klËUWSBUD HOOR PÖPEKÜuNE EN OMSTREKEN,
HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
verschijnende den Zaterdag namiddag.
Koopt uwe MEUBELS, Stoelen, Kindervoituren,Stoors, Gordijnen, Tapijten, In den Bazar, bij Sansen-Decorte, Poperinghe
Aan tie Kiezers.
Een Schot in den Rug
5 Centiemen.
ANNONCEN
Den drukregel 10 c.
Hei haalde Annoncen
Eerste Taps, Bollingea
en Herfeergkeriiiisses
mits beta li ag van 25 c
Alle Annoncen
vooraf betaalbaar
moeten vóór den
Vrijdag-noen
ingezonden worden.
INSCHRIJVINGSPRIJS
Buiten grondgebied van
Poperinghe
Op grondgebied van
Popeiitighe
Buitenland 4,69 fr
De plakbrieven
die bij mij gedrukt zijn,
zullen ééns onvergeld
in het blad verschijnen.
Uitgever, VALÈRE SANSEN, Boek- en Steendrukker, Gasthuisstraat, 15, Poperinghe.
Wekelijksche Almanak. October.
Zon op. Zon ond.
Moe gestemd?
Beden krijgt gij roode ers
witte stembriefjes Geef op dik
briefje ééaa ciop, juist
onder nummer 1.
op roode en witte
briefje» ÉEftï dop te
geven onder nr 1
Bemerk wel
Te overwegen.
De gemeentekiezingen
in Westvlaanderen.
Een heldhaftig meisje.
De Slaapziekte.
ftaüaansch-Turksche Oorlog.
ËUlTENMfiDSGtf fHEUOlS.
JilEÜWS UIT BELGIE.
Zondag October ign.
7e [aar. N* 46
/olgens ov •>x-.ïiik<:;:i<'
woriii ii ingelijfd
de nmnceesais
Het recht, annoncen oj
artikels te weigeren is
voorbehouden.
2.50 Fr. VOOR IF.OEREEN.
I)e Hdrbergi'd's bobben recht'
aan Kosioioozo inlasschinsi
van twee nbrbid-gfoeston.
Bijzondere buiten stad 2,50
binnen stad 2,00
Herbergiers buiten stad 1,60
binnen stad 1,00
gBfcgsaaagttaggHBHB
Zondag-
15
Zuiverheid van Maria, H. Theresia.
6 u.
7 in.
4 u. 50
Maandag
16
H. Wenceslaus.
6
9
4
48
Dinsdag
17
H. Hedwigis, G. Margareta-Maria Alacoque.
6
10
4
46
Woensdag
18
H. Lucas, patr. der scljilders, beeldhouwers en glazenmak.
6
12
4
44
Donderdag
19
H. Petrus Alcantara.
6
13
4
42
Vrijdag
20
H. Joanues Cantius
6
15
4
40
Zaterdag
21
11. Ursula, Celina, Hilarion.
6
17
4
38
Volle Maan.
Laatste Kwartier.
Nieuwe Maan.
Eerste Kwartier.
Zondag 8 October, ten 4 ure 11 minuten 's morgens.
Zaterdag 14 October, ten 11 ure 46 minuten 's avonds.
Zondag 22 October, ten 4 ure 9 minuten 's morgens.
Maandag 30 October, ten 6 ure 42 minuten 's morgens.
De manifesten deze week in onze stad
uitgestrooid hebben klaar bewezen dat onze
stadsbelangen niet beter kunnen bezorgd zijn
dan zij liet zijn. De tegenstrevers zelf vinden
er niets op te beknibbelen.
Doet dus uw plicht, handelt dus als ver
standige burgers: -Zijtge wel,houdt uwel».
Geef geen stemmen nevens den naam van
Heer of Vriend der Katholieke lijst om hem
te bedanken voor verkregene gunst of omdat
hij U eens groot plezier deed dat is nadee-
lig voor al de andere katholieken, en voor-
deelig voor de tegenstrevers.
Gij kunt nu aan dien Heer of Vriend
uwe erkentelijkheid betoonen en hem op
uwe beurt een groot plezier doen met
Eer dat ge uwe briefjes in de stembus
gaat steken, moet ge het hoekje voorzichtig
aftiekken en aan den president van het
kiesbureel geven.
Die waarlijk katholiek is, stemt niet
voor de personen, maar voor het katholiek
gedacht...
Die waarlijk katholiek is zal niet pana
cheeren, al ware zijn beste vriend onder de
liberale kandidaten en zijn ergste vijand
onder de katholieke kandidaten
Uit een der katholieke manifesten.
