Koopt uwe MEUBELS,Stoelen, Bedden, Matrassen, Kassen, Stoars, gordijnen,Linoleums, bij Sansen-Decorte, Poperinghe.
BfiflS BIISEimjCI
HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCEN BLAD
verschijnende den Zaterdag namiddag.
Zondag 2n November 1913.
5 Centiemen.
ge Jaar. N* 49.
ANNONCEN
Den drukregel 10 e.
Herhaalde Annoncen
v o I gens overeen komst..
Eerste Taps, Ballingen
en Herbergkennissen
mits betaling van 7cn.
Alle Annoncen
vooraf betaalbaar
moeten vóór den
Vrijdao-noen
ingezonden worden.
INSCHRIJVINGSPRIJS
Buiten grondgebied van
Op grondgebied van
Poperiaghe
Buitenland 4,6® fr
De plakbrieven
die bij mij gedrukt zijn,
zullen ééns onvergeld
in het blad verschijnen.
Uitgever, VALERE SAN3EM, Boek-» en Steendrukker, Gasthuisstraat, 15, Poperinghe.
Wekelijksche Almanak.-
Novemb.
Zon op, Zon ond.
ldo taris PERL,
Maandag 3 November 1913,
ALLERBESTE ZAAILANDEN
Gaston PEEL te Rousbrugge-Haringhe
Etuis! DEV0S te Watou,
en
Dinsdag 4 November 1913,
Koopdag van
MENAGIEGOËDEUEN
Openbare Verkoopmg van
EEN GER 1EV3G WOONHUIS
Meester M0NSTERLEET,
Maandag '24 November 1913,
Merkweerdige Koopdag
BOOMEN
Allerheiligen.
Op Dinsdag 4 November 1913
Merkweerdigen Koopdag van
H 1 Koopen Boomen
Notaris VANDE LANGSTTE,
Op Maandag 10 Nov. 1913,
2500 KEPERS
en 60GÖ Hoppepersen,
LAATSTE UITVINDING
Allerzielen.
De stem uit het Graf.
De Waterkwestie.
11
am ii i iiinwiniiijWiiiMi Wm
worden ingelijfd
Het recht, annoncen of
artikels te weigeren is
voorbehouden.
2,50 Fr. VOOR iEBEBEEN.
De Herbergiers hebben recht
aan KosteToozc inlassch'lng
van twee Herbergfeesten.
Bijzondere buiten stad 2.50
binnen stad 2,00
Herbergiers buiten stad 1,60
binnen stad 1,00
B»HKn»rrec«Si
|ji| liimiii
IMWIBIIMMiIHill I IITlWli—HMDMMi iM'IWIMHWWWMMi
Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Donderdag
Vrijdag
Zaterdag
Allerzielendag. Bescherm,
s. Hubertus, bisschop,
s. Carolus-BoiTomeus.
s. Berthilla, Zacharias, Lailus.
s. Leonardus, Winocus.
s. Ernest us. Ecgelbertus.
de 4 Gekroonde Bro ders.
v. Maria, s. Tobias.
raaana^aiLKMMi'iii» »ii a
itaav$su
mswawurs
6 u.
6
6
6
6
6
6
i m.
39
41
42
44
46
48
4 u. 15 m.
14
12
10
.8
6
5
3 Eerste Kwartier. "Woensdag 5
Volle Maan. Donderdag 13
C Laatste Kwartier. Vrijdag 21
Nieuwe Maan. Vrijdag 28
November ten 6 ure 34
ten 11 ure 11
ten 7
ten 1
minuten
minuten
ure 56 minuten
ure 41 minuten
3 avonds
s avonds
s morgens
3 morgens
Studie van den
te Rousbrugge-Haringhe.
B.
Om 2 ure stipt namiddag,
in het hótel St ELOIbewoond door M.
René Salomé, te Watou-Abeele,
(tjieiilairo Verkooping van
gelegen te POPERINGHE,
nabij de statie van Watou-Abeele.
R Koop 2 Heet. 91 aren 20 cent., bekend
sectie I, nummers 634, 635, 635/2 en 636.
Bij plakbrieven in 4 loten verdeeld.
2e Koop 2 Heet. 81 aren 40 cent., bekend
sectie I, nummers 638, 639, 610, 648 en 619.
Bij plakbrieven in 2 loten verdeeld.
Deze goederen zijn in pachte gehouden
tot 1 October 1919 door de echtgenooten
René Catrycke-Quaahebeur en Charles-
Louis Vancayzeele-Kcsteman mits 655 f.
