HET NOTARIEËL EN NiJVERH El DS ANNONCEN BLAD
Nieuwsblad voorPoperingh Omstreken.
OPENING Bijkantoor POPERINGHE
Apotheek Frans Van de Plas
Zondag 3n December 1922.
15 Centiemen.
19s' Jaar. Nr 49.
Waar is Moeder
Het Vrijbosch.
Onzijdig.
Ui eoor Hiel liürtei
RET GEHEIRI HUWELIJK
Cokes - Kolen - Anthraeieten
In 't Buitenland.
TR.ANSINTEÏR
Abornienftütprijs:
In Stad ir. 6.B0
In Belgie pp0*rt 8.00
Buitenland 13.00
Sassen-Vanneste,
BERICHTE!
VERTOOPiaSHI,
Oorlogssch a de
BHiMCfciMM VICTORIA.
Een Ernstige Toestand.
Aiie Bank- Beursverrichtingen - Spaarkas 4
Poll
de Bretagne,
Politiek Overzicht.
De Belgische Vlag.
De ouderdompensioenen.
De dotatie der Oud-Strijders.
Vogels.
Goud uit den Kongo.
Belgische mildheid.
Een vaandel voor- de Gendarmerie.
Een lage aanval.
Wat zal Frankrijk zeggen.
Voor de miliciens van 1923.
Een goede maatregel.
De plannen van IV1Devèze.
Voor de arbeiders in Frankrijk.
De Libre Beigique».
Scheidingsbeweging.
Alle Bankverr ichtingen aan de beste voorwaarden
Geldbelegging op zicht, op kort en lang termijn
Vreemde munten aan de voordeeiigste koersen.
Dixmude, Zwarte Nonnenstraat, tel. 44.
ftflosscroen, Toerkoenjestraat, 109, tel. 179.
per Jaar
Uitgever
Drukkerij,
Papierhandel,
15, Gasthuisstraat,
POPcRINGKE
Telefoon nr 9,
PosUheckrekoning
nr 15570.
PK1J8
Eene iala«sehmg
o.6o ctn per regel.
2 inl o.5o ct°
3 inl. 0.45 ct"
VONNISSEN,
1 5o fr. per regel.
RGUWBERICHTEH,
5 fr. voor 10 reg.
Herhaalde Annoneen
prijzen op ainvr&ag.
Alle annonckn zijn
vooraf te betalen
en moeten voor dbn
Vrijdacj inokzondbn
worden. klhne
berichten tegen
den Vrijdag noen.
't Was Zondag, in 't vallen van den
avond 'k zat aan mijn venster een pijpe te
rookenen liet mijne oogen varen, onbepaald,
over de strate, niets in 't bijzonder beziende,
op niets bijzonders denkende.
Wandelaars in beide richtingen ontmoeten
elkander zonder ooit naar malkaar om te zien
en zij gingen voorbij mijn venster schier
zonder dat ik ze bemerkte. Opeens, daar
klinkt muziek in mijne ooren dèar schuins
over mijn deure, staat er eene poorte open;
't is eene danszale, een orgel is er aan 't
spelen en 't moet een groote zijn.
'k Heb hooren zeggen dat de zale schoon
opgeschikt is z'heeft geld gekost niet te
verwonderen dat er een frank te betalen is
om binnen te gaan.
Maar wat is een frank nu nog Zie drie
vier jonkheden blijven staan, ze kunnen
zeventien of achtien jaar zijn natuurlijk,
hunne muts staat wat op één oore, anders
de menschen zouden wel denken dat zij nog
maar uit schole komen ze kijken eens
binnen, zeggen een woord de eene aan de
andere, steken hun hand in hun broekzak,
en ze zijn binnen.
'k En zie ze niet meer, maar hun frank-
briefkje is al door hunne handen gesleerd,
en ze zijn 't kwijt.
Dat zijn andere wandelaars nu Twee
jonkheden, fijner uitgeborsteld, witte col
witte manchetten, prettig hoedje op het
hoofd zij vertragen hunnen stap, loeren
rechts en links ze zijn binnen. Alijne aan
dacht is gewekt.
Wat gaat er daar zoo al binnen
Van veien is het kiaar te zien dat het
werklieden zijn daAr, dit zien er mij jonge
vrouwen uit, blootshoofds tot een einde op
hunne schouders, licht gekleed, bieeke
gekoust en leege geschoeid dat moeten
daar jonge heeren zijn en jufvrouwen, ten
minste, naar de pluimen te oordeelen, en ze
trekken ook binnen 'k en zag nog geene
van meer dan dertig jaar binnen gaan.
Daar komen drie jonge meisjes gewandeld
en er is een van de drie dat nog zijn haar op
zijn rug draagt ze gaan voorbij, ze kee-
ren weder, twee drie maal en ze praten en
klappen de derde keer ze zijn binnen.
Als ik dat zie, ik zegge bij mij zeiven
kinders, waar is moeder Ze kunnen zes
tien jaar oud zijn, niet meer. Weet moeder
waar gij zijt En waar is moeder
ik droome, kloppe mijn pijpe uit en stoppe
een nieuwe en zonder te weten, ik aansteke:
'k en zie niet vele meer, ik hoore den orgel
en nu en dan een schaterlachen en een tieren
ais er daar binnen ievers een deure opengaat,
en ik droome, en herhale die vrage waar
is moeder
Al met eens schiet ik uit mijn droom ik
moete daar lange gezeten hebben, het licht
straalt van binnen naar buiten en in een
stroom van licht komt het volk naar buiten
een giechelen en schetteren dat het klinkt
tegen mijn venster, jong vrouwvolk, jong
mannevolk, al dooreen, wippende nog en
slaande en stootende en trekkende wijl ze
tieren. En daar die jonge meisjes, dat eene
met zijn haar op den rug in het midden,
achter hen drie jongens en ze roepen en
schelden naar malkaar, en ze lachen en ze
schetteren, ik neem een stekske en kijke op
mijn uurwerk om te zien hoe late het is. 'tls
elve En die kinders moeten nu nog naar
huis hoeverre dat weet ik nietWaar is
moeder
Kunt ge slapen, moeder, als uw jong
meisje zoo late in den avond nog niet thuis
is Dat kind voor hetwelke gij geleden en
gewrocht hebt, is daar in gevaar zijne deugd
en zijne eere te verliezen, en ge kunt slapen'
binst de wijle Dat kind dat u soms het
slapen belette als het kleine was, heeft het
dat recht misschien weder gewonnen Of
kuilt ge slapen Dat kind waaruit gij, gelijk
alle moeders, begeerdet een goede en eer
lijke dochter te zien groeien, is daar op weg
om slons te worden... En kunt gij slapen?
