HET NOTARIÈEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
NIEUWSBLAD VOOR
verschijnende
POPERINGHE
den Zaterdag
EN OMSTREKEN
namiddag.
Koop! uwe MEUBELS, Stoelen, Kindervoituren,Stoors, Gordijnen, Tapijten, In den Bazar, bij Sansen-Decorte, Poperinghe
HOU V! AREN
WRAAK EN LIEFDE
De Melen te Palis.
Men begeert te koopen
Zondag ign Mei igi2.
5 Centiemen.
8e Jaar. 25.
ANNONCEN
Den drukregel 10 c.
Hei naaide Annoncen
Eerste Taps, Bollingen
en Herbergkermissen
mits betaling van 25 c".
INSCHRIJVINGSPRIJS
Buiten grondgebied van
Poperinghe
Op grondgebied van
Poperinghe
Buitenland 4,60 fr
Uitgever, VALERE SANSEN, Boek- en Steendrukker, Gasthuisstraat, 15, Poperinghe.
Zon op. Zon ond.
Wekelijksche Almanak.—Mei.
Deurwaarder Robert PARET,
KOOPDAG VA i
TE STAVELE, Stavelebrug
Maandag?? .Mei 1912, 2e Sinxendag,
Dinsdag 21
Notaris PEEL,
te Rousbrugge-IIaringhe.
KOOPDAG VAN
GOED WERKE-PEERD
te Koushrugge,
Mei 1912,
Dinsdag 28 Mei 1912,
Notaris PIETERS,
Op Woensdag 29 (Vlei 1912,
HO U T WA REN
Notaris BA ER T,
,T/
Notaris Haghebaert
Op Maandag 3 Juni 1912,
GEMEENTE CROMBEKE,
Adres CAMILLE BARBIER,
Hendrik CONSCIENCE.
Een blik op Hendrik Conscience.
De schuilplaats van Garnier en
Valet wordt ontdekt.
Men doet het huis springen
met dynamiet.
Zes agenten gekwetst.
Garnier en Valet gedood.
volgens overeenkomst.
worden ingelijfd
Alle Annoncen
vooraf betaalbaar
moeten vóór den
Vrijdag-noen
ingezonden worden.
Het recht, annoncen oj
artikels te weigeren is
voorbehouden.
POTOtlltGHENUR
2,50 Fr. VOOR IEDEREEN.
De Herbergiers hebben recht
aan KosteTooze inlassching
van twee Herbergfeesten.
Bijzondere buiten stad 2,50
binnen stad 2,00
Herbergiers buiten stad 1,60
binnen stad 1,00
De plakbrieven
die bij mij gedrukt zijn,
zullen ééns onvergeld
in het blad verschijnen.
UHM
Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Donderdag
Vrijdag
Zaterdag
Volle Maan. Woensdag 1 Mei. ten 10 ure 19. minuten 's morgens.
Laatste Kwartier. Donderdag 9 Mei, ten 9 ure 56 minuten 's morgens.
Nieuwe Maan. Donderdag 16 Mei, ten 10 ure 14 minuten 's avonds.
Eeiste Kwartier. Donderdag 23 Mei, ten 2 ure 11 minuten 's namiddags.
Volle Maan. Donderdag 30 Mei, ten 11 ure 30 minuten 's avonds.
19
Exaudi. s. Ivo, Prudentiana.
3 u. 51 m.
7 u. 29
20
s. Bernardus, Irma.
3 50
7 30
21
s. Felix, cap Itisberga, Laurentia.
3 48
7 31
22
s. EmielEswinde.
3 47
7 32
23
s. Di siderius, Einelia.
3 45
7 34
24
s. Maria h. Christen, Donat, Joanna, Angela.
3 44
7 36
25
s. Urbanus, Abel, vigrlie.
3 43
7 37
KANTOOR VAN DEN
TE DÏXMUDE.
Ketens, Koordewerk en Zeilen,
om 1 ure stipt namiddag
ter hei berg De Stavelebrug bewoond
door Henri Brunei, koopman en herber
gier te Stavele, zal de Deurwaarder
Robert Paret, te Dixmude verblijvende,
koopdag houden van
Eiken staken dienstig voor afsluiting,
schuifregels. planken, batten, kepers, mest
planken. melkbruggen, baliën, hekkens,
drinkbakken voor kalvers en zwijns, enz.
