NIEUWSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN, Landdag-Optocht. - DE BOFEESTEN 24 OOGST. - Cantate-Lichtstoet. DE BOERENKRIJG BERICHT. HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD verschijnende den Zaterdag namiddag. ONS VOLK Zondag 10Aug. igi3. 5 Centiemen. pe laar, N* 3y. ANNONCEN Den drukregel 10 c, Herhaalde Annoncen volgens overeenkomst. Eerste Taps, Bollingen en Herbergkermisscn mits betaling van 25 cn. Alle Annoncen vooraf betaalbaar moeten vóór den Vrijdaq-noen ingezonden worden. INSCHRIJVINGSPRIJS Bniten grondgebied yan Poperinghe Op grondgebied van Poperinghe Buitenland 4,60 fr De plakbrieven die bij mij gedrukt zijn, zullen ééns onvergeld in het blad verschijnen. Uitgever, VALERE SANSEN, Boek- en Steendrukker, Gasthuisstraat, 15, Poperinghe. Notaris BA C Q VA BB T, Den Maandag 11 Oogst 1913 Openbare Verkooping van Notaris DB GBA VB, 1798) gelegenheid der DeBofeesten geeft het schoonste geïllustreerd Vlaamsch Weekblad OPGELET. Het feest der Moeder. Alle huizen wezen versierd aan de De Bofeesten. Goed water en veel. Prijsuitdeelingen. Bij de Zusters Penitenten. Bij de Zusters Benedictijnen. worden ingelijfd Het recht, annoncen of artikels te weigeren is voorbehouden. 2,50 Fr. VOOR IEDEREEN. De Herbergiers hebben recht aan Kostelooze inlas3ching van twee Horbergfeesten. Bijzondere buiten stad 2,50 binnen stad 2,00 Herbergiers buiten stad 1,80 binnen stad 1,00 Zondag 10 Maandag 11 Dinsdag 12 Woensdag 13 Donderdag 14 Vrijdag 15 Zaterdag 16 Wekelijksche Almanak.—Augusti. s. Laurentius, Sara. s. Philomena, Suzanna. s Clara. Florimondus. s. Hyppolytus, Concordia, s. Eusebius, Athanasia. Vigelie. Maria Hemelvaart. s. Rochus, Hyacintus. Zon op, 4 u. 24 m. 26 28 28 30 31 33 Zon ond 7 u 11 m 10 8 6 4 2 1 Nieuwe Maan. Zaterdag 2 Augusti, ten 12 ure 58 minuten 's namiddags. qto 7c»toTQ Anmicf.i t^n A nro .Q minuten 's EüOrgGIlS. minuten 's avonds, minuten 's morgens, minuten 's avonds. Eerste Kwartier. Zaterdag 9 Augusti. Volle Maan. Zaterdag 16 Augusii, ten Laatste Kwartier. Maandag 25 Augusti, ten Nieuwe Maan. Zondag 31 Augusti, ten 4 ure 3 8 ure 27 0 ure 18 8 ure 38 STUDIE VAN DEN te Poperinghe. in eene zitting om 3 uren namiddag, ter herberg A la Mai- son de Ville groote markt te POPERINGHE, ten overstaan van den heer Vrederechter, I. Een Renteniershuis met 15 aren 49 centiaren grond en hof, in de Bergenstraat, te CASSEL, Frankrijk-noord). Seffens aanslag. II. Een Hofstedeken met 3 h. 57 a. 39 c. weide en zaailand, selenen te POPERIN GHE en te RENfNGHELST, langs den steenweg tusschen deze gemeenten. Gebrwkt door Jules Decrock-Lemahieu, tot 1 October 1919, mits 630 fr. s jaars, boven de lasten. En III. Een Hofstedeken met 2h. 10 a. 20 c. weide en land, gelegen te POPERIN GHE, bij de Lijssecaistraat. Gebruikt door Cyrille Breemeersch-l)el- boo, aan 435 fr. 's jaarsboven de lasten en de verzekeringspremie tot 1 October 1916. NtDTC is meer aan te bevelen fegen DILI O BioeasgehroK, HreeKzucnT. ze nuwziekten, gebrek aan Eetlust, Uitputting en alle Ziekten door overlast veroorzaakt, dan de VERSTERKENDE PILLEN. Prijs 3,00 fr. de doos van 100. Algemeen dépotApotheek, A. M0NTEYNE, OPVOLG EKs H. MOTUEDA11E, Groote Markt. 