Dat kind, voorwie gij aan God strenge reke
ning zult geven, over wien gij, uit groote en
heilige plicht moet waken, is bezig met hem
te bereiden om u in lateren leeftijd, en mis
schien binst gansch de eeuwigheid, te ver-
wenschenen te vermaledijden vooruw slapen
en uwe zorgloosheid... En kunt ge slapen
En 'k zei bij mijn zeiven neen dat kan
niet zijn'dat is onmogelijk, die kinders heb
ben zeker geen moeder meer.
Fragment uit De Piot
Rond 20 September vloog het nieuws van
onderstand tot loopgraven, dat er een
schromelijk offensief op het nippen stond,
én, dat het einde van dit offensief, slag of
val zou zijn. Er liep een zindering door
eiken piot en een zindering door geheel het
leger eindelijk En ieder piot zag weerom
in geest zijn huis en zijn volk, nu nog in
duitsche macht en onder duitsche dwinge
landij. Ieder piot zag vader en moeder,
broérs en zusters, lief, vrouw en kinders.
DAar, daar stonden ze, voor velen niet ver
af, zelfs dicht bij, maar omsingeld van den
vijand, én, die vijand moest wegEn hun
huis wonk en hun ouders riepen en hun
lieven of vrouwen wonken en riepen. En,
hun moeder, hun moeder zagen ze nog eerst
en meest Aioeder
Ieder piot werd een zenuwpak, vol
gejachte en gestraal, een pak dat niet meer
t'hoop hieldeen brokke vleescii bekreveld
en gebeten van de mieren, een wilde beeste,
die huilen, of bijten, of verscheuren moest,
entwat aardigs, dat geen midden hield fus-
'schen kind en tijger, maar nu eens het eene
en dan het ander was, een geheel waaruit
helden bloeien, of hoe men het noemen
wil
Eindelijk, den 27, was gansch het Leger
korps bewust, dat de gruwelijke sprong zou
gewaagd worden en de reusachtige poging
nakend was.
Den 28, om twee ure 's nachts, ontwaakte
de zware artillerie en een weinig later de
veldkanonnen, 't Was grootsch en ijselijk
Een oorverdoovende trommeling van gru
welijke krakers en scherpe bassers. De
grond daverde en de afgeknotte boomen
wiptende soldaten dansten de lucht
scheen open en toe te nijpen Het Laatste
Oordeel
En de piotten kropen uit de luizepoiken
en gingen, liepen, sprongen, kropen, gepakt
in den kop, zonder gedachten, baloorde en
sneeuwblind. Spreken konden ze, doch hun
woorden gingen verloren in het helsch
rumoer,dat bachten hen ën voor hen hatelijk
uitdonderde, en, boven hen, schrikverwek
kende voortschuifelde.
Ze gingen geheel den dag wild vooruit
vie! er een, de rangen sloten toe. Ze kropen
en ze slopen, lijk van de duivels gejaagd. Ze
Eene ander^ onzijdige partij die ontstaan
gewonden, die jankten om hulp en kreveer-,
den lijk honden, zoo nakend de verlossing,
en, voor velen, zóó dicht bij hun huisj
Den volgenden dag reeds, liet het 4C L.
het veroverd Vrijbosch bachten de rug en
marcheerde op Staden-Stampkot, onder een
regen van Duitsche ijzerbrokken, doch niets strekking, ik zal niet zeggen haar program,
is in ons land is
partij. Nog eens
godsdienst. Welk
In de laatste zitting der Scheidsrechter
de 7nncrp7pidp nationale lijke Kommissies werd de schade op F" Au-
eene pfrtij buiten allengusti 1914, als volgt vastgesteld voor de
is hare strekking? Hare hier nav er melde geteister den
hield de piotten tegen zelfs dezen, die het
misschien, in de eeuwigdurende vierjaarsche
marteling, honderd keeren uitgebruld had
den kon ik het maar ontloopen zelfs
deze vochten lijk leeuwen, met de reuk van
hun huis in den neus. Ze waren helden
En zoo moorschten en leurden en been-
houwdrn ze, drie dagen dóór, zonder een
kruimel broods over hun plakkende lippen
te krijgen. Eindelijk, den derden dag van
dien helschen strijd, kwamen de vliegeniers
bij de Hooge Schuur te Staden-Reke, de
uitgehongerde en afgebeulde piotten bevoor
raden.
's Anderdags trok het 4e L. voor vier
dagen in rust
Na de vier rustdagen marcheerde het 4'
L. in richling van Thourout,nu den zegeweg
op en voort, tot aan de groote, plompe
tuimeling, van den grooten, plompen,
Duitschen-hoorndulle Stier.
E. Vermeulen.
KEMMEL.
Agentschap ie bekomen bij
1/TC 'TC f? TA Naa!-
v X machienen,
Yperstraat, 64, 8AEENEM.
wisten, dat hun lichaam elk oogenblik in
riemen kon geschoten zijn en ze dachten
vaag aan de eeuwigheid, bevolen hun ziel
in Gods handen en vloekten groote hof
iandsche krakers, die in de lawine verloren
vielen
Den 29, stond het 4C L. en het 23c voor
Houthulst en het Vrijbosch een schrikaan
jagende trape En toch moesten ze vooruit!