's jaars boven de lasten.
Alle inlichtingen te bekomen bij bovenge-
noemden Notaris Peel, te Rousbrugge-
Haringhe.
II.
Door uitscheiding van bedrijf en verandering
van woonst.
2 meters overtreffen Esschen, Populieren,
Wilgen en een Els, dienstig voor alle
ambachten.
Gemakkelijk vervoer.
Zes maanden tijd van betaling mits borg.
Vergadering A la Maison Neuve» bij
Beiioit Buseyne.
Chieorei s Van Tieghem - Dupont,
wordtin alle kruidenierswinkels verkocht.
Kantoren van de Notarissen
o 1
om 2 ure namiddag
en nieuwe koo(iuuren,
zijnde Ellegoederen en gemaakte Kleederen,
te BEVEREN - dorp - Rousbrugge,
ten huize bewoond door Vrouw Weduwe
Henri Dutoo Leupe.
Met gereed geld,
Onmidd' lijk na deze venditie, ter her-
.berg A l'Espérance bewoond door M.
Francies Dcbeir-Notcbaert.
te BEVEREN - dorp - Rousbrugge,
dienstig voor winkel,
staande ter voorzeide Reveren-kalsijde be
kend bij kadaster sectie C, nummer 693.
Bewoond door Vrouw W° Dutoo Leupe.
Aanslag met de geldtelling.
Nadere inlichtingen zijn te bekomen ten
kantore van den Notaris l*eel, te Rous
brugge-Haringhe.
Studie van
Notaris te Hondschoote.
om 1 ure stipt namiddag,
van f 22 Koopen
schoone Olmen, Hollanders, Populieren
Klemmets (korren) cn Eiken
Staande op verscheidene eigendommen,
gelegen nabij den Leegen Waeyenburg, langs
den steenweg van Rousbrugge naar Crombe-
ke, en te Haringhe in den Neckersmeersch
en in de weide gebruikt door Hrl Deschrevel.
De boomen te Haringhe in den Neckers
meersch en in de weide Dscchrevel. zullen
verkocht wordetflu den Leegen Waeyen-
burg, en moeten op voorhand bezichtigd
worden.
Vergadering ter hofweide van Pieter
Deroo, rechtover den Leegen Waeyenburg.
Affichen te verkrijgen bij den Notaris
Peel, te Rousbrugge.
Gewone voorwaarden ën tijd van betaling
mits borg.
Allerheiligen. Ons oog blinkt opwaarts
tot het eeuwig Kijk Gods, over den sterren
hemel heen tot voor Gods troon, waarom
heen Zijne Heiligen in dichte rijen geschaal d'
staan.
En wij geraken in heilige feeststemming,
want 't is alsof de Hemel heden veel wijder
dan anders voor ons geopend is, alsof het
voorhangsel is weggenomen, waarachter de
heerlijkheden van het eeuwige leven ver
borgen zijn. Wij zier. haar, die eindelooze
schare uit alle volkeren en natie's die nie
mand tellen kan, die het Lam volgen, waar
heen Het gaat Wij zien hem in den geest
voor ons, getooid met witte kleederen en
palmen in da handen dragen Wij hooren
hun Alleluja-gezangen, hunne lofliederen op
den Allerhoogste. Dat zijn de duizenden, die
den Verlosser der menschheid in goeds er
kwade dageri navolgden en die Hij daarom
Zalig geprezen heeft. Zalig de armen
van geest, zalig de vreedzamen, zalig de zui
veren van harte.
Allerheiligen. Boven over de wolken en
sterren heen ligt ons laatste en hoogste doel.
De wereld volgt met trotsche bewonde
ring de pogingen, die een moedig man, een
roemvol uitvinder gedaan heeft om het
rijtuig lag, in hare handen zij wenkte den
dienaar haar te volgen met de andere kran
sen en bouquetton, die achterin lagen op
gestapeld. Langzaam liep zij door de groote
met treurwilgen afgezette laan het
groote kerkhof op en wendde zich naar
een hooger gedeelte, waar tusschen vroege
re armengraven een nieuw gedeelte was aan
gelegd. Sinds twee jaar was zij weduwe
maar steeds nog droeg zij de sleepende rouw
gewaden, bet zwarte krip, wat zoo'n scher
pe tegenstelling vormde met haar blonde,
stralende schoonheid. Haar hooge gestalte
leek nog statiger door den langen golvenden
sluier en niemand kwam haar tegen of be-
wonderender blikken volgden haar Dit
scheen hare ijdele fierheid te voldoen,
en de jonge vrouw glimlachte. Zij dacht
aan al het huldebetoon, wat haar sinds de
twee jaar na den dood van haar man, wel
ken tijd zij grootendeels met reizen had door
gebracht, was ten deel gevallen. Een paar
dagen geleden was zij van het Zuiden te
ruggekeerd om te zien of de opdrachten, die
zij aan de kunstenaars voor het graf van
haar echtgenoot had achter gelaten, goed
waren uitgevoerd.
