HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS «VNNONCENBLAD
Nieuwsblad voor Popernig'heen Omstreken.
15 Centiemen.
20 Jaar. Nr 5.
NAAR HUIS
Apotheek Frans Van de Pias
jiET GEHEIM HUWELIJK
Walgelijk
In 't Buitenland.
T R -A. 1ST S I X^T T
BER1CHTEH,
P oil de Bre t ag n e,
Oorlogss ch a de
j liet gebed der Volksvertegenwoordigers te doen.
De taairegeling in 't ieger.
Politiek Overzicht.
De eerste vruchten.
De verbinding Noord-Zuid.
De huishuurwet in da Kamer.
Fiamingantischc Verdrukking.
De betooging te Brusssi.
Ook de tweede match gewonnen.
De daling van den frank.
Het grootste schip dor wereld.
Alle Bankverrichtingen aan de beste voorwaarden
Geldbelegging op zicht, op kort en lang termijn
Vreemde munten aan de voordeeisgste koersen,
Leest en verspreidt de Peperiagheaaar.
AbosRenjeutpnls
per Jaar
In Stad fr. 6.5ö
In Belgie j" 8.00
Buitenland 13.00
U r fver
SaSSCfiv
Drukkerij,
Papierhandel,
15, GastliuisSTiul,
POfv'-ü-c:;?
Telefoon nr 0.
Poetchecltreicenins
in 15570
VEa^oopitts#,
Eene inlassehing
o.6o ctn per rege'i
2 inl o 5o ctn
3 ir.l o 45 et"
ÏBR iS-ES,
i 5o fr per régel.
00il#8ifilCHTE*,
5 fr. voor ro rrg
H<*rhrtnldo arrnncftr
pnjzra op aanvraag
AU.H ANNti/U'lOv iCiJfv
vooraf t8 betalen
p> most en voor den
Vrijoao inoezonden
wokdhn. kleinë
berichten tegen
den Vrijdag noen.
Zondag 4w Februari 1923.
PÜPERINGEENAAR
Om regelmatig De Poperin-
ghenaar ieder week TEHUIS
besteld te worden, hebt ge enkel
een postabonnement te vragen
aan de postbode of in uw post-
bureel, of ons een kaartje te
schrijven.
«o»
Onze abünnenteii uu Congo en Amerika,
gelieven ons het bedrag op te sturen.
'<f(V>
Alle adresveranderingen, reklamaties van
niet ontvangen nummers moeten in de post
zelf (en NIET bij ons) aangegeven worden,
voor dezen die ons blad rechtstreeks door
de post ontvangen, ('t Is te zeggen zonder
timber).
't is elf uur en half. Dat vernemen wij da
gelijks aan het geknetter der met nagels b
zaaide schoentjes en het luidruchtig gebabbel
der kinderen op straat.
In rangen komen de knechtjes, inet wijde
broekzakken en afgezakte kousen, de markt
over, onder het waakzaam oog des meesters;
de meisjes, met gekruiste halsdoekjes en
stijve wippende haarvlechtjes, lustig onder
een kakelend, doortrekken in groe jes de
straten, allen met spoed naar huis
Alle kinderen hebben een thuis, gelijk alle
vogelkens een nestjen hebben. Dit huis is
het middenpunt van al hun doen en laten,
van hun weten en willen, van hun leven en
hun bestaan.
Maar hoe verschillend voor eik is die
thuis, en hoe groot de invloed van thuis op
hun 1-ven
Gaan wij eens mee met dat knaapje naar
huis. Het is bleek en zijn oogskens kijken
droef en langzaam uit. Het gaat naar huis
omdat het geen ander uitkomst ziet of zoekt,
maar ganscir onverschillig en gelaten bijna
daarbij 't gaat ook noen worden. Stil sluipt
het binnen dag moeder maar gauw
is het weer op straat, want het loopt in den
weg binnen... het kan niets gerust laten en...
't is al verkeerd wat liet doet. Want rond den
noen is moeder altijd knorrig. Daar ligt het
ventje nu te spelen, met een vuil jong hondje
dat het in zijn muts laat bijten en het zoo
rondslingert. Dien hond gerust laten, roept
zijn moeder van in huis en recht staan", of is
uw broek nog niet rap genoeg versleten
't Knaapje gehoorzaamt uit vrees.
Eene andere school de fabriek is uit.
Meteen begint het te luiden de fabriekwer
kers komen ook naar huis.
Vader komt ook af, en de gasten haasten
zich binnen, 't Kieinste heeft gevallen en be
gint te huilen, en maakt zijn moeder nog on-
verdragelijker. De vrouw zegt geenen
goêndag, en de kinderen durven niet roeren
uit vrees. Vader zegt niets en gaat al schui
felen eens cp 't koerken naar zijn duiven
zien. Als hij weer binnen komt is de vrouw
aan 't kijven tegen den oudsten terwijl ze de
pap op de tafet zet De kinderen eten en
zwijgen.
De man luistert maar weinig naar de
klachten die de vrouw weet op te halen tegen
de geburen en tegen de familie. Hij vindt het
onpiezierig in zijne huiskamerzijne kinde
ren kunnen niets dan huilen, vechten, zijn
wijf is eene klappei en bezorgt haar huis
niet, en ze is altijd bitsig en norsch. Straks
zal hij eene verlichting gevoelen als hij met
de anderen weer kan optrekken naar de
fabriek. En t' avond zal hij wat rust en ge
zelligheid gaan zoeken in een herbergsken.
Hij ook komt noodzakelijk «naar huis», zijn
huis is het middenpunt van zijn handel en
wandel. Maar hij gaat er niet gaarne heen,
slechts als hij moet, en hij blijft er niet
langer dan noodig om te eten en te rusten.
