Alle Drukwerk wordt wel verzorgd en met spoed uitgevoerd
in de handelsdrukkerij van Valere Sansen, Gasthuisstraat, 15,
Drukker-Uitsever van DE POPERUVGHENAAR
aan gematigde prijzen
Na eenige aarzelingen, besloten de, twee
kommissarissen de verdachte huizen eens Ie
onderzoeken. „Voorzien van een regelmatig
mandaat,-doorzochten zij de huizen van om
der tot boven. Maar alle opzoekingen bleven
vruchteloos, men v< nd nog liet geld noch de
juweelen, gestolen te Violaines, terug. Ten
andere, Pollet's en Vromant brachten bewij
zen bij van hunne tegenwoordigheid in Ha-
zebrouck op 't oogenblik dat de misdaad ge
pleégd werd, bewijzen die door de verklarin-
fen van twee herbergiers van Hazebrouck
evestigcl werd.
Middelerwijl had de familie der slachtof
fers van Violaines eene somme van vijfhon
derd frank ter beschikking gesteld van hel
parket, om overhandigd te worden aan deze
die de moordenaars zou ontdekken of doen
ontdekken.
De verklikker der bende.
Zekeren namiddag,' epnige dagen na de'
vruchtelooze huiszoeking bij de Pollet's en
Vromant, kwam een man het justitie palais
van Bethune binnen en vroeg om er M. Bou*
dry te spreeken..
Hij zegde zich August Platteel te noemen,
mijnwerker te Nceux-les-Mines.
'tls ik, zegde hij tot den magistraat, die
u den naamloozen brief gezonden heb welken
gij over eenige dagen moet ontvangen heb
ben. Ik dacht dit voldoende om de waarheid
te doen ontdekken en aangezien het zoo niet
is, kom ik nu zelve de noodige inlichtingen
geven. Ik ben de schoonbroeder van Abel
Pollet die met mijne zuster Julienne Platteel
getrouwd is; ik heb eene andere zuster, de
Vrouw Quaghebeur, die de vriendin is van
Canut Vromant. 't Is door mijne zusters dat
ik te wete gekomen ben wie de moordenaars
van Violainps zijn.
msa
Over eeuigen tijd toen mijne middelen
van bestaan uit waren ten gevolge der werk
staking, besloot ik naar Hazebrouck te
komen om er hulp te vragen aan mijne zus
ters die ik wist be,ter te zijn. Maar 't was
juist kermis toen ik aankwam. Abel was
bezig met kijven met zijne vroujy Julienne
aangaande zijne betrekkingen met Louise
Matoret. Hij verbood haar verder, geld te
géven aan mijhe zuster vrouw Quaghebeur.
Vol woede, verweet deze laatstè Abel, de
familie zijner vrouw niet te willen helpen en
oni t'eindigen snauwde zij hem toe dat hij
een moordenaar was.
Dat woord deed bij mij veel verdenkin
gen ontstaan, bekrachtigd door de overdre
ven uitgaven van de Pollet's. Daar ik in
mijne jonkheid ook soms. gesmokkeld had;
wist ik wel dat er .daarmede geen zooveel
geld te winnen was Ik besloot alles te weten,
en, bij middel van eenige behendige vragen
vernam ik dat de gebroeders Pollet en de
andere de moord van Violaines gepleegd
hebben "Eerlijk man vooral, oud-soldaat
van Afrika, zonder mij te bekommeren over
de schande die,op mijne zusters ging vallen,
heb ik mijnen plicht willen kwijten en het
gerecht helpen.
Gevangen.
Na deze verklaring wilde M. Boudry de
twèe bijzondere kommissarissen bij hem
roepen. Hij dacht ze op dit oogenblik bezig
met hunne'opzoekiDgen in de omstreken-van
Hazebrouck voort te zetten, toen de twee
veiligheidsagenten onverwachts te Bethune
aankwamen. Niettegenstaande'de alibis hen
gegeven door de drie kerels bij wien zij
huiszoek gedaan hadden, hadden zij dat
spoor nog niet laten varen,,
Hun ingeven van spioenen had hun doen
gevoelen d^t het 't goede spoor was, en in
't geheim, bespiedden zij al wat de-Pollet's
en Vromant verrichtten. Inden dag volgden
zij deze van verre overal waar zij gingen,
's nachts, zaten zij op de naburige dakingen,
om te zien wat zij deden. Weldra waren zij
overtuigd dat de herbergiers die de alibi's
dier mannen bevestigd hadden, gelogen had
den. Zij twijfelden er niet meer aan of Abel
en Auguste Pollet, samen met Vromant wa
ren-wel de moordenaars der echtgenooten
Lecocq van Violaines. 't Is daarom dat zij nu
te Bethune aankwamen om de noodige man
daten te vragen die zij van doen hadden om
de drie kerels te doen aanhouden.
's Anderdaags, zijnde den 4 mei 1906,
werden Abel en Auguste Pollet, Canut Vro
mant, de vrouwt-van Abel en de vriendin van
Canut beide zusters van deze die hun ver
raden hadalsook Louise Matoret, aange
houden en niettegenstaande hun loochenen,
naar het gevang van Bethune gebracht.
Zij bekennen.
't Is alsdan dat, tot groote verbazing der
bijzondere kommissarissen, men slechts de
echte waarheid begon te vermoeden.