Nog een paar schreden en mevrouw Die-
triclïsori had haar doel bereikt. Een tevreden
glimlachje speeldeom hare lippen Prachtig,
buitengewoon prachtig hadden de kluiste
rende gade. De krippen sluiers wuiven invrouw. Zij bidt voor den armen, rijken man
den wind en verster ken den indruk van j om rust en vrede en herhaalt het gebed der
onmetelijke rijk der luclü voor den rnensch j naars haar opdracht uitgevoerd. Charle Die-
te veroveren, om den meosch te doen heer- trichsen kon tevreden zijn; een waardig
schen in dat groote rijk, waar tot hedeD ijgedenkteèken had zijn vrouw voor hem
I opgericht. Een groote marmeren plaat met
gouden letters, zijn naam dragend, stond op
den achtergrond aan de twee buitenzijden
waren kunstige half-reliefs aangebracht met
symbolische afscheids-voorstellingen voor
de marmeren plaat een schoone engel, door
smart gebroken, het aangezicht in zijn lin
kerhand verbergend, doch zóó, dat men het
schoone profiel baiir, Frieda Dietrichsen's
schoon profiel bewonderen kon de rech
terhand wees naar boven. Het geheel was
omgeven door een heerlijken bloementooi en
ziel moet naar een geheel ander Rijk kunnenijzeren guirlanden van kunstige smeedkunst,
vliegen. Zij moet den weg kennen en zoekenMet kripp n floers omwonden lantaars,
en steeds verder bewandelen tot aan dj§oevers |zwarte kripsluiers om de pilaren van het
van haar eeuwig Vaderland, van waar zij L; ijzeren hek... in één woord een wonderlijk
uitgegaan en waarheen zij terugkeer}.5schoone, rijke graitooi
Verheugt en verblijdt U, want Uw looi, Frieda wc.--kt baar dienaar do oude ver
is groot in den Hemel welkte kransen te verwijderen. Onverschil-
lig werpt by ze op een eenvoudig naastgele-
gen graf, welks eenige sieraad een klein
Allerheiligen. Over don weg, die daar- h0ut«n kruisje vormt. Zij helpt nu zelf mee,
slechts de adelaar koning was.
Maar wat zou dat
Al beheerschen wij ook alles, al stegen wij
honger en hooger op, al konden wij, onbe
kommerd om luchtsfrqorningen of stormge
weld, de lucht doorklieven, ware het dan
ver genoeg Neen nog lang niet.
Want niet onder de wolken, ouk niet door
de wolken heen te zeilen is 's menschen ba-
stemming en 's menseden doel. Wij moeten
ons verheffen ver boven de wolken, al 't an
dere is niets voor de onsterfelijke ziel. De
om 1 ure namiddag zeer stipt,
op de hofstede van Jerome Candaele, bij den
Haghedooren te Oosten)» pel,
Olmen waarvan verscheidene
Studie van den
te Vlamertinghe,
om 2 ure en half zeer stipt,
Openbare Verkonping van
te VLAMERTINGHE, bij de Statie.
Tijd van betaling tot 1 October 1914, mits
borg..
tegen den
K S Nf li KI 012 S T
waarin
2e Mengelwerk van «DE POPERINGHENAAR»
Door het gebruik der: SIROOP tegen den!
KINKHOEST van
A. Monteyne, Apotheker,
POPERINGHE,
doet men aanstonds de stikhoesten ver-|
dwijnn en verkrijgt men de volkomene|
genezing op zeer korten tijd.
Prijs: i 6o fr. de flesch.
Menigvuldige getuigschriften
allerbesten uitslag.
Depot: Apotheek NOTREDAME, Groote;
Markt, 18. Poperjnghe.
heen leidt., spreken de Heiligen tot ons Zij
gingen voor ons uit, wij moeten hen volgen
Zij hebben denzelfden strijd, dezelfde beko
ringen, smarten en leed gekend als wij. Zij
waren niet uit ander hout gesneden dan wij.
Zij waren van ons vleesch en bloed, strijden
de menschen gelijk wij.