In onze provintie zijn er 48 gemeenten
waar er geen strijd is onder deze zijn er
46 waar de katholieken gekozen zijn.
Te Locre. Met de gemeentekiezingen
is er hier geen strijd. M. Cyrille Six is ge
kozen in plaats van M. Jules Samyn, ver
trokken en overleden te Yper. De andere
raadsheeren blijven de heeren Petrus Pla-
tevoet, burgemeester, Victor Louf en Henri
Nutten.
Te Ghyverinchove is er strijd. Katholieke
lijstBrutsaert Marcel. Decorte Alphonse-
Juies, De Grave Emiel en Kinget René.
Tweede lijstBeele Camille, Denys Henri,
uit. lid, Dequeker Henri, id., Oyaert Désiré.
De Muilicrij Van Tiegheni - Dupont,
Rousselaere, blijft BITTER maar is zuiver.
72 Mengelwerk van -DE POPERINGHENAAR
oorspronkelijk verbaal door
ïlËftDIiaU DE ZE INE.
Een hunner kwam vooruit
Mijnheer Van Helmen, sprak hij hape
rend, ilr kom hier met mijne matrozen...
ik benGrivar,de tweede stuurman en mijne
kameraden zegden mijBolt, gij moet het
gaan zeggen Hum ziet ge mijnheer
het wil zoo maar niet gaan om te spreken
Grivar 1 kermde de blinde smerteliik
De Dot fijn is dan. verloren och God
Verloren, heer morde de zeeman
Hum 1 dat zou ik toch wel denken Hege
zonken is 't vast en zeker...
Gezonken mijn schip gezonken steen
>de de koopman als verpletterd alles kwijt
van de kostbare lading
Dat moogt ge toch zoo meenen, heer
"Wij hebben gedaan al wat wij konden en
mogen nog heel verblijd zijn onze eigene
huid te hebben gered.
Alles is dus verloren jammerde de
koopman, wijl de twee vrouwen daar neer
zaten, ontzet en sidderend.
Grivar bief de schouders op, als bewijs
dat het hunne schuld niet was en zegde
Och dat is nu ook de schuld van die
verraderlijke rotsen, die men in den oceaan
overal verspreid vindt. Wij vaarden gerust
vooruit en niets kon de ramp doen voorzien
Maar hoe gebeurde dit toch jammer
de de koopman
Wel mijnheer, hoe gebeuren zulke
zaken Wij zeilden met eenen gunstigen
wind en eene snelheid van twaalf knoopen
Wij gingen vooruit. In éénen oogwenk zon
der liet minste voorteeken, daar verandert
De huwelijksgeschenken lagen allen op
eene tafel in een voor dat doel voorbehouden
kamer-, en een jong meisje was bezig de
verschillende voorwerpen met briefjes te
voorzien en er eene lijst van te maken Het
meisje, Ka.the Perron, bediende van een
der eerste juweliers-firma's, bewonderde de
prachtige geschenken, waarvan er steeds
maar meer kwamen.
Er waren prachtige zilveren schalen,
kostbaar porselein kortom, van alles wat
in een weelderig ingericht huishouden thuis
hoort.
Kathe PeiTon bekeek een tijdlang naden
kend al deze heerlijkheden en zij dacht er
over hoe de bruid, voor wie dit alles bestemd
was, wei zou zijn. Zij had al veel bruiden
ontmoet, bruiden die hare huwelijksge
schenken met de grootste mogelijke onver
schilligheid behandelden, anderen die ernsiig
waren bij het aanschouwen daarvan, weer
anderen wier vast samengeknepen iippen
misschien geerne dat ééne woord gesproken
hadden, dat haar de vrijheid teruggaf.
Tot. welke soort zou Dora Herfurth be
lmoren.
Kathe zuchtte. Zij had hier eene bezig
heid van groote verantwoordelijkheid en
zij moest hare volle aandacht bij haar werk
bepalen.
Eigenaardig, dat zij juist dit werk moest
doen. Zij die zelf eens rijk was geweest en
van goede familie, die men geacht en geëerd
had en die nu arm. eenzaam en verlaten
in de wereld stond en haar eigen brood
moest verdienen. Zoo is nu eenmaal 's we
relds loop.
Terwijl Kathe zoo in gedachten verdiept
was, werd zachtjes eene deur geopend. Zij
had eene doos met een prachtigen armband
bezet met diamanten, in de hand. Een zacht
gedruisch deed haar opkijken. Het was
reeds schemerdonker geworden en zij had
een der elektrische lampen aangestoken.
