POPERINGHE Ei OMSTREKEN,
DE BOERENKRIJG
HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
verschijnende den Zaterdag namiddag.
BUlTENLAfiDSCH NIEUWS.
Koopt uwe MEUBELS, Stoelen, STOVEN, Stoors, Gordijnen, Tapijten, In den Bazar, bij Sansen-Decorte, Poperinghe.
■Lm
Zondag i3April 1913.
5 Centiemen.
pe JaariVr 20.
ANNONCEN
Den drukregel 10 c.
Herhaalde Annoncen
volgens overeenkomst.
Eerste Taps, BoMiHgcn
en Berbergkerinissea
rails betaling van 25 c".
Alle Annoncen
vooraf betaalbaar
moeten vóór den
Vrijdaö-noüen
ingezonden worden.
INSCHRIJVINGSPRIJS
Buiten grondgebied van
Poperinghe
Op grondgebied van
Poperinghe
Buitenland 4,é® fr
De plakbrieven
die bij mij gedrukt zijn,
zullen ééns onvergeld
in het blad verschijnen.
Uitgever, VALERE SANSEN, Boek- en Steendrukker, Gasthuisstraat, 15, Poperinghe.
Wekelijksche Almanak.April.
Zon op, Zon ond.
Notaris BA CQUAERT
Uit der hand te knopen
Een aüergerieflijkst Woonhuis
VA^DE LANOITTEteVlamertinghe
en BACQÜAERT ie Poperinghe.
Op Maandag 11 April 1913,
Notaris VANDE LAN0ITTE,
Donderdag 17 April 1913,
PERSEN
AANGEKOMEN
„eën prachtig transport
van 80 Kusissche Poneys en Cobs
L/VI\' BBO IJWKItS,
SCHOONE HOEVEELHEID
Zuiver Eiken Hoppetrekkers
Er zijn geen vlaamsclie grieven meer.
JAARKRANS.
iv.
APRIL.
Bericht aan de Landverhuizers.
Frankrijk,
worden ingelijfd
DE POrEBIHGHEMAR
Het recht, annoncen of
artikels te 'weigeren is
voorbehouden.
2,50 Fr. VOOR IEDEREEN.
Dg Herbergiers hebben recht
aan Kostelooze inlassching
van twee Herbergfeesten.
Bijzondere buiten stad 2,50
binnen stad 2,00
Herbergiers buiten stad 1,60
binnen stad 1,00
Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Donderdag
Vrijdag
Zaterdag
13
Jubilate. s. Hermina.
4 u. 56 m.
6 u. 32 m
14
s. Tiburtius, Ludwina.
4
54
6
34
15
s Anastasia, Octavia, Prudentia.
4
51
6
36
16
s. Christiana, Celesta, Paternus.
4
49
6
38
17
s. Anicetus, Theodorus.
4
47
6
39
18
s. Idesbaldus, Anthia,
4
45
6
41
19
s. Emma, Usmarus, Geroldus.
4
43
6
43
Zondag 0 April, ten 5 ure 43 minuten 's avonds.
Nieuvre Maan.
Eerste Kwartier. Maandag 14 April, ten 5 ure 39 minuten 's morgens.
Volle Maan. Zondag 20 April, ten 9 ure 33 minuten 's avonds.
Laatste Kwartier. Maandag 28 April, ten G ure 9 minuten 's morgens.
wmuemam u i tpmnii „wmiui biiiibmmwhmhmmB'MMmmmhmwmpwbmwmhbbmmmmmmbmmmmb
STUDIE VAN DEN
te Poperinghe.
met Magazijnen, Paardenstal en 5 aren 15
centiaren grond en hof, te Poperinghe, in
de Yperstraat n° 94, met uitgangpoort in
de Valkestraat, dienstig tot allen handel.
Laatst gebruikt door M. Louis Ampen-
Decorte.
Alle inlichtingen le bekomen bij voor
noemden Notaris ISucquaert.
Studiën van de Notarissen
om 2 ure zeer stipt namiddag,
KOOPDAG VAN
§ÖÖO Hoppepersen
esï lOOÖ Kepers
te POPERINGHE, bij de herberg Het
Doolhof
niHiiniiiiiii MWiiiiiim iiiii mb i r i nn \t v ii i «■■rcaa—■■iiii m nii i«i»
STUDIE VAN DEN
te Vlamertinghe.
urn 2 ure en half stipt,
LAATSTE VEADITIE VAX
te VLA MERTINGHE, bij de Statie.
