HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
nieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken.
Hsooaarscii mager»»
GROOT TURN-AVONDFEEST
TARIEF DER PRIJZEN:
Berichten vernoopingen
uonnissen
RouuiDericiiieii
UitgeversunsEii-UAiuiESTE, oruKheru
Zondag 5" September 1926.
25 Centiemen
23e Jaar. -- Nr 36.
G E I» a si rr e i\
SOLDAAT
VAN
DE HEKS
DEN KEMMELBERG
ROMAN
door A - HAAS
OVER DEN VOLKENBOND
0* socialisten
en den Godsdienst
Uit het herlevend Vlaanderen.
HOLLFBEKE (Yper)
STAI) POPERINGHE
KERKBOEKEN
bij SANSEKTARKESTE, Paperitjrke.
Gemeente Zonnebeke
Inhuldiging der VLAG 8c LOKALEN
Politiek Overzicht
Eene Inlassching
2 en 3 Inlasschingen
I fr. *50 per regel
HERHAALDE
O fr. 70 per regel
O fr. 60 per regel
6 frank
ANNONCEN
prijzen op aanvraag.
Alle annoncen zijn vooraf te betalen en moe
ten tegen den Donderdag avond Ingezonden
worden.Kleine berichten tegen den
Vrijdag noen
Gasthuisstraat, 15, Poperinghe
Telefoon 0. Postchöck 15.570
Geen vrouw zal ooit in werkelijkheid
de goede genius kunnen zijn van haren
huiselijken haard, indien zij niets meer is
dan enkel dat. Ja, zij moet in waarheid
de Engel des huizes zijn, maar juist om
dat te zijn moet zij dikwijls wijd uitslaan
de vleugelen, die haar kunnen opheffen
boven haarhuis en boven wat daar in is.
Om voorde haren te kunnen zijn de trou
we rentineesteres van Gods beste gaven,
moet zij zelve voortdurend en met lange
teugen drinken uit de Fontein der leven
de wateren.
Josephine Butler.
Klaar 1
En kuchend en proestend rolde de trein
over de ijzeren staven het wijde land in.
Daar hipte nog even door oe lucht het
wild, ruwstemmig soldatenlied op van
Houd er den moed maar in I de mooie
kop van een jongen recruut kwam nog
even kijken door het vensterraam. Een
laatste groet naar moederken ginds, die
strompelde langs de spoorbaan naar heur
huizeken toe, een trane verzwolg en held-
haftig-gllmlachend toewuifde en iets riep
van verre, dat de wind verloren mee i ukte.
Maar Dolf wist wat moederken riep
Soldaat zijn, hé jongen, heelemaal
soldaat I Maar denk om de deugd i En
denk om uw moederken, die...
De rookpluim was al uit het zicht.
En op den drempel van haar huize
ken zat moeder, nijverig-kalm doende aan
heur patatten schillen... Maar heur oude
hand beefde wel iets in fmur geest ha
merde de gedachte aan heur jongen, die
nu verre was, alléén. En heur harte bang
le omdat ze nu heur goeien Dolf wist in
spokende, donkere gevaren van het
Leger I
Maar boven haar zong de oude popu
lier een waaiend lied van vrede en kalmte.
En de zonne danste heur zomerlicht
over Gods heerlijke natuur...
Mocht moedertje hopen
Ze zaten op een bank tegen den kaser-
nemuur, getweeén, Dolf en Dté.
Een fijnerd, die Dré, overgewaaid uit
Brussel, die smakelijk en pittig zijn Brus-
selsch volkstaaltje over de lippen rollen
liet. Lang niet malsch soms, vooral als hij
dwars zat met de gegallonneerde grooten
van hoogethand, die... en die... Dan raas
de hij het uit, met vlamoogen en gebalde
vuisten, dan zoog hij heftig de rookwol
ken uit de onafscheidbare cigarette.
Een cigarette
Neen, toch niet. Merci. Heb zelf er
wel.
Neem maar...
Neen, dank u. Heb al zoo machtig
veel gerookt.
Dré fronste misnoegd de wenkbrauwen
geen middel om met dien kerel op te schie
ten. Een kop. Kwam ook van den buiten.
O, die boeren 1
Een stilte. De ellebogen op de knieën
en de kin in de handpalmen.
Sportliefhebber, kerel informeerde
Dré opnieuw.
Jawel, al sinds jaren. Speelde thuis
op 'tdorp ook mee...
Ah zoo I Lees dan dit, man. Het
sportblad I
En stak het Dolf in de hand, met een
vreemden lach omheen de raondcigarette.
Dolf nam het blad, maar sparoogde.
Weer dat illustratieblad, met de vele ge
waagde figuren en de anti-godsdienstige
nieuwsjes in.
Neen, dat niet. Lees zoo'n ding liefst
niet, schudde Dolf af, veerde op en weg.
Denk aan de deugd flitste het even
door zijn geesthet woord van moederken
ginds verre...
Daar kraakte een vloekwoord achter
zijn hielen.
Dré spuwde op zijn Brusselsch.
In de chambrée, waardeavond slapens-
tijd heeft getrompet. Maar het slapen gaan
gaat traag, héél traag. En inmiddels gaan
de tongen des te vlugger. Er. de plagerijen
beginnen. Bah, jonge kerels, die lui En
de sergeant Is er niet dezen avond.
Een gesnepper en gegichel, kortswijl
voi leute en leven, waaruit opklinkt de
stem van Dré. Want de Brusselelr voert
hier het groote woord met een gesneden
tong, en anderen gieren het uit. Gisteren
kwinkslagen over het leger en de carot-
tiers, die... en die... Van avond heeft hij
het gemunt op dien bloed van een Dolf.
Hé, lange zwik, wat zei de Aalmoe
zenier in uw soldatenheim Hebt ge hem
mijn complimenten gedaan
Maar Dolf lacht mee en schokkend
Zal dat een volgenden keer doen,
hoor. Zeer zeker. En zal mijnheer den Aal
moezenier vragen u ook te verzoeken,
want gij komt toch ook in onzen Solda-
tenkring, Hé vriendschap
Laat maar, kan dat best missen. Heb
geen Aalmoezenier noodig.
Zoo Denkt ge dat
Ben geen kwezel, hoor, 'lijk sommige
anderen. Weet beter.
Wat ge zegt
En in de zaal is plots de stilte gevallen.
Op al die harten van jongens uit de
verre dorpen meest weegt iets, waar de
pastoor en moeder hun over spraken
vóór hun vertrek. En In het schemerende
donker meenen ze de lichtende figuur te
zien staan van den priesterdie hun aller
vriend is en hen wachtende is met open
armen,..
