klËUWSBUD HOOR PÖPEKÜuNE EN OMSTREKEN, HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD verschijnende den Zaterdag namiddag. Koopt uwe MEUBELS, Stoelen, Kindervoituren,Stoors, Gordijnen, Tapijten, In den Bazar, bij Sansen-Decorte, Poperinghe Aan tie Kiezers. Een Schot in den Rug 5 Centiemen. ANNONCEN Den drukregel 10 c. Hei haalde Annoncen Eerste Taps, Bollingea en Herfeergkeriiiisses mits beta li ag van 25 c Alle Annoncen vooraf betaalbaar moeten vóór den Vrijdag-noen ingezonden worden. INSCHRIJVINGSPRIJS Buiten grondgebied van Poperinghe Op grondgebied van Popeiitighe Buitenland 4,69 fr De plakbrieven die bij mij gedrukt zijn, zullen ééns onvergeld in het blad verschijnen. Uitgever, VALÈRE SANSEN, Boek- en Steendrukker, Gasthuisstraat, 15, Poperinghe. Wekelijksche Almanak. October. Zon op. Zon ond. Moe gestemd? Beden krijgt gij roode ers witte stembriefjes Geef op dik briefje ééaa ciop, juist onder nummer 1. op roode en witte briefje» ÉEftï dop te geven onder nr 1 Bemerk wel Te overwegen. De gemeentekiezingen in Westvlaanderen. Een heldhaftig meisje. De Slaapziekte. ftaüaansch-Turksche Oorlog. ËUlTENMfiDSGtf fHEUOlS. JilEÜWS UIT BELGIE. Zondag October ign. 7e [aar. N* 46 /olgens ov •>x-.ïiik<:;:i<' woriii ii ingelijfd de nmnceesais Het recht, annoncen oj artikels te weigeren is voorbehouden. 2.50 Fr. VOOR IF.OEREEN. I)e Hdrbergi'd's bobben recht' aan Kosioioozo inlasschinsi van twee nbrbid-gfoeston. Bijzondere buiten stad 2,50 binnen stad 2,00 Herbergiers buiten stad 1,60 binnen stad 1,00 gBfcgsaaagttaggHBHB Zondag- 15 Zuiverheid van Maria, H. Theresia. 6 u. 7 in. 4 u. 50 Maandag 16 H. Wenceslaus. 6 9 4 48 Dinsdag 17 H. Hedwigis, G. Margareta-Maria Alacoque. 6 10 4 46 Woensdag 18 H. Lucas, patr. der scljilders, beeldhouwers en glazenmak. 6 12 4 44 Donderdag 19 H. Petrus Alcantara. 6 13 4 42 Vrijdag 20 H. Joanues Cantius 6 15 4 40 Zaterdag 21 11. Ursula, Celina, Hilarion. 6 17 4 38 Volle Maan. Laatste Kwartier. Nieuwe Maan. Eerste Kwartier. Zondag 8 October, ten 4 ure 11 minuten 's morgens. Zaterdag 14 October, ten 11 ure 46 minuten 's avonds. Zondag 22 October, ten 4 ure 9 minuten 's morgens. Maandag 30 October, ten 6 ure 42 minuten 's morgens. De manifesten deze week in onze stad uitgestrooid hebben klaar bewezen dat onze stadsbelangen niet beter kunnen bezorgd zijn dan zij liet zijn. De tegenstrevers zelf vinden er niets op te beknibbelen. Doet dus uw plicht, handelt dus als ver standige burgers: -Zijtge wel,houdt uwel». Geef geen stemmen nevens den naam van Heer of Vriend der Katholieke lijst om hem te bedanken voor verkregene gunst of omdat hij U eens groot plezier deed dat is nadee- lig voor al de andere katholieken, en voor- deelig voor de tegenstrevers. Gij kunt nu aan dien Heer of Vriend uwe erkentelijkheid betoonen en hem op uwe beurt een groot plezier doen met Eer dat ge uwe briefjes in de stembus gaat steken, moet ge het hoekje voorzichtig aftiekken en aan den president van het kiesbureel geven. Die waarlijk katholiek is, stemt niet voor de personen, maar voor het katholiek gedacht... Die waarlijk katholiek is zal niet pana cheeren, al ware zijn beste vriend onder de liberale kandidaten en zijn ergste vijand onder de katholieke kandidaten Uit een der katholieke manifesten. In onze provintie zijn er 48 gemeenten waar er geen strijd is onder deze zijn er 46 waar de katholieken gekozen zijn. Te Locre. Met de gemeentekiezingen is er hier geen strijd. M. Cyrille Six is ge kozen in plaats van M. Jules Samyn, ver trokken en overleden te Yper. De andere raadsheeren blijven de heeren Petrus Pla- tevoet, burgemeester, Victor Louf en Henri Nutten. Te Ghyverinchove is er strijd. Katholieke lijstBrutsaert Marcel. Decorte Alphonse- Juies, De Grave Emiel en Kinget René. Tweede lijstBeele Camille, Denys Henri, uit. lid, Dequeker Henri, id., Oyaert Désiré. De Muilicrij Van Tiegheni - Dupont, Rousselaere, blijft BITTER maar is zuiver. 