Door de open deur klonk een geluid van
druk pratende meisjes tot haar door, ook
het rinkelen en rammelen van tellooren,
messen en vorken.
En de man, die op den drempel stond,
bleef daar als vastgenageld staan en staarde
haar aan als was zij een geest. Het jonge
meisje was bleek als de dood en keek hem
ook aan. Beiden waren niet in staat een
woord te spreken. Haar armen vielen slap
neer, de doos met den armband viel op deri
grond.
Toen werd de deur plotseling gesloten.
De man trad haastig naar haar toe
Kathe... wat is dat. Gij hier... wat
beteekent dat
Zij hield zich aan de tafel vast. De geheele
kamer scheen met haar als in een kring te
draaien.
Stonden dan dooden weer op
Gerhard... Het is niet mogelijk... Ik
hoorde toch dat ge dood waart.
Dood Ik Ik ben destijds bij het
spoorwegongeluk in Amerika zoo ernstig
gewond geworden, dat ik zes maanden in
een gasthuis gelegen heb. En toen kreeg ik
op al mijn brieven van u geen antwoord.
Waarom niet, Kathe Toen ik terug kwam
wist niemand waar ge waart. En niettegen
staande ijverige nasporingen, heb ik uw
idres niet kunnen vinden. Waarom...
Kathe... waarom liet ge mij niets van u
de wind en slaat naar bakboord over Plot
seling daalt een dichte mist en omhult ons
gansch... De kapitein beveelt den gang van
iet schip te vertragen en wij gehoorzamen,
wanneer wij eensklaps een onheilspellend
ekraak hooien en eenen noodlottigen
schok gewaar worden. God roept onze
kapitein uit, een rif een klip wij
strandenEn inderdaad, de brik was
domweg met haren boeg op een rotspunt
geloopen 1... Wij slaan spoedig hand aan
t werk en gaan druk aan 't pompen en
trachten het lek te stoppen. Helaas al wat
wij werkten was gansch vruchteloos, en en
kel bleef nog over ons behoud in de vlucht
te zoeken Rap waren de booten klaar en
wij scheepten ons in met wat water en pro
viand Gelukkig 1 want nauwelijks waren
wij gezeten. of daar zonk het schip in de
diepte De Dolfijn was verdwenen.
Ach zuchtte de blinde de handen van
Margaretha koortsig drukkend. Ach vat
verlies wat verlies
Arnold, vriend, bedaar u, heb moed,
nokte de weduwe eveneens diep getroffen
En waar is de kapitein P waar is de
eerste stuurman P Zonder twijfel hebben zij
erge schub i aan de ramp! roept de blinde
opspringend uit.
Dat moogt ge niet denken, heer, weer
voer de zeeman heftig Neen, de kapitein
en de eerste stuurman hebben hunnen plicht
maar al te wel gekweten, want beiden zijn
er de slachtoffers van geworden....
Weihoe de kapitein
Is evenals de stuurman verdronken,
ja, heer, bromde de zeebonk en hij pinkte
een blinkenden traan uit den grijzen stoppel
baard, zoo heftig pakte hem 't vreeselijk
gebeurde nog.
God twee levens nog daarbij verloren,
jammerde de blinde als vertwijfelend. Ha
Margaretha, herinnert gij u wat weleer ge
beurde Dan, 't is vele jaren geleden, werd
hooren. Waren uw gevoelens veranderd)
O, neen Gerhard, neen. Maar mijn
vader was failliet gegaan. Dat was zijn dood,
en mijn moedor kreeg spoedig daarna een
ziekte, die ook haar het leven kostte. Toen
moest ik de wijde wereld in, in mijn levens
onderhoud voorzien. Ik had...
Kathe, Kathe, mijn arme, lieve Kathe.
Hij had zijn arm om haar heen geslagèn,
een paar sekonden liet zij haar hoofd tegen
zijn borst rusten, toen sloeg zij de oogen
naar hem op. Maar in zijn oogen las zij éen
zonderlinge uitdrukking van liefde... vreug
de... droefheid en vertwijfeling.
Kathe, mijn Kathe, weet ge dan niet
Hij hield op.
Wat moet ik weten vroeg zij met
haar zachte, aangename stem.
Hij keek van haar bleeke gelaat naar! al
de heerlijkheden op lafel. Had het toeval
wel ooit eeti man gruwzamer rol toebedeeld
Ge zijt niet dood... ge leeft... en ik
heb u weer, stamelde zij. Wat gaat al het
andere ons aan.