De moeder, haar werk gedaan, en haar
man weg, zal ook we! eens gaan nadenken
over «haar huis». Zij heeft een dronkaard
voor man, die bij zijne vrouw en kinderen
niet kan blijven, die zijn loon niet afgeeft
de gasten zijn onverdragelijk, en ze verslijten
hunne kieeren meer dan gelijk wie en zij,
arme sioore, moet den gansclien dag in haar
huis blijven, waar alles onverzorgd is en vuil
en afgewoond.
In zulk een midden groeien de kinders op.
De natuurlijke liefde der ouders is bedolven
onder misnoegdheid, knorrigheid en zorg
loosheid. De man mint zijne vrouw niet, en
voor zijne kinders heeft hij schier nooit een
vriendelijk woordeken over.
De knapen eeris groot te vroeg groot
zuilen doen gelijk vader, en vreemdelingen
zijn in hun eigen huis.
De meisjes door al de gevaren omringd die
op de straat woekeren, zuilen allen troost en
liefde ontzeggen aan moeder. De thuis zal
worden een vereeniging van gevallen men-
schen, zonder blijheid, zonder geluk, met
alle mogelijke driften en begeerten, en zonder
levenskracht en beloften voor de toekomst.
Kleine knaapjes en meisjes die uit de
scholen naar huis gaat te middag, hoevele
onder u zullen zoo varen
Argelooze wezentjes, die in u, onbewust
zooveel levenskracht draagt, en die het
uitschreewt van ievensbewijs, in welken
thuis zult gij komen Velen onder u zullen
bij moeder met vriendschap ontvangen wor
den, in een gezellig huis rijk of arm om
het even en zuilen te middag bij vaders
thuiskomst hem tegenioopen cn van hem
geliefkoosd worden.
Maar anderen zijn gedoemd om in een
heliehuis terug te keereti, en onmachtig eene
verlaging te ondergaan van al hunne vermo
gens, en onkruid te worden in hel leven.
Opvolger van S. VANDEN BERGHE,
BertenpJaats, 8, (Kleine Markt),
P O 8s E n 8 I* G 88 E.
Mengelwerk van «De Poperinghenaar» 33
ROMAN
Toen zij den brief gesloten en het adres
geschreven had, was 't in haar blik te lezen
dat zij nu alie hoop had verloren. Die brief
was de doodsteek voor haar geluk.
Leontine kon het dadelijk aan haar echtge
noot bespeuren zoodra hij den brief van
Hedwig ontvangen had. Zij was bij Elfriede
in den kamer, toen Bertram naar zijn kind
kwam zien, en kon het in zijn hevig ontstel
de trekken lezen, dat de inhoud van den
brief hem diep had getroffen. Hij sloeg geen
acht op haar en scheen niet in 't minst te let
ten op hetgeen om hem voorviel.
Hij sprak alleen tot zijn kind en zeide
haar, dat hij haar voor een'paar dagen moest
verlaten.
Met aandoenlijke teederheid kuste hij
Elfriede, en toen de kindermeid hem iets
vroeg zag hij haar aan alsof hij er geen besef
van had dat iemand tot hem gesproken had
Ik kan daar nu niet over denken, ant
woordde hij eindelijk. Ge moet er maar naar
vragen als ik terugkom, ik heb een slechte
tijding ontvangen, eti mijn hoofd loopt me
om. Kwel me dus niet langer met uw vra
gen.
Leontine dacht den geheelen dag aan niets
anders dan aan haar echtgenoot. In haar
geest vergezelde zij hem op zijn reis. Zij
begreep dat hij naar Hedwig was gegaan en
wist dat zijn reis vergeefs zou zijn. Zij vorm
de zich een voorstelling van hun ontmoeting,
en 't werd haar droef om 't hart, als zij dacht
De heeren van het franskiljonisme hebben
dus Zondag hun vaderlandsch werk in
gezet met een groote kroon op het graf van
den Onbekenden Soldaat Arme jongen,
waarvan het bloed misbruikt wordt.
Het is zoo weerzinwekkend dat zelfs in de
Fransche pers stemmen opgegaan zijn om
te protesteeren tegen deze gemeenheid.
Zoo schreef de XXe Siècle
Het is onkiesch op het graf van den
Nationalen Held onze politieke en taalge-
schi'len te gaan uitvechten.
Hij is niet gestorven opdat wijde natio
nale eendracht zouden breken en opdat wij
elk zijn eigen kant zouden gaan, Hem
zouden gebruiken als getuige van de slagen
die wij aan onze landgenooten willen toe
brengen en zijn rust storen door het lawaai
van onze twisten.
Hij is de Onbekende Soldaat. Hij is niets
andcis tn kan niets anders zijn. De Walen,
die op zijn graf willen betoogen tegen de
Vlaamsche Hoogeschool van Gent,verplich
ten ons om te vragen of die soldaat geen
flamingant was
Zijn zij er zeker van dat, indien Hij zou
spreken, Hij hen zou goedkeuren? Zijn zij
er zeker van dat, indien Hij kon opstaan uit
zijn graf.Hij hun spandoeken zou goedkeu
ren?
Niemand van ons heeft het recht ten bate
van zijn poiilieke de stille zegening van den
Onbekenden Soidaat op te vorderen.
Het is verboden den persoon van den
Koning in de politieke betoogingen te men
gen. De politieke stoeten mogen zelfs niet de
onzijdige strook gebruiken die het Parlement
en de ministeries omgeeft....
Uit vereering voor den Onbekenden Sol
daat verzoeken wij de inrichters van de be
tooging van 28 Januari van zijn graf weg te
blijven.»
Zoo is hei. Maar die elementaire eerbied
ontbreekt aan de bondgenooten van Braun,
Strauss en Hyrnans.
Anti-rhumatische wol aan 4 fr. 50 het pak
Gasthuis't'sst 15. POPERINGHE.
In de laatste zitting der Scheidsrechter
lijke Kommissies werd de schade op len Au-
gusti 1914, als volgt vastgesteld voor de
hier nav er melde geteisterden
VOORMEZEELE.
W' Camille Dccommerlngelbeen
Debackere Bruno landbouwer
Maes Romanie W' Vermeerseh
DiCKEBUSCH.
