VOOR HIIE BEGEERT
VERSCHRIKKELIJKE iTPH» TE UNITE.
HET NOTARIEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
Nieuwsblad voor Poperingh en Omstreken,
HET GEHEIM HUWELIJK
Apotheek Frans Van de Plas
Zondag 2n Juli 1922.
15 Centiemen.
19< Jaar. Nr 27
Moderne Jeugd.
Abonnementprijs
In Stad fr. 6.50
In Belgie 8.00
Buitenland 13.00
Sausen=Vanneste,
15, Gasthuisstraat,
POPERINGHE
Xtf0TZ
ijks De Poperinghenaar
den Zaterdag of Zondag morgen
te huis besteld te worden,is het vol
doende een abonnement te vragen
't zij aan de bode, 't zij in de post,
't zij ons een kaartje te schrijven.
4 Fr. van nu tot nieuwjaar.
Oorlogsschade.
Politiek Overzicht.
De begrooting van Economische Zaken.
M. Colaert.
De zaak De Beuckelaere.
Het Katholiek Vlaamsch Kongres.
De Conferentie van den Haag.
per Jaar
Uitgever
Drukkerij,
Papierhandel,
Postcheckrekening
nr 15570
rfOBf
nz
13b n^piRiasiui Sb isiii
voor AAhkotidiglng'tfclJO
BEBI
VERRÓ», fWfjgjjg yA j
Eene inlasscMng>?0M<
o.6o ct» per regel.
Herhaalde Inlassching.
o.5o ct» per regel.
V0NKISSEN,
i 5o fr. per regel.
R0UWBER1CHTEN.
5 fr. voor 10 reg.
Herhaalde Annoncen
prijzen op aanvraag.
Alle annoncen zijn
vooraf te betalen
en moeten voor den
Vrijdag noen inqe-
zonden worden. ii
w
De nieuwe abonnenten kunnen nog de
reeds verschenen nummers van oris men
gelwerk verkrijgen.
Er kwam een huwelijksaanzoek van An
toon Hillen. Vader en moeder zagen elkaar
vragend in de oogen. Wat er moest geant
woord worden
Moeder vroeg, na nog eens een blik op
het papier te hebben geworpen
Zoo we Julia eens...
Vader moest even glimlachen.
Die hebben, achter onzen rug reeds
alles bedisseld, wees er zeker van. Maar
we konden moeder wel eens raadplegen.
De oude grijze grootmoeder moest ook
heur woord komen meespreken.
'Toen ze den naam van den jongen hoor
de, kwam er op haar oud wezen een afkeu
rende trek... Neen neen dat was de
gepaste echtgenoot niet voor haar kleinkind,
voor de lieve Julia, die ze meer beminde
dan ze ooit hare dochter had kunnen bemin
nen.
Eiwel, moeder
Daar valt niet aan te denken. De Hil-
Jen zijn brave menschen, maar de zoon is
een... enfin, Julia is veel te goed voor zoo'n
modern jonkertje.
Moeder had geen vree met dat gezegde.
Maar wat is er over Antoon te zeg
gen. Hij heeft eene zeer goede positie en
de familie is rijk... We mogen van geluk
spreken dat...
Vader nam heur het woord af.
We kunnen er over nadenken. Daar
bij, we moeten Julia eens ernstig spreken
als ze dezen avond thuis komen zal.
Vader was wel te vinden voor het huwe
lijk. Dit aanzoek scheen hem zeer vereerend
toe.
Zijne moeder, eene verstandige vrouw,
die ver zag, schudde het hoofd. Enfin... er
was geen haast bij.
Eenige dagen later kreeg de jonge heer
Hillen het antwoord.
Ze waren tevreden... Voortaan kon hij
aan huis komen, bij zijne verloofde.
Het tegenstribbelen van grootmoeder en
het aarzelen van vader werden overwonnen
door Julia's tranen.
Zij zou nooit gelukkig wezen met een
ander.
Antoon kwam... eenige Zondagen. Hij
begon het saai te vinden, de wandelingen
in den tuin en de uitstapjes in gezelschap
der ouders.
