HET NOTARIEËL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
Nieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken.
Uiaandsrens BMnaari
naar h Graven van den uier.
{IET GEHEIJW HUWELIJK
DE HOPPE.
Cokes - Kolen - ftnthraeieten
Apotheek Frans Van de Plas
PrniiKlaie isiiiGGnsieiliiig
mtiaRonderüjs
Zondag 20» Augustus 1922.
15 Centiemen.
19e Jaar. Nr 34.
Weeldetaks.
Abonoementprijs
In Stad fr. 6.50
In Belgie *e,rt 8.00
Buitenland 13.00
15, Gasthuisstraat,
POPERINGHE
Eeae Mssschicg
VOHNISSER,
ROUWBERICHTEN,
AAN DE OUD-STRIJDERS
De Daling van de SWark.
Leest en verspreidt de Poperiugiienaar.
Als een boef wordt
Pater Stracke behandeid.
A G DE COCK,
Men schaamt zich
Bericht aan de Hotelhouders.
In 't Buitenland.
per Jaar
Uitgever
SansenV anneste
Drukkerij,
Papierhandel,
Postcheokrekaning
nr 15570.
POPEMNGEENAAR
PitlJI
BERIBHTEII.
VERKOOPIRMN,
o.6o ctn p&r regel.
2 inl. o.5o ctn
3 inl. o 46 otn
1 5o fr. per regel.
5 fr. voor 10 reg.
Herhsalda ftnnoncen
prijzja «p aanrraag
Alle annoncbn zijn
VOORAF TB BETALEN
BN MOETEN VOOR DEN
VWJDAU INGEZONDEN
WORDBN. KLIINE
BERICHTEN TSCiBN
DIN VwjDAa NOEN.
Op Zondag 27 Oogst doet het levende
Vlaanderen zijne Bedevaart naar het doode
Vlaanderen de Graven aan den Ijzer.
Het Vlaanische Volk gaat zijne hulde
neerleggen op de graven zijner martelaren;
Het Vlaamsche Volk gaat in massa luisteren
naar de stemmen die op 27 Oogst uit de
graven zullen spreken.
Ik zou dien dag als volgt willen aankon
digen Op 27 Oogst zullen de dooden
spreken op het kerkhof te Westvleteren.
Alwie begeert die stemmen te hooren, hoeft
enkel op dat kerkhof aanwezig te zijn
Dat zou misschien wel ietwat op een
Aprilvisch gelijken, nietwaar En toch is
het niet zooveel bezijden de waarheid. En
nog min bezijden de waarheid is het, dat
wij niet genoeg luisteren naar de stemmen
onzer dooden.
De stemmen onzer dooden O 'k weet
het, dat klinkt alzoo met een Romantische
onduidelijkheid, voor alwie zich niet dieper
in de zaak indenkten juist daarom wordt
er niet genoeg naar geluisterd. En nochtans,
onze soldatenkerkhoven spreken eene zóó
duidelijke tale voor alwie maar verstaan
wil.
Daar liggen onze makkers. Zij die met
ons, zijde aan zijde stonden ginds in de
ijzervlakten gelijk wij, eenlijke dagen en
bange nachten in de wijde lucht kijkend
wanneer en van waar hun de dood zou
toekomen. Voor hen is hij gekomen, de
dood voor ons niet. Wij zijn de geheel
gebleven schakels van den levenden keten
die 4 jaar lang op den IJzerboord ter ver
sperring van 's vijands geweld, gespannen
bleefzij zijn de stukgesprongen maliën uit
denzelfden keten weggevaagde punten uit
dezelfde lijn gevallen soldaten uit hetzelfde
leger. Wanneer het rustig was op 't front,
hurkten zij met ons achter dezelfde borst
weer,om in dezelfde Belgische gazetten even
hunne zinnen te verscherpen en moed te
scheppen met te lezen dat hun en ons sol
daten, de taak was opgedragen, neen,
veel schooner stond het gedrukt, dat hun
en ons de groote eer te beurt viel, te mogen
strijden voor recht en vrijheid en wereld
vrede.Zij gestorvenen, evenals wij levenden,
hebben dit gelezen zij evenals wij hebben
dat gehoord uit den mond van gestemde
oversten en zij, evenals wij, hebben dat
geloofd en gegeven wat wij konden voor
dat ideaal van vrijheid, recht en vrede. Zij
en wij, wij hebben beiden edelmoedig het
hoogste offer, ons jeugdig leven, op beide
handen over de bloedvelden rondgedragen,
wachtend tot het eens den nooit verzadigden
dood zou believen dat offer te komen nemen.
Het hunne werd genomen het onze niet.
Doch wij beiden offerden voor dezelfde
zaak vrijheid, recht en vrede. Zóó echt is
de band die ons, overlevenden met hen,
gestorvenen, vereenigde. En zulke eensge
zindheid mag zelfs door den dood niet
verbroken worden.
