HET NOTARIEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
Nieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken.
I,
HET GEHEIIW HUWELIJK
Cokes- Kolen - flnthraeieten
Apotheek Frans Van de Pla-s
Abonnementprijs
In Stad fr. 6.50
In Belgie 8.00
Buitenland 13.00
SansenuVanneste,
15, Gasthuisstraat,
POPERINGHE
Zondag 23" Juli 1922.
15 Centiemen.
19 Jaar. Nr 30.
Eene inlassching
Onbewust Geluk.
Zwakheid.
Aan de Vrouwen.
A G DE COCK,
O orlogss chade.
Politiek Overzicht.
Voor de openbare Zedelijkheid.
Antwerpen en haar Petekind.
De Huishuurwet.
Prof. Dr Daels.
In Verlof.
De Kolen.
Voor de Blinden.
Verworpen
In 't Buitenland.
Waarzegsters.
POSTZEGELS voor verzamelaars.
per Jaar
Uitgever
Drukkerij,
Papierhandel,
Postclieckrekening
n< 15570
1 i
ERINGHmiAR
PRIJS
BERICHTEN,
VERK00PINCEN,
o.6o ctn per regel.
2 inl o.5o et»
3 inl. o 45 et"
VONNISSEN,
1 5o fr per iegel.
R0U WBERICHTEN,
5 fr. voor 10 reg.
Herhaalde Annoncen
prijzen op aanvraag.
Alle annoncen zijn
vooraf te betalen
en moeten voor den
Vlij dag ingezonden
worden. Kleine
berichten tegen
den Vrijdag noen.
De groote oorlog is nog dikwijls het on
derwerp onzer gesprekken.
's Avonds, als alles rustig is, als de klei
nen slapen en de duisternis hangt rond de
woning, als het bescheiden lamplicht enkel
op de handen straalt en de aangezichten in
halve duisternis blijven, als een verre waak
hond blaft en een eenzame tred op de stoe
pen weerklinkt, dan komen, bij voorkeur,
de herinneringen boven.
De dag is al bedrijvigheid en gejaagd
heid de avond is de vredige kalmte, de
stille rust, het terugleven in vervlogen tij
den.
Zonder elkaar aan te kijken, de oogen
half gesloten om beter in de ziel te lezen,
vragen wij: Weet ge 't nog?...
We gingen den geheelen dag, we zochten
en vroegen..
Toen het avond werd zetteden wij ons
neder op een grachtkanten... weenden.
Negen uur lang hadden we gestapt met
het pakje kleergoed in de hand en in een
korfje de snuisterijen die moeder zelf had
bereid voor hare jongens, de dappere vrij
willigers.
We ware gegaan naar de aangewezen
verblijfplaats der jonge soldaten. Eilaas, ze
waren van in den nacht vertrokken en
niemand wist waarheen... Van Duffel gin
gen we naar Brasschaet, verder naar
Calmpthout, en. dan nog den langen weg
langs den grens...
Vertrokken!... Vertrokken!...
De nacht viel in en we waren nog zoo ver
van het dorp verwijderd.
Waar stapten toch die arme, vermoeide,
afgejaagde jongens, zonder geld, een vuil
klam-bezweet hemd om het lijf en aan de
gezwollen voeten, kousen met grqotegaten.,.
In de verte drommelde het kanon met
verdoofde slagen en lauwe regendruppels
vielen lijze uit de duistere lucht.
Het gelaat mijner zuster vlekte wit tegen
den donkeren bast van een den.
Zijt ge ziek? vroeg ik beangst.
Neen, maar ik heb toch zooveel ver
driet om vader en moeder, om de broe
ders en om al de menschen... Nu is ieder
een ongelukkig en vol ellende...
Ze snikte...
Na een poosje werd ze kalmer en ging
voort
Nu zijn we, inderdaad, arme, arme
menschenkinderen... Zoo kan ik het niet
lang volhouden... En zeggen, dat we tot
voor eenige dagen zoo gelukkig waren, zoo
onbewust gelukkig...
We hielden het vol, vier jaar lang... Toen
kwam de Vrede. De jongens kwamen terug,
flink en moedigmaar rond den mond lag
er een diepe trek van lichaamlijk en zedelijk
lijden.
Weet ge 't nog, Maria, dat ge, blij
weenend, uitriep:
Voortaan laat ik me nooit meer neer
slaan door het lijden!... Nu we dees door
staan hebben komen de dagelijksche kwel
lingen niet meer in aanmerking.
We waren toen van uw gevoelen en we
beaamden het volmondig, dat we waarlijk
echt-bewust, gingen gelukkig wezen.
Op de groote vreugde volgde eene kalme
gerustheid. Dan verscheen stilaan de dage
lijksche onverschilligheid.