Dat was net eene verloving van vóór
vijftig jaar, zoo zegde hij. De wereld had nu
eenmaal meer moderne begrippen gekregen,
na den oorlog overgewaaid uit Amerika en
vooral Engeland.
Julia antwoordde, de tranen in de oogen
Zoo hoor ik u niet gaarne spreken,
Antoon.
Zijn we niet gelukkig zoo Zijn we
niet alles voor elkaar Wat wilt ge dan
toch
Reizen, zei hij... Hier zitten de ouders
ons op de hielen.
Maar.wat geeft Jiet
Willen we Zondag eens uitvliegen
naar de zee
Zondag kan vader niet van huis weg.
Uw vader moet er niet bij wezen...
Smeekend zag ze hem aan
Ach Antoon, als we getrouwd zijn
dan kunnen we reizen zooveel we willen.
Nu zullen mijne ouders het nooit toestaan.
En gij Ge kunt in voorkomend geval
gaan zonder toestemming. Er is voor 't eerst
toch geen uitzicht op trouwen.
—Neen ?vroeg ze teleurgesteld...Waarom
niet
Uit princiep, lieve... We mogen on
ze vrijheid niet te gauw aan banden leg
gen.
Grootmoeder wist het 's avonds van
Mengelwerk van De Poperinghenaar 2
ROMAN
Hij is hier in huis, ik weet het, fluisterde
Leontine in koortsachtige opgewondenheid.
Ik hoorde zijn voetstappen toen hij de deur
voorbijging ik kan ze van allen onder
scheiden. Mijn hart ontroerde bij dat ge
luid. Hij is hier gekomen om mijn armen
vader te troostenhij was altijd zoo vrien
delijk voor ons.
Ja, hij is hier, mompelde Hedwig ont
roerd.
Ga tot hem, lieve 1 Spreek met hem
Zeg hem wat mijn laatste wensch, mijn
laatste bede op aarde is hij zal die niet
weigeren. Het moet zoo zijn Zeg hem dat
ik dan kalmer sterven rustiger slapen
zal. Zeg hemAch, Hedwig, gij kunt
oneindig beter daarover met hem spreken
dan ik. Ga, en haast u. Zend mijn vader
hier, ik moet hem er ook over spreken.
Met een plotselinge hevige gemoedsaan
doening richtte Leontine zich half overeind.
De uittdrukking van haar gelaat verschrikte
Hedwig.
Indien Bertram niet komen wil, sprak
zij, als hij weigert, laat dan niemand bij me
toe, dan wil ik eenzaam sterven. Maar hij
zal het doen, en ik zal zijn gade zijn. Ik bid
u, gaat toch.
In de grootste ontroering en verwarring
verliet Hedwig de kamer.
U.
De bankier Harders liep nog onafgebroken
den langen gang op en neer.
naaldje tot draadje terug. Julia kon het
haar niet verzwijgen.
Wat zou ik doen, Grootje vroeg ze.
Kordaat klonk het antwoord
Niet gaan Zondag naar Oostende,
de volgende week naar Brussel en dan
weer ievers anders. Geloof me, Juuleken,
indien hij hier niet komen wil, dan is het
geen brave jongen, dan zijn zijne inzichten
niet zuiver
Julia bleef thuis en Antoon bleef weg.
Julia weende haar zakdoekje nat en Antoon
zat te Oostende, met eene «moderne» juf
frouw, voor een tafeltje waarop twee krista
len glazen en eene flesch met vergulden hals
*tn een zilveren ijsemmertje.
Vroeger gold het als een wetniet ver-
keeren voor er uitzicht op huwelijk zijn
kon, en verkeeren onder de oogen der
ouders.
De jongen moest kunnen bewijzen, dat
hij, door handwerk qf ander amdt, het
brood kon verdienen voor vrouw en kin
deren.
Er werden inlichten genomen bij betrou-
wenswaardige personen nopens zijn gedrag
en levenswandel.
Ja, hij was wel degelijk braaf en werk
zaam, en hij kreeg hun kind, het duur
baarste dat ze bezaten. De verloving had
plaats, en de bezoeken volgden... in het
ouderlijke huis, onder de oogen van vader
en moeder. Waarom uitloopen Ze waren
immers zinnens na een paar maanden te
trouwen, en dan zouden ze, zoo lang, ge
scheiden leven van de ouders.