Op 27 Oogst gaan wij dus onze eerbiedi
ge hulde neerleggen op de graven van deze
afgestorvene makkers. Zijn er die oordeelen
dat dit huldebetoog misplaatst is, en dat
onze gesneuvelden dit niet verdienen, dat
zij thuisblijven Maar gij die oordeelt dat
de gesneuvelden onze hulde wel waardig
zijn, legt gij dan uwe loomheid voor een
keer af,en gaat uwen plicht van vriendschap
en genegenheid vervullen op het soldaten-
kërkhof te Westvleteren. Daar zult gij de
grafstemmen hooren die tot de ingetogen
toeluisterende massa spreken «Wij liggen
hier nu vier, vijf jaren in den grond we
werden er in neer gelaten met den troost dat
we gestorven waren voor 't recht, voor de
vrijheidvoor den wereldvrede levende
makkers, gij die uwe koppen nog boven de
groene groeze draagt, kijkt even rond, en
zegt ons, geschiedt er nu recht bij ons volk?
Leeft ons volk nu vrij Zijn bloedgeur
en poeierreuk nu weg uit de lucht En is 't
nu vrede voor goed V Kijkt, levende mak
kers, en zegt het ons opdat wij getroost
worden in ons graf.» En droevig zal moeten
ons antwoord over het kerkhof klinken.
Doode makkers we kunnen u, helaas,
dien troost nog niet gevenjde Vrijheidszonne
zit nog hoog en omwolkt en ongenaakbaar
en ze priemt, en nog al tergend, een bleek
straaltje door de traliën van het celleven-
stertje van Pater Stracke, die zijne liefde
voor Vlaanderen moet uitboeten van
Muiier die om zijn Vlaamsch werk kort zit
van Borms die zijn krachtig leven ziet weg
Mengelwerk van De Poperinghenaar 9
kwijnen 'van Debeuckelaere, onzen en
uwen makker, o gesneuvelde broeders, die
manmoedig de straf afwacht. Zóó is 't met
de vrijheid gesteld. En 'tuur van het recht
der kleine volkeren heeft over heel de
wereld geslagen, uitgenomen in 't land
waarin gij begraven ligt o gesneuvelde
broeders. En de wereldvrede is nog niet
bestendig ook de grondslag om er hem op
te bouwen is nog niet eens gevonden en de
waanwijzen zoeken hem nog steeds te gron
den op drijfzand. Zóó, is 't hier boven de
groene groeze, o gesneuvelde broeders
En bitter zal dan het koor der gesneuvel
den opgaan Levende makkers, die hier
op onze graven terdt, zegt ons Hebt gij
gedaan wat gij kondt om onzen dood
vruchtbaar te maken Wij dierven sterven
voor ons ideaalDurft gij er voor leven
Durft gij leven voor vrijheid, recht en vrede?
Durft gij er openbaar vooruit komen in
uwe houding en uwe gesprekken Durft gij
of zij t gij te loom en te laf? Wij wachten
hier in onze kille graven. Hoelang nog
Welk antwoordt brengt gij ons toekomend
jaar
Dat zal daar te hooren zijn voor iemand
die zijn ziele wil openzetten voor edele
indrukken. Dat is het treurspel dat op 27
Oogst gespeeld wordt op het Theater van
Westvleterenkerkhof. Gij moet er zijn Oud-
Strijders of gij verdient uwen naam niet
meer.
Vlaamsche Oud-Strjjder.
Hulde tcati llenaat Derudder.
Inschrijvingslijst
Overgedragen fr. 20.
Onbekend 1.
Een student uit Westnieuwkerke 3.
Uit eerbied voor onze gesneuvelden 3.
Een oudstrijder 2.
Alles voor Vlaanderen en Vlaanderen
voor Christus 4.
Jerome Suffis 5.
Heil Debeuckelaere 3.
Onbekend 3.50
Albert Baert 5.
Vlaamsche Vrienden 20.
Voor Debeuckelaere's vrijheid 2.
Omdat ik Vlaming ben 1.
Te zamen 72.50
ROMAN
O neen, dat wil ik niet, riep hij. Ik be
min u zoo innig, hoe zou ik u dan willen
bedroeven Maar kunt ge mij niet uw ver
trouwen schenken en mij zeggen wat u
verdriet veroorzaakt
Ik zou u dan een geheim moeten open
baren, dat niet alleen het mijne is. Laat ons
er dus over zwijgen. Ach, ik had nooit
kunnen denken dat ik voor mijn geheele
leven zoo ongelukkig zou worden.
Voor uw geheele leven riep hij ver
schrikt. Maar dat kan niet mogelijk zijn.
Ge spreekt alsof ge geen hoop meer hebt.
Dat is ook zoo, antwoordde zij zoo
kalm haar dit mogelijk was. Maar laat ons
van onderwerp veranderen. Ge zult mijn
verdriet slechts vermeerderen, wanneer ge
mij weder van liefde spreekt.
