ONS TWEEDE JAAR In Memoriam Parochiale Kerk van Sint-Jan Wilson, de grootste man van heden en die toch geen bisschop is, maar wel een protestant, vraagt aan zijn volk een dag van gebed en vasten. "De konnig van Engeland, evemin katholiek, vroeg op 6 Jan. aan zijne onderdanen eenen biddag om een helder door zicht en noodige sterkte te bekonen voor de zegepraal van de zaak der verbondenen. Was dit niet 't geen Z. H. de Paus, onze bis schoppen en priesters sinds maanden vragen aan de Katholieken der gansche wereld. Ons Belgenlandt spijts al wat men bfewere, is Pausgezind en zal dan ook niet ten achteren blijven. Volgen wij zijn raad en zoeken wij den moed in 't strijden en hoop op vrede in 't gebed. Van heden af wordt De Keikop >r niet meer gezonden naar de soldaten die het adreskaartje (gevoegd bij nummer 16) niet terug stuurden. Reeds volop zijn we in den wasten. Aschewoensdag ging voorbij reeds voor de vierde maai en bereiden ons tot Paschen. 't Is vasten. Is dit geen spotternij Wie vast er nog, hoort#men de oudjes zeggen, 't Is waar, onze Moeder de H. Kerk legt ons geen vleeschderoen of andere lichamelijke verstervingen meer op omdat de strijder al zijne krachten noodig heeft. Doch is dit nu juist de vasten. Neen 't, viienden, dit allen genomen telt voor niets bij God want dan ontbreekt nog de geest van verslerwing. Ontslaat ons de H. Kerk van 't een en 't ander, niettemin vraagt zij ons, en drin gende, ons zeiven te vbrsterven... en dit kunnen we zeker allen. Ons felven het een en ander ontzeggen, '1 soldatenjuk met liefde dragen, en valt het soms wat lastig, wel, we hebben te meer ver diensten. Ja, vrienden, dat kunt ge alle dage. Burgers, helpt uwe soldaten Keikoppen, steunt uw blad f Een jaar geleden ontlook voor het eerst De Poperingsche Kei kop Nederig in zijn pak maar toch vol geestdrift, en lachend de toekomst tegen, 't Zou zijn voor drie, vier maanden.... en die ver liepen tot een jaar Een jaar Aan wat al veranderingen was het blad niet onderhe vig Wij beleefden soms rare tijden, vol tegenkomsten en miseries. De Keikop stapte steeds vooruit, wankelend soms, doch koen, zooals zijn koene strijders. Kij bleef in 't leven en beloofde meer en meer. Een tweede jaar begint. Zal dit nog in den oorlog eindigen Laat ons hopen toch van neen, Maar zie het blijft ons als u een raadsel en eens te schepe wij moeten varen. Ons bladje kostte zeker veel, ja zeer veel geld en... sloot het jaar met een te kort. Een woord van dank aan de burgers die de taak onzer jongens goed begrijpen en ons onderstand verleenen. Een woord van dank vooral aan u, soldaten, die ver het grootste deel bijbracht tot steun van 't bladje dat ge liefhebt en wi t in het leven houden. Hoeveel brieven vroegen ons dit werk in stand (e houden Hoe veel die smeekten hun dien band met huis eu stad niet te ontne- i men We!, mannen zijt gerust. Al kost het nog zooveel 't bestaat en blijft bestaan, tot dat het u in vredenninmeT den zege brengt. Het Beheer van de Poperingsche Keikop. Die luistert naar geenen raad Zal dikwijls komen tot staat. Wij houden nog zekere exemplaren van verschillige nummers ter beschikking onzers lezers. Graag zullen wij er op sturen naar deze die er begeeren. - Wie kan ons 1 exemplaar van n" 2 bezorgen 1479-1918. Donderdag 14 Maart, is het de 439e verjaardag van het groot mirakel bekomen door de tusschenkomst van de H. Maagd. Jongens, vergeet niet dat gij in vredestijd veel betrouwen hadt in O. L.Vr. Nu meer dan ooit moet gij uwe hoop op haar stellen. Doet op dezen dag een bijzonder gebed, om spoedig eeu heilzame vrede te bekomen. Het bladje kost op heden, in alles, 250 fr. te maande. Estius a Springt nooit verder dan uw stok lang is hoor en wij ons toe roepen. 't Is waar, maar aan wie de schuld Is het de onze Wij minnen zeer en minnen de soldaten. Wij dragen ze in ons herte en toonen dit niet slechts door woorden maar door daden. Aan wie de schuld Aan deze die ons hulp beloofden aan deze die ons helpen kunnen en tot heden toe nog achter bleven. 1 t 0 VASTEN

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperingsche Keikop (1917-1919) | 1918 | | pagina 2