Zij waren niet heilig van den beginne af
aan, Zij zijn het slechts langzaam geworden
op den harden weg der zelfsbeheersching en
zelfsverloochening. Dat is onze troost.
Wanneer Gods geboden ons soms zwaai
en lastig toeschijnen met hun onverbiddelijk:
gij zult, dan komen zij. onze Broeders,
met. hun verheven gij kunt.
Dat is de verheven kracht, het bemoedi
gend .voorbeeld der volmaakte persoonlijk
heden, die zoo nauw verwant zijn aen
onze zwakheden en dwalingen en die toch
zoo geweldig hoog en sterk opgroeiden tot
innerlijke vrijheid en heerschappij over zich
zelf. Zoo blikken wij heden opwaarts en
heffen blijde ous hoofd op Hoe heerlijk
is het Rijk, waarin Christus heerseht en
Zijn Heiligen met Hem!»
sas
van
Vrij naar hel Duilsch
Het was Allerheiligen. Door de menigte,
welke naar het kerkhof stroomde, reed een
i sierlijk rijtuig, waarin een dame zat, gekleed
in diep rouwgewaad. De wielen rolden knar-
i send over de kiezelsteenen tot voor het hoofd
portaal, waar de koetsier de vurige paarden
plotseling stil hield. De dienaar Frans sprong
;snel van den bok, om het portier voor zijn
meesteres te openen.
Langzaam stond mevrouw Dietrichseü op
Jen nam den schoonsten krans, welke in het
om de dorre bladeren ie verwijderen en de
meegebrachte kransen smaakvol neder te
leggen.
Plotseling treedt een oud vrouwtje haar in
den weg mot een grooten korf aan den arm,
waarin een spade en een borstel en takken
en bloemen ordeloos dooreen liggen. Geër
gerd over die storing laat zij het vrouwtje
voorbij gaan, dat haar schreden richt naar
het naastgelegen armengraf Zij neemt haas
tig haar japon op, zoodat de zijden voering
rutscht, als vreesde zij voor een aanraking
met de armoede.
De oude vrouw pakt haar korf leeg en
begint het witte kruisje m-1 zand en zeep te
b werken, zoodat de verf weer frisch van
onder bet mos en h<4 vuil te voorschijn
komt. Minachtend wendt mevrouw Dietrich-
sen zich af. De armoede heeft geen bekoor
lijkheid voor haar, zij heeft haar vroeger al
te goed gekend, en zij herinnert zich dien
tijd niet gaarne. Langzaam keert zij naar
haar rijtuig terug, innerlijk tevreden over
zich Zelf.
Bij het vallen der duisternis op Allerheili-
jgendag houdt het rijtuig opnieuw voor het
kerkhof stil. Mevrouw Dietrichsen wil haar
diepen, smartelijken rouw. Bewonderend
blijven de voorbijgangers staan en beklagen
het droeve lot der jonge arme vrouw, wien
de dood zoo spoedig haar geliefden, jongen
echtgenoot ontroofd heeft.
De arme jonge vrouw Haar eenig gevoel
is bevredigde ijdelheid, is genotzucht en
zelfzucht.
Haar blijk valt op het armengraf. Vele
kleine kaarsen bestralen het witten kruisje
en laten het opschrift duidelijk uitkomen
mijn inniggeliefde echtgenoot. Friodaleestde
geboorte- en sterfjaar. Reeds dertig jaar
dood. Aan den voet van het kruisje zijn twee
knaapjes bezig, de lichtjes aan lesteken, die
de wind telkens uitwaait. Hun kleine handen
hebben het graf een geheel ander, een nieuw
aanzien gegevenden grond hebben zij net
jes geharkt en kruisgewijze bestrooid met
roode egelantierrozen. Van de verwelkte
kransen van Dietrichsen's graf hebben zij
guirlanden gemaakt en die om het graf aan
gebracht. Bewonderend ziet grootmoeder
naar het werk der kleine handen, alsof het
't heerlijkste kunstwerk is. Mevrouw Die
trichsen kan niet met inniger voldoening
haar kunstig monument beschouwen dan
zij dit eenvoudig knutselwerk trouwe liefde
heeft voor den dierbaren ontslapene een
heerlijk onverganklijk gedenkteeken opge
richt in haar hart, maar toch wil zij van
daag haar eenvoudig graf netjes opsieren,
als zichtbaar bewijs van die trouwe, onver
gankelijke liefde.