Ik zal het niet meer doen, als het u be
droeft. Doch hoor mij aan, juffrouw Hedwig!
Er zijn menschen, van wien men zeggen kan
dat zij de trouw van eenen hond bezitten. Ik
ben een van die menschen. En indien ik nog
zestig jaar mocht leven, zal ik geen andere
beminnen als u. Nu blijft mij niets anders
over als u te veriaten, maar ik zal u toch van
tijd tot tijd hier komen bezoeken en niet
rusten voordat ik uw wederliefde gewonnen
heb.
Ik hoop om uwentwil dat ge de pogin
gen daartoe spoedig zuit moede worden,
sprak zij zacht, want ge verdient een geluk
kig lot.
Wekelijksche aankomst van Engelsche
wagens Kamions en nieuwe wielen 8 cm.
breed, aan voordeelige prijzen bij MAR
CEL S WAE LS, Proven.
Wat voor schoone bosscben al
Rijzen statig uit den hoogen
Wat al dreven zonder tal
Zie ik liggen vóór mijn oogen
Zijn het lanen, rijk beplant
Die een vorstenstad omringen
Is 't een lusthof, een warand,
Waar de zanggodinnen zingen
Is 't een haven, gansch in 't groen
Met zijn schepen, met zijn baken
Want ik zie een legioen
Masten, ladders, draden, staken.
Hier en staat geen Vorstenhuis,
Waar de praalzucht wordt aanbeden
Hier en ruischt geen stadsgedruisch
't Volk houdt zich met min tevreden.
Gij bewondert eenen grond,
Waar er menig beekje kronkelt,
Waar op ied'ren Vlaamschen mond
Nog een vriend'lijk lachje monkelt.
Gij zijt hier in 't welig dal
Waar de hommeivelden prijken,
En de knoopen duizendtal
Ons lief Vlaanderland verrijken
En van daar die hoven al,
En die landen, en die dreven,
En die staken zonder tal
Met die draden hoog verheven.
Lieve hoppe, eed'le vrucht,
Met uw lange, taaie ranken.
Statig klimt gij in de lucht
Om den goeden Heer te danken
Die u 't kostbaar leven schonk.
Zie ge spreidt uw scheer wijd open
En ge wiegt uw gouden knoopen
Ja, gij zijt der velden pronk.
Hooggeboren
Boven 't koren
Boven haver
Geerst en klaver
Zijt gij KONING in het groen,
En de mensch zoo hoog verheven,
Komt u hulde en achting geven
Komt u dienen, komtu vöên.
En verder, ging hij voort, zonder, naar
het scheen, haar woorden gehoord tehebben,
wil ik ook nietophouden ude innigste vriend
schap te wijden. Ge zult mij toch wel willen
toestaan dat ik uw vriend blijf
O, gaarne, zeide zij en reikte hem de
hand.
Als ge ooit hulp of raad behoeft, wend
u dan tot mij, en tot geen ander. Wilt ge dat
doen
Ja, mompelde zij op zoo treurigen
toon, dat 'them door de ziel sneed. En na
een poos gezwegen te hebben, vroeg zij, om
aan 't gesprek eene anderewendingtegeven
Wanneer denkt ge te vertrekken
Nog heden avond, antwoordde hij.Zoo
blijve het dan tusschen ons afgesproken. Als
minnaar ben ik afgewezen, maar als vriend
aangenomen. Ik mag dus aan u schrijven,
hoop menigmaal iets van u te hooren, en ge
veroorlooft mij, u nu en dan eens te bezoeken.
Zij zag hem met een flauwenglimlach aan.
De toon waarop hij sprak trof haar diep.
Dit is een onvoordeelige overeenkomst
voor u, sprak zij. Terwijl ge me alles wilt
geven, kan ik u niets aanbieden.
Ik heb er vooreerst vrede mede, gaf hij
ten antwoord. Ik ben lang genoeg soldaat
geweest, om den moed niet zoo spoedig te
laten zakken. En om u gelukkig te zien, zou
ik mijn eigen geluk kunnen opofferen.
Hiermede eindigde deze gewichtige samen
spraak.
Baden gedroeg zichalseen moedig soldaat,
die zijn leed fier wist te dragen en 't niet als
een zwak schepsel aan iedereen liet blijken.
Nu hij de zekerheid had, dat hij door langer
te blijven zich-zelven en het geliefde meisje
slechts onnoodige kwelling zou veroorzaken,
wilde hij vooreerst haar nabijheid ontwijken.
Majesteit hoppe te wapen te wapen
Sluit uw gelederen duchtig ineen
Boreas komt als in duivel herschapen,
Woedende breekt hij u gauwe de leên.
Voelt gij het nijpen van kluist'rende banden
Voelt gij 't geweld van zijn ijzeren tanden
Krak, krak! ge valt daar, zoo weerdig betreurd,
Krak, krak! ge ligt daar, zoo vuil en besmeurd.
