POPERINGHE Ei OMSTREKEN, DE BOERENKRIJG HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD verschijnende den Zaterdag namiddag. BUlTENLAfiDSCH NIEUWS. Koopt uwe MEUBELS, Stoelen, STOVEN, Stoors, Gordijnen, Tapijten, In den Bazar, bij Sansen-Decorte, Poperinghe. ■Lm Zondag i3April 1913. 5 Centiemen. pe JaariVr 20. ANNONCEN Den drukregel 10 c. Herhaalde Annoncen volgens overeenkomst. Eerste Taps, BoMiHgcn en Berbergkerinissea rails betaling van 25 c". Alle Annoncen vooraf betaalbaar moeten vóór den Vrijdaö-noüen ingezonden worden. INSCHRIJVINGSPRIJS Buiten grondgebied van Poperinghe Op grondgebied van Poperinghe Buitenland 4,é® fr De plakbrieven die bij mij gedrukt zijn, zullen ééns onvergeld in het blad verschijnen. Uitgever, VALERE SANSEN, Boek- en Steendrukker, Gasthuisstraat, 15, Poperinghe. Wekelijksche Almanak.April. Zon op, Zon ond. Notaris BA CQUAERT Uit der hand te knopen Een aüergerieflijkst Woonhuis VA^DE LANOITTEteVlamertinghe en BACQÜAERT ie Poperinghe. Op Maandag 11 April 1913, Notaris VANDE LAN0ITTE, Donderdag 17 April 1913, PERSEN AANGEKOMEN „eën prachtig transport van 80 Kusissche Poneys en Cobs L/VI\' BBO IJWKItS, SCHOONE HOEVEELHEID Zuiver Eiken Hoppetrekkers Er zijn geen vlaamsclie grieven meer. JAARKRANS. iv. APRIL. Bericht aan de Landverhuizers. Frankrijk, worden ingelijfd DE POrEBIHGHEMAR Het recht, annoncen of artikels te 'weigeren is voorbehouden. 2,50 Fr. VOOR IEDEREEN. Dg Herbergiers hebben recht aan Kostelooze inlassching van twee Herbergfeesten. Bijzondere buiten stad 2,50 binnen stad 2,00 Herbergiers buiten stad 1,60 binnen stad 1,00 Zondag Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag Zaterdag 13 Jubilate. s. Hermina. 4 u. 56 m. 6 u. 32 m 14 s. Tiburtius, Ludwina. 4 54 6 34 15 s Anastasia, Octavia, Prudentia. 4 51 6 36 16 s. Christiana, Celesta, Paternus. 4 49 6 38 17 s. Anicetus, Theodorus. 4 47 6 39 18 s. Idesbaldus, Anthia, 4 45 6 41 19 s. Emma, Usmarus, Geroldus. 4 43 6 43 Zondag 0 April, ten 5 ure 43 minuten 's avonds. Nieuvre Maan. Eerste Kwartier. Maandag 14 April, ten 5 ure 39 minuten 's morgens. Volle Maan. Zondag 20 April, ten 9 ure 33 minuten 's avonds. Laatste Kwartier. Maandag 28 April, ten G ure 9 minuten 's morgens. wmuemam u i tpmnii „wmiui biiiibmmwhmhmmB'MMmmmhmwmpwbmwmhbbmmmmmmbmmmmb STUDIE VAN DEN te Poperinghe. met Magazijnen, Paardenstal en 5 aren 15 centiaren grond en hof, te Poperinghe, in de Yperstraat n° 94, met uitgangpoort in de Valkestraat, dienstig tot allen handel. Laatst gebruikt door M. Louis Ampen- Decorte. Alle inlichtingen le bekomen bij voor noemden Notaris ISucquaert. Studiën van de Notarissen om 2 ure zeer stipt namiddag, KOOPDAG VAN §ÖÖO Hoppepersen esï lOOÖ Kepers te POPERINGHE, bij de herberg Het Doolhof niHiiniiiiiii MWiiiiiim iiiii mb i r i nn \t v ii i «■■rcaa—■■iiii m nii i«i» STUDIE VAN DEN te Vlamertinghe. urn 2 ure en half stipt, LAATSTE VEADITIE VAX te VLA MERTINGHE, bij de Statie. 8000 Persen van alle klassen, zullen te koop gesteld worden. Onder de gewone voorwaarden. Hlamidag April, GROOTE EN KLEINE, I»ij Albérie Vcrviseh, handelaar in Paarden, Kerkstraat, BISSE- GHEM. Telefoon Kortrijk, 357. Onmogelijke Concurentie. Men vei koopt en verwisselt voor alle slag van paarden. Alle slack van Btcperg en Hoppe- perscn te verkrijgen aan zeer voordee- lige prijzm. op de landing van FIDEEL VERHAEGHE, smid, Brugyestraat, bij de Statie, POPERINGHE. van alle lengten, aan genadige prijzen te koop bij Liaiiie Trmvnnt Block bij de Statie te Poperinghe. 