Na een gelukkigen verlovingstijd, door
gebracht in reine liefde, in eer en deugd
trouwden de jongelieden en vonden in het
huwelijk, in wederzijdsche hooge liefde en
wederzijdschen eerbied het opperste geluk
dat de wereld geven kan.
De kinderen, met blijdschap verwacht,
waren als zooveel banden die de echtelingen
aan elkaar vastsnoeren, en bij elke geboor
te kwam er een zegen van God in huis. Zóó
dachten onze ouders er over... Eilaas Zoo
is,niet meer de geest vari onzen tijd
Vroeg verkeeren, zegt men nu, want men
is maar eens jong. Met deze spreuk wil de
jonkheid alle lichtzinnigheid, ook zware fou
ten dekken.
Pas uit de eerste broek loopen ze meisjes
na, die ze niet tot wettige vrouw zouden
willen, maar waarmede ze zullen verkeeren,
of flirten. De jonkheid moet uitgeleefd wor
den,... en ze zijn voor geen ernstig wprk
meer te vinden, en al hunne gedachten trek
ken saam op dat eene, dat hoogstgevaarlijke
voor eer en deugdverkeeren zonder inzich
ten van huwelijk.
Zonder te spreken van «gebroken harten»
en «verwoeste toekomst» mogen we beslui
ten dat dit schier uitsluitend bezig zijn met
liefdezaken de ruine is van vele jonge lieden.
Inderdaad, men is maar eens jong, breng
dus deze eene jeugd over in arbeid, in deugd,
in voorbereiding tot het later leven.
De moderne jeugd verzet zich vooral tegen
het verkeeren onder oogen der ouders, en
de ouders laten in 't algemeen veel te veel
vrijheid aan hunne dochters, en zijn zoo zelf
de schuld van het later ongeluk hunner
kinders.
Men haalt daarbij aan de voorbeelden van
het buitenland, van Engeland vooral, waar
de jonge lieden veel vrijer zijn in hunnen
omgang met elkaar.
Dat is geen reden voor ons, om evenzoo
te handelen, want vooreest zijt ge niet zeker
dat daar altijd alles in den haak is, daarbij
ieder land heeft zijn trant, en indien het zelf
standig Engelsch meisje de vrijheid dragen
kan, onze Belgische meisjes zijn er in 't al
gemeen niet tegen opgewassen... en struike
len. Het is overigens eene dwaasheid onze
goede ouderwetsche zeden te verschoppen
om vreemden na te apen.
Indien het slechte voorbeeld uitgaat van
personen die boven hunne omgeving staan
dan werkt het zooveel te verderflijker.
De jonge lieden moeten luisteren naar den
raad hunner ouders, ze hebben het zoo goed
voor met hunne kinderen. Indien zij bemin
nen in eer en deugd zullen vader of moeder
hun geluk niet in den weg staan.
Zij kennen de wereld zoo goed, en de be-
teekenis der oude spreuk blijft altoos waar.
«Wie het gevaar bemint, zal er in vergaan»
Wekelijksche aankomst van Engelsche
Wagens, Kamions, wielen van 8 cm. breed
en in zSer goeden staat, bij MARCEL
S W A E L S te Proven.
Toen hij Hedwig met doodsbleek gelaat
de kamer zag verlaten slaakte hij een kreet
van vertwijfeling.
Neen oom, 't is zoo ver nog niet, zei
Hedwig, Leontine verlangt naar u. Zij weet
dat ze sterven zal, de professor heeft gezegd
dat zij nog slechts weinige uren kan leven.
Maar zij heeft zich iets zeer vreemds in 't
hoofd gezet, en toch moet het haar ingewil
ligd worden. Ga tot haar, oom, en denk er
vooral aan dat zij kalm en tevreden moet
sterven; wat zij ook verlange, het moet haar
toegestaan worden.
Ja,ja,het zal gebeuren,wat het ook zij,
antwoordde de bankier en snelde heen.