Het duurde echter niet lang of weer
kwam boven onze kleingeestige mensche-
lijke natuur.
We morden weer om nietigheden. We
vonden de dagelijksche slameur of te zwaar
of te eentonig. We hadden weer immer-aan
wat te bedillen op het gedrag van den even-
mensch.
De groote beproeving maakte ons niet
veel beter, en tot eigen beschaming moes
ten we soms bekennen, dat we, vóór den
oorlog, edelmoediger gestemd waren dan
nu...
Er bleef immer eene bitterheid op den
boden van ons hart. Nooit werd er naar
uithuizige verstrooiing en bedwelmend ge
not gezocht lijk op onze dagen... En toch
week de verveling niet
Waarom kunnen we niet bewust geluk
kig zijn?
Omdat we niet rein en niet eenvoudig
van harte zijn, en we het geluk zoeken op
verkeerde wegen.
De eenige ware voldoening is te vinden in
het getrouwe plichtvervullen, in de zelf
opoffering en zelfverloochening. Hoevee)
Mengelwerk van De Poperinghenaar 5
ROMAN
Het is geen droom,, maar de werke
lijkheid, mijn kind, gaf mevrouw Harders
ten antwoord. Gisteren verkeerdet ge in
't grootste gevaar, maar sinds ge met Ber
tram zijt gehuwd heeft uw ziekte een geluk
kige wending genomen, en nu zult ge met
Gods zegen weer gezond worden.
Een zachte blos kwam op Leontines gelaat,
en in haar oogen kwamen weer gloed en
leven.
Is het wel zeker, mama? vroeg zij
zacht. Ik kon niet denken dat ik in het leven
zou blijven, 't Komt me alles zoo vreemd
voor. En zal ik Bertram nu niet meer moeten
missen, mama?
Hoe komt ge daaraan, mijn lieveling?
Neen, ge zult hem niet meer moeten missen,
ge behoort elkander voor eeuwig toe.
Dit zeggende zag mevrouw Harders den
jongen man zoo smeekend aan, dat deze zich
genoopt gevoelde, de teedere hand te kus
sen, die de zijne omvatte. En die kus scheen
nieuw leven in de aderen der zieke te storten;
de blos op haar gelaat werd sterker, het licht
harer oogen helderder. Beschroomd zag zij
hem aan, doch had den moed niet recht
streeks het woord tot hem te richten.
O mama, riep zij, ik ben zoo gelukkig!
Mevrouw Harders boog zich over.haar,
liefkoosde haar en zeide:
Mijn kind, nu moet ge mij Bertrams
plaats bij u laten innemen; hij is vermoeid,
want hij heeft den geheelen nacht bij u ge
geluk gaat er in eigen huiskring verloren
om kleinigheden die zeer goed konden
vermeden worden. Hoeveel innig-gezellige
avonden worden er niet vergald om een
hard woord, een koppig stilzwijgen, een
misverstand
Ach, menschen, die elkaar liefhebben,
zouden elkaar geen verdriet mogen aandoen
Al onze dagen moeten staan in het ken
merk der liefde en toewijding. Al de hoek
jes van ons huis moeten zonnig wezen.
Onze kinderen moeten in het latere leven
meedragen de zoetste herinneringen aan
hunne ouderlijke woning de sprookjes van
vader en moeder glimlach.
We moeten er van bewust wezen, dat we,
niettegenstaande kommeren zorgen, geluk
kig zijn, wel degelijk gelukkig in onze ne
derige doening.
Hoe talrijker het gezin is, hoe grooter de
som der wederzijdsche liefde.
Overdreven zorgen en angst voor den dag
van morgen moeten we afschudden als de
bekoringen. Ze verlammen ons in de dage
lijksche blijmoedige bedrijvigheid.
God is goed, en Zijne Voorzienigheid
waakt. g. v. a. Elza Wolf.
Doorzichtige kousen, kort rokje, bloóte
armen, laag uitgesneden hals, losse krullen
onder het zijden hoedje, zoo trippeltra;;pelt
Marietje naar heur dagelijksch werk. Ze
leert naaien in de stad.
Rond haar pruim mondje speelt een gc aakt
glimlachje, dat ze, vooral op de straat, zoo
aantrekkelijk mogelijk maken wil. K j;«:t ze
een bekende tegen, dan trekt ze even, heel
eventjes maar, de bovenlip op, en dan ko
men twee witte tandjes piepen.
Eenige stappen achter het meisje gaat eene
reeds bejaarde vrouw, sjofel gekleed, een
korfje aan den arm. Ze moet op inkoop uit,
voor het middageten... Mietjes moeder.
Moeder hoest even. Het dochtertje draait
het hoofdje om, knikt en maakt een klein
handgebaar...
Moeder gaat een groenten winkel binnen,
De winkelierster is eene dorpsgenoote. Ze
doet teeken wat langer te blijven,tot iedereen
vertrokken is, want ze heeft wat te zeggen.