18. POPERINGHE STUDIE VAN DEN Te Ghyverinchove. Faling Engelbertus Vanhaeren te Westvleteren. Bij proces-verbaal opgemaakt door den Notaris De Grave te Ghyverinchove den 1 Oogst 1913, is het woonhuis-winkel-herberg met stallingen en erve groot 5 aren, sectie A, num. 350b des kadasters, afhangende van den falingboedel Vanhaeren en gelegen te Westvleteren op de Markt, recht over de kerk, toegewezen aan Nestor Verstraete, smid te Westvleteren, mits de principale koopsom van 4100 franks boven de lasten der veiling. Itoelit van opliod Luidens artikel 565 der wet van 18 April 1851 op de falingen, heeft eenieder, gedu rende 15 dagen na den overslag, recht, van opbod, van minstens 1/10 der principale koopsom, të doen bij exploit van deurwaar der aan den verkoophoudenden notaris met kennisgeving aan den heer verzorger der faling en aan den kooper, PIANOS fjucien OOR, en andere m.er ken. - SPKEEUMACIUENEN i GRAMOPHONES en ZONOPHONES met naalden PA THEPIIONES met sa phier diamantjes bij Jcroom ilATTHYS iV ZONEN, OostMraaf, «5, HOLSSELAHE. 54e Men nel werk van «DE POPERINGHENAAR historisch tafereel uit de xviii6 eeuw, DOOR Hendrik CONSCIENCE. Vaarwel, vriend, mijne moeder voor God, voor God en vaderland Eene lichte stuiptrekking sidderde over zijne ledematen, hij rekte zich uit en bleef gansch roerloos liggen. Uit liruno's boezem verhief zich een schreeuw van ijzing en van wanhoop. Hij staarde bijna gevoelloos op de mannen, die hei lijk van Karei uit zijne armen namen om het ter stad in te voeren. Eensklaps alsof het gevoel der wraak met verdubbelden gloed in zijnen boezem ont brandde, sprong hij recht, vatte zijn zwaard en wilde zich vooruitwerpen naar de plaats, waar de strijd immer voortduurde, ofschoon de beide legers elkander nu slechts uit de verte met geweerschoten bevochten. Met welke droeve verbaasdheid werd de moedige jongeling niet geslagen, toen hij bemerkte, dat het vaderlandsch leger ach teruitweek en naar de stad scheen te willen terugkeken Vol woede liep hij tot eenige-Mafoflioieren, Welke hij achter de slagorde in eenen kring zag staan Hij meende zijne verontwaardi ging in hevige verwijten lucht te geven, doch wat hij daar zag, deed de woorden op zijnen mond vergaan. TER een De Bo-nummer uit, gewijd bijna uit sluitend, aan Deken De Bo en aan Poperin ghe, met veel zichten uit stad en de vroolijke historie van -Ghybeen dePoperingscheKei De verkoopers van Ons Volk zullen rond gaan, met dat nummer, 1) op de markt, den Vrijdag 22 Oogst, van huis tot huis, in de stad Poperinghe, den Zaterdag 23 Oogst (daags voor de feesten), 3) den Zondag, dag der feesten, den dag door, langs de straten van Poperinghe, langs den stoet, aan den ingang van de feestzalen, enz. lii' zal geen inenseli iti Popo- rins'lie en OmsteePten 'eiin 4!o «lal bijzonder nummer niet zal uillen koupen, aan 112 centie men, liet nummer. Elk zegge het voort. M Van Kuyck, schepene der stad Ant werpen, heeft het gedacht ontworpen telken jare, den 15 augusti, het Feest der Moeder, te vieren. De kinderen zouden het huis met bloemen en loover tooien aan de moeder zouden geschenken aangeboden worden gelegenheidsdichten zouden voorgelezen en liederen gezongen worden de moeder ter eere. Bij rijk en arm, bij burger en ambachts man, overal zou het feest zijn ter eere var. haar die het edelste, het schoonste en het beste is wat men zich op de wereld voor stellen kan. God's gebod luidtGij zult vader en moe der eeren. Ongelukkiglijk hoevelen zijner, die dit gebod niet nakomen en vergeten dat zij aan hunne ouders, vooral aan huane moeder, eene oneindige dankbaarheid ver schuldigd zijn. Het feest der Moeder zal voor deze ver dwaalden eene les zijn, en mogelijk een heil zaam voorbeeld Die gemoedelijke feestviering zou samen vallen met den heerlijken dag waarop gansch de katholieke christenheid ons aller Moeder huldigt en vereert, en neerknielt voor het beeld van Haar die het voorbeeld aller moeders was. Voorwaar, een gelukkig samentreffen. Het gedacht aan de Scheldeboorden ont loken in den schoot eener bevolkiDg die zoo innig trouw aan een heerlijk verleden geble ven is zou wel eetis algemeen kunnen wor