HET NOTARIEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD Nieuwsblad voorPoperinghe De bloem van het Vfijboseb BANK VAN POPERINGHE 18 Jaar. Nr 20 5= 5 Zondag 15» Mei 1921. 15 Centiemen. Omhoog De tram-politiek. De Bond der Clubs van ^teisterden van kt Arrondissement Yper POPERINGHE a Cb a a.* a- ra ca <5 a a 3 a 3 «a Cb 3 a. Cb a a 5c i* ;*b <v •a 3 4» «a a Cb O 3 5c a" a, u «a a 3 40 a 3- a 4b <*k a a a 5> S&jfc.* ^."i">'^uvC,.:Oi>- U.iAVVr- *JjL *3 at 5L 5D O QJ OJ a J3J <3j 9J «ti 3b jo e+n> 3 ÜJ E. DUQUESNE Zoon, Marnixstraat, 30, GENT. I)otitiemeiitprijs 1 Jaar in Stad tehuis besteld. 6.50 fr buiten Stad met, de post 8.00 fr. Buitenland10.50 fr. m t'«TG KVK II V. Drukkerij - Papierhandel. Gasthuisstraat, 15, POPERINGHE. i\ sm li kondi giii geit s Berichten 50 cent. de regel. Notarieële berichten 50 cent. Rechterlijke Eerherstellingen en vonnissen 1 Ir. 50 de regel.Rouwberichten, niet boven de 10 re ken 5 fr. Grootere hei haalde annoncen, prijzen op aanvraag. Alle annoncen zijn <5j 5ü <3 «O <3 5D 3 «3J .3b <3- 3 5D Het menschdom is slechter dan vóór vijl jaar. Dat is een feit dat niemand zal wegloo- chenen Dat is geen klacht van kniezers en zagers, die altijd moeten jammeren over de boosheid der wereld en de slechte tijden die meenen dat het in hunnen jongen tijd heel wat beter was dan nu, dat de menschen achteruitgaan en dies meer. Neen, want ieder die oogen heeft kan dat zien. De inenschen zijn luier en loomer gewor den. In Engeland, Frankrijk en Italië is misschien onder den oorlog meer gewerkt dan vroeger, nu meenen de menschen dat zij overspannen geweest zijnzij willen het nu gemakkelijker hebben. Bij ons is onder den oolog weinig of niet gewerkt, vele lieden zijn gewend aan niets doen, en willen zoo voort doen zoo weinig mogelijk werken Dat is nu vooral merkbaar bij het jong geslacht, dat in 1914 amper 15, 16 jaar oud was, nu groot is en geen arbei den geleerd heeft. Wij zijn niet alleen loom geworden voor onzen dagelijkschen, verplichten arbeid, maar ook daarbuiten. De menschen zijn loom in de politieker is geen middel om groote vergaderingen te beleggen of een be weging in gang te krijgen de openbare be sturen mogen doen wat zij willen, men laat ze betijen de godsdienstige of sociale bon den, zelfs die vroeger zóó bloeiend waren, liggen vadsig te slapen. De menschen zijn verzot op plezieren. Onder den oorlog zijn velen er van verstoken geweest, wijl zij amper genoeg hadden om in 't leven te blijven. Maar nu slaan zij hun vleugels uit, en vliegen het plezier te gemoet. Niet alleen de stedelingen doen dat, doch ook de buitenlieden beginnen het plezierjeuk- sel te krijgen. En dat alleen is genoeg om onze familiën, ja gansch ons volk ten onder te doen gaan. De wereld is oneerlijk geworden. De nood neep onder den oorlog, maar er viel veel geld te verdienen, bijzonder voor lieden die niet nauw zagen En velen zijn voor die be koring bezwekenen anderen nog hebben zich laten meeslepen door dit bederfelijk voorbeeld. Hebben was hebben en krijgen was de kunstEn het was geen oneer meer oneerlijk te zijn. De lucht die wij inademden was oneerlijk. En dat is niet gebeterd sinds den wapen stilstand. Wie zijn geweten in slaap liet wiegen door bankbriefkens, krijgt het niet gemakkelijk meer wakker. Het blijft voort- slapen. Ten andere, vele meenen een uitvlucht te hebbenhet leven blijft duur en de tijden zijn hardDoch zij vergeten dat het zevende gebod ook gemaakt is