Aan de deur der ziekenkamer keerde hij
zich nog even om en zeide Wees toch
vooru zelve een weinig bezorgd, lieve Hed
wig, gij ziet er zoo bleek uit.
Hedwig bleef een paar minuten in diep
gepeis op dezelfde plaats staan toen streek
ze met haar hand over het voorhoofd.
't ls me alsof ik droom, sprak zij tot zich
zelve, 't Is een zoo wonderlijk verlangen, en
zij vermoedt niet wat het mij kost, het hem
te doen kennen, ik heb hem immers bekend
dat ik voor eeuwig hem wil toebehooren.
Hoe kan 't ik hem dan zeggen En toch
ik kan me er niet aan onttrekken. Maar wat
maakt het ook uit, zij is immers haar einde
nabij ik heb niet de minste gedachte gehad
dat zij hem zoo innig beminde.
Zij klom de breede trap op. De diepste
stilte heerschte in het geheeie huis. Er was
gezorgd dat niet het minste gedruis het oor
der zieke kon bereiken. Allen liepen op de
teenen, en overal waren tapijten gelegd, om
de voetstappen onhoorbaar te maken.
Hedwig wist dat zij Bertram alleen zou
vinden. Zacht opende zij de kamer waarin
ln de laatste zitting der Scheidsrechter
lijke Kommissies werd de schade op len Au-
gusti 1914, als volgt vastgesteld voor de
hiernavermelde geteisterden
RENINGHELST.
Rossalle Cyrille
fr. 1580.
Muyllaert Nathalie
610.
Marquis Jules
4872.07
Verbiese Florentin
22670.
Debever Hélène
8129.
Bulckaert Sylvie
22470.
Fivey Camille
2090.
ELVERDINGHE.
Cardoen Charles
2155.
POPERINGHE.
Leterme Charles
575.
Meurisse Emmerence
560.
Keygnaert Théophile
6150.
Eerw. Heer Banckaert
1422.
Mulle Elisa
1650.
Derynck Romanie en Elodie
5980.
Crevits Cyrille
12590.
YPER.
Staelens Gustave
11100.
Pladys Amand
750.
Harteel Auguste
10130.
Debuigne Louis
4235.
David Auguste
3000.
Goethals Emile
2015.
Cooren Marie We Devos
820.
Deman Charles
1010.
Lalous Isidore
11650.
Gekiere Eugène
1575.
Grimmelpon Georges
1436.
Z1LLEBEKE.
Mahieu Léonie We Coffyn
4460.
Dumoulin Amand
4245.
Carreyn Victor
3920.
Forret Victor
2195.
Platteau Jules
2545.
DICKEBUSCH.
We Alfred Cardon
5346.
Capoen René
2635.
BRIELEN.
Vandenbroeke Justin
2315.
Vandenbroele Emerence
3596.
VLAMERTINGHE.
Hugebaert Henri
2885.
Rousselle Julie
637.
VOORMEZEELE.
Dooghe Edouard
2180.
Gryson Jules
3030.
Struye Pieter
3390.
Braem Henri
1775.
PASSCHENDAELE.
Haeghedoorn Aloïs
3860.
We Pincket
6200.
Deforche Emile
2530.
Vandoorne Charles
3240.
Verfaillie
9250.
Devriendt Olivier
2120.
Tijdens de zittingen van 22 en 23 Juni
werd de begrooting van Ekonomische Zaken
voor 1922 besproken.
Talrijke sprekers hebben er deel aan
genomen. De algetneene wensch was dat de
herstellingswerken goed zouden vooruitgaan
en dat de schadevergoeding nogal rap zou
uitbetaald worden.
Ook werd de Minister Heer Van de
Vyvere meermaals geluk gewenscht om zijn
wijs bestuur.
Dat alles in orde is? Bijlange niet doch er
wordt eene ernstige poging gedaan ten
goede.
De Socialisten schermden meest met de
bewering dat er geene onpartijdigheid was
bij de samenstelling van het tribunaal van
oorlogschade alsook dat het herstellen der
werkmanswoningen op het achterplan ge
schoven wordt.