Vertrouwelijk staan ze tegenover elkaar,
met de armen op den winkeltoog.
De winkelierster spreekt zacht.
Mijn man zegt me bemoei u niet met
andermans zaken» maar ik kan het niet over
mijn gemoed krijgen u niet in te lichten.
WanneerisMarieken gisteren thuisgekomen?
De aangesprokene trekt een misnoegd
gezicht en antwoord ontwijkend:
Ik blijf niet wakker, ik ben vee! te ver
moeid...
Het was voorzeker na twaalf uur. Ik
dacht: dat zal Mena niet weten!»
Mena zegt met weemoedige stem.
De kinderen zijn niet meer lijk wij wa
ren in onzen tijd.
Ze krijgt geene volledige instemming.
Maar de ouders zijn ook niet meer lijk
in dien tijd. Zouden uwe ouders dat loopen
en uitblijven hebben toegestaan?
Neen... maar de tijden zijn veranderd.
De menschen zijn veranderd wilt ge
zeggen Mena, ik meen het goed met u, hoor,
ge moest het meisje binnenhouden.
Gij hebt schoon praten. Groote meisjes
zijn geene kinderen meer. We zullen later
nog eens spreken als de uwe groot zijn.
Ik weet het wel, een inensch kan tegen
slag hebben, maar dat zeg ik, alleen uitgaan
zullen ze niet, al moest ik ze met eene koord
gebonden leggen.
Mena kanniet antwoorden,hetkroptinhare
keel. De winkelierster is goedhartig, en legt
als toemaatje in het half gevulde mandje een
zakkersen.
Ge moogt het nu niet kwalijk opnemen,
Mena. Maar als Marieken zoo laat loopt,
dan zou haar vader het moeten weten.
De zwakke moeder smeekt.
Zeg er hem toch niets over, want dan
krijgt ze slagen en dan moet ik er de gevol
gen van dragen...
De vrouw achter den toog ziet verwon
derd op.
Is Marieken niet braaf
Jawel... jawel... maar ze is jong, niet
waar... En het eene karakter is het andere
niet.
Zonder meer te zeggen verlaat moeder den
winkel. Ze weet wel dat Marieken niet braaf
meeris. Het zwakke vrouwken durft echter
niets zeggen... als het meisje tegen haar uit
vaart, dan weent ze... en vader mager niets
van te weten komen...
waakt; hij moet nu gaan uitrusten en iets
gebruiken.
Leontine knikte toestemmend.
Zult ge spoedig terugkomen, Bertram
vroeg zij bedeesd. Ik gevoel mij zoo wel en
zoo vergenoegd, als ge bij mij zijt.
Ik zal niet lang wegblijven, Leontine,
antwoordde hij.
En als ge niet bij mij zijt, zal 't u dan
niet spijten dat ik uw vrouw ben? voegde zij
aarzelend en verlegen er bij.
Wat had hij kunnen antwoorden? Zijn
hart werd door grievend wee als vaneenge-
reten, en toch kon hij jegens het lieftallige,
onschuldige meisje niet koel of wrevelig zijn.
Hij boog zich over haar en kustte haar op
het voorhoofd.
Geef u nu aan vroolijke gedachten
over, opdat geweer gezond en sterk wordt,
zeide hij. Ik kom spoedig terug.
Toen hij op het punt was de kamer te ver
laten, wendde mevrouw Harders zich tot
hare nicht.
Hedwig, sprak zij, zoudt ge niet met
Bertram gaan en zorgen dat hij de zoo noo-
dige ververschingen bekomt!
Het lieve meisje gehoorzaamde zwijgend.
Zoodra de deur van de kamer waareen zij
zich begeven hadden gesloten was achter
deze twee, die in gelukkige uren hadden be
loofd, voor altijd elkander te zullen toebe-
hooren, stonden zij daar, als door hun smart
verpletterdzij zagen elkander aan met een
blik, waarin het hevigste zielelijden was te
lezen; zij dachten aan den vreeselijken
afgrond die hen voortaan zou scheiden.
O Hedwig, gij hebt het gewild stamelde
Bertram met heesche stem. Een ontzettender
ramp dan wij ooit hadden kunnen vermoeden
heeft ons getroffen. God weet dat ik de arme
r
Aan U Moeders onzer Yzerjongens, aan
U hunne Vrouwen, hunne Verloofden, hun
ne Zusters en Geliefden, aan U allen zou
ik eenen naam willen leeren kennen.
Als Gij hem kent zult gij dien naam met
liefde uitspreken, dan zult gij dien naam
prevelen, heel zoetjes zooals men alleen een
gebed kan prevelen.
Die naam is dezen van Leeraar D' Daels.