Maar allen zwijgen, als bang, schuch
ter, willoos, zelfs als de Brusselelr zijn...
litanie voortrammelt over domme papen
vreters en dikke pastoors, die... en die...
Maar hebt ge van mijn leven 1 Kijkt
nu eens I Wat doet die lange zwik dóar
Dat heeft Dré uitgeflapt, met gilletjes
van gemaakte verbazing. En aller oogen
turen plots wonderend naar Dolf's bedde.
Dóór zit de mooie jongen, geknield, in
simpele houding, net alsof hij ter kerke
zat voor zijn God de handen gevouwen,
en murmelend zijn avondbeê. Kort, maar
!goed. 't Is al gedaan. Een kruis nog. Wel
i ja, dat iedereen het zie. Waarom niet En
dan, fier, sterk van overtuiging, kranig
van durf en belijdenis
Wat ik doe Datgene wat gij, mijn
heer, niet durft doen, en waaraan gij
schuld hebt dat al die anderen het niet
durven.
Een stille kuch daar, ginds een gestom
mel met den voet, hier een hoofd dat buigt
verlegen...
Onnoozelaard I spotlacht de Brusse
lelr en vindt dan niets meerook hem,
den grootspreker, slaat de durf van dezen
simpelen landscben jongen bijster.
...Even voor het insluimeren flitsen
moeders woorden door Dolf zijn brein
Soldaat zijn, heelemaal soldaat 1 en
murmelen zijne lippen
Ben ik het geweest, moeder En zijt
ge tevreden over uwen jongen
En'God
Dré zit te grommelen aan de eettafel.
Wat ligt er den fijnerd, al sinds dagen,
hard op de maag Niemand weet het.
Maar 't gaat hem zienelijk niet. Hij is
gesloten als een oester. Kreeg geen per
missie om over huls te gaan. is dat de
reden Best mogelijk. Maar 't soldatenle
ven smaakt hem niet. Zijn plooilippen,
met veel bitterzuurs in de hoekjes, zeggen
meer dan genoeg.
Maar ais hij de anderen ziet uitpikken
en boven halen wat zij van thuis meê-
brachten aan snuisterijen om den boter
ham watge.nakkelijkerblnnen tekrijgen»,
donkert zijn oog en zit hij droef voor zich
uit te staren en knabbelt aan zijn korst en
aan zijn honger...
Dolf, de kerel is in congé geweest en
kreeg van moeder een smakelijk rantsoen
versche boter meê heeft de droefheid
gelezen In dien blik. En zonder meer, luis
terend naar zijn goeu hart van simpelen,
landschen jongen, tot den suffen Dré
Daar, jongen. Daar doet gij aan meê,
hoor. Dat wou moeder. Ze gaf dat ook
voor u-mee. En nu smakelijk.
Een gulle, warme vriendschap glansde
uit zijn twee boerenoogen.
Dié kijkt verbijsterd toe zijn blikvaart
van het potje boter naar Dolf, van Dolf
naar het potje boter... En meteen verstaat
hij de daad van Dolfhoe deze, dien hij
treiterde, begekte en plaagde, ook in zijn
zoet geloof, dat alles vergeven wou en hem
om een krieuweling honger helpen komt,
terwijl geen andere helpen wil.
En plots, de handen reikend, met de
zachtheid van veel dankbaarheid in den
blik
Dank u, kameraad. Dank u zeer.
Het woord der viendschap, der reine,
trouwe, gave, volle vriendschap...
Is... mijn kameraad geworden. En hij
is met mij naar mijnheer den Aalmoeze
nier gegaan en liet zich opschrijven in
onzen Kring. En hij beloofde mij toeko
menden Zondag en de andere Zondagen
met mij naar de mis te gaan. Schoon, hé,
lieve moeder Nu, een goed hart, hoor,
die Brusselaar. Weet er nu van te spreken.
Och, indien in het leger al de goede jon
gens maar dierven spreken op tijd en
stond 1...
Moederken las en herlas doorzalig die
laatste woorden van heur jongen. Zoo
was het goed de donkere gevaren van
het leger stormden heur kind voorbij, en
zelf was hij een kleine goede Apostel, ge
boren uit het heilige Vormsel...
En de populier, naast het simpel huize-
ken, waaide boven haar zijn begeleidend
lied van vrede... G. v. A.
Mengelwerk van «De Poperinqhenaar» 36
O, ik hoop Dora spoedig in ons huis
te Brugge te ontvangen, sprak mevrouw
Verschalde. Ik heb al openhartig met haar
gesproken over vader en uw zuster. Ik
begrijp Dora's fierheid ten volle. Maar ik
weet ook, dat ze met ons zal mee werken
tot de verzoening.
Laten we over dat alles later spre
ken, stelde Dora voor. Floris mag zijn
geest nog niet vermoeien...
Maar mijn geest is helder.
Ge zijt herstellend en dan is voor
zichtigheid zeer noodig.
Een wijs woord 1 stemde mevrouw
Verschalde toe. We zullen genoeg tijd
hebben om over alles uitvoerig te spreken.
't Duurde niet lang of de dokter ver
scheen. En hij was verrast door den
uitmuntenden toestand van zijn patient.
Mijnheer Verschalde, ge zijt taal,
erkende hij. Ge kunt nog tegen een goeden
duw.
De dokter had er geen bezwaar tegen,
dat Floris aan den arm zijner moeder
naar Ruya zou wandelen. Hij gaf nog wat
raad en voorlichting en vertrok, na be
loofd te hebben, Floris te komen bezoeken
In zijn kosthuis.
Floris was nu klaar om heen te gaan
Maar hij keek Dora smeekend aan.
LINOLEUM - BALATUM
TOILE-CIRÉE - BEDDEVELLEN
MEUBELPAPIER
OROOTB IBU8 TKR TROUWB
bij SANSEN-VANNESTE
GASTHUISSTRAAT15, POPERINGHE
H ALLE BUREELMEUBELEN Jj
Nu de Volkenbond opnieuw zetelt en de
belangstelling der gansche wereld gaande
maakt, is het niet ongeschikt een woordje
uitleg te geven over deze inrichting. De
onbekende maakt den onbeminden. Wij
hebben alle redens om den Volkenbond te
kennen en wij hebben nog meer redens
om hem te beminnen want, zooals er zal
aangetoond worden, is hij een element
van orde en tucht in de na-oorlogsche
maatschappij.
Na den oorlog 1914-1918 die aan mil-
lioenen menschen het leven had gekost,
heeft men een duurzamen vrede willen
tot stand brengen. Het doelmatigste mid
del om daartoe te geraken was dat de
Staten onderlinge verbintenissen zouden
aangaan welke het gevaar voor oorlog
zouden kunnen verminderen. Dit deden
de geallieerde en de meest onzijdige
Staten door gezamenlijk een Volkenbond
te stichten.