8000 Persen van alle klassen, zullen te koop
gesteld worden.
Onder de gewone voorwaarden.
Hlamidag April,
GROOTE EN KLEINE,
I»ij Albérie Vcrviseh,
handelaar in Paarden, Kerkstraat, BISSE-
GHEM. Telefoon Kortrijk, 357.
Onmogelijke Concurentie.
Men vei koopt en verwisselt voor alle
slag van paarden.
Alle slack van Btcperg en Hoppe-
perscn te verkrijgen aan zeer voordee-
lige prijzm. op de landing van FIDEEL
VERHAEGHE, smid, Brugyestraat, bij de
Statie, POPERINGHE.
van alle lengten, aan genadige prijzen te
koop bij Liaiiie Trmvnnt Block bij
de Statie te Poperinghe.
37" Mengelwerk van «DE POPERINGHENAAR
1798)
HISTORISCH TAFEREEL UIT DE XVIIIe EEUW,
DOOR
llemlrik CONSCIENCE.
Door volksvertegenwoordiger Dr Van de
Perre werd bij den Minister van Oorlog het
volgend feit aangeklaagd In het krijgs-
gasthuis te Antwerpen, zaal 8, deelde de
lste sergeant-majoor Hellebaut de wekelijk
sche solde uit aan de soldaten. Voor het bed
nr3 vroeg hij drie-vier keeren aan een zieken
Vlaamschen soldaatToute la semaine
De Vlaatnsche jongen verstond het niet en
daarop vaart de onder-officier op zoo bru
tale wijze tegen hem uit dat de ziekendienster
moest tusschenkomen. Hij begon driemaal
opnieuw tegen den zieken soldaat, hem toe
snauwende dat hij het Fransch moest ver
staan en te zorgen bad die taal te kennen
eer hij het gastuuis verliet.
PIANOS Lucien OORen andere mer
ken. - SI»KI F. 1-1 Ri VIACIIIK.\K.\ s
GRAMOPHONES en ZONOPHONES
met naaldenPA TIIEPIIONES met sa-
phier diamantjesbij
Jeroom ÜIATTHYS ZOVLA,
OoHtNlrual, tt5, ROL'SSELAKE.
Waar, waar is het huis vroeg Simon-
Brutus.
Dkcir, dft&r achter den hoek zuchtte
Bruno, bijna van spraak beroofd.
En daar zij nu om den hoek gekeerd wa
ren, wees de jongeling met de sidderende
hand op eenige ronkende puinhopen een
schreeuw als een doodskreet brak hem uit
de borst, hij wankelde op zijne beenen en
stort'e loodzwaar neder op den grond.
Simon-Bi utus staarde eene wijl als bewus
teloos in de blakende assche, waaronder het
lijk van Genoveva volgens aanwijzing van
Bruno moest begraven liegen dan keerde
hij het gezicht er van af en zonk in droeve
overpeinzingen weg
Welhaast echter hief hij weder het hoofd
op en sprak met koele uitdrukking tot de
solnaten, die hem hadden gevolgd
Draagt dezen gevangene terug naar de
Markt en bewaakt hem daar, totdat ik u
andere bevelen zende.
De sol aten lichtten den ongelukkigen
jongeling van den grond en droegen hem
door de straatzijne ledematen hingen slap
en ontzenuwd, als ware hij reeds een lijk ge
weest.
Simon-Brutus volgde van verre met den
blik ter aarde gerichthoezeer hij ook wor
stelde te^en smart en wroeging, het beeld
van Genoveva in het midden der vlammen
tegen den schrikkelijksten dood worstelen
de, wilde hem niet verlaten.
Intusschen hadden de Markten de aanpa
lende straten een ander droevig tooneel aan-
gebo en.
Bij het zien van den rooden blaak, die tot
het binnenste der huizen den brand verkon
digde. waren de bevende inwoners achter
hunne vensters verschenen en hadden met
den dood op het lijf den uitgestrekten vuur
gloed gezien.