72 Mengelwerk van -DE POPERINGHENAAR oorspronkelijk verbaal door ïlËftDIiaU DE ZE INE. Een hunner kwam vooruit Mijnheer Van Helmen, sprak hij hape rend, ilr kom hier met mijne matrozen... ik benGrivar,de tweede stuurman en mijne kameraden zegden mijBolt, gij moet het gaan zeggen Hum ziet ge mijnheer het wil zoo maar niet gaan om te spreken Grivar 1 kermde de blinde smerteliik De Dot fijn is dan. verloren och God Verloren, heer morde de zeeman Hum 1 dat zou ik toch wel denken Hege zonken is 't vast en zeker... Gezonken mijn schip gezonken steen >de de koopman als verpletterd alles kwijt van de kostbare lading Dat moogt ge toch zoo meenen, heer "Wij hebben gedaan al wat wij konden en mogen nog heel verblijd zijn onze eigene huid te hebben gered. Alles is dus verloren jammerde de koopman, wijl de twee vrouwen daar neer zaten, ontzet en sidderend. Grivar bief de schouders op, als bewijs dat het hunne schuld niet was en zegde Och dat is nu ook de schuld van die verraderlijke rotsen, die men in den oceaan overal verspreid vindt. Wij vaarden gerust vooruit en niets kon de ramp doen voorzien Maar hoe gebeurde dit toch jammer de de koopman Wel mijnheer, hoe gebeuren zulke zaken Wij zeilden met eenen gunstigen wind en eene snelheid van twaalf knoopen Wij gingen vooruit. In éénen oogwenk zon der liet minste voorteeken, daar verandert De huwelijksgeschenken lagen allen op eene tafel in een voor dat doel voorbehouden kamer-, en een jong meisje was bezig de verschillende voorwerpen met briefjes te voorzien en er eene lijst van te maken Het meisje, Ka.the Perron, bediende van een der eerste juweliers-firma's, bewonderde de prachtige geschenken, waarvan er steeds maar meer kwamen. Er waren prachtige zilveren schalen, kostbaar porselein kortom, van alles wat in een weelderig ingericht huishouden thuis hoort. Kathe PeiTon bekeek een tijdlang naden kend al deze heerlijkheden en zij dacht er over hoe de bruid, voor wie dit alles bestemd was, wei zou zijn. Zij had al veel bruiden ontmoet, bruiden die hare huwelijksge schenken met de grootste mogelijke onver schilligheid behandelden, anderen die ernsiig waren bij het aanschouwen daarvan, weer anderen wier vast samengeknepen iippen misschien geerne dat ééne woord gesproken hadden, dat haar de vrijheid teruggaf. Tot. welke soort zou Dora Herfurth be lmoren. Kathe zuchtte. Zij had hier eene bezig heid van groote verantwoordelijkheid en zij moest hare volle aandacht bij haar werk bepalen. Eigenaardig, dat zij juist dit werk moest doen. Zij die zelf eens rijk was geweest en van goede familie, die men geacht en geëerd had en die nu arm. eenzaam en verlaten in de wereld stond en haar eigen brood moest verdienen. Zoo is nu eenmaal 's we relds loop. Terwijl Kathe zoo in gedachten verdiept was, werd zachtjes eene deur geopend. Zij had eene doos met een prachtigen armband bezet met diamanten, in de hand. Een zacht gedruisch deed haar opkijken. Het was reeds schemerdonker geworden en zij had een der elektrische lampen aangestoken. Door de open deur klonk een geluid van druk pratende meisjes tot haar door, ook het rinkelen en rammelen van tellooren, messen en vorken. En de man, die op den drempel stond, bleef daar als vastgenageld staan en staarde haar aan als was zij een