Ginder, ginder, wat verder op, rezen de
torens van zooveel kerken, en, rond die
kerken, waren er huizen geschaarn, de
huizen van zóó véél piotten, die langhalsden
en hunkerden vooruit
Zóó dapper trokken ze vooruit, dat de
officieren verplicht werden paai en perk aan
hun roekeloosheid te stelien,doch de piotten
hadden geen ooren meer voor hun bevelen
het gevaar, de dood, dit alles had geen
beteekenis meer voor hen, nietmetal, niets
Hun huis, ginder
En daar gruwde nu het Vrijbosch op
Onstuimig, dom en zot, bekropen en be
slopen de piotten het logge woud, vol naakt
geboomte. Geknal en getjef zaaide dood in
hun rangen piotten tuimelden om nevens
duitschers en huilden met hen mede den
doodenzang. En de jongens kropen en slo
pen, liepen' en sprongen eenbaarlijk voort
en vooruit, den bosch toe, den bosch in,den
bosch door. Er was geen kommande meer
ieder piot deed naar wil en gril, mikte en
schoot, laadde, mikteen schoot, bad stil en
vloekte luid, kroop door bramen en pinne-
draad, schoot recht langs een boomstam,
rustte een stonde en lag weerom plat. kroop
lijk een serpent door grachten en obusputten
en aiover vloekende gewonden en afzichte
lijke dooden
Eer de-n avond op dien bloedigen dag
look, was er om zeggens geen obusput in
gehee! het veroverd gedeelte van het Vrij
bosch, waar niet één of meer gewonden te
kermen, te huilen, of te sterven lagen. De
Aalmoezeniers liepen krijschend rond van
wijds naar zijds en van put tot put en hun
Absolvo versmolt met de verdommen van de
ttaami. Vennootschap
Filiaal van de
VOLKSBANK van LEUVEN
HOOFDKANTON KORTRIJK.
Bijkantoren Sïriigg*», ('neme, Desselghem, Dhmude,
(iliitlel, lelite^hein, Iseghem, Meenfn, Moorslede,
R'operinglMS ItoMelare, KnjAselede, Siaden,
Wevelghem, Wyaghene.
met MAANDAG
4 December aanst
Mengelwerk van «De Poperinghenaar» 24
ROMAN
Dat is KarolinaNu moet ik gaansprak
Elfriede.
Wilt mij niet eerst een kus geven, dier
bare engel? vroeg Leontine.
Het kind hief haar kopje op en bood haar
de kersroode lippen. Met diepe ontroering
drukte de op dat oogenblik gelukkige moe
der er een teederen kus op. Toen huppelde
Elfriede de kamer uit, terwijl Leontine haar
met tranen in de oogen nastaarde. Slechts
met de grootste inspanning gelukte het haar,
het snikken te bedwingen, dat haar geheele
lichaam stuipachtig deed rillen. Toen zij
eindelijk haar tranen had gedroogd, begon
zij weder aan haar werk, maar het ging zeer
langzaam, haar handen beefden nog te veel.
Gelukkig was zij er bijna mee gereed toen
haar kind was binnengekomen, zij zou an
ders niet in staat zijn geweest het goed ten
uitvoer te brengen.
Toen Bertram met de beide dames was
thuisgekomen, en zijn dochtertje hem ver
telde dat een juffrouw haar gekust en daar
bij geweend had, verwonderde hij zich er
eenigzins over.
Mevrouw Siegel had de meededeeling van
het kind ook gehoord en veinsde groote be
zorgdheid.
Ik ben waarlijk altijd bang, mijnheer
Seewald, zeide zij, het kind aan de zorg van
anderen over te laten. Dienstboden zijn niet
te vertrouwen. Ik houd het er voor dat het
niet eerder beter zal worden dan wanneer
een vrouw als uw gade uw huishouden weer
bestuurt.
Juffrouw Vogel is een zeer geschikte
vrouw, merkte de heer Seewald op, en
draagt de meeste zorg voor mijn kind. Maar
allen houden veel van Elfriede, en daardoor
kan 't licht gebeuren dat deze of gene haar
liefkoost, hoewel ik het beter acht dat zij niet
onder de dienstboden verkeert.
Juffrouw Vogel moge zeer geschikt zijn,
hernam de weduwe hoofdschuddend, maar
zij kon hier onmogelijk de plaats van vrouw
des huizes vervullen. Dat kan alleen een
werkelijk beschaafde dame.
Bertram zuchtte.
Misschien hebt ge gelijk, zeide hij.
Mevrouw Siegel zou om alles ter wereld
hebben willen weten of die zucht haar doch
ter dan wel Hedwig Krohn gold,voor wie zij
bij Bertram wel eenige genegenheid meende
opgemerkt te hebben. Zij besloot dien twijfel
zoo mogelijk op te heffen, en daartoe kwam
haar niets raadzamer voor dan de tegen
woordigheid van Hedwig, opdat zij door een
oplettende waarneming van beiden hun ge
voelens jegens elkander zou kunnen ontdek
ken. Om dit doel te bereiken, overwon zij
haar afkeer van de tegenwoordigheid eener
andere jonge dame ten huize van den heer
Seewald; zij zou hem verzoeken, Hedwig
uit te noodigen, eenigen tijd op Windisch-
krona te komen doorbrengen.
Veronika, zeide zij des avonds tot haar
dochter, ik houd het voor zeker dat indien
ge in Hedwig Krohn geen medeminnares
hebt, ge spoedig mevrouw Seewaid zult zijn.