den en er zou wel eens een 15 augusti kunnen koinen dat men gansch ons vlaarn- sche land door bij duizendtallen de huizen, met kransen van bloemen en loover versierd zou kunnen tellen, waar het Feest der" 1 toe der gevierd wordt. Schoon is het gedacht, voorzeker. Beeldt u eens in, lezer die nog het on- schatbaar geluk hebt uwe moeder te bezit ten, dat gij met O. L. Vrouw Hemelvaart- dag uit kerk de komend, waar gij aan» de Moeder die in den Hemel troont uwe kin derlijke liefde getuigd hebt, thuis komend uwe moeder, door God, in zijne oneindige goedheid tot uw geluk en voorspoed (fee schonken, bloemen aanbiedend, toeroepen zoudtLieve moeder, is het heden feest in den Hemel, feest óok moet het hier, in ons huis zijn, u ter eere En het zou in uw huis feest zijn, en ook in het hart van al de huisgenooten. Een welverdiend feesi Want wat al goed, wat al onbeschrijfelijk heilvol hebben wij aan onze moeder niet te danken Nooit zal iemand ten volle kunnen boef- fen wat de moeder voor hare kinderen ge daan heeft, doet en doen zal zoolang de Heer- haar aan onze zijde laat. En zelfs in bet Hiernamaals is het nog de moeder die v >or ons bidt en voor ons welzijn Gods genade afsmeekt, naar het voorbeeld van de godde lijke Moeder, wier voorspraak het mensn-h- dom van zooveel onheil vrijwaart. In het^» Feest der moeder ligt iets w n- derschoon, want moederliefde weet stuns voor hare kinderen wonderen te verrichten. Mocht het heerlijk ontwerp eens verWe- zentiijkt worden. Nog een paar weken en 't is feeste. Men zal vieren De Bo, den dichter, den taalgeleer de, den priester maar vooral den Vlaming. De Bo was een Vlaming uit een stuk, die zijn Vlaamsch volk kende en beminde, die niet beschaamd was altijd en overal wi,ar 't pas gaf Vlaamsch te spreken, omdat hij wist dat wij de keus hebben tusschen A-ze 2 dingen Vlaming te zijn of niets. Wig en I -n- v" JZ'.xy- - - denken dat t Vlaamsch juist goed is voor stalen keuken dan deugen we enkel, laat het mij zeggen, om ons hoofd in een zak te ste ken en de wereld te bedanken. Het betaamt dus dat de Poperinghenaars als ware Vlamingen, aan de talrijke vreem delingen een keer toonen dat ze mannen als Deken De Bo op waardige wijze kunnen vieren. Men houde zich niet tevreden met de huizen te bevlaggen, men zou ze moeten versieren. Iedereen zou ten minste een Vlaamsch opschrift moeten uithangen spre kende over De Bo of over de Vlaamsche beweging. Men weze niet verlegen geen passende opschriften te vinden. De studen- bond houdt den tekst, van een heele roeks opschriften ter beschikking van die ze willen halen, men moet er enkel voor zorgen ze in 't groot te laten opmaken om uit te hangen. Iedereen doe mee en 't zal feeste zijn lijk of het zijn moet. Teksten voor opschriften zijn gratis te verkrijgen bij den heer V. Billiau, Vlainingst. Goedkoope muziekuitgave. Ter gelegenheid der De Bo feesten, wordt ten bureele van De Poperlnghenaar ver kocht Twaalf Vlaamsche Liederen met pianobegeleiding door Au guste Morreeuw, aan den prijs van 1 fr. in plaats van 3 fr. Ouder deze liederen zijn er drie met woor den van E. H. Deken De Bo, namentlijk Voor Godsdienst en voor Vaderland, Üe Moedertaal en Voor Vlaanderen mijn Vaderland. Deze liederen werden reeds op menige liederavond door de Vlaamsche Vrienden van Poperinghe uitgevoerd en behaalden overal den meesten bijval. Deze alleen zijn meer dan den verkoopprijs waard IIKRIIALIING. Op vandaag Zondag 10 Augusti, algc- meene herhaling om 11 uren voor de De Bo-cantatein het Klooster der Zusters Pauhnen. Zangsters, zangers en muziekanten, allen moeten daar tegenwoordig zijn. Voor eene stad is het van groot belang goed water te hebben en veel