37" Mengelwerk van «DE POPERINGHENAAR 1798) HISTORISCH TAFEREEL UIT DE XVIIIe EEUW, DOOR llemlrik CONSCIENCE. Door volksvertegenwoordiger Dr Van de Perre werd bij den Minister van Oorlog het volgend feit aangeklaagd In het krijgs- gasthuis te Antwerpen, zaal 8, deelde de lste sergeant-majoor Hellebaut de wekelijk sche solde uit aan de soldaten. Voor het bed nr3 vroeg hij drie-vier keeren aan een zieken Vlaamschen soldaatToute la semaine De Vlaatnsche jongen verstond het niet en daarop vaart de onder-officier op zoo bru tale wijze tegen hem uit dat de ziekendienster moest tusschenkomen. Hij begon driemaal opnieuw tegen den zieken soldaat, hem toe snauwende dat hij het Fransch moest ver staan en te zorgen bad die taal te kennen eer hij het gastuuis verliet. PIANOS Lucien OORen andere mer ken. - SI»KI F. 1-1 Ri VIACIIIK.\K.\ s GRAMOPHONES en ZONOPHONES met naaldenPA TIIEPIIONES met sa- phier diamantjesbij Jeroom ÜIATTHYS ZOVLA, OoHtNlrual, tt5, ROL'SSELAKE. Waar, waar is het huis vroeg Simon- Brutus. Dkcir, dft&r achter den hoek zuchtte Bruno, bijna van spraak beroofd. En daar zij nu om den hoek gekeerd wa ren, wees de jongeling met de sidderende hand op eenige ronkende puinhopen een schreeuw als een doodskreet brak hem uit de borst, hij wankelde op zijne beenen en stort'e loodzwaar neder op den grond. Simon-Bi utus staarde eene wijl als bewus teloos in de blakende assche, waaronder het lijk van Genoveva volgens aanwijzing van Bruno moest begraven liegen dan keerde hij het gezicht er van af en zonk in droeve overpeinzingen weg Welhaast echter hief hij weder het hoofd op en sprak met koele uitdrukking tot de solnaten, die hem hadden gevolgd Draagt dezen gevangene terug naar de Markt en bewaakt hem daar, totdat ik u andere bevelen zende. De sol aten lichtten den ongelukkigen jongeling van den grond en droegen hem door de straatzijne ledematen hingen slap en ontzenuwd, als ware hij reeds een lijk ge weest. Simon-Brutus volgde van verre met den blik ter aarde gerichthoezeer hij ook wor stelde te^en smart en wroeging, het beeld van Genoveva in het midden der vlammen tegen den schrikkelijksten dood worstelen de, wilde hem niet verlaten. Intusschen hadden de Markten de aanpa lende straten een ander droevig tooneel aan- gebo en. Bij het zien van den rooden blaak, die tot het binnenste der huizen den brand verkon digde. waren de bevende inwoners achter hunne vensters verschenen en hadden met den dood op het lijf den uitgestrekten vuur gloed gezien. Daar zij meenden, dat de gansche stad veroorde-id was om door de vlammen ver nield te worden sprongen de meesten ui' hunne huizen en poogden zich "oor de vlucht te redden. In het eerst wilden de Fransche solda'en hen terugdrijven en hun beletten de poorten te berrik'n zij hadden zelfs meermalen onder het vliedende volk geschoten doch daar de menigte meest uit vrouwen kinderen en stramme grijsaards bestond, lieten zij ze eindelijk ongehinderd de stad uitstroomen. Zooveel het hun doenlijk was. namen zij mannen gevangen, die nog in staat schenen om de wapens te dragen evenwel deze laatsten geraakten insgelijks uit de stad en in het open veld Dit vlieden, dit gekerm duurde voort, toen eensklaps in de verte een zonderling schouwspel zich vertoonde. Het was eene rij nonnen met hunne Over ste aan het hoofd zij kwamen langzaam van den kant, waar het Begijnenhof stond, en