Beide beweringen worden door den Heer
Minister prachtig weerlegd.
De Minister is bereid zooveel het in zijne
macht is alle bijzondere gevallen te onder
zoeken om in de hoogste mate voldoening
te kunnen verschaffen.
M. Colaert vraagt aan den Heer Minister
uitleg over den omzendbrief van 26 Mei
laatst. Door dezen omzendbrief beveelt de
Minister aan de hoofkommissarissen het
onderzoek aangaande zekere reeksen schade
slechts na de andere te beginnen. Deze brief
houdt ook bepalingen in aangaande het
Koning-Albert-Fonds en het verbod aan de
hij was. Hij verschrikte toen hij haar zag,
wantzijwasontzettend bleek en zenuwachtig.
Is het met haar afgeloopen, vroeg hij
aarzelend.
Neen; zij leeft nog.
Maar wat ziet ge er zwak en ziek uit,
Hedwig! Ge offert u zelve op. Ach, wat
beeft ge, en wat zijn uw handen koud! Gij
moet u meer in acht nemen, mijn kind, niet
alleen om uwentwille, maar ook om mijnent
wille.
Hedwig maakte een afwerend gebaar.
Bertram schoof haar een leuningstoel toe.
Rust een weinig, smeekte hij, ik zal
een glas wijn voor u halen.
Het verwonderde hem intusschen dat zij,
die hem toch zoo lief had, zijn liefkoozingen
ontweek. Hij nam haar handen in de zijne en
kuste ze. Met een lichte huivering trok zij ze
terug. Hij zag haar met nog grooter verwon
dering aan. Een uitdrukking van diep leed
wezen lag op haargelaatenindendwalendeh
blik harer oogen.
Ernstige gedachten hielden haar geest
bezig. Mocht zij nijdig zijn, omdat een ander
meisje bij den overgang naar het doodenrijk
naar den steunenden arm verlangde, welks
aanraking haar zelve zoo gelukkig maakte?
Zou zij zich door lage ijverzucht zoozeer
laten beheerschen, om niet te kunnen ver
dragen dat een stervende in een zonderlinge
luim een weinig verlangde van de liefde, die
in een niet ver verwijderd tijdstip haar eigen
hartewensch zou bevredigen?
Plotseling hief zij haar hoofd op; het
scheen haar minnaar toe als door een heerlijk
licht bestraald.
Bertram, sprak zij, ik heb u iets zon
derlings mede te deelen, iets dat voorwaar
niemand had kunnen verwachten. Weet ge
ambtenaren der schadevergoeding zelf voor
deel te zoeken in den wederopbouw.
Deze omzendbrief behandelt ook nog
het voortverkoopen der herstelde huizen. M.
Colaert vreest dat dit het herstellen van
Yper zou benadeeligen.
Hij verzoekt den Heer Minister dezen
omzendbrief te willen ophelderen daar hij
veel geteisterden verontrust heeft. De Mini
ster belooft zulks te zullen dóen.
Wij zien met voldoening dat M. Colaert
zich het lot der geteisterden aantrekt.
Wat ons echter spijt is dat M. Colaert, die
tot de Katholieke Vlaamsche Kamergroep
behoort, deze ondervraging richt in het
Fransch aan eenen Minister die Vlaming is
zooals hij.
In de zitting van 22 Juni, waarop M.
Colaert in het Fransch sprak, hebben in het
Vlaamsch gesproken, buiten den Minister
Van de Vyvere zelf, de heeren Van Isacker,
Marck, Claes, De Keersmaecker, Baels,
Dierkensen Rubbens.
Het onderzoek is ten einde. De zaak zal
waarschijnlijk einde Juli voor den Krijgs
raad te Brussel komen. Het proces zal wel
licht 2 tot 3 weken duren. De verdedigers
van M. De Beuckelaere zijn de heeren
advokaten Alberic de Swarte, van Dieren
en Picard.
Op Zaterdag, Zondag en Maandag werd
te Gent het Derde Katholiek Vlaamsch Con
gres hehouden.
Het Congres was zoo groot van beteeke-
nis, dat het zekerlijk eenen allergrootsten
invloed zal hebben op de politieke gebeur
tenissen in Vlaanderen.