Hoe werd hij opgericht De Volken
bond werd ingesteld door een Pact dat
het eerste deel is van het Verdrag van
Versailles en van de andere verdragen
welke een einde maakten aan den groo
ten oorlog. Hij is, zooals zijn naam het
aanduidt, een Bond waarin üe leden geen
personen maar Staten zijn.
Waarin bestaat hij De Volkenbond
is een vereeniging van Staten met volle
dig zelfbestuur, die zich aaneen hebben
gesloten om de waarborgen voor den
Vrede te doen toenemen en samen te
werken voor doeleinden van algemeen
nut.
De Volkenbond omvat thans 54 Staten
leden. Duitschland is op het punt als lid
aangenomen te worden. De Vereenigde
Staten aarzelen nog om zich bij den Bond
aan te sluiten. Rusland, Turkije en Me
xico maken om bijzondere redens nog
geen deel van den Volkenbond.
Hoe werkt hij Om zijne taak te
volbrengen beschikt de Volkenbond over
drie organen
1 De Vergadering, welke elk jaar in
September plaats heeft en waarop alle
Staten-leden vertegenwoordigd zijn.
2" De Raad, welke viermaal 's jaars
zitting houdt en uit 10 leden bestaat
vier groote mogendheden (Engeland,
Frankrijk, Italië en Japan) en die perma
nente ot blijvende leden zijn en zes andere
leden die voor één jaar bij verkiezing
worden aangeduid.
3" Een Secretariaat, dat te Genève
is gevestigd en als het ware het dage-
lijksch Bestuur is van den Raad en van
de Vergadering.
Hoe werkt de Rechtbank Behalve
de hlervermelde organen heeft de Volken
bond een Rechtbank opgericht welke het
Permanente Hof van internationale Jus
titie wordt genoemd.
Deze Rechtbank zetelt in Den Haag en
kan onder zekere omstandigheden, wan
neer een geschil tusschen twee landen
oprijst, ertoe geroepen worden uit te
maken welke der twee naties hot recht op
hare hand heeft.
Hot men hoopt den vrodo to kunnon
waarborgen. Om den vrede te waar
borgen heeft de Volkenbond zich in hoofd
zaak een dubbel doel gesteld
1" Hij tracht de geschillen, die tot oor
logen zouden kunnen lelden, in der minne
te regelen.
2° Hij wil over gansch de wereld den
geest van samenwerking en solidariteit
ontwikkelen.
Beslechting van geschillen. De
stichters van den Volkenbond hebben
geoordeeld dat, wanneer een ernstig
geschil tusschen twee landen oprijst, men
altijd de hoop mag koesteren dat het zon
der oorlog kan bijgelegd worden.
Daartoe is het echter noodig dat de
Staatslieden van beide landen met elkaar
onderhandelen en hun standpunt uiteen
zetten. Soms is het nuttig dat derden aan
die besprekingen deel nemen, om als het
noodig is als bemiddelaars op te treden,
in sommige gevallen moet een Rechtbank
per slot van rekening uitspraak doen.
Daarom werd een zoodanige procedure
ingevoerd dat de oorlogen tusschen de
Staten, leden van den Volkenbond, zoo
goed als onmogelijk zijn, op voorwaarde
uat elk hunner de verbintenissen naleeft,
welke hij door zijn toetreding tot den
Volkenbond heeft aangegaan. Bovendien
zijn al de leden van den Bond verplicht
maatregelen te treffen tegen degene die,
in strijd met het Bondspact, oorlog zou
verklaren.
Internationale samenwerking. Op
velerlei gebied zijn er vraagstukken welke
de bewoners van alle landen aanbelangen,
b. v. besmettelijke ziekten, wetenschap
pelijke ontdekkingen, enz.
De volkeren hebben er alle belang bij
elkander in deze gevallen bij te staan en
blijken van solidariteit te geven.
De Commissies van dsn Volkenbond.
Om de internationale samenwerking
te bevorderen heeft de Volkenbond com
missies of inrichtingen tot stand gebracht.
In elk dezer commissies komen des
kundigen van verschillende landen bijeen
om een of ander vraagstuk van interna
tionaal belang te bespreken.
Andere taak van den.Volkenbond
De Volkenbond werd ook, krachtens de
vredesverdragen belast met het Bestuur
aan het Saarbekken, met toezicht op de
betrekkingen tusschen Polen en de vrije
Stad Dantzig. Hij kreeg tevens opdracht
er voor te zorgen dat minderheden in
sommige landen niet verdrukt worden.
Hij heeft eveneens het toezicht over het
Bestuur der onder mandaat geplaatste
koloniale grondgebieden.
Rol van Belgie in den Volkenbond.
Belgie mag er fier op gaan in den Volken
bond eene belangrijke rol te hebben
gespeeld.
De eerste vergadering (in 1920) werd
voorgezeten door een Belg, M. Paul
Hymans. Hierdoor wilde de gansche
wereld eene rechtmatige hulde brengen
aan ons land om zijne houding tijdens
den oorlog.
Bij de oprichting van den Bond werd
Belgie als lid van den Raad aangesteld.
Sedert dien werd het elk jaar herkozen.
Verder hebben Belgen zitting in de
meeste commissies en men mag over het
algemeen zeggen dat zij er een zeer ge
waardeerde rol spelen.
Daarenboven heeft den Volkenbond
(Vervolg onderaan 4e kolom).
Kan ik nog iets voor u doen vroeg
het meisje.
Wel, ik vind, dat we niet openhartig
genoeg zijn jegens elkaar...
Maar laat ons later praten I stelde
Dora voor.
Waarom dat uitstel Ge hebt ge
hoord, wat de dokter zei dat ik een
sterke kerel ben. Waarlijk, ik voel me
beter.
Maar de dokter gaf u toch den raad
u kalm te houden, wedervoer Dora. Ik
begrijp u. We zijn nog niet openhar
tig... ge hebt gelijk. Ge weet niets van
mijn geschiedenis, van mijn familie. Ge
zult alles hooren, maar niet nu. God weet,
dat ik voor me zelve over niets te blozen
heb...
O, Dora, daaraan heb ik nooit
getwijfeld...
Donkere dagen heb ik genoeg
gehad.
Nu zullen ze helder worden.
Floris, nog eenige dagen geduld en
dan spreken we vrij uit.
Zooals het behoort tusschen ver
loofden
Dora zweeg...
Antwoord 1 drong Verschalde aan.
Ge maakt me ongerust. We zijn toch ver
loofden, niet waar
Hebt ge u wel goed bedacht. Floris.