Het stormen is over,
De buien zijn heen,
Wat ritselt in t' loover
Is zefier alleen.
Maar wat dreunend gerucht
Wedergalmt door de lucht
Wordt een bruiloft gevierd
Door het volk dat zoo tiert
'k Hoore speelboek en zang
'k Hoore vreugd' en geklank
En gelach en gefluit
O wat vroolijk geluid
't Is de geestige drom,
Die met vedel en trom
Zijne dorpen verlaat
En naar Poopringhe gaat
Want de hop moet geplukt
En de knops afgerukt
Om in zakken gedaan,
Naar de keete te gaan.
En vandaar dat gerucht
Dat weergalmt door de lucht
Onze plukker verblijd,
Gaat zoo geren een tijd
Naar de Poopringsche streek
Ja, voor menige week,
Dat hij woning en stal
Dat hij kermis en al
Zoo verlaten voortaan
Om naar 't hopland te gaan.
Hoerah hoerah
't Is groote, groote feeste
Sir' Hoppe trouwt
Met gezellinne Geerste.
En er wordt geboren
Tot ons groot plezier
Zoo menig tonneken
Opperbeste bier
Hoerah hoerah
Nu, goede makkers, de tafel gezet,
Nu, lieve vrienden, een glaasje gedronken,
Hommel en Geerste ze geven verzet,
Maar steeds op tijd en op mate geschonken.
Eer we nu scheiden, nog één laatsten dronk
Gode ter eere, die d'hommel ons schonk.
C. T. Elverdinghe.
De jongste ontzettende daling van de
Mark slaat velen met verbazing. De gealli
eerde landen zelf schijnen een oogenblik
verslagen te zijn geweest. Deze plotselinge
waardevermindering blijkt een der hoofdre
denen te wezen waarom de Conferentie van
London op touw is gezet geworden.
Sedert lang reeds is die sluwe Duitsche
politiek ontdekt geworden en aangeklaagd.
Sedert den wapenstilstand immers tot heden
kan de waarde der Mark uitgedrukt worden
door eene dalende arithmetische progressie:,
40, 20, 10, 5 en 2, 5 centiemen.
Ontelbare kenteekenen hebben deze waar
deverminderingen laten voorzien. Een feit
moest den laatsten twijfel verwijderen. Se
dert ettelijke maanden begonnen de Duit
sche uitvoerders, ingeiicht door de regeering
of gewaarschuwd door de voorbeelden der
grootnijveraars die et het fijne van wisten,
vreemde geldwaarden te eischen van hunne
buitenlansche kliënten als betaling der goe
deren.
Meer nog.Vreezend dat de vreemdelingen
in Duitschland waren in 't ldein zouden ko
men koopen welke zij in marken zouden be
talen, vaardigde de Duitsche Regeering
strenge maatregelen uit waarbij alle klein-
verkoop aan vreemdelingen bij voorbaat
diende geregeld of gewoonweg verboden.
En de hooge intergeallieerde Commissie
keurde deze dwangmaatregelen goed.
Nijveraars en Regeering verstonden dus
elkaar om te beletten dat de miljarden Mar
ken, in den vreemde door speculatie opge
stapeld, in Duitschland zouden terugkeeren.
En ondertusschen drukte men marken dat
het een aard had
Tallooze speculanten kochten Marken.Zij
stelden hun vertrouwen in het industrieele,
werkzame en zuinige Duitschlanden
hoopten een spoedige waardevermeerdering
van de Mark. Heelemaal ongelijk hadden
zij niet want ongetwijfeld zou de waarde van
de Mark gestegen zijn zonder dit oneerlijk
beleid der Duitsche Regeering.
Waarschijnlijk zal men nooit het juiste
cijfer kennen der miljarden marken door het
Reichnaar den vreemde uitgevoerd,
Marken die slechts de drukkosten waard
waren en in flinke vreemde v/aarden werden
Zijn plotselinge mededeeling dat hij ver
trekken wilde, verwekte bij de familie
Harders groote verwondering en droefheid.
Wanneer komt ge terug? vroeg Leon-
tine. Wat zou ik het prettig vinden dat gij
altijd bij ons bleeft!
Ik zal zoo vrij zijn van tijd tot tijd de
gastvrijheid van dit huis in te roepen, ant
woordde Baden.
Leontine zag hem aan met dien schalk-
schen en toch hartelijken blik, die zoo
onweerstaanbaar is.
Hedwig is onvriendelijk tegen u ge
weest, zeide zij, ik kan het u aanzien.
Hedwig is een engel, sprak hij rustig en
kalm, ik zal haar tot mijn laatsten ademtocht
liefhebben. Indien ge, als ik vertrokken ben,
bij haar een goed woord voor mij kunt
spreken, zult ge het waarschijnlijk willen
doen.