water. Dat het eerste, namelijk goed water te hebben belangrijk is, valt niet te betwij felen immers veie ziekten, en van de gevaarlijkste, zetten voort door het water. Ook is de gezondheidstoestand eener stad nauw verbonden met de hoedanigheid van het drinkbaar water: is het water goed, doorgans geen besmettelijke ziekten is het water slecht, verwacht u aan alles Om maar één voorbeeld te geven, vermelden wij de stad Yper tot over een 25-tal jaren heersch te aldaar bijna gedurig besmetting, vooral van pokken en typhus sedert dat de bevol king over goed en gezond water beschikt, is de toestand teenemaal veranderd van pok ken wierder sedert jaren niet meer gehoord, de gevallen van typhus zijn zeldzaam. Reeds hebben wij hier uiteengedaan op welke voorwaarden een water als drinkbaar mag doorgaanook hebben wij laten zien hoe het water onzer steenputten voortkomt, uit de opperste grondlaag die gemakkelijk besmet wordt en dus niet zonder voorzorgen mag gebruikt worden; en wij hebben ieder een gewaarschuwd toch alle oorzaken te vermijden die de grondlaag, waaruit ons water getrokken wordt, bezoedelen ja, wij hebben de aandacht der overheid geroepen op nalatige eigenaars die hunne pachters of getiuren schade veroorzaken met mesthoo- ien of mestputten en ondichte aalputten te oehouden binnen stad, of met den vrijen loop van hot vuil water te belemmeren. Het tweede punt,— veel water te hebben. is even belangrijk. Water is er noodig voor het schuren der huizen, het wasschen van kleederen en gerief, het reinigen van ons lichaam. Waar men water spaart of moet sparen, kan het niet net zijn. Men klaagt soms van zekere gebuurten, dat er de huishoudens en de bewoners vuil en slordig zijn. Dat is te betreuren zeker. Maar, daargelaten dat er altijd een deel nalatigheid en luiheid in t spel is. moet men niet bekennen dat het J lieden van zindelijk en net te zijn Er is geen water in huismen moet het halen naar eene stadspomp maar, als de kwel ra leeg staat, is de hoeveelheid water heel be perkt de steenputten zijn dagelijks afge- pompt en 't gebeurt al dat men moet scher men of nog meer, om een paar seulen water te krijgen. Gaat daarrnêe eten berei den, wasschen, spoelen, steperen Er zijn jaren dat zulke toestanden lange duren. Hoe 'kunnen zulke menschen net zijn op hen zeiven en in hunne doening Dat herinnert ons het gebeurtenisje door Doktoor Doussy in Nieuwe Wegen(1910) verteld Een fabriekmeisje gaat bij hem raadple- plegen voor haren voet. Laat dien voet zienWat gezwollen aan den knoezelIs uwe andere voet ook zoo gezwollen Neen hij. Mijnheer. Laat eens zien. 't Meisje verschiet lijk een weinig, ze aarzelt een beetje Hij is niet gezwollen, Mijnheer. Laat hem maar zien, kom. Als benauwd, en heug tegen meug, maakt zij den anderen voet bloot. Maar wat ver toog 't zieke been was versch gewasschen et: wit als een engelke, maar't andere zwart, zwart als een moorejong Men gevoelt aan zijn zeiven de schaamte van dit volkskind, en voor 's dok toons oogen rees die smerige volkswijk, waar onze wroe- tersjongens moeten opgroeien. Wascht, ons volk zich genoeg? Vraagt de doktoor. Kan ons volk zich genoeg wasschen? Hij trekt daaruit, als besluit, de noodza kelijkheid van degelijke zwemkommen, en goedkoope badenDaar zouden onze arbeiders zich deftig en betamelijk kunnen kuisschen en zuiveren, en ongetwijfeld zou de gezondheid van hun lichaam, en zeker ook wel van ziel en gemoed eraan winnen Kon men dus te Poperinghe goed water en veel water ter beschikking der bevolking De Generaal de Roumiroir stond te mid den van eenige Oversten, met zijne borst vol bloed en gansch het aangezicht geschonden. Een kogel had hem de onderlip en