Grootmoe Ier richt zich op uit de knie
lende houding, wrarin zij haar rozenkrans
lag te bidden, en ziet op naar den hemel.
Het wordt tij 1 naar huis te gaan. Moe
der wacht zeker allang met 't eten op u.
Laten we gauw ons gewone avondgebed
voor grootpa bidden.»
En aandachtig knielen de beide blonde
snuitertjes neer en bidden een innig, kin
derlijk gebed voorden reeds zoo lang gestor-
van grootvader... Reeds dertig jaar dood
En bidden iedeien avond nog voor hem!
Dagelijks den ontslapene gedenken in trou
we liefde
De toeschouwster voelt een eigenaardig
gevoel in zich opkomen, een pijn'ijk, verne
derend schaamtegevoel. Nauwelijks twee
jaren zijn vervlogen, sinds haar echtgenoot
van haar is heengegaan, de man, die haar
uit armoede opgericht, die haar met geluk
overladen heeft, die haar gemaakt heeft tot
wat zij is. En zij
De beide kleinen hebben de kaarsjes uit
geblazen, grootmoeder pakt ze voorzichtig
kinderen, wat zij sinds haar eigen kinder
jaren niet meer gebeden heeft. En een traan
valt uit haar oog op de palmenkransen ne
der, als schoonsle sieraad op Charles Die-
triehscn's kunstigen grafsteen. BETSY.
:3S3Sij$S8gg$SHi
Wandelaar, hoe gij ook heet,
Die het levenspad betreedt,
Staak uw gang en denk eens even
Waar uw vrienden zijn gebleven.
Die op 's levens kronk'elbaan
U hier zijn voorafgegaan
Zeg, waar zijn thans Vader, Moeder,
Waar uw Zuster, waar uw Broeder,
Allen, reeds voorjaren dood
Rusten in des aardrijks schoot...
Maar, de kille doode hand.
Breekt alleen den aardse,hen band
Christenen, oprechl van zinnen,
Die zich onderling beminnen,
Scheiden van elkaar niet af
Aan de boorden van het graf.
Bidden wij op ALLERZIELEN,
Voor degenen die reeds vielen
Onder 't slaan der doodenzeis.
Heare schenk hen vrede en peis.
R. I. P.
{Vervolg.)
Laatst bewezen wij dat, mits het water
der Vleterbeek na groote regens weg te
leiden naar de vallei van de Hijpsbeek en
deze vallei af te dammen, men in den vijver
die zoo zou ontstaan overvloed van water
zou hebben.
Maar dat het niet zonder kosten zou ge
schieden, dit moeten wij nu toonen.
Die wat ondervinding hebben in delven
en metsen, zullen, na aanduiding der noo-
dige werken, kunnen berekenen hoeveel
het zou kosten.
Vooreerst de vijver. De dam waarop de
tram loopt zou, van wege 't water van den
vijver, groote zijdelioge diukkin'g lijden;
hij moet dus versterkt worden beide glooi
ingen, min steil opgaande, zouden belegd
zijn met eenen muur van ijzerboton, rustende
op sterke grondvesten elke muur moet
300 me'ers lang zijn, in 't midden 5 meters
hoog en piano wijs op niet uitgaan aan de
j uiteinden. Op de noodige hoogte zouden
bij elkaar en bergt ze weg in den korfze1 eenige groote buizen, dweer-s door den dam.
moeten morgen nog een keer branden. Nuuitweg geven aan het water als het hooger
gaan zij langs het graf van Charles Die
trichsen en het kleinste blonde ventje blijft
staan.
Grootmoe, hier aan dit graf bidt nie
mand en wij hebben toch die schoone
kransen van liem gehad.»
Glimlachend blijft Grootmoe staan. Zij
bidden een kort gebedje en grootmoe eindigt
Heer, geef hem de eeuwige rust, het eeu
wig licht verlichte hein. Heer, laat hem
rusten in vrede. Amen.»
Aan het graf van den rijken man bidden
een arme, oude vrouw en twee kinderen,
opdat hij niet geheel vergeten worde.
En zijn vrouw Als zweepslagen hebben
de woorden van het kind haar getroffen.