geest. Het jonge meisje was bleek als de dood en keek hem ook aan. Beiden waren niet in staat een woord te spreken. Haar armen vielen slap neer, de doos met den armband viel op deri grond. Toen werd de deur plotseling gesloten. De man trad haastig naar haar toe Kathe... wat is dat. Gij hier... wat beteekent dat Zij hield zich aan de tafel vast. De geheele kamer scheen met haar als in een kring te draaien. Stonden dan dooden weer op Gerhard... Het is niet mogelijk... Ik hoorde toch dat ge dood waart. Dood Ik Ik ben destijds bij het spoorwegongeluk in Amerika zoo ernstig gewond geworden, dat ik zes maanden in een gasthuis gelegen heb. En toen kreeg ik op al mijn brieven van u geen antwoord. Waarom niet, Kathe Toen ik terug kwam wist niemand waar ge waart. En niettegen staande ijverige nasporingen, heb ik uw idres niet kunnen vinden. Waarom... Kathe... waarom liet ge mij niets van u de wind en slaat naar bakboord over Plot seling daalt een dichte mist en omhult ons gansch... De kapitein beveelt den gang van iet schip te vertragen en wij gehoorzamen, wanneer wij eensklaps een onheilspellend ekraak hooien en eenen noodlottigen schok gewaar worden. God roept onze kapitein uit, een rif een klip wij strandenEn inderdaad, de brik was domweg met haren boeg op een rotspunt geloopen 1... Wij slaan spoedig hand aan t werk en gaan druk aan 't pompen en trachten het lek te stoppen. Helaas al wat wij werkten was gansch vruchteloos, en en kel bleef nog over ons behoud in de vlucht te zoeken Rap waren de booten klaar en wij scheepten ons in met wat water en pro viand Gelukkig 1 want nauwelijks waren wij gezeten. of daar zonk het schip in de diepte De Dolfijn was verdwenen. Ach zuchtte de blinde de handen van Margaretha koortsig drukkend. Ach vat verlies wat verlies Arnold, vriend, bedaar u, heb moed, nokte de weduwe eveneens diep getroffen En waar is de kapitein P waar is de eerste stuurman P Zonder twijfel hebben zij erge schub i aan de ramp! roept de blinde opspringend uit. Dat moogt ge niet denken, heer, weer voer de zeeman heftig Neen, de kapitein en de eerste stuurman hebben hunnen plicht maar al te wel gekweten, want beiden zijn er de slachtoffers van geworden.... Weihoe de kapitein Is evenals de stuurman verdronken, ja, heer, bromde de zeebonk en hij pinkte een blinkenden traan uit den grijzen stoppel baard, zoo heftig pakte hem 't vreeselijk gebeurde nog. God twee levens nog daarbij verloren, jammerde de blinde als vertwijfelend. Ha Margaretha, herinnert gij u wat weleer ge beurde Dan, 't is vele jaren geleden, werd hooren. Waren uw gevoelens veranderd) O, neen Gerhard, neen. Maar mijn vader was failliet gegaan. Dat was zijn dood, en mijn moedor kreeg spoedig daarna een ziekte, die ook haar het leven kostte. Toen moest ik de wijde wereld in, in mijn levens onderhoud voorzien. Ik had... Kathe, Kathe, mijn arme, lieve Kathe. Hij had zijn arm om haar heen geslagèn, een paar sekonden liet zij haar hoofd tegen zijn borst rusten, toen sloeg zij de oogen naar hem op. Maar in zijn oogen las zij éen zonderlinge uitdrukking van liefde... vreug de... droefheid en vertwijfeling. Kathe, mijn Kathe, weet ge dan niet Hij hield op. Wat moet ik weten vroeg zij met haar zachte, aangename stem. Hij keek van haar bleeke gelaat naar! al de heerlijkheden op lafel. Had het toeval wel ooit eeti man gruwzamer rol toebedeeld Ge zijt niet dood... ge leeft... en ik heb u weer, stamelde zij. Wat gaat al het andere ons aan. Kathe, hebt ge mij dan nog lief j Ja, Gerhard, fluisterde zij innig, och, die treurige, ongelukkige tijd, toen ik dacht dat ge dood