Voorts-komende van den aftrek van twee
schepen 38 meters
Voorts nog Aanslagbard, 1)2 duirns, 3, 4
5 en 6 kwart en in alle lengten.
Verders: Zeer schoone en kloeke scbeeps-
zeilen vierkantig opgemaakt op alle groot
ten, dienstig voor bastieren met op alle 50
centimeters kopere ringen,
Schoone reepen en ketens van alle zwaar-
ten, bijzonderlijk dienstig voor landbouwers,
timmerlieden, voermans, aannemers, enz.
Op gewone voorwaarden. De koopen tot
OTi mot <Jo IQfranUo mplaM b\/l/i»«ivt
worden. De koopen daarenboven met tijd
van betaling mits borgstelling.
Betaalbaar ten kantore van den Deur
waarder Robert Paret, Statiestraat, 18, te
Dixmude.
KANTOOR VAN DEN
Voermansailaam,
deel Menagiegoederen en andere roerende
voorwerpen,
om 2 ure namiddagten huize van Sr Ca-
miel Deveher, ter Beveren-kalsijde,
Bestaande namentlijk in Twee camions,
grooten breedwielwagen, driewielkarre,
bastieren, ketens en reepen, strooisnijder.
graander, harnassuren, valleien en zwinkels,
ploeg en eegden, enz. enz., alles in zeer
goeden staat.
II.
om 4 ure namiddag, ter herberg Het
Paviljoen -, bewoond door A. Pattyn, ter
dorpplaats van Crombeke, zal Ml"< Gaston
PEEL, Notaris te Rousbrug ge-Haring he,
overgaan tot de openbare verkooping van
Gemeente PROVEN,
Een W ooiiliuis met stal en afhange-
lijkheden en 9 aren bebouwde grond erve
en hovenierhof, staande en gelegen ten west-
kante van den steenweg van Rousbrugge
naar Proven, aan de herberg "Het Speelhof"
bewoond door August Raeckelboom, tot 1
October aanstaande mits 60 fr. s'jaars boven
de lasten.
27 Mengelwerk van DE P0PER1NGHENAAR
oorspronkelijk verhaal door
CA1IILLE VEItVARCKE.
Intusschen waren de drie mannen in den
hof gekomen en bereikten welhaast de deur,
langs welke Cies binnen gedaan was. Pedro
opende ze. hetgeen eenig gerucht veroor
zaakte.
Zouden wij geen licht moeten hebben?
vroeg Jan.
Voorzeker, antwoordde Pedro, ga om
den lanteeren, dien gij in den stal gelaten
hebt.
Jan voldeed aanstonds aan het bevel,terwijl
de twee andere bij de deur bleven staan.
Als zij eenige oogenblikken nadien, Jan
met het, licht zagen terugkeeren. draaiden zij
als onwillekeurig de blik ken naar dien kant
Doch eensklaps slaakten zijeenen gesmoor-
den kreet, zij kregen elk eenen harden stoot
ip de lenden, en een man sprong tusschen
hen naar buiten.
Pedro's verbazing duurde niet meer dan
een oogenblik.
Loopt naar de poort, fluisterde hij le
vendig. langs daar alleen kan de dief weg
De beide knechten vlogen naar de poort,
en, daar zij best den weg kenden, kwamen
zij er eerst. Als zij deze goed gesloten hadden
hoorden zij den indringeling afkomen, kort
op de hielen gevolgd door Pedro.
Studie van den
TE RENINGHE.
om 3 ure stipt namiddag.
MERK.WEERD1GE VF.ND1T1E
VAN
GELEGEN
in het bosch genaamd Den Bampoel te
Elverdinghe, langst den steenweg van
Woesten naar Poperinghe, dicht bij De
Wuppe" en bestaande namentlijk in
2(1 koopen ISeiikchoomen,
5Ü koopen Topeinden
van sparren en beukeboomen, dienstig voor
stakietstaken en verders
50 koopen Sparresnoei en
fSrandlionf.
Op gewone voorwaarden en borgstel
ling te aanveerden door voornoemden
Notaris PIETERS.
KANTOOR VAN DEN
TE DIXMUDE.
INSTEL
lllllltl'laO' .laaamS I 4> I
om 2 1)2 ure namiddagin het. Gemeente
huis TE MERCKEW, van
Gemeente RENINGHE.