schenen zich naar de plaats der Marki te richten, waar zij den Generaal te paard zagen zitten. Dichterlijke maand, maand van beloften. Heiis 't verlangen naar iets schoons en wonderbaars soms niet dicbterlijker dan de werkelijkheid En is April al niet schoon geuoeg I De rogge zingt haar ritselend lied, haai won derschoon lied. De terwe luikt, bleek nog, maar gulzig-vei en licht eu schaüwte spelen kaïje over de toegePblde vlaschaard», die hekel-tand-dikke staan. Zoevedoet de wind en T koren zottebolt en al de lissen spelen en ritselen en ieder siaalke laat zijn top-lissen zwierden, die als kleine vlagjes door malkaar wimpelen. Zoeve! doet de wind en de boomen wiege wagen en heel hun kroone kettert van Mek kerende goud. En werken! Kijkt ginder, beziet het vrouwvolk gaan in de voren, aan 't aardap pel-planten, twee-dubbel, Tijk groote hon den van ver, hun schorte vol plant-zaad en ze gaan! en ieder voetje dat ze verzetten, vliegt er een stuk in de voor en daarachter komt het mannevolk.dat liifs-genA de dijken voltrekt. Verlaiin tijd en werken 1 overal, 't krielt van 't volk. Hebt ge nog een kieken uit de schaal zien kippen Hebt ge nog een blad uit de botte zien kruipen P Beziet dien kastanje-boomZijn verte botten glinsteren in de dalende zon, boven aan, zijn ze geborsten en de jonge blttren kijken uit, grijs met roze-getande boorden. Komt eens meê in den vroegen morgend, s anderdaags Maar kijkt toch! 't meêren- deelder botten staan al, met een bladjen uit en een in. De lijze wind waait en ziet ge Ue botten een voor een lossen en de jonge blatirs meteen wtpken uitkrullen? Nu hangende uoiten open, in tweeën gesplitst en daar ooven steekt de gesloten krop, roet al weder kanten een verfrommeld grijs-geel bladje, gewold en gewaï, juist als een kie ken, dat met zijn fijntig kopje eu zijne twee natte vlerkjes uit de eierschaal kipt. Blijft staan in den suilen morgen en hoort en zietDief dief-dief!gaat het. Beziet die musscheu vechten, twee, vijf, tien, ze tieren en flodderen van 't zotte en hangen aan malka&r in een reesem en rollebollen den grond, al over 't gras weg en duivelen ginder, al door de dichte takken weg, dat hun vlerken slaan en klakken tegen 7 hout. Wat beteekent dat?» Dal?» Dat is een Qiussche-jongman, die nog vage iiep en tusschen tweewaters zwom en nu al op eens, in zijn kogel schietend, een vrouwtjen opge daan heefthij wil daar een jongen koppel doen verhuizen, ginder uit de euzie, om er met zijn wijf te gaan nestelen. Die leeiijkaard brengt stoornis in 'tjong huisgezin, maar de man is er op gevallen en dan t wijf en dan al de buurswijfs ea nu krijgt hij klop, klop Ziet g'hein de pijpe steken, al leelijk doen en moorelen, alsof de duivel op zijne hielen zate. 'i Is wel besteedHij inoest maar op zijn tijd voor alles gezorgd hebben, die lemmen Blijft staan en luistertApril, warm of koud, hij zit in 't hout Hoort gij hem in de singelhaag, de prinselijke nachtegaal t Is klagen en smeeken en bidden en zege- tieren en nokken en krijschen en wroed- nijdig-uitdagen. Laat hem zingen en luistert. Dat is een zang, die in de ooren niet blijft hangen, maar in da ziel gesmaakt wordt hij is onnabootselijk. Hei daar al eene zwaluw. O *t lief beestje. De ongevoeligste landsche menschen monkelen als z'haar terug zien. Kan ze toch vliegen en zwemmen over de velden! 