De man die dien naam draagt is de
schoonste man dien ik ken in ons land.
Lichamelijk schoon wil ik niet beduiden
maar wel zedelijk schoon.
In korte woorden zal ik zeggen waarom
D' Daels zoo schoon, zoo edel, zoo goed
is.
D1 Daels is leeraar aan de Hoogeschool
van Gent. Onder wetenschappelijk oogpunt
is hij een der vermaardste geneesheeren
van ons land. Meer nog. Door zijne schrif
ten, die in alle wereldtalen vertaald zijn, is
hij ook de wereld door gekend.
Hij volgde ons leger in 1914 en verliet
vrouw en kinderen te Gent, om zich met
zijne kunst ten dienste te stellen van de
Belgische soldaten.
Nooit is hij weg geweest van 't front. Hij
was steeds werkzaam te Veurne. Hij heeft
er door zijne hooge wetenschap en door
zijne liefelijke zorgen geheel veel onzer sol
daten het leven gered.
De man die zoo dikwijls en in zulke droe
vige onstandigheden het menschelijk li
chaam moest openleggen zag er, als in een
open boek, welke schrikkelijke verwoestin
gen, de zedeloosheid teweegbracht aan het
lichaam.
Dat, gevoegd bij zijn groot geloof, deed
hem besluiten ten strijde te trekken tegen de
zedeloosheid.
Ten einde onder de soldaten de zedelijke
en volksfiere beginselen te helpen hooghou
den gaf hij verschillige werkjes uit. Die
waren meestal treffend en doortinteld van
mannenadel. Die werkjes werden op groot
getal verspreid onder de soldaten.
Onze jongens leerden erin waarom zij
zich zelf moesten eerbiedigen, zij leerden
het zedelijk gevaar waarin zij verkeerden
alsook de middels om dit tegen te gaan. Zij
leerden er eerbied hebben voor de vrouw
en werden het geluk voor oogen gelegd
dat later zou te beurt vallen aan dezen die,
in eere en deugd, eene familie zouden stich
ten
Deze geschriften, op duizenden in
't Vlaamsch en in 't Fransch, kosteloos
verspreiden was het werk van D' Daels.
Dit kon hij natuurlijk niet alleen. Daarom
stichtte hij onder de Vlaainsche en ook
onder de Waalsche Katholieke Hoogstu
denten vereenigingen die hem moesten hel
pen. (S.K.V.H.)
Alle middels werden gebruikt, zegels,
postkaarten, teekeningen, prijskampen,
studiekringen, boekerijen enz. Om onze jon
gens zedelijk, rein en fier te maken.
Zoolang Generaal Wielemans leefde ging
alles nogal goed. D1 Daels werd herhaalde
lijk geluk gewenscht door het hoofd van
den Belgischen Grootstaf.
jyiet begin 1917, bij den dood van Gene
raal Wielemans neemt alles eene andere
wending.
In plaats van ondersteuning krijgt D'
Daels niets dan geweldige tegenwerking
vanwege de Belgische militaire overheid.
De studiekringen, waar onze jongens
eene deftige, leerzame ontspanning in von
den, werden ontbonden.
Alle boekerijen aan de militairen behoo-
rend werden aangeslagen. Bij zooverre dat
D1 Daels geheel zijne uitgebreide boekerij
overmiek aan den Poperinghenaare, den
E.H. Delbaere, Principaal van het College
te Veurne.
Deze heer, nam dien grooten last aan ter
wille van het zedelijk welzijn van onze
Belgische soldaten.
Wat al moeite Dr Daels en later E.H.
Delbaere gehad hebben in den strijd voor
de zedelijkheid onzer soldaten dat weet God
alleen.
Het is schoon te sterven voor zijn land.
Maar het is duizendmaal schooner als men
met eene reine ziel voor Gods rechterstoel
kan verschijnen.
Moeders, Vrouwen, Geliefden, hoe dik
wijls hebt Gij in die lange jaren niet ge
vreesd voor uwe jongens van het Yzerveld.
Gij hebt gevreesd en met reden. Maar was
de zieleschoonheid uwer jongens niet in zoo
groot gevaar als hun lichaam. Wistet Gij
dan dat daar, in die bange tijden,een engel
bewaarder, een D' Daels, al zijne krachten
Leontine van harte alle goed toewensch
maar wat zal er van ons Worden?
De twee zoo wreed gescheiden geliefden
behoorden reeds lang tot de huisgenooten
der familie Harders. Leontine was als eenig
kind geheel afzonderlijk opgevoed, en daar
door had het eigenaardige van haar karakter
zich nog sterker ontwikkeld; zij had immers
géén voorbeeld aan anderen. Eerst toen zij
zestien jaar was, kreeg zij een vriendin.