Coeue Marcel landbouwer
Tyteca René
VVe Baes Henri landbouwster
VLAMERTINGHE.
Pattyn Emile landbouwer
Deiplace Thérèse
Ciarys joséphjne
Mijngheer Camille
Derycke Roosbeke Henri
Beun Edouard
Tahon Arthur
KOMEN.
Everart Masschelein
Basset Henri
Vanneste Gustave
Boom Léoutine
Moniez Charles
Brysse Palmyre
Platteeuw Jules
Bouchery Tréres
Taillieu Pierre
Mahieu Despinoy Henri
Duinoulin Emile
Haezebrouck Henri
Verkamer Jean
Casier Dubois Ach.
Deforce Loosveid J.
Becquart Joseph
Vuylsteke Edouard
Modaert Arséne
HOUTHEM.
We Henri Pattyn Loridan
WAESTEN.
Boel Alfred
Cousin Heini
Timmerman Charles
PLOEGSTEERT.
Debaeq Corroger Henri
Vankeersbilck Valentine
Sanstorum Jean
Devroed Joseph
Vamiecasttele Francois
Bouchery Henri
Bouchery Augustin
Lemahieu Angéle
Taillieu Jules
Pattyn Ivon
Dewaele Victor
16.130
33.440.90
1.710
16.040
4.130
6.995
12.470
4.150
2.585
2 050
6.015
1.770
12.585
2.010.62
5.705.83
5.972.91
13.457.50
1.336.50
2.334.58
6.779.58
10. 670
3.854.58
5.120.83
3.814
5.812.91
1.708
2.455
5.805.83
16.141.06
12.019.16
4.438.33
4.542.32
3.237
24.891
2.021
1.548.75
820
440
1.188
500
16.441
1.380
238
3.630
440
440
hoe hij Hedwig met alle teedere en lieve
woorden zou trachten te bewegen, zijn gade
te worden, en hoe zwaar 't Hedwig zou val
len, standvastig te blijven, en wat zij daar
bij zou lijden. Die pijnigende gedachten
verlieten haar geen oogenblik. Zij ging naar
haar kamer, viei op hare knieün en smeekte
onder krampachtig handenwringen den goe
den God dat hij haar zonden wilde verge
ven.
XXX.
Zoodra Bertram ten huize zijner schoon
ouders was aangekomen, vroeg hij naar
Hedwig. Toen zij, vreesejijk bleek, maar met
kalne gelatenheid in haar trekken de kaner
binnenkwam, zag hij haar uitvorschend in 't
gelaat.
Hedwig, begon hij, haar hand vattend,
ik zal niet vragen wat den brief moet betee-
kenen, want hij kan niets beteekenen. Geen
macht ter wereld kan u mij ontrukken.
Met een uitdrukking van plechiigen ernst
sloeg zij den blik omhoog en zeide
O, zwijgt, Bertram, ge moogt zoo niet
spreken.
Waarom niet Ge hebt mij uw woord
gegeven dat ge mijn gade zoudt worden, en
niets kan mij bewegen, afstand van u te
doen, al zoudt gij zelve er om bidden en
smeeken.
Diep bedroefd zag zij hem aan en zeide
met bevende stem Ik kan uw gade niet
worden, Bertram
Dan moet ge mij de reden zeggen.
Dat kan ik niet. Ik kan u alleen zeggen
dat een onoverkooniiijke scheidsmuur zich
tusschen ons heeft geplaatst. Waarin die
bestaat mag ik u niet zeggen, ik heb mij
plechtig verbonden, het niet te openbaren.
1. al te best voorzien om zulke weelde uitgaven
i r, Thans hebben de afdeeiingen der Kamer
De Wetgevende Vergadering te Quebec, een wetsvoorstel aangenomen waarbij men
(hoofdstad van Canada, heeft eene beslissing de werken der verbinding Noord-Zuid zou
genomen welke tot eer strekt aan den geest stjiiCl:e n
van Geloof bij de volksvertegenwoordigers j
en die dan ook verdient uitgebazuind te'
worden.
M. Nestor Ricard, afgevaardigde van
Sint-Mauritius, stelde aan de Kamer voor
dat het volgend gebed door den voorzitter
zou opgezegd worden bij het begin van elke
zitting
(J eeuwige en almachtige God, van wie
alle inacht komt en die met alle wijsheid
handelt, door wie de koningen heerschen en
rechtvaardige wetten maken, zie ons hier
vergaderd in Uwe tegenwoordigheid om de
wetten te stemmen die het welzijn en de bloei
van onze provincie moeten uitmaken; ver
leen ons, wij smeeken het U af, God van
mededoogen, dat wij niets anders verlangen
dan datgene wat gelijkvormig is aan uwen
wil, van dat met voorzichtigheid te betrach
ten, van Uwen Wil met zekerheid te kennen
en hem in volmaaktheid uit te voeren voor
de eer en de glorie van Uwen Naain en het
geluk van ons Vaderland.
Het voorstel werd met algerneene stem
men goedgekeurd. Het zij terloops gezegd,
dat de Wetgevende Vergadering te Quebec
voor het grootste gedeelte samengesteld is
uit katholieken.
Moest een katholieke volksvertegenwoor
diger in Belgiè met dergelijk voorstel voor
den dag"komen, ge zoudt de liberalen en d?
socialisten hem niet alleen zien uitlachen
maar ook hem op hunne grofste schimpen
onthalen. En, nochtans, de Canadeesche
wetgevers zijn ruim zoo slim als de blauwe
en roode heerschappen die in het Belgisch
Parlement zetelen, maar die er daarom toch
niet altijd het sieraad van uitmaken.
De toestand aan de Roer heeft deze week
geene merkelijke verandering ondergaan. De
zaken gaan kalm hunnen gang.
Vroeger hebben wij reeds gewezen op de
noodzakelijkheid dat Duitschiand betaalt,
zoo wij er weer boven willen op komen, als
ook op de groote schulden die op Belgie
drukken.
