrachtvrij aan het bovengemelde adres ge
zond worden vóór den Vr dag avond. Aankondigingen den regel 5 centiemen. Reklamen den regel 15 centiemen. Inlijvingen bij akkoord aan geringen prijs.
LMKMCSIT,,
De personen die het nummer 7 van het tweede jaar
der Kunstbode bezitten, en ons die willen bel andigen
zullen gedurende een jaar ons blad kosteloos ontvangen.
Boekbeoordseli ;g.
"VLAIÏNr lUZPEIEtEtlSr..
en Letterkundig Jaarboekje voor 1882, uitgegeven
door het Kunst- en Letterminnend Gezelschap Rust
Morgen
Bij Karei Deweerdt, Rijselstraat, prijs 0,50 cent.
Heer en Vriend Deweerdt,
Wij hebben met genoegen den Wegwijzer van
IJperen ontvangen en met spannende aandacht gelezen.
Een hartelijk proficiat voor den uitgever evenals
voor het gezelschap Rust Morgenis de welge
meende goedkeuring, waarmede wij dat welverzorgd
en nuttig boekje begroeten.
Indien het U kan aangenaam wezen, zullen wij in
eenige woorden, aan uwe geëerde Lezers zeggen waarin
de Wegwijzer van IJperen bestaat, opdat zij zoo,
van uwe uitgaaf kennis hebbende, de gelegenheid kun
nen te baat nemen om zich een dergerlijk boekje aan
te schaffen.
Uw toegenegene,
P. P. Denys.
Komen, 7 April 1882.
NOUVELLE.
Suite.
II.
Plusieurs années se sont rapidement écoulées, et le
petit Alfred est devenu un grand garqon de prés de qua-
torze ans. Léonie a quelques mois de moins. Elle et lui
jouent encore souvent ensemble, plus rarement, il est
vrai, car, a eet age, chaque jour apporte ses obligations
et ses devoirs; mais, dans leurs jeux, ils mettent encore
le même entrain et la mème gaieté qu'autrefois. Ils s'ai-
ment comme frère et soeur. C'naque matin, dans la sai-
son des fleuis, Alfred cueille les plus belles roses du jar-
dinet de la vieiile Gertrude, et, au réveil de la petite
Léonie, un frais bouquet lattend sur sa table et l'enivre
de ses plus suaves parfums. Alors la lillette, allant vers
Alfred qui kattend dans le jardin, lui dit doucement:
Merci!... Et lui, tout heureux, se répète mille fois a
lui-même ce mot de ia plus pure et de la plus naïve
amitié.
Ce n'était pas saus un sentiment de vive tristesse,
caché soigneusement dans le plus profond de son cceur,
que la vieiile Gertrude voyait naltre et grandir de joui;
en jour cel.te tendresse réciproque des deux enfants.
Elle savait bien que, pour le moment, rien n'était a
crainnre, car ni l'un ni l'autre ne oouvait encore com-
prendre ni définir le sentiment qui i lissait en eux. Mais
elle, qui connaissaii la vie et les sècrèts du coeur hu-
main-, elle qu; ava.tt lut.té contre ses flots orageux, elle
qui avait peut-ètre aussi enduré de cruelles soi.ifrances
ehe craignatt et trembiait pour l'avenir.
Alfred, mon pauvre enfant, que deviendras-tu?
Bovenstaande regelen laten den geachten lezeren be
grijpen welk het doel van ons schrijven is.
Zonder omwegen dus, laten wij U weten dat er bij den
Drukker van dit blad een hoekje van 112 bladz. in 8°
ersclienen is, welk met genoegen en met vrucht door
de IJperlingen alsmede door de inwoners der omliggen
de gemeenten zal gelezen en geraadpleegd worden.
Het boekje bevat drij voorname deelen
1° Een volledigen almanak voor 1882.
2° Den eigentlijken wegwijzer van IJperen
3° Eene nog al rijke verzameling van proza- en
dichtstukken, raadsels enz.
Van den almanak voor 1882 dient er niets gezegd,
dan dat hij wat laatop zijn stukken is
Maar dat is hier maar eene bijzaak de andere twee
deelen zijn het hoofddoel van Rust Morgen
Voor iemand die handel drijft, of IJperen wel be
geert te kennen in zijne instellingen, overheden enz.
enz. zal het tweede deel zekerlijk welkom heeten.
Daar vinden wij a) Stedelijk bestuur; b) Arrondis-
sements-kommissariaat en staatkundige vertegenwoor
diging c) Allerhande instellingen met aanduiding der
overheid d) Gemeenschapmiddelen f) Lijst der ne
ringdoeners naar alphabetische volgorde der neringen
opgegeven g) Gilden en Maatschappijen.
Het derde deel is het eigentlijke jaarboekje van het
jong Kunst en Letterminnend gezelschap Rust
Morgen dat zijne vergaderingen in het hótel: Klein
IJperen houdt.
Niet min dan 53 bladzijden maken dit gedeelte uit.
Wij treffen er zeer leesbare stukken, aan. In proza
hebben wij a) De Almanak of Dagwijzer b) Zij zijn
zoo gelukkig cHet nut der bloemen d) Zij gingen
disait-elle souvent, quand elle voyait l'enfant revenir
tout joyeux de l'école du village, que deviendras-tu?
Nous sommes si pauvres, et bientöt je devrai te mettre
au collége. L'instituteur m'a dit hier encore; Gertru
de, ce garcon doit être poussé; il a une rare intelligen
ce, un coeur exquis, il parviendra!Mais comment
subvenir a tous ces frais?.. Si le vieil oncle d'Alfred,
qui habite l'Allemagne, voulait, selon sa promesse d'au-
trefois, se charger de son éducation?... Depuis longtemps
je lui ai fait écrire pour lui rappeler sa parole; il ne m'a
pas encore répondu. Sans cela, tout l'héritage des en
fants y passerait. et Dieu sait combien il nous manque-
rait encore.