Meer dan duizend vooraanstaande Katho
lieke Vlamingen zonden hunne bijtreding en
drie duizend toehoorders waren in de groo-
te vergaderingen.
Uit de talrijke redevoeringen en besluiten
die op de algemeene en op de bijzondere
vergaderingen gehouden werden lichten wij
enkel het volgende:
Voor de eerste maal werd de kwestie
amnestie gesteld.
Het Congres keurt het aktivisine af maar
staat beperkte amnestie voor, met uitsluiting
van het verraad. -
Wat de Vlaamsche Hoogeschool betreft,
op enkele bijzaken kunnen toegevingen ge
daan worden, als de hoofdbeginselen maar
blijven. Indien de Vlamingen die oplossing
niet krijgen en zoo een toestand van onrecht
geschapen wordt, zal de Vlaamsche Kamer-
groep hare medewerkfng aan de Regeering
weigeren.
De Katholieke Vlaamsche Landsbond wil
dö plaats niet innemen der katholieke partij.
Hij bemoeit zich bijzonder met Vlaamsche
belangen. De Katholieke partij integendeel
behartigt het algemeen belang. Doch in
Vlaanderen kan geene Katholieke partij be
staan welke met het Vlaamsche programma,
dat voor het Vlaamsch volk eene levens
kwestie is, niet overeenkomt.
De Heer Van Cauwelaert, in eene rede die
veel indruk miek, veroordeelde de fronti-
sche werking die, volgens hem, aan de be
langen van ons Vlaamsch Volk schaadt.
Volgens de gewestelijke indeeling zullen
de militianen moeten ingelijfd zijn in dien
sten die bestendig verblijven in het gewest
waar de soldaten hunne woonst hebben. De
Vlamingen en de Walen zullen in het leger
elk in zijne taal moeten gedrild worden.
Door de besluiten van het Congres zien
wij dat aan alles een einde komt, zelfs aan
het geduld van de geduldigste der Vlamin
gen. De tijden van verslagen en besprekin
gen, zooals Prof. Daels, zijn nu voorbij,
Vlaanderen verwacht daden.
Als gevolg en als voortzetting der werking
van de Conferentie van Genua wordt eene
nieuwe Conferentie gehouden in den Haag.
Deze Conferentie is enkel een bijeenkomst
van specialisten uit de verschillige landen
tën einde de moeilijkheden, die nog te ver
effenen zijn eens goed te onderzoeken.
Daartoe vergaderen zij in commissies en
onder-commissies. De vergaderingen heb
ben plaats in het Paleis van den Vrede,
enkele jaren vóór den oorlog in den Haag
Holland gebouwd. Guido.
STEMPELS IN CAOUTCHOUC.
KOPEREN STEMPELS MET DATUM
EN FIRMA 37 fr. 50in 8 dagen gele
verd doorSansen-Vanneste, Gasthuisstraat,
15, Poperinghe.
dat ge door de arme Leontine wordt bemind?
Dat is wel mogelijk, zij bemint ons
allen. Zij is een zoo zacht en liefderlijk meisje,
't ls al te treurig dat zij sterven moet. Is er
geen hoop meer voor haar, Hedwig?
Neen, de dokters hebben allen ver
klaard dat zij sterven moet. Nog voor dat
morgen de zon is ondergegaan zal zij niet
meer in leven zijn. Ik heb de doodstrekken
reeds op haar gelaat gezien.
Arm meisje, zei de jongeling smartelijk
bewogen.
Dat arme meisje, ging Hedwig voort,
bemint u, Bertram! Zij bemint u meer dan
iemand anders op de wereld, meer dan haar
leven. Dit zijn haar eigen woorden.
Bertram zag verbaasd op. Hedwig sprak
langzaam als iemand die voor de uitwerking
zijner eigen woorden bevreesd is, die zich
schaamt te spreken en toch daartoe genood
zaakt is.
Haar kinderlijk hart behoort u, Bertram,
en nu zij op het punt staat deze wereld te
verlaten, kan zij zonder u geen rust vinden.