3 Hectaren 9 aren 40 cenliaren zeer goed
WAAIGRAS te Reninghe in de Brouckagie,
sectie E, nummer 382.
Gebruikt, zonder pacblrecht, door Pieter
Baes, landbouwer te Reninghe.
1)2 °)o ins/elpremie te winnen.
STUDIE VAN DEN
TE PROVEN.
Bij sterfgeval.
in eene zitting,
om 4 ure juist namiddag, ter herberg Den
Arend bewoond door M. Jeróme Lermvtte,
ter plaatse van Proven
OPENBARE VERKOOPING VAN
Eenige Koop.
Twee aaneenhoudende partijen Zaai
land, gelegen te Crombeke, nabij de kasseie
van Proven naar Crombeke, samen groot 92
aren 60 centiaren, aldaar bekend ten kadas
ter sectie B, nummers 650 en 651.
Gebruikt door sieur Jules Deprey, werk
man te Crombeke, mits den prijs van 120 fr.
jaars, boven de lasten, met pachtrecht tot
1 October 1916.
Alle inlichtingen zijn te bekomen bij
genoemden Notaris.
groot
ui 't
Tailliehout voor fascinages, met of zonder
plantsoenen Lijsteboomen zware Eiken en
andere soorten van boornen.
Houtkoopman, LOPHEM-bij-Brugge.
De dief was echter eensklaps verdwenen.
Terwijl Cies op het punt was den Corsi-
kaans schatten te bemachtigen, had hij het
gerucht der opengaande deur vernomen, en
zijn dievenlanteerntje uitgedoofd.
In den gang gegaan zijnde, om te zien of
er verraad was had hij, bij het naderen van
Jan met het licht, de twee mannen zien
staan aan de deur. en was hun ontsprongen.
Nu zag hij met onbeschrijfelijken angst
dat hij te laat aan de poort kwam, en ver
borg zich in een massief van Spaansch
groen, hopende later een uitweg te vinden
Intusschen hoorde hij eenen der knechten
zeggen:
Hij kan nergens weg geraken, of hij zou
over den muur moeten klauteren en deze is
te hoog. Wij zullen de poort goed verzeke
ren en dan ivg lichten aansteken, om hem
te zoeken Hij zal ons niet ontkomen.
Cies had de ijzeren poort bij dage gezien,
en bemerkt dat het onmogelijk was langs
daar den terugtocht te beproeven.
Hij besloot dus te gaan onderzoeken indien
de hofmuur inderdaad zoo hoog was.
Voor zooveel de duisternis hem zulks toe
liet, bemekte hij welhaast dat hij er inder
daad niet kon over geraken.
Koortsachtig zocht, hij nochtans voort, op
een gelukkig toeval hopende.
Hij bevond zich reeds tamelijk verre van
het hoofdgebouw, bijna aan den tegenover-
gestclden kant van hof.
In de verte hoorde hij de knechten en nu
en dan zag hij tusschen het geboomte drie
lichten, die langs verschillende kanten na
Zij die hun leven lang gearbeid he'qben
om de stoffelijke welvaart bij het volk te
doen stijgen hebben recht op dankbaarheid
zij deden een werk van barmhartigheid zij
hebben de hongerigen gespijsd en de dorsti-
gen gelaafd. Doch zij die niet het lichaam
maar wel den geest van het volk gevoed
hebben, die de onwetenden geleerd hebben,
mogen niet minder aanspraak maken op;er
kentelijkheid en liefde.
Het is dan ook voor ons een plicht het
aandenken van zulke mannen in eere te be
waren en levendig te behouden.
Zoo iemand voor zijne stamgenooten in
tijd van schaarschheid aan geestesvoedsel
voor zijn volk heeft gebroken het zuivere
brood voor het verstand dan is het wel on
ze gevierde H. Conscience die, het kan niet
te veel herhaald worden zijn volk leerde
lezen
Op het einde van 1912 zal het 100 jaar
geleden zijn, dat de volksgeliefde schrijver
het licht zag. Deze gebooriedag zal alom in
het Vlaamsche land luisterlijk gevierd wor
den. Niet alleen in Antwernen, Qerf
Diuojci, maar zuus m vete meliië steuëli vao
Belgie en Holland worden groote feesten op
touw gezet.
De PoperingheDaar zal den grooten
man trachten te huldigen op waardige wijze.