waart. Maar, Gerhard, ik ver geet, ik ben nu arm. Mijn arme lieveling, wat moet ik do^n, hoe zal ik u alles zeggen Zij ging een stap achteruit. Haar stem had een scherpen klank toen zij zegde Wat is er Gerhard... ge zijl toch niet getrouwd Nog niet... Het was haar als werd ze door een ijzeren greep vastgepakt. Angst en vrees streden tegen haar gevoel van geluk dat ze zooeven gehad had. Dat beteekent, vervolgde hij, dat het morgen mijn huwelijksdag is. Gerhard, schreeuwde zij, en zij zou gevallen zijn wanneer hij haar niet onder steund had. Neen, neen, Gerhard, dat is niet waar. Uw huwelijksdag niet, dat is een afschuwelijke droom. Ik heb zoo vaak ge droomd dat ge terug kwaamt, o, gij, mijn lieve Gerhard. Haar stem verklonk in een snik. Zij keek hem aan met angstige blikken, waarin ïnS» ziel zich uitsprak. O, waarom zijt gij dan hiergekomen vroeg zij na een oogenblik. Ik heb haar niet lief, klonk het wild van zijn lippen. Ik heb nog nooit een ander vrouw lief gehad, dan u, Kathe. Maar ik vond u niet. Ik dacht, dat, als ge mij werke lijk lief had gehad, ge u dan niet in zoo'n diep stilzwijgen zoudt hebben gehuld. Ik dacht, dat ge misschien getrouwd waart. En toen kwam zij... Ah... zij... het jonge meisje, dat mor gen uw vrouw zal wezen..Houdt zij van u Ja... zegde hij, en dat is het ergste. Wanneer zij mij niet lief had, dan... Neen. zegt dat niet. Een man moet eerlijk zijn woord gestand blijven. Gij zijt uit vrijen wil haar verloofde geworden, niet waar Ja, ik weet niet juist meer hoe. Een paar partijen, een vluchtige kennismaking, likwijis samen dansen, een beetje veel cham pagne, een lief meisje dat van haar gene genheid voor mij geen geheim maakt... op een dergelijke wijze worden zooveel mannen in boeien geslagen en nu. daar... Hij wees met de hand naar de met ge schenken beladen tafel. Kathe keek met haar mooie groote oogen den man aan dien zij zoo innig lief had en die morgen een ander zou toebehooren. Zwijgend, bittere pijn in het hert, stonden zij daar een oogenblik tegenover elkaar. Toen bukte Kathe zich en raapte de op den grond gevallen doos op. Ik geloof dat het beter is dat ge naar haar toegaat. En dat raadt gij mij... gij. Wat moet ik u anders raden. Ge hebt uw woord gegeven, morgen is uw trouwdag. Hij bleefzwijgen en haar aankijken. Droefheid, vertwijfeling was in eiken trek van zijn gezicht te lezen. Wat moest hij doen Hij kwam vlak bij haar staan. Kathe, fluisterde hij, ik voel mij zelf als een gevangene wien de gulle vrijheid wenkt. Maar zonder u, zonder uwe liefde... Neen, neen, zoo niet, viel zij hem in de rede. Ge hadt een ander uw woord niet kunnen geven, wanneer ge mij nog werke lijk lief had gehad. Kathe, ik heb u lief boven alles. Luis ter naar mij, nog is het niet te laat. Neen, neen, ik wil niets hooren. Ik wil het geluk van een ander niet verstoren. Ik wil niet langer eene plaats in uw heft innemen, dat een ander nu al veroverd heeft. Ik wil haar leven niet verwoesten, zooals het mijne verwoest is. Die plechtigheid van morgen zal meer dan één leven verwoesten. Als ik met Dora praat... Ge zegdet, dat ze u lief heeft. Hij werd vaalbleek en zijn lippen trilden. Ja, zij heeft mij lief. Op dit oogenblik werd de deur geopend en een jonge, frissche meisjesstem riep Maar Gerhard, waar blijft ge zoo lang? Ge hadt in dien tijd alle geschenken al wel tienmaal kunnen tellen. Kathe trok zich terug en boog zich over een der geschenken. Gerhard staarde ge dachteloos op een zilveren schaal. Het jonge meisje kwam nader. Haar oo gen straalden van geluk en van vreugde. Zij draaide verschillende elektrische