Mevrouw Harders had een broeder, die zijn
gade vroeg verloor. Majoor Kroon was een
officier zonder vermogen, die zijn leven uit
sluitend aan twee zaken wijdde; de nauwge
zette vervulling zijner dienstplichten en de
teedere verzorging en opvoeding van zijn
dochter Hedwig. Hij stierf toen zij zeventien
jaar was. Zijn zuster, mevr. Harders, nam
dadelijk het beminlijke, verstandige en in
alle huishoudelijke zaken goed ervaren meisje
tot zich. De nalatenschap haars vaders was
niet groot, 't was dus voor Hedwig als een
geluk te beschouwen, dat haar tante een
rijken echtgenoot had. Zij werd ten huize
van den bankier met de meeste liefde en
hartelijkheid behandeld en Leontine vond in
haar, tot haar grootste vreugde, wat haar
tot nu toe ontbroken had, een getrouwe
vriendin. De twee meisjes leefden altijd in de
beste harmonie en konden ten laatste niet
meer buiten elkander.
Tot welke opoffering Hedwig in staat was,
hebben wij reeds gezien.
Leontine was zeventien jaar, toen nog een
ander persoon het huisgezin van haar vader
kwam vermeerderen. Een zeer vertrouwd
vriend haars vaders, de voorname koopman
Otto Seewald, was gestorven. Zijn eenige
zoon Bertram was gedurende zijn ziekte op
een handelsreis in Engeland, en hoewel
inspande voor het zedelijk welzijn der
uwen?
En nu dat uwe gasten frisch, levenslustig
en braaf teruggekeerd zijn, wistet Gij dat
zij zulks toch zoo zeer en zonder dat zij
het misschien zelfs weten, aan dien goeden
D' Daels mogen danken
Welnu, die man die honderden levens en
duizenden zielen onzers jongens gered heeft,
die man, dit toonbeeld van adel en ziele
schoonheid, die heeft eene groote fout. Ja,
de grootste die men in Belgie wel kan heb
ben. Die heerlijke mensch is... Vlaamsch-
gezind.
- Al zijne deugden, ai zijne geleerdheid, al
zijne opofferingen dat zal al voor niets tel
len. Die mensch is Vlaamschgezind en ver
kondigt het recht der Vlamingen overal
waar hij niaar kan.
Welnu om zijne Vlaamschgezindheid
wordt die prachtmensch vervolgd en met
afstelling bedreigd.
Beste Vrouwen, zoo betuigen de Bel
gische franskiljons hunnen dank voor al het
goede dat D1' Daels aan uwe jongens ge
daan heeft.
Dat is Belgische dankbaarheid.
Postcheckrckening Nr
Telefoon Nr 77.
Vooraleer uwe aankoopen i§ doen van
Inlandsche, Fransche, Engelsche of Saar-
kolen, vraagt prijzen en voorwaarden aan
de firma
92-94, Ardoyesteenweg, ROUSSELARE.
GROOTKLEIN.
Voordeelige Prijzen. -- Trouwe Bediening.
In de laatste zitting der Scheidsrechter
lijke Kommissies werd de schade op l:n Au-
gusti 1914, als volgt vastgesteld voor de
hier nav er melde geteisterden
WAESTEN.
Lesage-Lebleu Paul fr. 1371.
Gryson Charles 2046.
Bugenne Victor 845.
We Ple 1580.
Cuvelier Gustave 2526.
Leblon-Lalau Alfred 2900.
Marvellie Théodore 717.
Samyn Alphonse 2200.
Poupaert Jules 1017.
PLOEGSTEERT.
Loucke Jules 886.
Leroy Henri 1335.
Cuvelier-Braem 611.
Véreecke Frangois 767.
Laperse-Hoedt 13954.
Wekelijksche aankomst van Engelsche
wagens Kamions en nieuwe wielen 8 cm.
breed, aan voordeelige prijzen bij MAR
CEL S WA ELS, Proven.
Eindelijk heeft de Kamer eene wet goed
gekeurd waarbij de liederen, geschriften,
printen of beelden die met de goede zeden
strijdig zijn niet mogen tentoongesteld of
verkocht worden.
Andere voorwerpen die storing brengen In
het zedelijk leven mogen ook niet verkocht
worden.
Alle christene menschen zullen dezen
maatregel toejuichen.
De Stad Antwerpen heeft het dorpje Gouy
als petekind aangenomen. Gouy ligt in
Frankrijk, aan den oorsprong der Schelde
en werd tijdens den oorlog geheel vernifeld.
Gedurende 10 jaar zal Antwerpen jaarlijks
10 duizend frank aan die gemeente betalen.
Het gemeentebestuur van Antwerpen h eeft
van de gemeenteoverheid van dit Fransch
dorp eenen Vlaamschen brief van bedan
king gekregen.