Vandaag geven wij zijn portret en een over
zicht over zijn werk. Verschillende malen
zullen onze lezers een uitgekozene brok uit
zijn werk te smaken krijgen. Wij zullen
eindelijk voor onze Mengelmaren schoo
ne gedachten, treffende zinnen, machtspreu
ken enz. bij H. Conscience opzoeken.
Het is er ons niet om te doen eene volle
dige levensschets van den beroemden ro
manschrijver te geven evenmin eerie droge
en dorre opsomming van de meer dan hon
derd boekdeelen die uit zijne pen vloeiden.
Wij wenschen enkel aan te toonen wat hij
voor Vlaanderen gedaan heeft, welke kracht
inspanning, welk afmattend en afbeulend
werk hem is noodig geweest tot het volvoe
ren van de taak die hij op zich had genomen.
H. Conscience werd geboren te Antwer
pen den 3 December 1812. Heel vroeg werd
hij hulponderwijzer te Burgerhout. Toen de
omwenteling van 1830 uitbrak nam hij
dienst in het Belgisch leger. In 1837 werd
hij klerk bij het provinciaal bestuur te Ant
werpen in 1857 arrondissementscommissa
ris te Kortrijk in 1868 bewaarder van het
Wiertzmuseum te Biussel Hij stierf in die
bediening den 10 September 1883.
H. Conscience deinst voor geene
moeilijkheden achteruit.
De jaren 1831-1837 (in '37 verscheen
Conscience's eerste werk waren voor de
Vlaamsche letteren en wel voor de volks
lezing in 't bijzonder zeven magere jaren
geweest. In geheel Vlaamsch België kwa
men er gedurende die spanne tijds zooveel
verhalen van de pers niet als men er wol op
zijne ééne hand kan tellen. Tengevolge van
eeuwenlange verfransching, van de tergende
onrechtvaardigheid van 's landsbestuur, dat
onze moedertaal stiefmoederliik behandelde.
derden Zijn toestand werd netelig.
Reeds begon hij na te denken, indien hij
niet zou wel gedaan hebben zich ergens te
verschuilen tot de eerste dagklaarte.
Dan daagde er, naar zijne meening, eene
onverwachte-redding op.
Hij vond tamelijk dicht bij den muur
eenen hoogen boom met lange takken.
Er opklimmen was het werk van eenige
oogenblikken.
Op eene zekere hoogte boven den muur
gekomen, kroop hij bijna tot op het uiteinde
van eenen tak Deze plooide onder zijn ge
wicht en Cies voelde zich welhaast te recht
komen op ijzeren punten, waarmede de om
heining van den bof bezet was
Daar kon hij alleszins niet tang in dien
toestand blijven.
Hij hoorde zijn vervolgers naderen.
Welhaast gingen zij den voet van den
boom bereiken. Zich met de rechte hand aan
eenen der punten vastklampende liet hij den
tak los, die schuifelend zijnen vorigen toe
stand hernam.
Door eene geweldige krachtinspaning
wrong hij zijn lichaam over den muur, zoo
danig dat hij langs de buitenzijde hing.
Door het geroep van eenen der knechten
vernam hij, dat zij het gerucht vernomen
hadden en wisten waar hij was.
Zonder zich verder te beraden liet hij de
punten los, en viel naar beneden, verhopen
de ergens in een geploegd veld of eenen tuin
neder te dalen... maar wat was hij teleur
gesteld
Aan den voet van den muur lag een bree-
de diepe wal met zeer modderachtigen grond
was de minachting, de misprijzing van het
Vlaamsch algemeen. Wie tegen den stroom
wilde opvaren moest oen dappere man zijn
Een der heldhaftigsten was Conscience. Of
hij moeilijkheden te bestrijden had en hin
derpalen uit den weg te ruimen Geboren
uit een Franschen vader een oud-soldaat
uit Napoleon's vloot), gedeeltelijk in't.