lampen aan, zoodat de kamer helder verlicht was. O, wat pracht. Juffrouw Perron, wat hebt ge dat smaakvol geschikt. Zij merkte niet der verlegenheid van bei de. Gerhard ging voor de venster staan, maar Kathe draaide zich om en zegde met vaste stern Het verheugd mij, dat gij tevreden zijt, juffrouw. Haar stem klonk koud en hard. Ik moest mijn vriendin roepen, zegde Dora. Zij hindert u toch zeker niet Geen kwestie van juffrouw. De jonge van geluk stralende vrouw ging weg. Kathe keek haar na en dachtEene, wier weg langs rozen gaat, wie de zon toe lacht... een gelukskind. Uit Kathe's gezicht was alle kieur gewe ken. Haar handen trilden, tewijl zij met haar werk verder ging. En Gerhard stond aan den anderen kant der kamer. Daar werd opnieuw de deur geopend. De jonge bruid kwam binnen met haar vrein- din en hare moeder. Dora was eenig kind en van haar vroegste jeugd af verwend. Geen wensch van haarwas onvervuld gebleven en Gerhard scheen het toppunt van haar geluk. Dit zegde elk woord van haar, elke blik van hare moeder. Kathe zag dat duidelijk. Dit zachte teere wezen, zou een krachtige slag van het lot niet kunnen verdragen. Zij moest behoed en gekoesterd worden als een teere plant. Haar geluk, haar leven wortelde in de liefde. Het zou haar dooden, dacht Kathe. Neen, ik zou een dergelijke schuld niet op mij kunnen nemen. De hemel behoede mij, dat ik een ander in het ongeluk zou storten. Dapper richtte zij haar hoofd weer op en sprak met iedereen en luisterde naar alles wat gezegd werd. Zij hoorde de liefkozingen, de woorden die Dora tegen Gerhard zegde, en zij hoorde de schertsende woorden, die zij met elkander wisselden. Zeker moest een man eene vrouw als Dora liefhebben, vooral wanneer zoo teere banden aan elkaar bonden als hier het geval was. Was hij dan gek geweest dat hij deze verbintenis had willen verbreken, om harentwille Het jonge, levenslustige kind van alle geluk te berooven en tot vertwijfeling te brengen, zonder dat zij eenige schuld had Neen, zij moest gelukkig blijven. Ge ziet er verschrikkelijk vermoeid uit, juffrouw Perron, zegde Dora, zelfzuch tige die ik ben er niet aan gedacht te hebben u wat aan te bieden. Gaat ge mee naar de andere kamer er iets verzonnen en een plan gesmeed. Ei laas zie, bet is nu verwezentlijkt. De diepgetroffene weduwe rilde. Immers, zij herinnerde het zich maar al te wel, dat de vader van Arnold, met dezen saam, een snood en listig plan hadden uitgedacht, om den scheepsreeder Meyntens te dwingen tot. het leveren zijner dochter Paula. Helaas hoe werd hier nu de booze wreed gestraft door hetzelfde, waarin hij weleer gezondigd had. En Arnold, die door 't verlies van zijn schip en deszelfs rijke lading ten diepste ge troffen was, riep verbrijzeld en handenwrin gend uit O God ik ben alles kwijt, ten gronde verpletterd. Ach, gij komt herstelling eischen. Uw uur is daar... De weenende weduwe greep haren wan- hopigen, ontstelden schoonbroeder vast en weerhield hem van alle noodlottige bewe ging. Zij deed de bedremmelde en diepbewo gen zeelieden henengaan, biddende 's ander daags om het hun verschuldigde weder te keeren, en wijl de zeebonken slinks groe tend aftrokken, weerklonk door de zaal nog de rauwe smertkreet des blinden Ach, verloren, gansch verloren ben ik En Roza had, morrend, hare gebalde vuist verwoed tegen haar voorhoofd gesla gen. Margaretha verloor hier hare koelbloe digheid niet. Zij vermaande hare dochter heftig en ge bood haar te helpen in het verplegen van haren wanhopigen oom, die zich aan de meest buitensporige uitingen zijner smert overgaf en te werk ging als een