Zij ligt alleen aan u te denken, zij spreekt
alleen over u. 't Is buiten allen twijfel, gij
wordt door haar bemind.
Maar 't komt me waarlijk allervreemdst
voor, lieve Hedwig, dat gij zoo tot mij kunt
spreken over de liefde, die een ander meisje
voor mij gevoelt, zei hij ernstig.
Ik moet het doen, antwoordde zij snel.
Ik heb haar moeten beloven u te zeggen hoe
innig zij u bemint. Zij ligt te sterven en heeft
nog een eenigen wensch, een vurig niet te
onderdrukken verlangen. Die wensch kwelt
haar, hij heeft zich geplaatst tusschen haar
en den vrede, waarmede zij den dood moet
ingaan, tusschen haar en den langen, zach-
ten slaap, waaruit zij niet weder zal ontwa
11 dooden en 9 aekwets'o.
PLAATS
DER RAMP.
Hetkruiske duidt
de plaats aan
waar de wagon
omkantelde.
Overblijfselen
van den wagon.
D E
BEGRAVING.
Auto de lijken
vervoerend.
Een Groep
Familieleden
Nogmaals heeft men eene vreeselijke
ramp,te wijten aan het opbergen en vervoe
ren der akelige oorlogstuigen, welke nog op
verschillige plaatsen verspreid zijn. Onge
lukkiglijk worden dergelijke ongelukken
telkens met inenschenlevens betaald.
Zoo ook is het nu weer geweest te Wyt-
schaete, waar Zaterdag namiddag, rond 2
ure, eene ontploffing plaats greep, die de
verschrikkelijkste gevolgen heeft gehad.
In het bosch rechtover het oude kasteel
van M. Godschalk, halverwege de weg
Kemmel-VierstraeteWytschaete, is een
inzamelingspark van munitie, waar alle
moordgetuig der streek wordt samenge
bracht. Daar wordt het op kleine wagonne
tjes geladen en een kwart uurs verder
gesteken waar men het doet springen. Aan
het laden waren Zaterdag 12 mannen bezig,
allen te Yper wonend, onder het toezicht
van een ploegbaas, den genaamden Medard
Decrocq, jongman, afkomstig van Brugge.
Deze werklieden waren volop aan den
arbeid, toen eensklaps een dezer wagons,
met obussen gevuld, omkantelde. Op het
zelfde oogenblik had eene geweldige ont
ploffing plaats.
Stukken lood, staal en koper werden in
alle richtingen geslingerd. Op het gerucht
der losbranding waren de werklieden die in
de nabijheid op het veld aan den arbeid
waren alsook eenige der dichst wonende
personen voor eene erge ramp vreezende,
toegesneld en.hadden een afgrijselijk schouw
spel voor oogen. De twaalf werklieden lagen
in een grooten bloedplas uitgestrekt. Ver
scheidene van hen waren de kleederen van
ken. Gij kunt dien wensch vervullen,
Bertram
Ik? riep hij uit. Welnu, ik ben tot alles
bereid wat in mijin vermogen is, dat weet ge,
Hedwig! Zeg mij, wat kan ik voor haar doen.
Met een pijnlijjken trek op haar gelaat zag
het lieve meisje 'uaair minnaar aan.
Zij bemint u, leunt ge het nu niet raden?
vroeg zij met bevende stem.
Wel, hoe zou fik dat kunnen? Ge moet
het mij duidelijk zeggen, en dan zal ik zien
of 't mij mogelijk is. u en uw stervende
vriendin genoegen te doen.
Bedenk u nog eens, BertramZij weet
niet dat ge voor mij genegenheid hebt, noch
dat ik u bemin en u beloofd heb, de uwe te
zullen worden. Zij bemint u met geheel haar.
hart; zij weet dat zij weldra voor dit leven
van u gescheiden zal worden, en nu is haar
vurig verlangen dat zij als uwe gade deze
wereld verlaten mag.
Als wat? riep hij ontzet.
Als uw gade! herhaalde zij. Zij wil
onder uw naarn voortleven in de herinnering
van hen die zij zal achterlaten. Als Leontine
Sêewald wil zij in het graf dalen.