Kathe, hebt ge mij dan nog lief j
Ja, Gerhard, fluisterde zij innig, och,
die treurige, ongelukkige tijd, toen ik dacht
dat ge dood waart. Maar, Gerhard, ik ver
geet, ik ben nu arm.
Mijn arme lieveling, wat moet ik do^n,
hoe zal ik u alles zeggen
Zij ging een stap achteruit. Haar stem
had een scherpen klank toen zij zegde
Wat is er Gerhard... ge zijl toch niet
getrouwd
Nog niet...
Het was haar als werd ze door een ijzeren
greep vastgepakt. Angst en vrees streden
tegen haar gevoel van geluk dat ze zooeven
gehad had.
Dat beteekent, vervolgde hij, dat het
morgen mijn huwelijksdag is.
Gerhard, schreeuwde zij, en zij zou
gevallen zijn wanneer hij haar niet onder
steund had. Neen, neen, Gerhard, dat is niet
waar. Uw huwelijksdag niet, dat is een
afschuwelijke droom. Ik heb zoo vaak ge
droomd dat ge terug kwaamt, o, gij, mijn
lieve Gerhard.
Haar stem verklonk in een snik. Zij keek
hem aan met angstige blikken, waarin ïnS»
ziel zich uitsprak.
O, waarom zijt gij dan hiergekomen
vroeg zij na een oogenblik.
Ik heb haar niet lief, klonk het wild
van zijn lippen. Ik heb nog nooit een ander
vrouw lief gehad, dan u, Kathe. Maar ik
vond u niet. Ik dacht, dat, als ge mij werke
lijk lief had gehad, ge u dan niet in zoo'n
diep stilzwijgen zoudt hebben gehuld. Ik
dacht, dat ge misschien getrouwd waart.
En toen kwam zij...
Ah... zij... het jonge meisje, dat mor
gen uw vrouw zal wezen..Houdt zij van u
Ja... zegde hij, en dat is het ergste.
Wanneer zij mij niet lief had, dan...
Neen. zegt dat niet. Een man moet
eerlijk zijn woord gestand blijven. Gij zijt
uit vrijen wil haar verloofde geworden,
niet waar
Ja, ik weet niet juist meer hoe. Een
paar partijen, een vluchtige kennismaking,
likwijis samen dansen, een beetje veel cham
pagne, een lief meisje dat van haar gene
genheid voor mij geen geheim maakt... op
een dergelijke wijze worden zooveel mannen
in boeien geslagen en nu. daar...
Hij wees met de hand naar de met ge
schenken beladen tafel.
Kathe keek met haar mooie groote oogen
den man aan dien zij zoo innig lief had en
die morgen een ander zou toebehooren.
Zwijgend, bittere pijn in het hert, stonden
zij daar een oogenblik tegenover elkaar.
Toen bukte Kathe zich en raapte de op den
grond gevallen doos op.
Ik geloof dat het beter is dat ge naar
haar toegaat.
En dat raadt gij mij... gij.
Wat moet ik u anders raden. Ge hebt
uw woord gegeven, morgen is uw trouwdag.
Hij bleefzwijgen en haar aankijken.
Droefheid, vertwijfeling was in eiken trek
van zijn gezicht te lezen. Wat moest hij
doen
Hij kwam vlak bij haar staan.
Kathe, fluisterde hij, ik voel mij zelf
als een gevangene wien de gulle vrijheid
wenkt. Maar zonder u, zonder uwe liefde...
Neen, neen, zoo niet, viel zij hem in de
rede. Ge hadt een ander uw woord niet
kunnen geven, wanneer ge mij nog werke
lijk lief had gehad.
Kathe, ik heb u lief boven alles. Luis
ter naar mij, nog is het niet te laat.
Neen, neen, ik wil niets hooren. Ik
wil het geluk van een ander niet verstoren.
Ik wil niet langer eene plaats in uw heft
innemen, dat een ander nu al veroverd
heeft. Ik wil haar leven niet verwoesten,
zooals het mijne verwoest is.
Die plechtigheid van morgen zal meer
dan één leven verwoesten. Als ik met Dora
praat...
Ge zegdet, dat ze u lief heeft.
Hij werd vaalbleek en zijn lippen trilden.
Ja, zij heeft mij lief.
Op dit oogenblik werd de deur geopend
en een jonge, frissche meisjesstem riep
Maar Gerhard, waar blijft ge zoo lang?