Alles is gebeurd in tragische oogenbllk-
ken, als het gevoel het verstand over-
heerscht.
O, Dora, spreek zoo niet. Ge zult
uw woord toch niet terug nemen I
Ik zeg dit in uw belang. Ge kunt nu
kalmer nadenken.
Ik beminde u voor dat het ongeluk
gebeurde. Om u ben ik naar den Kemmel-
berg terug gekeerd. Moeder hier is mijn
getuige, dat ik u liefhad voor de tragische
oogenblikken, zooals ge ze noemt.
Ik voel, wat Dora bedoelt, sprak nu
mevrouw VeAchalde. Zij denkt aan uw
toestand, uw verhouding met vader. Ze
wil u tijd geven, om alles te overwegen.
Mag Floris om mij met zijn vader
breken vroeg jufvrouw Viota. Mijnheer
Verschalde meed zijn zieken zoon om mij.
Dat wijst op zijn wrok tegen me. En ja,
ik wil Floris de kans geven met zijn vader
verzoend te worden.
En u te missen I Ha, dat nooit I riep
de schilder uit.
Dora spreekt edelmoedig, hernam
mevrouw Verschalde, en ik waardeer
haar handelwijze. Maar ik zeg ook, dat
om vader uw beider verbond niet verbro
ken kan worden. Het komt alles wel
terecht. Beschouw belden kalm den toe
stand, die immers gunstig verandert.
Dora, mijn man is begonnen met dwaas
handelen, omdat hij verkeerd was inge
licht, en hij bekent niet gauw ongelijk.
Maar ten slotte doet hij het toch en als gij
dan het een en ander wilt vergeven en
vergeten, wordt ons aller verhouding
goed. Dus, kinderen, twist daarover niet.
Ik beschouw Dora als mijn toekomstige
schoondochter... Alles komt terecht.
Maar er is nog iets heel anders,
merkte Dora op. Misschien ben Ik voor
barig... doch een verloving leidt tot een
huwelijk. En ik zal nooit kunnen scheiden
van moeder.
Dat behoeft ook niet, zei Floris
haastig. Zoo iets zou ik nooit vragen.
Men legt gemakkelijk zulke beloften
Het werk van de Hongaarsche Kinders
Is ingericht geweest door zaliger Kardi
naal Mercler en verspreid over het heele
Katholieke Belgie. In het Bisdom Brug
ge, in de dekenijen Brugge Thielt
Rousselare Thourout en overal met
veel bijval, in elke dekenij werden 350 tot
400 kinders geplaatst,
Nu is het de beurt van de dekenijen
Yper en Poperinghe en 't is te hopen dat
Poperinghe en omstreken evenveel edel
moedigheid en mildheid zullen a. n den
dag leggen als elders in het Bisdom
Brugge is gedaan geweest.
Die begeeren mede te doen worden
verzocht hunneB naam te geven aan een
van de priesters der parochie, doch, voor
het eindé der week. De kindertrein
komt toe den 22 September en de namen
adres der weldoeners moeten ingediend
worden aan het Comitelt tegen 4 Septemb.
De aanvragen mogen echter heel de
maand ingediend worden. Want daar
komt alle maande een nieuwe kindertrein
naar Belgie.
Wij geven hier den brief die Zondag
laatst in de kerken werd afgelezen en die
dit werk aanbeveelt en aanprijst.
Vaders en Moeders, wij beroepen ons op
uw vaderlijk en moederlijk hert, om uw
medelijden af te smeeken voor de arme en
uitgehongerde kinders van Hongarie.
Gij beter dan wie verstaat en voelt hoe
pijnlijk, hoe hertscheurend het moet zijn voor
een vader, voor een moeder hun kind onder
hunne oogen te zien vergaan van honger, of
gedwongen te zijn door den nood het verreweg
te sturen naar vreemde landen om er een
onderkomen te vinden. Bij het wegrijden van
één der laatste kindertreins uit Budapest,
werd eene moeder die haar kind zag vertrek
ken plotseling krankzinnig en stelde een einde
aan haar leven. In Budapest, de hoofdstad
van Hongarie zijn er gemiddeld 25 zelfmoor
den daags van menschen die bij gebrek aan
voeding of uit droefheid over het lot hunnet
kinderen, slachtoffers worden van zinsver
bijstering en krankzinnigheid.
Zij hebben noch woning, noch voeding,
noch dekking meer. En 't en is hunne schuld
niet. Al de beste en rijkste streken van hun
eertijds schoon en weelderig land zijn na den
oorlog onder de naburen verdeeld geweest.
Het vredeverdrag van Trianon heeft aan de
Hongaren de beste helft van hun land afgeno
men om hun het onvruchtbaarste en armste
deel over te laten. De bevolking is dezelfde
gebleven in getal in een land dat meer dan
van de helft is verminderd. Duizende en dui-
zende huisgezinnen, door den nood gedwon
gen, zijn verhuisd naar Zuid-Amerika en nog
is het land overbevolkt: de hoofdstad die een
half mlllioen inwoners had vóór den oorlog,
heeft er nu 2 millieen, waarvan een millioen
in open veld woont of in wagens waar alle
levensmiddels en vuur en slaping en alles
ontbreekt.
Vaders en Moeders, denkt op uwe kinders,
hoe gij met hen bekommerd zijt in hun lijden
en sluit uw ouderlijk herte niet voor de hon
gerlijdende kinders van uwe broeders.
Want, die hongerlijdenden zijn uwe broe
ders In Christus. En op dat gebied van
christen broederliefde, sturen wij onzen op
roep niet alleen tot de vaders en moeders,
maar tot al onze parochianen.
Hetwerk waartoe gij uitgenoodigd zijt,is een
werk van liefdadigheid en van godsdienstig
heid.
GIJ zijt allen leerlingen van Dezen die zijn
leven gegeven heeft voor zijn volk en die
gezeid heeft: hieraan zult gij mijne ware
discipels kennen, dat ze elkander beminnen,
en dat het goede dat zij aan de lijdende mede
broeders doen, dat Hij het aanziet als aan
Hem gedaan
Het is een werk van godsdienstigen en
apostolischen aard. Want vergeet het nietals
gij een dier kinders onder uw dak neemt, gij
redt niet alleen zijn lichaam en zijn leven,
maar ook zijne ziel, want als gij aan dat kind
uwe deur en uw herte sluit, het valt in de
handen van joden en protestanten, die hem
enkel hulpe verleenen op voorwaarde dat ze
mogen van dat schamele Katholiek gedoopte
kind een jood of een protestant maken.
Lieve ouders pleegt een schoon en verdien
stelijk werk van bermhertigheid en neemt een
arm en hongerlijdend kind voor 6 maanden
aan onder uwe kinders: het zal den zegen van
God over uwe eigene kinders doen nederdalen.