De heer Seewald begint de noodzakelijkheid
in te zien om weer een vrouw aan het hoofd
van zijn huls te hebben. Ik zal trachten hem
over te halen. Hedwig Krohn tot etn bezoek
Hetgene in twee artikels in Oris Vlaande
ren verscheen nopens de Belgische steen
bakkers, beetenwerkers en oogstwerkers,
is jammer genoeg, maar al te waar, en
ongelukkiglijk, zoo niet algemeen, minstens
zeer menigvuldig. De waarheid is, dat er
in Frankrijk eene opgewondenheid onstaat
tegen de Belgische werklieden, die werken
in de steenbakkerijen, de beeten en de
oogst, ter oorzaak van de menigvuldige
feiten dit jaar voorgekomen Verbreking
van geteekende kontrakten, overdrevene
eischen, enz.
Het ware leerzaam en beteekenisvol
daarover te lezen wat ik, minstens in reeds
vijf Fransche dagbladen, vond. Zoo eindigt
een blad zijn artikel: La main d'ceuvre Beige
en France Plus de betteraves ou plus de
Beiges.
Ik zou kunnen mededeelen veelvuldige
feiten van Fransche en Belgische boeren,
gelijk aan deze die in Ons Vlaanderen aan
gehaald werden.Ik heb minstens 10 brieven
waarin te lezen staat Vroeger hadden wij
trouw in het woord vaii de Belgische beete-
brakers, nu betrouwen wij hun handteeken
niet meer Is dat niet jammer en verne
derend voor ons volk
ik betreur menigvuldige zulke jammerlijke
feiten, die, ten onrechte in Frankrijk een
afkeer doen ontstaan tegen onze 40.000
steenbakkers, beetenbrakers en oogstwer
kers. Het is onmogelijk breedvoerig de zaak
te behandelen,maar ziehier wat bezig is met
gebeuren Hetgene de Fransche dagbladen
drukken, het groot getal Poolsche en Ita-
liaansche werklieden, die dezen zomer reeds
wrochten in de heertenen de steenbakkerijen,
de brieven die ik ontving van Fransche en
Belgische boeren, de brieven die ik ontving
van Poolsche en Italiaansche werklieden-
bonden, zelfs vam Bisschoppen uit Polen,
bewijzen, het spijt mij als Belg, het te moe
ten zeggen iti korteren tijd dat men wel
denkt, zullen de 40.000 Belgische steenbak
kers, beetenwerkers en oogstwerkers, ver
vangen zijn door 100.000 Poolsche
Italiaansche, Spaansche en zelfs, jammer
genoeg, Duitsche werklieden.
En wat zal er dan gebeuren in Vlaamsch
België, als 't werk aan 't front gedaan is, en
dat de 40.000 werklieden, in Frankrijk,
zullen vervangen zijn door de schuld van
een deel van die 40.000, die dezen zomer
oneerlijk zijn te werk gegaan
Het is hoog tijd, dat, in 't belang van ons
werkvolk, er een einde komt aan de over
drevene eischen van eenigen, aan het schan-
dig verbreken van werkkontrakten van
anderen en aan het onbeschoft gedrag van
sommigen op de treins, in de statiën en in
de dorpen van Fransch-Vlaanderen, Arte3ië,
Picardié, Normandië, La Brie en La Bauce,
zooniet, zij zullen hen zeiven buiten geboerd
hebben en vervangen zijn door Polen, Ita
lianen en Spanjaards. Men krijgt soms
ondank voor de waarheid te zeggen, zelfs
als't noodig is, in 't belang van 'tvolk, de
waarheid te zeggen. Ehwel, de ondervin
ding, die de beste leermeester is, zal uit
wijzen dat het de waarheid is, en dat het
nuttig was de waarheid in die zaak te zeg
gen. Karel Vaneecke, aalmoezenier.
Bij
ons
te verkrijgen
Anti-rhdmatische wol aan 4 fr. 50 het pak.
uit te noodigen, en als zij hier is, zullen we
't best kunnen ontdekken of er al dan niet
eenige genegenheid tusschen hen beiden
bestaat.
Zij bracht deze aangelegenheid reeds den
volgenden dag bij den heer Seewald ter
sprake en verklaarde dat het haar aangenaam
zou zija, ook den heer en mevrouw Harders
te zien. Bertram greep gretig deze gelegen
heid te baat; hij schreef dadelijk aan zijn
schoonouders en verzocht hen, met Hedwig
over te komen, terwijl mevrouw en de freule
Siegel nog zijn gasten waren.
Het antwoord op zijn brief was door me
vrouw Harders geschreven. Zij meldde dat
zij en haar echtgenoot een weinig ongesteld
waren, zoodat zij het voor 't oogenblik niet
raadzaam achtten een reisje te maken; zij zou
echter met genoegen zien dat Hedwig een
paar weken bij de kleine Elfriede ging door
brengen. Wel geloofde zij, moeite te zullen
hebben, haar daartoe te bewegen doch zij
hoopte dat het haar ten laatste toch gelukken
zou.
En Hedwig gaf ten laatste toe, eensdeels
omdat zij vurig verlangde 't lieve kind weder
te zien, ten andere omdat mevrouw Harders
er voortdurend op aandrong. Zij schreef toen
zelve aan Bertram en berichtte hem dat zij
nog binnen een week de gast van freule
Elfriede hoopte te zijn.
En zoo gebeurde het op zekeren dag toen
Leontine zich naar de kinderkamer begaf,
om eenig werk te halen, dat zij in den gang
plotseling tegenover Hedwig stond. Een half
onderdrukte kreet ontsnapte haar, en Hedwig
bleef verwonderd staan
Heb ik u doen schrikken? vroeg Hedwig.
Dat zou me spijten.