Ge hadt in dien tijd alle geschenken al wel
tienmaal kunnen tellen.
Kathe trok zich terug en boog zich over
een der geschenken. Gerhard staarde ge
dachteloos op een zilveren schaal.
Het jonge meisje kwam nader. Haar oo
gen straalden van geluk en van vreugde. Zij
draaide verschillende elektrische lampen
aan, zoodat de kamer helder verlicht was.
O, wat pracht. Juffrouw Perron, wat
hebt ge dat smaakvol geschikt.
Zij merkte niet der verlegenheid van bei
de. Gerhard ging voor de venster staan,
maar Kathe draaide zich om en zegde met
vaste stern
Het verheugd mij, dat gij tevreden zijt,
juffrouw.
Haar stem klonk koud en hard.
Ik moest mijn vriendin roepen, zegde
Dora. Zij hindert u toch zeker niet
Geen kwestie van juffrouw.
De jonge van geluk stralende vrouw ging
weg. Kathe keek haar na en dachtEene,
wier weg langs rozen gaat, wie de zon toe
lacht... een gelukskind.
Uit Kathe's gezicht was alle kieur gewe
ken. Haar handen trilden, tewijl zij met haar
werk verder ging.
En Gerhard stond aan den anderen kant
der kamer.
Daar werd opnieuw de deur geopend. De
jonge bruid kwam binnen met haar vrein-
din en hare moeder. Dora was eenig kind en
van haar vroegste jeugd af verwend. Geen
wensch van haarwas onvervuld gebleven en
Gerhard scheen het toppunt van haar geluk.
Dit zegde elk woord van haar, elke blik van
hare moeder.
Kathe zag dat duidelijk. Dit zachte teere
wezen, zou een krachtige slag van het lot
niet kunnen verdragen. Zij moest behoed en
gekoesterd worden als een teere plant. Haar
geluk, haar leven wortelde in de liefde.
Het zou haar dooden, dacht Kathe.
Neen, ik zou een dergelijke schuld niet op mij
kunnen nemen. De hemel behoede mij, dat
ik een ander in het ongeluk zou storten.
Dapper richtte zij haar hoofd weer op en
sprak met iedereen en luisterde naar alles
wat gezegd werd. Zij hoorde de liefkozingen,
de woorden die Dora tegen Gerhard zegde,
en zij hoorde de schertsende woorden, die
zij met elkander wisselden. Zeker moest
een man eene vrouw als Dora liefhebben,
vooral wanneer zoo teere banden aan elkaar
bonden als hier het geval was. Was hij dan
gek geweest dat hij deze verbintenis had
willen verbreken, om harentwille Het
jonge, levenslustige kind van alle geluk te
berooven en tot vertwijfeling te brengen,
zonder dat zij eenige schuld had Neen, zij
moest gelukkig blijven.
Ge ziet er verschrikkelijk vermoeid
uit, juffrouw Perron, zegde Dora, zelfzuch
tige die ik ben er niet aan gedacht te hebben
u wat aan te bieden. Gaat ge mee naar de
andere kamer
er iets verzonnen en een plan gesmeed. Ei
laas zie, bet is nu verwezentlijkt.
De diepgetroffene weduwe rilde. Immers,
zij herinnerde het zich maar al te wel, dat
de vader van Arnold, met dezen saam, een
snood en listig plan hadden uitgedacht, om
den scheepsreeder Meyntens te dwingen tot.
het leveren zijner dochter Paula.
Helaas hoe werd hier nu de booze wreed
gestraft door hetzelfde, waarin hij weleer
gezondigd had.
En Arnold, die door 't verlies van zijn
schip en deszelfs rijke lading ten diepste ge
troffen was, riep verbrijzeld en handenwrin
gend uit
O God ik ben alles kwijt, ten gronde
verpletterd. Ach, gij komt herstelling
eischen. Uw uur is daar...
De weenende weduwe greep haren wan-
hopigen, ontstelden schoonbroeder vast en
weerhield hem van alle noodlottige bewe
ging. Zij deed de bedremmelde en diepbewo
gen zeelieden henengaan, biddende 's ander
daags om het hun verschuldigde weder te
keeren, en wijl de zeebonken slinks groe
tend aftrokken, weerklonk door de zaal nog
de rauwe smertkreet des blinden
Ach, verloren, gansch verloren ben ik
En Roza had, morrend, hare gebalde
vuist verwoed tegen haar voorhoofd gesla
gen.
Margaretha verloor hier hare koelbloe
digheid niet.