Hebt gij er geene, en aanveerdt gij er één,
gij zult voor u zelf de verdiensten gewonnen
hebben van vader- en moederplicht tegenover
een aangenomen kind.
Beminde Christenen, de Hengaren zijn
altijd een geloovend en katholiek volk ge
weest ze hebben gedurende verschillige
eeuwen de Turken, die aan hunne grens
lagen, gewapenderhand tegengehouden en al
zo® Europa bevrijd van Turken en ongeloof.
De tijd van de vergelding is gekomen en 't is
niet te veel dat al wie kan, het lichaam en de
ziel helpe redden van de kinders van dezen,
die ons de beschaving en het geloof bewaard
hebben, ten koste van hun leven.
herhaalde malen sommige onzer landge-
nooten met bijzondere zendingen belast.
Eindelijk het is namens den Volken
bond en onder diens toezicht dat Belgie
belast werd met het Bestuur van de
gebieden Ruanda en Urundi, welke aan
Beiglsch-Congo palen.
Ziedaar geheel beknopt eenigen uitleg
over den Volkenbond. De Volkenbond
heeft veel en verwoede, sterke vijanden.
Al dezen die waarlijk Vrede onder de
menschen van goeden wil verlangen,
hebben voor plicht den Volkenbond overal
te steunen en hem tegen zijne belagers
te verdedigen.
Wij zegden vroeger dat de roode poli
tiekers alleszins met de naaste stemming
zullen afkomen met een masker aan en
zeggen aan 't volk dat ze tegen den Gods
dienst niet zijn en dit Godsdienst privaat
zaak is. We zullen eens hun masker
aftrekken en hunne schijnheiligheid aan
het daglicht brengen. Dat zal hen wel
niet gaan ze slachten van de vleermui
zen Ze winnen er niets bij in schoonheid
met in de klaarte bekeken te worden.
De grondleggers en de meestgezagheb-
bende leiders van 't socialisme zeggen dal
heel klaar.
Marx, de vader van het socialisme,
schrijft in zijn boek Aus den lilerar
De vernietiging van den Godsdienst
dat ingebeeld geluk des volks, kan alleen
ons werk bevorderen
Liebknecht, een groote Dultsche socia
list, schrijft in zijn boek De Volks-
staat Als socialisten is het onze
plicht met al de krachten het geloof aan
God uit te roeien, en niemand is de naam
van socialist waard, die zich niet wijdt
aan de verspreiding der godloosheid
Anseele, de man van den Vooruit
zei In zijne jongere jaren vol vlam en
vier, in de Belgische KamerWanneer
men ons, socialisten, vraagt wat onze
godsdienstige denkbeelden zijn, dan zul
len wij met Liebknecht antwoorden Wij
zijn godloochenaars...
Vandevelde schrijft in een zijner boeken
waarin hij het programma der socialisten
uiteen zetGodsdienst is privaat
zaak er staat nog in dat boek Wij
eischen scheiding van kerk en staalDit
zijn groote dwalingen, verscheidene ma
len veroordeeld door 't Kerkelijk Gezag.
In dat programma kan men duidelijk
lezen hoe de socialisten in Belgie ieveren
tot afschaffing van het vrij onderwijs en
tot afschaffing van het budget der eere
diensten.
Vergaderingen en Congressen van vrij
denkers geschieden gewoonlijk in socia
listische lokalen en Met wie men
verkeert, wordt men vereerd I
De leiders der socialisten staan vijan
dig tegenover den katholieken godsdienst.
Vandervelde in zijne lessen aan de Brus-
selsche hoogstudenten, bewees verleden
jaar nog, dat er groote vijanden be
stonden voor 't socialisme, die uit alle
macht te bekampen zijn, en een daarvan
was natuurlijk de kerk 1
Wij kennen geen enkel leider der so
cialisten, noch groote noch kleine, die zijn
godsdienstige plichten vervult: die mis
hooren op Zon- en feestdagen en zijn
Paschen houden.
Het burgerlijk huwelijk is aangeprezen
in hunne middens kinderbeperking
staat bij hen aan 't dagorde, braken gods
lasteringen uit, trekken 't bestaan van
God ip twijfel, spotten met priesters, bis
schoppen en kerkelijk gezag er zijn hier
van bewijzen bij de vleet
Nog laatst schreef een socialistisch
blad over de kerkelijke vervolging in
Mexico, doelend op de hooge geestelijk
heid Wij kunnen dat geen martelaars
noemenHet (de bisschoppen) zijn weleer
schaamtelooze Judassen in dienst der re
actie en der kapitalisten, die azen op
Mexico's rijkdom
Weet gij wat die eerlooze socialisten
hier uitstaken over eenige weken Ze
vielen in hun blad den Pastoor van Z.
aan, en verweten hem en legden hem din
gen ten laste over misbruik van gezag en
dwingelandij over volk dat hij werk gaf
een eerlijk werkman die dat gelezen had,
merkte op aan een socialist dat zulks leu
gentaal was, dat hij het tegenovergestelde
kon bewijzen en dat de Pastoor van Z. de
menschen vrij liet zich te syndikeeren of
niet. Weet gij wat die socialist antwoord
de Die pastoor kan antwoorden in ons
blad als 't niet juist is O, schaamte
looze en pretentieuze leugenaars 1
Eer.e vrouw van X in dienst als bar-
reelwachtster, kloeg bij haar overheid
dat zij door haren dienst belet 's Zondags
naar de Mis niet kon gaan.., en 't ant
woord wasWat hebt gij daarmee in
uw zak te meer met naar de mis te gaan,
ik zou ook gaan indien en daar iets te
verdienen was...en die vrouw is nooit
verhoord geweest in haar klacht en Is er
van onder getrokken, gebroodroofd.
Is dat klaar, lezers Zoudt gij het nog
gelooven, dat de socialisten tegen den
godsdienst niet zijn Laat u maar niet be
driegen, ze zullen 't u wel trachten wijs te
maken, voor de stemming.
Ons lief Kerkje van 0. L. Vrouw van Hollebeke, of
De Miniatuur-Kathedraal van 't Front.
af, hernam Dora. Bedenk toch, hoe de
toestand van mijn moeder is. Moeder is
zinneloos. Ze is wel heel rustig, maar
vraagt veel zorgen. En die kan ik nooit
op een ander leggen. Ik zou er nooit in
toestemmen moeder naar een gesticht te
zenden.
Uw moeder kan bij ons inwonen 1
verzekerde Floris.
Ik herhaal, dat het misschien voor
barig is, daarover al te spreken, maar ik
houd die kwestie voor zoo gewichtig, dat
ik ze dadelijk naar voren moet brengen,
beweerde Dora.