een ge deelte der kin weggenomen (1) Bruno verliet deze plaats en stapte tot den rechtervleugel der slagorde, waar hij de toode kruisvaan zag wapperen Onderweg ontmoette hij eenen Stafoverste, dien hij kende Wat beteekentdit riep hij Waar om wijkt men terug Wie heeft zulke laffe bevelen gegeven Die stroomen vergoten bloed worden dus ten onnutte gemaakt Zwijg. Bruno, antwoordde de Overste. Indien wij ons niet spoeden om ter stad in te geraken, is alles verloren. Zie in de vel den vijf- of zesduizend vijanden, gansche drommen paardenvolk en veldgeschut na deren den Allerheiligenberg. Het is hier niet goed voor ons De terugtocht is bevolen wij /.uilen de strijd achter de wallen voort zetten, indien hrt noodig is... De Overste verwijderde zich. Keeds was de gansche slagorde in haren langzamen terugtocht tot bij Bruno gena derd Hij begaf zich sprakeloos tot bij de Waldeghemsche bende en volgde haar met hangend hoofd en treurend, alsof hij gansch (1) In liet handschrift van eenen tijdgenoot dezer gebeurtenissen door ons reeds aangehaald, staat on der anderen aangeteekend Denzelfden dag deden de boeren weder eenen uitval, zoo treffelijk, dat, ware het zake dat zij wat meer in den oorlog waren bedreven geweest, al het kanon des vijands in hunne macht ware gevallen en zij de Fran- schen op de vlncht hadden gejaagd, nadat deze laatsten hun kanon op het gebergte verlaten hadden. Doch zij zijn wederom de stad ingekomen. Men zegt, dat, hun Kommandant aan zijne onderste lip gekwetst zijnde, de moed in de patriotten verminderde, en dat dit de (oorzaak hunner retraite is geweest. vreemd ware geweest aan al wat er gebeur de. Zoo trokken de boeren allengskens en zich moedig verwerend de stad binnen, en schaarden zich achter de vesten om den vijand te wederstaan, indien hij eenen aan val tenen de jioort durfde ondernemen. Maar de Franschen vergenoegden zich met opnieuw bezit van hunne kanonnen te nemen en de stad hevig te beschieten Voor het overige bleven zij met veel zorg buiten het bereik der geweren. Ongetwijfeld waren de Fransche Veldhee- ren overtuigd, dat de stad zich wel van zelve overgeven zou, zonder dat het noodig ware eenen bloedigen stormloop te wagen Den ganschen namiddag bleven de zaken in dei.zelfden toestand. De stad werd tot den avond met verdubbeld geweld beschoten maar zoo haast de nachtelijke duisternis over de vesting en over de velden was neer gezakt, staakte men het vuur van weder zijde, om uit eene korte rust krachten te putten tot den strijd van den komenden dag Het was nacht. Eenzaam en doodsch waren de donkere siraten der stad Diest. Geen levend wezen brak door zijne tegenwoordigheid de nare stilte, die de belegerde vesting deed gelijken aan eenen onmeetbare» grafkuil. Alsof men met inzicht de onpeilhare duisterni nog hadde willen vermeerderen, had men alle lichten op de Markten straten -uitge doofd. Dat akelig stilzwijgen, die geheimzinnig rust, die schrikbarende eenzaamheid duiird onverbroken voort, totdat de klokken van kerken en kapellen door twaalf klagende stellen, zou het een allerschoonste werk zijn. Maar Is dat wet mogelijk Voorzeker hebben onze geineenteoverhe- den, anders zoo hezorgd om de welvaart van Poperinghe, daar ook meer dan eens aan gedacht, 't Was reeds in de middeleeu wen de groote bekommernis van het magis traat immers om den invoer van de wolle en den uitvoer van het laken gemakkelijker te maken, hadden onze voorouders de Vle- terbeek bevaarbaar gemaakt, niet zonder groote kosten. De grootste moeilijkheid, waarmede zij niet t'einden gerochten, was de schaarschte aan water de vaart was niet bestendig vlotbaar. Vruchteloos kochten zij grond in de bergen, om bronnen