ONS TWEEDE JAAR
In Memoriam
Parochiale Kerk van Sint-Jan
Wilson, de grootste man van heden en die toch geen bisschop is,
maar wel een protestant, vraagt aan zijn volk een dag van gebed
en vasten. "De konnig van Engeland, evemin katholiek, vroeg op
6 Jan. aan zijne onderdanen eenen biddag om een helder door
zicht en noodige sterkte te bekonen voor de zegepraal van de zaak
der verbondenen. Was dit niet 't geen Z. H. de Paus, onze bis
schoppen en priesters sinds maanden vragen aan de Katholieken
der gansche wereld.
Ons Belgenlandt spijts al wat men bfewere, is Pausgezind en zal
dan ook niet ten achteren blijven. Volgen wij zijn raad en zoeken
wij den moed in 't strijden en hoop op vrede in 't gebed.
Van heden af wordt De Keikop >r niet meer gezonden naar de
soldaten die het adreskaartje (gevoegd bij nummer 16) niet terug
stuurden.
Reeds volop zijn we in den wasten. Aschewoensdag ging voorbij
reeds voor de vierde maai en bereiden ons tot Paschen.
't Is vasten. Is dit geen spotternij Wie vast er nog, hoort#men
de oudjes zeggen, 't Is waar, onze Moeder de H. Kerk legt ons
geen vleeschderoen of andere lichamelijke verstervingen meer op
omdat de strijder al zijne krachten noodig heeft. Doch is dit nu juist
de vasten. Neen 't, viienden, dit allen genomen telt voor niets bij
God want dan ontbreekt nog de geest van verslerwing. Ontslaat ons
de H. Kerk van 't een en 't ander, niettemin vraagt zij ons, en drin
gende, ons zeiven te vbrsterven... en dit kunnen we zeker allen.
Ons felven het een en ander ontzeggen, '1 soldatenjuk met liefde
dragen, en valt het soms wat lastig, wel, we hebben te meer ver
diensten. Ja, vrienden, dat kunt ge alle dage.
Burgers, helpt uwe soldaten
Keikoppen, steunt uw blad f
Een jaar geleden ontlook voor het eerst De Poperingsche Kei
kop Nederig in zijn pak maar toch vol geestdrift, en lachend de
toekomst tegen, 't Zou zijn voor drie, vier maanden.... en die ver
liepen tot een jaar
Een jaar Aan wat al veranderingen was het blad niet onderhe
vig Wij beleefden soms rare tijden, vol tegenkomsten en
miseries. De Keikop stapte steeds vooruit, wankelend soms, doch
koen, zooals zijn koene strijders. Kij bleef in 't leven en beloofde
meer en meer.
Een tweede jaar begint. Zal dit nog in den oorlog eindigen Laat
ons hopen toch van neen, Maar zie het blijft ons als u een raadsel
en eens te schepe wij moeten varen. Ons bladje kostte zeker veel, ja
zeer veel geld en... sloot het jaar met een te kort.
Een woord van dank aan de burgers die de taak onzer jongens
goed begrijpen en ons onderstand verleenen.
Een woord van dank vooral aan u, soldaten, die ver het grootste
deel bijbracht tot steun van 't bladje dat ge liefhebt en wi t in het
leven houden.
Hoeveel brieven vroegen ons dit werk in stand (e houden Hoe
veel die smeekten hun dien band met huis eu stad niet te ontne-
i
men
We!, mannen zijt gerust. Al kost het nog zooveel 't bestaat en
blijft bestaan, tot dat het u in vredenninmeT den zege brengt.
Het Beheer van de Poperingsche Keikop.
Die luistert naar geenen raad
Zal dikwijls komen tot staat.
Wij houden nog zekere exemplaren van verschillige nummers ter
beschikking onzers lezers. Graag zullen wij er op sturen naar deze
die er begeeren.
- Wie kan ons 1 exemplaar van n" 2 bezorgen
1479-1918.
Donderdag 14 Maart, is het de 439e verjaardag van het groot
mirakel bekomen door de tusschenkomst van de H. Maagd.
Jongens, vergeet niet dat gij in vredestijd veel betrouwen hadt in
O. L.Vr. Nu meer dan ooit moet gij uwe hoop op haar stellen. Doet
op dezen dag een bijzonder gebed, om spoedig eeu heilzame vrede
te bekomen.
Het bladje kost op heden, in alles, 250 fr. te maande.
Estius
a Springt nooit verder dan uw stok lang is hoor en wij ons toe
roepen. 't Is waar, maar aan wie de schuld Is het de onze Wij
minnen zeer en minnen de soldaten. Wij dragen ze in ons herte en
toonen dit niet slechts door woorden maar door daden. Aan wie
de schuld Aan deze die ons hulp beloofden aan deze die ons
helpen kunnen en tot heden toe nog achter bleven.
1
t
0
VASTEN