Ik begrijp het en 't is eerlijk van u,
stemde mevrouw Verschalde toe. Ik voel
het edele van uw kinderlijke liefde.
Liefde en plicht. Moeder heeft me
zoo noodig.
Maar Dora, dat bezwaar heb ik niet.
Als ik u uit liefde huw, zal ik u toch niet
bedroeven door tegen uw wensch in te
gaan, zei Floris.
Dora heeft gelijk, het is een voor
naam punt, dat ge goed moet overwegen,
erkende mevrouw.
O, zeker, gaf Dora toe.
Bij elk huwelijk komen er moeilijk
heden, hernam mevrouw. Die zijn hier
ook.
We hadden kunnen wachten ze te
bespreken. Ik vergat den toestand van
Floris, zoo beschuldigde jufvrouw Viota
zich zelf.
Mijn toestand is uitmuntend, zei de
schilder.
Wel, ik blijf eenige dagen bij Floris
en, Dora, dan praten we eens uitvoerig.
Laten we ons nu bij die afspraak bepalen!
stelde mevrouw voor.
We bouwden steeds Gods nieuwe woon
In zuiver Gothiekstijl, zóó schoon I
We willen onze kindren leeren,
Bij leed en vreugd hun God te eeren
Ons kerkje met zijn spitse bogen,
't Maakt u devoot en Ingetogen
Elk spitsbooglijn gaat naar den Heer
En vraagt met ons O God zie neer,
En help ons Vlaamsche volk van heden I
Bewaar zijn Godsdienst, Taal en Zeden 1
ik wil U spreken, Beste Lezer, over een
der schoonste, der heerlijkste kerkjes
onzer geliefde frontstreek. Een der laatste
is het om te prijken in dit blad, in de
reeks heropgebouwde Godstempels van
Vlaanderen.
Edoch, zijn naam is reeds gemaakt,
want heerlijke waar en schoonheid prijst
zich zelve. Iedereen immers kent reeks dat
lieve kerkje van Hollebeke, langs de lijn
Yper-Kortrijk, zoo een kwart uurs rijden
van Yper.
Gebouwd in den Gothischen stijl van
het eerste tijdvak, XIIe en XIIIC eeuw, als
kruiskerk, met den strengen toren op het
samenkomen van het krulsdak, is onze
kerk bijna eenig In dien aard, in het
Vlaamsche land.
Lastig en moeilijk was haar ontstaan.
Een zware taak was het voor Heer archi-
tekt Maurice Dujardin, dit prachtgebouw
In zijn machtige stoute lijnen en zijn
wondere harmonieerirg op te vatten en
uit te beelden.
Dat kunstgewrocht stond er dus in
beeld, doch niet in werkelijkheid.
Tweemaal werd het afgewezen, als te
heerlijk, te grootsch voor zulk klein
dorpje
Zou het ooit werkelijkheid worden
Lange werd van hoogerhand met de zaak
gesluierd en menigeen die van de zaak
iets afwist, begon te wanhopen en af te
raden. Doch neen
het zou er komen
het moest er komen
en
het kwam,
na veel angst en kommer, wel is waar,
maar toch I
En zoo is Vlaanderen een machtig
schoonen tempel rijkergewoiden, Goden
O. L. Vrouw van Hollebeke ter eere.
O, Vlaming van te lande,
van het Vlaamsche Front,
dat oprijst uit den grond
met kerken, Fallen kante,
vol pracht, kathedralen gelijk
aan God, uw huldeblijk 1...
Beste Lezer, kom, zie eens zelf en
overtuig U in hoogsteigen persoon van
de innige vroomheid, van de overschoone
lijnen onzer lieve dorpskerk I Duizenden
zijn reeds gekomen, kunstenaars, kunst
minnaars, kritlcussen en fijnproevers.,
ze hebben er lange in vertoefd, en 't was
hun aan te zien hoe ze voldaan heengin
gen, gelukkig om het gesmaakte kunst
genot.
Menigeen heeft daarna bekend, weinig
zóó smaakvolle, zóó juiste, zóó fijne
miniatuur kathedraal-kerkjes te kennen.
Machtig is ook de Indruk teweeg ge
bracht op de eenvoudige dorpslieden,
wanneer ze onze kerk binnenkomen.
Ge ziet het op hen wezen, ze zijn ervan
getroffen het rijzig stoute omhoog der
gothische lijnen, die opeenvolging van
machtige stoute bogen, ginder hoog als
't ware gesmeten, als om onze gedachten
immer hooger op te voeren, naar 't onein
dige, naar God oh, die machtige breede
kruisbeuk, dat alles treft hun gemoed, ze
zijn ervan onthutst, hun blikken gaan
ginder hooge meê naar den Hooge en kun
nen er niet van af, ze zijn als meegetrok
ken en nooit moe. Honderden hebben wij
er zoo beschouwd.
Onder diepvoelenden indruk verlaten
zij onzen Godstempel zelfs in hun onge
kunstelde ziel en zonder het te kunnen
uitdrukken, hebben ze de schoonheid, de
Innige vroomheid, den machtigen invloed
van de kunst gevoeld
Moet het U dan verwonderen dat menig
stadsbewoner onze dorpskerk te schoon
vindt en met 'n zekere sehalksche
jaloerschheid gekscheertDat dient niet
voor hier, we gaan 't meenemen i
Fijn en heel eigenaardig is ook de
meublee: ing in overeenstemming met het
heele gebouw.
Vriend Lezer, getroost U 'n klein reisje
naar ons frlsch vlaamsch dorpje 't zij
'n familie uitstapje te voet, per Ford of
Citroën.'t zij 'n motorritje, 't zij 'n wan
deltochtje in kompagnle per fiets ge zult
het U niet beklagen, ge zult tevreden
huiswaarts keeren, gelukkig iets schoon,
iets heerlijk iets kunstig aanschouwd te
hebben. Schooner menschen ook zult ge
weerkeeren, want
Kunste maakt u schoon.
Genot is daar uw loon.
Kunste maakt u groot.
Vereeuwigt na den dood
Richt uw kunst naar God,
Doet aan kunst voor Vlaanderen I
Volg getrouw de leus
Die was en bleef uw keus
Alles voor Vlaanderen I
Vlaandren voor Krlstus
FLAMINGO.
door de Katholieke Turngilde Vlug en Vroom
op ZONDAG 5 SEPTEMBER 1926, om 8 1/2 our. OP DE GROOTE ARKT.
Zweedsohe oefeningen Boxe-oefeningeu Oefeningen op de toestellen
Evenwichts oefeningen Balletten Pyramiedan
en
Fransche
Vlaamsche
der CHRISTEN WERKLIEDEN VEREENI6IN8EN
op ZOMDAG SEPTEMBER, om IA uur.