zinnelooze. Middelerwijl waren de zeelieden de stad ingetrokken en hadden de tijding van de schipbreuk der Dolfijn overal verspreid, zoodat weldra gansch Marseille het onheil kende. Niet weinig baarde het gebeurde ontroe- Maar Kathe schudde het hoofd. Zij moest weg, zij wilde Gerhard niet langer zien. Wat trilden haar handen en wat waren ze koud. Ging Gerhard nu maar weg. Hij kwam ook naar haar toe en sprak een paar woorden die koud en onzeker klonken. Zijne toekomstige schoonmoeder stak haren arm door den zijnen en nam hem mede. De vriendin van Dora volgde. Dora en Kathe bleven alleen. Toen greep Kathe plotseling do handen der andere en zegde Ik wensch u een oneindig groot geluk, juffrouw. Mijn werk is nu afgeloopen en ik moet henengaan. Dora keek het jonge opgewonden meisje aan deze vervolgde Ge neemt mij toch niet kwalijk dat ik u gelukwenschte, ik, die tot de werkende klasse behoor. .Hoe kunt ge zoo iets denken, juffrouw Perron, antwoordde Dora, ik dank u zeer voor uwe gelukwenschen en ik zou willen, dat iedereen zoo gelukkig zou kunnen wor den als ik ben sedert ik mijn Gerhard heb en door hem bemind word, zooals hij alleen kan liefhebben. De hemel behoede u, wedervoer de jonge bediende. Wat ziet ge er bleek uit, merkte Dora opeens op. Zeg mij eens, als de vraag niet onbescheiden is, hebt ge eene gelukkige liefde gehad En hebt ge iemand, die u lief had, verloren Ja, fluisterde Kathe met door tranen verstikte stem. Ook ik, was eens eene ge lukkige bruid als gij. En is hij dood Voor mij... ja. De gelukkige Dora dacht niet dat door het uitspreken dezer woorden, Kathe haar 't schoonste barer huwelijksgeschenken gaf. Door plaatsgebrek, vervolg en einde ver schoven tol aanstaande week. ring en opzien aan velen, en het krediet van koopman Arnold Van Helmen kreeg eenen zwaren, moorden 'en knak. Een man was er, die, toen hij 't vernam, heviger nog dan de andere ontroerde. Wanneer de kassier Gedeon Weinel het rampspoedig nieuws te weten kreeg, stak hij den wijsvinger tegen het voorhoofd op en prevelde Gedeon, Gedeon, opgepastWanneer een schip zinkt, dan vluchten ratten en muizen. Ha redden wij ons spoedig uit eene nakende tweede schipbreuk. Hij voerde besloten uit wat hij snood had bedacht, en wanneer 's anderendaags de bu- reelen van koopman Van Helmen werden geopend, verscheen de kassier Gedeon Weinel niet op zijnen post. Toen de knecht, die in allerlij naar dezes woning was gezonden, ten huize des koop- mans wederkeerde, kon hij hem enkel be richten Dat M. Weinel, zooals werd gezegd, voor eene lange reis vertrokken was. Die neerbliksemde tijding verschrikte niet weinig den reeds zoo diepgetroffen patroon, en deed Joris naar de kas snellen waar eene som van twee-en-negentig duizend franken moest voorhanden zijn. Helaas die gelden, voor nakende betalingen bestemd, waren verdwenen en door den gevluchten kassier gestolen en ontvoerd. Wanneer Arnold dit vernam, zonk hij in een als kaf en kon niet anders dan zuchten Ach de schipbreuk is volledig Al les. alles ben ik kwijt en eveneens uw bezit, o Margaretha, vergeef, vergeef het mijUw fortuin, die gij mij toevertrouwdet, is in den kolk verzwolgen Onrechtveerdig goed gedijt niet of brengt geen voordeel aan! Gewis, dit was wel l.itgeen de vrome De berichten die ons over den oorlog toe komen zijn nog al tegenstrijdig. Italië heeft reeds officieel bezit genomen van Tripoli, maar zonder de toestemming der Turken te verkrijgen. Oorlogsbuit. Tot hiertoe hebben de Italianen 22 Turk- sciie officiers en 370 soldaten krijgsgevangen genomen. Zij hebben een kruiser, 2 militaire trans