O, ja, gewis, gaf zij haastig ten ant
woord. Ik kan maar niet begrijpen waarom
Hedwig niet veel van u zou houden, dat ik
met u hierover spreek, maar ik moet ronduit
verklaren dat 't mijn meening is dat 't een
geluk voor Hedwig zou zijn, met u vereenigd
te worden. Ik geloof dat ge de voorbeeldig-
ste man van de wereld zoudt zijn.
Baden moest lachen om die naïveteit en
openhartigheid.
Gij zijt als de zon die ons beschijnt en
overal vreugde zou willen verspreiden,
zeide hij.
't Is wel vriendelijk van u, mevrouw,
dat ge zoo'n goede meening van mij hebt.
Ik zou wel willen dat ge Hedwig in die mee
ning kondt doen deeleii.
Dat zal ik doen, verzekerde Leontine.
't Kwam haar voor als iets 't welk aan geen
twijfel onderhevig was, dat haar vriendin
Omgezet. Ten' slotte begonnen de speculan
ten de hinderlaag gewaar te worden. Daar
zij met hun Duitsch geld in Duitschland zelf
niets meer konden koopen aarzelden zij
geenszins het met verlies om 't even waar
aan den man te brengen. En ondertusschen
drukte het Reichmaar altijd voort...
Toen begon de schrikbarende daling.
Ziehier de voordeelen voor Duitschland
door die daling teweeggebrachtzij bevoor-
deéligtzijn uitvoer en stelt de Duitschers in
staat zich solide waarden in den vreemde
aan te schaffen zij doet gelooven aan zijn
armoede en zijn onvermogen om zijn schul
den te betalen met de vreemde brandkasten
jnet marken te vullen heeft het van al de
lieden die in het bezit zijn van zijn geld,
bondgenooten gemaakt die rechtstreeks be
lang hebben bij zijn heropleving.
Per slot van rekening zal het er wellicht
in slagen zijn schuld aanzienlijk te zien ver
minderen.
Wee dan de financiers die een aanzienlij
ke Markenvoorraad zullen hebben opge
daan Door hoevelen zouden zij dan be
klaagd worden
Gent, 8 Augustus.
Maandag, 7 dezer, vroeg in den ochtend,
werd aan pater Stracke officieel bekend ge
maakt, dat zijn beroep tegen de uitspraak
van het Gentsche hof van assisen was afge
wezen door het verbrekingshof te Brussel,
en dat diensvolgens het regiem der gevan
genis met zijn onverbiddelijke strengheid op
hem zou worden toegepast.
Pater Stracke, die wegens activisme was
aangeklaagd, werd, zooals men weet, tot
verrassing van alle rechtskundigen wegens
hoogverraad veroordeeld. Hij wordt dan niet
als een politieke gevangene, maar als een
boef behandeld.
Maandagochtend werden, als gold het een
dief of moordenaar, zijn vingerafdrukken en
een foto opgenomen. Zijn briefwisseling
wordt tot niets gebracht; dagbladen worden
hem niet meer gegeven, en daar hij onge
huwd is en ziin ouders overleden zijn, mag
hij absoluut geen bezoek meer ontvangen.
L'Etöile beige zal dus niet meer hoeven te
klagen over de lange rijen jonge Jezuïeten,
die naar de gevangenis der Nieuwe Wande
ling onderrichtingen gaan halen voor den
strijd tegen België.
Alie verzachtingen, welke pater Stracke
.genoot, worden ingetrokken, ook de vergun
ning om Mis te lezen. De priesters, die door
deDuitschersgevangen werden gezet, moch
ten troost en kracht zoeken uit het H. Misof
fer: voor protestanten sprak dat vanzelf;
doch in het katholieke België gaat het anders.
Als de gevangene de een of de andere dier
verzachtingen wenscht te genieten, moet hij
een met redenen omkleed verzoek indienen.
Pater Stracke heeft echter den Brusselschen
heeren het genot niet verschaft een Vlaam
schen priester aan hun voeten te zien kruipen
en heeft slechts gevraagd om de H. Mis te
mogen lezen.
Een regiem uitgevonden om ruwe naturen
van booswichten te bedwingen, is doodend
voor fijn aangelegde zielen, en reeds meer
dan een politieke gevangene werd naar ziel
en lichaam gebroken door een veel zachtere
behandeling. Wij echter, die pater Stracke's
karaktersterkte kennen, zijn overtuigd dat
hij, die reeds zooveel geleden heeft, ook deze
harde beproeving te boven zal komen. Moge
hij intussclten, naast het gebed, ook eenigen
troost vinden in den stillen eerbied waarmede
het personeel der gevangenis een zoo edelen
gevangene omringt, en in de verzekering,
dat het Vlaamsche volk hem meer hoogacht
en bemint, naarmate hij meer lijdt voor Arm
Vlaanderen.
Postcheckrekening Nr 87043 Telefoon Nr77.