Grootsche optocht onzer Ypersche en Provinciale Werkersorganisaties met hun
muzieken, turners, veloclubs, opgeluisterd door verscheidene praalwagens.
Aanspraken door onze Senatoren Depontieu en Bossuyt en R. Debruyne
volksvertegenwoordiger der Werklieden van Brugge.
Alle overtuigde vrienden zullen wedijveren om met groote macht op te komen en
onze Ypersche strijdende vereenigingen te Zonnebeke op feest, te ondersteunen.
Dat vragen wij U. De VoorzitterBOSSUYT G., Senator.
Floris ging naar Dora toe en nam haar
bij de handen.
Ons verbond bestaat, hé vroeg hij.
-Ja.
En als in een heerlijk, veilig gevoel
leunde ze even met haar hoofd o'p zijn
schouder.
O, nu is mijn onrust weg, zei Floris.
Liefde overwint alles, liefde maakt ons
sterk.
Hij kuste haar, en al kreeg Dora tranen
in de oogen, ze was toch overgelukkig.
Floris zou nu vertrekken.
Dora, we zijn openhartig,alsmoeder
en dochter, zei mevrouw Verschalde. En
daarom mag Ik over de onkosten van
Floris verblijf spreken. Ge weet in welk
gevoel, ik dit doe.
Maar mevrouw, ei zijn geen onkos
ten. Ge hebt zelf alles naar het dorp
laten halen.
Laat ik dan wat anders vragen...
nog eens, zooals een goede vriendin of
alseen moeder. Kan ik u helpen Ge hebt
ons zulke groote diensten bewezen.
Ik heb waarlijk aan niets gebrek...
We kunnen behoorlijk leven.
Ge neemt het me niet kwalijk...
O, neen, mevrouw. En als ik hulp
noodig had voor moeder, zou ik het u
openhartig zeggen. Ik voel uw liefde voor
mij en dat doet me zoo goed.
We praten meer...
Na een hartelijk afscheid, wandelde
Floris aan den arm van zijn moeder heen.
Even was hij wat duizelig in de buiten
lucht, maar dat ging dadelijk over. En
Floris kreeg een vaster stap en liet zijn
moeder los.
Ik sta zoo flink op de beenen als
vroeger, zei hij.
Maar vermoei u toch niet te veel,
jongen I
Geen nood. Zoudt ge gelooven, dat
ik dit ongeluk eigenlijk zegenen moet
Stil toch
Ja... want zoo is de toenadering tot
Dora gekomen. In den nood heeft ze haar
hart uitgesproken.
Dat zou ten slotte toch gebeurd zijn
En Ik hoop dat er geen takken meer op
uw hoofd zullen vallen.
Floris had voor zijn moeder verzwegen,
dat hij aangevallen was geworden. Hij
wilde haar geen angst aanjagen. En zijn
vader zou in het gebeurde nieuwe aanlei
dingvinden om hem naar Brugge telokken
en uit te vallen op Dora.
't Is heerlijk weer buiten, zei Floris
Lang ziek liggen moet vreeselijk zijn. En
ik voel al weer lust tot mijn werk.
U niet vermoeien
Ik beloof u, voorzichtig te zijn.
Maar ik blijf wat om over u te
waken.
En met Dora te praten, moeder I
Dat ook
Ze kan beter haar hart uit storten
voor u dan voor mij. Ge zijt voor haar nu
als een moeder. Ze zal u haar gansche
geschiedenis vertellen. Er moet iets dra
matisch in zijn vermits ze van donkere
dagen sprak. En dan de zinneloosheid
van haar moeder.
Dat is een erg geval. En Dora hi eft
gelijk er u op te wijzen.
Maar Dora brengt haar moeder
mee.
Dat zegt ge nu in uw eerste, groole
De knechten van Frankrijk.
Heel de kwestie van de marken en van
Eupen-Malmedy heeft eens te meer be
wezen dat Frankrijk zich noch altijd
bemoeit met onze persoonlijk zaken en
dat wij <e kwesties mogen oplossen in
ons voordeel ais het aan Frankrijk niet
schaadt; Zooniet het Fransch belang gaat
In Belgie voor het Belgisch belang. Wie
dat nu nog nTét ziet, die moet toch wei
blind zijn.
Maar dttmaa! was het Fransch gekon-
kelfoes zoo erg, dat het voor ledereen
duidelijk geworden is. Ook is de gansche
pers en de openbare meening tegen deze
handelwijze heftig opgekomen.
Men kan verschillen over de manier
waarog deze twee zaken dienen behandeld
te worden, maar eene oplossing, eene
degelijke en rechtmatige oplossing die
moet er komen, vroeg of laat.
Minister Jaspar heeft de wil van
Frankrijk laten zegevieren. Wat zijn wij
daar nu mede gebaat? In het binnenland
staan wij met eene schatkist die met
leede oogen kijkt naar de milllarden die
op komst waren en die voor het dreigend
oog van Marianne gevlucht zijn.
Niet een maal maar tot twee maal toe,
volgens de Libre Belgiqueis de Re
geering moeten te kort doen aan haie
handteekenlcg. De tweede maal volgens
het Staatsblad van Dotideidag betref
fende den uitstel van een jaar hij de
uitbetaling der intercommunale du
Tournaisis
Het stoffelijk nadeel door het land
geleden ten gevolge van de mislukking
der onderhandelingen over de Dultsche
marken, door de schuld van Fiankrijk, is
zeker n et gering, maar het zedelijk na
deel voortvloeiende uit het niet naleven
van 's lands gegeven woord, meestal voor
wat het buitenland betreft, is veel erger.
Volgens deskundigen zal het land binnen
geen 20 jaar nog eene buitenlandsche
leening kunnen aangaan.
Het is de eerste maal dat zich eene
internationale verwikkeling voordoet
waar dat Belgie in betrokken is en waar
dat het Fransch belang niet gelijkloopend
is met het Belgisch. En van derr eersten
keer ook Is Belgie verplicht zijn knecht
schap van Frankrijk voor de andere lan
den ten toon te spreiden. Welk gedacht
moeten de vreemde financiers nu hebben
van Belgie dat die eene, eenige gelegen
heid om zijne financies te herstellen zoo
iaat te kwiste gaan ten bate van Frankrijk.
Welk gedacht moeten de vreemde po
litiekers, de leiders der vreemde mogend
heden nu hebben van Belgie als zij zien
hoe gedwee, meer nog dan als knechten,
als t chte slaven onze politieke voorman
nen de Franschen volgen. Is dat wel de
vrijheid die wij ten koste van stroomen
bioeds herwonnen hebben?