Zij vermaande hare dochter heftig en ge
bood haar te helpen in het verplegen van
haren wanhopigen oom, die zich aan de
meest buitensporige uitingen zijner smert
overgaf en te werk ging als een zinnelooze.
Middelerwijl waren de zeelieden de stad
ingetrokken en hadden de tijding van de
schipbreuk der Dolfijn overal verspreid,
zoodat weldra gansch Marseille het onheil
kende.
Niet weinig baarde het gebeurde ontroe-
Maar Kathe schudde het hoofd. Zij moest
weg, zij wilde Gerhard niet langer zien.
Wat trilden haar handen en wat waren
ze koud. Ging Gerhard nu maar weg. Hij
kwam ook naar haar toe en sprak een paar
woorden die koud en onzeker klonken. Zijne
toekomstige schoonmoeder stak haren arm
door den zijnen en nam hem mede. De
vriendin van Dora volgde.
Dora en Kathe bleven alleen.
Toen greep Kathe plotseling do handen
der andere en zegde
Ik wensch u een oneindig groot geluk,
juffrouw. Mijn werk is nu afgeloopen en ik
moet henengaan.
Dora keek het jonge opgewonden meisje
aan deze vervolgde
Ge neemt mij toch niet kwalijk dat ik
u gelukwenschte, ik, die tot de werkende
klasse behoor.
.Hoe kunt ge zoo iets denken, juffrouw
Perron, antwoordde Dora, ik dank u zeer
voor uwe gelukwenschen en ik zou willen,
dat iedereen zoo gelukkig zou kunnen wor
den als ik ben sedert ik mijn Gerhard heb
en door hem bemind word, zooals hij alleen
kan liefhebben.
De hemel behoede u, wedervoer de
jonge bediende.
Wat ziet ge er bleek uit, merkte Dora
opeens op. Zeg mij eens, als de vraag niet
onbescheiden is, hebt ge eene gelukkige
liefde gehad En hebt ge iemand, die u lief
had, verloren
Ja, fluisterde Kathe met door tranen
verstikte stem. Ook ik, was eens eene ge
lukkige bruid als gij.
En is hij dood
Voor mij... ja.
De gelukkige Dora dacht niet dat door
het uitspreken dezer woorden, Kathe haar
't schoonste barer huwelijksgeschenken gaf.
Door plaatsgebrek, vervolg en einde ver
schoven tol aanstaande week.
ring en opzien aan velen, en het krediet van
koopman Arnold Van Helmen kreeg eenen
zwaren, moorden 'en knak.
Een man was er, die, toen hij 't vernam,
heviger nog dan de andere ontroerde.
Wanneer de kassier Gedeon Weinel het
rampspoedig nieuws te weten kreeg, stak hij
den wijsvinger tegen het voorhoofd op en
prevelde
Gedeon, Gedeon, opgepastWanneer
een schip zinkt, dan vluchten ratten en
muizen. Ha redden wij ons spoedig uit
eene nakende tweede schipbreuk.
Hij voerde besloten uit wat hij snood had
bedacht, en wanneer 's anderendaags de bu-
reelen van koopman Van Helmen werden
geopend, verscheen de kassier Gedeon
Weinel niet op zijnen post.
Toen de knecht, die in allerlij naar dezes
woning was gezonden, ten huize des koop-
mans wederkeerde, kon hij hem enkel be
richten
Dat M. Weinel, zooals werd gezegd,
voor eene lange reis vertrokken was.
Die neerbliksemde tijding verschrikte niet
weinig den reeds zoo diepgetroffen patroon,
en deed Joris naar de kas snellen waar eene
som van twee-en-negentig duizend franken
moest voorhanden zijn. Helaas die gelden,
voor nakende betalingen bestemd, waren
verdwenen en door den gevluchten kassier
gestolen en ontvoerd.
Wanneer Arnold dit vernam, zonk hij in
een als kaf en kon niet anders dan zuchten
Ach de schipbreuk is volledig Al
les. alles ben ik kwijt en eveneens uw bezit,
o Margaretha, vergeef, vergeef het mijUw
fortuin, die gij mij toevertrouwdet, is in den
kolk verzwolgen
Onrechtveerdig goed gedijt niet of
brengt geen voordeel aan!
Gewis, dit was wel l.itgeen de vrome
De berichten die ons over den oorlog toe
komen zijn nog al tegenstrijdig.
Italië heeft reeds officieel bezit genomen
van Tripoli, maar zonder de toestemming
der Turken te verkrijgen.
Oorlogsbuit.