Quant aux parents de Léonie, ils n'avaient rien trou-
vé d'anormal dans la mutuelle affection des deux enfants
Et même, depuis un temps immémorial, une certaine
intimité avait toujours régné entre les habitants de la
maison de campagne et ceux de la maison verte. Aussi
n'y prirent-ils point garde. Par une négligence dé-
plorable. impardonnable, certains parents doivent bri-
ser plus tard oe qui s'est uni petit a petit; et arracher
Aiolemment des coeurs une affection née sous leurs yeux
et favorisée pour ainsi dire par leur silence. S'ils étaient
plus clairvoyants et plus fermes, ils éviteraient bien des
souff'rances, et épargneraient a des êtres qui leur sont
chers, bien des blessures que le temps, ce grand méde-
cin, a souvent tant de peine a guérir.
Le dernier dimanche du mois de septembre était le
jour de lp kermesse; tout le village était en fète. Les
habitants avaient mis leurs meilleurs habits. Les cris
joyeux des enfants, la branche verte que de loin on
voyait sur le sommet de la vieiile tour, tout disait au
plus indifférent: Amusez-vous, c'est aujourd'hui la
kermesse du village.
Alfred qui, selon sa coutume, était venu assister
avec sa soeur et la vieiile Gertrude a la petite
fète que i'on donnait tous les ans dans le jardin de la
maison de campagne, Alfred seul, au milieu de cette
joie, de cette animation générale, était triste. De temps
naar Holland Dafnis en Kloëe f) Uitleg van de
tafereelen der groote Hallezaalg) Eene lieele reeks
gedichten h) Varia (eene reeks luimige vertelsels en
raadsels).
Nu ook, na deze aanbevelende opgvaen, mogen wij
wel eene bemerking doen, om sommige gegronde of
ook wel vijandige critiek te voorkomen.
Al wat uit 's menschen handen komt draagt het
kenmerk der onvolmaaktheid
Welnu, geëerde Lezer, in de opgaaf der neringdoen-
ders is het bijna in eene eerste proef onmogelijk
alle namen en adressen volmaakt op te geven.
Die doet wat hij kan.
Is een eqrlijk man Zegt het spreekwoord.
Welnu, de opstellers van den Wegwijzer hebben
zoo nauwkeurig mogelijk de adressen opgezocht, en
zoo er hier en daar wel iemand vergeten is gelijk het
zekerlijk 't geval zal zijn, zegge of schrijve men een
woordje aan den drukker en in 1883 zal de Wegwijzer
van IJperen al meer en meer ja zooveel het mogelijk
is den stempel der menschelijke volmaaktheid dragen.
Om te eindigen, durven wij gelooven dat de Weg
wijzer een gunstig onthaal zal genieten, en zijn overi
gens verzekerd dat hij zoo aangemoedigd onder
vele opzichten een wezentlijk nut zal stichten.
De prijs die zekerlijk den helft beneden de waarde
staat (50 cs. voor een boek van 112 bl. in 8°, zoowel
verzorgd!...) zal zekerlijk eenieder goed aanstaan en
den Wegwijzer aan den man laten komen.
P. P. Denys.
en temps une larme perlait dans son ceil bleu,- son rire
franc et joyeux d'autrefois avait quelque cliose de con-
traint; son ardeur infatigable pour le jeu semblalt même
l'avoir soudainement abandonné.
Que vous êtes de mauvaise humeur aujourd'hui,
Alfred, lui avait déja dit plusieurs fois l'espiègle Léonie,
après avoir employé en vain tous ces petits moyens qui
lui réussissaient si facilement autrefois pour lui rendre
sa gaieté. Qu'avez-vous done? ajouta-t-elle d'un ton un
peu ironique; on dirait que notre grand gaicon va
pleurer.
Ne riez done pas de ma tristesse, reprit-il avec
des larmes dans la voix; je vous ai dit, il y a quelque
temps, que je devrais me rendre bientöt au collége, pour
me créer un avenir, comme le dit ma grand'mère. Eh
bien, mon oncle d'Allemagne vient de lui écrire qu'il
prendrait soin de mon éducation, et vous pouvez com-
prendre, Léonie, combien elle est contente.
Et quand partez-vous, demanda la jeune fille d'un
ton anxieux.
Demain déja... Je dois vous quitter pour six ans!
Six longues années, Léonie, et sans vous voir!... Com-
prenez-vous mainienant pourquoi je suis triste?
Et la pauvre petite ne riait plus. Un air de compassion
se peigait sur son frais et doux visage. Elle sentait se
réveiller dans son ame cette sensation -xquise, cette
douce commisération qui révèle déja la femme.
Elle lui prit tendrement la main et lui dit en s'effor-
cant de sourire:
Voyons, Alfred, ne soyez pas si triste; Ia mère
Gertrude ne nous séparera pas; je lui dirai que cela vous
fait de la peine de me quitter, et je suis certaine qu'elle
vous laissera ici.
II faut que je parte, Léonie, dit le jeune gargon
avec feu, il faut que je me fasse un avenir. La separation
est dure, je le sais; la-bas je serai seul, hélas! bien seul.
Mais, dites-moi, Léonie, penserez-vous quelquefois a
votre frère Alfred?
Oui, reprit tristement l'enfant. Voyez-vous, la-bas
XUNSTBOIM
V-FfegkSïfV-;