Zij heeft geen traan over hem geweend, geen
dan het peil van 22 meters (boven den zee
spiegel) zou rijzen. Indien men nu alles
wat beneden het peil van 22 meters onder
water steekt, zoo verdwijnt het doeniogske
van Barbara Willemet, heel bij den dam
gelegen. De oppervlakte van den vijver zou
daaromtrent den vorm hebben van een
scheef langwerpig vierkant, met eenen hoorn
uitstekende voorwaarts de hofstede ge
bruikt door Achille Leuwers ligt in dien
hoorn om ze te bevrijden, zou men maken
dien hoorn te missen en daarom eenen dijk
opwerpen, insgelijks met ij/.erbeton ver
sterkt, vóór de vermelde hofstede, van
"West naar Oost gaande: lengte 200 meters,
grootste hoogte 2 meters. Met dien hoorn
min, zou de vijver nog 15 hectaren beslaan
gebed voor zijne arme ziel gesproken. Goi-j rekent en telt hoeveel dat zou kosten van
vend rouwfloers, rijke kransen en brandende
lantarens pronken bij zijn marmeren monu
ment maar dankbaarheid en liefde zijn verre
grafmonument, ook in den avond bewonderen, gebleven. Zijne gadeweent niet in liefdevolle
wil de opmerkingen hooren der voorbijgan-; herinnering aan zijn graf, neen, zij komt,
gers. Duizenden lichtjes stralen overal, de om zelfvoldoening te zoeken bijhet prhehtige
maan giet zijn bleeken glans over arm en
rijk, over marmeren en houten kruisen, over
cypressen cn dennen, overal getrouw aan
denken en warm kloppende herten aantref
fend. Charles Dietrichsen's monument tco-
kent zich forsch af tegen den goud-rooden
avondhemelde marmeren beschermengel
glanst stralend in de schemering, de lan
taarns werpen een spookachtig licht door
de roode ruitjes en toovoren een schijn
van leven op het marmeren gelaat der t.reu-
Ilemli-ik
door
CONSCIENCE.
Yan hare kindsheid af was Lisa bestemd
geworden om het huwelijk aan te gaan met
Karei, den zoon des brouwers, die een der
schoonste jongens was. die men vinden kon
daarbij zeer welhebbend voor eenen dorpe
ling, en tamelijk geleerd, vermits hij eenige
jaren in het Collegie te Hoogstraten had
doorgebracht.
Evenwel, de studie had hem weinig ver
anderd hij beminde de ongedwongene vrij
heid van het boerenleven, was vroolijk als
een vogel, drinkende en zingende ineere nn
deugd met iedereen, vol levenslust, vriend
en makker van elkeen, die hem kende
De vroegtijdige dood zijns vaders had hem
ste wenschen in. Zij was toch zoo teer, zooHet spreekt van zelf, dat met zulk schoon hadden, dat zij voor de eerste maal haars le-
zwak, maar tevens zoo zuiver schoon, zijne leerstelsel zijn hoogmoed of liever zijne dol- vens met spijt tegen lianen vader was opge-
verloofde Ook hij, de sterke, ma moedige heid non meer dan zijne goederen was aan- staan, en wel gedurende twee uren bittere
jongeling, omringde het tengere meisje met gegroeid. Hij achtte zich ten minste gelijk tranen ges ort.
eerbied, met toegevendheid en met angstige roet mijnheer den baron van het dorp want Om zijne dochter niet te bedroeven zag
zorg, als ware hem het leven eenerkwijnen- i hij geloofde, dat hij ruim zooveel pond woog bij v in allen rechtstreekschen aanval tegen
de tiloeme toevertrouwd geweest. i als deze adellijke gronobe it-ter.
Tot voor vijl of zes maanden had Baas; Yan dien dag af kreeg BaasGansendonck
Gansendonck er geen groot kwaad in gezien,het nog meer in zijne bovenkamer, en waan
dat zijne dochter de echtgenoote van Karei;de zich een der eerste mannen d-s lands,
wierd. Wel is waar, het had nooit zijnen Dikwijls droomde hij gansche nachten, dat
hoogmoed gansch bevredigd doch daar een
brou werszoon, volgens zi.ine meening, hoogst-
genomen geen boer was had hij zijn lang
gehouden woord niet willen breken en zelfs
toegestemd, dat men alles voor het aan
staande huwelijk vergaderde en in goreed-
geid bracht
Zoo stond de zaak der jongelieden op een
tamelijk goeden voet, toen de ongetrouw
de broeder van Baas Gansendonck aan eene
hij van eenen edelen stam afkomstig was,
en zelfs bij dag wiegelde deze streelende ge
dachte hem onophoudend in het hoofd Om
de tegenproeve dezer ingebeelde voortreffe
lijkheid te hebben, poogde hij menigmaal
le ontdekken, welk verschil er tusshen hem
en eenen edelman mocht bestaan maar
waarlijk, hij vond er geen.