Leontine was ijietin staat te antwoorden;
want een duidelijk program bezit zij niet,
hare strekking dan, is deze der onafhanke-
lijken van vóór den oorlog, gemengd met
eene sterke dosis van franskiljonisme en
grootheidswaan; zij willen buiten alle gods
dienstige en vvijsgeerige gezindheid, een
groot Fransch-;België stichten met een deel
van Holland en een deel van Duitschiand
erbij dat zij zouden inpalmen. Ze ziin dol
overdreven frSnschgezind. Zij vormen een
leger uit van officieren zonder soldaten, om
dat zij het natuurlijkste gevoelen van den
mensch, de liefde tot de Moedertaal, onder
de voeten treden. Zij hebben bij het volk
geen ingang gevonden, en zullen deze nooit
vinden.
Na den oorlog deden zij hunne proef in de
algerneene kiezing te Brussel en in eeniga
andere groote ^centers. Hun getal stemmen
was onbeduidend.
Maar laat ons overgaan tot de plaatselijke
politiek der steden en gemeenten; daar is
het dat de onzijdigheid bijzonder thuis is,
daar is het dat men het masker van onzijdig
heid het meet gebruikt CIImiabiuikt.
Alen komt op niet een onzijdig program
zooals: «de verdediging der gemeentebe
langen. De godsdienst is buiten de partij
zegt men, men is onzijdig: woorden, ijdele
klanken om de brave menschen zand in de
oogen te strooien, en metterdaad het waar
doel te verduiken: liberalism, of socialism,
volgens de mannen die zich aanbieden aan
het kiezerskorps.
Maar, waarom hier, in eene zaak van het
hoogste belang, in de algemeenheid blijven?
Laat ons concreet zijn en de stelsels toepas
sen aan onze stad zelve.
Hier heeft de tegenpartij, in de laatste
kiezing zich aangeboden als onzijdig om,
zoogezeid de gemeentebelangen te verdedi
gen, ik zegge, zoogezeid om de gemeente
belangen te verdedigen, want alle gemeente
bestuur heeft dat doel, dat ligt in zijne
natuur zelf, bijgevolg, dat is een ijdel woord
dat niet moet gezeid worden, een waar
bedrog!
Wat was eigentlijk het doel dier zooge-
zeide nieuwe onzijdige partij
Het is genoeg de personen te beschouwen
die hare voorvechters waren, om het te ken
nen.
Van welke opinie waren zij Niemand in
Poperinghe, die Poperinghe kent, twijfelt er
aan. Het waren de oude liberalen van Pope
ringhe die onder een nieuw denkmantel ver
schenen van onzijdigheiden gelijk het altijd
geschiedt in zulk geval, een deel der katho
lieke bevolking heeft zich laten bedriegen
door dat valsch uitsteekberd, en zij zijn aan
het hoofd gekomen onder den naam van on-
zijdigen. En het oude katholieke Poperinghe
heeft zich eensklaps onder een liberaal mis
schien wel gematigd, inaar toch onder een
liberaal bestuur gevonden I
Alaar, zult gij mij zeggen, waar zijn uwe
bewijzen
1° Het gros van de kiezers dier partij zijn
de liberalen en socialisten, niemand twijfelt
er aan. En waarom Omdat zij die mannen
als hunne mannen beschouwden.
2" Zij stonden tegenover de oude katho
lieke partij van Poperinghe. Niemand kan
dat betwisten.
3" De opinie der gekozenen is liberaal.
Wie twijfelt er aan
4° Welke scholen patroneeren zij voorna-
menlijk De onzijdige en liberale scholen.
5° Wat zeggen zij in de algerneene kiezin
gen voor Kamers en Senaat in Ons Huis
Kiest voor de liberalen. En 't en zijn deach-
terloopers niet die zoo spreken, het zijn de
kopstukken.
6° Welke kiespropaganda gingen zij ma
ken, inde provinciale kiezingen,ginder verre
aan den grooten Ons Heere De liberale
kiespropaganda, en nog eens het waren de
achterloopers niet van die partij maar wel de
bazen.
7" Wie stelden zij af als nachtwakers
Twee oude gedietiden omdat zij katholieken
waren. Schande
En wat zullen wij nog al zien De tijd
zal 't uitwijzen Oogen open, katholieke
kiezers van Poperinghe, gij zijt gefopt door
den dekmantel van onzijdigheid, 't Is de ge
schiedenis van alle plaatsen en van alle tij
den. Oogen open of 't is te laat. Poperinghe
wordt voor goed liberaal om later sociaal te
worden. Alaar dat zal niet geschieden 't is
hier nog te veel goed volk
Waarheid.
Fourinentez Achille
Henry Jules
We Knockaert
Caron Maurice
Van Mer.is Cyrille
Buseyne Henri
Dewilde Pauline
Maiiieu Marie
Liebaert Camille
Debusscliere-Lybor
We Duflou
We Pieter Lenoir
Thoris Camille
Pauwels Isidore
Cappocn Remy
Ailaert Camille
fr.
19205.
11595.
11863.
1210.
2387.50
1596
3653.25
14935.50
23480.50
14757.50
3000.
6752.25
14138.
9325.
7950.
16998.
Opvolger van S VANDEN BERGHE,
Bertenplaate, 8, (Kleine Markt),
- POPGRING II ft. -
over al haar leden bevend, spoedde zij zich
voort.
Een poosje later ontmoette Hedwig de
huishoudster.
Juffrouw Vogel, vroeg zij, wie is het
jonge meisje, dat ik zooeven in den gang
aantrof.
Ge meent waarschijnlijk de naaister,
antwoordde de gevraagde. Het is juffrouw
Werner, uit Bruchthal.
Ze schijnt vreeslijk zenuwachtig te zijn,
hernam Hedwig. Toen ze mij zag, slaakte ze
een kreet van schrik.
Het kan wel wezen dat ze zenuwachtig
is, zei juffrouw Vogel. Overigens is zij een
beschaafde vrouw, die vroeger in beter om
standigheden schijnt te hebben verkeerd.