Behendig ondervraagd door M. Boudry,
•die hun alle dage onderhoorde, hadden Lou
ise Matoret en Abel's vrouw, na eene week,
ai verteld wat zij wisten over de menigvul
dige misdaden door de twee benden gepleegd.
Ziende dat alles bekend was, loochende Abel
ook niet -lang, en was gedwongen al zijne
medeplichtige aan te wijzen. Van dan af'
volgden de aanhoudingen elkander snel op.
De verklikker zelf, Auguste Platteel, ver
dacht aan sommige rooftochten deelgenomen
te hebben, werd aangehouden doch na on
derzoek terug in vrijheid gesteld.
Van zijnen kant kon het belgisch gerecht
Lapare en zijne bijzonderste handlangers
aanhouden. Hier ook wilden de bandieten
loochenen, maar 't en duurde niet lange.
Weldra moesten zij de feiten bekennen die
ten hunnen laste opgelegd werden.
M. Boudry'zette intusschen zijne opzoe
kingen voort, ontdekte altijd nieuwe misda
den en bekwam telkens ook de bekentenis
sen van de plichtigen, niot zonder menig
moeilijkheden te ontmoeten. De grootste
moeilijkheid lag hierin dat veje bijzondere
getuigen, vreezende voor cle weerwraak der
bandieten, eens dat deze uil, hef gevang zou
den komen, niet wilden spreken of zegden
dat zij zich niets herinnerden.
Zoo is het dat indien het gerecht sedert
twee jaar in de onmogelijkheid was de hand
te leggen op de rooversbende die heel de
streek leegplunderde, zulks ten grooten
deele te wijten was aan de inwoners die
niets dyrfdenof wilden zeggen, 'tzij uit vrees,
'tzij uit eigen belang, 't Is alzoo dat nu nog,
niettegenstaande de bekentenissen van Pol-
Tet en niettegenstaande hij zelf voor den
onderzoeksrechter hun verzocht de waarheid
te zeggen, de getuigen weigeren het gerecht
te helpen en eerder nog door hun stilzwijgen
of hunne onverstaanbare verklaringen, het
onderzoek op een dwaalspoor brengen.
Zoo gebeurde het dikwerf dat de onder
zoeksrechter M. Boudry, bestatigde dat
zekere getuigen, waarvan vele zeer eerlijke
lieden,, toen zij geroepen werden om gehoord
te worden over 't geene zij wisten nopens d
bende, den eed aflegden met de vingers wijd]
open. Zij beweerden alsdan Pollet nooit ge
kend te hebben, niettegenstaande de beken-I
tenissen van Abel en onweerlegbare bewijzen,
't Was Abel zelf die- aan den rechter den
uitleg gaf over deze houding.
Zwicht u van getuigen, zegde hij, die
de vingers wijd. open houden wanneer zij
zweren de waarheid te zeggen. In de vlaam-
sche streken is men overtuigd, dat een eed
die alzoo afgelegd wordt van geener weerde
is. Zoo kunnen die getuigen u al wijs maken
wat zij willen.
Abel, is ien andere, ook niet zachter voor
deze zijner oude roofmakkers die weigeren
tb bekennen dat zij deel namen in de tochten
van den kapitein, 't Is alzoo dat, gedurende
het onderhoor van Theophile Deroo, een zij
ner getrouwe luitenanten, de bevestigingen
van Abel tegenstrijdig waren met deze van
Deroo,
Abel zegde alsdan tegen M. Boudry
Deroo heeft voorzeker zijne knevels
gekruld alswanneer hij u zoo sprak. Telken
keer dat gij hem die beweging zult zien doen
alswanneer hij u iets bevestigd, moogt gij
zeker zijn dat hij liegt. Ik heb dat zelf dik
wijls ondervonden.
Zestig aanhoudingen.
Eindelijk Na een onderzoek dat spoedig
vooruitging, en nu nog altijd mot iever
wordt voortgezet, werden er meer dan zes
tig handlangers aangehouden. Dagelijks nog
worden er aangehouden op het beklappen
der ergst betichten, andere ook werden los
gelaten, 't zij hunne plichtigheid niet klaar
genoeg bewezen kan worden of dat men ten
hunnen laste feiten legt die zij niet bedreven
hebben.
Intusschentijd zijn de bijzondere kommis
sarissen nog altijd op zoek naar nieuwe in
lichtingen. De onderzoeksrechter van Bethu
ne, geholpen door deze van Hazebrouck,
Yper, Kortrijk en de heer politie-kominissa-
ris van Poperinghe, die deze zoo geruchtma
kende zaak met de grootste behendigheid
leidt, houdt er aan heel de waarheid te ken
nen. 't Is te hopen dat hij erin zal lukken
In alle geval zal er binnen eenige maan
den, voor het assisenhof van Dowaai, een
proces afloopên zooals er nog nooit plaats
greep.
Altijd gereed om zijne lezers op hoogte te
houden van 't minste of 't meeste dat de
bende van Hazebrouck aangaat, zal S)e
Po l>criiig-licnaai' zooals in 'tverleden,
altijd een trouw verslag geven van hetgeen
voortaan nog zal gebeuren.
wmÊÊmBammamÊ
AUGUST POLLET.
'r/Mi
ALFONS VERBEKE.