Vooraleer uwe aankoopen te doen van
Inlandsche, Fransche, Engelsche of Saar-
kolen, vraagt prijzen en voorwaarden aan
de firma
92-94, Ardoyesteenweg, R0USSELARE.
GROOTKLEIN.
Voordeelige Prijzen. -- Trouwe Bediening.
den schoonen, gemoedelijken en talentvollen
jongeling moest liefhebben. Zijn vroolijk
humeur en openhartigheid beviel haar der
mate, en zij was overtuigd dat hij haar nicht
ten hoogste zou gelukkig maken.
Met een vriendelijken lach voor allen op
't gelaat en grievend leed in 't hart vertrok
Baden.
Hedwig bespeurde dat na zijn afreis een
donkere wolk van Bertrams voorhoofd ver
dween, want inderdaad had deze een te
feilen ijverzucht tegen Hedwigs vereerder
opgevat, daar Baden in zijn doen en laten
vrij, en hij-zelf een gebonden man was.
VIII.
Lieden die door menigvuldige ongevallen
of groote ongelukken getroffen worden, ge
looven gewoonlijk dat zij niet in staat zullen
zijn een nieuwen slag te verduren. Eiken dag
vreezen zij onder het gewicht hunner smart
te zullen bezwijken en evenwel vatten zij
telkens weer moed, om den strijd voort te
zetten. Ja, er zijn menschen, die hun leven
lang met onheil op onheil te kampen hebben,
en toch bezwijken zij niet. Men sterft niet
zoo licht van verdrjet. Dit zouden ook Hed
wig en Bertram ondervinden- 't Scheen hun
onmogelijk toe dat zij liet pijnlijke van hun
toestand zouden kunnen verdragen, en niet
te min gingen weken na weken voorbij zon
der de minste verandering in hun lot. Zij
droegen het zonder te vertwijfelen of te be
zwijken ja, nog zwaarder slag zou hen
treffen.
De herfst bracht reeds vroeg koud en nat
weder, en daar dit op Leontines nog altijd
zwakke gezondheid een nadeeligen invloed
zou kunnen hebben, raadde de huisdokter
Bejaarde menschen spreken dikwijls over
dien goeden ouden tijd. Of de tijden nu zóó
veranderd zijn tegen vroeger? Ik weet niet,
maar 't is zeker, dat er vele goede gewoon
ten verzwakken.
Onder andere, en voornamelijk: Het H.
Kruisteeken
Voor jaren, zoowel in onze steden als op
den buiten, zou men nooit gaan eten, wer
ken of slapen, zonder het H. Kruisteeken te
maken. En vele kinderen kwamen 's avonds,
vooraleer zich ter ruste te begeven, den ze
gen hunner ouders afsmeken, die hunne
kleinen dan omhelsden, en hun een kruisje
gaven. Men was er fier op, zich Christen te
toonen.
Maar nu helaas
Het maal wordt genut, zonder Hem te be
danken die er de gever van isen men
sluimert in, zonder zijne nachtrust aan God
op te offeren, door een Kruisteeken...
Als men thuis alzoo handeldt, moet men
zeker niets beters verwachten als men bij
anderen wordt ten eten genoodigd, of als
men zich in een spijshuis gaat verzadigen.
Toch treft men er somtijds aan die het
wel zouden willen doen, maar bij vreemden
hunne gewoonte niet durven trouwteblijven.
En dit is zelfs onder de anders goede Chris
tenen... En, wellicht,moest eende wilskracht
hebben het goede voorbeeld te geven, zou
den velen hem navolgen.
Maar men schaamt zich, voor zijne mede-
menschen.
Men schaamt zich, te toonen dat men die
naar is van Hem, die op het Kruis, voor ons
zijn leven gaf
Van Hem, die driemaal gevallen is, onder
zijn zwaren, doch zoeten last!
Men is beschaamd zich te teekenen met
het Kruis, dat door Jesus' H. Bloed gedrenkt,
en met zijn goddelijk Lichaam beladen was!
Men schaamt zich... voor de opperste eer,
waarop men zich beroemen kan, de eer
Christen te zijn
Ongelooflijk! En toch
Onze jongens hebben moedig gestreden
voorliet behoud van ons dierbaar Vaderland,
alzoo toonende dat ze Belg waren.
Zij beroemden er zich op! En toch, wat
is die eer, vergeleken bij de eer Christen te
zijn
Vooruit dan, ChristenenUwen man ge
staan voor de opperste zaak 1 Overal en al
tijd, getoond dat ge Jezus' onderdanen zijt
door het teeken... van het H. Kruis!!!...
Noëly.
de frontstreek zoo bouwde onze bèroeps-
sehool van Poperinghe 29 woningen te Zil-
lebeke, 3 te Vlamertinghe,2 te Zuidschote, 3
te Yper,2 te Kemmel, 3 te Nieuwkerke, 2 te
Dranouter, 2 te Lecre, 2 te PloegsT*rt, enz.