portschepen, 4 zeilschepen, 24 kleine schepen en de yacht van den sultan Abdul-Hamid ekaapt Daarbij moet men nog rekenen het in op bouw zijnde Turksch oorlogschip te Genua aangeslagen. Ernstig gevecht. Dinsdag is te Turino een telegram uit Augusta(Cecilie) toegekomen, volgens welke er slag zou geleverd zijn in de Roode Zee, tusschen eenige Italiaansche oorlogschepen en een smaldeel Turksche torpedoweerders. Vier Turksche torpedoweerders zouden in den grond geboord zijn, en de anderen zou den hun behoud in de vlucht gezocht hebben. Tusschenkomst. Men zegt dat de oorlog weldra zou kunnen worden afgebroken, dank zij de vriendschap pelijke tusschenkomst van Duitschland en Oostenrijk. Bittere Ironie. Een Fransche schrijver verkondigt de volgende bittere ironie De bouw van het -Vredespaleis» in Den Haag maakt groote vorderingen,.. Het is zelfs zeer verontrustend. Inderdaad brengt dit vredelievend gebouw ongeluk. Bewijzen Tot den bouw is besloten de Boerenoor log barst uit. De plannen zijn aangenomenRussisch- Japansche oorlog. De eerste steen is gelegd: reis van den Keizer naar Tanger en begin van de Marok- kaansch-Europeesche verwikkelingen. De eerste verdieping is gereed Oostenrijk maakt zich meester van Bosnië en Herzego- wina. De tweede is klaarFransch-Duitsche verwikkelingen. Het dak is er op geplaatstItaliaansoh- Turksche oorlog. Gaat zien naar de nieuwe magazijnen van C. Battheu-Baekeroot, In den Ballon Yperstraat, nrs 56 en 58 en Gij zult U over tuigen dat Gij een overgroote keus zult vinden van Mans- en Kinderkostumen aan buitengewone prijzen geafficheerd. kloosterzuster Louise die vroeger Judith Van Helmen heette, overwegen en inge togen bekennen moest, nadat zij, uit hare verdooving ontwaakt, nogmaals het schrij ven herlas, welk door hare moeder haar gestuurd werd, en waarin zij de rampvolle gebeurtenissen vernam, die te Marseille sinds kort waren voorgevallen. Ja, de arme maagd, die, om uit te boeten wat werd misdreven, ouders, rijkdom, vrien den en wereld had verlaten, om als nederige, niets bezittende gasthuisnon, enkel zieken, ellendigen en lijdenden tot vrienden en tot verstrooiing te hebben de koene vrouw, haar zelve gansch opofferend, zij wist toch al het onrecht, dat in hare familie was ge schied en hoe zondig toch haar vader was gestorven. Zij kon diensvolgens best Godes machtige hand in 't voorgevallene gevoelen. Inderdaad, nu moest zij niet naar hare moeder gaan om haar te zeggen Moeder lief, vader is zondig gestorven misschien. Immers, hij was een zelfmoorde naar Geef weer Geef weer Zij moest niet meer het hert barer onge lukkige moeder door schrikkelijk nieuws vergruizen en haar tot teruggaaf van het gestolene aanmanen. Immers, 't gestolene was verzwonden en hare moeder was tot armoede vervallen. O als zuster Louisa dit herdacht, dan ju belde haar hert van innige dankbaarheid tot God, die wel beter dan zijne verwaande schepselen de gebeurtenissen wist te schik ken. Edoch, nu was de plicht der kloosterzus ter ook afgebakend. Zij moest nog éénen man spreken, aan wien voldoenig te schen ken viel en wien ook nog de eer kon wor den terug gegeven, en zuster Louisa besloot oorlof te vragen om naar Marseille terug te keeren, en daar een korten tijd te verblijven, ten einde zeer gewichtige zaken te regelen Nadruk voorbehouden. \Vordl vootrtgezet.) In zekere streken der Rijnvallei, ziet men vele keirselaars bedekt met nieuwe vruchten en heelemaal beroofd van blad. Op de Fransche spoorwegen heerschen de meest ellendige achterlijke toestanden. Dezer dagen moest te Brest de begravenis plaats hebben van eenige bij