Ze bevalt mij heel goed, en ik houd het er
voor dat ze ook u bevallen zal. Haar gedrag
is uitmuntend, en haar werk insgelijks.
Het verheugt mij dit te hooren, zei
Hedwig, maar ik moet u toch zeggen dat
haar gedrag me bevreemdde.
XXI.
Het zien van Hedwig had Leontine ten
hoogste ontsteld. Aan een ontmoeting met
haar had zij in het geheel niet gedacht,
't Scheen haar toe alsof zij nogmaals Hedwigs
geluk in den weg zou staan, en haar ver
momming haar niet zou baten. Zij meende
nog de schoone, vroolijke dochter van den
rijken bankier te zijn, die zoo hartstochtelijk
beminde en in het aanzien des doods huwde,
toen van haar ziekte herstelde en langzamer
hand tot de c' itdekking kwam dat haar
echtgenoot geaj liefde voor haar gevoelde.
Haar hart klopte angstig. In welk een
wonderlijke gesteldheid bevond zij zich
Postcheckrekening Nr 87048 Telefoon N'77.
Vooraleer uwe aankoopen te doen van
Inlandsche, Fransche, Engelsche of Saar-
kolen, vraagt prijzen en voorwaarden aan
Hp firma
A. G DE COC K?
92-94, Ardoyesteenweg, ROUSSELARE.
GROOTKLEIN.
Trouwe Bediening. Voordeelige Prijzen
In een prachtig artikel schrijft Volksver
tegenwoordiger Blavier onder meer het
volgende in De Standaard
in die Franskiljonsch-Liberale betoo
ging te Gent is er iets dat mij bijzonder is
opgevallen en dat mij vooral tegen de borst
stoot. Dit is het misbruik dat de liberalen,
aangedikt door eenige, gelukkig zeldzame,
katholieke inedeloopers, weer eens van de
nationale driekleur hebben gemaakt het
was immers weer een grootscheepsche uit
pakking van driekleurige concarden, linten
en vaandels.
Wat recht hebben dan toch die liberalen
om eene politieke betooging onder de be
scherming der Belgische Viag te stellen en
aldus dit geheiligd zinnebeeld van onze
nationaliteit uit te spelen tegen de meerder
heid van het Parlement.
Mogen de liberalen zoo die vlag maar in
den modder van den politieken strijd sleuren
en wentelen
Ziet men dan niet, dat zij op weg zijn die
vlag, vooral voor de jongere geslachten,
verdacht, ja hatelijk te maken
Verdacht voor de werklieden en de demo
cratische partijen
Verdacht voor de Vlamingen
Verdacht voor de meer dan 100 duizend
Vlaamsche Oud-Strijders
En gij, liberale politiekers, gij tracht de
Belgische Vlag te bemachtigen, gij tracht u
het monopolie der vaderlandsliefde te ver
zekeren om aldus nieuw leven aan uw ver
molmde, wegkwijnende partij in te pompen.
Handen af van de Belgische Vlag waar
achter gij, evenals wij, als Belgisch burger
moogt stappen.
De Belgische Vlag, die staat hoog en
heilig boven en buiten uwe en andere par
tijen. Van die vlag, liberale politiekers en gij,
alle patriotardische pharizeërs,de handen af,
de handen af
In den Ministerraad heeft Minister Moyer-
soen een wetsontwerp tot nieuwe pensioen
wet uiteengedaan. Dit werd door den Mini
sterraad goedgekeurd en zal weldra in de
Kamer ingediend worden.
Daar de tegenwoordige pensioenwet maar
van kracht is tot 31 December 22 zal zij
verlengd worden tot de nieuwe wet in gang
komt.
De nieuwe wet voorziet dat bijdragen
zullen moeten betaald worden door de werk
lieden, door den werkgever en ook door den
Staat.
Het aatal ingekomen formulieren bedraagt
337.500. Er blijven nog 44500 gevallen te
behandelen. Thans worden gemiddeld 450
gevallen eiken dag geregeld.
Sedert 30 November is het Vervoer van
levende vogels,bestemd om in kooien gehou
den te worden,verboden. Sinds 14 November
was het zetten van strikken en sinds 17
November was de handel in vogels alzoo
gevangen ook niet meer toegelaten.
De Nationale Bank heeft met den Minister
Haar dierbaren beweenden haar als dood,
en zij leefde te midden van hen.
Hedwig Krohn had haar altijd innig be
mind zij was een trouwe vriendin voor haar
geweest totdat haar ongelukkige hartstocht
voor Bertram verstorend tusschenbeide
kwam. Hedwig wasechter voortdurend haar
toevlucht gebleven wanneer zij zich verdrie
tig gevoelde, en het denkbeeld kwam bij
haar op, naar Hedwig te snellen en haar
alles te openbaren. Maar weldra bedacht zij
zich; behalve om Bertrams wil, had zij ook
ter wille van Hedwig aan haar dood doen
gelooven, en zij zou liever werkelijk gestor
ven zijn dan beider geluk nogmaals in den
weg te wezen.
Ofschoon het wederzien van Hedwig
Leontine hevig had doen ontstellen, gaf het
haar toch ook eenigen troost, en wel omdat
zij niet was herkend geworden. Haar echt
genoot had haar gezien zonder in 't minst
te vermoeden wie zie was, en met Hedwig
was dit insgelijks het geval. En indien deze
twee haar niet herkenden, dan behoefde zij
niet te vreezen dat iemand anders haar her
kennen zou. Zij kon dus als alles goed ging,
in de nabijheid van haar geliefd kind leven,
het van tijd tot tijd zien, zich in haar schoon
heid verblijden en misschien ook de gene
genheid van het kind winnen. En toch zuchte
zij diep bij de gedachte hoe ongelukkig haar
leven was, zelfs indien 't haar gelukte haar
rol vol te houden.