voor harde tijden. De godsdienstigheid is verminderd. Vóór en onder», den oorlog gingen veel christenen dikwijls te communie, en werden de kerke lijke diensten talrijk bijgewoond, over gansch het land. En thans Zie maar in vele kerken er komt minder volk, en vooral, er wordt minder te communie gegaan. Die inzinking van de godsdienstigheid is grootendeels, of wellicht heelemaal, te wij ten aan de algemeene loomheid die over ons land ligter zit geen kruim, geen jacht meer in de inenschen. En daarom kan die Verslapping van den godsdienst gemakkelijker genezen worden dan de oneerlijkheid of de plezierdrift, want die hebben de lieden bedorven De godsdienst integendeel, kan vanher opbloeien als ieder een weer aan 't werk is, als de zaken weer vreedzaam en regelmatig gaan. Want dan kan ook de lamheid, die de groote oorzaak is, weer het land uit zijn Op dan, allen die van goeden wil zijn De wereld ligt laag, wij moeten er mee omhoog. Onze vrienden, zullen voorzeker het kristen syndikaat dood wanen, daar ze er nooit meer over hooren spreken. Neen, beste lezers, zoo is het niet; wij allen zijn frisch en gezond, maar ons vakblad vereischt meestendeel de artikels die wij tegen het rood gespuis richten. Htt is u niet onbekend, dat de Nationale Maatschappij nu onze lijnen uitbaatdank aan betere brandstoffen behooren de groote onregelmatigheden, in den gang der treinen, tot het verleden. Er valt immers voor Pope ringhe en omstreken nog wat te klagen, vooral voor wat de slechte aansluitingen met het staatsspoor betreft en wij durven hopen dat met len Juli aanstaande deuurtabel voor- deeliger zal gemaakt worden. Doch het is beklagensvaardig dat zoove- len onzer mannen de tram maatschappij in een politieke boel willen herschepen, en zooais wij altijd gezegd en herzegd hebben dat zij alleen diede leus rood of geen brood goedkeuren hier zouden baas spelen en ver volgingen inspannen tegenover alwie zich durft kristen toonenWel is waar, ze ver bieden hunne leden niet 's Zondags naar de mis te gaan, omdat ze te goed overtuigd zijn dat hun kraam als een kaartenkasteel in duigen zou vallen Ja, leden van 't Nationaal Syndikaat, dit zeggen wij u voor de zooveelste maal omdat gij ziende blind zijt en de daden niet beseft door uwebloedroode hoofdmannen uitgevoerd; wij zeggen het uj omdat gij met uwe Socialistische knoop in uw knoopsgat fier rondzwerft alsof het een teeken van moed en zelfopoffering ware! Wij houden er aan u in der waarheid te zeg gen dat uwe bazen van uwe macht misbruik maken om in uwen naam zonder dat gij er een enkel woord van weetklachten en ver zoekschriften op te sturen die aanleiding geven tot vervolging tegenover uwe oversten die steeds onpartijdig hunnetaak ver vulden Geeft gij aan die schaamtelooze kerels het recht alzoo te handelen Denkt gij misschien dat de ongesyndikeerde oversten of wel deze van 't kristen syndikaat, ook geen men schen zijn zooals gij, die hier gekomen zijn om het brood voor vrouw en kinderen te verdienen? Denkt gij misschien dat het ook kapitalisten zijn Weet wel dat een depot overstedie van's morgens vroeg tot 's avonds laat zich met zijnen dienst bekommert of een controleerder of ander dienstoverste die ge woonlijk in de oogen van velen als een hond aanzien wordt, hun loon nog soms moeilijker verdienen als velen onder ons, en daarom niet moeten gezocht of vervolgd worden. Neen vrienden dat moet gij niet meer, dui den, geen klassenstrijd maar klassenverzoe