Fransch grootgebracht, gebruikte hij in zij
ne jeugd met voorliefde die taal. Maar hij
wist dat zijn volk honger had en dit griefde
hem. Met onverpoosden ijver legde hij zich
loe op de studie der Nederlandsctie taal en
letterkunde, droeg gedurende zijn soldaten
dienst Vlaamsche werken in zijnen ransel
door het verbasterde land rond, stelde zich
meer en meer in betrek met de letterkundi
gen uit dien tijd en liet in 1837 zijn eerste
ling het Wonderjaar verschijnen. Nu bad
hij een andere moeilijkheid te bestrijden de
onverschilligheid der burgerij die de boeken
zou moeten koopen. Het lukte hem evenwel
241 inschrijvers te vinden. Het getal was
aanzienlijk voor dien tijd maar stelde den
schrijver geenszins in staat de drukkosten
uit te keeren.
In het Wonderjaar schetst Conscience
gebeurtenissen en voorvallen uit den tijd
der geuzen die hij, tegen de oorkonden der
geschiedenis in, poogt wit te wasschen. Het
duurde niet lang of de schrijver zag in dat
hij het mis op had en in dwaling verkeerde.
Hij wijzigde de strekking van dit werk zoo
dat het nu de katholieken bevredigde. De
liberalen maakten groot lawaai ter gelegen
heid van hetgeen zij noemden het verraad
van Conscience Maar de brave man be
kreunde er zich niet om na de verschijning
van zijn Leeuw van Vlaanderen waar
uit hij ook eenige zinnen schrapte verdedig
de hij onverpoosd den godsdienst, den land
aard, de zeden van zijn volk in ieder van
zijne werken. Ook voor De Leeuw van
Vlaanderen werd de arbeid niet gespaard.
Te dien tijde was Conscience hulp-archivaris
te Antwerpen met eene jaarwedde van 5Ü0fr.
Karig bestaan te weinig om te leven en
te veel om te sterven Deze bediening be
nam hem de schoonste uren van zijnen dag
en daar zijn hart al warmer en warmer
1 t.7??» y^Ilr rtam
hij een krachtdadig besluit. Hij zou zijn oni-
slag nemen om te leven God weet hoe. Wat
hij met deze beslissing al opofferde, wist hij
maar al te goed zooals het blijkt uit een
brief welken hij te dier gelegenheid tot den
gouverneur van Antwerpen richtte. De
gouverneur stelde hem nog uit medelijden,
zulke gemakkelijke voorwaarden voor dat,
mits een paar uren arbeid daags, Conscience
zijne jaarwedde had kunnen behouden. Hij
weigerde niettemin hij wilde al zijn tijd
veil hebben voor zijn levenswerk. En nu
begon eerst het snuisteren en het opzoeken.
Boekerijen werden doorsnuffeld, reizen on
dernomen, allerlei inlichtingen ver en bij
ingewonnen zoodat gansch België wist dat
Conscience arbeidde aan De Leeuw van
Vlaanderen". Met stijgend ongeduld wacht
ten allen. Den 18 December 1838 werd de
lang verbeidde roman aan de 480 inschrij
vers rondgestuurd. De brave man had zich
afgebeuld en een meesterwerk geleverd maar
hij stak er geld aan toe, alhoewel hij, in die
dagen, dikwijls in nood verkeerde.
De levenstaak van H. Conscience.
Hij wilde de zelfwaardeering, destamfier-
heid bij de Vlamingen wakker roepen.
Daarom maakte hij hun de geschiedenis van
hun eigen land bekend en toonde hun tot
wat een edelgezind volk zij behooren.
Benevens De Leeuw van Vlaanderen
schreef hij nog met het zelfde doel Jacob
van Artevelde», "De Boeren krijg enz.
Nevens die groote historiebeelden uit Vlaan-
derens glorietijdperken heeft hij ook andere
schilderijen gehangen tafereelen uit het
heden, trouwe afbeeldsels van 's lands
reine zeden. De deugden, den Vlaamschen
aard eigen, heeft hij verheerlijkt; voor de
gevaren heeft hij gewaarschuwdvoor de
lijders heeft hij medelijden opgewekt Het
kostte hem levenslangen arbeid, maar dien
vreesde hij niet. Het verwekte hem aller
hande teleurstelligen, maar de liefde die hij
ons toedroeg beurde hem telkens weder op.
De dankbaarheid van het Vlaamsche
volk.
Met zijn boeken heeft de vermaarde
schrijver nooit veel verdiend; in den beginne
Eenige vooruitspringende steenen, waar
Cies met de voeten aan haperde, deden zijn
lichaam in den val omkeeren, zoodat hij met
het hoofd het eerst in het water viel.