bij te winnen; vruchteloos legden zij drie overdragen aan, om de siuizen te ver vangen die te veel water verspillen bij iedere versassingvruchteloos betaalden zij vakmannen om raad en hulp Zoo blijkt het dat de waterkwestie te Poperinghe geen nieuws is, en 't moet nie mand verwonderen komt ze op heden nog boven. Maar wat nieuws is, 't is dat wij nu zoo machteloos niet meer staan voor hot. gebrek aan water. Is er daar wel middel aan Ja, en 't is hetgeene wij meenen te zullen bewijzen in een aanstaanden artikel voor vandaag weze het genoeg de vraag onder hare twee zijden te beschouwen 1° Kan er water gevonden worden, goed en veel, om Poperinghe naar eisch der gezondheidsleer en van den hedendaagschen vooruitgang te bevoorraden 2° Zoo ja, is de oplossing van het vraagstuk niet al te gewaagd, ingezien den geldelijken toestand der stad In an dere woorden ware het niet verder sprin gen dan onze stok lang is Bemerking. Op het einde van onzen arti kel van verleden week over Drinkbaar water is er eene reek weggevallen dat neemt den zin weg. Er moet staan De Coli- microob schijnt op zijn eigen geen gevaarlijk ding maar, daar hij thuis is in de darmen van den mensch, als men hem in 't water vindt, 't is dat zulk water in betrek is met IIaVI91;IIilIIIlir«rnii Itm v huiselijk leven is een goede tas koffie bereid met Trappisten chicorei Vincart. Dépot bii gebr Delhaize Moncarey-Sansen Maandag laatst had, om 3 u. namiddag, de prijsuitdeeling plaats aan de kinderen der arme scholen bij de Zusters Penitenten. Geestelijke en Wereldlijke Overheid, als mede een groot getal Dames en Juffers oudleerlingen der Zusters luisterden het feest op door hunne aanwezigheid. 't Was ook wel met reden dat de E H. Pastor van St Jan een warm woord van dank toestuurde aan de Zusters die ievervol, jaar in jaar uit, zich toeleggen op het christen onderwijs en de goede opvoeding der kinderen aan de Overheden en aan de Dames en Juf fers, die door hunne tegenwoordigheid be tuigden hoe hoog zij die allereerste weldaad schatten van christen onderwijs en opvoe ding; aan de Weldoeners en Weldoensters die door hunne milde vrijgevigheid eene zoo rijke prijsuitdeeling hadden mogelijk gemaakt. En, die 't feest bijwoonden, door de kost en dagscholieren gegeven, hebben voorzeker eenen aangenamen en weldadigen namiddag doorgebracht. Onmogelijk bijkans ware 't te zeggen wat het meest te bewonderen viel, de keurigheid vjn zang en pianospel, of 't geduld der Zus ters bij 'taanleeren der reien en bewegingen zoo juist en gepast uitgevoerd. Doch wat vooral aller herten deugd deed en aller gemoederen tot tranen toe bewoog, t was het drama Philippine van Vlaande ren. Owat een' blijheid voor 't herte, die tafereelen en gebeurtenissen van onze oude galmen het plechtig uur van middernacht aankondigden. Dan veranderde eensklaps het tooneel, alsof de klok ketenen eene gansche bevolking uit den doodslaap hadden opgewekt. Vele deuren werden gesloten. Onmiddellijk ver schenen van alle kanten zwarte merischen- schimmen. die met loozen stap en sprakeloos langs de huizen voorbijslopen, als wilden zij eene prooi verrassen of eene misdaad plegen. Men hadde in de volledige donkerheid niet kunnen herkennen, welk slag van lieden dus, met het diepste geheim omhuld, door de straten dreven, indien niet bijwijlen eene flauwe glinstering of een gerammel van ijzer hadden doen begrijpen, dat zij ten oorlog waren uitgerust. Meer en meer groeide het getaal der nachtelijke wandelaars aan welhaast zak ten gansche drommen van de wallen naar het lager gedeelte der stad er waren stra ten, die met menschen schenen te krielen. Evenwel, allen zwegen en deden geweld om het gerucht hunner