Verschijnt 2 maal te maande 15 September 1918 ABONNEMENTSPRIJS BEHEER 2de Jaar No 13 (30) Poper.Soldaten KOSTELOOS. Andere soldaten 2.00 fr. Burgers 4.00 fr. E. H. Jul. Vanneste, Aalm. Z 44 I H. G. Herpelinck, brank. Z 93 H. A. Baert,St-Jan ter Biezen (Watouj Wie eens ernstig nadenkt, is van verstomming geslegen bij j overschouwen van de lichtzinnigheid en geestelijke onverschillig heid en ongodsdienstigheid met dewelke men deze tijden van dood en vernieling doorleeft. Veel wordt er geklaagd over 't wee en de miséries, die de lange oorlog met zich sleept men haakt naar de vredesdag die maar niet opdaagt doch 't noodzakelijke om dien zoo vurig gewenschten vrede te bekomen zijn leven beteren verliest men uit het oog. ja, in plaats van een spoorslag te zijn om meer te bidden en t$r H. Tafel te naderen, om getrouwer zijn plicht te volbrengen en oogen en hart hemelwaarts te houden, is d« lange duur van den oorlog voor velen een reden, om troost te gaan zoeken in een losbandig leven. Wie denkt er aan dat de oorlog eene straf is,.dat de schelm stukken der wereld om wraak roepen ten iiemel En 't ontelbaar getal menschenlevens die worden vermorzeld, en al dat wee van moeders, vrouwen en kinders... spreken luide van de zware boet- som, die de wereld te betalen had De menschen hebben wel - te leven alof God niet bestond de Rechtvaardigheid sluimert! niet *altijd een dag komt dat de gebroken orde moet hersteld worden. Nochtans God had de menschen niet onverwittigd gelaten. Op 2 Oogst 1914 las men het evangelie van den 9® Zondag na Sinxen Jezus weende over de ondankbare stad die Hij wilde redden en die er niet wilden van hooren Toen J'ezus Jerusalem naderde en de stad zagiceende Hij over haar en zeïde Mocht ook Gij en wel op de\en uwen dag nog erkennen wat u tot vrede strekt Doch nu is het voor uwe oogen verborgenwant er zulten dagen komen dat moe vijanden een wal rondom u opwerpen en u omsingelen en tt van alle kanten benauwen zullen en py zullen u en uwe kinderen in u tol den grond verdelgen en zij \ullen in u den eenen steen niet op den anderen latenomdat gij den tijd uwer bezoeking niet hebt erkend. (Luc. XIX.-41-48)). Dit Evangelie was eene verwittiging vol barmhartigheid, doch zwanger tevens van de nakende onheilsdagen, 'f Was het laatste bezoek, de laatste uitnoodiging zich te vernederen om te begrijpen. Iedereen heeft uit te boeten en de boete zal in verhouding zijn met de schelmstukken. De minst schuldigen* zullen lijden met recht en icden, allen moeten lijden, want onschuldigen zijn er niet. Doch wie denkt na, vernedert.zich en begrijpt Wie doorvorscht er den geesel om er den wortel van te ontdekken en diep uit te roeien ten minste toch in hun zeiven Wie durft zeggen we hebben niet ver diend! Vier jaren reeds weegt Gods arm loodzwaar op de wereld en de menigte ijlt maar voort, in dolle vaart op den weg der dwaling en des verderfs, zonden op zonden hoopend tot 'nen onoverzienbaren berg Waar zijn de teekens van terugkeer tot God Met benepen hart schouw ik rond^ en 'k zie toch zoo weinig bloeiende bonden van het H. Hart, toch luttel mannen van plicht eh katholieke fierheid, toch zoo weinig kranige lieden om de huidi ge ongelukken vlak in de oogen te zien en ze te beoordeelen met een diep-kristelijken zin. niet bang voor de waarheid, maar naar haar toegaand rechtzinnig en liefdevol Wat ik zie, is eene groote menigte die zich voedt met de verbodene vrucht, de vrucht des be- derfs en der dood, en die een heel kudde lamme jongens mede-* sleept, die den moed en de wilskracht niet hebben, weerstand te bieden. Wat ik zie, is de wijde woesternij met hier en daar slechts eene kleine oasis. Nooit heeft het bederf machtiger en schaamte- loozer zijn scepter gezwaaid, noch stoutmoediger den mantel der deugd genomen Nooit zijn de bekooringen heviger geweest, zoo dat enkel een mannenkarakter, gesterkt door Gods gratie, bekwaam is weerstand te bieden Nooit werden er meer slachtof fers ingezwolgen door de zee der zedeloosheid Zij die beweren te vechten voor de vrijheid der volkeren, zijn slaaf geworden van hunne laagste driften en worden schandig verslagen door den dui vel, de wereld en hetvleesch. Ja, zij.- zelf die eene door en door kristelijke opvoeding genoten, verzaakten aan hun verleden, en schamen zich den gekruisten God te dienen. De kruisgebeden en novenen, de ommegangen en boet processies en bedevaarten van 1914, meest voortkomend uit ontsteltenis en schrik of uit persoonlijken intrest, niet gesteund echter op den waren geest van boetveerdigheid, noch ingegeven door het vurig verlangen de gebroken orde te herstellen, zijn vervlogen lijk snee voor de zon, en 1918 beurt over de verlaten kerken! 't Zijn de slechte theaters en cinema's die overstroomen van volk en de meest winstgevende zaken doen de herbergen en de slechte vrou wen. On cherche Villusion de n'être 2)as ?n guerre schreef Baumann. Xage zien door de Krijgsoverheid N- 1247-8-18) A. - WÊÊÊ (als 't kan) ;.W Nader bij U, mijn God

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperingsche Keikop (1917-1919) | 1918 | | pagina 1