Om hulp roepen was hem onmogelijk en
zou ook nutteloos geweest zijn...
Ver in het ronde was geen levend wezen
in de velden, en zijne vervolgers gingen zich
voorzeker wel wachten, den weg te volgen,
dien hij ingeslagen had.
Ik heb daar gerucht gehoord op den
boom. kwam een der knechten aan Pedro
zeggen.
Als hij daarop geklomen ls dan zal hij
ons niet meer ontsnappen, antwoordde deze.
Laat ons den boom onderzoeken.
Terwijl de drie mannen eenige oogenblik
ken nadenkend stonden rond te zien, hoor
den zij in de stilte van den nacht duidelijk
eenig gerucht in het water van den bui-
teawal.
Hij zal van den boom op den muur en
van daar in 't water gesprongen zijn, zegde
dezelfde knecht, die eerst aan Pedro gespro
ken had Als ik haastig naar u kwam, om
u te zeggen dat ik gerucht op den boom
hoorde, docht het mij reeds dat een lichaam
in 't water viel, maar ik kon het niet geloo-
ven, maar nu kan ik niet meer twijfelen.
Gij zult gelijk hebben, sprak Pedro, on
ze dief is ons ontsnapt over den muur. Naar
alle waarschijnlijkheid wist hij niet dat hij
daar in 't water ging vallen. Hij mort
er bijna voorzeker verdrinken en wij moeten
hem gaan grlpen.
Dit zeggende had hij reeds eenige stappen
gedaan in de richting der poort.
vooral kon hij zelfs de drukkosten niet dek
ken. Nooit heeft hij geschreven om geld te
winnen, maar om goed te doen aan zijn volk.
Het moet ons dan niet verwonderen dat zijn
volk hem erkentelijk was. De hartelijkste
gelukwenschen werden hem door de aan
zienlijke lieden toegestuurd de koning zond
hem na het verschijnen van zijn eerste werk
400 fr. Stillekens aan werd hij tot lid uitge
roepen van alle gekende lettergenootsctiap-
pen in België en Holland. Heel het
vlaamschsprekende land vierde de verschij
ning van zijn honderdste werk. Conscience
woonde dan te Brussel. De Leuvensche
hoogeschool verhief hem tot doctor, de stad
Antwerpen kwam de verklaring afleggen
dat zij haar beroemden zoon een bronzen
standbeeld oprichtte. Meer dan honderd
maatschappijen kwamen hem hulde bren
gen en ten aanzien van die tallooze menigte
mocht de geliefde volksschrijver deze getui
genis afleggen Ik heb u, mijn volk, lief
gehad; ik heb den landaard bemind, uwe
zonen verheerlijkt, uwedochteren geëerbie
digd. Het beloofde standbeeld werd te
Antwerpen, den 13 Augustus 1883, inge
huldigd. Conscience was toen zoo lijdend,
dat hij deze buitengewone plechtigheid niet
kon bijwonen.
Zijne begraving werd een zegestoet. Lijk
diensten werden gevierd in de voornaamste
steden en de bestgekende kanselredenaars
spraken zijnen lof uit. Het lijk werd overge
bracht naar Antwerpen en boven zijn graf
rees algauw een prachtige gedenkzuil.
De beroemdheid van H. Conscience.
Pas had de schrijver eenige werken laten
verschijnen of de bisschop van Breslau,
Melchior von Diepenbroch kwam hem be
zoeken en zette zich ieverig aan het vertalen
in 't Duitsch. De Tjeken, Engelschen, Polen,
Denen,Italianen en Franschen volgden hem
na. In een tiental vreemde steden versche
nen uitgaven van zijne werken. Hij was in
briefwisseling met schrijvers uit alle lan
den ontving meer en meer bewijzen van
hoogschatting. Te Kortrijk ontving hij onder
andere Jen gekenden Victor Hugo. Aldus
heeft Conscience tot den roem der vlaam
sche letteren in het vreemde meer bijgedra-
Trrrrr rr?i.rrut
.cu crzcir wtrr un«
Zijn werk is boeiend, want Conscience
kon' vertellen beter dan wie ook; het beurt
op en geeft moed en levenslusthet laat ons
zien als in een spiegel wat de Vlamingen
vroeger waren, wat zij nu zijn en wat zij
worden moeten.
Daarom was hij en daarom blijft hij onze
meest geliefde volksschrijver.