Wel zeide hem zijn geweten somwijlen,
dat hij te oud was om nn nog Fransch te
de liefde des brouw- rs af maar hij zou het
huwelijk wel wi-tm uittestellen, totdat de
tijd Lisa den blinddoek kwame afrukken en
zij zelve overtuigd wierd, dat Karei slechts
een grove boer was gelijk, de anderen.
ziekte overleed en eene schoone erfenis na-!leeren en om zijne levens- ijs gansch te ver
liet, die niet lang daarna in klinkende munt janderen en in eene hoog-re maatschappij te het. vee"; in de op-vi schuur hoorde'men het
a* cv*,»4 A1u:; J'11.^.'1^i ....LLU j 1. ..i1 J .-1
Wiens brood men eet.
Wiens woord men spreekt.
Op den hof dei afspanning Sint-Sebasti-
aan waren de dienstbod n en werklieden,
reeds met het krieken van den dag. aan den
gewonen arbeid bezig Trees, de koemeid
stond bij een bornput en wieseh rapen voor
binnen de afspanning de Sint-Sebastiaan
bij de andere hoopeu schijven werd gestort.
Peer Gansendonck was met vele anderen
van meening dat het verstand.de edelheid
het Collegie doen verlaten, om, als leider der en de voortreffelijkheid des menschen alleen-
brouwerij, zijn moeder behulpzaam te zijn jlijk moeten afgemeten worden op het geld.
en de goede vrouw dankte den Heer dasre- dat hii bezit: en. alhoewel hij geen En
en de goede vrouw dankte den Heer dage
lijks. dat Hij haar zulken braven zoon tot
troost gelaten had want werkzamer en
deugdelijker jongen was er waarlijk niet
Slechts in tegenwoordigheid van Lisa ver
loor Karei zijne losse geestigheid en verviel
in dichterlijken ernst en in onbestemde droo-
merijen. Ddar. bij degelirfde maagd gezeten
maak'e hij zich kind met haar, vond genoe
gen in hare onbeduidende bezigheden en
volgde metgodsdienstigeaandacht hare min-
dat hij beziten,
geisch kende, was hij niettemin uit natuur
tot de ve hevene Engelsche gedachte ge
raakt. dat de vraag Hoeveel pont zilver
weegt de man op alles afdoende en onwe-
dorleglijk antwoordt, volgens het ond
Vlaamsche spreekvers
Het, geld. dat stom is,
Maakt recht wat krom is,
En wijs wat dom is.
treden maar kon hij zulks niet meer, zijne
dochter ten minste zou opklimmen in de sa
menleving en trouwen met de eersten ba
ron de beste. Vat zalige zekerheid voor
Baas Gansendonck 1 Eer hij stierve. zou hij
onteigening
Tusschen de twee dammen zou de oever
van den vijver moeten opgehoogd worden,
om te beletten dat vuil water, bij voorbeeld
het spoelwater van de melkerij en van na
burige huizen in den vijver kome daarom
kunstwerk, bij de bewondering der voorbij- zou men de ondiepe boorden van den vijver
gangers.
Voor de eerste maal ziet de ijdele opper
vlakkige vrouw zich in haar ware gestalte.,
voelt zij hoezeer zij haar plicht, den plicht
van dankbaarheid en liefde verwaarloosd
heeft. Diep ontroerd zinkt zij voor het mo
nument op de knieën en verbergt haar gelaat
beschaamd in hare handen. Sinds lange,
lange jaren stijgt weer voor't eerst een waar
gebed omhoog uit het hart der lichtzinnige
wat uitdelven, en met de opgeworpen aarde
oenen dam maken van eenen halven meter
hoog en een paar meters breed dat), al de
buitenzijde, eene gracht om dat water rings-
om weg te leiden naar de beek, beneden den
grooten dam. Dat zou al drie duizend ku-
biekmeters aardewerk geven.
Nu de afleiding van het water der Vle
terbeek naar den vijver. Als wij de Abeele-
gens zitten moet, zit ik liever op het kussen
dan op de doornen.
Zwijg, schuimer, en denk, dat het van
ons zweet i.s, dat gij zoo vet wordt.