Maar wij hebben tevens gewezen op het
gevaarlijke dezer onderneming. Tot nu toe
heeft niemand kunnen bewijzen dat deze
geldzaak, want eene geldzaak is zij, op gel
delijk oogpunt zal gelukken.
Mag de vraag niet eens gesteld worden
wat de bezetting werkelijk gaat opbrengen
Aan de vruchten kent men den boom.
Tot hiertoe schijnt de bezetting op zich
zelf eene dure onderneming te zijn. De
Fransche regeering vraagt nu reeds aan
Frankrijk 45 miliioen daarvoor.
En als er iets zal te verdienen zijn, dan
vreezen wij dat het nogeens zal blijven plak
ken aan de vettige vingeren van den slokop
van ons land het Leger.
De eerste vrucht van de Roerbezetting is
de inzinking van onzen frank. Het kan toch
niet geloochend zijn dat beide feiten erg
nauw in betrekking zijn met elkander. Zoo
zien wij de gulden boven de 7 frank staan.
De Zwitsersche frank is drie frank en half
weerd. Het Engelsch pond 84 frank en de
Dollar staat boven de 18 frank.
't ls rnaar, ziet ge, dat wij een geheelen
boei dingen, waaronder ons broodgraan, in
dollars of in ponden moeten betalen. Ons
krediet is sedert het begin van de bezetting
op de New-Yorksche en Londensche beur
zen, waar ze van dit sabelgerinkel niet hoo-
ren willen, deerlijk geschokt.
Als het niet spoedig ophoudt met die.
militaire wandeling zoo zuilen wij binnen
korten tijd het duurte-cijfer eenen gang
zien gaan.
Kwestie is nu maar van te weten waar dat
zal ophouden. Ais de militairen eens erin
zijn, dan is het verschrikkelijk moeilijk ze
tegen tehouden.
Er wordt reeds Nach Berlin gefezeld.
Ik kan er niet aan gelooven. Want stel u
eens voor dat men, om de bezetting uit te
breiden, zou beginnen met klassen binnen te
roepen. Wat dan gezongen Reken rnaar
eens uit wat dat aan een massa huisgezinnen
zal kosten en welk een stoornis voor ons
huishoudelijk leven dat zou medebrengen.
Hopen wij dat het zco ver niet zal komen.
De eerste vrucht smaakt reeds bitter genoeg.
Onze regeerders zuilen zeker toch in tijds
inzien dat wij kapitalen aan 't weggooien
zijn, die nooit hunnen interest zullen ople
veren.
Sedert jaren was een voorstel gedaan ter
Kamer om de Noordstatie te verbinden aan
de Zuidstatie.
Dit werk heeft reeds een begin van uit
voering gekregen. Maar het zou nog mil-
lioenen opslorpen. De staatskas is juist niet
Ik geloof waarachtig dat ge den spot
met mij drijft, hernam Bertram. Ge hebt me
uw jawoord gegeven, en nu zegt ge dat een
reden, die ge niet moogt noemen, u verhin
dert uwe belofte te vervullen. Maar gij kunt
zulke reden niet hebben, Hedwig Al wat ge
zegt, is tegenover mij, die u zoo innig bemin
en zoo zeker hoopte op de vervulling mijner
wenschen, onbeteekeuend en onhoudbaar.
Ge zegt, een gewichtige reden te hebben,
welaan, noem die. Wat kunt ge vernomen
of opgemerkt hebben? Wat kan er zijn voor
gevallen ia den korten tijd sedert ge hier zijt
teruggekeerd? Immers niets! 't Is slechts
een voorwendsel of een nietige uitvlucht. Ik
doe u harde woorden hooren, Hedwig,
maar ze ontsnappen mij in mijn opgewon
denheid. Ik bemin u te vurig dan dat ik van
u zou kunnen afzien. Zeg me, wat kunt ge
tegen onze echtverbintenis hebben. Ge zijt
toch anders zoo vrijmoedig en openhartig.
Hedwig, waarom wilt ge het dan niet zeggen?
Nog nooit hebt ge een geheim voor me gehad,
waarom wilt ge daarmede nu beginnen
Geef mij opheldering, vertrouw mij en ik zal
uw redenen billijken, als ze te billijken zijn
Innig bewogen zag Hedwig tot hem op en
antwoordde zuchtend:
Ge weet, Bertram, dat ik u reeds jaren
lang heb bemind; ik bemin u nog even innig,
even oprecht cn trouw. Maar er heeft zich
iets tu. ons geplaatst dat ons huwelijk
onmojv' k va..kt; iets dat ons zekerder
scheid udi ue dood. Ik verzeker u, dierbare
Berti O, o ;l< in tiet graf lag, zou ik niet
meer v u kunnen gescheiden zijn dan ik
het nu ben. We mogen elkander niet toebe-
hooren, Bertram, en hoe gaarne ik het zou
willen, kan ik u'de reden daarvan niet mede-
deelea.
j De ministerraad heeft het wetsontwerp
j goedgekeurd op de taairegeling in het leger,
j Het geldt hier feitelijk de toepassing van de
bestuurlijke taalwet op de inrichting van
het leger.
Het wetsvoorstel huldigt het stelsel der
tweetaligheid.
Aan de gegradeerden wordt de kennis der
twee talen opgelegd
Dit voorstel werd deze week op liet
bureel der Kanier ingediend.
De Kamer heeft de volgende bepaling
goedgekeurd
Vanaf het in werking treden dezer wet
kan de prijs van elke huur, onverschillig of
deze reeds geëindigd is, komt te eindigen,
ofwel van kracht is, door den verhuurder
met ten hoogste 100 t. li. verhoogd worden.