Na eene uitgebreide en zeer verwarde
bespreking heeft de Kamer Dinsdag laatst
de huishuurwet aangenomen. Zij werd ge
stemd met 74 stemmen tegen 37 en 24 ont
houdingen.
M. Colaert heeft tegen gestemd. M. Bu-
taye heeft zich onthouden er, M. Messiaen
was bij de stemming afwezig.
Deze wet moet nog door het Senaat be
sproken worden. Op den inhoud ervan
komen wij later terug.
Prof D1 Daels, leeraar aan de Hooge
school van Gent en een zeer beroemd ge
neesheer heeft op het Katholiek Vlaamsch
Congres te Gent eene rede uitgesproken.
Die rede liep over de vervlaamsching der
Hoogeschool van Gent. D' Daels is immers
de Voorzitter der Hoogeschool-Commissie.
Onder andere heeft D' Daels de woorden
herhaald die de Belgische Generaal Drubbel
sprak tijdens het proces Dosfel. Hij zegde
hoe jongens, door Belgie veroordeeld en
door Vlaanderen vereerd in vrijwillige pa-
troeljes sneuvelden en hoe Belgische Gene
raals zich het recht toekenden Vlaainsche
bataljons in het vuur te jagen om in
Vlaamsch bloed hunne eer te herstellen.
Hierop is geheel het franskiljonsche bent
in roering gekomen en thans eischt men de
afzetting van dezen verd'enstelijken Vlaam
schen geleerde.'
Onze Belgische franskiljons vinden er
een helsch genoegen in telkens ze eenen
Vlaamschen voorman kunnen breken. Wan
neer zullen de Vlamingen dat vertrappelen
dan maar beu worden. Wanneer?
't Slot van gansch het spel is geweest dat
Generaal Drubbel zijn woorden verzacht
heeft en Dr Daels daarop de zijne ingetrok
ken en toch een blaam kreeg van het gou
vernement en dat de rector van Gent die
binst den oorlog onderdanigheid teekende
aan dén duitsch en zoo zijne jaarwedde kon
opstrijken, en, en met ontslag dreigde
indien Daels er niet van onder trok, nu ook
aan zijn bediening blijft.
De Kamer heeft op 18 Juli zijnen eersten
zittijd gesloten. Hij zal op 18 October zijne
werkzaamheden hernemen.
De tijd, dat men met geld in de hand
geene kolen kon krijgen, schijnt voor goed
weg te zijn.
In vele koolmijnen van ons land wordt er
slechts vier dagen per week gewerkt. En
toch wordt hun stock altijd maar grooter.
Op dit oogenblik is er in de Belgische kool
mijnen een kolenvoorraad van 1 millioen
300 duizend ton voorhanden.
Zulks doet ook voorzien dat de prijzen
der kolen met den komenden winter niet te
veel zullen opgaan.
De blinde socialistische Senator Van Fle-
teren heeft een wetsontwerp ingediend
waarbij de blinde, die met den trein reist,
het recht zou hebben vergezeld te zijn van
eenen leidsman, die kosteloos zal mogen
reizen.
De blinde moet een geneeskundig getuig
schrift hebben dat door den Burgemeester
echt verklaard is.
Het verzoek tot verbreking van het von
nis waarbij Pater Stracke tot 3 jaar gevan
genisstraf veroordeeld werd is verworpen
Pater Stracke moet de kosten van het
beroep op verbreking betalen.
Het verzoek tot verbreking van het vonnis
waarbij M. Duysters 10 jaar gevang kreeg
is insgelijks verworpen. Guido.
tem imi i m
dezen daarvan dadelijk was berichtgezonden,
vond hij bij zijn terugkomst zijn vader niet
meer in leven. De bankier Harders was tot
voogd over den minderjarige Bertram See
wald genoemd. Bij het onderzoek der boeken
bleek dat in de zaken van den overledene
een goede regeling noodig was, waarmede
geruimen tijd zou verloopen. Om den jonge
ling de droefheid over zijn smartelijk verlies
en zijn verlatenheid minderte doen gevoelen,
nopdigde de bankier hem uit. bij hem zijn
intrek te nemen. De jonge Seewald voldeed
aan de uitnoodiging: De bankier behandelde
hem als zijn zoon, en Bertram werd voor zijn
voogd een getrouw, hulpvaardig vriend, die
hem metzijn bekwaamheden en zijn jeugdige
krachten belangrijke diensten bewees.