Daar zij meenden, dat de gansche stad
veroorde-id was om door de vlammen ver
nield te worden sprongen de meesten ui'
hunne huizen en poogden zich "oor de
vlucht te redden. In het eerst wilden de
Fransche solda'en hen terugdrijven en hun
beletten de poorten te berrik'n zij hadden
zelfs meermalen onder het vliedende volk
geschoten doch daar de menigte meest uit
vrouwen kinderen en stramme grijsaards
bestond, lieten zij ze eindelijk ongehinderd de
stad uitstroomen. Zooveel het hun doenlijk
was. namen zij mannen gevangen, die nog
in staat schenen om de wapens te dragen
evenwel deze laatsten geraakten insgelijks
uit de stad en in het open veld
Dit vlieden, dit gekerm duurde voort,
toen eensklaps in de verte een zonderling
schouwspel zich vertoonde.
Het was eene rij nonnen met hunne Over
ste aan het hoofd zij kwamen langzaam
van den kant, waar het Begijnenhof
stond, en schenen zich naar de plaats der
Marki te richten, waar zij den Generaal te
paard zagen zitten.
Dichterlijke maand, maand van beloften.
Heiis 't verlangen naar iets schoons en
wonderbaars soms niet dicbterlijker dan de
werkelijkheid
En is April al niet schoon geuoeg I De
rogge zingt haar ritselend lied, haai won
derschoon lied. De terwe luikt, bleek nog,
maar gulzig-vei en licht eu schaüwte spelen
kaïje over de toegePblde vlaschaard», die
hekel-tand-dikke staan.
Zoevedoet de wind en T koren zottebolt
en al de lissen spelen en ritselen en ieder
siaalke laat zijn top-lissen zwierden, die als
kleine vlagjes door malkaar wimpelen.
Zoeve! doet de wind en de boomen wiege
wagen en heel hun kroone kettert van Mek
kerende goud.
En werken! Kijkt ginder, beziet het
vrouwvolk gaan in de voren, aan 't aardap
pel-planten, twee-dubbel, Tijk groote hon
den van ver, hun schorte vol plant-zaad en
ze gaan! en ieder voetje dat ze verzetten,
vliegt er een stuk in de voor en daarachter
komt het mannevolk.dat liifs-genA de dijken
voltrekt. Verlaiin tijd en werken 1 overal,
't krielt van 't volk.
Hebt ge nog een kieken uit de schaal zien
kippen Hebt ge nog een blad uit de botte
zien kruipen P
Beziet dien kastanje-boomZijn verte
botten glinsteren in de dalende zon, boven
aan, zijn ze geborsten en de jonge blttren
kijken uit, grijs met roze-getande boorden.
Komt eens meê in den vroegen morgend,
s anderdaags Maar kijkt toch! 't meêren-
deelder botten staan al, met een bladjen uit
en een in. De lijze wind waait en ziet ge Ue
botten een voor een lossen en de jonge blatirs
meteen wtpken uitkrullen? Nu hangende
uoiten open, in tweeën gesplitst en daar
ooven steekt de gesloten krop, roet al
weder kanten een verfrommeld grijs-geel
bladje, gewold en gewaï, juist als een kie
ken, dat met zijn fijntig kopje eu zijne twee
natte vlerkjes uit de eierschaal kipt.
Blijft staan in den suilen morgen en hoort
en zietDief dief-dief!gaat het. Beziet
die musscheu vechten, twee, vijf, tien, ze
tieren en flodderen van 't zotte en hangen
aan malka&r in een reesem en rollebollen
den grond, al over 't gras weg en duivelen
ginder, al door de dichte takken weg, dat
hun vlerken slaan en klakken tegen 7 hout.
Wat beteekent dat?» Dal?» Dat is een
Qiussche-jongman, die nog vage iiep en
tusschen tweewaters zwom en nu al op eens,
in zijn kogel schietend, een vrouwtjen opge
daan heefthij wil daar een jongen koppel
doen verhuizen, ginder uit de euzie, om er
met zijn wijf te gaan nestelen. Die leeiijkaard
brengt stoornis in 'tjong huisgezin, maar
de man is er op gevallen en dan t wijf en dan
al de buurswijfs ea nu krijgt hij klop, klop
Ziet g'hein de pijpe steken, al leelijk doen en
moorelen, alsof de duivel op zijne hielen
zate. 'i Is wel besteedHij inoest maar op
zijn tijd voor alles gezorgd hebben, die
lemmen
Blijft staan en luistertApril, warm of
koud, hij zit in 't hout Hoort gij hem in
de singelhaag, de prinselijke nachtegaal
t Is klagen en smeeken en bidden en zege-
tieren en nokken en krijschen en wroed-
nijdig-uitdagen. Laat hem zingen en luistert.