ning, dat is onze leus! Wilt gij nu deel uitmaken vrienden van eene kristene vak vereeniging wier programma zuiver is en dat niets anders betracht dan eene lotsverbetering voor werkman en bedienden, of zult gij voortgaan met eene macht te maken die strekt tot vervolging van andersdenkenden? Neen, daar zult gij vroeg of laat vaarwel aan zeggen. En gij, roode aanvoerders, wij wil len u hier ook ontmaskerenals gij voor doel hebt eerst de gegradeerden van 't kristen syndikaat een muilband aan te passen met de gedachte dat dan al de leden onzer kri stene vereeniging u zullen komen omhelzen, verwittigen wij u dat uwe nieuwe zienswijze u wel het tegenovergestelde zou kunnen be wijzen en uwe eigene leden zouden u wel kunnen veroordeelen Onze mannen immers lezen ook dagbladen en ze zien duidelijk en klaar waar de socialistische vereenigingen van andere landen naar toe willen en daar om alleen zult gij nooit zegepralen. Een trambediende Vergaderd te leper, op 8 Mei 1921 Aangezien de Kamers zich bereiden tot de stemming over een wetsontwerp ter wijziging van de bestaande wetten betreffende herstel der oorlogsschade Aangezien de Kamers en de Regeering reeds herhaalde malen gedurende en na den oorlog, op plechtige wijze erkend hebben, dat de geteisterden recht hebben op het vol ledig herstel van de schade hun door oorlogs feiten berokkend Dat dit recht een schuld van Belgie uit maakt krachtens het beginsel der nationale solidariteit, en dat het bestaat in zijn alge heelheid, onafhankelijk van alle verhaal te gen Duitschland Aangezien het met deze bedoeling was, dat de vorige wetten werden opgemaakt tot vaststelling van de uitgestrektheid en de wijze van het herstel, alhoewel verscheidene hunner schikkingen reeds laakbaar waren uit oogpunt van eerbied voor de rechten van de geteisterden Aangezien geen enkele geteisterde, geen hunner volksvertegenwoordigers, geen hun ner groepeeringen, de herziening heeft ge vraagd der thans bestaande wetten, maar dat iedereen er zich mede vergenoegde, daar deze toch ten minste de hoofdzakelijke rech ten tot herstel eerbiedigen, en den heropbloei der verwoeste gewesten toelieten Aangezien de Regeering nu de herziening vraagt van die wetten, onder voorwendsel er enkele onvolmaaktheden van te wijzigen, maar al bekennende, dat op enkele punten haar ontwerp de tot heden ten dage derjt-, teisterden toegekende rechten krenkt, en Ti wegens begrootingsreaenen Aangezien dit wetsontwerp in feite ge^n verbetering is, en dat men slechts afschaffin gen of verminderingen der vergoeding ont moet Dat de wet dus onrechtvaardig is in haren geest, en, daar zij geen terugwerkende kracht geen enkele dringende noodwendigheid een verandering aan de bestaande wetgeving verrechtvaardigen, en dat het Recht en de Eer van het land ziener tégen verzetten. Vraagt aan dé Regeering onvoorwaarde lijk haar voorstel terug te trekken, aan de volksvertegenwoordigers het eenpariglijk te verwerpen als zijnde schadelijk, onrechtvaar dig en onzedelijk in zijn grondslag, 't zij welke verbeteringen er ook wezen aange bracht Beslist, dat dit besluit zal gestuurd worden aan Hunne Majesteiten den Koning en de Koningin, aan de Kamers, aan de Regeering. aan den Nationalen Bond van de geteisterden en aan de gansche Belgische pers. (Medegedeeld.) TMIMiVS §»K K OOIIKOG. 