Reeds na verloop van enkele dagen ge
voelde Bertram in den omgang met de twee
schoone meisjes zich levendig aangetrokken
door de zachtzinnige, bedaarde Hedwig
Kroon, terwijl de dartele, levendige Leontine
Harders hem lief kreeg. Maar zij betoonde
die genegenheid zoo vrijmoedig, zoo open
hartig en kinderlijk, dat niemand daarin de
ernstige liefde der jonkvrouw zag. Zij vond
genoegen in zijn gezelschap en zocht hem
steeds; zij stoeide, babbelde, maakte muziek
met hem en koos hem vaak tot het voorwerp
van haaronuitputtelijke scherts. Hare ouders
zagen met het grootste genoegen deze gene
genheid en dien schijnbaar kinderlijken om
gang van hun afgod met den zoon van hun
vriend, en vermoedden niet het minste van
den hartstocht, dien hun dochter voor allen
verborgen hield; evenmin hadden zij iets
opgemerkt van de liefde van Bertram voor
Hedwig. Hedwig gedroeg zich altijd bedaard
en ingetogen. Alleen een nauwlettend en
ervaren 'opmerker zou misschien ontdekt
Opvolger van S VANDEN BERGHE,
Bertenplaats, 8, (Kleine Markt),
- PO P ER IN G II K. -
Uit Hazebroeck meldt men dat er in
eene smis gelegen te La Motte-au-Bois, eene
ontploffing plaats greep. Een schipper, de
42-jarige Jules Carlier werd op den slag
gedood. Men haalde zijn lijk onder de opge
hoopte puinen uit.
Een geweldige brand heeft een groot
gedeelte van eene weeffabriek te Tourcoing
in asch gelegd. De pompiers moesten 3 uren
werken om den brand meester te worden.
Meer dan 200 getouwen werden beschadigd.
De schade wordt op 1 millioen geraamd.
Maandag avond is een hevige aardbe
ving waargenomen in het distrikt van de
Noordfjord, bij Aalesund. De beving duurde
52 seconden, en was zoo hevig, dat de hui
zen stonden te schudden.
Een wervelstorm heeft het dorp Mueng
in den Eifel verwoest. Alle huizen zijn inge
stort of zwaar beschadigd. De menschen
zijn er ongedeerd van af gekomen, doch de
schade beloopt vele millioenen mark.
Bij Parijs heeft weer een spoorwegon
geval plaatsgehad. Er zijn 3 dooden en 50
gekwetsten waaronder 6 zeer erg.
De moordenaars van den engelschen
generaal Wilson werden deze week ter dood
veroordeeld.
Een Russisch schrijver verhaalt, in een
dagblad van Moskow, tooneelen van men-
scheneterij waarvan hij, in den Krim, oog
getuige was. Hij vertelt dat men daar open
lijk, in de squares, menschenvleesch ver
kocht. Hij beweert dat alle dagen moeders
hunne kinderen dooden. In een enkel di
strikt werden 61 kinderen vermoord, en in
een ander, op eene maand tijd, 45.
Toen de sneltrein Bucarest-Weenen
over de Prahova-rivier reed is de brug inge
stort. Twee reizigers werden gedood, vier-
en-twintig gekwetst. De stoffelijke schade is
groot.
Een reeks ontploffingen in een maga
zijn van scheikundige producten heeft ern
stige schade aangericht aan de belendende
gebouwen. Er is een groote brand uitgebro
ken, die den grootste in New-York dreigt te
worden, sinds den brand in het gebouw van
Equitable.
Tot dusver zijn twee personen gedood en
dertig gewond.
Te Potsdam is een groot wapendepot
ontdekt in de kazerne van de voormalige
lijfwacht. Er werden ongeveer 200 scherpe
handgranaten, infanterie-munitie, waaronder
dumdum-kogels, 1000 ransels, 1000 sabels,
2000 stuks kookgerief en ongeveer 600 sta
len helmen, in beslag genoneiji.
Eenige dagen geleden, njeld de «Daily
Tel.» hadden nabij Watertoijvn schietoefe
ningen der artillerie plaats.Na afloop vond
een werkman een granaat, die hij medenam
naar huis, in de tneening dat het projectiel
niet meer gevaarlijk was. Hij gebruikte het
ding om de deur tegen te houden. Eergiste
ren nu waren acht kinderen nabij het huis
bezig met èen balspel. Vermoed wordt, dat
een der houten ballen op een gegeven mo
ment het projectiel trof. Door de hevige
ontploffing, die toen volgde, werden de kin
deren letterlijk aan stukken gereten. Ook het
huis werd vernield, terwijl aan nabij gelégen
woningen groote schade werd aangericht.
Langs de baan van Casablanca naar
Rabat is een auto-car, met een twintigtal
toerisien tegen de leuning der brug over de
Oued-Mellah, gebotst en is in rivier gestort.
Zeven personen werden gedood en elf ande
ren erg gekwetst.
hebben dat zij hem beminde, dat zij in zijn
bijzijn altijd opgeruimder en tevredener was
en alleen aan hem dacht.