Tot hiertoe hebben de Italianen 22 Turk-
sciie officiers en 370 soldaten krijgsgevangen
genomen.
Zij hebben een kruiser, 2 militaire trans
portschepen, 4 zeilschepen, 24 kleine schepen
en de yacht van den sultan Abdul-Hamid
ekaapt
Daarbij moet men nog rekenen het in op
bouw zijnde Turksch oorlogschip te Genua
aangeslagen.
Ernstig gevecht.
Dinsdag is te Turino een telegram uit
Augusta(Cecilie) toegekomen, volgens welke
er slag zou geleverd zijn in de Roode Zee,
tusschen eenige Italiaansche oorlogschepen
en een smaldeel Turksche torpedoweerders.
Vier Turksche torpedoweerders zouden in
den grond geboord zijn, en de anderen zou
den hun behoud in de vlucht gezocht hebben.
Tusschenkomst.
Men zegt dat de oorlog weldra zou kunnen
worden afgebroken, dank zij de vriendschap
pelijke tusschenkomst van Duitschland en
Oostenrijk.
Bittere Ironie.
Een Fransche schrijver verkondigt de
volgende bittere ironie
De bouw van het -Vredespaleis» in Den
Haag maakt groote vorderingen,.. Het is
zelfs zeer verontrustend.
Inderdaad brengt dit vredelievend gebouw
ongeluk.
Bewijzen
Tot den bouw is besloten de Boerenoor
log barst uit.
De plannen zijn aangenomenRussisch-
Japansche oorlog.
De eerste steen is gelegd: reis van den
Keizer naar Tanger en begin van de Marok-
kaansch-Europeesche verwikkelingen.
De eerste verdieping is gereed Oostenrijk
maakt zich meester van Bosnië en Herzego-
wina.
De tweede is klaarFransch-Duitsche
verwikkelingen.
Het dak is er op geplaatstItaliaansoh-
Turksche oorlog.
Gaat zien naar de nieuwe magazijnen van
C. Battheu-Baekeroot, In den Ballon
Yperstraat, nrs 56 en 58 en Gij zult U over
tuigen dat Gij een overgroote keus zult
vinden van Mans- en Kinderkostumen
aan buitengewone prijzen geafficheerd.
kloosterzuster Louise die vroeger Judith
Van Helmen heette, overwegen en inge
togen bekennen moest, nadat zij, uit hare
verdooving ontwaakt, nogmaals het schrij
ven herlas, welk door hare moeder haar
gestuurd werd, en waarin zij de rampvolle
gebeurtenissen vernam, die te Marseille
sinds kort waren voorgevallen.
Ja, de arme maagd, die, om uit te boeten
wat werd misdreven, ouders, rijkdom, vrien
den en wereld had verlaten, om als nederige,
niets bezittende gasthuisnon, enkel zieken,
ellendigen en lijdenden tot vrienden en tot
verstrooiing te hebben de koene vrouw,
haar zelve gansch opofferend, zij wist toch
al het onrecht, dat in hare familie was ge
schied en hoe zondig toch haar vader was
gestorven. Zij kon diensvolgens best Godes
machtige hand in 't voorgevallene gevoelen.
Inderdaad, nu moest zij niet naar hare
moeder gaan om haar te zeggen
Moeder lief, vader is zondig gestorven
misschien. Immers, hij was een zelfmoorde
naar Geef weer Geef weer
Zij moest niet meer het hert barer onge
lukkige moeder door schrikkelijk nieuws
vergruizen en haar tot teruggaaf van het
gestolene aanmanen.
Immers, 't gestolene was verzwonden en
hare moeder was tot armoede vervallen.
O als zuster Louisa dit herdacht, dan ju
belde haar hert van innige dankbaarheid tot
God, die wel beter dan zijne verwaande
schepselen de gebeurtenissen wist te schik
ken.
Edoch, nu was de plicht der kloosterzus
ter ook afgebakend. Zij moest nog éénen
man spreken, aan wien voldoenig te schen
ken viel en wien ook nog de eer kon wor
den terug gegeven, en zuster Louisa besloot
oorlof te vragen om naar Marseille terug te
keeren, en daar een korten tijd te verblijven,
ten einde zeer gewichtige zaken te regelen
Nadruk voorbehouden. \Vordl vootrtgezet.)
In zekere streken der Rijnvallei, ziet
men vele keirselaars bedekt met nieuwe
vruchten en heelemaal beroofd van blad.
Op de Fransche spoorwegen heerschen
de meest ellendige achterlijke toestanden.