Zij keerde naar haar kamer terug, doch
't duurde lang voordat zij weder bedaard
was en haar arbeid kon voortzetten. Zij deed
haar best, zich voor te stellen dat Leontine
voor altijd dood was, en Louiza Werner, de
arme naaister, op deze wereld zich met niets
van Koloniën een aanzienlijken koop van
goud uit de mijnen van Kilo-Moto afgesloten.
Dat goud (in staven) zal in de brandvrije
gewelven der Bank worden bewaard en
aldus dienen om de metaaldekking van onze
bankbiljetten te versterken.
Op de lijst der giften ten behoeve der
Russische kinderen door de Italiaansche
Observatore Romano bekend gemaakt
staan twee belangrijke giften 100.000 lires
als eerste storting uit het Aartsbisdom
Mechelen en 187.482 lires als eerste storttng
uit het bisdom Brugge.
Naar aanleiding daarvan spreekt dit blad
met den hoogsten lof over de vrijgevigheid
der ridderlijke Belgen en over hunne groote
liefde tot den Paus.
De Koning heeft Dinsdag een vaandei
overgereikt aan het korps van de Nationale
Gendarmerie.
In den nacht van Donderdag op Vrijdag
is eene bende komen betoogen voor de wo
ning van oud-Minister Poullet.
De ruiten van den slaapkamer van M. en
Alevr. Poullet werden met flesschen inge-
liOGiu. ucu .mci-ucoaptcu is leieciugeiAOureu
aan den voei van het béd. M. en Mevr.
Poullet zijn gelukkiglijk zonder letsel aan
dezen lagen aanval ontsnapt.
Die aanval is het gevolg van de gestadige
en stelselmatige ophitsingen van de Frans-
kiljonsche pers tegen de Vlaamsche leiders
Sommige Belgische Franskiljonsgebruiken
tegen ons het wapen Wat zal Frankrijk
zeggen
Ziehier wat, volgens E.H.Van Eecke, een
Fransche Volksvertegenwoordiger zegt over
de rechten der Vlamimgen
Ik hoop dat de meerderheid van Kamer en
Senaat zal begrijpen, dat het in het belang
van Belgie, welk land wij zoo hoogachten
en vereeren, noodig is Vlamingen en Walen
op denzelfden voet testeilen. Zulks is zelfs
noodig voor de goede betrekkingen van
Belgie met Frankrijk,opdat wij hetbetrouwen
niet zouden verliezen van de Vlamingen.
in denzelfden zin spreken ook Monseig
neur Dubois de Villerabel,aartsbisschop van ver„lan d„ ,jhpr,,p franskilions van
RouenenE. H. de bisschop van Evreux,S)Tpg fn Girale franskiljons van
Séez en Bayeux.
Wie heden een abonnement vraagt o
ons blad krijgt het kosteloos van nu tc
Nieuwjaar.
«o»
In de eerste helft van December zullen d<
briefdragers de prijs van het abonnemen
inzamelen. Men merke wel op dat ze slecht:
eenmaal komen en zorge dusjjdat de post
kwittancie bij liet eerste vertoon betaalc
worde.
«o»
Onze abonnenten uit Congo en Amerika,
gelieven ons het bedrag op te sturen.
«o»
Alle adresveranderingen, reklamaties van
niet ontvangen nummers moeten in de post
zelf (en NIET bij ons) aangegeven worden,
voor dezen die ons blad rechtstreeks door
de post ontvangen, ('t Is te zeggen zonder
timber).
De miliciens van 1923, die hun beroep
willen voort uitoefenen terwijl zij onder de
wapens zijn, moeten hunne aanvraag indie
nen vóór den 1 April aanstaande.
De bladen zullen later mededeelen welke
pleegvormen er moeten vervuld zijn.
Men meidt dat M. Theunis een plan op
maakt om het aantal ambtenaars in de
verschillende departementen te verminde
ren.
De minister bedoelt vooral de talrijke
ambtenaars met genot van wachtgeld.
Beide liberale groepeeringen van Kamer
en Senaat hebben in eene vergadering de
groote lijnen van het nieuwe militair statuut
onderzocht en zich ermede vereenigd.
Minister Devèze gaf zelf de noodige
inlichtingen.
Er is spraak dat M. Devèze ook tot de
socialisten zal gaan om zijne plannen te laten
goedkeurenjof hij daar zoowel zal gekomen
zijn als bij de liberalen vait grooteiijks te
betwijfelen.
De beigiscne werklieden die dagelijkscn
naar Frankrijk gaari werken zullen waar
schijnlijk de vergunning bekomen, vrij van
lasten, den tabak voor hun eigen verbruik te
mogen mede nemen.
De Gazet van Antwerpen komt nog
eens weer op de betooging der franskiljons
't Was dus, kort en goed, een liberale be
tooging.
Welnu, La Libre Beigique loopt
door een vuur en verbrandt hare
slippen om die liberale betooging op te
hemelen.
Nooit, in haar besten echt-katholieken
tijd, heeft ze zich zoo warm gemaakt voor
een katholieke manifestatie.
En terwijl ze over de liberalen van Gent
al hare sympathie en bewondering uitgiet,
spuwt ze vuur en vlam tegen de katholieken
van 't heele Vlaamsche land.
Het katholiek volk van Vlaanderen moge
Wij, Vlamingen zijn die Fransche Heeren
daarom dankbaar.
Wij kunnen de Kamerzitting van Vrijdag
namiddag niet anders doopen dan de zit
ting der scheidingsbeweging.»
Eerst sprak de separatist Troclet. Na hem
sprak de separatist Bovesse. Dan spak de
separatist Branquart. Na dezen laatste
kwam de separatist Jenissen. Allen zijn
Waien.