Dat is een zang, die in de ooren niet blijft
hangen, maar in da ziel gesmaakt wordt
hij is onnabootselijk.
Hei daar al eene zwaluw. O *t lief
beestje. De ongevoeligste landsche menschen
monkelen als z'haar terug zien. Kan ze toch
vliegen en zwemmen over de velden! 't Is
toch algelijk jammer dat zoo een dichterlijk
beestje ook al zijn leelijken prozaïschen kant
heeft't is een vuile luizepook 1 Sedert eeni
ge jaren krielen de zwaluwen van luizen,
luizen met vlerken, leelijke, afzichtelijke
beesten, die ge bijna nit bun lijf niet kunt
trekken, want z'hebbeu klauwen en ze slaan
z'in de pluimen. Sommige nesten zijn er zoo
danig van vergeven, dat de jongskens, soms
moere-vlug, met vijf, zes dood-ligg<3n op
inalkdar, ten gronde uitgezoge.
De soldaten herkenden aan de kleeding
der vrouwen dit slag van nonnen, dat over
al de zieken en gekwetsten van vriend en
van vijand met dezelfde liefde verzorg
de, e^i daarom zelfs onder de legers der
Franschen uiet eerbied en genegenheid werd
omringd. Hetzelfde hadnen zij ook dezen
dag gepleegd geen gewonde Franschman
lag er in Herenthals, of de liefterijke zus
ters hadden hem reeds voedsel bezorgd of
troost en lafenis gebracht.
Nu naderden de moedige maagden met
statige kalmte op het gelaatonbevreesd en
sterk door overtuiging, daar zelfs, waar
ieder vluchtte voor eenen zekeren dood.
Bij het voorbijgaan der nonnen schikten
de Fransche soldaten zich ter zijde en brach
ten met ontzag de hand aan den hoed.
Met denzelfden lanyzamen, indrukwek-
kenden, gang stapten de nonnen voort tot
voor den Generaal, die met bewondering
hen had zien naderen.
Al de nonnen knielden néder en staken
de handen als een gebed tot den Veldheer
uit.
In goed Fransch sprak der nonnen Over
ste hem toe, terwijl zij echter ten gronde ge
knield bleef
In den naam des heeren, in den naam
der menschlievendheid, Generaal, genade,
voor deze ongelukkige stad 1 Kan zij uwe
wraak verdiend hebben, zij heeft genoeg ge
boet. Een gedeelte reeds is door de vlammen
verteerd, o, spaar het overige Verhoor,
verhoor de ootmoedige bede van zwakke
vrouwen, die hun leven ten dienste der lij
dende menschheid hebben gesteld. Zie, wij
knielen smeekend voor u neder mogen on
ze klachten weerklank in uw hart vinden.
Kodè kodè kot kotHoort ge ze op de
hoven, de neerstige hennetjes O ze zijn
zoo verla&n en ze loopen met hun rood kam
metje hof-in, hof-uit, in de boomgaard», op
het land, overal, keuriènd, kakelend, schor
tend, zoekend April is immers de eier-
maand De hof haan bestiert fier en pront
dat babbelend, futselig volkje, geeft hier een
vriendelijk knikje of een zoet woordje en
ginder een knutterpeer of een flèter en lost
ondertusschen een donderende Kolkoroe-
relekoe om te toonen dat hij meester is.
Wel, wel! Waar April ons geleid heeft,
kom, laten wij April in vrede, met zijn
populiers vol goud-blad, zijn fruitelaars in
bloei en heel zijn jongen tcèren blader-tooi
en fijne balsem-geuren, want Mei treedt op,
in koninklijk gewaad. Warden Oom.
De uitwijking naar Noord-Amerika schijnt
dit jaar toegenomen te hebben. Niet enkel
is er nog spraak van landbouwers, wien het
moeilijk gaat zich hier in België te vestigen
en die in Amerika een gunstiger lot willen
betrachten, maar ook r,og tal van werklie
den zoo van stad als van buiten", verlaten
hunne woonst zonder vooruitzicht. In hunne
eenvoudige lichtgeloovigheid worden zij ge
makkelijk de prooi der uitwijkingsagenten,
die hun hooge loonen voorspiegelen.