De Hoogeschool van Luik wordt ver
vlaamscht De Waalsche kinderen moeten
in hunne scholen veie vaken als handel,
wiskunde, rekenkunde in 't Nederlandsch
Ieeren.Detreinwachters kennengeen Fransch
of willen geen kennen De Waalsche sol
daten worden in 't Nederlandsch gedrild en
aangevoerd door Fransch-onkundige officie
ren en zij kunnen geen enkel legerorder
verstaan, want deze zijn ook in 't Neder
landsch. De Voorzitters van Kamer en
Senaat spreken immer Nederlandsch en de
Waalsche Kamerleden gevoelen zich in het
Belgisch parlement als vreemden... enz.,
enzAls ergens een rasbewuste Waal
zijn eigen taal spreekt of betoogt voor zijn
goed recht, wordt hij als landverrader
uitgemaakt
Als dat nu eens waar was, wat meent ge
dat de Walen er zouden van denken
Maar het omgekeerde is waar voor de Vla
mingen en tocli roepen de Walen moord en
brand over de Flamingantische verdrukking.
De liberaal fra'nskiljonsche betooging van
Zondag te Brussel heeft op verre na niet
geweest wat de inrichters ervan wel ver
wacht hebben.
Na de officieele medewerking van Mini
ster Neujean, die eene tariefvermindering op
het spoor toestond, met alle gemak om bij
zondere treinen te krijgen en die ook nog
toeliet dat de brievenbestellers van deur tot
deur ongefrankeerde omzendbrieven rond
droegen. Na den vloed papier die over ge
heel het land door vliegmachienen gestrooid
werd. Na de drukking op bedienden en
arbeiders door de franskiljonsche bazen uit
geoefend. Na geheel het land in rep en in
roer geholpen te hebben, had het wel iets
beters mogen zijn.
De 30 duizend betoogers werden be
schermd door 1800 gendarmen en 1100
politieagenten. Daarbij het leger was bereid
om, als 't nood deed, tusschen te komen.
Het is er tamelijk rustig toe gegaan. Enkel
eenige kleine opstootjes, gevolgd door wat
aanhoudingen.
Maar hoofdzaak voor ons was te zien hoe
veel inenschen de Vlaamsche provincies gin
gen opleveren voor een stoet tegen hun eigen
volksrecht. En de uitslag ervan is, voor ons
ten minste, verheugend geweest.
Het aantal policieagenten was grooter dan
het getal Vlaamsche betoogers. En dan nog
al wat uit Vlaanderen kwam was blauw.
Geheel de betooging stond in het teeken
van het liberalisme. Dit bewezen niet alleen
de blauwe vlaggen maar ook de anticlericale
liederen die gezongen werden.
Het valt op te merken dat geene enkel
katholieke en ook nigjUeene socialistische
maatschappij werd opgemerkt.
Kortom, de dag is goed geweest... voor
Vlaanderen.'
Minister Devèze is een zonnekind. Kort
na de eerste overwinning die Hij behaald
heeft met de nieuwe legerwet in de com
missie der Kamer heeft Hij nu ook de tweede
match gewonnen.
Het ging er om eene spoedige behandeling
der militaire hervorming.
Vrijdag 27 Januari kwam dit ter bespre
king in de Kamer. Men verwachtte eene ge
weldige schermutseling. Men voorzag dat
de kwestie van vertrouwen zou gesteld
moeten worden. Daar kwam al niets van.
Minister Devèze vroeg de behandeling
der wet zoo spoedig mogelijk, daar welhaast
de klas van 1923 zal moeten aangeworven
worden waarvan het werk nogal tijd vraagt.
In naam der Socialisten zegde M. Mathieu
daartoe bereid te zijn en geene oppositie te
Ach, Hedwig, wat zijt ge wreed tegen mij!
riep Bertram hevig aangedaan.
Ik ben nog duizendmaal wreeder tegen
mij zelve, gaf Hedwig ten antwoord, 't is
voor mij nog oneindig zwaarder,totu te moe
ten zeggen; ik mag de uwe niet zijn! dan
voor u, om het aan te hooren. Dit alleen kan
ik u zeggen, Bertrammisschien zuit ge
eenmaal te weten komen waarom ik zoo
gehandeld heb, en dan zult ge er mij voor
danken.
Ik verlang niets meer te weten, riep
Bertram driftig. Ge hebt me nooit bemind,
Hedwig, vervolgde hij, met van aandoening
bevende stem. Maat ik begrijp niet welk doel
ge er mede kunt gehad hebben, mij zoo te
bedriegen, en verwonder me er over, dat ik
zulk een dwaas geweest ben mij door u te
laten misleiden. Toen ik u de eerste maal
zou huwen, dwongt ge mij, mijn hand aan
een ander meisje te geven, en nu herhaalt gij
dat spel op een nog vreemder manier. Gij
weigert mij te huwen, zonder daarvoor een
schijn van reden te kunnen aanvoeren,
Neen, Hedwig, ge hebt mij nooit bemind.
Met een blik waaruit wanhoop en vertwij
feling spraken zag zij hem aan.
Eenmaal zal den tijd komen, zeide zij
plechtig, dat 't u leed zal doen, zuike harde
en onrechtvaardige woorden tot mij gespro
ken te hebben.
Het doet me reeds nu leed, stamelde
hij op berouwvollen toon. Maar begrijpt ge
dan niet dat ik door mijn bittere teleurstelling
als waanzinnig ben? Moet het werkelijk zoo
zijn, Hedwig? Kunnen noch mijn smeeken,
noch mijn tranen u van besluit doen veran
deren.
Neen, Bertram 1 We kunnen nimmer
door den huwelijksband vereenigd worden
zullen maken. M. Destrée verzoette nog deze
taal.
M. Van Cauwelaert voegde eraan toe dat
de Vlamingen zich niet willen onttrekken
aan de verantwoordelijkheid van de kwestie
Alleen de fruntafgeveerdigde M. Declercq
herinnerde aan eene vroegere beslissing van
de Katholieke Vlaamsche Kamergroep en
vroeg de verdaging lot na afloop van de
Hoogeschoolkwestie. Als gevolg hiervan zijn
deze week de besr rekingen over de nieuwe
legerwet begonnen.