30. Uit mijn dagboek. Oogst werden Een slachtoffer van dan broodroof. Verleden jaar ontving de redactiesecretaris van De Standaard een brief vanwege den heer V. Letellier. Hij deelt er volgende pas sage uit mede Mijn postmeester (Tellier was ordeklerk) zondmeop einde April 1918 een omzendbrief met persoonlijken brief mij uitnoodigeride om mijne betrekking van ordeklerk bij Pos terijen te hernemen in het middenbestuur te Brussel. Hem raadplegende over deze zaak welke in handen der aktivisten lag. zegde hij mij uwe broodwinning ligt hierin en verder mis doet u niets tegen de goede zaak. U werkt j voor uw eten en niet voor de aktivisten. U zijt daarom geen aktivist, was zijn raadDus mocht ik werken. Maar voorzichtigheids halve gaf ik hem wel eene aanvraag over om te werken maar weigerde krachtdadig den arbeid toen ik opgeroepen werd, daar ik an dere inlichtingen gekregen had van ambte naren welke mij dit afraadden. Daarom alleen ben ik uit mijn ambt ont slagen door de razende Walen van Brussel, en hp.e is 't Gods mogelijk dat mijn postmees ter welke mij het doodend vergif deed drin ken nu niet verontrust wordt. Ik en mijne familie worden gefolterd en vervolgd. Mijne vrouw en kind lijden ontbering, mijne vrouw is van verdriet doodelijk ziek geworden en zal het leven erdoor verliezen. Dus om eene aanvraag gericht te hebben jUan mijn «chef», op dezes aandringen om te heeft, zij tweeklassen van geteisterden zalïmogen werken, ben ik dus uit mijn dienst scheppen: degenen die reeds vergoed zijnontslagen. Waar is mijne fout? geworden omdat zij vóór anderen werden ge- «Op mijn woord van eer, nooit heb ik diend, en dezen die het nooit zullen zijn jjgewerkt, niet aan aktivisme rneê gedaan, dit Aangezien zulkdanig wetsvoorstel eenrkan u mijn beschuldiginsakt bij Mortier, 17, echten roof voorbereidt, dat het een uitdagingLeuvensche straat, Brussel, Poslbestuur, uitmaakt en een tergenden slag toebrengt1bevestigen. aan de ongelukkige bewoners der verwoesteTen einde raad en om brood te vinden streken, en dat, indien het kracht van wet j voor vrouw en kinderen week Letellier ein- kreeg, het de ernstigste gevolgen zou kunnen idelijk uit. hebben, aan honderd duizenden Belgen alle t Thans komt bericht uit Katanga dat dit vertrouwen in de eerlijkheid en de recht-1 slachtoffer der franskiljonsciie furie aldaar schapenheid van hunne medeburgers, van overleden is. de Kamers en de Regeering, ontnemen zou;» Een man te meer voor het Vlaamsche dat het de heropbloei van het verwoeste ge- martyrologium. west zou vertragen, ja zelfs beletten Aangezien deze onrechtveerdigheid des te - pijnlijker zijn zou, daar de slachtoffers an- i Tji Jf\ BllitBölaild derzijds zien hoe de openbare besturen dei, geldmiddelen van de schatkist op een gekke De Spanjaarden evenals de Franschen en schandelijke wijze verspillen, en wel we j hebben moeilijkheden met de inboorlingen ten dat de Regeering en kamers niet één; in Marokko. Verwoede gevechten hebben Mengelwerk van De Poperinghenaar» 20 door A. HANS. De trouwdag kwam eindelijk. Schoonvel- de wemelde van volk. De vlaggen hingen uit. Men hing slingers van groen en bloemen, en richtte voor 't gemeentehuis een eerepoort op. Er waren toch ook lieden, die het een eer vonden voor den boerenstand, dat Louis De Vuist daar een vrouwtje gekozen had. Toen Godelieve dien morgen wakker werd, hoorde ze 't kanon, 't Was 't gebruik een huwelijk aldus aan te kondigen. Hun trouwdagEven lag het meisje te mijmeren Vandaag verliet ze het vaderlijk huis.. En voor goed! Straks was ze mevrouw De Vuist 1 Het leek haar