Wij hebben er ontmoet, die in vier en
twintig uren tijds, het besluit genomen had
den er van door te trekkeD, 't huis eene
vrouw en een talrijk kroost achterlatende.
Zelfs zagen wij jongelingen vertrekken,
zonder hunne ouders ervan te verwittigen.
Eu hoevele vaders en moeders hebben wij
niet gezien die weenden, daar zij den on
macht gevoelden die hen belette hunne kin-
ders te weerhouden.
Deze hevige uitwijking brengt te lande
een oDgemeen groote verwarring teweeg.
En wat staat er onder zedelijk oogpunt te
wachten Kunnen wij dezen stroom niet
tegenhouden, toch is het in onze macht hem
af te dammen en te geleiden. Het vertrek
van ernstige elementen, die ware kans
hebben van slagen, bevreesd ons geenszins,
op voorwaarde nochtans dat er hun tijdens
hunne reis en nog meer, aan giridschen
oever van den oceaan, eene waarborg onder
zedelijk en godsdienstig oogpunt te wachten
staat.
Dat allen, die er aan denken hun land te
verlaten of personen kennen, die zinnens
zijn uit te wijken, de goede en nuttige dien
sten der Sint Raphael's Vereeniging inroe
pen. Deze zal eenieder in 't bijzonder over
zijne kans van lukken inlichten en hem aan
bevelen bij trouwe eu verkleefde personen,
die zullen waken over de vrijwaring hunner
kostelijkste belangen.
Het bureel der Vereeniging is open, den
dinsdag, den donderdag eu den zaterdag
morgen van iedere week, in de Raamstraat,
nr 3, te Brugge.
Wolk» xijn dc uitwerkselen van
Tlieohi-onia —Van de eerste dagen dat
men het gebruikt, wordt de bloedsomloop
gemakkelijker, de ademhalingdieperen ster
ker, het gedacht helder, het geheugen scher
per, de zintuigen fijner.
Het lichaam wordt krachtig, beter ge
schikt tot den arbeid, en zoo haastig niet
vermoeid.
Welke lieden moeten THEOBROMA nemen?
1. Gezonde lieden die moeten overwerken,
lastigen arbeid verrichten of in ongezonde
bedieningen, bijzonder vatbaar zijn om be
smettelijke ziekten te betrappen.
2. Al degenen, die uit hoofde van overar-
beid, verdriet, hoofd breking in eenen staat
van geestestraagheid en algemeene moede
loosheid gekomen zijnen de noodzakelijkheid
van een sterkend geneesmiddel gevoelen.
3. Zulke lieden, teringlijders, zenuwlijders,
vermagerde, uitgemergelde lieden, al degene
die krachteloos, afgemat, tendeD raad zijD.
HOEVEEL KOST THEOBROMA
Drie frank voor eene flesch en daarmede
is men tien A veertien dagen goed en spaart
men andere medecijnen.
Te Poperinghe apotheek M0NTEYNE, op
volger H. NOTREDAME apotheek A. KES-
TELYN teYperen: apotheek LIB0TTE.
Het is bekend dat het Fransche volk geon
al te nederig gedacht van zich zelf heeft. Men
noemt zich daar bij voorkeur de groote
natie. Beschaving heeft men daar te lande in
den hoogsten graad, beweert men.
Die snoeverij is nu op zich zelf nog zoo'n
misdaad niet, öok andere volken hebben der
gelijke nationale gebreken.
Maar, wat een lijnrechte tegenspraak
vormt met die grootsche gedachte van zich
zeiven, is het vrij snelle en helaas geregelde
verminderen van het aantal geboorten. Ver
leden jaar is men voor het eerst onder het
aantal sterfgevallen gebleven en wel met een
groot getal34.869.
Geen armoede is hiervan de oorzaak, het
Fransche volk is betrekkelijk zeer rijk, bij
andere naties vergeleken.
Neen, het zijn de slechte zeden, aan wie
de schuld moet gegeven worden.
Reeds zeer lang was het bekend, dat de
Fransche huwbare dochter, als zij geen bruid
schat meebracht, eenvoudig niet gevraagd
werd.