De Kamer geeft een indruk van afgemat
heid. Men zou haast zeggen dat de liooge-
schooibespreking al den fut heeft in
beslag genomen. Guido.
Daar Frankrijk dagelijks meer verstikt ge
raakt in het Roer-avontuur, schijnt het,
naar «Mansch. Guard. Commerc.» opmerkt,
natuurlijk, dat de frank in waarde daalt.
Dit lijkt te meer natuurlijk, omdat wij er aan
gewend zijn, in tijden van politieke verwik
keling de wisselkoersen sterk te zien schom
melen, welke schommelingen in geen ver
band staan met den economischenltoestand.
Toch vindt de beweging van den franken-
koers haar oorzaak in het feit, dat men voor
de economische gevolgen van die politieke
wrijvingen beducht is.
De frank zou, naar men uit ervaring weet,
in dezen tijd van het jaar, juist een stijgen
den koers moeten volgen. In de jaren 1921
en 1922 vertoonde de frankenkoers juist een
herstel. Waren de politieke factoren dit jaar
buiten spel gebleven, dan had men voor dit
jaar een gelijke beweging als de vorige jaren
mogen verwachten. De frank bereikte daa
rentegen j. I. Maandag, van verleden week,
een record van 73 in het pond sterling, (dat
is gisteren 83 geworden) en dat, terwijl de
circulaire van den Bank van Frankrijk in
1922, niet of niet noemenswaarde toenam,
zoodat uit dien hoofde onmogelijk een
depreciatie van 30 pet. zou zijn te verklaren.
De daling van den frank is daarom een dui
delijk voorbeeld van den invloed van de po
litiek, of misschien beter gezegd, van de
vrees voor den financieelen toestand van
Frankrijk, ten gevolge van de gevolgde po
litiek en de economische gevolgen daarvan.
In een opzicht is deze daling meer ken
schetsend, dan die van de mark. Voor
Duitschiand bestond de noodzaak, voort
vloeiende uit het Verdrag van Versailles,
ontvreemde markten met marken te over-
stróomen. Dit was de eenige manier om
Duiischland's betalingsbalans in evenwicht
te brengen, of om aan haar verplichtingen
jegens de Geallieerden te voldoen.Frankrijk
daarentegen heeft, ofschoon de financieele
toestand zeer ongezond is,te oordeelen naar
de cijfers van de handelsbalans, geen ongun
stige betalingsbalans. Hoewel de daling van
den frank aan den uitvoerhandel een tijd
lang voordeel kan verschaffen, is de opbla
zing van het papieren geld, welke er
ontstaat, op den duur fnuikend voor de
concurrentiekracht.
Het grootste gevaar voor het Fransche
betaalmiddel ligt in het voorbeeld van de
mark. Dit wil natuurlijk nog niet zeggen,
dat de frank den zelfden weg op zal gaan
ais de mark, maar het spook van de mark
houdt den frank gevangen de schijnbaar
gelijke beweging van mark en frank is vol
doende om de vrees voor den frank te doen
toenemen. Op het oogenblik heeft dit een
reusachtigen invloed welke bij iedere ver
dere daling aan kracht wint.
De genaamde Elena lovanovitebt, 103
jaar oud, wonend in het Hongaarsch dorp
Temesvar, heeft als volgt een einde aan haar
leven gesteld: Zij stond 's morgens vroeg op,
als naar gewoonte, kieedde zich heelemaal
in het wit, ontbeet met veel eetlust en sloeg
dan in den muur een grooten nagel. Enkele
oogenbiikken later hing ze zich op.
Dertien kinderen en twintig kleinkineren
van Elana Iovanovitch waren reeds overle
den.
Te Montpeliier, in Frankrijk, zijn twee
honderdjarigen overleden Marie-Emilie
Fournel en Jeanne Humbert. Beide eeuwe-
lingen zijn tot op hun laatste oogenblik
gespaard gebleven van alle gebreken van
den ouden dag.
De genaamde Emile Wilmart en Che
val, beticht, de eerste van moord en de twee
de, van medeplichtigheid, verschenen voor
het assisenhof van Noord-Frankrijk, te
Rijssel.
In Mei 1921 sloeg Wilmart de herbergier
ster Lecerf, van Wallers bij Valencijn, met
een stooïhaak neer en daar het slachtoffer
nog ademde, verwurgde hij haar. Dan, door
Cheval geholpen, sleepte hij het lijk in de
keuken en verminkte het. De twee schurken
plunderden dan de woonst van de vermoor
de vrouw.
Het Hof heeft Wilmart tot levenslangen
En ge kunt me aanzien en zeggen dat
dit uw vast besluit is?
Ik kan niet anders, hoe smartelijk het
mij ook valt; de noodzakelijkheid eischt liet.
Welaan dan wil ik nimmer weder eene
vrouw aanzien, riep hij woedend, en zonder
verder een woord te spreken snelde hij de
kamer uit.
Zwijgen den roerloos stond Hedwig nog
geruimen tijd op de plek waar hij haar
verlaten had. Toen ontsnapte haar een
diepe zucht.
't Is zoo het beste, sprak zij met doffe
stem. Toornig is hij van me gescheiden als
we tranen hadden gestort, zou het scheiden
ons wellicht onmogelijk zijn geweest.
Vaarwel, geliefde vaarwel
In hevige opgewondenheid had Bertram
het huis verlaten. Zijn teleurstelling was al
te groot dan dat hij zonder hevigen strijd tot
kalmte had kunnen komen; en dat Hedwig
geen enkele reden voor haar handeling had
kunnen opgeven, verbitterde hem nog meer.
Hij kon niet geiooven dat Hedwig hem had
willen misleiden, maar wat moest hij er
dan van denken? In zoo verre hij haar en
haar omstandigheden kende, vond hij niets
dat haar handelwijze rechtveerdigde.Zij had
hem tot op den drempel van den huwelijks
tempel geleid en hem toen eensklaps verlaten.