En dan hebben wij nog dat ongelukkig
Fransch-Be'gisch Militair verbond dat
den eenen keer bestaat en den anderen
keer niet, volgens de noodwendigheid.
Maar thans werd het In de schaal ge
legd om Belgie af te houden eene daad
van rechtveerdlgheld te plegen. God weet
waar dit ongelukhig akkoord ons nog toe
brengt, 't Wordt tijd, meer dan tijd dat
men het radikaal afschaife. Maar dat M.
Jaspar juist de man niet is om zich radi
caal aan te stellen en zulks nog tegen
Frankrijk, dat weten wij genoeg. Maar
daar Is nog eene meerderheid in het land
en die meerderheid is niet deze van M.
Jaspar. Mocht die ten minste toch hande
len vooraleer het te laat weze.
In Griekenland.
Over zoo omtrent 100 jaar werd aan
den Duitsch-Engelschen Prins Leopold
de kroon van Griekenland aangeboden.
Had hij het uit zijn eigen of werd het hem
ingeblazen, 't is genoeg en zeker dat
Prins Leopold het Koningschap van
Griekenland geweigerd heeft omdat het
Grieksche voik een teonvast karakter had.
Het oordeel van Prins Leopold, die
enkele jaren daarna Koning Leopold I In
Belgie werd, is maar al te wel bewaarheid
geworden.
Geen volk van Europa heeft in den
loop der laatste eeuw meer avonturen be
leefd dan het Grieksche Volk. Gedurende
den oorlog had het ten opzichte der
oorlogsvoerende landen altijd eene onze
kere houding. Sinds 1916 is Griekenland
aan de tiende omwenteling. Nu Is de
Dictator Pangalos verjaagd door Generaal
Kandilis.
Men zou er ten laatste waarlijk geen
acht meer op geven, ware het niet dat het
gedoen der zuiderlandekens altijd een
zeker gevaar bijbrengt voor de rust van
Europa. De groote landen volgen den
strijd in de kleinere landen met oog op het
eigenbelang dat er voor hun zeiven zal
uit volgen. In 1914 hebben wij het reeds
beleefd dat een nietige gebeurtenis in
Servie het vuurtje deed losbranden dat
de lont aanstak waardoor geheel Europa
in rep en in roer kwam. En één maal Is
reeds één maal te veel.
Tegen den Militairen dienstplicht.
Verleden Zondag gaven de dagbladen
een anti-dienstplicht manifest uit, dat in
alle deelen der wereld verspreid wordt.
Het manifest is opgesteld door een
bijzonder studie komitelt en is ondertee
kend door een 70 tal vooraanstaande
mannen uit de politiek, de wetenschap, de
kunst, uit de belangrijkste landen der
wereld.
Het verspreiden van dit manifest is om
zijn opstel, zijn dracht, om de personen
die het teekenen en het uitwerksel dat het
onvermijdelijk moet hebben eene wereld
gebeurtenis.
De onderteekenaars, waaronder voor
Belgie Prof. Dr. Fr. Daels en M. Emile
Ehlers, richten zich tot den Volkerenbond
en verzoeken de afschaffing van den ge
dwongen militairen dienst in alle landen
voor te stellen, als een eersten stap naar
de werkelijke ontwapening.
Het manifest geeft de redens waarop
deze vraag steunt en eindigt met eenen
oproep tot alle mannen en vrouwen van
goeden wilom door de openbare meening
liefde. Die liefde is oprecht. Maar nadien
komen de eischen van het dagelij ksche
leven.
Liefde overwint alles.
Ja, ja. Toch moet ge de kwestie goed
overwegen I
En ik zou uit egoïsme die moeder
van Dora scheiden, want egoïsme zou
dat zijn.
Och, nu zijn we weer volop aan
't redekavelen, en we zijn het in den
grond zoo goed t'akkoord en ik moet u
vermoeienis besparen. Ge hebt gelijk,
liefde overwint de bezwaren.
Ik ben nieuwsgierig Dora's geschie
denis te vernemen,te meer daar de Vlota's
te Brugge hebben gewoond en de vader
een schilder was.
Dora zal alles openhartig vertellen.
Floris, wat is het hier toch schoon 1
Heerlijk. Zulke panoramma's.
En Floris wees verscheidene dorpen
aan en de stad Yper in 't verschiet.
Als Dora mijn vrouwtje is, komen
we hier een deel van den Zomer door
brengen, zei hij, blij als een kind.
O, wat draaft ge al door I
Dan noem ik Dora, het heksjeVan
den Kemmelberg, dat mij betooverde.
Opgewekt pratend wandelden moeder
en zoon naar de herberg van Ruya.
't Is juist of Ik hier heel lang weg
geweest benschertste Floris.
Er is ook veel gebeurd. Een geluk,
dat hel zoo goed afgeloopen is.
Met een verloving moeder.
Maar ge moogt ook wel eens aan
het ongeluk denken.
O, zeker, moeder. En ik dank God,
dat Hij mij genadig heeft bewaard.
En Floris voelde nog meer de beteeke-
nis van die woorden, dan hij ze uitsprak,
want het was immers een wraakneming
geweest met het plan hem te dooden.
Waar zou Aibijn Vrieze nu zijn
Maar Floris verdreef de gedachten aan
den strooper. Minzaam groette hij Ruya,
zijn vrouw en Estelle. Het hinderde hem
even, dat de dochter op haar zondagsch
was. Hij vermoedde, dat ze oin hem, een
goeden indruk wilde maken op zijn
ouders.
Moeder moet eens met dat naief
meisje spreken, dacht hij.
Floris ging In de zijkamer. Zijn vader
zat daar nog half te dutten, want hij had
I slecht geslapen. Adeleide was op wandel.
Ha, dag Floris... tot hier gewandeld,
proficiat I zei de heer Verschalde, zijn
fzoon de hand reikend. Niet te veel
vermoeid.
O, neen I Ik voel me genezen.
Te beter I Ik heb u liever hier dan
ginder. Ik vind het gegeneerd met die
vreemde menschen. Niet, dat ik nog
kwaad spreek van jufvrouw Viota. Ik ge
loof nu ook, vdat ze beschaafd is. Zeker
van een verarmde familie. Maar jongen,
zoudt ge nu voor uw verzorging niet beter
doen, mee te gaan naar Brugge
Dat zou te vermoeiend zijn, verze
kerde mevrouw.
Maar gij antwoordt voor Floris,
bromde haar echtgenoot.
Ik heb gehoord, wat de dokter zei
en ik ben de ziekedienster.
Wat is er nu vermoeiend aan eea
treinreis
Het schokken...
In eerste klas... ft Vervolgij