Bij al hun liefde en vereering voor de
vrouw wilde men toch niet een geheel le
ven voor haar werken, of zij moest wat in
brengen op de huwelijksdag.
Het Deventer Weekblad voegt hierbij nog
de volgende drie zaken, die hard meewerken
om het volk van Frankrijk ten gronde te
richten.
1. Het verschrikkelijk alcoholisme, dat in
zeer vele departementen zijn stempel van
minderwaardigheid drukt op de aangezich
ten van mannen, vrouwen, kinderen en
zelfszuigelingen. Een alcoholisme, datmaakt,
dat het volk in het algemeen niet meer nuch
ter en elder d. i. onbevangen oordeelt over
zijn eigen toestand, maar dien als zeer roos
kleurig beschouwen blijft zelfs als de achter
uitgang zienderoogen is waar te nemen.
2. Het meer en meer verlaten van den
godsdienst, die alleen goed is volgens ontel
bare Franschen voor vrouwen en kinderen.
De godsdienst toch is een noodzakelijk be
standdeel van de welvaart der volken.
Een volk zonder godsdienst is een volk
met zwakke beenen, dat de weelde niet kan
dragen en dat in rampspoed even min veer
kracht kan vinden om zich spoedig te her
stellen van de ondervonden rampen,
3. Een oppermachtig vrymetselaarebe-
stuur, dat vijandig in dén Boogsfen graad
aan de Kerk van Christus en aan den ver
heven Persoon van diens Stedehouder op
deze aarde met alle kracht elke verlevendi
ging van den godsdienstzin, eiken teruggang
van het volk naar het Christelijk gedacht
direkt zoekt te verijdelen.
Gesteund wordt dit tyraniek bestuur door
eene volksschool zoo anti-godsdienstig, als
men ze op protestandschen bodem nog niet
heeft gekend.
Een school, die de verklaarde vijandin
der Kerk is, die dag aan dag honderd-dui
zenden kinderen opwekt te leven zonder het
levensbeginsel-Gou.
O, zeker, er zijn nog meerdere oorzaken
voor Frankrijks verval. Maar de Fransche
hoogmoed, die zich gaarne plaatst boven het
kerkelijk gezag dat gehoorzaamheid vraagt,
de toomelooze zucht naar genot, die het
hebben van vele kinderen een dwaasheid
vindt, de overmatige hoeveelheid alcohol
die 's morgens, 's middags en 's avonds ge
bruikt wordt, gevoegd bij het ongodsdiensti
ge leven dat een hinderpaal is voor den
onmisbaren zegen van God, zonder welken
geen volk op aarde kan blijven bestaan, zijn
oorzaak, dat Frankrijk, eens het land van
een H. Lodewijk en ook eens het land van
een Napoleon, het land dus dat Europa de
wet kon voorschrijven, langzaam maar
zeker achteruitgaat in zielental en tevens in
energie.
Nog een vijf-en-twintig jaar en Duitsoh-
land, eens de mindere in bevolking, zal meer
dan dubbel zooveel inwoners teilen dan de
erfvijand
Ach, wij zulien God bidden, dat Hij u barm
hartig zij
De Generaal reikte de hand tot de Overste
der nonnen en deed haar teeken, dat zij van
den grond zou opstaan. Hij zeide met zekere
minzaamheid
Gij vraagt mij. Citoyenne, dat ik het
overige gedeelte der stad spare mijne mee
ning was niet het te vernielen, zoo men mij
geene nieuwe redenen er toe gaf. Maar ver
mits gij mij eene bede doet, wil ik ze verhoo-
ren zooveel het mij mogelijk is.
Hij keerde zich tot eenen Stafofficier en
beval
Men doe de wraakneming staken Men
zende mannen naar den brand, om het vuur
af te zonderen en te beletten, dat het tot de
andere huizen overga. Men late de vreedza
me burgers ongehinderd en vangen slechts
degenen, die tegenstand bieden bij de door
zoeking der huizen. In één woord, ik wil,
dat alle geweld ophoude, voor zooveel de
belangen der Republiek en onze eigene vei
ligheid het toelaten
Dan keerde hij zich weder tot der nonnen
Overste en vroeg
Zijt gij tevreden, Citoyenne
Ach, ik dank u uit dén grond des har
ten, antwoordde zij.