Thans maken de leerlingen der dagschool
veel schijnwerk voor den heropbouw van hui
zen te Dranoutre, Reninghelst en Vlamer-
tinghe.
Verschillende goed afgewerkte stukken
raamwerk, deuren, enz. stonden te toon te
Brugge benevens teekeningen, kleine stuk
ken houtbewerkingen, en nette lichtbeelden
van de huizen die de beroepsschool opbouw
de.Evenals andere verdienstelijke beroeps-
scholen heeft de Vrije Beroepsschool van
Poperinghe een eerediploma voor hare be
langwekkende deelneming aan de tentoon
stelling bekomen.
Onze beste gelukwenschen aan de vlijtige
leergasten, en aan de verdienstelijke leeraars.
Opvolger van S. VANDEN ÖERGHE,
Bertenpla&ts, 8, (Kleine Markt),
- F O P E K N II E.
ic SSriigg© 5-SIS AisguMtuM.
Prachtig was de tentoonstelling welke de
Provinciale bond der vakscholen te Brugge
ingericht heeft. Ons West-Vlaamsch vakon
derwijs in zijn verschillige vakken laten zien,
dat was het doel dezer grootsche ©pvatting
teekeningen en afgewerkte stukken van hout
bewerking, scheepsbouw, metaalbewerking,
meubel- en beeldhouwwerk, huisschilderen
behangen en garnieren, spin- en weefkunst
knippen en naaien, schoenmaken, druk- en
zetwerk, boekhouden en snelschrift.
Het grootste deel van de vakscholen, uit
West-Vlaanderen hebben aan die tentoon
stelling deelgenomen :Aertrijcke, Blanken-
berghe, Brugge, Coxyde, Ghistel, Heyst,
Iseghem, Kortrijk, Mouskroen, Oostende,
Oostduinkerke, Oudenburg, Poperinghe,
Rousselare, Waereghem, Wynghene, Yper.
Immers de beroepsscholen. behooren stap
voor stap de ontwikkeling van nijverheid en
ambachten te volgen. Enkel teekenonderwijs
zooals vroeger is niet meer voldoende om
een goed onderlegd ambachtsman te worden,
moet men ook opgeleid worden in de werk
tuigkunde, de bedrijfsleer de reken- en meet
kunde, en vooral in de praktijk van het
ambacht.
Naast de voorname beroepsscholen van
Brugge, Rousselaere, Oostende, Kortrijk
heeft de Beroepsschool van Poperinghe het
ook aangedurfd hare inrichting en hare werk
zaamheden te laten zien te Brugge. Drie jaar
geleden werd die school hier vooral als be
roepsavondschool gesticht, met een bijge
voegd leerwerkhuis voor bouwnijverheid.
Inhetderde jaar van haar bestaan telde zij
reeds 81 ingeschreven leerlingen voor de
avondleergangen.Intusschen had de bestuur
der E. H. De Jaegher door zijn leerwerkhuis
een Iandelijken bouwdienst ingericht om te
helpen tot de herstelling van den landbouw in
aan, dat zij de wintermaanden in een zachter
klimaat zou doorbrengen.
Het jonge paar moest een huwelijks
reisje gaan maken, meende de altijd opge
ruimde dokter, die niet het minst vermoeden
had dat in deze echtvereeniging de liefde
slechts van één kant kwam.
Mevrouw Harders vond dit denkbeeld uit
muntend. 't Had haar reeds verwonderd dat
Seewald zelf nog niet op die gedachte was
gekomen, 't Was nu een goede gelegenheid,
om er met haar schoonzoon over te spreken,
en zij ging hem dadelijk opzoeken.
Ik heb u een aangename tijding mede
te deelen, lieve Bertram, begon zij. De dok
ter acht het raadzaam dat gij met Leontine
een huwelijksreisje gaat maken. Hij meent
dat het verblijf van eenige maanden in een
zuidelijker klimaat voor de nog zwakke ge
zondheid van Leontine heilzaam zal zijn.
Wat dunkt u daarvan?
Bertram kon niet dadelijk antwoorden en
zag zijn schoonmoeder zoo verward en ver
legen aan, dat zij zich ongerust begon te
gevoelen.
Zal ik haar nu bekennen, vroeg hij
zich-zelven af, dat ik haar dochter niet bemin
en nimmer beminnen kan, en dat ik dus
ongaarne met haar een huwelijksreis zou
maken? Zal ik haar rondborstig zeggen dat
ik, hoewel te vergeefs, reeds beproefd heb,
mij van de mij knellende huwelijksbanden te
bevrijden?