Niemand heeft de belegering van Choisy
vergeten waar Bonnot gedood werd! Nu
komt er zich teNogent-sur-Marneeen drama
af te spelen, noch vreeselijker dan het eerste,
en eenig in de annalen van het banditisme.
De bandieten ontdekt.
De policie-overheid, die uit voorzichtig
heidsmaatregel aan de pers zegde het spoor
van Garnier en Valet verloren te hebben,
volgde de kerels echter sedert een paar
dagen goed op. De beide bandieten hadden
sedert eenige dagen een villa gehuurd te
Nogent-sur-Marne, een stap buiten Parijs
en verbleven er met vrouw Schoofs, vriendin
van Garnier.
Vrouw Schoofs deed de boodschappen en
dinsdag liep zij, zonder het te weten, vlak
tegen een agent die haar kende, de vrouw
opvolgde en zoo de schuilplaats der gevrees
de bandieten ontdekte.
Belegerd.
Met de noodige voorzorgmaatregelen
werd alles te Parijs bereid en dinsdag na
middag rond 4 1/2 ure, vertrok M. Guichard
De twee mannen volgden hem.
Spoedt u, zegde hij nog, wij hebben
reeds tijd genoeg verloren. Wij gaan buiten
het kasteel op het veld van den land
bouwer Stevens, daar ligt eene kleine boot,
waarmede wij naar de plaats zullen varen.
Intusschen lag Cies tegen eenen zekeren
dood te worstelen.
Door het vallen had hij zich eenigszins in
de lenden bezeerd, zoodat hij zich om zoo te
zeggen niet kon losmaken uit den modder
achtigen poel.
Als het hem evenwel gelukte zijn hoofd
boven het water te krijgen was hij bijna ver
stikt en kon slechts eenen flauwen schreeuw
uitbrengen.
't Was het gerucht dat zijne vervolgers
gehoord hadden.
Hij was gansch verblind door het slijk, en,
waarschijnlijk meenende weder naar den
muur te keeren, verwijderde hij er zich van,
en kwam op eene diepere plaats, waar hij
wederom onder duikelde. Zoo geene redding
opdaagde was hij verloren.
Zou dc ellendeling nu de tegenwoordig
heid van geest gehad hebben om zijn schul
dig leven te overdenken
Het verledeno moest hem voorzeker wei
nig troost aanbrengen, weinig vertrouwen
inboezemen voor het toekomende, en weinig
hoop in zijn hert storten, nopens hetgene
hem. aan de andere zijde van het graf, te
wachten stond.
IJdele levensloop van den booze, voor nie
mand ter wereld had hij eenige liefde ge
voeld maar ook niemand had hij er inge
boezemd...
uit Parijs met verscheidene opzieners der
veiligheidspolitie, allen per automobiel.
Men verwittigde M. Lépine, de gendar
men der streek, de zouaven van het fort
Nogent en de villa werd omzet.
De villa door de bandieten bewoond, was
uiterst wel gekozen zij stond alleen, langs
voren met boornen verdoken, zoodat zij
bijna in bet oog niet viel.
De menigte, opmerkzaam gemaakt door
al die toebereidselen, stroomde weldra toe
en moest door de soldaten achteruit gehou
den worden.
De opgesloten bandieten gingen zich toch
maar niet gevangen geven en reeds begon
nen zij te schieten op deze die het waagden
te naar te komen.
De brigadier Fleury kreeg twee kogels in
den buik en een opziener werd ook gewond.
Weldra zag men de vrouw Schoofs aan
het balkon komen M. Guichard riep haar
dat zij zich moest gevangen geven, dat haar
niets zou geschieden, en, na eenige minuten
kwam de vrouw buiten gevlucht en werd
seffens aangehouden.
Achter de villa komt een spoorwegviaduc
en groote steenen van dadr neergeworpen,
deden weldra het dak der villa instorten.
De avond viel en men besloot de villa te
doen springen. Dynamietbommen werden
er op geworpen maar deze leverden geen
voldoenden uitslag.
Het was toen rond 10 urevan weerskan
ten waren gedurig schoten gelost geweest,
doch met den duisteren gerocht het gevaar
lijk. Toortsen en fakkels werden aangesto
ken, en er werd voorgesteld de villa te
bewaken en 's anderdaags de belegering
voort te zetten.