Wat u betreft, goede Zuster, hernam
de Generaal, ik hoop, dat gij mijne man
nen liefdelijk zult verzorgen uit herdenking
van hetgeen ik voor u doe
Generaal, antwoordde de Overste.
hoe uwe beslissing ook ware geweest, dien
plicht zouden wij ook even godvruchtig heb
ben vervuld Al wie mensch is en lijdt, is ons
tot broeder gegeven de (Jhristenmenschen
liefde heeft geene andere vzet...
Het is wel, viel de Generaal haar
Hen der aangenaamheden van 't
huiselijk leven is een goede tas koffie bereid
met Trappisten chicorei Vincart.
Dépot bij gebr Delhaize Moncarey-Sansen
Frankrijk.Rond het neerdalen van
den Duitschen krijgsballon Zeppelin 4
In Frankrijk werd veel gesproken over
het neerdalen van den Duitschen krijgs
ballon op het Fransch oefeningsplein van
Luneville. Het FT-ansch gouvernement heeft
aanveerd dat de ballon van richting gemist
was en heeft hem laten terug vertrekken.
Doze hoffelijke handelwijze heeft de Duitsche
Keizer veel genoegen verschaft en hij heeft
het Fransch gouvernement zijne bedankin
gen doen aanbieden.
Maar in Duitschland zélf, is men over
deze neerdaling niet tevreden, daar de Fran
sche vakmannen nu op hun geraak een
Duitschen krijgsballon hebben kunnen be-
studeei'ou. Strenge straffen worden gevraagd
tegen de officieren die zoo hunnen weg mis
ten, en het groot Duitsch dagblad Post»
beweert dat het veel brieven van lezers ont
vangt, die willen weten waarom de officie
ren aan boord van de Zeppelin 4 het
luchtschip en zichzelven niet liever in de
lucht hebben laten vliegen dan op Fran
schen bodem te landen.
De Engelschen hebben de Zeppelin
ook gezien.
Zoodra het bericht van de landing van de
Zeppelin op Fransch grondgebied, in
Engeland bekend was, vertrokken officieren
en ambtenaren van de regeeringsluchtvaart-
werf te Farnborough naar Luneville, om
het luchtschip in oogenschouw tegaan
nemen.
De Fransche overheden, zoo melden de
Parijzer bladen zelf, gaven hun toelating,
het luchtschip af te zien.
De Franschen bekennen
dat de Zeppelins wonderen zijn.
Nu de Franschen eens een echte Zeppelin
in oogenschouw hebben kunnen nemen, zijn
er bladen die, zooals de Excelsior den
moed hebben om te bekennen dat de Duit-
schers hun onder opzicht van luchtscheeps-
bouw veruit de baas zijn.
Wat zijn onze luchtschepen, voegt de
Excelsiorer bij, vergeleken bij eenen
Zeppelin, die 1700 kilometersin eenen trek
aflegt, 30 uren in het luchtruim kan blijven
!en buiten zijn tuig nog 2000 kilos kan mee
nemen.
Dh Zeppelin IV heeft een inhoud van
'22.000 kub. m., is 148 meters lang, is ver
deeld in 16 afzonderlijke ballonnetjes, be
schikt over drie motors van 160 p. k. ieder,
die het eene snelheid geven van 85 kil. per
uur.
Het ware voor zulk monster, eene kleinig
heid, 's nachts met uitgedoofde lichten tot
boven Parijs te komen toeren en bommen
uit te werpen. Wat schade zou zulke Zeppe
lin niet kunnen veroorzaken. En het Fransch
blad eindigt aldus Laat ons niet lachen
met, de Duitschers omdat een hunner lucht
schepen ontploft of op Franschen bodem
neerkomt, doch bestudeeren wij de middelen
om er ons tegen te verdedigen.
De bende Bonnol. Nu de voorzie
ning in verbreking van de leden der bende
Bonnot verworpen is zal het niet lang meer
aanloopen of de beul Deibier zal zijne prooi
komen opeischen Callemin, Soudy, Monier
en Dieudonné moeten het schavot beklimmen
om hunne schuld jegens de samenleving te
betalen.
