ALLERHANDE NIEUWS
HET ZAL HEN RÓUWEN
De Pruisen waren onmeedoogend
En vielen in ons land heel kleen.
Zij hadden 't eerewoord verloochend,
Zij jaagden ons van huize heen,
Wij zullen haat voor haat weerschenken
Dat zij ons stoorden in den vree
Wij zullen 't altijd wel herdenken,
O booze Duitschers, zwicht u, wee
En kram pig sluit maar uwen vuist,
Aan ons nu overwinningszangen,
Gij wordt gepletterd en vergruisd.
De overwinning moet aan ons toehooren
Met ons is gansch de wereld nu,
- - Dan wroeging zal uw hart doorboren. -
-- O böoze Duitschers, wee, zicht u
Hoe gij ook uit den slag moogt komen,
Gij zij t van iedereen veracht,
Dit zal u later wel afschromeiv
Een waar onheil die u toelacht.
In al de hoeken van de aarde,
Het zij te lande, 't zij op zee,
Zal men u achten volgens waarde,
O booze Duitschers, zwicht u, wee
Jak.
Nationaal Verbond tot heropbeuring
van den landbouw in Belgie.
Dat men het wille of niet.
3
In de eerste weken van November beleefden onze stadsgenoo-
ten eenen kalmen tijd. Geene obussen, geene bommen. Zeker was
het slecht weder en de nieuwe maan met de donkere nachten voor
een groot deel is er de oorzaak van. Alleenlijk rond half November
was er een buitengewoon geschut te hooren een gerommel van
't vaderland weg zooals men tot heden toe nog niet had beleefd.
Soms uren en uren lang hevig trommelvuur. De winter met 't gure
were weder zal misschien ook stilte meêbrengen.
Dinsdag avond, 6 November, was E. P. De Coster,onze alom-
gekende en ijverige Poperingnaar op wandel bij Het Hooghe
Een oogenblik verstrooid, werd hij door eenen auto verrast. Omver
geworpen werd hij toch niet te erg gekwetst. Eenige weken welver
diende rust zullen hem deugd doen en daarmeê zal hij ervan afzijn.
Remi Logie, soldaat, was eenige dagen komen rusten in het
ouderlijk huis. Bij ongeluk heeft hij zich erg aan handen en voeten
verbrand, zoodat men genoodzaakt wTerd hem naar het hospitaal te
vervoeren.
Zondag, 18 November, werd in de O. L. Vrouwkerk, eene mili
taire mis gezongen met plechtig Te Beumter 'gelegenheid van
het naamfeest van zijne majesteit Koning Albrecht I.
Maadag, 19 derzelfde maond, kwam vrouw P. Beddeleem-
Hauspie voorbij Het Zweerd Plotseling werd zij door eenen
auto gevat en overreden. Ze bleef levenloos liggen en toen men ze
opraapte kon men slechts de dood bestatigen.
Daags daarna onderging Henri Hennin, vluchteling van Dicke-
busch hetzelfde lot. Aan de Noord- en Watoustraat wTaagde hij het
oversteken, doch gerocht in de verwarring en werd overreden. Hij
liet er het leven bij. Nog dezelfde dag werd een engelsch soldaat
overreden en erg gekwetst naar het hospitaal gevoerd.
Met het opkomen der lange winteravonden hoort men ook meer
en meer spreken van inbreken en stelen. De dieven gaan zoo wat
overal, in huizen en tenten. Het was het geval in de tent van Henri
Decoker, in detent van 'tgasthuis, de herberg «De Voorzienigheid»
(dees keer toch had men het niet voordien enz. enz.
Eerweerde Heer Aug. Benoot, priester-brankardier, zoon van
den statieoverste van Abeele, komt legeraalmoezenier benoemd te
worden bij de piotjes.
Proficiat Moge de Heer zijn heilzaam werk zegenen.
Waarom wordt dit Verbond gesticht
Vooreerst de landlieden te helpen hunne boerderij herstellen als
de streek vrijkomt. Allen hebben min of meer hulp noodig om hun
boerderij zoo gauw mogelijk in hun vorigen staat te brengen. Daar
toe zal het Nationaal Verbond al zijne leden helpen, met woning
en stalling te bezorgen, evenals vee en trekdieren, landbouwalaam,
meststoffen, veevoeder, zaaigraan, enz., alles aan de genadigste
prijzen. Het zal zorgen om geld te verschieten door de landelijke
kredietkassen en leengilden.
Daarenboven hebben veel boeren eene vergoeding te eischen voor
de gel eden e oorlogschade hier nog zal het Nationaal Verbond
tusschenkomen voor zijne leden om die vergoeding te helpen vast
stellen en regelen.
De gestorte gelden (20 fr. per aandeel van 100 fr.) brengen niet
alleen 5 ten honderd op maar wanneer later de maatschappij ont
bonden wordt, zal de gestorte som uitgekeerd of terugbetaald zijn.
Het Bestuur van het Hopverbond ondersteunt geerne dit Natio
naal Verbondzooveel te meer dat onze hoppestreek een trouwen
afgeveerdigde in het beheer heeft M. Hector Lebbeprovinciaal
raadslid te Poperinghe.
Ten allen tijde mogen de leden inlichtingen vragen aan M. Heet
Lebbete Poperinghe of aan den E. E. De Jaeghery alg. schrijver
van het Hopverbond.
(De Hopboer Juni-Juli 1917).
Men lastert niet ijdelijk den naam van God. Zijne Gerechtigheid
is traag soms heeft Hij niet de gansche eeuwigheid voor zich
soms is zij onverwachts en schrikkelijk.
Het gebeurde op een kouden en regenachtigen dag, een dier ont-;;
moedigende dagen, wanneer men lichamelijk en vooral geestelijk
lijdt. De vijand had zijne werking geheel gestaakt. Niet eén geweer
knal werdt gehoord. Wij zaten neergehukt in de loopgraaf en rede-
kaveelden rustig. Toen opeens een onder ons tegen den oorlog
begon uit te vallen, zoodanig dat hij zelf zegde
Indien er een God ware, zou Hij den oorlog niet toegelaten
hebben
En hij eindigde zijne redevoering met deze schrikkelijke verwen-
sching
Indien God bestaat, dat Hij mij doode Het antwoord liet zich
niet lang wachtep. Nauwelijks was zijnen zin ten einde, of een
granaat, komende van den duitschen post op dertig meters van ons,
verbrijzelde hem het gelaat, 't Was de eenige granaat geworpen r
binst dien dag.
We mieken geen overdenking. Doch iets vreemds drukte op ons.*
Het lichaam van den ongelukkigen bleef vier en twintig uren in de
loopgraaf liggen. lederen keer dat wij het voorbijgingen miek zich
een schrikgevoel van ons meester.
Bat men het wille of niet, wij hebben allen in deze dood eene
straf van God gezien. -
Een tijd lang kunt guw prooi nog prangen.