Beide laatsten hebben zich onomwonden
uitgesproken voor een soort federalistisch
stelsel in Belgie. Doch M. Branquart. opge
hitst door de hevige voorvallen, bekende
aan 'tslot van zijne redevoering Wij wil
len aan Frankrijk toebehooren
Hadden de Katholiek-Vlaamsche volks
vertegenwoordigers zich in den zin van de
Waalsche sprekers uitgelaten, ja, wij weten
niet wat er dan zou gebeurd zijn.
Indien zij rneenen wat zij zeggen, dat zij
dan beginnen met zich met de kwestie der
Vlaamsche Hoogeschool niet te bemoeien.
Gent maar leven in glorie en victorie
Dat is de huidige mentaliteit van La Li
bre Beigique dat zijn de grondbeginsels
welke dit voorheen katholieke blad thans
verkondigt f
Liever Turksch dan Paapsch zeggen on
ze geuzen.
Liever Franskiljon dan Katholiek klinkt
thans de leuze van La Libre Belgi.qjm».
Vlaamsche katholieken, Nieuwjaar is in
aantocht.
Laat u niet langer bespotten om uw
goedheidLevert niet langer de koorden
waarmede La Libre Beigique u geeselen
wil
Een groote brand ontstond in de Engel
sche mijnstad Caerphally, bij Cardiff. Eene
reeks gebouwen, meest handelhuizen, wer
den de prooi der vlammen. De schade wordt
op ruim drie miljoen frank geraamd.
Te Cardito, bij Napels, stortte een huis
in en negen personen werden onder de pui-
nen begraven.
Banque pour favoriser les transactions Internationales
Hank tot bevordering van Internationale handelszaken.
Naaml. Venn.
Maatsch. Zetel GENT.
Algerneene Bestuurder voor West-V laanderen FORREST L.
AGENTSCHAPPEN
PopQringhe, Groote Markt, 28, tel. 89 90.
Veurue, Ooststraat, 64, tel. 7 76.
Wytechaete en omliggende, AgentHeer FOURNIER, Burgemeester.
Bav@ren HeerTAHON.Gemeentesekretaris.
S^oordschoote Heer M. BA1LLEUL,
BIJKANTOREN
Nieuwpoort, Loo, Proven, Rousbrugge, Watou, Beveren, Leysele, Couckelaere,
Ichteghem, Stavele, Alveringhem, Lichtervelde, Cortemark. Nlerckem.
anders had te bemoeien dan haar taak als
zoodanig te vervullen.
Het vreeselijk tooneel op het brandende
schip kwam haar weder voor den geest: zij
zag de donkerroode vlammen, de door den
vuurgloed verlichle zee, den donkeren he
mel, de ontzettende verwarring op liet dek
en Hedwig's gestalte in den witten sluier en
den rooden sjaal. Zij bad den hemel dat zij
dit alles mocht kunnen vergeten, om alleen
aan haar tegenwoordigen toestand te denken.
Het openen der deur stoorde haar in haar
gedachte: zij vernam zachte schreden, die
haar maar al te goed bekend waren. Een
lichte siddering overviel haar; zij waagde
het niet op te zien.
Met een vriendelijk gelaat stond Hedwig
voor haar.
Juffrouw Werner, sprak Hedwig, ik
hoorde zooeven van de huishoudster dat
ge een goede naaister zijt.
Ik tracht althans dien naam te verdie
nen, antwoordde Leontine.
En dat ge ook in ander handwerk zeer
bedreven zijt, ging Hedwig voort. Ik heb
een lap neteldoek en eenige kanten van mijne
moederlijke vriendin, mevrouw Harders,
medegebracht; zij wilde dat daarvan een
kleedje voor haar kleindochter werd gemaakt.
Gelooft ge dit goed te kunnen?
Leontines gelaat verheiderde bij het hoo
ren spreken over haar moeder en haar kind.
Ik zal mijn best doen, gaf zij ten ant
woord, met een glimlachje van genoegen.
Hedwig gaf haar een beschrijving van een
smaakvol kinderkleedje, dat zij gezien had,
en Leontine had haar wel willen kussen, toen
zij bespeurde hoe innig Hedwig haar kind
lief had.
Ik denk dat de kleine er in een licht
kleedje allerliefst zal uitzien, nadat zij zoo
lang in 't zwart is gekleed geweest, hernam
Hedig. 't Is wel ongelukkig voor het lieve
meisje, dat zij zoo vroeg haar moeder moest
verliezen.
Leontines hart werd pijnlijk aangedaan,
zij kon haar tranen bijna niet weerhouden.
Hedwig merkte dit echter niet op, want zij
ging weder de kamer uit om het goed te
halen. Toen zij een poosje later terugkwam
was Leontine weer eenigzins kalm en be
daard geworden.
Hedwig liet haar nu de fraaie echte kant
zien, en Leontine herkende die dadelijk als
dezelfde welke haar moeder zoo lang voor
haar bewaard had.
Die goede mevrouw Harders, zei Hed
wig zuchtend. Zij had die kant aan haar
dochter willen geven. Wie had ooit kunnen
denken dat deze op zoo ongelukkige wijze
het leven zou verliezen!
Mevrouw Harders zal daarvoor zeker
zeer bedroefd zijn geweest, zei Leontine.
Ach, antwoordde Hedwig ik geloof niet
dat na dien tijd een lachje op haar gelaat is
gekomen, zij en haar echtgenoot zitten vaak
uren achtereen over hun dierbaar kind te
spreken, zonder troost te kunnen vinden.
Hoe zou dit ook mogelijk zijn, daar hun
dochter hun eenig kind was en zoo feeder
door hen werd bemind! ik was ook op het
schip waarop het ongeluk gebeurde, en zal
het nimmer vergeten. O, hoe oneindig veel
liever zou ik zelve bij de ramp zijn omge
komen dan dat ik thans haar dood moet be
treuren. (Vervolgt.)
Zichtkaarten ten bureele dezer.