Vrijdag heeft Callemin aan zijnen advokaat
Mr Boucheron een brief geschreven, waarin
hij zijne bekentenissen bevestigt. Callemin
sluit zijnen brief met te vragen dat hij niet
op eene nuttelooze wijze zou ter dood ge
bracht worden. Hij wenscht dat men hem
zou gebruiken voor nuttige en gevaarlijke
proefnemingen. Hij dringt aan dat zijn ad
vokaat vooral geene pogingen zou aanwen
den om zijne genade te bekomen.
- Zelfmoord van Lacombe. De be
ruchte bandiet Lacombe, te Parijs opgeslo
ten, ontsnapte zaterdag morgen rond 9 ure
aan de aandacht zijner bewakers, wijl hij
op den koer aan 't wandelen was. Hij wipte
de muur op, nam de ijzeren barreelen vast
en stond in een oogwenk op het dak. Bewa
kers kwamen toegesneld en wilden hem af
halen doch hij dreigde zich beneden te wer-
glimlachend in de rede, spaar ons een ser
moen. Gaat, Zusters, keert terug in vrede
Terwijl de nonnen met evenveel plechtig
heid van deze plaats zich verwijderden en
onder der soldaten eerbetuiging naar het
Begijnenhof wederkeerden, riep de Gene
raal
Men neme schikkingen tot het legeren
onzer mannen op de Markt 1 Men brenge de
gevangenen in veiligheid totdat de krijgs
raad over hun lot liebbe heslist
Er kwam meer beweging tusschen de
soldaten op de Markt. Officieren liepen in
alle richtingen, om de bevelen des Generaals
aan de verspreide Oversten te dragen.
De wachten deden de gevangenen opstaan
en bereidden zich om ze naar eene andere
plaats te voeren.
Bruno was eindelijk uit zijne lange bezwij
ming ontwaakthij zat weder op denzelf
den steen, met het neerhangend hoofd op de
borst gebogen en in ijselijke zielepijn een
schrikkelijk ongeluk overpeinzend.
Men deed hem insgelijks opstaan en bracht
hem tusschen eenige andere gevangenen,
welke als hij gekwetst waren. Hij werd met
dezen in eene bijzondere richting wegge
voerd.
VIII
In eene afgelegene kamer van 't Begijnen
hof te Herenthals bevond zich Bruno's moe
der. De ongelukkige vrouw moest schrikke
lijk geleden hebben want haar aangezicht,
ofschoon nu door eenen zoeten glimlach
verhelderd, droeg nog de sporen der lange
martelpijn. Hare roo4geweende oogen, hare
bleeke wangen, haar krampachtig wegge
trokken mond, en daartusschen de lach der
hoop... het was eene uitdrukking, die het
hart verscheurde, omdat in een bejaard
mensch de vreugde tusschen tranen aan den
noodlottigen slag doet denken aan de ver
dwaling van den geest onder den druk eener
oneindige smart.
Nevens haar zat Genoveva, die, alhoewel
zelve bitter weenend, nog woorden van
troost tot haar sprak en haar op eene ge
lukkige uitkomst poogde te doen hopen.
Eene jonge Gasthuisnon stond voor de
twee vrouwen en mengde insgelijks eenige
aanmoedigende gezegden tusschen de smar
telijke samenspraak.
De moeder luisterde als bewusteloos op de
blijde vooruitzichten, die Gevoveva haar
aantoonde.
Moeder lief, sprak de maagd, ziet gij,
nu is de vrouw Overste zeker reeds bij den
Generaal zij heeft veel invloed op hem
driemaal reeds ging zij heden tot zijne her
berg om hem iets te vragen, en telkens
stond hij haar verzoek toe. Hij betuigt haar
eene groote achting, eerbied zelfs. Vraag
het liever aan mijne nichte.
Zeker, het is waar, antwoordde de non,
ik twijfel niet, of zij zal in hare poging ge
lukken
Oh, mocht dit nog eens waar zijn
zuchtte de moeder met vreugdetranen in de
oogen. Mocht God des Generaals gemoed
met barmhartigheid vervullen. Eilaas,
mijn arme zoon, mijn Bruno, veroordeeld
om te sterven Veva, zoo hij eens weigerde
Dan zou morgen een kogel mijn eenig
kind...
De maagd drukte haar eenen innigen kus
op de lippen, om hare pijnlijke verzuchtin
gen te breken. Dan sprak' zij op zoeten toon
Nadruk voorbehouden.
Wordt voortgezet. 1