zoo wonderbaar Zij zou op de villa wonen, een rijke dame zijn, ineen auto kunnen rijden, als zij wilde, een maarte hebben, gaan wandelen, als an deren werkten. Maa* ze zou nooit hoovaar dig worden En ze trouwde toch niet om het. geld, ze zag Louis gaarne, zoo mijmerde ze nu. Godelieve stond op. Om acht uur kwam de naaister uit leper, om haar te helpen kleeden.. Louis, had het zoo gewild, ze moest zeer schoon en bevallig zijn. Dat had hij gister avond nog eens gefluisterd, toen hij aan de deur.haar kuste en zei Morgen, mogen we bijeen blijven En nu was het morgen.. Welk weer zou 'tzijn? De bruid ging naar het venster. Eensklaps schrok ze. Aan de buitenkant was er een papier op de ruit geplakt met het schrift naar binnen, zoodat ze 't kon lezen. Wat stond erop? Een schimp van een jaloersche kweene zeker Doch Godelieve werd bleek, 't Was een verwittiging. «Ik heb te laat geweten, dat gij met Louis De Vuist gaat trouwen. Toch is het nog tijd om u te zeggen Godelieve Vereeke, treffelijk meisje, laat u niet verbinden aan dien deug niet, dien bedrieger. Hij misleidt u schande lijk en zal u ongelukkig maken. Haastig opende Godelieve het venster en ze krabbelde het papier van de ruit. Ze scheurde het in kleine stukjes en wierp die naar buiten. De bries, die den schoonen morgen wat verluchtte verspreidde ze. Och Heere, hoe durven zei zei het meisje. Van een jaloersche van eigen, een, die zelf gaarne met Louis zou getrouwd zijn. Ik zeg er aan niemand wat van... ook niet aan Louis. Er zullen er natuurlijk zijn, die kwaad van hem spreken, en och, van mij ook. Dat is zoo bij een trouw. Maar Godelieve had toch een onaange naam gevoel, 't Was haar als een slecht voorteeken. En plots verschoot ze nog meer. Bij het kruis van den vermoorde lag een groote rui oogenblik hebben geweifeld wanneer er spraak was aan de niet geteisterden een gunst te betalen van 7 miljard, 't zij bijna zooveel als de gezamenlijke som van al de vergoedingen verschuldigd aan d1 geteister den in 't bijzonder Aangezien de Regeering de goedkeuringj plaats De boerenopstanden in Rusland nemen eene geduchte uitbreiding en bedreigen de regeering der soviets. Eene Italiaansche vrouw Incerti, 32 jaar oud, wonende te Reggio, heeft het leven juist op het oogenblik, dat zij zelf hare legers rier Geboorte nestorven maar" de Duitschland doet vooruitrukken omdat het get.ore geoto en, vier anderen, hoewel wat zwak, schijnen in handelt tegenover België, juist als de Belgi sche Regeering tegenover de geteisterden En aangezien geen enkele aanvraag ofI toch goed leefbaar te zijn. Oogst. Op Maandag Henri Fleurbaey 45 j. en zoon Arthur 15 j. samen door een obus gedood, toen zij op hun veld vrochten aan 't Rood Kruis. Om dezen tijd wordt de streek nog al erg onder vuur genomen Watou krijgt meest zijn deel: op 9 Oogst wordt MauriceMasson dood geslegen. Het dorp wordt eenzaam. Proven kreeg ook wat obussen en werden drie burgers gedood. Poperinghe krijgt ook dagelijks eenige obussen. Jules Vanbruwaene, landbouwer. Groe- ninghe straat werd, in zijne woning, door een stuk obus getroffen, hij is overleden in 't hospitaal van 't Couthof. Einde Oogst krijgt S. Jan ter Biezen 10 obussen op het dorp. Geen schade nog on gelukken. Er begint goed nieuws verteld te worden. Foch heeft een offensief ingesteld dat met goeden uitslag bekroond wordt. Op 25 Oogst begint het kanon vreeselijk te bulderen rond den Kemmelberg. Hoera! 