stappen of hunner wapens te onderdrukken Zwijgend en met omzichtigheid voortsluipende, volgden allen dezelfde richting naar de zijde der stad, waar het Begijnenhof niet verre van de wal len zich met zijne kerk verheft. Rondom dit gesticht en in de omliggende straten bevonden zich reeds duizenden men schen, gedeeltelijk in gelederen geschaard, in gevallijke hoopen verdeeld, of nog in de duisternis naar vrienden en gezellen zoe kend. Dichter tegen den muur van het Begij nenhof stonden een aantal draagbaren, van welke niet zelden pijnlijke, doch versmoor de klachten opstegen het waren gekwetste lieden, omringd van vrienden,' die hen poogden te troosten en in stilte hun vezeker- en roemrijke geschiedenis te zien voorstellen in onze meisjesscholen, waar de kinderen van heden gevormd moeten worden tot dat gene waartoe ze van God zei ven geschapen zijn christene vlaamsche dochters en vrou wen. Hoe edel en smaakvol werd ook het drama vertolkt. Eere en dank aan die dezen keus deed eere en dank aan die 't stuk zoo liefdevol aanleerdeeere en dank aan die 't zoo puik opvoerden. Vooruit, met moed vooruit, op die bane van waarheid, van rechtten van leven De luidruchtigste toejuichingen van alle aan wezigen bewezen ten anderen, meer dan genoeg, hoe diep in 't herte iedereen meê- voelde met 't drama, hoe geerne iedereen het glorierijke vlaamsche verleden wederom op onze dagen ziet opkomen en herworden. Verleden Dinsdag greep de plechtige prijs uitdeeling plaats in de kloosterschool der Zusters Benediktijnersen. Bomvolle feestzaalOnder de aanwezigen bemerkten wij den Z. E H. Deken, den weledelen heef Burgemeester en E. H. Ver- duyn, principaal van 't college. Het uitreiken der talrijke en prachtige prijzen was afgewisseld door een prettig muziek- en tooneelfeestje. Het muziekaal gedeelte mag zonder voorbehoud welgeslaagd heeten de E. E. Zusters hebben er alleszins een handje van om hunne leerlingen de aar digste en moeilijkste meesterstukken te leeren vertolken op piano en mandoline. Ook was het wel merkbaar aan de treffende stilte in de feestzaal.dat het pianospel en het getokkel der mandolinen buitengewoon aanstond. Het dramatisch gedeelte van 't feest werd ingezet door een bevallig kindertooneel, half-vlaamsch, half-fransch Nationaal feest»». Gaudentiadrama in drie bedrij ven, dat ons verplaatst in de tijden der kerk vervolging muntte uit door eene uitstalling van heerlijke feestgewaden. Hermes ver tolkte goed de rol van een fanatieke prieste res van Vesta. Van de twee alleenspraken was de Viaarn- Bo, alleszins de indrukwekkendste eri naa verdienste den priester-dichter te leeren kennen dien onze stad binnen kort met luister vieren zal. Het vertoog A la por te du ciel mag ik niet onbesproken laten het stond buitengewoon aan en mag onder het bestgeslaagde van het tooneelfeest gere kend worden. Moesten alle kinderen aan de hemeldeur zoo aanminnelijk en heerlijk zingen, de eerbiedwaardige en goedige por tier zou het over zijn herte niet krijgen er één van te weigeren in 't paradijs. Een wensch nog: mocht toekomende jaar, de Vlaamsche taal in het tooneelfeestje het leeuwenaandeel krijgen dat haar toekomt; in Vlaanderen dient voor Vlaamsch publiek, door Vlaamsche kinderen, in 't Vlaamsch gespeeld te worden. Waarmede is Theobroma gemaakt? Theobroma is samengesteld uit kruiden, die van ouderouds bekend zijn als bloedver- kloekend, krachtherstellend en lichaamsver- nieuwend. Daarbij zijn extracten en minerale stoffen gevoegd die als herstellingsmaterialen mogen aanzien worden van zenuw en spierengestel Welke zijn de uitwerksels van Theobroma Van de eerste dagen dat men het gebruikt, wordt de bloedsomloop gemakkelijker, de ademhaling dieper en sterker, het gedacht helderder, het geheugen scherper, de zintui gen fijner. Het lichaam wordt krachtig, beter ge schikt tot den arbeid, en zoo haastig niet vermoeid. Welke lieden moeten Theobroma nemen 1. Gezonde lieden die moeten overwerken, lastigen arbeid verrichten of in ongezonde bedieningen bijzonder vatbaar zijn om bij- smettelijke ziekten te betrappen. 