't Is toch algelijk jammer dat zoo een dichterlijk beestje ook al zijn leelijken prozaïschen kant heeft't is een vuile luizepook 1 Sedert eeni ge jaren krielen de zwaluwen van luizen, luizen met vlerken, leelijke, afzichtelijke beesten, die ge bijna nit bun lijf niet kunt trekken, want z'hebbeu klauwen en ze slaan z'in de pluimen. Sommige nesten zijn er zoo danig van vergeven, dat de jongskens, soms moere-vlug, met vijf, zes dood-ligg<3n op inalkdar, ten gronde uitgezoge. De soldaten herkenden aan de kleeding der vrouwen dit slag van nonnen, dat over al de zieken en gekwetsten van vriend en van vijand met dezelfde liefde verzorg de, e^i daarom zelfs onder de legers der Franschen uiet eerbied en genegenheid werd omringd. Hetzelfde hadnen zij ook dezen dag gepleegd geen gewonde Franschman lag er in Herenthals, of de liefterijke zus ters hadden hem reeds voedsel bezorgd of troost en lafenis gebracht. Nu naderden de moedige maagden met statige kalmte op het gelaatonbevreesd en sterk door overtuiging, daar zelfs, waar ieder vluchtte voor eenen zekeren dood. Bij het voorbijgaan der nonnen schikten de Fransche soldaten zich ter zijde en brach ten met ontzag de hand aan den hoed. Met denzelfden lanyzamen, indrukwek- kenden, gang stapten de nonnen voort tot voor den Generaal, die met bewondering hen had zien naderen. Al de nonnen knielden néder en staken de handen als een gebed tot den Veldheer uit. In goed Fransch sprak der nonnen Over ste hem toe, terwijl zij echter ten gronde ge knield bleef In den naam des heeren, in den naam der menschlievendheid, Generaal, genade, voor deze ongelukkige stad 1 Kan zij uwe wraak verdiend hebben, zij heeft genoeg ge boet. Een gedeelte reeds is door de vlammen verteerd, o, spaar het overige Verhoor, verhoor de ootmoedige bede van zwakke vrouwen, die hun leven ten dienste der lij dende menschheid hebben gesteld. Zie, wij knielen smeekend voor u neder mogen on ze klachten weerklank in uw hart vinden. Kodè kodè kot kotHoort ge ze op de hoven, de neerstige hennetjes O ze zijn zoo verla&n en ze loopen met hun rood kam metje hof-in, hof-uit, in de boomgaard», op het land, overal, keuriènd, kakelend, schor tend, zoekend April is immers de eier- maand De hof haan bestiert fier en pront dat babbelend, futselig volkje, geeft hier een vriendelijk knikje of een zoet woordje en ginder een knutterpeer of een flèter en lost ondertusschen een donderende Kolkoroe- relekoe om te toonen dat hij meester is. Wel, wel! Waar April ons geleid heeft, kom, laten wij April in vrede, met zijn populiers vol goud-blad, zijn fruitelaars in bloei en heel zijn jongen tcèren blader-tooi en fijne balsem-geuren, want Mei treedt op, in koninklijk gewaad. Warden Oom. De uitwijking naar Noord-Amerika schijnt dit jaar toegenomen te hebben. Niet enkel is er nog spraak van landbouwers, wien het moeilijk gaat zich hier in België te vestigen en die in Amerika een gunstiger lot willen betrachten, maar ook r,og tal van werklie den zoo van stad als van buiten", verlaten hunne woonst zonder vooruitzicht. In hunne eenvoudige lichtgeloovigheid worden zij ge makkelijk de prooi der uitwijkingsagenten, die hun hooge loonen voorspiegelen. Wij hebben er ontmoet, die in vier en twintig uren tijds, het besluit genomen had den er van door te trekkeD, 't huis eene vrouw en een talrijk kroost achterlatende. Zelfs zagen wij jongelingen vertrekken, zonder hunne ouders ervan te verwittigen. Eu hoevele vaders en moeders hebben wij niet gezien die weenden, daar zij den on macht gevoelden die hen belette hunne