Tistje, Tistje, waarom zijt gij dus op mij
derde tot de schuur, waar de dorschers be
zig waren met nieuwe schooven op den vloer
te spreiden, en de gelegenheid waarnamen
om tusschen den arbeid al een woord te wis
selen De man met zijne pijp stond er op tegebeten Gij kunt niet verdragen dat de zon
zien. in mijtten vijver schijnt Kent gij dan het
Kobe, Kobe, riep de koemeid hem toe, spreekwoord niet wie een ander benijdt,
gij hebt het. rechte briefken gevonden! Wij; vreet zijn hart en verkwist zijnen tijd?
slaven ons dood vari den morgen tot den'; Zoo ik nu eens wat minder kieeg, zoudt gij
avond, en krijgen voor alle loon wat scheld-er iofs te meer om hebben? Ben ik hoog-
woorden naar de kop. Gij hebt de windimoedig Doe ik u kwaad? Integendeel, ik
van achter, gij wandelt, gij rookt uw pijp
ken, gij zijt. vriend van den Baas, gij krijgt
de veltê brokskens. Gij moogt zeggen, dat
uw brood in de honing gevallen isHet
spreekwoord heeft gelijk menschen foppen
is maar eene weet.
Kobe glimlachte met slimheid en ant
woordde
Hebben is hebben en krijgen is de kunst
het geluk, vliegtdie het vangt, die heeft
het.
Mouwvegen is bedriegen, en fleemen is
kruipen. morde een der arbeiders met bit
sigheid.
Woorden zijn geene oorden, schertste
Kobe Ieder is op de wereld om den zoon
zijns vaders deugd te doen en die wat vindt,
trillend gekletter der dorschvlegels de stal
knecht zong een ruw lied en roskamde de
paarden
Een enkel man wandelde onachtzaam over
en weder- en rookte zijne pijp, terwijl hij hier
nog het genoegen hebben zijne Lisa me";en daar staan bleef om (te anderen te zien
vrouw de barones te ho. ren noemen HijjarbeidenHij was insgel ks als een werk-jma- "et oprapen.
zelf zou grootvader van eenige baronnekënsjman gekleed, droeg een vest aan hot lijf en j Tk zou beschaamd zijn riep de ver
zijn I houten klompen aan de voeten. Ofschoon Moorde arbeider Het is gemakklijk rie-
Daa om begon de liefdo van Karei den j zijn aange/.icnt in volle rust van onver.- ctail- jmen snijden uit eens andermans ledermaar
brouwer hem geweldig tegen liet hoofd "te (lige luiheid gemigde, blonk nieiemin in zij-jPP!1 varken wordt ook wel vet gemaakt, al j(je Kobe met gemaakten ootmoed,
steken en hij betichte in zijn gemoed den jjne oogen zekere schalk heid en arglist Ove- werkt, het niet. i Allen zagen verwonderd op naar eene groo-
vroolijken jonkman van een hi der-paal voor rigens was het genoeg op zijne glimmende! Het is den eenen hond leed, dat de ande te zwamschijf, die tusschen de zwaarste
de toekomst zyner dochter te zijn. lieeds had j wangen en ruden neus te zien, dat hij aan re in de keuken gaat, lachte Kobe. On-.takken des kerseboom groeide Even ras
hij, in Lisa's tegenwoordigheid, met bitsige j eene vette tifel zat en den weg- tot den kei gelijke schotelen maken kwade broeders keerden zij het gezicht naar Kobe, om
1 J i_ iu i.:
verwittig u tegen dat de Baas komt, en ik
steek u al dikwijls eene goede kanne bier
door het keldergat. Gij zoekt waar het niet
verloren is, Tistje.»
.Ia, ja, wij kennen uwe mildheid gij
slacht den pastoor die zogent iedereen',
maar hij zegent zich zeiven eerst.
Hij heeft gelijk en ik ook die den au-
taar dient, mag van den autaar leven.
Het is waar riep een ander arbeider
Kobe is een goede jongen, en ik wilde wel,
dat mijne voeten in zijne schoenen staken
dan zou ik ook mijn brood verdienen met
wolkskens rook naar de kraaien te blazen
buiksken vol, hartekens rust.
Ja, dikke buik, slapende voetvolle
krop, dolle kop
Laat ze maar praten, Kobe, elkeen kan
geene even schoone star aan den hemel heb
ben en ik zeg, dat gij v« >1 verstand hebt 1
Niet meer verstand dan de paddenstoel,
die daar aan den kerseboom zit,antwoord-
kleiuachtiog van Karei gesproken en din- jder wist.
gen gezegd, die het meisje dusdanig gewond! De koemeid liet hare rapen staan en na-
maar het is beter genijd dan beklaagd. En [uit hem, volgens gewoonte, eene kluchtige
vermits een mensch op de wereld toch er- verklaring te bekomen.
Nadruk voorbslioudsa, Wordt voortgezet