M. Lépine echter wilde hiervan niet we
tenden wilde er ineens mede gedaan maken.
Voor de eindbestorming.
Ten 10 ure 15 's avonds deed de politiepre-
fekt de sapeurs-pompiers van Parijs met
elektrieke zoeklichten komen, want, in den
duisteren nacht, was er wezenlijk gevaar
voor al de personen die zich in den omtrek
van het omsingeld huis bevonden.
De opzieners van de veiligheid, van schil
den voorzien, konden, dank aan da duister-
tot op minder .dan vijf meters het ban-
jlItfSb liaucL cu JLfo<£<c iJaix loci u wi
stonden wondergoed aan de Browningsko
gels der belegerde anarchisten eene enkele
plaat werd doorbood.
Van af 12 1/2 ure werden met veel spoed
de toebereidselen doorgedreven om het huis
te doen springen. Men poogde verscheidene
malen vruchteloos de zoeklichten te doen
werken, doch men gelukte niet.
Nu begon men met meliniet straffer bom
men maken. De fakkels werden eenige
oogenblikken uitgedoofd en twee officieren
gingen in den duisteren de ontploffingstui-
gen in eene holte in den muur der villa lig
gen. Men verbondt ze met eletrieke draden
om ze te doen ontploffen.
De ontploffing.
Om 2 ure was alles gereed. Ds menigte
had zich op afstand weggetrokken en wacht
te met spanning op den uitval.
Op een teeken van M. Guichard werd de
elektrieke strooming in den draad gejaagd.
Eene verschrikkelijke ontploffing volgde en
eene reusachtige vlam omhulde den hemel
in een akelig licht. De menigte brak in ge
juich los. De ruiten der automobiels, die in
den omtrek stonden, vlogen aan stukken.
Was de villa ook ingestort Zouden Garnier
en Valet onder de puinen bedolven liggen
Op de ontploffing volgde eene diepe stilte.
Eensklaps knalde er van uit den kelder der
villa een revolverschot. De fakkels werden
onmiddelijk aangestoken en bij de rosse
klaarte kon men zien welke schade de ont
ploffing aangericht had. Da schade was on
beduidend. Eene bres van drie of vier meters
was in de muur geslagen. In de villa ver
roerde niets meer. M. Guichard besloot te
herbeginnen. Het was toen 2 ure 20.
De tweede ontploffing leverde ook geenen
uitslag op. De agenten begonen zenuwach
tig te worden. Zij wilden er kost wat kost
mee gedaan maken. Opeens bemerkte men
.eene schaduw op eenen hoek der villa. Op
het zelfde oogenblik steeg er een geweldig
geweervuur op uit de hof en uit de straat.
Gedurende geruimen tijd werd er onafge
broken geschoten. Eenige agenten beukten
de hofgrillie in en snelden met M. Guichard
Nooit had hij iets anders gedaan dan,
't was gelijk op welke manier, wat geld
trachten te verdienen, om zijne lage driften
te voldoen.
Ellendige levensloop doch laat ons
niemand oordeelen...
Als Pedro en zijne mannen de boot los ge
maakt hadden, kwamen zij behoedzaamaan-
gevaren, terwijl Jan zooveel mogelijk zijnen
lanteern vooruitbracht, om het water goed
te onderzoeken.
Wij moeten hier ter plaatse zijn, sprak
Pedro, hier moeten wij goed opletten.
Eenige oogenblikken later stiet de boot
tegen een voorwerp.
De mannen tastten in het water.
't Zal onze dief zijn, zegde Jan.
't Is hem inderdaad, antwoordde zijn
gezel, ik heb hem bij zijne kleederen.
Laat niet los, riep Pedro, toespringend
om te helpen.
Zij haalden inderdaad het lichaam van
Cies boven, en in de boot.
Aan land schreeuwde Pedro.
Het vaartuigje werd naar den- grasoever
gestooten, terwijl een der knechten zijn oor
op de borst van den drenkeling legde.
Het klopt niet meer, sprak hij.
Als wij spoedig hulp hebben, kan hij
misschien nog gered worden, meende Pedro.
Daarom ging hij voort, moet de eene aan
stonds om eenen geneesheer en de andere
om de policie loopen En spoedig, ik zal
hier wachten, en zien als er geen leven in
komt.
(Wordt voortgezet.)
Nadruk voorbehouden.