kin- ders te weerhouden. Deze hevige uitwijking brengt te lande een oDgemeen groote verwarring teweeg. En wat staat er onder zedelijk oogpunt te wachten Kunnen wij dezen stroom niet tegenhouden, toch is het in onze macht hem af te dammen en te geleiden. Het vertrek van ernstige elementen, die ware kans hebben van slagen, bevreesd ons geenszins, op voorwaarde nochtans dat er hun tijdens hunne reis en nog meer, aan giridschen oever van den oceaan, eene waarborg onder zedelijk en godsdienstig oogpunt te wachten staat. Dat allen, die er aan denken hun land te verlaten of personen kennen, die zinnens zijn uit te wijken, de goede en nuttige dien sten der Sint Raphael's Vereeniging inroe pen. Deze zal eenieder in 't bijzonder over zijne kans van lukken inlichten en hem aan bevelen bij trouwe eu verkleefde personen, die zullen waken over de vrijwaring hunner kostelijkste belangen. Het bureel der Vereeniging is open, den dinsdag, den donderdag eu den zaterdag morgen van iedere week, in de Raamstraat, nr 3, te Brugge. Wolk» xijn dc uitwerkselen van Tlieohi-onia —Van de eerste dagen dat men het gebruikt, wordt de bloedsomloop gemakkelijker, de ademhalingdieperen ster ker, het gedacht helder, het geheugen scher per, de zintuigen fijner. Het lichaam wordt krachtig, beter ge schikt tot den arbeid, en zoo haastig niet vermoeid. Welke lieden moeten THEOBROMA nemen? 1. Gezonde lieden die moeten overwerken, lastigen arbeid verrichten of in ongezonde bedieningen, bijzonder vatbaar zijn om be smettelijke ziekten te betrappen. 2. Al degenen, die uit hoofde van overar- beid, verdriet, hoofd breking in eenen staat van geestestraagheid en algemeene moede loosheid gekomen zijnen de noodzakelijkheid van een sterkend geneesmiddel gevoelen. 3. Zulke lieden, teringlijders, zenuwlijders, vermagerde, uitgemergelde lieden, al degene die krachteloos, afgemat, tendeD raad zijD. HOEVEEL KOST THEOBROMA Drie frank voor eene flesch en daarmede is men tien A veertien dagen goed en spaart men andere medecijnen. Te Poperinghe apotheek M0NTEYNE, op volger H. NOTREDAME apotheek A. KES- TELYN teYperen: apotheek LIB0TTE. Het is bekend dat het Fransche volk geon al te nederig gedacht van zich zelf heeft. Men noemt zich daar bij voorkeur de groote natie. Beschaving heeft men daar te lande in den hoogsten graad, beweert men. Die snoeverij is nu op zich zelf nog zoo'n misdaad niet, öok andere volken hebben der gelijke nationale gebreken. Maar, wat een lijnrechte tegenspraak vormt met die grootsche gedachte van zich zeiven, is het vrij snelle en helaas geregelde verminderen van het aantal geboorten. Ver leden jaar is men voor het eerst onder het aantal sterfgevallen gebleven en wel met een groot getal34.869. Geen armoede is hiervan de oorzaak, het Fransche volk is betrekkelijk zeer rijk, bij andere naties vergeleken. Neen, het zijn de slechte zeden, aan wie de schuld moet gegeven worden. Reeds zeer lang was het bekend, dat de Fransche huwbare dochter, als zij geen bruid schat meebracht, eenvoudig niet gevraagd werd. Bij al hun liefde en vereering voor de vrouw wilde men toch niet een geheel le ven voor haar werken, of zij moest wat in brengen op de huwelijksdag. Het Deventer Weekblad voegt hierbij nog de volgende drie zaken, die hard meewerken om het volk van Frankrijk ten gronde te richten. 