Dezer dagen moest te Brest de begravenis
plaats hebben van eenige bij de jongste
scheepsrampen omgekomen matrozen. De
overheden en 15,000 menschen waren opge
komen, om de doodkisten te ontvangen.
Maar wat bleek bij aankomst van den trein
De doodkisten waren verloren gegaan.
Een fijne boel.
In Parijs heerscht een melknood.
De H. Stoel heeft verklaard in zake
den oorlog tusschen Ilalie en Turkije de
onzijdigheid handhaven.
De sloop »Notre-Dame-des-Flots», kapi
tein l'runeau. vaarde dinsdag de chenal du
Four te Brest binnen, toen opeens eene golf
de vijf leden der bemanning in zeo wierp.
De kapitein bleef alleen aan boord. Een
minuut later werden de vijf mannen door
eene andere golf terug op het dok ge
slingerd, Zij.k.wamea,er niet een koud bad
van af.
In Portugal hebben steeds koningsge
zinde bewegingen en zelfs gevechten plaats.
Doch zij schijnen op niets te zullen uitkomen.
Ten gevolge van een kabelbreuk is in
de koolmijn van Gelsenkirchen iu Duitsch
land, een ophaalbak in den put gestort.
Negen Mijnwerkers werden gedood.
In de Fransche hoofdstad leven 50,000
huisgezinnen, die maar over eene enkeie
kamer beschikken. Wat een leven 1
In eenige streken van China is er revo
lutie. Men wilt daar ook een republiek in
stellen.
Uit Cadix wordt gemeld, dat 200 pries
ters in Portugal in 't gevang zouden zitten.
In Arabië zijn 30 Italianers vermoord
geworden.
Te Zuyenkerke, in Fransch-Ylaanderen
werd de jachtwachter Jules Charte), 37 jaar,
vader van 3 kinderen, door een onbekenden
wildstrooper doodgeschoten.
Het Marokko geschil dat ons een tijdje
met een fransch-duitschen oorlog bedreigde,
is gansch vereffend.
In Europa, volgens eene officieele sla-
tisteik, zijn er 7000 honderdjarigen waar
van 3885 in Bulgarie alleen en 5 in Belgie.
Met 1 Juli 1913 zullen schepen het
Panama-kanaal kunnen doorvaren
EmerenceWat blieft er u ma
dame
--Ga eens naar de Groote Markt, in de
Apotheek MONTEYNE, en vraag eene
flesch THEOBROMA, neem, daar 3 frank.
Is dat voor u, Madame
Ik vind u wel onbescheiden, meisje,
mij dat te vragen
Madame moet dat niet kwalijk nernen,
maar ik dacht er al verscheidene dagen op,
dat Madame er zoo flauw en krachteloos
uitziet en ik zegde bij mijn eigendat
Madame eens THEOBROMA nam, zij zou
rap genezen zijn.
Eh wel ja, 't is voor mij, de dokier is
hier geweest en hij zegde Madame, ik kan
u niets beters schrijven als THEOBROMA.
Tc verkrijgen bij M. MONTEYNE, apotheker
op de Groote Markt, Poperinghe, en bij
M. LIBOTTE. apotheker op de Botermarkt,
te Yperen.
ISfniLiiieiiWN.
Belangrijke dag. Katholieken, he
den allen uwen plicht vervuld, dan komen
we zegepralend uit de stembus. Allen als
een man, aan den kop der katholieke lijst
nr 1 gestemd, op de witte en op de roode
briefjes Niet stemmen voor kandidaten van
andere lijsten.
Jong Dings - Congregatie. Zondag
en Maandag laatst vierden de loden der
Jongelings-Congregatie hunne jaarlijksehe
tooneelfoeste Het zij luide en alom gezeid,
hun roem is reeds lang gemaakt en gekend,
maar, dit jaar nogtans, hebben zij nog al de
voorgaande overtroffen. Allen waren in
hunnen rol en verstonden die goed. Hoe
schoon en hoe beweeglijk hun drama
Onschuld zegepraalt dat vele i,uilige
zedelessen bevatdaarop volgden een kluch-
tigen tweezang en een zeer vermakend
blijspel, alles ten besten uitgevoerd.
Talrijk waren de aanwezigen, nogfans,
mij dunkt, er zouden daar nog veel meer
ontwikkelde lieden moeten naartoe gaan,
niet alleenlijk uit verkleefdheid en leerzuch
tigheid aan en voor onze moedertaal, maar
nog meer om door hunne tegenwoordigheid
te toonen dat zij die schoone en christelijke