In zijn opgewonden gemoedsstemming
wilde hij niet dadelijk naar zijn huis terug-
keeren; hij gevoelde zich geheel ongeschikt
om weder zijn gewone levenswijs te leiden.
Hij bleef twee dagen in een logement en
dv/aa!de als een waanzinnige rond. Maar
toen hij weder eenigszins zijn bedaardheid
had verkregen, herinnerde hij zich zijn
kind en keerde naar Windischkrona terug.
In den hevigsten angst had Leontine zijn
dwangarbied, en Cheval, tot zeven jaar
dwangarbeid en 20 jaar ontzegging van ver
blijf veroordeeld.
Toen de expresstrein Brussel-Parijs,
Zondag om 1 u. 5, in de Noordstatie te Pa
rijs binnenbolde, kon men hem uit reden
eener ongekende omstandigheid niet tot
stoppen brengen, zoodanig dat de trein de
buffer inreed en er op 50 meters voorbij bleef
steken.
Door den hevigen schok, werden ver
schillende personen omgeworpen, die in de
gangen rechtstonden. ET zijn 12 gekwetsten,
waaronder verscheidene Brusselaars.
Te Linay, in de Fransche Ardennen,
heeft eene vrouw het leven geschonken aan
een drieling, allen meisjes. Moeder en kin
deren zijn welvarend.
Te Holden, in den Staat Alberta (Ca
nada) is een zekere William Kennedy, 125
jaar oud, gestorven. Kenned/ is van Iersche
afkomst en zijn hooge ou Dr iom werd offi
cieel vastgesteld door de overheden der
hoofdstad van den Staat Alberta, die zijne
geboorteakte bezitten.
Negen en dertig personen hebben het
leven verloren in eene spoorwegramp te
Aburadhapura (Ceylan). Een geweldig on-
weder had overstroomingen verwekt, die
een deel van de spoorlijn weggespoeld had
den. Een trein ontriggelde en de reizigers die
zich in de eerste wagons bevonden werden
gedood of verdronken.
Te Mailhac, nabij de Fransche stad
Limoges, werd de 38 jarige werkman Frans
Bouroux, van Maillac, en die per velo huis
waarts reed, door een auto verrast en over
reden. De man werd den schedel gebroken
en bleef op den slag dood.
Men verneemt uit betrouwbare bron,
dat de Engelschen, hoewel het voor 't oogen
blik nog rustig is, met 't oog op de gebeur
tenissen, die zich te Konstantinopel kunnen
voordoen hun basis naar Gallipoli hebben
overgebracht.
Een jonge iandbouwwerkster uit de
Fransche gemeente Pange had haar kindje
thuis alleen gelaten in de wieg, om haar man
te gaan behulpzaam zijn bij het melken der
koeien, Een handdoek, die boven de kachel
te drogen hing, vatte vuur en verspreidde
een zoo geweldigen rook dat het arme wicht
je er door verstikte.
De conferentie te Lausanne is op 't punt
van te mislukken. DeTurksche afgevaardig
den zijn vertrokken, 't Schijnt dat een mi
litair verbond bestaat tusschen Rusland en
Turkije en ook tusschen Rusland en Bulga
rije. Het Turksch ieger zou optrekken naar
Mossoel waar de engelschen hun versterken,
Fransche oorlogschepen liggen gereed voor
het OostenDe toestand is hoogst ge
vaarlijk.
Dit is de Majestic in dienst van de
White Star Line. Het werd in Duitschiand
gebouwd, doch de eigenaars, de Hamburg
Amerika Linie, moesten het afstaan aan En
geland, als schadeloosstelling voor veel
getorpedeerde schepen.
De Majestic meet 56.000 ton zij is
956 voet lang, 100 voet breed en 102 voet
diep van de brug tot de kiel. Zij bezit 48
ketels met 240 ovens, die stoom leveren
voor quadrupel-schroeven van 100.000 H.P.
Het is een schip dat met olïe gestookt wordt.
De Majestic bezit verder negen stalen
dekken. Vijf in het benedenste gedeelte van
den romp, die ieder op zichzelf waterdicht
zijn en waarvan de deuren door de officieren
op de brug gesloten en geopend kunnen
worden. Boven het vijfde dek komen de vier
andere voor hutten en salons, leeszalen,
rookkamers, tooneelzaal, enz.
De aankleeding van die verschillende za
len is buitengewoon prachtig en comfortabel.
Men krijgt misschien een gedacht van de
ontzaggelijke grootte van dit schip, wanneer
men weet dat het plafond van de eetzaal 31
voethoog is. Dat er plaats is voor 4.100
passagiers.
Een van de nieuwigheden is het zwembad,
geheel gedecoreerd in poinpeiaanschen styl.
Het wordt gevuld met verwarmd zeewater.
Dit zwembad heeft een oppervlakte van 820
vierkante voet.
Bedenk even, dat er 15.000 electrische
lampen gebruikt worden. Er is een volledige
telefoondienst aan boord. Natuurlijk met een
centrale. Iedere hut is telefonisch verbonden.
De kinderen hebben een eigen speelzaal en
eetzaal; precies als de kinderjuffrouwen en
de bedienden der passagiers. Gij vindt er een
winkel waar gij alle mogelijke reisartiekelen
kunt koopen. Een ultra-moderne barbiers
inrichting voor beide sexen; een bloemen-
serre en een speciale afdeeling' voor hon
den...
Er bevinden zich acht keukensopditschip.
Een keuken voor Joodsche passagiers in de
derde klas, waar de prijzen volgens Joodsch
gebruik bereid worden.
De bemanning van het schip is 1000 kop
pen groot.
Tot slot nog eenige cijfers. Er zijn 17 ton
dekens aan boord, 75 ton porselein, keuken-
gerief en siaapkamer-waschtoesleilen, enz.