1. Het verschrikkelijk alcoholisme, dat in zeer vele departementen zijn stempel van minderwaardigheid drukt op de aangezich ten van mannen, vrouwen, kinderen en zelfszuigelingen. Een alcoholisme, datmaakt, dat het volk in het algemeen niet meer nuch ter en elder d. i. onbevangen oordeelt over zijn eigen toestand, maar dien als zeer roos kleurig beschouwen blijft zelfs als de achter uitgang zienderoogen is waar te nemen. 2. Het meer en meer verlaten van den godsdienst, die alleen goed is volgens ontel bare Franschen voor vrouwen en kinderen. De godsdienst toch is een noodzakelijk be standdeel van de welvaart der volken. Een volk zonder godsdienst is een volk met zwakke beenen, dat de weelde niet kan dragen en dat in rampspoed even min veer kracht kan vinden om zich spoedig te her stellen van de ondervonden rampen, 3. Een oppermachtig vrymetselaarebe- stuur, dat vijandig in dén Boogsfen graad aan de Kerk van Christus en aan den ver heven Persoon van diens Stedehouder op deze aarde met alle kracht elke verlevendi ging van den godsdienstzin, eiken teruggang van het volk naar het Christelijk gedacht direkt zoekt te verijdelen. Gesteund wordt dit tyraniek bestuur door eene volksschool zoo anti-godsdienstig, als men ze op protestandschen bodem nog niet heeft gekend. Een school, die de verklaarde vijandin der Kerk is, die dag aan dag honderd-dui zenden kinderen opwekt te leven zonder het levensbeginsel-Gou. O, zeker, er zijn nog meerdere oorzaken voor Frankrijks verval. Maar de Fransche hoogmoed, die zich gaarne plaatst boven het kerkelijk gezag dat gehoorzaamheid vraagt, de toomelooze zucht naar genot, die het hebben van vele kinderen een dwaasheid vindt, de overmatige hoeveelheid alcohol die 's morgens, 's middags en 's avonds ge bruikt wordt, gevoegd bij het ongodsdiensti ge leven dat een hinderpaal is voor den onmisbaren zegen van God, zonder welken geen volk op aarde kan blijven bestaan, zijn oorzaak, dat Frankrijk, eens het land van een H. Lodewijk en ook eens het land van een Napoleon, het land dus dat Europa de wet kon voorschrijven, langzaam maar zeker achteruitgaat in zielental en tevens in energie. Nog een vijf-en-twintig jaar en Duitsoh- land, eens de mindere in bevolking, zal meer dan dubbel zooveel inwoners teilen dan de erfvijand Ach, wij zulien God bidden, dat Hij u barm hartig zij De Generaal reikte de hand tot de Overste der nonnen en deed haar teeken, dat zij van den grond zou opstaan. Hij zeide met zekere minzaamheid Gij vraagt mij. Citoyenne, dat ik het overige gedeelte der stad spare mijne mee ning was niet het te vernielen, zoo men mij geene nieuwe redenen er toe gaf. Maar ver mits gij mij eene bede doet, wil ik ze verhoo- ren zooveel het mij mogelijk is. Hij keerde zich tot eenen Stafofficier en beval Men doe de wraakneming staken Men zende mannen naar den brand, om het vuur af te zonderen en te beletten, dat het tot de andere huizen overga. Men late de vreedza me burgers ongehinderd en vangen slechts degenen, die tegenstand bieden bij de door zoeking der huizen. In één woord, ik wil, dat alle geweld ophoude, voor zooveel de belangen der Republiek en onze eigene vei ligheid het toelaten Dan keerde hij zich weder tot der nonnen Overste en vroeg Zijt gij tevreden, Citoyenne Ach, ik dank u uit dén grond des har ten, antwoordde zij. Wat u betreft, goede Zuster, hernam de Generaal, ik hoop, dat gij mijne man nen liefdelijk zult verzorgen uit herdenking van hetgeen ik voor u doe Generaal, antwoordde de Overste. hoe uwe beslissing ook ware geweest, dien plicht zouden wij