2. Al degenen die uit hoofde van hoofdar beid, verdriet, hoofdbreking, in eenen staat van geestestraagheid en algemeene moede loosheid gekomen zijn, en de noodzakelijk- den, dat zij hen niet zouden verlaten. Omtrent de gewonden bevonden zich insgelijks eenige vrouwen en maagden. Zoo stil kon de krielende menigte zich niet houden, of er heerschte een zeker ge- ruisch als van eenen zeer verwijderden waterloop maar dit gerucht was zoo zacht en zoo onduidelijk, dat het zich met den adem des winds vermengde en ongemerkt wegsmolt Aan den voet van den vestingwal was meer beweging, en somwijlen verhief zich wel van daar een luider gerucht. Men scheen er bezig met aan eenig oorlogstuig te arbeiden, want men droeg er zware stuk ken hout te zamen. Hij de arbeiders stonden de voornaamste Oversten der patriotten. Generaal de Rou miroir, ondanks zijne pijnlijke wond, moe digde hen door zijne tegenwoordigheid aan nevens hem, en zelf medewerkend, bevond zich Bruno, de moedige kapitein der Wal- degemsche bende Van tijd tot tijd kwamen eenige Stafover sten den Generaal bericht brengen over den toestand der zaken in de aanpalende straten en rondom het Begijnenhof. Eindelijk werd hem gemeld, dat men redenen had om te denken, dat iedereen tegenwoordig was. De Generaal deed een leeken. De arbeiders laadden de stukken op hunne schouders en klommen langzaam en met omzichtigheid over den wal. In aller haast verliet Bruno deze plaats en keerde zijne happen naar het Begijnen hof. Hij ging recht tot oenen donkeren hoek van den muvr, die het gesticht omringde, i greep in de duisternis iemand bij de hand en sprak met verdoofde stemme Moeder, Veva, komt, alles is gereed 1 De vrouwen gehoorzaamden hem sprake loos nog twee andere personen volgden hem. Bruno keerde zich om en zeide al gaande -Jan, mijn getrouwde vriend, o, raap voor dit noodlottig oogenblik al uwen moea, al uwe voorzichtigheid te zamon. Ik heb een akelig voorgevoelik sidder en beef bij de vrees voor eene schrikkelijke ramp. Be scherm onzen armen pastoor, dat hij niet verongelukke in de duisternis God heeft mijn lot in handen, murmel de de oude priester, wees om mij niet bezorgd. Buno, vroeg de knecht, wat heeft men beslist Zeg het ons, dat wij weten welk gevaar er te ontwijken is - Men heeft eene brug ovor het water nevens het groote Spui gelegd daarover moeten wij de stad verlaten. Het is de eenige plaats, die niet door den vijand is bezet. Alzoo, wanneer gij over deze brug zijt, gaat immer recht vooruit, zonder van deze rich ting te verdwalen... Wij vertrekken naar Hasselt... Maar, Bruno, de oude brouwer is niet met ons Hij is met zijn zoon ik heb Simon in vrijheid gesteld... Bruno bracht den arm over den hals zijner moeder en sprak op zoeten toon Gij beeft, moeder Gij stort tranen in de duisternis O, behoud uwen moed. Ik zal met u blijven, u verdedigen, u beschut ten tegen alle gevaar... En, mocht het waar zijn, dat het schrikkelijk uur verschenen is, ach, er is toch iets zaligs in ons lot. Gij zult mij en Genoveva in uwe armen drukken, en al tezamen, gesloten in den heiligen band der liefde, zullen wij opklimmen tot God, die ons de martelkroon heeft gegund... Nadruk voorbehouden, Wordt voortgezet

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1913 | | pagina 1