Drie ton servies in zilver en zilver-plait,
190.000 stuks linnen, met 77.000 handdoe
ken, 13.000kussensloopen, 8000 bedspreien,
11.000 lakens, 10.000 tafellakens, 45.000 ser
vetten, 5 500 schorten voor de koks, ste
wards en stewardessen. Wanneer de stukken
aaneen gehangen worden, kreeg men een
lengte van 260 kilometer linnen.
De Majestic heeft haar eerste refs vol
bracht in 5 en een halven dag, hetgeen 'n
record is.
Op ons derde blad geven wij de nieuwe
TRAM-en TREINUREN in voege met I
Februari.
Uitknippen en Bewaren.
BEUfóSKRONIJK
medegedeeld door de Bank TRANSINTER.
Bonnier. Het winstaandeel dat zal voorge
steld zijn aan de aandeelhouders bedraagt
140 Frs. brutto tegenover 99 netto verleden
jaar.
Ans-Oreya. Voor het verloopen boekjaar
er zal als winstaandeel voorgesteld worden
tegenover 5,40 verleden jaar.
Credit general de Belgique. Zooals verle
den jaar het winstaandeel zal waarschijnlijk
van 7 zijn (35 fr.)
Credit Mobilier do Belgique. De winsten
van het verleden boekjaar laten toe het zelfde
winstaandeel van verleden jaar te voorzien
Fr. 40 brutto.
Banque pour favoriser les transactions Internationales
Bank tot bevordering van Internationale handelszaken.
Naaml. Venn.
Maatsch. Zetel GENT.
Algerneene Bestuurder voor West-Vlaanderen F O if? fï EST L.
AGENTSCHAPPEN
POWERINGHË^,,Qroote Markt, 28, tel. 89 90.
VEERNE, Ooststraat, 64,'tel. 76.
DIXMUDE, Kiekenstraat, tel. 44.
SIOESKKOEN, Toerkoenjestraat, 109, tel. 179.
Wytschaete en omliggende, Agent
Beveren
Noordschoote
Ledeghem
Eiverdingbe
BIJKANTOREN
Nieuwpoort, Loo, Proven, Rousbrugge, Watou, Leysele, Couckelaere,
Ichteghem, Stavele, Alveringhom, Liclitervelde, Cortemark, Merckem
Heer FOURNIER, Burgemeester.
HeerTAHON.Gemeentesekretaris.
Heer M. BAILLEUL,
Heer G. DELANNÜO,
Heer R. MOYAERT,
terugkomst afgewacht; de eerste blik dien
zij op hem wierp, zeide haar.
Het is geschied sprak zij tot zich-zel-
ve. Hedwig is standvastig gebleven, 't is
duidelijk op zijn gelaat te lezen.
In de hoop haar echtgenoot te ontmoeten,
liep zij nu dikwijls door het iinis en van de
eene kamer naar de andere, maar zij zag hem
niet. Toen hoorde zij dat hij ziek was. Hij
had hevig de koorts, zei de huishoudster.
Dadelijk werd om den dokter gezonden. Le
ontine begon te sidderen voor de gevolgen
van baar daad. Indien Bertram nu stierf! De
gedachte aan het hem dreigend gevaar per
ste tranen uit haar oogen en deed een gebed
op haar lippen komen.
Na verloop van ongeveer veertien dagen
vernam zij van de huishoudster, dat de koorts
geweken en Bertram voor 't eerste weer het
bed verlaten had. Nu ging Leontinedageiijks
naar den tuin, in de hoop hem daar te zullen
aantreffen.
XXXI.
Een paar dagen had zij vruchteloos eenige
uren in den tuin doorgebracht, toen zij op
een heerlijken morgen haas echtgenoot daar
heen zag gaan.Zij spoedde zich naar de kin
derkamer en vroeg Elfriede, of ze met haar
bloemen wilde gaan plukken. Het lieve
meisje sprong op van vreugde, en moeder
en kind gingen te zamen naar den tuin. Wel
dra bespeurde Leontine haar gade die op een
tuinstoel onder een schaduwrijken boom zat.
Zij behoefde geen voorwendsel te verzinnen,
om tot hem te gaan, want hij zag zijn doch
tertje en riep haar, om bij hem te komen.
Met open armen snelde Elfriede naar haar
vader, en Leontine volgde op eenigen afstand.
Zij plaatste zich zoo, dat zij haar gade in
't gelaat kon zien.
Zijn gezicht deed haar pijnlijk aan zijn
gelaat was bleek en ingevallen. Hoe innig
moest hij Hedwig beminnen dat haar wei
gering om hem te huwen, in dien korten tijd
een zoo groote verandering bij hem had kun
nen te weeg brengen
Een hevige opwelling van jaloerschheid
deed haar gelaat gloeien de droefheid over
haar verlies had immer geen zoo diepen in
druk op hem gemaakt. Waarom beminde hij
haar nicht zoo innig en haar, die toch zijne
gade was zoo weinig
Met meer jaloerschheid en wrevel dan ooit
te voren beschouwde zij haar echtgenoot,
maar zij werd weer zachter gestemd toen zij
zag hoe hij hun kind liefkoosde, kuste en
teedere woorden toesprak. Hij moest dan
toch, meende zij, een weinig droefheid over
het verlies der moeder gevoelen, ais hij
haar kind zoo lief had.
Hij nam Elfriede op zijn knie en keek toen
om zich heen, om te zien niet wie zij in den
tuin gekomen was. Zoodra hij juffrouw
Werner bemerkte, kwam een glimlach op
zijn gelaat en knikte hij haar zoo vriendelijk
toe, dat haar hart van vreugde jubelde en
haar gelaat met een hevigen blos werd ge
kleurd. 't Scheen hem te verheugen, dat hij
wist hoe goed en zorgzaam zij voor zijn
kind was.
Mijn kleine liefling, hoorde zij hem
zeggen, zoudt ge wel met papa een reisje
willen maken, ver, heel ver, naar een schoon
land, waar de oranjeboomen bloeien en de
zon veel schooner schijnt dan hier Wilt ge
met mij daarheen gaan (Vervolg).