de jongste scheepsrampen omgekomen matrozen. De overheden en 15,000 menschen waren opge komen, om de doodkisten te ontvangen. Maar wat bleek bij aankomst van den trein De doodkisten waren verloren gegaan. Een fijne boel. In Parijs heerscht een melknood. De H. Stoel heeft verklaard in zake den oorlog tusschen Ilalie en Turkije de onzijdigheid handhaven. De sloop »Notre-Dame-des-Flots», kapi tein l'runeau. vaarde dinsdag de chenal du Four te Brest binnen, toen opeens eene golf de vijf leden der bemanning in zeo wierp. De kapitein bleef alleen aan boord. Een minuut later werden de vijf mannen door eene andere golf terug op het dok ge slingerd, Zij.k.wamea,er niet een koud bad van af. In Portugal hebben steeds koningsge zinde bewegingen en zelfs gevechten plaats. Doch zij schijnen op niets te zullen uitkomen. Ten gevolge van een kabelbreuk is in de koolmijn van Gelsenkirchen iu Duitsch land, een ophaalbak in den put gestort. Negen Mijnwerkers werden gedood. In de Fransche hoofdstad leven 50,000 huisgezinnen, die maar over eene enkeie kamer beschikken. Wat een leven 1 In eenige streken van China is er revo lutie. Men wilt daar ook een republiek in stellen. Uit Cadix wordt gemeld, dat 200 pries ters in Portugal in 't gevang zouden zitten. In Arabië zijn 30 Italianers vermoord geworden. Te Zuyenkerke, in Fransch-Ylaanderen werd de jachtwachter Jules Charte), 37 jaar, vader van 3 kinderen, door een onbekenden wildstrooper doodgeschoten. Het Marokko geschil dat ons een tijdje met een fransch-duitschen oorlog bedreigde, is gansch vereffend. In Europa, volgens eene officieele sla- tisteik, zijn er 7000 honderdjarigen waar van 3885 in Bulgarie alleen en 5 in Belgie. Met 1 Juli 1913 zullen schepen het Panama-kanaal kunnen doorvaren EmerenceWat blieft er u ma dame --Ga eens naar de Groote Markt, in de Apotheek MONTEYNE, en vraag eene flesch THEOBROMA, neem, daar 3 frank. Is dat voor u, Madame Ik vind u wel onbescheiden, meisje, mij dat te vragen Madame moet dat niet kwalijk nernen, maar ik dacht er al verscheidene dagen op, dat Madame er zoo flauw en krachteloos uitziet en ik zegde bij mijn eigendat Madame eens THEOBROMA nam, zij zou rap genezen zijn. Eh wel ja, 't is voor mij, de dokier is hier geweest en hij zegde Madame, ik kan u niets beters schrijven als THEOBROMA. Tc verkrijgen bij M. MONTEYNE, apotheker op de Groote Markt, Poperinghe, en bij M. LIBOTTE. apotheker op de Botermarkt, te Yperen. ISfniLiiieiiWN. Belangrijke dag. Katholieken, he den allen uwen plicht vervuld, dan komen we zegepralend uit de stembus. Allen als een man, aan den kop der katholieke lijst nr 1 gestemd, op de witte en op de roode briefjes Niet stemmen voor kandidaten van andere lijsten. Jong Dings - Congregatie. Zondag en Maandag laatst vierden de loden der Jongelings-Congregatie hunne jaarlijksehe tooneelfoeste Het zij luide en alom gezeid, hun roem is reeds lang gemaakt en gekend, maar, dit jaar nogtans, hebben zij nog al de voorgaande overtroffen. Allen waren in hunnen rol en verstonden die goed. Hoe schoon en hoe beweeglijk hun drama Onschuld zegepraalt dat vele i,uilige zedelessen bevatdaarop volgden een kluch- tigen tweezang en een zeer vermakend blijspel, alles ten besten uitgevoerd. Talrijk waren de aanwezigen, nogfans, mij dunkt, er zouden daar nog veel meer ontwikkelde lieden moeten naartoe gaan, niet alleenlijk uit verkleefdheid en leerzuch tigheid aan en voor onze moedertaal, maar nog meer om door hunne tegenwoordigheid te toonen dat zij die schoone en christelijke

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1911 | | pagina 1