't Was 't begin van de bevrijding. Op 29 Oogst overleed in ballingschap, te Lisieux, den achtbaren Heer Burgmeester Felix van Merris, die, slachtoffer van zijnen plicht, zijne gezondheid verpand had en in de stad verbleven tot dat zijne krachten be gaven, en de rust in den vreemde zijne geknakte gezondheid niet meer herstellen kon. September. Sinds het offensief van einde Oogst is de streek weer stil geworden als vroeger. Men zou zich soms honderden kilo meters achter het front wanen. Onze stad lijdt niet veel meer van het bombardement Veel burgers wagen het reeds hun .huis te gaan bezien en de nööïïfgè' Hei stellingen te doen. en voiop werkt men reeds aan daken en vensters. Einde September komt het groot offensief met volledig welgelukken bekroont. Dank zij den moed en de bezieling onzer soldaten. Belgen en Bondgenooten wordt de weerstand der duitschers gebroken en schuift de strijd- lijn achteruit October. God lofOp 2 October wordt de stad weer toegankelijk en mogen de in woners hunne woning indien ze nog recht staat) betrekken. Ligt Poperinghe plat? Neen. verre van daar. Hoe moet dat u.'tge legd na die duizende obussen die voor doel hadden onze stad te vernielen? De straten zijn al geschonden, vele huizen iiggen in gruis, groote schade is aangericht, en toch is het Poperinghe van vroeger dat wij terug vinden. In het geheel zijn een 150 tal inwo ners door de beschieting gedood. Het getal der licht gekwetsten is wat grooter Er vielen veel meer eng. soldaten die altijd in groot getal in de stad waren. Einde October komen honderden vluchte lingen toe van Kortrijk en omstreken. Ze worden in deopenbaregebouv/en gehuisvest, het meest in de Se Union. Door den Heer Arrondissement Commissaris wordt een ver- zorgingsdienst ingericht. Notaris Cassiers, bijgestaan door D' Van Wa'.ieghem qn eenige kloosterzusters slachtofferen hen dag en nacht voor deze lieden en vervullen hunne ondankbare taak met de meeste toewijding en de belanglooste offervaardigheid. November. Poperinghe herleeft naar mate de terugkomst der burgers. De bureelen van al de verschillige stads- en staatsdiensten zijn ter plaats als voorheen De goddelijkediensten zijn regelmatiggedaan in O L. Vrouwkerk deze van S. Bertinus geschieden nu in de Kapel van het Gasthui: en de kapel der Zusters Benedictinen 's Zondags wordt ook mis gelezen in S. Jans s kerk. i Op 11 November wordt de lang gewenschte wapenstilstand geteekend t Bakkers beenhouwers, winkeliers, hotel houders vindt men reeds in de stad. Klassen worden bereid in de gemeente school en bij de Zusters Benedictinen. Het burgerlijk gasthuis wordt voorloopig ingericht bij de Zusters Penitenten. December. De rechtbank van eerste aanleg van Yper vestigt zich op het Stadhuis. Aan het bestaande Komiteit der Notabelen worden vier leden toegevoegdH H. Bóucquey Joseph, Dupont Camiel, Massche- lein Valere, Valcke Emile. De stad begint stilaan te hetleven, de in woners keeren rap uit Frankrijk terug: er ontstaat eene dolle jacht achter huizen. De winkels worden afgeloopen door de bewoners der bevrijde streek en de waren klimmen zeer in prijs. Er is ook schaarste aan kolen en brood. Op einde December is de bevolking 9700 zielen. Iemand die de beschieting onzer stad ge durende drie jaar en half niet heeft medege leefd, en dezelfde dag voor dag niet heeft nagegaan zou bij een eerste opzien ot een vluchtig doorloopen Poperinghe niet zoo erg beschadigd wanen. Wanneer men van buiten de stad, in de verte de