Hij zag de spreekster met zoo groote ver
bazing aan, dat zij verstande.
Dat is inderdaad meer dan zonderling,
zeide hij. Ik zou het ónmogelijk kunnen ge-
looven, als it: et iets anders in zag dan de
gril van een stervend kind. Geen ander dan
gij, Hedwig, zal ooit mijne gade worden.
Het lieve meisje werd pur perrood en sloeg
de oogen naar den grond.
Dat kan immers later nog gebeuren,
sprak zij met een beklemd hart. Ik zou u
voor geen meisje op de wereld afstaan, maar
in dit geval is het iets anders. Het is er hier
alleen om te doeji dat ge haar voor enkele
het lijf gerukt en vormden nog slechts een
ijselijken vleeschklomp. Armen en beenen
waren afgerukt en eenige meters verder
geslingerd anderen waren het aangezicht
door weggeslagen stukken ijzer deels
afgerukt.
De negen werklieden, die het dichtst bij
den gesprongen wagon stonden, werden op
den slag gedood, en allen op de gruwelijkste
wijze verminkt.
Drie gaven nog teeken van leven maar
een van hen, de ploegbaas, was door een
stuk granaat in de linker zijde erg gekwetst
en was zeer zwak. Isidoor Odent, gehuwd,
vader van 8 kinderen, wonende te Yper was
den bil gebroken en door den geweldigen
schok inwendig gekwetst en verkeerde ook
in doodsgevaar. Verslype, ook van Yper,
was gekwetst in het aangezicht.
Aanstonds werd de hulppost van het
Roode Kruis van Yper verwittigd, die spoe
dig met verschillige autos ter plaats kwam
en de drie gekwetsten werden naar het
gasthuis van Yper overgebracht. Verslype
ha verzorgd te zijn kon naar zijne woning
terugkeeren. Onmiddellijk werden de beste
zorgen aan den ploegbaas Medard Decrocq
toegediend maar te vergeefs. De joHgen
zeer verzwakt door het groot bloedverlies
uit zijn afgrijselijke wonde in de zijde, blies
weldra den adem uit na de laatste HH.
Sacramenten ontvangen te hebben.
De negen andere slachtoffers allen van
Yper werden naar het doodenhuis van het
gasthuis overgebracht.
Maandag namiddag bracht men in het
gasthuis van Yper, waar de lijken lagen,
nog een arm en een stuk vleesch.
uren uw naam schenkt, om een stervende
rust te geven. Voordat morgen de zon is on
dergegaan, zal zij er niet meer zijn, en
geen van ons beiden moet zich later kunnen
verwijten dat haar laatste levensuren door
onze schuld minder gelukkig waren.
Lieve Hedwig, ik kan het niet doen,
antwoorddehij. Ikzou mij zeiven van ontrouw
beschuldigen; ik zou in een valsche stelling
geplaatst worden.
Het doet me hartelijk leed voor het arme
kind, maar ik zou alle achting voor mij
zeiven verliezen. Dring er niet verder op aan,
Hedwig, ik kan het niet doen.
Tranen vloeiden over Hedwigs bleeke
wangen.
Ik gevoel zeer goed het grievende van
mijn bede, en toch blijf ik er bij volharden,
hernam zij. Ik smeek u, Bertram, er aan te
voldoen. De gedachte dat de stervende met
brekende oogen ons zou kunnen aanklagen,
is voor mij verschrikkelijker dan alles. Leon
tine verlangt niet anders dan in haar laatste
oogenblikken uw hand in de hare te mogen
houden, omdat daardoor alle vrees van haar
zal wijken. Heb medelijden met haar! Denk
er niet om hoe kinderachtig, wonderlijk en
vreemd die gril is. Geef der stervende uw
naam, om haar laatsten wensch te voldoen
en haar 'vrede te doen vinden. Doe het,
Bertram! Ik kan met uw weigeren, niet naar
Leontine terugkeeren. (Vervolgt).
Opvolger van S. VANDEN BERGHE,
Bertenplaats, 8, (Kleine Markt),
- ÏHIPERIRIG H K.