ook even godvruchtig heb ben vervuld Al wie mensch is en lijdt, is ons tot broeder gegeven de (Jhristenmenschen liefde heeft geene andere vzet... Het is wel, viel de Generaal haar Hen der aangenaamheden van 't huiselijk leven is een goede tas koffie bereid met Trappisten chicorei Vincart. Dépot bij gebr Delhaize Moncarey-Sansen Frankrijk.Rond het neerdalen van den Duitschen krijgsballon Zeppelin 4 In Frankrijk werd veel gesproken over het neerdalen van den Duitschen krijgs ballon op het Fransch oefeningsplein van Luneville. Het FT-ansch gouvernement heeft aanveerd dat de ballon van richting gemist was en heeft hem laten terug vertrekken. Doze hoffelijke handelwijze heeft de Duitsche Keizer veel genoegen verschaft en hij heeft het Fransch gouvernement zijne bedankin gen doen aanbieden. Maar in Duitschland zélf, is men over deze neerdaling niet tevreden, daar de Fran sche vakmannen nu op hun geraak een Duitschen krijgsballon hebben kunnen be- studeei'ou. Strenge straffen worden gevraagd tegen de officieren die zoo hunnen weg mis ten, en het groot Duitsch dagblad Post» beweert dat het veel brieven van lezers ont vangt, die willen weten waarom de officie ren aan boord van de Zeppelin 4 het luchtschip en zichzelven niet liever in de lucht hebben laten vliegen dan op Fran schen bodem te landen. De Engelschen hebben de Zeppelin ook gezien. Zoodra het bericht van de landing van de Zeppelin op Fransch grondgebied, in Engeland bekend was, vertrokken officieren en ambtenaren van de regeeringsluchtvaart- werf te Farnborough naar Luneville, om het luchtschip in oogenschouw tegaan nemen. De Fransche overheden, zoo melden de Parijzer bladen zelf, gaven hun toelating, het luchtschip af te zien. De Franschen bekennen dat de Zeppelins wonderen zijn. Nu de Franschen eens een echte Zeppelin in oogenschouw hebben kunnen nemen, zijn er bladen die, zooals de Excelsior den moed hebben om te bekennen dat de Duit- schers hun onder opzicht van luchtscheeps- bouw veruit de baas zijn. Wat zijn onze luchtschepen, voegt de Excelsiorer bij, vergeleken bij eenen Zeppelin, die 1700 kilometersin eenen trek aflegt, 30 uren in het luchtruim kan blijven !en buiten zijn tuig nog 2000 kilos kan mee nemen. Dh Zeppelin IV heeft een inhoud van '22.000 kub. m., is 148 meters lang, is ver deeld in 16 afzonderlijke ballonnetjes, be schikt over drie motors van 160 p. k. ieder, die het eene snelheid geven van 85 kil. per uur. Het ware voor zulk monster, eene kleinig heid, 's nachts met uitgedoofde lichten tot boven Parijs te komen toeren en bommen uit te werpen. Wat schade zou zulke Zeppe lin niet kunnen veroorzaken. En het Fransch blad eindigt aldus Laat ons niet lachen met, de Duitschers omdat een hunner lucht schepen ontploft of op Franschen bodem neerkomt, doch bestudeeren wij de middelen om er ons tegen te verdedigen. De bende Bonnol. Nu de voorzie ning in verbreking van de leden der bende Bonnot verworpen is zal het niet lang meer aanloopen of de beul Deibier zal zijne prooi komen opeischen Callemin, Soudy, Monier en Dieudonné moeten het schavot beklimmen om hunne schuld jegens de samenleving te betalen. Vrijdag heeft Callemin aan zijnen advokaat Mr Boucheron een brief geschreven, waarin hij zijne bekentenissen bevestigt. Callemin sluit zijnen brief met te vragen dat hij niet op eene nuttelooze wijze zou ter dood ge bracht worden. Hij wenscht dat men hem zou gebruiken voor nuttige en gevaarlijke