drie kerktorens en het stadhuis schier ongeschonden ziet op rijzen, heeft men moeite om te gelooven dat zij gedurende die jaren weerstaan hebben aan meer dan 5000 obussen die op de stad hebben neergeploft. Maar toch heeft de stad veel geleden en een nauwer toezicht doet ons overal puinen ontwaren. Weinig huizen bleven ongeschonden en waar de voorgevel u in den waan brengt dat het huis niet heeft geleden, van naderbij gezien moet gij beken nen dat langs achter de muren plat liggen, daken vernield, achtergebouwen vergruisd zijn. Van ai de groote gebouwen bleef ons nieuw stadhuis het meest gespaard. Dank zij de werkzaamheid zijner inwoners zal na enkele jaren, alle spoor van vernie ling verdwenen zijn en een schooner en verjongd Poperinghe zal uit de puinen ver rijzen. Poperinghe 1 Januari 1919. Toen ik deze aanteekeningen begon, dacht ik nooit dat ze eens het licht zouden zien. Op aanraden van eenige vrienden en mee- nende de lezers van De Poperinghenaar aangenaam te zijr. heb ik ze laten overdruk ken. Van verscheidene zijden hebben wij vernomen dat ze met belangstelling gevolgd werden. Wij hebben dag voor dag onze aanteeke ningen gedaan en zoo getrouw mogelijk opgenomen Mocht onzeslad, die harén zwaren tol aan den wreeden oorlog betaald heeft, een tijd stip te gernoet zien van bloei en welvaart. Is de wensch van alle welmeenende inboorlingen (Verboden nadruk). Albert Baert. Einde. ■w ker bloemen, en juist naar de zijde van het huis, zoodat zij t' zien moest. Och Heere, wat beteekent dat toch, mompelde Godelieve. Waarom die bloemen daar op den morgen van mijn trouwdag? Ze huiverde van een vage vrees, die haar overviel. Maar geen trunten zoo bemoedigde zij dan zich zelve, die bloemen hebben niets met mijn trouwdag uit te staan. Doch het papier dan 1 Was het dezelfde hand geweest, die daar den ruiker legde en hier dezen brief bracht? Maar neen! hernam Godelieve.. Dat papier komt van een jaloersche dochter en misschien wel van Rijkaart. De laatste veronderstelling verwierp ze onmiddellijk. Neen, zoo bestond Rijkaart niet En ze gevoelde zelf wat deernis met hem. Hij had toch zooveel moeite gedaan, om haar te krijgen en hij zou vandaag wel heel triestig zijn. Doch ze mocht niet meer aan hem peinzen. Ze had Louis reeds trouw beloofd. Haastig trok Godelieve haar werkkleeren aan. Voor de laatste maal! Zoo kwam ze beneden. Maar, vervlekt, wat komt ge nu doen riep haar moeder, waart ge nog wat in uw bed gebleven Hebt ge vergeten dan, dat ze voor u zoo aan 't schieten en aan 't buischen zijn Ik ga nu nog eens voor den laasten keer helpen, dan zijtgij op uw gemak om u te kleeden. Braaf kindZe zullen van u niet mogen zeggen, dat ge hoovaardig zijt. Ge verdient het, dat uw man u gelukkig maakt Godelieve dacht aan het briefje op de rui ten, en weer gevoelde ze angst. Maar het was zottigheid, een jaloersche deugnieterij.. Zij ging naar het achterhuis.., dan naar den stai. Schuw keek ze naar deji ruiker. Ze had wel goesting die bloemen te halen en op den mesthoop tè smijten. Maar neen, dat zou slecht zijn! dacht ze. 