Neen, hij kon het niet over zich verkrijgen,
moeder en dochter zoo zwaar te grieven. Hij
had den moed niet, de goede, minzame
vrouw in 't gelaat te zien en haar tegelijk
zulke harde woorden te zeggen, want hij
besefte dat hij de goede vrouw, die haar
dochter zoo innig liefhad, voor haar gansohe
Van 15 Mei 11. af zijn, krachtens artikel
38, 1, der wet van 28 Augustus JÖ21, de
sommen betaald uit hoofde van consumptiën
en verblijf in hotels, spijshuizen, enz. onder
worpen aan een zegelrecht op de kwijtbrie
ven van 5 t. h. wanneer het bedrag der
uitgave overschrijdt
a) 10 frank per eetmaal en per persoon
b) 15 frank per dag en per persoon voor
huur van kamer of vertrek
c) 30 frank per persoon en per dag ver
blijf.
Het uitreiken van eene kwijtbrief is ver
plichtend en elke overtreding wordt met
eene boete van 500 fr. gestraft.
Eene onlangs gestemde wet heeft de mid
delen waarover de fiscus beschikt om het
ontduiken der taks te beteugelen in hooge
mate versterktzij zal eerlangs in werking
treden met de koninklijke besluiten die ze
aanvullen.
De nieuwe bepalingen zullen het mogelijk
maken het ontduiken niet enkel in de toe
komst maar ook in het verleden te keer te
gaan.
Het Departement van Financiën heeft zoo
juist aan het personeel der registratie voor
geschreven een algemeen toezicht uit te
oefenen in al de inrichtingen waar de cliën-
teeie ter plaatse verbruikt.
Toen de sneltrein uit Busigny, Maan
dag avond in de Noordstatie, te Paris, bin
nenstroomde, kon de machinist niet in tijds
remmen de trein botste met geweld tegen
de buffels, die omvergeworpen werden.
Een dertigtal reizigers, die reeds recht
stonden, gereed om af te stappen werden
tegen de rijtuigen geslingerd. De meesten
hunner werden aan het aangezicht gekneusd.
Een der reizigers, M. Eugeen Verlaert,
van Yper, werd het neusbeen gekloven en
moest in het hospitaal opgenomen worden.
Een officieel bericht deelt mede dat de
Duitsche regeering den 15 Augustus een
som van 500,000 pond sterling ter beschik
king gesteld heelt van de Fransche en Brit-
sche Vergoedingbureelen. De nota voegt er
bij dat die 500,000 pond sterling, welke
gelijk staan met 10 miilioen mark-goud,
voor Duitschland een waarde vertegen
woordigen van 2 milliard 400 miilioen mark
papier.
In het Fransch dorpje S'-Sauveur, ra
het departement der hooge Alpen, is er een
schrikkelijk ongeluk gebeurd. De echtge-
noote Denis Chauvet zat met haar kindje,
twee ma^nd oud, op den schoot voor den
open haard. Opeens viel de vrouw van den
stoel in den haard. Moeder en kind werden
levend verkoold.
De twee gebroeders Deroite, IS en 13
jaar oud, wonende te Merville bij Rijssel,
waren bezig eene loods met pannen te dek
ken. Zij raakten ongelukkiglijk een elektrie-
ken draad aan, die zeer straf geladen was,
en beide knapen werden door de geweldige
strooming doodgebliksemd.
leven diep rampzalig zou maken. Hij wilde
liever zelf lijden dan de geen kwaad vermoe
dende zoo felle smart veroorzaken.LT
Ik wil gaarne toestemmen in alles wat
ge voor Leontine goed en heilzaam acht,
sprak hij. Welk oord zoudt ge voor het beste
houden
Ik geloof dat 't Zuiden van Frankrijk
het heilzaamst zal zijn, antwoordde zij.Haar
schroomvalligheid was eensklaps geweken,
en blijmoedig reikte zij Bertram de hand.
Wat zijt ge toch goed voor ons, Bertram 1
Hoe zal ik er u ooit genoeg voor kunnen
danken? Ik zou gaarne met u gaan, voegde
zij lachend er bij, maar ik weet bij onder
vinding dat jonggehuwden 't liefst alleen
reizen. Mocht ge echter een reisgezellin ver
langen, dan zal Hedwig zeker gaarne van de
partij willen zijn.
Bertram ontroerde hevig; 't was of de
wond zijns harten nog verder werd open
gereten,
Neen, antwoordde hij kortaf. Hedwig
moet thuis blijven en voor u zorgen.
De vastbesloten toon waarop hij sprak
beviel mevrouw Harders; zij maakte er uit
op dat hij 't liefst met zijn vrouw alleen wil
de zijn.
Ge kunt doen zooals ge wilt zeide zij.
Ik zal nu maar dadelijk aan het inpakken be
ginnen. Ge hebt me heden recht gelukkig
gemaakt, lieve Bertram, want ik zie uit alle*
hoezeer ge mijn dochter bemint.
Mevrouw Harders trachtte zich-zelve wijs
te maken dat alles geheel naar haar zin ging,
maar zij zou toch wel gewild hebben dat
Bertram zijn liefde iets duidelijker had doe»
blijken. Zij ging naar Hedwig, die in allee
haar reshterhand was.
(Vervelg t.)