proefnemingen. Hij dringt aan dat zijn ad vokaat vooral geene pogingen zou aanwen den om zijne genade te bekomen. - Zelfmoord van Lacombe. De be ruchte bandiet Lacombe, te Parijs opgeslo ten, ontsnapte zaterdag morgen rond 9 ure aan de aandacht zijner bewakers, wijl hij op den koer aan 't wandelen was. Hij wipte de muur op, nam de ijzeren barreelen vast en stond in een oogwenk op het dak. Bewa kers kwamen toegesneld en wilden hem af halen doch hij dreigde zich beneden te wer- glimlachend in de rede, spaar ons een ser moen. Gaat, Zusters, keert terug in vrede Terwijl de nonnen met evenveel plechtig heid van deze plaats zich verwijderden en onder der soldaten eerbetuiging naar het Begijnenhof wederkeerden, riep de Gene raal Men neme schikkingen tot het legeren onzer mannen op de Markt 1 Men brenge de gevangenen in veiligheid totdat de krijgs raad over hun lot liebbe heslist Er kwam meer beweging tusschen de soldaten op de Markt. Officieren liepen in alle richtingen, om de bevelen des Generaals aan de verspreide Oversten te dragen. De wachten deden de gevangenen opstaan en bereidden zich om ze naar eene andere plaats te voeren. Bruno was eindelijk uit zijne lange bezwij ming ontwaakthij zat weder op denzelf den steen, met het neerhangend hoofd op de borst gebogen en in ijselijke zielepijn een schrikkelijk ongeluk overpeinzend. Men deed hem insgelijks opstaan en bracht hem tusschen eenige andere gevangenen, welke als hij gekwetst waren. Hij werd met dezen in eene bijzondere richting wegge voerd. VIII In eene afgelegene kamer van 't Begijnen hof te Herenthals bevond zich Bruno's moe der. De ongelukkige vrouw moest schrikke lijk geleden hebben want haar aangezicht, ofschoon nu door eenen zoeten glimlach verhelderd, droeg nog de sporen der lange martelpijn. Hare roo4geweende oogen, hare bleeke wangen, haar krampachtig wegge trokken mond, en daartusschen de lach der hoop... het was eene uitdrukking, die het hart verscheurde, omdat in een bejaard mensch de vreugde tusschen tranen aan den noodlottigen slag doet denken aan de ver dwaling van den geest onder den druk eener oneindige smart. Nevens haar zat Genoveva, die, alhoewel zelve bitter weenend, nog woorden van troost tot haar sprak en haar op eene ge lukkige uitkomst poogde te doen hopen. Eene jonge Gasthuisnon stond voor de twee vrouwen en mengde insgelijks eenige aanmoedigende gezegden tusschen de smar telijke samenspraak. De moeder luisterde als bewusteloos op de blijde vooruitzichten, die Gevoveva haar aantoonde. Moeder lief, sprak de maagd, ziet gij, nu is de vrouw Overste zeker reeds bij den Generaal zij heeft veel invloed op hem driemaal reeds ging zij heden tot zijne her berg om hem iets te vragen, en telkens stond hij haar verzoek toe. Hij betuigt haar eene groote achting, eerbied zelfs. Vraag het liever aan mijne nichte. Zeker, het is waar, antwoordde de non, ik twijfel niet, of zij zal in hare poging ge lukken Oh, mocht dit nog eens waar zijn zuchtte de moeder met vreugdetranen in de oogen. Mocht God des Generaals gemoed met barmhartigheid vervullen. Eilaas, mijn arme zoon, mijn Bruno, veroordeeld om te sterven Veva, zoo hij eens weigerde Dan zou morgen een kogel mijn eenig kind... De maagd drukte haar eenen innigen kus op de lippen, om hare pijnlijke verzuchtin gen te breken. Dan sprak' zij op zoeten toon Nadruk voorbehouden. Wordt voortgezet. 1

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1913 | | pagina 1