't Is misschien familie van den vermoor de, die daar die bloemen gelegd heeft., en ik zou ze weg doen Met mijn trouw heeft dat niets te stellen. Boer Vereeke was ook in den stal. Gij daar riep hij. Maar ge moet nu toch niet werken., dat is voor u gedaan, kind, voor altijd gedaan 1 Ge hebt een groot geluk zeggen de menschen.. en 't zal wel waar zijn, maar ik zou niet gaarne stille op zoo'n villa gaan zitten.. Vader het huwelijk is toch tegen uw goesting niet. Tegen mijn goesting, maar waar haalt ge dat uit 1 Ik bidde God dat Louis altijd een goede man zal zijn.. Godelieve schrok. Begon haar vader nu ook te twijfelen Ge moet mij zoo raar niet bezien, kind, hernam de boer. Ik heb volk vertrouwen in Ih'liiplaalniitgei! in loopende reke ning en op spaarboekjes van 3 1/2 tot 5 t. h. volgens den duur der storting. Aankoop en verkoop van öeursweerden, Aflevering van «Sircïts voor Belgie en in den vreemde. Uitbetaling van koepons, Wilt jij uwe weerden vrijwaren tegen «M'Arad en «Ueftfc, huurt een braud- kolYer aan deri geringen prijs van vijftig c#ntiem»)i week Louis, maar ja, trouwen is houwen, en 't is niet altijd lijk de eerste dag Een trouw is een beetje lijk een loterij. Ge zoudt me benauwd doen wórden. Gaat ge lachen benauwd op den och tend van uw bruiloft. Gij hebt veel geluk, en er kullen er u voel benijden vandage maar beter benijd dan beklaagd. Toe werk nu maar niet. Toch arbeidde Godelieve, tot moeder riep, dat het tijd was voor haar om zich te was- schen want dat de modiste ging komen. Tante Lotte stapte het huis binnen. De oude dibbe zou ook van de partij zijn en ze was naar de hoeve gesukkeld, om het genot te hebben van daar naar de plaatse te rijden. Peins eens, mijnbeer De Vuist had de trouw koetsen uit leper doen komen, 't was als bij een kouwelijk op een kasteel. Wel, wat zegt ge van mij? vroeg Lotte fier. Ze had al dagen van te voren de dorps naaister en de mutsenmaakster aan huis gehad. Wel, m'n ziele, riep vrouw Vereeke, ge zijt dertig jaar verjongd, pas maar op of de oude boer Craaie komt riog achter u. Toe, toe, ge moet altijd serieus zijn, 'en bijzonderlijk op den dag, dat uw dochter •j trouwt Ik heb vele voor Godelieve gelezen, jwant 't geld alleen kan geen geluk brengen Er --- En de heele parochie is gepint. staan eerebogen met groote letters.. Wat ge zegt Ze hebben heel den nacht gewerkt. Maar wat mij vreeze aanjaagt, is dat er weer bloemen lagen op het graf van den ver moorde. Wat kan u dat maken Ik houde niet van zulke gebeurtenissen op een trouwdag. Godelieve, die om water kwam, hoorde die woorden en beefde weer. Wat moest Tante Lotte haar nu ook ver ontrusten. Al flauw gebabbel, oude wijven- gedachten.. Wat konden die bloemen aan haar geluk doen? Godelieve sloot haar kamer en wiesch zich. Tante Lotte kreeg een strenge vermaning van de boerin. Tot troost mocht ze dan het trouwkleed zien, dat in de nevenkamer op twee stoelen hing. De kwezel sloeg haar handen van verwon dering ineen. En dal voor een Vereeke, riep ze uit. Wat een eere doen ze de familie aan! Nu, we zijn heel treffelijk ook. Vervolgt. Ge zult best bediend zijn van Meubelpa pier, Linoleum, Toile-cirée, bij SansenVan- neste, Gas Hui is straat, 15, Poperinghe. 35 3» a ?W -*Ni Cb" CO POPERINGHENAAR f» 5D 3. Voor aankondigingen der provincie Oost-Vlaanderen zich wenden tot Telefoon 1669. POSTCHECKREKENINO I1r 15570. VOORAF TE BETALEN EN MOETEN voor DEN VRIJ- DAü NOEN INGEZONDEN WORDEN. «k raKKanrn-SB bij dewelke de afgevaardigden der Nij verheidskringen van Roesselare enKort- rijk zich aarsluiten aaat van dit zeer rm rechtvaardig voorstel !»e aaneen vraagt van dit zeer onrechtvaardig voorstel J geschonken aan een vijf ling een jongen en Zie vervolg op tweede bladzijde Dat is stijf fraai van u..

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1921 | | pagina 1