Ongeveer een week vóórdat Leontine zoo
gevaarlijk ziek werd hadden Bertram en
Hedwig elkander zonder getuigen ontmoet;
de liefdesverklaring die den jongeling deed,
vond een genegen oor; Hedwig bekende dat
zij hem reeds lang bemind had, en zij be
loofden elkander eeuwige liefde en trouw.
De ziekte van Leontine was oorzaak dat de
verhouding tusschen de twee geliefden voor
iedereen een geheim bleef,'daar zij in die
treurige omstandigheden er niet over spreken
wilde.
De bankier kon gedurende Leontines ziekte
Bertram minder dan ooit missen, daar deze
nu grootendeels de zaken moest besturen.
De geliefden zagen elkander dus zelden, en
als dit gebeurde, was het slechts vluchtig,
en geen van beiden dacht er aan, bij de
heerschende droefheid woorden van liefde te
wisselen. Nu evenwel aan Leontines harte-
wensch was voldaan en Bertram haar echt
genoot was geworden, erkenden beiden met
ontzetting welke noodlottige gevolgen het
voor hen had gehad, dat Bertram niet dade
lijk den bankier had medegedeeld welke
gevoelens hij voor Hedwig koesterde.
Mevrouw Harders had aan Leontines bed
de plaats van Bertram ingenomen, en Hedwig
en Bertram waren, zooals we reeds vermeld
hebben, alleen in een andere kamer.
Hedwig had geen woorden kunnen vinden
om haar minnaar iets vertroostends toe te
voegen op de betuiging van diepe smart die
hij niet had kunnen weerhouden.
Eindelijk vatte zij zooveel moed, dat zij
hem met aandrang kon verzoeken, iets ver
sterkends te gebruiken.
STEMPELS IN CAOUTCHOUC.
KOPEREN STEMPELS MET DATUM
EN FIRMA (37 fr. 50) in 8 dagen gele
verd doorSansen-Vanneste, Gasthuisstraat,
15, Poperinghe.
Voor het Assisenhof van Henegouw staat
eene vrouw terecht beschuldigd van met
medeplechtigheid van haren minnaar, haren
echtgenoot vergiftigd te hebben op aanraden
van eene waarzegster die het vergif zou
bezorg hebben.
En zeggen dat er toch immer zooveel lie
den zijn die nog bij waarzegsters te rade
gaan en onder den indruk van die aftrogge-
laars lichtzinnig handelen en misdaden be
gaan of lichtzinnigheden die ze gansch hun
leven betreuren.
O die kaartlegsters, die waarzegsters,
die in de toekomst lezen kunnen... Wat
kwaad hebben zij al niet gesticht.
De toekomst... de toekomst is aan God en
we dragen in ons innerlijk leven en ons uit
wendig gedrag, het geheim eener gelukkige
of ongelukkige toekomst.
Vele menschen gelooven noch aan God
noch aan Zijn gebod, en voor de levens
raadsels op te lossen gaan ze om raad bij
kaartlegsters. Door jarenlange ondervinding
hebben die vrouwen vaak een helder door
zicht in de zaken gekregen, en na eenige
vragen te hebben gesteld zijn ze ingelicht,
en ze kunnen voortgaan.
Over de toekomst weten ze hoegenaamd
niets.
Iets versterkends? riep Bertram scham
per lachend. De eenige versterking die ik
behoef, is troost voor mijn hart. Kunt ge mij
dien geven, Hedwig?
Op Hedwigs gelaat kwam een uitdrukking
van wanhoop en vertwijfeling.
We moeten ons lot geduldig dragen
Bertram, antwoordde zij. Er is niets aan te
veranderen. Ach, ik heb er u toe overgehaald.
En toch mogen we niet klagen, want we
hebben haar het leven gered.
En het onze rampzalig gemaakt, riep
hij op bitteren toon.
Hedwig drukte de hand op haar hevig
kloppend hart, alsof zij 't tot zwijgen wilde
brengen.
Laat ons er over zwijgen, mompelde
zij, totdat ge zijt uitgerust Bertram! Ik bid
er u om. Ge hebt rust noodig, anders zoudt
ge ook ziek worden. Kom mede naar de
ontbijtkamer.
Half onwillig volgde hij haar.
Zij waren ook daar alleen, en Bertram kon
zich niet weerhouden, weder over hun droe
vig lot te spreken; hij roerde spijs noch
drank aan.
Ik ben niet in staat een ongeluk volko
men te beseffen, sprak hij. Nauwelijks vier
en-twintig uur geleden dacht ik aan geen
ander vrouwelijk wezen op de geheele we
reld dan aan u, Hedwig, en thans ben ik met
een andere gehuwd. Is dat niet verschrikke
lijk? Er moet toch nog uitkomst zijn ik
meende immers niet ernstig wat ik deed. Ik
kan geen ander meisje beminnen dan u.
(Vervolgt).
VOORDEELIG
ter drukkerij dezer.